GRICE E MASTRI 10

 . MJ fir illaque pridicatur de pluribus diff erentibus [pecie in. quale quid. y traditá eft de diffzrécia jn rationc. yniuet falis,vt de fe.có(tat; nà irn ordinc ad ca., de quibus przdicatur, in ratione vniuerfalis cóftituitur;Supponimus autc hic, gi fer£ omnesdocernit Auctoresca Do& teq.27: Vuiucif. Anc. And. Tar, et alijs. Scoiiftiscorita Caiec;& Sot.indioc cap. Porphiper (ecundao illam definitionem (olum Eotsies dcfin'jtfe tar autem nz; fimas,(ola .n. genct;ca cft illaque prz dicatur de pluribus (pecie differétibus im... qualequid .. Quod autegi ait Caiet.dele   nirionemillam ciam infimis conucnireg quia illis cx praci(a rationg diffcreatiz yt ic, quiz e(t facere differre non at clfc in altis (peciebus,, licet vt. ir ma (o'itelle po(lior in vna Sane pro cet a(ino,quatentís afinus ell:, 1 effe taticualem id tàmeni. rior. repu : ei, quatenus animal ; poa rd M uu bicmodnsdelümindi, quemCaiet. ago     pellat per tion repügagitiárts comuenicns cffet, tuc definitio vniu$fpecici conues hiretalteri ; vt bend. inferunt. Coriplut; ' q. 3. fiquidem. differeritiaconfticuitiua d yniu$ fpeciei non repugadt. alteti ob. rationem cofnmubctm ; et denericam ; (ed Ob rationcm propriam ;& (pecificam ; cü uia fi (pecibicis non tepugnarex predic iw de phi (pecie diferte jadliuc definitio pro eis rmianca foret, quia à etiatn pr&dicantur de pluribus nunizro difterenibut.,..  . 14$. Curamé has folas defiaierit, iod .eft explotatü fatis,quidà eni. dicüt ità eci(Te;quia putánit omnes prorfus difíeCificas proprias vai foli infina (eciet y (gd omncs talcs cífc compo /itas cx uc  AW o | n. Quoi Mfopeel di phi I An bus. ni fingulz gulg alijs fpecicbus etfenc Lose on ee ide propeniioJes dixériit, quod ytiq; differétias vlrimas ugnouit,altim quáti ad 6 eft, (ed (olum d enericas definiuit, tàánquá notiores, X E |qu&riores, Sed quicquid fit de Porph. Be cuiüs mete fint ; qai ve)int, folliciti, cóítabit ek dicedis dilp.fég.d:vlt.omniaó dri débere vlrimas differécias;& fimpliEs,qüz en post de pluribus nà : mero differéntibus in qualeqoid, et ideo : tum y ye a(fignaaerit definitione, in iséccómuné.cólequebter nó defioiuit itam, proüt eft tértiüm prdicabi Ie,vc (icin;coprebénait cà fübalternz, quá -jnfiinam, vt docet Do&or loc. cir. quarc dà eft in hoc art: quomodo definiri flit; ac debeat differetitia tertium przicabile,qua eft commanisycria; et re: fina quorfi conftinyaturin effe vniuer: 1 lis, ah, conttitgatur in effe cali per. or«  &linem ád'fpeci& qaam conft icuit,vt indi  &àt Caiéc Sor. et ToLin hóc cap,& fequi?  Petros, q.3.d« Differart4. an potius dinem ad inferiora illitis [peciet y ve | € olo CEBP» 3 co 76 Katioauré, rate: tiü duo capita cedocatur boc sh dubi,etb quia d quatur, vel quinque cóparati potett diffecehcla.Primo ad genüs cuius eft di£fcrehcia, vr ttionale ad animal, et cer m Eft je baric compatariónem ip elle tértij yniuer(alis nón coltitut, vt nocat Do&or q.19. Vàiget(, ad ttum quia de illo mon |n effenrialiter,zd inere in quac: vnde elt przd'catio quinti vniyer(alis tum quia yniuer(aleconftrtüicur rale per tdinem àd inferius, gedus autem'reípe| (übe ó 65 differétiz potius babet rationein 1 dor. per cg contrahitur, et limicatur Secundo ad alias diferencias inferiores vt cotporeü ad animat, et inanimatum, et ticetiam certum eft ex bac comparationc non conftitui in ratione vniuerfalisquia cum aon includatur in iliis effentizliter ; yt vifam eftart.przc. nequc de effencaliter prazdicariquo tame mo do przdicari debet differentia 1h rációné tertij vniuerfalis; vide qui oppáticot teneni;tt confequencer 'oquácur, depent posae ond füperiorerh 'Te[pe&u ipferiorü babtre tónem cuiufddry vniucrfalis éfsentialis, et (ic (éntit Auerfa q.12.fec. 3. Vbiaici roto rigore bibcre rationem gencris,aut fpeciei, (i fumatur ad moduin per (e ftanus, Ter com parari potett ad propria inferiora yt ratiopale àd hoc, et illud citiodale 5 et nezue fic babere vaiuerfalitatem differentig concedunt o-nues, quia de illis oon pra dicatur in quale, (edmeréinquid,velpermodumper(eftxmtis,vade€tpraedicaturipabflra&o,&vctotacfjentia,vthzcratiópalirase(t rationalitas. Quarta tádem comparari po:gft et a1 fpeciem, quam con(tituit, et cuius eft pars formalis, yt fenciens ad animal, et rationale ad hominem, ác etiá ad inferiora illius fpe Eiel;vc fegrieps ad hominem, et equum ; rationaléad Petrum,& Paulum, et quía refpe&i amborum,tàm f. fjeciel, quai inferiorum ciusfcrüat enndem moduri przdicaodi .f, in qualequid,binc ad ee tancüm duo capira reducitur. difficultas » 14 Dicimus r.differentià teruiü vnis er(afe, quz e& cómunis infime, X fübal rerng, itz definiri debere, ee id, tio T de pluribus in qualequid, ett i loc, cit,q. 27. Vniuerf.ybi eius Ex,'à titotes Mautit. Anglic. Sarnan. Bráfauol. item Ant. And, Tárar. et alij Scoriftg in hoccap.& (quitur Au&or-aliarü Sclio lar b debfetrum Huc. Accag. et Cóplut. et probatur; quia omittédo illà parricul It cje differen: ibs ampliaput defiaitio iravt adzquaté cópreheridar, tà differes tià fubalterna, quà infima, et facilc pof»   fit vnicuique applicari, eta in fpeciead dedo pancdom Jpecieyvel numero d: rentibus. Pet haic etiam definitiope óptimée explicatur effeaca. dilferentig: yt éR vmuerfalis, nam cius edentia in ra tionc ymuer(alis cófi ftit in hoc, qu in pluribus per modd partis formalis | feutiz, hoc autem torum explicatur illam particulam in qualequid, per? hoi eiim, "s id; oftcr yet DD 25 adiongitut fn qu4te ott Partem ford m. nti et qu. iem » quia : [t] iu M pt cati per ipformancis, &akeri c 492 facentis, vc fcequenter di&um e(t ; Po9b ctcepnet ditferencil hoc modo przdi terittaniem in hac defiaitione affige&   care ri,quod tenet locum gencris, et quoddif fit pre(crtim ita praedicari de fpecie, vcl fcrentiz, vt in definitione aliorum vniucríalium feruata proportione, licét.n. diffzrentia materialiter fümpta, et pro prim4 intentione mon iacladat genus, et diffcrencá fed (ic forma limplex; fecuadó tamen intencionalitet capta, et quatemus e(t certium vniuerfale, con(tac. ex genere, et ditferentia, inqaantum concipitut, vt fpecies quedam vmucr(ilis in communi;in hoc reo o irit -" iodaliquam po c ingerere difM isi: modusifte przdicand i» qualequid., nam videtar modus predicand. impo((fibil s,& tibi repugnans, prz dicar! .n. in quid eft przdicari, vt quid eflentiale, et quiddiratiué, przdicare in quale cft przdicari, vt quid extra cílen tiam, deno;ninatiué, at iflz ritiopes funt inuicem incompoffibiles, ergo &c. Conf.quia difp. przced.4. $.1de» n.ga«imas defiaiionem coníticuece vnum vniuerfalcà caeeris dittinstü, qu'a przdicatur i» quale quid, nun ratione. gecris przdicatur ia qutd, rinone d.fferéti przdicatur in qua!e,atque ita nó habet vnum przdicandi modum, (ed.dajliccm crgo idem crit in propoüto de dif Écrentia dicendam . ' 158 Pa(qualig.1.p.fuz Mer.d.5 o. fec. .vt hàc foluat d: fficultaten, cócedit rcí eiufdem noo poiic idcm cffc. prz'dicatü in quid, et in quale ncque refpeeiuídem id conuenire d.Iferenriz, nà Kc habct vc przdicatuinin quid. refjcctu fpecici cum fit pars effencialis ipiius, et eft icatum in quale refpedtu genc&i5, quia eft extra quidditatem illius, et Mlli adiacet, et quia mediante gencre cciá fhoc modo,. p modii adiacécis przedica€ur de fpecie,.& cius infertocib is,ideó ada'quatus modus predicádi eius d.ciiur is qualequid. Hec folutio aliquid cócinet ve titatis (ed (1 melius nó exphcetur nó (ufGcitnà re(pectu ciutdé debet differentia 'exercece hüc puedicàdimodü,& prziccti inordine ad fpecié,aut inferiora cius, 'pe&tu quor(ü cótlituitur in eíic vniucr alis;hoc igitur explicádü cft, quomodo Difp.V. De Psiuef-in pati.  reípcétu eiu(dem, et qnomodo po(cius inferioribus, quibustamcn certum ett non ad'acere,(ed potius uxciro te e(fcarialiteciaclad: ; Hoc a utem por explicari cx&»1o có,ouci phyfici; fi .n foc ma cÓpare ur cü matctia,vt'queett om. nin extra etfenciá eius, ac mccé illi ada. cet,li verà comparetur cü có »oliro (a nà eít ex. ca eius efséc à, adhu: ramé dicis tur illi adiacerz, quia ad acecvnriote dle   lias, quod euá fudct có.mun's loqnendi: modus, animam .n. 'oleinus dicere formambhominis, etiamfi re vera fit foraa folus natcetize, fiuc corporis pro altera parte com»otiti5 lic is;tur eftia asp fito metaphyfico, d ffcrenaa, eramt dc iliius e(f.n' ia, adhi cam i dici porc ritilli adiacerg, q2tenus idiacer. alietà eiuscomparti, et fic poterit deapfo ib quale uid praedicans ; (0:quid » uatenug   ett intra cius elfzntiam; in quale 9 quotes   nus ci adiacer ràuione. alterius. com. tis; rato lii us ed, quja ad veciratem pres   dica'ionis, ncdum tcqu ritur, quod pe ipfam explicetuc praedicacum im fa bie&o,tcd edam «cod. sjquo ipfi mfit. 1$9. Ex hoc au 6 bene deducitur,quok modoh. duo modi prz -anji nonfint  incom,offibiles ref»cétuemídem, quia  non codem inodo pradicuur di e Ta   in 4uale dc genere, et de (pecie, de geacreen' m propr €, lecuadum rem piuedicatur in uale, qu'a re vera cft extra cius etfenriam, at de (pecie y et eius infe» tioribus przdicatur in. quale tagcum fe» td im modum, quatenus per terminum adiedtiuum. üignificatur. adiacece alt eius coaiparti ; vnde concludit. Do&ot q.28. Vmuer(.(ub fisem in diff-rentia, vt pradicatur de lpecie, rationes predicare diin quid, et in quale non cilc oppofi tas, uia pradicaci 10 qu d (ecüdum rem, et inquale (ecundum rem, vtique oppo nonurat przdicari in quid fecudü rem y in quale veró tancum fccandum 1 non vtique opponuntur, licor plurale» et tingulare non opponauatur, fà iilud (umatur,vt quid, hoc veró, vt modus, Ec cum diccbaiuc, quód przdicari in quale ct. pezdiZEE pradicari denominatiué,quod oppo nituic icationi effentiali, rcfpodet pcr ide, quod praedicari in quale sm rem boc eft án quale accidentale, vique opponitur redicationi eísétial& e(l propr:é preLen denominatiua, non tomen pradicari in quale fecundum modum tantum, modus enim przdicandi in quale poteft etiam conucnire focmz fpecificz, in quo fenfu Arift. eriam appellat $« Met. cap. de quali; et 5. Phyf.18. qualitatem cfsentialem, vt norat Do&tor ibidem, ncc tamen con(tituit praedicationé denominatiuam,nifi fecundà modum,;quatenus nomine adietiuo (igni ficatur ; (ed quomodo concretis etiam fubftantialibus, dum nomine adicctiuo fignificátur, ratio dcpominatiuorü conucnirc poflit, e xplicui|, mus ex iplomct Doctore diíp.a.q.6.ar,t. Y -. 160 Ad Conf.neg. paritas,idcó .n.ex«lufimus (upra dcfinitionem à numero (0 gradicabiliu, quia cüexplicité conuneat «genus cesa i8 illas partes importet etiam quoad habitudinem, quá ba nter Íe,vt .f.vna habet modu infor E abet modum predicandi duplicis vni uctíalis .f; inquid ratione is, et in quale quid ratione dfíctentiz, at.differétia non pra dícatur, nili per vnieum tctminui perfe&é in qui d;nec perfe&e in quale przdicatur, fed fimul vtroq; modo iadiuifibiliter, et ideo vnü conítituit przdicabile à caeteris diftinctum. 161 Dicimus a. Differentiam noncóftitui inratione vniuerfalis per ordiné ad fpeciem;quá conftituit, fed per ocdinem ad inferiora fpeciei. Conclufio e(t communis Scoti, et Scotiftarum loc. cit. qui differentiam definicrunt in ratione pradicabilis, non per pradicari de fpecie; q coni ituit, (ed per predicari dc pluribus inferioribus, quod cà fccit Porph. ipfe, et ideó eam (cquuniur lk ecenuores omncs Sàchez, Onna, Ruuius, Didac. Aucr fa, Complut. Aciag. Paíqualig. Morif. Fuent. et alij pailim, et probacur euidéti ratione, quia refpectu fpeciei; quà confiuit,diiferétia nó cft (uperior,Ied ome nino aqualis, (cd quale non ett vniucra fale reípeétu zqualis,folum crgo eris vni» Logica L itis, et alia modü (ubiifléis, hinc eft, Q. III. Quomodo liffer.prad.deplirib.ety.IV..495ueríalisinordineadinfriorafecic,refpe &uquortihabetróneinfuperioris. Ualequid przedicabilis, Prob«min.tüqaüpcriusnoconuertiturcüinferioriin(abfitendiconfeq.exl'oftprzdic.cap.depriori,benétamenz qualecüqualitumquiafüperius córraluturadipferius,atzqualegócontrahitucabaquali; necdifferentiacótrahituràfpecie; cumquiaPorph.cap.de(pecie propéfinemdi (eriédiftinguirprgdicationemzqualisde, zqualiàprzdicatione fuperiorisd einferioridicens, namautpariadepáribus, vtbinnibiledeequosautmaiora de minoribus prsdicentur,oportet,vbi per predicatios nem maiori de minoribus vt1q intelligit p-adicationem vniucrfalium de inferiori" bus X illa appellat maiora; hzc minora quia illa latius patent iftis.  Conficm.quia vniuetfale, vt (ic conftituitur per ordiné ad multa; fed fpecies yt fic importat tantum naturam effentíaliter vnam, et plurilicas folum habetur. ab ipfius inferiorie bus, ergo folum inordine ad illa con(titui po:e(t in ratione vniuerfalis . 161 Nec valct illa re(poníio, quz hic affetti folet,fpeciem nimicü habere fuam virtualé pluralitatem, quatenuscontinct fab fe inferiora ; idcoq; przedicationé de fpecie zquiualere pluribus przdicationie bas de indía:dais,(1 eft vltima. Nam cons trà eft, g vniuer(ale conftituitur pet ocdiné ad inferiora plura forma!iter,in quie bus nimirum fit a&u maltiplicatum ; vcl maliplicabile  vndé refpicit fimpliciter ulta; fed indiuidua, prout cótinentur in fpecic,non funt fimpliciter multa, fed po uus fimpliciter vnum, vt dicebat Porph. participatione fpeciei plures bomines fuit »nus bomo. Conf.quia fpecificatiuíi aliéuins debet participare formaliter ró nem illam,sin quà fpecificat,vndé ad fp& cificandam vifjinam potentiam requiritur Obicétü, quod fit formaliter coloratum et non viraliter tancü;íed mulcitudo € terminus (pecificatiuus vniucr(aliaatis, cf go debet etíc formaliter talis, et nó virtua liter tancüm,. Tandem ex €o, quod fpe« ics fic virtualiter mulca »ad fummum fequi poteít quod diftzrencia re(pcóka eius -fitj quoqj virtualiter b curs non tà. r j men we 494 hen formaliter ; et a&ualiter, quia quas lis e& mukirudo,talise(t vniverfalitas ipfam tcfpicieos, neq; fpccificatiunm potef fpccificare vltra fuam virtutem. 164 Scd Contra obijciunt, quia natuta cóftituitur vninerfalis in ordinc ad ea y de quibus primó,& immediate prdicatur,(ed differentia primario, et immediaté przdicacür de ipfa fpecie, et mediante fyccie de infcrioribus ergó &c. Ti z.quia diffcrentia przdicatar de fpecie, et non vt fingolate, crgo vceniuerfale; Tum 3. quia codem gcnere pradicationis differcntia przdicatur de fpecie, et inferioribus eius, fi igitur przdicatur tanquá eni"ier(ale, Gc etiam à ipfa fpccie « Tutn 4. qnia prafertim refpectu fpeciei exercet differentia propri& praedicandi modum in quole quid, imó pottori tationeyquam teípe&u infcrioruthsin ordine ad quz potius abet rationem partis materialis, q formaliss quia ad illa arulca contrahitur per alias peculiates vationcs dcterminarr"xesipfam. Tum tabdem quia dantur qaozdam differénti&qu non adzquantar c á vna fpecie, fed corincniunt pluribus, vt €fic contifiuum, quod ncdum reperitur in quantitate permanenti, fcd etiam iu fücccffiaa, ergo datvraliqua differentia; 4o tcípeétu fpccierüm de pluribtts prie dliccur, atqae adeó fic vniucifalis.3464 Rclb,noteíse omninà ceriü,num «Sniverfale debeat n: ectlarió pradieart de iploríbus ithmed até, et Tarar«c. de proprio id negat,gcnas.n. € iam tefpeQta in« Wioicuerü Iuam retinet vmaetfalitatem, de quibus tf nó niti mediaté pre dicatur; «j&0 cti dito dicimus vlterius, nor quá€ung5 predicationem immediatam cóttittuere vhiuerlalitace, fed illam tatiiü, qua «ft fuperioris dc inferiori, quod non ha. bet differentia in ordirie ad. (peciem, fed tant inordinead inferiora eius ; et ideó quamois Petrus; et Paulus tiit rationales, :quia (ant homines,tamcn rónale nom ctt wnjuetlale quia refpicit hominé,fed quia are(picir Peirit& Paülum, vfidé vt notarit C oplat.hic cuo valde diucría (ont quod Peuo eonueniac cffe rationalem, quia itl homo,&q»odirationalicopueniatfecundaintentioyauct(alis, quia tcfp:eit c E 1 Box" 2L dh T" Difput. V. De Vniuerfalibus im partic. horinem ; prímum eft verum;at fecundi eft pror(us falíam, vide aliam folutionemt apud Tata. cit. hic applicabilemi. Ad 2. dicimus, quod ptzdicatur, vt vniuerfalis, non formaliter, et reduplicatiué, (ed matetialiter ; et fpecificatiue, vt fenfus fity differentia, quz przdicatur de fpecie;cft vniuerfalis, non támen refpectu illius,fed refpe&u faorum inferiorü, Gicat fpecies (ubijcibilis generi comparata cft vniters falis materialiter folam.i. nou per talem comparationem, vnde pratdicatio ifta us borno efl vationalis,nà tit alicuius prate dicabilis, vel (aperioris de fuo inferioris (cd erit prdicati topici de fubiecto cós muni, cum qug reciprocatur, ficut, et iT« la, bomo eft rifibilis s vndé à quibüldana appellantat prdicationes tertij; et quar« ti przdicati non autem przdicabilis, Ad 3. verum cft affumptumi, quatenus de (pecie ; quàm inferiortbuseii catur, vt diff-renitia,& inqraeqa füb cadem habitudine, qnia de prz dicatur, vt acquále, de atq vtró, vt füperias de inferiori re vcra tám refpecta fjeciei ; tiorant eius diftcrentia dicitur. nialis eorum ; £al(am.m. eft. diífei fuperiorcs dinidi ; et contrahi pe riore$ ad modurn partis materi. id vérit:catur tantum coricou identicé ratione gencris y q tuünt, vt fatis liquecex e m t idcó tam refpe&u fpecieisquám inferias r(t cius (emper préd:catut in qle quid s vt declatauimos concl. praeced. ramen.a " folum iti otdine ad indiuidua conft uiis. multa,. qaare licétin ordiaead fpe habcat fufficientem modum;praui yriucrfalis,nom camen habet fufficientent tctannuni vniuerfalitati$ ; qua requirit fnulta infetiora pro termino « Ad s. cori ccdit ob. id Áuerfa «f 1 1. (e&t. 3. aliquas diffetentias,qua fint vaiuct(ales re(pe&ta Toss fed quia d.fp. feq.q« vlt tiegamus oluté tale$ differentias itotiMa$ y quz poffint in pluribus reperiri. (peciebus, idcó tiegatut a(samptum; ad curas probat. ibi dicemus 16$ Quaces an Dificsoiaiómai tur inede vniuer(alis, quia relpicitilla;ve . » ie 3 «andi y ""Lu, fubaltetna fpecie differát in ratione predicabilisitavr duo yoiuerfalia cóftituát, ficut genus, fpecies. Auerfa q.12. (cd. 12.quem hic fequitur Pócius,afficmati né refpondet, et cius fundamentum ctt, quia intátum fpecies eft cora effentia, et s pars, inquantum fpeciei, adduntur . vitem AG (pg nó (unt gra. dus cülentiales, generi vero adduntur d f fecentiz [pccificz qua (unt gradus e(se£ialcs;fcd codem modo penitus (c babéc differenria infima,& (übalterna comparata ad inferiora » quia differentia ubal. zerng adduntur aliz differentiz, quz sut us e(leniiales, infimz verà adduntur aliz, quz non funt e(fentiales, ergo tantà diuerfirarem babent in ratione. vniuccíalis differentia generica, et (peci&ca,quàram habent genus,& (pecics . Nihilominus cum Scoto przdi&a q. 27 quem alij paffim (equuntat, ncgaunéelt refpondendum, et probatur, tum. quia tunc. fex foren; przdicabilia ; tum, quia de tariope differenti » vcett terriü e abile A irs prdicnri deis qnalequid S per hoc diftingaj: ir à ceteris vniner(alibus, (ed hoc viia i€ d ffcrentie conucnit,ergo &c. Tum. adcin, quia gcnus, et fpecies:deó a przdicabilia conltituebant, quia vnuin pta: d cat toram effe ntiam j et alterumis partem efIcntia, fed differentia, fiue fit anfima;fiue (ubalterna, femper pradicat partcm cífeatim, et ad boc omainó peraccidés cft, quód przdicauo fiac de multis f, dg. num. differ. ergo &c. dice undamé:ü ver doce nó fub. tncgatur .n. paritas affampta in minori,quia ex hocquód Me infime addantur aliz ditferentiz, quz non fant gradus e(lenuales,noa fequitur, quód diCat totá c[5étià indiuiduorü, ficut (cquiIUucex €o, q addütur fpeciei fpecialitfinz,& ro cít,quia (pccies infima sép diCit;cóceptü cópletü,(cd differentia ícaPer incompletum, etiam fit infima, . Atinítab $,ditferézia infima pradica-. tur d ibus in qualequid coipleté., et (gbalterna in qualcquid incomplet 65 crgo funt diier(a, prz dicabilia, licut. ccnus, et fpecies, Prob.alumptü, quia d fo;aino d [Lin juic c(.nfereada | Q.III. Quomodo differ-pradic. da plutib.ceee.I7.  tialiter (ud conflitutum à quocunque 9 n00 cít ip(un,quod non (acit dit rerenzia fubalterna,quia in ratiooe (en(ibils v. g. homo conuenit cu.a e juo hac vica rarione teftatuc Hartad. dil» 6. fec. 4. €i no nunquam placuiffe appofitam opinione. Rclponfio tamen facilis eft, op diffcre tiam infimà przdicari de plurib. in qualequid comp!cté poteft dupliciter intel« ligi, vel quia dicat rxtam eísétiam illorü plurinm, et tic fallo ctt adumptli, quia omnes dilfecentize fant conceptus incom pleti, nec mag:s complet rar-opale hominem, quàm f;nb le animals vel quia có». fticaicillamula adzquaé difiaiilia ab. omaibas indiu:duis cuiufcü jue. alcecius (peciei, izavc per eam excludatur. oinois ratio conueaiendi, et ita vcrum cft antecedeos, (ed Neg. coníeq. quia facere diffectrecompleté; et adzquaté in hoc. fcnfu non ett dicere conceprum rci completum;quia bic integratur ex rationc có, ucuiendi, et rationc vitima difterendi fed cft dicere conceptum incompletum yltimum, vtbenenotatHutt...DeProprio.167P2:traGauonéde Vniuetíali:busefsétialibusadvniucríaliaaccidétaliade fcédimus,quesc Propriü,SAccidés; &quiapropriiimaior&habeta£finitai£cumeffentiarei, quiaccidéscómune,vtpotéquod1mmediatéfluitabc3. ciieaeflrealiteride;ideópriusdeProprioagimus; quàde Accidéce; poteitaut&, vt hic omnes notàthocnomé propriumdupliciter fuinipoimó vt opponiz, ur improprio, et dicitur illud quod pro prié X abfque vlla metaphora rei conuenit;fecundo vt opponitur comuni, et tic! fignificat illud quod ita couenit ym rei y; vt alijs cópetere nó poffit et hocmo dcfinitio dici olet propria dcén;toydiffe 1éia dicitur propria fpecici,d calLituits,. vt racionilitas bominis, et deni; pallio. dicuar propria nature, à qoa dimanat,vt. riliblitas hominis, vctfi quia pio duo, pra licata cifentialia habent propria ng». mina, quibus 1 centur nani vnuni i. citur defioiuoyatetuln diff ct enda » bine factu cf,vt nomen próprij apprapriehr o4 rur A" «t 496 tur folum]przdicato extra e(lentiam, nece(Tarib tamen, et conucrtibiliter conucnicnti naturz quam in(cquitur, vt efl ri» fibil'tas in homine; et de l'roprio in hoc enía proponitur quzftio, fed quia rurfus potcft dupliciter capi, vel pro ipfi proptictatc ceal:, quz cealitet fluit ab cf fentia,& cüeffentia reciprocatur, vt eft rifibilitas qua ab hamanitate dimanat, vcl pro cadem affe&a iant vniuer(alitate logica in ordinc ad [peciem, et indiuidua eius ; hic agemus de Proprio ts vtcoque fenfu,quamuis.n. primo modo potius ad Metaphyicum [jedtet, tamen abs re non erit aliqua de ipío,etiam pro prima intctione,di(ferere,quia eius natura c xplicata conftabit magis quale fundamentà exigat vniuerfalitas quarti przdicabilis, quà hic explanare intédimus;itaque duobus articulis rem expediemus, in primo tractádo de proprio inratione proprij, feu pro natura rcali,inaltero de vniuet(alitate, », qua (üpcr cam fundari potett, Mgitur de "Proprio in ratione proprij jew pro natura reali, prafertim de diflinB tone ipfius à fubieclo . 168 MS diíputari folét de.,pprio in rónc proprij, nos hic quz magis neceffaria süt.& ad recta intelirgé tià vniucr(alitatis erus magis códucut,lteligemus;alia ad Meraph.dimittentes. Primo itaque dubitari folet, an ró formalis Proprij vt propriü eft, (it realis,vel rationis. Didacus à Icfu di(p.9. dub.3.cxi ftimat rationem formalé omnis proprietatis realis non in indiuiduo, fed in fpecie effe rationis, et sif intentionem, idque probat tali ratione, a qua fe conuinci fate tur.à parte rcifolum datar hzc, illa rifibilitas laens ab hoc, et illo homine,nó tfi rifibilitas in cómuni flués ab homine in cómuni, hzc.n. folum datur per intcl. le&ü abitcahenté proprietaté à differétijs indiuidualibas, fimiliterque effentià, aqua dimanát ergo licet dimanatio proprictatis in indiuiduo, ciufue cü indiui. duo adz uatio (itrealis, no tà emanatio proprietatis in fpecic;eiufq ;adaquatto cü entia in fpecie crit realis, (cd rationis, Difput. V. De Voiuerf. inpartic 2" Scd certé (i hzc ratio valeret, nonfo lum probaret rationem formalem omnis proprictatis realis effe rationis, (ed etiam rationem formalec cuiu(cunque natut£,humanitatis,equinitatis,& c. uia necà parte rci dantut harucz commus nes extraindiuidua, vt diximus di(pur, przced. Porius ergo dicendum eft, quód licét in entibus rationis proptictates illis corrcí podentes (int rationis, t naturis realibus proprig pa(Tiones debét corres fpondere reales, quarü formalisratio fit realisstü quia paífTio debet. proportionari fubiecto,(abie&tü aüt páffionü c(t naturajnó indiaiduü, (ubiGtd.[ primü,& ade quatumyergo fi natííra ett realis,proptiee tas quoquc, ac cius formalis tatio, cílc tealis,tü quia indiuidua realia debét [üb fpecie reali contineri ; fed hec rifibilitas, et illa (unt indiutdua realia rifibili(atis incommuni, ecgo et ipfarifibili« tas in communi debet cfTe realis ea reali tate,quz tribui folct ceteris naturis entirealium;tamenvcrumeft, qceTat.cap.prafenti, proprium:rationeproprijfundarepot Tefecurintétionemdiueríamabea, quaminrationevniuetfalis.M169Secüdoquaritur, quomodo Pro» priü ip róne proprij firglefiniédü. Refp, illud ab Aritt.definici t, Top.cap. 4, hoc modo, Proprium cfly9 non indicatiquid reisfoli autem inc[l, ci conuerfim pradicatur,quz (ane definitio datur de propriofüb ratione propt:j,non fub ratione vniuet(alis, vt notat Tatar. quia dcfinit per ordinem ad vnum folum, et per przdcati conuertibiliter,qua duo repugná vniuctíali ex dictis art, vlt.q. prac. et licét Do&or q.5 1. Vniuetf. in corp. dicat definitionem, quam tradidit. Porph-de proprio füb ratione vniueríalis, coincidere cum ifta Philofophi, noa debet intelligi formaliter;fed materialiter tantü, quatenus definitio l'orph. &equiualet illi, velillà infert ; vt Bralau.noauit ibidem. Cum ait proprium nó indicare quid rei intelligendum cftà priori ; quia à pofteriori bene indicare. poteft iuxta illad 2. de Anim.: r.accidentia magnam partem confcrant ad cognitionem (ubftantiz et ü "per  E im pet hoc ignificare voluit, proprium non et iecur intra effentiam;quia 5 tunc illam indicaret à priori, fed extra » effentiam ; addit veró foli antem incfi, quia proprium füb ratione proprij opponitur communi, et ideó ficut commune dicit relationem comrmunicatiui;feu conuenientiz ad multa, ita proprium dicit relationem conaenientig ad. vnum cum exclufione communicacionis ad extrancum,addit tandem, c conuerfim predi catur, vt per hoc fignificaret neceflariá, et mutuam conncxionem, quz incer fu"bie&um, et cius paffioné intetcedit, ratione quius (einuicem inferunt in fübfifiendí con(equenua, (i e(t homo,eft rifibile,& et contra; quod probat Ariít, dicens,nemo .n. proprium dicit quod contingit alij ine[Jey vt bomini dormire,neue ft forfitan per aliquod tempus ineft foii, pet quod fignificat proprium debe. re inefle foli, et temper, vt poftea magis | explicuit Porph.c.de prop. Ex quo colligitut tres conditiones rcquiri, vt aliquod predicatum dicatur proprtü, Mes cit, . qp non fit ptedicatum intra etlentiam;fecunda,cy conueniat foli, quia fà alteri nature conuentret iam non effct áccidens proprium;(ed commune; tertia demum, qp» neceffariam babeat cum fübieé&o connexionem, ita quod vbicunque talis ves inuenitur, et quandocunque;habcat (cmr anncXam talem proprietatem ex intrinfeca illias cxigentia, ac indigentia. s et dcficience aliqua ex his conditionibus, non;datur fimpliciter proprium, ncc intcgré, vt ibi ait Arift.quia non habet oés conditioncs ad ipfum effentialiter requifixas ; quanta autem fit neccílitas iftius connexionis diceinus poftea. 170 Sed dices,calor e(t propriü ignis, et tamé cóuenit alijs et rifibilitas ett pro prium Petri, et tamen non conuertitur eum ipfo, ergo particulz definitionis non bené a(fignamtur ; przícrrim etiam quia vna illaram fapertluit, nam fi conuertim przdicatur,íam inclt foli. Refp. concede do ca de caufa caloré non polle dici proiieri uai toto rigorc, quia non conuenit foli : cam autem dicitur proprium deb.re conuerti cum (uo fubicéto jid dcUPS Quafl.IV.. De Proprio inratione proprij-eAri.T. 497 bet intclligi de fubie&to adzquato,& pei mi, quia nonc(t neccíle, vt proprium couerratur cü inferioribus (ui (übiccli primo,quia ipfa fant fübicéta tantum fecun daria,& inada'quata,cacioné,n.praprij » vt ditinguitur à communi, totu habec in ordinc ad elfentiam, à qua immcediaté fluit,ná in ordine ad inferiora talis cse tie potius habet comunitaté,quá rationé proprij oppoliram communi igitur de rá tionc rifibils, quatenus proprium eft à communi códiftin&um; cft, qubd couertatur cum homine eius adzquato (ubie&o,non cum Petro,v:] Paulo ; Demum nulla particula eft faperflua, quia conticetibiliter przdicari non ponituc, vt fignificetur conuenire illi (oli, quia hoc per an . teriorem particulam explicatum erat, (ed ponitur ad tignifi candam necctlariam, et muruüam connexionemyquam dcbet pto ptium babere cü lubie&o, vt diximus, na ridere conuenit [oli homini,fcd quia nog habet cum eo cónexionem neceílariam 5 non e(t (impliciter proprium, 171. Tertió queritur,quodoá fit Propriü, q» hac definitione detinitur; pro quo recolenda eft illa quadraplex acceptio proptij, quam r. p.[nft.tradidimus cum | Porph.& Arift.nà propriü primo modo etat rp conuenit foli on tamen omni, vt homini effe Medicam ; fecundo modo ; quod conuenit omni ;fed non foli, vt homini e(le bipedem ;tertio modo !, quod conuenit omni,(oli, (ed non femper, vt homini cancfcete ; quarto modo, quod conuenit omni foli, et femper, vt homini effe ritbile ; quzritut ergo, nur proprium ex his modis fit hic definit Arriaga di(p.8. Log.(ect.2.inquit ea 2» accidentia, qua foli alicui fpeciei conueniunt; ctíi non femperilli conuemiant, vo canda c(le propria ab(oluté, quia in coms muni modo loquendi ridere dicitur proprium hominis,item dijcurrere,ctli non femper conueniat homini., item quando Peirus v. g. habet phra(im ali uam, aut modum (pccialem loquendi, vel inceden di,quo nullus alius vritur, illa phrafis. dicitur propria Petri, ec£ nontemper. Pee trus illa vtacar,id probat Arriag.ex ira Cic. 1« Top» caps 4» vbi folum ercusit à B8B.  Dipu.IP. De Vuinrfaliusin pari,   fatione proprij id, quod alijs conuenire poteft illis verbis,nemo proprium alien. aus vei di xerit. quod aljs coguenire po! tefl quare conclüdit proprium in fecunda cum acceptione excludi debere à ratione proprij rjgorosé (umpti,quia in illa acceptione tantum víurpatar pro eo, quod aon conuenit oli sd etiam alijs; at9;ideó illud folum ab bac excludi detinitione, cetera ver. incladi, 172 Vei cómunis opinio cft; propriü rigorosé fumjtum efTe tantum proprium quatto modoó;atq, adeo illad tantum pec cam definitionem explicari, ità fignificat Scot. 3 1. Vniuerf. et eft expreifaz us mens Arifl.& Porph. cit. et probatur, quia przdiétz trcs condition-s ad rigo. rofampropriü requifitze folum inaepiuatur in proprio quarto modo, proprijs au tem al:orum modorum (emper deficit ali qua illatum; nam ptoprifi primi modi cóuenit folis(ed non femper (omittimus di€cte,q non conuenit omni,vt ait Porph. quia hzc códicio couenit proprio in rationc vniucr(alis, in quo fen(u de ipfo loquebatur Porph. nó auté inratione proprij,vt nos hic de co loquimuc)ratio cft, adgucit au&otitatem ; non enim negat: AUTt.rantum e(Te veré proprium, g» alijg conuenire poté(t, (cd etiam illud ; quà4. licét foli conueniat, tamen noa conuenit femper, lic namq: loquitur Nemo enin proprium dicit, quod contingit alij inefJe,neque fi fov(itam per aliquad tempus inefl [oli ; vnde altos modos appellac ibi. Aritl.non limplicitet propria ; fed aliando, vel ad aliquid, nam ex dextrig quidem e(je aliquando proprium efl, bi. pes autem ad aliquid proprium eil. i. te« (pe&u alterius,cui nonconuenit,yade. 2 fubdit ibi b:ipedem cfle proprium homi«nis,non fimpliciter, et abfoluté fed comparatiu£ ad quadrupedia » quate conclus dimus, ridere non ede in rigore propriü hominis, (ed accidens commune, quod. et adeft,& abe(t,vt docet Scor.q.5 3Vai, uerf. in folut. ad 1. quod etiam expre(se Porphir. docuit . MUT173 Adhuc tn verü eft propria aliarum modorum po(fein aliquo fenfu te« duci ad proprium quarti modi,& &am participare de$nitionem, fi proprium primi, et tertij modi. i T quia yt. notat Tatar. c(le medicum ibi accipitarà Porph.vt dizit a&ü, et idco e(t fcparabile euà naturalitct, quiae(fe popria quarti modi,vt notat Tatar.cy citur ex ipfo Ariít. cit. vbi effe grammaur» yt dicunt apritudioé;(ic enim erunt m. à us. SENE) ticum dicit effe propriam hominis fim»  tc(l, vt nullus homo medicinam edifcat ; et vai róne propriü ro modo nó eft reré proprium quia cancícere accipitur, Enron a&tiquomodo non conuenit (em pet homini; proprium autem (ecüdo mo do,licét accipiatur, yt dicit aptitudinc,& non adtü (quicquid dicat Poncius)vt notatidé Tatar, quia a&u habere duos pedes,nó coucnit femper homini, adbuc cà nó cit in rigore proprii, quia nó cóuenit foli homini ;quare remanet, v: folü pro pn in 4 modo fit rigorose propriü, qp ic defioitur vnde falsüclt,g» affamit Ac riag.g Arift.in Top.cxcludat (olü à vera rationc proprij, et rigorofa id, go alijs cóuenire pote(t,ná excludit etiáà,quod conuenit rei feparabiliter, et cótingéter per illam patticulam conuerfim. pradicatur de re,per quam Ggarficatur gp femper rei £onaeniat jitaquod (cinuicem inferant in fübiifiendi con(cgaeniia, vndc truncatam pliciter,& in quarto modo, quia (urit illud, vt dicit iprrudioemynonadi; Hoc tamen intelligendum e(t, quotiecuoque. tales aptitudines ex pni ctfentiali-. bas fpeciecum ort ducant, et non aliunde,quod ideó dicimus, quia sát quadam. inclinationes, et aptitudines peculiares quorundam jndiuiduorum, quz potius oriuntur ex principijsindiuidualibus corum,ac vario humorum remperamento, vt peculiaris inclinatio et propenfio Pctriad arma, Pauli ad (cintas, et magis ad hanc,quam illam, qua proinde optirudincsnon veré dicuntur proptictates, fed potius accidentia quzdam de (ccunda (pecie qualitatis,yt notat DóGor 2.d. 16.q.vn. K. Dices, erunt (altim proptietates huius, et illius indiuidui, quia 0j 110«. tur ex principis indiuidualibus corua, licut fpecifica. dicitur propria. fpeciei y. quia ex princijujs cius ipscifict 0; hy., ucit, UTE. 7 Bad IF Quidsahi ft prijriu in rique 4.1. 499 lie e . teft ad quartum; (i quartus ità a wx dacit. Kefp. indiuidua non habere aliam eram proprietateai prater illam nature, quz cft in (ínguli$ cohtra&ta y quia que €unq; alia proprietas affigrictur inindiüiduo, poteft alia proríus fimilis in alio indiuiduo reperiri j quiaaliud effe poteft eiufdeet tempefamieniti,vndé per accidées eft; quod illi foli competat, imo pore(t ex infirmitate, vel alia cau(a naturali tempetamentü illud afiquarenas variari, et confequenier aptitudo, ifla deftrui ; Taridem €tiàm fecundus modus proptij reduci pomple (utnatur, vtcoréplé&atur proprium geneticum, et fpecificam, fecundus veró.f.císe bipedem ; tcferatur rion ad natüram hiifbatiam,fed ad illam natura animalis, qua €ómunis eft omnibus bi pedibus, vc à quadrupedibus diftinguuntur; tiam iri ordine Ad illam dicetué conucriire foli, et séper ; Porptli. autem diftinxit fecundum modii aquarto ; quia fecuu$ Arift. rion eft locutus, tiii de proprio fpecifico quarti tiodi, forte quia notius, vel quia vt notat Do&or q.17, Vniuert.ad 1. proprii nullius eftinquantum eft genus;(e4 inquantum eft fpecies, quia ptopriuas folum eft Alicuias, iriquantum eft apti natam effe bie&um demonftratiouis, et hoc (« meft inquantum fpecies, quia folum inquantuni fpecies definicur. 174. Quiartó queritur ; án Proptium tigocose dictum, feu in quarto modo, dicát femper aptitudinem; itaquod riequeat dicere actum. Communis opinio noftro. tüminfrà citatidi videtur e(se, quod fempet dicat aptitüdiné, vndé rcrü paffioncs paffim in aptitadinibascóftitaunt, et faücce videntur Arift, et Porpli. cit. qui dü Quarturri proprij modam atlignantyde. » &pritudinibus ex carpiificant, monde actibus, imd atus excludunt, Dicendum i eit licét vecuim lit propeietatcs recü tegulatiter,ac vt in plurimum dicete aptitudine$, interdu:n tamen non folum aptituduiem, (ed etiam actum dicuntaiic v.g. dicimus proprium eíse trianguli liabere tres angulos duobus rectis equales non tanium im aptitudinesíed ctià jn actu, fc €tiam inhztere eft. proprium accidentis teipeGidi noD tantum y vi dicit aptitudje net, ficuc eft inaccidente abfoluto, (ed ctii vt dicit actü, vt docet Do&. 4. d. 12. q.i. et ratio cft, quia huiufmodi naturj; non rantuni prafatz aptitudines necelfarió conneótuntut, fed et actus illis cor» rcípondentes, quod etiá cernimus im paf» fionibus difiuntis, vt eft par, et impat refpe&u numeri, re&um, et curuum re» fpectu line, conueniunt cnim fu s fübies tis necoffarió non folum im aprticudiné y fed e$ inaétu ; quare (i aliquod atttibutum habet etiam (ecundür actum; nece($ariam connexionem cum aliqua natura, et ei tátum cOuenir, nó videtur ; cur nomine proptietatis appellati nó poffic,cü Fri bear omnes códitiones ad eam rejuifitas, vine dé fi Arift. et Porph, vidétur actus exclu-dcre, loquuntur dc a&tibus nó habentibus €um fuüb;e&o ríecetlacíam connexionem. 17$ Quinto queritur, an ncceffiras Conne£ionis proprietacs c& faofübiccto tartta fit,vt neq; de potentia abíolara poffit ab eo (eparari. Negant Caprcol.1.d.3q-3. et Catet. 1. p. q. $4. art. 3. Soncin, 8, Met. 1.ad 4. &alij quamplures . A flirmant Fertar.4. contra gentes cap.65.S9« to q 2. dc propr;o, Bannes t..att. 6Alij veró d:ftinguunt duplex proprie tátaum genus, qua dam .0. à (abiecto rea» liter diitinictz noa (unt, vt fur paífiones entis, et appctitas materie ad formas; et liz nequcüt à fuo (ubie&o difiangi; quz. dam vctó futi realiter di ftiacté,vt quátita$ in matcriascalor vc octo in 1216, frigi« ditas süma in aqua, &c. et hz polltmr per potentiá Deiabtolurà à fuis fubiectis fee patari;ica Didac. difp.9.q. 1.dab.4. Auete q.14-fcct.5. et al;j lunores paffim, Dicendum tamen cit fcceifitatéconnexionis proptij cum (tuo fubie&o nom folum e(sc phyficam,quazenus (ecanduns Communcm natura curfum. nüquam poe teft (ubicétum line fuo proptio inueniri,, fed ctiam mctapbyGcam, itaquod entia Dei abloluca. poísunt fepara ansam | ('d nec ettam pet incellectum pe 'oísunt iotcllino fubiectum ipa e. rà colliis ex Scoio vbicung s loq.icar de pra. i cius Expolicoics 1.d; 3. ue Venet Q5.  $oa 85 ada. pro opin,2.d. 12. q. 2. ad 1. et 16.8.1. $. Sed quia via bac, et d, 15. q. vn. C.& 4.d.12. q. 3. $. Dico ergo ad poe et d.13. q. 1: art. 3. in prine alibi fapé, quem omncs (equuntut Sco tiflz Tatar. hic dub.3.Canon, 1. Phy(q. rt, 2. Tromb.4. Met-q.4. Lichet. q. 3. drolog. Rocc.q. 3. de proprio, Poncius ibid. Saxiustom. 1. Catalt, difp.1 1. q. 7. Faber 4.Mct.difp.6. et alij paffim.& tcquitur Nominalium Schola; et probatur €fficaciter (ic conclufio demóftrationis, in qua paffio demóftratar inhercre fubic€to,cítadeà vera, vt per nullam potentiá poffit falía réddi, ergo nequit (epararià fubic&o, alioquin Él cari poffet, nec effet eccrna veritatis  Refp. Didac. hanc conclufioné,homo cfl rifibilis, eífe atcrAg veritatis radicaliter, quia in homine neceífario (emper manet radix ri(ibilitatis, quz eft rationalitas, noncít autem &terna vetitatis formaliter. Contrá, hoc noncít aliud, quam dicere (olam illam pramiíiam dcmonítrationis, qua pertifict ad primum modum, cíTe tormaliter neceBariam,conclofioncm vcró effe formaliter,& in (e contingentem,quod omnino dici non potett. Kefp alij proindé, tunc fore vcram etia fórmaliter,non quia &&u cxiftat in homine rilibilitas,(ed quia «ónexio illius cum [ubicéto e(t 1n (ccundo modo períeitatis, et ità femper cft rifibilitas in homine fccundü cónexionem pet fe,licét nó fccundà cxitteutiá ; quamuis ero tune fa (Tec £al(a j bomo exifl;t vifibilis, ia tain emper veta forct, bomo efl vi[ibilts, quia cum cius veritas fit ncceífaria, ab(lrahit ab actuali cxiftenria, ontià,conexio per (e pred aci cü fübie to oritur cx neceffaria inhzrentia illius «um 1íto, ctgo fi riüibilitas neceilarió non áneft homini,non etit vera propofitio Íe«ündut connexionem per (c in fccundo 1nodo ; Et quamuis veritas propoiitionü nece(lariarü non pendeat ex a&ual éxificmia cxircmorum, poftulat ta.n6, quod fi cxtrema exiftunt,. przdicatum veré «Xillatinfubiecto, vnde earum veritas ampliatur ad omne tempus,vt diximus 1, :s ft. cract t. cap, 11, et explicatur per . ticam condiWonalca, vt v.g. lo-Difp.V.. De Voiuerfal. in particul. M 8 mo eft vifibilis, .i. à fait, fuit camrifibis litate, (i eft, cum rilibilitate exiitit,6 erit crit cum rilibilitate, ergo fi fena. exiftic, fi Deus auferat;ab co rilibili« tatem, propofitio neq; vera erit fecundiá cónexionem pcr fe. Refp.tandé alij, propolitiones (ccundi modi dici neceffarias, quia neceffarió cópetunt fubie&o (ecun« dam naturalem facultatem, et innatá eius cxigentiam,non tamen abíoluté,& in or« dine ad potenrià diuiná, ita Arriag.di(p, 16.Log.(cét.7. n.61. Conwrà, neceífitas conclaüonis non folum elt phyüca,. fed etiam logica, alioquin etiam accidentia naturaliter infeparabilia poffent demona ftrari de (ais (ubiectis, quia neceffitate phy fica illis coherent, ergo pra dicata fecundi modi debent necellarió competere: fubic&is abíoluté, etam in ordine pocitum disinam Mee. Zabarei. in Log. lib. t.de propofitionibus neceffarijs Eris 11« vbi difecé oftendit ies tionibus fcceundi modi nedum i . €cilitatem phyficam, fed etiam] nam accidens proprium,cum ab effer et forma (ui (ubicéti fluat,e[sem dens dicitur, quia eifentiam coni ideo neq; re, ncq; mentc poteft rijquod etiamreplicat 1.Pofl.cap.ó. . Ex quo rar(us roboratur afsert noftrü,oam (i Deus pollerjfeparar Ec priam pa(lioncm à (ubic&o,ergo. erit difcrimen inter accidens proprii, et accidens cómune infeparabile,quia vtri« ufa; connexio eum fubie&o císet eode modo ne«eílariá, nempé necellitate phy« fica, et fecundü cómunem natura cursu $ fed per potenuam Dei virüg; ab(olucé poísct feparari à (ubie&to« Reip. Didacncg.conícq. quia fepatata tifibilitate ab bominc, diceretur radicalitet rifibilis,ó& maneret in Co debitum habendi talé proe» prietatem, quia maneret in eo rationali« tas, qug cft radix illius, et principi exi« gitiuum eius, quod non potcít dici de.» «oruo refpectu nigredinis(i abcofeparetur.Contrà;quiaeademrationecoruüsdicipoffe tradicalitcrniger, quiamaneretineo principiumradicaleilhusnigce «dinis,nempétaliscomplexio, &taleteaperamcntum,, &confequencermaneret PEparv€.vtw.LdeC" Tenpropriumà[ubieBopepefepavaristei. L.$01fintodebitihabendinigredinem. R.efg. idemaffcréndo aliuddifcrimen, 9fepagatariibilitareabhomine,adhuc homini conucoitet císe rifibile fecundü propriam 'fubieQi virtutem, et naturalem facultatem, vnde -. et sb cina iam pa(Tionem, et poftea illà rclinLi e isque, ftatim naturaliter diwmanaret ab ea, noii fic dc accidente infc»parabili. Contrà, quia in multis accidentibus etiam naturaliter feparabilibus experimar quód fübic&um illis denudatü, fi non impediatur, (ua nacurali facultate, da dcmnó fibi comparat, vt patct de aqua calida íe ad priftinum gradum frigiditatis reducente, crgo tanto magis id cuenigerin accidentibus naturaliter infeparabilibus at; ita nulla cft difparitas allata sn reiponfione, et ex lus manent ex»lofa te(ponfiones sanchez ad argumenta ailata, nàm cum pra'factis coincidunt. Demum, gp neceffitas connexiomis inter fübicé&um, et pa(Tionem fit eti logica, ita «quod ncqucat (ubie&tum fine patlione ;ntelligi, vcl tub bfpolto cius; Probatur, quia vt docet Door q.3 1. Vniuerí.ad vlc. et alibi (ape, licét poffimus nó miclligere hominem cum rilibilitate uta abürahertium non cft mendaciü cx 2.1 hyf. 12 vt ipfe aocet 1. d.2. q.7, infca J.& 5.d. 3.q.vn.G ncquaquam tamé poffumus inrcll gcre hominé ünc ribil tate, vcl (ub ojpoito cifiollitaus abíque a iudicio ciientiz ipfius hominis, negando mimirum rifib.ltatem de homine, aut affiroando eius oppofitum, et ratio etl, quia licut. ex rifibilitate recte infertur à criori humanitas, ita ex negationc rifibilitatis re&é icfertur negatio buinanitatis, et vriucrfaliter ex negatione paffionis dcflru&tio (ubic&isergo nece(Ttas €onnctionisinter (ubicétum,& psffioré eit euam logica; Afsumptum conccditur ab omnibus etian: ab ipfis Thounttis, yt. patetapud Complur. ditp. 8. q.1. vbi bene notant per hoc d'ttingui proprium ab aceidente communi, euià infcpatabili, quia aec fine tali. accidente diu diué poteít intell/giimió fub oppof(ito cius, vedi ipfe Pub €. de IER, €x quo cflicax deducitür argumentum cota Thormiftas, quia (i accidens propriü pct hoc diftinguitur ab accidente có!, quod nec mente potcft à [uo fübie&to diuidi, feparati, quomodo pofsun: ipfi asc: cre, quód ctiam à parte rci fit feparabile? 178. Sed contra obijciunt, quia omne prius, inquantum prius, cft (altiim per diuinam potentiá (ep:rabile à fao pofterio ti, fed (ubicétum e(t prius natura paffionc ex Arift.in poftprzd. c. de fimul, ergo&c. Tum quia pec Arift. c. Met. 1 6, priora nat.ra d.cuntur illa, qua polsunt císc tine alijs, non tamen alia fine ipfis; ergo (i (abretum ctt prius natura paílio.pc, poteft císe (incilla de potentia abíoluta. Tá 3. quia (i (abie&um nequit efe fine paffionc,iam dcpenderct ab ilia,atq; ita etiec poíterius ca; quód (i non depen. det,ergo pót effe tine illa . Tum 4. quicQuia eft 1n aliquo infláti, in quo noa eft aliud, poteft à Dco confcruat; pro quocunque alio inttanti fine illo víedi (ubie&ü cít in aliquo prior: inflanti naturz;,in quo non cft (ua propria padioscteo &c. Tum tandem,quia quantitas eft pailio (ubttantiz corporea, calor vt octo 1g0is, licut. frigusaquz, et tamen de potétia Dci abÍo Bé poritar hzc ab illis feparari-. Reíp. maiorem cfTe veram, cum prius eft realiter diftin&ü à pofterioi, vt do» cet Scor.a.d.12,q. 2.A, ac etiam ell vaiucr(aliter vera fumédo ly inquantum rcduplicatiué,quia prius,inquantü prius,nó dependet à potleriori, et ita poteft eífe finc illoyinquantum priüs, (ed ex alio capite potctt ede impedimentum. f.ex identitate (cali, vi notac Tátar,cit.,& ita cft in propotitosgy (ubiecto nà repugnat effe fine paffione, ca rationcsqua prius cft il. la) fcd quia cfi idcm realirer,cü lla. A d 27 duplex cíE prionitas natura, vt fufius in» . Éra di[p. 9. q. 2. vna effcndi, et explicatu£ pet poísc cse pnus fine pofteriori, alia iocciligendi cum fundainento in re, quae non rc&té. cXplicaiur per polle císe, vel fcpatari prius line. pofteciori, fed cantum pcr potie voum abíaue al osvcl prius alia intelligi, quia non includ;t illud in fag conccxuyyi docct Doctor 3.d. 5. q. 1. G« Aufl. oc-cic. loqu.tur de pioritate natu» rg Ciendiycd (ub.e&tum cft prius pa(Tioe " nc $02 fic (folum priorirate nátura intellizendi . Ad 3, (enderet ab ca pendétia quam yo' cant à poflcriori, et mielus diceretut co-exigcntia,cuo fenfu dicere folemus,causà formalem p&dere à fuo efic&u formal, Quátenns nequit efsedfiie 1o. Ad 4/ncg. min. quia yt bene nórát Canon, cit. efse qpuus nacura non eft efseprius in aliquo fiznó,in quo non'fit poRerms quia nullus feiexiftentia menfurauir perinftans ratu. ( tz, fic qnod a] quo exiftat id ; duod dici"tur natura prius,i&quo non exiftat, quod ft nacura pofteriüs, ted tantum yerfi cft, Ev io al;qtio inftanti intel! gitur illud, quà non 1melligitur iftud; ynde pti. ritas fola dirationis ex plicatur pet ycrbum efl ;& in'quo, (cd prioritas nacorz expliatur [olütm per verbum poteft effe& im quos 6ett prioritas naturz c(scudi, yel pec deseo intelligituvy et in quot cR incclligendi ; v futius infra difp. 9. cir. Ad j. ncy. illa cfse propria in rigore illorü fübie &orü, fcd (unt accidétia quaedá illis conmaturaliter debita, quare potius propétio €is innata ad talia accidentia recipienda dicenda eft corü fübiectorü proprietas. 179 Deinde argaunt cx modo;quo paf fio caufatur à fübie&o, omnes enim contecunt caufari ab co, vcl in genere caufz efficientis, vcl materialis; vel vtriufque fimul; (i dicatur primom, poteft £u bic&ü c(se fine paflione ; quia Deus impedire poteft omnem effectum in genere efficienris; fi dicatur fecundi neq; faluaturneceffitas connexionis pa(li onis «um fübicéto, quia caufalitas materia. fie tc potentiz palfiuz eft coxiradi&ionis i& contingens ex 9. Mer. 17. li dicatur 3. uam quod runc fnatetia ; et effiCicris cOinciderent, contra Arift.2. l-hyf. 79adhuc fequitur propofitum, quia ncc eaufalitas materi, nec efficientis elt ne£císaria, vt probatam eft," Reíp.fübie&um efse caufam pa(fionis; hedum in genere materialis caufz, quiá tunc certé non eíset necefsarià conncxio pitlionisad (ubie&um, vt norat Dottor 1.d.3.0.7. S; et 2, d. 25. q, và. C: et D. "Tho.opuíc.48. c.de proptio, fed etiá inr egeat entis non quidem phy ict, et pet verum j ae realem igfluxum ;  Difpu P DeVwunf is ppc: 7 in genere caua efficientis f nim in hoc fen(u aliany caufam nó babet abeaquz ip(uin produxit fübie&tum, (ed li uerunt fotnine ebullitionis j ac fimplicig £eroerét; vcdiximus ig Phyf. dilp. 7. qa, quamurs igirarpolsec Deus omnem caus d tarm phyiicam-efficientem 1 i "Metaphyticam. Dices, Deusliberé confionem,érgo poterit fuum cócurfam füb., alioquin libere non concurrereay et lic: fabie&um (ne palfione maneret, bet in produ&ione paffionis à coneurfu, quo producitur fübie&ü;quod noncredimus,non concurrit libeté,(ed nece(sarió, non quidem neceffitate fimplicitec, fed ncce ffitate fuppofitionis, quia en. do fubicétuin, necefsarió tenetür cócur rerecum co ad produ&ionem fuz paffioe nis, quod etiam ip mulus ajijseucnm Et cum dicebarur, ep marcriay& efhciens ng. coincidunr 1.phyf. Refp. Scot. loc. cit, : di&um Arift.eíse verü de materia ex quay feu materia partis,non de materia in quay qualis c(t (übie&um refpectu (ug pa(lio» nis; vide Do&torem q.3 ; Vols ríad3..Sextotandemquazricur, quomoe do paffio fic indifsolubiliter ynita fubice &o diftinguatur ab co ; Thomiftz adhue non obftante tali nece[saria connexione, pa ffioné realiter à fübie&to diftinguunty eftb quafdam nó dittingaant;ità Capreol, Caiet.& Soncin. cit, Nomina!es é contra negant vllo modo diftingui à parte fei fed cantüm ratione raciocinata ; ita Greg 24d. 16.q.3. vbi Gabriq. 1. Marfil 1. q.7« art. j, Durand, 2.d.3.q.2. Scouftz. cü fug Dodt.loc.cit. medi&tesinter bas opinios ncs extremas diftinguunc illa diftin&ionc ex natura rei formali ; qua fcequenter ytuntür in rebus megaphyficis ; Et quidé quód non d:ftinguantot realiter potefl in primis deduci ex di&is in vefolutione przcedentis'dubi) y fi enim eft tanta. nece(saria connexio inter illa, vc ne mente diuidi poffint; ergo neque cealiter diflinguentur ; nam in ab[olutis, quz pecie ACT, OP. De difiucl: jrijrijh fublefa «Met.   S03, Pride pk E ao Lipa e id 4 Probaur ud.jue ratione ex Scotodedudis n2 p Adnan ilm » quia vt ait ibi D,mrinfeca .litás (cparationis duocü ex triplici capite procedere pateft,icl quia süt iul natura ;. vt eft de duobus rclatiu s;, quia ynuni ef pons » à quo effertialitct dependet poílerius ; ratione cuius dc. pendencig loc riequir ede (ine illo, yt cft. de toto, et partibus, vel quia funt idé rca« liet,vnde poftea infert in eoáC 2. d, 2..q.. 1.A.& B. gj illud; gi fi ellex dittiactam áb.aliquo ; sies pofterius eo natdraliter, tiéccilarió eft idem illi;(i impoffibile ett, .. illad aluide(fe Gne ilo, et qv nihil realiter ftirituiti ab. aliquo, (inc quo gequi: eíi. fibi contradictionescft prius co.fed eft poftcerius co naturaliter, vcl fimul natura Cü eo; (cd fübie&d eft pritts natura ip(a palin ex ineo fimul;quia (übie cauía illius ; etgo fi &um. rícqui eds niet pro sex c [13 ) inuiníéco : n Ó fi id ded or one ead ii ide CHÍO, 0c CIA nora Qui Arift, enrétia (unt in(eparabilia, non cx inttin'cà caeli nátura, (cd à cau(a estcinfeca.i; ab inreliigestia pecellacid ninoente,non infert ccaledi identitatem, ( yt notat ibí DoctogitN.) id etit vtiqy ob idencitateri zcaleni inter eajquix nunquam implicat ab intzinfeco. prius (cparari, à e tigri;nifi propter idenutatetn realem. [afüper pa(liones,vt platiaum, dicunt innatas aptitudines ad aliquid agédum, vcl cccipicüdum; at tales Eel, enis niliil rea le (uperaddunt nátarz. (ic apt cx Scoto 4:0: 49-3. 10:ab initio v.g: tilibilitas ni reale humanitati fupecaddit, ratione cuius fitcapat rifus, vcl apuasad illum;nara Iubiectum quod ponitur ab ifta aptitudinc realiter d: ftin&tum, immó à quibuídà €x Adacrtarijsfeparabile, antecedécer ad illa UK IRBALAUT-SO €a ».vcl e(t naturas l;cerilius capax, vel non; non (ecunduin, tc 9 priunum; tunc.crgo de ilia priort ajuicidiné quarendua cftyvtcum, Gt cadegi rcalicer (ubieGtosvel. non, i prunumy;crao pt lebat ftare in ilia (oja apciungine ad a&tü fübiccto realiter identificata, et non, poncrc anteriorem capacitatem, et apti tudinem ad ipfam; fi noo; ergo. pcoceditur, vt prius,& (icininBnitü; vide Trób., et Canon.cit. 1. Fh (:q. 1.art.vlt.bené hàc. ratioricm perttactantes. Tandé palfioncs entis fant adem cü ip(o ex Acift. 4. Met,, et cóccdunt, ipti Thomiílas, erg» fiinilis tet, X alig pa(íliones cuin (uis fubicctisg. quia ficut. (c habet pa(Tio entis ad ipfum €n5, ita talis paíljo ad tale cns,.nec vnqu& poterit afferri (ufficiens dilpacitas . 181. Quod veró cum taliideniiate teali ftec dillinctio formalis,probaturexillogenerali,principio1nferiusiacicidadiíg.8,.quad,nallumabfolatumidécificactibiform.lirerrefpectiuum,quiaab(olutü,vt lic,cftad fe, refpeótiuü ad aliud, (iué talis relatio. (it predicamentalis,. fiue tran(cendentalis, parum refert, vt ibi dicetus,fcd (ubiectü, vt plarimd; eft quid abíolutom, et paffio cft relatio aptitudinalisad actum (übieéto naturaliter con» wcniehtem » ergo &c.. Deinde verificanz tut contradictoria ex natura rci de [ubi &o, et paífione, ergo ex natura rei di; flinguuntur $ quia contradi&tio fcmper arguit diftinctionem vt dip.9. g« 1.ar 2, dicemus, et quidem talem;qualis ipfa efl; Prob. a(famptum,nam (übiectum dicituc nauraliter prius ip(a paffione, pa(fio pg» ftetior,(ubiectum e(t cau(a patfionis, no. é contra, et tandem paífio aon eft de gà, ccptu quidditatiuo fubie&i, cum de ipío prédicetor tahrum, in 2, modo, crgo, ad minus inter ilta requiritur. diflia&ig fore malis, et ex natura rei, prz (ercim quand natura importat yeram realitatem, et no tantü pracifionem obiectiuam inadz tàn, vt cft de rapicendentibus, nà vugg inter naturas: tran/cendentcs  et carum pathoncs nonnifi diftin&io ratiocinata intercedere poteft ; vndé dc paffionibus tranícendenuium admini potcft Nomi. naliumn in » at hic loquimur de na; taris. praedicamen bs opa Sed obijcitur Monta qnod dine grantur rcalitet; quia caufa, et caufarur realiter. di ftipguuntr, fed (ubie&tum c cauía pa »,cgo&c. Tum xad ryveiip bae menn SRd ee iuReke "Maaiig $04 thento 9. Mct. 13. ergo propria paffio, qut dictt potentiam ad actum accideptaIcir y vt rifibilitasad ridendü, collocabi« tür in prazdicamcnro-accidentis., vt ipfe a&us, et tic à fubic&o ; quod cft in pra dicamento fubftantiz realiter diftioguetur. Tum 3. quia fufcipit magis.& minus, pam vnus homo dicitur magis riübilis alio, ergo eft accidens realiter à fubicéto diftiactum. Tum 4.2 Cus efl nobilior potentia ipfum refpiciente, ergo fi rifus cft accidens,ctiam potentia jpfum rcfpiciés. Tumtandem,quia illa contradictoria, Quod fübicétum elt prius, paísio poftefiot, &c.non tantum diftin&ioncm formalcm fed etiam realem inferre videntur, quia nihil potcft pra.cederc feipfum. 183 Reíp. afjumptum valere de caufa phy fica per verum, et realcm influxum agente,ró de mctaphyfica, ficut cft (ubie &um cauía paffionis, vndé proprie non debet dici paffionem caufari, vel effici à fuübie&o; fcd tantum puliulare, et ebulab co, hzc enim vocabula infinuant &Gioncm utr i be per fimplicem emanationem; illà vcró phyficam,& rcalem; vide Maurit.q.30. Voiuerf. declaran ' wem hanc cómuncm Scotiftarü rcfponfiorcm. Ad z.ait Do&or 2.d.16.4.vn. A.ve1 cfíc atffumpram de actu et potentia, vt funt difícrentig diuifibz cntis «f. pro po tentia obieétiua, et a&u cotitatiuo,nó au&€m de potentia, vt cft principium opceráe di, quahs in propofito eft propria paflio án ordinc ad fuum a&tum . Dices, paflio tfi in pra dicamento qualitatis in tertia» fpecie. Ncgatur,loquedo de paísione pro $nnata rei proprierato)beec . n.ponitur re« xuétine inilio przdicamento ip guo eft tius lubicctum ob idcpiitatem realem cü illot qua nam autem fit paffio de tertia» fpecie qualitatis,dictü eft in Inf! 1.p. Ad 9. ncg. affumptum,re.n. vera non fuüfcipit magis,& minus illud;quod veré eft potétía,& aptitudo ad ridendi, fed illa maior, vcl ninor facilitas ad rifüm orta ex peculiari temperamento indiuidui, que quidé facilitas cft potentia naturalis de fccanda fpecie qualitatis, vt docct Do&or modó Jic. R« Ad 4. verum efi à um de yotenua seipiciene aétam y qui fi perfeC uet Difput. V... De Vniuerfalibus im parti: &io lab(tantialis, non auté fi fit perfcétia accidentalis, vt eft in propofito; nifi accie piatur in fenfu reduplicatiuo, fic .n. vais ' uerfaliter a&us cft nobilior potétiaquod ' non officit . Dices, proprium vel eft fübftantia;vel accidens,nó (ubitantia, vt pa« tet,crgo accidens . Refp. cum Canon.cit, formaliter neutrum cffe, (ed pec identitas tem vtrumque quia in (ubftantijs eft reas litet ac identicé fubitantia, in accidenti» bus accidens. Ad $.non quacunque contradi&toria etiam ex natura rei inferunt realem di ftinctionem,fedtantilla,qua:radicanturindioerfiscebus,quaenimra«dicantutindiuerfisformalitatinififormaleminferunt.diftinctionem;vt ex-« plicabitur difp.9. cic. quamuis ergo prio« ritas,& pofterioritas temporis femper fan denrurin diuerfis   arque idcó fint cótradiétoria diflindtionem realem indu. centia,nó tamenquacunque prioritas ma emis ete édiqualiseft,qug   intercedit inter fubi Y& 183. Deinde pró Nominalibus vrge« tury$ ratio Canon. et Tromb.allatacontra diftin&ion£ paffionis à (übiecto rea lcm militet etiam contra formalem, nan circfcripta rifibilitateab homine per telleétum, aut homini repugnat rilus y 8c rifibilitas ipfa;att non. i ; ry enki 9 fccundil;atq; ita fübie&tü erit cspax ifbus aputudinis : nec. dicas effe cantum capax fundamenraliter;quia fic etiam refponderent Thomiftz; vcl igitür ante aptitudiné dabitur femper aptitudo in fübicéto, vel non cft diflingaenda paffioà fübic&o ; nifi perrationem. Refp.ti illa ratio non bene percipiaturs nontantum contra formalem diftin&tios ncm paflionisà fübicéto, fed eriam cótra diftin&ionem rationis,' videtur poiic re torqueri; dicimus ergo cum Tromb.cit.& Brafauol.q.3 3: Vniuet(. non qué milita re contra formalem, (icut coatra cealemg quia formalis aptitudo ; et capacitas de» bct vtique poni in fübicéto refpe&u illius quod eft fibi conucniens, et ab co realiter diftinctum, nec fufficit capacitas fundamentalis ; non autem poni poceft refpc&u eius, quod eft realiter idem (ibi, «uóia albi dici proptie eif in poremin à S HN Sueft. IV. De Proprio inratione Vuiuef. ide L. $05 ad (cipsü, et capax fai ipfins,quare circü (cripta: rifibilitate ab homine; vtique ipfi pórcpugpat ri(ibiliras, quia eft fundamé talicer capax, fed non bene infertur,ergo «ft formaliter capax,& pofitiué talis apei tudinis, quia in tali przcifione quidditatiua nalla capacitas, (rae naturalis aptita do tibi cópet:t,quia hzc przdicata aducniunt in (ecundo modo, et pofteriori (igmo, &ücintali przcifione fübic&tüm €ft tantum capax priuatiue,f(cü negatiué, vt ait Tromb. quatenus non inclut aliquid repugnans, fed fi przícindat pa(fio £ealiter à iübye&to,vt condunt Thom:fte feri polTe, tüc (ubie&o affignari debe bx pofita capacitas, et formalis aptitodo ad apticudinem, qua praccifa fuit quia datar formalis aptitudo ad attributü cóucniés fubie&to, et ab co realiter diftn&um.& ét quia ralis przcifionon ef fet per intelleétü ted à parte cei, in quo fia fübie&ü eft pofitiué capax. cuiuícü que arcriburi ibi naturaliter debit, mamet ecgo illa ratio in fuo robore,adeó vt Zan. teftetur à nemine vng fu: (fe (olua . De hac qozftione diftin&ionis patfionis à (uo füb:c&o, quz. cft precipua intec Scoiittas, et Thomiflas; et à qua multe aliz dependen: refolutiones in Philofo. m » videri poffunt Canon. et Tromb. oc.Cit, et cx V ecentioribus .Sax us tom, 1. fug Cataft. difp. «1. 96. et 7. vbifu5€,  conformiter ad principia Scoti de bac rc tractat. IvC gitur de Proprio inratione vniuer (alis . Xplicita narura Proprijqnz na184 t cft fundare vn uetlalita:é hiius ua. ti przdicobils, nun. expl cana n anet ratio ift. us vojucríai citis, et quomodo natura realis Fr. p ij couftiuator in ratione qoarti poedicabius. Dicenduum igitur. ett cu. communi Do&trum proprium conftiu in rauionc quai ds per etie pradit'abile de pluribis im quale accidentale nece[farió, et imiran[mutabiliter, (cu :n (ccundo modo dicendi pet fc ; ita. DoLogica. Gor q.'36. Vniuerf. et Scotiflz ibidem, et przlertim latar.c.de proprio. Probatur,& declaratur Cóclufio,per hoc enim, qubd dicirur effe ptidivuble de pluribus, fignificatur propriam non cfe vniueríalc ccípectu foliusfpeciei, vt aliqui dixcruat, quia vn'act(ale pluca refpicit, (cd natura communis, cai propeium ada. quatur,confi dcratur,vt vna, fed in otdinc ad indiuidua erus ; et co.cir. ad 1.qua vationc ctia art vIcq.przced. negaaiimus differentiam conflitni in catione pradicabilis in ordine a4 fpeciem, quamconft ituic. Pet hoc,quód explicite nan additur mamero, vel frecie igmtcatur ad hoc przdicatile, non folum (pcctare pro pus fpecificam vr ritibile, quamvis ife ud tantum definicri (quicquid Ruuius d'cat) hic Porpb. cb r; tionem allatam, ptzcced.art.dub. 3. in rr proprium gencricum, vr fenübile, eo prorfus modo,quo fupra dicebaa us de siferentia. Per hoc, quàd additur ín quale accidentale, goificamar ditin&io a tri bas vniuerfalibus prioribus, quz dicunur effeatialiayquia (pe&ant ad elfenuam rci, et infinuantar etii fubij ibilia ipfius proptij in cone vniucr(alis, hec enim nó funt fua inferiora quidditatiué, vc hoc rifibile vel iilud, hoc, vel illud fenfibile, quia de iflis non prdicatur in «uale, fed in quid ad modü generis, vel fpeciei, (ed fub jcibilia eius in ra&ióne qusrtt przdicabiiis [um 10ferora illios narurz commun;$,cu! proprium sdzq«aiur, de. ittis enun pidicajur 10. juale accidentale, vt S.oi, docet q. 30. Vn'ucirf. in corp. Per hoc tandcu4 quód additur «eceiiarió, e ini au[mut abdtti: y Wfinuaur. dtiftin& o yropr:j quarti pred cab; s ab acci. dnte quimto,rgdicabili, cu'a proprium de tuis füb:jcbil.bus ta necelTarió, x intial omtab.d cer. pigd catur,vi de ill som n nó ncaart ne.(ucat; licet cnim poffimus nou inclligcre hominem cim ritibilitatc ; neiuaquam tamen mielligcre potfuz mus honané (Ot fibié, vc) yi c tib Té ab( qae pia iudicio eisériz fius: à xoéya t;one pallron.s. valet. nferri. detiruét 0, Icu iiegau0 lubicéti, juod non cft verum, dc «cdente quigto predicabih, eria im st fcpago6 Difp. De Vuiuefal. in partiode s. feparabili ; quia fub eius oppotico poteft itclligi fine repugnantia, nam potett intelligi coruus tine nigredinz, 1mÓ (ub albedinc, vt ait Forph. et Sco. 4.3 2. ad vlt. 185 Hinc infertur 1.nó bene difinzui propriü in ratione quarti prz dicabilis ab accidente quinto pr&dicabili per conuerc tibiliter prz dicat), (etiam diximas. difj»4-q. tatio eft, quia vt frequenter in7 culcatü ett; »radicari conuertibiliter omninó repugnat raugoi yniucr(als,qycum comiparerur riis, de quibus przedicatur, wt füpccius fuis 'efsrior bus, et fit pradicabilc de (inguls, età (corti fumotis, muonquam «um eis conuerciur in fuoliendi coníequentia » igitur per conuer;biliter radicari ditbinguitur ab acciente (olum in ratione proprij; aliud aukem eft looi de rrlibilisvel (coüb.li ina fationc propri), et aliud in ratione przdicabilis, et vainerfalis, vt notat Ta ar. quia yt proprium refpicit folam natutá, cüi adgquarur j vt ycró yoruet lale, infefiora illius naturz, quia propt:uin tale, » dicitur in ord nc ad vnum folum, vniucrfale veró re(pc&u ylurium, vnde repugna idem tcípectu eifdem: elfe vniuerale, et proprium. vc docet Dottor 4.30. ad 1. et ita. intelligi debet. 1pleiiet 120&or ; fi q»andoque. proprium dittnguit ab accidente per comertibiliter prg (i-a rj, quód n& c illud tunc di (t inguat in ra. tione proprij, non in rauonc vaaertans, 186. oféttur (ecá.4ó de Biniconé Pro prijá Por, h.tradita;quod,accidic orn y folii [emper eile ab plo dará de proptio in ratione przdicabilis, noa autein proprij contra Tatar., et conftat ex iila parucula omni » qu£ non tribuitur proprio (ub ratione proprij,nam («b hac ratione conuent vni foli cx di&is art. praeccd,ita docet ScÓ:, j 1. Vniueri. in corp». vbi aitquod pet p£imain parículan ac cidit habetur ratio pred ca, et moti zdicaudi f. in quale accidem ale, per. y omui, dr foli babéur lub j:ib lta pro prij, fepertr epe puyqu. ila neceffitas prz dicandi y per guam diftiagu cuc A quioto przdicab [;& licéc Porph.defi. nicrit cantum proprium (pccificum, poteli amen eadem proríus dcónuio appli  cati proprio generico, (i per ly omni, eo Joli imelligantut omaes, et lo € fpect allius genetis, cu' ade juator. proorium genericti ; serumramen ett, quod Arift. 1. Top. cap. 4proprium dclinzaít (ub ratione propr J »& ideó omific illam pate ticuülam omar Aciaftabis cciam Por h. definijiT: propriuin (ub ritione prop'] non vniuerfal.s, quia illa d tio pm iefpi  cit fpeciem, et dicit conucc ibifiratem cá illa, nec poteit adaptari iadindors Negs alfumprum cum cius prob. ficurenta omni inünuat indiuidua fpecie',ita &tia ly foli ad cadem retertur', vt excladandur indindga cuty(cu ue alceríus [pecicis ene de facit vine fenfum, proprium eit quo conenit oit c7. (0/4 omnsbusind uiduis ill.us fpeciei et ilis toL s:poie!t d dici, quod per illam partculam a0tnuatioidoadfpeciem,quiaprope üm non przdicatur. de idigiduis, ni participant naturam fjccificar i princi» js emanat, 187 dofcrtur (dé decifi b multos ang t, quodoà i tuor adduct sà l'orpb.fundare p .ffitnos,uonem quart: przzdicabilis, et dubiü eft . dc ipbus primis. Nam 6 fümamur &ips   fa, vt dicuo' aptitudinein, inboctcafü fundare poitunt, quia fic reducuntur a propr um quarto modo, vt art. preced. dub. 3, di&um cft ; At qu a Porph.oro prium primo, X tertio osa put, vt dicunt a&um, palam ett ficfumpra fane  ic dare non potíc hanc vniuertalitaten. quia primum non conuenit omni, et terium non conuenit (empet, et ideà pétrinent ad s.praedicabile.. Tota ditliculkas efl de proprio fecundo njodo jaa plerique dlud excluduat, qiiia conuenit omni qui« da(ed noafol:, A lij écontri dad i7 €luduntquta;quod couucnit o mát, et sé pei neceffar'o copuenit, juancum tüurh cit Ad. excludendam contiagenuam qn prgdicábihis, et paruin refert, quód non. &ouueniat [olt » quia licéc haec ut conditio cequitira ad propri (ub ratiooe pro porpett cà omnino Lnpertincs ad propri 4ub ratione vn ucrfal;s, nam cale di «itur per ordinem ad piurajuon ad vaum (ol; et ita dc facto cic iniellectiuu m pro potentia | 12m . Suefl IP De PpsioüivatióhePuiurf e dll. gen | proxima dicimus prar icaride hoibine in fccindo modo perícitatis', velut EorÁA e des eftó nófoli homini contieniat, (ed'etiam Angelis", ergó proprii fccundo modo (ufficit ad fundandá:i ftam vhittcr(alitarear ita (ertinüt Conimb; q. Y.de Ptoprio,' et Lousm ibidem, et fuit fementia Fofec. 5, Mct.c.28.9.19: fec.4. 188. Hec diffi cültas decidéda eft ius ta di&à art. praiced. dub. 3. ibi náque dixirbu$ propriü fecundo modo poffe parti2x definitioné proprij/ quarto modo' Arift. traditi, quod coueniar foli" cs femper, (i ceferacur ad: gradü fübalternü Vte(Te bipedé ad gradu omnibus bipediBuscómuné, fic .n: dicetur illi foli cóue: fire, et séper;quo quidé seíu reducitur ad: topriüquarco modo. Sic ergo ét dicedü iri propofito, qaàd'in hoc (enfu fundare poteft hác vniuerfalitaté propr'j generi ci, et quàuis, quód cóueníat foli, non fit conditio requi (iraad" formafitatem vni-tretalicatis haus, prerequirirur tamen in eíus fandaiéto,nifi.n. illa proprietas có . lieniret prius alicii gradui fübalterno,nó: "A 4 ftique riccelfartó conueniret omnibus indiuidais alicuius (pecici, et et alterius, nà intát i habét necefsaria cónex ion&7im hac i'optictate indiuidua illard (pecierü, inRr ratticipát euhdent communé gra; m fubslternam, qui eft principi exi» gitinam eius,quod patet de intelle&tiuo: quod dicitar angelis, et hominibuscon. Übcá're, vt proprium, rationc gradus intellectualis cis communis; vnde patet fecundum modum proprijnó fundare vii; üerlalitatem proprij, tili generícam, et quatenus reduc tur ad quartis n& falíum bom a;ant Cónimb: aliquas proprieeselfe phiribus fpecicbus cómunes, et fion ratione «licuíus gradus geerici com unis illis; à certé (1 nó darectdr calis gra   dusgcnericus ab illis part icipatus,nec vti jué darccur proprietas eiufóé raudB isin ;$, proprii enim femper: pottalat adequacam effentiamsà qua promanat, extra equa nó repcrirur y. et perquá nece(sarió é einnibus inferroribus iZam pat tic ipantibus;,ncé videtur im alio poíse fan dart ralis neéclliras; nifi logradufubalcá fu trao plaribus ipeeicBus communi. | 183 Inoppofitü obijcitur t.quod pros priü nó (it vninerfale;quia proprii et comune opponüuntur; et ét quia non praxdicatur de plaribus:i mmedtatéjqnia ri bie le priedicatut dé Perro, et Pàulo mediantc homine . Refp. propriü,& cómunedisr uetfo modo fumpta nà efse oppofita,di« Citat itaq; propritrípecieiscü qua conuere titurj& cc(pe&tueius concedimus nó dici Vniucrfile, dicitur aaté cómune indiuis» duis illius (pecici, et refpectu quo j;illord dícitut vníacr(ale,vndé cü Scoto q:50. ad 1.cócedimus propriü quatenus propriü s. et MAU e cuius eft propriü,no effe vnis uet(ale, (ed'tárü cefpe&tuillorü: plurium s quibusc(t cómane,vnde propri d, et q t vniaer(ale süt id£ materialiter, nó maliter; poíset tírdici proptiü'; ét refpes &uillorü, quia h'ec comunitas nó elt ad extranea;fed'ad indiuidua prie natura,Adaliud',vel dicimus vead r,cótra 2, có» cl.vir.art, q. priced. vel.cum Tar. hic, ? aliquid dicitur immediaté predicari-de ali quo düpliciter, vno modo immediatioa ne modi predicandi; (ic videlicet q»integ ip(um et (ua: (übijcibilia ni medict,q ha: beat talem modü przdicandi refpectu ils lori,& tic ri(bile immediate przdicatao de Petro, et Paulo,quia nihil e(t inter ip« s, et hzc indinidua,q» hibet cal modii pezdicand:.f.in qualeaccideotale nece(a farib ako modo 1mmrediatione cauíe, vel fubre&ti, et (ic nom pradicatur immedias té : »rdi eor meowpost ali« id effe predicabile proprié fumptum. pe Secüdo arguitnr;quod nó fit vni» ucríale diftin&ü ab accidere; Tü quia có muniter diuidi folet accidens m przdicav mécale, et pradicabile ; (abquo:compree lienditur ét proprium.quia aecidens "dicabile eftjquod pradicatut extra e tiá. Tü quia przdicarr in pale ctl cntiale vnirun conflítait pradicabilesetgo etiamy pte dicari in quale accidétale«T U 4.quia accidés diuiditur in (cpatabile,  inlepar tabileyproptimm videtur ace:dens yofepae fabile. l'um tandem quia modus c& d: eft idem tn proprio, et accidéu, quod aüt rcs, qui pradicatr, hic cónexayec] no à fubiecto, habet fc peracerdens In or» dific ad pracdicationemy!n qua nea ex " St 1 t t 308 Difyai. V. De Vuintfalibus in pari, -eaturilla cónexio, nec rationeillius vn&  Vniuer(. hac racione probat proprium ef alio modo przdicatur, q alind,qua róne Atriag.difp.8. Log.in fine tenet,pprium nó c(Ic diftin&ü vaiuerfaleab accidente. R efp.ad 1.cftó verü fit. affümitur, th accidens prz dicabile (übdiuiditor per. modos przdicandi diueríos c(Tentialiter, quales íunt przdicari extra eflcotiam cü ncceílaria cónexione cum ipfía,& (ine. » tali connexione. Ad z.neg.paritas,quia non datut, nifi vnüs modus pradicadi in quale cffentialejnon autem pradicadi in quale accidentale. Ad 3.negat Doctot q. 32.ad vit. minorem, quaa €t accidens imíe parabik habet rónem generalem accidé-. is .f. adefle, et abeffe faltim logicé, quia eius oppofito pót (ubiectum intelligi fine repugnantia,vt diciwrintemu de. » toruo;& JEthiope ;fed fub oppofito pro ijno poteft, et idcó proprii maiorem, Uva is intrinfecam cónexionem habea «ii fubiecto, quáaccidens infeparabile, quia hoc non habet radicem in principijs matura. licét ex aliqua cau(a cxtriníeca.» feparari non poffit quaritii ad exittentia. Ad 4neg aflumptum;nam ratione ncccf fati, vc) contipzentis connexionis prz' dicati cum fubicéto variantur. e(fentialiter pra dicabilia quoad modum p:zdican di,cui no'obftat,]uod in a&uali przdicatione non (emper exprimatar talis caditio,vel prz dicandi modus,fic.n. c enus, Sc ies nonconflituerensdiuetfaprzdi-«abilia, quía in actuali predicatiene folus exprimitur modus przdicandi in quid et per modü termini fubftanciui, qui eft vtriq; communis, non autem e» primitur quod pee dicat part£ effentig fpecies to tam; he etiam differentia, et propriü non diftingueremur in ratione pradicabiliü, ajuia in actuali icatione folum expri mitur modus przdicadi in quale, et per modii ponens adiediui, d.c Me a . 191 Tertii arguitur, gp proptiü (it vni ucrfale rcfpeQtu meme qua cóuertisur pocius,quam indiuiduorum . Tà quia fpecics,de qua przdicatur proprium, ef& vniucrális,ergo éc& proprium y cum in 3ali pradicatione (ic ci zquale ; qua róoe tenet Mafius proprium ét reípeta fpe9xci effe voiueilale, imo Doctor q. 39. fc vniuer(ale, Tü qui PAPE Am ones generis re(pe&u inferiorü nó[t habent vt propria quarto modo, fed (ecundo,vt conftat de bipede, quod eft proprii ani malis códiftin&ti à qnadrupcdibus, eft genus innominatum refpectu omni bipedum, et tamen re(pe&tu hominis cff. proprium fecundo modo,ergo proprium non dicitur quartü przdicabile reípe&ta infcriorum, fed refpe&tu iplius naturz,, €um qua conuertitur. Tum tandem quia fi fubijcibilia proprij in ratione vainerfalis (anc indiuidua (pecici,vel generis, sis qp propriü eft fpecificü,ve] genericü, er» go cadé erüt fubi jcibilia proprij, ac gene ris,vcl (pecici, et (ic nó erüx diuerfa pdicabilia,quia non func diuerfa fubijcibilia. Refp. neg. affumptum, quiafpecies im   tali przdicatione habet rationem v4 cibilis, quaratione non eft vniuerfalis gicé,ícd xantum metaphylicé,vndé neg. etiam confeq; nam ad (ummum in pradicauonc proprium. babebit ratio"  nem przdicati cómunis, non prz dicabilis. Ncgs Do&or loc.cit. ea ratione baui proprium cffe vniucrfale, fed id x oflenditcx co quia przdicanrde pluri  bus,hocautemprobat, quia copuertitut   cum fpecie, vndé pradicatur inqaale de omnibusillis ; dc quibus fpecies przdicatur in quid quod collat cile medi long diuerfum ab co,quod tangitur inargumé te. Dices, fi reípcótu fpecicieft piadi«atum, ergo alicuius praedicabiks cff pradicatum, atq; ideo in ordine ad illam erit pradicabile Refp. cffc vciq;alicuius raedicabilis pra dicatum; (ed nónper tacomparationé eft pradicabile, ficut fpecies tubijeibilis refpeétu geueris cff vniuer(alis, ícd non pet talem comparationem. Ad 2.cóftat cx dictisauper in 3. €onfe&ario,qua ratione proprium gent" riscft ctiam proprium fpecierü in quarto modo : vocat autem Porph. bipedem proprium hominisin fccundo modo ; nó inquarte, quia inquarto pofuit tantum proprium (pecificum » vndé (i proprium 4n quarto modo pauló Jauus fümatur y em fecundi modr ad illud attinec, «ei»quomode pow dici propr:üfpeerum, e TAUTA QJ Anc Acádem [it Voiuerfeo bend defindrt.I. $09 ieram,fi eft illis communc? Refp.candé DE ioleem de proprio fpecifico, igitur,quod eft proprium alicuius nature, [ as dicatur commune ommbus inferio ribus illius, adhuc tamen ctiam refpe&tu illorum dici poteft proprium, nó qu:dem yt proprium diftinguitur cotra cominunc, Ícd contra extrancum; quatenus eius com munitas non cft ad extranea fed ad infcriora eiuí(dem naturz.. Ad 5.neg. confeq. quia licét nt eadé (ubijcibilia materialiterjnon camen formaliter, quia generi, et fpeciei (ubijciütur in quidproprio ia qua Je:aliaargumenta cótra boc (olui poffunt ex diis in lirmili (uperius de differentia . De cci dente. 192 x 7 T manus extrema huic impona j V tür difputacioni de V niuerfali;busin particulari,cemanet hoc vltino lodum de accidente ; et quidem ra.tionabi eto xpo iod cít omninó extra effíenam illorü,de quibus pradicatur; . et meré cótingenter illis tribuitar,& duoobuspariter articulis rem expediemus. n AAccidens n"  ratione vniuer[a lis yc vt tale defimatur: à Porpb. [6 retià. x . N Oneft hic que(tio de accidente reé ípc&a fuorum ioferiorum, vt de co lorc refpectu albedinis, et nigredinis, et . de albedine refpeótu huius ; et illius albedinis, quia fatentur omnes in ordine adil la habere rationcm. generis, vel fpeciei ; ' fed quattio cft de accidentein ordine ad fua fubiecta, refpecto quor proprie di.. €itur accidens, .i. de albedine v. g. in ordine ad aiuem, et lac ; cum enim in con-. reto süp:a poffit veré dc [ubieQtis qui, im abíftza&o poceft tantum de (uis inkcrioribus przdicari c[senuialiter,vt bec al. bedo eit alocdo) «uaritor, an cum de: pluribus przdicacut. hoc modo, ingerat nouam vrxoeríalivacem dittinctam à quaa. iur jà declaraus. ecenuorcs nonaulli Logica, bus accidit, pradicari accidentaliter (riá .. iter identifietur cam illis; arbitrantes ab ip(is (tare totam Grecor á catecuam, vt diximus difput.4. q. $. uc runt accidens e(Te veré vniuetfale, quibus faucet Suarez difp. 6. Mer.(cét. 4. n. 4. vbi ait proprium, et accidens non effc proprie vnuer(alia, quia propria vnitas vni« uerfalis eit re(pe&u corum, qua füb illa e(fentialiter continentar « 193 Dicendum tamen c& cü cómuni, accidensquintum pradicabile efse veré, et proptié vniuerfale, Ita Do&or q. 44. Vniuetf. deducitur, et probatur ex dictis loc.cic. difp.4. q.5. nam de efsentia vniucríalis eft, quod fit vnum in multis cum fai multiplicatione, przfcindédo ab hac, quàd it e'sentialitec in illis multis, vel accidentaliter, fed accidens in concreto fümptum e vnumin pluribus fabietis, quia Petrus eft albus ; Paulus eft albus ; et cum fui multiplicatione, nam non habet idem cfle album à parte rei Petrus, et Paulus,ergoaccidens cít eísétialiter vni uerfale, licét non fit vniuerfale eíJentiale, quia qu/bus conuenit, accidentaliter cóuenit, et non effentialiter. Conf. quia accidens hoc modo fumptum .f. in concreto rcfpe&u forum fubie&orum babet, guicasiá tequiritut ad rationem voiacralis, vnitatem .f. et multiplicationetn in pluribus, habet vnitatem per abftra&tionem imellcns,, quando nempe abftrahit naturam albedinis, non folum ab hac, et illaalbedine, (ed esiam ab hoc, et illo fibie&to albo, vndé album in communi, vt fpe&at ad hoc vniüerfale,non folum dicit pateram albedin:s przfcindendo ab bac, et illa albedine, fed etiam connotat fübicctum in communi pra(cindendo. à 'ingulis fübicé&tis in particulari ; babet eam commanitatem cum fui tiplicauone, quia album fic abfiractum cone. cipitur contrahi,.ac diuidi in plura alba «o modo, quo fupra diximus de diuifione, vniuerfalis pes differentias, ergo Xe. 194 Obijceide ratione. vpiuctlair eft qp includacuc in bà (ubicótis ef ES milis VP dicatio n tora de inferiozibus,vel etd que dà identitas cationis vnius natur có pluribus-, wclillam aliquo modo ptzfupponit à parie rei, «ü ergo ra nd ità | » 3 L I" . E $10 fe habeat in ordine ad fubiecta, quibus accidit, fané tcÍpe&tu eorum vniuer(ale mon cuit. Refp.neg.aiumptum; vt«n.c6flat ex dictis difp.4. q. 4. non cfide rone vniuctfalis, p p'adicetür de ;plüribusin quid, et cflcitialiter, cons niil talepóna«toc in eius definitione, fed fufficitetiá, gp pradicetur denominatiué, dtm modo-raAio pra dicans (it in [e vna 5'ncc miss reuiritur idtitas rea!is nature cá plaribus, in quibus eft, fed (uflicitetiam idenutas quzdam accidentalis, (ctr qualifcq; con«tetio ndtuiae ad illa, «nde licut in pradicationibas effentialibus intcllc&us pradícando identi&icat naturá «nam cum plu tibus inferiofibus effcmtialiter, erf in re nó fit cadem in illis pcr inexift ent: am, 1tà jmaccidétalibus idétificats(cu potius vnit -patoram albedinis c(i j luribus fubicé&tis, licét à parte rei in illisnon fit vna', et ea-dem albedo, non folum vnitate nnmeraVj,(cd nec euiá vitate minori, per incxientiam, fed £antum per indifferenziam . 19$ secundo li accidens haberet tóné wniuetfalis in ordine ad plura (ubic&a, quibus incfle poteft, fequitur dari poffe .  wiiucrfile à parte tei, cafa quo poneretur -à Dcoidé accidens ia plaribus (abiectis. 3Rély.cómpniter ncg.(eq quia vniuct(ale éicitor ee jn mulus per. fui multiplica? ionem, et dimtfionem, at ià cafu accidés . "bó diceretur de plur bus per (ui multipli"xXauoBem fcd potis idé numcto indiuisü 7 diceretur de i;lucibus per folam fui repli"«adont:Hgc ett cómwoisfolutio, qoa nes qj inceeduas s(i (atas, At fané nó vi; plené (atisficere,quia in coca(u ef"séoplura alba, «uod malé negat hic Blác. jum ad multiplicationem concretorü ac€ideocalium (ufficiat (ola (abic&ord mul miplicatio ex diíp. 2.q.6« ait, 2.X tanc ve"fésb illis abftrahi potict ratio communis -dibi nempé (übic&i habentis albedinem, ua tatio malt iplicatctur in illis, quiageUf cent plura Bübentia albedinem ; non taníé hioe tequitur dari vniuerfale à pátte tei, quia qood €ftyaierfale, non cftal;bedo, fcd album, album autera non eft "anti à parce rei; fed mülople£, Atiac.é fi vis comun: adirerere folutioni,dicctt oportebit 3 qcod e(ià ilia hiat plura alDifput. V. De Vninerfalibus in partic. ba, album tamen non eft vniuerfale re fpe&u illorum, quia effent plora alba prae ciséob (olà multi jüciiepdin fübic&torá, nonautem albedinis in (ilis, quod camen ncectiacium effet;quia forma ipía aceidctalis cl, qua importatur per concretum huios vniuctía!is; iubie&um veró, quod cft hábcos illam,folum cónotarurs& idcó non videtur potíe habere rationem vniuctfalistcfpectu illorü plurium,efto mul uplicctur in ei$,quia multriplicatur,ytcós. notáturm, non vt principale fignificatum ; 196 Teitio vniacríale poteft i ri démulus, antequam a parterei exi in tnaltis(ed id accidéi couenire Ux a ergo &c.Prob.rbai-quia in natora fufficit qnod praecedat aptitudo pluribas ine(fen di, vcl fi illa plata actu requiruncut, fufficitjquodfintperintellectumappreherefa,vtcóflat ex fuperius dictis; Prab.min. uia accidens non potcft veré prz dicari dc fübicéto, nifi prz oppofita a&tgali exi ftentia illius, vc patet ex Summwlis y. vbi alia przdicari pottont prefcindendo ab exiflentía,& omi temporis different Refp hoc argamentam mulcos fc, fcd finc caufa nam facil foluitut-dicendo, accidétal:s de pluribus ficri nicgüeat fine exifteacia (ubiectorum, quibus actualiter in(it,ob ratioacm allatam,tan ue rentiam aptitudinalein, 3 habct accidens ad fübiecta, etiam poílibilia, potcft fieri pradicatio aptirudinalis de plovibus, qdibus ineffe aptttm eft;quod (afficit ad vniaer(alitatem ( fi illa aptitudo concipiatur vt proxima ) nam ex di&tis difp. 4. q. 2. att. 3 s cilentia vmuerfalis nó tantum €óufitit inipfomet a&u etsédi in mulws,fed etd faluatur in ipfa apcitudineproxima ibi explicata ad císendü in cis; quaré hoc erit difcrimen intet hoc vltimum vniuett 'faley& coetcta ex alia parte, quod exerciti praedicationis in ittis ficri poteft veré erá nullo infertori exiftente, a nó inac€idente y apcitüdinalis priedicatio'tamen «ntvera in omnibus ob apticudicénatu1& ad cffcndü in mulcis fiue e(fentialiter, Áiué denominariue. Vrgebis,(ubicéta noa exiftéca nequeant ab accidéte refpiciynili per aoc6 poll; biliü, in quibus poffibili[   ex. s 4 bx 2 ad died 'e(Lo exercitium piedicationi$.   QV. cAneAcidens fit Pniuerfeo bené defin. cdi. v1 get effe poteit ;(ed exiftécia porfibilis nó | toni rrr efienislitas, q104 po.ejs ade(Je,etabeffe fine [ubie ter, et necefsarib, vade hecpropotio  fz,cr non tnefJe, non dcfiaict fecandá inmodalis, 4 dam iter efl albus, eft tentioneyyfeu accidens, vc vniuetfalc for ncceflaria, vt con(tat ex dictis in Sümulis, ergo vmuer(alitas quint) predicabilis fion bene conft tuitorin ordine'ad (übic&s cantum poflibilia,(ed debenteffe exiftenta.. Refp/in pridicacionibus aptítudinal bus quinti cabilisnon poffibilitatem, aut exiftentiá poffibilem przdicati de fübicé&tis non exiftentibus;, Gc .n, €onc luderet argumentum,(ed przdicaror ipía é-rma accidentalis, quz ill.sipeffe cft contingenter, vndé licéc fjr neceffaro aptà ad effendum in illisenon tomen ad.c(lendumin illisneceBarió ; (cd cótimgeniec, et adeo per hincaptitudinalem praedicatione accidcutis de (ubie&nis poffibilibus,quibus ine(e potett;bené explicatur cius vniucríalitas,-cftb exerciuium icationis requirat realem exiftétiam fubicétoram, vt vera fir,  ü "ing arto tandem vnimquodqicófüiruicur 2 eccle qrotiinfadcs aqui; bus abttrahitur,(cd album; g» cft quintum 'dicabile, non abftrahiturà Peuo, et aulo,vt fic, fcd quatenus hac alba, ergo €óftituitur vniuerfale in ordine ad ilia,tà uam inícriora, quz cft vniuer(alitas efnrialis, non tanquam fubiecta,ergo noo datur vniuer(alitas quina przd:cabiis. Refp.Didac.gemim rcíponfioge, qua: fum ncutra valet, vt foclb conl ibit cas nte vndé cas refcrre non curamus; euiter dicendü ad min. quod licécalbü nonab(trahatur à Petro, et Paulo, vtüc, quia hoc modo (um jofcriora à sturz humanz,utcab ipfis vcforingliter alba, quia hoc modo céícetut itctiora albedinis in . «oncreto;abftrahicur tfi ab iliis crus funt. denominatiue alba, et nus fant fubieta 4b aibedinc deoominabilia, fic sn. conueniunt in albo accidentaliter, et inariué, vndé ratione talis conoeit ab ipíis,vt (ic, albüabflra m vmueríale conftituat. altcrá quaaci partea 10.de Tasatt. rhuuius q. 3: Atriag. 3. cümubtis alijs aflerunt-per identis'á 1-orph.atlignamaliter,:nam abeffe, et non abcffe habet accideas ex aturafua ; partetei,  Dicendütamé ett cum cói hic definiri accidens. fecundo intentronaliter capti et conícquenter in racione vniuec(alistal tim jmpliciiéjirà DoStor q. 34. Vniuerfi yb! notat accidens (umi pote priv in tentionaliter; vt idcm fonat,quod iohierens sve! al.erradiacens,& (ecupdo interitionalitec, quomodo nó importat, nifffecuadi inten:t0n£, quz acccb.crur alieuij quod fine ibpircanua pore!t alfi" mari, et negari de fübiecko, et fubda. Porph. in lioc rantuafenfu hic de accideo:e loqui. Hinc demdé q. 35: explicans dcfiaitioné prafacamaccidencisait, quod per nomen fabiect: intelligitur fubic&é przdicationisjX nà iahz lonis, et il'a vciba adeffes. € abejje bic non capi realiter, et priaió intécionaliter,yc fenfus tic, inhzrer,& nó indir afficit; et non afficit fübic&im pracer ipfius fübie&ti corruptionem ; fed intelligt fecundà iatentiopiliter, vt (eme fus tit, cuius affirmatio, et negatio nihil derogat eflentize (ubie& ;, (ic vc fübiedti eílentia ex hutofmodi affirmatione; vel negatione non dettruitur. 199 Etqudé quód defiuitio Porph. debeat fic imelligi, Propstur;quia confi deratio accidentis primo modo fumpti (pedtat ad Metaph. et ett potias cófidctá tio accidétis prae icamentalis quam przed'cabilis, de juo ett nic (emo ; tum quia Ii dcfiaitio iraderetur de accidente realis, tünc diuiíio accidentis realis in fcparabiley et infeparabile dircéte rept ct defi mitioni, ex vi cuidas quodam accideus cófticuitur: feparábile abfquefabicéti rüptione; cá tandem brob.ex ipfo Porph accidend. qti videns diffcultaié, qoa ex bus infeparabil ibus có:ca dc flaicioné ori batut, rc( poet prafacá definicione m ená 'acéidéa inieparabili cógenire, quia cc&e intelligi poc fubiedtü fine tili accidens teyvc/Ethiops gos niger, iind ser ne ipffus eor inc,erzo Porph. loca e cei i o i orn ST 4 "ek Gicorrupttone,ucl quod poteft eidé inef $12 eidentis cá (obie&o, vcl feparatione per intellcGü,quz nó fiuntnifiperfecüdamintcllc&tusopcrat;onem;illaveroparticula, (7, in del;nitione pofita tcoeti debct di(iunctiué,(i adeft, et abeft,(umantur pro a&u afficmandi, et negandi,(i autcm (amantur, vt dicont aptitudinem, q» magis przrítar, quia non ett de effentia o accidentis, quod a&u affi rmctut, vel negetur, fic potcft adbucteneti copulatiué, quia cfto afhrmari,& negari Gnt oppotita,non tamcn potentia ad illa, quia nó cft ad illos a&us fimul, fcd fücceffiue . Explicatür etiam accidens pet cam de finitionem in ratione quinti vniuer(alis, quia vt ait DoG.cit. per totom illud copu latum adefl €? abefl prater fubiecti corruptionem in(inuatur genus, et differcntia,nemrc pradicari in quale accidentale tran(mutabiliter ; diximus veró explicari inrationc vniuerfalis (folü implicite,quia non definitur explicità pet ordiné ad plufa (ubicéta vt fieri deberet, vt explicité in ratione vniuerfalis defcriberetur, (ed «im implicite, quatenus per fubicétü in communi infinuatur hoc, vcl illud in particalari, cumquo pó accidens concingenter concdti; et g diximus dc prima dchinitio nc,dicat €t dc (ecüda, d c ü ea coincidit, 200 Et hac dc6nitione fic explicara o per terminos fccumdz intéuonis tollitur omnis di ficultas emergens ex illis accidé tibus, quz vel fuo aduentu, et prz'ícntia Iructionemaffecüt(abiecto,vcmorsyiuentibus;combuftiolignis,calor(ummasaqua et fimilia,vel ablentia (ua,vc vi vere, calor naturalis, debita téperies ani» malibus,&cnam cu dicitur acc:dés adeffc,vcl abeffc precer (übie&ti corruptioné, intelligitur quoad e(Tentiá, no quoad exiflentiam, vi fcn(us fit, accidens adcfle, abeffe 1. aHirmari, vel negari de fübiedto Citra cius císétig prariudiciü, et in hoc séfu verü eft etfeniam homius integré có. cipi poffe (ine vita, et (ub oppotito cius, quia neutrü [pe&tat ad hominis effentiá, ncc mors opponitur c(icatiz rei, fed exi-. ftenig. At hic vrgetur difficultas de morc te,quia quádo pradicatur dc animali,tollit ab co prz dicatum efenciale, quod cf viucns,ergo non potcít affirmar!, et ucDifput. V. De Veiuef.in pário 50500 ri integra manente homiuis effentía 1s; cíp. hic (ine cauía trepidace Auctores Caiet. Sot. Sanchez, Complot. Mafiuin,. et alios recurrendo ad varias folutiones y. quas tcfert,& reijcit Fuencesq. 1 1. d.ff.r, art.2. et ipfc candem relpondet, quod cá definitio (it intclligenda de abícotia, et pra(enua intentionali,(ufficit qp (abieótá po(TDt incellii tine contradict onc (ub yi ta,& (ub oppcfito eius.f. morte.Scd ipfe difficultatem tolit,hoc .n.probat ats gumentum;nó potle cocipi hominem fiue contradi&ionc fub oppoltito vita:, quia viuens cíl przdicatamc(lenualecrus Facilc tamen reí ponde. ur, q» viens poteft fumi dupliciter, vcl verbaluer, feu participialiter,vc dicit actü,vcl nominaliger wt dicit aptirud.nem, et ablolui. uc a rempos re, primo modo ctt/predicatum: cohtingcns,& ci vt fic mors opponitur, non ad« tem oppon:tur ci fecundo modo,;quo pa&o eft przdicatum. eflenpiale,& folucio innuitur à Tatar. q.vit.przdicab.dub.3. . 201 Demü tic explicata definitio cóuenit omn: definito; quia TCccundz integ tiones dicütur accidenua primarü,& ade   (unt, vel abfunt prater earuin Corruptio« nem hoc modo, conuenit eciam tecmanis (ubflantialibus, dem alijs accidunt, vt patebit art, feq. hoc autem dici. non pollet, fie plicaretür de. inhzrenca reali, quia hzc nec cntibus ration/s conuemr y nec fubftantijs ; faluatur euam hoc modo di. fcrimen inter accidens. prz dicamentale, et pizdicabile, quód accidens primi ge. neris concraponitut. fübltanug, et ftat pro accidente inhzrente j accidens verà predicabile concadi(Linguitur à przdicato efsenuali, et (ic quicquid non-coancait e[scnrialitet y dicitur accidens praz« dicabile, (iue fic aliquid reale, finc rationis, uc inhzrns,huc fublftens, quo fen fu dicimus haac e(se pet accidens ammal efl bomo, quatenus inferius (emper accidit (upcriori przzdicabiluer . Hoc autem difcrimen penitus ruit iuxta primam (en tentiam, quia fi accideos pra: dicabile, de quo hic agitur, coaftiuitur y S defini per inhzrcnugm, realca, non.remanct vnde dittingaatur à pigdicamentali, qp onfbruxur « ét. pet realem inba geotia n m | QV e dncAaidon fà Vase. eene df ch f13 ., Sed obijcies 1.quod et definitio intclligitur dc (cparatione per intelle&um;ergo mullum etit accidens infeparabile .. Rcíp. confeq. erit enim accidens inícpaable tealiter, de qua leparatione ioitur Porph. cum diuidit accidens in hie infepatabile. Dices,(i diuiit accidens reale, ergo illad ipíum deit, quiacodem modo (mitur accidens in definitione,& diuifione.Neg. confeq. «um cius Prob. Porph.cnim dcfiniuit accidcns iacentionale,& poftca coníulto di vifit realc, tum vt facilius pofemus cam imcelligere dietas quomodo-f. accidens po(fit fcgari de fübic&to, cum dcntur aliqua in(cparab;lia, (übdir .n., quod funt inleparabilia realiter, feparabilia tamen pcr intclledtum ; «um quia vt magis explicaret accidens fecunda intentionaliter captum, affignauit ftatim fübiecta rcalia, quz à tali intentione denominari poflunt. quod etiam in alijs ob(eruauit vniuer(alibus, dum explicuit coram dcfnitioncs per naturas reales. .&0£. Secundó definito fic ex plicata ét conueniret proprio, quàd (altim per intclicctum feparan poc à fübiecto .. Neg. con(cq. licét enim proprium poffit à [ubicéto,tafcindi per primam. operatiopem,nontamen bncmendacio[cpararipoxctt.per(ccundamnegandoipfumdefubic&to,veloppolitudafirmado,quodfieripoccít de accidente etiam infcparabili, vc ait Porph. et rario huius patet ex di&is 4. rzced. Dices, ram fala cft. negato . accidentis infeparabilis de (ubieéto, quàm propr:j de natura. Neg. paritas: » nam dicendo coruns non eff ntger, propofiuo eft fal( quia (ecundum communcin naturz cur(um omnis coruus cft .. Digersat diceedo bomo non efl rifibilis citfaliayquia implicat eius (cparatio,ctià dufallitatis hzc propofitio reperitur y illayita €x Scoto q.35.in finc; Aclit, quod quamuis rcbus fic flantibus illa it £al(a coruus non cfl niger,'amen fi id dicatur, nihil dicitur contra. cíicntiam coruisimo ii faciat hunc feofüm, nigredo nonsi de cílenuia corüineque cuin eius principis neceflario cóncxa, propofito erit vera. Artiag.cirac ét Quuicd, hic acguit cotra hác cómuné foluuoné oflcdés, uód cító valeat de. pcoptio rcalitcc indi indo à tübic&o, vi ett rifibile,nó ctamé dc co,quod realiter di[Hiaghitur ; Sed cü nos nullua tale adaittamus. proprium, non vrgct argumentum, carent, qui talia propria admictunt . ' Tertio arguit Io. de S. Thom.idquod explicant ift dcfinitioncs, inucnftur cti& in accidenti fi ngulari,quia adc(fe, et ab etie à (übie&o conucnit ctiam accidenti indiuidualiter accepto, (edqnicquidinuenitutinlingularibus,&adIxdefcendit,nonpertinctad intentione vniuere falitatis, quia hzc non dcícendit ad (iagularia,ergo hic priura intentio acciden tis definitur, non (caunda.. Rcíp. quod,  explicant definitiones accidentis in communi inucniri etiàm in quolibet accidenti in parciculari (ecundó. intentionilitec. cua nietos ies &ilaintendoadcidenialicatis huic, et illi rcali accident apiicatz fuat indiaidud"zecidentalitatig in communi, et hoc mado non inconucnit ; jmà opas cít vniuec(alitatem ad (ua inferioradeícendere. Quzres,an pee fata accidéris defi nitio po(li: explicari de accidéte rcali;ita quod ly adefl, C abeft intelligatur dc.» reali prz(entia,& ab(entia ; aco difticultatis ct,quam moui, Porph.ipfe,quia, nimirum tunc ifta definitio. non videtur. ffe competere accid.ntibus infeparailibus. Refp.quod fiade(l, c abe[l (umatur pro inhzrere,& non inharete,nullo.modo applicari poteft accideaci rcali, dequo hic cft ermo ; et eft tundamctum viue; falitatis huiusyquia iahzrcere, et nó inbarere conuenit. foli accidenti prazzdicamentali, at nonfolum accidens przzdicamentale, fed ctiam fubítantia hanc vniocríalitatcm fundarc potcft, vt mox diccmus ; fi autcm adcflc, et abetfe dicat conungcnter copuenirey& cura vilam cf» (entia rci cx genuam ficapplicari potcft ctiam accidenti reali. non t. ntum Ícparae bili,1ed cios ul ARM » quia talis ina Íepatabilitas non 1pcétatur. cipis cficnug rci » [cd piens. We libus, vadé cum hoc, quod fic neccliacid. " Wt " con$14 | Difput, V. De Vniwerfalibus in-pattie. Neo connexám cum indiyidao, flat femper, quod fit contiagenter connexum c. eius efientia, re(pe&tu cuius omne accidens dici poterit feparabile ; itaq; potcft tàm dcfinitio,quàm diuifio accidenti reali ap licarí, :taquod adeíle, et abetje (inc fu. biccti corruptione attendatur. refpe&u quidditatis, e(Te vero feparabile, et infe: parabile attendatur. refpeétu (ubic&i ex parte indiuiduationis, Quibus naturis conueniat vniuer[(alitas accidentis, repeti n quorum, 204 Váplurcs afferüt vniuerfalitaté Q quinti przdicabilis füdari folü füpet accidens commune,quod à (ubftátia códiflinguitur ita figoificauit Burlcus hic quem fequitur Tolet.cap.de accidente dub. 1. Amic.ibid.q. 1, et ex noftris An glic. q.51,,& Brafauol. in q.3 4. Vniuerf. Dicendum tamen eft vniucrlalitatem quinti przd.cabilis fündari potfe fapra 5 quodcunq; predicatum contingenter cóiteniens alteri, fiue illud fit praedicatum fubftantiale, find accidens przdicamentale. Ità Scor.in 3.d.7. q.1. vbi. Lichet, Jtem D. Th.1, Poft. 9.& 1. Top.4.cap.& e(t communiter recéptum; Probatur autem. Tuin quia hic definitur accidés prz dicabilejnon ptz dicamentale,fed (ub eo etiam fubflantia continetur, quatenus poteft dcalioperaccidenspraedicari,ergo&c. Tàm quia numerus pra dicabilium non fumitur ex varietate rerum,quz pra dicaotur,fed epe modi,quo przedicatum cam (übie&to connedtitur; (ed grzdicara fubftantialia potlunt alteri có' tinzenrer conuenire, non iinus, quam aécidentia;ergo potetunt ipla quoq; hánc vniuerfalitatem fandare; Prob min. forma.n.(abftantialis afficit materiam; et de ea przdicatur,non in quid, fed denominatiné, et in quale,dicimus .n. materiam (fe informátar, corpus effe animatum, loquendo de corpore pro áltera patte, vc docet [ 1d. 8.3.4. X-& quol. 3.O. item bomo denom:nacur vcílitus à veít ibus,vas deauratum abaaro, et é contta fole: forma ab ipía. materia. dcneminari dicendo hzc coroqa eft aüfes, cathedra  eft lignea, vasargcoreüm, quz-ounücg predicauoneg ad quintum pre ficabie fpectant,quia agrum, et arseuccü cone trahant figaram coroaz, vel valjs, quar de tc indi tferés erat, vt e(fet lignea, vcl pidea, atque'yta fc habet rcípectu ies per modi formz; dec ad »rzdicationeay quinti v maerfalis requit.cuc inhier&ia im alio,fed fola conuenieatis concingense 210; Relpódct Tolet.id illis praedica tionibus aon p-zdicari fubttan iar aurrg vcl argenti de váfe,& cocona;(ed tancum rcípectum vafis, vel coronz ad aurü,vel argentum, ex quibusconflaca fuac, qui refpe&ug eft accideus (pe&ans ad przedicamettum habitus, (icut enun vas eife album, e& habere albcdinem, vt ibidocet Aüctor fcx princ. ita elfe auteuin, vel deauratuim eft habere aurum circüftans, vcl tanquam materiam (ui, vnde inquit: has przdicationes,vas eft deaucatum, ha mo cft vetirus, aquiuslereillis, home eft habens veftes.vas eft aurum ; in quibus (olum ille refpectus habitionis pradicatur dc fubic&o,non verà veftis » vel aurum. At (i hzc folauo valetyfequirar nullam accidens prz dicari de (ubie&o,fed tantam illum refpectam habitios ms de przdicamento habitus ; Prob. EE. nam corpus effe quanium cde album, ei habere quantiratem, et albedinem, &c. Sidicas,in his prz dicarionibus; quod formaliter praedicatur, etfe illa accidentia, quia (umunturin concreto, quando vere retoluuntur. inillas xv est babens q«auitatemye sl babens albedinem,quod . tormaliter praedicatur, etfe illumirefpe€tam habitionis, non aute accidentia s quantitatis, et albedims, quia fümuatar in ab(tra&o, et in obliquo . Sic nos: dicc mus in p fitoqa cum dicitur, homo e(t veftitus, corónà cft aurca, quod formaliter przdicacar, eftvcttis, et au rum adie&tiue virtue ee a s ; aliis praedicatioe mz accidentalis;licét in à niDus,in quàs rclolui poffunt. f. homo eft habens vettem, id; quod formaliter pras dicatur, ic ille refpectus habitiónis Alij fateotuc hits pra4icatroues effe. 7 vtique accidenilc$ j' non tainci quinti : pras "Uu Z» "-n» TO  pradicabilisquia efe auteum,vel argentcum dicit tátum partem niaucríalé com pafiti artificialis, vt autem lit quifiti prat dicabilis, debet ali dicere totü Compolitum. Scd hoc nihil eft, quia pars illaprzdicatur per modum totius in concreto, et adie&tiuc;ac mere contingéter, atqua ideó fimiles pre dicat [pectát ad hoc quintum przdicabile, séíus enia earum cít, vas eft fabricatum in argenti matcríds corona eft fabricata in materia auri, e(fc autem ex tali, vc] tali materia as eft accidentale vafi& coronz . Manear £rgo (ubitantiam poffe fuadare modum icádi quinti vniuetfalis, nam adbuc bemus exenpla magis obuia, in uibas non videtur afferri poffe inflantia a, uad valeat, vt cum dicimus y animal eft poe cati efl rationale, hic .n. quod ptzdicatur, (ubftantia eft, modus pra .dicandi accidenualis, et conungens cft, Quia iint » et differentia accidunt ioribus, t 106 Sed obijcius 21d nó e(fe de mente Porph. qui attulit exempja. de accidente -gredicamentali ; et cum agit de commu. Aitatibus vniuettaliuns, multa tribuit ac;cidemi quinto pradicabiliy ua lubttaatiz'repughant, ctiam de ineate 5catiná loc. cit. 3, d. 7. vidctur dicere, quad de facto nihil, quod cft in p: dicamento (übttanriz; fundat habiudinem accidenti$quod cít quintum pradicsbtle«Kcíp.Tor,h.affctreexempladcaccidenceipfoptedicamenrali,&mulcadiccre;qua ipfi 'oli.copucnium,, quia modus pradi.-£andi quinti vniucríaus mags praéticatur in ugue in (ubft;oua, adeoquod c cem ili (oli: coguenire cenfctuc, sulibitcamen negauit, poiic etiam con, ucnice lubltanuz .. Ex quamuis D'o&tor jta loquatur ioc. cit. camca infra (ubdis., quód non «(t de iatiunc accidentis y vc elt qunm vnrueríale, apylicari pracisd prima intentionis qoa: a M.rapbe dicis tut accidens,imó quod torte ita cfl de fa&oy& licéc viatur pacticula de (cnientia tamen D'octor;s dubitari no potell cum frequenter alibi dicat prac dicationem form. lubttanuialis dc tubiccto cüc aceidentalem, denominattuam «  itatiua,, Q.V. Quibus conpetat Vaiuerf. actidentis &rIT.  x5 Deinde arguitur ratíone ; t quia vt aic Anglicus, quod veréjeft, nulli accidit ex Arift. 1. Dhy(; ergo cum fubftantia nulli accidat, denullo praedicari pote(t pet modum accidentis, tam quia vt aít Brafauol.quod przdicatur per cdam nini vniueralis, dcbet habere rationem informantis, et inhzrentis reípe&u fübicQi actualiter, vel faltim. aptitudinaliter, quia pradicatio accidentis de (übieto ell folum vera per inhzrentiam, fed hoe tepugnar (ubítantie crgo &c. tum tandé quia modus pradicandi (equitur modü cf sédi,(ed (ub(látia, et accidés differant in modo císédi,ergo et in modo predicádie, Rep. eife quidem de ratione acciden tis przdicamentalis, quod femper refpiciat (ubie&tum inhzíionis a&ualiter, vel faltim aptitudinaliter, nion tamcn de ratione accidentis przdicabilis, cuius ran« tum eft refpicere (ubiectum prsdicationis meré pet wor Len diximus adefte se abe[fe in definitione accidentis 1ton fumi pro inhaerere, vel non inhzceresfed pro affirmari, vel negari de fübie&o abíqu: cius deftru&ione, vnde ratio Angl'ci nil aliud probat, m(i quód (ubftantia nequ:t accidece metaphyficé,non autem quód nequeat accidere logicé ; et Bra(auol.talíum atfamit, quód accidegs pradicabilezale dicatur per ordinem ad fubicclü inhziionis, vt bene notauit Lichet.ci.3. d.7.9. 1. Ad 3. neg.abfoluté ma ior modus enim pizd!candi non fequitur;ab(oluté modum cilendi, fed vt (ubftat nofiro concipiendi modo, et fecündum habitudinem, quam habet ad (ubieGum, alio.juin tot elieot. predicabilia y q uot prae dicamcnta . 107 Circa alteram qug (iti parté, certá eft c: dictis atc. prz ced. accidens coniti tui quintum voiaet(ale,non n ordine inferiora fua, in quibusquidditatiue it claditur,(cd ccfpectu (ubicétorum bus meré.cenungeotcr. aduenit, quare quantum ad hoc nibil addcadumn eft . E et lolum al:qua ditficultas,an hec (ub:eótas,feipectu quotum conititucur quintam vouucr(aley dc,cant.cise olo nuineto diffczétia tavit cclpeét [pecierum pluriam dari nequeat accidens o enericüa, Vd foj ; um $16 Wa tefpe&u indiniduorü accidés fpecificü, ita.n.afscoeran: aliqui,inter quos videtur Sanch.q.80.vnde nolant album dici praedicabile quintum refpc&u Cigni;niurs, et la&is, (ed proprie refpe&uhatus homimis, haius niuis »I»uius lactis, ' Dicendum tamen eft cum communi poíse conftitui accidens quintum pradicabile in ordine ad fübiecta, nedum. numero fed etiam fpecie diuerfa, atq; adeo dati accidens gencricum, et fpeeificum . Prcbatur euisencer,quia dantur accidentia qme dam,qoe non folum corimuünia s Tont plüribus indioiduis,fed etiam pluribus genctibus,& fpccicbus,& dc hisomnibus przdicatur accidés commune modo ab omnibus alijs prz dicabehibus diuerío, et codem modo pradicaur dc il1is .f. in quale accidentale tranfmutabilitcr. R efp. quód licét codem modo pradicetur in hoc fenfa de indiuiduis ; et fpccicbus, quibus conuenit, attamen de 3ndiuiduis (olum przdicatut immediaie, de fpccicbus veró mediaté .f. mediancibusindiuiduis;qua [unt propria accidenium (übicéta, vndc Arift.c. de fübft. ait indiuidua mayis fübtlare, quàm gencra 4X fpecics,quia fabttant ipfis generibus, et fpccicbus, et etiam accidentibus, qui"Ipusnon fubttanr genera ; et fpecies ; nita "quatenus sücin ipfis indiuiduis,vndc ho"mo intantum diciuir albus, inquantum  hic, vel illc homo eft albus, et idcó cum 'accidensnon przdicetur immediate. de  pluribus fpeciebus, non potcrit refpcéta Mlotum dici qnintum przdicabile.  308 Atcerié hoc no obítat, quin etiá  relpc&u fgccieram dici. poflit quintum rz d. cubile; rum quia lieet fubiecta 1nlionis accidentifm. realium "e ; fit indioidaü, vt ait Arit.cit.c, de (ubR. fpceics tamen cffe poicft (übictt om przz' éicarionis accidentalis, quod fufficit,vt fufuübijabile huius quidti. vniuer(alis, ' aum quia vt conflat eX diótis, non eft dc rationc yniuerfal:s, quod pradieetur immcediaté dc pluribus,cum nullum rale po ' painr in cius dc fin.tione ; tum ctiam qsia (o przdacatur mediaié de fpecie raediatio yc cauía:,vcl (übie&ti, non autem mcdia uoac mod; prx ditandi fic«quod inter ip. (c : Bifput. V. De nisierf. impartic, (um,& fpecies mediet aliquid, quod ha beattalet modur pradicandi tefpe&u   illarum, talis autem medíetas non impedit aliquid eíse przdicabile proprie (amprum, alioquin nec differentia, nec pro9  prium e(sent veré i siepe As prt dicantur de indiuiduis medrante. fpecie y et de fpecicbus mediante bees ram dem;quia fuac aliqua accidétia rationis y quz pradicantur tmmediaté de maturis communimus, vc cam dieitus homo eft fpecies, animal ett genus, ite .m. pradis,& timiles funt. quintrpraedicas bisits; et competunt homini, et ammali y non vt quzdam naturz(ingalaces.füntvtvoluitSanch.ci.fedproprià,vt(ung miturz communes ab indíniduis condifun&r. Igitur ad (ümmum indiuidu a erunt terminus proximus iftius pcaedicabilis, nonautem adz quatus fed (ubijéibile ade juatum erit Lr een; €um quo accidens contingeaté nexionem, huc illud (i: genus, fiue fpecies, (iue indiuiduam, hzc .n. differentia fab; jcibilium meré materialiter fe habet quoad modam przdicandi, quem accidés exercet reípectuillorü;vadé Porph cap. vk. etiam dixit accidens praditará  dc pluribus fpecic diffetécibus,per quod fignificat fe in qainto pradicabili agnouiffe non tantom vniueríale fpecificum» fcd piani: ers) afi 109 Quueres, an Acci nac tn fic n: itr vites, oncius t difp.9. Log.n. 9. confzqué tcr ad dits ab codem dip. nae Mine probat, quia accidens (eparabile mituratitec, vt vedo refpectu muri, X accidens patabile naturaliter, vt 0127edo refi  &u córut, drilinguantor in pczedicabilitate plu quam duo accidentia feparabilias ergo di ferunt fpecie in prardicabilitate e Tum quia proprium eft przdicabile dif'inctz (peciei abaccidéce cómuni quimi przdicabilis eo;quia przdicatur per modrm alicuins neccfísario cóucaremisfais infcriotibus, accidens veró prardicasur per modum contingenter conueaientis ; erge illad accidens quod prardicator pet modum ità conucnienus conanzentcr,vt vequeat uaiuraliter fepararr et iud gp pes 2,w» d grzdicatur per modum ità cont inzenter «onuenientis, vt poffit naturaliter fepafari, erant diftinctz "eee . Tam deinà, quia accidentia infeparabilia emanát aliquo modo à (ubicctis fuis, et connaturaliter exigantur ab ipfis, alia veró accidentia feparabilia non ità emanant, nec ità connaturáliter exiguntur, ergo alio modo conueniunt fübicctis, et confequéter diuer(o modo funt przdicabilia dc ipfis. Ceterum conícquenter ad di&a (au perius di(p.4.q.6. n.108. et difp. $.q. 1. art. 4. n. 8. oppofitum tenendum elt cum Do&orc q.9. Vniuerf. vbi docet quinque fpccics Vnucr(, à Porphyrio a(fignatas effe inimas; et hocpra'(ertim de accidente alicrendum ett, quia fiué fit (eparabile,liué in(eparabile, femper tamen fubie€&to contingenter vnitur, neq; ad cius cffentiam vlio modo fpe&tat nec in primo; pec in fecundo modo dicendi per fe; pa. fum vcró refert ; quod accidens fübie&to vniatür feparabiliter ; vel infeparabiliter, quia non omnes modi variant per fe rationcm przdicabilis; alioquin aimis multiplicarentut fpecies praedicabilium, fed illi tantüm cflentialiter, et accidentaliter fe habere, per modum quid, ve! qualis, sicce(iarió, et contingenter. Cont. quia ficut modus concludendi contingenter, vc! neceflarió variat eflencialiter ipeciem fyilogifmi, quando enim conclud:tor ex principijs necetfarijs conftituitur fyllogifmus demonfítraciuus, qnando veró có€luditur ex contingentibus fit fyllo gifs probabilis, qui fpecie d:fferunt ; hic in.2 propofito modi pradicandi ncceffarió, et conungenter funt modi. praedicandi c(Tcntialicer diftin&i, quia contingens, et ncec(idariom e(fentialiter opponuntur ; bac autem ratio non zqué militat de modis przdicandi feparabiliter, et infeparabiliier, quia infeparabilicas accidegtisà (ubic&to infcrt folam neceffitatem phylicam, et natutalcm connexionis cius €um (ubiecto, non vcré mctaphyficam, vel logicam, qua fola conftiiuit modum pra dicandi ncceffarió eilentialiter diitin €turm à modo przdécandi contingeuccr. Conf. adhac; et amplius declavatir, quia fiué accidenstit Ícpa. abile, Gué infcpatabile pawraliter à (ubicctotcmper vnitus contingenter €um eo, vt cótingentia excludit oeceffita em metaphylicam, et lo« gicam,vnde fcparabilitas,& infeparabilitas accidents infert (olum maiorem, vel minorein contingentiam oppofitam nc« ce(Titati logicz, et metaphyüca,fed magis, et mtinusintrà candcm lincam non yariant (peciem;ergo &e, Hinc facilé occurritür rationibus Pócij in oppoitum addu&is. Ad 1. dicendü illam diuer(itatem ptzed'candi feparabie liter, et in(cparabiliter non etfenifi ace cidentalemn, nec illum modum arguendí femper teaere j non enim valet arguere, maículus et foemina di ftinguuntar plus y q duo mafculi;ergo dittinguütur fpecie y linea palmaris, et bipalmaris di t iguütue plusq duc linee palmares inter fc,ergo di ftinguütur fpecie, quia talis diuerfitas eft folü accidétalis intrà eandé fpecié effentialem . Ad a.negatur paritas ob rationes allatas, nam ficut ex diuerfitate matcrim contingentis ; vel neceflariz re(ultat differentia effentialis in fyllogifmo ex bacs velilla conftituto, ità ex diuerfitate eiuf dem materiz refaltare poteft differentia ctfentialis in predicabili, quod conftitui tur cx predicato conuenicnte fübiccto contingenter,vel neceffario ; non autem conueniente lubiecto magis, vcl minus contingenter, quia magis, vel minus non variant fpeciem; ficut à pari,fi fierét duo fyl'ogifmi, quorü vnus con(laret ex pro« pofitionibus contingentibüós, in quibus rzdicatum €onuemret fübie&to feparailiter etià naturaliter,alter veto ex pro« potitionibus contingentibus,in quibus praedicatum conucniret fabiecto feparae biliter (ohàm fupernatucahiter, noo fpecie inter (e d:flerrent, fcd adhuc ambo effent fyllogifmi probabiles, et eiufdem fpecieis folüm ex aliqua conditione aecidentalá diffcrentes, Ad 3. licet accidentia infepas rabilia manent aliquo modo à fübiclis fu s, et connaturaliter exigantur ab eis €a tamen exigentia talisnon cfl, vt infe rat cce (litfftem cónexionis cum eis mee t phy(icam& logicam; qua fola copftie wi modum pradicandi neceffarió etlene taliter. diftinétum :à modo pradicandi contingenter, (ed (olim infert maiorem» vcl aninorem contingenuam; et  illa ieQ.V Quibus competat couiuer[alitas accidemite/AMfrt.1. $17 " | is Ed aripoteratytm quo tata rerum dierfitas ad decé capita eu [uprema gez 4 $18  Difp. DeVuiurfallbusimpani, 50 alictas conueniendi fubieétis, &praidima fed quia alia opinio interScotiflag   candi de ipfis cít (olüim accidedtalis,non' ell commuhiory et Do&ori conformior, vcro c(fentialis ; Verum ett 2 nobnullis:. ilir libenter acquicfcimus,. et pra(erumScouftis oppolitum teneri quod: aimi»   quia pro' oppolita fententia: conuincens; rum fpecics vniuerfaliuay non int infi  ratio non apparct, 2 Peur d MM ELi. c mv ARRA ARCET S. De Pradicameéntis in Communi, ese c/dstepradicamemis: wzsn, Rift. fue Teripatbeticd dotlriri& ab hoc libro de Predicamenpo tisfeude decem catbegorijs infcriptó [umpfit exordium:in quar wu de Tradicamentisegitynom quidem mateyialiter acceptis, " fRabflvatlo, quomodo dicunt res in. predicameito reponi" WA biles vt fic a. ad Metapb[peGant y fed forinaliter fimptis y A, o fenju fignificantves vt ordimatas ad inpitémyO" connexas. aed Jecundnm debitum [ubieClionem,cz pradicationem fiut coor-. dinatioxes illas ili vatione predicabilisy C fubijcibilis y Cr wt fic quid rationij dicunty.jzrelatiohes ordinis inte fuperioray C imferiora,pradicationes umquam uis babeant futdamentum in rcbus y formaliter tamen fiunt ab intelletdu ; in bot Quo 2 fenfu pevtment ad Logicum yvt docet Scotis q.2. pradicaih.mam Lo timuen  coordinare naturas iores, Qr irfertores,vt ciamus, quid rit? de aliquó affirmare ju ussvel uegare. Tum qtia libér sflé valde confert ad tritt opera; r3 Y gromum intelle&ias divcitionem yeteuiim ne. prónti[cug itelletius ves apprebende Tetyad rità affirmandnyvel negandiy C ad re? dif currendum,nilvtiluus tra&batu/  Yd fénocaturgnatmr& comumores [ipra, imiuus commpnites infra collocantur,Q idem [cicutes re&? indicares [cimus confequerite? ve clé deducerescr uferre.,, Iti boc tra£latn vr dé [nbictTo non agitur de votibus y velde vebus y vt notat Do» 9 q1pra dicam. [ed de aliquo intentionaliyqmia fubieésl «nd per fea Word T8 aliqua parte. [cientia debet babere attributionem ad totale, ad&quátuth uod in Logica .Arifl.efl quid ini£ntionalé y non reale ex diclis q. Prodn. Et. Quamuis popa votibussetl rcbus cohucniuti jexplicauerit griflenom vrgetyqiua de illis egit, vt fuat [; gnificat iut intentionum; de ifli$ vt fundamenta inteniionma,inz terdum m. expe reri denominatarum natkrata iDuefligare vt inxtá etus exis gehtiam.prdicationes exerceantur « Hoc y eróintentionale non efl. »yuimer[ale ovs dimabile in. gentresmets ihodn$ pradicardisquia ordiriabilitasgquee cfl pajjioycons &eénit allsspuid indiuiduisy CF fubicibilUns, qua ptr 7 ordinasur in prd: c.unéta W $c0.34d/2 1. B« (9 3:d,3-4-4. D-&7 bic per Je. con(i Vantur,cum de ip[is demos teh paffionesyvt dc prima fubfl antia fignificare boc aliquid,no.e(fen jubiecto, nec dici de fubiettoErit igitur [ubte(lum bi c pradicamemiu in communiyvr dicit ratiotié qtandamisqua aliqua ordinantur fc cünda [ubijci, C7 pradicari 5 Yatio eft y guia pra[vpponituy quid; C7 quiaydum bic liber de pr&ducaman[cribiturydemü[lran iur pa[fiones de ip[oyiam vt aif Scot.cit, cr 4.7. niu quando aliquod [ubiectum. Mari hito faihousdufdr de fuis inferioribus demáftrentuy non primós,co.n. ipfo de [ubietto tà communi primó demonftrahtuvsnec cómiltuu error $ quia non Bias ftat etica, de ad Quatis [übictiiss G tandem omnia blc có »€ ita (ul»ratione pr&dicabdis C: fubyciends traduntur; qua. eld predicamcnti4530, (im: gratiam ipfuss yel vt partes fubicéliua 4 vt pradicamenta y. vc vt ed Om E) po, 2 r. AHt€44 P] L  oQudflio T. Quot fiut Peedicameuta,.. epadicemeniun Q pofipradicamenta. H H ipeteffavia ad ipfius intelligentiam, vt ant er intres partes pri ond $19 uiditur tratbatus ifley pruma vocatur -Quapro, bi xe Camentis, 1 4 va de quibu|dam agitur,nece[Jarijs ad collocationem, e ordinationem verum in predicamentis pertinentibus, P talia fuat tres definitiomnes, wniuocorum,[-aquinocorum, C denominatiuorum,du£ diuifiones, et dua veguia. Secunda pars dicitur de IPradicameniis,que decem. enumerantur . Tertia de fPoflpridicamenis, q«g funt modi quidamyZ7 vel adomnia, vel adaliqua pradisamenta copjequumnimr, Hc Difputatto correfpondet prime parti 4. C7 quia de MW ninocis, A CQuinocis «P Denominatiuis [auis pidimus difp.2..q-4-$« C" 6. fol. dic de y», qu dicameuto reponuntur y agemus "eb ; Quot [imt Predicamenta . A. Radicamentü, vt.ex prefatione di(p. conftat, cit quoddam -aciificio(um opus ab incellectuforma [2 | FEAR iu, et conflru&ü cx ;na«uris reràm in cerra, et determipara (crie &olicétarum fecundi dipoliioné fuperior fubugcibilitatis cum funda: mcuto 1n re, im quo arcif cio velucfondaanentum toris ficuctuug func indiuidua, fpecies fpecial ffin;a deindc gencra . fübaltecna, fi adlunt (non an. efl de ratio mne przdicamenti, quod.dcnurcalia;gcnotatSco;:d.8.93.0.)tandem«ftgcnusgencraliffimum,quodtan «juamtecta,ifapremumfebabetiniilare «;ramcolle&ionev:n.1là (upra(etanquágenusrefjiciat; luncoriturquetlioquotfincbu: atmodiprzdicamenta, inquibustanquam jndeteraánatis manionibusrcs Vniuerlicollocant.r, &habitant.FlatoinSoph:ftayeum pofuit. jtzdi€amentum f. c5; Xcoocratcs et Anaronicus duo, (ubttantiam,& accidens ; alij tt: ffatucront iubftanniam Creatam,.ub | flaniam incccatams& accidens, vcl (c üduin alios fubtiarg am, accidens abtolutum, et accidens rclaiiuum, alij qua uor €lie dis erant; fübftanuao, quonticatem H Quahtazea, et rclatiopem, coe cra ver IDpropté dici pra dicaméta, ciatur Fof. $ Mer«.7.4.8.icct.4Ammon. prediCimn,c.de arts 1 auctus dilp. 1. M ct. €27 et dip. c.13. AL j quinque 1. cticntá » ide nyaltccaasttatnn, et mom, ta quie Hun Plavonici Alij (c& enuincra: lubitá& ad. ip[a Tredicamenta in Conmuni, Gr regaiis corum, qua in Tr&tiam,quaptitatemqualitatem, télatiené, vbi et «uid action: et patfion cómüne ; quibus ab) addant.Q uando.Fcrchius vctig. 7. cenumctat octo. P'eripathetici adjungut $uü, et habitum contiituétcs naimccuum denarium: quem numerum cxcedunt. al; ob entia rationiswndecimum praedicamcntum.con (Litaentia,ita quani iplures ex vofiris, vt vidimus difj,3 ..q.7. ad 3. Quidam dicunt accidentalia prz dicamcnta e(lc decem, et odto;nouem cx teroiinis abi radtis& nonem ex terminis «oncret;squ bus daniur intelligi termina .connotuau J'ihagorici tandem viginti a(Áignaurnt, doccbant n. duas e(fe coordinàtioncs. rerum, «pam determinatorum s, Andeterminarogü alteram, et in vnaquaq; Alkarum pogcbant decem quali principias an prima fioitu S par,vnum, dcxuti mae (culum quic[ccns,ccétum,lu:ncn, bond y et quadracum ; in fccunda infinitum,imparmulzcud.nem,inittrum, (geminam, anotumyobliquum, tenebram, malum T aliera parte longius ; qua; ad deceui capis t4 rduccbant atbanando ynicuiquc dno oppofita, vt pary& pat, Kc.  .€ numcro 1gi ur pta dicamcntorum 4i niter vtamur nümero d«nàco ab Ati«Angcns tuit controucríia, Aaab AU. flor. affign«to cu us ramen primus Inu&4or dicii Aichitas Tarcpunus PuhagofICUS, OubC$ Lanicn in hoc conucmont 4p numcrus iftc depar;us cfi. caci reione Ot édi 10 potcft wecmonct $ o.q.1; re dicam dc quo fuse Suatcz tip. ; 9.  ct. feét.2. X Amic,uacliS aub. 5. mà vbicunqs Doctor loquicut dc iov oiumcero inquit rccprendai cuc non ob laua &fficaccin ratioucu (juicquid dica Bu ] Icol, $20 $c0l.1.d. 30. I. p. art. 3.prop. 6.) (ed propier E hilefophorum veterum auchoritatcm; tum quia jam inoleuir ;n Scholis, et ' euahit f:imofa d:uifto, ità quol. 1 1. att.4. et 4.d.15 quaft, 1.C. fecutus Auihorem fex princip. diccntem, nos iflius numeri denarij pig dicam. habcre fidem, non fcientiam, et ideo (pé fepius dubitat Lo &or de ifla díuifione, vt loc.cit. et in 4. d.10.q.1. K et $. Met. j et 6, et in cón. $. Mct.tex. 1 3.& alibi; idcm h«bet Mayr. paffu 8. fuper prz dicam. 1 3 Dicendum;in vno fenfu vnum domtaxat prz dicamentum debet conflitur, in alio féníi plura, vcl pauciora ad lib tum ; ad maiorcm tamcn commoditatem et fa ciltorcm captüm con muntter con (titu&tur dcccn. genera. Et quamus hoc affer "tum apud antiques $cola(i cos non :nue "Wiatur.vt poré quibus piaculum eidcbátur in Fhilofcph'a m gare illa decem c(le cm nino pr ma,& luyrema genera, et aliud Bees admüterc fupra ilia, modó tamen 'Recentiorib.paffi m recipitor, ita Hurt, "Arrisg.& Quuted. in Metaph. Auerfa in Log.q. 16.(c&. 1. Poncius d fp. 11. Log. q.1. et alij paffim. Conclutio tres ho»bec paries, prcbatur,& explicatur tmul; Gemus generalifbmum poteft dupl.citci iu«iy Prim ó in cigore, prout cft ;l.e gradus füpren us, et cómunitfimus, qui non hi. bet al uii füperiorem habentem rauoné generis,quo fenfu de eo locutus cft Porph& Doctor 1.4.8.9. O alio modo e, gradu generico nó tm liciter,& abuté fuprem.o; [cd «n quid, et in ;liquo €crto ordine, quo tcntu vidctur locucus Scotus 4 d.19 cit. defammuus decen gene . Kibus vbi ca vocat decem fuprema gcne£2,non nbsp cra ncqueat gradus ad huc genericus illi faperior (ed quia ad ca tinquam ad (aprcmá capita 10. diuerius coordinationibus reduci. potiunt omnia » et lufficicnter cuacuant toiim €n$ creatum, imm;ó in hoc tenía eiiam locutus videtur ip(e Aci (t. c.vltantep. dum omnia ait effe; aet lubftantiam; aut itacem &c. nec ilta app.liaun gcnera (impl;citer íencrali rase 'Si gencraliflii'um: primo modo (uina tur, tic non qii. vnum fopremü geDifp. VI. De "Pradicamentis in Commun X nus ftatui poteft, et confcquenter vmm dicamentutn, cu'us iftud tit apex, id aüt c(Ic nequit ens tranfcendenter (umptum cómune Deo;& creaturis, cx di&ig difp. praeced. q. 1. art. 2. «nde non rect Auerfa q. 16. (eót.2. hoc purat probabile; et (equur Ponc uscic.n. 13. coouca quem plura vide diíp.2. Met. an. (3 2. fed itla fupreri.um genus erit ens Bnitum, e vcluti genus Dim phciter fumaum dcícene det poltea in decem genera, veuridecás dum quid luprema,vt claré docuit Scotug cit. 1. di&.q 3. N. ibi cn. non oblcui có. ftituit ens iniu m genus füpreo d ad de€cm genera, vel potus in eà d.tcéndat or dinc uodam .f, tnfubítaniam, et accie dens, et (ic de nceps tobft;aria iacorpotcam, et in incorporcam,accidens ii abe tolutum,& refpcétiuu,hoc in intrinf-cus, et cxtrinlecus adaen ens, &c. lic euam habcc quol. cin fioc, Tü quiasdeo Scot; cii. excludi rac oné gencris ab ente, quia non cfi conceptus luoatus, ícd indiffe, reos ad fiaicum,& infinium, ecgo cá cóe ceptus ens finiti de fc ffi limqatus, nuls là ecu ratio,cor genus non dicatar. Tua Tum   4 quia Scous7.Met,q.1.ai,quàd liinhate  i | rentia accident s c(let de eientia 3píius s quantitas, qualitas, et relatio non forent generali(fima, quia cum inharrencia vi» deaur eiutdem rationis in oun bus, ac€ dcncbus, potetit abit rahi «nus conceptus cómunis dictus in quid de tpfis, qui eiiec .nfcriorconceptu entis, X (fuperior cis, oninis autem talis ( ait iple) ctt «o.c ptus generis : quz. ratio magis videtur conctudere dc concexu enus niin refpe &u decem gencrum, quia dicicur de ei in quid, et ett inferior concejuu entis, 4. Dices,non elf penus, quia non eft vniuocum-(ed analogü, cum perfccté nà ptetcindat à differ. nij»; Sed hoc tà ££ improbatum dil p.2.q. 5. art, 2, et 3. voi cum analogia tl arc-vn.uoCde tionem, &dicere conceptum à dilferens tjs ptecitam. Dices, ideo cns finiü 00a cie genus, quia non importat ccalitatés fed conceptums vei t hancfgaificasnom.ertperfepoteacialis, &pecaittecentiagconitahibilus, fedpermodsinccinfecos, adquosnoncfi.veré. potenualisscumutcadcmTwo» AL.|ELolaSdwQuaflioI. Quotfin Predicamema eadcmcumillis; acproinde noneftvefa contra&tio;infimnrevidentacaliquScotiftz,vtAn&AnJ.f. Met. 4.7. Faber Theor.q.7.& 7. Met. difp. ? c. 1. et dilp. 1.c.1. Hoc tamem e(t omnino vo luntarié di&tum,quia renétur adhac otté dere,cur hic conceptus finicus, et limitatus non poffit dicere realiratein veré po  t&ríalem per differentias contrahibilem, €ó vel maxime, quód fubftantia ; et acci. dens effcacialiter ditferunt iater fe, et e(fentialiter in ente finito conueniunt, er| non fitens finitum inditferens,& creaturis,nihil videcur obítire cur non fit genus . Si dicatur obflare, ne decem genera in aliqua realitate per diffe rentiam contrahibili conueniant. quidditatiué, ac pro:nde nec. amplius ünt primó diuerfa, nec genera generali(Tima, iam petitur principium;hoc.ncoatendimus mod5,illa decem genera non effe pri rno diuerfa. Si dicatur, conceprum immediaté abítrahibilem à decem generibus effe conceptum entstran(cendentis, vnde ens finitum primó, ac immediate decem genera ign ficet.. ExploduucfaCilliim&, quia conceptus encis finiti. eft diftin&us à conceptu (ub(tantic quantitatis, &c. crgo eft ab eisimmediaté abftrahibilis: nobi(cum fentit Bargius 1. d, $ q. 7. a(fignans definitionem modi intrinfcci vbi citat Canon. (ed de hoc vide rurfus di(p. 1. Mer. 3. 6-art.2.3 n. 165. && indé vbi hoc ex proteíso probatur . $ Sec&ádo quod (umédo genus generalifimum in fccundo fenfu, poffit duo, vcl plura affignari praedicamenta |, prob. quia posent primo conftitui duo, ncm(ubttantia,& accidensy.uia eps finitü mmed até diuiditar in (übttantia, et accidens, uod alteri inharere nacum ít: Vbi pet accidens non intelligimus efsc im, feu inhirentiam actualem accidentis; vt explicat P. Fabcr in Mer.cir.vt fic.n.dicit éloechum qnendam informationis ab ac «idente ab(oluco realiter diftinctum,ted imclligumus eus illud, quod immediate à fübitantia diftinguitac, et 5m xao ceteTà ptdicamenta conueniunt e(sentialitcr, maiorem .m conucnienuam habet el. fcn tia quancitacis cuun e[senca qualitatis, . ege. $i! vel relationis, quamcum (üb(tantia, qui gradus circumícribitur. per apticudimalé inhzrétciam Et cercé gidiculume(t, quod aíserunt Ant. And. et Faber eit, diuifionem caus finiti in(ubftaniam, et accidens non eíse priorem diuilione eiu(dem in decem genera, (ed eíse omainó eandé breuius explicatam, quia (ub accidente Dove reliqua nouem pradicamen ta, Nam quam vnitatem, et communis tatem babet (ub(tantia cefpecri (ubitane tiarum,pacircr habet accidés re(pe&u ace €iden. ium: nulla.n. di( paritas pote(t a(fignari,ergo (i ens finicum non immediaté deícendit in fübttanuiam corpoream, et iniacorporcam, fed 1o fubftantiam vtri com nunem;nec etiam immediaté deíc det in abfolutuin accidens, et ;refpe&is   uum ; fed inaccidens vtriq; commune .: quacc fi fubftantia habet rationem gene r1$, ctiam accidens in ferie accidearium rationcm generis (upremi. 6 Deindc ficut accidés in comuni ynà M dc  accidentibus ta olutis,quam r uis, ita aci rta, vniuocé dicetur de Mm ab(olatis, et refpe&tiuum de ce(pe&tiais. et ità tria tantum fuprema genera tui pofsencíub(tantiayaccidens abíoluty et accidens refpectiuun .. Rurfus quia e quim vaitatem,& commanitacemyatqs adco genericam vniuer(alitaté habet. re» fpectus intrinfecus adueniens ad omnes huius generis refpcctus, pariter habet re fpe&us extrinfecus adueniens adomnescia(demgenerisrefpectus; hacrónequa»tuorpollentconftitui praedicamenta, &iocisquatuorgencra (uprema,fübítàciasaccideasabo 'utá,refpectusintrinfecusadueniens, &ce(pcóusexc einfecusadaenicos;queetfeac (umma, lupremasquastenusconumíTiimaforent.oimn. busconteacis (ubiuapeculiari(erics Xcoordinaetione;at; itadilarando,vclrücinqeddcOcepr .isinentisaugetipoccib, vclmi prcedicamenoramnaacrusadlibram, Diccs, accidensab(olutamaon .poffeconfttuigenus, numctkcommunequanetitatq4xconlequitacmateriam, X qua litau, qua formam tafequitur, hiac.| ficut TRaccriz, et focinx noa commuac l Tt gcauss $2; penus,pariformiter nec quátitati,& quaitati. Tum quia abfolntum folum dicit ncgatiorem relationis, quz cóucnit quà» titati, et qualitati ex proprijs rationibus formalibus, non propter rationem pofitiuam vtriq; communem, ficut negatio Ieconis conuenit homini, et equo per pro prias differentias, non per quid commune pofitiuum; cum ergo negatio non poffit c(fet genus ad entia pofitiua, non poterit rcété accidens abíolutam dici genus, et conícquenter nec relatio . 7 Scd primum nó valet; tum quia materia, et forma babent proprium genus commune vt dicemus;tum quia acci tia illa confeqoantur totum compofitum ex di&is in Phy(.dif, 3-9. 1.tüm quia mais differunt in ordine ad principta qualitcs naturales, et fapernaturalcs, quàm nera et qualitas, natusa'es .n. cauntur ab ente creato, fupernataralcs immediate à Deo, Densautenr,& crcatura magisdiftingwontur inter (equàm matcSia, et forma ; et tamcn non ob id'fequiitür qualitatem naturalem, et fupernaturalem non habere commune genus, ergo meq;ex hoc capite dencgandum erit quátitaci, et qualitati, Nec tccundum aliquid prodeft, mam abíolurum non dicit fimplicem negationem refpcétus, fed quen. dam modum pofiriuü-eficrdi ad'fe, quis Cohn am explicetur, ficut vnitas tur per negationcm,reuera tamcn. €ft qmd politiuumi; imé poflct cx oppofio quis dicere e(fe ad aliud cflc quid ncgatiunm, quatenus habet annexam ncga"tionem c fTend?sd fe, (ed dc hoc in Met. .. Tandem hoc iptum prob. cx (ufficientijs, quibus aduerfarij hunc numeram conentur oftendcte, ouncs.m. fufficicntiz dnpliciver peccant, vt aduertit $cotus 5. Met. q.6 primà.n. oftendunt oppofitum pte pobiti,nam fi hzc decem: a cient firjrema in rigorcydeberet cns immedia té inilia diuidi, et non pern uhas diui fioncs fubordmatas, co .n. iplo qued cns finiiom in duo tantum ü.c«mbra. primó diu:diuut, et vtrumq; deindc in aka,daiur intelhgi intcr ens. finitum, et ifta genera Difp.V1. De Pradicámentis in Communi fionem illam fic pra cisé,& non aliter fieri debere, ergo voluntaria eft hzc diaifio, non necetfaria$ Tertio quod numerus ifte denarius. fit congruus, rationabilis, commodus, &c vtilis, atq; ideó retinendus, prob. Tam: quia denarius numerus vniucrfalitaté (ignificat,quarc inquit Hurt, congrué vaiueríitas rerü ad dccem capita reducitur Tum quia omnia membra fimul (umpta adaquanr totum diui(umyJ.(. ens prz dica" mentales& finitum, et quia longe maior eft copia, et diuerfitasaccidentium, quà: (übftantiarum, vnde im vnica (ubftancia (apius inueniuntur omnia illaaccidétiay quz varia con(tituunr pradicamenta. o y. hinc optima ratione fa&um.ef vt [ub ftanriajynum dumtaxat conflitueret prz. dicamencum, accidens ver per plura di» ftribueretur,ne canta accidentiuar varietas pareret confutionem,. Tum quia eft valde virilis, et accomodata captu cuiu(-. cun ; et qua(i fenübusobuia., quia deducla cít ex varijs interrogauonibus;que communiter fieri folent, vt Aritt, docuit $. Metaph. 1 4cuicung; enim harum pet: fpecialem fatisfic. pr dicationem; quare fingulis interrogationibus. fingula: cor: refpondcbuor piadicationes,& cófe.juéter fingula prz dicamenta De indiuiduo itaq; fubftantiali;, vel quzriturquid fit z et reípodctur,quód cft homo, et fic przdicamenium fubflanua 5 vel quarituc quale it, et ref. efle calidum,album, et habetur prz dicamemum. qualitatis : vef quaricary quantum fit : et reíp.latumy,om. gumy& cft przdicamenram quantitatis z vcl quzcicur,quid reípiciat «& rfj. fiti, fi efl parec y eruum;fi clt dominus, et habetur pra dicamentüiclacionis : velquaritur, quid-agat : vcl quid pariaturz& refp, peraétioncs fcribic, vcl loquitur, vel per paffioncs,calcfit vapulat, et funt przdicamcermta actions, et paff onis; vel quzritürsvoi fitz& refp.n foro, inle&o, et babetur prz dicamcntem vbi: vcl quaitur y uomodo ht in co loco : et scfp.per itü at fedet; vcl quaerite quado hir, et reíg. heri, hodic; et habetur prad:cau.encum mediae plurcs comceptus gencucos, Quuando;vcl tandem «uar:iir,quomodó Yeceant fccundo quia. non ptobant /dim4c habeas: et rel p. hoc, vel illos odo fe hibeenqQuafl. T. Quot fint Pradicamewa.  Wiabete, et eft priedicamentum habitus . 'icque aliqua alia interrogatio fieri potetit, que ad vnam iltarum non reducatur, Tandem patet.gp rationabilis hzc diuifio affigna tcimqtancitatemy&c. quam per illos ter. minos Platonicorum vcl Pythagoreorü, hi namq, potius per quafdam paíTiones 'conflituant przdicameéta,vt funt motus, ftatus, idem, alterum, par, et impar, &c. s& tamen. przdicamenta ex generibus, et fpecicbus debent conftrui. 9 Sed cotra 1. 'Concl. partem, et z.arguitur oftendendo decem effe füprcma genera generaliffima in rigore, et confeuenter decem inrigore przdicamenta . ü quia Arift. 10, Met. 12.& 5. Met. t2. vocat decem illa genera primó diuerfa, ideft in nulla realitate geaerica conuenientia, quod dictum valde familiare cft apud Focmaliftas, et affertur à Sco.a.d. 34 D. qua ratione m 4 «d.1 ; qi. €. veretur concedere rationem vnam communem quiddiratiué omnibas refpettibbus. Tum z.quia 12.Mer.19.& 28. do€et Ari(tot. principia «erum .i, naturas Przdicamentorum non effe cadein (cd diaerfayS& dumtax:t ali.jno modo.i, anagicé eadem . Tum 3. t. Pott. 108. ait propofrtionem 5::n qua vnum gencralit1imum negatur de alio, efTe imimediatà, vt hzc,(ubflamtia non e(l quantitas,quia fon datur praedicatum faperius, quod de vno dicatut, et nondzalio. Tum 4.8. Mceth.16. docet,ens,cum diuiditur in deCem genera, non cfle genus, ideoq; non efic ponendum 1n de&nitionibus,qua cx "genere, et differentiacóflaut: et 5; Met. 16.ait non effe genus, quia in d. fferen'ijs incladitur, quod generi repugnat . Tum $. in antepradic c.4. diftinguit genera» in fubalterna,& nó lubaltetna, per prima intelligens, quorum vnum continetur (ub alio, vel fubtertio illis füpetiori et fübdit animal, et fcientiam non eflc fubalterna,quia nec continetur vnum fub alio,ncc ambo füb tertio; fed fi cns finitü ctict gcnus ad illa decem ; iam ilia omnia poticnt dici genera fuübalterna in 2.fenfu., 10 Refp.ad 1. locumiliü cffe pronobis,quia in illis locis docet afiac(fediucre tur per fubitantiam, qualitan $23 fa,& alia differétia, diuctfa vocat, qua in nulla realitaté couenunudiffercnua;q «o in aliqua conueniunt .aut generica, aut fpecifica, et inter ditfcrétia numerat do«cm genera, crgo (ecundumiplumin a4qua communi realitate conueniunt ; et dum dixit genere diffe, noluit ob id negare »quin in aliquo fupcrioti genere «onucnircent, ad difcrimen diuer(orum quz prz mifecat, (ed (olumiatinuare vo luit,q» non tanum (pecilicis diffetenrijg differunt,fed etiani gencricis, € his quie dem (ccundum quid fupremis: &, in hoc Len(ulocuti fant Formalitte, dum ca vocàt primó diuct(a, et Scotus in a. cit. qui vercbatur concedere rationcm rcípe&tus «ómunem omnibus qui 1ditatiu£ nc contradicerét authoritatibus Philoforhorü, vt ibi (e explicat, non veró;quin oppofj«um ratiofuadcat ; et quidem in 2. d. tq. $.P.inquirquàd pra fertim loquendo.de «el jeétiuis, negari poteft, quód lint. priaró diuerfa .. Ad 2.per principiarcrü ibi Ariit, non incclligit ellentias rcrum, fed poncipia phytica,.f. materiam, formam; et priuationem, quz dixit effe eadé analogicé i. proportione in omn:bus praedicaméts. Ad 3.vocauit propolfitionem illam immediatam, fi omniailla deccia ita fümantur, vt immediate fubftent enti finito, fic .n. quia in illo gradu fupcriori Omnia coucniunt;nonm porerit per illud càquam per mediü vaumf'ab alio diftingui : vetó illa decem nóita fumcrenrur, (cd fubordinaté, itavt ens finixum prin;ó dc(cendat infubflantiam,& accidés, poftca in accidens ab(olutum, et refpectiuu c. hoc certé modo illa propofitio 1mmedia ta non císet, probari .n. poffet per fubftantia non cft accidens, Ad 4.it. illis locis loquicur Arift.de ente traniceae denti; quia ctiam ibi loquitar de vbo,qua eft adzquata pafhio «nus zaliter fumpti s 4p coccáimus non ctic i áccediry quod in 2. loco folü di(puraré diticrim ncc al;quid afiertlué ponit, vt notat Do&or (luper illom 4ex.-& cim d.3.q.3«IN. j. icíp. te vera polle dici fübalterna Arilt.autéibi negat animali, et (cienciag fuba!ternationem illam, quam concedit ijs, que in eadem c pia d. camentali S&Tt oa .conT A mo RF, rv 24 continentur, hzc autem fübalternari. diambo fub tertio,«p ett determinatü genus in illa coordinatione, quo fenfu animal,& (cientia (ubaltepáari nequeupt, cü in diuerfis coordinationibus reperiantur, 11 Sccundo arguitur, quod non (inr decem. Tum quia $. Met. 14.0&o tantum enumceraz Arift. omitrens ficum, et habitum; quód non debemus afferere, tecille breuitatss caufa, vt reí(pondet Commen. nam ait I o&or ibi,& $.Met.q.5. quena prolixitss fuiflet addere. dumtaxat duo vcrba, Gitum,& habitum;vel vnum, .(.his fimilia, vt fecit 1.Eth. c.6. vbi (ex tantum enumeratis adiecit e bis fimilia, vt coetera comprehenderct. Tum 2.fi actio, et pallio duo prima genera conttituunt, crgo Gmil:ter vbi actiuum, et vbi pafiuü, fitus aCtiuus, et fitus paffiuus. Tum 3. ando non dicit al quid reale, vt dicemus diíp.8.q.vlt. fed denominationé cxtrinfccam,ergo plura przdicamenta,quia in infinitum tales denominationes multiLag ; peur cx a&tibus vitalibus. um 4.multz po(funt fieri interrogationcs de indiuiduo (übftantiz ad genus mo £5 pertinentes, vt elfe Regem, Dodtoré, bonum, malam, &c. quibus nequit fieri fatis pcr predicationes horum generum, nam entia moralia in nulio horum conunentur; idé dicendum de ent.bus rationis. Tum 5. 6icutà caufalitatibus cau(ai'um &fficientis,& materialis (umuntur duo ge nera aCtionás .(. et paflionis, ita duo alia affignari debent à cau(alitatibus caufa fornnalis,& t nalis defumpta . Tü 6. quia f£nótus, et cetera pofljrzdicamenia habéc aliquam entis rationem, ergo dcbent ha're propriam coordipationem, et malta aliarcperiontur ad i(ta przdicamcnta no zeducibilia,vt modi intcipfeci, pafflioncs, entia artificialia,& timilia. Tandem yrzdicabiba funt quinque,. przdicata (unt Quatuor, cur decem przdicamcenta ? -12. E efp. idcirco adanuffim ibi dece £e non enumcrat, mo ncc in (iota.a etaphyfica,vt ibi Do&or aducirtitquia nümerum denariü flocci facicbat,vtpotequinonni(iinpopulari[eoíu fun, zlamcfium haberet ; et non in aliqua (oli» c Difp.J/T. De Prediamesitis ip Communi . da tatione. At inftat Ferchius ojt.veflig. 7. Atifl. Gedüm ibi, (ed eciamalijslocs ab ipfo de»romptis ex libris (cientificis ftadiosé octo dütaxat! praedicamenta »ccenfere oamilTis tito, et habitu ab(4; addi» tione paruiculz colle&iuz, quam tamen alijs in locis addere (olet cum alia predicamenta prztermittir; lignü ergo eft predicamenta apud Ar;(t.oGtonari numerü non excedere, ncc ab co deficere. Sed hic Auctor,qui intima Acift. séla proficetur erucre, (i data opera id fccit; rationem ex ipfo adducere debebar, cur (iius, et hab:tus à numero predicamentorü finr expüe genda, notare tamen libet At fd. loc.cit, f Met. 14. pa uis interiectis vctbisaddere particulam colle&tiuam fimiliter autem, c? in alijs Sed quicquid tit de Aci (enfu, hic nos loquimur de diuifione en. tis n dccem pred camenia ex, natara rei, Ad 2. licet Ant. And. iilud. putauecit infolubile, dicimus tamen non valcre paritatem, et congruitas cft, quiaa&io, et paíTio veram, et realem rationem agendi, et pauendi prz(eferont, non ita vbi actinum, et vbi paffiuum, nam vt notat Orbell.(up. pre dicam. vbi, circamfcris ptio a&iua,qua fundatur m loco circumÍcribente, quamuis fignificetur per verbum actiuum grammaucaliter, non cí tamen vcra a&tio, et idem elt dice de vbi paffiuo, quod veram paffionénon hgnif;car, et de ceeceris praedicamentis, Ad 3. dicimus re vera predicamentum, Quando, ctfe denominationem extri cam, conpumerari tamen inccr pradicamenta realia, quia cüm h cnumcerus in vulgari hominum a tlimationce fundetur, et ex D. Aug. 11. confell. c. 14. nil fic notius, quam tcmporis cXiftentia, videiur hoc,quod cft in tempore cx;tterc tte alie quid rcalc, licut tempus vt quid reale, et noti (limum apprchenditut ab omnibus, cum tamcn formaliter fit ensrationis cx d.&is in I hyt.difp. 13.9.4. art. 2. quaproz pier inrigore cÜct expungendum de numero prg-iicamcntorum;stolleratur rame propter vulgarer opin onc, quod fic eos calc : dcnomivatoncs tau:cn cxtr;picct ex a&ubus vitalibus yt intelhist, videri, &c, nonconfütuuunt hts dapi) di4 Quu451.1, Summo diflinguantur abinuicem.   $25 finum, quia non (unt cntia realia,nec vt (ic indicantur effe, fed potius reducune tuc ad pcedicamétü qualitacis, in quo cft formi qua de(üma ntur. A 1 4.per idem denomimtiones in moralibus (unc extria fece,vt plarimü ex a&ibus volunzatis, et humanis legibus prouenientes; non entia realia ; entia deinderationis nó debét cóftrucre prz dicamentü diftin&á, vt dixi mus d. 3.q.7.ad ;. Ad 5. caufalicates caufarum ad efe&us,qnzcun3; int, collocá tur in przdicaméto relationis,cüfintintrinfecusaducniétes,cau(alitates agentis ad mareriá,& é cótra cóftiruüt duo przdicam&ta a&ionis,& paffionis,caufalitates forrmz ad materiam,& é conuerfo, .f. informationis a&iuz, et paffrac, funt in £dicaméto habitus, et cü nó dict rea. € aGioné,(ed grammaticalé, non conttituunt duo,(ed vnum przdicamentum, yt fais locis dicemus. Ad 6. motus non eft per fe ia aliquo przdicamenxo, quia non eft refpe&us ümpliciter realis,(ed (ecun IL omodo Predicamenta fint 2 inter fe diffinda.  Qu eft,anque in diuerfis przdicamentis collocanrur,debeàc diftingui inter fe realiter, an formaliter vel (utficiat di (tin&io rationis ratiocinat£,1c proinde eft fermo de przdicamentis materialiter acceptis. (pro prima intentionc, non foranliter, et pro fecunda intentione,vt (ic.n. clarum e(t non diftin gui, niti diftin&ione numerali racionis, vt docet Door q. 1 1.prcdic.in corpore. Prima opinio a(ferit non neceffarió re quiri diftiationem aliquam ex natura le rei, fed (afficere diftin&ionem rationis rátiocimatz,ita communiter Thomiftz, ques neothericis fequütur Vaf. r. p. 138. n.4.& difp. 17 ;.nu.5. Saarez d, 39. pom irsqondii p hic id fin.   cam. Ruu.in antep.c.4.q. 3. Hurt. difp. 9. Mert.fe&.1. Auerfa q. 16. Log. fec. Sec dum quid, ideo ad predicamentü fui ter., da opinio admittit neceffarià e(Te diftinmini reducibilis,vt fuse diximus in Phyf. difp. 1 $.4. 1.poftpredicaméta potius func quzdam entium attributa, quam encia di recté ; modi intrin(eci,& pafiones, cum mon diftinguantur realiter à (ais fübie&is,non (unt in diftin&is predicamencis: tandem entia artificialia, quia non funt vnum per fe, fed per accidens, neq; fümc in vno przd:camento collocabilia. Haec omnia re&é percipientur. ex dicendis in hac,& feq. difp. Ad vlr. ratio difcriminis eft, quis przdicabilium numerus ex di&is d:fp.4.q. f.ad 1.de(umitur in ordine ad modos przdicandi in quid, et in quale dc fübie&is, neq;dicunt quafdam reales effentias, (ed intentiones fecundas applicabiles naturis diueríorum przdicamentorum ; pra dicata famuntur in otdine ad diale&ticas een quz per quatuor z-dicata (olauntur,& funt ctiam fecunintentiones applicabiles primisjat diuifio pradicamentorum defumitur per modos varios efíendi, quibus diuiditat ens, et perquosin (ua. inferiora de(ceadit,, que diuifio varijs modis afbgnari potcít;vt di . : € . Logica. &ionemex natura rei actualem, fiué formalem,fiué realem;ita Fonf. $. Met. c. 7. q.3.fe&t.5. Amic. tra 18.3. 4.dub. r. Dicimus, przdicamenta nece(fario debere di(tingui inter (e realiter, ita DoGor in 2.d. 3. q. 4. D. et $. Met. q. 6. fe» quuntur Scoti(lz omnes,& Zetb.q.7.V e netus sapit ge LR ar. 2. Nyphus q.1 2.& 4.Met.q.4. Iand. 3. Phyf. q. $.citatur ctià Caict 1. p. q.28. ar. 1. ybi x hoc, quod faübftantia eft in vno genere,rclatio in aliodeducir realiter inter fe diftingui, et Morif. dif|.4.Log.q.7.qui differt folum, quod diítin&ionem ter refpe&tus, et fandamenta vocat modalé, nonrealem iuxta; v(itatum loquendi modum recentiorum, vt vidimus diíp. 1. q. $. ar. 2.cum haac diftin&ionem explicanimus. Probatur ex his; quz habet DoGor cit.nulla ces poteit fimul, et edens tialiter contineri fab diaertis diíparatis fpeciebus,ergo nulla res pox etfe in bus przdicamentis, fed tantumin vno,er go resdiuerforum funt. interfe realiter diftio&z, Antec.patet,quia nulla res babet duasctfentias, ergo nulla res continetur indaabus (peciebus. T6 quia qua jJ: 3 nmu€ p?  ji6   Difp.V1.De Pradicánieniis in Coppmini. numero differunt, realiter diffetunt, res diucr(orum. pradicameptorum numcro d.ffcrunt,quia diftinctio gencfica arguit fjecificam,& numcralem, et resifle geriere differunt ergo Xc. 14. kefpondet Auctía veri effe afsüptum de re sr candé ratione formalem ; ró sm diucr(as,quia vt fic poterit effe fado diuerfis Ípecicbus, et haberediuerfas cffentias. non rcáliter fedratione diuerfas,timiliter diflinctio numcralis nó séper eit realis; fed aliquaodo rationis cum fun damentoin re : nam bene potfunt in vna re reperiri duz tationcs formales virtualicer diftin&z anteopusintellectus;(cd $étualiter,vt flát (ub duobus cóceptibus inadzequatisjitavt vna non iit de cfientia alterius,& Ee poteritintclie&tus for matc doo prZdicamenta dittinéta peropus incclicétus cü fundamento in tc: (ecü dam quis rátióhes deinde prdicamenta dicuntur mpertmixta, habere diuerfa gccra fpecies;& diffecentias. " Contra iftam re(pentionem prim ar-. £e poffer ómnibus illis rationibus, quius ofl éditur dift;n&io attaalis ex natu ra rci anteopus intellccttis: maxime quae defumantut €x contradi&torijscum.n.io ab opere. incelle&us. praedi€amentis conucniant cócradi&toria, quod praecipue probaiut in actione, et pall;ont (qua. per aducríarios virtualiter diflinguuntor )nà 2ctio de fva rat:one forilt cft aiusagentis, et cerminatur ad pátlüm, non eft actus paffipa(lio non cR atus 32cnt s, funditur in pao, rclpi€t agens, crgo ance opus intelleckns nc€éffarró (uot di(lin&a .. Tum quia repugnat, vt ab cadem t€ abftraliantur duo cà €cptus inadzauati duarum d.fferentiatü . diüdentium idem genes, vt patet, nequit «n.cadem rcs e(le virtualiter rationalis,& irrat;onalis, eadem que nritas virtaaliter longa, non lata, et longa timul,& lata;cro répiignat, vt ab cadem re duo ab(tiaantur fnadaquati conceptus diffcrécatutm diuctía gcrera diuideniium,patet (e qucla,quia ifta: magis inter fe difiir,quia diuerforum jcedicamenioram,quam :1.Ta, qz (unt eiu(dem predicamentu. Tam Qui alis res cífet ens per accidens, quia  infuo adaquato conctncludere t. res. dinerforum przdicamentorum . Tüquia c1 vao genere, et vna differentia conftitnitar vna fpecies realis, non rationis, cx. ifta.,. et cx differentia ind;uiduali conti. tuitur indruiduum rcale à-parte rci exiflens,non pct opus intcll:&tus, (ed in quo Llbet praedicamento adeft hzc compolitio cx genere,& differenua& cx fpecie, et bzcecitate ergo in-quolibet przdica menco adeft fuum iadiuidaum reale, fcu ojnia indiu:dua rcalia realiter diftinguü. tur,& con(equenter [pecic, et genere (i fünt diuer(orum generum, ergo ifta pradicamenta realiter diftinguütur. Tü quia data hac refponfione fi, vaus. conciperet inadequaté rem (fccundum. conceptum fubttantialem,alter vero fecundum conceptum accidentalem, res illa eflette[pe&u vnius (ubftantia,re(pe&tu alterius acCidens, et tamen à parie rei necclarió, vel effet (ubftantiasvel accidés,nó vtrü ; Hüc fpcétant: quac infra. dicemus de regula illadiuer[orum generum y Qt. . Secundo principaliter. potett. probari Conclu(io inductione;nam fubftantia as rcalter diflinguitar ab omni accidenre pradicamentali,cum poffit ab omni ab. foluto feparari per abíolutam Dei poten tiam, et etiam fer&ab omni refpcctiuo iuxta dicta in Phyf.difp.3.q.4«art: t.quátitasquo3; eft realiter à fabttantia ; et qualitaxibtis diftin&a, et multó magis à relatione, vt diximus difp. 9. Poyf. q. 1. ar. 1,de qualitate nullus ambigit » relatio. ex dicendis infra difp.8.cft realiter à fundarmento diftincta, nam que ct realiter. idenuficata,non eft predicamentalss, fed uanfcendcutalis, idem ciiam d: ecinus Ae aljs fcx pre dicamentis;crgo &c. In oppofitunrarg. ex Atift.c. dequil,  iti fiuc,vbi concedit, idcm poffe ad plura. praedicamenta fpe&are fecundum d:uer fas rauomes. Tum 2.uia cx 5 Phylza 2, a&tio, et pa(Tio realiter non ditinguun-. tut ; rclaio non poniiwr à andamento. quid real:eer di tinctum, nec fex, vluma, gencraliffima, cum fint mod; etis; multz quo5;relationcsiealiter com fundas. mcnto identificantur, -Tuin 3. pred'caWienta pcr artem 5 .& rationem dilpofird funt, u€ 4 Y gt Ó  4 vtt, etgo bené fieri poteft, vt diftin&a pred ca menta (ügnentur, et conftituan r cx ration bus codem modo diftinátis, |. pec intelleétü. Tum 4.ex Rau. gradus etientialcs rei, non dilbinguütur, nifi victualiter,vcl (alim nó realiter, fed polTunt przdicaméta ineodé reperiri, inquo nó " dittingiantur si gradus eísentiales,. fed tantuin penes modos effeadi, vt (abftaria ' ab accidente per modü effendi per fe jac " €identia peres díuerfos modos effendi in, "etgo nó neceffarió realiter differüt, quia mag s diftinguuntut. gradus etfentiales, cin modi eflendi: Tum $ ex eodé, quan 0 plura in cod reperiuntur non per cópofitionem,di(tinguantur ratione, nam multa non poffunt vnü con(tituere,(i st ex natura rci dittinQka, nifi vnà fe habcat vt àctus;altétum vt potentiayíed przdicaméta aliqua funt huiufmodi ; vt patet in a&tione, X pa(fione, quz (unt in motu abíq;compohtionesergo«c. à 1$. Refp.ad 1. vel Acif-ibi locutas eft ex fentétia aliorum; vt ex Adueriarijsét Auct(3 concedit, quía neq;diueriicacem rationis ibi expel vel folü haberevo"lait, vt ibii(aa paraphra notat IKoccus, De hicét nibil eentialiter poffit eGein,diucrfis generibus; potett tamen effe accidentalner, et decnominatiué, quacenas rcs effentialiter varus generis, potett rem alterius denominare,vt vniucrfaliter docet Do&or 4. d.12.q.1. D. (ic Petrus qua tenus (ubltantia ett e(Tentialier. in.przdicamento fübttanuzquacenus denominatuc pater;cít in predicam.relationi s ac cidenialiter, veftis eft in predica m.(ub7 fianue, quatenus denommatut hab«us, eit accidenralicer imn priedicam. habitus . Ad 1. patebit ex dicendis fao loco, et ex di& s in Phyf.qualirer Ariit.ibi loquatur dca&ione, et patlione materialiter pro re actà,non formaliter pro. re(pe&tibus im agente, et in paffo fundatis ; relatio quoquc et iex vltim: genera dittinguütur rea liter à fundameacs, (nam quz relationes fuot realiter identifica, noa (uacin prz dicamento) et quaimiuis tint modi, adhuc dcbenr dici realiter dittincti ex dictis difput. 1,.5.ar.2. Ad 3.pradicamenta formalitet [umpra süc coordunauoncs intelIc&as, at materialiter dicunt. ;pías aita. tas rcales per differentias contcactas, «c in inferioribus contencas, quo (enu aon funt quid rationis (ed reale. Ad 4. vecum cft gradus effentiales fübordinatos eju(dé rci non diftingui realiter, negamus ramcn idem de przdicamentis dicendum,quia ' funt gradas effenciales difparati, et diuerfarum rerum ; faltain quog; ctl pradicamen'a folum per modos efícndi differre ; hi.n. modi citcum(cribunt nobis diffzren tias etientiales, quod patet, uia predica menta (uat diucr(a genera, et (pccies diÍparatayergo proprias h. bé ditferentias: tum quia (1 pcacs modos tantum (übttan tia, et accideos. differrent, cuch modus non vatiet c(lentiam, cuiusett modus, non differrent effentialiter, alirer haocrent elicaciales differentias, ergo de juo dicicat (ubftantia quiddiratiué, dicezur ét accidens,etfic valecet dicere homo quid' ditatiue elt accidens, nec przdicamentca el(ientialiter different ; et con(equencer noneffent genera generalitliaa 5. £díuin -tandem ett przdicamenta. poifc in codé " Feperiti, in quoetlentualiter conueniant . Ad s-patet cx dictis, quicquid fic de ma. quod actio;& paíTio func refpe ctus reali» ter diltinti, et in rundamentis diuerc(is y vt diíp.7. Phylq.3.explicatum eft. 46 'Sccundo ad idé ex Sco.a. d.t. q. fPjvoiprobabilem pütat modum illu: po nendi praedicamenta eile primo diue. (a in tónibus formalibus, iraut nuliüilloruin : foraalicer incladat aicerü, nec aliquid alteríüs, quà.us per idéatacé in exittendo ' vn cÓ' incat alter quod eíl dicere, ad pradicamenta fufficere diftint. one É rmalen. Tum 2.d;ttinckio grzdicamé orü fumitur ex diuerüs inodis praedicandi, ergo illa diftinétio requiritur ad praedica meta qua fufficit ad variauogem prz Jicauonisscalis eft diitinctio rationis, T um 3 omnia (unt vnum in ente, [ed qua "eadem vni tertio,(unt eadem mcer fe y crgo&c. Tandem quando vnum .nteccac necetfarió ab alio, tunt idem incecíc,lua"ftanua " accidcus, et é contra, aliter katíepararergo&e, PRep-s xumib: non approbare refpaniionem illam, (cd e e put f "n. X s ) X gat Difp. V I. De Pradicamentis in Communi ; te;eo quia fufficiebat pro (olutione illius. dà ad probationem illius partis affampti argumcnti, nam (i przdicamenta formaliter diftirguuntur, cclatio creatur ad Deum, cum fit à crcatura formaliter di(in&a, poflct poni indiuct(o przdica(ento à creatura ; tamen ibi dat alià re(pófionem, quàd illa relatio eft ttanfcé dentalis, cum fit realiter idencificata ; ex quo col!igiwr per Scotum, quz pontitur n diuerfis prz dicamenus, cfle realiter diftin&a. Ad 1. fal(umeft a(fumptui, alitet quia diuerfimodé pre dicatur abítra€um a concreto, deberent accidentium dicamcnta multiplicari; quare dicimus przdicaméta diflingui pencs modos dicandi dc prima (ue intia logicé, proximé loquendo, at metaphyice, et remocté penes modos cflendi cireumícribentes proprias differentias . Ad 3. fequitur omnia cífc vnum in conceptu ens, A eadcm Mosis hs Mp ima vcl etica interfe, Ad 4. neg.affumptü,vt Buct in cauía, et eficctu, et in telativis.  Poftrcmó arguitur, mobilitas, riübilitas, et sla relationes apt rudinales (ub. ftantiaram (unt iilis realiter identifica: ertim in fchola Subtilium, et tamen adbuc (unt in peidicamento ad aliquid, €um fiot intcin(ccus aducnientes, ergo tcs vnius przdicamenti non cft ncce(iafio rcaliet. diftin&aà rc alierius przdi«amenti . Conf. quia paífio eft in przdi€amenio qualitas,& tamen apud Sco&iftas przícrrim identificar realiter ci fübic&o,quod cft in alio przdicamento . Dcmum eadcm figure entitas (pc &at ad tatem, vt cít fuperficics lineis terminata ; ad Qualitatem vcró, wt dicit ipsà £erminationem linearum, vt docet Scot. q.10.przdicam. Reíp. ncg. affumpium quoad 2. partem,cít enimregula generalis, quod quic id realiter ident: ficauir alicui, debet c ad pra dicameptü illius rci; cui idenuficatur, et (ic omnes rclatiooes realiter. identificaue cü (ubítantia dicuntur cfle in predicamento fabftá tiz, nonquidem formaliter, et dircété, fed tcduétiug s " identitatem nde tales relationes. d;cuntur potius tranícédcniales, un josdcims c5quia n$  Attinent ad quartum przdicam£tum ; vnÉ tur talcs relationes fundamétis iden tificatas e(ie proprie intcinfecus aduenié tes quia talis diderentia eft proprie rclationum przdicamemalium, vc. infrà (uo loca dicemus; intanrüm ergo poffunt dici intciníccus aduenientes, quatenus neceílarió (equuntur ad fundamentum cum tcali identitate cum ipfo. Ad Conf. ncgatur affümptum quoad primam párrem, íi paffio (umatur pro innata cei ptoprice tate, quia et hzc reductiué ponitur in.» przdicamento (ui fubic&i, vt rifibilitas in przdicaméto (üb(tatiz ex dictis difp. $.q.4.art. 1. quo aurem feníu paffio fic in tertia [pccie qualitatis explicabitur inius di(.7. q. 3. art. 2. Ad vlt. non ait &ort candem figurz enutatem ad diuería przdicamenta (pectare fub diuería ratione,(ed inquit figuramefle vocem zquiuocam,& quatenus fignificat luperficiem lincis terminatam fpectare ad quantitaté ; quatenus veró ipfam terminationem fignificat, quz realiter diftinguitur à fuperficiey(pcétare ad qualitatem, quod nec in toto rigore intelligendum ett, (cd tantüm in co fenfu,quia calisterminatios efto re vcra relationem pra'ícferat, adhuc tamen habet modum pradicandi, et denominandi qualitatis, vt. explicabitut infra loc. cic difp.7.q. 5. art. 2. Qv £STIO III. Quae res, &r quomodo reponantur in'Predicamemto.  17 C» primam qua (iri partem fupponiaus cum Tat.q.preamb. przdicam.dub. 2. res per (ey propri£, aC principaliter, et non voccs in. Przdicaméto collocari, ex rcbus cnim, nó ex vo Cctbus przdicaméta (unt cófltructa, et res funt, quz in przdicamento difponunturs . licét non ita difponantur, nifi quatenus füb(unt mentis nofttz coacepuibus, rem pamq; in przdicamento reponi: aliud né cft quàm rem à nobis concipi fub ratione  fupcmioritaris,yel inferiorizatis, voccs igi. pet accidens, et minus princidicamenro penentor, qua« figna corü. qua pcr fe font m tur palicer in tnus .f;   Quaf. LIT. Que ponantur in Pradicam. ei... $19 dn przdicamento,ifta 4. vox,homo,non difponi debere, «y probabilius cenfet Aonercrur in przdicaméto (ubftáris, niti Ribes fignificaret;vcrüm tamé c(t, quod ctiam veccsipíz.,fi non veluti (igna serum, fed potiuswt qua dà res confide Doy s felocum habét in predicamétis, et determinate (pe&ant ad, przdica'mentü qualitatis, quatenus f. (unt quali. tates paffionem inferétes (enfui auditus. 18 Supponimus deinde cü codem Tatar.ibidem dob.3. cripliciter aliquid pof. fcponiinorzdicamento,(cuin(criepredicamentali,prim?dire&é,feuinrectalinca;fecundoindire&é,(euadlatus;ter1:0 redu&tiué: in re&ta linca ponit 2enus lapcemum, et eade quibus przdica'sur in quid, genera .f. fubalterna, fpecics, et indiuidua; ad latus ponuntur diffcren' «iz c(lentiales, per quas naturz generica diuiduntur,& fpecies conft tuentur, redu &iué denique, quz ncc (unt genera, neq; fpecies neque indiuidua, neque differcntiz e(fentiales, aliquo tamé modo ad ali"quid illorum pertinent,quta vcl funt par' £es intcgrantes, et caput, manus, brachia, ' &c. velíunt partes elientiales pbylicz, vc   materia, et forma reípc&tu cópofiti phy. fici, vcl paffiones, vt tilibiliras reípzétu hon inis, vel (unt termini rerum, vt püda reípeátu linez,vel ncgationes carum,vc] aliud quid huiu(modi; bic ergoquaritur, quznam dirc&te in przdicamento colloccntut, an .f. entia rcalia,cl etiam rationis,an entia per fe, vel etiam per accicés, an complexa, «cl incompleXa, an cópleta, vel partialia an finita, vel infinita, an uibechd ía tandem, vcl particularia, et indiuidua . Circa (ecundá partem quarftionis quztimus;an res ifl, cum poffint, im abfiraXo, et in concreto fumi, debeant in przdicamentis collocari fub nominibus abfira&tis, vcl concrets ; et quidem de fubflantjs omnes conuesiunt fob nominibus '&oncreus dilponi dc bere, de accidentibus eft difficultas, cui occationem dedit Atilt.ipfe, qui (ccundü varias veríiopes pre dicamenta accidenaum di(potuit tà fuo tcrm niscoücretis, quàm (ub abilraGtis iN yoh-j .Metq 4. X 7: Tol. Uu. 2. Foti pr. Llanc.diip. 7-4c€t. 3. tuentur in concreto ' mic.tract.i8,/q.3. dub. 2. Alij comuni. cc inabítra&o, Iaucl.5. Mct.q. 16. Onna q. 3.art.4. Sot.q. t.de quant. Fuentesq.15. diff. 2.art. 1. Conimmbr.c. 4. pra dicam.q. 2. at. 1. Moril.dip. 4. Log q«4« Didac. à Icí(u difp. proaeme przdicam. Complut. difp.14.q.vlr.dub. 1, Acriag. diíp. f» Met. fc&.1. Tandein quidam aMj dicuntytroe modo pofle di(poni i1 Auer(aq.ió. og.(cót.$. Mafhic (c&t s.q.4. Ium. q.2. Huürt.ditp.9. M ct.$. 17. Caict. de ente, et elfcn.c.7.id aüt nó 1n codé sé(u dcfendür. ANUDTCYEVCVSUE Conditiones reponibilium in predica" mente afiguantar. "D Icimus entia cealia,non rationis, per Íc,non per accidens. 1ncomplexa,non complexa, complcta,non incé  pleta,finita cflenzialicer,non iufinita,liuc gencta fint, fiue fpecies, liuc indiurdua pere; et dire&é in pracdicamenüs collocati . Probantur, et explicantur finguia ; et primó quód entia zcalia debeant cffe e(t Arift. 4. Met. 14. et 6. Met.4. diuidit cis in ens in anima, fcurationis, et in cns  extra animam, (cu rcale, quod deinde ia decem pra dicamenta (ubdiuidit ; tá quia przdicamenta fünt coordinationcs corüs qua vcra eflentia conttant;quod non folà de pradicamentis,vc à Meta phytico cófidcrantur, eft verum, (cd ctiam vc à Logi,non cnim alia przdicamenta itte ab illo coniiderat. Hic autem per ens rcalcaon cft intelligcndumens rcalc verbaliter, (cu ensexins; quia qua ponuntur in prz dicaméto, abtirahunt ab cxiltentia actuali, vt cit communis omnium fcníus ;. nec cít ncceífe res actu exi ttcre ad cóllractrone prz dicamentoruim, quia in 1$ ponü(ut fuperiora tanquam cfiepuialia praedicata infetiorum, et hzc vt quidduadué includentia ilia,cxifentia aucem de nulla crea" 10a qu.ddicatiué przidicatuc, ita Doctor 2.d.3.]. 5. lumitur. €rgo ens teile noihinaliei pro cosquod exiftere potett inrenatura. Per hoc ex-luduuntut à praedicamentus negationes, et gi liiationesyuamun 430 Difp VI. De Predicamentisin jommi, -.. fwm licét aliquz dentur rcelcs, quatenus font privationcs, vel negarionces alicuius foraz rcalis, et nonintentional s; ninquam: idcirco poflant dici entia realia; et quamuis ab alicuibus entia rcalia ncgatua voccntür, id taméc(t filíum yam cadcm ratione morié vocare goíseni.yitam priuatiuam, et vitium vittutem negatiuá, vt diximes 10 Ey ( ditp.aeq. mart. 1. Ex Cluduntüt ctiam entia rationis omnia, contta E urid.ib fig. pradicam. dicentein entia rationis in predicam. relationis col locari, et concea-illos$cotiftas admitcen tcs vndecimü pradicamentum entiü cànis, nam cumnon int fimpliciter, entia, fed entiü vmb:z, nequeunt per (ein pradicameniis realibus reponi; et potius rcductià in przzd:camenus illorü,quorum fanc fimulacra, et vmbra, quá in proprio pradicamento, vt diximus difp. 3.9.7. ficucnegationcs, et prinationcs in prz di» camcntis 4llaram reraum,quarum funt negationes,ex (Lentia quoque, et pa(Tiones ert um; ficat nà (unt quidditariuée enua, fed :denticé, nó habent diftin&ta,& propria pra dicamenta, (ed reductiue ad przdicam. illias cffentiz ; cuius cft exiftentia, et pa(Tioncs, aciinent,  10 Secundo, quód fint entia per fe,& non per accidés, colligitur cx Arift. s. Me Ataphoir4.vbi cü diuififlet ens in ens per fe, d& cns per accidens, diuiditeos per (c in da dicam, Hic aüt accipitur cns per "fe pro cmte vnus cülentiz, (eu e(Tentialicec D 'proinde fimpliciter, et (inc ad dito dici poteft vum; vtleo;homo;albe-. : parte 1 . ptdicandi, y ticui [pecies, quafi c mple4ój ens autem per accidens, importat ens "etfentialiter multiplek vcl. potius plura entia,vt accruus lapidü domus,& etiam concreta accidentalia, albumsdulce, vt asqualiterimportant formá, et (ubic&tum, "quialicér faciantwnü, non tamen faciunt vaum effentialiter, g» dicitur fimpliciter vn, (ed accidétaliter ex duabus eífentjs fimul cóiun&is, quarü vna non ett per fc | potentia,nec alia per fe a&us;cx quo colligitur ratio, quia ens per accidens ficut proptié nó e(t vnum.fed plura entia, nó "eft vnius e(Lentiz fed multiplicis, ita po"nitequit in vao pradicaméto, (ed in plutibus, vt albü rauonc fübiccti,.q cf iubDET Qna, (peétat ad prz dicam» (ubftantie,. rauone vero foring ad ped cam. quilitacs« Per hoc excladuntui à. prz ficuméito ómuia arcficialia, qua xalià, conftant «n, ex materia v.g-ligaos quod ctt (uottás tia,& cx figura arificiali quz perti -ad qulitatem, vcl celationem, et cónfequenter non funt vnum quid,vc non 20 or 4.4.1.4]. 1.5, Multa hichabet 1 ocids ad explicandum quodoam, (it ens per fe vnum, et quod vnum per.accideus; fed de hoc aginius. ex profetsó ditp. s. M qe vbi varios cxplicamus vnitat;s gradus ex quibus ctiam facilé dignofces,an dita h à l'oncio ftent ad urucmam veritatis. 11 Tertio quod dcbeant elfe incó nr xa, habezar ab Arift n antep. c.ylt.vbidi-uiditindecempraedicamentaeaquz fecüdumnullamcomplexionemdicundit&ratiohuiuse ftquiarra&tatioprzdicamentorum, &eoramd'uifio,acdi!€tiofactacft.prz(crrimadcopftiruendaprimaelcméta,iinuencrerücon«cptus,ergocónftiturdebentex.tcbusincomplex;s. Sedcompleaalia(untfecundumrem, quad;ucríasnat. Tasfignificantjaliafccundum modomtignifiÜcandi,licet(ecundumremvn; auacemnaturamlignificent, vtdcfinito ex proprio gencre, &A.Conítantesvtanimalrationae(naa funt date per additamcnrui,d us prefecntat naturas) licét,n.an gal rationálc fecundum rcm ligoif.cer vaam nargram humanitatis, qu'a camcn plam diui« ditin partcs, vndc oon habet vati modum xé illam fignificat, alia funt comple tantum fecundum vocet, Ícd jncom,lexa fecunduin rcc, et moduin ligoificane di,vt Marcus Tullius Ciccro; Cum Arift. exclufit à pradicamenus omnia có. plexasccrium cft non cile jocu u de complexis iecundum voceus tantum, fed de coinplexis ecunduii rem ; an rS c : reiececit complexain ugnifi cando «f. finitioné puré quidd tatiuam, vt luttinet Fon(..$ Mct.67.4.8. Ruutus bic c.4«Q-1«& Amic.tradt-18.3. j.dib.3.vclillandis  re&tà in pradicam,collocsu;r,vt « omaiuniter aüeritur, cít dubium. igielt cube es rl uÓ 4 ndos(n.p'ces 5 H d: "2j B w e  Qua[l.II. Qua poantur in "Predicam. ed L.  $31 dieijquod:fi definitio (ümi'ur,vt dicit totum mcetaphyficum refuliás ex partibus, quaratio;ce habet vntrm modum predi. candi fpecie; in qu d, iuxra di&a difp. 4. Q.$. im 3. probat.con;l. cum Scoto q. 12. ' Vniu.ad 1:8 q.21.ad 5. fic poffe direóté poni im przdicamento » quia vc fic habet rationem (peciei ; vnde Porph, c. de fpe' €ic incoordinacone pralicamenti quzm genera n»mimauit per tcrininos cóplexos,& per definitionem;vt corpus ani matumyanimal rationale, 104 fecuadum Lis erat commune genus Angel;s, et injbus. Ac( fumitur defiaiio, vt explicite dicit genus,& differentia, (ic quia non hibet vnum przdicand. modü, nec poteft dici fpecies, vcloc.cit diximus bità: pred camento excludi. 22 Quarto quod entia tocalia, et c6pleta,cít 'Ar:(t.7. Mer.8. vb: expre(sé ma tctiam teijcità przdcamenro, quod eriá demateria docuit c0. 2.d. 12,4. T. D.illà ponens folum reductiud in praedicam. et 3:d. 22: B. eodem mato loquitur " €or| pore proalrera parte cópofici in 4« d. 11, Q.3.H h. idemafferit de pacte forma 'i,ét " dcanima rationali 2. d. 1.6. C. et vniuec faliter de partibus c(fentialibus id docer ex profeíloq;1$. pradicam-in corpore vbi ctiam idem. afferit de partibus integratibus,& de differentijs q.t 2. vadé mo». dó feré commonterinomni( cholateueturperhanccompletioniscond'tiopem, &totalitarisexcladipartesphyíicasmàid xextenduntadpartesmeraphy(i€35,dicentes propterea different as poni à laterc,quia funt entia mncompleta; quod noo placet Hurc. difj.9. Metfe&. 3. quia ánquit,non cft maior ratio de genccesquá : . de differentia, et ad di/paritatem inuemié damycur genus ponatur dirc&te in recta o. linea, aon differentia, valde laborant oppolitum (utLinentcs: et cercé quando Sco tu$ q.1 f. cic. exclufit partes à przdicam. nullam meationem fecit partium mctam, forté né ctiam per hoc gcnas e xcludetet .. Et cur(us qui partesmetaphy(icas in prz dicam. reponunt, valdé infüdan: ad inueaiendam rationem, cur partes phytcé excludantur j et rationes, quz communiter adducuntur, vel nihil . concludunt, velidem de partibus metaphy icis oftendunt. Et precipué quod ait Auería cit. hoc effc,qota per hoc lolum, quod torum ex hisconftans per fe poniiur in prz dicamento,co ipfo imucniun:ut in przd;camento per inclutionem io illo, et idco (upcrtluic illas (epararim ponere, quia bis ponerentar; Non valet, qnia «dé concludit de generc . Haec dictis vcl gragis z(timatar ab authoribus,vt cfl videte apud Ruu.& A ici, velimnis, et nominalis,vt ab Arciag, difp. 3. M.z-. (c&. 1. et forté non tinc fund imento 5 peadect «n. ex ácceprione huius ter.iini direct à reponi inpredicaméto,& ab explicitione, et acceptione generis (opremi, nam vt videbimus difp.(eq.. 1.fub tania po« teft ira genus fupremum conttitui, vt lit comunis entibus completis,& incó»!ctis. 23 Vtautcm à cómuni nó reccdamus, '& rationem aífigaeinus, quz zque militet de partibus metaphy(icis, rccolendu eft, quae dilp.praced.q. 1.ar.4.diximus.f; partem decoro. przdicari non po(fe per modum partis,cum igitur linea predicamentalis dicceéta ex ijs conftituatur, qua ele pofíuat fubic&umvcl pri dicatü tor malis przedication's, quia füpcriora e/Tentialiter ptzdicantur de inferioribus, et inferiora recipiür przdicationem illorü ex hoc fequisor manife(té nihil quod babeat modum partis, et incompleti, pofe dircéte poni in przzdicamen:o, fed quicp«ibi ponitur, debere reponi per moim totius,& cnuüs completi ; ex quo (coem »ad hoc vt aliquid ponatur in przicamento non e(fe neceifariuin, quód fit ets completum fimpliciter ; et fecundum rem, (ed fufficit, quod fit completü fecundum quid, (cu .(ccundum modum, qüz ratio concludit dc omnibas, n ficu inateria, apima, pes, caput, vt fic dirc& non yonuntür in przdicam.quia retinent modü partis, ca pari apimalitas, DHT na litas, corporietas non ponuntur dire&€6 iu predicarequig tic in abfLrato retinebt riodum parus,fed tantumpoDun?turinconcrero,quomodobabentratiosnem totus, Attamé quia vcali.jud fic dis . rcá&éin przdicam. non tufijcit quod prz dicar: potlit de interioribus (Alier diffe1cnua LS $32 sentia e(sct dire&te in predicam. quára. tione mouetur Hurt. ad id afferendum ) etiam,quod potfit fafcipefc przdicationem fuperiorum graduum y uod nequit facerc differentia, cum ef(sé tialiter iftos non includat, idcirco-etli ex primo capite poffit in przdicam.reponi, ampcdimentum tamren oritar ex 2. Accedit,quod adbuc,vt tic, non habet rationé totius, ficut gcnus, quia figaificatuc per modum altetiadiacenus,& in quale przdicarur, non pcr modum per fe (tanus, et inquid vt genus (quod eft enum ex requifitis fecundum aliquos, vt aliquid dicatur per fe, et dire&é ingencre ) quàdo enim dicimus, quod Plato cft aoimal, cx tali modo loquendi nó Ggnificatur, quod prater animahtatem inuoluat aliam par tem e[sentialem, [ed quando dicitur ; qp cft rationalis, vel fenfitiuus, ex modoloquendi datur intelligi, quod prater rationalitatcm, et fenfitiuitatem includat aliam partemefsentialem, cui adiaccrc concipitur vt eius determinatiuum . 24 Ceterum quia partes frmnilarcs, et homogencz, qué recipiunt przdicationcm eísentialem vniuerfalis fuperioris, ficut totü integrale, cuius funt partcs, vt SSco.monct 2.d.53.q.4.H.& 3.d.2.q. 1. H. 1à n. tota aqua quam quzlibet cius pars eft císchtialiter aqua, et non dicuntur aqu císentialiter à toto integrali homodependeater, fed independcnter, quod nen conuenit partibus etherogeeis, et diflrmiliribus, nan manus náqu& E dici homo idcirco contra Suarez iíp.33. Met.c&. 1 .& 3 4-fc&t. 8. Ku. et AA tmc. partes bomogeneae tux directe in pradicomento, pon atherogencz, nam «quamuis homogenez fint aétu partes to1ius integralis, caius pra dicationem nó eam pofsunt recipere; tamen (ont vcré indiuidua totius císeitialis vniaer(alis, && per accidens (e habet,quód (nt a&u par€es ocius quantitatiui ; nom.n. ex hoc, qp parsaquz cít akeri vnita, idcirco non di€itut císcatialiter aqua, et indiuiduüi totius vniucrfal:s : qnod ctiam tenent Louanienf. V illalpand. Blanc. Fuent& alij. Raio vcró, quam adducüt;quia iftz par 165 non ordinanir eísentialicr ad comDifp.V I. De Pradicamemis in Communi . jw mem aliud, non conuincit, nam va« eret ctiam de ztherogeneis « Oo hinc eandem rationem lomo manus fine bra. Chio, vcl pede, quamuis dici polit pars hatterogenea totius integralis re(ultantis ex ipfo, et brachio, vcl pede deficiente; tamen quia adhuc retinet denominatio: tocius, et recipit przdicationca c(fentialem vniuerfalis (ipicioris,non minüs q totum rllud integrale,quod ex ipfo rcíaitarct, et pede,vel brachio deficiente,nam adhuc dicitur homo, et animal racio nale perindé, ac quilibet alius home integer, idco ponitur directe in pradicaméo (ub. ftanuz,quod dici nequit de manu,vel pe-de abfcitio, quia talem pradicacionem nó: recipit, eftó Ouuied. hic idem quoq; iadicium faciat de his membris ex hypothe: fi, quod abíciffa adhuc informentur ani« ma,nam manus abfci([a, (r cadem potirctur an.ma, veré di homo ( inquit iple) etfencialitec cópletus, ticuti » i caret pede, vel brachio; quod noa vi«etur omninó bené dictum; quia cora iis etur mácum;pede;vcl brachio adhac ce 1 idoncumy& adzquatum anima perfecbi bile,quantüm fufficit ». vt totum indé re(ultans homo dicatur, non (ic manus, vcl brachium abfciffa,vt dicetuc inlib. de. » Anim. yndc membra actu non fungantur munere pasti, quia tamen manent femper effenualiter ocdiBata, vt informentur ab anima, séper habent rasioncm entisincempleti, et ordinabilise(fentialiter ad conftitutioné altetius, atq; idcó neq; in (tatu (epatationis à corpore funt in przdicainenxo direété, quicqoid dicat ied. tum. quia lie «et in rationc totius incegralis forcé poffcnt imrarc predicamenuxan, et dici en tia completa im genere (uo, quia ip tali.  ftatu non funt partcs, fed tosa, tamen ia ratione totius eífencialis adhac (um iacompleta, perindéacmateria, velanimaÍeparata; Vtergoquoadhochibeatucregulageneralis,exentibusphyicisilla deben cenferi comp vcl noncócurrunt,vel nonfünt nata concurrere, tà  Quain partcs ; ad compofitionem alicuius phyficam, vel etlentialem vel intcgraié 5 vel fi ad talem naga snsapuddh E abfci(fa y ctiam tüc"i ! c "E Tac tamen ità concurrunt; vt habeant dcnominationem illiufinet entis, quod cófRituunt;& c(fentiam metaphyfica eiuídé rationis cum ipfo participent. Ex gradibus veró metaphy(icis illi tantüm censetur completi, quantum fofficit vt dirc&te ip przdicamento reponantur, qui funt pradicabiles in quid, et per modum to1ius; ac per fe ftantis& quia fola genera, et fpecies fic predicantur, idco itti tantü gradus mctaphyfici dirctté. in predica mento ponuntur . 15 Quinto, quód entia effentialitec Qüta» at finita,eft Scoti 1. d.3. q.3 H. et 4.8.9.3.. Teneo opinionem meamscitq; cómunis,vt videbimus difp. feq. q. 1.promunc prob. quia quicquid eft in przdic. aut cfl genus aut fpecies, aut indiuiduum, ens 1n etilentria inffartum non poteft «(Te gienus, quia ex €o, quód eft infinitum, nó cft pcrfcétibile à differentia, caius cit perficere genus effentialiter ; nó fpecies, quia bzc conftat ex gencre, et differentia, qua fi non funt infinita, ncqucant infnitu onlt icucre nec tandem indiuiduum, quia hoc conflat ex fpecie; et indipidvali differentia, fpecies non eft iu bita cx dictis ncquc ditferentiaquiá hec itialis, et incompleta ; hac rationc 5 vtuntur Fonfeca, Vaf. et alij, quz tamen wt Tatar.q. 1.ptz dicam. dub. 3. et licet Poncius cam hic inficiétur, ei occurtemus inftà difp.7.q.r.arb1.m.9.    Tandem quód eciam indinidea dirc&? in przdicam. collocentur, efl Scoti 2.d. 3. q. 4. D.& 3.d.2 2. B. et fequi oc ex dictis, quia indiuiduum ett. ens perfe » ynum mcomylexam;fini'um, et completui; infe conciüers omnia przdicara linca pizdicamentilis, quibus tubijcitur . Tum quia Arift.in przd.fubtt. per fe ex plicauit (ubltanuam primam, et fecundá, i. ingularem, et vniacrfalem ; tom quia Fidix perle ad arborein fpcctat, et bafis &d colümnam, indiuidourm ett radix, et batis przdicamenu ex Scot. cit. 16 |noppol. atp. 1. contra 1. 2. et 3. conditionein, Tua quia predicamentum fit per fe ex generibus ; et tjceicbus, qve [un entia rauonis . Tum 2. quód tubtiata fit prior corpore, et corpus puus vi| Quefi. LIT. Que ponantur in Predicásn. e ft.I.. $33 nentc, non hibetat ex niturarei, (cd cx opere intelle&ustendentis jitius in fubftantiam,quàmincorpus,ergotalisfzrics,&predicamentumcítensratienis. T3.deenteperaccidensprobatus, quiaquantitasdifcectayc &ficexplaribusquidagstegatum,c(tcnsperaccideüs, &tamencftinpradicanquantitatis ;(cientíaettinqualitaspraedicam. &c(lvnumaggregatione ex plut bus habinbus;imó eft quid ex ab(oluro,& refpeétu ad gbiectü intrinfccé cóltitoti ; veftis cft in predic. habitos, et tamen ctt quid accificiale ; etiatn patet in omn bus conctetis accidetium. Tandem oratio c(l qu'd coplexum, et ett in przdicamento quantitatis Refp.pradicamentum conftitoi ex gez neribus, et fpeciebus materialiter,no focmaliter, i, ex rebus ipfis ; quz dicuntat genera, et fpecies jmon c; ipta; genereitae te, et fjecicitate ; vnde Onod ponitur im pratdic. e&t res; Quo ponitur eft intentio, quia non ponun:ur res in przdicam. nift vt fubftant conceptibus cationis. Ad 2,acgum. vrgere contra Thomiftas nczantes diftin&ionem ex natura rer inter.evadus prz dicamentales, ac proinde ctiam prioritatem, et pofterioritatem ex natura rci, non autem coutra nos, qui vtrunque admittimus. Ad 3.patebit ex dicédis in proprijslocis; nam quantitas di(creta non eft vcra fpecies ; (cientià eft vna qualitatis fpecies, vt dicit vnum per fe habitam, ro vt dicit illam aggregationem,, vt explicabinusdifp.12. et quamuis dicat rcípetár realiter identificatum ad obicétum,nó ob id eft ens pet accidens; «jura non ponimus illum dc effentia fcievtig ; veftis ponitur in przdicam. habitus ian. aam materiales et fundau entum habition;s pafTiuz, quae eit formalit;s habitas ; et concicta 2cctdentium poruntur in pradicim. non vt fignificat, ex zquo fübicétum, et formam, vt ip fcq. att. diccaiuss Tandem ot;tro ron cfi vcra quapatatis ipeCiC5, VE fuoiecovidebimus .: iy Sccundo,coptra 4«& 5. conditionén; Tum quia accidcnca inabltradto fua j'rzdicamenta con(ticount  et camen abttracta higoibcant per mod.im partis. Tum 2. partes phylica j $1 Difp. VI. DeTredicamentisin Communi. .  foa genera, fpecies], et differentias, vnde multis inlocis fubítantiz vocátur.ab Arift. poffant concipi vt abülraéra»& concreta in fuis inferioribus, et habec omnes paffiones fübftantiz, ergo perfe funt in pradicamento. Tum 3.genus,& differetia quomodocunq; fumantur,(empersüt «entia incompleta, ergo fi genus eft per fe in predicamento, omncs ali partcs de. bent reponi. TumA.cx 1. Top.c7. omnia pra dicgta dialectica in ptzdicamencis rceciantur, fed dialetica di(pütat de entis cópletis,& incopletis,ergo &c. Tu 5. rotü non cft (ine partibus, ergo fi totum eft per (c in predicamento,partes nó pof funt excludi. Tandem contra quintani .s Chri(tus cà in predicameto fubftantia, et tamenthabet c(Tentiam infinité. perfc&à,& (i daretur linea infinita, adhuc ef. fet in przdicaméto quátitatis ex d. 8. q.5. «rgo finitas non cüneceflaria conditio. Refp.ad 1. patebitex feq.art. Ad 2. difp. feq. q. 1-art. 1.dicemus poffe quoq; ordinari: aliuam feriem przdicamentalem ex iftis entibus incompletis ad inftar przdicamentorum entium completorü, quz modó (uot in vu, nontamen fequitur dcberc in his dire&é reponi. Ad 5. quamuis fint entia iacomjleta. fecüdum rem;(unt tamencompleta fecundum m;odum in tatione habentis,quod (ufficit, vt poffint de inferioribus przdicarí,S€ cum genus etiam fit potens fuícipere pradica tionem fuperiorum graduum cf(lentialé, erit dire&té in gencrc. Dices,genus fupremum folum de inferioribus per modum totiüs przdicatur, non auté (üícipit prz . dicationem-gradus fapetioris, cum non adíit, crgo differentia, quia eifenualiter . deinferioribus pradicaturquamuis non recipiat predicationcs fupeciorum, debet elfe dicc&é in genere . Reíp. ncg.patitatcm, quia genus fupremum falciim potctt tccipete praedicationem c(lentialem cn. tis tranfcendentis, quod non habet d;ffcrentiayquia non eft formaliter ens ; tum que pesdieater pcr modum per fe antis ; et liveliscam Hurt. ad e(lc per fe,cx dirc&é in generc íufficerc pofle de altero ciTentialitcr pradicati, et confcquenter diffeentiam » quamuis à latere; dici.camen per fe in genere, eft quefti? de nomine. Ad 4. verum eít afjumptum» fiue dire&é, tué indirekte.,-vel cedu&ia€. Ad 5.folum ptobat partespertinere ad idem predicamétum indire&é, vel redu&iu&, quacenus funt racione totius in przdicamento. Ad 6. Chrittum effe ig przdicamento tatione natur haman£, 1 non diuiz vt difp.(eq.q. 1.dicemus ; deinde negatar paritas de linea infinita, et de infinito in edientia,qu a linca eífet dua| taxat infinita (ccundum quid, fimpliciter tamen e(Tet limitacae, et fini naturcze. 28 Tandé contra 6.arg. Tumquia pre | : dicam&um cftcoordinado plurium praedicabilium fecundum fub, et füpra,indiwiduum non eft huiufmodi. Tà 2. Porph. claudit praedicamenta genere fummo, et fpecie infima, et ad indiuidua defcendere proh bet,quia (unt infinita iuxtá przceptum Platon:s, Tum 3: indiuidua ad fcicntiam per (c no (pe&ant, ergo ad pra dicamenta per fe nó (pe&abuntquz fi 23 4 parsprecipuilogicz,&adícientian ot" dinantur. Tum 4.indiuiduu mg en vhi   : uoecam, quianoncít de plucibusfecun dumidemnomen,&rauonem,ergonod   eft per fe in przdicamento, quia heceft vna principalis coaditio. Tandem indi» :uidua funt entía per accidens, quia ftant ex rebus diucríi ocdinis, vt fecunda definitione Porph. Indíuiduwm : e[l, cuius collectio proprietatum, qua im  vno e(l,in alio non poteft reperiri. n Refp. ad 1. przdicamentum eft coordinatio non folum przdicabilium, fed et 2 fubijcibilium,de quorum numero eft ia] diuiduum..A d 2.im9 debere claudi a" T re, fummo, et indiu!duo, fi cat. n.apex po ! nitarprzdicasum, de quo nil aliad dici| tur in re&ta [nea ita bafis debet poai fubiectam,;cui nil aliud fub: jcitür, vc Scot. M ue doccun acit. Porph. ita fecitquia emu/ merarc folum carauit prz-dicata elfcatiaE: 112; et Piato indiuidua in prdicam. recé ; (ere vetabar, quatenus iafin ita (ánt, non Y Quatenus iadiuidua quo eciam (&afu non €ft nece(fe (pccics in praedicamento recé 4 fcre neges numctan4o ; vcl Porph.tantum volux diuitionem, qua fic per diesrcnias,non jrogre 4i vica pecie. Ad : j üua" mmo amant Uo w"uameEi É £). LII. Qunmede ponantur impredicám.cMfrt;II.  $35 3-ficut pertinent ad. predicamentum vt fubiecta Lars oes omnes. gradus fueriores,ita ad (criem przdicamentalem: peers velut id,ex quo vt ex fundaméto: zdificium priedicamét conftruicur ; nec, efi neceffe, quacunq; in: predicamento: ponuntur, immediatéad fcie nciam pertinere. Ad 4.iliam folam;effe conditionem corum, qua ponuntuc in: prz: dicamento: vt gradus prz dicabik s& communes, nó indiuidui quod folum ponitur vt fubijci bile. Ad 5. ratio indinidui non cófiftit 1n ptoptietatibus extrinfecis, ied (olum includit naturam; et differentiam indiuidualem;definitio Porph.cft quedam notificatio indiuidui à pofteriori.. Conffrutiio v edicamenti in terminis: abflra&lis » vel concretis de terminatur Dess in prdicaméto fübffatiae naturas di(pon debere in. cocre  to;in predicameotis veró'accidemiiü in ri gpre reponi debere imab(tra&o: non vlti mata abftraGione, e ipe demie etiam in: to poffent: col . Et quidem de fubit antiali przdicaméto doeet ipfemer vías, videmus.n. in eo gemera, et fpecies difponi nominibus concretis (ubttanria, corpus viuens,animal,homo;& ratio eft, quia re$ nom difponun turin preedicam nifi quatenus gradus (uperior poteft efsétialrter dicr de. inferiori& inferior talem pradicationem fuícipere,at in abíl ra&o fieri nejucunt tales przdica: ioncs,non.n.dici mus humanitas. eft animal t55, «uia natura fic bgnificatz babent rationem parcs,X enusancópletiyat iv concreto haben: ratiomem enhes me et totalis, vt diximus dilp. praced.q.r.ar 4. X ex profe(lo agemus difp. 10.q.5. nam cum natura fubitantialis nata fit cfle in (u, potito, inquo fuum bubet co: plememum, .f. fubuftentiam, ftauimac d (uppohico abitralitur, babet ranonem parc s,& torag metaphylica. 39. Sccundó. g accidécia debcat n me dia abftrachone reponi, mnitcfté Ret «x d icédis dif. 10, cit nam ab fracta media abftra&tione funt termini illi, qui à ft bic&o abftrahunt, quod in concreto cócernunt,fed nomab inferioribus, vt albedo abftrahità ligno;per album conmotato.fed non ab hac;vel illa albedine, vltí« ma veró abflractione bte et pos ctam ab indiuiduis pra(cindit.,, vt albedincitas,dcbentágitur accidentium. prg« dicamenta in terminis media abflractione abflractis-di(pom,vt docet Sco. q. 1 f Vniu; poft.refp.ad 2.princ.& q. 1 r.predi cam. poft. rcp. ad 3. et probarar auth, Arift, qui multa przdicamenta accidentiumrita difpofnit, (pccies n. quantitatis» et qualitatis (nb nomine abftracto refert. lineam, fuperficiem, fcientiam, egritue dinem, &c. Tum quia przdicameptum e(t coordinatio pluriü in tali ftatu,.qa fuperiora ies przdicari per modum gencris, vcl (peciei, fed termini accidentales media abflractione abftracti adhuc permanent in tali ftatu, (ignificant .n.for mas accidentales per modum per fe cxiftentis,& completa naturz;quod non Có: uenit terminis vItimaté abíiracts,nam yt. fic tignificant formas vt incompletas, et per modum parus; cum ab omni habitus dine im ratione. habentis prafcindant « Imó quia coordinatio pre dicamenti eft ordo quidam effentialis intcr. pradicat fuperiora& inferiora, et per accidens fe haber ordo ad exerancum potius przdicamenta accidentium difponi debent im terminis'abítra&tis, quibus praícinditur à quolibet ordine ad cxtraneü (ubiectü ». et ordo effentialis inter fuperiora, et mfcriora denotaturquàm in-concretis,que ordinem dicunt ad (ubicóétum. e 31. Tertio tandé noncxcludimus ons nino cóctcta ab ; (Lis przdicamentis,nam. Scotus cit.quamuis fimpliciter I dicat ab(tra&ta accidentium ordinari 1m pradicamentis, addit tamen ctiam crcta poffe per Íc ordinari ficut Means et interius,, non quidem concretum f abftraéte,vt album fi ub qualitate ed cócretum inferius fub cócreto fuperiori t album tub.quali, vulr itaq; pra dicamentum acciécnüum;velcotum imabiliactos vcl tomum concreto potic rc&te conttitwi:binc Agfa. vlt. de Monta die $36  Difp.VI. Dc PredicamentisisGimmunls 0 dentium praedicamenta in concreto recepfait, et inprédicam, qualit. etiam de: 7 egit fub nomine concreto. Tum quia 1 quid obftaret;aut effet, quia concreti efl en: per accidés,vtvniucc(aliter Arift. dixit de quocunj; concreto accidentali . Met. z. aut quia non poteft pet fe fub-: ijci& pradicari; fed primum nó obftat, quia licéc fumendo concretum accitétaJe pro aggregato ex €quo;ex fübie&o,& forma,quomodó de llo loquebatur Ariflot. cit. non poffit definiri, ncc poni in przdicam. vc notat $co.q. 1$ Vni. ad z. zameh formafliter,vt dicit formam, et pro tonnotató fübicétum,nonett ens per accidens ; vt fzpe dictum clt : Neqiper fe nitas accidencisexcluditurpera&tualemdependentiamad(übre&urn,quiafübietum non pertinet ad intelle&um eius vt pars, fed vt terminnstalis dependentiz . vt Sco.docct 4.d. 1.4.2. A. et q. 8. Vniu. infine: cum ergo termini (int in prdi«ar. ratione faorum fignificarorum forium,non matcrialiü, vt notat Tar. q. procm.ad predicam.dub. 2 albüerit forfnaliter in przdicaméto qmilitatis. Neq; &t impedimentum oriri potcft ex 1. cap, &ria criam in concretis accidencalibus dà tut przd;cationes per fe fuperioris de inte xiori,vt album e(t coloratüalbuim cft qua Ye,vt Scotus docet q. r. Vniuerf.vbi ctiam fiotar à talibus concretis ad abtiracta teinerc cóufcq.vt album cft quale;crgo albe do cft qualitas ; vnde r. Top.c.vk.ait Afiftor.alburrcontineri fub colorato,tanquam fpeciem fub genere .  gz Cótra arg.pamo;quód n6 poffint inabüracto difpont ; Tumquia vtficfe ibent per modam partis,vt fant abtirafübftantiahia, pars veró non potett toto przdicari. Tum 2. accidentia deent poni in przdicam. eo modo,quo de fubflantia pradicantor,quia pradicaméa accidentium diftingauntur per ordiem ad (übftantiam,vt diximus; (ed przitatis,veflisin przdicam. fübftamntiz, ergo hac altim neceífe eft con(titüere in concreto, Tum 4.. modus inheré tie, quo forma accidentalis inzft (ubieGo; pcttinet ad idem prz dicam. firi acci dentis,at hic modus fignificarur: per.nge men concretum, quod concernit fübie» Gumnon per abítra&tum, quod à fubies: &o prat(cindic. Tum 5: ficuc fe habet (ub. fiftentia ad naturas (ubitanciales; ita in hzrentia ad accidentales, (ed (ubttantias les quamuis (int magiscntia, et perfe&i0ra, nibilomtinus vcab(tra à (ub. fittentia, (ant catía incópleta, multo magis aecidentales., vc ab'trahanc ab. nha rentia: ma. paret quia ficuc natura (uübftantialis completur vltuna.é per (ubüfteatiati;ita accidentalis pec imhzrentia. Tandem connaturalius. cft accidenc cife iafübic&o, quàm abillo pezfcindereserce go (alin re& us prz dicamenta accidentium difponentur per.concreta, qua oom   folum otdinem ad infcriora, fed eua fabie&a tigniftcancy] üàm per qua à (ub:ecto preícimdunt,   33 Refp.ad r.accidés vltimaré &um effe quid 1zcompletum:, ' dia abtlra&tioncabftractum, in te lit pars concresi ad (ub bet ta nen modum fignificandà totius.,, quia cft concrecum ad (ingulace, ea. ! [cinditab ordine in ratione babentis, vt. tzpé dictuas cft,non fic abítra&ts (nba tialia quz licec dicam ocdinemad propria indiusdua, vnde hzc ef veras hzc hamanitas eft humanitas, bzc ananilikase(t animalitas,non tamea ifLi, am initas. eít animalitas, nam. animalitas tocaliter ptrzícindit à (pecicbus. Ad.1. neg. maquia licec diuifio prazdicamentoram. ac cidencium facta fic juxta diuer(irm ordi nem;queim dicua: ad (ubtitanuam, coordinatio tamen eorum in fuis pradicametis non eft fa&a, quatenus pra dicantus de fubftantia in. quale accidencale, fed dx "dicamar de fübüantia in concreto; nó in (0. Jabffracto,erzo &c. Tum 3. formz quo-. . ""yundam predricamentorum.f. Vbi, Situs, ve : s uel,& habere, frabitradté (uman "tur, incladuntur inalijs przdicamentis, Wempe locas ; et tempus in. predicam, quacenus praedicancur inquid dc (uis. in» tetioribus : tam quia licéc accideatia 10 abítracto nó afliciant a&ualitec(ubáantiáso fliciupt tamen aptitudinalicet, un? etlam in aliquo fen(u actualicr, dicimus €ninqu9d corpus habet quancitaté due t Q. III. Quomodo ponantur in predicam.cidri. 1. bet albed: nem; fimiliter quanucas e: tco dit (ubic&tum, qualitas afhicit, &c. Ad 3. n«g. affumptum ; quia illà etiam quaruor przdicamenia in abflra&o fumpta. funt diuerfa à predicamenro quanctaus, et fabftantiz, «à praicferam varios rcfpc&us extrinfecus aducnientes, vtanfra in fu:s locis videbicur. Ad 4.neg.ina.vniuer faliter, quia :nhzrenua, quando ett rca. liter ab accidente diftinéta, eftin przdicam.habitus,vt ibi dicemus, &'folü denominatiué vagatur per ilia prz dicaméta, vt docet $co.4. d. 1 2.9. 1: negatur etià mi. quia vtro«uc modo fignif;catur, vocatar .n. predicamentum habitus, et habere. Ad g.negatur patitas,quia e(fentialior cft habitudo naturz fubítant'alis ad proptiam fuppolitam, quod eft eiu(de m przdicament: «quàm accidentis ad fubie&um,quod ett ipfi extraneum quare ftatim ac natura fubítanualis à (uppofito  yrzícindit, cenfeiur incompletum ens, faltim in modo fignificandi, non (ic acci dens, quia adhuc retinet habitudinem ad interiora ; neque in hoc attendi debct qmaior, vcl minor perfc&tio :n entitate, nam adhuc hamanitas vt quid incompletü c(t perfc&tior accidente in concreto, od habet modum completi entis, re picitur .a.'ad modum fignificandi, non ad rem fignificatà, Ad6. patet ex dictis, de rationc .n. przdicamenti ett predicatio,& (ubiectio cffentialis, et qu:dditatiua,non accidenialis,& qualitatiua; aliter pradicamemtum accidentis non deberet conítitui ex generibus, et [pecicbus accidentis inter (e ordinatis fecundum füb, et fupra,(ed ex accidenre, et fübic&o, inter quz cadit przdicatio accidentalis. 34. Secundo arg.contra diipofiionem intermin:is concrcus. Tum quia Sco.ipfe q.1$. Vniu.ait,concrcta accidentalia non tlie in gencre, nifi reductiue fimpliciter uendo. Tum 2. Atifl.3. Top.c.1. ait iuttitiams non iuftem cite 10 predicam. Tum 3. concreta nO potlunt cüe genera, et (;ecies,quia ca folum potfunt genera, vcl fpecies c inari quz figoificát na turam per fe ftantem, et non alieri adia€entemyaliter pre dicarentur in quale,nó in quid accidenua verà in cocreto ligaiLogica .  ficant naturam non per fe ftantem, hinc Arift. 2. T0j.c.2. ait coloratü non dici de albo ranquam genus, fed denominatiué. Reip.ad i.& 2. vel loqui Scotum, et Arift.de cócreto pro aggregato, ycl quia ron eit in predicamento, ni(i ratione for m (igniticauz, et quia coordiDatio cone crctorum pendet à coordinatione formarum, ficut vniuerfaliter verum eft denominatiua pendercà form.s denominátibus. Ad 3. dicimus probare folum in rigore debere ifta predicaméta in abítracto con(litu:, adbuc tà etiam in concreto poffunt conflitur,nam concret, licét vt refpicit fubiectá babeat rationem qualis, attamen vt refpicit inferiora ratione formz,quàm forvaliter importat, habet rationem quid, nec vt adiacens prdicarur dc inferioribus, fed vt elfentialiter inclufum. Arift. auté fumpfit album, non pro formali, (ed' pro materiali, et (übie&o quomodo coloratum denominatiué dicitur de illo .. Declaratur amplius hzc folutio,,uiaalbum, et nigrum, fi conlideranuur vt talia formaliter, nó veró pro ut connotant fübie Cum, coloratam prz « dicari potefl de 1pfis per modum generis, et fpeciei, interroganti AIOROP Sid fit album, vel nigrum fic fampta,bené repo detucquod cit coloratum, vndé licet fit concretum adiectinum; attamen nO prz dicatur per modum adiacentis, nili refpe &u fübie&orum de quibus accidentaliter predicatur refpectu veró inferiorum predicatur e(fendaliterjac per modum pet fe ftantis; licet connaturaltot modus cócretorum adiectiuorum fic. praedicari. per modum adiacentis  De diuifionibus, et regulis antepredicam.  35 q)OR definitiones vninocorum "T quiuocorum, et uorum, quas dip. 2. explicauimus » fubdidie Arifi.in Antepradic. duas diuifiones, Sc duas rezulas, dc quibus erit Ícrmo in bac quzitionc. . r "vpn Prima diuifioeft corum, quz dicuntur» nam alia dicuntur, cum coin Vu: psc $38  Difp.VI.De "Pradicamentis in Communi. fic, vt homo albus, alia fine complexiome, vt homo equus; et valet hec. regula ad d:gnofcendam conditionem eorum y Quse in pra dicaméto repom debent, que eft incomplex'o, vt diximus q. pra'ced. árt.1. ac proinde Arift. incomplexa .pofica diuidit indecem praedicamenta . Ex quo deducitur, hanc diuitionem principaliter effe rerum, feu conceptuum obic&iuorum, et minus principahter vocum, quatenus pereas (igmficantur res, et cóceptus, nam fcientia przdicamentorum non e(t de vocibus; quapropter ly dicuntur in prafata diu(ione id (onat, quod concipiüntur, «t etiam dicebamus in definitionibus vimrimocorum, et a'1uiuocorum atq; irà fenfusdiui(ronis eric. Retam alie figmfrcantur conceptibas complexis, aliz incomplexis; et licét complexio, et incompletio (in: paíTioncs vo€um, conueniunt ramen primó concepti . bus, et complexio, aut incomplexio vo. tumyttendimur proprie ex coxnplexione, aut incomplexione coaceptuum,itaut il. Ja vox incóplexa cenferi debeat y cui vnus tantum correfportdet cóceptus, compleXa vcro, cui plures, vt determigauimus in r. p.inft. tract. 1. c.3. 36 Sccundadiuitio eft eorü, que funt quod alia de (ubieto dicumur, et in (ubic&o non funt, vt (obftat; vniuerfales, homo;animal;alia infubiectofunt, fed dc fübic&o nullo dicuntur, vt accidétia par ficularia,harc albedo 5 aiia dicumtur de firbie&o, et (ant in fübiecto, vt accidentia tniucríilia,coler, albedo; al:a deni ]z1ec fant in (abie&o; nec dicitur de fübicctoy vt fingularia (ab(tantiat Petrus Sortes; fin qua diuitione (olum ett adaertendum cffe in (ubicGo;& dici de fütrie&o diuerfimodé (umiab Arift. nam «ffe in fubie Gto accipit provera, et reali inhe(ione in co; quomodo accidentibus conuenit nan li «ét forma fuübütàárialis fitim materia vc. in fübiecto; non tamen inhieliad, vt docet Scot. quo]. y. À. (ed per vetam infotmationcm, nam inlrerere dicit informatiofticim nou per fe, hoc ett, quod inbzrens, «um non (it à Gus Gicaphiciter 5fed Lecait1m quid, non facic vnum per fe cam fuMs4ào,(cà per accidens ;at forma (ub" ffantialis eft a&us fimpliciter, et cü maz teria facit vium pet (e, et ideó non dici. tur e(fe inubieGo per inhzrentiam. Dici verb de (übie&o (fumitur, vt fignificat pradicari dealiquo vt de inferiori quid. ditatiué . Valet hacc diui (io nedumad di gaofcendum difcrimen corüsqua in prar dicamento fubflantia reperiücur jab hiss. quz ponuntur in przdicamento accidentis,(ed eram ad cogaofcendam conftitus tionem przdicamenti tam fubitantig;qu& accidentiam, qma illud cóftituitur ex fübs flantijs varaerfalibus, et particularibus s et (iiliter iita ex accidentibus vniuerfalibus, et particularibus, nec aliud di. cend.1m occuttit de his diuifiomibus . 37 Primaregula anteprzdicamentalis eft. Quindo alterum de altero (tzedicatur,vt dc (ubie&o, hoceft; vt de quidditatiué inferiori, quzcunq.de praedicato   dicuntur, etiam de fubiecto dici neceffe  eft; nimi homoeflentialrer induditur in Petro, ét effentia hsminis in eo inclus. de:ur, erzo (i homo e(fcaialiter eft anis mal, etiá Petrus effcacialirer erit anim Valct ifta regiila ad cogaofcendum or nem eorum, qui pomintur im predi nierito, nani qua in re&a lirica p deben: effc effentialiter fubor: ut faperiora im inferioribus : j s et de illisquiddiatiué dicamur. Ex l$  deducitur regulam valere, et tradifolang  de prad:caris effcavialibus   vt 1. p. imft, trat. t.c. S. diximus, quia talia funt faperi0ra cefpe&u inferiorum im linca prasdicamemali; et his quidem ; quz predicato competumet fupponitabfoluté, nó  autem vt (upponic fimpliciter, vel quar different iam ponant imer prz dicati ipe fuay et fubrectum, eft pradicationes m fccundis iatentionibus fiunt. per acti fie gnatum non y iq; exerceri dcb: buntsaili im primis, et (ze pius diximus z quar omnia  éx Sco..9 ptz:dicam.& quibus obteruatis toluumtu: omm f ta,quz contra liinc regulam ficri f, quo autem fenfu poffit exreridi quoq« ad prédicata accidenetlia i bid.explicarü eft. Sccunda regola ; Diweiforum genetít, et non (abalcermaurm pofitorum diueríar funt [pecies, et differenu, vcl vt alij le RI. lr. »9 -. Quef IV. De diuifion. e) reg. c Antepsádic.   559 gunt, diucrfz font. fpecie diffcrentig ; vt animalis .& (cience (ibalternorum vcró nil proh:bet caídem «ile d:fferentias, nà füperiora de inferioribus dicuntur. Valct hzc tegula ad cognotcendum ordiné coram;quz ponuntur in diftinctis pradicamenc$,diuerfa .n. przdicamenta diuerfas habét fpecies,& differentias, Circa hanc regulam primó dubitari folet ; quid intelligar per genera. fübalternatim, et non fubalternatim pofira; genera .n. alia funt, quz in nullo füper:or) genere conuenirir, «t fant illa diuer(orum. przdicamentorü, alia, qua funt fub aliquo gcnere » inter fe verb (e habent, vt difparata,vt animal, et planta,qua dicuntur fübetternasquatenus in vno tertio conueniunt,,f. in corpore, et in viuéte, quzdam tádem dicütur fübaltetna proprijffimé, quia vnum (ub altero centinetur vt animal, et viucns. Soto, et Complut. hic explicant geneta fübalterna c(fe, quotum vnum fub alio continetur,uon fübalterna, quorum vnü non continet aliud, fiue fob tertio comufnicontineantur, fincin diuerfis fint przdicamétis;fauct $cot.q.10.predicam.fun damérum (fumitur ex 1pfo contexcu, nam explicans Arift.quz fint gencra fübalter52, adducit excmpla de fuperioribus refpe&u inferiorum . Tum quia hocclaré habctut in verfione Argyrop. quz cft om tibus caftigatior, Quando genera diuerf funt, neque »num ab a'tero continetur, eorum ét differenti [pecie diffcerut; eorum autem generum, n »num fub altero contimetur, nibil probibet eafdem differentias e[fe. idem habet 1. Top, €.13.ib1 à pofitione generum,vbi explicans Arift.genera (ubalcerna,& non alterna, in hoc fenfu,tradit hanc eandem tcgalam, et doctrinam . 39 Cómunisopinio, quà tradidit Tatar. m fumm.in ex pofit. huius regulaper genera fübalterna intelligit ca, quorum vnum fab altero cótinetur, vcl ambo füb tertio, non fubalt rna vcró, quein conueniunt ; Fundatur in hoc, quód exéplilicans Arift, de generibus non fübalcernis mentionem fecit ; de his, que prazedicamento differunt, vt animal, et fcicntiaj tum quia 6. Top.c.2.loc.41. quz: (ub nullo quód gcnera alia funt alia inadzquata, de qui, tcrtio continentur, fabalterna vocat, de sce docet, non implicare haberc diícrentiam coem, ergo cum hjc ait &cne;a (übalerna habere cafdem fpecie ditfcicntias, €t de contentis fub tertio intellexi: . Awuan;é quia rcgula ifta de genctibus füb tertio coi contentis intellecta in vno fenfu eft vera, in altero falfa, vt videbimüs,ytràque cxpofitionem poffumus admiucre?& qp per fübalcernagenera intelligátar, qua (ub tectio conupcntur quà ad illas differentias, quas po(funt habere €ócs; et quód per no fübalterna accipiat » meia vnum non e(t fubaltero ; fiue (int ub tertio, fiuc nó,ex plicando reg.lam in eneribus fub tertio contentis quà ad illas differentias, quas nequeunt in cói pof fidere; eó vcl maximé, qp ia textu vtragi expofitio fundamentü habet, vt vidimus j quapropter explorare debemus quà veriratem babeat hzcregula, przcipué ia generibus füb vno zertio contentis, de uibus eft maior difficultas; non quidem c conftitutiuis illuus generis communis, ha namque omnibus inferioribus conucniunt vt diffcrentiz conftitatiug viuentis conueniant animali, et planta, (ed de diuifinis, an .f. differenti diuifiuz generi$communisconuenirepoffiotindiffetentergeneribuscótentis (übillocoi.40Primaopiniocftaffirmariua,fedAuthores iftiusopinionisdioififunt;aliui n. indifferenter de qualibet differentta loquuntur,; eo quia putant nullas císc differentias proprias vnius Ípecici cóftitutiuas,& vnius gencris diuifiuas, (cd quà libet communiorem cfic fpecie, et folü adaquati cü illa, quatenus eft alteri coniundla differentiz, cx: qua combinatio-. nereíultat adzquarum conftituriuü fj €ici ; ac proinde admittunt eandem di ferentiam pluribus generibus. pofleaduce nire, illaque diuidere ; ita. Auería q. 15« Log.fe&. i. nod: vni. c.de di fc i 8.qui alios citat. Ali A ita non polunt habete communcs frecies, concedunt in ie rcperii policy in qua deicédanc iicrentuas inadz quatas; unde licét Vu à mera "NS vna fac l. LJ  3 OU Wo Lue iui  L4 549 fixa difparata haberc communes diffctentias, admittit tamen continere fub fe communcm fpcciem, quam inaditquaté contlituunt,dc qu busnon erit verum di«cre, quód generum ad inuicem non (ub ordinatorum diuerfa (int fpecies ; ita 5 Arriag.di(p.8.Log.fc&. 1.fub fe&t.2. Alij ditiinguun: de differcntijs,& generibus, nam quz dam differentig (unt vniuerfales, gor totam lineam przdicamentalem unt, vt Corporeum, et incorporcum in przdicam. fubftantiz,& gencra ab illis conftitata d:cuntur. vniuerfalia, quia totaliter Jineam. przdicamentalem amle&tuntur, vt corpus, et (piritus,& dc iftis verum cft,quód non habent differentias diuifiuas fuperioris generis cócs,quia . talcs (unt illz vniuer(ales formaliter opofitz, quz nequeunt in codé repctiri;adig (un: differentiz particulares, partica "late genus diuidentes, et de iitis verü e(t pofie pluribus generibus infcrioribus có' uenire, refpc&u quorum non fe habebüt t difterentiz adequate coftitutiuz, has «n. afferant non poffe e(íc cómuncs, fcd inadaquaté,& non vltimaté ita Rau,hic, et Amic. af(eront exemplum de quanti«tate;quz primo diniditur in permanenté, et (uccefliua,qua genera habent cócs dif ferentias. f. córinuiy& difcreii, qua (unt t diuifiuz quantitatis in comuni, nà datur quantitas perganens continua, Vel difcreta, et quantitas iucccfTiua conma, " wel difcreta,confentit Ponc. difp-7.n-46. Secunda opinio afferit, quodlibet gcanus habere proprias differentias diuilijitávt.vna diffcrenua fit vnius tantum generis d ufiua ., et vois (pecici conftituuua,ita Doctor q. 10.przdicam.q. 27. "V niu.& 2.Poft.q.58. et alijs inlecis infra it. efta; apud Antiquos communis, quà «x Recentioribus (equuntur Mor;f, difp. . Log.q.6. Conplut. hic; Pafq. tom. r. €Mecdifp.61.67.& 68, Pro cuius refolut.  4t Dicimus prymó, genera diuetíoiü przdicamentorum nullam babere communem differentiam conf(litutinam, aut diuiiuam, ncque. communes fpecies; áta Sco.ci.& 2.d.5.q.4. D. Probatur,quia praedicamenta (unt impermixta, itavt &num etfcnualiter non parucipat natura | $ Es d   P Difp.J/I. De Pradicapsentis in Communi . alterius, ergo quz fub ipfis continentur, nullam habcbun: d.firrcotiam cóem, nec conflitutiuam, nec diuifiuàa ; fapponimus n. nunc decem genera non habere (upra . (e aliud genus,na (i velimus loqui infententia admittenre vnum, vel pauciora, quàm decem przdicamenta,. fic de illis idem iudicium faciédum eft, ac de gene ribus (üb communi tertio coaftitutis,de quibus in feq. concl. ex quo paret alias pats de fpeciebus, nam fpecies nonnili cx genere, et differentia coale(cunt, ergo ex diucr(s generibus, et differenrijs diuer(a quoque ífpeciesconfiruuntur, 41 Dicimus 2.geneta iater fe fübordinata comunes habent omnes diífereniias fuperiorum generum conftitutiuas,quod ctiam eft vcrum de generibus füb cói tertio cótentis; quia clecitind in diffecécia  illius certi conttitutiua; eft cóis cü Ari(l. hic,& patet, ná animal includit oés differendas, (. corporcum quz e(t conttitutiua corporis, animarü, :,uz eft coltitutis ua viuenus, et fentibile, quie cft propria ipfius animalis; (i militer animal, et pla habét diftereacias cóitituguas coi i& viucnus. et fequitur ex prima T alteri de aliéro predicat X hinc cá dic mos horum generum eafden c(lc ditfcrenias conttimutiuas mil aid. fignificatur, quá rationem generis lupes tioris inueniri in inferioribus, non veró differentiam. conftitutiui generis fuperioris elfe vitimaté conitiruriuá generis infcrioris,hoc.n,cftimpoffibile.Scquitue etiam gencra inter [e (ubalterpa. particie pare aiiquas d.ui(iuas (aperiorüs nà anidiuifiiuis fubitanciz h:.bet corpo rcü,ex diu .fiuis corporis habet animati » ex diuifiuis viu&tis habet (enfibile ; quod etiam elt alicrendum de alijs (ub tertio ' cóhtcátis, quz habent commuaes diífcrcntias diuiliuas, que gegera'conftitüunt in illis inclu(a j praeterquam diuifiuas 1mmediati generis fuperioris, v.g. animal «& planta babeat communes diifcrentias. diuuiuss fubftanue,X corporis, puta COE reum, et animatum, nontamenbas /      t communcs differentias diuttiuas vi« uentissvt eít,(cnibile, et vcgcetabile, 5», vrmoxdicmus,    c mpm 4 DiPi : I p TAX PV  | t Duft. IV.De divifonib. evregulis e dntepr «di.   Dicimus 3. nulla differentia diuifiua itnius generis poteft efte diuitua alterius generis, fed quelibet determinatum fibi genus vendicat, ita Sco.cit. quam probat q. 10.przd. fi eadem differenua fiue vltima,fiué nó vltima aducniret pluribus generibus, (equeretur idem fpecie,vel gene re inferiori effe in diueríis gener bus non fubalterdis,quod implicat, quia idem fpe €ie,vel gencre inferiori habet vnam císétiam, genera autem non fübalcerna, (ed difparata, ctiam ciuí(dem przdicamenti, non faciunt vnam ctfentiam, vt patet deanimali, et planta;fcquela probatur;quorum c(t vna differentia ;|vna eft entitas fpecifica, nam vnitas fpecifica nonniíi à ifferentia potefl prouenire, in caíu vna e(Tet differentia. Dicesa iefle diucrfitacé nercum; ideo conftituta non eífe ciu(dé peciei.Contrá;genera funt rationes con» ucniendi in (pecicbus, diffeietiz funt rationes difconucnicndi, hinc genus dicitur à differentia contrahi, clc magis vniuerfale, differentia minus vniuerfalis : vnde ger diffcrétiam magis accedit ad cffe in. diuiduale, co qtia eius communitas per differentiam reftringitur ; qua ratione die citur genus inquid pra dicari, differentia in quale, et per modum adiacentis ; ergo ab illis generibus non poterit prouenire differétia [pecifica ; imó fi hocafferatur, potius illa differétia fe haberet vt. genus, quia omnia generis attributa illi copeteret, gencra vcró fc haberet vt differciig, Refpondet Auerfa cit. et (c&t.5. nullü efle inconucnicos idem habere modo rationem generis, modó raüonem differen. tiz modo cGcipi vt cóius,modó vt minus communc;quia genus, et differentia non funt quz dam entitates ex natura rej difunctz, fed vantü virtualiter, vnde ad libirum poterit intellectus nofter formare diueríos conceptus srn diuer(as a (fi milaSee af ceucmentaedquis habet eadem (pecifica patura refpcótu dimerforü. . 44 Contra T sia icipon Gers n à argumenta probantia di 10n€ formale M dr gradus metaphylicos . Tü quia admitla funda rali diftin&ionc » adbuc efl talia, ná dittinGtio rationis rat iocjnata per boc diifcita diftünétione (o ka. | rationis ratiocinantis,quod illa non ad Tibitum noftri intelle&us poteft tribui rebus, et inter aliqua conc.pi (zd neceffitatur intelle&tusad tales vel tales concepius formandos ex fundamento reperta in re, non fic cuenit in dittinctione ronis ratiocinantis ; cum ergo per Aduerfarios gradus mctaphyfici diflinguátur ratione cü fundamento inre, neceffarió concipi dcbét deterniinato modo,& nO ad libitü intelle&us noftri .. Tum quia ex 7. Met, 41. et 43. definitio dicitur per (c vna, quia vna pars eius cft per feactus, altera per fc potétia, (cd f1 ex noftro capite vna pars dicitur actualis,altera potentialis, et non,quia fic exigitur à parte rei,nulla ef[et pct fe a&us, vcl per fe potentia, fed qualibet ciiet per accidens a&us, vel peg accidens potentia, quia nou ex fc ipfis, fed quoniam (ic à nobiscócipiuntur. TG quia vt arguit D'o&or quol. 1.P.qualis oc do perfe realis effet inter aliqua, (i eflent realiter diftin&ta, talis pcr (e ordo eft in» ter ilia,correlpondens, illi di(tin&ioni » quam habent, puta rationis, fi diflinguae tur ratione; (ed fi genus, et differentia e efsét à parte rei diftincta,neceffarió prior e(let ratio gencris, et vniuerfalior, ratio veró differentiz poflerior, et minus vniücríalis,& hoccx proprijs rationibus fot malibus ipforum ; crgo et fi ratione po« nautur ditlin&a (emper ratio gencris de» bet concipi, vt prior, et communior,non autem ad libitum n:; ftrum ; mai patet,ná ideo conceptus diuinz effentiz concipitur vt prior quam fapientia diuina ( quae per Adueríarios ratione diftinguuntur ) quia vbi ifta realiter diftinguuntur, vt im crcatis,eflentia clt priorjquam fapientia, et quz iiber alia attributalis ratio. Aliter teípond. sfl'umptumyalere de dificientjs conftitutiuis vltimate fpeciae rumynon dc diuibuis communibus. Contrà qualibet differentia hobet, vt fit diuifiua generis, et conftitatiua fpeciei, fi e vluma;l peciei intima, fi non vltima, fpc cici fubalternz,yt (eq.concl. dicem go.quaübe: ncceffario eri minus cómue 215,qUÀ genus, et non poterit nii vni fub alicrno gencri conuenire » non. «n, datur diffcrenua aliqua, qua fit diuifiva genez T Yo 5 m5 fas  Difj.VI.De Predicametisin Comum: . tis, quin ctiam aliquá fpeciem confliruat: hoc .n. eft diuidere genus.f.facere, vt id, cum illo addito vni tantam. 4$ Refp Run.d:fferentiam diuifiuam ü gcnere conflituere propriam fpecienr,cá hoc tamé flat, qnod inadzquate conftiwat illa genera. inferiora., quibus conucfiit, vt fücceffio aduen;ens quantitati adequate conftituit. fpeciem quantitatis fucceffiuz, et quia cft comtait illasinadequacé,ade'juaté tamen cóftitauntur à ditcrenup proprijs vitimis. quaté conftituta per differentiam diuitigam qualis affi ematur quantitas fuccetftitia, vcté fe habct vt quid commune poten tiale ad quantitatem continuam,& difcre tam, per continnitatcem, et diícreuonem diuilibile, et cotrahibilead illas fpecies, Wt ad inferiora; et in hoc fenfu non difpu. tamus, quia effer diccre gencra inferiora habere füpra fe genus, à quo inadaquate conftitauntur, quod efl verum;vel non fe hibet vt genus fuperius, fed potius vt dif fcréria conflituens inadequate ex (c motur, oti eft fpecies quantitaris continua fucccfliae, irauc fjmul cum continuitate diüidat quaritiratem in communi, et cóftituat fimul cum illa viotum, et in hoc fcntu coincidit cum illa opinionn ponen tc differentiom vltimam nom effe vnam fimplicem differentiam, fedex pluibus «ombinatam, quam opinione ipfe 1: uuius «onfütat, X nc sconclaf. feq. nam continuitas hoc modo non pcfftt e(ie ade quate conftitutiua motus, ficx aquo concur. tit (acceffio ad contra&tioncm quantitaLo commani, et conflitutionem moitaut vna finc altera non fuffic:ar. Tàdem principaliter conf.quia ficut in phyficisin fententia ipforum admittentium lures materiasdiuer(z.raticnisinceleibus,&(ublunatibus;nompoteft materia caeleftis intormari forma füblunari mec (fublunaris materia forma aliqua coei proptet ordinem intrinfecam,quem inuicem dicunt, ita quia genus fc ha| Yt rnatcria i| ica, et dificrentia vt forma nictaphytica et vnum geras. "tfe eft alterius rationis ab alteto,nom poterit diuidi, et actuar: per differériam alterius «ris fed quodlibet petit propriam di" tiam,& hzc proprium genus, 46 Dicimus 4. quamlibet fpecic tàtm infimam; quà fubalternam non conftitui in proprio cíTe per plurium differentiatü combinatiónenr, et vríioncm, quarü (in gola alijs (pecicbus finr communes; fed fimul fumpta nonnifi in fpccie,qua con ftituunt, imeniaritur;(ed con(litui detetminata differentia. fimplici, quat ita. fit ptopra illius fpeciei vt non fit alterius, fed cum ipfa adzquetur, et conuertaturz conftitui quoq; determinato, et certo ge nctc proximo, qued vnur crit, non ra; clt Scoti cit, &in 4. d.11.3.3. CC. vbi docet rerum differentías fumpliees ef Íe et in r.d.11.q. 2. C. vulehiominé per esos cp non folum abhis d;ftinui, quz (ub eodem g:ncre proximo có« Lage som, led edaà lapide, licét nonadzquaté,& claré d. 8.q.3.in fine Prima pars dc differentia prob.ex 7. Met.45.vbi do» cent artem conftruenda delinitioms ait tandem dimdendo gencra deucniri ad timas differencias, et indiuifibiles. Tu quia quzlibct ilierum differentiarum:  quibus combinauo 1lla coalefcit, Gom determinata ad banc fpeciem, cumquzlibet ponatür cxcddens,ergo neq ; cómumétz poterunt dici ad hanc. (peciem: minat, Prob. conícq; pcr itlamc nacionem differentiz 1llg nomamittunt proprias entitates, quarum qualiec ponitut indetermina:a, ncc per ibam come binationem aliquid de nouo aduen,t; ni vnio, quz cft ccípe&us quidam non has bens vim determinandi, (icut (i plura gencra difparata (imul vnirenrur; ex il vnione non refültaret aliquod determi». natü, (cd c(fent adhuc plura radeterminata vnita, co quia talia inier ic, ergo in combinatione ditferentiarüm debet affignari. necetlánó aliqua. detcravunata diffcientia, qua conftwaror fpecies, et hzc ecteonuertibilis cum ipfa ; vt eueniti combinatronc gcucris, et ditfzrene tit j €x qua idco determinata 1alurgit fpecies, quia et i genus üt quid commu, et indeterminatua; adeft tamen ip(a differentia determinant qx li non dcfcrimiaret y quontumcanque vniceatuc, fiup quain cefaltarec( pecics . 47 Hirecratio, quam fuse profequitur pa qual . cic. adducitur a $co. q.5 8. Poft. in oppoltü, quarens n. ibi, an quxlibec pars definitionis fit in'plus,(eu communior,quàm d.-fiuitum, pro ncg iciua parte arguit » jud (i non cft aliqua pars concrabliscam definito, non effet aliqua cau(4, cur tota definitio conuertatur. Et fi diceretur, gy ex hoc, gy vnü additur alccri,vnum per alterü dererminatur. Contra arguit, nihil additum alteri determi nat iplum ad aliquid inferius eo, qdód addicur, v. g. fenübile additum corpori nó determinat corpus ad hominem, qui eft inferior fen(ibili, (ed ad animal, quod &óuecnitur cum ipfo ; (ed (i qualibet pars definitionis eft coómunior dcfinito, nulla ipfarum addita potefl deccraiinare dcfi. mitionem ad defiatum ; quod ponitur 1aferius (eu minus cómune. Deinde refol. uendoqueft.renet athicimatiuam partem; quando definitum pcr mulcas differentias circumfcribétes vItimam, nà. «na determinatur ab alia; et affert exemplum de defiaitione reruarij, .(. quàd. ar numcrus impar: primus,' quz definitio conuertitur cü tecnario,& tamen ibet cius pars eft communior üingillati fumpta, vt patet: quare ad replicam ait, verum efe a(lumptum dequalibet patte abíoluie,& ex (e,non tamen vt mutuo, et vicitIim aliam determinat,& àb iila deterainatur,vt patet in exemplo adducto, nam ly impar c(t differentiacommunis ad ternarium, quinatium, &c. ly primus cft ' indifferens ad dualitatem, quz ex alio numero non integratur, et ad tetnarii qui ett primus, quia partes ipfius no funt numeri, (ed ümul (umpta determinátur ad inuicem, nam ly impar decerminat ly Primus; vt ftet pro ternario, non pro bivario,.& lyprimus detecmninat ]y impar adcernaciüm,;non ad quinatium;quarc ex mutuacoatractione fit cotam conucrtibile cum definito,  Haceadem do&trina poteft refpondefi ptobation: Mus qnod ex mutua có-« combinatam, fe tra&tione differentia ille et a nc cun fpco Que IF. Dc diuifionib. évregaliscfotepredic. $45 cic cóuectibiles;quauis (cor(im accep: e in plus c hibeant ; quod potett con aM ni exemplo quantitatis permanentis ctinuz, namha differenti pecmancacia .(. et cóxinuitas ting;llazim 1a plus(c habét;  permanentia.n. potefl conuenire quantitati difcretz, et continuitas quantitati facce (Tiuz, at vt adinuicem determinantur, et combinantut, conacttuntur Cg peremnentiquantitate coatinuà,  Sedaduertendum,quód Scotus ibi dittinguit de differécia, quo. alia fit fe, et eísétialis, alia per accides, et accid talis ; de prima ait, quód eft cü propria fpecie cóuertibilis neceísarib, et probat ex Arift.z. Mer. 41. et 43. vbi ait, quód  fuficit definite pec vIrimam differentiam 'cuta genere, quia vltima jàcludit totam f'ibitantiam defifiti: de 2; concedit poffe fcorlia excedsoe dzfiaitum, fcd couiunGim conuerti ; figaüm. euidens doctrina allatam no c/Te vniuerfaliter veram, et de differentijs ellentialibus; aliter n&àroportcbat diliingacte, et diuer(imode decidefequa (icum, quapropter coacedímus éc nos,quando vltimz ditfetentiz nos latet, ero A accidentia fimul combinata &icumtccibere naturam fpeciei deBaitio.. ne dcfcriptina', non quiddicatiaa; (icut cü volumus fignificare aliquod ind.aiduum inpatticulari, circumfccibimus ipsü per x. accidentia excriníeca, quz timul colle&a ia ipfo tantum reperiuntur, (eoríiq vecó in alijs; at à di(tincte, et propriévellemus ipium fignificare, oporterc attingere. differentiam indinidaalem, qua vna eit, et (implex, non plures; ratio. verà difparitatis cíE;, quia ad definitionem accidentalem de(cripriuam fuff€it, vt partes illa aliquo pa&o vniancur y at in definitione quidditauua, quia hec explicat vnum per fc ; quz ponuntuc in definitione, debent ctiam fc habeFe vt per fc vnita, quod non fix, nili cu vnum (cbabet; vt per. fc actus, alterum, vt per (c potentia, quod nequit reperiri an illis diffcrentijs in vnum combinatis, ergo 1mplicac differentiai conftcu:tuam vmus fpeciei cffe ex pluribus i düinplex ; et d.tecmie  natz eie dcbzr. E Eeedore VU 4   49 Quod EN t wN (x x To E 49 Quod verb illz differétiz nó poffint mutuó fe determinare, probatur,implicat idem refpe&u eiufdem effc fimul genus, et differentiam, namquarationc effet genus, eflct per fe potentia, qua ta» tione e(let differencia, e(fet per (eacus, quarc fimul erit in potétis,& in aóu formali; ergo implicat illas differécias inter fe determinari; Prob.confeq.quia fi continuitas v.g. per fe coar&taret permanentiam,cui aducnit,iam effet iptius differéti2, et a&us, permanentia veró fe habcbit vt potentia; et vt quid efTentialiter dcterminabile, et per coníequens effet gcnus; in hoc .n.cófiftit ratio generis,quod fit quid cótrahibile per aliquam aliam ta tionem effentialem fupcradditam tanquá uid contra&iuum, € actualc . Dcindc 1 continuitas eft effemialiter à permané tia determinabilis,iam ccit genus, et pcrmnanentia erit differentia. Quibus accedic, quod vcl ex ifta combinationc diffctentiacum rce(ultat vna per fe differentia totalis,& adzquata, vel non, fi (ccunad, terca inquirimus ab Arriaga, quomodo alia genera dicütur adaequata, quorü vnü uin poteft We Ud $44 Difp. L.De Predicamentisin Conmi; (pecicicóuenice, et aliainadzs,  quata,quorü duo, vel plura poísüt ad(pe €i€ coftituendà concurrere, an.fiex M v. 4 prianatura (íotadequara, vclinadequa  ta,an veró vnüdicitur inadzquatum ex   concurfu aliorá, reuera tá in (e Meo, J quatü, (i (olü cócurreret. Si hoc alleratur,vana ett ifta diftiXtio ; gp fpecies poffic in duobus generibus imadequatis re. periti,nó veró adz juatis,qua Arift, expli. cat ; dum ncgat diuerforü generü ag (üb« ordinatorü cafídem cíle (pecies faceret n.hunc fensü ; fpecies non poteft eífe fub duobus generibus adzquatis.i. 6 elt cm. (ub vno gcnere, nequit tunc e(fe füb du bus,nà iilud dicicur genus ade quatü,quo« fc (olo conftituit (peciem,quamais poffit cum alio concurrere ; qua eft eidicula 2» expotitio . Si dicatur primum quia illa.» genera poffent (eparari, nam a&us, qui ex motiuo obedientig, et rel;gionis elici tur,poterat ex folo motiuo obed. Cuz fie 2 s 2 V ri,iam cffent diftincta cealitec, et confes Me ergo erunt] quid accidétaliter aggregatü: quenter nonpoílent vnamperfeípeciem vnde ncc vnam per fe (peciem poterunt conftitucrc"; fi primum, preecerquá quod talis eflct (pecics conftituta, vnde nó pof fet poni differentia alterius confticutiua, adhuc tamen ipía poneretur differentia 1s adaequaté conflitatiua illius fpeciei, Ex ifta doctrina impugnatur rcípon(io Ar. riag.ait .n. (peciem non pofle conftitui cx duabus differentijs adzquaris, fed benéex Unete Nam quzrimus ab ipfo foe o iflz differentiz concurrüc adcottitutionem ynius ada quaue diffecétiz, non per aggregationé,quia mon conficcrent vnum per íci, fi per cópofitioné, ià cedit argumenti factü, pro cuius folatione, Ponc. cit, valde laborat,;& tandem ad diuerías recurrit confiderationcs . $o Sccüda emis concluf. eft praccipud cotra Arriag.i& fequitur ex dictis, i. .n. fpecies nó nili ex vnica diffcrentia cóftitui pót propria, et adzquatay& hac dütaxat vni generi pot conuenire; tà qualibet Épccics cx vnico genere proximo, et vni€a differéuia decerminatis)& ceris, ficuc rminatá, et certá habct entitatem,S& non cx noftro capite, erit cOftituta, Pracon(titucre,mfi phyticé per modüadus, | Rm et potenciz facerent compoutioné,quod eft tilíum, Tum quia genera ill, uia fe» cüdum iplum habé: proprias differen:ias, quibus contrahuntur, conttituent pro» pr.as fpecies inadzquatas, et tic pocius actus illa effet in duabus. fpeci inadzquaus, quam in vna (pecie ; quz (ub duobus inade juatis generibus cóciicatur, Ex his patet fenius fecunda regula an» tepra dicam.nam fi cft (crmo de d.ffcren tjs cft itutiurs (aperiorum generum, lic p«r gencra non fübalterna ncceffario intelligit Aritl. genera, quz nec fub aliquo communi tecuo conunentur, fed in diueríis funt praedicamentis, et per (übaltérna,qua: vel ad (c inuicem, vel (ub tertio (ubord nantur. Si veró erit (crmo de differentijs diuifiais& maxime de diuili uis generis proximi, tunc per (aübalteraa debcat intelligi, qua ad (ciuuicem (ubor« dinatur pcr non fübakerna etiam » qux fub cominuni teriio continentur, cuius diuifiuz diff-rcatig non potlunc illis ge» neribus cífe conmunes; et reuera hic videtur [ P TOURAN RM 00000 CMM MP PRDPRREPEEE X tuns diuerfoe funt fpecies, differéris E n non d e diuerfis  etidug tur przdicamentis, non poflünt haberc Ípecies communes;(ed neq;illa fub communi tertio contenta cx dictis in his cócl. . $oluuntur rationes in oppo[itum . $1 Ontra cóclaf. vrgetur, quod eedé m fpecies poffint eife in diuerfis pre dic. et coníequenter etiam ezdem diíferentiz ; nam corpus e(t in gencre (ubftantiz, et quaniitaris ; igura cftin gcnere quantitatis, nam per fe con(ideratur à geometra » qui folas quantitates coníiderat, et eít eciá in predicam. qua lit. doplum, et dimidium fünt quantitates, et relatiua, ende (imul. ponuntur ab E Ariftotelicus f'enfus;pracipué fi leActilt.ia vcroq: predicam. fic fimile, &. diffimile fant relatiua,& qualitates, mo tusex H Phyf.cft in tribus pradicamétis. Relp.5co.q. 10. prz dicam.neg.afiumptüm, nam corpus inratione corporis z-u'uocé dicitur de corpore füb(tantie, et quantitatis, illad namq; eft (abttantia capax fuapié nitufa tring dimenfionis:, hoc vet eft iplumet cina dimenfio «. Fi gura poteft accipivel pro fuperficie figufata, et terminata, et fic ett quantitas, Vel pro ipfa fizuratione, et terminato nc, et fic eft qualitas, vcl faltimhabet inodum qualitatis, vc üoloco dicemus. Duplum, et dimidium, zquale, et inzqualc formaliter fumi. fj mpliciter rclatiuajfolum fundamentaliter in genere quan titatis,quatenusiptorum fundamentum eft quanttas;pariter (imile,& diffimile, quorum fundamentum eft qualitas . De motu autem diximus difp. 15. Phy, quod non e(t dire&é in predicamento,fed redu&tiut in przdicamento (ai cermini ; cü non fit re(pectus (impliciter realis .  .$2 Secüdo cótra alias concluf. arguitur authoritatibus Arift. nam 2. Pott.c, dd definiuonibus poni debere plures differétias, quarum qualibet excedat dcfinitum;fed (imul (umptz cum illo coucrtanturs& adducit exemplum de ;d« fipitione ternarij, quod fit numerus impar primus ; qua reguli vfus e Porph. c. de dif£. et c.de commit. gcn, et diff, dum 4X MA " Qual IV. De dinfnil. cpoigalie/fitpralie 345 definienslhominemdixit e(Te animal c1tionale mortale,quz daz: differenti mul fumptz conuerruntur cum homine » (coríim vero excedunt ; Tumquia 2. d part. Ani.non admittit cot diffecencias vltimas,quot fpecies infimas; Tam 3. quia 1. Top.c7.&6. Top. c.3. docct diffzrcntiam,que definitionem ingreditur fj ciei,in plus (e habere, quam (pecies . fà 4. quia 6. Top.lec.«1.& 4. Top.locart. -ait genera (ub communi tertio.contenta non effe inconucniens habcrc communes (pecics, et differentias ; qua rationc quamuis animal diuidi (oleat pec rationa« le, et irtationale atramen 7. Mct. 43. ip» fum diuifit in habens, et nou habzns pedes;& hic c.4. in greffibile,aquarile, Sc volatile,tignuw euidens diffzrencias non neceífarió conuenire certo geacri, fed ad libitum fccundum noftram concipicn di modum, modó vni;modó alteri applicati potl'e;quapropter non implicabit cá dem differentiam effe communem | pluribus generibus,& candem fpeciem fub pluri bus generibus contineri. Refp.cx Sco.q.58. Poft. documentum Ari(t.obíeraandum,cum vltimz d:ffcrea tiz nos latent, quz circumícribi debenc per plurcsaccidentales, vt diximus in.» probat.concl.& quia Porph. putauit da« ri animalia rationalia immortalia, idcirco defin:uit homincm per morale, vt fic circumfcribens vIrimam ditferéuiam hominis ipfi 12notam. Ad z. ibi. Arift, pec differentias vltimas intellexit accidentales,quibus vuimur loco effentialium,quae veré excedunt, non etfenciales, de quibus loquimur. Ad 3. ibiloquicur Mibintentijs. med:js,aon de proprijs, et adzquatis (pecicbus Ad 4 intelligi debere illa loca non de diffetentijs edcntial bus, fed accidentalibus, quoeníu cadem fpecies poterit cíle fub diuerfis generibus, in vno €ficntialiccr, in alie denomipatiué, et ace cidentalier, vt mox dicemus. Teruo ad idé arguicuc multis exéplis;Corpus.n. dniditur in viuens, et non viuens, et tamenvjuensreperiturinArtegelis;Qrutascontinuadividiturinpetmancnicm,&focceffiuam,quedifferenUgrepcriüturinquanutare StmHAus&$346..Difj.L. DePradicámeptis in(ommwi.bitusdiuiditur pernaturalem,&Küperna.turalem, perntelle&ualem, &moralem, &c.quedíffetenuzconuen'unt.et:ama&busintellectus, Potentiacogno(citiUadiuidituriocorporalem,firituale, ug dif(ccentia competunt etiam potenUr appetitiuz. Bipes eft differentia volalis, et greffibilis. Incorruptibilitas «onueni: (ub (Lantiz corporcz.f.celefti, et incorporez .. Pra&icum, et fpeculatinum funt diffecentiz (cientie in communi, et eidcm a&ui (cientifico poffunt conuenire .. Prudentia eft (ub genere habitws,& (ub genere virtutis moralis. Idé actus moralis, (i fiat ex dupl:ci motiuo duarum virtutum, vt charitatis, et obedientiz, cx equo mouentibus voluntate erit (imul in illis gener.bus. virtutum cffentialiter ;non.n. effet maior ratio, cur wna (pecics fit illi a&ui effentialis,& non alia. Przdicariin quid  et in quale (unt differente diuidentes pradicabile in cómunis& vtraq; conuenit ditlerentiz cer&i0 prz'dicabili,quz in quale quid przdicatur; Propofitio affirmatiua diuiditur án veram,& falíam, qua differentiz propofitioni negatiug quoq; competunt j et ' multa alia pofícnt exempla adduci. Nea: dicas (ait Auería) cum differentia ma-; 85 patet, quam genus, yel fpecies non debere na intora latitudinc (ed in fenfu magisaccomodaro, et determinato . làm vcl. ifta . minario prouenit cx nfort:io generis, et habetur incencum, Lin fe (pectatam diffetent.á eile ad plura Erosr eO orti ex Aqua raione incláfa ia conceptu talis d;tfcrétig, Bebe efcHilanyais detenta ia ; Vsg. viüens, vg: copas pur cii poo jus Y corporc. p-differentiá emper refcingei $4 .re genus, et monitum eft in metaphy fi€a dicerc gerius etiam reftringerc diffcrentiamyquanquam id|coacedat Auería ; quare cum Ai gira: addita generi vide tur cx vi nominis plus extendi,non debet . fumiin tota amplitadine, vt nomé fonat, . fcd (ub ratione magi propria, et determinata; licét indigcamus oominibus (zEun determinationem exprimenti5j. tationale diuidit animal,& (cicn tiams& attamen virobiq;(amitur difforz miterz al.ud exemplum addacit Arift, 12.   Top. c.13. nam acutum conuenit quaus   | tita: q'ita darur angulus acuus, Xquas  litati, f£. voci acurz . nontaneneft eas   demdifirenta. Necofliciquodvox,  et ansu'us finc diuetforum pradicamens  toram,ficuraaimal&(cienta,namprzs cipue in (ententia Aucríz vnum ptzdie  caméntu.n poneatis, hzc generare vera.   fe habebunt vc duo (ub communi tertio.  contenta, Noncrgocílcadcm differeas  | tiahic, et ibi, quamuiscodennomiüe.  appellata,vel ti eft cade m,non erit. e(fca"PEE tialis;(cd accidentalis: »cr quod poifet ad omnia illa exempla refpon cad impugnationem dicimus nunquam differen . tiamà genere detecminati, fedex (c des. terminatam effe, quia ralis eft natura dif feceatiz, vnde negamus, yt à genere prae«fcindit in plus fe habere tuac.  p concipitur, non et di renda is ge.!iLaneri$,(edconceptusalteriusshinc prelbag  ad (ingula exempla re(pondere. bf "D $$ Cücorpus diuid:tur in viuegs, et E non viuens, ly viaens non deben id. MN tora (uaamplitudine,fecundum quam ét  conuenit Angelis, (c4 fumi debi p. DUM. animato, quo (en(üunonexceditcorpus;  fed illad retkcingit.Qisanutas có d nua j i €um diuiditur in perinanentem, et fuc. E ccífiuam, item et di(cceta » pecia,  et fuccetliuum vtrobique non eodé mo: do (umuntur, licét idem nomen id (igni3 ficare videatur quicquid reclamer. AuerZ2 faiprzterquam quod hzc-eft diutfio acz cidentalis,aar vt (uo loco dice;nus, fpe: ' cies quantitatis [anctancun tres,liaca, fa »! perficies.& corpus . Habituum differen2 : tig a(figaatz quz (unt accidcatales,con. ccdímus actibus conuenire, non tainea eentiales qua diuerfx fuot in adtibus, a et hibitibus; quod przcipaé imnotefcit ; quód alio modo inteliectualitas ; velía4 pernaturalitas explicatur in a&,. et in E bhabitu,nam cum ex noltra igaorantia pe netrarc ne(ciamus. vltimus, et proprias rerum diffe rentías, fz»e adiing inus generibus quaídam difiecentias! cominuniotes, quas poltea per aliquid. aliud icfringimus j fic rauonileimportare vis | "Ww v TOTEM detur : liquod comaune Anzclis, et ho. mmimbus, circumfcribit ramen nobis aliquid homini peculiare, per quod ab Ange diftingaitur,vt docet Scor.2.d. r.q. Idem de differents potentiz dicendum. Bipes cft accideni. Es differentia : Tncorruptibilitas celi eft diuerfz. rationis ab inco:rujxibilitate Angeli; ficut radix elt diuerfa in ccelo, et in Angelo . Pra&ticum,& fpeculariuum numuá. pof ." funt eidem actui conuenire, vcHabitui., «t fuo locooftendea:us. In prudentia ra»' .Homoralitatis e(t accidentalis, cum di. eat denominarioncin extrinfecam ex ordine ad voluntatem prouenientem, vel fi dicit rai enem pracbci, quia prudentia €ft regula dircétiua operationem voluntatis,iic eft iph eífentialis, et habi:us intelicétitüs cft gradus genericus fobfe 5 contínens tamquam fuba'ternas. fpecies hibitus practicos;& fpeculatiuos . Actus ex duplici motio el'citus porius etfec in dujlici (pecie inima, quàm fub dupii. €i gcnere; idco dicimns, ft mouua funt fübordinata, ete invna fpecie centia liter,in alia accidéialiter, ti ex aquo mouerentyn genere phyfico edet in vi rer tia pecie mnominatayquia à mot iuis folum exttinfecé fpecificatur actus ;' non ' intrinfece ideo non fequeretur duss diffcrentias fpecificas imul. vnam fpeciem con!Lituere jm gebcere monis, vel ide. di. cendum vel quó-l nonimpicat, quia ràtio moralitaus eft extrinfeca. denomina tio ina&u, non quidefientiale. Fradtcari in quid, ecà praedicari in quale difüinguitur,non tignificat pradicari císentaliter, quomodo diffcrentiz dicitur conucoire;vt difp. praced. diximus. Tàdem veritas,& faliitas; vc! non funt císen tialia przdicata propofiioms,vel ri funt eifentialia,veritas timé, et falfitas viriuf que erunt alterius, et alterius rationis « e 48 Quarto cx codé Aucría,quód mon neceflarió differentia detetmimatum ge: V nip rep " s ex Aritt.2. Met. 43. voi 5 icatis c(sentialibus. CA aie est T fub: fiantia yquo namque modo imtelligere eportet poc quidem prius tllud vero poerint Tum 2«folet genus hominis a[-& «4 " Quaft-IV. "De diuifionib. eo regulise-Antepradi.   $47 figmari anirfial ;, ditferentia raitomale ; at zqué bene potuit affi gnart fubftantia in» tellc&tualis, quod cft ipfi commune cum Angelis, et deinde ditfcrentia poteft a(z figaari vel corpoream, vel mortale, vel ditcarfiuum, Infüper corpus animatum ponitur genus amimalis,feu viuens,in qua conuen;t cum plantis, et diftert ab Angelis,st aqué bene poceft affignari viueng cognoícitiuumyin quo conuenit cum Angelis& differt a plaris,& ditfzrentia erit effe (enfitiuum, vcl corporeum, fübttantia modó diuiditur. immediaté pet «ors poream, et incorpoream, et (ubttantia : corporea eft genus, juod diuidituc in vi« uens, et non viucos; voi viuens fe. habet vt differentia, fed pariformiter diuidi po teft prius in viuentem, et non viuentem y ac po(tea viucns in corporcam, et in in« corporeá,vbi vines eft genus, císe corporeum eft differétis,ergo nó plus vna ratia e(t ex natura rei prioryquam alia, et cum uodlibet icc s diuidi pluribus mo dis immediate T ibusctiam modis 2e« nus,ditferent'a defjgnar: poterunt, et codem fcre difcurfu vtitur Ponc.cic. Refp. ad t. exSco-4.d. 114. 3. C C. 'ex hoc loco mon colligi, quod non fit per fc ordo n icarís e(lentialibus, nam immediaté ante voluit ; gj fi. eft nagatio addendo in definitione priorem di tiampofteriori, q» pari róne erit nugatio é conuerfo addendo poltertorem priori s puta fiue dicatur homo eft anim rónale (cnfibile,vcl sétibile rationale, fempep committitut nugatio,non . n. fubiungit s cft talisordo in lübftantijs,.i.in his, quae percinenr ad rationem alicuius definiti uam; alius; vel alius ordo tollat, vel fa« ciat nugationem;ncgat igitur ordin non in predicatis inter ie, fed te[pe&tu nugae tionis inferenáz, vel tollenda. Ad 2. zu bene a(I gnari genus hominis füb flantiam intellectualem, et differenriam. elle corporeum, vcl mortale, quia de ratione differentiae cftminuspaterc,quàmgenus,cumfitcoatractiua; fiigitur€or.porcum,vclmortale ponetditierétia,tuncróne diffcrentiaecumplucibuss«df alumnoncum paucioribusconueniarct, quamrationegenerissnamiperenut EwÉ MEELLEL. $48£onueniretfolumcum Angels,perdiffer Cnt;amcüomtiicreatura corporea:difcurfinum veró alfignari nó poteft, quiaAngelus etiam eft. difcurfiuus in fententia Scoti, et cadem ratione non bene aífignarctur vinés cognitiuum genus. proximum animalis,corporcum veró, aut mortale differentia; Neq; fubftantia poteít prius in viueotem, et non viuentem diuidi, quia ficut in Angelo prius cft effe fpiritum,quàm viuentem, et viuenté,qui intelle&iuum, quia Ipiritualitas eft radix vitz intellectualis ; et in his infcriotibus prius cít effe cerpus;quam tale corgpus.(tim plex,vel mixtum, aut animatü 5 ita immediatiusd uiditur fübftantia per corpoream, et incorporea; quàm per vinentem,& non viuentem, et vniucrlali1er loquendo ctfi concedamus hac .& 6milia exemplayquz pro fe adducit Aucrfa; non tamen obiíta negobimus cfle ordinem naturalem inrer. prz dicata cífenaialia,ícd dicemus hàc ipsom con. tingere, quia ifle ordo nos latet am ad idc vna, et eadé fpecies potcft cilentialiter conuenire, vel in vna, wclinaliazatione cum varijs fpecicbus, et ctiam varijs rationibus ib eifdem dif. ferre,crgo inxta has varias cóuenientias, et diftin&ioncs poterunt varia pra dicata cíientialia progencribus, et diffcrenatijs fingularum fpecierum conttitai, Tá z.per cundem gradum corporci. v.g. d:£ fctt homo ab Angelis, et conuenit cum «mni creatura corporca, ergo ide gradps apetta dinetforum crit genericus, et differ ga rci di ffcrentialis, ergo non crunt ex natufa rci diftincti, et determinati. Tum 3.1nacllectiuum ip bia dicitur de bominc, Angelo, ergo poteft poni gcnus AIST-VT.ATI -ÉBatienem eoridem m particulari, Q7 primo Difp. V I: De Predicamentis in Communi tia intelle&ualis continetur immediatd fub corporc ; et (ub fpiritu, et (ic cadem differentia ad plura genera fpc&tabir; aut non continetur, et (ic quia eft communis: homini,& Angelo,poterit diuidi per cor poream, et incorporcam, quz | tig nunc ponumtur diuidere fübitantiá in communi, ergo nullus determinatus. ordo reperitur inter pdicata quiddiratiua . $8 Refj.ad 1. coccd.totü,fed hincnon fequituc poffe indifferenter. ex hac, vel illa ratione genus, et differentiam (umi y. nullo ordine feruato,imó (icut ex ratione   cóueniendi vt tic (unitur tatio geaeris y et e LE diftinguendi vt fic rG diffe reiiz, ita ex rationc coueniendi vniuere falioti,feu cà pluribus (üumitar genus ma gjs remotumyex ratione conueniendi mis nus vniuer(ali fumitur genüs minustemo tum; et fimiliter ex rauone minus dili &iua,(cu qua alijs conuenit à conflituto, Íumitur differentia magis remota, et ex magis diftinztiua, et paucioribus conucuiente diffcrenria magis propria. Ad 1. concedimus ctiam geous dilinguere   conftitutum ab his,quz nó (unt (übcod&gencre»fed negamus ob id dici poffe diffe rétià, quia hec dutinguitur illud ab his, süt (abeodé gencre» Ad 3. conceptus illc Có:s nó effet proprié genericusyquia non correfpóleret à quse re; rcalitas generi cayquia hzc nó eflet diuitibilis per e rcà, et fpiritual&, cum bz differenug fint priorcs ex propria natura, nam incorpo« Ycüá, feu fpirius cft radix. intellc&ualitae tis, quare i(ta nata cft aduenire fpiritui nó é contra; et intcllcétuale cóueniés homi. ni; et cü corporco cópoffibile nó citintel Icétuale in cói fcd corpori proportionatü, et illios informatiuum, quod Angelo non competit. Pcr hoc patet ad vitimuwn. O SEPTIMA: Dc "Predicamentis im particulari, cov primo de abfolutis.o abjolnta [S Tralietione "'Pradicaneniorum in Communi gradum. facimus ad tra« €onfideranda,quia bat ex naturarei praecedunt fL raises rc[petina5vt potà,qu& fundantur, rm ipfis, identitas m : De bis aem Pradicamenis abfolue   qantitate, Pm itinde in gualitatesvt i    nbflantia, «qualitas im z COTURCOUPUERIm o (DM (oOCSCUOHERBAQR-GesgU  c JGBTEEUN uo T €M Rw-€  Quafl.I. Be generalis.Predicars.[ubfl.,dét.T.   $49 tis ea folum ip m qua nece[Jaria [unt ad eorum coordinationem conteteas dam, in boc .n. en[u ad Logicum pertinent ves.n. ipfe e fiet C e vt d tali ordine prtcifa, [petant ad alias facultates,vnd3 de. fabfkantia, C accidente, »t fic, agitur in Metapb. de quantitate agitur in Pby[ic. trai. de Conttnuo ad 6. phyf. de QV£5STIO I Dbesubflantia. | 1 Vre premittit Arift.defcedens ad predicamenta in pac ticulari fabftantiam cereris accidentium predicamcetis, cü ipfa fit fundamétü,& caufa omniüacvidet ü, eaq ;pcedat tépore;natura,& co gnitone ex 7. Met.cap.1.co tf modo;quo expltcat Doct.2.d. 3.9.4.füb B. Nos igitur quoq: ceadé de cauli ab ipfa exordicfnor,vbi notádü hic fübftáuá nó (umi in illa amplitudine;per q excéditur ad (igni ficádà natara,& effentia cuiufcunq;enris, quia lic etidaccidentibus conucnit,. (ed prout ab accidéte condiftinguitur et cü €o adquaté diuidit ens reale, in hoc igitur figni ficato inftituituc queftio de fub. flantia, quamtibus atticulis ab(oluemus. ATYWTICVyDpws tL De generalifimo buius pradicam. ac £ius fpeciebus. 2 (C Vbfttátia,vt lic de ca loquimmr;pót fumi trifariam,commaailfimé, cómunitcr,& (trice; primo modo lübftan. tía dicitur omnc illud ens, qd ett. pcc fe, fiué per fe exittic; et non mn alio pec inhz rentiam, fiué a&ualiter, fiuéaptitudinaliter;fiué talem effendi modü à (e habet, fiué ab alio; et in hoc fen(u cóprchendic De fubftàtias crcaras,t& fimplices, quá cotmipofitas,& pattes eat ; tameííentiales,Q integrales; vt Scot.docet q. 1 5. Przdicam.& 1.d. 8.q.3: l'cét.n. forma fit in materia, et pars intcgralis in toto, nullum tamé horü eft in alio, ráquà accidés in íubiecto; quia inbarere conuenit anui lli, quod nó e(t per fc actüs,ncc facit vn per f: cum (ubiecto,cui infidet,vt Doétor no rat qtiol. 3:$.& quol.9. A. et hoc modo f'abítantia nc jici à (ublando, quia Deus in hoc . eft (ubltanua, et tame fpeciebus qualitatis egitur in lib. de /gmim. ci. de'wen. nulli rei fubeft, nalla accidemtia fufcipit, fed dicitut (ubftantia à lubtiftédo.i.à pec fc ftando,'& non in alio ad modam accidentis, et licéc ifta per(citas efl'endiexplicaci foleat per negacionem effendi in alio ad inflar accidcacis, noneft,quia for maliter in tali ncgatione contiltat, vceft communis omniü (cn(us cotitra Soncim. $ Met.q.r4itum quia ratio pet fe cxittédi, vt conftitaic (übftantiam, et eamabaccidentedí(tinguit,cftratiopotitiuzs,ficutfübfantia, vtficeftentitaspofitit3,vtaitDo&torcit.quol.3.tàiquiavai» uerfalitecnullumensrealepoficiuutspotCltin(uàcilentiaconftitu lperfolammegationemi:tumtádeinquis;vtdocetDoQtor2,d.5.9.2&. Coniraifia,nilulfimepliciterrepugnatal; cuientiperfolamne gationeergoinhzrcotianonpotettfübftantiz repugnare per folam negationem inhztentiz inip(r cepertam, fed potius per aliquod pofitiuum, inquo fandacuc talisnegatio, ficut ncgatio hinnibilitatis in homine fundator in rationalitate ; igitur petfeiras fubftantia explicatur pef ncgationem inharentiefolum;vcluci pét quid cócomitans,qua de cauía cam. enu merauit Arift. inter (übftantiz propries tates,dicés efle commnne omn: fubitauüz in fubie&o nó effc ; et fubftantia hoc prímo modo fumpta fimul cumaccideace membra funt entis tranfcendenter s üptia 3j Subitàtia (ccundo modo fumpta .(C communiter, cft quodcunr, ens parte! rfi fej& pec fc exiftens, et noninalio modü accidcnus,nó ran € à fcyfed ab alio. et in hoc icniu tubftanua fimul c. accidéte diuidit ens finitüy lmitatüs& come prehendit ompé tubftantiá creará, tà cópletam, 4 incoiplcia, cam fimplices ; q. cpmpolütas,á parces cac, tàm C lcs, inicgcales, vt notac Scot. cit. qa 9. A. et lübflantia in hoc fepfuyeon [a] a [übi.ficndo [ubíitátia aiciuui jverim etia à fabítando, quia cis (ubllantia iae 4  institu adi $56 fübfl are potcft alicui accidenti, vr docet Scot. cit. 1. d.8. q. 5. F. má ramen vt fola ratio fubfificndi y vel pcr fe exitlend: dit eticntialis,& primara,ratio veró fubflandi (ccondzria, et concomitans, quia fubijci acc'dcnibus non clt prin:, quod inucnitur in (obfiantia, prius .n. efl r€ ia fe clle. quàm alijs (ibefie, et non idco fubftantia pet fcexiftit,& conüftit quia accidcnübus fubefl, (ed é contra ; qua. dc caufa merito. Arift. rationem fubftandi inter affc&ones fubflantiz connumerauitycam dixit effe fufcepibilem contrariotum,quod cft poffe fubflare accidentibus,intcr qua contrarietas exercitur. . 4 Tertio tádem modo fubftantia dicitüuromnc ens infe, et per fc exiftens (li«ét mon à (c) prout per fe e(fe excludit non folum inhzrere, et inalio effe per modum accidentis, verumetiam vt exclu dit cflc in alio, vt pars in toto, vcl in alia cóparte per modum informátis, vt Scor. notat quol.4. M.& in hocfen(u comprehendit (olum fubfiátias creatas copletas, 1àm fimplices,q compofitas excludendo mo earum;tà e(lentiales, quà intcgra$, inquo fen(ü (obQátia diuidit ens finitum deícendens in decem praedicamenta, et dicitur ubflantia tàm à (ubfiftendo,q à (ubfládo potiori quodam modo, quam fubftantia communiter di&a, quia fubftamia cópleta magis dicitur per fe fub. fifterc,g incompleta, quatenus excellentiori modo in fe, et per (e exitlit, q. illa, et magis etiam dicitur (ubftare,quá illa, ia proprium fübicétum accidentia eft ftantía completa, vt dicimus in I hyf. juxta hanc triplicem (ubflátiz acceptionem epe folet effe opinio de genere, » generali(Iimo huius przdicamenti, f Prima opinie cóítituit genus fupremum huius przdicamenti fi ià communiffimé fumptàá,vt in eo é Deü ipfum reponant, ità Naim omnes Greg. 1.d.8. q.3 "Gabricl ibi, et Rubion. q. 1. art, t. et art. 3. Maior d. 8.9.2. Marfil. r. 12,art. 2. Baccon.d.8.art.2.& 3. Bonet. lib.1. Theol.Nat.cap. 1. et lib. 2. cap. 1. 2.& 3. quibuscx parte fauent ex Tunioribus Auer(a q. 17. (c&. 3. Hart. i. Met. "Difp. VH. De Ptedicaritu:s in partic, quam n £5: caotar Au&oresifti, De&. inpre dicimcento non conuneri,vt de fa€&o cit 1n v/»; aiunt tame». polle contliiii in prz ticamenro fübitantiz, (i fub. ftantia ità amp!é tumatur, vc omnéfubftàrià compleétatur crea:3, et increatam pizcifis imperfectionibus quz modo adinueniuntur in przdic»mento fubftanGg . Add r Hurr.g» i1 cófticai nequit pras dicamcotim tubttantiz,(ub quoc creae turis cont/nearur Deus, omninó tamen potíc, ac debere conftitui przdicamentü fubftanriz incceatz diftin&tü à predicaméto creauge,nà &r Deus habet ferié pdi; catorü ordine collocatorí, eft.n ens. fab» ftantiale, có; lecü fpirituale eterni, &c. Sccüda (cotentia genusfapremam huius predicamenti conftituit (übftantiam communiter fumptam, vt in icamen . to recludat ctiam partes (ubftàniales, fi« ue cffentiales, et phyficas, vt fant mates ria, et forma;fiuc int » Vt caput 5 manus, et pedes ; itaden(iffe videatur ex Grzcis quamplarcs Ammonius,Simpli« cius, Boctius,& alij, quietiam differene tias (ubftantiales per fc sn hoc pni mento, ac dircété pofuerür, pro qua fent. citantur etiam Holc. 1.4.6; Venet. 4s fuz Mct.& Zimar.:n Theor.     Tertia tandem, et communis fent.cone flituit füpremum genus huius przedicamenti fübftantiam tertio modo fumptà .l.creatam,& finitá,vt exc Deus, et completam, vt excludátor entia inco pleta, quz reductiué (olum ad przdicamentum fpectant; Verum eít non dcfuiffe, qui generali(fimum huius przdicam. adhuc magisr cftcinxcrünt afferentes (o« lam ubftátiamcorporcam effc íummum genus, vt Angelos excluderent ab hoc pradicam.vt Plotinus Engad.6. li. 1, c. 2. A lberr.trac. t. przdicam. c. 7. 4&gid. ibie dcm, et quol.1 q.8.& (eg.Honorat. hic. Imó quidam hoc fupremum .adhuc magis coar&tarunt ad (übndnciam corpoream corruptibilem, «t'Coelos ex« cladetent, et tribuitur Auerr.Nypho, Gandauenf;& alijs quibufdam. E 6 Huius «olutio pédet ex di&is e sire 2, att. I« vbi affignauimus conditiones entium in przdicamento 1e« poniQueft. I. De geni ali[si"Predicam.fubfl.cfs.T.  gx ibilium: &«quàmuis Arriag. cenfeat € e(ic meram qónem de nomme, nam iuxta variam acceprioné generis, et przdicimeni poteft Deus includi in przdicanto, vel excludi, vndc per hoc explicat Auctocitates. Patrum excludenci um Dcüà pradicumétostamé nó cit ita, nifi veliarus abut nominibs,, et ea exnoftro Capite con&ingere, hinc cíly'qy K ecentiofes,(ed prelectim A'riag.omnesferé queftiones reducüt ad litem de nomine; quta nimirum nolun: vocabulis vt: fccundum vulgarem acceptionem;cti ramé Arift. in Top. et Scotus 4.4.1 1, docuerint vtédum cffe nominibus fecundum commurem víum loquentium ; concecdemus et ros Dcum efTc in genere, fi hoc ita accipiatur, vt nullam dicat imperfe&ionem, fed hic labor, hoc opus cíl, nifi .n« abutt velimus nomine generis, vidcbimas geflus etiam cx vi ipfius nominis impcrfeétiónem importare ; ftando igitur com-fnuni loquentium víui de genere, et de etie in pr&dicamento, ctiam fapicntium y et Philefophoru m.s « 7 Dicimus t. fübftantíam cómuniffi mé («emptam, vt .(«. comprchendit creatam,X increatam, nec poffe, nzc debere poni gencraliilimum haus prz dicamenti,quia Deus nullo modo pont poteft in hoc pr&dicamento . Conclu(io eft reccptifftma in vtrag; Schzla Thomiftaram, et Scot;ltarum, quam expreís cradiderunt SS. Pattcs, quorum teftimonia affct Didac. difput.12.q. 2. nobis fufficiat Aaguft. rettimonium pro mille,'gr refert Dottor 1.d.8.9.3.8. Teneo opinimeam $ncdiam ex 7.de 1 iin.c. $. vbi diferte docet Deü non cde fübftantiam huius przdicaménti. Re(p« Arnag.cü alijs ibi Auguft. accipere (übftamiam pro ea, quz Saphisinbus fubttat,quo fcnfu veri cft tiec eile lubttantiam,fec in przdicamento füb(tantiz. Vk taterur Doét.in boc fen(a Aug. ibi'accipcre (abftamam, (ed €x hoc;ait;colligi in nullo [cnfu poffe poBi wibfübllanua,vt genus cít, quia vt e(t pu ME limitata, vt ftatim probxur, omnisautem tubttamia limitata capax cft accidentisycrgo ft Deus efte in geacue (abftauizy pollet accidéu fubftare, n hunc modum ait Do&or tenere tarionem Aagift. Probat autem ibi cócl. Scot. ex triplici capite ex süma. Dei (implicitace, ex infinitate;& ex necef(Titatc . Ex timplicicate diuina lic arguit j quia fi Dcusetfet (ub gcaere, vuque cx illo confücueretur per additionem differentiz ;atque ita effet mctaphylicé compaitus, gy o5 ftat (fumma iimplicitati «Nec valet (olutio Vaf. 1. p. dilp. 22. vbi etfi nobi(cum concl.teneat, inquit ta men hác rationem non valere, quia cam compo(itio c; genere,& differentia fit rationis y noa deítcux Dei irmpiiciraté. Non valet; tum qaiacum gcnus, et differentia dicant diuerías realitates, affereat veram. compofitionem metaphyücam, vt probauimus difj. $.93.art.z. tum quia ei G. eg non diftinguamas ex natura tei ane opus imelle&tus, vamenvt Ruuius aduertit y hzc cóceptuam diuerfitas,ne fic fictitia s debet habere fondamentü in aliqua compolitione, fiué ex materia, et forma, fiud €x a& ;,& potéia,ná ni ti inre (it aliquid fc haoens,vt potentia ; et aliquid (c labens,vt a&us;abíq, nto ibi conciperetur genus,& differentiayergo etiam &i compoirio ex geaere,& diffeccucia im mediaté coaipioticioné ex natura rei non affzrret, et fornaliter "illam tamen inferc. radicaliter quta illam (apponic, Nec etiz valet íolu:io Hartad. a(figrari potle differentiam infinitam,quz contrahat con, ceptum communem Deo; et creacurz, et qp de fa&o perfona diuina in. comuni. ità contrahitur ad tres períonas diuinas . Nó valet, nam tàm conceptui geacris, quàm diff-rétiz repugnat in&mtas, cum de fua racione habcant. ratioaem partis, quod infinito repugnat, vt mox dicemus, de conceptu autem pceríonz communi ad trcs diuinas perfonas fatis diximus f.quzit.z.art.i.infol.ad 1.   9 8 Ex ratioue infinitas fic arguit; reg litas generis (emper ett potentialisad rca litatem uid euis reciri nequ;t in yin quo qozlibet rea Los ctt i sisienat realitas infioitay quá tumcurr];pracise (umatur nequit. effe 1a potentia ad aliam rcalitacm,cum mfiniÍubtüiitscui nibil entuatis dceít, co modo » quo $ft Quo poffibile eft illud haberi in aliquo -yno, vt Do&er explicst quol. $. B. Nec valct comunis Nominalium folutio Dcü efie in genere füblatis impcrfc&:omibus, finitatc f. ex limitationes vndé ait Augrfa,admitti poffe Dcum cffe in genere Ta16 (umpto, et (ubftantiam communiffimé fumpram poffe appellari genus, ficut et cns communiffiiné fümprum, fumendo népé genus proomni przedicato,quod non folo nomine;fzd etiam ratione figaificata dicitur in quid de pluribus, et non cft (pcciesquod vocat genus tranfecadé&ale q.16.Íe Gt. 2. At iam di(p. $.q. 1. att. 2. prope finem oftendiimus contra. Arriag. ens non elTe genus,& cadem ratione ncgamus hic poffe dici genus fübflantiá cosnuni (fime fumptam, niti vocabulo gc"mcrisabuti velimus, et in tàm fufa fignificationc accipcre,vt idem fit, quod prdicatum vniuocum, nà in hocíenf(u vtiq, non inficiabimur Dci e(fc(ub genere ; fed fi dc genere loqui velimus, vt fapientes locuti funt, certe implicat in ad:ecto «dati genus tranícendenrale,quia cum gemusíuayte natura importet conceptü po sentialem, et per modum partis, femper 4e (c quid initum eft, et limitatum,tranfccnácns veró «um dicat COnceptum inalifferentem ad finitum,& infinità,viriq; prafcindit à limitaiionc, non ergo fübfta ia communifTiine fümpta poterit appcle lari geous, cum fit tranfcendens, et im| exo dicere Deum eífe in genere fubisimperfectiomibus. Cont, concedaanos fübftantiam fic faimptam e(Te genus, tunc velad Dcum contrahitur per differentiá finitam,vel infiaitam,nó primum, 'vt patccincg; (ecundum;quia cum fübflan aia vt fic, fit perfectio fimpliciter, ià crig ambibita in ipía diffcrétia ratione (uz infinitatis, alioquin infinita non cflet, com €i aliqua perfe&io dee(Tcr; quod ft in ipfa includitot, ergo non eric genus, neq; t ipfam contrahetur,quia genus manet empcr à differenujs exclafüm, 9 Ex nccelfitate Dci tádem idipsü co Vincit, quia nulium gcnus eft neceif'e. efdescxum omnc taletit in vltima. a&ualitaLn vero formaliter fit in potentia d vla tatcm, at quod «ít ncDifput. VII. De Pradicam.im partic, -eeffe effe, non poteft cóflitui ex aliqua. uodnon cft necefle ele, ergo &c. Nec valet reflexio huius rationis,quam contra Dod&orenm facit Greg. quod népé Deus con(Lituitur ex ente;ac infinito,& ramen ens in fe formaliter none neceffe efle 5. Nà Bargius bené neg;t paritatem, quia cómunitas entis non cft alicuius realitatis,quz vna,& eadem formaliter per indif ferentiam reperiatur in Dco, X in crcatu ra,vt laté difp.2.Met.(ed tantum eit com munitasconceptas inadquati,vndé rea.   litas, quam ens dicit im Dcod parce rei, c(t necefie e(Te; et non eft conititutio faGa ex ence, et infinico,velu:exduabusrcalicstibusformaliter diftinctis,at communis generis eft communitas. realis. ! per indifferentiam,& compofijo,quam  ficit cum differentia, eft metaphyficà  realis. Alij alijs ratiouibu No Dac AU) : rün non abfoluté probant Deum nó cífe "ur in generc (ubftanuz fed rantum non c(fe inco,vt modó contesitur. Etinhoc dis fcuríu dedu&oà Scotocx süma Derfigs  plicitate,in'initate,& neceffitate, fundas  4 ? tut racio, eua difp.6.q.3.art.s.m.2 4. prO»   batum eft lola entia cbialiter À "Mu przdicamento contineri, quia quic cft in caen Pe eitiliusgenus   gcoerah fimum, aut fub co con my nihil autem, nifi fiaituin e nusgencraliffiinunwautíub eocontentü,  vt ibi deducebatuc. Ac Poncius difp. 10. Log.n.24. contra hanc rationem ait fa cere, quod valdé difficilee(t allignace fa, tionem, cur fubttantia,vt fic, non lit genus refpectu Dei  et aliaruin (ubtlantiarum; vnde n.25 . aliter ipfe probat, quod Deusnon fit in predicariento, et inge. nerc fabftantiz quia re vera Philofophos non voluit diuidcre ig prdicamenta;nili entia crcata ac finita, vndé certuin debet e(Te, quod in. pradicamencs his decem à Philotopho a(ligoaus né ponatur Deus ; et quod coníequenter vn ex condiionibus reramin illispofitacum fit finitas, At €x dicuríu Do&or:s conitat illam ratio nem eífe bonam;quia loquendo de genere,vt genus cít et 1n accepuone apud Phi loíophos vfitata, non autem ad iibitum   «uiuíaj confi nus cx fua ratione di« cit (NH. 43-3 ; | EIER ERE Butt. Begiseralifs Pradicam de daI.  353 Iit tealitatem veré potentialem, et per differentias contrahibilem, et ideó ram genus,quam quz (unt lüb genere imper&Gionem inaoluunc compofitionis . vcl componibilitatis metaphylicz, vt cuam fatius dicetur difp. 2. Meraph. n.131. et indé, et n.165 . Ratio vero, quà ex pro[ow capite a(Tignauit Poncius racionibus &oris noftri non acquieíceps eft om ninó frinola, Pr;mó quia non abíoluté probat Deum non effe rn genere fubftantiz,fed can üm nó e(T ineo, vt modó ab Atift. contextum eft ; deindé quia com. mittitur in ca manifefta petitio principij, dum ait reuera Philofophum nolui diuidere in przdicamenta,ni(i entia crea ta;ac finita ; nam boc ipfum eft, quod hic controuertitur, mum ab Arift.przdicamé ta ità fuerit difpotitayvt (ola entia creata, et finita füb eis contineantur, an potíus intanta amplitudine,vt etiam Ded ipfum €üceteris Intcll.gétijs fab (e coprehedár. 30 Dicimus 2. neq; fübftantiam finitam comuniter famptam, vt cóprehendit fab(tantias completas,& incompletas effc (apremü genus in zdicamento, Ya Doót.q.14.& 1 Í pradic. depédetq; exdlictis dil peace .q.2. art, 1. in expli«anda quatta cond'tione entis reponibi lis in przdicamento, ibi .na(T;gnatà eft ratio, cur entia incempleta locum in predicamento habe:e nequeant. $atis nunc fit adducere Aritt.ipfum, ficut .n. ab ipfo accipimus huius pra dicamenti texturam, ita cius icítimonio flare debemus quoad eius generaliffimum, in hoc igitur €.dum ait primam (übftantiz affetioné, . [non effe in fübiecto, conuenire no (olum fübftantijs,fedetiam fübftantiarum differentijs manifcfté difereuit ditferen 1ias à fubftantijs huius predicamenti ; et $n 2.de An, c. 1. loquens de partibus effcnialibus phyficis /aquit » materiam fe&undum fe non eite boc aliquid ; et forfoam cile pcr quam fx hoc aliquid; com[geris vero e(le boc aliquidcum igicur oc aliqud fit prima fübftantia,vt in hoc €. docc:,reilas materiam, formam non ce fubitantias huius prz dicamenusnili rcdactuié o din partes prima fubftanuz « Tandem 7. Met. 56. diccns Logica ' corum, qua videntur fübftantiz, mukas cíIe (abftantiarum partes, «f. pedes, mas nus, caput, man:fefte fübft antiam (ecers nit à. partibns integralibus fubftantiali» bs, tignanter veró loquitur de partibus integrantibus ammaliam;qua fünt athe« rogcnc£, quia dc homogeocis conclufig iniclligenda non cft, vt fuperius loc.cit; notauimus,vade rextus hic non modicam fidem facit dictis ibidem. Z5 11 Dicimus 3. (üpremum genus cathe gotiz (ubftà:ie elfe (ubítatiam tertio mo do EN nempe finità& completá, cótrahibilé per di fferétias ad omncs fini» tas fubflárias cópletas, tà corporcas, quá ve ricas itavt in hoc pradicamenta coprehendantur ét angeli, et corpora ce Icftia; ita Do&. loc.cit. et in 4.d.6.3. 19» M.& cft cómun s Thomitt.& Scoti ft.& e(t expreísé Arift. s. Met.15 et lib.7.tex. 5$. vbi. inter fpecies fübftantia numcrat demonia, caelos, et aftra, et 8. Met. 1. ponit in przdicaméto (ubflantias ab om nibus conceífas inter quas coelos enume rat,& alias conceífas tantü à quibusdà .i« non omnibusnotasquz ex iplius (encen tia funt incelligentiz vt colligatur ex 6. Met. 2.& 12. Mer. 5. diuidit fubftantiam przdicamentalem in fenübilem, et in» fenfibilem,per banc intelligens Angelos. 12 Probatur età ratione, quia Ange li, et corpora celcítia habent o€s condi tioncs loc.cit.de(ideratas ad ens reponi bile in prz dicamento, (ant .n. entia rea« lia per íe completayincomplexa,finita, et vniuocé conuenientia cá alijs fübitantijs ioferioribusin ratione cómuni. fubftauia abítrahentis à corporca, et incorporea y atcrna; et incortupnibili. Tnm quia eis cóuenit ró formal;s (ubftáciz, quz con fhitaitur apcx butus cathegoriz, omnefqs affc&ioncs, quas cijaflignat A rift. nà ra» tio formalis fub ft antiz,vt fupréwum ge nus huius przdicamenti, efl per fe effe,vt excludit etíe in alio ;nedumper.moaccidenus,(edétpermodumpartisinto»toyprzlertimcfientialis, quia non omneg integrales cxcludütur, vt diximus yaffee 6&0 veró pracipua eft übftare acciden ubus,;vt Arift. docet in hocce. et 1,d.8, 4. 5 lub F. ex E ru [cd vrumgs x €. Aime afedd $:4   Dif. VIL. De Pradicamemisim pártio   . A €onuenit cetli$& Anzclis; omnia namqy fant (abftantig cópletade celis pacet,de Angelis probat vrgenter DoGtor z. d« 1e .6.& quol.g. vbi ofiendic ron pofse in imare matcéris,& in alterius vemre có pofitioncm per modirpartis ; fubftart ét accidenubus, non quidé corruptiuis» (ed rf &iuis, Angelus nimirüintelle&tioni s, et volitionibus, corpora coelcftiaza quantirati, et luminryadmi& üt ét cótra zi2, nà angclus contrariorum aficétaü .f amoris, et odije(t capax, et ce&lü modà iliuminatürymodó lumine priuatur,vt pa tet de Luna nunc eftin Oriente nunc im Occidtnte fecand diuerfas partesatque ita admittit conwaria faltimi lacé süpta; imó et preísé, quia afficitur raritare, && dé(ftate, vcHaltim opacicate; et diaplia neitate, qua funt cótrariz qualitates. Ti quia etizafi fecundü cómunem ponan tür hz incorruptibiles (übftanuze carere phytica cópofitjone ex maceriay fotmay adliuc tamen habent Metaphyficà ex vea litate potentials a&tuali; et hoc cft fuf ficiens fundameniü vnde intellectus de fümot gcnus, et d:ffereatiam ( qua cópo fitio neceífaria zft ad reponibile in prz . dicamento) nar in accidentibus habcat genus, et ditfcrentia tine copofsione ma teriz, et form2 . Tü tandem quia fi An geli excluderentur, quia nacurd (piritua: kes.tunc ob candé rationé a pradicamen. tisaccidentiua: excludi deberent accidé tiafpiitualiaac Aft. et caxcri Fhilofo ghi (cientias,& virtarcs collécant imea fhicgoria qualitatis non obttance carum fpiricalitarcgergo idem taciend(t de An gelis m pialdican;enco fabfantiasqua id eircó diuiditur in apice m corporcam, et incorpoream y quz diuifio vttque mánis elict, ti aliqua fübttantia fpiritalis ad. hoc gra dicameniunm nod pertineret « 13 Arbor itaq; pradicamenti fübftà tkv ica etit coordináda, g» (upremirzenus fit (ubítanuia fimica& copleta modo iam declarato. Diuiditur in (piritualé, et cot potalem, (p ritnalisin varias Angeloruar fpécics Corpus im corruptibile, X incor raptibile. Iacorrupcbile in varias fpecies €:'orum, et Planctaruar. Corruptibile R5 vWcass et non vigens . INon viuensin elementare, et mixtum, quomm quodli« bet varias fpecies hbet . Vincdiiin feni  tium vt animal, et infenfi ciuüvt planta; Plantain variasarborümpecies y et her barum . Ammal in ratiopale y et irratios. male. Irratioralein variasbrutorumfpes  : Rationile pite vt Sortes . &. Plato : quam difpofitionem cathego rz abanis nom 1ta' porfectam rw affi gnautt c. de (pcie,fed quafi mutila y quia notadamu(fim oTa enumerauit ge« nera; (ed'ea tantum, quiz notiora! erant lioc .n; faris erat ibi tuo inftituto: Diti mius autem animal im ratronaley et irrae uonale, fcu brutum et hoc imvaridsbrus   torum fpecies ; quia non eít' ommnino'cere. tuaramal effe immiediatd genus tefpe  &n brutord, (icut rcfpectu hominis; quá uis .n. ita pleci]ue fentiant become | mtn efl valde probabile, et manifefté in mitur ab Arif.7. Met,z&vbiintereQuís et animal confticaic aliud genusinnomi 1 natüm dicens, quod s,cómwneeff|u per equum, CP afimumsnonefl nommati    d proximum genusyquamuisatillud dicat  císe innomimatum, confacuit tamcn po«  E wr fica appellari nominc byutie  Satiifit ObieGiombus  s T I4 | Sis Lern [coutra r,! q Deus fitum genece T: trate P'i'«Damafcenitib. 1.fidei e.97 1. In(t.c.7. vbi dicit yi i eife d. f E ferentiam(ubttantiz, X fo (d concinne" Deum,& Angelos, et Aug. 4. de Trin.c. "a S. vbi ait, quzdam pradicaiméta dici pro pe de Dco, (ubttantiam &, relauioneimy aétionem;coetcra iasproprié, et ineta phoricé. Tum Aci(t; nam 1 2: Met. ?. ap pellar Deum primam fabitantiaims X r« Éthic.c 6. et $. Meter ci rer exépla eo ram quz (unc in przdic.nuimerar Dieumy : et 4 Top. c. 3. loc. 17. ponit Deum (ub. E genere animalis, Tuay 3. rone, qnia inlt« nitas addita quantitati, vel qualirati nou cas cxtralit à prz dicamentis quanuatis et qualitatis, fi .n« darecur lnexintinita y  adhuc ad catbegoriam qaantiaris (e&tas 14 ret, vC dicemusq. fej. ergo neque addita. fabftanmar ipfam excrahet ab h»c przdi camento, Tum 4. Chriftus i Po cww fimpliciter infinitàcá (it Deus, et tamen 2 prz d:camento fübftantiz, cum (i mu! (ir nobifcfi vniuocé homo, ergo infi itas nonobítat, Tum 5. arguit Auería fubftantia ample tumpta, vt coprchendit £rcaram, et incceatam, importat Conce pium vcré.voum illis commanem,vcgo . conftitui potettiyna fcries predicatorum incipiendo ab huiufmodi conceptu com muni(fimo, qui praedicetur elfentialiter, et inquid de .omnibus (übitantijs, et hoc dicetur ynum rotius fübítancie praedica mentum, Tum. falcim redu&tiué, (i nó dice&é, (pe&abit Deus ad hoc przdica mentum, tanquam principium, et caufa itoxius (abítanciz creatz, vt .dixicSim plic. in hoc c. Tum tandem, quia faltim, vt vrget Hurtad. poterit conftitui przedi «amentum f(üb(tantig increatz diftiodtü À przdicamento creata, et in ip(o Deus reponi, et tale pradicamétü erir ens (ub "ftantialecópletín fpirituale, à (ey zternü. 1$ Refp.ad Has Pairum auctoritates Do&tor loc.cit.g fi intelligi deberent vt . aéferantur,& fonant, ponenda cfsent in Deo aliqua accidentia ; mens igitur Pa rum fuit terminos fignifignies pradi amentacx víu Philofoj im couenire Deo, non quidem co (en(ü, quo v(urpari funt ab cis ad puedicamenta fignificáda, quz funtres quzdam limitatz, fed ina propria fua Ggnificatiane;q habent prz fcindendo ab imperfe&tionibus, vnde ij:dé  Patres Damaícen. in clementario cap. 8. et lib.r.de fidecap.1. et 8. et Aug. 7. de Trin. c5. affirmat Deum non elfc eps .(. pradicamentale, fed (upra ens neq; fub ftantia, (ed fapra (übftantiam,qui loqué di modus (tis apcrté oftendit non fuifse  Patrum inteationem Dcü in przdicam. reponere, ità Doctor cit. (ub V. qua 1c Íponlione vtuntur Didac. et Vafq. cit. fed (i Damaíc. ità claré loqui vt re fertur, multum fauct oppo fitz fententie. Ad Arilt.dicimus illis ia locis Dci n0 mine y vel Deorum non intelligere ve rum Deum, quem vnum efe agnouit,fed inrcliiga Deos pofitos ab antiquis,qui di ccbant cile (ubitancias qua/dum iu; erio icsylubulifTima eorpora habentes, hniilcs qu.dea hoaxn:bas, (cd eis perf Ct. ore, Quo De genenili. "Puedicam.fubf.edn.T.  $55 quia immortales, ità notauit Do&or f. Met. intex.illam 15. Hic rameneít ad :uertendum, glicécAci(t.t 2. Met,inue ftigádo naturà primi principij diftinguat. .ens in decem prz dicam. et poflea diltin. guat fübftantiam in fenüblem, et infen aIDHCmTUD quia pernic qoradies spem i LS inde tame Ee tede ioetri abaliquibus,, Dcum poni in predicamento (ubítantias quia fuübttantia, quz ibi diuiditur, nó eft przdicamentalis, (ed cranícendens, bené tamen adhuc ad inueftigandimi cem, quz: eft extra przdicamentum, predicamcenra diuidit, vt.armirum facilius à (en libilibus. ad cognitionem infcn(ibilium peraents ret, et ab his, qu.e (unt in generc, ad res; qua funtextra genus gradum faceret, Ad 3. negat Scoc. paritatem fub R. aliud eft n. loqui de infinito fimpliciter, qualis eft infinita fubitaatia, altud de 1nfinita uid, fcu. in determinato ; nete, vt e(t aufinita quatitas, vcl qualitas, hzc .n. infinitasmon rollit amaem poten tialitatemyncc aufert omnem limitationé in genere entis, fedrantumin tali genere. linea infiaita dicetur edes illimis tata itas,nó tamca illimitatü ens ; et ideo cum tali infinitate (ecundá quid ftat ratio generis, non tamen cum infint tate Kimpltciter, quia hzc tollit omneqn limitacionem,& potentialitatenms, vt pro batugn cft; gide ibi auream do&rinam.16Addi,saatishicdifputarc,qualis(itvnitasChuftiDomin;cft.n.ncgot&metétheologici; hoctàcertumeftquodfiinhoctreponiturprzdicamento, 1deicontingittationehumangnaturz»nondiuine,vtomncsdicunt; vbiomnino cauemodüloquendi Poncijvaldéimproriumquidi( p.11.Log.infinen. $c.adargumentum inquit. ChrilLumponi4nprzdicamento(ubttantiz,(icófidere10r,vtcftfuppofiuimhumanumprzcisdsabttrabédoabinclufioncdiuinitatis. Hic fané loquédi godus valde improprius cfty ne dicamus erroneit,quia yc fides docet in Chri(Lo vnà tancámodo (üppofitum .re peritun& boc diuiaum,quamuiss crgo có fiderari policy vt fuppolitem diuind «n humana natura (ubfilcns, nequaquam uà coníidccari potcft, vt foppot tü human. Kos  e $56 To prazced.nó ponuntur in prz dicamento goificatz in abftra&o, fed in concreto, i1 concernunt fuppofitum, fed in rifto aliud fuppofitum non reperitur, uà diuinum, ergo faltim diuinü füppo ti .ep cft inGnitem,collocabitutin pr dicamento . Refp. fubfiftentiam fecun. dum fe in przzdicamento non poni,fed cf fc conditioné neceffarió requifitam, vt naturà ibi ponatur; vndé concreta fub fla. tialia dicuntur effe in przdicamento ra tione principalis fignificati.(.naturz non auté connotati, gerit auté hoc munus có ditionis fine qua non abfolute, quatenus Tabfiftentia e(t,prafcindendoabhoc,qfitfinita,velinfinita,natura.n.humana, co on con(tituit hominem, gy termina «ur fübfiftentia, fiu hec fit finta, (iae in finita, vt bené notat Didac. Ex quo dedu citur,nónifi accidentali(li mé, vt (ic dica mus;ac mcré materialiter fuppofitü diui. num in Chri(to ad hoc (pe&are predica mentum ; tum quia fubfifiécia diuina eft tantum conditio, qua Chri fti humanitas in hoc reponitur pra dicamento ; tü $» tale munus gerit, vt fübfiftetia pracise, non vt diuina. Ad s.conceditur conftitui poffe calem prz dicatorü (errem, (ed ne gatur 4p praedicatum illud (ubftantiz có munithia um haberet rationem generis, quia cà fit conceptus tranícendcns jssnol lam à parte rci przícfert reTlitatem, vn de ncque contrahibilis etiet per conce ptus veré diffecentialcs . Dices;taliscon ceptus communis eft potcntialis,& inde terminarus,(cu ind;fferens,& de pluribus fpecie diffecenribus dicerctut in quid, er go effet genus. Refp.g ibi nulla eft poté tialitas,uia talis prztupponit realitaté à parte rei; vel tantum cft ibi potentialitas co modo, quo conceditur communitas,. et indifferentia nimirum per intellectum ctdtowi ientem, quz commu itas, et potcentialitas nó fufficit ad hoc, vt aliquis conceptus (it.veré genericus, fedzantum per noftrum intclligcndi mo dü,vt notauit Bargius r.d.8.q. 3. pag.no bis 18c. loquens de conceptu «nus, (,17. Ad6, necbene diceretur Dcü rc auctiuc perüncre ad hoc pradicanicgtü, Difp. V1I. De Predicametisin partic. Dices,natutz fubftátiales ex didis di« quía id fonat imperfe&o modo patticí pare rónem illius; nec quia eft principii, et cauía totius fubftaciz, debet reduci ad: illad przdicamentum, quia cum etiam tig.   principium, et caufa accidencium, ad illa rzdicamenta reduci deberet, non itaqiIDeus$ ad crcaturà, (ed porius creatura ad. Dc reduci debet,vt ad primam caufam, in qua virtualiter,ac eminécer cócineture Ad vlt. illud nonum przzd: camentum pro diuinis ab Hurt. inuectü ett prorfus chy« mericum,tü quiare vera feries illa prz« dicatocum non poílet dici predicamen tum, quia effec cantum ordinatio conce piuum à noftro confi&a intelle&u cane dem proríus tem concipiente per modü magis, et minus cóis; przdicamentü ve« ro accipitur pro coordinattone realiratü, qua natz funt facere compoólitioné mee taphyficam, quz Deo repugnat ; 'ü ran fi concedatur e(fe predicamentum, plam | nequit poni à praedicamento fubftoniz  creata diftinctum, vc contendit Huraad.     quia pradieata illa ens,fübftancale, comre Y d pleuum, (piritaale ; (int praedicata comes munia Dco, et creaturis. Secü ijc.conaz,Cond gd  ét pattes fia éinprgdicaméto qua Arift. in hocc. defendit partes integran tc$ veras c(fe (übitantias,quia nor in alio, velucin fubie&o, fed v toto &c.ad aliquid illas coputat inter primas, et (ccüdas fubftátias, caput, quoddam ca püt,manus, quedà manus . Et $5. Met. 15. intet fübítantias enumerat partcs, et de nique 2.de Ani.2.& 3. Met.z. et libi 12.   tcx. 12.(uübftantiá diuidit in materia; for mam, et cópofitum,ex quo a licet  fuperius dittin&ü in infcriora quidditatte ué predicatur de illis,ergo fubftátia quid ditatiué pradicatur dc materia et toria. Refp. quádo At:ft. inhoc c. partes in» tegrales appellauit (ubitanrias,(olum do» cere voluit illas effe (ub(tancias, non ace cidentia, quia non funcinfuübiecto, non idcircó cas ditedé in; praedicamento co' locauit; dixit ét effe vecas (ubttantias hue ius prz dicamenti, quia iliis non'repugaat e(fe tales, quaten:is süt partcs integrales» nam fi (int (i milarcsy intrat predicamés uim; ccró ad aliquid aliud myftcc uas voluit yt VOR. COE PSU. Queft1 De gentralifs. gu ou TOLL IIT noe er; " voluit nobis aperire Arift. appellauit .n.  eas primas, et fecundis fübftanuias, vc in  dicaret ét rerum incójletarü, et partia lium poífe nos fericm przdicamencalcm conflituere ad inftar przdicament: com. pletarü ; quatenus étipipfismucniunturprzdicatafüperioray& inferiora,genera;& fpecies, quarationediximusdifp.4. q.4»infinequamcun quevniacrfalitatis fpe€itabc Befuadariincnabusincomletis,licutcomplet;s,vnde porerit v.g.affi  gnari, v: genus fubftantia phy(ica partia his, que diuidatur in materiam, et formá, et hzc incorporcam, et fpitizaalem, ilia in codleftem,& füblunarem;fiin ceelcfti bus corporibus admittitur materia et qui dem alterius rationis ab jfta inferiorum . Quod malé inficiatur Sancb. 4. j. ad 8.ca rat one fretus, q» hzc funt entia incóple ta ac proindé inepta. ad praedicationem. Nam licet re vera tint incompleta, €a ta men intellectus concipere poteft per mo dum entis fic completi, ficut requiritur : ad praedicationem, idq; totum innuit A rift.cit.fieri pofle vocans manus, et caput fecundas (ubftantias,& fimul partes fub  flantiatum, qua dircé&te füpt in pradica mento. Ad locum ex 5. Mec. vtiq; Inter fubftantias enumerat partes ibi rame de clarat non dici (übítantias, ficut compo fita conftituga pcr cas,cxcipe partes fimi. latcs y qua recipiunt przdicationem vni ucríahs, (icut ipfum torum. Demum di uifio illa (ubflantiz in materiam, forma, et compolitum non cft proprie ditufio fubftantig in cómuni huius przdicamen ti, (ed potius quzdam refolurio fübftan 1iz pradicamentalis compofitz, q cx co patere pó:, quia illa diuifio non continet Angelos, qui tamé süt if bac cathegoria, 19 At diccs,materia, et forma,manus, et pes (up quidditatiue fubftantia ; non minus,g cópofirü,ergo fi hoc eft in pre dicameuro directé, eu et illa. Refp. ve rum eile affumptum, fi fubftantia cómu niter famatur, qnomodo dici folet fubftà tia ana iagfus uten. comprehendit ram completas fubitantias, quà incompletas, fallar WR CUAM,h Rida fumatur, vt cft fupremumgenus buius przdicam:é tiic n. non dire&té, (ed lateraliter tane Logica « Pradic. fubft. etrt.T.  $$7 tum, et reductiué dicitur de m arccia, 8€ forma, ratione .f. compofiti, ac proindé non qu'dditatiué, ficut fuperius de infe riori. Ais, ergo fubftantia communiter diQa,vcluti commune genus etit ad fub ftanuas completas, et incompletas, cua talis conceptus fübítantiz: non fit tran« (cendens, (cd finitus, et limitatus,& alto qn vnuocus przícrtim infententia no ra, Refp.ità efle, quod in hocfen(a par» tes cffenriales phy fice cadunt fub eodem. genere cü compofiro, ac ét partes inte gralesaherogenez (en. habent ad füb ftàciam tic (ümpram, vt modo homoge neg ad przdicamentalé, ficut .n. ifta re cipiunt przdicationem fübüantie pradie camentalisdircété non minus, q totum ipíum, ita vniuerfaliter oés fübftantiarü partes przdicationem analog I ubflatiz recipiunt nó minus,quà tota per cas cone ftiruta; exhoc tamen non fequitur,quod €odé modo recipiant praedicatione fi flantiz przdicamental:s, atq; idcó dire &é poni debeant in hoc przdicamento . Hinc dedacitur, potuiffe vcig; fieri praz« dicámentü fubftantiz, qp cople&terctur (ubftantias omnes creatas, tam cópletas La since quo bené diícurrit Aucr cit. nó tamen qp vlterius cópledter etiam mcrcatam, in quo Aucría deficit. 20 Solet quoq; hic afferri difficuitas dc corpore jito altera parte compofiti iu viuentibuscüm «ri. praedicetur quiddita tiré de viuente, vt fuperias de inferiori y vt cü dicimus; gy homo eft corpus;coníe« quenter videtur dircété poni in predica mento,non obftante,gp fit pars. Hac dif ficultas vrget íolum ponentes 1n viuenti bus formam corporcitatis preter animá s Q cx profefío docet Doctor 4. d.11q.3« Mairon.pafíu 40. fuper Vnerf. conce dit alumptum . Dicendum tamence Scotcit, H H. q cum dicimus ani Íc corpus, ly corpus non ftat proaltera parte compofiti,li accipiatur vt ica» uo quidditatiua;& is,fed pro cor pore mecaphyfico, q» inlimea predicamé tali elt gradus gencricusad viuésyqui vtie quc gradus delumitur à corpore pro alte» |. Ka parte » vt fuse mia Ic TE A Phyl.q4«ast 2» pradcrtim in fol.ad1.8€Xx3ibii"y$583.vbietiamadducunturquxdamgraues dfficu'taccsbicàMaiton.co&a,&folvuritor. Rogabis;anfaltimpottaiimaedifcciium, velinteritumcorpusproaltera parte ponaturdirecteiggetiere?Zabarel.lib. de pluralit. form. annuit, €ó quia turic nom habet amplius rationem partis, [ed tocius ; vnde cuadit ens com pletum,& proportióratum predicamen (QV Atperpc ane TU GAST colt anim»! ciereritipiadbuc manet ens anccinpkeuü ; et aniv z effenrialiter fub erdinatüm pef modum materi ; licut € contra ariima rationalis pofl (eparationé á corpóre adliuc manet enis incomplet y quia e(sétialiter (ubordinata corpori per modurn form: tum quía eff quid inte gratum ex pluribus formis pattialibus cx dié&is difp.Ehyf.citz 21 Tertio obijcitur coritra 3. concl. ptobando nec Angelos, nec corpora coe ]Jefta in hoc contineri pradicaméto; pra fettiri itr Arift. fcotentía, nam 10. Met. 16. cortüptibile, et incorrupubile diffe 1üt gericre fed h&c (unt incorrüptibilia ; ergo noi haberi: genus cómunc cum ca ducis; et códein lib.tex. 12. inquit ea dif fcrre getiere j &. pradicauonis figura .i« pre dicamento, vtomnes exponunt1uo rum rom cft communis materia, quod ét habet $.Met.$3. at Céli, et Angeli nom habcntcommunem materiam cuar cada tet 6 ficc coimiune genus. : «Do&or 4d.6.9.10. M. Atiflo qui de genere pliyfico. i. matetianion ad. 1é logico, qu£ cft. cóis e» pofitio, et vult corruptibilia ; et incorcupubilia nomncommunicate in materia; qat (enfus «oll;gitut ex. cap praeced. et qoidem fa miliart eft Atiftinomine generis fignifi care materiam, vt coríttat ex 1, Polt.19. vbi docet iti fcientijs fieri noti debere. » uran(icü de genetein geüus.i. ex (ubiecta vnius in fubicétü altefius, et 4.Mct.2. vbi ait vnius feti(us vmü c(Te genus i. mate riam circa quám« Vel (i loquitar de gene re logico,non vriq'loquitdr de fupremo, fed intermedio, qj co'ticidit cüm fpecie fubalterna, alio.,uin araumencá adductü ibi ab Acift.ad probanduai corruptibile, et incorruptibile differte getiece ; e(ict in  Difp. FII. De "Pradicamentis in partic. quatuor terminis,initio.n. textusficeri   it rónemycumz contraria [pécie diuer[d. int, corruptibile autém'y  incorrupti? bile contraria (int y neceffe eft diuerfum incorruptibi enus e[fe corruptibile, det in cóclüfore fius difci genus non intelligit fabalternim, effet u quatuor terminis ; quomodo auté ten argumentum Ariit. intelligendo de ge nece phylico vide ibi Scorum, et Alen fem  Adalium locum, non ità loquitur ibi Aritt. (ed aic differte gere eque noü eft cóis materia, et eid T fa cathegoriz figura y it loquirurada muffim $. Met. 33. fpecie veró differre ait,quorum idem eft genus : Joquitur era go Atit.de genere phyüico; vt cur(us ibi Do&or explicat;& fen(usett genere phy fico ditferre, et quz (untimdiuet(is, ca« thegorijs, hzc .n. adinuicem non tranf mutantur quia non fit 'ex füperz ficié y neq; é contra, et quat (unti codé prdicamento, fed iri materia nom coms  mudüicant : pecie veró differre y idem eft genus;i. di ficá, à'qua fumitur differentia fpectfica f comgéntunt im materia ; aliam cti$ expoa fitionc riobisproficui vide apud Alense; ii Dices.vf Aritt.pofüiffciptelligem tias actus purosy& limplicessaceidenti d incapaces 8. Met. 16.9. Mer. (7 et lib: ro; tex. 30.& lib.12.43. ergo nó folir phyli cà, (ed et metaphy ticam cópofitioné ne gat in cis;quod conf.ex Scot.quol.r$.C., et quol.7. Gg. vbi docet Arítt.in imelli geritijs pofuitle intelligere idé c (ui (ub. flácia quia fünt puri actus fecundá ipsi. Refp.& cft folutio cóis Acift. vocare cas á&tus puros, et fimplice$quatenüs carent cópofitiorie pliyticaj& negat in eis poté tiá cóttadi&tionis ad e(fendd, X nó eísen dum; quia funt incorruptibtles, non auté ri: gat conyoliioncani potenciam mc tapliy(ic&, ben& ri. nouit nou cífe puros; et fimriplices, vt intelligentia prima: qua dc caua nec etiam credibile eft pofuitle ilias omnium. dccidentitim prorfus 1mcd« paces,nani faltim rion videtur in cis tiegaf' fe accidentia reípeétiua ab ipiis realitet diftinavarios nem uic ;ad orbem moti ; ad [uos cíícctuss tOAÀIsS  Éerre per tormá pliya s ! ré(pcitusad foin»   ji t.  à i. og H "rr N '. 4e fc hanc, .& nón 4 Ab? Ac. J) ! ;7« ad 1.prin. docere ibet intelligentiá cffe differentiam indi uidualem,ob nece(fitatem effendi, quà ci tribuit. Refp.fi ita eft, plané difficile ctle  tueri intelligentias fecüdum Atift.in hoc pradicam.contincri, imó et corpora ce Asso 1.4.3. do fent. Arift. quan   leftia, cü code modo ea videatur pofuiite entia nece(faria, vndé non abs re Auer. in «ap.de (pecie, et 10. Mct. cap. 26. nega uit bzc in przdicamcntofubflantiz con tineri. Sed (i Arift. prz di&ta expofitioné nó patitur, curent al;j explicarcqui fin gola eius di&a vt Sacramenta recipiunt, quamuis .n. acris fuerit ingenij, et mul. tas(atis reconditas veritates lololumi nis naturz du&u attigeritfatendi tamen eít e defe&u luminis fider in multis ce cutire prelertim cü de Deo loquitur,& intelligét;js, d (uperát humanu captum, Quo fenfu diuidatur fubflantia in pri : fs " er fecundam, 7 vtraque bic  '. defimatur, ac vuaalteri comparetur. ag Goyuifie Acftin hoc c. fübftantià 4 D in primam, et fccüdam, viráq ;defininit, ac demum ad magis eer :viriufd; nauram vnam altetí cóparauir ; hz igitur tria in hoc art. nobis funt cx plananda, diuitio fnbflantiz in primam, et (ccundam, vcriufque definitio; et eatü comparatio adinu:ccm ab Acift. facta. Quoad primum dubitatur, quomodo accipiatur fubftantia, dum diusditur in primam, et fccunda, an.í. pimó, vel fe» cundo intentionaliter 5 dicunt aliqui di uidi (ubftantiam quoad. primam intétio neim,vt Suarez difp.3 5.Met.fe&t.2. quem fequitur Eaber 7. Mct. difp.7. cap. 1. alij aflerunt diuidi quoad (ccundam, vt Soto in hoc puedic.q.1. att. 1, Sed vtrumq; de fendi porefl, vt abfolute verum, ac eriam de Atiit, mente ; vt docet Doctor qu. 4. Vniü, in (ol. ad 2. vbi inquirens; quo séíu diuiferit Ari. fubftantiam in. prtmam, et Íccundam, ait, qp non cantan. antelli git debis qu [unz prater operationem imtellecus, uibus vcrbis 6gnificac Do &or joie viroque modo. explicari Aut : Sudf.1. De generalis. Pradicam.[ubft. Ant. L $59 At quocunque modo explicetur diu; fio; ruríus «ft difhicultas,quodpam fit diuisó, et quide Authores in hoc oés conuenire videtur, vtnotatAuer(aq«16.(ec.2.,(ubftantiam,vteftapcxhuiusptzdic. nódiuidiinprimam,&fccüdam,quafiin(uas Ápecies,licutdiuiditurquantitasinconunuam,&dilcretam,quiafubftantia, vtfic.continetur.fübaltero exicmbrisdiuidcotibus, népefub fubftantiafecunda, atdiuilumdebetc(icquidindi fferensadprimam,.&fecunda,Scdneq; hocrc&éa(leritur,quiabenepoteflà1u:süaliquodcót inertaccidentaliterfubaliquocsmébrisdiuidentibus,vtconftatdevniucrfasli; quod accidentalitercontineturfubalteroexmcnibris diuidenibus,népcfübgenere ;quamuisigitur fifubftantia füprema capiaturproprimaintentione, nó poffit diuidi 1n primam, et fecundam, vt notat Tat.9.1, | redicam.nor.3. cx cor, q.12.Pre dicam.in fine, quia vt fic figni» ficat naturam cócm, non autcm fingulas rem,& indiuiduá, qualis importatur pet pramá tüb(tantiam ; tamen fifumatur pco ' 2. inuentione, diuidi potcfl incas vt in fuas fpecies, (ic. n. vt quid, abftrabic à fecundis intentionibus vniucrfaliracis, et fingularitatis, vt à iuis (pcciebus, et (o 'eoncipitur yniueríalis, vt modus, 24 Yoiipitur in primis accipi f. b(tan a/a,vt genus g« ncrali(fin à, et diuidi prz. fato modo ip primam,& fecundam, vclut n (uas (pecies;pozeft et acci pi fubftancia pro quocangue dirc&té. ponibili in hoc pradicamento, ex Tatar.ibidem,quo sc(u dicitur fubftantia. praedican.éial $,  có prehendit fupremam,intermcdià, et infi mam;& í£ic. diuidi in primam, et fecundà, biniliá,quz ponitur ihfimo loco, hec eft prima fubttantia, et in illam, quz po nicur in aliquo fiction loco,& cft [cci da, ícu in T8 quz folü ponir in. pre dicaméto, vt (ubijcib.lis,qua eft prima, à in cam, quz ponucur yt. pradicab;lis, et cit íccunda ; in qua diuiionc fi fubítan tia przdicauentalis fui  peo prie intenuonc.r. pro Datura; et clientia rea li quatenus affici,'Ot. intentionibus vni» ucclalirauis et fingularitals, fic cri duis. fio (ubi€& in aco dé. ja ; (1 veró (umatur RIS Xx 4   pious E MEET $60 prout pracfcfert illam (ccundam intentio Dein ordinabilitatis in predica méto, (ic €rit diu;fio peneris in (jccics, quia ita di uiditur. oidinabile, in prz dicamento in Pra dicabile, et virimü fubijcibile, itá do €et Tatar cit.quem dicédi modum multi €x Recentioribus fequuntur ; iuxta quod tal sdiuitio | 6: é fuo modo affignati m pradicau entis accidétium fimnendo (ab ftanuam ampli ([imé pro nitutay& e(Ten tia rei, et pr mà pro natura fingulari, et fobijcibili, (ecüidam pro natara vniuería li;& przdicabili,vt optimé notauit Mau rit.q.4. Vniu dub.5.Pót é diuidi (ubftà tia in primam, et fccandam sm rationem fubfittend:, et (ubütandi alijs, primario, et (ccüdarió velui per varios modos, vc volebat Suarez, vt faciat huac fensü,(ub. füantia alia cft, cui primo, et per (e conuenit (ubfiftere, et accidécibus (ubftare, et hzc cft prima, alia veró, cui conucnit fübtiftere, et alijs l(abftare mediae, et fecandarió, et hzc cít (ccunda, et in hoc fen(u etiam poteft diuifio cxplicari per terminos (ecundarum inrentionü, quate mus (ubttantia poteft accidentibus copa rari, ncdum per modum fübic&i inh ii0 fis, vcrametià przdicationis, quod vciq; €i conuenit pro fccunda intentione. 25 Exhis patet poffe hic diuifionem explicari primb,& fecundó intencionali tcr,tàm cx parté totius diui (i, quàm mem brorü diuidéuum ; et licet Do&t. cic. in nucre videatur prafatam diuiliónem ex par:e mébrorum diuidentiü nonnifi per fecundas iotcationes affi gnati poffe, ca ratione fretus ; q» membra diuitionis dc bent opponi non coincidere, at quod e ft fecunda (übftantia preter. operationem intellc&us, nó opponitur prin ze füb(tan tiz,[ed e(t id, ergo &c. nihilominus nó eft ita in rigore intelligendus Doctor, quali prima, et (ccunda fubftantia à par te rei comcidant omninó, et realiter, et formaliter, nam certum cft in cius (encé €&ianaturam commanem, fuper quam fun daturjmcentiovniucrfalitacis,diftingui€xnatura4ciabndiuiduo, fuperefundatur(cundaintentio (ingulatitdtis,&quodammodoopponi, fcdtantuimvogitiadicaremaioremo ppofitionéccrni»WeDifp.VII.DePradicamentisinpartic .aiemtinterprimam,&(ccandamfubftantiafecundóintentional:tercaptas,juamprO.prima10rentione,quiatic fanc realitet   1demsat iflo modo func intentiones pror fus diuecíz,& oppofitz, vadepercica  membra diuitio magis clacet . | e etm 16 letes.quo modo ex bismagisdie«  uiferit Arift. Refp.Suarez,Faber, Blane  et alij diuifitie terio modo, et pro pri ma incentione, quia hic explicat fubftan tiá pernon efle :n (ubiecto, et períübftas   reaccidétibus, qua (unt rationes reales   et iuxta duplicem modü realem fubüfté di, et fübftandi acciden:ibus diuidit fab ftantian in primam, et fecundam; prima eft, quz per fc, et primario fübhflir, et ac encbut fubftat, (econda veró, uz ecundario. Sed plané fallum eftArift;  hictantum confidcrare fubttanrra quoad. rauonen, (ub tiftendi, et fubftandi acci dentibus, quamuis .n. quoad hanc óié y illam bic peculiari quodam modoconti deiaucrit,vtpoté pérquáab accidéte(e:.cernitur, tal;$.n. coofideratio accidens  bus appl.cari non potet; adhuc tamen: : iplam cólidcrauit, vt eft ponibilis. &. dinabil.s in radicaniéto, que lané coe fideratio tota intentionalis cft, nequefolum di(tinxit primam, et fecundam fu ftanuiam per. illos modos »timarió; fecundatio fubít andi, vcl fubfiftc: ed. preferum etiam per non dici, vel dicrde: fubiecto, imà quand. eciam primam füb ftantiam ditlinxit à [ccunds, quia (übij cirüc omnibus alijs ctiamipiis fecundis y hac certé iubicctio dicit fecundam int& tionem in prima füb(tantia, ficat dici de intcationem oppofitam.ponit in fecüdas. et etiam in accidentibus ipfis, quia in or dine ad illa, nedum hic comparatur, vt fubie&uminhatüonis ; verametiam pfe d:cationis, vt mox dicemus, quarc Con cludimos cum Do&tore cit.q. 4. Vniu.& q.1 2. Pradicam.in finc prarfatami diuifio nem porius explicandam effe per fecun dis intentiones, quàm per primas, quia fecundum eam coafidcrationem prafer tim pertinent pradicam:nta dd Logicil; et non tantum tertio modo, verumetam alijs accipi poffe etiam de. mente Arift.  et fic manet breuiter cxplicata hec füb JM E » Y» 8.1. De diuifone fubfiamtin primam, feere. IT. $6t LN E nti diuifio, circa: uam tot verba in | . nt inatiliter Au&ores paffim ; et o /. . forté improbabilis prorfus non c(t A mo.  mijsopinio hancnó tàm efe diuitionem, /.. quàmenumerationem,& (eriem quandá eorum, quz in hoc predicam.ponuntur, velati cam dicitar, difcumbentium hic, eft primas; ille (ecundus,&c. qnem tame dicendi modam non adeó approbare dc. bemus, vt al:j modi dicédi iam relati om ninó dcbean: reprobari, vt facic hic Pon cius,cuius rationibus occurrere ex dictis non c(t difficile ; fed recipi poteft, quia e(t expeditioralijs ; et minores paticuc difficul'ates . Quoad 1. Arift.codé c. definit, vel tius dz(cribit ptimum fubftantiam effe lam;qua nec e(t 1n fubietfoynec dicitur de fabiccto,(ecundam vero, quz 5n eff in [ub:e Ho, fed dicitur de [ubiecko, vor p fubie&m intelligitur (ubie&um inhe fionis,& prz dicationis, ni quando vtraT; dicitur non cife in füb.ccto, fermo eíl de füb:e&o 1nhzlionis,nam pet hoc fubita tia dillingaitur ab accidente;vadé pet it €i negauonem citcamfcribitar modas gotiuimus períeicitis fübitandam conttr tuens,& ab accidente diftioguens ; quan do vcró de primaltübttantmia ncgacur dicr detübiecto, et de fceüda afficinatar, tnc fit lermo de (abie&o przdicarionis,& pe ncs hoc diftinganatur prima, et («cunda fübttantia, quia prima fibitantia nullum babet inferius, dequo przdicecur, bené camé fecüda;quia hec cft vniaerfalis,illa fingularis, quacé etiam alteta negatio in dcliaicone primz fübftantiz, qua nega tuc dici de tubiecto,circamfcribit po (ici am hzcceirarem ; per quam ei repugaat dici de lubieéto.i. de inferiori; hinc patet lomodo hz d«cfiaitiones bené remexplicent,quiaeftódenturperncgationes,'nótamépfimplices negatrones,alioquin definitio priimz/(ubftanuzetià chymcse conueniret,fed per negacrones mdicances quid pofitiuuin,vt notat Tatar.cit.not«4. patet etiam quomodo ambz poffint cx plicari pro prima intentione. Verüm quía cffe in Jebietlo,& dici de [ubiecto no cà tum primo intentionafiter, (ed eciam (e cund? intentionalitec capi poflunt, ità ni c miram vt effe in fubie&io idem fic, quod przdicari accidentaliter, et denominati ué,quicft proprius modus przdican di accidentium; et dici de fubietto i. d« in fcriori, fit prazdicari e(fencialiter,ideó po terunt etiam przface defiaitiones expli« cati (ccan ió inréciónaliter, ica nimirum, St fecunda fub(tantia dicatur illayqua nó eft in [wbiztto fcd dicitur de [ubi ek o i. quz uon acciden:alitec, fed cilencialiter predicatar de prima, prima vctró fubítaa tía fit illa, quz nec cfl in fubietto,uec di citur de fübietfo à. nec przdicatur de . alio accidentaliter,nec cílentialiter ; itag» ifta duplex negatio indicet oppolitàin tentioné fübijcibilitacis omnimoda, pec quam excludatur omnis pradicabilttas et hoc man fefté infinuat. Arilt. pcr illud dc prima fubíftátia pronunciatum, quod accipiunt aliqui vc aliam prime. fübtcan tize defia cionem eff qua propri? princi aliter? maxim [ubil are dicitur, pet c.n. fignificat; qa0d ill non funt purz negationes/fed mobis citcüfceibunt omni modam fubrjcibilitatem prime fübftan tia? 1n qnacunq; pred catione, tài elfed  riali,q accidental adeoquod boc proná ciarum fic potius declaratio" dcfimtionis prima fubttantig,qua vt tradita pcr nc gatronss poteracaltquá. parere fulpicio  nem Q noua,& diitin&a definitio, vel cd Mairoa.paílu 9.dicendum,q cü ea vnam cont icait definitionem, et ett de cius in tegrirate;irà pec fecundas intétiones ex plicát has definitiones primz, et fecunda (ubítantiz Io. de Magiftrisq. 1. hu ius prz'dicam. not, 2. quz quidem expli catio ci! inftitato logico multà magis ac« comodata,quám przccedens,& etiam ma HR demente Arift. qui defiait primam ubftantiam per oppofitionem ad (ccua dam;cum ergo fecundá dcfiniat per prae dicati ; conueniens cft, vt primam dcfi niret pec fubijci, . . tu 28 Scd dices, ex hoc; gp prima fübítan tiaomnibus alijs fubftar, accidentibus n& póX& ipáü(met fecundis (ubitanti]s, rofert. Autt.deflruBis primis fabitantus vr fibile ejfe aliquid aliarü ve manere:, aucem nequit incclligi, miquoad effe» x actualis ciens Cam «n, turn Ac ides D ALD  S Lia » Ii joe ci ois ecu NR ER Z6. Dig.VIL DePrédicmiioh pani: tia, tum naturz communcs in fe immedia té non exitiàt fed in indiuiduis, tolle in diuidua,tolluntur ctiam. et accidentia) et natutz communcs,omnia.n.corrümpun 1ut ad corruptionem indíuidui ; vr docet. Doctor 3.d.2 2.4. vn:G.quo autem ad cf. fe obie&inum, et effentiz non eft vera illa propofitio, quia nullo fingulaci cxi. ftéte,achuc poteft quidditas intelligi  et formati de illa propofitiones vera et ne ce(lariz m ordine ad pradicata. cilentia lia,vt clacé docuit Forph. cap. 7. dicens fublatis indiuiduis nó tolli fpecics, vel ge nera,quo .(. ad effe obiectiuum, et etien tiz, ergo vt hoc Arift. dictum vcrifice tur;oportet yt aliud dictum, vndé dedu citur, quod. f.(ubftantia prima principa liter, c maxim? fubflare dicitur jintel ligatur de (ubftare realiter, et vera (u(té tatione rcfpeQu accidétium, ac reali in clufione naturz communis, quz efl. fe «unda (ubflatia, non aot€ de tubttare in tétionaliter, feu fubijci in praedicatione . Refp.quod ficut primum Arift.di&ü, . quod prima (übftáta principaliter;& ma ximé fubftat; poteft explicari tàm pro pri m4;d pro fccunda intentionc,népé de rca liaut intentionali fübiectione in prz dica tione, ità etiam confe&tarium ex co de du&um;vt bené aduertit idé Io. de Mag. citdub. 5, vndé ex illo primo di&o tea liter intellecto deducitur hoc fecüdü rca liter intelle&um eo modo, quo demon. fratur i arguméio.(. quod deftradis pri mis fübftanujs dettruuntur alia omnia .f. patüra: comunes,& accidentia quoad eífe actoalis exiltentge, et ex eodem logica liter intelle&o,deducitur illud idem con tium logicaliter intelle&ü hoc mo do;quod cü bic có (ideretur prima (ubítà tia in ordinc ad (ccundas, et ad accidcn tia in ratione fübijcibilis, bac verà 01a in ordine ad primam in ratione przd;cabi lis, vcl m Ken 2 velaccidentaliter, quia relatiua pofita fe ponunt, et perem Le Deribit nnl fublatis primis fub ijs riecht denso S oidipis  . 49 Exquo patet modo fit yerü il  lad Aritt.di& defirudtis primis fübftan tijs,&c.tàm phyucé,g logicé, Dices,dc flrucis omaibus ; hominibus adhuc c  ll aR n mane:et anima rationalis, et matería, vé «corpus pro altera parte compotiti cum  fuis accidécibus, ergo falfam illud di&ü,, : E efp.Louan:cnt.ob id habent pro fu(pes. &o Es Arift. dictum, veluti tendens ad. animz mortalitatem, Alij e» plicant de totali.deflru&ione primarum fubftantia: rumjnemp? quoad vtramq; partem, quafi  Arift. apertis oculis agnouetit annihis . l:tionem ; Mairon, pallu 11.ad 4,ait,per primas (ubftantias bic Aritt. intelligere   fubftantias o€s lingulares, tam comple« tas,G incóplctas,quod fané textui fatis co fonü nó cfl. Facilis rame eft folutio, et ex. ipfo consxuco lige e NE ftlo quitur fimpl:cirer.de onmibus, quafi oía   prorfus interitura(intdeftru&isprimisfubtantijs,(edloquiturfignarédefecu nedisfubftanujs,&accidentibusqua(ub.eflentanturincis (vt.n.dicimusinPhyf, «oumpofitumeftadz quatumfübiedum accidencium, non matctia príma)nam per nt lhancpropofitionemiptendit Aril.demó  ftrarc dependentiamtàmfecundar | fláriarum, q accidétiumà primis,parum    auté ad hoc icfert,quod facta prime füb« flàriz dcftructione adhuc aliqua mancat Vh ;eius pars fuperfles, nam Dué mancat,fiué nomcertam cft naturá, quz in ipfa exta bat, paritcr et accidentia in ipfa fundar .deleri;quod dictum, ficut verificatur c mé in lub ftanujs integris peii, de qu bus rcucra przcipue illud pronun «iauit hic Acift.:tàcumomini veritate po. terit applicati quoque fubftantijs partia libus et incomplecis con(Lituendo,& di ftinguendo ctiam in ipfis primas, et fe,cundas iuxtà füperius dita, Quares, quomodo intelligatur aliud  Ari(t.dictum; prima fubftantia proprié ; principaliter, et maxime fubflat,d gá [. ponantur ille particulz JRefp. Orbcl. quod ponitur propri? ad diffeiéiam ac .Cidentium, licét .n. accidens polit effe fübie&tum accidentis, non tamen vItima té terminat cius depeadentià, vt lace ofté,dit Do&or 4. d.1 2.q.1.pomitur principa liter ad differentiam fecundaram füb ftanttarum, quz non (ubftan: accidenti bus,ni(i prout funt in primis, homo. n. nó dicitar albus, vel niger) nifi quia. Sortes, vel B. Vo  uu WEM. . m N Mos 4752 . " "as FEN : i |». sel Plato eft albus ; Et tandem ponitur 3 M. Bointsa oftendédá, quod prime fub | flantiz pluribas fübftant, quam fecunda, eh VE p yt T :".A "Wir Sec A1  Pairs cared quibus (ub . . jo fccunda, et cum hoc i pis fecundis. . $0 Quoad tertia fübflantia fingularis vuiuerfali cóparata dicitur prima fübftan tia, et magis osieimds erit quá m primitateim perfe ctionis im partici ando ronem fubftantiz, q nó haber fub  Au c nuarl3lie [ra Arift. in hac cap. ailtid Viliuvsaaisss  anth aam 8 À enius compararionis declárarioné re Wer. a T nep 1e €olendum eft ex di&is (übftantiam ità ap pellari,vef à (ubftando, quz eft denomi fiatio relatiua;vt ait Orbel. quia füb(tare fonat (ub alio ftare;aut alteri (ubelTe,vel vt inferius fuperiori, vel (abiectum acci denti, aut à fübfiftendo,qua eft denomi nitio abfoluta, quia (ubtiftere fonat. pec fe ftare, et nonin alio,cui inkzreat ; hzc e(t ratio effencialis (ubftamtia, illa veró i accidentalis, et iftam confequens ; fatio abíoluta,& effentialis equaliter có petit omnibus (ub(tantiis, cum a&qualiter . omuibus repugnet alteti inhzrere, vndé  ex lioc capite, nimitum róne fubti (tendi, non datur primiz,& fecunda fübítátiaynec fübftadtia particularis eft magis fuübftan tia, q vniueralis ; vndé minus rc&é ali qui &t.ex hoc capite .(: quantum ad ratio  neni fubíiftédi, aiuat fübttantiam prima effe aiagis (ub(tantiamsd (ecundam, quia erfe&tiori aiodo participat fübiiftentia, q (ecunda, cum partici pet illam imimedia té,(ccunía vero mediate, quia .f. ratio fuppofiti primó conuenit indiuiduo, et €ommuonia nonnili per indiuidua fuppo fitanuur. Minus redde hoc dicitur., nam vt rotat Do&or quol.4. M. et quol. $. V. et quol.9. A. aliud eítloqui de fübüttere pro p fe eiie, vt excludi imnhatrete, aliud prout idem cit,:juod incómunicabiliter pet fe cxifteccquod eit pro»riam füppo fiti,& petíonat ; quando hic fic compa fatio iter primam, (ccundain fubftan tíam; et quaritur queam cacum perfe €t.0ri modo racionem (übttanua partici petsquattio efe debet de ali quaratione, qua (ic ecriqscomanais, c n.tieri folec quacum; comparatio, in tora nempe : n oing. t j ed E ual Le dif [di is rimen ep female 65, tur fübtittere pro acórhutiicábiliter per fe e(Te, fubttantias primáe düritaxat com perat, ex hoc capite non debet dici prima in rationc fubfittendi;quam fecüda, et ana gis fübftantia, quam illi» . : 31 Potius ergo talisprimitas, et maio ritas attendi debet peincsdenóminati oné relatiuam fub(tandi, hec .& ratio perfe &ieri modo partícipari pót ab vna (ub ftantia, q ab alia, quatenus vna. füb(tare potce(t Dudbos pradicatis, ac magis in denendenter, q alia, et (ane in hoc fenfi Anft. primasfubftantias appellauit tabe ftantias fingulares, f(ecundas auré vniuet fales;ac illas etiam magis fabttantias di xit;ità colligitur ex ipío contextu, vbi fic loquitur,prime [ub[lantie ide, omni bus alij$ [ubijciutur y C alia ommnia,vel de ipfis predicamtur, vel in ipfis [unt y propter boc maxim? fubflantie prim& dicum ury& ex hoc etiam capite comparaudo adinuic em fccundas fübtt arias ait, fpecies effe mag s (ub(tantias generibus y nempe quia pluribus (abftant,d genera, et itd explicat Tat.cit.dub. 2. At (ubftantias fingulares cífe primas (ubftantias in hoc fenfu, magi; (ubftantias vn:uer(alibus potet adhuc dupliciter explicari, vcl realiter, et pro prima intentione, vel logicalitcry et pro fecanda. Primo modo fubftantia (ngularis dicitur priiha füb ftàtia,quia quoad actualem exi (tentiam, et phyí(icam omnia fundátur in ip(a, quia et natui£ communes, et accidentia ipfa 2» exiftunt ad exiftenuiam cíus,& ea. fublata ruunt quoad exifEentiam, quod infinua uit Arift. dicens, non cxi flentibus primis fubftanujs rmpotlibile cffe aliquid aliorü remanere j cum igicur fit bafis, et tundamentum, cut cete.a innituntur quoad exi ftentiam, optimaratione prima fübftan tia dicetur,quarenus prímó,& immediate exiltit, et nature comuncs (fecunda fübfiátiz dicécur,quatenus fecüdarió,& me diaté exiftüt,ad cxiftentia.(. primarürité magis (abitanti dicetur., quía pluribus realiter (ubfta:,d. commuüncs, juia eGenialiter includit naturas. coipmunes fuperiores, &accidentaliter plurima (u" fcipit accidentia;à quibus poftea median pit Ag tc denominantur euam f ; prima | jio. LI $64 | Dif».  De "Tradicamentis im parti;  z é 31 Alioautémodo .f.los;caliterfubftantiz cenfequens ad rationem effen2 Ns ftátia fingularis magis fubtiátia dicitur. j vniuerfa is, quia plaribus fub ftat praedi€atisloquendo de pradicatione tài cffentiali, d accidencali, et diciiur ctiam pri ma fobftantia ; quia in predicationibus accidentalibus immmediaté lübijcitur, et primarió, fccundz vero lübftantiz mediaté, et (ccundarió 1 vbi aduertendum ex hac prazfertim fübiectione in pradicationibus accidenralibus attendi denominetjonem (ubflantie, auia in prz dicationibus c(Tentialibusetiamaccidentia. Fubijciumturfuisprzdicatisfapcrioribus ;&excoyq:odeftlubie&tioimmediata," 2cindependens, diciturfübftantiafingolaris prima fübflantia, &magisfubflan1ia,qvniucrfalis,vndélicethomov .g.pluzibus(übttetaccidentibus,qPerrus;quiafubfitomnibusaccidentibus Petri,a caliorumfimulindiniduotum, ramen.adhucL Eetrusdicidebetmagisfubftantia, quamhomoinrationcfubflandi;tüquiapluribus predicatis(ubftat, loquendoetiadecflenualibus; tumquiaefló loquendo dc accidenralibus tantum; fubftetpaucio.yibus;adhuctamenfubftatnobiliori modo,nimirum propria virtute,quia imme diat &,ac independenter ab alio. homo au1€m. fübftat illis dependenter ab ipfis ;ndiuiduis,quz expofitio cx ipfo contextu «olligitr 5'v bi hac ratione diccbat Arift. anter primás(übftantias, et inter. fpccics vnam non cfle mogis fubftantiam, quàm aliam qoia zqualiter fubftanr,quod vtig; nequit cxcéfiué inrelligiquia hic homo; sel é homoin cómuni pluribus accidéti, bus fubflat,ac przdicauscffenialibus, q hiclapis, vel lapis, fcdjintelligit in (centu prefato, qj equaliter fübflát prime fubflantuz;quia vna in fübítando non depen dct ab alia, et pariter omnes fpecies [pecia Viflimz zqualiter à prima depédem fübftantia,nec vna dependet abalia, 3Scd obijcics,vniueríalia precedere fingularia ca prioritate,à qua nó couertitur. (ubfiftendi confeq. ergo debent. dici prima fubftanug, et fingularia (ccundz. kem $.Mct.2. ai nue Meri raid n:agis lubltantias.q laria « Tandcm ier ase acides ibus eil proprietas (ubtalem eiusquz cit lubhftere, ergo cui conucnit prius talis ratio fubflantie, eidé  quoq; ralts proprietas prius conueniet, at illaratio prius conuenit (übftantijs vni uerfalibus, ergo &c. Et cctté quantum ad: (ubftare accidentibus proprijs negati nequit fubftátias (ccüdas prius,& magisJub ftare primis, nà accidentia propría prius. cóueniüt naturis,& per cas ingularibus . Refp. ad 1. hic Arif.accipere primitatem;non eo modoy(ed alio Jogé diuerío, vt explicauimus,& notar Tatar. cit. Hot. 3. Ad z.ibi Art(t.loquitar fecundümentem Platonis ponétis ideas (cparatas, vt ibi communiter Es pofitores notant,prz fertim Scot. Ad 3.ncg.(ub illata minor y nam ratio fübftantiz in communi, vr cfk prz dicamentum a ceteris diüetfum, vel equaliter competit omnibus fübftantijs prmmis,& fecundis, vt dicebamus, quatenusomnibus ex aquo repugnat inhzrc« re;vcl ti aliqua intercedit analogia, pere fe&iori modo conueniet primis, quà fe» cundis, vt poté quz includunt totam Icctionem fecundarü,& aliquid amplius. Dices, (i equaliter cis coücnit ratio come munis (ubfi (tédi, ergo et proprictas fübftandi,qua ab ca dimanit . Refp,etiam(ü aptitudo fübttand: 2.jualiter ; imó prius. fubttantijs fecundis conucniret, aétus ta» men ipie tabítandi prius cxercemur in pri imis,quàm in fecundis, in quibusexcrceri nequit, ni(i mediate, ac dependenier ab illis. Ad illud denique de (übftare accidentibus proprijs,vluró concedimus prius cóuenire naturis, quàm fingularibus,, S. ijs conuenire medianiibusillis fed iam. di. ximus denominationem prima fubitantiz non attendi dcbere ex (übie&ione ad: huiufmodi prz dicara, quia ctiam aecidem tia fuüblunt füis vniucrialibus, ac eorum paffionibus mcdiantibus illis, led attendi ex fübicctione ad accidentia communia Addunt alii, qi immediata;ac i bati cue uenit Eesti g cdm vadit .9 quoad cíientiam, et necc ftcnuam tes e, conua fc haber » idco. «ew aj orent EMEND: FU "C" 7 enim ti(ibile realiter exiftit in homine, dud exile realiter in Petro » vcl Palo, ita Sanchez, Complut.& alij; Declaratitur proprietates, Q attributa exoc3 fubfl antt. 3 4Q Ex proprietates, vel attributa adícri pfit Atif. fubftantiz, vt dictü efi 1. p.Inft.quarum aliquz ei couueniunt pro ima intentione, aliqua pro fecunda.», quzdam tandem pro prima, et pro fecun da, quatenus vtroq ; modo explicari poffunt, folct.n. Arift.in his preferam pradicam. multa primarum inten'ionum ad mifcere in gratiam fecundarum, vt nimirü mclios difcamus iuxta earum extigentiam fecundas fundare intentiones, cas autern vocamus ét attributa, quia nó os conueniunt fübftantiz in quarto n;odo. Prima fubftantiz affe&tio eft in lubie&o non cífe,i: in nullo harrere fubiecto, fi explicetur primó intentionzliter  et hac non cit propria fabftantie przdicamentalis ;n quarto modo propri jquia a €onucnit o9 pro-(us fub ftantise Là. inHaken finz, tam complere quam incomplet, tàm ptimis,quárm fecundis ; licér:n. (ubftantiz fccundz dicantur de fubic&to,nó tamcn funt in (übiecto, quia natura nob inberet fuis ipferioribus, fcd potus illa contütuit in efic quidditauiuo '& torma fübftantialis, licet reciprarur. in fmarcria, et ab ca in cfle, et fieri dependeat fi cft materialis, nnnquam tan di€i poteit iij inhercre;quia vt Scotus do€et quol. 5.S.& quol. y. À. inhzrerce dicit ron per fe informare, nec facere per fe vnum, fcd facere vmum per accidens, et darc effe, vel a&um [ccundum quid alicui priori fimpliciter enti :at forma fobflantialis, vt per fc actus, per fe informat trateriam;dat ei a&tü fimpliciter;& cum €a facit per (e vnam ; partcs phyfica integrales (unt quidem in toto,non tamé tan quam in fübicéto,quia illi non ipbzrcnts fcd pouusillud coniticuunc integralitec: et tandcm hac affectio cóuemt. ctiam dif f. tentijs fuübflantialibus, vt ait Avift, intextusquia eque ipfe iphgrenc ei cuius Quafi. I. De prprietatibid fubflamis edre11I.. $65 funt differentig,(cd conftitaant in eíic (pecifico jac determinato. Ex quo fe« quitut,quàd licét ifta affc&tionó fit. pcopria fabftantiz przdicamentalis in quarto modo, cít tamen fic propria tiz in tota fuà latitadiaic, vt contcadilümguitut ab accidente ; falfum namq; efty quod inquit Tatar.hic,hanc affe&ionem Conucn:re accidenti feparato. in Euchati. ftia;quamuis.n. non fit ibi ía (ub:.eóto a» &uahiter, cft tamen a jxitudioalitet, dum autem dicimus proprium efk fübítantiz in (ubie&o non cí(le,vtroque modo intelligitut.Poteft ctiam hzc affe&tio cxplicari pto fecunda intentionesvt idem fit. (ub. ftantiam in fübic&o non effe, quod nom eife aptam de aliquo accidentaliter prae dicati, vtfapradiccbamus exponendo fecundó intentionaliter eandem particulam in dcfinitionc fubftanti . . Sed inftabis effe in fubteCEo male intcr affectiones recen(eti (ubftantiz, cum fit de ipfius definitiones et maléetiam cxplicari per lioc, quod fubftantia nequeat de aliquo accidentaliter predicari, cadi oppofitum ex profetfo docaerimus di(p. $. q.$. art. 2. Refp. inrer affectioncs teceníeri, quatenus eff negatio immediate fequens ad rationem politiuam fuübftai tiz, ficut paffio fequi folet ad c(fentià y vndé dimanat, et ponitur in definitione fübftantiz, non (ccundam fe formaliter confiderata (ed vt indicat, et circumliribit rationem politiam fübftantiz, vnd& fatemur nocificationé illá (ub(tantiz potus effe de(criptioné,quàm dcfiiiioné 5 cando autem difp.cír.q.vlt.di ximus pof Íc tübitantiam quoq;acctdentuliter prasdicari;loqucbamaur de pizriicari accidcditaliter per imodurb accidentis przdicabilis, hic autédicimus pradicaci noa poffe per modum accidétis przdicamentalis quia fundamentum huius predicacioni$. cít veta;ac propria inherent forme,que przdicatur, in (ubieéioy de quo pradicatur,quz inhzrencia fübftantrig repugnat » et in hoc nulla eft contradictio. » 3j Sccundaqua cóuenit determinat fecundis fubítanujs, ac ctam ad carum ditfercntias cxtenditut, eft vniuocé pr dicari de primis i, (ecundum ide nomen ; et ra$66 E em in illis etfencialiter inclufam ; «X quo patet hanc affectionem elfe meTé;nten;onalem. quia przdicari eft fe€undarum intemtiondm, et inrell'2i .deberede przdicatione figoata non exer€ita,non.n.in tecminisfecundarum inten tionum valct dicere » lub(tantia prima» e(l. (ccunda, bené tamen in terminis primarum, Petraefthoao;e(tanimal, eftpationalis; Vtautemhaecaffc&iofolumAn(ubftácjsreperiatur, dcbentaccipiprimz,&fecunde(abftanrieinrgore, namfifuséaccipianturproquacun:j; natura.»vniaerfali,velparticulari, camhocmodopoffintetiaminprzdicamenusaccidentiumdiftribui,&a(Tignari,vtart.prz€cd.dub.1.diximus, potecitconfequen1ethzcproprictasetiamadvaiueríalia2» Accidentiumextendi, cumipfaquoq;de fuis inferioribus vniuocé prz«dicentur, vt di&um e(t 1.p.Inft.tra&t. 1.c.6.at rc(pc&u (uerum fubie&orum;eftó poffint effc vniuoca praedicata,.quia dici poffunt de eis (ecundum idem nomen, et rationem, vt conflar.de albo ref pé&u niuis, et papyri, nunquá tamen poffunt vaiuocé gra dicari, quia talis conceptus non incladitur e(fentialiter in illis, wt declarauimus diíp,2.q. 6. art. 1. quod alij dicunt pofie de illis praedicari vniuocé. accidenpi e eücoridier x : 36 Tertiaquz determinate conuenit eta Lor rv iat hoc aliquid.i.igni ficare aliquod determinatum, et lingulare non vlterius communicabile, ad differentiam (ccundarum » quz. figaificant quale quid .i. aliquod. indetetminauum voluecle ; et communicabile pluribas . Neqae hinc inferas, genera ; et fpe€ies in qualequid pradicari conrra dicta in difp.g. Nam vt notauimus in Iaft. non famitur hic quale quid in ptzdicamentis,vt (imebatur in prgdicabilibus ; quia bic (uautur, vt contrad/ftinguitur ab boc aliquid, quod (ignificat (ub (tantiam ità per fe exiltcotem, vt poditdigito demóÍlrari dicendo, hoceit aliquid; € contra veró quaJe quid (ignificat lubaantia. vniuct(alem aon per fe primó, et iinmediaté (ub (tencem,(cd per primam fubítan. tiam, in quo vidctur habcre mo jum quaT Difp. VII. De Pradicamentisin partic... litatis,qua: nó pcr fe, (ed per aliud exi (titg potcft etiam E BACEEA fub ffir figals ficare quiequid,non a&iué, vt differens tiay fed paffiué, quatenus fi gdificatinactram vleerius communicabilem., et qualificabilem per e(fenuales differentias, "Vt autem hzc atfc&io fingulacibus td» tum fubítantiatim conueniat, cum dici« tur prima fabftantia boc a[iquid figni care,non fufficit dicere, quod fignificet aliquid determinatum,& vnum numero s non alteri infcriori vlterius communicabile, quia in hoc feníu etiam fingularibus accidentium conuenire potcft, yt diximus in Inft.(ed addere debemus, quod illad determinatum,acnumcro T | fignificat, ità fit incommunicabile, vt alteri nequeat cómunicari,nec vt fuperius inferiori, quod cít e(fe incommunicabi le, vt quod, necvtformafübiccto, fiud  fubftantialis, (ind accidentalis, eit. e(fe incommunicabile vt. atio. n.(i : politi " quod hi: Ariít, imcelligit per pris roam fubftantiam,yt notat Mair. paíT.1 1,nam ipíc nondiftinxit, vt nos Theologi, inter fuppofitum, et ngulare fubflan  tig)confifticin hacdupliciinoommunis   «cabilitate, vt quó ; &vvtquód, ytdocet Scot.1.d.2.3.7.$..4(d primam queft.Düautem  dicimus primam fubftantiam hoc   aliquid fignificare, et fcciüdà quale. fumitur prima, et (ccunda fubftantia &cntionaliter, ríon.n.folummominibus;   Ícd etiam intentionibusconuenitfignificare res feu effe (igna rerum, alioqui £4 (umantur primó jntenttonaliter, tunc, yt ) notat Tatar. actus f/gnatus capitur A a&u cxercito,vt (cn(üs (it prima fübftan tia lignificat hoc aliquid.i.eft hoc aligd . Quarta, quz cóncoit omnifubità tiz,non (olumdirecté, (cd etiamlatera  liter ; acindirecté exiftenti in przdica  ? mento,ett,noa habere conccarium, quod quidem intelligendum ett de contrarieta te proprie dicta, qua verfaturinter for mas politiuas übi inuicem oppofitas, et ab codem (ubie&o fc mutaó expelientes,  vt funt au umPladas qualitates ; hoc.n, modo nulla (abitaotia alceri opponitur quia cito vna forma fubitantialis à matc ria cXcludatur per aducnium alterins, nó  idur.  e yu  CREER 7 a sd Que A. De proprietatibus fubfrdmia: c/fotIT. idcircà cótrariz cenferi debent, quia c8. trarietas eft (pecies oppofitionis, at inter formas (abftantiales non: vcr(ator repu ia oppofita,(ed tantum diíyarata s [m qua duplici repagnantia vide infra. difj.9.q.1.art. 1.. ) nam abioluté loquen, do forma füb(tantialis non decetminatam: formam excludit, et magis hanc ; quam illam, quod ad oppofitionem requiritur fed Qué excludit omnem d; (paratam 5.& € quacunq; codem modo íncompotli bilis eft,& non magis cum vna;q cü alia;; Quod á dicas, faltim formas cicmenta tes lic opponi,nam forma ignis magisre . t cífe«um forma aquz, Q.aeris vt €olligitar ex z. de Gen... Ref. forma: ignis fecundum fe (ümptam z'ju& in ca denr máteria repugnare cü forma aeris, ac cum forma aque, dicitur tamemmagis pugnare cam hac;quam cum rila, racione qualitaturs illas formas: infequentium ; quz veré,& propri& inter fc comrarian tac Ais, qualicates itta ab iplis: clemen torum fübítant;js dimariant ergo prius iu ipfisslacontrarietasteperitur, d. dcin de paci. Ref: cum Tatar hic 4.2« it (ol.ad 5. prin. g» cótrarietas in etfc&ti bus. nom arguit femper in caufis contra. fietarem focmalem (ed rátum virtualem,. et radicalem, qu& vltró adanctimus in ele mentis, quia vt ait Tatar. aliqui hibere conttarictacem victualem non eft aliud, Q illud poffe contraria producere «. IKkur fus quamuis priuatio veré opponatur for. ma (ubftantiali, oppoiitio tamea noa eft contraria, féd folum priuatiua, cum priua tio nihil reale pouiuuay yorat. im fubic &ooppofitum formz. Deaunr ncq;dif fctenug fübitanviales idea genus. con dinidentes propt € dici polf'anc cótrariz, quía nom infun: gem ri, veluti conum fu biccto,à quo vt fiam fe potfinc exclude fe led dicun:ur coacrariz, quatenos fant primo diuería: ; cx quo patet erratle Ma ir patfaü 16. dum his rationibus conuictus fiacuicin lübttant/js veram  contraricta tem; ita |; de cont: arietate Fus? lumpta y m arum vel pro nobili diuertitate  et incompo libilizate atit pro oppofitione pruauua explicandus ett Arift. cum 1. Vuyl. go. ait iv omni genre. vnam cflc wA  $67 contrarictatem,& 10. Mcr. 24. differens tias (pecificasfubftantiarum e(fe contra. rjas;de quo vide Ant» And: cap; de fübft. quomudo autem hatc affe&io: quantitati quo; conueriiat dicemusq. feq. Quia, qne Er omaiilteirie el uenit cft non(ufcipere magis et minass vt accidenuia,quia velconfideramus fube ftantias quoad rationem ipíam commue nem.(ubítantis; prout fübftaxia dicitur, non quidem à (ubftando, (ic .n. vna (uüb« flátia dicitur magis (ubflátiay q aliayuia heccft ratioaccidentalis, fed, vt dicitur a fub(itiédo,vel pcr (c e(fendo,& fic vna (übilantia non poteft dici magis fübttan tia, alia; vt Scor, docet q. 1 $.predicam, propé finem, nec cadem (ubttaatia in: fe potelt dici modó magis.» modo minus fubftantia » ficut vanum album eft magis: albuar quàm aliud, vel lodié infe ma gis album, Q bati, vcl etiam confideran.turfobftintig(ccédumrationes peculiaresearumy.&ticneg;fubflantiafufcipicmag, s, &, vnus.n« homo: noncitmagishomo, quamalter, necidem: homopotcftfaccefTiuéfierimagis. vclminuslomo;vteueuitde: accidente, Pro:;acintentionis Ari(t.no,d.17.q.5.formàá.fufciperemagis&., Q.ipfambaberelatitudigemquadam, quaelacitadoaliud non eft., quammagnitudo: formae, magnitudoautem: formaduplexefl, vna(ecundumquampluresfubie& tpartesinformat, &diciturmagnitudoexcen(ronisproueniensexlatituriineen. uitatiuaformz; akerafccundüqipfafotmamáior, autminorcítin(cipa, Scinuaeeadzmpacte (ubicéti, &dicitur magnitudo inten(ionisproucniens ex latrtudis. ncgradual: forma; gradusautemformae duplexettex Do&.ibideXXosoditaciuus, &fecundumiftumgradum effereami mindiaiibi Ticonfiflic, quiagradushuiufmodiaddatur, vcl(birahiaturymutarut[pecics,non.n.cltmáipfas.metdifferentia(pecibicayquazioduuifibisliter(pecieconjuan jbeacaiebatArif2$Mcr.10.rcrumc(eniiasfchabere, venumeroS, ju:busadditavoitace,velfub .tracta [ratumcilenualiternumeius. iuratatur;$68" Difp.VIL.De" Predicath entisinpartie...tatur;altereftgradus perfe&ionisinditidualisquz eftquedamrealitas formamatavniricumaliarealirateeiufdemfortmzad integrandamvnamformamaalemfic, vclficintenfam. CüigiturArift.bicnegat (übitátiáred defubflant'a (ecundumgradumpecificü,fic.n.neq; albedofufcipitmaier magis albedo albedine, vt dto,atque ita per hanc proprietatem nó «li ftingueret Arift. fübftaptiam ab acci dente;vt ipfe pretend t;loquitur ergo de ipfa praefertim fecundam exiftentiam in indinidüis, et ait etiam in hoc fenfa non fuícipere magis, et minus; veram non ita abíoluté loquitur, vt ex hoc loco vidca tur penitus przcludi via tuendi fubflan tià füícipere magis, et minus quoad gra dus indiuiduales, vt putauit. Mercen. in fuis dilacid. nam potius videtur compara tiué loqui, qj nempe et quoad iftos gra. dus magis, et minus non füfcipit,vt quali tátes,quia albedo v.g.vel calor fecundum exit entiam ita füfcipit magis, et minus, vt paulatim, et diuilibiliter acquiratur, ec 1ntendatut, et acquifitus remittatur, ya quod fit modo magis, modó minus in aeníus; at forma fübítantialis (6i habet bonc graduum latiudinem, hoc .n. difca tere non cít praríencis ncgotij) plané non habcbit,ficut forma accidentalis,nà to a fimul fecundum oés dicetur induci, et femel indu&a,non amplus fuccetfiué in. tendetur, vel remiuetur, fed (emper com €is permanebit, quoufque corrumpatur, boc .vt. modo Scotiflz quampintcs dc fcnidvot fab(tanriam (afcipere magis, et minus ex Dodore 8. Met. q. 3. vt Faber Theor.;$.fedanfalicitcrfuolocovidebimus;Scotiftznàq, nonignobilestuentur fubflantiáneq; hocmodopollema,gis,&minusfüfcipere,vtTatar.in:hoc€ap.q«2.dub.2.Barg. 1. d. 8$.q«2. $. 4d «liud de attributione.. Maior paffu 17. Caucl). im Anim.difp.1. (c&. 10. et alij, Quomodo autem hec affeGio ctiam quantitati conueniat dicemus q.feq . .40 Sexta demü, ac vlrima proprietas ef; quod (ubitáiia vna  et cad numero eft córrariorü füfceptiua fucceffiuà, de n eft d fficultas, an competat foli fab antig,& omni,nempe tam prima, quá. fecüda,communisfteré opinio Scr j €o quia céfer banc cffe proprietatem fübe  ftantiz przdicamentalis in quarto imo do, ac proinde cum ea in tali latitudine. conuertibilem, ita .n. communiter inter prezantur illa Ari(t. verba maxim verb proprium fubflantia, &c. ita.Au&ores paffim przfertim Thomi(tz Caier. Sot, Maf. Sanch. Complut. et alij. Alia opin negat effe propr in quarto modo, quia. nó tantum competit (ubftantia: predica mentali,(ed ctiam extca pradi nam anima feparata recipit accidentia ae. cótraria » ac etiam materia prima y rüríus non folum comperit fubftantiz, fed etia. quantitati, eadem,n. fuperi cies modo  cít alba, modó nigra yndeait Maior. paf fu 18. quód qui vult hanc proprieta ? feruarc, debet tenere. ualitates contrarig immediaté informant (ubftan: tiamficut quantitas ipfa "mo Scd media viatenendaeft,quod nimi     ram hac proprietas foli vrig; ful bfant Nco conueniat, non   [miei d prim: dumtaxat, atquea lius tantum erit. propria quarto modo, itadocent ex Sco.    tiftisquipluresin hoc cap. Delphinzs ;.    Io.de Mag Au. And.«ui piOurX ; quod cum Arift. ait maximae autem p prium [nbflantie videtur, ly maxime accipi debet nominaliter, non adactoia liter,nimirum pronomineadicttino ; ge  €onítcuatur cum illo geniuuo fubflus« « uj vt fcnfus fic maxima fübtlácix. t. pri.  mz fubftantia eft proprina;&c. Vt. aue, tem hzc affeétio (oli (ubftanriz conue niat,& non etiam accidentibus, non tan» tum dc concratijs refpe&iuis inielligene, da eft,(cd dc concrarijs abfolutis praster tim, vt norant Mair. paífü 18. et Io. dc Maz. hic $.5.$ciends,conuaria.n«tcfpe &uma fafcipit oratio, cum cadem perícuc rans ex aliqna dumtaxat. accidentali 3 riatione traníit de veritate ad falütatem y. aut é contra ; et boc fignificawt. Arilt, ipfe, dumad banc obiectionem de ora tione tefj inquit, orationcm elle fuccefliue capacem verjtaris, et faltitae Sta k € $ iE D  PA A t Mat Quafi I De preprieratibus fubfanti.eAytIT. | $69 isnon per mutationem (ui, fed rei, non ym. vul: negare, Q» etiam aliquo modo in fc non mutctur,icd (olum,quod nen mu tatur co modo,quo (übflanua,cum füfci pit contraria: ipfa .n. per folam fuiamu tationem contraria (uícipit, ncc neceífa 110 f(upponit. mutationem alterius, quia syoutatur mutatione ad fe recipiendo con traria abíoluta : at oratio contraria fufci 1 mutationem altcrius, quia muta | so angit ad aliud ceci cótca ria reípeétiua, vt funt veritas, et faliitas. 41 lIncelligenda eft. etiam de fübiecto vltimato, ac prorfus independent, nà fic excluditur quátítas cfto.n. pott et ipfa fufcipereconuaria abíoluta, et per fui gütationé, nunquam.tamen ia recipere ' poteft, vt fübicctum vltimaté rerminans corum dependentiam, fcd rantü vt fubie €tum proximam, et minus principale, vt €x profctio Scot.docet 4 « d. 12. q.2. quia Ficét in quantitate iamediate. recipiatur albedo,calor, &c. tamen quia etiam ipfa nancitas eft accidens, et eadem depen ia dependens, ac qualitas ( et idé di endüef(fct de inrelle&fa recip;ente fcien tiam, et errorem, íi poneretur accidens realiter ab anima diflinctum ) non poceft illa (uftemare, niti bencficio (ubftantia fuftentantis ipfam, qp licét actu non pra ftet fübflantia in Eucbariftia, przítacurfamenà Deo fuppléte vicesillus, et actu fatentantem quáxitatem in gencre caufa efficientis : vode (emper vcrum e(t dice re, quod quantitasab alio (u(tentata. fuü fleniat, et in virtute altecius, et quamuis incali flatu a&u non dependcat ad (übftà tiam, vc ad lubieGum inhzrlionis, adhuc tamen dependet. apsitudinaliter, et idcó m dici potefl. (abic&um princi palc, ac indcpenders ; vnde conítat opus non cífc, vt aicbat Mairon. ad (eruandam hanc proprictatem tencre, quod qualitas immediate inharcat (ubftantig, ficut ipfa quantizas, Nec minus acgare quantitatem mediare inter fubitantiam, et qualitaté, vt fabic&um quod, et rccipicns, (ed tan ttim vt fübie£tum qao, et rationem rcci paendi, vt ail omplut. difj.12. q. f et Lo.de S. .1.art. f. Nam quana tàtem veré effc tubicdtà. q«od immedia logia, NS um aliorá accidentium per quod fuübfti .tiz inhazrere dicuntur, fusé monflramus diíp. 5l hy(.q.3art.1. et 2. neque hic af fert Cóplat. pro parte oppofita aliqui n €x ibi dictis non mancat perfc& olutum. Tandem bene ét dcfend: poteft hanc proprictatem covuenire folum hu ius przdicaméti (ubflaotijs, quatenus conutuir; niti iliis, quz (unt directe, vcl faltimreductiue in ipfo, vt [unt anima, et matcria prima,& corpus pro altera parte compofiri; vel t sueri velimus (quod crit difficile) conuenire tantum fobilàcjs di scéé in ipfo repofitis,negandü eft mate» riam primam effc fabicétü accidenrium, vt nos late tuemur difp.3.Phyf.q 1. Cor» pus auté,& anima rationalis, quando sü£ feparata,nó ampliuscenfentur partes, fed tota, et habent quati rationem fuppofitiy et idcó bene potfünt accidétia fuícipere., 41. Quod veró non omni fabftantiz huius predicamenti cópetat, (ed tanum ptimz, quod prater Scotiftas cir. tencng Ammon. Canter. Didac. Ruoius, et alij Prob.in primis Arift.teftimonio, qui mi mimé docuit hanc proprictatem eíse có muné omni fubflancg,(ed dixit efc ma ximé propriam,vt (ok fubflantiz ill3 tri buerct,& accidentibus negaret, quin po» iius c xpre(Tit conuenire (ubfLantig, quae eft vna nuincro, bac autem cft fola pri ma fubftantia, Nec valet folutio Tatar. hic in (ol.ad p uz eft communis Thomift. quod licét (ecunda fübftantia, Íecundum (e nó fit vna numero, bene ta men denominatiué, et per accidens dici tur vna numero, vt ipfingularibus repe ritur. Non valet, quia «um talis exiflétia numeralis (« necetlarió requi fita,vr fubie Gum dicatur realiter contraria in fe ve« €ipere, plané (i natura, (cu fecunda füb ftantia (ceandum fe taliter nó exiftig;, «3 tantum pez accidens ex conun&ione c diffcreniia indiuiduali, ic neq; per fe di €ctur «ontiariorum fofccpriuayfcd rant per accidés. Neq; fatisfacit, gy al j dicüns illam particulam (am vnam» 7. 1dé nie mero fityidem fonare, ac vna, et eadé nue mero períeuerans, quo [cnfu poteit ét ta« lis vnitas (ccundis conacnire fübflanujs, Quio, vt diximus; pcr es vbum numero y m vU  ETAT Te   UDfg VU. De "Pelicanientisin fatti... dititeligie fisgalarem fübüftctii qua ome "finó neceffaria e&t ad (ubieclanr, inquo eóttrariarecipi dcberit y et non fola períe süctantià (obicéti qualitercir]. esi(lentis; o Ratione idipíam prob.quia Aríft.do €uit hanc proprieratem conuenire primae fübftantix ob eias (ifigularé modi cfien. 4, et (abftandi propria virtute, ac indc. pendenter abialio, et ide negauit con (cniré orationi, quia fecipir.coptraria nó "per marationé füi5fed altcrius, at fecüda ftantie nequeant hoe modo cótariz Tccipete, (ed tantam mediate, et depen denter à primis ; quod non fufficit, v eis «ilis próptiéta$ conuemte dieacur ; alio Quir etiamoration y et alijs accidentibus Opetére poffety quia et ipfa poffunt re« vipete córratia in virtute altcrius, ac dee pendétet à prima fabflaiia,ergo &c. Ac cedit;cuod fi hic proprietas nonconue mit fecüdit, nift per ptiRas, ergo re vcra folü cft proptia prima tubflanuiz, et cü xa tonoertib;lis.euia proptietas lolum cü 6 conaertitut (übicéto,cui pra. 0,& im tfhédiaté conachit, don cor cóuenit me idiaté, et fecandarió, vt patet de rifibili Tefpcétubofninis,& Petr, vel Pauli;  4$ At dices,fufciperc cóttoria nil alind «eft; d fubBare conirarijs; fed fubftareace tidentibas eft afie&tio: fequés fübftancia pé&dicon entaletn, vt fic ; cx Scot, cit; 1; €l/8.9:3. 6. Teneo opinion m; crgo faíci pere cóncatia hon tstÉrüm prima, fediit Kfecanda cotüeniv fob fran. Retp.cda €tdédó min. fi (obflore lurhatür qnocüg ; hod fiac media é,1.06 immediate, hind depehdenter ; fii€ iodepeadenter, vndé  "étiatu ?v hoé fenfu eoncedi dcbet habc Bréprictatem edat fecunda compewere e, vtbené Roujus.adhotat (ed fi fübttare famatür proprie, princi ter, et tiakimés(olüm peim& cottpe« (übflatitizs fica pati, fi cobtraria tccie peretüm atar pet fcj?e indopcadenter, vt Beirat 2b Arift. folom, prim comperit füb frd is $0tandüm tamen eft, ey pro« priccas (ofesprendi CÓttatra homdicit de fictéc fob etis im vota faalatitodine, MU 6n folum dicirüctefpe &tu vtalfoioi fedus in ecdiaead prt i 'eveita Lpuierag et proprias pa (Tons,  X x 5. oc PR. quibus omnibus fubftat. prima: fobflast" tia s bac autem proprieta$attenditurío,   lum penes contraria accidentia, quibu fubitare poteft independenter:    55. Vtaurem hac affectio: cuicárgs primar fubftantia conuenire dicarur. non:cft nes €ctfe, ep (u(cepriua fit (uceé(liué omit.   coniiranoruim, fed fufficit aliqua poffe fue fcipete fecundum conueniermiamfug: naa ture, itaquod efe fufceprutam 2 tiorü indcBnit€ (umatür, neq; debet irà intcliig: de contrarijs abfoluris,:& ptos prie (ümptis, €t prorfus refpcétiud exclu daritur,& minus propr: é dida; Ex. ' caelis, et angelis necetíe ett " trare(atém qualitatomactiuapü A pàfa   fisaram, vt bene hic notar Orcbel.ícd. fier aliquam a(fignare, cui itideper | terfoübRcar.Et candem cumrdicimus$(abafrantiame(Tecontratioruattiuar2sfuecef baé,valiéwotandu meft.quoddo €et$co.4.d.49.q .13.$:eg,hocL L:»nondeberei nteliigidequibuf cungsconatrarijsac ceptisfecundumnut mecum,nec.déquocan gqseodemfecanidumendfed decomcrarijsfe cundumfpecie€cptis,&decodemfecundumT&tideeodemfccundummiy nomomni,fedaliqno;quiatüncvilium(bid étumdecerminaret(ibaltetoriorum,oconitateidefalfum;gideterminatuseftadcalorés.:efauitDoctorq.15Pciidicam.infine, aitjidebquaimcunqsfübftantiam:dicicGattariotum(afícepriuamyquianuliafubfÜe:tiacx ratione(ubftanuaprohi betuccó« rraríafufc ipere,licétaliquaexfudproeptiá formadetermineturad. Vnücontrastramfhe commadicrdcbuerücprocóeletatiot itiahumuspfoprictaus,qaarcuhintentiotialitctpotcftexplicari4vciludsdicaturcóirafia(ulci petedc«juoprardáecatacóttatía(ücceffruéverificaripoísüteHyeyio$uedog quimsQv£AST IOIL $1»"aiainul!t7p ni:b»be Qrdntitalec. i346n«B44(xVabtitatémol is, quehoeptadeCoWdcamerkumconitmuisciedésteah cerdifiaétüaLubtta ea6fl«nabingisóm nium(cnías.con; tdiNe«.num[!".de'poten Nopind es, &uiaidfuseprobamu sdifp.9.Phy,q:art.2.nibilhicfup erc(taddend amadibidi &a,nifipAtr iag.nuper timàdifp.s.fec.xtenetquantitatcfondifti nguiàmatetiaprima, idquetuc fürpeculiariquadamvia,etiamàNosninahibusdiaetía, fedcertgminusfelicitet.Vt.n.refpondeatadilludincluctabicargimenta;quan títa$ partis (eparata manet ab cia(dé (ub. ftantia, cühoftiaconfecráta nequeat c A lio corpore compenetrari: » qui eft effe &us quát itatis, qug corpora exteadir ad impenecrabilitatem ; ait, quàd licet ma feria recedat ex viiconfecrationis, ma: fient taletía ieationes ciüs,qug proti mé: fündànt mmpenerrationem; quatents natura faa fant mcompoffibiles cum alijs «bicatiodibus alterius diaterig. Sane hoe eft contra cotmunem: doótrinam ceram m Socíet atis, qi modos (de quor(rnu vbicstio apnd omat m' à re wbicarà diftingwentes ) patfiei docent ef fe infeparábilesà rebus ; quani fuat mo  di, et per hoc modum à rc dittingunat, di Z eius e(tentiam in hoc có(tiraum ; femper fitaffixusrei vom   a rer in rerum natucaexiftere poffit eiaga Dci abfcluta, Falíum ctiam eft ibicationem fórinaliter, et  ptoxidie fondáre impenctrationém, quia cüdic rie que Des poffcr dao corpora in'eodélo  £ocoinpenetráre, quia vnumquódq; faà petit vbicatióncm numcericam,nec vnum poteft in loco conftiui per alterius vbi Cationem aut ambo per eandem;vt oíté dimüs difp. 11. Phy(.q.5.arr,1.agnnos isi tur hic de quancirate, vclut dé accidente à: fubftantia realiter diftin&o ; idq; modó fapponiaus cum communi ; cótra quam licec.Poncius difp. 14..Log. n. $9. argu fnentüm proponat, quód ei videtur yal. dé difficile, áttamen bené percepta quá  titatis elfentia; prout diftinguiturà fub ftautia materiali, ex bic diecndis, et in Phyca loc.cit. facillime'diluitar; fala eníai affikmit; quod quantitas ex fui maru ra nofi hibeac faa eot«tate abfolata partes fias extraj(é  Anuicé cum proporuone. ad. paccesloci.: precise, et fovdialíter ex Quat: Y De quamitiledfola] OE!   $7 inipenetcabilite? sed hoc habeit ex r& (pe&tibus vaionis rater.pattes adindicé s quia fimiles refpédtas treperiuncuc intcr partes (ubfkintiz Gae cili. impcenetrabi Hitate, (igaumeuidens banc prouenire à pattib.is quantitatis vt c ; Quare auc Acitt. immediate poft (ubttaucam teit Éct de quaatt tace ear praferendo quá. htati,qdie rémen digarot videcur, et tio biliot, vari rationes ab Expotitoribus dt féruatur, catimen precipug eft quà reds d.t Do&. 4.d. 11.4,5. F. q od cum Arift, (ülstadtiam cotitide auecit in rone fubz ftandídceiden'ibus ca.a in hoc muere qà inifis migif [ioftantiá imitecury qu quabtis, et fit fabRaacie propidqaiof fecànduin hapé rationem, quia e(E. pro. ximuin, et immediatum fuübiedtam alió fum aceidencigim, Bac de cau(a po(t (ub fantiam imipediaté agit de quantitate,   JO 29 Seu 2»tt Bi s ARTTICYVLVS.E ? un quantitas gostinua, C7 di feret fai vere. fpecies buius predieamegti . ay. E quáátitate cótingà deno vtm sut cen € y& roa id (peciem' huius: pratdicdasedtí y qai Plo ctt LIN dn rieui] petat t ac £ideas à [ubft stra diftincbini, preferrzay in Vy qeu tr iis venir ed tci püé eft, «quz babet parten eerac Bireéh, nedui entitaciue y fed et (icaaWa tet, et impenetrabiliter y vnde'tórporíbas inhzrens illa magnifica, et extendic ad occujandum locpm ab altérius corporíg Joco diftihctü, at proide d:cirárquasa  ritas mólis, et magnitudinis j imó anto foquendoip dante cgi Ton iin oquendo ipfa datur inteHigi. To cültas Deoolsitaf ád quantitate dif ctecam,qüg eft nurberns, &óratio, .n;ncgát fiumerurm effeens, et aca pet (e vnum, qain porius effe apo ri& multorü (ine ali o'vitiéuló, vene adinüicem, iegeten ep prie fpeciem huius priedicamentis valga rite? tf é&feri ralem ob» quaddam a tixeirs quá habet éüboc priedicamentó et inalogiam,quamdhabet dd quácitate c9rinuatu; ica NNomipales omnesOcbá 4 X3 3 d.14. "d E $72 d.24.q. 1. Greg.ibi q.z.ar. 1. Marfil.q. 27. att.1. lehiondaz. q.2. feres tod quam acriter ex Recentioribus defcadür quamplures Conimb.c.de quantitae q«2. att r.Suarcz d.41.Mct.fed.1. Fonícc.s. Mct.c13q.4. Aucría q.18.(ect. 2. Blanc. dilp.10.Log.(c&. 1. Mori(an.difp.6.q.5. et alij. € contra vcró, qui faciunt numerü ens aliquo modo per (e vnum, conícqué. €cr reponuot in hoc przJicamento, vc veram cius (peciemyita S.Tho.t.p.q.11.att.1.&2.&q.30.att.3.€ThomitlzcàmuniterCapreol.Caiet.Soncin.Iaucl.Niger,Matius,Sanch.Petron.Complut.Io.dcS. Thoma; idem tenuit Scotus 5, Mct.q. 9. et Scouftz Tatar. lo. de Mag. et alij Parificníes in Przdicam. quant. Ant. And.Zcrb.Faber, et alij .Met. 46 Dicimus, quantitaté di(ccetam nó efTc veré (pecicm huius predicamenti, quia nec numetus;nec oratio (unt aliquid pec fe vnum, ficut exigitur ad hoc, vt ali id in przdicaméto reponatur.Hzc có dloapud 005 efl tà cetta,ut quando etià Scotus,& Atift. ipfc oppofitu fentirent, adhuc ab ca reccdcre non dcberemus,tà tà ct cuidétia rónum,quibus cóuincitur . «tamcn defunt pro ea Arift. Scoti, et Scouftarü teftimonta, pluribus n. in lo. €is ncgat ckpre(sc Arift. numerü cífe cns prés sausyagans Mad lara exci, et xnitatji cogetiem, ità legitur 3. 68.5. Mer. ox lib.«o. E et auct Auctr, 5. Phy(. 68. Scots autem quamuis oppofitam tenuifTct (entétiam, tunc temporis cómumis crat, q. 16. icam.X 4.Met,q. 2. lib. $.3.9.po fica tà. 1.d.14. q. vn. manct problemati €us, ncq; pro hac, yclilla parte vult (co tenuá ferre, cd ilius dubij decitioné pol  licctur,quando «a&abit dc numeris, nec. fc remittit ad ca, qug de hoc dixerat in Met. mos auté Do&oris cft (c cemittere in lib.(cat.ad ea,quz dixit in Merz. cü illa. acceptat tanquam yea et confooantia cü di&s in libris (cot. et idco cü in propoli to noh le remittat ad.ca, quz de pumero, docuetat ia Mec. certum eflc deber non. firmiter adhadiTe illi fententia ; et quide €x lib. ícat. potius colligitur (enti o. ; In 4« d. 3.2. 2.ad 1loguens de Difp. VII. De Pradicamentis ihi partie,   oratione, manifcflé docet n6 effe ens per. Íc vnü,& d. 12«q.4.T. loqués de diuifione cótinui, ex qua rcíaltat numerus, ait per talé diuilionem (preter indiuifibilia ter»  minantia) nibil pofitiuum genctari de no. uo,& ia partib.nóé fieri ni(i trá(mutatio né priuatiuá, quatenus acquirunt effe pre cisü,(cu difcétinuatü vnius ab alia, quae przcilio,& di(cótinuitas nó cít, nifi nega tio cótinuationis, et cóiun&ionis vnius partis cü al/ayex quo manifefte coll:gitat in sététia Do&oris numcrá nà cffe verü accidés per fc vnum vnitatibus quátirati  uis,cx qu bus cóponitur realiter faperade dici :cü igitor iu xta regulà initio Log.tra ditá tuert nó ceneamuc opiniones Docto risin Log. vel Met. quas in libris (ent.vbi maioré facit au&oricaté,vel retractauit, vcl (altim in dubiü reuocauic, ideo in hac tc opinione deferimus;quá illisinlocis do cuit; et cà amplectimür, in qu&expre(sé inclinat inlib. (ent.pr zfercim qui. pco hac parte non de(unt Scoti de oratione id tenct [o.de Mag.in hoc prz« dicam. et dc numero idem (cutire vide wr cn tur Canon. 4. Phyf.q. f. act, 14 Baffol. t, . ; de iort e o à et Paulas. i.   8 po! ptoribidem,&cxReceatioribus. nos Poncius diíp. t tiber oes : 47 Probanur tait Los BMC UA nqi ti a(fignantut gradus vnitatis, trt deed Do&. Lag HLIREUNG pe nitur vnitas aggregationis in 2.vn:ta$ Or« dinis,n 3.vaitas per accidens,in 4. vnitas cópoliti per (c,in s. deinü vnitas timplici tatis (ed nó vidcturquiná gradas vaitatis poffit numero tribu; à pacte rei,nifi prie mus,vel ad sümum fecuadus, quatenus à, patte rei datur aliquis ordo inter res nus meratas,quádo népé rcs ip(e habét intet fc cóncxioné vcl (ubordinationé quàdam Quantum ad locum,vcl tempus,vel digni" tat, vcl caufalitatem,aur alio modo;cum. igitur ncuter horum graduum lufficiarvt aliquid (ic vnuin ponatur in prgdicamzn tojalioquin, et cumulus lapiduai, inquo reperitur prima vaitas, et reípublica, aut €xcrCitus, in quo repericur (ccunda, in prz dicamento forent rcponenda, coucluden dum cít numerum non conltituerc verá fpeciem huius pre dicament, » " in quarto gr    Quaft:H. De quantit are diferéta . ri, T. ' 48 Comi (unt müki tribuere numero vnitatem in quarto gradu ( nam ncc ter tius gradas fufficit) a(figna'cs in eo vni tátes matetialesqua habeant rónem po tenti, et mareriz, et vnitatem formale, «t illis aduemiens per modá formae có. ftituit ens pet fe vnà, ità paffim Thomi ftz, et Scotifiz oppofitü defendentes, ui tamé pottea nó cóueniunt in affignà di hac vnitate formali; Thomifte namq; hanc vnitaté formalé ;quz ceteris aduc hiens,vt a&us potétiz, reddit. numcrum fe vni, dixerant efe vlrimam, et po temá vnitatem: Scotiftz veró dierum efle potiusaliam quandam vnitaté tran fcendentalem omnibus fuperucni entem, qua fit forma fpecifica illis numeri, et in omnibos vnitatibus materialibus illius numeri re(idens,vclur in [ua materia. At plané incapibilis eft hzc Thomi .. far&do&rina,nam luce clarius patet per vltimai itatem fuperaeniencem prio resn o0 à parte rci imer fe vniri ad p vraies per íe conftitueodum, cá n. decem nummos numeramus, qj vnio nem aequ adinuicem priores ex hoc, quod poftremo illis adijcitur decimus? et quomodo hzc vltima vnitas ceteris ad venés illas informat,& a&tuat? Accedit, quid licet in rebus numeratis a(gnari poffit prima,(ecüdastertia,& vltima vni tas rónc loci vel temporis,vcl d' gnitatis; aut cx eliquoalio accidenti vt diximus, nontamcen pet fe habeturtalis ordo ex róne numeri,quati à patterei determina tum fit hanc effe priorem nitatem, et il lam potictiorem, ac vkimam, fed talis ordo eft prorfus ad libitum, nam ex decé nummis non magis vnus, quàm alter pot effe primus,vel vitimus in numeratione. 49 Refp. Complut. difp.13. q« 8 hac omnia E non e(Te ita vnü adu, ficut compofitum phy ficum per veram » et intrinfccamvnioné partium, ac reccptionem forma in mate riajquod vcrum cft quia com compofitio nuieti fiat per patres. diícreas, folà re quirit vnionem ordinis, et quód vna ex irin(ecé recipiatur in alia, nempe vltima in prex edentibus terminando extriníecé carum incomplet '» qui logiése  per modum partis ad » qui cà modus $73 informationis, et a&Guationis proportio ratus natura entis difcreti; et quamuis ex natura tei defignata mon (it prima vcl vltima nitas, inquiant; tamen, ex natura tei vnamquamque ita fe habere, vt pol fit determinare alias, fi vltimo loco acci piatur, vel ab alia determinari, (1 accipias tur antecedenter ; quare coacludunt vni» tatem numeri elfe vnitatem ordinis) nom qualis reperitur imcer partes exercitus y vel rcipublicz, quia in his non inuenitur aliqua realis, et phyfica entitas »acóplera aliam determinabilis, (icut in oume 10; vbi vnitates antecedentes (ont per yl timam extrinícce per (e derecminabiles; et bzc eftcommunis folatio Recentio rum, Thomiftarum, Sanch. Araux. Maf. Io.de S. Thoma, quam inquiuat effc D. Thom.7.Mcr.Icét.vlt. : Hzc íolutio ex mukis capitibus reij cienda eft ; tum quia admittit ex natura rei eandé vnitaté poffe effc per fe a&um, vel per fe potétiam refpectu alterius vni tati$, proríus repugnat; nam fi cft nata eic a&us illius,quomodo effc poteft etiam per fe potentia ab ca perfectibilis, ex hoc autem, qp hac in numerando pri mo accipiatur loco, et i lla vltimo, fequi tur folum per accidens vnam e(fe a&um, ' et aliam poté&tiam; tü quia adm'ttit vni tatéordinis, qua tit vnjtas per fe actus, et potétic,q eft prorfus fal(um,quia vni» tas ordims attenditur penes prius, et po fterius, non penesactum, et potentiam; tum quia forma extrinícca non cóftituit vnum pert fe:cum illo, cuius eft forma y nam obic&um poni folet forma extrine fcca a&us, et potentiz terminus i nis, &c. ex quibus tamen nemo dicit fice zi per (e vnum,cum ramen magis pendeat relatio à termino, a&usab obiecto, quá ceterz vnitates ab vltima, Dumautem aiunt Complut.determinationem extrine fccam,quz. fix à forma : ionem alte rius, fufficere ad conflit .vn& per fc et hoc folum in numero reperiri ; ma» Bifcflam committunt petitionem prinei pij,nam alio excmplo nequeunt hàác por tentofam per íc vnisatem oltendetc, nie fi in puncro, de quocft controuerfia, yy 5; . Tum 37x "T'fà quis ponédo vnitatem numeri cffe Wnitatem ordinis labuntur iunctis pedi büsin illorum fententiam y qui;ftataunt hntimetum formadffrelarimam; quae cóitér rEijcitur, établlis,quitenent'namerame flecnsperfevnum;namveliftere fpe&us;inquoformaliterc onfifticnumers,poniturtranfce ndentalis,&fic.innulIoc ritprzdicamento,velpredic amentalis,&ficpodusad'predicament umrelationisfpce&abit;qu àmquantitatis, Tum tina ia detmarius: numerusita deftrui» rA tollendo vitimam; (icut primam, vel '€fiárram vnitatem ; ergo in cen(Litutionc Yohs numeri vna viciffim ab alia depen. det, et vna per alieram completur, et nó tintum ceeterz omncs per vItimam « '«o &cotiflatam quoque folurio allata rion fubüftir ; nam fi vpisas illatranfcé dentilis aduenicts vnitatibus materiali bus, quati vocari formá fpec;ficá nume xi,rcíidet it oibas illis, vt in (na prepria, et adarquara materia, vcl eft hac forma divifibilis, et diuifibilitcr exiftens sin plu fcs partes in illis vnixatibus matcrialibus, vel indiuifiFilis, ac proinde cota exiftens Snquacunque materiali vnitate; non $m, : tüm quía repiigrat quantitati c(ie indiui fibilem tum quía repugnat idé accidens effc fimul in pluribus fubiectis realiter  "diftin&is, c loco diffitis, quaotücunque Tnadazquatá ponantur, nam ncq; anima ' rationali id conceditur, quia non infor sat fübie&a (ua partialías& inada quara; fili vnita ; fi ptrmum; iam à capite redit Mifficulzs, nam dinila pétpartes, et fic aMilperfa in fingulis vniratibus materiali Büsnullamillis prebet vnionem inter fe; et pethioc téijcitur communis refpontio I wenus dicentium non effe incóuc de accidéte difcrero; qy fit in diucr fis fübiectis, quia natura (ua ea eft, vc po ' ftulet effe indtuerfis (übicétis. Hoc.n.ip füm oftendit accidens diféretam non efie Quid vnum ; quia vtique'aon habetipfum uoad in ndum maiora pritilegia, idm arfimaratiomalis: Fabri veró cic. f. et.difp. 1 5.c. 3. folutionem omittimus, ' quia (an& vimargua;, percipere noluit. 3 1 eer R efp.aliqui hzc oi probare quan dien! tonic c voii c, Difp. VI1:Be Paeicámeutisià partie. » ' ris; vel dignitatis; tüm qaia cuiáli in rc rum «ft a. non probant,a» at vnititemproportionatam 1n fuo genere, juamuis igitur partes numeri, eoquiafunt diuifz, finc pror(usinepte: ad.canflitucndü vnum vnitate cont t tatis; pofTuntadhuc camen RAT tuere $i rationá quantitaris.di(creiae, mulca in vno fen(a poflunt efie ynü in alio fenfa,vt multilapides(umt vnü zdificiü. fic igitur mulca continuaceffe poísür ynü diíctetü.Hoc torü nosq concedi. mus; (cd ncgamus, quaréunt maulta i no feníu; faccre seyer per fe viiuminalto sé fa ; vc patet on Sactploab igi o de mulcis lapidibus y üc igitur concedimus vtique amita continua facere jvnüdifcre tüm; fed dicimus loc vaum, quad cófti tuunt,;, non effe vcréper(evnum,quiavnitasabvnioneprocedit, qieftvnitasexpluribus, vtexpartibusconfurgens, cirigiurinterpattesMemarpetidvnio,autPhyficus nexus We Y vtique aliquod per fe vnü et illudappellatevnü difereuum ditio di (Lrahens, nam difctetio. ratio potius tollit vnionemsquài f2 Alijigitur fatentur,non polle uri. bui numero aliquá per fe vnitaté: inquar to grado.ex amicam (cd tátü vni» tatein ordinis in lecundo gradu, quà ha t bent vriitates quantiratinarà parte rei vt M narmerari poffin,vnaprins akerapoflc    tius abfque vlla ratione actus, et poten ti vndeiaquiunt nurerum conflizui cx vnitatibus sn aptitudinem, qua nümcera ri) et ordinarrpoffitinà in bocditungui tur vnitates, Vt éomponuot cumulum, et numerum ;: g»ibi dican:mulriiidint có fulam, nonaqtem hic : ita graecum Ru uius c.de quanit.q i6; rà, qu.a hic ordp prioris, et pofterioris nóclt in ipfisrebus à parte. rei,nifi ex accidenu, vt diximus, .(. vcl ratione oci, vcl tépo Py Acp »n bd v ( bus poneret quid reale, nonádcireó nu mctus ab co haberet talcm vnitatem pcr quàm conftitui dcbéat cns pet fc vni in "genere quantitatis, quia alta cuam entia 'realia quanticatcecarentia biberentcalem   nuffietab:litatem,nec taraca ob :d numes rustran'evigcns exeis copiticutus poni ux " Quo I. De quwiónedifHeta A ÁRKi   m dhrsb WrnéAUecebes ensper ledittinGóc ab tlli efie büeirumeratis ;tum quia [oti Vitas ordi; quoarodocunque coftituatüc y non fufficit ad confüituendum t$ pet fevnü 1n canento ; t quia bac potius eft vrii&ds?rélatiua j quàm abolitd,dc apros mier rtm conítienda (peciedr Büius pradicamenti;; tüth 'tàndcm quia numerabilitas ad fum» -"mudi 'conítitaeret numerum; potentias 1em, nón a&tiialé, de quo hicloquimur, et dici multitadinem vnitatum,non huTüerabilem tantum ; fed numeratam. Alij tandem ingenue fatentur quantitatem difcrctami nullam prorfus habcre ynionem hy(icam, penes quà cius vnita$ attendatur iun potius ex fua eHentia 'pofcic negatione vaionis inter eius purier vade aiüt, rodur in (cyrpoquerere, qui vinculum phyficum quarie m quan£itate difcreta ; adhuc tamen babere vnitatém fufficientem metapby fiéam, quia fiber jam elfeetiam quandcatis. f. gex et diffcremiam » p eft habere partes à pártes non vmitas cermimo cómuni, n folutió ftatim vef: llitur, quia 'éhtitas metaphyficá téi/nà cft rcaliter diuet(a ab DER A qi orit vnitas per fe metapli datür im vnitáte ae phyfica rei vel có pofitiónis,vt im EM ;j eel üimpliciLube in'Angehis, iit qidciracc dicreta iillla talispyeanitasrepetit ur,nequecojofit ionis;:;(iinglléitatis,imóocqaeord inis/vctiicufqué"Brobacáefl,erg oneq;eiCoilpotdegfundamctitojhrevnitasper[emietaphyficafufficisàdcamconttiruendam[ubvrogenete.$3 Concduüdéndum igitur eft: cü Baffol. cit, quód cum numcrus, et conrinuü " Pon differant, nifi licut vnurb j '& plura vnayquia üumerusfir ex druiftone contifui ex 3. '& 6. HOM ce àmplius differunt, quàm vnum album, et plura» alba » atq; adco ficit álbutt, et albanon ditfcrar pecie ita neq; numerus, et €ótinuü: Et cum kh übion.citd» ficuc ume€a entis realis fun. pet. fc quantitas;out fmafpeci tis, (ed plures ; s; Rul/a à Quid atterri poteft. rario difpáriratis fubultés, eodenr.n. modo prior numerus etd mult.tudo» vnitzatum tranfcendentaliam, ficti numerus quátitarjnns eft nlWiltimdo vniz tat ü-quáutatiuarü. Accedit, (icur.vni tas tranícendens praedicatur Mentis de vnitatc quanütatiua, ità numerus tràne (cendeos de numeto quantitatiuo, fed nd inerus tranfcendés duarü quantitatü; nog cít vnum ens; (icut ned; numerus duarum (ub& anuarü, vcl rclationü, ergo neq; voa qaantitas -& vnafpecic eius, tcuc gy nee quit fe vnum animal, nequit e(le vaus bomo,à fuperioti.n. ad inferius tenet deg firuétiué . Et certe heec paritas de numero tranfcendenti, &przdicamental; e(t ità cuidcus, vt à Rubion. vrgetur, vc vcl «ietq.nomezus poni debear quid p fe vni à tebus numeratis diftin&tum;vci neuter, qNeq; difparirgs., quam afferunt Cóplute -4:6-fufficivad ponendü numerü predicae métalé accidés xealiter fupcradditü rcbus mumeratis, vt infrà:dicecus in (ol. ad 4-; :!$4Ex dictis infertur €t, q licat nume rus tranfcendenalis realis (.juia €t applicari pót entibus rationis ) folü pro matexiáii'cft aliquid reale, vcl potius aliqua ica a, népé res ipfae numerabiles;foraaliter veró non habet effe niti pec intellectü illa £lura colligen eminwnusm ordiné prioris, et poftertoris, 1dé pariter aicendü de nürero quátitaciuo,g»-népe fold pro.ma teriali figà pacte. s€i ab imiclleétu eeu habcar vhitaté formalé, qf iila plura col. ligit pet modü vnus, cü «n. nuila vnioné 1calé habeat à parte rei,(i aliua hét ; dicédü eft ei ab inrelleétu deriuac,g Arif. manifcíte fiznificauit 4.1 yi. 15 1.dü di» xit;ablata amma;tolli quoq; numerü, per Q noluit vtique dicere auferri ipfas vnitae tcs reales materiales, quae extant à parae rei, nec pendent abintclicótus opcratioe ne, fed (olam vnitatem formalem quá trini ecé illis cónnicat, cum illas in: colhgit, atque ità datur à parte rci nüuice 3 mattriali,: ] tus tranfcendens nun eft ens per fe vnum   fü es c ti ee pi i néQ; v sémnisvrcócedimt Aduct s ifi his non obitát,busj addimus (ari; pluta encid'hartierata j& pieferti-.i numer ita nc; i f vna : : ptacdicae Yy 4   unene imetitá, quia non eft agccegatü per acci- dens Prts diae (UrEdh Send cio: eum,vt homo albus,(ed cx rebus ciu(dem prz dicamenci,ex diuertis nCpé quantita- tibus cótinuis abinuicem diui (is,imó nu- merus aliud non eft,q ipfamet quantitas cootinna in plures partes diuifa, ergo ra- tionabiliter fub hoc predicaméto coniü- gitur cam quantitate continua; vndé cum Arift. dixic. quanti aliud difcretum. aliud continud;nó diuifit quátitaté in cói, vclut in daas (pecies, (ed potius ipfam quanti- taté continuá, velut 1n duplici ftatu có(i- derau t, nimirá, et fub vnione faarü par- tiü, et (ub diuifione, in quo ftatu dicitur di(creta. Quia tamen adhuc fub tali fta- tu realis diui(ionis, in quo numcrum có- ftituit ; qui oritur ex diui(ione continui, folct ab iniclle&tu concipi per modum vnius, non quidem continui, fcd diícreti, quz vnitas ct omninó alterius rationis ab vnicate continui, hinc cólucuit de illa loqui velot dc fjccie códiftincta,à eina tatc continuayq» etia nos deinceps obí(er. uabimus, quia loqucndücft cái mulus; vc ait adapium, at (cnticndnm cum paucis. Soluuntur ObieEiiones . f iv oppof.obijc.t Arift. nedum hic in przdicamenus, vbi frequenter famose loquitur, fcd etiam $. Mec. c.15. vbi cx méce propria loquiuir de (pccieb. Quátitat is,quanutaté diuidit in conunuá, et di(cvetam, vclut genus in (uas (pecies, imó quod pondcrandá ett, ibi data opcra aliquas fpecies quantitatis omilit, quas . hic recen(uerat, vt per hoc dca.ó(traret fe 1n przdicamentis. fuiffe famosé loca. tum,& tamcn non omilit quandtaté difctctam, ergo fignum ctl re vera puiafie effe veram (peciem quantitatis . Conf. nà ratio quantitatis ita bene cQucnit diícret£ licut córinuzsratio .n. quantitaus dicitur cóiter eflc exrenfio partium extra partes, ac.éc numerus habct partes extra partes, cü coponatur ex vnitatibus quantitatiuis, quar vna ncceflarió cft extra aliam; fimiliter et proprietates quanutas camelis » «cl inzqualiras, finitas, vcl nitas,effe diui bile, menfurabilc, 4 eque itt quantitati dülcreAo  79 eu Difp, VII. De Prad icamentisin partic. tz,accontinuz. Tandem (i ad ens per. fe vnam in pradicamit ponibsc requititur vnitas ex perícaétu, et per fe poten tia, et non (uffici: vi tas ordinis ad con. ftituendam fpeciem huius predicamenti, quia eft vnitas relata, fcquicuc nó foluna quantitatem di(crejam, (ed etiam coa tinuam ab hoc przzdicam. cli minandam cífc,quia nec ipía cgattituicur ex fuis par» tibus integralibus vt ex per fc a&u,& pos» tentia, quia nulla habet rationem a&us, vcl potentiz refpc&u alterius, cum fint eiu(dem rationis : item vnicas qu09; con» tinuitatis cft rclaciua, vt notauit Mayron. paffu.20. quia intelligitur. p copulationé pattiü ad termi co&«n at jità ad aliud, $6 Kcfp patere ex proxime dictis, io quo (en(u A citt. diuierit quantitatem ia conunuá,& diícrctá, et falsum loc. cit.in Mert. enumerare fpecies proprias quantis tatis dütaxat, imà pocius explicat ibi o&s modos, et ugnificara, quibus explicari pót quantitas, vndé ibidé diuidit quanta qp alia fint per (c,alia per accidés; et (at: conftat cx alijs locis initio art. cit, i; P non tribu;ffe numero vnitaté aliqua i lé. Ad Conf.ncg.a(lumptü,quia in quátie tatc difcreta vna vnitas non eit pats comalia coponés vnü ens, vndé nó habet partes extra partes, fed poriustota extra ro» tá,.ncq; quantitas dilcreta,vt lic, vllà fe» cum aftert exten(ionem wniracum fed folü multiplicauoné X uz libet vanitas, vc vnü rotà continuü, ion Opriam ex:éfioné, vndéexcenfio exfola quatitate ctinua,vt Dcshabctur,non ex di(creta ; fic €&t nó proprié, (cd tátüi proporcione quadà (olent ci tribui paffioncs quanutatis " quo ecià ícniu uc ibai folent multitudini tran(cendcorali, quz tamen ob id non aí(Íccitar ad hoc. (pe&are prz dicamcacum; aut aliquà determinatam fpecié 1n gencrc enus conítitucre, lic «n. ei tribuuntur vt non arguant aliquá vnà e(fentiá, à qua oriantur : vodé finitas conucnit quantitatlcontinuz proptié rüne termini przfixi à partc rci, at non ità proprié coucnit numcro, quia terminatur pcr vitunà vnitaté, et hoc non Cit à parte rei determipata, fed tif pcr intellectus detignationé qui ci libito magis haüc, 3 illà exl 1La Quafi. 11. "