GRICE E MASTRI 11

 De quaptitate difcreta. e/drt.T. iltímá;zqualitas, et insqualitas non süt telationes aliquzsqug in toto numcro inwcniaptat re(pe&tu alterius, (ed funt ipfz mulcitudines vnitatum, quatenus vna cft maiot, vel minor alia, quo (cnfu aceruus tritici dicirur equalis, vel inzqualis altcri vcl fi funt relationes, non (unt nifi rationis,quz bcné fundari pofunt in pluribus (fubieCtisét dift in&is,vt Sco.docet 4. d.1.q. zin fol.ad 1.prin. diuifibilitas etiá wtiq; non copuenit illi in ordine ad adum realem diui(ionis quia hec íupponit vuitaté parti in ce diuitibili, qua ibi nulla cft, (cd táiü prouenit ei ab intellc&tu vnitates abinuicem feparante, quas in vnum colicgecat; Et candé quáuis ratio men(ut€ libi proprie cópctat » hoc tamé magis elt axributá rónis;q reale, vt docec Doc. quol.13.art.a, Ad vir. concedimus vluà uantitaté continuá non conltitui in prz dicem. folà vnitaté continuitatis,quia hax pót repctici ét inrer (pecie diuer(a,vt (üoioco dicemus,ted ob vnitaté cfsétie, et natnre ex pet (c au, et potcnua mctapbyíica conftiitz qua quia carct numcrus,eà qp ocquit talis effentiz accidentalis proportionarum reperiri fübicétum, ádeó exclodisur. à przdicamento, et ccnfctur potius aggregatum pet accidens. Falíum eft au.éqpMair.aicbatvnitatemcontinuitatiseileformaliterrelauuam, conuinaitas «n.eftforinaabíoluta, vtdoetScot«4.d.10.4.6.ad1.prin.citóperteípeótum(olcacexplicari, «pmagisCXplicarurinPhyfdifp.deConunuo;ficraaiónalecxplicatarpctordinemaddiícur(um,&tameninfecítformaabloluta.$7Sccundoobijciun:Coplut.róvnius pet Íe;quantii fufficit vt quid in predicamento reponatut, non conb ftit in indiai fibili, (ed habez plures gradus;fiquidem Angclus el magis per [e ens,& vnum, q füLttantia mate rialis,& hzc plufquá quan titas continua,erso laluim in inf mo £raaliquid dicretum effe per fc vnü, (i partes eius fint quid incomplet,& habcant intet fc ordiné, nà talis vnitas ordi nis (ufficicvt illad! cópoficü dicatur fime pliciter vnum, probant cx D. Thom.7, Meclect.vltexéplo domus, et fyllabz, qui ob ordincm inter iilorura parces repertü non cen(entur aggregata per accidés, (icut aceruu$ quia illorü pacres. dici poísüc inutce vnitz (ald vnitatc ordinis. Refp.iam nos ex Scoto reruli(ie omncs gradus vnitatis& pcobalc enitatem odi nis,ét G6 darctur à parre rei inter vnicates nameralcs,q» non cit vec, non (ufficerc vt aliquid lic ità vnü,quátüfufficit, vt in pradicaméto repooatur,alio4u n, S Ref publica, et exetcitus,& don us, et omnia alia artifi cialia compolita in przdicamen to locü habcrent;in his .a. omnibus reperitur aliquis ordo ad vnü fin£, vcl cfficiés et c. Neq; dicas cum Complut.partcs fio tà cópo(itorü nó clfe re vera, et phyfice entia inconplcta cflentialiter ord nata ad vnius totius coftitatiopE, (i cu funt vniratcs numeralcs.Nà falíam eft hoc, et illud corpus c(Te entia c(féntialiter incompletaimmó Arift. s. Met. 18.diferté docet pattes,in quas diuiditur continuum, et ex uibus dicitur cófurgere numcrus, co ipÁo, q» (unt abinuicem [cparatz, effe finguias hoc aliquid;& ens completum.Nce dicas eíic entia cópleta in genere continui, fed incompleta in generc difcreti. Na tunc nullum ens poflet a(fignari completumyfíed g/libet inc, et, et ordi nabile ad aliud effentialiter : quia pót venirc cii alio in alicuius numeri compofitionem;numerus ergo dici nequit ens per Ác5&t in infimo gradu;nam qui cóponunt iplumyfont cntia per fe tota,cum habeant proprios terminos et lub hac róne conftituunt numerum, vndé per accidens babent tónem partium,quatemus [f.colligun tur fub ratione numerab4i, qu& ratio ncdum nou deltruit rationcm totins., quas -cft in partibus, fed potias illam exigir; uia tamen concurrunt ad numcr! coriitutiobem aliquo ord me mier. fe fcruatO» accedit magis ad vnitaté numerus cx eis conflitutus, quamaceruus, et aliud quid timile mot dinaié collc&um. | Dices,concreta accidentalia pontintur. in przdicaméto folum ex co,quia habept aliquam rónem perfeitaus;licét nimpliciter, et abfoluté int entia per accidens quia mcludunt accidens, et iubens Kefp.vt ponuntur in pradicamcnto non clic enia per accidens j «cd connotat:ua, $73 Quianonfignificant zqué primó vtráqi pentfes(e primario fignificit formam, fécundarió flibie&um, vnde ponuntar in przdicamento tantum róne formz; at hon fic dici pó: de numcro, cüm nequeat dari à patte rei forma accidentalis, quae copnótat plora, et diftin&ta (abiecta, etiá inadzqtaca,quibas ibhiereat . Tértio numerus eft propri(i, et pcc fcobic&á Arcithmeticz,ergo nó pot cffc ens pcr accidens,de quo non datur. verafcientia 6. Mét.e.2, cumque Acithmetica fit (cientia rEalis, ftanteridus eft namerusens pecft vnumj& teale. Hoc argumenuim valde éxagzerant Thomiftz, ex hoc folo putánz pralij refiere. vitià,cum tamen et ipfi ad eius cencantar folutionem, quia Arii hmetica nonal. ligat numceto quantiratiuo, cà propor. tioncs ntimcrotum, ac proportionalitates qué bene demóflret in numero tranfccndentisqué tamen ipfi non diftinguüt à.tebusnumeraris, ncc facit (peciem per fc vnam in geuere entis; (1 teneatur de en tc. per accidens, qp non eft mer aggregatum, poffe dari (cientiam, vt tenét quamiplurcs, ftatim Achilles ifte profternitur; Ri vero hoc nofiteneatur,tuncdicendum €t dc obictto Arithmerticz, ficut dicimus dc obiecto Politice, et militaris infra dip.12,q.2:a1,3. quodnigirum cum Pe TR proportiones inter numeros | poor e ropórtiones nó inueniantur An rebus ipfis numerab;libus, vt fundanc Anitatemyícd potius difcretionc, et qmultitüdipem, vt bene notat Suar.cit. n.19. Adeo hibet pro obic&o, nó formalé vnitatem numezi,fed materiale numeti j'ipfas nempe rerum multitudines!, vt adinuicem cóparabiles pcr habituditiés proportions,& peopoR dnalitátbd, radit bL'que erit vnus per fe habiuis ; (ed plürés aliquo ordine congregati; Quod fi cupiás aliquam ei vnitatem cx paric obieGti tribuere, tunc dicas con(idccare numerum vclut in actu fignato,qüo dicit vnum per fc conceptum, üic.n, dicimus ctiam ipfum €i5 per accidens,quatenus cale in dois,Bi confideratum.cffe (cibile; (ed quia tacft orininà racionis, non pe» . "rit ek loc capice Atinetién dice. d  E Dify. Vr: DE"besfiiiiminis in partieeo. tiafeafis ; Neqae lic vocem exiollatit Thomift, niin quando eciam quis alfo» reret Arithinecicám non hmitart ad ge« nus fcienrize rcalis, forcé non ira iprarioe nabiliter REN » vcipti picanc nam fi naturam i mus, plané eius démoltraciones .ta procedunt in fappurarione entiam. ratios nis, ticur rea irm, vnde ablatis omn.bus endübüs realibusadhuc Arithmetica: £s maneret, et exerceri pollec im ipfa mule tirudine enti ronis;hoc arg. adducit Baf fol.cit.fed dcelt (olutió ex defe&u (eres d'mus) typcgraphi,nónaüttods s o0 $9 Quare vcgét Cóplur. 1debnumes rustrápfcédés non elt accidensdfuperadditü rebus numeratis, quíanec»vaitatestranfcendentálesexquibüsconftituituryillisaccidunt; vndcfititquilibetres(ev.ip(ac(ttrancendentalitervnayita:code»imfumptaà(ciptis(antmaliz, ergo € contra quia vnirates quantitatiuz-accis dun: rebus corporeis dfi coatinuum «di» uidituccófequencer mimerüs'ex ers! eon ftitutus dcbet pom "accidéns tuperaddie tum rebus corporeis. Confres nunquam effc poilurie fine numcro rranfcendentas Ii,quía vna ncquit traufice n aliam, bene tamen finc quaütitatiuo, vnde dua gutte aque (cp rate, fi inuicem cóndinuentur, amiitunr dualitatem pra dicamenralé; &c quantitatiuám;quia no àmpliosfürc-dua quantitdrés,fcd vna pér continuitarem,ad huc tamén retinent ddalitatem tranfcene dentalem, quia aduhe funt duze res, nón vna per identitateni ; fed t per conianctionem, ergo numetüs quandtatis uus cft accidens fuperaddicum  7: Refj-non effe extra contróuetliá y o vnitas quátitatiuaalíquid reale fuperaddit quantitati diuifz ab alia ; imo (i vez lirit Complut przter indiüifiblle terminans aliquid al:tid fuperaddere, lioc eft omninó falfum, quia vc dixwnus ex Scoto 4.d. 1 1341. diuiíioritis xjuantitatis continuz in partibus d'uifis) prater indiuiibilia teeminantia;nihil proi (us:de nouo generatur ;vnde vnitas quantitat iua vitra illa nihil dicit, nili puram negacionem contiuuitatis,,& quando partes illae icerum reuniuntar, praeter EY. lus féientiz beoe perpendae T E E n L., "s  fus amitonrquiro illam negationem, et inboc fen(u.dicumoramittere dualuavemquia.ficuz quantitàs Cont.pu2 intclligicet effe vita praecise ex indiuitone, ita. quantitas di(c reca ;vcellig. ur cfle nu» merus przcisé ex diaitione.contingz, cx ornon fequitar ontrnm aliquid jofrtiud fuperaddere paribus diuius, Res etiaír; en tates quanticatiuas. in. prataco feafu., (i. vecà intelligant Complut. additit partibus dinifis per yniaté  qUan; £4. De quastitie canina fpecie wenl 29 noluiffe Aciff, indicare numerum dicere tertiam entitatem pet. fe vna € partibus, cx quibus componitur; realiter diftinctà, vt dicitur de toto effentia[isquia tot cof le&tioü nó d'cit aliquid aliud pratet Lx partes, vt fusé oft imus diff .s.Ph :q. 13«art. 2. fed folum fignificalc volüiphu merun confiere n coile&iobe Or iü fuarum vnirarum,,& efle magis Va dec upsquia habet vniratem otdinis, qu Yd ret acerugs. ». vr loco nuper citato mà Gatiuam edeindinifibile rermingn& s, Yt. declatamas vbi et intenrionem Scot. cit. severa intelligere, vciun dic uc» apcrimus, À d-alurm osur,nó fatis con: at deficiunt latimacum (übdunciulinflanquid Arift. inceligar pet viipá vài diuifibi iadditwn, parti. diuife | reddere tateaq aitclieformamnarjéti» Thoillamceentialitepincompleta, &con:mftnamjivoluntellcpotlrem; vidcftitaercpartemeffentioluer,ocdiuatàadcomponenda numerum predicamca:afem,quia porius res. conira fe haber » qp dum proprios acquirit terminossc ficitur ens in fe füb(ittens ». et completum hoc aliquid » vt Arift. docet $» Met. 18, Scd icquid fit de hoc,. ao.vniras quanticatiua addat lupra quantitate Maud politi uumsvel folam usd ionis,nam dc hoc ex profeffo in Met. dicemus certum eft, vnum;vcl eom vedi (em nara ile T ng pars tendo m. gp illz vnitates;ut 10r diuifis sliquid reale fuperaddant., adhu: explicandà manet, quomodo confpiratc po (lint ad coftitaédü numera » vc'ut ens p fc vnü,i quo cóli(tit cardo difficultatis. ..60 Quinto tádé yrgét au&oritatcs Arif. qui $. Met. 19« ait numerü fenariü uà cílz bis tria)fed Ícmel fex. volens numerum haberc (aam pcr fe vnitatem,& non   par cffe vnum pet oggrcgationem, fient. acer vus, gy écdixit Doctor 3,d.à 2q.vn.L.vo lens binc probare totum dicere vnam per fc entitatem realiter à partibus diftincta . Et 8.Mct.. 10.indicare volés,vade vnitas i (amatur,, fcu à quo dicatur per vnpm»aic in fingulis pumerorü (pcciebus vitimam. vnitaté ellc formá numeri, liue KA (4. oeil numero peeititens v] rimus gradus e fTentialis tei dicitur eius Íorma,& diffec&tia-Et tandé 2.de Anim. cap.6. ponit numerum fenhibiie commune;at | (ab fenfum cadit;reale cil.   Relp.vtiqs per.illum loquendi modü, cima denarij& cente(imá cécendrij; Scatill vcro figni icant clTe quandam vairaten tormalem,& tran(cendentea que bis omnibus fuperuegit ; et ex illis conftituit nümerum vag,(cd quomodocunqs id explicetur, certuin cfe dcbet. hác vni taté cíle non po(fc,nifi raionis,quiaiuXe tà primum cxplicand. modu'ii vciq; peadet cx numerantis atbittie fi (tere intali vltima vnitatc,quz nümerum compleat vel peificiai vel vlterius nuinerare, et infrà quemors numerü pot ad libkumilla, qua ficbac vltima vnitasyficri prima y aut quarta; et etiam iuxtd alterum explicandi modum fatis conftat jliá vnirarem füperuenientem omnibus vnitatibus ex adbuafi nuincratione nó proueuirc,ni(i ab intelle &u;lla fingula colligéte in vnü,no.n.di cijpote(l prouenire, ficut dicimus de toto eíséuali,ex rcali caufalitate;q exerceant tcs cóponétes erga numerü, quia nulla talis adeft. Ad locü cx 2. de Anim. dicie mus numerü effe sélibilé in fuo materia fin rebus numerab;libus;in quibus vide mus, et femimus ncgationcm continuationis,quo modo cft quid reale. jL61 eh nullo intelle cófidecdte süt cot eleméta;tot X c.ergo et » ad formale al. fuis t. Ne gatur [cq.quia folam parte rei dátur ma teriale numeri, nempe illa res numcrabiles qua ab intellcéta in «nom colligi »otiupt, et ideo vnitacm numeri non hant, nh abintclicdtu .. Aus, intelle&us non facit numerum, fcd illum cognolcit, crgo m. VATLA AL Ch. € P.€-€KTR Nh,  ; De Pradicameniis im partic. €igo fecundum fuam formalitatem M opus intelle&us. Refp.ex vfulo.. quendi materiale numeri dici folere nu "'merum, quia parte rej cft quid nimerab:le,in qua numerabilitate non penrec ab intelle&u a&ualiter numerante, et fe«undum hoc dicitar numerus eífe in rebus ctiam a&tu,quando non numeratnus, licét re vera numerus formaliter mon (it, nifi quando actu numctramus. Dices randem;etgo faltim ifta numerabilitas ponit inipi s ynitatibus formalitarem aliquam; rationc cu:us peffit dici numerus habere in rcbus vnitatem realem.ac pet fe abfa; vllo ordine ad animam. Ncgàtur. confeq. quia rc vera numerab.litas illa cft tantuar denominatio cxirinfeca proueniens ipiis rebus ab intelle&tr potente colligere, aut mce»furare multitudinem carum, vt Arif. fignificat 4. Phyf. 13 1. dum ait ablato intelIc&tu numerante non amplius remane re quidquam numcrabile ;cuius ratio cít, uia hac numcerabilitas attenditor fecunü prius, et poftcrius,quz nó conueniunt vnitatib.cx natura ip(arü,vt probatü cft.  If. Quid fit quantitas continua, CT qua fpecicseius. 6i Voad prinsà quetiti parté Com Q plac difp. 13.102.q. 3. cfsetiam e oer «Ouinuz in eo ponüt, gy fit acci tribuens partcs fubflancias, feu accidens fübttantie extentiaum abí(olute, et fimpliciter,quia fubftantia materialis antecederer ad quátitacer nullam pror(üs habet extenfionern, aut partes ctiam en. airatiuas aCtualiter,fed tantum aptitudina liter, et radicaliter, vndéin eo ftatu nulYo modo extenfa dici debet,fed vi extéfibilis, et in hoc inquiant differre à fubftaniia fpirituali quz deg; exten(a, nt; extenlibibsett, Hocautem probant ex duplici capite, primó oftendendo exten. fioacm tllam catítatiuam im (abftantia a precedencem ipfam quantitaté non cfe ncceffatiá, fecuado oftendendo cile im  potfibile;prinmuim femonftrantquia hzc D a : r i pluralitas partiü entitacima ; idcó ponitur à Scouftis infubft € »  antia fhaterialifccundüfe,vtpoffit reciperequad  titaté,né ihbalfübile recipiatur in(übie&o  indidifibiliadhocautemminimé efi nes cetfaria, quia accidens requirit: (olum ini fabie&o potétià pafTiaà ad illud recipiem » dum, (icut ergo fubftatia ante albedinem M. non cft alba,fed dealbabilis tic ame quà titáté non ett extenfa,fed excentibilis, et ficut dealbabilitas in (ubttantía nó eftzali qua albedo entitatiua,fed potentia: patffiua ad recipienda albedin£, ità exteatibi. ltasnoneftaliqoaextenfioentiatiun sg  fed capacitas ad illà recipiendá 5 et ficug enu nó recipit albedinem hsc ems al. üs, nec tenus nuger, fe | dealbabilis nondü e albus, et fic dc | alijs accidentibus, (ic fübftanria non re: cipit .juátitatem,quatenus dimifibil:s, vel indiu!fibilis fi per diniibilitatem,& indi ui (ibiliratem imelligantur forme aliqua contrarié,vel contradictorié oppofita at 1i per indiuifibilitatem intelligatur priuacio,fic fübftantia recipit quátitatem,quatenus indiuifibilis,indé camé nó fequitur ! femper manere indiuitbilé quiaacquifs Is. rà foraza, ftatim deperditut priaari m. E d € dici pot,gy recipiat vajoscems dil . . lisradiciliter; vadéconciudunt,( Deus  fübítanuá materiíalé quantitate exuetet ; tnc nonámplias manfuraayd'uitibilem, ncc indivifibilem potuiué /ficut püctus vcl anoclus, fed intiuiüibilearprinatiué, et ità neq; maneret in Toco,ne; haberet fitü, cà litus,& vbi quanatté (npponác, vndé cxifteret tunc in vniuerío, non tans quam locat á in loco, (ed velut pars in to-. 10, doctrinà ex Caiet. acceperit t,p.q« f2.art.1. Probant dcindé (ecundü.f. cx tcnfioné entitatiuá. pracederenon poffe quantitaté in fubftantia, quia dicunt com pofitioné pattiam iategraki, ét entitatiuarum; effe accidentalein, nam rales partcs dicontar. iixcotales, vc diftinguantue ab eicntialibus, ergo compolitio ex illis   €oalcícens cHencialisaon ent; et haec eft. communis Thomiftarüm opinio, 65 Loan.de S. Tl. q. 16.arc. 1. banc fen tenuá moderatar, et ak quaptiracé przz« bere partes integrales (übitácia no cóllituendo illas, (ed ordinando inter fc, vndé dcclarat quétitatcm prebere diftin&ionm   Quafi I: De quémizate cobtiosseys elis fp dot. IT. y m partium (abftantiz, aom quidé vt difind oom fimplici cred io, (ed vt itur cófu(ioni ; quaré videtur coo dip Ioh materiali qul tiplicitaté partiü: antecedenter ad quantitatem,fed in cogfufo,& concedit. compofitioné cx partibas lic vnitis . re(ultanté cíie fubftantiale, qua omnia folent nc» c alij Thomi (Ez: ait weró quantitatem fübflanciz adacnientem illas inter fe or éinarc tollendo confu(ionem, &.vnà akc ti vnicndo, non fc totá, (cdi(ccuo dum aliquid illi lecüdum cxuenitatem, rónecuius dicitur poncre. vnà . ttem pa (t aliam, X nó (ccundü fe totà p eie cr italiextenlione parcium in ordine ad totum videtur. ftatuere. focmalitatem quancitatis, q fententiá aulct trad:dere Sconiítz |, et (cquirur nupercimé Fabct $. Mct. difp. 15.cap. $. Prabat autem lioc Loande S. Th. etiá ex duplici cipite, primà exillo communi principio Thomiftaní qj materia fignata quantirate (ic indiuiduationis principiam, ex illo . f fequituryg fi quantitas efl defignatiua tnatérig: quantum ad indiuiduationé, feu diftin&ionem tadiuiduor ét erit quàtü ad di(tinftionem partium. Pcobat dcindé ex alio capice, quia extcafio partiü in toto non eft quzcunq;vnio carum ier (c, fed vnio penes exttemitates tantil, itacy non vniatur vna pars alteti (c tora, itaut im illa peneccetur, et imbibatur, (icuceft vni:o forma cum mareria ; talis aut& vnio fá&a pec excremitates.& indiuifibilia dicitur proprie vnio integralis, et nonctt fobftantialis, (cd accidentalis qua habctec-i(übftantia bencficio quantitatis, cu i$ effe&us formalis primarius cft poncre vnam parté fubftantiz exua aliam inliter, et tine penctratione,quod fi faantia ex (c habere non potc(, quia cius escitrà quantitaté extremitates non Eisen: non habentur nifi per ind:uifibilia,ua ex fc fubftantia nó laaber v.g.lineá, (opecGciem, et punda ; tü quia hzc (unt (pecies proprie quanti« tatis ; tum quia fi fubftantia talia habercr. indiut(ibilia aeà quantitat&,cüc cius par. tcs vhirentur adinuicem  impencttabili-: ter,quia nó ynirentur (e totis fcd pcr cx-; ub quia non haber illas plucificatas exiétiomodum. tcemitates, et fic fa»ftaecia haberet cx fc. fufRiciés principium, v telifteret peucte -. tieni q00a 1 locü,quod eft fal(um, quia quátitas (ola poaitur ab omuib.tale prin cipi:Ec fi dicas calem excen(ioné impcnetrabdé in ordiae ad locum cx ordinar vnione parziü ia taro proucnirc nompolfeyqutacaléerdinedbabent.parcesct1risChrittiiaEuchacillia,vbicànonha: bcarExtenGonelocale.lcfp.ipfevtitàléordinérepcrcüi nterpartescorporig.Chaftietieprincipium fufficiensadimpenécrationc m,&cxié(toneminocdinc ad. lacum,niii diuinizus igpedicetur ifte effe, &us,qui cft lccudarius ia quantitare,primarius auteaa,& in(eparabilis eft ponere, vàim partem extra aliam in toto. fine pc. netrauone vnius cum alia, quam extre nitatem «tiquchabent. partes corporis Chritti in Eacharittia. &4. l'ottca tà in folucione obie&tionü. noo videtur ibi conítare,ait.n. cum com: muni Thomiftarü,quod ablata quátitate à partibas nó mancot actu diít. nct, (ed, contu(ie,& vna enutas cum capacitate | » ralicali diftinctionis partialis, quia rcmota quantcatc (o'uitur illa «nio (ic or dinata,& exi£(a,& (uccedicalia, qua par tes ille (c totis, et confuse raiuatur,(cu potius fit vnum in (ubftantia, et ruríus. qua fubtátia quátitate exuta aeque. c(t: 1Bans,nec alicubi peliriué,(ed folam has beret cxiftentiaun (uam (ine loco, (icut. res excca muadum, et angelus non operans ; (ubdit cà, quod adhuc disferret à (ub(lantia (pirituali,, quia (jNcitus catct partibus.ncgatiué,& ecundum incapaci« tacemyfabftanria autem. materialis caret. partibus priuaciue, et cum capacitate ad. illas.(cd non dicizur atu illashaberc.»ync/[.«namcxtraaliam,(edadivauspercontafionemrcdadtasinterfe. et non (olum in ordine ad locü, quzelt. cóis opi. 1 homift finccré à Copl. relata... 65. Hc Thomiftarü séiétia, fiuc enos. fiuc aitcro modo cxpl;cata graücs (cmpet: pátfa cit difficultates, &4usé à nobis rcfelduu dilp-9, Phy. q, 1-381. 1, vbt agimus. cx ptofciia de eíjontia quantitatis contiDug; et «n» puso dor rplierva s (nd m $82 Difp. Y H: DePoidisames malta éontinet manife(t? (alfa: ; prim: námq; fal(am ett in (ubftantia materiali: rionprarequiri pluralitatem-partiüm en« titatiuarum, in quibüs recipidotut partes quatíticatis,-nam ficat forma mazerialis? prefüpponit fubiectii imatédíale vita par«: tes fociia: (npponant dif inétas partes fuc: bic&f;e quibus éducantur, et in hac plu-' fálitáte barcium-eótitatiaarum: fundatur: potentia pafTiua: füb flantige anater ialis ad récípietdsm quantitatem y et per hanc à fifa piti difinsuitur, et certé tali patciuifi Mactilitate negata non videtátin quo fündári poffit porentia pa: fiu fübftantizinfater ialis ad qüanritaceai recipiendamyn& (i dicat fundari in hoc. «y fab antia marecialis habet illas radicálier, hocidem etiam deimmareriali dci poterit, vel afferri. debebit difparitas.que fi sfferatur hoc modo. qy maremalis fobftantta caret partibus priuatiué tácum,immatefialis veró-negatiué, fiUi repugdat-quantitatem recipere; hzc e(t manifcfta petitio principi] y haius.n« rationé qua'rimuc., cur tepagocc fnbftam tiz immareriali recipere quantitatem, et non immatetiali,& cur iftà radicaliter xo bhabeat,nó illa, et plané huius nulalia ratio reddi poteft ni(i quia materialis füb(tantia habet plaraliracem: par: tium integralíam, nonautem immaterialis. Exemplum autem allatum de albedineex hoc tárum capite tenet, quod ficut non fupporiit fubie&ti, in quo recipi debet album, fed dealbabile; ita nec quantitas fupponit fubie&um:, in quo recipi dtbet quantitatiue, (eu impeneuabiliter exten(am,(ed extcn(bile-, at cffe fic exten(bile eftetie 'a&aaliter exteofum cntitatiüd, et (üb(tantialiter, quia ralis exten: fio:atualis eft fundamehrum extentibi« litatis ilhüs j ex alio autedi capite nonte« nct,quiaalbedo, et nigredo: nallo modo. pettinet ad: (ibítaneiani materialem: y vt cau(atinam illarum;& ideo nulla albedo., aut mgcedo, quz enticatipa dicatur, debet peecedere in-(ubf&antia receptíone ipfarum,acexten(io aliqua prerequiricut: in(ubiecto ad receptionem forma ma-: tetialis,vt cft quátitas, quia vt veré dica-: £ür ex co educi ; forma tora educi. dcbet: F (7 "E TPLEVTS EF". QN  At. a, detoto fabtie&o prz(ajpólito, et partes forma ex diuertis partibus (ubic&i prar«exiftentibus:, et cumcaliscexteufió pras  füppofira.iufubttanda:adrec ipiendamquantitatemefjeneqacagquantitatiud y quiaxaárivas (ibi 1pti fupponccecur, debet poni catitariaa) et fubitácialis. Neqi talis'extenfio entitauidà baberucimeriu quantitatisan (ab(tantia, diet plut. quia wt:docet Scor.2.d. 3. q. 4« $. C9 tra Pd T pre x in caufando,non poxe re fato; quia runc cau(a i orans [uffici adcaafandam oífetcau(ata à » et effet illad cauíacü fui ape fanto po(let dare cauíz caufationem. fai. iptus, (cd extenfio, S diuilibilitas entia tatiua fala cft conditio mcceiFaria ma« terialis cauíat ad. caufandáraccidens, ma, teríale, alioquin &r caufari poffet à fubftantia imanatcciali,ergo talis exréfto ly beri ncquic pec quantitaté, quía tunc da ret fug cauíz cauíationemmtui 66 Rudüsnóbenediciut, quod(ub.    füátia exuta quátitate nollibi poficiué cf fccnec ab altquo diftarer;(ed in varueríg (fet, veluti pars eius,ficut angelus nó oj rans, Hoc.n. Thomitt. cómentum quod fait. Durand. 1.d.37.p.2. q.1. efficaciter. rcijcumus de fübítanria materidli exuta    uatitate di(x9;cit. PhyGq tar. 2. in có tatione 2. [ol.ad 3. princ, et de angelo. non operante diíp.11.q«$«attva;concle 1« imó non poífe cciam de potentia abíoluta cceacutam in ceram natura. exi(lencena quacunqie . prorfus prafenca em probabilius etfe demoaicamus cad, difp;; q4«ar.1,fine.Tandemfaliumquoquie ttaerCompluc.fandamétumsquodcompofitiop arciuun intcgralium accidat, rei matcrialij& corporca,cum podus fin de concept eius effen:ialtwt fic yralis.n« compo(nio eft, qua-c(Tencialitec diftio. guit fübftantiam corpoream abincorpo 1Ca,non autem compolitio materie »A.   forma, cumhizec ctiam de faóto copetat fccundum cultos fubftantijs«jueque fpiz ritualibus;quae (cocentia veriiliima e 12 admicrererüc vna inateria peuna. fubftan, tiarom fpirigaalumn .correípondens mas, teriz pria corporalium j vnde et tales. ; 1 pate    (a, prO .11. De quantitale.cautmeG eo oi paese eati IT. 69g sites imepvales voffanr ciam: dici efenjales fob ttancize materialis; quatenus is ; nonerzo hibere: vtcunque accidit fobft anc ie matotiali, fcd     Deere n benc notat Hurtalilp. 13 Met-(eci4.$.19. op feque nih hanc (entenira. detendi Otelt »t explicatur à.fo:de S. Th. vt; .. mon(kcarus di p.:9. cit. Ehyfz q. T. arc. 1. fübftantia matetialis antccedenter 4d quanti cacem non folü habet fuas. partcs (übftantiales diftinctas, fed ctiam imüicemordimatas, et vnitas per proprsás éxtremitates, ac iadiuilibiulia, pam fi pfufes illz párte$ qua6 lo« de S; T ho. concedit (ubttantig materiali antecedegter ad quantitatém:,concipecentur hine vaione adinuicem fa&a pcr indiuifibilia (ubftanGalia,iamnonctíeteritita$corporea,fed potias in indiuiübilia rcfoluta, et (i corr. €ipiuntur cum Ynioné adimu;cem y ncceffarib cum aliquo intet. fe ordine concipi debét,quia indiuitibile quod copulat hac partem cum illa, pianà non cat copulat immediate. cum ália, fed-illa medianté imo net mente €óncipi. porcít rübítantia eorporca plüres habens partes fic confu; $? vnitas, vc enaquzq; pats fit omtibus, et ángulis itnmediaté vnit as et nó pocius vàa mediate ália et ibi fuse ofl enditias z folent zutem pcculiati quodà modo hzc indinifibilia vribui quáttàati, ctiaofi alijs fcbus corporcifcompctantquia haec (ac la cft; quz molem facit et corpora ma gnificat per longum; laurm,& profundi; et ea icddít: occapacitie loci impenettabiliter ; et in hocfcn(u de. iptis)oquigür Aritt.6.Phyf.vt conftac ex demóftrario, nesquá ibi fici de panótisab initio;, qua probat continuum :cx illis componi nom potes quia «tium alteri addituth non faCit giolém: j-ncclocom petit dillin&tum à loco illius,vnde falsü «f, quod aiebat hic Auétorjuod quz cü.joc wniopariü per indiuiübilia fa£ta tcddat eas ádinuicé iropenieteabilcs,aoc «n; folum vesura cft dexaianc paruud «facta. peroindioihbi Wa: dc: génere:quantitacus; qua cít vrigit ; et Lax bpeseiabihizris prifici psum, ld'amei y Quod fummé:diiplicctiai hod AuGóre;eit itquacmediots xn 1e i: fokad arg; düplicem itnpcesietratione: di"ftinguit velie biiinus proucnicatem, vria cit parium in toto:, quatenus vna nó cf fe cotz vnita cum alia ; (ed .per fiat extremitatem ygaltera partium ir lp. o, quatenus vna eft incorn po(Tibilis cam alia in eodemlocó, et inquit primam effe&um primariuarquancitats ;alterartr vetó fecundarium, qui proindefeyarabilis e(t àiquantirace ;, vt patet de corpore Chrifti ir Eüchárift. vbr partes noa. font intet fe fe penetrat in toto, quia caput noneft immedracé vonum:cum ventte y iiec venter cum pede, fed bene in loco id vbi e(t capat, ibi venter.eft  jbt pev esy&c. Falfa plané e(t rora.bec doGtrie nj vt loc; cit.oftendimüsin(ol.ad z, vbé euridé loquendit mod repiehisndimus im noftris qibuídamScoxiftis, quia pene» tratid corporc, aut pdrtiü ciuidé corparisa dianicé acieriditur folum ig orifice ad locü,nonaudté in ordine àd (ubitintia eoe ruf fic. n. compenetrata dici no-poísésy mi iv quando vria téanfirer in alia per ideatitatem,qud penetratio bilis e(k& fcattráagkur diltingauur de penettario» nc [artium in toto ji inloco,. cum (olü   ad-locim aetendatut ; m tedi ver alterius principi) meraphy(icu quod:mateuia fignata Qaáurarexfic. pri Á p: indiuiduationis,v nde déducebat.ltq Autor alteram probacionea fentenridg Thomiftica,' non eit prz(encisüegouij deionftrare'; fed.ad Metifpe&tatie 5» 68 Dicédüigitur ett je(Tentiati quan« tità:iscótminuz confifterein, extenfiong pastium fütapte natura incompo (lbiliua, 1n eodcm loco, quam incompoflbilitatá noivlibenz parces fnb tan tige materials. quia aatucalter, et cicra mirücoluuy funt inuicem compencttart .Scvaactalid    flantra macerialis eum alakqnatiutag;veec -.  ró;illis.fuporaeniens.ita rhusesteddtts b vnaghzqQae d; iLinótum-potlalecdocum nce potlit oppotitum cosu0gcro auradi taculum; b cheiconft ax. vbt ufs corpor rs datiflbiná u femit;s loco-nó-finelmagng miraculo:, cams quanarasquaséti rin qpity exi dictum inompotlibiliifus paruuman eodede doy cay iesu pollulags ieptosuabiieiía qua. j$4  Dipfu: VIL DePraliamoin parie.  70 quz fementia colligitur ex Scoto 4. d. 49.q. 16.$. 14 lij dicunt,vbi docet rónem ámpcenetrabilitatis in corporibus à quantitate przcisé prouenire jita vthic ác effc&vs formalis susntitatis primarius, fc«undarius ver6 ab «a feparabilis à «ft a&iualis es pulfio, et impencrracio, et loc dedocit Doétor ex ipfo Arift.4. Phy fic.26.77. vbi ait,quod fi dux. dimenfiones à fubftária feparari poísécadhuc íc pe nctrare nó poísét, per quod innuit quantiratem folam eic pracifam radicem imnetrabilitatis, vnde licét impenetrabincn fit ipfaquátitatise(icntia, aptius van.€n per eam explicat ratio quanccatis,quàm per ctteras paffioncs,quia hac . eft omiü primag et rationi formali pro&imier,vhdémaleaiunt€ooplut.€i.q.rinfineinpenetrabilitatem àquantivate feparari pofle, imó fieri poflc penetrabilem et ita de fa&io contigiffe in naauitate Chrifti Domini& quando ad difeigulos incrauit ianuis culis « Nam in iliis cafibus vtique impeditus foit actus Éecondus impeneirabilitatis,quia non ícquta fuit ad eam impenetratioy& a&ualis expuifio vnius corporisab alio,(ed n6 ob I ablata fuit impenetrabilitasipfa, vnde áritas in illisca fibus dycitar facta fuiftà Dco pcnettabilis, vt diciv ncgationé 26&us fccundi, f. impenetracionis,aon a(&us primm .&, smmpenctéabilitatis ; Et cir€a exphcationem buius fenientiz ; qua «communis cfi jo Schola noftra, et abommibus Neotericis plovibiliser: recepta ; ic immorari ton licct, quia ex prefctio «am tradimus in Phyf. loc. cir. vhi ciiam enocleaté ex licamus arcapam, et admi-. ' makilem quantitatis continuz compofi. «onflituendo pam ex diui(ibilibus vy e3 partibus componcentibus, et astegrantibus molem corpoream, ex indmübilibusveró, vtpartes continuan' aibus,ac vetminantibus;vt docet Arift. 6. Yhyk. 4 qua Peripaiecca fententia Attimé dilp. 16. Phyl. e(ló receIde tamen rac rimus) vtadamuíTim quicunque dicit s non diluantür à. nobis difp. 9. cit. q. a« etiam antequam ipfum viderimus., Scd dices, íi (übftanria materialis par» tes haberc: extrà (cinuicem citráà quantis tatem,imo et extenías vcl (altim excentia biles in otdine ad locum,ergo poffet fun. dare zqualitaem, et inzqualhtavé molis ex illis partibus coníurgentis,non mibus quam quantitas, atq; ideo ifla aon foret »roprictas quantitatis in quarto modo; vt c ait Aritt. Rf]. data noftrafencentia negari non pofle zqualitatem, et inequatatem in fübitantia quoq; materiali citrà quantitatem vtcanqs pode P yna (ub(tantia palmaris diceretur aqua lisakeri pahnari, et inzqualis bipalmaFi; vcrimtamen im rigore loquendo in fov Ja quantitate fundantur ille relationes y €um cnim ipfa fit, quar habet partem extrà partem, ncdum entitatiué ; fed etiam ficualiter, et impenezrabiliter »' ipfa corporibus inharens illa proprié magnificat y et cxtendit adoccopandum locüabake  «rius corpotis loco diftin&um, ide citar quantitas molis, et itüdinis óc.   proprie fündarc zqualitaté, vel ingqualitatem in molc, et magniuadine ; quidem non ità proprié dc fubtkaniamas teriali dici poteft, quia vaa fubflária pus maris f) fundat imzqualitacem cam alte bipahnari,id eft per acci maris poteft naturaliter9S citrà miraculum reduci ad magnitudinem palimarcmy fi vna medietas cum alia compenetretury qnod poteft naxuralter contingere, qu'afolaquantitasaffertimpenctrap. litatemcorporibus,&hcfundabuntzzqualitat€z quantitates verócumex nacurafuaruae partiumconftituanttantam,veltancame molem. et determinentur ad occupandit tantum oue nens co adcout oppofitum citrà miraculü contingere nequeat, ideó proprie, et pcr fc fundant aqualitaQ.II. De quantitate continga, e tius fpreeteiTr. $85  licet cum: ratione naturaliter poffibili ; (obdit tamen id inteiligédum etie de | quantitate, et (ubftantia materiali modó exiftcntibus,nam íi (it (ermo de alia fpecie quantitatis poffibilis, ac ciam fubflantiz materialis pofDbilis, potefl dari quantitas indiuilibilis, et (ubítantia matcrialis fuapte natura impenctrabilis : Fa| temur omnipotentiz Dei concedendum poffibili quicqu'd contradictionem nó implicat,& quz ítiones motas dc tentia Dci ab(olata difficillime poffe refolui,cum affucti (imus naturis rerü modó cxiítentibus; adhuc tamen veru cít cx his encibus modó exiftentibus conicctare » fle, quid dicendum cflet de alijs rebus ola fpecie ab his differentibus, nam [altim cum eis conucnire deberent in przdicatis gencricis ; modà quantitas à toto genzre, vt ux, s put füb fe fpecies ncdü exiftentcs, íed etiam poffibiles, videtur importare entitarem ex pluribus ibus integralibus conftitutam,& di  mitibilitas eius in plures tales partes ponitur cius pa(fio genericé fümpta, ergo repugnare videtur in terminis quantitas indumifibilis tum quia quantitas » vt fic et magnitudiné at entitas indiuifibilis ad hoc munus cit prorfus inepta, vr laté probat. Aciít.6. Phyf. per totum contrà Zenoniftas. Sic etiam repugnarc vidctur fubltantia materialis (uaptc natura impenctrabilis, quia impenetrabilicas non cft de cóceptu cius, vt materialis eft,& vt diftinéta à (ub(lantia fpirituali » fcd fola pluralitas partium iategralium ; impeneurabilitas aute fcü princi piuin cius;c(t accidens illi operae ditum, nullo caíu vidctur illi pote identificari« Tum quia fi affcritur poffe produci (bisftantiam materialé (uapte natura im ilem, et non per accides füpcradditnm » cadem ratione afferi potfex i poffe (ubitantiam faapte nazura albam, vel frigidam, hac enim funt accidentia realiter diftin&ta à fubftantia materialis ficut quantitas, qua cft principium impe litatis, vndc nen videtur maior ratio de vao, quam de alio. Tá quia videretur cademrauonc affeiri potT CWMNUP C occ. f e,quod dari po(fit alia [pecies homini, Logiéd v Es Hi qua fit irrationalis,& alia brutoramqnq fit rationaUs . 69 Circa alterá que(iti partem, Arift. c.de quant. enumerans, fpecies quantitatis cótinug memorat lineam, fupcrficié, corpus, et locum, vt fpecies quantitatis continu permanétis, dcinde tempus affignat,vtfpecieraquantitatiscontinuzfucceff)uz,acetiaminprogre(luaddit motum, Caeterum $. M etc. 13. vbi accuraté magis,X cx propria loquitur (ententiade quantitate; fpecies enumerás quan titatis cótinuz memorat tantum lincam, fuperficié, et corpus,locum aüt omittit, mo:ü veró, et tempus ait effe quanta per accidens. Hinc ort funt opi.dtuer(ie;alij ná]; affirmant has oés e(fe vcras fpecies quantitat;s continu, alij ncgant. Dicendum cítjlineam; luper ciem, et corpus e(fe veras,ac proprias (pzcics quá titatis continuz,non tamen locum, motum,& tempus . Concl, eft fcré commfinis, przíertim quoad primà parrem,quae fupponit darià parte rei in corporibus lineas, fuperficies, ac etiam pundca, velut entitatesrcales, et non effeibi tantü per imaginationem noflram,vt cótendüt Nominalcs,contra quos laté agimus difj aem Lhy(.& Faber 5. Met.difp.14. Probarut aüt quoad fingulas partes ; et quidé quod non tantum corpus, fed ettam linca et fü perficies tint vera fpecies quantitatis cótinuz,contra Duran.2. d. 2.0.4. Hartad, diíp.13. Met. fe&. 6. Caber.hic difp.2. dub. s. Blanc.difp.8. fe&.5. et ct uU dim paucos : Probatur, rumauctoritate Aritt.qui tàm hic s. Mer.c. 13. hastres [pecres a(Tignat quatitatis continuz fingu las dcícribendo ; tum ratione, quia omnia rationcm cómunem quantitatis e[' fcntialiter participant,&in(uperaddu ntillieifencialesdifferentias, ita vpicnique conueoientes, vt fingula perillasetiene tialiter ab alijs di fferant, ergo &c. E alfumprum,hac .n. omnia funt € ter cxiéfiones habétes partes extra partes modo (üpcerius explicatojdiuerfinaodé tf quia inea dicit Formalé ex iiBoneDE udinis, faperficics lacitudinis, corpus pro fundi linea formaliter cit quàtita$ conunua cxtenía fecundü diimenfioe acm TE ed Ww" " ME (€ Wat 416 ge feciiate ii B iani Xuperficies eft quantitas conticua extenía fecundum dimenfionen formalem latitudinis,corpus eft quantitas couinda cktehfa (ecundü dimchfiohem formalem profanditar;s. 7o Dcindc gy locus nó fit fpecies quátitatiscontinoz', vcl (altim aon dittinctd à rüperficic,vt opif&acus eft Canoa. 4. Phy fic.a. t.Sot. T olcc. Flaad; Maf. Villalpan. et vidcitr confenrire Faber f. Met difp. 17fab fiac, vbi arccontinentiatn,quam additlocus fujra fuperficiem, else moduin cotinentiz [pecialem conflitnentem peculiatem fpeciem de gencic quátitatis cft Scoti q. 23. pid cam, et Ant; Andt. ip hoc cap. &$.Mct. qi i0: ac TatariZerbij s.Metq.14/& aliorum cómus hitcr;& p tcbstur, quia locus poteft fami dlupliciter,vt Scotus docet quol. t 1;a1t;2. et 3. vclmaterialiter, vcl formaliter matctial.cer noi eft, mf (uptificies conca13 corporis contifientis vt docuit Arii 2. V hyt.4i. fotimliter vecó eit ipfamet 1clarjo continentia, vel circomfeeiprionis actinz fundata in fupetficie cócaua corporis locadtis,& terminata ad contiexami locáti; quz ét dici folet Vbi actiuum, vt Doé&or notit :bidem,& hzc eft cómnnis Goétiipa Scotifl; à nobis ex profe(to cx. jlicata difp.rt.Fhyf.q.1: adco quod mitl tit, uomodo Faber cit. oppofituin dó Ccat,vt de menie Do&toris. S1 igttur I5us fortbalitéc fumarur iam man: fcfte pattt nÓ pertitere ad hoc pr&dicamentum; " Prin pullus rc(pe&tus perrinet ád préd:ptüabfolvti, fed ptoprie (pectatad &dicamcntü Vbi,vr docet Doator loc. KIt.& 4.d.10.q. 1. antem fümartir mateicf pro fondamento .f. 1liivs contitias ficvuiqs «d lioc atciner pra dicae tchitum,fed nó contiituit fpecicmnáà fai Bicic di (tinétam, quia nullam peculias   Tem ád3it (aperficiei extentionem; fed fo Jam contihentiam, vcl dd fümmü figurá. f £oncavar,trgo mon ctl fpecics diitinéta, et fupetficie, nam f ratione. Bgurz s vel conupc fitis ciset d frincta fpetics, eciam füpcrficics alba, et n grá d.üerías quanti« . pU (pectes conftiuucrent: tdm cmi illi didit contibcntis, et heo et illa figaAasfieut heec, ecl ila qoabitas, Y Difp. VII. De Predicamentis impartic. ? Demunmi,.qy neque motas, auteiu$   (uccetlio, ti diftinguatur ab eo j ncquetépusfiotverafpeciesquantitatiscontiriuzvthicopinatus.&Mair,patluz4.Zerb.cit.Ant.And.f.Met.q.10.multi(equuncur. Recentiores y: probat Bafsol. 1.d.19.q.1. Faber s. Mer. difput. 18. et nosex profcffo in phyf. dc morü quidé difp. $.q. 1. concl;r. de fucce(fione atitem ead.di(p.q.6.art. 1.vbi et foluuntar rationcs iri oppofitum: de tem pore tandem difp. 15. q. 4. quatenus ibi oftendimus realiter à motu non diffingui, vnde fi motus non cít vera fpecies quantitatis continuz,nec erianierit tem» pus, et probatar ex ibi dictis, quia tépusg vt hic de eoloqüirnur, non e(t dili duratio ipfius motus, hic .ti nó loquimar dc tépore extrinfeco; quod eft duratio motus Cali, per quam menfurantur onines ifti mous inferiores per horas, dies;mefcs,& c. fed loquiaiur de tempote imcrims fcco; quod eft propria ac inttinfeca du« ratio ipfius miocus,fed nuliius zci duratio. eft quáatirau$cius,etgo, &c. Prob. mi T. duratio nó cft aliqtiid realiter probamus,& lianc fenteiciam late def dit Suarez i0 Met.dilp.4o.(eci8.vbi quà plates cit Et quidé hzc fuitexpreísamés Arift. 5. Mer.c. 13.dumt mot ponit quamta per accidens, noa folua ly per accidens! idem fonat, qdod per aliud j quaternis fpecies motus fumü. türà partibus magnitudinis, ütperq. fic quemadmodí teatarüc quidam explicarcy (ed ctiam vt ly per acctdens idem fo. nat, dp accidetitaliter, 4c mere abiexcrine [eco omnes .n. morisfaltem de pocerttia. abfoluca fieci poffunt. in inftanti, etiam motus ijfe localis yti:non accipiatur. vt dicit totarti réaliratem motus,vc explica ifia$ difp. 15. €it. q«6« art. 3. Et tandeag difp. 15. Phyf. oftendimus morum pro. forthali qu:d. teípe&tiuum dicere, craor nequit (pe&taread hoc pradicam:: (. $olnagtur Obietiiones . $ 1Noppof.obijc. t. probando nec li. I neá, tiéc (uperficie cíle veras quan.  titatis có; imus fpecies ; uia fusi fpecies . ditun m E 44 P" um à re duraate,vtloc. ci €x pir » de cu d Quafi. II."De quantitate contin. eov eius [pec codrt.IL. $87 diftingaüátur per quid pofitiuum fed linea diftinguitar à foperficie per carencii latitudinis, et fuperficies à corpore. per carenciim profundiratis.ergo Xc. Tu 2. prima paffio quantitatis cft impenciraDiuiras ; (ed linee, et fuperficies adinuicé naruraliger penctrátur;vs patetydum duo corpora plana (e tangunt, tunc.n. faperficiesambz incodem (patio coexiftunr, uia indiuiüibile non habet, quo tangat aad indiuilibile, et quo non rangat. (ed tangit (ccuadum fe zotum,crgo &c. T ü 5. tulhi genus przdicatur de fuis (peciebus denominatiue, et veluti accidétaliter, (ed 'efsccialiter tiy ac (übtáciue,at quantitas denominatiaé df del nea, et faperheie, dicimus. lidea e(t quanta, ergo &c. Tfi 4. [pecics effc debet quid completü jar linca, et foperficies fuat qu d incópletum, nam lineà e (cntialiter ordinatur ad con. ftitationem füperficiei, Gcluperficies ad conftitutiottem corporis, (icut panctam ud codftitütionem (ines ; ficut ergo pua"Üumhac de caüía mon genierur jwopria dieu duds gta neclinea;SX (upercies. Tum tandem, qu'alinex fecuodam propriam extenfionem-inclad gar ini faperficic, et vira; in corporc, (ccundü qp £orpus PRO à(ionem; ergo mon (unt propria fpecies y Quia: vna. fpecies non iru cendalitee im alia. "73 Refpad t neg. min.licur .n, vnaquiz 1 (pectes relatz quam ratis cóinug chftituitur per peculiarem politiuamex; teníioné,vt di&um etl,'tà per eandein ab ália etientialicet d: (tinguitur, licet hoc quindoq;à pefterjori per ncgationé (oleat explicari,vt inpropofito.. Ad 2. pcnietranuirTineg, et füperficies ca parte, qua indinifibiles funt, nó qua diuifibilcs, nec .n. linca fecundi longitudinem pot €ü alia penetrari, nec füperficies cum alia faperficie in latitudiacs vadé cü duo corence tangunt, eorü luperficies dici dcbét potiüs eite limul ia codemloco, quá cópenettari,quia penetratio, vcl impenetrátloatéd:tur in rebus corporeis cx ea pittes qua fant diui (ibiles y vc dicimus in Phy(tráétide Cótrinao. Ad 3. 2 jud probat de corpore; dicunas .n. €c corpas cft quái, dicédü ergo eiie fpcc.ale peiuiie. giü quátitatis, nedum fubftinciue, 'e1àt tub forma denominitiua ( licet non Cina denominatiuo;(ed effentali) de [us [pe'ciebus przed carí immó et de (e pla, d:cimus n. quátitas eft ranta, eft exiéfa; dte. Velotius.negàdam lincam, fuperfici£, et corpus quanta»dvi proprié, fi abfolu1€ faantur, quia fic potius-dici debent quantitatcs jfcd quanta dicuntur, quatenus funt im mater:a, xtatit coricretum generis prgdiceiur de concreto fpeciei, vndà non erit pred cazio denominatina, et accidentalis, (cd eíleatialis in concreto, quemadimo4ü in gcnete. qualitatis folemas diccre, alum et? colocatum, poffe autem (ic in concreto di(poni.genera X fpecies accidenziüi iam diximus difp.pre-&ed.ita Scoc. q.17. Przdicam.ad 1.9.16. A ddunt alij, quod cum dicimus quantitas eft quanta, lincaquanta,longa,litperfi cies lata, corpus profandü, nó e(fe rationée[fentialeim quantitatis, qua tunc pre dicavut, led eius affectiones, et attributa 4. cite diaifibilem,menfurabilem, tàram, &c.qu.bus eriam nómen quantitatis fte.quéter applicatur,vt docet A rift. 5, Met. 13: vnd? fenfus earü.propotitionum erit y "quantitas e(t quaata.«eft d:uiübils, linea elt longe (t brcuis i. eft tant vel tabi"ue lorizitudiais X fic decoeteris. |; | 4. Ad 4. (olet comuniter vefpond lincá nó ordinari ad. cóftitutrone fuperficici, et füpetficié ad conflituxioné corpafis nifi quatenus indiu fibilia continuatiua, aut terminatina parcium corum!, ex Pei capite vtiq; nec (unc quantitates,nec pecies 'quanticanis:, et quoad hoc tenét paritasatiumpta de pun&o ; et ex quo.capitc funt diuifibiles, fant proprié (pecies quantitatis, nec vna ordioatór 4d conflitucronem alterius. Hzc tame folutio metito rcijeitur à Blàe.cit. et ab Auetfa hic Íe&.4. vt manifcfié falla, quia reuera li. nca copulat, et terminat partcs £ici, von Meier i cd ét, quatenus longa, alioquin et ctia term niti per puricta, qua font non lata :& fuperficics copulat, X terminat partes corporis non tànrü quatenus neo profun do, lic .n. ét per lineas, et punéta terminas ti j otict, fed quo; quatcous lata, Quaré a Zz i fe Lj coim Auctía diuerfo modo gencra y et fpecies difoni in praedicamento. (übftantiz, et in predicamento quartitatis, vt nempe bireponantur folum entía cópleta illius geocris, hic autem ctiá incóeta, vndé concedit lincà, et fuperficié isin pra dicamento reponi, femel dire&té ub conceptu cói quantitatis, vt abíoluté dicit exccntonem,fiué n.agnitudiné ab(trahendo à detereinatione vnius, vcl duplicis, aut trinz dimenfionis; et iterü tcdu&tiué per inclofionem in fpecie corris, 0cq; :d iudicat abfurdum . Scd faré hzc íolutio cft peior priori, tum quia flatim concedit, q» A duer(arij cótendüt, lineam, et fupetticiemeffe fpccies incóletas Kd uia conditio f] iilis illius, q; dirc&éeftponibileiniddicamcento,vtmodocóflru&tumett,ccapudipfumq.16.(c&.$.crat,qpefietquid completü, vbi et bac pcerfertim rationc entia incóplcta,& partialia à przzdicameto extrahebat, quia bis effent in co, (mel tatione (ui dire&é, et ruríus redu&tiué tatione totius, quod conftituüit, vndé n; tü cft;qo bic accipiat  q» ibi re;ecerat, Zetbius cit.in fol.ad 3. princ. ait, q lifca, et (aperficies poflunt dupliciter cóft derari,vno modo, vt fignificant quandam perfe&ioné quant catis, praícindendo à perícétione alterius perfetionis quantitaciuz, quo (enfa dicimus lincam tignificarc longkudinem (ne latkudine, X (utficiem latitudinem fine protunditate, hoc modo contiderate non accipiuntur, vt tctmint alterius quancitatis,(cd wc habentes in (ciplis ccrtam, ac determinátam rónem quantitatis; alio modo confidcrari po(junr quatenus vna includitur in alia, et ordinata ad cius conflitutronem, et fic non fün: (jccics di(tin&z. Ac ncq; hzc (olutio fatisfacit, (ic n. etiam dcfcndere potlemus materiam, et formam císe fpecies completas, et dirc&é.! politas in ptzdicamceato, fi con(iderencr, vt dicür quendam certum gradum f(ubttantialem, incomplctas vcio, et indirecte, fi conüderentur, vtcffentialiter ordinabilcs ad alterius (peciei confticutionem. 75 1raq; rcipondcndum ctt, lincam,& i€, licet matetialitec corpus (uo b 3 $8 Difp. VII.De"Tradicamentis in partic. : modo componant adhuc tamen efsc v&ras,& completas quantitatis (pecies, uia dirc&é recipiüt,ac c(sétialicer jllius prazdicationem, ficuti corpus, quando auté ita (e habent partes reípcétu totius, tunc bené poffunt dircté poni in codem ge« ncre cum iplo, et dici (peciescomplerae illius generis, ticuc iplum : nec obftat, d» ordinentur ad cius conft tutioné,dümodo cü ipfo recipiant praedicationem eiu(dcm generis, vndé hac ine dicebamus di(j. przced. q. 3. paties homogeneas, età   Aid » adhac diccdté in predicamento reponi; non poísumaus autem fic dicere de materia,& forma, quia ipía non recipiunt diredé. przdicationé ubftantiz przdicamcntalisncc cciam de punéto,quia omninó caret. partibus, nec vilam pcor(us habet quantitatem . Ad $. poíset ndcri per idem,ta« men ad maiorem harum ípecierum cx« cationé dicimus, quod lcér cie: includat longitudiné, non fi formaliter, (icut linea, ícd matecialiter uy, et prae (appotitiué, quo et'á (enfu corpus ;ncludit latitudinem : ró huius e(l, quia cü fus  ». qerficies (it dimen(io, quz continuará dcbet per indiuilibilia (fecundum latitudinem, diu;fibilia camen (ecundü longitadiné, ficuc funt lince, idcó necefsc cft fuperficiem habere longitudinem : item Quia profunditas cft dimenfio ; que contjnuari deber per. indiuitibilia fecundum profunditatem, non tfi m latitudincnaquales funt füperficicsnecefsc eft corpus habere laritudincm, non quidem formaliter, quaii longirudo, vel lauitudo fit corum císcntialis excenlio, (ed mate rialiter (olum; et przíuppolitiué, quia.f. fupceficies indiget lineis, «quz (unt long£, et corpus (uperficicbas, quz (uai lai£ ad fuarum partium conunuationem 2 lunc cft, quod iuxta phra(im Ariit. f. Mct.13.nó dicere (olemus faperficié cise longitudinem, et latitudinem, fed juód ci latitudo cii longitudine, et quod cotpus cft profunditas cá latikudine, et lógitud;nc, vnde (uperficies includit formaliter, et in re&o (olam latitudinem, et corpus profunditatem, ceteras vero dimcne fioncs in obliquo, et materialiter : quod totum 1I. De quaytiarcomimia; eor eius peciebe dri... 589 "totum expliciri poteft in quantitate diTereta, in qua vnus numerus aliam prz» "füpponit ád fui conftitutionem, et non eft ille formaliter  quare cum dicimus cooset longum ; et latum, erit pradi€atio tantiim materialis ; et hec eft comTniais inio Suarez di!j.40. Met. fed. 6. Pla.di 1:4 1 de quan Complut. dif. 13. q.4. et aliorum.   .76 Quidam ta nen, vt Blanc. cit.(ec. -€.& Aucrf. (eet. 4. efto concedant longitudinem linez, et latitndinem füperficiei fion ni(i przfuppolitiue conuenire corpori,& lógitusinem linez fuperficiei ine quiunt tamem conicedendam cffe aliam longitadinemyquam efferialiter includat faperficies citra lineam, et aliam rarfus Tongitudimem, et latitudinem, qti efentialiter corpus includat antccedenter ad fincam, et füperficiem& in hoc fenfü c(   cífe   tpe neÀ ed $cft longam, &latum ; ant ratriplciter. T üá s apetficits n6 foIum includit fineds longas, fed etiam (uas partes, quas habec ia Jatitud:ne longas, et longitado harum partiumom eft longitudo lneard, quia partes (unt liricas, et faac longz,& lace ; Tam x. quia quantumuis in fuperficie prfcindamus fatitudinemà line1, femper in exten(ionie Ila lata lózitudo etiam quedam eft ; quia lacicadine hanc poffümas linea metiri, qus ngn cft menfura latitudinis, fed longitudinis, Tum 3. quantum non fumit à continmtiuis excenfionein y fed potius extenfio in co fupponitur, et per illà cótindatnrgergo cü Limea, et fuperficies lint contndatiua corporis, nó cric corpus per ipfa extenfum petlóngug, et lantm, fed per feantecedenter ad 1lli, vade ex fc diet folettrina   j o 4« quia ptofanda nequit intelligi trina di pe; n tic "mis folum verfus longiradnem;efict linca; ti folaas verfus latitudinem 'etice faperficies. Tum tandé vid tefminus imus nequit rerminare dinentionem aüó5n latim; crgo cum fuperficuv Gereri ubt tus roit te ifs re profunditatem torporis ; bit et ipfa fit lata « Coaf. quia fuperficies cérmmans corpus vtique non eit immediate cóiun" Logica, Ga cum alia üperficie, fed cum parte.» corporis, qu erat lata, cuim qua latitudine remaneret ctiam fe a fuperficie terminante: his tidoatus Did. difp. 13.4. f. hanc opin. cenfet probabilem. 77 Nihilominusà cómuni rcgédendü non cff,quia frfemel in fuperficie er "longitudinem linez aliam proptiam ovi. At qi oec duplici loogitudine effe longam, leve] propria long;tudine, et iterum lógirudine linez, imó corpustér erit rain et bislatum,cum taxmen vna o fa fíciar ad extcadendam in 16gü faperficie, et (imnleius partes vmi dim in fatiurdine, et vna latitudine ad e» tendendam corpas verfus ! itera, et vni&das;ac contintandas eius partes per próe faaditatem ; Seqrticuritem corpus hibere tripl cata pacti et faperficiem duplicat, quibus contíngari deberent ill: patteslongitudioss "Ruür(us praci(a linca et füperficie, adhac in ea lineam repetiri uia adhnc ia eareperitur longitudo pítAniverhrhsta fudaicun nón ett, ni(i linca, et iic de fupetficie refpectu corpo ris. lem poffe dati fapecficiem finc omni liqea, et corps finc omni füperficie y quia adhuc effec longim, et lat (ine illis. Nec iuuat, quod aít Blanc.cüt Didac, neccífaria adhuc effe, vt continuatiua, lineas qnidem partium füperfciei, (aperfie cies vero partium corporis « Nam-fi fi perficies [eip(a cft longa, cur talis longitudo non fufficict ad cam terminandam, et etus partescomtinuandas? et (i cocp feipfo eftlonzanm, et latum ; cur talis titudo (ufficiens non cfit ad eius prófua: ditatem contimuandam; ac cerminitidame Kefpe blanc, nonfufficere qiia longitue. do,& latitudo corporis e(t profund: nul« Ja carens diinenfione, continuauuü veri ac terminatiuum aliqua debet cárc mentioae, Sed contrá ;quia quando etia admirtetetür. latitaditicm cde cifentialis tet longam, '& profünditareim: latam ; et profundauy nom tamen € conrra adaiitrí ce aliua longitudo, quat ht c(lentias n Vwerim laticado, q«at (ic eflentias iet indo: 3 "ea fcindicà y et latitudo pto dicic ergo proíus ircationabihs: eit ala 72.7 lata 4 /$9e Difp, VII. De Pradicamentisin partic: 7 ; Rata folutic: alia quoq; abfurda fequuntur €x hac pofitiope, vt difcarrenti patebit, (78 Neq; rationcs in oppofitü vrgét . Ad 1. neg. partcs (uperficiei habcre propriam lorgitudincm feclufa linca Ad 2.,meg. poflc przícindi à füperfcie oues bncas rcmaréte cius latitudinc,(icut prafcindi ncqucun: pun&a à linca remancntc cius longitudine. Ad 3.cftó corpus nó fumat cxtcntioné à coniinuatiuis, quatenus conunuatiua,& indiuifibilia (unt,po1cf tf aliqua ét ab eis fumcre, quatenus diuifibilia (unt,materialiter nGpé,& prazfopsotus in quo €t fenfu imtell gendü €ít, quod corpus lit crina dimenfio, quia "f. materialiier eft longam,& latum formaliter veró profundumitaut in (ola pro funditate cius natura confumctur. Ad 4.,gatet per idcm. Ad $. pofict pcr ide proari fub(i(tentiam non. poffe cffc tctmipum natura fu5ftantialis,quia fubfiften1ia ncquit c(fe terminus natura nó (ub fj ftentis;(ieut igitur fübfiflétia dicitur terminus naturz. non fubíüiftentis privatiué gantí, non auté contrarié ficut cft accidens, ita in quantitate serminus latus dicitur terminus dimenfionis non lata, nó Suidem contrarie, quo fenfulinca dicitur, mon Jata, quia cft incapox latitudinis, (cd priuatiué tantum ; pcr gy foluitur cuiá illa €onfiz maio ; ceterum 101clligeptia baius dobijtota pendet ex traét. dc Continuo, vndeé ad illam diffcstur exactiot cognitio ierum quantitatis concrmoa . 79 S«cido yrincipaliter obifc. prob. um e(sc veram fpeciem quatttatis cótina um aaCtoi kate Arift. illà hic ena €ncrants; rà rénc à Canoa.X alijs allata, quiararto menfura, a qualitas, diuiibilie 14$, et c otera: euamitatis affcetinnes lo» «o cóacniüt locus n. cfl zqualis locato, eft diurfibilis, méfurat locati, ergo &c. R«efp.DoG&or q.25.«it, Predicam.Tar. Mair. et alij Scotifla Arift. bàc vulgaritcr Melo pov e iip, tunc tépori$ vigcbat, dicencium lod UM fpatiü. dimenfioparü intcr latcra &otporisconiinentis intcrceptü, q. opiv:cué poitea rcfellic ex 4 Ebyf, iuam tr : $. Mer.c.13. fpecics quantitas s ads (entcnüamdclorp, vidé | propria mente a(fi locinon meminit . Ad rationem dicimus probare (olum locum pto materiali effe in przdicamen. to quátitatisPfic.n. illi cóucniüt illa pred cata,qua (olent quantitati attribui nom tfi probat cíle (pest à fuperficie diflinGà; nec ité probat locü formaliter effc im przdicaméto quátitat s, (ic. n. fpectat ad przdicamentum Vbi; vt dicimusin Phyf. Tertio obijc. de motu, et temporc, n& babent pattes nouo modo extenfas .(. pe» ncs d:uet(as moras, ac fucce(fiones, quibus partes fluunt,habent cría diueríAs in» diuiibilia, quibus partes facceffiud copulintur .(. ín motu mutata effe, et in té, pore inftantia, ergo nihil decft illis a4 ra» tionem quantitaus per fe ; neq; .n. requis ritur cíientialiter ad quantitatem exten fio per fpatiü locale fed (ufficit,g (it pee fpatium daracionis, in hoc autem fpatio vcra cxteníio parcium fücceffiuarum das tur, quarum yna non penetratur cd alia, fcd (uccedit ipfi. Neq; exam qp quantitas facce (iua à continua permancn tc obílat, quin motus, et tempus (int ve» rz fpecies,nam corpus de à fupetfxie,& linca, et tamé eft veraquantitas. $o Refp.neg.affamprü,partes .n.mo5,000 tàm addunt partibus magnitudinis,(uper et fit)nouá exten(ioné, g nouG modum oppofit á permanétia; quarepus partcs motus non fimul exiftunt ; et rurfus ifta(ucceffio,&extreita spartiümotusinordineadfpatiumdurdtionis;nontàmprouenitcxmaturapartiummotus,qex imperfe&ione agentis non valcatis, fimultotü Les 1adaccte; vcl ex refifl entia ccrarij in » propter € vincendá forma (  dnd. idco non cít per (c quastiati Br paritas affumpta de corpore in ordine ad fuperfi. cicm valet quia licét corpus fu 11 perficiem,tf addit nouas partes adillam, (cd motus non addit nouas partes ad magnitudincq fpatij, feu diftantiz,in qua. cxcréküt, ncq; tépus addit nouas partes ad motáü ; cum veró dicebatur tempus, Sc motum diuería babere indiuitibilizjid cfl cndà de tempore exirineco pro meníura accepto, nonautem de temporc igtrinfeeoshoc n. eut cft omninó idcm cum Quafi. T. De quantitate continua, eo elus fpec. edoi.i. $9 cm motu, cuius eft duratio, ita ea(dem Babet prorfus partes, ac indiui(ibilia cadem cà ipfo, vt dicimus in Phy. difp.15. Ex didis im hoc att. colligitur fpecies proprias quátitatis continue effe pccrmanentes, cum fü o continüa non fit vera quantitas y et has effc tantam ttes iá commemoratas, lineam; fuperficiem, et Corpus, quia ratio quátitatis e(t extéfio, fed hzc extenfiotribus tantü modis pót  diuer(ificari .(. in longam;latum,& profundum, nec alius modus poteft cogitati, vt Mathematici d t, ergo &c. Süt etiam omncs huiufmodi fpecies infimz;quia linea v.g.non diuiditur, ni(i in curuam,& re&am, faperficies in concauam, et connexam, corpus ia rotüdà, et quadratum, omnes autem huiufinodi difléreutiaduk accidétales, quia redticudo, et curuitas, concanitas, et cóncxitas, &c. lolum dicunt varias figuras; ve ro accidit quanerati ; idem dic alijs quaptitatibus continuis ein(dem fi« guia (cd inequalibus,vt eft linea bicubi: ta,& tricubita; quantitas . n. cócinua maior, et minor ineodé genere ektenfionis non differunt e Gentialiter, (edíolü accidentaliter per;zmaius,& minus, ficut c; lor: vt vnü,& vt octo per magis, et maus; fic: etiam in quantitate fucce(liua differunt biduum, et triduum; biconium, et trienniü, vnde malé dixit Zerb. cit. has etie (pecies (übalternas, et linea ce&à, et circularem, bicub:tam; et tricubitam fpecie differre, hoc .n. falsá efi loquendo de fpc cic ctientiali, de qua ibi loquitur; verum tamcn eít loquendo de accidencali ; dicí ctiam poteft quantitates inzquales fpe€ic diflerre in ratione menfurz ; hoc cít; diuer(as men(uras conftituere Duid fit quantitas difcretas C7 que 0o fpedtes eius. $1: (x Vantitatem difcreram dcfiniuit, . Atift. in lioc predicam. effe ill3, cuius comuni, abinuicem (olutz, neq; circa eius e(fentiam indagandam ett am plius hic laborádum ; quiafatisliquet cx umdce ral '5non copulantur termino dictis art. t. fed tanium c'tc& cius fpecies aflignandas,duas .n. a(liga:uit hic Acitt. numerum .f. et orationem, et quidé numerum affignauit pra quantitate difcret1 permanenti, orationem vero pro (ücce(Tiua, vc communiter explicant. Circa numerum folet dubitari primb; 1n hanc (peciem ia tata affi gnauerit am plicadine, vc (ab ca comprebendat mul. titudinem, nedum entium cocporaliums. verumetiam fpiritualium . Ec communis opinio docet, gy hic per nu icelli gat malticudiaem folum vaitaumequantitatidacam, quz repccianrur fohii im cones tinuis diui(is, A (eparatis abinoscenr, vn dé confequenter loquens inquit Acifk. &C 3. et 6. Phy numerum cefuliare ck digtifione continui, et (ic mulcradine talium vnitautm vocant numerum przdicamoeastalem,multitadinem vero aliaruay cerunt quárenus quzlibct cft in fe tranícendene iter viia, vocant numerü rran(cenden« talem, et ab'hoc praedicamento expuagunt, quía per omnia vagatur przxdicsmenia, et ecamad res fpirituales extenditur, nam nimerádo dicimus, due qualicates,tres fab dátie quatuor Angeli, &c, Nominalesé coatrà namerü owniü rer criam fpiritualium vidétur io oc przdicimceoto reponere, quamuis,u. à. rebus: fpiritualibus, quantitatis nomen videatur prorfus ablegatur, iaqaiunt, id intelligé de quanticare molis, et continaa, non aut de quantitate difcréta, cuius ratio, et affcQtiones qué bené falaancic in mulci-: tudine rerum pluriura (piritualiü, ac core poraliá, tres . Augcli n6 copulétur tecmino cói, et (aat numero impares, &c« 81 Quamuis hzc queít o. fic magna €x parte de nomine,cum .n.numerus, liu& quantitatiuus, fiu tran(cendens, nullü ac cidens per (c vnü, atq; realiter di(tinckü t pter res nuaeratas, idem té iudicium poft ficri de vtroq; tamé' vt ob(cructur re&us loquendi modus, di cendu eft numerum rerum fpiritualium. vtq; ad boc predicamentum non fpe&tare, Ícd tantum numecam rerum cotporaliam, intclligendo pcr rcs corporeas non tantum illas quet quántitate predit (nt bitcritipdtib he vt srt £2 4 Wü. e 921. enuniter intelligi, fed etiam illas, que anteccdenier ad quant igatemshabent aliquá matetialitatem y vt art. przccd, diccbamus de iub ftantia materiali, qua-fpa ha» bet maierialicatem anié quantitatem, li« cét com alia evctrabilé, idem a(fecendm cft dc «ualitatibus corporeis ; hzc an. omnia (uam habent matecialitatem ; et corporeitarcm eitrà quantitatem.,nec ab ca rccipiun!, nifi impenetrabilitatem. Ratio huius ficrti.eft, quia ilia-(ola mul» tittdo conilituit numerum, huis pradi£amenti-» qua accidentaliter. dicitur de rebus aumceratis» at multitüdo entikatiua » feurerem, quatenus vnaqueq; eft iranfcendentalitergna;intrinfccé, et quafi cf fentialiter dicitur dc illis, quia vna traü« fare .ncquit in alam per idcnutatem ; eatitatiné Joquendo (empcet. vna rcs € ab alia difcreta ; «um igitur multitudo ex vnitatibus1ranfcendétibus aggregata nO dicatur acci liter de rcbus, numera". us, rc&e dicitur numerus trancendens,. et non przdicamentals, hic -n, pradica-, tur per. modum accidenus ; € contra ecrà, quia multitudo rerum exicníarum de iplis dicitur accidentaliter, inquantum.f. unt abinnicem diuifz, et difiun&tz » q» ipfis mcré accidit.cum ex-natura fuacótinuari poffint, vt cOftat de duabusaqua Mopeh «onunuentur, non amplius dicuntur,-fed na. pra dicamentaliier ( ict adbuc duz. maneant. tcanícendenter, quia voitates tranfcendeniales nó pereunt ex conunuatione » fed cantá pre. dicamentales ) idcó talis. numerus recté. inbboc przdicamento confltuitur,& folis. rebus corporeis conuenit, nam (piziques et incorpotea ità (unt durifz, et crei, yr nullatenus modo continugcj pofliniEx quia etiam di(eretioy &. mulucudo, quirelükArcupndlipl o Mesia fubtiantiz, et qualitatis matcrialis [celufa quanütace » meré accidercr illis quia ex natura fua policnt illz plures partes ; cenrinuaci cum, fubftantia materialis, et ; Cartera accidentia corporea, ctiam PN v quaputatcm y proptià haber nt có-.. t;nuitaté, vt dicin.us s Phy[se p:9» ideo. bacnuluiudo rerum, cuamfi. non bnt impenugoilcs [aapte nara; rede dices EE c1 " TX Difp. V1. De-Pradicamemisin partit i5. tir numerus pdicamétalis, et erit fpecies. P   etze huius prz dicaméti et vo modo dicetur. refulrare. ex iut one. córinui: vide Tat-hic $. Tertio fciendam. 83 Secnodó Dubitaursao (üb hac fpe cic comprehédatuc (ola amulitudo cetuug. corporcaruim permaneniü y verumetiam facceffiuarü, 2equé.n. Ke er tcs lapidesac deos,vel cesdies, vel ane, nos, trcs item vel quatuor ootus, Negat communis opintos qtia Arift. numcruam reccoíet pro fpecie. quantitatis dilcretzs. permanentis, et pro quantitate fuece (Ti. va aliam Eisdem conftituit 4f. orationem; ideó dicunt mulcitudiné «ntium (acce fuorum,«um pumeraturs, reduci debere ad orationem, Sed plané fatemur,ounquam.nos capere potuiffe y. qu pacto, quoué fenfu tres anni,rcl mE, €5 aut tres fDotus poflint dici oratio, £ libenter fciremus, quodnam genus orae. tionis conflituant; immo affer pi ineptus, ac infultius afferi poffe; dicedü. igktur eft € multirudinem motai et tem, porumad hác (peciem periere, et vni ueríaliter rerum. quanimcung; fucceffi-. m ipfa WM d Tus quida elt,vc poftca dicemus j Per get aire i Los fpecie quantitatis di(cretae is. pracisé, imó ficextus legatur, gon inue. nitur cum exprefíe diftinxitfe quantitate . difcretam in pcrmanentem, fub qua dumtaxat fit onmerus;& fucceíTiuam, (ub qua . conflituatur oratio; et quidem nec appa -. rens (appetit ratio, cur numcrus folis re-. bus permanentibus; debeat. concedi, et ; facce (Buis dencgariscum ifiz., ficat ilz. poffintenumerari y &-in vnum «olligis ;. qu aré autem oratio /pecialitet fucrit aís gnata pro fpecie quantitatis diícretae fucecilibe sum tamen (ob [e qme Aium fucce(fiuo dacadinem. non as echo rang re rag 84 [sue Dubirari folet,an numcrus infima; vel íübalternaland.3, Phy(q.11,& 2. Met. q4. tenere cierüiofimamyvndé inquit, quo 1 licut in quam itare €óunua Jincagmaiors et ninor. Ju difcceta maior y et mindonumerj | L4 " t "CV -. ' Q.II. De fpecieb.quamitatis diférete. Ast. LII. $93 came opinio Commient. 8; Mer. -€om;10. At contrarium verius eft, &c communi calculo receptum, qj probant optime Tyombet. 2. Met.q.4: $. 4d bec ripondetur et Zetb.5. Mcet.q.14. nam Arithmetica aliam paffipnem probat, et deimnóttrát de tecnariojaliam de binario, et tic de 8iijs,ergo per alia principia quae fun: pet fc,& tic nedum indiaidualitec, fed'ettam fpecie differunt ; ex quo dedu éitut, non valére paritatem a(fumptaim dé linca maiori, et minori eiufdem figu (ft etiam magis mox explicabitur) ia nümeri inzquales potius affimilantür quantiratibus continuis diuerfzfieurz, vade fict in quantitate córitibua. ad-« dito vnoangulo alijs refültat alia fpecies figu, fic in di(ercta addita lia ynitate relültabit alia 4pecies numeri ; diximus aütem numeros inzquales inter fe fpecie differre, quia dno z quales, vt hie; &ille ternarius; folo nomero differunt. ' '8jAtfolet obijci, dp numerus minor ft pars: ris ex Arift. 5. Mer. tap. de Colobon. et Euclid; 4; Geometretgo nó eft fpecies ab eo códiftin&a, ti«ut neq; anima eft fpecies codiflindta: ab hoinine;(ed pars fpeciei. Hoc argamentü multos'diuexat abfq; cau(a, coincidit .n,. cumillo;g feti folec in quantitate cóntinaa de linea, et fuperficie, quz includüntot in corpore, cui  abundé fatisfecimus. art; przccd.in fol. ad-4. que quidem 1olatio eriam in przfenxi fufficerec 5 (ed ad vbetiorcm do&trinam, et maiorem notitiam compofitionis nomcri addimus ex Trób.cit.g; numerus minor-non eft pats nütmeri maioris, nifi potentialiter acceptus,& quantum ad vnitates materiales,vndé fi numerus terparius có(tituitur ex binarió;hoc ídeo eft, quia binarius gemi  naai continet ynitatém ; €x qua cum alia. vnitate conftitucor cecparius, fed quàn: tum ad foramm fpecifi camyquam importat binariüs,vt e(t diftincta fpecies ab ipfo, et quantum ad vnitate formalé m2 f. m fpecificam /(ccundum i maitre c vnitate (pecifis: licuit ternàrium, fed  Jabarütn tagtümtresvmtates, qua raiione duxit Arift, 5. Met, 13.fex (ecunduin £peciem y et lubftantiam füam non effe bis trii au£ tcr duo, fed tantum effe (emel fex. Siautemquaztarur, àqho fuam famat ynitaiem quzelibet (pecies nutaeti. Refp. colligiur.ex dicis art. 1-vnamquémque numerum dici vnum (ua vüirate formali, quz omnes vanitates materiales (imul fümpras confequitur, vtinbipario dudlt: Írtis, in ternario trinitas ; et nonab'vltigiavüitate dareriali, vc conrendebant Thomtfl.ibi citati; hac autem vn'tas for malis numer: non cft aliquid reale in re2 bis nuuieratis,fed ett vnius illa rón's, q: ill;s teibuit intelle&&us,dum a&tuaaliter au merando finzulas in vn colligit, ex quo deducitur nulli numerum cífe verarg fpecicmà parte rei ; (cd tantum pcr' opus incclle&ns,vt docet Cano. 4. Phy(.q.5. et Do&or ini;nuat 4: Met. q. 2. Etcx hoc rutfüs deducitor, cur potius numcri inzquálcs, quam linez dicantur diucrfas (pe cies conftituere, cum.n. effentia name: ri confiffat in adonatione, quam facit intéllc&tüs per colle&ionem pluriam vnitatífyinita diuerfascolledioneg, et aduciés sumerorim confliruuntur, at linea habet vcram et realemeffentiam, et ideó non: porcft re vera vna differre ab alia 25 fecundu magis, et minus in codcm. genettexicnlignis,   LEE 86" Circa Orationé vero qux coftitue batür altera quantitdus difcreue fpecies y non poffamus illos nor irridere, qui tàra: anxij, ac folliciti funt in declarando quo oratio veram rationem quantitatis pat ticipet, vt defendant effc vcram fpeciem Iniius przdicaayenii . Sed [an oleum ; ac. operá pe cdürit; rumWquia, vc diximus art. r«ex Scoto 4.d. 1.9.2 ;ad 1. nonimportat. eis per fe vgum z tum qaia intantum di-; citur qu&üritas, inquantüm cofffat fj 2 bis longis ; '& breutbus (fermo,n. | » oratione vocali ) at quou;odocanq oc explicetut, nanquá oft ur cffe quan ttrátem per [e,& contlituere (pec; em cfferitialiterà mimero diftin&lam ; nam fr coifideretur ;vt eft adundtio pluri rure gantiuqy tie nou tranfcead t ra némimtri   i, d» UO" 2 w&RSUMM $94 €rit;ni(i namerus fyMabarum ; fi con(idcfeturyquatenus conftat fyllabis, quaram vna breuj mora proferri debet, alia longiori, fic .n. videtur quanta difcerté cx molcitudinc morularum, quibus motus ipfi prolationis durant, Neq; ét ficoften ditur cffc quanta per (c, quia menfurabilitas illa non conuenit illis (yllabis ex na tura tei,(ed ex hominum voluntate hanc fyllabam cortipientium, illam producentium ob loquendi iucanditatem,& leporé, et morulz illz ac motus, quibus proferuntur nó funt quanta n:fi per accidens ex art. preced. Nec etiam per id faluatur cíTe (pcciem à numcro diftin&am, (ed tantum e(fc numerum temporum, et motuum, et ideo, Baffol. 1.d. 1 1.q. 9. concludicorationem non cíTe quantitatem . At inquit Ruuias, non hac ratione có. ftitui (pcciem quantitatis, vt commanitcr cenfetur, qua numerus mocuum, vel dutationum breuis, et longioris eriam in pulfatiene Cytharz reperitur, et tamen non eft oratio de genere quantitatis, inquit igitur conftitui fpeciem quantitatis sa corpulétiam foni, aut vocis, qua protur, qua nó cft aliud, quàm dilatatio, et prolungatio eiufdcm;& hec maior,vel minor corpu]entia orationis non defumitür cx motu, quo ipía profertur, vel tem pore,quod confumitur in eius prolationeed cx natura ipfarum fyllabarum,(yllabacnim qu intcr,plures con(onantes interijcitur,Jongam jouet, et coriam petit, vt ftirps trabs, &c.non €; qua fimpliciter profertur, et inter confonantes non interijcitur, 87 Cetcerü mialé negar Ruuius orationem conttítui fpeciem quátitatis difcrctg ratione téporis, quo eius fyllabz pronunc tatdé,vel citó, quia Arift. ipfc €x co probat orationem cfe quantam, quia menfuratur yllaba loga, vel breai, aclongitudinem, et breuitatem fyllaba; accipiunt à tempore;nam ca dicitur longajin cuius prolatione plus infaritur téporis,illa breuisyin qua minus, ergo tem; non corpalentia foni, aut vocis pra. ftat quantitatem orationi, qualií cunque i lla üt; os binc ícquitur pulfationem Cytharz cíic orationem, quia non qui» Dipfuc. VII. De Predicam.in partic. libet namerus motaum, vel temporis at. tinet ad orationem, (ed ille dátaxat, qui infümitur in loquédo,& proferendo.Ac« cedit,non benc explicari à Ruuio,. quómodo per corpulentiá foni, vel vocis fiat. oratio vocalis quanta, nam cxtenfio, && corpulentia vocis,vt ipfe explicat,nó eft. diftinda ab extentione aeris verberati, ad prolationé vocis, fcd quo paGo quan titas aeris poteft orationem ipfam quam: tificare ; et quomodo ex plaribus aeris. exten(ionibus poteft componi quantitas difcreta,quz (t oratio? Sed plura contra hoc Rauij cómentnm videri pofsüt apud Amic.trac. 14.q.2. dub. 2. et Blanc. dif]. . 10.fec. 3.n0s (olü hic addimus, malé etiá Ruuiü affercre maiorcm;vel minoré vo« cis protenfionem in oratione cx natura a (yllabarum prouenire, hoc caíin proríus. filíam e(t, cum ex (ola hominum1nftitatione id ortum duxerit, jaidem apud. Graecos quamplurima f ylla ipseque on-. fontes MR (in quibus preíercim vim faciebat Ruuius) breui&tur, vc liquet. ver(atis ioilloidiomate.   2 3b .u£1 88Cócludédii igitur eft ex dihisota,, tioncm non cíle per (c quantam, (ed tan». tum per accidens, (ccundum q» conftat. fyllabis (ibi di(creté accedentibus cum certa breuitate yc longitudine in prolas t;onc,atque idco materialiter tantumy&, accidéaliter à numcro diffingui, vt curuitas,& fimitas cx Tatar.loc. cit, ficut .m. huiuímodi figurz,ex eo foli diftinguun. tur,quia curuitas in omni materia pote(t inueniri,non.n. determinat libi materia, vel(ubie&um, ficut fimitas, quz determinat fibi nalum»tic numerus, et oratio . differunt folum accidentaliter ; et mates . rialiter,quia numerus nop determinat fj» bi (abie&um.; fed ingeniri poteft in omnibus continuis diuilis, et feparatis » orae. tio autem inuenitur folum 1n fyllabis ali» . cuius vocis,atque ita abíolaté. loquendo vaa tantum eft (pecics quantitatis di(crei£ f. numerus,(eu mulutado, quz vt in uenitur in [yllabis dicitur oratio,vt inca teris continuis,dicitur numerus; ge fcrtq» DoGor q. 19. Vniuerf. diftioxcric. . orationem à numcro, etiam cíffentia litets. ibi 3 locutus eft dc oratione y vt fpecie . per 5 r i " add. f Tu 7 ger [evna, at cum aliter doccat in libris "Bepten.illa erre non ligamur iuxtà regulam traditam. $9 Sed dices;(i oratio nó eft (pecies à numero condiftin&a, (cd numcrus ipfe ih talibus rebus repertus .£. fyllabis longis, et brcuibos,cur illam fpecialiter memorauit, veluti fpeciem coodittin&am ? Refp.vt fupra dictum cft in (tru&urahuiusprzdicam.acciusfpeciesco nftituendo,Ariftor.fecu tumcífevalgaremloDmodum,&1ncom muniloquenimodoqu antitasdifcreta fucce(Tiuatribuitur orationirationefyl l;barum;vndeapudGranimaric osextatintegertrattatusdequancitarc(yllabari;at$.Met.vbicxpropriasététialoquitur, (peciesquàtitatisaffisnansorationisnonmeminit. Itaqueexdi&is.colligitur, inrigoreo,genusfupremumhuiuspredicam, e(lequantitatemcontinuampermanentem, quadici[oletquantitasmolis, nonhabens (ubfe"rwygenusintermedium, fedimmediate (ub fe conillas tres fpecies wem deny, uperficiem, et corpus, de qui us tra& de Continuo in Phy(.& hoc diferte docuit Baffol. cit.1.d. 1 9.q 1. vbi notat non dari quantitatem fuccefliuam, quae fit veré quantitas, imó inquit re vera nun quam Arift. diftioxifTe quantitatem in permancntem,& fucceffiuam, fcd tancü in continuam, et difcretam,& neq; hanc effc veram quantitatem demonftrat infcrius d. 2 4. vndc concludit, gp Arift.ideó hic pofuit numerum, tempus,& orationem.quantitatcs,quia famofum erat temporibas fcis, et voluit loqui, vt plurcs; scílat igirur folam quantitatem pertnaoctem continuam effc re vera quanütatem, et ipfam folam hoc przdicamentum conRitucre; quam fententiam communiter tuentur Ncoterici, quibus praiuit Suarez in Met. difp. 40. íc&. 8. ARTICVLVS IV. peclarantur proprietates, C" attribue, fa quantitatis . Ril.cap.de quát. docet eam habe i: sei fubfdua duo attributa «ó Q9. 11. De fpecieb. quantitatis difereta.e rt. YIL.   $95 un «f. aed e contratium, ned iperernagis, et minus, quz ità (unt Peer e s in Infl.nó moltà fint addenda;licét.m.in quantitate comtratietas illi inneniatury q ad motum cxi« git Arift.s. Phyf.diftátia nempé termino rü motus, q nó nifiintempore potcft mo bile pertrantire, non tfi repetitut contta« rictasilla proprie di&a,q habent inter fe qualitates ab codem (ubie&ofe inuicem cxpcllentes,vt docuit Scot.q. 24. pradic, tum quia inter quantitates non. verfatur repugnantia formalis,vt idem docet 4. d. 49-q-16.ad 1. pr.opin. immo nec proptid virtual;s,cü non fint formz actiug, et q.uis ab codem loco quantitates fc pellant, non proindé dicédz (unt contrariz, quia vt notat Do&or cit.repugnanua contra« ria eft in ordine ad idem (übie&um;quátitatcs autem duorum corporum non tc« fpiciuat locü,vt cóe fübie&um, (ed funt in illis cotporibus,vt in jpprijs fubie&is. Quamuis ctiam quantitas continua;& di Ícteta, magnum, et paruum, multum, et parum ; linea curua,& re&a; furfum,& deoríam, que funt differente loci aliquàá oppofirionem inter (c habere videantur, rc tamé vera hzc omnia propriéinterfenócontrariátur,vcelfialiquasütcótrariayplanéadI; ocgcnusuonfpectabüt;continuatio3gitur, &difcretiocritvclutoppo fitio differcntiarü vnnm communc gcnus diuidentiom;magni;& paruum in quanti tate opponitur, vclut intcnsü,& remiffüm in qualitate, vbi tamé calor, vt vnü, et vt o&o contraria nó indicantur,vel certé nó opponuntur;ni (i relatiu£ vt docet. Arift. in textu, vndc voum, ac idem fubi dici poteft magnum, et parumm ad diuerfa comparatü, idcm dici dcbet de multo,& pauco; re&itndo quoq; et curuitas vcl propri nó opponuncur;vel fi funt op» pofita ad pradicamcotum quantitatis nó rema ípecics eius, fed potiusad 4» pcciem qualitatis; fic tandem furfum, et deorfum, vc) non nifi relatiua ! Uur,vt Scotus docct 4.d.11.q.2 «ad 1.prin.. vcl fiué fint contratia, fiué 16, parum refcrt ad propofitum, vt ide docct in Log, loc.cit quia locus,cuins fant differcntiz y non cít [pccics huius generis . ! NE MEER Y. 31 Aliud ; "an $96 Dify. VI. DeTradicámentis ju párii RES Ro 91 Aliüdattribatü, d habct quantitas €ominoane cum fübflantia, cft non fufcipere magis,& mirius.i.nou pote intendi, et remitcisper incenfionem m.plures partcs forma (urit ín eodem fitu, X in eade partc fubic&i, per remi fionem veró tollantur, quarititas$ autem eft ratio,vt pattes cxienfionis diucríam loci partem petanr,& ideo non cft capax imenfionis, et remiffionis; fufcipit ramen maius, et minus,datur. n, linea ma"or, [inea minor, nuinerus maior,numctrus minor, et fu(cipere maius, et minus in quantitate cominua eft cfle pias,vel minuscxcen(inn,in qaan titate veró di(creta elt habere pluzes vel pauciores vanitates. Soli difficultacé (accre pot, ait Acilt.c.dc ad aliquid a£. uale 4. et inzqnale fuíciprre magis, S minus, ficut etiam timile;& diffimi;ie, et nó niti tonc fundamenti,(ecuniduim.ri d» quis par ticipat qualitatem, tcl quantitateualteri conücgichtem,dicitar magis, vel minus fimiliss& z«qoalis iliergo quaritas,qoe eft fandamcntum &qualitatis,fufcipiv ma $i5, et minus, Facilé tamen occurritur, nc2.confeqsquia vt aequalitasin qüanzita te fundata (ulcipidt magis ; X minus, (ufficit vt quantitas ipía luícipiat maius, et thinu$;(i c.n. fecundum uajatorem, vel mifiórcm difletenuiam im quantitate dicitur maáiór,vel a; imor inz qualitas « . gi Vuigitur vcras ac adzquátas proptictaccs,omni j;quantitati communes;tá conunuz,d dilcrctz deelaremus, dicesidum ctt eilequatuor, qaas per ardinem teceniet Scot. $. Met. q. 9. $. Concedos et Anc And.q. 10,X colb guntur cx Arif, 3$: Phyt. et $. Meti Prima eit d'uifibiliras ini partes iacegeales (juod. dicitar ob dithfibilitatem : Aa eifentales qua có tienit (abitanti compoficeciràquanutate)pergAciít,$.Mec.(8. explicuitelientiamquariritatis;ícddiutolex e(t diuifib:I«as iti partes integrales : alia,qüze imi portat folam pacuum dittip&ionem ertitatitá;ac feparabilitatem vo-usab alia et hac or eíl paffió quanticatjs adaquata,nam cotiuemt cca Lubttanug, et quae ktati inaterialteg dictis act 1«alia qua pars c(t (eparabiiis ab alia parte per incó« potliblitatem carum adinuiccn, et  inftraumento quanti altcriquiba combi ogalatesumdem locum, et hac ett propria quarititauis ax Do&ore 4-d.1.4. f.infta F. et fubftantiz, et «ualitati conuenit foluar quadricateai ex codem «d. 1 2.q. 2. igitur hzc nó fit ratio conflituiua quanutatis,vt denóftramus in Phy(.diíp. 9. q. t.art, 1 fequitur effe ptoprià, et adzquatam paffioncar, et dici poteít diuifibilitas quanititatiua, vt ab entitariua f tur;quz alijs competit à quantitate: Hec itaq; daritibilitas eft. propria tati Am quarto modo, quia ei (olt conuenit ; vr probatum eft conuermit omniy quia nulIt:comínua ab hac exiafitur diui (ibilitay tcylicét interdií nou poffit ab agenté na» uicali ad actü reduci, vt con(tat de quan titate Celi: di(creta etiam, de. qua minus. videtargeaar aliquo modo participat, d.» uis .a. à porte rei diui (it y. quatemista, med ab incelle&u  nuimeranse colligi in vni. potett ub cali colie&ioue ab 1n: telleaa diuidi, et ita dcfa&o diuidi totalemi nmumeruiu fececmc ia.duos tiales pares, vel unpares,X qti vnd: tem (ecernic áb ali j$, x talis-diurtüb illi (ufficit cum non (ic vera fpecicsq titacis. Conuemt deut (cinpersqui quam quantitas pot ad. talea dla duci,vrim ind.u bile (efoludtutgec in inGini itin diuitibiis, rc dieitur. vnde et ipfuaz minima nmacurale. vt. int« niii cato, poceftqaantuai ett de fep ad« hiuc vlterius diuidi prarfercia, vi -juanca y ett3 ab agcarc nicurali nequeat 10:lcas micüto corporeo fiari talis. doumlio s vC vea ró diiuioig iafiaità proucahi porc, P : bct fict pct partes proporuonales, cit minores séper986 ininorcs s Vt. diciiug tra&t.de Coutimuo,naa (i fiac pcr aiqit ds titas,qua diuiditur y (it fioica, nan ft ias finita foret y eriam er partcs qe qualesprotralii iftinfitituom diuilig.   | 9$. Second t pcoprictas ctt, elfe Mitis infinictmsc ur ex Acitt. f. i ln, E RERN x eius delicati conttabit hác inicmicdiate fequi ad diui. fibiliatennó€ exilla ociti y finita magnis fi. tudo dicitur qug-nó nifiintot: partes zqoa. les,diaitio tan.lem faici poterit bsdane L9 p ! I4  ÀUÀ Ww | QI. Deproprietatib. Quamtitatis, eet; 1c 107 fes, (cu eiofdem magnitudinis. diuidi Soeft, et finita multitudo, qua in fc tot vnitatcs, et nó plurcs colligit, in quas diuidi poffit. Aliud veró membrum intel-figipoteft,veldeinfinitoinactu, &(impliciter, fcucatbegorematico, qy.f.tota&uhabet parteszquales, graliashabcrcrepugnat, quarécftinfinità, exté(um;, fi cft in quantitate continua; veltot continet vnitates,g» plures habere repagnac, fi eft in   tn ; vel dc infinito in poteritia ncathcgorematico, quod uodammodo inedier intet. fimpliciter fiaicum, et Gmpliciter infinitum, vt explicamus in Phyf. di(p.9. q. 1. art.6. in fol ad $.& dif]. to.q. t-ar. r.cx profeffo, numerus .n. v. g. fimplicitec finitus eft, qui tot continet vnitates, et non plurcs ; fimpliciter infinitus vero, qui tot continet, g plures cótinere nequit, c(t in (uprema multitudine; infinitustandem fyncathegorematicé dicitur, qui continct lares, et plores vaitates (ine termino, . punquam tamen in tánti mulrirudine, vt dici poffint timpliciter infinita; et additionis incapaces, vnde cum maiorari poffit, folet etiam dici infinitum in potenia ex Acift 4. Phyf. j 94 Si deinfinito lincathegorematico, feu m poréria fic (cemo,nulla elt difficultas, quin omni quantitati conuéniat, quia vtraue quaniitas,'á continua,quá diícre tà fuo modo hác infinitatem participat, continua, n.nuilum habct. prz fikü tecmimum im d'uifione procedendo pec partcs proportionales, ex quo mamteflé dedu. citur, easim coniouo effe (yncachegorematicé infinitas, vt demonftramus inia Phyf.loc.cit. numeras etiá (emper augcti potelt in infinitum per additioné: vnitatum ex diuitionc concinui refultantium ; crgo re vcra talis infinitas competit dc fa&o quátitati& in hoc sé(u explicat hoc m Scotus 2. Met.q.6. et por &ni tum, et infimtum hoc modo conucnire copulauoé quantitati, uia non repagnat cádem quantitatem cile initam in actu, et infinitamin potentia. Atfrittud membrum in alio fenfu. intelligatur ; nempe de infinito in actu : et cathegorematicos dubium ctt, an poilic quantitati conuenire, tutores infini abfoluté volant infinitatem et in hoc fen(u explicatam effe vcram quátiratis proprietatem, quia calis infinitas in qnantitate non repugnat iue difcreta, (iuc continua ; Qui veró tale infinitum reputant impoffibilc prorfus, quibusnos (ubícribimus in Phyf.difp. ro. diui(i funt, quid& inquiunt hanc infinitatem elfe quantitatispropriecatem in fen(u conditionato, quia fi daretur, vel dari poffet quantitae infinita, nonni(i ad hoc prz dicamentum fpc&aret ; Alij id negant etiam in fen(a conditionato,quia infinitas a&aalis de"ftruit raionem quantitatis, non.n.infinitum mení(urabile forct, non effet diuifbile, non poff« aliquid illi addi, vcl de trahi,& alia multa illi tepugnant,que cómunitet quantitati tribui (olent, vt dicimus difp.1 e. Phyf.q. «.art.2, qua de cauía dixit Arilt. $. Mct. c. 13. de carione naameti e(fe numcrabilitatem, (icut de ratio. ne magnitudinis menfarabilitatem. Alij demum,vt Ruuius hic q.vlt. concedunt, li daretur quantitas continua actu innitayad hoc prz dicamentum fpe&aret, nontamen diícreta ; ratio autem huius di(criminis ett (ait ipfe) varia natura vtriü(que quancitatis, nam namerus, cum varictur císétialiter ex addizione vnitatis) ái additio erit infinita, fict e(fcntia infinita, non quidem fimpliciter, licut cít Deus,(cd RA » quod (atis cft vt excludatur à przdicamento quantitati5; at veró continua, etiamfi addantur infinitz partcs, (emper manct in. detecminata. c(fentia as . . 9$ Dicédü cà eft,quod (i daretur qutitas actu infinita, (iue continua, fiue. » difcreta, c(fet ia. przdicamento quantttaus,ita Doctor r,d.8.q.5. R. et elt cómunis. Suarcz difp.41.(cc.4. Soto hic q. 1.Sonc. $.Met.q.1 $. et Scorilt. padlim, colligitut ex Acitl.6. Topic. loc. 78. vbt docct lineam finitam, et infinitam eiofdcm efie fpeciei, fi bzc dareuic, et pro» quia fi daretur linea infiaita, c(tó infinita foret in certo genere,» entis.(. infinita quantitas abfolute camem in generc enus focet fiaita, et | lunrata » neque,n, ob id valetet dicere;ctt infini! tà 4  22 Sa I" CU  fa quantitas, ergo infinitam ens; quia ni uam ad (ammumin inferiori lequituc umm! m fuperiori, n fi iud inferius dit nobili(lioum contentum (ub illo faperiori, vtnon (equitar. perfecti(fimus ali nus, crgo perfe&ti(Timum animal, (e quitur tamé perfe&iifimus homo, ergo. perfe&iffimum anima! ; quialiomo cft perfe&i(imum animalium, cum igitur tale non fit, quicquid continetur. füb g nere accidentium, nunquam fequitur ctt infinita quantitas, cft infinita qualitas, ergo infinitumens, et confequenter non excluditur à przdicaméto ; Que ró probat etiam de quantitate di(creta ; quia vel (pe cies numcrorum non funt vcre fpecies, ficut necnumerus in fe e(t ver cns reale ex di&is,vcl fi lunt verz fpecies,camcn vt communiter dici folet,non (pectant ad petfc&ionem vniuecti;& Ruuius ipfe: » fatetur talem e(fentiam numeri non ric futuram fimpliciter infinitam, fed tancü fecundum quid, talis autem infinitas non excludit à predicamento . Neque omninà euidens cft,& adhucà priori probaciá infinitatem actualcm de(truere raionea quantitatis (cd tantü à po(teriori id colligere folemas:, vt dicimus in Phyf. difp. cit. et ideó ficut infinita albedo ad przdicamentl quiliratis atineret (fi. daretur ita in propofito linea intinita( (i daretar; ad przdicamentum quantitatis (pe&arct, quia cum ipto maiorem affinitatem. hiáberet, quàm cumquolibetalio;Nequebuicobítatq uódquedamquátit atisattributavidenturt ofioito.repugnare,quiaattribataillaporiusqu áticaticonueniuntaratione,quafinitac(tnonvecó,quao"quantas,vtfic,&(2n&inhocfeniuloqaebaturAcift.cic.£.Mct.coà3.declarás «nbi, quid intelligeret per mulctudiné numerabilem et magnitudinem meníurabilem, ait fc intelligere amfltitudinem, et magnitudinem finitam ; abfolute igitur concludendum eftt infinitatem aGualem non cífe proprictatem quaatizatis, Quia fi non repugnet racioni formali ipfius quantitatisscamen 1n fc repugnat rationc ip(ius infinitudinis ente ; adhuc tamen concedendum eft pofle dici eius proprietatem in (entu conditionato, ni Difp. VIL pe Prédicamenlisinpdftic: » mirii (i darctursvel dati. uet talis infiniras,,uz no induceret. infinita1é in generc entis (imjliciter)fed raatíi ii certo gencre entis aujuc idcó non exclu. deret a. pred camento rem fic infiaitam, 96. Quáuisaüt ad przí(cos non f»e&ct infiniti attualis impoflibilitatem oltendere, de hoc enim agimus ex profeiTo in PhyLaifp.zo.cit.tamen pretereundii nó cft,nuper poft noftram impreffioné tcntaffe Actiag.di(j.13 dh probare infinitum nó repugnare, ex duobus praefzciiay ptincip;js » qua iacit fec. 1.primuin eft, potfe vnum infia: tum c(lemarus alio, alterum cítanfinitum cà-n in magnitudine, qudàm in multitudine poffe duobus. ter» minis includi, dummodo ill; diftent inter fe infinità;ncc fucce(fiué ab vno in aliam pcrueniri pofBt, q» probat, juia interhos minem., S lapidem clauduntur ii fpecies anima'iim inz vales iater fe, reltimas, quia eít (pectu quarü homo e;t vlci € perfectiffimus Vni cnr editis ; 4d quia eft.imperfegti(im his ptincipijs conatut (oluere argum fcire folutionem, quia fi Deus produc 4 pycamidéiofinité longam, et iater illiü olas traijcerentur ] ncz à cofta ip cor fengiailen e MAH fi.utaey quadam i mi, nam aliquas videret. ntcetic. 4&as iter.co(tas finite diflantes m quafz daminfinité cx fiiis autem cognofcir fané omnium maximam, quia intcr omncs,fin;tas nece(lum eft vnam. effe maximam ;tunc quzricur que (uccedic poft hanceít ne infinita» vcl finita, finita cfe non poteít,quia efi maior, quàm maxima omnium finitarü,neque infinita, quia nó habet niii dao; puncta, v.g. plus quam altcra finitascui luccedit,fin:tum autem ad ditum finito anf eh PMID 5 " 97 sed duo illafuadaméta;quibus tot infa imolem commendauit À tria. effe penitus cuinofa, laté demontlrauus id Thyl. difp. 10; cit. primum quidem q. t. art. 2.alterü vcró Q» 4« ratione quarta pco concl. € «xcinplum adduéctom d. infinitate fpecicrum poílibilium bcutoiua intct lapidem, X ho:ninem non cít ad t€, quia in oppotitum,vnodunraxat excepto» Cu»   ius (e ia&tat inucntorcin, fed USB T w 4 2 ui. abl E bocegue ti  "n "ER 9. I1. De propr. ja talis infinitas: eft firicathegorema. tica, et infinito fincathegorematico vti . que terminns extrin(ecus a(fignari pót, ad quem f.ficin via, nqoá camen attin at, vnde imallato exemplo malé dicicur fono terminus vlumus. illius infigitatis, nam per hoc figmficatur, quod lit tec minus intrinfecus, infinito veràcathegorematico omnis prorfus repugnat ter « minus àm intrinfecus,quà extrinfecus ; et illa ratio de pyramide ab ipfo addu&a fané oftédit manife'té repognare in. finitum pra(ertim mter terminos quantümcurque di tantes iacluíam ; et (lum à Dco fieri poffe in&nirum fincathegofetaticum, (ic .9. poteft à Deo produ€i pyramis infinitz longicudinis, et linca intct eius coftis iacere tz infinita latitudinis, non aüt catliegoremíaticà ; quotum intelligentia pender totaliter ex ibi dictis;vbi etiam q. 2.art. 2, optime detegitur fallacia, qua deceptus Arriag. dixit fec.j. poffe De producere creaturá om nium perfe&iífimá,(uppon:t.n.ipfe,q to tacollcétio crcaturarum à Dco poffibiliü fit quid certum; ac determinatum;vt pol« fittotum fimal accipi, et ad.a&um reduci quod cft prorfus falsü,"nam de fe e(t quid indcterminatü,& cófufum, ficut to ta diuitió conunui,vc ibrexplicamus .... : 98 Ternaproor etase(t equilitas, adt inzquiliras, et vc notat Dot 2. d. 1. q.3. k.no cft propcietas,nifi quátitats fi nitz, maius .n.& minns, quale, et inzquale (oli quanttad fimi coueniür,quia dc ratioa? quancitatis aadior;$ eft exccdeccsmiaoris cxcedi,& equalis commen fürari,quos omnia videntur. finizatem ar  ere, vasé proprie loquendo vnam infisitum dici non poffet aquale alteri in« finito, cx quo colligit Do∨hanc pro prietatem neceflario. (apponere. praiccdcotem, nempc prius conucaire. quanto c(fc inim, vcl infimum, quàm aqua Ic, velineqoale . INon cítautem quauitatis affedtio 2 ualitas, vcl inzqualitas, vc £ormalitertelationes important conncn;emug, veldiconuenicotia duoruar in qi ancitacestrensdugr relationes intriníÍccus aduenienes à quaniitarc realiter d. itincig y (d pallio quantitaus cft apti ib» Quantitatis.esdrt. 17. | r 99 tudo ad cas findandas,. vnde cum dicit Arift. hic maximé proprium efle quantitati fecundum eam aequale, vcl inzquale dici,ly Jccumdnum non dicit rationein fot malem, fed fundamétalem, feu dicit Quo fündamentale, non formale, vt Doctor norat quol.6. A.non quidem a&tuale fem per»& proximum,fed aptitudinale, et rc» motum, et in hoc fenfu competit oii quantitati ràm continuz,quim difcreta, et (empcer,vnde fi omnes quantitates vna (olae ceptasdeftcuerentut,illa adhuc di ccretur zc jualis, vel infequalis alceri poffibiliquatenus fi illa produceretur, nata cítillicó fandare refecta eius zqualitatem vel inequalitatem ; conuenit ctiam folt quanritaci, fi in rigore fümatur, pro cooueaientia (vcl difconuenientia in exten(ione, vcl diferetione;& per quantitatem ceteris tcbus;(ed quia nomen ip qua: ti atis,non (olü (gnificat extenfionem, diícretionem rerum corporcarti vcrüm etian tráslauum eft ad fignificandam perfe&ionem, et virtutem cuiufcunque tei, idc etiam nomen ajqualicatis!, iozqualitatis translata (unt ad fignificandam perfe&ani vcl imperfe&à conucaientiam retum in perfe&one, intenione, et virtute,, vnde dicimus fpecies eíic inzquales.in perfe&ione nuin calo tem alteii qualem in gradibus, vel ina qualem, vnum pondus alteri 2 uale, vel inzquale in grauitate ( falfum enim eft q:od aliqui fomniant, portdas etfe quantatem) et licut quátitaté virtutis quia in omnibus reperitur, Do&tor appellat tranícendentalem, ita ctíam ze3ualitatem, velinequalitatem in ipfa fundatam tranfcendenzalem vocat 1.d.19.3. 1. et 4« d.6.9.10. fub D, et quol. ó. et alibi (2 p 99 Quarta proprietas ett ró menfure, tà a&ina, quam pafífiua, vt colligitur ex 10.Mer.tex. 1.& 2, deber auté fumi aptis tudinaliter, fic.n. qua'!ibet quantitas men farate; «cl mznfararí pocetl, fiue fit con? tinua, fiuc dilcreia, vina .f. certific poteit magnitudinem páaiynumerus, f nurneral.s vnitas iultitudinem mimanó. tumyat actualier non cit necctfe, quias places (ünt udo d dig actu menfurant,ncc men(urautui ; bac aute pos i 3 prictas í Li 600 prietas fupponit neceffarió przcedetem oritutque ex illa (vnde tátum abeft, quod fit tatio formal s quantiraus ratio ipa » tncníutz,vt quidam aiunt, cp nec cít priima, vec (ccunda cius affectio., fed potius Omhiom vltima)4uia vna quantitas alteri Comparata idcó illam meníarare potett, vcl menfurari per eam ; quiaett ei zqualis, vclinzqualis : fi zqualis, erit mcníüra pcr applicationem, fiue tuperpolitioncm: fi ingualis,erit per rcplicationé,fcu rcpetitioné,fi quantitas menfurans eti minor meníurata,i veró eft maior, Gc quantitas minor méfürari dicitur per acccísü maioré ad cam, vel im:norem tcceísü ab ca, ita notauit. Doctor 2. d.2. q.2.6.,4d fecidd pariemsvbi €t aducruit, €y ficut ratio quantitatis transfertur ad fignificádà quantitaté virtutis, et rci perfe «lión&ita etià ró menfíurz transfertur ad notificádü quáta fit perfe&io rei, et hoc modo meníüta ponitur in quidditatibus rcrum, vbi perfc&ior femper dicitur metrum ; et menfura imperfe&iorum, iuxta illud primum in "vnoquogue genere efi ined e cgterorum y vnde mepíara in quidditatibus séper exercetur per accefsü ad pei fcétiorem, vel recefiumab ca 5 vt noit ibi Do&tor, et fundatur in ipíarum serum natura,népe in excellentia, et perc&ione vnius natura fupcr aliam,in quo differt men(ura quidditatina à quantitatiua;ga hzc vt cóftituatur in ratione méfurz, him proxime femper exigit ha&nanam inflituiionem, quod. n. men(uxta fit tani longitudinis ; aut ponderis, ndet ex hominum inftituto. Caterüm inter menfüram per applistationem (quam alij vocant per accomXodationem) et per repetitionem, feu scplicationem hoc intereft, quod illa conWcnit proprié quantitati continuz., (ic.n. na quantitasalieri fuperimponitar, et «tius tantitatem noram facit abfque repeaitione jat men(ura per replicationé pro« Brie, et pet fciprimó conuenit quantitas Xi difcretz,vt docet Arift. 10. Met.c.z. et son conuchit concinaz nifi quatenus ali2 inodo patticipat rationem vnitaris » quantitatis diícreta ficin.dicimus maitudiné clic quatuor vel fex palmorü;4poris,falime xtrinfecadegenerclitusyDifp.V11. DePradicamentisinpartic. Adrationemveróm enfaraquantitatiugploresexiguncurco nditionesex. Arift.10,Met.c.2.3.&4 .quasbicreferrenonOpor tet,namcascxprofcíiorecenf emausdifp.13.Phyf.q4ar. 2.agentesdc'tempor ecxcrinfeco,v bietiápluradeclaramus&cxa&iusderationc mé(urz,dequaplur avideripoffantap udSuarezdiíput. 40. Met.fcc.3.Ruuiumhicq.2.&3.Amic,inLog.trac.14.q«4.dub.j.1coPofttem óaaequadirecéferifolétproprictaresqua(untpeculiaresma«gnitudinis,fcuquantitatismolis,quarumpracipua,àquaceteraoriginemdücunt, eftimpenctrabilitas,vtcolligiturex A«rift.4.Fhyf76.& 77.hazc n. eit itainima quantitati, vt per principiam eius re» &é explicetur efentia quantitatis, et ita immediacé effentiam quantitatis conco« mitatut,vt cam nece(Tario (upponat ipfa» met diuifibilitas quatitatiua, quia prius efl rem etie impenetrabilem,quàm quáe ticatiué diuifibilem, idcó .n. reset quas. titatiué diuifibilis, et inftrumento cor» porco, quia eft impenetrabilis, vt fupra explicabamus, quando autem cum Scoto in Met. po(uirpus diaifbilitaré ef fc primam paffionem quantitatis, (ermo   erat de proprietatibus, quz: communcs crant omni quantitati,ràmcontinüz, quá difcretz, inter eas .n. diuitibilitas vrique rimum obrinet locum ;at impenctrabiitas eft paíIio peculiaris magnitudinis, nam proprie non coauenit quantitati die fcretz, nifi ratione vnitatum ; ex quibàs cbalcícit, quatenus carü fingula propria continent quantitaté cum quancitate alteriusimpenetrabilem. ]tem ex impcnea trabilitate feqauntur aliz affc&ioncsmagnicudinis, nimirum figurabilitas, X vbi. cabilitas, figura .n. refultat ex ordinc qucm adinuicem dicum partes ordinaua intoto,& ficuatz inloco,& hzc nccetfario przfapponit partium impenctrab:li» tatem, data,p. penctrationc paruum adinuicem, non amplius cólüiftit nguracor« vt conftat de corpore Chrittr 10 Sacramento, qucd tal fi zura caretettó inccin fccam rctincat, vc Do&tor docet 4. d. 10. q1-$. Dico rigo, iaiapia cer. " q4eq. »." Á.  a PRUNUS ITIN CUL p RA Ds Qua[l IT. De. proprietatib, Quamtitatis.om.21.. 60x / feq.ar.2. fic ctiam vbicabilitas circumiptiua dicitur cóuenire corpor ibus ró. fic quantitatis, vnde quantitas coiter dici folet ratio e(fendi in loco circu:nfcriptiéé,& colligitur ex Aciít.t.Pliy( 15.& 4. Phy(:76.& docet Door 4. d. 10.3.5. et tel.to. H. id aut em non debet Persi fimplici circumfcriptione, vt dicit folam locabilitatem diuthibilem, principiü «tí. fic etlendi inloco diuilibiliter eftíola corporeitas, vt docet Scot. quol. 11.ar. 3. et hac vtique quantitatem pracedit io fubftantia materiali, quia corpus de gefiere (ub(tanti praecedit corpus dc gcriere quátitatis, fed deber imeiligi de circuibícri ptione impenetfabili, modus .n. e(fendi in lóco impenetrabiliter competit corporibus ratione, quanti tatis, vt fufius explicamus in Phyl. difp. 9. q. ett. t. . et difp.1 1.q.$. att. I Qv4STIO. IIf. LUXUS mega, . 102:,"xValitasomnes precedit relatio(e à due ordine diguitatis,quamplufes etià otdine caufalitaui$, qua de cauía 'Arift. y. Met. immediaté poft quantitaté egit de qualitate, licét alijs quibu(dam de caufis hic im Logica relationem praemifccit qualitati, quia tái ordo in Metaph. fertiatus rationabilior elt ., ac: abíolute tnelior, et valde ctiam |; infetuit ordini doétinz, qui plané perturbatar,fi intcr przdicameatum rclationis, &alia fex, qus etiam non ni(i relaciones cxtrinfc«us adueniemes praícferunt, pradicathentü abíolutum qualitatis interijciturs idcircó eum obíeruabimas in praríenti . liA RT XC V, bois a Quid fit Qualitas, vt fl [upremum Gesos DAS buius predicamenti. 493 x Valitas cripliciter (ami póty vt 775 A bmn:s hic nozant ex, Arift. 5. Mete 14: priaio pro caiuícunque reieí-fentralrdifferéua y4uo (cnfu dixit Lo -diffetent.à pradicari dc ploubus in qua-lequid, Secundo pro quocunque accideMp ug refpcetiuoyquo (ene Lógicds. s fu idem Porph. dixit accidés omni przdicari in quale. Tertio tandé pro fpeciaii quodam, ac determinato accidente ; quo quales effe dicimur,& in hocíen(u cottituit hoc przdicamenum,; vclut fupremü genus; ita declarat Ariftapfe in textu, dü qualitatem dcícribedo dixit. cffeformam illam accidentalem, qua denominamut quales, vade: per ly quales excludantur primo differéua effentialis,per quà quidpiam dicitur qualcquid, item accidentia cartera, à quibus (ubieétum non proprié quale denominatur, fed quàtum,vcl relatum, vel alio modo, et Porphi.quando dixit accidens omne przd:carí in quale 55 accipit quale iu lata fipnificatione, vt hic notat Tatar. prout praedicari in quale condiftipeuitur à modo przdicandi effentiali, et qudditatiuo. De qualitatis definitione, vt hoc conftituit predicamentum, eft maximainter Auctores controuctíia, quia cum lati(Ii» tné pateat. et varias fub fe conuneat fpe» €ie$, quz diuerfo inodo (ubftaniiamafRiciunc;difficile inueniri potefl ratiocómu nisomnibus illis, vt tcílatur D. Aug.lib. Categor. vndc Arift, ipíe iudicauitcommodius dcfimri non poffe ; vt fic incói,qtiampcreffe&üform alemnomincfuiconc retifignificatum,;vixmn.al iquidcla»rius,acnopi$potiusap parctqualitatiimcommuni adzquatéce(p ondens.Verümple riqueirtidenrha ncdcfiaition em.abAritt.tradi tamdequa litate,velut omninbva nam;fic .n.facileforetqu afotmamdefinire;qu antitasctt,(ccunduuim quantidici mur;fimilitudo;fecunequam dicimurfimiles,&c.i móinqu:uatArift.m anifcftum,circulumcóimtiffe,duminprincipiocapitis qualita» tem definit per quale,,& poitea in pro» greiiu quale per qualitatem. ALlj contendunt cile bonam definiaoné, qula datur pet effectumformalem ; quem cófert (us bic&o, quomodo definicelicet omnem formam ; àb alijs fiquidem accidentibus fubitantia denominatur .qpanra y velata, agen$paticns, &c.à «qualitate. veró fim» pliciter denominatur qualis;& negant ab Acifl.ciréulumcommud y quia vt bié notat Tato driproifetenilun dcRnitio T : Aaa. Quali» a  ALLEE Los rtg fla "€0o£ qualitatis datar per quale,tanquá per aliquid notius nobis, (cd quale defimitur pet qualitatem, tanquá pcr aliquid notius $m naturam; circulus autem proprié dicitur, uando vni definitur per aliud code moquo aliud defmnitue per ipfum, quod non contingit in prefenti ; ita Complut. Didac.Murcia, et "ife hoc pradicam. 104 Ceciüm cftó przfata definitio zradatur in ord;ne ad cffc Gum formalem ipfius qualitatis, atque idcó vtcunque dc$cndi poflit, negari tamé nó potcft quod per cam non nifi confusé cücntia qalitatis explicctur, ficut confusé vtique cxylicaretur quátitatis etientia;fi diceremus €ísc illam formam, à qua denominamur quanti; nec rcfert, qp cffcétus formalis, ger qucm definitur, fit nobisnotior ip£2 quia tota adhuc ifta notitia eit contufa, vnde Ari (t.cefiniensqualc, definit illud per qualitatem, et hoc ipfum fatentus &iià Auétorescitati,vnde non (olii, ccpudiantcs Arift definiuenem, fedieuá illam ample&tétes,quia vidé effe nimis contuy& pcr gencsalia tradit&;aliam clariozem inucit;garc (araguntqua magis nota fiat qualitas natura, qua per definitioné ab Arii, allatam, qua ccité magis vergit ad dcfinitioné nominis,quàm rei; et quidcm mirum efi;qua varia fint in hoc Au€ orum placita, nà due Auctores pent, velis candem   erronea  Artiag.difp. s. Met. Íc&. 2. definit quaSita ie decidi abfolutum Probat, quia naj|ücft accidens abfolutü y. n6 fis «qualitas, (1 gp .n. e(iet maxime quantitas; at quauzus a fübflantia pc» 3pfum non di» Stinguitur.Scd.quia hos cius principrü cit faifi imum cx dictis.cua ft.praecd. idc€x hoc ipíó fatisrcte litur cius definitio. -Hurtad.difp. 14M etfece1. definit, 9 fit accidens ab[olutum à quátiiate diftinélu ficat Arif. explicat mater iam prie &am;d non eft quid,nec quale, ncc quáSum 7. Mict. et per ncgationemaliorum.Scd (ané, (i aliam no habcbat Hu. dfi nitionem de qualitate prodeadam, nó c (t €ur ita irriderct loc. cit. definitioné qualitatis ab Arii. allatamsquia re «cra Anf. definitio plos expl im ifta, illa. Re um pacflcdum Socuniflau eae. De Pradicamentisin partic. plicat,quid (it qualitas,fed ifta fignificat. quid non fit,licét igitur hec definitio có« petat omni, et foli qualitatijadhuc tamen nimis obícura,& confuía e(t,quia nó exe plicat; quid fit illud, per qualitasà. quantitate diftinguitur, et ceteris pradicamentis, ncc per cam formatur conces ptus diftin&us ipfius qualitatis ; immo in bunc modum facile foret co«tera quoqj predicamenta definire f. cp quantitas eít accidens ablolutü à qualitate diftinctü, &c. Et falíam eft Arift. 7. Met. materiam definijtle per (implicem negationem, talem .nmodü definiendí vclut imperfe&i(Iimà fpernit 1. Top. c.4. quinimó-addit afficmationem, per quam explicatüt potentialicas materiz,qua elt differentia rllus conititutiua,vt 1ibie(l videre .. 10$ Suarez dilp.42.Mcet.fcct.i. defis    nit,9 fit accidens ab[olutum ordinatuns ad coplendam perfe&ionem fubflantia. tám inagendo, quam in exifle. definitionem ibi fusé declarat, et acriter impugnant Complut.cit. Sed breuter re fcliitur, quia falfumj ctt qualitatem cóplementum fübftaniig incxiftédo,& im agendo,nam complementum fubftantia in cxiftendo eft Bé rti (5s ea fiintelhgat dc complemento inaliquo eite E91 ca efi adhuc qualias bcne dicitur cemplementum fubitantig, quia: etiam cartera accidentia hoc modo come plent(ubftantiam, in aliquo.f. effe acci denrali . Ncc etiam, bene dicitur compie mentü in agendo, quia (ubflantia eft ime mediaté actiua, etiam antecedenter ad qualitates. ; tum etiam quia plurima (unt qualitates, qua actiux non (unc. Blanc.dilpe 12. (c&. a.definit, qnod Git accidens ab[olutum ordinatum ad perficien dam fubflamiiam ep videtur tump(üffe ex Suarez cit, qui bigoificar qualitareay efie à natura inftitutam vt fivornamencü. fub(tantiz . Sed hzc definitio comperi alijs accidentibus;qua fuo modo: Ínbic&ta perficiunt, nec comuenit omn& qualitati, quia ncc calor eít aquzin cífe naturali, nec vitium volun« tatis in efie morali. INecreipondere iue -uat, ita intelligi dcbere, vt omms qualie agit peiiecuo sel peto fubie&ri,cui ef Cone períectio. Quafi. IT. Quid fit qualitas eMni-L. .  603. €onnaturalis,non aliorum vnde calor jli«ét non perficiat aquam, perficit camco jgnem .Nam contra eft quod calor,ncdü re(pc&tu ignis habet rationem qualitatis, fcd et refpc&tu aqua,quà t non perficit ; nec explicari poteft, qüo habitus viticti fint ornameniü,& perfe&tio voluntatis. 106 Auería q. 20. fec. 1. poft logü difcursü fa&ü per plures gradus efscuialcs, ibus qualitas ab alijs pradicamentis ftingukur, tandem colligiteius definitionem hoc modo, efl forma accidentadis conueniens [nbietto fecundum certá al iquam denominatienem, C indiuifibiliter. Scd facile reijcitur ;1ü quiaalia quoquc accidentia certam quandam. denominationem fuübie&o prabent : tom m e(ló non pertineat ad qualitaié red€ lubie&tii fuum diui (ibile s, vt fpeétac ad quantizaté,,non adhuc rc&té dicitur có uenire illi indiuifibilitet, hoc .n. dici pót duinraxat de accidentibus (piritualibus. /[ Complat.cum ceteris Thomifts dcfiniunt cüm D. Thom. br 28.art. 2,quod qu atas eft difpofitio: fubflantis,(cu ace«deus. difpefitiwum fubftantia, et cum codcm p.2 q. 49 art.2. quod cft accidens modificatiuum s[inà determinatiui fdbflanti&, quas é« finit.oncs aiunt comcide re. Scd certé ifle dcfin.ioncs non cxplicant, qua fit ifia ratio d fpofirionis propria qualiiat! d d. fferenuá aliorum accidentiü.neq5 d deicrminatioré afleiat peculiarcm ikandi, q illi fuo modo non affctan: c aec ra quoq; accidentia. Muliis explicare conantur Cimj lut. cit. quaná fit illa dilpofirio, que cft peculiaris cfiee &us qualitatis. Scd quando etià totà do€ riná;quà ibi dc hoc fusé wadür, admitteremus, adhuc prafatas definitiones nó recipcremus, quia ex vi illarü definition non datur intelligi quid fit talis difpofi . tio)» quod fieri deberet y vt effent exacta duliuonss ; imó dzfinitio jpía ab Arift. longé melius rcm explicat, ait n, jtà determinare (ubítanuá, vt per eam dica:ür qualis,vnde cp amplius dicit, quà D. 1h. 1c7 Alij aemü dcfin.üt, quod fitaccidens abjoluiii conjéquens formam;hcut éconciá quátitas dici folet] accidcs conícqwens matcriá, Scd coicr rcicitur, tum quia inueniuntur qualitates etiam in fubftant;js (piritualibus, in quibus a olla eft forma partis; tam quia idcó quan ti tas dicitur fcqui copofitü tóne mater, quali tàs vcro rationc forma. 5th. quaadam asccomodationcm, quatenus quantit as. cft folum ratio patiendi, qualitas ver à frequeniius cit racio agendi,in quo quantiras imitatur n3xuram materiz,q uz eft ra dix omnis paífionis, et qualitas natürans forma, que cft radix omnis act ionis, vt explicat Sco:.4.d. 12. q.2. (ub C, (ed cer uim eft non omnes qualitates. eífe a&iuas, ergo in bocfenfü nequic omnis qualitas dict accidens confequens formam . » Quid sgitur in tanta varietate rcfoluemus? breniter dicimus, qp ticat quaft. praced. dicebamus, bené pcr radice impenetrabilitatis infinuari rónem formalem quaatitatis, có quia ymucr(aliter lo quendo folemus per propriam paffione preiertim primam, et proximam rerum differenuas circumícribete, quz nos vt plurimom latent ; fic in propotito apuor via ad qualitatis cífentia.indagandáerit,primam,&pcoximáciusadinucnireaffe&ioncm,& indé arguere. principii cius exigitiuutm ellc efíentiam ipfam qualitatis; talis aut proprietas cft fuf cipere magis, et minus,leu intendi, et remitti «n. affeciio foliconuenit qualitatiy vt poftca dicemus, conucnit omni, quia nulla cit,quz fit incapax inteofionis& remiífionis,& conuenit séper; ficuc igitur quis utas dcfinicbitur inordine ad partes extenfionis, et omncs teré in hoc coueniebant, l.cét diuer mode ;llas partes exten 1juas cx plicarent » lic in propofito qüalitas crit definienda per ordinem ad paiteg intenuonis, quz Íolét dici gradus, et ficut ctfcétus formalis quanutaus eiat afferre (übic&o pluralitatem partiam cxtéüuarum, ficin propoluo ecu formalis or qualitatis erit afferre. fubicéto. pluralitas tem partium intenfiuarü, Ec certe miri cit,cur omaes acquicfcat dcfiditiom qu& | utatis dauz per pluralitatem part tcnionis, nec polkea videant cade i cilitatc joie ac debere explicat; effenuam qualitatis. per pluralitatem paruum intentionis » A&à à ac ium ere Maneatigiur qulitarcelle,  LABELALAS dduala dish A . » 604 aecidens abfolutum, ratione cuius [ubie Bum qualific atum pótintendt, et vemit ti;(ic .n.bené diftinguitur qualitas à quo€tin3; alio accidente, et cius formalis effc&us dift 'n&ius defi gnatur, quàm abfo luté dicendo, quod fit forma, à qua denomtinamur quales. Scd hanc noft:à qualitatis deícriptioncm 'mpugparunt poflcà Poncius, et Ouvicdus,illc quidem difp. 16. Log.q.1. n.8. impugnat primó,quia quani quaJiras non etlet. intenfibilá aut remiffibiTis ; adhuc baberet rationem qual tatis. Deindé, quia non quel. bet qualitas cft ánténüibilis,nam certe vna intelle o numero non poteft intendi, aut remit. Tandem quia effe inten(ibile, et remiffibile non magis conuenit qualitati, ranuam proprietas, quam haberc contrafium, crgo tam bcné poflet defcribi cfle accidens ábtolutum habens contrariü ; q accidens ab(olutum intenfibile, ac fei fibile . Hinc pofteà faam profertdefinitioncm quod qualitas optime explicatur effe occidens abfolutum penetrabile, nmonqudem illa Ponc j,quod qualitas fit uia hzc de(criptio omni, et foli qualitati conuenit, et cuadit difficultates aliorü modorum dicendi ; dicitur accidens,vt diftinguatur à fübitantia, dicitur abfolutum, WE ng à relationibus ; dicitur penetrabile, feü compatibile cx fe €um alijs rébus in codem loco, vt di(tinguatür à quantitate. Ouuied. autem controu. 8. Met. pun&. 1. candem noftrá dcfiniionem impugnat ex. potentijs vitalibus, qua lunt qualitates, abe nó funt iintenfionis capaces,quod et quamplures T ri de charactere affirmát, et tanaullus Fhilofophus, vel Thcologus ncgát po(libilem e(le qualitatem noninten(ibilem. Dcindé fündamentü eucrtit nofüz deícriptionis, cum probatur ex patitate extenfionis in quantitate, negat . «nim eodem modo competere exteníios.... re intendi pofle in cói fent£tia éapiewita c"? mem quantitati, quo compctit mten io qualitáti fi effentia quantitatis imexigctia cxtenfionis cofti Deniq; et ipfe (uam dcfinitionem affi gnat qualitatem effe accidens, quod fecundi rationé fu| predicaméti tantüm fequitur sühalitaté perfeiam, et per a&ualita€  L DifyII. De "Predicamentis in partic. tem perfe&am inielligit id, quo vltimo conft:taitur totü Lib taotiale, cy in coro cópofito eft forma,& in toro Iinpliciyt Angelo, c(t cadcnnunet zotius (uoftinua; Jis iipartibilis enccas; hocaocé probat qu nulla qualizas (e«quicar materiam, cd; fit potus indifferens ad ómacs, ied (e a»: per infequanac foraiam, qua eft perfe€ actualizas ; neq; allata defcriptio po« teft alteri aécidenui à. qualitate diuer(o competere,nam relatio,prz fentia, actio, ; E »4ffio, zqué materiam, et formam, füb: 1 antiam, et accidens fequunrur ; quod 6. pra:entia forma aliudaé modal ill;us ac €idens canc üm potfcc (equ: fotmàm, qua eft perfcéta aérualicas, hoc non illi cópe-; tet cx przdicato generico, (cü fuperiori. pra dicamenti, fed ex prz dicato [pecifi€o .(: quia eft ralis przztentia, talis duras . tio,ve] relatio; qualiras autem e precisó. PE uod fit qualitas, quacunq; alia fpeciali « diffecéndi feclufa feniper fequicur pere: . Mer T » Ds fcctam a&tualitatem, |. Itt& ramcn dcfinitiones non placent, : accidens abíolutü penetrabile, quia. differentia tangitur in eajqua tic propria, et adaquata qualitati,nam ratio abloloti competit quantitati, et ratio penetrabi: 1 litatis cópetit fub(tantize, vnde illa defiaiuo dcícndi non poteft, nili aiferédo ipccics conftitui P mbinationc,&c vnioncm plurium dif iar inadz qua tarum ; quod foprà refuratum cft dilp. 6. | q.4.nüu. 46. Tumquia tota illa definitio competit cX inticgro pan&o de generc rra 1 bd quantitatis, nam illud eft accidens abio Mo lutum,vtomnces facentur indiuilibilia admittétes,& elt peneit. bile cá alijs rcbus incodé loco;quia eft ex omni patte indiuiübile. Tíquia gradü albedinis,vel caY loris poffe cü alio gradu co, rari in 'eadé parte fobiecti,cftalbediné,vel caloü inten(joné per gcraduü pluralicaté;ergo qualitaté eife accidens abíoiutum penetcabile in hoc fcnlueft eíleaccidens intenfibile,vndé fic intellecta iila defcriptio coincideret cü noftra, quam Pon ciusinficiatur,. Tum quia illa dfia4:0 dependet ex eo, quod cít incóroueria,     Queft; IT. "Quid fit qualitas. crt. 1. y agg realiter diftinguatur à füb. ntia, et qualitate, quo («mcl negato cotruit : Neq; raciones, quibus noftram imp ; funt vilius. moment:namad1,dicitur,quodfappolitointendit&remiti efe paffionem primam, et adzquatam qualitatis, licet ex deitru&tione taIis paífion:s non (cquatur intrinfecé, et à priori deftrar rationem qualitatis, defttuitur tamen à pofteriori,co modo quo dicitur fubic&uc deltrui ex deftructionc paf(fioniscum eo realiter identificare. Ad 1. negatur affunptum, vt infrà patebit art. 4. 0.126. cuius probatio (i effi cax foret, probaret pariter nullum accidens idem numero pofle intendi, et remitti, quia addendo, vel detrahendo gradus,varitur aliquo. pacto identitas numeralis eius im racione totius integralis : poteft ergo eadem numero intelic&io intendi, et remitti inco fen(u, quo id explicari . folet inalijs accidentibus, vt dicemus in lib. de Generat. et Corr. Ad 3. negatur rurfus afamptum, vt enim patebit cx inftà dicendis art. 4« magis propria, et adequata paffio qualitatis eft fo(cipere mais, et minus, quam habere contrarium y idcó aptius per eam poteft. effentia o qualitatis indigitari ; et circumfcribi. At neq; defrnitio qualiratis, quam cogitauit Ouuied.cft (acis idonea, nec enim €mni qualitati conuenit, nec foli : non quidem omni, quia non comprehendit nifi qualitates fübie&ns connacuraliter de bitas;non vctó quz violenter,vel neutraJiter eis conueniunt, calor enim reperitur fraqua, et albedo in pariete, ncc tamen fcquantur a&ualitatem períeétam illorum ; multz etiamq nüeniunc emibusincompleus, vt anima leparatz » et corpor: pro altera patte cópofiti, qua: tamen noa funt in vltima a&tuaiitate;ace étiam conuenit foli qualiraci illa delcrifio, non eim minus actio dicitur for mam infequi, quam qualitas, et hoc qui| ex ratione generica actionis, non autem (peciali,nam forma dicitur effe radix omnisa&ionis, qua talis cfly& a&io proprié dida nequaquam ma«ctiz conuenire. 1, cum eius proprium tit pa» ti; [ed à toto generc auribuitur forma «  o Logicae,69$ Dc:ndé impugnatio, quanvindacic con, tr2 noftram definitionem,. ex porentijs vitalibus aninvz nulla eft quia faifiim c(t potentis animz effe qualicates.eius ('ibftantiz fuperadditas, cum potius fint facultatcscidem confüb(tantiales, ac rea» liter identificata ; de chara&etc quid (it, dicendum apparebit moxart. 3.nu. 119. Deniq. gratis negat effentiam qualitatis. bené explicari per exigentiam intenfionis, quemadmodum cífentia quantitatis: per exigentiam extenfionis folet cxpliCati, fi femel concedatur intenfionem, et remiffionem qualitaci cenuenirc, vt propriam, et adarquatam cius pa(Tion, quia. vniuerfaliter loquendo bené (olemus per propriam pa(fioncm przíertim primam et proximam rcerüm differentias circume feribere. Explicantur quatuor combinationes, ip quas diuiditur qualitas. 108 Inifit Arift.inhocprzdicamequalitateminquataor claffes, Íeit combinationes, primo in habitum, et difpo(iGoncm, fecundo in naturalem potentiam, et impprcntiam  tertió in paffione, et paffibilem qualitatem ; quart in formam,& figüram,quas pcr i explicuimus t. p.Inft, et quidem mirum eft, quanta fik Anctorum varictas in his cla(fibus afiignandis, et declarandis, cum tamenres non (it magni momenti, quia Arift. ipfc, poftquam ip(as enumerauits fatetur intexta non effe enumerationem proríus exa&am Nosigitur maiori, qua poterit fieri breuitate, ré explicabi prout magis confonam; videbitur veritatati, € Arift. intencioni, non curantes diftin&te referre Auctorum placita.   . Prima qualitatum claffis cft Habitus s et Dilpoütio,& per habitum A ard vniuer(aliser omnis qualitas fubic& fponensad operandum vcl patiendum, ab extrinfeco ei proucniés, qua t ab co fig, mobilis diflicuker ü.j;ideucniat, et per diípofitioncm omnis fimilitcr qualitas ab excrinfceo. prooepicnsy& fubic&um ad operádum, vcl patiendum dilponens ; qua tamenab co fit facilite i Aaa j we "kl    » €o6,  Dipfut.VIl. De Pradicam.in partic... mobilis,jvndecunq; hoc tit; et ideb mein bta huius comb:nationisnon diftinguuntur effcnrialitery fed tant accidemalitery et qualitas có;s vrciq; membro, et primae huiusclatfis cótticiua eft qualitas proucniens (obiecto ab extrin(eco, et illud ordinans,ac pte parans ad ageridum, vel pátiendum,& non tantum ad fic agendi, vc! patiendum j fed ctiam ad (impliciter agendum, vel pattendum « Colligitur ex Scoto q. 36. predicam.$. ad 1.9. et in 2. d.3. q.10. $. 4d qua (tionem, et cft Taiar. lo.de Mag. Ant. And. Mir. Orbcl.& aliorum Scorft. in hoc pra dicam. Probantur, et explicantur fingula ; in primis .n. pon lolurh qmaliratesqua ordinantur ad sgcndü (cd ét, quz ad y atiendum, m hac clatle recenfentur ab A ciít; lilc.n.po nit: ritudinem, qoz plane non difponit fifbicétum ad agendum, [cd potius ad paticndum; crgo malé fcntiunt, qui folam qnalitatcrm ad opctand difponentem di. «unt hanc ptimam claficim conftituere « Secundo in hacclatie reponit tantü qua. Kitates aduécitias;& ab extrinfeco proueniétcs,vt bené Simpl.& Albert.norarüt, nO a(t innatas, et ex naturali cóf itutio. ne [ubic&o dcbitas;quia ift ad 2.cla(se pétrtinecti& td manifcfté conflat ex cxépli$ ab iplo Arift. addu&is de fcicpua ; et victore, calidirate.& frigiditate in. hofninc;fariitate,& a gritudine ergo falluntüf, qui qualitates 1nnatas ad agendum; $cl patiendum difponentes in hac clafíe yeponünr. Tertio bicicponuntur,rófolá quaitaic ua ab cxtrinfeco pro« tcnientes ibie&to conf.runt fic agerc.i« faciliter agis, vel minus, et fort omncs hibitus, (al i fiaturaliter acqeifiti, fed   küiamy quse danr fimpl.citet agerc, vt cft alor in aqua, quse dar ci poffe fimplici. «er calcfacere, et fpecies in intelicctu y &ui licét a&tiurtatem non conferacin ordi né uo, (ecuim camen timpliciter concurfit ad intcllcétionem cfliciendam «i habitus (upcinaioralcsiuxtà cómuniorem, nontfolom potcttiatn 1Odant ad: opcrane .. xum (td ilh: confcrunt potie Gmplicicer an (upétnaturaliter érzo malé feu; titmitqui dicunt liinc cpi oam fpeciei ef feillarear jualicituyquie (uppouéces po» tentiam, illi velut coadiutantes foperad duntur ad operandum, nam neq. calor in aqua fupponit poteatiam ad calcfacien. dumynec habitus füpernaturalis in anima potentiam ad (upernaturaliter operaodá . nii forté obedientialem. Qasrto tandé y quia Atift. habitumhic appellat qualitas tem (ubic&o firmiter adherentem:id n. datuc inxelligiex vi ipfius ominis, 9 dicit petícétam pofle(hionem,& radicationem y fiué hzc radicatio proueniat ex . a&uü frequcnitatione, vt eft dc habitibus. acquifitis fué diuturnitate temporis » yt cfi de febri, que lonigiori tépore fic ethica, fiué ex peculiari rone (übic&ti, quod cít alicuius qualitatis tenax, vt cft de (pecie intelligibili iníntelle&u y róne cuius permanéttz cócedit Doctor in 2.loc.cit« poffe habitum appellari, vt hic de habitu loquitar Arift. Ec per di(pofitionem. €. «ontra intelligit qualitatem: ab es aci: mobilem, vndecuaq; hoc prouenit, fiué | ex defe&u ftrequentationi, fiue : cx brcuitate temporis y vt febris cita trá-. fiens, fiué quia fub:ectum nom fic illius: tcnax,vt eft de fpeciebus fcnfibilibus (en-, fuum prafcctim extérmocum; fiue exalio. capite hinc manifc(ià deducitur membra huius cóbinationis um accidentaliter di fingui ; nam inltoc enu cadem qualitas in vro fübiecto dicitur; inalio difpotitio ; imo t bitus,modà di pori É.quas, litatem iilam, quarerat difpofitio, (i ia fubie&to valdeinuslefcat, dici habitam; fcientiam in tyronibus di/po(iuioné vo« catquz in eidem proue&us fic hibicuss. 109 Ex hoc facile tefcllituc communis loquédi modus Thomtt. «x D. Tho. p.2« q-4g«att. j cicligdautrum inne. ciem qualitaus per difponere beac y vcl malé (ubicétum, vt eti videre and QA plut difp.t $3 Nam vel ince de difpolitioüe bona, vcl mala moraliter, et Hoc niap., aai«quía tonc ad. liinc pecie fpcétarent tolain hibitus iorales,no au» tem incelle&tuales; rüni quia ciam 1n ge nere mori$ dari poicft babitus indi rens ncc bené, nec malé (ub»ectuai di« (poucnt-ex Scoto 4. d« 6: ... Vel. p«r ocac,& male (ubiectuui difpouerm 1 ; ; incl Ld pecié a Mts F Quaft III. De fpeciebas qualitatis . cur. 17. dntellisuntidé, «quod. conuen enter, vcl diícoaucnieoter ad nacuram fubie&i ilud allicere, namfcientía, et virtus conue mencer d;íponaat intclledtom, et volantiicim, ercóry et sirium diconucnicnter, calor conuenicnter d (ponit ig0em, d:ícó ucnienter aquam; Ecncque id benc dicitur,quia hoc non tantum huicfpeciei cóuenit fed eciam ceteris, vnde datur poten tianaiuralis bene, vcl malé difponens fübicctum,nam falubritas bene difponit, infalubritas malé, tic etià. 10 tercia fpecie quzdam qualitates bene fenfum afficiunt, quzdam male, imó hoc conuenit omni forma informanti fübie&um iuxta inclimationem faz naturz, vel contta illà, ita «quod nequit affignariratio,cur hoc munus bcne, vel aialé afficiendi lubiectü ma gis qualitatibus peimz fpeciei conueniat, quàm careris . Hinc ctiá rcfellitur comanunis loqucndi modus co mex D. "Th.cit;art2.ad 3.effenualiter, et (pecifix diftinguentià babixà, et difpolitioné, quia habitum accipiunt. pro: qualitate ex m fua diticuker mmn na: icut eftícientia quia fpeciem fumic ab obie&o ncccario, à caníanecctlaria producitur f. demonftratione, idco "firmiteibarcec in intellectu eiiam vnico a&uacqat(ra ob ncccilitatem, S euidentiam cáuíz; difpoiitionem veró accipiupt pro qualizate ex (ua natura leuiter: haiéte in [ubicéto,iicur eit opinio, qui quia fpeciem (amit ab obiecto conungena, et hibet pro: caufa argum. ntum probabile folum;:dcó facile potett ab intcllcéta diucili . Quamu;s. n. f(umendo 10 hoc fenfa habitum, &-dpo(itionem cffentialicer et (pecificé anter fe diftinguantur, vt pa'tets tamen fumendo hibirum,. et difpofit;onem pro qualttate quacunquz. ratione mobilier, vclimmobiiiret inharente Tübiccto, Lue 1d fic cx natura (ua, buc.» fubiceti, Guc cx parce tcmporis aui frequentatione acum, vt (unit Ariit, plané inhoc feníu accidentaliter tanium diues ca ur ex ers e ms vara io uis, et dilpofiuonis Mes iara Tatar. cit. : 110Sccunda qualitacum cla(fis e(t naturalis povcatia; óc impocentia, vbi vc 607 notant Do&ot q.36.cit. $. .4 1 tertiam qusflionem, et Scotia (apraci.pot-ntia,& impotenua famunturfandamceo:aliter pro qualitacibus ablolutisnats £andarc relationes potentie, &. impotcatiar, et pro facultatib:s (abie&to innat;s ; e'q; ex fua maurali conftitutionedebitis,pccqu odexcludunturfpeciesAngelica zeft,n.fiutAngeiiscógeni teabiniaocreationiseo rum:adbuctamenpert ineatadprimamq aalitacis[peciem,quianon etanzcisdcbiteexnaturalieorumconftitutione,vthicnatat Q:bcl,Etpertfacukaaesianatashuiusfpecici, nonfolumin»telligiatur.qualitatesillae, quafübienaturaliterdbitz, &&congsnitecoriillicagere, facilitec.ivcldiflicolter» verumetiam,quzdaotfimpliciteragere; vtcalor1aignesfrigusinagaaj graeuitasingrauiylegitasinIci, calor. n,e(tpotenciacalcfadtiugigais, fcigasique&c.cumhoctamend; (crimine,vtinotaeuimus1;p»Init:cumDoctor:2.di16sqvn..P.&Scocdittisomnibusiohocpradi€ain.quodnóoinesfacultates innate, Sc Anitura dat ad (impliciter agendum.as hic ccponuntur,q«ia ncc potéuz anime, nec paíliones propriz ad: hoc fpcctanz pradicams fed rani ü yirtutesaCtiuz, jud a (uis (ubsectisTuot ccabrcr di (Linde sha bilitates vero, vcl inhabilitates naturales ad ytendüm butulmodi ficultatibus à naturca datis, liue realiter à [ubiedtis di(tinéris fiue ydenuficaris, pectant io vniuer fumad hanc [peciem 5 i ic explicandi (unt Sotus, i Scociltz, cum inquiuot im hac fecunda (pecie collocari tantum. fa cilitates,& difficultates natucalesad vtea dum facultatibus inpais, no autem iplagnatiuas racultaccs; per hoc.n. volunt taatum fignificare folas praedictas babilitatess& imbabilicates vcedi f£ coliacbus. ianius vojuec(alier in hic fpecie reponi; s non autem volüt excludere omncs proce fus ficultarcsipnatas d natara ditas ad fimpliciter agendua fed ilias vani, uge «um (ubicétis realiter idenificantur, et 4n hoc Jcniu.a9s quoque locuti fumus 1. p-Init.irac. 1.c.6.(ecuti co.nusé lo quendi nioduin 5couftarum. Ex quo conttat. k.lli cos, qui dicunt hanc (ceundam (gge  Aaà 4. ciem "d $o$ Difp. V1. De Predicantentisin partic.  £ie m cíle tantum earom qualitatum; quz   Amic.trac. 16.difp.3.q. 3. dub.g« per fe primó date funt ad fimpliciter ope fandum,vt Suarez d fp.z.lcc. 4«  111. Per naturale iguur potet intelligirur qualitas innata, qua fimpliciter, cl facile fubie&tum ea praeditum agit vel refiflit contrario ; per mataralem verÓ impotentiam vtique non incelligicuc dcfe&tus,& priuatio potentias tic. n. qualitas non£oret » vt-docct Doétor loc. cit. án przdicam. in fol.ad 2. quztt. 3-(ed vt ait Do&or ibidem, fignificat modü qua. lita'is,fecandum quod ila ett principium difficulter agendi, vel faciliter patiendi, vndc non tantum fumi d.bet pro facultate debili& imbeciili agendi, et retiftédi, vt pa(Iim Ex, ofitorcs accipiunt, fcd ttiam pro qual;tate pofitiué rerardaate, et impediente fubicctum ab a&ione, vcl efi (tentia, neque hoc cít alienum ab Atiit wt aiunt quamplures, przíertim Suatez dilp.4 1. Met.íec.g yxe rietelatie cudus affert cxemplü non conf.rt vllo modo (ubicéto poientiam-refittendrconita €ijs,imó pottus formaliter oppoutdi prae fac ced acnfübiectuméacile ad paucndum à contrariospariter moll;ties non cft potentia retittendidiuilioni, nec perte€» ncc mperée&ta, Icd porius eft quali tas reddens fubicétum facile poficiue, vt diuitionem patiatur. Hoc aucem interctt ánterhos duos «/0dos acc picnd! ;naturadem impotét &, quod ti accipiatur primo todo.non diftin2uitur á naturali »otentía fpecificé, et etl'entialiter, quia inhoc Afeníu (ignificat virrutem dobilem,& iabecillem ad egendum,vel refi tendum, «bi natatalis potentia bgnilicar virtutem »Salidam,& forie, vnde fic non dífierunt, mili ficut petfc&Ga et imperfcéta poienria ántra cac dem fpeciem; atin fecundomo . do fumaturynempe pro ate patiendi -aliqu;d facile,vel retardante-(ubicétü ab,a& onc, vt n quibuídam c(t naturalis quadam 4«(idia, et inervia yel votaliter Riskeoce ab aliqua actione,quo modo &oxius humor in oculo dicitur naturalis ámpotentiaa1 videndüs fic-naturalis 4mpotcatia cíícntialiter, et fpccificéa na  potentia differt, et impotentiam in bocíen(u cona Suarez cuam admittit v SK xac 112. Tecaaqualicatü cla(fis e(t paffia, et patlbilisqualitas, in cuius delignatione maior cft difficultas, qu: m in duabusprzcedentibus, (cd relictis alioruas placitis,Doétor q. 36. prdicam. cit. ad. 4: qua(t. inquit, quódi(ta tertia fpecies cootlituitur per. comparationem quali» tatis ad (üb:e&tum natum alterari fecundum eam velad se(um;cui infert pa(fioncm, (i pramo modo de(tgnetur. hzc fpe» cies, tunc ad cam Ipe&tabunt difpofiriones maicriam przparanics pro. receptios ne formz (abftantial;s, at ti conftituacoe (ecix!o-modo, quod magis vider ad intcatiónem Ai itt.accedere, tunc difpofis tiones imatcriam plz paràtes ad primam fpeciem redigi debent quia diximus. ip (am conflit per qualitatem, non tanti di(poncatem fubicéótum ad agendum, vt XOitcr putatur, (cd etiam ad patiendum et recipiendü,detignanda igitur erit hac tertia (peciesad meniem Aritlper ordincm «d (cofum, quatenus ov nis. qualitas buius tpeciei vel paílioneg cffic in fen Áu wtontionalem, nam color vilum, fa' por guttum;fonus audi:um, calor, et tri» gustaétum,odor olfad'ummoucnr,& at ficiupt, vnde.non ponuntur qualitates a» €tiuz hic, ai(i in ordine ad actionem imtcnuonalem, «cl quía efficitur ex aliqua 5 lcu imtenuonali immutarione ipius fenfüs, vt ribedo ex verecundia, €1 timore pallor, vcl quia tandem per (e ett paffio afficieos animam, vt [unt 0me ncs /ffcdus qui appellátur pa (ones aps peus fentitiui,irayamor,od:uas,&c. hz -n. paffionesad h nc (peciem percent, vt lign/ficat Arilt. in extus et notat Do&or quol.13.Cc. vbi etiam (ubdit ; non taniun pafliones appetitus (enliuui, fed etiam inicelle&iui ad hanc [peciem poffc, ac debcreteduci, et quód Arift. hic mentioaem teci expreísé de patlionibus corp ralibus, et hanc fpeciem defigoauit in o; dine ad (cníum, quia iftz (unt qualitates -huius (pecie. mamfeitiores » Hinccollige Poncium hic dip. | 6.0.2. 4-20. 29 nec ad menicm Scoti,oec Arif.bené cittinguere qualitates hu:us gccti& fpccicrà qualitaubus pruna, et d ! ipi pape  ntc alie Quieft. TIT. Be fpeciebus qualituit edi /699 dz, qued ilia fom fcnfbilcs sétu externo, Tz autcemnon . Nam in bac ictcia(pecic Ari(. ponit amorem,& odium;qua nós&t qualitates fepfibiles fenfu externo, et 10 prima,& fecunda ponit calorem, et frigus (licet fub diverfa rationc)quz tunt qualitatcs lenfibiles fenfu externo . 113 Ex quoauté capite, &.quo ps&o inter fe differant mébra huius combimationis,ait Doé&tor 2.d. 13.9.vn.$ De feci do per paffibilé qualitatem intelligi »jsà qualitatem fenfibilem, per paffionévció inteliigi fpeciem, fcu intentionem ipáus qualitatis fenfibilis; qz expofitio, c(to vera fit, non tamen omninó ad mentem Aci ft. ipfe namq; per paffibilem qualitatem iniclligit Ham, qua firmiter, et di fubie&o inbaret, (cu qua in fübic&to fe habct jer modum permanenti, vt ruber prouen:cos ex ngturali complexr'onc, per | veró illamyquae de facili tran» it, vt rubor idem cx. verecundia proces 'dens,' ex Quo conflat membra combinationis huiusron nifr accidentalitec dif. fcri e; cum quia Aríftipte (rgnificat pat'fiorem in. paffibilem qualitatem. (ofie tiarfi ey fi cx alquoace denti, aut alio medo im fubicéo perícueranter n anest; 'tü qu'a vbi eft idem formalis cfleótus in fpecies ncn potlunt diueríge caulas 10 fpeCic aflignari, quod imsx:imé verü cft de "qualitatibus, nam qua eundem ctfcétum ds alcai vatz iom caufare, cedé Ipecie qual tates (unt, fcd calicer fe babent palfio, acpatfibiiis:ualiras,rubedo .n. et ! mnt. 6ué did permanesni:fiué citó cà fcant, zqualiter habcnr rubeum quid, vcl pallium efficere, ac aenominare pro ié€, quo fubicéto inbzrent, nimirü vel n effe quieto, et permancnter,, vclin fieri, et tranícunter, qua de caufa ait Arilt, verecündum potius dici debere ciubuii'fe;quà rubcum «cflcctum efie. Neq, huic 'obitat, g denr aliqua qualitates ex. vatura fua pcricucranies im fobicáis, à aliz fuapte n.tura iranlcunic$,vt lun.en& onus in acre, &cxbcccapiteábinuicedifferreetsetialicer,S icut.n.inprimalpecieAritt.nonfüm itbabr.amyaif,c(iueneproqu alicatibusexna turaiuamob;libus,«climm obiliousàiubicào;ted.proniafcué proqualitatequomodocunq; mobili,vcl1n4mobikinfabicétoyitaInhzctertia (pcciepecpa(lionen, &pallib4cqualitatemintelíigicfenübilesqualitatesquacunq; citioncmcbiles,vcliemob: Icsà(übicéto, vtconítatexexemplis ab iplo Atift. allacis 114. Quatta claffiseft forma, et fizufa,vbi per formá nÓ intelligit cuid ab 1pfa gura diftinctum, vcl bi quid dittinG intell:git, hoc nequit eife ; niti accidenta.liter diltinGum pet aliquod nempé accid€s fieurz lupersdditum,q) figuram ipsa Rer arch vel deforme $ er Bert. inquit figutam d:c?, qux afficit quantitatem;,& forman dici pulchrirudincm, vel deformits tem ; quem dicendi modü Suas rez amplcétitor explicans. pulchritudincm per concemitaatiam colorum ; vel erunt accidentaliter di füin&ta ex diucrfitatc fubic&lorum, vt figura d:catur in artificialibus.forma in naturalibus, vcl figu ra. tribuatur rebusinanimatir, forma aní matis iuxtà varios dicendi modosExpofivorom de hacic.. Hoc vnam nobis (ufficia, 9 cmnes diftingoentes formam à figura,nó nifi accidencaliter dift inguüt, vno excepto Auer(a, qui q. 20.[c&t.4. tot qualitates ad harc fpeciem reducit fub membro forma, vt necctlarió agnofcere debeat inier. ea diftin&tioné efkcntialein, ad fot mam fiquidem reducit omnes quas litaies ncn opcrattuas, et non fenlibiles, et nominatimaétus omncs v cales séfuü extcinorum;,qp fané on;ninó nouitaté fae pit abiq; vllo jiocíus fü4dau;étoscü actus omncs vitulcs, tam exicini, d. ntecni ad primam, vel tertiam fpecicmcómod;us tcduci | offiat, vt dicciius ait. le. Cótinunur autem bac quarta (pecieg qualitatis cx ordinc quem dicunt adipuie €cm, et ctiam ii ordine ad locui partes ciuídeu corporis figura. n. di. jut modus sra afficiens, quatenus x erio moe o tcrminatam, vade alia eis figura Cir» cularis, alia angularis j quia (91065 hu us inuicem corparata alio i: odo c babent fiualiter,q partes:llius; binc dicebamus 1. p» Inft. cum Oibel, poiic in 1€ figurata tria conbideratis ipfam 4; «m Baucoa.as yt lignum, 2« quanit«teun €;u5 I,vel uc 2 Sls Ne "TS TR "€16 3. tandem ipfammet terminatione, vcl difpotitonem quantitatis, wt cft rectitudo, €oruiias,criangularo, et hec eft, qc di&ilolet forma, et f'gura hanc ;uattà (pe/&tem cont tiucas; Hnc ce&té ibrieus deducebamus cum Do&ore 4.d. 1.9.1.5. et d. 12.4.4. 1. qualitatcs hu us quare (pe€ici non cífe proprie aualitatcs3;quod ét hic adnotant Tatar. Mayr. et alij Scotiftz cit.quia pot us quid relacinü dicunt, figura .n. vltrà quantitatem ( ait Doctorcit.)nondicit, nifirelationemtermino.Tumir.c'udcntiumpartesadfeinuicé;dicuntorramenqualitates,quia habent modum dcnominandi, vel przdicandi quaJitatis, quitenus modo quodam abfoluio puedicantor.non in nuante ordinem ad aliud,co.n. ipfo, gpiliquid dicitur. fimiJe,z quale, diucrium; &c. illico infinuatur ordo ad ;liud, «t dum aliquid dicitur rectum curaum,triangulatum, nullus cec 1e exprimitur ordo ad aliud, qua. etiam de cala (an t;s, et zgriiudo, deformi-£2a5, et pulchritudó qualitates dicuntur ; quia neinpé modum przdicandi, et denominandi: qualitatis habent, cum tamcn in (c cclationem y yz relationes inportent,vc notat De&or quol. 1 8.T. 11$ Figura igitur proprié pertinct ad rzdicamcatci Sus, vt hic aduertit Tat. iem tomé intelligendum eft dc figura pofuiué accepta ; quia fi priuatiué umatur, non dicit, nifi terminationem quandam Amrinfccam magnitudinis, que ml. pofitiuum addit vltia illam: (cd priuauoncm folum vlterioris exrentionis,.quo.(en fü dc figura locutus. videtur Auctor. (cx ] princip. dum ait, quod artifex facic figuk  süincifionis nil addendo ; (cd pouus icP -moucndo, et in hoc feníu figura non .di ftinguitur realiter à rc figataca,nec ab ea fcp»taripotefl, nec cft in alio pradicam. ab ca,ita notauit Tromb.7. Met. q.3. ad Jsprin. Sed adhuc .de figura ponti. é ac : "wr -i Sagem ditlmguere, «uod yna cít f intrinícca, q«a. funda in pofitione de  genere quanutais, et im ordine, qué ierdunt jnu;cem partcs intoto, alia. cxirine feca, qua fundatur in pofitionc de gc neae lius, ia orduic, quem inuicem Ira. ho e "Difp, VII. De Pradicamentis in panic. terminatam linealiter, vel fuper ficialiter:: gant partesin loco,quz diftin&io tradi  V" -4 torà Tatar.z.Ehyf;q.1 dub.3. et colig: tur ex Scoto 4.d.10.). 1.6. Dico ergo, vhi.  vult corpus Chr'ftiin Sacramento,1-ét.  caieac figura fecundi genenss, idh ic ta-. mcn illam priorem retinercs4 »itenus c put non efl immediaié vnica cum pedes fed mediantibas alijs partibus ;qur ordo parcium ;n toto videtar vcigque aliquam fi guram conftituere, cum ergo. d.cimus figuram proprié. pertinere ad prz dicam. Sius,lermo praefertim ett de figura pofitiua extrinfeca: hanc eandem dittindtioné fgure hic etiam Recétores agaofcunt, mutatis tamen: terminis, nam ; gurà ex« trinfecam vocant marhciaàaricam, tein ufecam veró appellant phyticam. Sed Di». ces, Aritt, poft4uam poluit figurauá fi hac fpecie,remouet ftam deo(um,rarü,   afperü,& lene; vtpote pertinentia ad genus (itus,fignum cuidens fizuram de mé-te Arilt.ad litum non fpe&tare; tum qu'a. domus in vacuo figuram retineret, vb. ui nullus adeffet locus, fcu fuperficies E biens. Refp.Mavr.paffu 42. potius diritfe rarum,& deníum ad jtgdicam. fitus fpe&are, quàm se&um, et curumm, quia. «illa magis cxpriimunt.& praeferunt pot. tiones de generc fitus,qua i(ta,vt fere ip. fa nomina oftendunt, vnde figurze magis fi gnificantur per age mea cu mus veró in vacuo; vel haberet folam figutam jnrrinfecam, vel e tam exrriníe.cam in ordine ad [patium imaginar um ; vidcatur Tar.loc. cit.przfíctcm 1. Phyf. 116 Quaics,an figura (it modus folius quantitatis, vel an ctiam connaeniat alijs-tebus inaterialibus? 1 homitlz ne» gantes in fubftaotia, et abjs rebus matetialibus pluralitatem partium, et omnem. . proríus | excenfionem. anreccdenter. ad.   quantitate., confcquenrer dicunt figurà cifeioodü folasquantitatis. Scoc tta: vccÓ,qui plaralitate'n partum,acetiam.    otdincun earum ad. nuicem agnofcuot ia fubilantia materiali aateccdérer ad quas    Aateq.aliquam «quoque er &isuram coa»  cedere ienentu:, alum inirinlccam, cx «ocnim inquaecratercía)at figurass, quia partcs quantitatis fünr exten(e, ore dina, et proprijs teziniais terminar y cx1ex:LInwCNENCSv2eXtonamq uedefiniturfiguraqualitasy velrelatiorefültapseXt erminatione,»partium quantitatis,ergohetiam parteslabftant iz:material is,cuiuslibetalteriusac cidentismateri alishabentquantitatefecla(aordinationem,extenfionem, &teriminacionem propriamy planéexillisiliquateíultabitfigura,&Gcnobifctmdefendic. Blanc. difp. 12. fedt. 9. et tenet Amic. q. f. dub. 4.19. vlterius fubftantia marcriali tribuit. etiam citrá quahtitatem figaram cxcrinfecam, quia etia nobrfcum concedit effe capacem rhodi fitus citrà uantrtatem j quare coacludit figuram, quocumque modo fuma» tur;conuenire cuicunque rei mátcriali, et don foli quantitati, Verum quia commufiitet dicitar figara modus quantitatís,imo inter affe&iones eius cónumeratuc, vt vidimus q. przced. dicendum eft, quod licéc figura iricrinifeca poffit, et debcat cuicírque rei materiali conuenire ob tationem allatà pro Scotittis; figura came exttinfeca poni debet modas quantitatis propfius, et racio eft quia licet (ubftátia materialis poffit effe in loco diuiüibilitet (eclu(aqnan:itate, atque ideo fundare in (üis partibus pofitionem de gencre. fitüsadliuc tamen partes illa: poffunt 1nuicem rararaliter pererratí yat fi zuratio exirin(écz, et fitualis impenetrauionem: | uya ncceffarió poftulat, et in ea fun. aur, faa .n. tali penetratione coufarduntur, et cotmi(centur partes innicem juanium ad locum;atque ideó figura /li (uat '& cxtriníeca cuane(cit folaiatrinfeca cemanente,quia ex commixtione | 5» et contu(ione partiü in loco non deftrui tur ordo earum inter (e; at vbi et quantitas, ibi necetlarló reperitur impeactratiopartium, nec naturaliter poteít oppofina euenire, atque ideo tacurali neceffitate ad ipíam quantitatem fequicur figüta extrinfcca ; qua nece(fitate not fequituf ad altas res materiales ; rationabilitet ergo dicemus figuram extrinfecam «iE propram quant;tatis cali modo,vt do cetens rebus materialibus cóGueire nequeat » | 2o anis ou s "ac "» jJ " "UE e Quaft: LIT. De fpeciebus qualitatis. eAp"An prafata diuifío fit fuffciens,cr veré generis in fpecies n7 Voad primà& quaiti parté licet dicere poffemus nom enumetaf fehic Arif: adamuffim omncs qtüalitatis fpecics,fed magis famofas, vt ait Do&or .36.cit przdicam.in refol.q.6.qy amni feíté infinuauit Arift.ipfe,dum pott ex« plicarioné quartz (pecierait, C7 fortaf$ V pirteae alg apparét qualitatis modi, fed qui maxim dicuntur, [un: bistacaen quía aliquatenus ampliando fpecies ab iplo afgnatas commodé omnes qualitas tes reducuntat ad illas, diuifio prafata $ vclut idonca,& fufficiens eft amplccten: da;ltoc autem probibimus, non quidem inquirendo fufficientiam sliquaim, quas oftendatur neceffitas illius quatctoarij numcri, vt faciunt quamplares, cum.n. illa diuifto non tit omnino exacta, et abfoluta,nulla talis affigaari potc(t, fed re«cenfendo qualicates omnes, que aliquam difficulratem videntur ingerere, et often6cndo omnts poffe aliquo modo reduci ad vnam, vel alteram illarum fpecieci, la prins afferri folet dubitatio de pul« chritudine, ac deformitate, z2citudi ac fanitate,quz non videntur reduci pof fe ad aliquam illatitm quaraot (pecierü $ et (i-dicatarad 4«educi, vt innait Do&. cit.quol. 18. Loppoaitur (t atim,q quali« tates quati. fpeciei non füfcipiuat magis, et minus, bene ramen pulchram, :& deforme, zzgrum,& fanum, Varíasad hoc folutionesaffert Amic.tra& 16.3. 5;art« 1,breuiter tamen dicendum eft illanon cífe iimplices catitates, fed aggregatazas potius ex dider(is, vt bene bic Burleus adno:auit,& tenent Fonfec:Suar.& alij y pulchritudo .n. eft quid aggregatum ex colore, et debita eiembroram propor« tione,zritudo, et fanitas ex debita, vel: indebita humorum temperie, eotamen.a fenfu, quo dicuntur quilitates, reduci debent ad 4.(pcciem jvc docec Doctor loc. étr, et q.illa 36. prope finem, vbi ét füb« dit n0n negaiic Arift. ab omnibus«qualitatibus quaru (pecici faicipere magis, et minus, (ed a quibuídam  me athe. 612 Mathematicis ; poffant ctiam pertinere ad pr. mam fpeciem, vel fecundam fanita5,& xc gritudo,quarenus valide vel debiliter di(ponunt ad opera exerccada, zum in hoc fení(u Arift. ca rcceafuit ia. prima fpccie,& ctiam in fccunda, iuxtà quod (alubritas, et infalubcitas fünt iamatz, vel acquifitar . 118 Sccüdo dubitatar de a&tibus intel Ic&us,& volütatis,cü.n. huiu(inodi a&us. mon int opcratiui, vcl caufatiui y fed. poziustermini actionum. potentiarum illarum,vt fusé probat Doctor qol. 1 3. hac rationc nor vidcntur poffe reduci ad primam, vel. fecundam fpcciem,in quib.collocari folent qualitates aliquam a&iuitatcm habentes ; ad tertiam licàc reduci : ac iret fenfitiui » non tamcn intel&iui,. quiere (pirituales. funt, genus autem tertz fpeciei eftqualicas fenfibiLs,ad-quariam tandem coní(tat non. poffc rcduci Variasquoque foludioncsrefertad hoc Amic. cit. fed breuiter cum: Scor.quok 13. € c. ducendum pofle commodé reducradprimam, vel tertiam fpecicm, poffunt ad primam-redaci fub di. fpatitione, licét .nper ipfosnihil caufan poffit vt per a&ionem prod.étiuam y ora ipfi non funt a& iones. productiuz d terarni potius tal.um a&ionum;pof" funt es velat APYSax Quo y et ratopr endialiquid caufareynempe, » babita, hoc mem dicimus habitum., nr fcequétatie actibus, vt.cx rationi : prodecendi, vt notat Do&or 1.d.3s. m fine, pollunt etiam. commodius iuc reduci ad terram fpeciem fub. patfdionc,vt diximus 1.p. Foft/i pracisé conAüdereniur, vt termintoperati per actioRcs intellc&tiuas, et cune negandum cít qualitatem (cnfibilem etfe adequatum genus illius verti a fpeciei, Aritt.veró de MNsraptum mentionem feci(le velut mat fcftioribus ; quomodo autem intclligendus (ie Arift. dum ro. Ethic. e. 5. ncgat operationes virtutis e(le qualitates, explicat bene Doctorloc.cit 319 Demücf di&ficulas dc qualitatib, fupernaturalibust fant fides, (pos, cha; ditas, lumen gloriz,charaéter ; qui por . &juzdam Sacragienta impriwigut, dc pà Difs. VH. De Pradicameniris partic; .À non videtur ad qaam iftarü. fpecierü re duci debcát; imà nec videntur pofle fub hoc przdicameoto reponi (i n. ex Ari(10. Met.tex.vlt.corruptibile, et incorru« pribile differunt genere, tanro magis nas turalc, et (upernaturale. Reip. Dot. 4.d. 6-q. 19. M. etia qualitates (upecnaturales | oiao debere in hoc przdicamento reponi, quia illis veré conuenit ratio generica. qualitatis neq; [apernaturalitas poc. eas. extrahere ab hoc prz dicam., quia naturalitas,& (upernaturalitas nó fant conditionés,nili per cóparationc ad agens, talis aüt cópatatio nó variat aliquid quantum ad effein generc, quia responitur. in genere sr fuà propria quidditaté formae I&circüícripta relatione ad.agens, dictum: veró Plulofophi explicat de genere phyfico, vc diximus q. 1. huius di(p. ar. 1. [A quidem qualitatü fapernaturalium maxi ma pacs pertinent ad primamfpceciea, et xaeleriimenamerarz concinentur fab ha: Le éode fides (pes, charitas, vocatur ha., bitus theologici,ac ét ipfumlumen glorie habitus-dici (olet ;Soliveftaliquadifficule    tas de Ci esAueríaloc.cit. reducit   ad 4. Ípecié, quatenus eft figura quedam: fpiritualisanimá contingens, et Chri(to cóGigurans,fed hoc reijcit Do&-ibid. ga nihil collocatur in gencre per proprieta tes i ifta chacadtecit i ris in anima, alioquin X ps-effet  um gencre fü iae Edad tup petra,& fi &tpofletípecicsintelligibilisinh«c(peciereponi,quiaconfizuratanimàiplrobiedocogni to;AitergoDodhicharaéterponatu rformaab(olutue(dehoc.n.eftihiproble mmicus)poteinfccüda(pecieFepo ni,ariadoeNtentiaqnfupernaturalis;ve|mcl iusinprimafubbabiru,qu iaeftdedifficilémobi lis»&cítaliquodododifp oürioradbeneagendum,falcimre mota,&im»píedavtdeclaratfu blit.P.eté&aliquomópraeui adifpofitioinajaad graciamigerónereceptiuiettforma priorfincquanórecip ereturformapofteriorcxpactodiuino,obhzcigiturmuneraoptiméreduci.arimcna(p ecié.»20Circaalteráquartiparce,ettfctéMMd2T"c6isopini»9 MÀQuafi.LLL.dnhatdiifi ofàfufetens,eer...61518generi sinfpecies»itapa(fi mTho mifiz.Scousaütq.illa36.predicam. quáuis$.4domne: iflasmodumdoceatdefendendihanccommunemopin.;abíolutétaméinprzcedétbusdocet,ficut i& in 4. loc. cit, N.nó effe reuera diuitionem  gencrisin (jecies per differentias, fed po tius per quofdam modos diuerfos,qui eidcm pror(us qualitati cépetere potlunt, atquc ideó fentit effe porius diui(ionem fübie&i io accidentia, et hecett cois o'pinio Scotift. in hoc predicam. Tarar. o.de Mag. Otbcl. Rocc. Ant. And .Mait. palT. 4 2. Fabri 5. Met.dilp. 16. Zerb.ib. q.1 $.& aliorum in 4. d.6.q. 10. probatur aüt tü Arift.au&oritare;qui xradita qualitatis diuifione in has 4. combimationes, inquit jillos efle diuerfos modos qualita. tis; tümrónc, quia nequit res vnius fpe€ici cifential: ter tran(ire ad aliam fpecie, fcc fimul fub pluribus fpeciebus effenzialiter cóciaeri at eadem qualitas ad pla rcs qualitatis clatles attinet, quia calor in aqua pertinet ad primi (pecié;in igne ad (ccundam,vt virtus naturalis cius, inquantam caufat paffionéin. fenfu actus, pertinet ad rertiam, e alli funt diuerfi modi accidentalis qua differentia eifenciales, et Faber ait: hanc fuifle opinionem anciquorum interpres: tum Autfor.& przfecim Albert, Refp. Thomiflz concedédo eidé 'qua litati cQucnire potle oés rationes formales fpecicrum illarum, negant tn inde fequi,quod fpecics cfentialiter diucr(as nó conitituát;quia bené potet cadé res matcrialiter ptincre ad diuetías fpecies fub. diucriis ronibus formalibus,quas habet, imó ad diuerfa przdicamenta, vt conttat dc a&ione,& pà (fione, quz cum fit eadé entitas realis motus, eflicruat ti diuería predicamentà pp rationes tormales diner(as.Hac «à cctpófio explofa eft difp. ptzced.q.2. vbi oftendimus reale diftinGionem pradicamcatorum, qdz do&ri-. icdaderuie pinu fi ice diuio podatur gencris in fpecies plane jftz fpecies poni deben realiter dittingta, et non táptum formaliter fcu róne; Ec qujde incapibileeit;'qüo cadem cniütas. ca. "oris poffit ede die is [pecicbus c(sé-" a itus, nonautem: ualiter, cum vnaresnonnifi (üb vai fpecic eílentiali contineri queat ; Nec iuuat &iccre boc eucnire beneficio diaerfarum Formalitatum;hoc .n. elt,gp im pugnatur, non pole candem tem fub eodé generc €on titu: fimul et femel (ub diuertis f[pecicbus cí(lentialiter. 4 quia vnius entitatis ynà tantü eít. etfentalis conttirutio fab €odé gencre,& oppolitüafferere eft manifettus error ia Metaph.nó ergo pt eadé res cfle (ub dincríisipecieb. nifiacci.dentaliteriuxta diuer(as formaliates illi &ontingentcs,quod fi ira intelligant T miítz iam à nobis non diffentiunr. 121 Suarez proinde d. 42. Mer.fec. 4. poftquam et ipfereiecir alla.à Thomift. folationem,refpoadet re vera vnam rem pon nili in vna fpecie effeatiali conítitui poífe, adhuc ramen pofle ín al;js conititui accidenraliter,& fic ia propolito vna qualitas erit in. vna tantum illaram fpes cierü eflentialiter, poterit tf effc in alijs accidentaliter jf illi cótingat fecundarió, et pcr accidenseszercere muacta aliarum fpecierum; Et fic ét refpódéj lkecétiores Thomiftz fatentes illà vererum Thomi« ftatem do&trini e(Te proríus erroneá. in Metapb. vndeIo.deS.Th.q.18.ar.2.aitnullamqualitatemeff e,nifiinvnacantáfp eciecífentiali,fedaccidental iterpoffeelfeinalia,quznáa ucemfitformalitagyqueill iaffercfpeciemeffencialé,& quiaccidente,aitidi udicandüe(Te,velexeffe&ibusqu alitatigpuca(ivideamussePSvnàformaliraté inueniriinvnaquaitate,v tincaloreeffecerminüalteratiosnis, aliánonfemper, hatc fecupda (pecie accidentalem prebcbir;vel ex peincipijss À quibus caufatur qualitas; (i videlicet ex illis ord matur ad a&ionc, vel patlionem, conuenieotià vel dif conuenientiam natu ra, &c.tüpc «m. id eric Mine Y Won vcró inquit, tas cl! per fe ordin ta ad tri EDU S yeiesieni e [ubttans tig f, velillam Verücens ia fei vcl in ordine ad operation£, non otdinar: auc et ad duos effe&tus tribu&dos aque primó.y Ícd ad vnü tantam ;, et non niu (ccundas rió, et concomnantec ad alcetam,, acque idcó ex cffc&u primario attendcadü cí fc tpeciem eflentialea) qualitas, et ex AES 614, &cundarió. accidentalem . Sed licét tota hzc do&rina admitti poffit,tà (i bene ponderemus fotmalitates ; quz ponantur con(tituere. quatuor affignatas fpccies, videbimus, et qué sépericontra Io.de S. Th. et equé primó contra Suarez eidem qualitau conuenire poffc,& fi hoc nóinuenitur in omnib. qualitatibus inueniri tamé pót in aliquibus, erit fufficiens inditiü has non cfle differentias cffentiales; qp aüt hoc ita fity probatur eodem exemplo caloris, illi.n. femper conuenit effe immutatiuü fenfus ta&us cffe principiü naturale calcfaciendi, et male, vcl bene difponere fubic&tü, fi fitin aqua, veligne,ergo erit zqué primo in omnibus iilis tribus fpecicbus, ac effentialiter, fic ctiam per fe, et zqué pri tó ordinatur calor ad calcfaciendum,& immutandü (enfüm ta&us, vcl faltim ad bunc effc&ü non ordinatur per accidés ; ergo erit cflentialiter in fecüda, et tertia fpecie ; item licét accidat calori e(le inia aqua,tam fiue fit in aqua,fiue in ignes qué per fe,& jjrimó ordinatur ad calcfaCiendd, ergo ex hoc capite faltim cílensialiter erit in prima, et fccunda fpecie, prarfiat ergo dicere formahitates, qua po nuntur illas cla(ies qualita conftituere, efie potius diuctfos modos accidentales, quàm vetas, ac pec fe differentias, atque ita przfatam diuifioné cfe potius (übie&i m accidentia,quàá generis in [pécies; qui veró vellet oppofitum tueri vtatur via,uàm docct Do6.loc.cit. qux plane mclior c(t illa,qua|procedunt Thomifta. 121 Sed dices, o€srenétur admurrere przdicanié ü qualitatis, boc cft, g, hic affiguatur ab Arift, at pradicaméum cft cootdinatio ex (iipremo genere, et (uübordiaatis (peciebus, ergo-cü genus huius po ab Aiift. per ha um,& potentii, et ilé qualitate, et figuram,veré hzc eiit. fpecies illius. Accedit, [quód qualitas cffentialiter przdicatur dc habiti dc natural: potentia, et de paffione, et non nifi vx fuperius de eriori, ergo vere funt fpecies,, Refp. neg. confeq. nam in affignandisfpeciebus pradicam. in Logica (atis 1s cáftat Aritt, (curi (uiffc cómunem lo. Difp. VII. De Predicamentisin partie;, » quédi modum tunc temporisyid patet ia przdicam. quantitatis ex quztt. prac. &c ét in hoc przdicam. przíertim quoad 4.. fpecié quz certé nonnifi sf dici fpe&at ad hoc prz dicam.mirü ergo etle non debet (i genuinas (pecies nó affi gnauit,nec genus diuilit per proprias differentias . Ad Conf. neg.confeg. nà animal ris, et tamé nó funt (pecies animalis; Vcl melius ad vttüg; dicatur,re vera Arif.al i quas veras fpeeics a(fignaffe hu:us gencristales .n. vtique funt babitus, et naturalis potétiay& pa ffibilis qualitas (ed nó aflignaffe veras, ac proprias differentias huius generis diuiliuas ; et illarü fpecierum conftitutiuas, (ed potius nodos accidentalcs eidé fpecici conuenire valentes,& inhoc fenfu dicimus veras fpecies nó alli gna(Te ; alia quz dam Icuiorismo« menti cócra hoc obijcit Suarez cit. quz foluuntur ex dictis vel tj libet, foluta videri poflunt apud Fabr. cit.. 115 hogas,qüo ergo vt efict diuo emi, infpecies? Refp, Mair.pa(l.42.qnem fequitur Amc.hic q. vlt. debere diuidi, ficuc (ubítanua diuidebatur in ípiritnalem,& corporaie, cor» poralis in fenfibilem, et infenübilé, (cn« fibilis in vifibilem,& ipuilibilem, vitibilis vt color in difgregatiuum,& congreatiud, vt unt allcdo,& nigredo, et hzc in fua indiuidua, Dices,quo hz poffunt cíie diffcrentiz qualitatis, li funt fübftan tiz cum diuerforum genetü diuer(e fint diffcrentiz ex regula aoteprzdic. Refp. Mair.g c le, et fpirizuale dicuntur dc qualitgribus fecudü analogiam ad fubftantiam, non auté yniuocé, et idcó non funt cz dem differ&iz quidditatiue ; vult dicere, gy licet ezdem videantur diffcr&tiz,re ramen vera non (untezdem, quia circumfcribunt nobis differentias penitus diucrías,quia aia cft e(fentia fubftantig, alia qual;tatis, vt notauimus dilp . prec. q.vlt.io vniüer(um dc omnibus illis gene ribus, quae per tur diuidi -5 vide Mair. loc. cit, vbi circa hoc alias mouct di flicultates yifu dignas; Nemo autcm miretur, fi brevibus huius  pradicaméu ftiuéturam expedimus, c. tanen | T.  de Pee . tro,& Paulo predicatur per modü gencdeberet diuidi, easdem differentias viden-, e LA   T 4  b." Éuofl IIT. "De pooprietatib. qualtate &Aj.IT. 6x tamen eius amplitudo fit maxima, et eius cognitio cuià magis neceffaria, quà aliorum,quia non tancum confert ad natura. Iem philofophiam;(ed ét ad moralé, nec non ad Theologiam ipfam; id namq; fecimus;quia (pecierum eius exacta cognitio pendet ex peculiaribus (cientijs;przfertim vcró ex lib.de Anim. de gener. et corrup.ag etiá ex Morali, vnde coníulto hic dimittimus multiplicem diuitionem qualitatü, et pra'ertim habituum intcllc&us,& voluntatis, quam hic inferunt quamplures, huiufmodi .n diuifiones cómodius tradentur fingulz in (uis locis, MAffetliones, D attributa qualitatis declarantur. 114 yjRima qualitatisaffe&io eft haD bere cótrariü, illique cóuenit tá in concreto quá in abftra&tostrigidum.n. contrariatur calido, et frigiditas caliditati, albam nigro, et albedo nigredini 5 Cum autemconrrarietas ponitur qualitatis aff-&tio, rion (umiturintotorigore;qui ainhocfenfüprimisduntaxatc onuenitqualitatibus,q ua:abeodemfubiectofein uicépe llunta&tionepropria,fedabfolo téfumiturprorepugnantiad uarumforma rummag isinterfepugnantiü,quá«umtertio,&abc odemcóifobicCrofeformaliterexpell entiü,fineidfiata&tionc propria,fiuea&tionealterí us,aliojui niuftitia,&iniuttitia,albedo,&nigredo€onirarianombenedicere ntur,eumnonfcexpellantàf ubicéteadtioncpro pria;fcdfoluma&ione(uarumca ufarü, quod benehicadnotauitTatar.$. Quartofeiédum.N equedicascontrarietatefiefümpramnonpoflediciqualitatisaffectioncm;quia cópctitétformisfubftancialibus,quzformaliterabcode mfübieétofepelluntinuicemabf.;;a&ionepropria.Hocn.atiumpiumeftprorfusfalfum,vtdiximusq.7.huius[difp.ar:.v1t.nàforma fubftantialisabiolutéloqueudonon excluditde terminatamformamà fübic€&o,nec magis hác, quàm illam. (qua determinata rcpüguantia ad veram contradieatemexigkur, qua cit qualitaus affcio,vt dicemus difj.9. q. 1.att. 1.) fed aque excludit omnem difparatà, et cam quacü.jue éodem modo incompo flibilis cft, et idcó contrarietas (ümpta pro hae determinata repugnantia imer duas for» mas circa idé (ubiectum propria eft qua. litati ; et illi foli conaenit, licét .n. tribui folcat etiam actioni,& paílioni, id toc fit ratione qualitatum contrariarum, ad quas terminantur, lic etiam dicirur relationibus conuenire,vt poftea dicemus. 12 $ Sed dubiücfl;an in hoc séíu cópetat omni (0à in primo feníu certü c& folis primis quataor qualitatibus conuenirc) Arift. negatiné refpondet, quia in coloribus medijs talis et contrarietas nà reperitur,non.n. pallidum viridicontrariatur: Nihilominus hecaffe&io ita vs intclligi,vt competat omni qualitati,fi ly ómui diflribuit pto secius finznlorumyinuen ti .n. potett hzc contrarietas in prima fpecie. mter plurimos hab:tus 5 et di[potitiones inueniri potcft in fecuada,famendo prafettim naturakm im ténà pro pofitiua incptitudine ad aliqu actionem, fic in oculo qualitas facilitans.. "vfum potentiz vifiug contratia crit hue mori moxio illum pofitiué impedientisdc tertia nemo dabitat; demum prout quarta fpceics fpe&at ad hoc pradicamentü ;, ét inca potett affisnari contrarietas alie uainiet fanitaté, et e sritud.oé, formo» fitatem, et dcformitatem, quo fenía di-. cebat D. Aug.in Ench.  nullus cibus, aut potus fimul dukis eft,.& amaerus, nullum corpus fiiul vbi album, ibi et mgrum, nutlá (imal vbi deforme, ibi formofüro : Imó céinegauit coleres mcd:os habere contrarietatem, iatelligit n& haberc talem, qualis cft inter extremos alioqui ex maioti, vcl minori extremo rum participatione bene potcft medius €olor cxuiemo comtrariati, fic viride die citur albo contrariari,inquascum inclu dit aliquid nigredims, id; celligiur ex Arift. 5. hyf. c. 1 itaque medij colores non rationc (ui, fcd ratione extremorü qua formaliter, vel verius vitaliter có tinent bonc proprietate pactieiparc pof ; circa quam noncit ampliusimmo yandum ; 9a cius períccta intelligenuia ya»  o9 92" &16.  Difg.De Tradicamentis,im parti. ] TUR dez ndet e& dicendis infra difp. 9. cit. q 1« eretur magis, vel 1 calot,'alioqui s 1. de oppolitionc contraria y ibi náq» dere ipfa non eff ambigendilocus veré   €x profetto hanc oppofirionem ex plica .n. ip(a forrha,qua cft ix fübie&o, (u(ci bin us,contrariorumq. definitionem, et | pitmagi et minus ; et idco vnum calidi dpcriemus,qualis,& quanta fit difüiantia, dicitor magis calidum alio, quia habet. quz dici folet inter contraria veríari.; infe mags intenfum calorem y imó t in hoc folutti cft bicaduertendum, qualitas ab (Erato folerbus dicere magis, vel mi» tcs quasdá vtigs nullü habere cótrarioms mus incéfam caliditatemsitavt magis, ve pam ncc lutné,nec fpecies feníibiles, nec minuscadatíüpra lantudinem: graduum     intclligibilescontrarium aliquod habents indiidualium, nonautemimnediatefü  atque idc diimus poflc. dici hamc pro pta quidditaié imabílra&ofigmificatamy   prietatem competere omni qualitati filY qua imi indiüifibili confiftit.IKeCté igitur     otmhi dil ribuat pro gcnerib. (ingulorumy ar. 1. huius qu&fi.eficntiam qualitatis eX» non autem pro degils gencrüme |   plicabatnus per. liabete partes ititenio; 126 Sccüdaqualitatisaffcótio eft,fu   ni$;tum quia per hoc euidétet diftngui fcipere magis, et minusfenintédi &te  tar quátisate' cuiusefkmntiaexplicatur   sini, vna.n.qualitascft imrenlioralit.s,   per habere parte$extentionis ;tum quia     vynàm calidum magis calidum alio, «ma hec proptietas cft ita qualitaci p ipe pe habct plares gradus caloris, quà ilud,& vt nallo fenfualijscóuemrepoflio mf p idé;ndiucerlotéporemodo magis modÓ ipfam, et nulla poffit qualitas aí ly irizascalidum;& hec proprietasefle ni»   qué ipfam rion participet; gi.naiü: Tho inicüm intenbbilé ; et remiffibilé fecun mitasiatclle&um,& rola gus. dom gradus indiuiduales lora a. eft ita   itatcs, nec tamcn magis, et min M qualitatiadzquata, vcillifoli competat, perc,eft proríus fal(um, quia vcinlb. de. et onini et (caper; illi quidem folicope   Amim.dicemus cx Scoto 1« d.16.q. Wü.  iit, quia érfi relatioties aliqua» ité actio y fant potentia: cum ipfa ania, (ubl et pellioymagis, et minus fufciperc dicane realiter idem,don autem qualitates deie7  tar, hoc planécisconuctit depcndenter  cumda fpeciesyt ipfi,opinantut e. à qualitate, fuper qua fondantur illt r7  . 127 Vltima affe io, qu£ er qualitatt lanoncs, et ad quam terminatur inrdü jn quarto dodo euenire UI a&tio, X pa(fio; conuctit etiarn onini, nà siti cam aliquid fimile, v citó Ait. vidcatur hanc negare Pgur$ .catür, .quanutat AMathematicis quartz fpeciei, 1d tamen. le, vcl inzquale,& co ori os contüirbare non dcbetytum quia qua   hacpropricta$ explicandavenityjuo CX«   ponuntur ip quatta f[.ccic, non iunt vera plicata fuit illa in quantate, qp nempé qualtates ; uim quia vt norat Doctor q fecundi dicat tón& fandamencalem, nam. 6.pr£dicam.in fine,nc. €t omnib. qua fotmalés& fimile, ac di(fimile acciptame itaribus quartz (peciei cam proprictaté   tur, vt dicumt aptitadinem,non a&am;& cnc fauitnam pulchriiudo, et delermt demum ficut.ibi diccbamus. mqualita y  tas(anuas, &gritudo fofcipiunt magis, et inzqdalitatc (ami pofle pdicamentali d minus. imo et figuris Matlicmarcis tet, uálcédércr, tic ét in ppoüto dicia: &tiam in aliquo fenfu conacnire potcft s. musde timilicadine,& didimditcudiac, E quia vná Jineá dicimus ellc magis rcétam;  máqyarple (umátur, et abfolute pto qua vcl cdtuam alia,compctittàdeinséegzer, .cüque coueniiétiayvcl di(caucniétia, vt aes rácfó Arifl.dicarnon conucnite qua  cipifoletiricói modo loquéd:, vuiqué i ]iati rn acftraéto 5 quia non dicimus vnà ct propriü qualitatis [ed pec omnta tere albedinem ellc magts albediné alia $ hoc . vagatur,duasn« relationes dicimus f tantum fpe£&tat ad icodutn loquédi,qui1 . les, vt dua$ paternitatcs;filiaciopé vel «um. per abflracta nomina denotentur  .& paterniraté dilimiles,& tic de quidditaies, et ell coa eium copfiftàt .fi prefsé,ac determinaié fuinantut, 1p máiailbil:, non benc in abflraéto di .. ilo tanum pradicámento repeti " .» Tow qal "ww p ICM KEW NP We quM CP a v TN AM us t 6:17 De Predicamentis Refpetlinis . Eqs of] "Pradicamenta abfoluta fequitur Trattatio dev Giuis; e j| quia Relationum in Tbilofopbia frequétifimus eft vjus,nil enim P| frequeniius babent inore Tbilofopbi, quam boc referri ad illud, | materiam nempà ad formás atiionem, Cr. pa(fianem pro formali eam dicererclationemyC"c.ideó de Relatione int Di[putationé,que quamuis re veraad Meta abic infituimus [icum pert ineat s ficut C" exalda rratlatio aliorum Pradicamétorum; perfetía ta men, € abfoluta cognitio relationis potius, quam aliorum rradicamentorum in Logica e$i anticipan da ob' relationum neceffitatem ad "Pbilofopbiam tradendanz praefertim iss totarelatiomibus [catet ; non igitur bac tratlatioad Me n differenda 0, uit quia ignorata relationis matura, vix efl poffibilis ad pbi phiam ingrefins fed blc in Logica ex profeJo tradédas prout munc ageredimur,  L uid fit Relatio realis, Cr quotuplex, ybi difcrimen a(fignatur interpra dicamentalem, C tran»   fcendentalem .  [: Voad primam quzfiti parté Relatio fectidom fm enl prz cifam, fiuc fit realis, fiue rationis, definitar, quod fic vatio formalis, qua vnum vefpicit aliud, et 1.p.Inft.tra&. 1. c. 7. diximns in qua cung; relatione tria confiderari dcbere, fuübicct&.f.fcu fundamentum,quod rcfr tur, rationcm fupdandi,per d rcferiar, et terminum, ad c refertur, hzc nimirü mia cermunrur ;n bmilitudine Petri ad Paultm in albedinc, nà Fetrus relatus cft fübicctum,feu fundamentum relationis, Paulus eft terminus, albedo demum c(t ratio ipfam fundandi,quz eriam fuo mo doin rclation:bus rations interuemiunt fe qua re inira Q. 4. «xa&ior erit fermo) fed quia de relacionibusiationis facis di &um cft dilp.3 et 4. bic folem efl fermo de relatione reali, et nquirimusquid.fit y uaué conditions ad. ipíam requirantur. ft autemy vt ibi diximus, quz cx.fit in rcbus, vel faltim cxiftére poteft feclufo quocunque opere imiclle&us, ita quod fuü e(Te non cíF (uum intcliig), vt cft in rcla tionibus rations, vnde ibidé dicebamus tres con ditiopcs seguiti ad relationcin Logica . eant ; : a mt ter Spem  realé ex Scoto 1.d.3 1. qvn.$. 4d qu&ft et quol.6. LI. Prima cft, quod extrema eius (int realia, ita quod 1n ratione fun. i inandi abintelle&anomlin&ta,quiaidemadfei pfumrealiterreferrinonpoteft .Tertiatandem,quoda&umcópar atinumintclie&tus;quaconAC HIdCompldipJeqtiivider eomplut.difp.14.quzf t.Meindyin7.Met.fe&t.9.&alios;adrumt amencít,hicpotiusprefüpponidebere,quàmprobari,quiacxact aearumcognitiopendetompinócxinfradiccndi sdefübic&ko;&terminorelationisHincrel atiorationisàcontradiciturilla, quznone ftàparterei interduoext ema(edeisadueni tperoperation emintelle&us;folett amenMpellarirelatioratio nisaliquaveratiocóprzcis?, quiadcficiteialiqua predictarumconditionum;vtnotathicTa«tar.ex$co. quol.13.N.talierclatioeftsdiflinttiomatctizàprimatione, &ucr(aliterentisànonente, quiahzcnondifiingountur perfolamfi&ionem ncftráy(edvéréàparte. Rciadhuctamenillarelatiodiftin &icnisdiciturrationis,quia.noneftadterminumpofirinnm, &reaJem,&hocipfumcontingitinmultisalijsrelationibus.: 2Quoadalicramquefitipartem; pre«Bbbcipua$c$18Cipuarclatíonis diuifio efl in przd:camé talem, et tranfcendentalé, inter quas non. idemab omnibus affignatur d:ícrimen. Aliqui pofucrunt difcrimen cx parte ter tnin:, quia przdicamentalis requirit ter» minumrealem,& realiter cxiflcnrem, et à fundamento realiter diftin&üs vnde (u pradicta tres càditiones cóitcr tradi fo lent de rclatione przdicamentali ; at rcla tio traní(cendens nó neceflarió petit ter minum realem; vt conftat de coguitione entis rationis, et priuationis ; nec realiter exiflentem, vt conftat dc fcientia, et po tétia rcípe&tu obie&ti: pollibilis ; nec rca liter diftinQtü, vt patct in fcientia diuina 1e (pe&u císetiz inter qua efd relatio trà. fcendens,non tam € realis diftin&tio . Ceterum licet fit verü illastres conditioncs. etíc praecipue rclationis pradicaq.éralis,  tamen negari nequit, quin ét (uo modo copctant relauionitranfcendenti, quia et | ipta relatio realiscft, non rónis; et quidé. (ccanda conditio, q». fi fit; inter extrema. ict.c.7. de ente; et ctf qngno modo realiter di ftin&a, zqué nc a cfl ad vrranque ;. quia effe nequit tcípcGtus realis, fiue predicamétalis, $uc wanícendenseiufdem ad (cipfum  nà rc" fpicicntia; et tendentia. neccffario cft ad: aliud alioquin idé dici. poflet: fibi ipü ze» quale, et funile; et quoad lioc nulla pror| fusafierti potef diparitas. inter relatio tedicamentalem; et traf cendentalé,, | um elt fcientiam diuinà tra:  Kcédentaliter referti ad diuinam e(sctia,. auillo-modo à patte rci actualiter. diftinTT   ueniuntur in relatione tran(cendétali, qn: eft:a&ualis, et nonaptitudibalistantum,. . nam vilio intuititia.crcata-dioit tranfceadent2lé ordinem: ad: obiectum aétu: cxiiens; orcario pafíTlua.ad Deum, et deoift 1dipsüconflatde vnione, actione, et paffionc,qva per.adaer(arios relationcsimportant tranfcendemalcs, et intelligi ncqueunt fincexccemis.realibus: a&ta. exis flentibus, ergo ex patte termin: hac. caioncidiftingui nequcütrelaiio pra dicamentalis, et tonlcendeps adaquaté,quia telatianes«ranicendentesactuaics rcquie Difj. IIT. De Predicam. GefpetHiuis$ mat relationes fecundum etie, Prob. aísüz1 vt ciusobicótum, prz(ertim in fententia. ptumsquia effentia relationis efteffc cd,    D  . ergo diftinguere relationes wanfcenden., f&enteattributa abeflentia; Imódmóíot ' Yum liac: conditio, fcd ét alig interdü in rcillas, quatenus relationes; fed penes aliquam. runt terminum realem. a&u exiflentem 7 et (i interd nonrequirunt, hoc cis conuenit; quatenus funt relationes aptitudinalcs, non tranfcendentcs.. 3. [dcircó Thomiflz alio modo colliguo diftiné&ionem harum relationum ex. parte termini, in boc nimirü (eníu, quód. relatio ptadicamentalis teípicit terminü. fub rone puri termini, nullu munus cxer cendo circa illum, ed omnino gratis; at. tran(cendentalisnon refpicit iptum omninó gratis, et vt puré terminum, fedaliquidcfficiédocircaipfum, vel.f.producendoipfum,velamando,vc lcogaoícendo; velvniendo, vel recipiendo,velactuádo,&c.exquofir,water minusharürela.tionumnonpür éterminusvocetu r,(ed.obie&um,fubiectum,principium, vclaliquoalionominciuxtadiaerfitatemmuneris, quodcircacürelatiocxercetjita:, NEdMeMeshic.ciS.Th.Mafius,&alij Tho,camCa. j.deeme&elfentag rpfequun-.  tur Fonfec. -Met.c.1 5. q.1. (eda suat   di(p.47. Met. fc& 4. Conimb.hicq: re   » Amic.q.1.dub.3.ar. 1. et alij; xb Verüm hoc difcrimen optime refellit P  Faber $.Met.difp.10.c. 1namdicere, g» rclationes tranícendentales refpicianta-. liudjnon vt purum cit dcfiruee toa UE E hii ionemrelariomis,quamtameninipfis.   agnolcinprafertim Suatez, cumillas po cs.à przdicamentalibuspenes aliud,   quam. penesad, non cít diftinguercillas,, aliam differentiam extraneam,&c accidetalem,. Tum quia ét liocniodo poffemus;  iplasrelationes predicamentalesinter(e: diftinguere,vt patermitatcm à fimilitudi  nc ».quia paternitaseft ad filium ;. vt, eft: foppot itum viens; nmilitudó ad albumy. vt fiogularenaturgaccidentalis,T üquiadilcorrendo:peromnes:relatio ncsttanfcendentales,patet,quodomneilladige :refpiciutyvaiquevtcecmi n umrefpicr, vcconfiatdecreationequainomnifens1cntia. creataDeumrefpicitLs1nzeldVÁROS"DEUEpm8Bnt n R SEE. v ? e X " : x us RN : p. ws ». T   Quafi. T. De Relatione Pradicam. eT lfenl. o€19 dentaliter,& tamen relpicit Deum,vt pusé terminum, quia creatüra nullum mumus exercet circa Deum. Tum quia é contra relatio paternitatis ín omni fententia eft predicameutalis, et tamen parer ali. quid cfficit circa filium,cum illud produ. cat. Tum tandem quia illud (peciale manus ; quod ponitur rclatio cranfcendens circa (um terminum exercere, dici pot aliud reipfa noa cífe, quàm ipfum refpicere tali, vebtali modo v.g.in vnione vnü 'exttemum alteri coniungere cft vnionem tefpicere illud extremum tali modo f. coniungendo, in a&u reprzfeatare obicGum cít, illad refpicere tali modo .f. re pra(emando, quz diucrfitates etià inacniuptur in relationibus przdicamentalibus iuxta diucrfitatem modorum, quib.is fuos rc(p;ciunt terminos, (imilitudo.n.dicitur aflimilare, qualitas adzequarc;(ecuitus fubijccre,&c. Atq; ideó bene inquit Acriag difp.12. fed. 4. ninquam capere potuiffe, quid velint fignificare Auctores cir. per hec, quod cfl refpicere, vt purd terminum,& non vt puré terminum; quia nulla relatio, (iac pra dicamentalis, ftae tran(cendens ex zali re(picientia. ponit aliquid in teriiíno, fed (olum extrinfecé illum denominant tcrminum,vndc omnes illum refpiciunt, vt puré terminum. 4 Al] pro:nde diftinguunt has relattoncscx parte fundamenti, ita quod relatio tranfcendens cft illa, quz ita eft de effentia (übie&, vt tic ill;adzquaré identifi«ata', et eilentialiter, vade ctiam proue. nit, vt fine illa neque effe, neque inielligi po (fi, v.g.relatio a&us ad fuumobiectü, vnionis ad terminü, creatarz ad Deum, potétiz ad a&us poffibiles, &c. pradicareniaiis veró cft illa, qu& fubie&o meré accidit, et ab co (cparari pót,vt paternitas à Petro, (imiitudo ab albo,ita Hurt.difput.1 $. Met. (cct. 1. Ouuicd.controu. ro. Mert. punc. 1. Arriag.cit.& Recécores paf fim, qui '9És conuzniuat in hoc, g relatio tranfícédencalis fit de (lentia fundaméc. Scd hoc quoque difcrimen infringiar ex dicédis q-(eq. vbi ex. ;pteffo oftendeaius nulià pror(us relatione, ércranfcende nca lm, poni potfe de eifentia ab(oluci ; imà h»c manifctlà ingoluere contrad;ctioa€ . Alij diftinguunt has r latioaes ex parte vrriufque nempe tecmini, et fundameatij& inquiunt predicamentalem illam e((e, cuius toram effe:e& ad. aliud (e hibzr€ cx 2. definitione vaditaab Aritl, c. ad aliquid; traáfcendentalem vero, cuius to» . tum effe non ctt (ojum adaliad, fea non eft (olum re(pe&tiuum, (ed partim ab(os lutam,patticd ce(pectiauim, vade nonfos lü gerit munis refiendi, fedetiam adus   | nus ab(oluta n ex parte fundamenti, v&€  fcientia v.g. non tatum rofert intelle&tüad venit: eft rnunus celatiuam, fed ét illum qaalificats ess cft munus abfolutum. Ate:tam q. (eq. conftabit implicare entitatem perfeynam, quzclfentialitee   partim fit abíolutay et ad fe; partim rclatía1, X ad al.ud,quiatanc contrad;ctoría vcrificarenrac de ea,quod sth candzm fuá roaém formale, quatalis eftjeifet ad (e; et nonad (c, ad aliud, et nonad aliud, $ Scorittz vcrà alia procedunt via, 'docent.n. illas celationes e(Te cranícendentalcs, quz pec plara vagantur. gezd:catnena, qualis e relatio crcarürz ad Deam, pradicamentales veto, qui (pez ciale contlitaant predicamentum, vc paternitas,(imilicudo, Xc.ita Tat. et Fab. loc c t. et Lichec.2.d.1.q. $. $ "Nwncfol  uend 1,qui proinde aduertant n9 0moem relationei (andamento realiter ideacifi€atam ede ccanfcenidentalein, n23; € contta omae rraafceadentalem etf (abiccto realiter eandem ;. fundaatac autein in dicto Do&oris 1.d.1. q-5. in fol. ad 1. prin. vbi ex eo docet creacioaem elfe ce« lationem tranícendencem, quia conuenit enti, antequam in genera delcendar, et ommce, quo4 conuenit enct in tali priocizate,cít canícendens, et non eft alicuius determinati genetis, vt ipfe prius docuit 1.d.8.4:4. N.& O.fequuatur plures exte ri, vnde f'olet.liic q. 1:non vocat relatio nes traafcendentales,nifi eas, quz ita (ane comauncs, vt prediceatar de. placib'is przdicamcatis, fic ctiain loquituc Suarez difp.cit.fe8t. 3. mum105: 7 Sed (an&, quxmais D3&. [oec cit. et &t 1.d.19. q.1. C. hoc igaitic itü felationis tran[cendeatis agnodm-ric, noatadi en hoc dixit cie paeci(u n, et adeq iatum Gades Bob 2 fà;  "TC" . T tr s€10 Dif VAI. De Pradicam. "t IM. NN "ficatom cius, alioquin quamplurimz relationes rebus vnius deterininat?: przdi«amenti cócs, illifq; realiter identi carae, vt lunt omaes aptitadines, ac peculiares rerum inclinationes, qua ad illud przdicamenium determinate l'peGant, in quo rcs ille inaeniantur;ab hoc membro excluderentur, et pradicamécales dici de berent, tamen falfum ett .quia pet rcla tionem przdicamentalem intelligi folet, quz quaritüconítituit przd camentü aat faltim vnam ex al;js fex . Coníe teat, quia pet hác diuifioné a juaté. diuid:tut relatio realis, avt quzlibet (ub alte£0 iftorum membrorum debeat ncccifa£io contineri. -6 Vt igitur relationis tran(cendencal's adaquatam róncm a (fi gnemus in coxa fua latitudine, inucftigandum eft, in quo cófiftat ró relationis przdicamentalis, hinc efi. facilc erit deducere rónem tranfcédétalis, quz illi opponitur ; plané Do. cit. 2d.1.q. $. diferté docet illas cffe relationes quescupcdien quz fuis accidunt fundamentis, ac projnde ab cis feparabiles (unt; ergo e contra ill erunt tranfcéte HÀ eis nó accidunt, (ed fant idé, monquidcm effentialiter (quia hoc iinpli€at,vt dicemus) (cd rcaliter,fiue ifta (int aGuales, fiuc aptitudinales, ac proinde funt ab cis proríus infeparabiles. Ex qua doctrina colligitur ratio, quarc relationes prioris ordinis dicátur pra dicamentales, tzranfcendéiales veró ordinis poítetioris, uia .n.illz rebas omninó accidunt,acciit .n. huic albo effe iili fimile, Petro cffe Gilium,vcl patrem Pauli, hinc peculiare genus accidentis conftituere debent ; at Quia rclationes pofterioris ordinis, vt reJatio crcaturz ad Deum, materiz ad formi tcaa(cendüc ; X quafi peruadant ipsá rei entitatem, peculiare genus accidenris nó collituant, fed per reductioné (pe&át ad przdicaméta rerü quibus realiter 1dC ificaue ponuntur; quamus crgo quzdam aRElaciones peciali quodà titulo tranfcendentales dicantur, quia nimirum enti cóueaiunt priu(qua in decé predic. deícendat, X ideó pec oia illa vagantur, adhuc th et iflz, et omnes aliz tundamécis rcaMeer idéaücaiz dicuntur ccan(cédenzatcs S)  S y " ? i ddbudas Aden. a ] cageneraliratione, quardusperidemi:   tat eee eh imp ipe dunt enritaté fundamétorum fuot itayt enera/im loquendo omnisrelatio tran-. cenden:alis (it realiter idem cum fundzmento,& é contra, et rarfus omars priedicamentalis accidat fundamento, et et contra,ita cx noftris a(fignauit di(ccimen mter has celaciones Mair,t.d. 19.q.1.ar.3 et Io. de Mag. hic q. 1. dub. 3. vbi dant talem regalam, Omnis relatio, quz nó cft realiter dittiactià fao fundamento, cít ex le tranfcendeas, quia oinais. relatio, quz eft dirc&é in genere relationis vel in aliquo aliorum fex vltimorü przdic.cft accidens realiter à (ao fundamento diftin&um ; relatio autem, qua eít cadem cum fuo fundamento, non eítaccidens fibi, ergo talisrelatio non erit. przdicamentalis, quare relinquitur, quód erit tcan(cendens hzc illi ; idem [entit Zecb. $.Met.q. 17. $. Propter tertium, et Baífol.1.d.30.q.t.ad5.prin.&Ponc iushic.7Deindealiaprzcipuare lationisdiai(10tradifoletinrelatonems mefse,&fecundumdici,.quamman:feftéafigaaui tArift.c.deidaliquid,nonqui demdeipfarelatio neinab(Ira&o,fedderelatiuisin concteto,&reucrahocmodoaffigna ridcbet,tumquiaficea mAcift.indicauit;tumquiae xeorumdifcrimineipeeban cdiuitionéapolicarinonpo €erelationibusipfismabftra&o, fedtantu minconcreto,vtali afiacrclatiua. fecundamefse,ali a(ccundüdici,quamuisaucemo maeshuiu(modidiuiionemreci piant, nontamenomnesco demmodocom)&ciusmemb radiftinguunt,homittzcit.pucant.han cdiurfionemcoincide recumprzcedenti,&i dcrelatiua$13.c(seconfuaduntcumprzdicamentalibus, relatiua fecüdum dici cü tràfcendcatalious . Sed imineritó; tum quia fcuftra a(fi gaaretur hzc diuiiio, vt ditin&a ab illa; cam quia relatiua tranfcendétia císent.aliter depeadent à. fuis termie nis,& correlatiuis noa minus; d predicamétalia, ergo vel inagis vel eué rela tua.  $rh efse vocari debat; tádei ti hoc veri ciset, ita eisentialrer refercctur creatura ad Dcü ; vc ala ad alatum, naim ala, vt ait Ad(t. | : ! Quafi... De Relatione Pradicam. éovTranfeend. | 621. Arif. íntex.refertur ad allatum sm dici, Neotherici quáplures opinantur hanc diui onem coincidere cü d:uitione relationis inrealem, et rationis, vnde relatiua sif (fc confundunt cum telatiuis r ealibus, rclaciua fecundü dici cum relariuis rationis ; à qua. explicatione parü differt aliaquam tradi: Fonf.cit. Vafq. 1.p. difp. 173.0. 13. Conimb. bic q.1. et Faber cit. quod rclatiua fecundü ede (unr illa, quae veré à parte rei ad. aliud cefcruntur ; fiuc pradicamentaliter, (iue tran(cendentaliter, relatiua vcró [ecundum dici;quz non veré, (ed vocetantum, et fecundü loquédi modum referuntur ad aliud, vtala ad alacam, quod exemplü attulit Arift. Scd neutra explicatio recipi debet, non prima; tum quia fruftra affignaretur hac diuiiio, velut diftin&ta à diurione in realem, et rationis; tum quia rclationcs ronis Cópatari debent inter relationes fecundum cfic,nam füo modo non (olü dicuntur,fed ctiam funt ad aliud . Neq; fecunda;quia Arift.inter telatiua fccundum dici quzdam enumerat, qua veré dicunt relationem ad aliud,vt fenfum, (ci&uiam, &c.ergo non omnia relatiua fecundü dici calia tunt fn vocem tantum, nequc hac rationc relatiua srh dici appellantur, fcd potius quia accidentaliter, ac denomina. tiué (unt relata ad. differentiam relati-uorumfecundumcfle, que(untrelatiuaeiTe ntialiter,vtmoxex plicabimus.A ljexplicát illaefferelaiua fecundüdici,qu aciiveréabf olutaiincfolüapparcnt iambabentrelatinor um,vndenódi.cunturrelatiua, quiaordiiemdicantadaliud verum,vclfi&tum,fedporius, quiaaliareferunturad.ipfa;ita(cibilediciturrclatiuumad(cientiam,nonquiaordinéaliquem habcat ad (cientia,(ed quia fcien tia refertur ad ipfum fcibile; relatiua vero fecundum effe illa vocant, qua habent rei ad aliud vcram, vel f: é&am. Sed hgc potius ett explicatio alterius diuitionisyqua relatiua diuidi (olent in mutua, et non mutua, vt illa dican.ur, qua adicuice rcciprocé reférunur reali relatione, ifta vetb non ; Ícd vnum dicitur ad aliud referr1y quatenus illud ad ipsü retcrcur, (eu r1erinat rclotoncm alterius. cxiremi »  c Logica, Accedit Ariftor, non fcibile, fed ipfam fcientiam, neq; fenübile, (ed (eníum inter relatiua connumerati, ergo przdicta explicatio non eft, ad Arift. mentem . 8 Melius ergo lic diftinguuntur;ac ad Aritt.mencem, g relatiua [ecandum effe fint illa, qua süc effentialiter relatiua ita vt corug ctientia fit ad aliud (e babereg telatiua veró fecundum dici,qua relatiua $üt accidéntaliter tantü,& denominatiués ' formaliter veró, et effencialiter (unt abs foluta ; ita exponunt oés Scotiftz hic Io. de Mag. Orbel. Tatar. Mair. loc. cit. Baffol. 1.d.36.q.1 art.1. in fine, qua de cauía " Do&ot q. 16.przdicam.hac vocat zquiuocé relatiaa; et colligitur hoc difcrimen ex ipío Ariít.qui prima definitione com ple&ens relatiua oia fecundü dici multa enumerat abtoluta partes fübftantiz ; vt manus, caput; &c. habitum»fen(um,fcien tiam;quz plané ad alia [pectant pra. dicamenta, neque in hoc reponi poflunt, nifi denominatiué, quatenusnempe relationcs aliquas fundat, eo modo; quo Petrus albus sm albedinem denominatimé ponit in przdic. qnalitatis ; at fecunda definie tione explicans fola relariua fecundü effe enumerat duplum, et dimidiü, mclius, et pe us, et alia buiufmodi, quz plane omn nia sip corü etienua ad aliud referuntur, u" nihil prater ordiné ad aliud de ipfis t maliter acceptis intelligere poffimuss fic pater refertur ad filium  feruus ad dominü, quia fub rónc patris aliud intelli« gere nequimus ; nifi quod ad filiü referturjlicét fundamétaliter,& cónotatiué ea róne,qua accidens cocrerg eft, (abictum infinuct; et hanc esplicationem videtur fequi Tolet, cit. Vnum tamcn circa hoc Doéct.aducttit quo]. 13.ad 1: princ. et cü co Tatar. hic not. 2. ncccílarium eíle ad relatiuum sm dici, quod importet abíoe lutum, et relationem (ub eodem noinine annexá,quod paet in ipío nomine fciene tig,quod impofitü eft.nó folum ad fignis ficandá qualitatem intellectui inbzreaté verum ét cclationem ad. obic&tum fci illi annexam, et totum hoc aggregati fi» gnificaiur per illud nomen, licét «ni prie matió,& aliud fecundatio ; idem patet de nomine manus, capitis, et aliarum paru ' S Bbb 3 14 FE EB Rida, €21 fubftátiz,dc quib. exéplificat Arift. quareres omncs abíolutz per nomenabío. Jutum importatz relatiua fccundum di« €i noh erunt, &fi actualiter relauonem aliquam fundarent, fed (olum quàdo defiznàtar nomine non purcabíoluto, fed €órnotante relationem ad aliud . Dc bac diuifione fuse agunt Auerfa jus. Logs fcét. 3. Amic. trac. 15q. 1. dub. 2. vbi alios inutiles modos rcfetunt ; qui fadle ex dictis rcfel'untur . Qualis, Cr quanta. fit identites relatio, man tran|cendentalium cum rebus. | 9 'Y) Elationes tranfcendentales cü ree ' bus idétificari diximus q«praced, imó ex hoc capite aufpicati (amus diícrie tocn carü à przdicamécalibus;vt aüt magis cluccat affignatü difcrimen,& ipfana tura rclationü :ranfcédenialiüs quaerimus in przfenti qualis, et quàáia fit talis1dentítàs; vt «n. ibi innuimus, Thomiítz, ac Wcotherici paíIim (upportunt huiufmodi relationes rebusidétificari, non folü realiter,fcd etià tormaliter, et quidditatiué, vnde cócludunt rclationé trancendentaléà fundamen:o fuo nullo prorfus modo «x natura rei formaliter difliagui ; fed c(le penitus cádcem entitatem abíolutá fundaanéti,quz nó cfk pure abfoluta,(ed in ipío iikinl ecc conccpurincludit ordinem ad aliud, ita qp (ine taliordiae c(Teniialiter et quidditatiné neveat imelligi& vitro fateàtuc imentibus creatis nullum clfeita abiolutüm, quin im. fua effenuia mncludat aliquem trantcendentalé reípectü, (aisim enus ctLens per. participationem per »cellentialter pendens ab ente per eífentià; quis .n. actualis dependencia ctdet relatio cximatura tci à ctcatura diftincta, tpritudinalis tamen formali (Iimé cà ipfa cveatürz entitas ; addüt etin reb. quamplutiais ab alijs m aliquo per fe pendentibus fpcciales relationes ttáfcendétales ihcludi; ita inquiüt ip róne potenua ordinem ad aétü cticncisliter ibibi, et in tOuéc ai us ordiné ad obicciá, et in róuc  qaciscitentiaiier iacópleur ordinco-ad. «dependentia apritadmali ad (ubüan "alim co » vt funt materia; et for), -Difput. VII, De Pradicam-sefpeBliuis.  ma et icisrmükis lij; -. hoc eft prin cipium metaph iini icol bicationeni non moucant, (cd is materijs velut indabitarum.acs   cipiant; ita Suarez difp.47. cit.ícók. 5.mu. 12. cam Caiet. loc, iam cit, ] Scotiftie veró é contrà licet cócedant identitatem realem harü relationum cü rebuscü eorum DoG.z, d. 1.35. $. 4d qua[lionem ifl am,& 4.d.12.q-1.F.negat tamé cóflanter formalé, et e(fentialé cü codém ibid. et quol. 1 1.art 4.X quol. 13. art.3.& alibi frequenter,vnde eft princi» pium Metaphyfíicum in noftraSchola s nullum prorfasrefpectum indudi incó«     ceptru quidditatiuo ab(oluti ; et quia hie quotus eft quam maxime neceflarius in rebus Philofophicis,ac Theologicis,idebdiligenterett hicexaminandus   5 19 Dicimus 1.relationcs tran(cédentales rebus realiter identi ia Doc ifl, et citn m veddmer wis quidam scotiftz cit. d. przc.quafe   hotrelaciones à rete res diia dep s vocent tranfcendentales,eo quia per plus ra przdicam. diuagátur, qualis eft actualis inhzrentia accidétis, quz cóis eft nouem generibuscercü tamen eft in sétéria Do&toris hác,& cófimiles relationes cíTe pet fe determinati generis, et folü denominatiue carceris conuenire, et itaidocet ipfc deinhercntia accidentis 4.d. 12.4. 1. $..4d qu&fl ionem D. et ideo formaliter, et quidditauu? he relationes ccüt pradicamentales, quia perfe funt deterininatdd  generis,& folüm denominatiué tan(cendentales, quatenus denoininzre potfu res aliorum generü,& ideó eft queftio de folo noie. Noftra át Cócl.procedit de "i lacionibus veré, et pcr (e tran(cendental bus, et folidé probauur à Do&in 1. loc, cit.hoc modo; Ois lla relatio eft realiter. identifi cata cü funJamento, fioc qua fua damétum cffe implicat ab ;ntrinfeco, fed nulla rcs, etià de potentia. Dei abfolata, cfle pót rine ordine, quem dicit tranfcen'décaliter ad aliá, vt creatura finerelattgs    '&e dependentig ad Dcum, accidens fii matctiá (inc ordincad formam ; et f e dijs ergo tc minos patetex differé&ia, quam priced. quzft. affignauimus inter relationes tráfcendentales, et przdicamé tales, hzc .n. rebus accidunt, et poflunt adeffe,& abcife preter earam corruptionem, vt paret de (iailitudine, paternitate;&c.attranfcédenralesminim,(edcáipfareinci piunt, &definür;Maiorprob. àScoto,quiaintrinfecaimpoffi bilitas(eparationisduorumext riplicicapiteproCederepór,r elquiafuntfimulnatura,v tcftdeduobusrelatiuis,velquiavnumcftprius, àquoeffentialiterdeppottcfius,rónecu iusdependentiznequiteffefincco,vteftd etotophy(ico,acciuspartibus,velquiafu ntidemrealiter, yndepofteainfe rtineodem2.d.2.9.2.$.Centrai ftud,illud,quodtieffetditt inctüabaliquo,effetpo tteriuseonaturaliter;necefzfarióeff eidemilli;(iimpoffibilee(t.illud aliudeffetineifto,&quodm hil.tcaliterdiftinétüabalio,(imequoneq uite(lcfiniecontradi&ione;eftpriu sco,fedcftpofteriusnaturaliter,vel(ímuli naturacumeo; fedfandamétüaeceffariócftpriusnaturaipfarelationefundata,ergofifundamétünonpoteftcffe(ineta lirelatione,&hocimplicatabintrinfeco,ideritvciqueobide ntitatemrealemcáea,quianunquamimplicatabintrinfecopriusfeparar1àofteriori,nifiobidentit atemrealem, vtConftatdefübie&o; &propriapaf fione.1: Cofultóa ütin1llamaio riaddimusabintrinfeco, quiatitalism(eparabili tasfolumabextrin(ecoprocedit,n oninfertrealemidentitateuiin tercadficiníepatabilia dicuntur, ita monet Doct.loc.cit. 2.d.1.q. f. N. vbi afferc exemplü de Coelo, quod sm Philcfophü implicat efic ti| he motu, nccob id fequitur realis identttas intet illa.ga talisimpo(libilitas no puenitab incrinfeco, et ex natura ipiius | Co rli,(ed à cau(a extrinfeca .i. ab Iatelli"itia necesario Lene mouéte; eit ét exemplü de partibus vhicis, qua süt prioFA NMBMI pof coc me co, X tamé diftingauntur reatiter ab co. ex Do&t. 7. d. 2.q.2. quia talís impoflibilitas no prouenit ex abfoluta earü enticate, ed ab al1We oro UMANE CMUUCKMUMPSMY T. PERTENECER aueaememnEEPEUPNGouue Sp -€ » dns. extrinfeco, népe ex carü eni'oncsquz s accidi et qua Ítta nequeunt nó et LC PE. Quafi. T Deident. velat. feapfeend.cum fünd.   623 caufare totít y cá fintcaufe intrinfcce,v notat Lichet.2.d.12:qi24 pót ctiá « £c exemplü de veritate. propolitionü necc(fariarü,;& cérinzenti, nam COci es nequcunt eíse (ine illa;fappolito.Dei dc creto;nec proinde hne enar di quia talis inteparabilitas prouenit; ab cxtrinfeco f, ex Dei deccero, et contra in neceísarijs veritas c( illis realiter identi, ficata,quía nequeunt efse fine illa ex cari natura, et ab intrinfeco. [n propotito aüc incópoflibiliias eísendi creaturam ab(a; dependentia ad Dcà e(t ex rationc intrin (eca ciusy(ic etiam incópoflibilitas e(sens di accidensfinedependent iaad(übie&um,&ioh z,(mileía;alizrelationesrealite rfundamentís:identifica ntur.Hictamenaduertendáücft,illamScorimax' máproenmaioriaísumptamina rgumentoàScodiftiscoit erficv(urpari,Ofsrelatioychi usfendam entorepugnatefJe,finetermino,eflideutificatarealiter.cia€oyquofenfuprolatagraucs patitur infa» tias, primo n. fal(avrdetur de omat ccfpeétaaptitudinali,q01a fundamentü cu, iufcanque talis poc exiftece fine actuali exiftétia termini,vt homo line ri(u, X ta. mcn rifibilitas et cum homine re licec cadem et quilibet talisrefpectas.cü fuo fundamento; Deindc hamanitas a Veroo atlamptanon pór eise inrerum natüra, quin eciam V erbü éxiftar, et camen vaio hypottatica nó eft ci realiter identifica. tà,quas inftantias Vallo toluece aidicac trac. Formal. in explic. diuilionis entis in dcpendens,& iadependens ;.(ed m«lius cit propolitionem aísuimere, vt ponitur -à Doct.loc.cit. in2.i 3.d.1. q«1. ks 4 d. 1 2:q. 1. I et alibi, quód. neape relario omnis cft cadem fandamento ; íi ne;]ua fundamentum implicat e(se ab intrin(es co, irat. impoflibilias (eparationis à fundamento (ic ipfius rien A fumpta ceísat omnis dubitatio y vt rect notat Gadiusno(ter quol.19. 5 5s 12 Contrá hanc Cócl.ob;jcics, hiac (ce quiomnia entia müdi e(se rclatuni, quod. vclati maximü incoucnicas intulit Aci(l, 4. Met. córra alscrentes omnes rerü veri» tatc$ eíse apparentes : i/rob.feq. quia 01a enia dicunt dependentiam ad Deü. Tum Bbb 4  a«x 621 fübftátiz,dc quib. exéplificat Arift. quare'res omncs abfolute per nomcnabío. Jutum importatz relatiua fecundum di €i noh erunt, éfi actualiter relationem aliquam fundarent, (cd fojum quàdo dcfiznatot nomine non parcabfoluto, fed córnotantc relationem ad aliud . "s bac diuifione fusó agunt Auería q. 19. Log. fect. 5. Atmic. fn ue ies ry 6» 1 vii alios inutiles modos rcfetunt, qui facile ex dictis rcfel'untur . n2 Qv &STIO IL Qualis, C quanta fi identit«s relatio, Aun tranjcendentalium cum vebus. : g Y) Elationes tranfcendentalcs cü re» t EX bus idétificari diximus q. praeced, jmó cx hoc capite aufpicati amus diícrie tocn carü à przdicamécalibus;vt aüt magis cluccat affignarü difcrimeny& ipfana. turarclationü vanícedentaliüs quaerimus in przíenti qualis, et quáia fit talis 1dentitas; Vt «n. ibi innuimus, Thomiftz, ac Ncotherici paíIim (upportnt huiufmodi relationes rebusidéuficari, non folü rea» liter,fed exià tormaliter,& quidditatiué, vnde cócludunr relationé tranícendentalé à fundamento füo nullo prorí(us modo «x natura rei formaliter diftingui ; fed c(le pénitus cádem entitatem abíolutà fundaique nó eft pure abíolutay(ed in ipío intrin(eco conccpurincludit ordinem ad ita qp inetaliordiae c(Tcnialiter, et quidditatiue nequeat intelligi; et vitro fatentur im entibus creatis nullum clfeita tüm, quin mfua effenia includat aliquem trantcendentalé rc(pectà, faitim enus ettens per. participationem per »& efienuaimer pendens ab ente. per cí  fentia quis n. actualis dependencia cflet relatio cx natura tcj à cteatura diftindta, tpritudinalis tamen formali (Timé cá ipfa cveatbre entitas ; addüt étin reb. quampluriais ab alijs m aliquo pet fc pendenWbus fpcciales relationes trá(cendétales ihcludi; ita inquiüt in rónc potentia or"dinem ad 2&u ctic ncisliter uimbibi, et in tOnc adt us ordiné ad obicdli, et in rGac pacis citentiaiter iacópleug oidineoad "alim cópartem et (unt matetia et torDifput. VH De Pradicam.vefpeHlinis. ma,& fic inmultis alijs ; &. hoc eft prin-. cipium metaphyficum apud ipfos ita cói calculo receptum,vt dc hoc fpecialem da. birationeni non moucant, (ed vbiquein fingulis materijs velut indubitatum ac« cipiant; ita Suarez diíp.47. cit.ícók. 5.ntr. 12. cam Caier. loc. iam cit, | Scotiftie veró é contrà, licét cócedant identitatem realem harü relationum cü tebus ci corum Do&.z. d. 1.3.5. $. 4d qua (lionem ifl amy& 4.d.12.q. 1.F.negát tamé cóflanter formalé, et cífentialé cü codém ibid.& quol. 1 1.art, 4. X quol. 13. art.3.& alib! frequenter,vnde rtincie pium-Meraphyficum : noftra la nullum prorfus refpeétum includi in cóceptu quidditatiuo ab(oluti ; et quia hic puo&us eft qam maximé neceflarius in rebus Philofophicis,ac Theologicis,ideo diligenterett hicexaminandus.: Dicimus 1.relationcs tranf tales rebus realiter identificati.Irta Doc Citin 2. hanc cócedüt ocs Thomiftz, &€ uis quidam scotiftz cit. q. prac. quafam relaciones à rebus realiter diftin&as vocent tranfcendentales,co quia per plus ra przdicam. diuagátur, qualis eft actualis inhzrentia accidétis, quz cóis eft nouem generibuscercü tamen eft in séteria Do&oris hic,& cófimiles relationes cíTe pet fe determinati generis, et folü denominatiué caeceris conuenire, et itaidocct ipfc deinhercntia accidentis 4.d. 12.4.1. $..4d br ida D. et ide? formaliter, et quidditauu? he relationes ccüt prardicamentales, quia per (e (unc deterininaci generis,& folum denominatiué tran(cendentales, quatenus denoininzre. po(funt res altorutn generü,& ide eft quxttio de folo noic.Noftra &t Cócl.procedn dc re lacionibus veré, et pcr (etranfcendenta!ibus, et folidé probatur à Do&. in 2. loc, cit.hoc modo: Oislla relatio eft realiter identificata cü fundamento, fioe qua fua damétum cffe implicat ab ;ntr;nfeco, (ed nulla res, etià de porentia. Dci abíolata, cíle pót tine ordine, quem dicit cranfcen:décaliter ad aliá, vt creatura fine relatio"e dependentig ad Dcum, accidens (ine "dependenia apritadinali ad (ubüanriam, "mátctià fine ordinc ad formam ; pora  "2 c" elena d s E [ ( ] SABES ! 1 : [ A n LI » dd J jÓ  preeced. quz ft. affigasuimus inter : Bouger tráfcendentales, et przdicamé . tàles, hzc .n. rebus accidunt, et poffunt adeffe,& abetfe preter eatum corruptio fiem, vt paret de fi alitudine, patetnitate; &c. át cranfcédenrales minimé, fed cü ipfa rc incipiunt,& de(inüt; Maior prob. à Scoto, quia intrin(eca impo fibilitas feparationis duorum ex triplici capite procedere pót, el quia fünt fimul natura, vt eft de duobus relariuis, vel quia vnum eft prius, à quo effentialiter dep pettctius, tóne cuius dependentiz nequit effc fine co,vt eft de toto phyfico, ac cius par tibus,vel quia funt idem realiter,y nde po ftea infert in eodem 2.d.2.9.2.$. Contra iftud, illud; quod ti effet dittinctüab ali, effet potteriuseo naturaliter, necefz farió effe idem lli, (i impoflibile e(t illud aliud effe fine ifto, et quod mhil tcaliter diftín&tü ab alio, (ime quo ncquit e(e-tinie Contradi &ione;cít cà co;fed cít poft. rius nataralicer, vel (rmul.natura cum eo; fed fundamécü neceffarió cítprias natura ipfa relatione fundata, ergo fi fundamétü non poteft cífe fine tali rclaione, et hoc implicat ab intrinfeco, id erit vcique ob identitatem realem cá ea., quia nunquam implicat ab inrrinfeco prius feparar1 à ofteriori, nifi ob identitatem realem vt ab intrinfeco, quia ti talis mfeparabilitas ab extriníeco procedit, n«n infert tealem identitateui inter cad (c inlepatabilia dicuntur, ita monet Doct.loc.cit. 2.d.1.q. f. N. vbi afferc exemplü de Coelo, quod si Phiicfophü implicat efic tihie motu, necob id fequitur realis identitas inte? illa.g talisimpotlibilitas no,püenitab intrin(eco, et ex nacura ipiius Corli,fed à caufa extriníeca .i. ab fatelligentia neceísarió Coelum mouéte; ett ét cxemplü de partibus vhiuis,qua süt prio: pofsüt e(se tine co, et camé iuntur realiter ab eo. ex Do&t. 3. .d.2.q.2. E impoflibilitas nó pro." Utmitexabíoluta earü cnticate, (ed ab aliDN T extrinfeco, népe ex carü énioncsquz À Jaume qua fttà nequeunt nó I: ro 6 &c. minor patetex differéia, -à Doct.loc.cit. ini2.i& 3.d.1. q«i. k. Quafi. TE Deident. velar. franftend.cumfünd. cau(are toti, cá fintcaufe intrin(zce, v notat Lichet.2.d.12:q:2$ pot ctiá «ff. exemplü de veritate propolitionü nece(fatiarü,;& céringenti, nam cócingentes ncqucunt císe (ine illa;fappoltito Dei dccreto;nec proinde Bree e s Tg quia talis inteparabilitas prouenit; ab cx. trinfeco.f, ex Dci deccero, et é contra, neceísatijs veritas c( illis realiter identificata;quía nequeunt efse (ine «la ex ear natura, et ab intrinfeco. [n propotito ac incópoflibiliias císendi creaturam abfq; dependentia ad Deà e(t ex ratione intrin (eca cius, ic etiam incópoffibilitase(sen, di accidens fine dependentia ad (übie&um, &10 hz  timilcíq; aliz relationes realiter fundamentis: identi ficantur. Hictamen aduertendü cft, illamSco:tmax'nmáproemaioriaísumpraminargumentoàScoriftiscóiter(icv(urpari, Osrelatioycuiusfandamentorepugnatefe, fmetermino,eflideutificatarealiter. cia€oyquofenfuprolatagraucspatiturin(tá»tias,primo.n.fal(avideturdeomuicc(pcétaaptitudinali,quiafanda meptücu,iufcanquetalispocexiftecefineac tualiexiftétiar ermiai,vthomofinerifuyXtamenrifibiliraseftcum hominereLicecadem;&quilibettalisrefpectus. cü(uafundamento; Deindchamanitasa Verooatiumptanonpóteíscinrerumnatüra,qumeciam Verbüéxiftar,&tamen;vaiohypottaticanóeftcirealiteridentifica.tà, quasinftanriasVallotolueceaidicactrac. Formal.inexplic. diuilionisentisindcpendens, &independens;. (edm«luscitpcopolitionemaísuimere,vtpoaitur&d. 12:q.1.I.&alibi,quód.nempeudomniscftcademfandamento; (ine;]uafundamentamimplicate(seabintrinie €o,itavt.impoflibiliiasepiscfundamento fixipfiusrclationisyüc.n.fumptaceisatomnisdubitatioy. vtrectenotatGadiusno(terquol;19...(s12Contráhanc Cócl.ob;jcies, hiac(c»quiomniaentiamüdie(serclatuni, quad.vclatimaximiincoucnieusintolit Acl, 4.Met.cócraalscrentesomnesreruvertetateseiseapparentes:i/rob.[eq.quia01aentiadicuntdependentiamad Dcu.TumBbb4aex$142:exAug.$.deTrin.c.5. increaturis, quicquidnonsrifübftantiamdicitur, tevtsriaccidésdicatue, &infrac.16.apertàdocetrelationem oém in creaturis effe accidens, düait illa effe accidentia relatiua, quz cum aliqua mutatione rerum, de quibus dicuntur, accidunt, ex quo deducit ctiam relationem creaturz ad Deü cíIc accidens, etiam expreffius do«ct in fine cap. . hoiuímodi relatio ncs fpe&ant ad predicamentáü relationis, ergo accidunt rebus, Prob. affum ptum, uta relationes iftz (unt relationes fecun efle, ex quibus przdicamencü relationis con(tituitur, et omninó competit fecunda relatiuorü definitio tradita ab Ari(t. quia corum effe cít ad aliud efientialiter (e habere. Tum 4.relatio tran(ce- denialis effentialiter pendetiab extremis, ergo rcaliter à fundamento di(tinguitur, quia dependentia effentialis (emper in- Ker. diftin&ionem realem inter depen- dens, et terminum dependentiz, Refp. Do&or inconueniens cffe pm fere ota ad aliquid formaliter, et quiddi- tatiué, vt aflerebat opinio ibiab Ari(t.re- ic&ta,non tamen realiter, et identicé. Ad 2. concedit relationes in creaturis c(Ie |.» accidentia, (i fant ad illa, ad quz c(sétia- liter non dependent, at fi (unt ad illa, ac. cidentia non funt, nifi fumendo accidens E extraneo à quidditate rei, et in hoc en(ü ait Aug. (ümere accidens, cum re- lationem creaturz ad Deum vocat acci- dens, g é dicit cfle motabile; non tamen mancnte fundamento,ícd per mutationé etiam ipfius fundamenti. Ad 5.neg.aísüptum ordo .n effentialis rerí ad fuos ter fnínos ponitur-per cedué&tionem in pradicam. ipfatum rerum ; ad prob.dicimus, non quaícunque relationes sin c(le con. ftituece przd;cam. relationis, et ibi dcfinici fcd illas ui, quz rebus accidunt qualesnoníunt tran(cen dentales. Ad 4.relatio tran(cendentalis dicitur cfTentialiter dere à fundamento,eo modo quo paf dicitur. penderc à fubie&o ; quatenus nempe cft fibi cófubflantialis,& realiter identificata, proprie tamen dici nequit €Gentialitcr dependere, quia non cft ab £9 raliter, et phyficécauíata, Difj. IIT. De "Pradicam. tefpetiuis. 13 Dicimus 2.relationem ttanfcendétalem formaliter diftingui à fundamento fuo abfoluto, ita vt nó intrat cóceptum formalem,& quidditatiuum eius;ita Do&or loc.cit.przfertim in 2. qué (eq.Smiglec.difp. 10. q.8.Log.q» probat ui au&o. ritate allata Arift.4. Met. vbi contra Hcraclic. et Cratl. córendentes veritates rerum effe apparentes infert vt ab(urdü, gy oia effent ad aliquid, non inconuenit aüt oía effe ad aliquid identicé,& realiter,vt modó probatum eft, ergo formaliter, et quidditatiué,ait Doctor; Tumau&orit. Aug.7.de Trin.c. 2. dum ait.omne, quod relatiué dicitur, effe aliquid excepto rclatiuo, fundamentum relation:s cít aliqua entitas formaliter no incladens ;1lam relationem;quá fundat;arq; ideó cü primum, et principale tundumcenrum relationis fit aliquid ab(olutum, hoc vti q$ iter non includet relationem fundatá. Tum quia id apparet in rclacionib, diuinis, vbi e(t maxima identitzs in f; n damento, et tamen fundamenti non ctl formaliter relatio,quia tunc nó eflet per» fc&ie formaliter infinita. Tum quiatüc in definitione hominis,equi, lapidis, et c. poni deberet relatio depedenue ad Deü, quia definitio quidditatiua có.inct, quic Me eit de e(encia defniti, et unc quo efinitum ncquit quidditatiué intcll gi Tum tandem róne à. priori, qua pa(Iim vtuntur Scotiflz, realitas rclationis non includit formaliter realitarem abfolati, neque é contrà, ergo neceflarió fimpli citer entitas abfoluta formaliter di(tin guicur à relatiua, Prob. a(ífumptum, quia