Πῦθώ(“Πυθώ, -οῖ, -όϊ, -οῖ” voc.: “-ῶθεν”.)
1. Delphi, Pytho “Ὀλυμπίᾳ Πυθοῖ τε νικώντεσσιν” O. 7.10 “Πυθοῖ τ᾽ ἔχει σταδίου τιμὰν” O. 13.37 “Ἀπόλλων ἅ τε Πυθὼ” P. 4.66 “ἀλλά με Πυθώ τε καὶ τὸ Πελινναῖον ἀπύει” P. 10.4 “Ὀλυμπίᾳ — Πυθοῖ τε” P. 11.49 “πόρε, Λοξία, τεαῖσιν ἁμίλλαισιν εὐανθέα καὶ Πυθόι στέφανον” I. 7.51 “χρυσέα κλυτόμαντι Πυθοῖ ” Pae. 6.2 “ Π]υͅθόι τε”[ (supp. Lobel) P. Oxy. 2442, fr. 51. test., “Σ” Aesch., Eum. 2, “Πίνδαρός φησι πρὸς βίαν κρατῆσαι Πυθοῦς τὸν Ἀπόλλωνα, διὸ καὶ ταρταρῶσαι ἐζήτει αὐτὸν ἡ Γῆ” fr. 55. “-ῶθεν”, from the Pythian festival, “εἴη μιν — ἔτι καὶ Πυθῶθεν Ὀλυμπιάδων τ᾽ ἐξαιρέτοις Ἀλφεοῦ ἔρνεσι φράξαι χεῖρα” (Pauw: “Πυθόθεν” codd.) I. 1.65
No comments:
Post a Comment