entitas abfoluta, v: fic, cft formaliter ad fe, relatiua vt lic eit formaliter ad aliud, ergo voa non includitur in conceptu for» mali, et praciío alterius,al;oqu:n eadcm cin entitas per eüdem formal;(Timé có ceptum cflet fimul ad fc,& non ad fe, ad aliud,& non ad aliud, q» impl;cat . Prob. tt gm ca róne, qua cft ad (e;non cít ad aliud;& caróne,qua cft ad aliud, non cft ad fc. Re(p. argum.probare folum de re fpc&u predicamcncali,g non tit de cone ccptu abioluti, non aüt dc tranícenden tali. Contrà, arsumentum quantü ad hoc &qué probat dc vtroque et otledit 2 rd tà ue., Quaft IT. De idem. velaticn.tranfcend.eumfund.. 62$ talis tes in (no per fe conceptu contradi &oria clauderet,ex com. quod cft rcs ab folnta,ef formaliter, et quidditatiud ad fc,nó ad aliud,& ex eo, quod formaliter includit refpe&ü, ctt formaliter ad aliud, non ad fc, ergo sm eundé cóceptü forma lem; qui ei conuenirct, inquátü «ale ens, effet ad (c,& nó ad fe, ad aliud, et non ad aliud ; et fané parum rcfert ad contradi &ioné euítádà,quod (it ad aliud pradica fnentaliter,vel tranfcendentaliter,quia v traque rclatio e(fentialiter e(t. habitudo ad aliud, et íolum in hoc differunt, quód vna accidit meré (o fundamento, nó àl 'teraj tum quia vt bene arguit Datíol, 1..d. 12.Q.1.6.Contra tertium modum, abío lutam,& refpectiuum diuidüt totam lati tudinem,antequáinprzdicamentadcícendat,ergoprz(cindendoetiamàccfpetupredicamentali, te(pectiuumnequitcoinciderecumabíolutoquantu madconceptusquidditatiuos1 4Refp.nullàfequicótradictionem,quodeadéresfitimulabfoluta, &relatiuatranfcendentaliter, quiaincarehoitóncsad (c,adaliud(unt&zabm apervnicam,&vlrimàdifferentià(pe cificam,ergo,à quibusprzdicatacontradior ia(umaptur,itanequeuntduoconceptuspartialesilliscotrcfpondentesintegcarevnàtotaléfpecificumitaquodcademressm( uanronem(pccificá,quavnicac ít,fitadfe,&uonad(e,adali ud,&aonadaliud,Reíp.aliqui,quo drelatiotrá(cédésn&oppon itureüeab(sluto,(cdrant« metféintranfcendca ti,atqueiócoceptücntisabbac(olaopponitucabfoluto,purusce(pe&us.Contra;quiacelacotranfcendcusduodicit,&rationemformal& tclationis, et ip(am traifcendentiá, quis igitur racione cranfcendentiz opponatut ellc iatcanfcendenti;tamen rónc relatio nis opponitur etiam clTe abfoluto;& fal fum ctt relationem pred icamétalé, qua tenus przdicamentalis, opponi e(Te abfo luto qa vt (ic opponitur eife trá(cenden ti ; opponitur vcró efTe abfoluto, quate inuicem, e(tó fint ambz deinregrocon nus relatio, inqua cói róne conuenit cum ceyxu illius rei ; et ideó non sih candem róné, fcd diner(as dicitor res 1]la. (imul, et (emcl rclatiua,& abfoluta.Contra, q. uis ponantur formalitares di(tin&z, po nuntur tàmcn vnum pcr fe concept in tegrarc illiusrerquatcnus talis cft de iflo igitur vno pcr (e conceptu,quem conítti tüunt, quaritar an fit formaliter relaci uus, vel ab(olutus,vel vtrumque,& fi tcr tium dicant, ecce ftatim 1mplicancià, nà licét fingule illz formalitates pattialcs fint diftin&z, tamen combinatz ponun tut efficere vnum per fe conceptum fimul relatiuam, et abíolutum; INeq; iuuat cum quibusdà recurrere ad conceptus diuer fosinadzquatos ; quia hic loquimur de conceptu adzquato illius tei abfolute, q ponitur e(sécialiter imbibere tranfcen deniualem rcfpectü et illà adzquaté con ftituit in tali ipccie, et quarimus, an fit abfolutus, vel relatiuus ; vcl fimul vterq; et hoc vlcimum impugnamus, velut con ccprum oinó inplicatoriam, quia quarli bct res eft i0 vna dumtaxat fpccie atho 4. E "is relatione tranfcédéti, et idcó quantü ad boc femper currit cadem paritas de vtra que,v:de difp.z.Phyf.que(t.j.art. $.. 15$ Inoppof.obijc. t. inueniuntur res quz dà ex,p»ria códitionc ità im pfc&te, vt carü e(sccia intrinfecá dicat jppottio nem cum alijs, ad que cx natura [ua otdi natur,fic accidentia rcferuncur ad (üblta tia habitus, et potentia ad obie&um, ad od ità referantur, vt illorü e(sétia, 8C (ftin&tio omnino iutclligi nequeat, nec uidé a Dco,& Angelis nifi p ordiné ad al.cét ergo a&us ad effentiá. potétiz nó ptineat,nec obiectü ad eisécià atus 5 c unt rcs proríus intet fe d uct(z, tamem ordo ad ilia nece(farió, et c(cncioliter im bibitur in cis. Conf.nó pó',nec quidem ; Deo;cócipi a&us vitalis, vc à nó vital; die ftinguicur, nifi cum ordine intrinfeco ad princip:ü vitale, ergo talis ordo pertinet Omninó ad conceprü quiddiraunü . Rur fus accidens realiter, et etlentialirer cft ens aptü igbarere fubftantiz, rio dicit ordincm inuaníccü ad tübItàcià,& quid» 08636 Difp. PUt. DePredicamrefpeGluis, o dit:tiu? nequit concipi, et explicari, nifi p.talem ordiiem; q» cóftat ex ipfo nomi» nc accidentis,nà accidens eft vtiq; alicu ius accidens, et qy accidit; alícui accidit ; qua de cauía accidens dicitür entisens 7: Met. cap. 2. Demum fi entitas creatus rz formaliter diftinguitut à relatione de: pendente, nec ineius é(Téntia includi turjquerit vel vt fic eft à Dco dependens, vcl independens nó fecüidü ergo primü . Refp. neg.a(fampti, adprob.dicimus,fionideoaccidensdefiniripetfüb ie&ü,tehtiáperPu&a& tüperobiecti, uiahitermini,velhabitüdinesadipíos(diitiaillarur àrerum,&adconjuidditatiu amearum|pertine àr,cmapdececffentialisDed1ndefinitionecuiufcüq;pon itcumhzcnólicminuseffe ntialisali js,vtdocetDoarin4. d.12.q.I.L.edratioeft,ializ c,&aliahuiafmodiobim perfeeorüentitate mnóhabentperfe&üceptumquidditatiuü,&quietatiuum,nifia ddatürillud,adquodordinantur,ficformaAberandaccidentalis,fedetiamfubflaniialis,perfe&té nó exprimi tur, et quietatiué, nifi infinuetur fobie &um,cuius eft forma, vc notat Doctor ibidem; pót igitur accidens cGcipi,& de finiri finc ordine ad fübie&tum,;fed hic nó erit«onceptus rei quietatiuus;fed tantum idditatinus,per quem perfe&é Deus, et forte ctiam A ngeli attingunt quiddita. tcm accidentis ab(oluti . Ob eandem ra tionem, vcl potius ob affignatam à |Sco to quol. 15. ad r.ptin.porentia nequit p fc&é concipi, nifi p ordinem ad actum, et a&us, (eu operatio pcr ordiné ad obic quiaf.cóiter voces linpotitz ad fi gnifi candum operationes important relà tionem abfoluto anncxarn,quacé Tem oportet coiatelligere obiectum in rone termini, vndé (i vox pracisé imponere tur ad fignificandam enritatem abíoluta, uz cít in epcratione, et per íe in gencre qualitatis, fignificatum illius vocis poffet intelligi non cointellige ndo obicétum in tóne termini. Hinc Doctor quol.cod fub H h. et 2.d. 24.3.1.in fol. 2.ài g.ait aucto ritatem Arift, a de Anim 33 poten tamen ifta babitudo ad quácüque FN eit indwiitur per a/kus,G alfus per obie, 4, debcte intelligi extrinfecé,& manife, ftatiud,obiectoram.n.diftinctio manife ftior e(t nobis di/timóbonzactuü, X di ftin&o a&uü ditt n&ioncpotentiaru ny non auié intemfece, &etfenvialicer, quia fic propr'js d'fférerinjs abinuicem (ccer nütur,quas vu;atungüc Deus,& angeli, 16 Ad Cont.ncg.atfamprásficur .n. ad habédut conceptum quidditatuuum ac« cidentis neceffaria non eft jiammó iaperti nens inhzcéntia aptitudinalis, fed (uffici attingere radicem talis aptitud'nis, fic in propofité ad conceprum quidditatiuum a&us vitàlis non eft neceflarius talis or4 do,nec a&ualis,nec aptitudmalis, fed (uf fiéit attingere differentiam abíolotà cxi« itiuam talis ordinis, et irà vniuerfaliter icéndum eft de quocun j; abfoluto dicé te ordinem tranfcendentalem ad aliud, q» ad eius conceptum qu:dditatiuü (pectat y nonordoille,(ed ratio abfoluta poftulans íllàm quomodo folent explicari omnipo tentia Deià Theologis, et alia attributa ad extra;non .n. dicendum elt has perfe &iones in Dco includere relationes tran ' fcendentales ad creaturas, vt aliqui perpe tam arbitrantur,quia eadem ratio, qua excludit à Deo relationes przdicamen tales ad creaturas, excludit etià tranícene dentales, vt infra dicemus,,. an Ad aliam accidens pót fumi duplici« ter, vt norat Do&t.ac.in 4.6./4d qonems vel formaliter, et pro pet fe fignificato nempe pro iplamet accideatalitace, et in hzrenria accidentis, aut materialiter, et pro denominato ab ilta v. g. pro albedi ne,primo modo vtiquc eft quid rclaiuü etfentialiter, quia eft ipiamet relatio ac cidentalicatis,acinhzrenrig, et de acci dente in hoc fen(u procedit argaimentü » nonautem fi accipiatur (ecunio modo . Dicitur aütaccidens etc ens, «qu'a cnus [edi qp ly quia noct caulaliratem ormalem, quafi formalisró entitac s in accidente (it inhiecere cali eni i. (ubtiá tig, vnigerfaliter n. canfaturn à quacun uecau(a its quocürue generc caufa cit illudyquod eít qa raliter enis. t. calis caus (& in tali genere,& ordinecautand! ; nec p E "5. pA eL T t. eftformale,vel effentiale in caufato, quia tünc nullum caufatü effet formaliter ab folutum;ita exponit Do&.loc.cit.(ub G. Ad vit. entitas creature ab(oluta praci sé, et fccüdü fe contiderata,neque c(l de pédés; neq,indepédés formaliter,led eft dependens£andamen:alkter quia ip!i de betur formnalisdependenzia, (icit homo formaliter, nec cít r:íi5.Irs,nec non cif bilis in primo modo d: cadi per fe y. fed tantum radicaliter, qi1acenus inlecundo fignoci debetur ri(ibilitas ; cQYASTIO IIL J " e 4nvelàtio predicam. fit accidens ex remis euus [uperadditum, e ab . eis reipja condiflinct um. 17 Kern o€s,vno,vel altero difcre páte.relationcs trà cédétales eife vetas, et rcales formas in rccü natura. exi fté&ces modo precedenti qui (t. enarrato ; i eft controueríia dz relation.b. libus, an fint forma tcales accidentales rebus ipfis. fuperaddiue,.& ab cis ccaliter,vel(altim modaliter d:(tin &z,nam pro parte negatiua adsüt. toncs tanti momenti, vt ab Au&oribus haius fententia inolubiles repatentur, et qui. eítà nos eas non ccnfcamus iniolu biles, facemur nihilominus magaá prafc ferre apparentiam, et forté maiorem quàm rationcs pro parte affirmatiüa . res itaque tamofar extant de. hac re in.duz extrema, et voa med;a, prima té nega: relationes pr dicam, cffe c rcalcs formas accidentales, fcd aíferite(ie tantám denominationes cx trin(ecas desüpcas ex collcctione,f(cu có binatione rcrum, ta vt relatio praedicam. aliud non íit,quàm cocomitantia, et .co exiftentia duorum exicemorum,. fimili tudo v.g. duorum alborum combinaco, iriaca, velalteriuscereg. inen: furz coexiftentia ; diffimilitudo veró al bi,& nigti combinatio, inz«qualitas quan . títauis palmaris,& bipalmar!s cocxittcn tia, et fic de alijs: à Nominales paflim q.d. 28. 29. et 49. Ocham. Greg. Gab. aqualiras duarum quantitati palatium, | et velbi .. Q. III . De diflinczelationis predicam, ab exirtmis. 61.7. quos (equuntur Recentiores nonaulli » qui ob naufeam, quam illis afferunt. (en tentiz Arift. D. Thoin.& Scou toties ia Scholis decantatz libenter ia Nominali( mum iun&is pedibas ruunt, vade in Lo gica negàt relationes, in Philofophia in, diui (ibilia, in Metaph. pra&cifiones obie &iuas, et naturas cóes, quibus principi] negatis plane euercütur prefate fcientig gs; pra (ercim vt fuat ab Arift. craditge, et ias (Litutae, et SS. Patribus; negant igitur c Nominal.celationes pdicamentales Hut tad.difp. 16. Mer. fe&. 2. et 3. eius late« ro Atriag.d.12. Log.fect.6.& feq. Auere faq. 25. hy(: (eter. et 2.& alijquibus fà obijcias in hac opinione auferri vn. pra d ca néntü; efp.nós itr'dendo nó ob hoc aufecci ab Eccle(ia ynü Sacramentü, aut Decalogi pr&ceptum;in q (ent.lapíus cft Vulpes t.p.com.3 .difp.$ 8arc.9.n. 1 $ vbi (olü prz d:csméta ab(oluta admittit. eífe entiarealia formaliter, alia idencicé can tuin, vnd? feptem demit pradicameata. 18. Secüda opinio extteaa affirmat ree lationé pre dicamentalé cífe; vecà formá accidentalem rcbus fupecaddita, et ab eis reipfa dittin&, fiue talis diftan&tio: rea lis vocetur,Gué folii modalis, eó quia ree latio non fit proprié res, f. us rei g Hecett (nía cóisin (chola Peri eticag nà Aríít.hicia Logica, et rut(us 5; Mete flatuit vccum, et reale pradicamentü rela tionis, quod vuiq; nequit ex fola denomi nátione extrinfecacon(litui, vt dicemus Qt immo nó folü in fchola. Peripar, fed et Platonica; d verpetuó fecati funt oés AriftInterpre:es à Arabes,q Gtzci;& Lacni, vt teftatur Soátcz difp. 47; Mere fc&. 1.0.10. et tota RV calium Schola Tho. mitará, et Scotiflarü, id namq. ex pro« tcilo docuerunt angelicus Do&or p. 1.94 13ari.7.& q.18.arc 1.& q. 7; de potenta artig.ac alib: (zpé,S& Subtili$ x:d. 1.q« 3:d .1.]:1.8& 4; d. 12.9.1. et quol 1145 alibi irte quod fola tot;ac «án4 torü auctoriras virorum hanc fententiam reddit oppoiita valdà ili dif Tertia demum opinio mcdiasconcedit, 6:9 Difp."UL. De Pradicam.te|peHliuis | | te diftin&asab eis,(cd tr fundamentali cum diuina (ubtlaaria identificantur,non. tc, ac rone rariocinata, formaliter veró, ficincteaturis. Refp, imó ex hoc capite et a&ualiter folü diftingui p intelle&ü ; nos non benc ex diuinis relationibus de ità Henric.quol.9.3.3. Alcn[ $. Met.cir ducere ercatas accidentales;quia illz süt €àtex.20 Baccon.1.d.28.q.r.art.4. dub. fübflanciales, et rranfcendentales. Coa 3.Soncin. j.Met.q.28. opinionécx in trasquia hac (unt prad:cata cóia Deo, et tegro poflea cüalijs nonnullis amplexus creaturis, ergo ficut fcientiaqua in Deo eft Suarez di(p.cit. fe&. 2. vbrwult rela. ponit (ubítanua, in creaturis ponitur ac tioné adzquaté ident ficari cü fundam cidens;quia (ci&cia in cói abitrahit à (cié 1O,cXigere tamen tctminum,non vt parté tiaincreata,quz cft (ubftanua in Deo,& formalemrelationis,fed vtquid cónota a (cictia creata, qug cít accidens in crea t6 in obliquo, vndé cócladit,relationem turis, ic pariter de relatione dicendum e(Te formam ab(olutam,nonabíoluté sü erit,ncc poterit negari paritas, nifi negan ptam, (ed vcrefpicientem aliam,quam dorclationemin crcaus dicere accidens opinionem tribuit Nominalibus, à rcbascondiftin&tü,qua tané effec ma. : nifcila petitio princip:j,:d.n.eft qued,p ARTICVLVS I bare contendimus per aífumptam parita elato pradicam. eft accidens ab ex Sed qusamus hanc ratonenex diii qo mremis veipfa condifiintium. nis rclationib.dedüctà,quia meré Theo 19 T hec veritas facilius deducatur, logica cfl, non .n. data opera cam addu prius vtramq;fentenriá à noftro ximus, fed (olum vtprzíatos Auctores aflferto recedentem impugnabimus, et conuinceremus;qui Theologi (unc, et A poftea noflram flatuemus. rift.au&oritacem a(pernantur, quos etiá Dicimus r.gp relatio predicam. nó eft credimus faclé negaturos relationes fola duorumextremorü concomitantia, quoque diuinas;ni(i fides obuiaret . vcl combinatio . Conclutio ftatuitur có: . ao láigitur accingimur ad roné nata ara primam opin. et prob. primó,quiaex ralem;quaz funditus bác cucliit opin.;dá opin.toliitur przdicamétam relatio tur in creaturis denomipat;oncs puté re mis, quod certé conflitui nequit inmera latius, etgo dátur puré relationes, d funt denoniinatione cxtrinfeca;,vt poíteadi pradicamentales.Coníe. patet, quia ef» &cmus;& oés relationes ponütur mutuz, fe&us formalis non ctt, nifi forma ipfa à plané totam euertit peripatheticam do fübiecto participata ; aisüptü poffet pro» dastisc omnis gratisconccdunt Ad bari cum Scot.cit. 24d. q.5. ex denomie Tíarij parü curantes de cucríione pr2 nationibus fundatis in aione; et paffio slicamenti relationis dicentes, nonobid ne,in vnione, pratentia; et alijs (cx pradi woilialiquod facramentum ab Ecclefia 9 camenus ; quiaimportant puras rclacio sut przceptum à Decalogo.Sed'(anéne nes, vt q.vlchuius difp. et tutusin Fhyf; o rclationes rcales, aut omninó tol probamus;ti quia Aducr(arij bas negant, aut yaldé labefactant myíterium ze efferelauones pradicam., fed aiunt cílc . "'Triadis, vt hic vrget lo. de Mag. qp. traaíceodencales importantes abíolutum eft maximum Sacramcntü in fide noftra, cum re(pe&u, idco ad probanionem a( At inquiunt has negare in ereatis mon in (ampi inducemus denominauioncs fi» diuinis, Contra, firclactonesin diuini milis, et diffimilis mes, et inzqua« funt realcs,& non taptumn extrema coe Iis, et alias haiufmodi fundacas (u p vnd xiflentia ; ergo etiamincreatis,coníegj et mulza ex $.Met« 1 9bas .n. conccáunt par er,quia omnia attributa Deo,& erea' efTc denominationesrclatiuas pure. prz» iuris communia,ti in Deo (ant realia, ét dicamenrales; fiergo dancur i(te dcao i in creaturis, con(tat deranione (übítà minatione$reales, vtique foinz reae ti, (apienug, c. hoc foluminterei, g lessclatiuz dari debebunt, a quibus de» io Dco obíumupá bmplieaiem diua (umancur » [Nc iuuat discre has clje pue a. wea x dE ou no eon C CONI TTTABI SIT. omnis extriaíe iüfeca denominatio realis ex forma aliqua reali exiftente in aliquo (u bie&o femper defümatur, vt conitat. de effe vifo, et cognito in obic&o,plané ha iu(modicelaciuz denominaciones extrin fece à forma alicui (übie&o intrinfeca 5 fumi dedcbunt,& hzc vtique dcbebit c( fe forma relatiua, (i .n. ab(oluta foret,v tique denominationem relatiaam. dare non poflet, quía denominatio forma de nominanti proportionari debet . Rcíp. denominationem relatiu& vtiq; db vna forma abíoluta derinari non poí febcne tamen à pluribus, vnde denomi natio Gimilis íamitur à duob. albis fimal coexiftcatibus; hinc ait Hurt. cit. $. 39. relationem przdicam. cííe duos conce tus abfolutos qui eó quia non ab vna re la,'fed à duabus fimul exitentibus dc fumuntur, propterea fimile d£ ad aliud, al bü vero ad (e, quia fumitur ab. vna albe dine (ola, Ec (abit Arrrag.c41. non eífc denomin. príasextrinfecá,fedpartimáwinfecáquatenusdicitipsi füdamétü;partimexcrifeciquaten? dicitterminü..a1Hacdirefpófiocflicaciterreijcitur,quiafimiliudonondicitpraecisecóceptusduarüalbed:num,fedaliquidamphus. f.habitudinemillarü,quz.explicaturperficur, ergo&c.prob.allumjxumquia(imilitudodicitardevnoquoq. cxtremorü(eiunctim,namhzcalbedodicirfimilisilli, dezautemalbedincslimulexitte ntesnonitàprzdicaripoílunt,nonenimdicipoteft, quodhacalbedoficduzalbedines(imulexiftentes;erzofimilitndononcftidemquodduzalbedineslimulcxiftentes,n ecfimileidemyquodduoalbafimulexiftentia,Tum.iaperhancc opulatiuam,Petrusclts, &Pauluseftalbu s,vriqueexplicat urcoexiten tiad uorum alborum,non.ta menadhuccxplicatüreorumfimiliru do,quiaPetrum,&Paulumeífemilesnont antumdicitPetrüef fealbü,&Paulumeílealbum,fedPect umctfealbum;fieuPaulus,vadepreterhaac,Xilla matbedinemdicitétcomparati onem.yniusadaliuexnatu carei,€no ntantumer:" neeTamquiacxhaccopa»«M""|edistintiilat.pradic.abctremis.ds.L.619.fü$denoimina tioncsextrinfecas.Nàcamlatiga Petruseftalbus,&Paulus.c(taibusabíq;petitioneprincipijbencded uciturhocconíequeas, ergofuarfimiles,nonergofimilitndoeftformaliter, &fcisécoexiftentiaalbedindPetri;&Paulijalioquipetereturprincipium,&probareturidemperidé.TumquiaalbedoPe tri, et albedo Pauli coexittente s (ecüdü (aos conceptus abíoluros aliud non effi ciunt, d binaciumalbedinü,nec denomi gant illas albediaes, nili e(fe duas, vt n. vnialbedo vnum facic albam,tic duz al bedines duo alba, quz denominatio cft abíoluta (pe&ins ad predicamécü quan utatis,non vec relati 1a . T'ücà lem quia, explicare ten&ur, qüo hac albá, et illud. album extrea dicantur, cur hoc dicatur fuadamentum,& illud terminus, non .n redté dici pofsüc extrema,nilidetuc qd vcluti mediü inter ea,cuius dicantur ex trema,hiic .n. ratione materia, et forma in compofitco dicuntur extrema vnionis » neq;éthoc exrcemü bene diceretur fan damentá relationis, neq; illud tecminus s fi celatio dicit folum duos conceptus ab folutos,aon.n. vnus coaceptus abfolutus. dici pür terminus alterius concejxtus ab foluti5neq ; fufficit recurrere. ad habitu diné ration s;quia tüc nó falaatur deno minationemcelatiuam effe realem. 21 Auer( cit.(ec.a.vt faluctin cóco mitantia extremorü abíolutorü deno mi nationem veré rclatiuam, ait illà conco, mitantiá non ita debere explicari, vt di cat vtrámque extremum ia recto,& z qué primó ; licut aiebat Hurt. fed ita vt primario,& dire&é dicat vnü,népé tan damentum;fecundarió » et in obli.juo di catfeu connotet aliud .£. tcr: nü, (ic n. inquit explicari beoe denoiinationé re lattuá.Sed non ob id euadit Auería pro potitas difficultates; Td quia choc mo do explicando combinarione:m ab(oluca ram, non vaa rcsrclatiua erit relaco, led, duz abfolutz vna in recto, altera in ooli quo,imó cum nà mag s ejfe 4n xj ejje ad, fit de concepra relationis, mie ponicac teriings eile connotatuiày et tuadamcüe tum folum principale igmficauim,vade iuxta hanc via melius loquuature y qui ce. neni yt/4j qué. proa pec cclaupaegs; : MM impor / CERERI T 6,6 importari. Tum quia licét ponendo ter minum in obliquo,videatur expiimmicone u ceptas relaiuus;& cóparatio fundamens CILE ECT CI X Mo Me. rget em dflicultas, vel refpe&i : hábetur intétu, ücur.n.illa (cultas ponitur rclatio rcaliscocxitenciae idem 4s ni ] ti ad termini, re tame vera nihil tale ex. pariter dici dcb:bit de fi miliadine i primitur, quia etiamfi dicamus hoc albi cft (imile illi, «n insététia iftorum hoc tantumimportat;quantum fi diceremus, hoc eft album, et tllud eft album, wel hac funt duo alba,9» (i aliquid realeamplius exprimitur vitra hos ducs conceptus ab folutos, fané nil aliud crit, nili vcrus or do, ac realiscomparatio vnius ad aliud. Tum tandem; quia quocunque modo ex plicetur relatio per concomtantiam, vcl combinationem duorum extremorum. malé definirentar rclatiua ex Arif. cffc ; c ipfum, quód (unt, ad aliud funt queen dcfiniri dcberent ad aliud effe illa,quorum effe eft cum alio eíte |. 5 cum relatio fecundü iftos nó lit habitu . do vnius ad aliud fed cocxiftétia potius ; vel combinatio vnius cam alio . 3 Denique prob.cócl.róne Mair.r.d. 394. 1. quia &t vtitur Zerbius y. Met. q. 17:quicquid cft in duabus albedinib. i mul exifientibus,totum eft in duab. fuc cedentibus fibi innicem,ergo fi fimilitu do non dicit aliquid reale fupra entitates olutas illarum, ita fimilis erit yna al bcdo exiftés alteri futora,, ficut alteri co dem temporc exiftenti, qp tamen citer cgatut;etid ab AduerfariJs qui ad rcla 1ionem pradicam, etiam vt ab cis cócc yrequirunt terminum actu exi(tété, aflumptum patet; Ptob.coníeq.à pari na merus darum albedinum, quianihil di €it (uper entitates abfoluras illarü, pra fertim fecüdum Nominales ita faluatur in illis fimul exiftentibus, ficut fibi inui. cem fuccedentibus, ergo ét ita in propo fito;quia fimilitudo nihil dicit prater en 1itatcs abfolutas illatum. Si dicas requiri fimultatem durationis ambarum. Contra vrget Máir. tum quia düratio eft modus poíterior ipfa rc durante, ergo fimilitu do;quz dicit pracisé enrirates abiolutas duarüm non videtur pendere à duratione fimultanca illatum, tum quia vcl illa fimultas eft aliquid rcale prater illas albedines,vc('non,ti non,redit diffi guliat Gcyvel hoc elt ablolusum, et ad .24. Dicimus z.relationé predicam.nà elle aliquid füperadditui fundamento fo li tóne dift/actü ab co Eft Scoci loc.cit. «ontr3 3 opin.quz adz juaté à parte cei cclation«m pradicam. cum fundamento ident ficabat, Et prob. nam in hacfenten ua vel relatio habetur in fundamento ad poíütioné termini de nouo, vel fapponc batur iam in fandamento quoad totü (ui eíic:G primü, ergo vcl erit fola amborü xtremorü cocxiitentia, aut denomina tio indé defumpta, quz crat Nominaliü opinio,vel forma aliqua de nouo rc(ultás in fundamento ad politionem termini., qua eft noftra: verà dicatur fecundum, nempé (upponi fundamento identificatà ante m termini, tunc przterquá qp non faluatur effe verum accidens, quia hoc non identi(icatar cü labie&o;cü pof fitadefÍc, et abeffe,(cmper in fubie&to daretur tàm ante, d poft exiftentiam tet. . mini, et femper fübie&tum atu deno minarct relaiuum, quia«ffe&tus forma lis relationis prz dicamentalis elt a&u re ferte fübie&um, vndé Petrus albus fimi lis dicererur Paulo nondü albo, et patcr illius filij,quem nódü genuit; Et rurfus (e quitur, vel relationem srn (uà fpeci rónem à termino non pendere, vel.ré de pedenté exifteie tine co,à quo det. Reíp. Auctores 5 .fenc.telationé sCpcr in fundamento reperiri quátü ad enticaté realé,q dicit,quia hzcnon eft diucría ab entitate fundaaíenti,non tame (emper in co reperiri cum denominatione relatiua, quia hzc denominatiq etíam péder à ter mino;hanc veró termini neceffitatem, vt habeatur in fundamento relatiua. dcno minatio, nonoéscodemmodoe»plicant.Aliquidicu ntrelationemi nfondamentodeliteicereinelfeincom pleto,&inchoa.t0antecxi(tentí amtermini;copleriaus.t empottca.peradu entumter mioi,&hacdecauíaan teanonprzbercfundamenta rclatíuamdenominati onem;ità Baccon,&Soncin.loc.cit.SedContra., quiapecrclarionemjncffeincompletoyvclinicle. v4Ed|1ligantTT" 7"VTE".xIlfolamentitatem abíolutamfunda.. métiexposfitoterminonataeftrc«fültarerelatio,.&hoc vtiq;benédicitur,fednoninf eruridentitasr elationiscumfu ndamento,fedpotiusveraàpart ereidiftin&io;velintelliguntveramformamrclat iuárone(olüfeuvniuer [aliterdiftin& áabentitateabíolutafüunda menti, &ficdicend oredirdifficaltas, quiafeclu,foterminohab ereturtotarelationisefsétia,acproindéfübi cctüacureferretantcexiflen tiamtermini;Imm o(icdicendónontantumneceffariuse ritterminusadden ominati onemr clatiuá,fedecáà:ad ipfamentitate mrelationis,quiaantéter.. minumponiturinchoatafolum.. 4$5Idcircocóccdütalijpre exiftererefadoneminfundamento (ecundumeffccompletumquoadencitatem, nontamem:ipfum referre,vela&tudenomi nare,quia: adhocrequiriturterminus,velutneceífariaconditio,v ndécxpe&taturterminus,.LRss|autementicatisità Suarczcit..baceuifioeftminusrationabilis, quam:(00precedens, namillaanteexiftentiamteric&um;, (edtantüradicaliter,& inchoaté, ícdiftaconceditanteexiff entiamter"(ogerfc&ioné(uamforaliter, & in actuy& megat prabere denominationé a&tualé, vndé duo dicit difficilia capta, «pum ctt ;. . Sy dttur relatio przdicam: a&ualis,& có . "pietafine termino,alterü cf; juod calisde Aut in (ubi&o; et rumcns Gta non. deno . minetillad; Et nunquam ifti esplicabunt;, A . Quopad&otertipinus fit neceflacia: condi . t9; vt relàtio przcx.ftens im: fundamcn ... tfecüduin rocam cnutacea Lua: illud; . ga&udenoaiinet rclitum, aifi ponat ha tudo real's ad illtid; uta (i fecandum ef huc fentiam nullam: babet cum co neceffariá eonnexionem; cur liabebit quantüad degsominationeny Ncc tandem vnquam fa o diresplicabunigüomodo poflit effe coca; "p o perícétio intrinicca: fimilicudtpis nifor màsliubiedum,ntc illud denoiinct fimi Je et hacc fuicratio Scou $:Mct;q.1 1 ne "yContrà xtinfecum Forma rclatiuz | tcrminus,qoi connotatur'. . mini non concedebat relationem. in fundamento aCtualiter; et formaliter,& hinc: |... deducebat nó poffe au denominare (ubmisi relationem jn fundamento sm totá QUIT. De diflineyelat-predic.ab extremisesfer.I. €3x 11. vbiait, fi relatio vniformiter infot-. mat tàm ante;q poft productioné termie ni,quaté non vniformitet denomina: ? I«Refpondent multi ex Suatez cit. ide( íc proprium cffe&uum cónoratiuocum s. vt non tribuantur à forma infarmante fü» bie&tum, nifi ponatur id, qupd neceffario connoratur,. vt multis conltat exéplis;. nam fi vifio poneretur in lapide, non fa« ceret illü videntem;quia bic,effc&as cone : norat fübiectü vitale, et negatio vi(usim. eodem non ipfum denominat cecü, quia. ceciras cónotat in fübie&o: aptitudinem. ad videadum,que dec (t lapidi: res in pri« mo in(tanti dicitur creari,non conferua« ' tij& é contra in cempore fcquéti. dicitut confetuari,non creari,non quia defit ali uid reale ad creationem,. aut con(erua nionem:requi fitü,fed quia de(ant conno tata f. refpectus ad non effe immediate rzcedens, vel refpectus ad efe przha itam, idem igitar dicunt de fundamen to rclitionis,quod ante exiftétià cermi ni nó deauminatur per rclationé e(Te re. latum, nomquiailli defit id qued eft in rinfc iuz ; (ed quia dce .16 Inhanc doctrinamde connotatis: hic acriter inachuatar Hurt. Arcíag. &. Ouuied;in Mer.controu..9. punc. 4. in1« mó Hutt.paffim eam carpit difp.5. Phyf.. à $.18. dip. 11. à . 11. difp. 6. Mec. X $. 39. et alibi, quia fi femel admititatur hzc doctrina, quod: poffit variari deno minatto. ex fola. varzatione. connotatoe rum extrinfecorum abfque vlla: penitus: variadone fa&a in entitate forma., fané pra betur anía cladendi omnia argumen tà ; quibusprobarc(olemus dari modos: dittinctos à rebus, (icut .n; in propofica: inquiunt dari fimilitudiné realiter im Pes tro albo ante exiftentiam albedinis Paue li;quoad entitatem; non quoad: denomís: nationem (ic paritet (i fieret argumentü. quod.materia4& forma exiftenitbus nom: exiit it vnto,& potlca cxitlit,ergo vnio di: ftinguitut a cacerta,& forma, reponde ri'poffetnó exiftere vnionem: ia: materia: quoad denominationem,.cxt (terc tamen: quoad entitacem;denominare autc matc riam vnitá: dum connotat formam ; imà» $i Difp. PII. De Pradicam.Re(pelliuis: 0 pofict quadlibet parsdoxum fuflineri, ve v.p.quod fola animarónalis ett homo in. &riníccé,connotando materiam, et vnios nem, vt puré terminos, et facta diffolu. tionc ani mg à corpore máncre afiimá ra« tionalem in cffe hominis quoad entitaté, fion quoad denominationem ; quia dcfi. «tunt connotata requifita «, 27 Scdquomodo vrédum fit doctrina de connotatis', nii non e(t prorfus à (cholis abic| ifti putant, et quo £00do connotatiua non fiot cum relaciuis «onfundenda, dicemus in fin. art. in quo See MARRIS deceptus eft Suarez . «onfundenshzccumillis, Cum tamen in tet vtraq; fit magnum difcrimen ; mulii iter e it folutio Suarez; Tam !DO minus fit de cóceptu relatio '4dy juàm e(Te in, malé docet rela importare entitatem fundamen KP ficque ét deftru&o termino flabit deno A eoa CLQUN cUMdmab clc idem dici poterat de ipfa relatione Tumquiía effectus formalis proportiona ur cau(z formali, itaquod (i effe&us,fcu denominatio eft abfoluta caufa eri erit abfoluca, ti cffe&us eft connotatiuus, pa riter et caufa,ergo fi denominatio relati "eayquiacft effectus connotatiwus, necef farió dependetà termino, qui el conno : tá, ide quoq; dicédü cft de relatione, gy : nimirü sm fe (it caufa'formalis.connota tua, Tü candé,quia focma relariua nó fo. lüquoad cffe&u formslé dcnomivandi, fed et in abftzacto sri. (e fampta pedet à aermiao,ergo fecundum (uam perfectio mcm. propriam etiam. prefcindendo ab effc&u formali denominationis non po 1cít poni in fundamento, et ibi confcrua st non cxittente termino. 28 BReíp.tádé quidam Iuniorcs entita em fundamenti continere petfe&tionem Asclationis ante exi tentiam termini, quia: Jn. findamento: incít intriafecé: rclacío «j1zdam tráfcendentalis ad tetiminü po( fibilem, quz eclatio tranfcendcntalis. fic Predicamentalis exiitente termino fine: wa muatione intrim(eca. fundamenu., [ox abeffe prater cius eptrptioB ds : fed (olum extrinfecascó quod tráfc&détaz Tis diffctat à przdicamenrali, non fecun düintrinfcca, fed tantü ex connotatione extrinfeca tcrmini, non fimpliciter, fed quoad varium modum effendi, vt v. . al bedo flatim;ac eft folitarié produ&a, di citar, cx vi ordinis tranfcendeatalis affi milab:lis albedini non exiftenti,cum ve ro e(t produ&a altera albedo, df a&u af fimilata,que actualis affiinilatio nihil in trinfecü ponit in priori albedine;fed can tum extrinfec coplementà, ratione cu ius a(fimilabiliras fjat actualis a(Tiinila tioj& ait Amic. cir. trac. 15.9. f. dub. a. hüc eife probabil. modü defededi 3. sét, Ceterumiilla opin.ne3; hoc modo re &? detenditur; Tá quia impoflibile eft.,. relatio, quz erat tralcédenali ac proinde realiter Jidenzifica ta,€x politione termini fiat accidentalis,. et pra dicamentalis, et ab. eodé fundamé to poftea diftinguatr ; Tum quia qfi et hzc metamorphofis cocederetur, adhuc difficulter explicabitur, qüo id: contin» gere pofficin illo fundamento ab&; vlla prorfus fai matatione; hoc am priailegium vix diuinz conceditur volütati,vt potens ad aliquod obiectum terminata tandem quia cam albedo folitati produ a potens alteri a(fimiliari, a&u deinde: illi iam producte a (fimilatur, illa fimili« fit actualis, nó cftocdoille crá dit a(Timilabilis cuicunqz 'albedini pellibil fed c(t eadem fimilita do in indiuiduo,qua prius erat in poten tia obiectiaa, et poftca fit ima&u, ficat: cótingit inproductione cuiüfcunn; alte vius.imdiaidui, quod priuserat in poten tía obie&tiua,& poflea fit ima&tu 29 Dicimustàdé relawonem predica ee cíic i: oro p slm mé:o (uperadditam, wt quid reipfa ab cox actualicer diflnchls Vo D. Tic& Scote loc, cit, et $, Met. q. 1 1.cum corum affe clis, quam probat Doctor róne, quo alij patfim vtuntur. Pót relatioprzdicamene talis alicui fündaméto fapcraddi,qp prius finc ca extiterat, et etiam ab eo tolli 4162. vt finc ex temaneat, ergo cü poilit ade od 5 ter Y minetur ad illud finc fui matatione. Tum. v ; y mibust Refp/A Kiss fóndamce Sy. Q. LIT. De diflinclaglat. radical extrewtseut.T. 63 x 4céfdefis al» eO .reipfa diftinGtum n(éq. patet eic definitione accidentis, et tx 'co rper reati fufficiens foditfum realis diftin&ionis intcr aliqua áo 5 atiteC. cotiftat: expecientia .imiom tionibus, Quorum fundamenta finé fe&tiis effe poliunr dam album (o litarümveft fide timilirudine: 4:qua» po Coxefulrar: adialteriis ortum et eliaüct dd eiufdem intevituma o5 67 ores 3 Jent neg. cofeq;quia Pereasalbus fic fienlis l'aulo:dcaiba 1 Ryo acquirit nouam eütitategfaper albcdinerh j (ed tahtim nouam denori tiatióned eX! nóvacohinotatione teayi ni ; g cónl.rcadt exéplo a&uü liberoruhi Dci, potditin Dcas non vcllemunduni, a&us (jio3d entitaté ató. potuit nà cfie, portiticdime quoad dehomimarioné; affc ruccetà iüftántiam de«teátionc, &.cone feruatioóeqae nó diflinguaritur à párie rci, et caniemin pritooinftau eft création; doticéóhferiatio Sit rempbre (cr " e t oisfébaatió, qen ercatido. o1 ( got Hae lia doinSuarez,quatdcicefperisHureSériag.roptohendct?int;&quidemmeritósTümquia$nbacfolàciedic mániteffa ifiüaluittirper tio priniciitjs dor dium Petinmalboin hábete tota civiturem fimdimdmisqua dici poft fiebihis alteri álbo:poflibilt no £amem dici acd lingilems quia nor tiabet B iaielle T vwerirt i wa Pet ftd petitio principi cftim; ac fà dices roin digauc inj qnirib denorj tatüt [jmilisyo eft Ecfpodere idé prt dé, Tua 'quia vt aicbat Hurt.rc vera ex hic dodrina de connozatis /fic:malé adhibi ta prizcluditut via probandi. modos.à re» s diftin&tos,nec poterit per argum. al. fatü probari vnio v.g. diftin&a à mate» 4; et loti,quo tamen argum, ad. hoc icrivtuozar ipti Aduerfarij.; INà ;mpér iégabitur. confeq. et dicetur ià fnat etiltere 'vnioné in rone ctis tatis, nón infóne denominationis 4 po fteáick noua connotationc. forma. Vnio nem:denominare materiam vaitam, Tum qtriabzeé ipfa éóoocatio, qua: rclaaioni i i ypracxittentianzónc entita cis cófcrt róncm quoqs deaominatignisy Ny EE vel eft gopcitisite ibo ds Adr minü, vcb(emper adfoiiofundaawinio ; fi prim y idé dici poteratde, telacione 1pr (a:ab'initio;íi sm,cur.crao idee ced mótabat tcrmiwüt modo; ad; connoG«? T quia lias diucríitatis alia ratio rcddi ner iqaitndi quia factà éft ci aliqua realis ad» ditioynon . n; intelligi. por fundamentum iabere nouum; et incoinfecb ordinem ad «evminü: ne noua; acintciofeca additipr ie ; fic albedo, antequam coacipiatürig fube&oexifiensy ncm icorimorebar, quid «ex rinfécum;pcticaquipónitut ia (abiur £o, cx idine reali ad dicione inhaer&tiz diF citür cóntotarcfobiéCtuay E xemplá we» 1ó; s. quod affert; du aGibuslibetis Dei, potiuscft poo nobis, actus.n, diuina: «o» lmátatis óbTiam illimitationeu ab(q5ád: ditiorie ialicuius:irea lis tel pectus. dicituc teniinari.ad: crezsutá volicam efTe, quod potecat non velle, abíqg vlla prorfus fai tnutàt ont ani rgo in creaturis rális il Jlichitatio:nom fit; nompóteticio fondam€ :t6.darisiouatecafinixcDnotatioab(qi rear liadditione ; vel ad; &ram( fyadagenráa :denominabitareclatum per ptam deno iinátionciegttinfecamoes pofitionecén (mini extcinfeca, cum exhoc nib ioci :fccüiilliaddatr ; ep taméneqyip(ieouas orijadinituntsfrergo.illadcnominatioeft nt£infeca; &noud;certé curb fit. realis; SE nontnis;aiiquid reale additur rundamé "to:ex patitionetermini y qua rátio planc: Ónmniniconuincit,vrnotat Faber Met, difp.19c.:4» Nec etiaminftanua y squad affetzebantyde creatione, Aocóferuauone cft ad rem; «(aia à modo, qno.bec (cpaz ranurirà difbogauntnt, feparantur. auté nonróne realis refpcótus dcpendentig s ui per vramq; formaliter amportatur s ed iQucad:re(pcótus: cóbnotaros ad non cílc immediattpracedens,; qui connotá tur à crcationey et ad.etfe prchabirü 5 qui tonnotacur à coriferuatione s! 5505] iugipi Rep; proindé; Auctores 1 iópit pe diud ars. bene. cóairici diftinctioncin Hmilizudims à folofnadamento . nontas micn.à fundamento y et ttrminoj; jua ab vttoq; (cpacázidmpolTibile tt«cuag gà potentia abfolnta y exquo dednciur: efie adeqdatiadé;cü vitoq; ag cile uideis us Ccc perad 634 "Difp, PITDà Poédicito Rol petliu . 0 'eraddere; Quz (olutio cófir;quia dü vp; amus probate vnioné,vbicationé;actio né,patlioné, &c.c(fe modos rebus fuper additos,cx eo probatur, quia poffunt. re periti extrema in rerum matura fine illis modis, vt corpus, et anima fine vníone, et lsinc deducimus diftioctioné abeis, cà crgo'de hisrelationibus przdicamentali bus,fimilitud;ne,z qualitate; &c;oppolie tü expetiamur,ep extrema ftne illis repc riri aequcunr, oppofitü ét debemus deda cete,qd népé nófunt aliquid excreinis fu radditü,& ab eis códiftin&tü. Sed ncq; c folutio fatisfacit; tü quia non dcíuat, ui patent poffe à Dco Ícpararifimilitu inc à dodies albis,itauc fola £andamen taliter maneant fimilia;tit 2 licét fcpa tabilitas femper infctat realC. diftinctio né inter aliqua éuo non tamen in(cpara bilitas femper infert identitatem,vt dixi mus difp. 1. q. $. art. 2. atq; ideó concc dendo duo alba non potic cífe inc fimili : tudine,non rité hinc infertur fimilitudiné identihicari cum illis . INec tandem valet affumpta paritas dé vnione, vbicationc, &c.quiaillz (ubt relationes extriníecus aduenientcs nó infurgentes, nifi facta ex tremorum approximatrione » atque idcó extrema reperiri poffunt in. reram natura fine illis, at fimilitudo, aqualitas,& alig relationcs, de quibus hic pra fercim eft (cr sno, funt intrinfecus aduenienres iníuc $.«f. cX natura extremorum, atquc idco illis pofitis neceffario refultat,.& hinc eft,quod extrema nequcunt (inc illis in rerum natura reperiti ;, fatemur tamcn bac de. cau(ía cuidentius oftendi per ra 1ionem allatam diftinctionem relationü esiriofecus aduenientium ab exttemis, 8 intriníecus aduenicnrium, vndé cofulto tam pteeíertim Do&or attulit ad often dendam diftin&ionum iftarum à funda mento,nonabvtroq;cxtemo . . Deinde lo. de Magifitis hic affert. ad idé alià róné (atis euidenté,qua et vtuntur Complut.impoflib;le cít.fimul, et fex.el candé formà intendi, et remitti, quia iri« tenfio, et remifTio funt motus contrarij y: fcd telatio p 6cintendi, quàdo (uü tunda "ment( temittitur& remitti quando inté relatio, et fundamcntü nó süt vna:fonía rcalicer, Prob» minor, quía fu pofito quod Sortes latalbior Platonc,, remittitur albedo Sortisytüc Sortes fit ma gis fiaulis.Platont;; (i vccó. albedo Sociis 1ntendatür, tunc Getminus(imilisPlatomi,.cÓquia:Sorüsicóunuocecedità$radualbedinisPlatogis.Tacdemalijsanonibus idipsü probat DoGor loc.cit. xjuz apud ipumvideri poífunz,& imme ritó carpuntur luc à.Poncio, veiut infut ficientes, et non fol rationibus, fcd erià au&toritacibus Parrum et Plilofophorü, Vf. Aug.$;de Trin. c.g. Amb.lib. t. dc fide ad Gratianum cap; 5 . Hilarij 12.de Trin. Acift; 12« Metz 2. et tcx, $2. Auicen. j, Metfuteéap.de celat, fimpl. fuper prz dic. qui omaes doccat relationes. przdi camentalcs effc accidentia sem j i /$2 An vet praíata diftin&tio,que in ter celauoné,& fundam6:à reperitur, dici debeat realis, vel potius ce ficut et an relatio dici debeat ees, velmnodus, cít magnti inter Aafkores i emanat Co plut.difp. 14.9«5; cótendunt effe reale, et relatione debere dici t€, Neorerici paffim cót&dunt debere dici modum;ac proinde di(tin&ione cius à fundamento folü c(le modalcem. D'oGor in 2.d. 1.9. 5. $. Quod fi adbucsait, hance(To cotentionem de no mine, vt poté quz pendet ex acceptione terminoru ren modi,diftintiionis i74 lis" modalis,& inquit Doctorrelatio nem poffe dici ré, et modü por dict mo. dus, quatenus c(t imperfecta entitas a quácunq; abíolutà cóparata per fe cxifte» rc nó potens, fcd fatal; ncce(itate (emper alteri áffixa.quod modificar ; pot dici res» quatenusef(lentialiter. cadit. (ub.diüifione enusrealis,& tam talc eft ges, viá mo €o diftipguitur; modi 0. ie loquen do dc. modis;& aru funt gradus "rins indi non indui s militcr' c quidditatiué, pra Y Y Schola Late pieno Mer.dicinus. 1etià diftin&io realis; fümawr pro ca diuctfi». tatc quz inter dao reperitur quorü vnit. pót ftare fine alio, fioe id mutuo fit pof Pes or aia ue fenfu fmi pofle» dn x ips. q»cg, att. 2. dic da fun&io, queda iind relag. né repctiturypotidici. real;s;. li vero magis, x3 3433 ngo í009$ . V 0 M oo eR M Nur Rr m M) a nen Dre Er.Bm Eo £ m» 9 £9 NO mne c m o£572z X [umiacarqpro;ca diuckfitate quae 'duo repetitum :quor&alrerü poteft effe (incaltero reciproce, nó pot dici rea lis; (ed modalisi; Przftat tamcn ab(oluté. loquendo cá appellare rcalery nó moda Tern,rum qtria nom eo ipfo, €p aliqua diro ita inter vt vaü eife poí« fit finie alio non é contra;.dici debent lo Iá modaliter. diftingui, co €nim gencre diftitctionis diftinguüntur Deus, crca tuta, quia Des cffe pot fine ifla non é cótra,& rfinon (unt modaliter! dift incta, fed tcaliter ; t&quia diftinttio modalis in fchola noftra in alia fenfu accipitur, q à Modetnis víarpetur,vtloc.cit:declaraui mus; Nc igitur pariatur cófulio in teemi nis,vocetur 1 (chola noftra diftin&io rea lis, vc ibi dctecrminauimus, cító.n.relatio nequeat cffe finc fundaméto, hoc nó ob ftat;quin fint mutuorealitcr d«ftincta;fed tiq nó fint mutuo feparabilia cü reten tíonc yppriz exiflctiz gp addimus ob nó. nüllosqui przfatà diftinctioné appellant realem non mutuam, in quo valde fallun tnr; tumquia omnis diftin&io realis cft mntüa, vt ibi probauimus ; ü quia quod re lationequeat cfle fine fundaméto ; infert folum, quod non int mutuo feparabilia, nonautem; non (irit mutuó realiter diftin&a, et hunc loquendi: modum ob feruamus in. Phyf. loquendo dc Vnione Aiíp. $ qua ft.9.. $2 e : 33 Procóplémento huius art. aducr tendum cít, quod licet relatiua videantur «um connotatinis habcre affinitatem, quia: dicant :juédam ordinem ad aliud; et ababíoluus cótradi ftinguantur; re tamen vera fi virorügs natura perpen datur, in mulis differre deprehenduntur; primo .n. relatiuum per fc; prin;ó, et di re&té aliud. teíp:cit, vt poter fibum, con potatiuum ver fec io et indirecte, acmunius. principalitct ; vt «oncretum ac cidentis, quod principaliter importat for mà; foadeo, K minus principaliter có cerni fübie: ; dcindé relatinum te icitali pcise 4 vk Lermioum. prai cindendo yalia, rauiene 5 con motatiuum veró rei icit aliud per modum annexi, et accetiorij przícindendo à ra dt Now . III. Bo dellincl, velat prédichmn:abéxtr.id.L. 635. té. v. 2;mavt terminü,fed vr (übie&tum; vnde conotatio ctiá in rebus abfolutis rc pecitut., vt conftat in exéplo addu&o de albo; dcmü differüc,q» cónotatio proprid pertinet ad modü Ggnificandi,nóad rem 1psà, vt di& à eft 1. p. Inf yractur« c, 4,86 roperitucin nominibus,qua ex eorü impo. fitione vnum fignificat, et ex modo (igni ficádi principalis (ignificati dant ak gd dur» telligere (ecundarió, vc ibi declaratum ett €xéplo nominis cgne, qua ex vi nominis figaificat cóme(t;ionem, tamenex modo figaificandi vo mA Gt figmcari dat in telligere tépus vefoercinunm, et hoc dici tur connotati; relatio aatem percíinet rcs ipfas, et idcó quamuistamrelatiuamy quam cónotat iuum diflinguantur .ab ab oluto, hoc t intereít, quod cónotatiuür proprie diftingiic terminos, quorua al ter elt ab(oluuis, alter connotatiuus, re latiuum veró diftinguic ces ipfas, quarum aliz.[unc abfolutg, alia relatiuz . 34; Quanta alk fit connotatiuorü ne ccílicas, nemo eft, qui non videat;pa(fiaa n. infciencjs »mpinguimus in hostermi nos cónoratiuos, vnde incófuló videntur illos ablegare Hurt. Arciag. et alij quid& Recentiotescontendences bói. nomina plata (imul fignificanria diuecfz natura s qua proinde nos appellamus connotati Ua, (1gnificare illaplura qué primo,& per fe, vnde inquiunt v.gvcritaté in actu mielle&us equé primà fignificare entita tem actus, et entitatem obic&i, itavt fic dcnominaiio partim intrinfeca, partita extcinfeca y (ic ét oipotentiam fign: ficare fimul perf&ioné incinfecam Deijacen» titaté poffibilem creatucc z qué primo,ac in propolito fimilitudinem dicere zqu& primo duo aloa . Hic modus dicendi cft 9inó nouus, ac à vcritace alienus, Logic namq; dixerunt noujina isnct t AM fignificantia vnum fignificare primó, && puncipaliter, alerum aát fecundarió, et minus principalier, quia cum illa res fi £nificatz fint diucr(z natura, nó poffunt ub vna cói rationc fignificari aque pi mÓ, quia fiait non (unt nata faccre per vnum, ita explicari ncqucum rónc per fe vnayfaciédo aüc, qd vnii fignihi cetur prie gnario»& aliud tátum fecundarió, nó ime Kou uc wo s MA 6j X Dp VIT DesPrddicam: Re/JoGDinih 6 XV. .0 pedimueiwnitas concepcus; vt norat. DoGt: ad. 1t:q.3. ecgodum iiti Kecearioreslifar quüiurit ces diuer(ás pet /illa»cnomina im fortatas arque primó:figflificar::; plane: dettraufit vniraté conceptus. qutaxob: e&c eam diuer(icate hiequcuof cffe pet (e par. €es vnios conceptusnon ergo fecedeadü: eft à confueto modo Dogicoriexpkican € hoía illa connotatiua et iconibtario ferminorü ficexjlicata nó e(t darináda, fed potiusabommbus:ampleótéda vt su. frié neceffaria ad declatafida:placa Philo fophita, &c Tlscolonica s duratio in; crca tió' coiefuatio 3& alia huia[modi fime Coünocatione oWequetrit: perfecte expli «ari; ve fuis;locis dicens. o c0 no CNeruti tarrictreft ex alia parte; non in emnibusferé termiais mifcédam effecó riótetióticm y vtfaciunt Recentiores alij ci Süarcy ; oco? expliéandz e(Te. vt ip(e facitqued po dic alicui reiladuenite noua. «ónotatió et ex hacinfürgereinre moti, &rintrinfecá denominato q priásinó ha bebat, abf; vla prorfus eiusceatatiobe ; Mi i aiebat aloud: qaodprias nófi crat fitrille, deinceps denominari fiuiile (8&6 qi &l€ inttinfece quia habebác in fetotà tr; siillicadinisentitar€ ) poft productionem siherias albi ?plane hoc prfasrepugaat, jid nequit fieí realis; et phy(icustran bere dius contradi&orio iri conctadictoriü fine aliqua reali mutatione y fiergo hioc butt? priusrióndiccbatur (mile; et poft itóductioactm álcerias: dli dicirut: reali: t fiftile; certe fi hattidenóminatio'eft 3átrin(ecáyáó re(ültatyi(i pet ahquátn inz zfin[écà toditate j &'mriüratióne illias ati y téc vncüam explicabitsaarez, quoc odo prafercimi rebusctcatisdati pol ? noua ceréetatio »& imrinfeca denos iraíaciaj qüath prius noh habent, abíque xil prerlascaruamutadone c oos 3ó . omiaq aazonciasi mon sposzhiagn x os RUDTTC L5 y,S:tg moni 1H. 221 511 [23 RIUDe12)14£012006cunttriocgmanaliunfundameniadiruentur.ATeesrefolutionéprecedütt.ac71XCyguuntNomidsalesitiadétoritA35608:P hyfito,vbidi(erüsvéibisdocer"Wirelitiohénóàdatémotü,quraducnicavescosun ibiioieeiusasiutd"2:tioncp eríólammutationéakeriusextre »tib;déinquiuntaffezere;D;An(clinMosnolos;c.14:wbiait.vnü hominem. ex na», tiai£atb alterius fictiei i milerb, equaley! &ciabíque vlla fui mucátioncy; vnde hac! decauía ibi de nouo admanicin; Deo dest nomjnationcs relatiuas ; quía; x ip (isnule; la fequitub mutatio ime yfient ego: (a]« uantut: rn: Dco verse denórbinaciórics. ee latiuz ab(qj diftinótis. celationibus,nquag tnutationem faciant ; itactiá imalijs. ome; nibus (aldari poterunt ;jac debcebus ; (à cerent autem mutationem. fi cient: tórs mg rcales fubiectis: fupcradditz ;15.1:) 7 oRefp:Do&ocin 2.4.10: (Gy et $od& Y«Qa1 lo6cquoL 1 1: R; Aciftzibi affignas reto przdicamenta fit per (emotuss enam forma propria acqui (itionesac: nón üatcatquiramel y éxcladitng ab. bao gcnece rwermratier vue ris SLUT niéci»; vty opriiácqui fr uoné habét, eo pice rir cofequü« tur extresma iá pofitá;fed séper ip accidéa trem car abfoluto acquifitórin ühctó relarótami jncqs:ibi moti p» fi t ad'quécia refpeétujimg:conecdit mo tü ad Vbi;quià ett de gcnere corüre(pe &uüjqui non neceffariycóféqunmurexa trema in effe pofita;jideóq; proptiamhaa sohicigis e pófsür ionem ;. Arift áit Doctor; nebare per huiufmodi rclationes fübiectü mutat. iharatione.có muiter di Anilaliüd efto m:fu bicáifaliter fc 'e'àünc y quánypriuss atari bpm aeg relatio» '"DvAmb.& Simpl,cit, expre(TiTimé,Sc Ariftipfe $1/Met. c4; dunkaib., toc. efle: (pecics marationis; quot entis;fed.cátüas negauiv mutatione proprie diétás qua; cfi ad termini propria anouicatcfis bile, et per fc ititent i, abrágétc; Ino ita, (eexplicatibid.y.Phyf7i oma poftquane Sauitad relatióné eflt per fe moi fenfg: "explicato fübdit') quare si accidens vo» tus boram efl j vi benà hicnotarunt Cos fiimb.qut; Et fieetiim exponi debet Am» fel.prs (ertimquià mnfiécap. modibillü: "oquédi,vt iucert(t pratermittity vt notae (Suarez difp.gy e&t fina. à ampliüs. ritcédat; vcaliqui yrgerc ex caauftorit. ANI ÓIURUMUR: Lies ME £. HI De difinc.velat. predicam. ab eitr-dr.H. $37 fofitü dixi(Te, et ide fi D. Anfel.nó ftat amobis;alij Patres non defünt. Ratio ait cur denominationes relatiuz dicátur de Deo ex tépore abfq vlla eius macatione, eft quia dicüitur de ipfo períolà denomi macioné extrinfecá; per terminationem ni mirü relationis in creatura cxiftentis, vt paffim Theologi docét;neq.quoad deno minationé rclatiuam licet argumentari a Dco ad Creaturas,quia Deus cft a «cidentis;non ficcreatarz,vtnotat&or1.d.30.q.z.36Secüdoargaütróne;pofitisduobus albis,quoc(iq;alio precifo,illa dicnn tut fimilia nó rantü fundamétaliter,vt te deri folet,(ed'ctià formaliter, fimilia 4n. cx 5. Mct.dicütur;quori qualitas cfe vna.i eiusdem rationis, talia aüt foret illa duo alba abfi.vllo modo fuperaddito,nà modus füperadditus((i datetur) nó vciq. faceret illa eiufdé rónis, fed' talia reperi ret; (i6 é argui pót de duabus quanritaci bus Wikuribur ortho alio fccla fo,pr&ter eatü enricvates fiot formaliter e quales,quía equalia formaliter dicuntur, cei t eiu(dé mé(urie nec pluccs.partes ontinétur in vno,quá in altero. IHdé ar métü,& cü maiori euidétia, fit in relatio nibus di(quiperantie,pofito.n.albo, et wi grosquoci ].alio feclufo,eo ipfo sü: difi m les;ti.n.(ngulisaddas relationes di fi militudinis,hz potiüs cóueniétid causat, quam d!fcrepantia, quta ille'dose relatio '! fits sit ciusdé cónisi& rbagisinterfecoa tienitmt quàm albü;& oigrü fic € pofita itate palmari,& bipalmari ftatim quoc. àl:o feclufo süt formaliter in |! quales quia formalis inzsqualitas có(i (tit . iminelafione pluriü partiüsquam aliayfed hác inchifioné habet bipslmaris formali scr, non fondam. ntraliter, immó quic lid fingitur addi,non poteft facere inz E P ak y quia nonfacit quantitatem maiorem. vel minorem; cü nóoadd t, ecl M X »(d (apponit, excel süyquo . bipal fupcrar palinarem, et 1nzqua Vicas formaliter conüftt in tali exceffü: . Teir(us hoc magis :dhuc cuidemer ofté ditur, «9ia Petrus eft effenrialiccr diuer fus à Buccfalo, ergo relauo diucrfitatis, qua fie diüer(a dicuntur, nequit cflc acci OUT Lok. xcd Ln. SATINdens eorü entitatibus fapcradditum;quia tunc per illà formaliter denominarentut d:uer(a accidentaliter, non e(fentialiter » non.n.caufa formalispót producere cffe &tum formalem feipfía perfe&tiorem. Tá dem precifa (imilitad'ne a duobus albis: diftin&ione à Petro, et Paulo, diftantia à Celo;& Terra,& tic de alijs,adhuc intel ligitur fta fe habere hocalbü, ficut illud y. item Petráe(fe diftinctuma Paulo, celi diftare à terrayquàtü prius Sirurfus dica mas data hypotcfi res fore (imiles fanda mentaliter, fic €t diftin&tas,& diltantes . Contra vrgét querendo, vnde motiuum habeamus ad ponendi aliam fimilitadi né prater illam, quam fundamentalem di cimus, nul]a.n.experientia:id conuincit y uia nec illa formalis fimilitudo in feip [A videri potcft, nec ab ca vllas procedit eífe&us, ex quoà pofteriori nofzatur. ; ergo prater fundamentalem pulla alia» fimilitudo admittenda eft, nequ: diftan tia inter Colum,'& Terram,.& illa ipe fa form;lis eft dicenda, 37 Resp.vtibi,duoalba, et duo pil maria,féclufo quocanq.tefpe&u ;nó cffe: fimilia,& gqualia,nififündamétaliter fi eut pa(Trm dicimus fubit áciá füblara fub fittentia nóe(fe formaliter fab itétem 5. fed't:nt& fundamécaliter,ac éc hamanita, tem pracifa rifibilitareremancre rifibis lem tantü fun tamentaliter, nonformali ter,ynde cam hac do&tina ipti: A duer(a« rij in al jsvcancur,nóelft ; euc cam ità fe ucré damnent in propofi«o,nó;n, facilius: vnum a(jeritur,quá aliudyauc ergo omnes: prorfus modos eliminent raut et relatio ncs$admittant;ad impugnationé hiriasío: ludonisdeductà ex definitionib: (imili tudinis, et aiqualiratisex $ ; Met. dicimus: cà Scoto cir.in 2. H. ib: definiri per fun» damncnta, quia cuf relaco in fe b. minie mz emitatis;ac imrelligibilitatis:, facilias per fundaméta digoofCitur, et definitur. Sic ét refp. ad idemargum; factü in rela tiombasd.(qui parantiz;nam inalbo, et nigro requirantor relaciones dili militu dinis, vt formaliter d:íh milia dicatur, à licec ille diffiviliadines: inter fe: magis conutuiant, G:albü ; $c nigrumy.tà banc: écnominauonem ills non prabcut s (cdi L QUI Dédlisgeue jeeictte MER QUIT. 6859 jedgtta&isy et loco diílitis numiii ióaddpliciais qua mupérus quater riis hoctiiméan:cét iduplus: ejnt i ;j, itifiderec m. im ils. quatuor. hoa qiibus; ficuter. : negauimns (u i05 iim«efle accidensc realiter dRRUSEUR nl ré büs numétaris; lici n.pco io deeelatione:dicendüm, tti non Sie aaend vélyrelausao ci bnoi bt ib£6: TS(scudov. ex: Nbairecit, nullü:f iab Gerda; imas pprimé né cffanidi id«Fiifiquidiéncat jordirié in yauer(o; Gra ;dfte fint livipfoi:dmn ont ord inco) ad jid) eae hac eftinconachiens., c0. oi ifia fort lv voüerfo y fimt adistuicé. ordi" Ráta iN eofine tcs nio vo &otar Doótor X36 im a Sem quts conia negantes boc qocemóbigéis ebd Ibitófdplit e. Mcty «és Ciresdorh. rp tales imconaex aim faciuat xBlünd PfubtTanc lá pneqs b continu tetnisositddo im cncibusánco nuc ait, RA adipriimsi mulatip ad.fa iUhedpiidiiondscitcoamntm dh me di pesa pota v vit TT RA pd amuta «Foris hoi rRércánut Neélgomcóuenicns efti vp0j et eoücavenncstótcónceg crc félitioués diftinttiomis,diitài ig a quat Rit éncra im xnigerta:gquiayr ami 7Maor ái Aducr(icionmn adipirat iunesdri deciceisportáreunitiatn efiibnas; Neodi cat Aaefa citoquod elt nonironisdu Tóc, magnü tamen, X ibroliecabile omus vténtellectai y má.ceplicar Marr, norieíTe iones; niti ifitelle£tui to Jos Ecàne d Paicloludo «oci vidcatur conirracs.chy Syiefíca j re camen veranullamalia/baber xipüd cosiconfutauionem yratct adanca» biotfes! et ckclamutioncs yit ipfe facctur Hiireait.S. 28; et ideà bané aitlocatgu üimyquod'quidam tanti fáciumts ouhal ludere; et adhuc mitus vrgecin feg fédtia S. Thotn noh multiphcanus rcla tienes ad malriplicarióné numericá: ter» iiáótüo; wquicin quod eadem tiaiit dihej qua 9nüdtbam telyncicbát alcerüa te et illud,:quod dc nono fir, SC quà dà petit vilirex his;alterttnóL omui torü fipüididen timplicisec (ed toldncad illud vidé ihe fentétianótahca yatierasads mittitur invmuer(bjncctanta rclauonua copíain eadeni tej/ lunc meatodacdrg ad imc nkurinjdam erguré Zr; beats n! A pellarung co quod nogconmnca aif pic ibcay Ici MEME OHp 4d. motum digiti vos ebésgwnatstb 5.sgt Ad iva) (ibt imodieuadéódi apart Maur. ett 21.d.39:q pa ad;duosr edieun itor, Prunus ett eórum qUinegant re tionem ycxé:, o ncopnté produci. uu xx dicubi qelàtia &gs post, PATER Y lam eoncautari;al:j dic ü« proi id po cap Mart; quia écia io potius efl. (oque la qipr (mótà, Qaeosüfbehus y;indà sasitacie "futgar ps dii mánacénb ostro) is 100 du iem cthculMaiwxecoriuem (eurn do. idc Maditrss dithbimg iic ide actigac phg ficasxanecephotreu (a Merapht ligas x oes vulc) Margó);& airluclecundaas «tionerejarieniai graduci à; terni9.in stundahaento: jua jare. i00; £0quurit de 3tcy mimatüováat om iterég ous 6 psrieo 2ficis podtula tatio phyjca.y Biemodus xclfaadendi ad: propolitamn ddfliquleaui, ecl cit xbnninàtalíus s vel. Colum confitlac inverbisgoctiumoang.oinne cns £ calc zereátsi jozcrü odturzexiftés habete e4a 35ifüi productus thmedigtéo wel Giluig umediaté ; «ci talb: lit veré cau(anim yat ribonunétaplrocice e«nrüyr to. n déronah :quis etfcatusalyali qua; cat(a y, v. dà hinalraaphorice cau(atusjadhyc t zdebet ciarílignari caufarcalis Xi phyled: n9 ergo fufficit. diceres quod iclatie pra ducium (à xetminaactione metaghogca; :iéc etiam dicerefufficityguod cius cau(a ditas (it oxctapliyá cá; qnia pecibanc nó pro ccdic.àrcaufae fectus: realice dit inétus, cam non fé pec vérugvinflaxua phy ncumy endcdhoc modoos Scottita dice | re folemiüs paífiodtan à :£abicéto cabiari » uidicam nod diftmyunmus:cealitér ab d ;lo, rero: liec qodo dicámus relatione sCau(áti ab exuremis, nomam ius tà: rga diter di ucceaus: ab illis; Miei d uod.cauí&turpermelulàe «iájócraturalé ícqaiciànasquiacéfudsamrual, 4 dunamanomaumalsno eiOedurerap xetBgiepuaphyficamijniltquabdofumit Tioccaufulitate mi fap yia !tototx 4oidítenil;musohi(po y: Myfcqu 2ode baut dicetid: aodot» i T hzc rotülramoia: et lg rit zer Ccc 4. eu T4 VELUM . comic; Metüm fc rcf 449. Difp. VIII. De Pradicam. Re[pelliuiss Cxofalitatem, tollitar via probádi aliquid efic caufatum in vnucrío, quia calor di «ctur fcquela ignis, compofitum fequela materie, et forma, et vatucríum fequela Dei,non autcm cffe&us corti, Nec tandé fufficit dicere relationem cócaufari,quía yt ciiambené vrget Mait. ex, hoc; quod caufctur cum alio, non rollitargquin veré caufetur, nam et Arift. Phyf.. docet formam non caufari, fed concaufari,quia tion per fe fola producitur, fed ad proda €ioncm cópofiti quod tamen nó obftat, quin fit veré producta, Ex his impugna tionibus, quas facit Mair. deducitur ips ü fentire9quod relatio veré, et realiter cau fertur à termino,vc] producente terminü . Sed certé dum fobdit caufari non per aGionem phyficam, fed mctaphoricam, intentum fuum non affequitur, vel potius mos non a(fcquimur, quid iatellexerit pec actionem metapboricam, cum non fatis fe declaret, ex quo an(am fump(it Mar dubitandi, an textus it mendofus, et . potius legendum putet a&tionem mcta phyficam,quà m metaphoricam ; fed etiá fic legendo, non adhuc Mair. probarct intentum, quia caufalitas metaphy (ica i5 noneftreilis, et per verum influxum in effe&um, vt diximus ; At peiusomnibus loquitur Vulpes, dum ait relationem pul. lulare ab cxttemis pullulatione rattom:s 2.p.tom.1.difp.7. art. 3. 42 Alter modus dicendi. cft eorum, Qui fatentur ingenue relationem veré, et vcaliter caufati, et hi ruríus diuiti funt, quidá .n. dicunt caufari à olo fundamen to pofito termino, veluti códiticne, qui dà écontraproducitoraliteràterminoinfar.dam cntomerépaffiuéfehabente,vclàproducenreterm inum.Etaddifficul.atempropofitàaiunt,quodli cétnequeatgcrslmitataminquacunquediftanti aproducereformamabíolutàpoflctamen£clauiuam;itaTatar.bicBurlifct,&Vallotra&,Formalit. et Faber cit. ac ét Rae uus, qui addit relationem produci ab a gente, quod prodaxit terminum; propter ica. Uns ad fundamenium, et intcr alios modos (excepto fuo )hüc Ma ndat, vt magis de mente Doct. endo manifc/ta con. mittitur petitio principij: cenentur.n.af fignare róné, cur productio cffe&us ab folati in quantacunque dittantia à limita. tione agentis impediatur, non aüt produ &io relatiui, nà asensgqué manet limi, tatum invtriufque produ&tiene, necrae tio à Ruuio aífignata fufficit quzcitur n. quid fit ec correípondentia, cermini ad fundamentum, et qo hac poflit cle vare virtutemagentis, vt agat intàta di ftantia. Zerbius $. Met. q. 17. prppé Giné tcnens hunc dicendi modü., inquit, qu uiuis agens inordine ad effectu, quem p c primo producir, requirat contactü dic menlionalem, velvircualem.cii ps ffo ; no tamen in ordine ad cíffecti,quem produ cit pcr meram concomitantiam ; et hzc folutio eft Baffol.1.d.30. att.2. quz fané maius habct fundamentü,q aliz, ex his, qua habct Doct.in 4.d. 10. q 4. et 5. vb: expre(sé videtur hanc vradere doctrini, quem tf Zerb. nó citat. Caeterum hanc quoq, folutioné oftendimus elTe infuffi cienté difp. 11. P hyf.q.9.in fol.ad 2.prin. vbi etiam explicamus Doctorem loc.cit. 43 Frazfítat igitur diccre relationem gpximé, et immediaté produci à folo fun damento, pofitotamen termino, vcluti códitione necef(Tarió requifita, pet reful tantiá quandam, et naturalem (equelam, que tamen nó excludat vcram cflicientiá eo modo, quo dcícen(um dcorsi in lapi de dicimusnaturaliter re(ultare cx ipfa Ja pidis grauitate, ad hác tamen re(ultantia Cócutrcre remouens prohibens, vt códi tionem (ine qua non;quia igitur tcrminus non cócutrir per veri, X phyticü ipu xü ad rcfultáuiàá relationis, hinc cít;quod diftantia no cbítat,quó minus pofito tcr mino reíulict relatio in fundamento ia quátacung; diftantia, et multze in multis fundaments ; hunc dicendi modü, quc cóitcr fequuntur Recentiores; Comjlu:, Amic.Morit. Io.de S. Th.docucrüt noltri Licher.2.d.1.4.5.ad 2. Ochá, et quol. 11. rcfpódendo ad inilanuas contra cccuium dictum; et Bonct. ih (uis przdicam libel, de relationibus, vbi ab initio nonlongé fic cü cgregié declarat in hac veiba . Die camus igitur jd ifta dependentia cí]entias lis relationis ad terininüc[t qua dà cocsi gu dA oe Ll dh b ada css . Q.1H. De diflincerelat pradic.ab extrem. e2dri.11.. 623 eec ipsü termini, ficut lud (ine quo non;quia nec preduci, noc vófecuari à quocüque .pót fine termino, et cx natara fa habet hoc, nam ficut. vo luntasnon pór volitioné clicere refpcótu alicuius obic&i,nifiobic&ü (it precogni tü, &tà cognitio obie&incc cít caufa "produ&iua nec cóferuatiuaynec fübiecti «à volitionis,ab illa:tamé dep£det coexigitiué, Gimiliter intcllectusno clicit intel-Je&tionem, nifi circa obiectü, et tamen obicé&ü à pluribus non ponitur caufa cffe iua, nec cóferuatiua, nec fubie&tiua intelle&ionis,palà aüt quod fic cGformiter efl dicendum de. dependentia cflentiali "relationis à termino, quoniam ipfa rclatio eft ralisencitasde cuius natura cft cp 'nó poffit cxi(Lere, nifi terminus cxiftais hec ille facis erudite; hic denique dicendi modus tsibuendi toram caufalitavem rclationis.fundaméto pofito termino; vt «onditione colligitur ex Doctore;qui loqués dc otigine rclationis, et modo,quo producitur, non (emel ait, relationé confequi fundamentum pofüto termino, feu qermino non exclufo y ita loquitur. 4. d. 33.9.1 D. et quol. rr. et alibi(epe. 44. Ad 3.reípondet Zerb.cit. q.16. $. Tropter tertéum in finc Bullam relationé in (abiecto fuo c(Ic accidens exteaíum, aliter qualibet pars eius denominaret par té (ubic&i,in quo fundaretut, ficut et rcVua accidcatia.& confequenter quali" bet pars hominis e(fet Pater ; Sed hac folut:o przterquam quod admittit accidens indiuifibile rccipi in fübie&o diui4ibili, quod (olam conceditur anima rationali ob eiusindependentiam à (ubicto, adhuc non cuadit argumentum, imó 1i tota duplicitas eft, non folum intota, quantitate v. g.palmari»fed ét in qualibet eius parte, adi uc magis fcquitur quamli. bet. partcm denominari duplam, vt inferebatur in argumento .. Ideo Lichet. cit, . 2.d.14q. $ infol. ad arg. Ocham. $.N4nc rcflatyad pcnult.conccdit, et ipfe1clauoncm duplicitatis effe indiuibiliter in(ü . bic&o,lübdit tamen nó denominare partcaj, quia primo determinat fibi: touim, et non pattem;& (ic nara eft canti deno . Munare totum 5 quamuis ex, conteguena dicatur ctiam effe in. pattibus/, quz doGrina veta eft, et poreraz pcr eam Li'chet, fufficienter argumento fatisfacerc abf; eo, quod concederet abfatdum 1l lud, quó relatio (it accidens, igdiuiübi le, et in fubie&o re(idens indiutfibiliter; dicimus crgo duplicitatem,gxqualitatem, 4 alias huius generis relationcs elle diuifibiles, et in fübiecto extenfas, non tamé partes fub céticodem modo denominatc, nó quia patres illarum relationes fint altcrius rationis, ac a iherogencaz, vt hic dixerunt Coplut. hoc.n.oimninó irratio nabile ct, (ed ob rónemà Lichet. allatá, quia illz rclationcs.requirunt. integrum fundamentum, vt fiac denominatio, ticutz anima, licé fit eiufdem rónis in omnibus paribus, nó tamen denominatur animal qual.bet pars. fed totum dumtaxat, quia nimimm iud folum bi dcterainat, vt pertc&ibile adzquatim, fic etià modus (fubtüftentiz. in fententia illu poncnte litiüum non denominat fuppolitum.s anc, et illam partem aquz;íed totam illam aquam, quz non cft alteti vaita, et fi modus hic etiam in partibus reperiatur ; imó inaccidentibus ctiam habemus exépla.cotum, quz denominant tantum (ubie&ü adaquaui,cciam(i (int quoque in partibus,narn longitudo palmatis v.g.cít vtique accidens ; quod non (olum ctt in toto palmo. (cd etiam omncs, et (ingulas eius partesatringit, fed qvia hasinadequate tant ü refpicit, et rotam fibi determinat,vclut adaquatuin fubic&um, ideo tot. duntaxat palmare denominat tan1ü,non ycró partes et ideó dicebat Aciít. 2. Top. c.1. nó fempcr tenere copícquéctiam ab incíTe ad dcnominari ;vetam tamen cít, multa quoq; cile accidentia, &c fcré omnes qualitates ita (e habere,quód indifferenter denominant tam (obice adzquatum, quam inadzquatum denominauonc ciu(dem rationis, vc albedo in paricte,calor jn aqua;lumcn in acre,quotum cxempla affercbantur in args :45Ad 4 rcf p. Doétcit. in z«in (olad 4. H€ric. onqualibe: relatio vniuctfa. Iter loquendo ditiingaium realiter à fao fundamento;fed tani illa, fine qua, óc cius termino fundameatü exillece pots IE. : 3 «tun $a Li fpa PU DisPradürans: vé beau VA. Q. A m.fufidamentum (inc-illa relationes E diustérasimoporett exi(tiec; hoccftíndicioni vhanife ttü:di£t impio HExchlis yi 'efgo rclatio:nequeacex litere fioe funda fnento;idqs ab inrineco: b? fepngbct, féquitór,duüd oj ille rf pectissquo.pofiitür, vel Corcipiur dd (uumorcbecri fün dsniémuniyfiucadiliud proferatur, vcad "ádycut fcalicerinliaeeec sel à quio cealiter ditteoguicaryvelahó n30;tu qd'fimerzea»Ticerddenoificaws,ita vtícipfarealiooad à 'fondizmétü vefékator, yzab»ce xfi dla » ytilhi fodligrets)ve diflumilisy)iragzin jiro pofi otelatio'drftin&tinis Fetri à Dauio rt edaquee talia vealiterà Petco 5 'fcdhec 7 alieras how eft alia relatio rcaliteriditlio 8d telirione diaértitaris ja: Petrus Is diftingeitor à-Paülo fcd cft (ibi ccalicr 1 eadéyitast feipfa rcalicet tais relatio diTftitictionisfivdmerQlà' Pettosqua rcgu? f&adhtiéndbis:decliratiDoérr cit;.fub SN quandam inftantrar facit Ochà coheta allatadido&orisolurionem ;quam iet stridens crie Qm 11 3? Sedrdíéts; qdamuis diuerhtas nonalia : diuerfitaic y ded: (erp(a dicauur diiei(a à -Petto s qnià nequit effe fane illo: cum: t "i eitis fündarmientutit-Xamen Decus nequit 7 eei feipferdiuetfüsa diuct(itate qua dif"feità Paulojqiiibpór ettefine ilia, atque jóindigebit alia relatione dittinctayqua ?diuét[us dieatutaprimá:lladnierfrate, E cin ab itla (Acàndadiueristaze; s ""di&trát testicery quia:por effe ime ilia; cur füs quóq»alía indigebicrelationc diuerf do dicatur abc diucr(ds,:Gct c disi finis Refp. quod/ficoo cxparterc. ""Aitionis datat flaut;cum talis z (gi fun7 dale nr ü sequiceffe tbe ila; &eiusccr"minoyvt diétd tfbita dotirftafüs ex por L te fundaimeri in eo?gedete Ps quoda r'tjó3liüd'dewómiuatydicxnasoria 3i drei "ur alià vifioxrevmita vmonigqua'iügitur tormancc productio diciwr alia. produ. 7€tione produótay& ró eft; quia gpeft;Qyo in aliqüo/geneve; nón ptelóáppoun au . Lbie&o aliud Quo iméódem gcnéccs vnde Tatar; hic dubi. in fine dac duas rebülas «x DoGtore clicitasprima ettqmanao àliquid eff tale denomiiatinà € aliud eft formálitertale eut flandum cft in nilo quoárjyf ipm altersale; Altera a ink A avion Mig «Confirmaciui gàdd o cus &tilejt mie -d'yumcib ili 42-ukdote à nénoparies tali untedima [eis adosd ure iy f ed tsi ifeipjom 13a edited wc idmyquado u&brna (x pius boni in :Phyf; loqugodo d:éhis ulodrsypraeceüid Oquendo de re, ivone $rodicboais; et ca faltiatis di(je. 7:4:2: quomodo nom aita pródudtione di i cacuc iéodüéba s Rage ad iro; licam der zfàcs Pcorum nce eéis zzvlasiopás; diy e -tatís ion dici pro sie darerfümm Gier hec 2miaterià prope id ;ciuci imioni vasta ; óc ikatio E quia fscuc nb labor: Quoy ita ree -porcítadiiei » fed folum dicetur diductus exttm(ccépét terminationem di'ucrfitauisiquam diti pesma diuctfitas ad "ipia -Fetrum-y quaé cft cam ipfa teahrer ridettiFicata, gro«qidovideid«éga in-PbyfJloc;citzquibus fobícribit Ponzlue:o. 117. ci u$ Ads aídzanc Scotill z-paffim t CEhowifte poflc;auczclationem fic fine "esummis ét deipot&izabfolutay obie(feg "tialé depédenciab eis j:aut extrema fiü "relatione ob neccíTaniá cius(equclam a ca et hanceffe ácniéDaoétocis teltarur Licli.ci.in (ola hocar.gy erat 3.Ocbà, et Bargi r. d. iaps-dia vbicir; loqut. «tütde vélatione iatciofecus adücnientea ;fémperconftaiter docet Icquicabíoluta -ncceffitave potitis vut emis;1dqi Cr tener -Zétls cite Etad:probauoné ruríus negát "priubtealiter/diit inctü:po(tceriori pof "fe ab'ipfo fepaksri, (i hoc ex ilo dimanét "pecnaturalé(eque[a3ac nccaftariam xoi. "éótbítantiám; et atleranc exéplir de fubfiftehtia's qua-tealiet diftnguiut daas Atta (übttantia]i s et cftipodteriot ea it fisora 4 quantitita,Sccamé siéOcmincefaderesavufà(imeialiquafü b."trftétici3jquamREdfin efiuras/co;quiaficaliquidatyüci!ellitàtchiatoti feqaüncardtlasentitacesz.AtGoxírihancicómoneim (Uluuogcn:fkàrNeotericiSuasÁuer(a. Amic.Blanc.gxü«Deus'hdexeirlibérecocumarad qualibecetRetárpotió oterannoy&fun dasnieiitospor(ulptodereconcuciumradreslatiónéinyBccrtüefapud(1heologos;Dspoifeipipedireomuécaufabtazcmcaufakejauane:indpfonQESrEDEmvvnoebasErerisreieriedeTipsaljqn&camen distinc dd cóucrere oegcilacibimece(D tate et ex fi uppofitiongyga: id ger ea Rrcrfrlionegn cessio esp Ja dp oA pais fp exiftcaciá pari canere ad naui ralétez! [One cedr duet ie defun Eaailyséry Quia toti « RU Mina srius;elt concur, D cona it ad. exi iran dn ijcauarom lumumodi «quod, dida io Mu e » Cit. in 2i M jl;ad obiettio Và xus Mon f. tenetfinailesme BERN E TEES: Fiaeci agent bu das pes Vader en aeptioru. Ex £i Fd rcu cft Deira ET dac k€ COCWCE E 1 »4d; dE 1 depitae sitin ce(ulvati; fo, 319; cécurrir ad M da n ENIM, stir modis era pene unes ) el loni ao nr €CÀ Jp cát ide m1 Poffecergeciusgrefaca (a 4o. 3 Scottus npugnari ex€9 y. qid loccb Docks liac qsfüb Mug, n&ye;tmzoffioilia&fepacatiortis diorü esti iet capite pedere pósvel quiadum liy pazacayvel quia ynüzib priusyá quo effepzialuer de pendcetpo tjus 4,Sidc à dioc ne:uitab: €o fep iraavel demam, mapa ins ils le: poltca Inisru2 a» abjni: £i y.quod.pui'saequuns«(R Janeppfte| Fior neccllan à eitade li quando hee : impo ibbilzasprouemt ab»; min(e C9» ceullgude,libjedta, S palliono € quo yihilg esl sey din tano ab lione «quo BÓ gor. elle lineconuad. Goog: elt prius: &0, («d cft ppftar us naturaliter, vel fimul puo cum. fanc cx hae regula Scori ux apifede inferis quod 1 n cxtreRURSUS tont, 6«;,; aliadeft; quam ipfa.cxacenaa Tu: sb Denm; hac deeauíaaljj gai cocte omms et proprio Mare addideruac aicdad vngae mm II. Pe definite loesplSn d GR MEL IT. 64.30 raul gef: lida «i&jcgg repugaaz fme.illa con Valid UÉpe alitas; fenacis boc ccit;pr vocas Del P cansam iur dominia rio nil polisas.. a à Dro«oícruad.exccema Gne xela SE ita. Booty in hoc pradics Mir, et Fab cisbepha placettaeráco m modii 9; Rn my9ccuryt poc exdittis q» pearceda) lla regala Doctoris valer | pus zl Lowe sialisimnolldras nori Sae og rt ap Vitcglegg, nara, prige, ris, SD ab. al laine picos ipemet explisatin hac q» ficautem cft us, prognüito, qubd mpo(ljbticas feparatio nj& s et tieccifaria eoacy io eHEemo rm ei relazione proxeoit;nà ab iatrinleca natu. rajfiagulorü ie Ani [ed.à Gmalrate. dücarionis cui Ambo, cpexiftur,qua vii. illisett accidenzalis,quia vnd de(tcu: poc. alio reaagenre; $ed quicquid fit de hoc ». cocladimus, gti pec pofibile,velipo(s;fibilea,daobasalbisauetur, "telaio a; naymanerét (Lava formaliterile Bol fqndamécalicets vr; dice isst nt «49, Ade licec pümerus.ex dicbs egi Prices, nonett ens aliquo: lpxi eA nis cd olno aagfriry Bai xglauo numasia sn 4 guae [3:53,no cft vna relacio (ayplex, led i8 quoli (ubie&» (ua xeladou gasket: cid pacs eo. paneasiilm exalcit Tapas compara: tiid-fe babens in exctilu», vel de je ctu; pates alrerius numeri quod po; familiae tiexemplo declacau de pins fun tralicntibus y nam imQuoljber c s] aon ualienris pliciter. nx 3 [ed coadiuuaniis ad .trahéndg,& Ic ET lida conttiuunc i iategram araGtio,, is&eolligitace x Do&ore 4d. 1« q«2 7i £e (ol. ad 1pin-vb; loquitur cum particu. laduoracipa: forr? ob illos, qui tt; " ), 9 X ngoyctuaens per 6e vnamynon quia appoittug tac x gunóra qued A. x mi nofis avamegsi 4d hang; quit ad PU yawidet-go(Tunt. apud. Lachet, 5x x &. sw tie cda RA Wn goulfi axkagistaeiunt ; Neaceriet ene contcougr aa (qa ita glosiamuj de (u Íenréziaynag: wudeargamcatulam vaum Omni4 "xMUS INN STE AUIS sddr dee NC hd "WALEY .202€ LY ' wmegite valde vr. Difp.VUI De CPredicanivegellui 5 cmnia fump[crunt ab Ochá. Greg. Rub. ' et Autcol. (.d. 50. part. att 2,4 quo pratfertim mazrà partem fue note doctcina mutua; unt,vt nó imnterító (oleat àinobis appellati infiguisille Doctor Tromptua:: yum "N coterícorian. Alia vero args ta fpecialcs relationestágentia vt aGtioné, vnionc,inhzrentiá,vbicationem;&c. (has.n.oés negat veteres Nominalcs) in Phyf.fuislocis adducuntur, et diluantur. Poncius difp.15. Log.n.43. mouet co. xra no(lranfcntearia dificultatea quà dam ; q&sf»ait efle grauitfi mam, nec de ca focatienem ficri lolere;vidccir enim; qued fimilirudo duorumalbot am nó fic diftin&tá realiter à coexiftentia illorum, fed illa coekiftentia ett relatio cxcinfo: eüsaduen ens,cergo non datur relatio intrinfetusaduenicns-diftinéta realiter à elatione exttinfecus aduenicnie; minor patct quieilla cocaiftemtia aon prefüppobit aliquid ex parte fundamentivel cec amini, ad'quod neecffatio (cquarut, ergo 3ton cíticlitio inrinfecüsaduenicns;co' fequcntia eit cuidens; probatur maior; : 3n qua fola vidctur ede difficultas.quia» aton eft vllum 4ignam di (tin&ionis realis antcr ip(a, neq.cnim poffuntcfle fine feinticcmyneg. yoam eft caufa, fcà principium altcrius; neq.fübiectzgrar in füb:e«s rcálitcr diftin&is,vt patct,ergo Xe £t quamuis (inquit ) potient euaderefa«ilé difficultatem qui exiftimant cama EX och ba per potentiam Dei abíotai po(Tc fiu:ul exittere ine (imilita4line,tamcn ín (entétia probubiliori hoc. propolita difficultas; et ob id inquit Ponc.n. 45. iudicare va: see probabile quod non detut vlià relatio 3initinfecüs aduenicns, qua (t dillinita: ealiterà-coexiítentia duorum extteuro pua, licct fit diftin&ta realiter abexturcmis,que coexiflünt et per eam ceferunun Attamen tcenendo cómuniorem Sco: tiftarum (cntentiam refpondet poftea ne . gando maioremyquamuis,n.cocxiftentia «uorum v.galbofüin nó poffit effs,quia fic fimilitudo, nec funihtudo etan;quio ie cocxi ffenniaallorum, tamen: po: etfe füm:ilitudo linc vita detéeminata cccxiÉcutia;quamuis cuim varicturcacxifi&tiayqiiia eft quid (ucceffidum, nam dicit" quscaqdenponighod eft quid füccef uum ramen non variatur fimilitudo, fique e(t fundamérum pra: cius;duo enim alba eadem nume: cut ncc albedo, xini rofimihtudine femperrcfecuntur ad fe inuicem non autem cadem numero du ratione femper durant, dum durant;neq. cadem etiam coexiftentia propter candem rationem coexiftunt. Nullustamen fang mentis ex adeó im: becilli ratione adduci debet adiudicandut probabile hoc abfürduni;quod nul]3 detur relatio intrinfecus aduenicos;, q. fit di(tiné&ta realiter& coexiftentia duorum exccemorum;quam ait efTe exuinfes cus sducniewem Quiamairaem argue mentum firfacilis (olutionis,adhuc tamé' non exa&té (oluitur ab-ipfo;cttó enim có: cederetur fimilitudinem duorum alborü: diflinzut à-Coexiftentia illorum;quia hec: variatur, cam fic fucceffiua, ad variatto«: nem remporis;cui-coexiftit, non vero fis militudo, adhuc tamcn pofiet argumen tum vrgeri de duoram Angelorum diuecfitate,quz men(urantur za0,& nontem: pore, vndé corum cocxiftentià ad communemdurationem: permanenten. 5» qualis cft zuum, confequenter etit pec manens; et non fucce (fius, argamen:um: igitur vrgebit faltim de relationibus fun« datisin entibus, que menfürantur auo:,. 1tod e(t duratio permanens, R efpó den.m igítur aliter cítad argumentum, qp licet finilitudo, et quilibet aliarclitio füppomat extrema coexiffentia., adhuc: tamen rcalitet diftinguitur drelationc il la coexiftentiz amborum ; Que-quidear rcalis diftin&to licet dignolci, vel colli « gi nequcat ex earam feparatione, adhac tamen colligitur ex boc coexiftene tia exttemorumctt veluti caula rclationis f(cquentis,cum a&oalisrélauo no caa (ctur,nifi ab exicemisa&u exittentibus, et adliuc euidentius colligitur ex diucrfiscfle&kibusformalibuscarum; nam coe xiftent:a vv g. duorum alberum num,u& ilia poteft dcnominarc fimilia, nam rae tionerciationis cocxiflentia tai coexis flere dicuntur duo alba, quam vnum ah bum, et vaunniSrun quia coexifleniia in 1! É-o 082-6 ns 0-9 eem amo 0-6 0m E" Ge ODD I" A0 o" E" E o UC ae à o 9 O0 Seo. EE isses tet di AE URB Ede eGuar mon [of p sie vetita . itatdáf eitídeas, d a rein nhen estt vel uet fitate fünddtut proximié card fim Niadoyvél diffinsilitadoyó autem in fim plici; et ata amboórü coexiftedria,quia y v di quántumad effeótum fora lem eocxittendi extrema omnidm relatiotitiiéodé todo denoiinanturs Có« fx: hic felució y quiaicam lioc quod:duo alba (icf coettiltant, ac etian vbuml« bit; Aa pint det snnt rat / ad effettám coexi(tendi codem avodo fe habeant y adhiic táme lioc album aliter fe. pomo oar paper ted jám in ordine adnigrumgquia ett illie: dc dhmicaeérü ditior » (icmilitusa: q6'&c diffimititudó diuerfaa important. m reumimemehe ves y corte tériírbictámut veta,-qdod nempétoéxifteiitia fit relatio exerinfecás ad eoieni un) duo entia aGbr exiftentia, rantümicdaqi(mrieter (e détantia, dirmodo iti coder tertiporeyeidetmq:duraptm ftáht y fequitur ad illa 'ece(fac fiojac iadifpen(abiliter relatio coexiften f étitic quani memorat Dockor x. d..3 9. $. guion nio ioqait eile rea: Ké, atho declaratnimo-fit intrin(ecus,vel excritifecus adueniós, fed Wielüid modo tit dehac nfiáoti y fofflicit peo folutione cufcatis Filsáeffe enaigrei Ouujed .cóà/$; Met.pün-4-fequitur cum alijs R.e cetitióribus (us Societatis Nominalium placitüm de indiflin&ione relacioríis pra dicamentalts ab exi eris; fed non adduit, ni(i cod(üetas, et decantatas Nominállim rátióhes-iam adduétas,&c (olutass ascftó masnificare;& corroboraré co Set arg borum orhártiefris, reipf$ cinentüuflàm imgerancvlaorem diflicültateta ; quae ex dictis (afficienciffimé son ddüatut. Aüreolus 4 itii tió quaidatii adducit árgumneuta $. Sed in vppofifuimy que catum péobant relatio hei ion darrin rerum natuta prater opus intelle&ds-pet modum cuiufdam inverualli ioietéxcr eina, vi vtibüitur Henri" uit QI Bede elu rica .odMII 64$ ca; dequo iari mp9: alia vero argumens ta;quibds probatart/1.nec relaciones (e» cindi,& vercij irodf effe reales; qao.fen(i conclud.nt pacebít infcà q. to. art; 2. ex» plicando relationes illarum modorum . : : "4f a 65:01, 2pnloldz2udioSbi» : Qv E ST1O-'LIEL.». An relatio guedicamentalis couffitae -pioturper effein, vel ad., vel... £a f pervirumqQs » jo 'tgpeer deem fentire vidécut 7 Qu irelationem effencialiter cóttitui praecise pec e[fe ad,effe in autem ercoauerite in (ecando modo dicedi per fe ad modáü pa (Tronis realttes idemificare jg» co!liganc ex Seoto 44. t 2.q. r.ita Trom. q:Mét.4.1.Ant Andbidem ; Mair. cit; 8C 4d. 1250.7.in fiae, et fic etiam lo nur Bonecéit. Alijew aduerfo, vt cet Rad p. picontr.à 3 art. 7. 1n finc habitudinein relationis-ad fundamentá pofae rant efencialem, no veró habitudiné adtetiminum Thomiftze veró ex D. Th. pq. iBarti zidicunr relationem confti Cai pleviransqufedefre ix óucnite tela eU pé e comer accidentis, e[fe ad sin tonc proprizrelationis, qu& udinermi,vt prafeindit à róne e(fendj in, qaidamedicunt non effé real, (ed'àab P wid ab v rcalij et tónis, eru et "Canacrenf. p. p.q.att; cic /Capreo s 25:Q. Li rime VO MeGa 25 LI Aj du fic ptizcisé (umpta volunt efe realem; ità pàtfim Recentiores: Thomifti Baanes; Nazár. Ripaatt. cit. Gcatiad. contto. $2 ttact; 5. di(p. 1. Complu.difp.1 4. log.3. r« Vafqaez p.p.difp.1 24.c. 3. Suar/in Met. dilp.47.(e&t 2; et alij communiter. 7! $r Dicendameit relationeminó tan tüccofticei pet effe am ; (ed etiá per effe inynontamcn eo modó; quo ponuat Thoaiftz j quaft efr e ir congürrat praes cise, vcrátio generica anie ] plicacác conci .quoad oinnes páftes;: in quod relatio conftituatar per effe ad probat óptiine P. Kada citccontra Aus &ores fccoindas feat. et tes ett ira perfe clara yt. próbatione non indigeat,nà om nes cum Acilt: róniem telaciuórum sépet explicuerant p hóv; cy cil joiwpe ug 846 "Dif. IL De Predicdm.reféBinil et numquam aliter, vndc DoG. 1.d. 2.3. yn. C.ait rclationcrn, vt relatio cílscfse ad. aliud,adco,inquit qp fi non fit ad'aliud y vtique rclatio non cit,hec.n.eft differen tia fpccitica, qua ipfam. diflinguit ab ac cidentibus abfolatis ; imó hoc ita intclli gendü cft, vt ipfum efseadalind a&tuali tcr, et formaliter relationem conflituat, ncn autein efse adaliud dp:itudinaliter tantum,& radicaliter;vr Atctores illi (i gnificabant,e(sencia.n.relationis cft ipfa met formalis,& actualis ordo, et babitu do,nó yeroquafi perentíar& Laculgás ce ferendi ynum ad aliud; quavadeb sen kft,vt eciamjn relationibus aptitudinali bus veritatem habestip(a.n. ét apritudi nalisrelatio a&ualiter (uà, munus rcferé di exercer; vnde nó diciwt apiitudinalis, oeka m fuiractu non referat, alu ratam non denomiucr, fed quia t£ ribus; ad quemaétu fundamegtü re. Xctts) adl) exiftit y (cdaptitudine falü, et io potéti2,qua de caufa rclatio illa, nó actualis » (cd apciredidalistantum nuncu patur,quod cott fignificauit Doó&t.quol. 33«infol.ad 1.prin. fic mobilitas v.g.de rominat cerpus naturale actu mobile, et &&u jllud RCM ordipat ad motü, Íed nonad motà ina&u;(ed in potentia tan tum, (cquitur Suar.difp.47.fcc.5.n. 9. et $a9is explicabitur ipfrà q8.in ine. .. Sceando hec ratio e(sehdi ad aliud (d veté realis.& non preícindens à reali et ronis, vt diccbaut illi [bomifiz ;tam qa dierentiz entium realium debent císe reales, cum.ergo [et eff e 4d. contrabatur ens finità, € accidens realc.ad cottituen dum genus accideotiii relatiuorü vciq.ef fc debet racio veré, et efsenuialiter ceilis ; tum G; quia relacioprasdicaajezalis nà fo lum c(t cnsrealc,& accidens realc, fcd éc zclatio realis,nà per eam veré, rcaliter fabiectum refertur ad alud non imiaus, Quá veré& realiter (it quantam per quà Xirató quale per qualitatem; ergo inrcla tjonc non (olum ratio e(fendi 1n,quz illi £ópctit,vt accidens,elft realis, (ed ctii. ra Aioscfiédi adyqum iibi cóuenic pracisé vt elatio; Demuay rationes omnes, qug jp bam relacionem cilc enscealeyofte adunt Ir ad cle real:, quawmas probant reali» tet reerre lubie&umadaliud. |... i.c «$2. Tertió,g»effe in coftituatrelatioz, nénon minus cí[sétiaJiter,q effe ad;& nào, tantum vi fario generica, fed etià vt (pes. cifica, probatur, quia vt docet Bargius, 14d.3. q 5.4 quo haius quac(ici refolutios . nem accepi mus, in fündaméto rclarionis, ercate, qua cft accidens;alia eft ratio fun damenis, et alia (ubiedti, et io in ca duz babitadines effendi.in (ant, apii » vna ad fundamentum fab róne fubic&i,. inquantum e(t accidens, qua proprie di citur inhzrentia;alia ad fuadamen:6 rc, duplicatiue (ub ratione fundagenti, in» quantum cfl relatio; € quod bz doa ha. bitudiaes in relatione creata (int diftin Ge, ex eo patet, quod relatio diuina in cludit rationem ef$édi in veluti in fünda.mento,nontamenvelatin(übiecto,cum.nà(itaccidens,vtdocet Doctor4.d.12.q.1.infioe,&fegrurAmic.cit.qgedub.xar.2. Sügitureffein(amatusprorónecendiinyvc]utinfubie&o, concurritad.óontlitutionemrelationispradicam.ve,lutratiogenerica,quiaficvcleftipfaróaccidenusin.cóiadab(olutum,&reípeGiuum;vel(altim«amnobiscircam(cribit,(iverofumatucprorationeeffendi inyvelur ia fündaméto;, (ané in hoc (enfi concurrit ad conftitutionem relationis y velut ratio fpecifica nó minus,q e(ie ad y q multipliciter probatur 1. ga relatio vt: relatio e(t.habitudo eíséialiter iter duo exirema, ergo talis. habicudo a:qué. cífca tialicer petit fundari,& cerminari.Secun do non minus implicat relationem effe: fine fundamento, quam eife fine termi no, ergo (i ratio effends ad clbe(lentials; rclationi vt rclatio eft, etiam et ratio ef fendi im» Testio.cadem funt principia có: tlitu€di,& diftinguédi;(ed Arift. s. Mcr .difinguit relationes;é& penes fuadamenta, ergo ratio effendi in-conftituit rclationé quoq; vt relatio e 9 ad cóflituendà relationemin fuo cile proprio et (pecifico non fufficit terminus, ícd ec requiritur fandamétü, ergo vttaq.tó cócurrit ad.conftitutioné rcelationi,vt relaAjo eft. Demülicet ro effend: in,veluc im (ubiccto, vniuerfaliter conueniat omnis bus accidentibus;idca 3; wienn có1uftitütionem cócurrat, vclut ró generica, et cóis, th roeffendi in, velot in fundamiéto conucnit pezcisé relationi,vt à ceteris entibus di(tinguitur, et relationibus dicamentalibus,vt ab accidentibus aiorum genetü (ecernuntury ergo rclationi compctit,vt differentia propria, et ró fpeafica non minus, q efse ad ; immo id ita intelligendum eft,vt ratio efsendi in, et ad non (int due diffcrentie, fcd vnam, &cadzquatam nobis circumfcribant cóftituété genus cc lationü in tali e(Te fuo ; quia ratio effendi ad aliud in relatione re vera aliud nó eft in te, q certus, et pecüliaris modus afficiendi | realiter. (oum 'Kubic&um, nempe referendo, et ordioádo:ad alind; hoc idem docct Zeib. f. Met..19.$. proptertertinmw i; 500 -0$3 Quarto g/ hoc fitde mére Docto ris, aperté colhgttur cx his, quz babet in 4 loc.citiprobáco fccundi'cocluf. vbi lo: quitur de habicudine ad. fundamentü, (ub one fundamenti)quiaJoquitar de illay-vt c conuenit relauonidiuinz y. bec funt Eius vctba: Secunda coimcinfio. pobatur, quiarcfpectis Éefséttaliter babitudodn ter duo-extremasQ7 io ficut tollere terminii ad qué re(peGi usé tollere, vel de» firgere refpettit y1ta tollere tllud, cuius 7 refpettus,efl colicre refpecium, Cr de ruevévoné vefpectus, rion ergo qui uc. Fidés VefpeCwefd aceidés, adeorequirit fubiectu vel fidamentiy fed quare JpetluseftvefpoGins Ji deà requirit cuius yd adquid (iettam iu duuuis)Certà . vX(ingalis verbis Doctoris benc peníatis cólligiturquód ratio efsédi in velut in fandamento fit dc e(fentia relationis, vt rcl ició éft Pritmó inquit, quód us pt habitudo inter duo exire ;érgo e(fentialiter peticilla duo,vt tc« Cs rere quodtollere funda. tamyvel illud,cuius eft refpe&us;,e(t tollere refpectü,& deftrucre rónem ipfiásyergo ratio e[fendi m,velut in füdamé tó pertinet ad rónem proprià refpe&tus.; Tertió aityquod re(pectus, qvia eftrefpe étusjideo requirir,cuius fit ad qp fityer:Rs ad ali go reípe&tus j vt re(pc Gus neceliario pe tit füdarrnó mius quam tetminari, T4 dcm; àiry quod (rquctollere cermioumLI. Po quid conftitsatur velatig -. adquem;cft.detlruere cefpoct »,.irà collcre idycuias eftymanitefie indicauir.c(Tc de iritrinfeca 100€ refpectus,vt fic,no minus effe in fundaméto,d e[sead terminum y Q» etià clarius docuir q.2.il!ius di(l.in (al. ad 5.prin.dü ait,quód depedentia rclatio nis ad fundamécü eft eücnt ialiilima, ita q linc ca nó potelt effc ratio telationis, 45$4Sed obijc.1. auctor;t. Siimpl.(üper predic.dicentis, quod efie jj nó coftituig relationem,(ed e/se ad.Sccüdo Ari(t.de« Éinit rclationé (emper per cf/se-ad,&. mon per efse in. Teztio fi vtraq»hibizado ett dc ellen relationis,ergo relatio eft ens per. accidens, quia duo nón pofunutiee, re ynum pet fcsni (1 yn fiu per feactus,al.ud per te potéia 8. Metis v Ir (ed illae dua hab:tudincs aon (jc fe haberi: quia lgquijhar de Hine ejr di inimtun dameto,no vc in fubieQo.Quarto arguit icemb.locicit.probás,quad « ih natuza có p«tat sclacíont, tang: à Pee d flicuens in clie effentiali,& efse-iy pote rius naturastanqua pa(Tio quandocü ];àn d ooeéasid tas pet du differtriag ) quoc à yna coftitu:t fpeciem Sade] d di Mditut pcr Wie ti, et refpcétiuü, hac duo pe immediatc oppofita cit£a ens, et totam narurá ends cuacuant;czgo pre eodem figao quo abfoluc cft ad. ipo eode tc uum eft ad aliud, (ed abfolutü pzius natu ra e[t'ad [c quàm infit alteri, ergo tc(pe&iuü ét prius natura erít ad aliüd;quà in alio, et hoc cít atgumcatü Mair.cit.q-3, «$$ Reíp.Simp .nà loqui tle Hy Y. infudaméco, fed vt in (übic&o; neq. e[se in hoc modorelationé non coottitue r€5(td nó cóftituere aliquod (pceiale gcnus accideüti l rario. co in deis ME ano yt 15 omntum. 649 Difp. VIL. De CTeadicame.ve[yetHiniro. fundamentnim, altera ad termipum vt vi-: detuc voluife Baflol.t.d. 36. qi: art, 2«fcd ipfamcet telatio e(t vna-fünplex habi tudo fundata in fundamento, et tetimina. tà ad termini, cui z qué effcociale eft fua daei, (icut et técmiriari; Ad 4; Tromb los quitur de effe insvt it (übie&ojnos auté; vt in fundamcnto, &c idco nihil ad rem;ad buc tamen ad arg. ir (c neg. min.ràm primi fyllogifniiy quam (ubillatam fecundi ; tiep. prima minor,quíia ens peiédicamentalé prius diuiditut ín ens infe Gc ens ina lio,& hoc poftea diuiditur in ab(olucüy& teípc&iudi; ncg. ctiamfubillata minor dp ens abfolutü pris nacura fied fe, quá in he Diei alió radicakter; fic 2n,vcl eífe in alió natura ptaicedic iri aceideate ábfolito c(fe ad (é, ficat córora fo. lent mínus cóia priecedere, vel.faliia (imul aátuca babebit vtcumq. et idem erit proportiene dicécidum de effe, in lio et elle ad alind in accidente refpectiao,. -:/$6 Deindé obijcies; cóceptü relatio: nis;vt eft ad,nó cffe rcalemyquia aeque có uenit relatioaí rátionis, ac reali, ergo qid tü e& de (e, ab vtcoq; praícindit; Ref ncg.affumptum, quia relanioni tcali, tatiónis nihil abflrahi pót cóe yniuocd, vt docct Doctor 1;d.26/q;vn. Accedit y li-ad effet coe, et in eflct cóesquia hiec tio-fubt nece(farib: a: vt diximus; in télationenec cm y quantiicinq. fingats referre ad alitid, nifi aliqoid rféferat-; Tandépietidmfi concederetur ad (T coe v niuócam yitiq.rclationnnes pibitur (emper con(éq.nám ad,qaod cóf t elatio pri iicdmretipdle t ads cotiuenit parte tei. je "da fine huios quzft:nota, cp cir dicimy ad, hoc: intél afi cerénimus et timdamentum fint iffeutíd réfationis yacetaci patcesi]las jnttiniec cjlicet. nid habeant dicere No? tinalés, quid fácjetit felaciónem; velati ntítatem compofitamex fundamento ; tetriino;id'tamé nullo modo affer: po in fententis Realiumyqui pórtumt relaüionem eic formati fimplicct depen dentem tanuioiexcrinfece àfundamérito termsoyaecéflario tamch, co mos s telatiónem effentialiter /coh(titaip dogquo dicimus! porcntiaas, vela tum al (cian tacui ycü nà 1t. «oníititutiua petentigyvelastus clnodá» hoic (née Guidi nonfà Stet minus rox (iat dec: conzepru: relauónmisg imtidfece ning cua d eonfliutiué, pras batüc ex Mair, cia: (tám quia terminus, et tundameacü regulatiter tan ab(oluta j cr3o wequeont ette parces intiiníecg; i tioais;, quia reswntus. predicamenzi nee queunteífe parrcsintdníccas ; et couftis rüciuz rei àlcerius praedicamentis cü prine cipia cci: conttitutiua àd-tdem. pratdicas meniumpertineát cudi re cóftituta,, fal" aim teductiué;tüm quía terininus,& fune» damierituin mon.(uat genus, et differentia aglationis, fed (olur:cxcréma illius, ergo ficut extremitates in linea go tes ovrgeo tm s neis ques SR i qus (uat partcs relationis; tüm tádem ga lioc dato multà fequecentar abía:da .(. Deum eíse dc efsentia éreatarzy& &iiun de elaectia arris;vicrelatina fimt inen bedinem de e(sentía familitudinis 4 c, «$2 Cüm ergo dicimis relatione. e(sen tialiter cóflitut per effe 18 alio, :& e(ie ad aliud (umi debent iz, X ad, vt dicüt (im. plicem ipfam habitudinem,nà autem vt écimcladant extrema ipfius biDicudiqus » và vt bene notat Mair. cit. e[se ad aliud Aen rai de eísc in alio,vtin (ut yento)partim e(t intcinfecumyparrim extrinfccum,imtrin(tcurb quidem,quatcnus dicicipfam habitudinem exprcísam per-ad,cxtririccom vcró y vt dicit terminum illius habitudinisjprimuni eft deintelle&uzclatiui,(ccii di. vero de cointelle&usquia ponitur tantum,vtaddicamene tá ín définitionc ipíarelatiub &;hinc efty quód potius dicituc.tclatío-eonftitim pec ined csi enel mái i se ad 4 quia péroillas patti itarie fümptas ex pridiu tclationis formaltters& folyotvittualitery et cx con(équcntiunuatitut extrema, d lant werd nom Ex quo:colligitur.fundamentum;& terminumoonnit extriníccé y à terminatiue ;accefsarió:tamcovelut, ad-, dita, ingredi defioittonem relationis, vt t Doctorína«d.1 2.q 1.5. et quidein maiori neccflitate; qnam piena iggte-. d laua]. 1. Per quid conflituatur relatio . sliatur definitionem accidentis, quia requiruntur pp formale eífe rclationis, ni zelatio formaliter.eft habitudo vnius ad :aliud, vnde Mair.cit. hoc difcrimen ponit inter accidétia relatiua, et abíoluta, quz etiam per additamentum dcfiniuntur, q definitio quidditatiua in abfolutis quictat intclle&um diftin&é attingentem 2c sius, et diffcrentiam eorum, etiamfi aliud non cointelligat, velut additü, fed nó ita in relatiuis, nam quantumcunque habcatur conccptus fui gencris, et differentia, non quictatur intelle&tus, nifi coinicllicndo terminum, et fundamentum, et honc dicendi modum tencnt R ecentio4cs omncs Suarcz difp.47. (cét.vIt. Amic. loc.cit. et al:j paffim. Sed dices, illud cft de efsctia alicuius, fine quo mc cfle,ncc intelligi pot fed rclatio nec effe, ncc incelligi pot finc fundamenjo, et termino ergo &c. Refp. cx Barg. 1:d. 28. 9.3.aliquid (fe de cílentia alicuius poc dupliciter accipi primó,p «o,fine quo rcs intcll;gi nequit, fiuc hoc ántret definitionem, vt pars eflentialis, fi uc vt additum, et Éic dicimus fibic ctum efle de c(Ícaria accidentis, quia eius dcfinitionem ingreditur ; vt additum, et in hoc fcnfu vtique extrema funt de c(scntia rclationis; alio modo,quód fit pars cfsen tialis;& intret deBnitionem, vt genus,vel diffeiefha, et in boc feníu extreima non funt de císcntia rclationis, quia nó intrant eius definitionem in rc &o, fed tartun; in ebliqao, et vcluti addita, pertincntq; ad €oiptclle&um, non aüt ad purum intelle. um rclatiui ; vt diximus ex Mair.cit. -.QVvVESTIO V Tn qua cor[ideratur relatio ex parte fa. : bictli, feu fundamenti . C48 qoia vt dixlmusq.przc. Relatio ud przdicam, conflituitur. €x efc ad, et in, idcó nedullitus contideranda venittàm cx partc fundan;éu, G termini primum pra (tabimus q. prafenti, alterü q«feq. et quia relatio pradicam. accidens cft, idcó fundamétum cius é fübicctum appellamus quatenus ei incft pcr inhei ca|. "mum; (olet vero diflingui dupicx [ub;cs 645 &um, feu fundamentum relationis, p oximum, et remoi ; proximum ctt illud, inquo immediate di relatio, remotü, in quo e(l tantü med'até, fic v.g. relatio zqualitatis prox;mé eft in quant.tate, rcmote in fubftantia, relatio timilitudinis proximé in qualitate, remote in quantica te, et fob (Lancia ; notat autem Doctor 5. Mct.tex. 20. in fine, et q.11. n.7. folum fundamentum proximum abíoluté dici debere fundamentum, temotü veró dici dcbcre fübie&tum relationis, non fundamen;um quód etiam ex alijs locis fent. colligic P. l'áber 5. Met. difp. 22.6.2. Piatet hzc affignari ctiam folerratio fandandi relatioucm, et frequenter condiuo aliqua, finc qua non fequererar rclatio ad fundamentum, quz duo ncn sür confondenda, vt faciunt aliqui, cum fint oínó difLincta, vt Do&or declarat quoi. 12.C. in relatione paternitatis, cuius ratio fundandi cft | otentia generati Pattis, condit;o vcró pracuia eft a&io generauua ciu(dem, qua flatim tiáfit, et idco non proprie caufa, fcd tantum conditio prauia, finé qua relatio non fequeretur, appellari cólucuit, in hoc autem praícrtim ró fundandi proxima à (undamento roximo diftinguitur ( licet multoties ie duo confundi folcant, prcipué quà do fundamentü proximü confertur cum rcmoto, tunc-n. dicitur ró fundandi, vc albedo qua dicitur ró fandandi timilitudinem inter Petrum, et Paulum) quod fandamentü proximü relationis non eft ita Quo,quin et poffit efle Qaod, pót .n. fu(cipere denominauioné relationis ; quia et quantitas dicirur equalis, et qualitas fimilis, at rauo fundandi clita Qao,ve nequeat cfjc Quod ;quamuis.n.&duasquantitatesdicamu szquales,&duasal«bedin csfimiles,nontamen usnquicftratioproximafundandihuirclationcszquiparanugcx$.Met.c.1f.dcnomiozuurfimilis,zqualis, nec poten« tia genceratina Patris dicitur pater. $9 Quamuis aüt relationis ciufdé pof finc c(le plura fübicéta diucrfarumratio4 nuincü lubordinationc declarata, qp vnl Íit proxiu d, alegum temocü, vc declaratuzi €lt, camcn aki v rationis, X. . à dd aque i EL CL m Uum 6570 zqué immediata omnin3 impoflibile eft,qu'a cum relatio lit verum accidens; et per (c voum,vnicum ét fübie&ü in hoc : "e&(u poftulabit ; Vndé proríus abijcien dà eft à Scholis.opinio,juz tribu tur Hé ric.quo!.9 qu. 3.aflerens rclutjionem elTe veluti interuallum quoddam ioter. duo extrema, itavt fit vaa, ac cademhabitudointcr illa, et in ambobus infidcns, vclat in proprio, et adzquato fobic&o; id fané vt. prorfus irtationabile dánat. Do&or cit. y. Met.q.11.n.7.& joe Sua. di(p.47. fc&.6.n.3.nam vcl relatio, qua intercedit inter illa abinuicem diftantia ; eft et in medio, veloti cordi. quz nc&it cornua arcus, vel hon, fed in extremis tátüm,non primum,quia paternitas nó rccipitur in acrc;neq. $m, quia idé numero accidens nequit e(Te naturaliter in daob. fübic&is tcaliter diftin&is, et loco di(fitis;relatio igitur cft tantum in illo extre fno, 9 refcrtar ad aliud, et fi illu4 aliud. ad hoc referatur, dabiturin illo alio. noua relatio, et fic nan erit yna, et cadem rclatio in ducbus,vt in vno fübie&o, fed in vno, et ad aliud inquit Do&or cit. de hoc igitur vno fubie&o quod, et quale cf fe debeat, inuefligabimus in przfenti queft, et quia in hoc variz funt difficultatcs; duos ioftituimus articulos, ARTICVLWVS I.utn fubieftum relationis debeat effe ens reale,Co finitum, itaquod nequeat efie infinitum . 60 G Reg.15d.28.4 3.fignificauit relationes przdic.écin non cntibus fundati poffe,& quidem apud omnes in confefsó eft priuationem fundare rc.Jationé principij ad generationé;& pariter caufa finalis dicitar fundare relationé cauíalitatis ad effectum, cum adliuc ipfe finis non cxiftit,vt conftat dc fanitate re fpectu deambularionis& (ic in multis alijs,qua an(am prbucrunt dubitandi an relatio przzdicam. neceffarió petat fubic£o teale, et cxiflens ; Concedit ctiam i Greg. relationes przdicam. in Deo ad creaturas quz cft communis Nominajunn opinio, quaré coa(cqueaicr a(ieDifput. VIII, De Praliceni refe iuis runt (übie&um huiufmodi telationii non e(fe retaM tinitum, et limitaxum., Dicendü tamen cft, no c(fe idoncü relationis prz c. (ub .c&um, ní(i cas realeac finxum.E 1 comunis in f(chola Realiam, et necetfario fequitur ex noftris princip:js, ti .n. relatio,(i: accidens reale fundamento rc vera fapcradd tà, (cquiturc neceffir.o ta'e findamentü effz cn. titatea rcalcin,ac fiaità, quia nó eos nequit per modu (ube&i fuftentare verum accidens; et eos'mnfmitü, ficuti eft Deus, cft accidentis incapax, quia eft ab omni potentialitate femotí ; vnde et Nomina. lcs ipfi ideo concedür in Deo relationes reales ad crcatucas, quia negant hisfuperaddere fundamento verá rcalitaté accidentis,(ed ftatuunt ipfas in mera denominationc,& concomitantia rerum;idco €um a nobis difcrepent in principijs,etiá in conclafione ditfentiunt; et hac dc caufa Nominalium fententia, licét repugnet comuni nfodo loqueadi Theologorà vna nimiter negantium relationes przdicam, in Dto ad creaturas, quóad rem damnari nequit.vt multi inconfultó faciunt, quia non ponendo relationem accidens realiter a fundamento diflin&ü, nulla (cuitut mutatio,aut cópofirio in Dco ex co, quód ponatur in tempore rcferri de nopo ad creaturas (ub ràtionc cceatoris,domini, &c. folü ergo damnari pt quoad modam loquendi ; qui (an? inconfuctus cft apud priícos Theologos, nec grauiori cenfuca inuri debet Nominalium fententia vt nota fec.1 $.n. 17. at proEe nus concio noftram quoad vtramque partem (ingillatim., 61 In primis, y fubic&um relationis predicum.ens reale debeat e(fe, et potitinum, fatis conftat ex modó diótis ; et docet Scot. 4.d.6.4. 10.$. fed reflant, et probat Baflol.1.d.30.ar. «quia cum fit accidens reale; et pofitiuü, cofequentec nequit in non ente fundari, quia non cns nó cít aptü entis rcalis fulcihentum,tum quia vt con(tat ex ditis q.prac.art. 2.relatio fuam entitatem realem habet a fun damento in generc cficientis cau'z, etgo neceffario debct. cíle ens reale, quia nemp dat,quod nop habet. V ecu uu [2:207] -" toto ri. e .[. babeat illas ues conren Seat. relatas.in 1. q. fed quavenus contrradiftinguitur à relatione rationis, quz fit pera&ü collatiuü intclle&us,vt Scot. loquítur quol.13. P. et pro tanto realisró dicitur, quia nó habet o&s illas conditiones, fed vna, vcl altera fibi deficit, potet relatio realis inhoc fenfu fandart in non ente ad ens, et in hoc fenfu dici poteft priuatio fundare rclationé zcalem principi: in ordinc ad generationem, et admitti pót in codé opin. Greg. dicentis relationes. reales ét non entibus €onucnire, non quód huiulmodi relationcs fint entia realia pofitiua, quia verum accidens,& realé non póx in non ente fubic&ati, (ed dicütrurrealesco fenía, quo tenebras, et caecitatem negationces realcs appellare folemus, quatenusdantur nullo cogitante intelle&u, (ic.n. nullo cogitáte intclle& priuacio [uo modo cócurrit ad generationem per mod principij, quo eti (enfü Doct. 1.d. 28. q. 2. ad 2-aic iogenium in Patre diccre celationé rcalem negatiuá; Difficulras autem mota de finc nulla cft,quia v: dicimus in Phyl. difpur.7.4.8.art. f. ry noncít vere caufa rcalis,& phyíica, féd cani metaphori€a, quia.ccalitec non dat cííe » fed rancüin moue agens, vc det illud,in ratione amati, et dcfiderati, quare non fundac rclationem veram, et rcalem. . Sed dices, Arift. 5. Met.c.1 f. imer relationcs i zdicam.cónumerare relationé ealefattiui ad calefactibile, et ctus, qnod fecitsad id, quod fa&ü.cft, et eius, quod fatur cit ad rd, quod factendü cfl, crgo, &c. Refp.juód.ficut tesalig confidc. gari potluntfüb duplici flatu, nempé exiftcnugsauc folius poffibilivatis, ita ctiam &iclaiioucs píz cónderari poffunt, vcl vt atu cxiftéces, vel prout aliquádo tucrint, vel futura fiot, aut tanquam rcalitec ioffibiles, et in hoc (ecüdo fcnía eas cófiderauit-Ariftilcc.cit. pertelacioncm .n. exlcfactiu, ad. calcfaGbile wvtiq; nonin« xcllexic apinudinem calcfacicndi v. g. in igne, quia bax non clt rclauo pradicam. fcd:ttap(cendentalis ed. cam intcllexit, qua yolleatacta approximatione cale 25. c ERIT en fab. Rel.debeat effe ens reali e fimit «rz. 655 eft, quod.(i relatio ical s fumztur ncn in fa&iui, et calefattibil:sactu infurgit, vbt priusante approximationem habcbat (o lüetfe poffibiles.in pra(enti verà ett [ecmo de rclationibusprz dicamentalibus non füb ftatu merz potli bilitatis,(cd prar (etim fub ftatu a£tualis exitcnue . 62 Kltcra veró pars, q relationis realis fubiectum ete debeat ens finitum, et limitatü, docetur à Scoto 1. d. 30. q.2. vbi cum cónuni Thcologorum remouet à Dcorelationes reales ad creaturam, idque efficaciter pcobat $. 44d. 1. qu.t[Honenycx pexEs&a (implicitate,K ex perfe&a neceffitare Dei, quia .n. Deus perfe&é limplex eft, nihil c(t ineo, qnod ao eft ipfum, sih Aug. rr. de Ciu.n. to. ef go relatio! realis noua in Deo ad crcataras nequit adm tti in tempore, cum ver compolicionci faciat cum co,.cui aduenit,vt probat Do&or 2. d. 1. q. 5. $. 4d prinui alterius opinionis. Scd q» ncque ctiam ab z:erno;prob.ex nece(litate, pfecta.n. eius necetTitas cft ex (c elle tales. quod nà vatiabitar cius efe, quacunque hypothefi pofita, fiae poffibilt, (iuc impotlibili, circa aliudà fe, quia alia nó süt ncCeffaria, niii fecüdarió y ergo nalla poc in co ad. nitti tealit as, ne3; abseterao,nequc intempore, qux neceffaci-coexigat aliad à fc, tale .n. neceffarib. cocxigens. aliud à Dco non effet illocoexa&o non exillente, et pec cófequens aliquid, quod perfecte efíct idé Deo non cfict, aliquo alioyquod noncft neceffitium ex. fc,.non exiftente, (cd relatio rcalis de neceffirata cocxizit ad (uum effe terminum cius, et» g» 1n Deo falua ciusindemnitatecoaftirutnequitrelatiorealisadaliud.àfesNeq;lacisfacitrefpótio,quetibuiturGil.bert.Porret.daripo(fei0Deorelation&realemadcreaturá.,nonvciqueill;inbzz»rentem,fedveluti atfiftentem. Nam (i illa relauo ett accidens, vt fapponimus, alicui. (ubicé&to hzcebit necelfatió y mifi dicatuteile pecfe lubtiftens, quod ctt irrarionabile pror(us, et accidenci directe repas gnans. Rettaccrgo facta füppofii. nc, ge 1clatio. predicamentalis (it accidens fundaméco tüperadditá, olá cns fiotuin, S6 limitatam cde cius idoneum (ubicétum.. 5, Sed obijc. Relac. (ecunai modi re» Dud laii 6iz latmorü; quz nempé fundantur in a&ione, et paflione, (unt realcs, et mutuz $« Met.c.1 5. fed tales (unt' relationes Dei 2d creaturam, inquantum c ft cauía, et cffKc&us illius, ergo &c. Deinde (icut forqma cít in ane ita denominat illud, er€o fi non eft aliqua relatio in Deo ad «tcaturam realiter, Deus non cft realiter «rcator, non eft rcaliter Dominus, non: «fl realiter à creatura diflinctus . Refp.ad 1. fi teneamus relationcs primi, et fecundi modi in hoc tátam differrc àtcertio modo rclatiuorum, quia in eis. clt mutuitas, non iniftis, vt Do&or velle videtur loc.cit. 1.d. 30.8. Re/p.ad r.quaf. tüc negáda cít minor ; quia dcfcétu iftius foutuitat'$. omncs. relaciones. creatura 2d Deum, qualefcunque (int, ad tertium modo. [pcétant, vbi vniucc(aliter collo: . antur relationes non mutuz, et fic innuit ibi Do&or, et iterum in eodem 1.4. 3.4]. $-& d.2 $.q vn. et quol. 15. Si vero dicamus diverfitatem Deià creatura in: prz dicatis proprijs, et conuenientiam in. 1ranícCdentibus effe relationes primi mo: di, relationem in róne caufzs, et cffcctus: tfc (ccundi, nc pida cfl vniuerfaliter maior, quamuis .n. relationes huiufmodi in: «rcaturisfint mutuz, nontamen in Dceo,. nec oportet rclatioa tcttij modi. in hoc pra-cisé differre ab alijs, quód in illisoés. relationes fiot mutuz; inifto nunquam ; ger lioc . n. (ufficienter diflinguuntur, g» antertio numquá fünt mutug, in alijs ve£Ó fic, lícét non M ita refp. Baís. 1.d.. 39.q. rar. 4. et (cq t Suar.cit.(ec.tg.n 27; Ad aliud Eodosbisi» Dum iode Fealiter cteotorem,.dominum, et à creae tura di (Lin&tumincrinfecé, et (übic&iue y. fed extrinfocà, &terminatiue, quatenus terminat realitercreationem pa (liuam in: Greatura cxilteatem» atque itahzc propofitio e(t vcra:,. Peusejt realiter creaor, vt ly realiter determinat inharcntiam-.1. totam propofitionem,non inhzrens. i.cxtremum propofitionis.(cu predicatum ita Doctor cit.in fine .64. Sed contra hanc Do&toris refolu tion&, quz-cóis eft'in Schola Realium,. diccs r. quo paco (aluantur ha: denomimationcs rclatiuz in Deo fiu:diftinctis. Difp, PIT. De Pradicam. Re[peHliuis -. relationibus ; poterunt ctjá, ac debebang faluari in rebuscreatis fine tanta entium. multiplicirate, et mutatione, vt ait Aucr[a q. 25. fe&t.4. Secundo relationes oppofitz dant denominationes oppofita, ergo creatio paíTiua in creatura exiftés neuit Dcü denominare creatorem, ficut liatio nequit denominare Patrem. Tcrtio Deus dicitur Creator. quatenus ad: creaturas referuir, fed ad creaturas referri non potefl per relationem, quz eft in creatura, ergo, c. Tandem quando alie quid denominatur denominationc qua cít in altcro, accipit denominationem illius, ergo ti Deus denominatur denominatione in crcatura exiftente, diceretur creatura, ita vrgebat Scotum: Thomas Anglicus apud Barg, .. Refp.ad 1. patere ex dictis q. praced.. denominatio .n. relatiua neceffació. fieri: debet, vcl per realem füfceprionem relationis, vel per realem: eius terminatione: ex Arilt.5. Mer. c.ad aliquid, dü a(Tignat tres modos rclatiuorum ; cüigitar Deus. non (it fubie&um capax relationis, falua ri debent in co denominationcs relatiuze per realem terminationem,.& quia crea turz funt capacescclationum., faluari debent in eis per realé [ufceptionem, et cü: vtrumq; extremum cft relationis capax » in vtr03; debet admitti qnia non cft maior ratio, cur potius in.vno refültet,quam: inalio:, ficutíuntrelacionesprimi,&(e«cundimodi,itainnuitDoG.cit.infraQ.Ad1.re(p.relationes.oppofitasdenomi nationes oppofitas prebere (ubic&iué;,& intrinfecé, at non inconuenit candé re: lationem vnam denominationem prabe re fubic&o;cui inhzret, intrinfecé, et fu bic&iué,& oppofitam termino extrin(e cé; et terminatiud, vt patet de viüione,, qua intrinfecé, et fubie&iué denominac. oculum vidétem, extriníecé, et termina tiu parietem vium. Ad 5. Deus dicitur: creator realiter,nomquia ipfe ad creatae ras realiter teferatur, fed quia creatura: iati dei arta fabile exeoprecfe dicitur relariuum fcientiz, quia fcie tía referturadipfum; qua roónc s Cit; fub F. o&s relationes Creaturz ad: Deum: eoo PV fuis quem: «a alea dt" ' QD Quali deheateffe flic relationis dI. 633 de denominationc formali, et intrinfeca Ceatoris, vtiq. dicitur creator, quia refertur ad creararas, fedtalis relatio eft rationis, in Deo à nobisexcogitata. Ad 4. cócluderet vtiq. fi vmiformis e(fet derioiuiioario,at in pcopofico vna eft intrin. feca,& fübiectiua, alia extrin(cca, et termipatíua, et hanc Deus accipit adcreata ra,non illam; Q'u; plura de hac re defide rat,videat Dot.loc.cit. et Birg.& Mai. 3.d. 30.q. r.& 2. vbi fusà banc materiam tractant, et luculenter. 65 Quaresan (altim poffint admitti in relationes tráfcendentales ad crea turas? et ró dubiridi eft, quam affert Do &or cit. q. 2. quia Dcus cx natura rci feelu(a intellectusoperatione dicitüt. oarnipotens,acormnifciens;ifta .n. ponuntur in Dco, licut attributa dicentia perfz&ionem fimpliciter, et omne tale eft ibi ex ríatura tct, fed ifta dictmt refpectü poter tig, et (cibilitatis ad creaturam poffibilem, nam nequit Deus concipi omnipotens fine creatura poflibili, et implicantibus creaturis Deus non effet ompipotens,quia nihil potfet produccre, ergo re fpec&tus (alim tran(cendentales'sd cceatu ras poterüt, ac debebír in Dco admitti . . Mart.loc.cit.q.5 . quem multi fequuntar Recentiores, huiafinodi ce(psétus in Dco libenter admittit. Ceterum Do&. loc.cit.& ibid. Lichet. Ba(lol. Barg. Vige rius, S acriter Mair. infequitur, et alij Scotiftz paffim hos etiam relpe&tusne[we in Deoad creaturas, et quidem ratio &. allara ex neceffitate Dei deducta vrget etiá de traafcédentibus, quia crcatura,criam quoad etfe polfibile;& fcibile contiderata, adhac non eft in eo 2radu necefficacis necetíaria, in quo eft femper .n. eius ncceffitas crit participat2, et idco ponere cccacuramrnó ede poffibilem,non e;iet ita impoffibile, ficut a« liquam realitatem in Deo aon cffe ;quia aihuin eile potfibih non eft ita ncceffari, vt Deus, et une ex hac pofiuione imnas nnporlib;a videretur fequi iaspof fibiliis, wouigitar ad creaturam euam intals (tatu necetfitauscon(ideratam ad. mti deber in D'oiclatio realis ; quias Deus cfct;ctianifi omnis cteatura rcpuLega. ie pute e ficut Mehr non ar in [uo effe a contingenti, feu ( nc lis de d iz )illud E AF exigit ad (ium effe; ita neq; magis necef farium pendet in(axede à anas neceífarió, fcu illud necetfarió cóexigit, alioquin vmm non effet magis necelfarium. alio, fed effent in equali gradu neceffitatis, nam implicat in adie&to dicere vaü ens neceffatium coexigere aliud ad (uum eife, et adhuc effe magis ncee(facium il lo, quia fi concedatur mag,s neceflarium. potle deficere deficiente ininus neccífario,& € contra;iam illa duo effc equas lis necefTizatis, quia ità vnum coextgeret aliud ad fui efie, ficut € conira; et hac róne Scotica captiuati. Vaf. dilp. 104» c.6. Suar;di(j.47.cit.(c&t. 3«n.6. et (e&. 1$ n.1 j. et p.p.traCL, 1. lib.2.c.26.n. 14. Hur.dilp.t s. Met.fec.9.& alij negat rela tionesttá(cédétalesin Deo ad creaturas. 66 Adtauoné dubitandi allatà Doct, cit.$.,4d arg. 1.qu&fl. remitti: fc ad inferius dicenda de omnifci entia et omri»o tentia Dci in. feqaenub. diítinctionibus 3$.36.& 43. vbi docet huiufmodi perfe&iones potie dupliciter fpectari, vno mo. do fundaaicntaliter,& pro denominato; et fic fant perfe&ioncs abíolutz Deum: dénominantes fandamentalitet omnipo-. renteas& omniícientem, alio modo proe formali, et fic fupperadduat rcfpcctü ra« tionis, vndcimplicantibus creaturis ad huc Dcus diceretur omni potensob per4 fc&tionem abfolutà,q in ipío omnipotétia importat ene ovis refjcétüratioms ad creatnras, 6 poílibilestorent $ hocottendituc euidenter, quia etiam de fa&to non idcó €hyixara diciruc impoffibilis quia Deus ncueaviliam produe ecre, et illi potentia der, led et contrà po:entia De: nonposefi exire im actum Circa chymzram,quia ipfi dccfl potentia paíliua,vt pcoducatur, ergo detectus po tete Fafbux incrca.ura ad produci nó infert in Dco dcfcétum potenti actiuae ad producere, aiioquin vciann e(let dicere chymeram eiie uon poile,non tantum ia ipfa ex íc repugnet, fed eiiam quia. eus non pót ilia producc:c,cum ergo impoffibilitas [cinpcr cencatuc ex. paite Ddd 3 p 654 Dif-VIUI. De Peedlictm. gefpslluisz rei, non ex parte Dei, fatendum eft,quod fihomo eflet in. fe impoflbilis ;ac etiam quzlibetalia creatura, adhuc. Dcus effet emnipotens crátum ad intrinfecam perfcétionem, et virtuté produ&inam cius, nam repugnantia hominis aon oriretur cx Dco, (ed exipfo homine, (icutnunc eritur ex chymera ; et hac (olutione vcunturomnesiclatt Auctores. Dices,on nipotétia in fe efl virtos acti ua, crgo infe cft a&ina alicuius fact;bilis,quia nó cft a&iuafui, crgo neceffari refpicit trácendentaliter aliud à (c. Cof. 1tà fe habct potentia faétiua. ad fa&tibile, ficut vifiua ad vifibile, crgo ficut hac concipi ncquit fine obic&o vitibili, ita nec illa fine tcrmino fa&ibili, R cfp.quod oniniporctiain Deo, vt«fl perfectio 1unpliciter, efl virtusactiua olicuins fa&ibilis, ncn qvod formaliter conftituatir in fuo efie pet ordinem tranfcédentalem ad illud, fed (olum quiaeft perfectio ab(olu-, tanata terminare dependétiam creaturarüns poff. bilium ad ipfam ac etiam ad illas,vt jofli bilcs,fundare ordinc rónis, de quo vidc Lichet.1.d.30.q.vn.iníol. adar gum. Greg. Ad confir. nó currit paritas, quia potentia vifiua ip fua entitatc depen detab obicéto, et idcó dicirordmé uanfcendentalem ad illud,id aüt aífcri nequit dc poicmia factiua D ej,fcd tota ciustormalitas debet indemnis faluari finc depédentia à creaturis, et ideó conflitni dcbet in perfc&ione abfoluta nata: fundare rcfpeGtum rationis ad creaturas poffibiles,. veléatum réalem dcpendentiam in tali ftatu poffibili terciimare, quia vt fzpias. dictum ett, quantum ad denominationes rclatiuasnon cft ferendum idem iudicium de Dco, et creauris ARTICVLVS. «n fubieium. Relationis efie debeat ncce[sarió accidens, e? boc abjolutum ita quód.ncqueat. e[se « re[pettiuum 67 Tuus Tho. 4; cotra gentesc. 14. nega(e videtur fubflantià eflc gofle proximü, et immediatum B clarioais prédicam.fundamétum, vnde quidaar Thomiftz folam verborum S.Do&oris(uperficiem attendentes, hanc fentétiam;, vt de cius m&e SP RHInpPeuiD: fauere videtur Zerbius nofter 5. Mct.q.18.. ad . Dicendum feriatim. Oppnfitüta men docct, vcl potius (upponit Doa. fMct.q.1z. et 2.d.5.q. r, et paffim in fua: do&rina, et cum co Scotiílz omnes, ac Ncotherici, Suarez ; Ruuius, Blanc. et Thomiflz melioris notz Caiet. Ferrar. Sencin. Iauell. Mafius, Capreol. et alij,. qui explicant D.Th.loc.cit.locutum fui(fe de Relationibus maiori ex patte, qua fundantur inaccidenti immediate, nan pofle quog; aliquasin fubftantia fundari expre(sé docet opuf.48. trac.5.c.4.& cft expre(Ia Arift. mens $.. Met. c. 1 $. vbi ait vnitatcm in fubftantia facere identitate ficut in qualitate facit fimilitudinc, et ia quapiitatc zqualitaté, idque probat Mair-r.d.29.q. 3. mauife(ta rationc, ir$c eR rationabile vidctur, quod habeant inter fe conformitatem, quz (it rclatto prz dicam. et dicitur fimilitudo, et quod duz (übftantiz ciu(dem (pecici y. v.g. duo liomines non habeant fuam propottionatam cóformitatem, quz dicatut identitas effentialis, ficut .n. qualitatibus attenditur fimilitudo, vcl difIimilitudo: accidentalis, ita. im (ubütantijs attenditur fimilitudo, et | di(Timilitudo ciTenzialis: imnatura qua dicitur identitas, et di uerfitas,. et (unt rclationcs. prz dicam.. quia dcftru&o v.g. Brunello nomamplius. Petrus dicitur ab co actualiter. digcríus,,. fed (olum potentialitet,. (icutalbedo nom dicituramplius (imilis alteri albedini ia deftrudtz,. Ruclus dum. ignis. generat ignem, et homo homiucax » generatio prius. termimatuc ad. ignis ES » u&m ad vllum accidés, ergoinillo priori Codex relatio effectus in. (ubitannia i» nullo medio accidente, et filiatro in homine ad. patrem, Nee dicas Paternitatemy. et filiationem fundari ina&ione, et pa(-. fione, quz funt accidentia. Nam inferius cum Scot. quol. 1 z. C. et 4. d.6:4.10.. I. et d. 13. q. 1, V.id effe filium oftendemus, quia illis tranfaQtis manent. yrzfai relauionesadcó quod inuncdiaté füdart dcbentin fübflantia Patris, et Filij aua QJ. ei Una Relatio fundari poft aliai Ge IT. 653 üt faltim in potentia a&iua,& palfiua, "quz vtique realiter mon d:ftinguitur ab orum fübftantia, vr accidens (upcradditum;'«t dicetar in lib. de Anima. Dicces;vnitatem, et pluralitatem geneticam, et (pecificam in omnibus predi. €am. reperiri, et (ic etiá relationes (uper illasfaudacz.(-idétitatem, et diuerfitate,, €rgo(unt relationes tranfcendentales, no przdicam« Neg. confeq. quia relatio non dicitur tran(cendens ex co praecise, quia per omnia;vel plura przedicam. vagetar, wt dictam eft q. 1.lic. n. inhzrentia actualis edet relatio tiáíceodens, fed quia identificatur.cum (uo fundamento;igitur quia "identitas, et diuec(itas (pecifica, vel generica realiter a fuo fundamento diftinguütar,idcó cen(eri debent relationes przdicam. et licet fpecialiter fundari dicantur in fübtlantia, tamen (uo modo fundantur 'etiá in alijs predicam. vnde in quátitate, "& qualitatefundátur ratione vaitatis rcTationcs duplicis generis, ambae tamen ad "primum modi telatiuorum fpe&antes, nam rónc vnitatis in (lentia fündát rclationem identitatis, ac ratione vnitatis in radibus intenfionis qualitas fundat rcAel fimilitudinis, X rationc vaitatis in partibus extenfionis quantitas fundat relacionem zqualizatis ; cx quo patet fimilitudinem, et zjualiratem non funda. ri in qualitate, et quantitate rationc eísctiz, nam hac rationc dug. albedencs dicuntur ez dem, (ed ratione alicuius modi accidentalis. Videantur dehac re Mair. cit. et Ant. And.lib.[ex. princ..q. 9. 68 Maior cít difficaltascitca alià que fiti partem, an vna relatio füperalià fundari poffit, Negat D. Tho. 1.p.q.42. art. uad 4,& q.3. de potentia art. 3. adiz. et cum ip(o Thomiftz ocs Caiet.& Canar. 1:p.loc.cit; Fertar.2. contra gentes c. 12. et 13. Sócin. ;. Met. q. 29. Vaíq. difput. 166.c, 4. Didac.difp. 14. Log.q.3 .Coplut. difp.cit.& alij palim. Aflirmat Scor. 2. d.i.3. f-H, et iterum $..4d qusfl. vbi fc . Citacm 1.d.19. q. 1. $. Hic primó videndiis et 4.d.6.q. 10. E-& quol. 6. $. de rerti0,& alibi frequeacer,X cü iplo $cocitte omncs Mair.& Ant. And.;am cit. Liche. in 24loc.cit. Tatar.X lo. de Mag. in Log. etb.5. Met.g« 18.in fiae; Fab. ibid. dif». 24. Durand. 1,dig, q.2« Suarez difj. 47. feck.rr,n r1. et alij Aliqui vere has opiniones quali conciliate volétesim uiuat, relationem poffe conüdecari dupliciter, primo formaliter, et e(Tentialiter, quo pa. Cto «ít rario referendi voum extremü ad altccum libi oppofiti vt v, 2. paternitas, etl ratio rcécrendi. patrem ad filium, .& fic ncgant relationem efe poífe fundaamcncam relationis, quia vt üc eft.ratio referendi noa id, quod rcfertac ; (ecundó macecialitery et accideataliter ; quatenus . f. vaarelatio conacnit cum aliá eiu(dem tÓais, vt paternitas compatata cum alfa parernitate, ad quam fuad it relationé. (imilitidinis,vel identitatis, fic.n. non cft ratio referendi, fcd id, quod refertur, et in hoc inquiunt relationem cum abfoluco conuenire iX accidere relationi, vt rclatio cít,quia vt zal.s nó refertur,(ed refert; dicun: igitur D. Thom. negare rclationc primo 0 con(ideratam polfc. aliam tclationem fundare, non aucein fecundo modo, in quo cantüm.fenfü afficmauic Scor. ita videtur (enüre Fland.5. M.t.4. 16. Ruuius in Log.c.7.q. 11. Dlàc.difp. 11. [ect 8. Sed fané hac conciliatio friuola cít, quiaqua(tio non eft de relatione in primo fen(usfed in fecundo, et in co nzgac S. Thom.po(Tc aliam fundate telationear, vt ex ciu$ratonibus conftib.t, et Scotus affirmat, quare przfati Auctores ita feutiendo (tant à (carentia Scoti., nam adamuflimin eo feníu, quo ipti declavát, intelligit Doctor poífe vnam telationea cíle alterius fundamentum, 69 Dicendü itaque cum (ecunda (entenua vnam relationé poífefaper aliam fundari Ita Scotus loc.cit.cum Scoti(tis. quos teftatur Auería q. 15. Phy. fe&. magis confequentcer loqui, poftquam fe» mel técHdenne peuianct ird pen &as à rebus,quàin ipfi Thoini Doétor au&orit, Euclid. 5. lib. Gcometri, vbi definit proporcionalitatea cife duarum preportionü fimilitudinem, fed proportio, et proportionalitas funr rela. uones,crgo &c.. Probá: deinde Mair, et Ant. Aiid.cit. ratiooc cuiden:iffima, qua Suarcz& alij noti (unt ad no5ilcuin [ens 3 Ddd,4 | dei"s €;6 tiendum, quia relationes etià denominationcs rcletiuas (ufcipiant veras, acreae les,non minus,quàm eatia ab(oluta ; duze «fi. paternitates dicuntur inter fe (imiles, ficut duz albedincs, limilitudo cít enti tas diucría à filiatione,ac patetnitate, et P es magis rcfert, eft, quod huiu(modi cnominationes (unt prefaus rclacioni bus accidentales, (tante .n. pateraitate, v.g.Pctri, incipit de nouo effe (imilis, ali paternitas de nouo m" uc, et deli. nit cíle fimilis, eadem deftra&a ; incipit e(Te diuerfa ab albedine, fi hzc de nouo producatur, definit effe diuer(a, fi de fteuatur albedoscrgo huiufinodi denom: nationes fiét per relationes veré et rea liter (aperadditas, quia hoc fuit fuperius venom cx pracipuis métis ad diftin £ucndum relationes à rebus abfolatis, Refp.Thomiftz neg. paritatem, quia dur dra vien (unt inter fe fimiles fun. damentali'er tantumj& negatiué, quatc nus non (unt diueríz (pedis daz albe. dines (unt fi miles pofitiue per relationem [uperadditam. Hzc vtique c(fet optima reípon(io,fl a(fi gnaretur ratio,cur potius duz albedincs habeant inter fe conformi tatem pof(itiuam, nó autem duz paterni tatesícd hic labor hoc opus eft, fi autem hzc maior ratio non a(fignetar,aut etiá jnabíolatis nogandz eunt rclationes cü Nominalibus, aut. ctiam in ipfis quoque relationibus alias quoque fundart pote faxcodum etit cum Scotiftis. Dicunt igi tur aliqui paternitates non poffe fundare relationem (i militudinis adinuicem,bene tamen albedincs,quia rclatio eft minima, ac dcbili(mz enriratis, vnde non porc rit cüe caufa,nec materialis ncc cff ctis ua alterius forme, et cffedtas. A 7o Piiuclatamenrefponfio,nà quan» t ípe&at sd munus füftentandi, ncgant sah fundamentum etie (emper maroris entitaus re fundata, nà materia prima eft perfectior ipía forma (ubftantiali, quá tamen futtentat ; et quando ét id concc deretur, inquit Zerb. cic. licét relatio fit dimriput entitat;s reípcótu accidentium abíolutorum,tamen intrà fericim relauo gum poterit vna cfie perfectior alia, et cgn(equentgr idougum cias fugdamcnua, Difp. LT. De Pradicam.refjetliuis Tua quia :elario fundanda non eft tani. ' ponderis, vt ad cam füftenrandam alia 2» relatio non fufficiat, immo cum fit debi lioris cncitatis,quàin relatio fundans non multüim eam grauabit, et quando n'mis pene, cum prima relatio fupponatue undata ;n abíoluto, non cít ruinrz ti mendum, nám faftentabitin virtute ab foluti, cui tandém tota rcelaionum ftzaes innititur ; Quantum veró fpe&tatad mu nus efficiendi, cum relationuu cfficictia fit.p modü (implicis re(ulrárie, et dima nationis, vt fupra dictum cft,nó eft necef (aria maxima entitas, et virtus ad illam 5 et fi pót vna rclatio aliam cau(are in gc nere materialis caufz ipfa (ubítentando, vt ptobatum cft, potetit et 1n genere cf ficientis przfato modo; nec talis cfficien tia viderur repugnare relationi fundanti » (crtim fi ponamus cam in ordine teationisc(feperfe&ioremfunda ta.Tan«demhzcre(poníi ononeuadicdifficultat emprincipalé,quomodoinrelationibus(aluécurdenominationesrclatiuzfincalijsrelationibus, quzponütur1abjsreb,Alijproindealiama(fignàátdi(paritatem,quódrelatiocítmodusrei, atmodusnonhabetmodumineogenere, quomodificat,vndeactionisnócftaG0, nequefigurafigura,cüigiturrelatio,fityquaaliarefcruotur;nonperaliamcelatonemfed(eip(arefcrcur,&ficpaternitas(cipfadiciturfimilisalteripaternitatij(imilitudo feipfa eft diuería à patetni tate, ita Sóc.Caict. Ferrar. Fonfec. Vaf& alij ex D. Thom. 1.p«1.42.cit. et tatio, huius cft illa vniucríatis regula, quód ia uocuna; gencre id, quo aliq uid eft tale, fuipjo, Q" non per aliquid aliud e[i tale, quam etiam nos recepimus fupra q. 2 art, . 1, infol.ad 4. inconucnicns. 71 Hzc& folutio facilé reijcitur,quia licét modi noa detur modus in codc gc ncre, quo ipfe modificar, datur tamco in diuerío; vt v.g.licét vnio nó indigeat alio vnionts modo, quo ipfa vniaz, vel vnia« tury indiget tà a&ione à (e diftincta, qua producatur, quia vnio non c(t ró agndi; ideni dc buds figura,& al.js modis otic dipotelt, et ratio buiusc(t, quia gp cft Quo in ypo gencre, potcítefie Quod in Q.V. efnvna Relatio fundare po[sit aliam, dArt.H. 857 alio, vc cóftat de cognitione v.g. lapidis, «um .n. ipfa it Quo epr(entaur lapis non cgct alia cognitione, vt ipfum reprzc. rA ndwtttor id get alia cognitione quia fic cuadit Quod, Sic zigiur in propofito, licétrelatio (eip fa atur ad (aam tecminü oppofitü, vt paternitas ad filii, neq; ad hoc alia in digeat relatione fuperaddita, quia reí pe &u illius eft Quo, ad difparauum tamen fcipfa non refertur v.g. ad aliá paternita tem in ratione (imilis, vel ad aliquod ab folutum inratione di(Timilis, (ed indiget noaa rclatione fimilitudinis,& diucrficatis,& huius tatio cít, qaia paternitas rcÍpe&u filij vtiq; habet rónem relationis, non tamen rcfpcé&tu albi, vel alterius patctnitatis,(cd habet rationem entisdifparati,& idco inordinc adilla bene funda. re poteft rclationem fimilitadinis vel diucriitatis abfq; quàd relaciones dicatuc cflc relatio, ficut de cognitione lapidis dicebamus, quód alia reflexa cognitionc cognoíci pot abf4; quód. cognitionis ut c(le cognitio, quia tunc non habct rónem cognitionis ed obie&i ; vndà ' €x hoc potius noftrum pot cófirmati arguincntum, quia (icut modus indigetalio inodo 1n diuerfío gencte ad habendum ncmpc eífectü formalé diuer(um ab co, quem ipfe prabet, (ic paternitas, vt d;catur limilisalteri paternitatijindiget nota rclatione fimilitadinis, quia eife fimile eft effectus valde diuer(us ab ille, qucm ipfaptzebci Illa vero regula 1djs q49 alí1 esi tale, C c. inteliigéda eti formatct .t in ordine ad illud, refpe&tu cuius habet rationem Qo, non aüt reipcétu alterius, refpectu cuiis pot hsbere rationé Quod', vt conftat ex allatis cxempls 72 Inoppof obijc. 1. cenui(fimà end' taiérelauonis, qua poinde inepta eft ad aliam füftentandam. 2. quia tria tantüm ta rclationü pofuit Arift, 5. Met. €-15, vnitatem fuübftanciz quantitatis, &c qualitatis pro primo gencre, actionem, et patTionem pro (ccundo', et men(uram pro tertio, feá relatio nihil horum ett, vt cóftat. Tertio quia in diumis darétur aliz relationes reales prater quatuor, nam tclationes illa: habent inter (e «bitinctioné, et oppofitionem, qui cíTent ali rclationes (apet ipfas fundatzs, Quacto a&io non fit per aliam actionem 5. Phy(. 10. ergo nec relatio rcfertar pet aliam rclationé. Nec valct allata tefpontio moi pole e(fe mpdü in dinerío genecc modificádi. Quia hic femper fiftimusin code gcnecc.l. reterendi, ücut ergo aGtionis noncít a&io,quia u gcnere agendi ipfa met eft ratio agendi, tic nec rclauionis eft relatio,quiaà toto gencre ipfa ettratio referendi . Quintotandem darctur. pro ceflus in infinitü in relationibus realibus,, fi .n. paternitas fundat rclationem (imi liradmis ad aliam paternitacem,& é con« tra; hzc vtiq; fimilitudo rurfus tundabie fimilitudinem ad aliam, et e contra, quas fimilitudines erüt etiam inter fe fim:les. 73 Necvalet rcfpofio Scoti in 2. loc. cit. non dari proccílum in infinitum, (ed duri ftatum in (ccundis reltionibus,quae feipfis ceferantuc,vndé dà dus paternita tes dicuntur fimiles, vtiq; tales dicuntue per Gmilitud:né tingulis add.tà,(ed .uan4o pottea i(teduz fiailitudines inter (e dicuntur fi miles)boc noa fic alijs relatio implicat vrram (ine altera con(eruari, ci fint (imul nazura, eft autem a generalis à nobis ex Scoto in fuperioribus tta dita,g» quando fundamentum ncquit e(fe fioe ccemino., ad quod refertur, relatio, a referturnó.eft ab iplo realiter ditim& Nonvalet, quia optigé vcget Oz hi, quamyis identitas Sortis ad Platonem nó flit efie (ine identitate coricfpondete latonis ad Sorté, atq; ideo in his poffit re(ponfio Scoti habere locü,camzn iden» titas Sortisad Platone pór effe [ine identitate Ioannis ad Paulum ; vel (tando in exemplo de paternitatibus,icét m.l:tudo vnius ad aliam nequeat. cífe fine fimi Iitudine alterius (ibr correfgoadente, ta» m (imilitado duarum potett cife finc fi militudine re perza inter ali55 duas, X tic in lis re(pon(o Scotr noa valct . : 74 Ad i. [atis pater ex di&is. Ad 2.ef Scot.4.d. 6.q.10. lub D. quod vnitas, et pluralitas generica, et (pecifica, (upec quas füdácur relationes primt modt,reperiancur in oib. prz dicamétisíctuata pro pote "653 portione, et analogia ad ipsü (ubflantiz, atque ideó &c in, ptzdicameato relationis reperiri pot. fufficiens fanda-. mentum relationü primi modi y quia vna relatio cum altera comparáta vel cfteiufdcm vcl diuerfa ration;s ab illa,& Aviíc. loc.cit.pcr vnitatem fübftancig intelligit vnitatcm e(fentiz qua eríam in acciden : tibus reperitur. A d 5. Faber loc. cit.con. cedit relationes oppofitionis, et d'itin&ionis in diuinis e(fe relationes di (Lin. &as à rclationibusoriginis fundatasin illis;Sed potiusnegáda cít co(eq. quia per regulam coti ci. 2.d. 1.4.5 infra N,ordo pofitionis relatiuz vnius elationis ci ia& diftinctionis ab illa, nó debet eíe alia relatio realiter diftinGa, quia implicat vnà fine altera cóoferuari,cü (int fimul matura, vnde Suarez cit.hác Scoti doctri. ná, (ecatus inquit aliquos re(pe&us c(Ie intime inclu(os in ipfis relationibus,vt q. : üt ad propriosterminos,& relauones op : pu, quam do&rinam immerità Fanon rccipir,ci hit expre(sé ScotisaliQuos veró cffe accidentarios, cuiu(mo4i funt;qui refpiciüt alios terminos,qui per accidens (e habent ad talcs relationes ; vt v.g.in paternitare cx co,gp cft ratio referendi patré ad filii, includitur intrinfecé, et ineparabiliteroppofitio cum filiatione;atq. adcó diftinctio, at verb refpectus fimilitudinis vnius: paternitatis ad alian non includitur inuínfece in ipfa paternitate fed accidentaliter quia yna paternitas eftterminus per accidens alterius, et vna potett cífe (ine, refpectu ad aliam,vt v.g.fi illa alia deruerciur. Ad 4. ficut a&io creature dicitur ficri per actio né Dci,quiarefpe&tu Dei nó habct rón€ premit P effc&us,quia no c(t Deo ro arendi,íed crcaturg., fic relatio, licec reípe&tu termini fui nó dicatur referti, (ed refcrreyre(pectu tamé termini extranei, ac difparati poteft dicireferri,quia reípe &u illius noti habet rationem rclationis fed entis cuiu(dam difparati,vnde conce"dimas rclationem,vt (ic formaliter cóofi 'deratá, nó fundare aliá relauonem, quia vt lic conlideratur inordine ad propriü terminum, vt conftat ex dictis . 75 Ads. cócedunt aliqui progrcffum Difp. VII. De Pradicam.vefpeiliuis: 7 ininfinitum.Sed licet Do&or loc.cit. ip. Sum ad uitat in relationibus róais,negat tamé oino in reslibusprafercim 4.d.6.q. 16. E. in quibus eft euitandus, quantum ficri poc,prz(ercrm in pecíc ordiaatis,et docet Arift.2, Mer. inrer relatione vero, et fan lamenrü datar per (cocdo, quare cóc'udic Doctor, gy ficut in accidentibus dacur voü (ic vltimum, valens fabie&ü etie nequear,ica in relationibus, ideà alij negant progceffum in infinitum, (ed variant in affignanda ratione; quidam ne fam proccífum ininfinitum,qu:a tàdem cuenitur ad ab(olutam;quod eft vltimatum (abie&um omniü relationum, Sed ifti nó capiunt argumcotum, gp probare contendit proccílum in infinitum in aícé dendo refpe&u relationum, quia nunquá daretur vltima fundata. Alij proinde negant hüc proce(fumquia cum etfeétus p cedens à caufa eà fit imperfe&tior, et impotentior ad producendü,quó magis recedit à (ua caufa, vt patet ex calore produdo ab igne vniformiter difformiter,na dcuenitur ad calorem, qui non poffica. lium producere, fit vt relatio, quó magis recedit à primo fundame:o, có (itimperfe&tior,atq.adeodcucniaturadr elatio.né,quaznóhabeatvimfunda ndialiam,&hanccenfetAm ic.q.6.dub.3.ar.2.eifetutioré folutionem;quzdaripoflit. Ceterüncq.ifta(acisfacit;tüquiaquofaluabuatiftidenominationesrclariuas in illis re. lationibus vl iimis,qua alias non fundát, faluati et dcbebüt in ceteris celationibus ab(a, additionc aliarum, imó et in ipfis abfolutis ab(4; vlls pzfus. relationibus; rum quia hac (olutio nititur ilii falfa do&ring de tenaitate relatignis, quod alià fu ftentare nequeat, (upra refutatz 76 Itaq. rcfp.folutione Scoti inter arguendum data, pro qua vide fupta q. 5. ar,2.in (ol. ad 4.ablurdum, Ad impugnationé ibi fact ne. etiá progrelsum in infinitum;dabitur n. fL atus in ca recla» tioneycum qua ceicrey quz conciperene tur con(ürgere sconueniunt in tonc fundandi, et in ratione refcrendi,v.g.duc pa tecpitates fundant relationem tiailitudinisinter fe, fi hzc (unilitudo cooferacur qum altcra,qua tepzritur inter alias duas zx pater[S . o0 Ghpreous, 9.V.cnrvna relatio pfsit aliam fedes. 659 paternitates,vt eft cafus in arsumeto pofitus,(cipía dicetur fimilisilliy et nonalia fuperaddita, quia fi vlterius pergas, eandem femper reperiés ronem fundádi.f. có ucnientiam,& eamdem femper rationem referendi;& terminandi.f. vt fimile; et ja riter rcípódendü eft fi argumétir fieret ad multiplicandas relationes diffimilita.. dinis, fcu diuer(icatis eodem modo argué do; lXóné huius afferunt Ant.And.& Ma it.cir,quia cum in vnaquaq. denominatio ne deueniendum fit ad aliquid quod in illo ordine dcnominandi eft ita Gxo; vt ne queat efTe Qod vt albedo nequit efie al ba;quátitas quanta;& fic de aliis fic in p polito (i (tendüfemper cft in illis relatio nibus;qua dicücur ad al.ud per denomina tioné etudem rónis cum ilia; q intrinfecé fecü atferü:,vt dü fimilitudo dicitur timilis, diuer(itas diuería ad fufci prendas n. has denominationes nó jadigét relatione realiter diftin&a;(ed ad fammü formaliter,qua foluriome ctiam vtitur Suarez loc. Cit. et eft do&rina Scoti 5. Met. q.12.$. vd ta5dü loquitur de id entitate, Sed cótra hác folationem vrget Aucrfa cit. quia relatio ad fimmü poterit per fcipfam dici ad cundem fuüterminü, nó aüt ad alium terminü difparatum; fcd ad hunc indigebit alia relatione vt fimilitudo vnius paternitatis cít alia poterit vtiq. fcipfa dici fimiDs timilirudini fundate in alia paternitate;ga cft fimilitado ilii coc relatiué oppo(ica.at fimilis alteri imihitu dini i alio termino diipararo fundate dici non potcriaGnifi per nouam (rmilitudiné praectim per Scotü, qu: rehitiones mul. tiplicat ad multiplicrate cerminorü. T ü quia fempcr vrger ró tandamé:alis dittin guendi re lationcs à fundamento, fimiltudo .n. duacü patcrn.tacü dicitur fimilis fimalitadini 2 lia cir tuarüs «u:bus detiru€snonamplus tic itur fimilis ergo nom feipta, fed per rclactonéfimilitudinis fapcetaddità antca dicc bscur brmilis; Tütádé, quia poxerix (alum hic rclationüpro€ctius minfintüirah: p deoomimauoné femper diverfa ronis ab 1l rclationescur tribuitur j vt patetnitas et. milis alteri . paternitati hax firailitudo cft diffimilis hac diffimilinido cft üaulis alteridiffimilitudini ;& (ic deinceps tráfeüdo de vna in aliany nationé « 77 Mefp.affumptü efle verumquando relatio dicitur ad alium terminam per de nominationé diuer(z rónis, quia fic ha» bet rónem Quod at fiftendo in eodé ge. nere denominandi,(eipfa tefertar ad qué cüq. termipü, quia jn illo genere femper eft t6 formalis referendi, et ett ita Quo y vt riequeat cíe. Quod,cü aürc Scoc.docet in 3.d.8.relationes muluplicari ad multiplicationé terminori, intc!ligit, qp relae tiones eiufdem ronis, et denominiconis multiplicentur in eodé fundaméto, prefertim abfoluto, iraquód o&s immediate fundcntur in illoy& non vna fuper aliam vt infra 4 6.atr.2.ad 3.confir. 4.arg.prin. Ad z. valet illa ró ad dittinguendas rclationes à (undamentis inalijs rebas, quia fuadiméta illa fumt ita Quod, vc indigzát Quo ad (afcipiendas denominationcs rc «latiuas,nó:aütvaletdeformisrclatiuisiaordineadformalesdenominationes, quasfeciaffcrunrinicinítcé, quiainillogeneredenomimndr(untita Quo,vtnequeáteffeQuod;quare ad hzc, et fimilia argumenta negandum c(t (imilitadinem abfox lute, et in re&o poffe dici timilé, et diuer firacé diuerfamyücut vnig nom pot ab alia vntone denomimiri y neciprzsétia ab aliz praíenta,qua doctrina paffim €t ab ad ueríarijs docetur. Ad 5. difficilior eft rez fponíio, quia proce(lus in infiniti trahi tür per denominationes femper diuer(ae rónis ab 1lla relatione cui tribuitur, poffcé tf dici fimilitudinem, q'denominat paternitatenr (imilem;fufficere ét ad deno ininanda (rmilem di (fimilitudinem imipe fa fundatá; Prauidit hác cefpoionem A. uería idco conatur eam pracludcre, quia: relatiocft modus, nec habet denominateg feüteferre,niti fuum fabicétü,cui ineft tum quia dü fimilitudo dicebatur diffrmilis, et poftea diffimilitudo timilis, nó pot dcnomrmari (milis pet candem illam fimilitudinemyin illa. n.tanquam in fubi Go fundabatut, tcs aüt debct referri et dcnomimari per relatione fibi inlwereté. Hzc tamen tó param vrget, quia no folum forma in (ubicé&tü ; [ed etiam fübieGum n formam denominationem deriuarie eco Difp. VII.De Pradicam. Refpetliuis tiare pót,nam nom folum quantitatem di«imus aibaa,fed ét albedibem quautá,vt £use oficndimus difp. 5 .Phyf.q.3.art.a. (i &üt ergo quátitas, quz mediat inter (ub. flantiam, et qualitatem, vtrág. denomi« niat quantá, fic in propoüto relatio fi mi. Yitudinis, quz in coordinarionc illarü relationü, velati mediat inter patcraitaté, inqua fundatur,& di (Timilitudinem,quà Südat,fufficiens eft ad «tri. denominandà (imilem,vnàquáq. tà in füo ordine ni(irum paternitarem alteri paternitati S aliffim:litadinem alteri di(Timilitudini . 78. Solum contra sien pofíct, » tum hzc extrema fint. non folum numczo; fcd ctiam fpecie diuer(a, nempe dua gatern.tates,& dag di flimilitudines,non videntur per eandem fpecie relatione rcferti pofle,fed per aliam, et aliam, efto in gradu generico fimilis poflint cóaenire ; Sed huius folutio dubij pendet ex infra di«endis de fpecificatione relationi ab exztemis q. ro.art. r.in fine,vbi oltendemus fatisprobabile c(Te omnes timilitudines, inter qua cüq.cxtrema reperiatur efle intct Íe ciu(dem rónis, qua admiffa do&trinaibi probanda, abfurdum non crit ean dé numero (imilitudinem referre paternitatem;in qua fundatur, ad alià,& et dif" fimiliwdinem;quz fuadatur;in 1pía ad a Vià atiter diffimilitudinó, quia .n. limul, et (emel aflicic paternitatem,& di (fimili taüdiné modo pradechlicato,idcircó quàuis formaliter fit vna relatio, rf virtuili£cr eft duplex, et rcfert ad duos termimos ; hac reíponíio videbitur forté cuipam voluntaria (ed cogitet i(le quid mel5, nos«n. ingenué fatemur aliam vfque znodo nos non videre viam euadcndi, et libentiusprasfate ref pótioni volumus aceuicítere, quàm pcocelfum in infinituay admittere Caucat tamcn à Camer. qui. qu. 9. log.ad euitandam hanc difficulta&c m, negat diftin&ionem; diuerfitarem y diffimilitudioem, et alia idi€crcre sclationcsreales, aiferenseffe, » tantüm negationcsrelationam oppofita. sum y quod conítat cx dictis clle falíum .. Qv &STIO VE In qua confideratur relatio ex parte termini. ip gone natura relationis ex parte fundamenti,nunc vcnit confiderá da cx parte termini, et quia ctiam ex bac: parte plures emergunt de rclatione diffiCultates, ideó hzc quaítio in plures diflcibuitur articulos . ARTICVLVS I. "1n relatiorealis nece[Jarió. petat terminum realem y, € attu exiffentem . 79 py Eltionem rcalemneceffario pe tere terminum,in quem tendat ;. fatis cóttat ex dict. q. 3. etiamfi circa illànullà exerceat caufalitaté phyficá,& realem,vt di&ü eft q.2.art.2.infol. 1:abfur dü;quia vt docet Lich.quol. 1 1. in refpófione ad inftantias contra 3. ditum, li cét terminus non requiratuc ad relatio. né,vclut caufa totalis, vcl pactialis cius,. cum non caufetar ab illo, requiritur ta« mé ue formale effe relationis, quia: relatio formaliter eft habitudo ad aliud,. itaquod fi nihil ciet ad quod relatio ter. minaretur,relatio nullo modo effet, itavt terminatiué cau(at, tanquam conditio» neceffaria, qug caufalitas reductiné perunctad caufalitatem forinalem exicinfe cam, et ifte cócurfus in genere caufg ter minantis cft ita nece(larius,vt frequenter aduertit Barg.ex DoG.$. d. 15. 4. vn. in: fol.princ.vt ncc ét à Dco fuppleri qneats,vt patet de atu intcilé&us ; et voluatae tisin ordinc ad'obicáta, potcft .D, vuque Dcus fapplere vices obieGti in genere cf. ficientis cau(z, non c terminantis ; ficuc ctgo nequit a Deo cobfetuari relatiofi ne fundamétojita nec (inc termino; quà tücunq. in abftraGto confidéretur ;; Non: igitur quaflio pracfens quaerit, num«aelauo po aliquà ntiam fine ter« mino doicrian, D ióen elicnualicer dependeac ab illo modo fapetius expli« cato, hicncceifario fupponitur ad relawioné cermini exigentiayed [olüm quaeri: . füf ata. num Íempct reae lis& pofitiuus& in quo tatu cui requit Waty QVI Au vilar. petat term.vealen,gJ exifl etr... 661 $250. (femper in ftatua&ualis exiftétig. $o Etquidem non eft quzftio de rela 1ione tráscendentali omncs fiquidem có cedere videntur cum Mair.1. d. 2 9. q. 6. host quos ibi fundamentales ap pellat ad termipum non realem, ncq. a&ü cxiftentem terminari pofle ; et patet manifeftis exemplis potentia n. relpicit a&tü ét vt poffibilem, et non a&tu exiftétem, fciétia babet ordinem ad Ícibile nó neccffarió exiftés, immo, et ad cns quod exiftere nequit, vt funt negationes,& em tia ronis,faltim vt ad obiecta terminatiua vt laté oftendit Ouuicd.contro. 10. Mct. n.2.& ita vniucrfaliter eft de refpe&tiaptitudinalibus, qua-tendunt ad fuos terminos, non vt exiftens, (ed vt poffibiles,& fub tali ftatu po ffibilitatis officien tes unt., vc talestefpectus confurgant in fundamentis . Et fané minus re&é aiunt aliquijquibus cófentit Faber $.Met.difp. a21.& cx profeffo docuit Baffol. 5. dif. $.q.1 rt. 1. przfatos refr effe rationis, non aüt reales nifi quando termini actu ponuntur, vt potentia nondicere refpc&um realem ad a&ü,nifi quando popitur in effcjhac ratione conui&ti quia » relatio dicit effe ad aliud,vt ad terminü, at non ens,vel ens tanti in potentianequit dici aliud, Nórc&e fpeculantur Au étores ifti quia inde (equerctur nullà paf fionem c(le realem,fiquidcm omnes fere co(iftüt in refpe&ibus aptitudinalibus ad a&tus eis cósétaneos, aut faltim tales rcfpe&us neceífario includunt, ité potétia matetiq nó císe realé, vt refpicit formas. poffibiles in ea recipi, et alia fimilia abfurda, licec illi hec o1a concedant ; neq ; eorü ró conuincit quia ly aliud ex vi ug gnificationis non dicit diuccfitatem exi ftentia, fed cfientia qualifci..it;in quo fenfu nó ens bené d:ci óc aliud ab cnte.$1 Remanet igitur fola queítio de re fatione przdicacn.aut ad pre dicamentalé zeducibli ( qu. d adduus ob aliquas rc lauonesimpertectas: .,uz non habécom ncs conditioncs ad realcin exacté neceffarias)& cur(us non cft que ftio de illa tccundum ftatum efscntig.& pollibilicatis có (i derata;fic. n. bene poísunc huiu(modi iclationcs édercad vermunos nó exi ftentes, fed poffibiles, vnde etiam in cói modo loquendi dicere (olemus vnum album cfse alteri fimile, et quantitatem pal marem effe femipalmari maiorem, éfinullum album, et nullum quantum exifteret, hac.n. enunciantur de illis (ecandum ftatum effentiz confideratis,alioqui in ftatu realisexiftentiz non enunciantur, nifi vtroque excremo exiftente ; qGitaque eft, an relatio pradicam. in ftatu a&ualis exiftentie confiderata petat ter» minum realem actu exiflétem in rerum. natura; et comunis opinio contra Greg. cit. eft affirmans, quam Do&or femper docere vifus elt,quotiefcunque aífigmauit illas tres conditiones relationis prz dicam.q. 1. relatas, et ex profefo defene dunt Mair.cic. Baffol. 3.d.8.q.1.art. 1. et 1.d. 3c-3. rar. 1.& Lichabidé, vbi foluit argum. Greg.in oppolitü,Faber loc. cit. et (cquütur Thomifie paffim,& alijNeo therici vnanimiter, quare pro re(olutionequaz(ti cum hac communi opinione, i Dicendum eft relationem predic. petete tecminum realem;& actu cxillentem; eft Scot. 4.d.6.q.10. $. Sed reflant y et ab omnibus rceipitur. Sed quàuis hzc concl.íit cis; cam tamen nó omncs codem modo probant;quia difficile cft haius affertionis a(Dgnare rationem, quae e" non procedat de tranfcendétibus, : vt bené suarez aduertit fec. 8. et quidem. quamplures illa rónes, quas affert Maire cit. pro hac conclufione, quibus paffim vtuntur al;j hanc patiuntur calumnjams. quód zqué de tran(cendentibus conuincere videntar,quas tamen iple vltró cons ccdit tédere ad noo exift ens, vnde fi pro batur relationem przd;cam. effe nópo(ft ad terminum nócxiftentem, quiaens reale,qualis cit ipfa nequit pendereà nG entc,& quia alioqui palet quoque ab en te rónis pédere, et quía relatio cft nexus inter extrema;at non pofsunt realitet ne&i, niti exccema rcalia plane buiufino di, et (milcs róncs a qué de sel pe&ibus tranfcendenribus, vc difcure reati conftabit .. Ideà Suarez alitcr pro» bat ; primo nimirum cx proprietate rclae tiuorum przdicamentalium, qua clt vs dicantur ad conuértenriam,, quae aur co» gertuntur; oportet, vt (imul coexiftant, alioqui couerti nó poffent.quz eft vna ex probationibus à Mair. adductis; deinde probat ex natura relationis przdicam.que idcó accidentalis dicitur, quia re(ultat ia £undimcnto cx pofitione termini, vnde ncceífarió fupponere videtur extcemorü exiftentiam,vt ex eis rcfültare dicatuc . Sed neque hac ratio conuincens cft, nili mclius deducatur, nà-& naturalis fi multas extremorum fuo-etià: modocxigirur ad relationem traní(cendentalem., nam neque potentia marcriz fübfifteret aut ri fibilitashominis, ni(i forma fubttantialis,& actus ridédi forét potlibilis,.& eciá extrema fuo modo fapponuntur,antequà concipiamus in fundamento. rclationes tranfcendentales confürgere,vt v. g. prius fupponzur formapof(fibilis., quàmintelVigamus materiam potentem illam recipezcsprius fappoaitur rifus poffibilis, quà homo intelligatur rifibilis, et (ic inalijs rclationibus tranfcendenubus. Accedity. quàd Suarcz ibi colligit hanc probationem affertionis pofitz cx quibufdam differentijs.,, quas ipfe (upra po(uerat inter rclationem. przdicamentalem,. et tranfcendentalem, à nobisq. 1.refucatis.. $5. Ratio igitur affertionisno(tra potius.cx.co deducéda eft;quia extrema rclationis przdicam.ta fe habent, qj füdaancntumetle poteft (ine termino, et cófeuenrer finc rclationc adillü: et ideo roJatio dicitur illi accidere, nà (à fundamen «um finetcrmino effe non f90eoiá rclao forct illi cealirer identilicata ex regu. là Scoti fuperius. frequenter inculcata ad Ea eMS kel idc itaceca AE m fundamento; cx hocautG uitur. rclationem predicam, non pole : tendere in terminü, vt po flibile, us "&effarió vt exiftenté, quia fundamencum: eius.nequit eife finc termino polfibili;be aéihfine illo; cxiftenti,.vndé: poftca ad. zouà production& et cxiftenuátermini icitur per.accideas ce(ultare de nouo re Yauo-in fundamento. Et hinc eftygy.relatiopradicam, vt à:tcan(cédéci diitiagui&uo, fcinpec dicitur a&tualis,catio eib,quia: SR i ad: viramq;, teciinascoexigatur » vc dics Gag celaliace va Lü » diugciie modétí id c&inzit vtrobiq; nam flatutmeré poffibilitaus (üfficit intermino, vt relatio tranfcendens a&u à fundaméto dimaret,vt conftat inexéplisallatis,non tá (afficit vt refultet relatio przdicam. vt -nquisdicatur a&u Pater,nó fufficit, vt refpiciat filium.in (olo ftatu pof(fibilitatisy alioquin B.V. non folü dici poffet Marec Chrifti fed et aliorü,quia alios: potuit ha b:re filios,.(eddebet re(picere filium in a&u realis exiftétizs, (ic.n. quia aGualis: exi ftentia accídit terminojideó etiam dicimus relationem: przdicamentalem ab co pendentem accidere fundamento, 84 Hictamé recolédü cít ;'qj cü Tar aduertimusab initio huius dip. ex Scde to quol. 13. fub N. et alibi frequenter. dari pofTet relationé realem, eri. prz dicamentalé, et atu (übie&ü denominantem, quz terminctur ad non ens, (eu ad aliquá ncgationem,.vel priuationé, talis: e(t diftin&io;qua forma dicitur à fua pri: uatione diftingui, et dependentia &ómpofiti phyfici à priuatione in fieri, et refpe» quem dicit creatio adnoneffe reii immediaté pracedensex Scoto quol. 1 2. art. 2. et réfpe&us informationisad nom informationé immediate quecas ou uem dicit mutatio ex eodem 2.d. 1q.5.,& 4«d. 1T. q. 1. F.hi omnes re(pe&tus, et alij quamplures his fimiles, (unt ad n» ens,tàquá adaeuminü;ad huc tamé dicun turreales, tum quia ex mrtura rei equun tur ad fundamétü; Tü quia terminus eo« rü,eftó quid poficiuum non fit, adhac ta«men non eft ens ronis habens c(le przcie sé per opusintellectus, fed eft vera negaetio rcalis,qua €t dici poteft actu exittens: (comodo, quo pót negstionibas, et pri uationibus exiftentia competere) quatenus cxiftit modo 'accomodato, vt relatio: refultet. in fandamento et bac e(t cois: doGrina Scotiftarum, qui hos, et (imiles: tcípectus agnoícunt pro realibus, et ali» quid ponenubusin fundamenro,& (olum: reales.non vocant, aut realcs sim qu;d vcl ronis, quatenus illisdcficit vna ex condi« tionibus requifitisad.relationem exactà tcalé,-Neq; ab(urdum eft dati potte rcla uoné1cale, cuius tecminusnon fi: realis. et poliuuus quia vcin ingttiorilgiien USTED US Rn oM Q.V Ten Kdatiopttat term. claratum e(t, relatio nop caufatur à ter mino, fed à fundamento, terminus auté cit folaconditio fine qua non; non inconuenitauté negationc realéc(Ic conditioné neceffaria ad pofitioné alicuius ctfc&us pofitiui,ita .n. (chabet priuatio rc(pc&u cópofiti, quia concurrit ad mi| nus vt coditio,c et cóflat in mulis alijs. $5 Etopinio Greg. inhocsé(u intellecta nulla pót efficaci ronercfelli;quia fi non inconacnit relationes tranfcendenta les, cítà fint forma rcalcs,c(fe ad terminum noncxi(Lenté, et ad nonens ac ab co pendere in fuo.cffc relatiuo idem dicetur,patitcr de relationibus przdicamenralius, nec vnqua poterit afferri quoad hoc dilparitas, quar valeat;vndé mirum cft, quomodo L:chet.cit.1.d.530.tam acriter Grcg.opinionem reprehendar,cum et ipfc alibicum Do&ore paflim tales refpe&us rcalcs admittat ad non cns, et fatcatuuc rcípc&um in effe; et conferuarià cer'mino non pendere, nili velati à coditionc nece(faria,neq; minus terminandi cx we termini alio mó exercetur, quà. per olim extrifecà denominationem, vndé non videtur, cur nequeat non cnti cópetete poffeycum nib.l reile in termino ponàt; Verum tamcn cil relationem pradicamentalem tendere non polle in terininum, vt pofTibilemsqnia hoc folum tran fccndentalibus conucaire potefi, vnd? X ipfe przdicameutales, quando ad aliqua tcalé negztionem terminantur, tendunt jnillam vcloti (u0 modo actu exiftenic, nonauté vcluti poffib:lem.. Vcrum ét ctt exempla relationd que Greg.affert ad id probandü,noncíle ad ré, nà exempla iila. de fcientia in ordine ad [cibile etiam non exiftens dc potéua reípcétu effectus pof fibilisdc memoria re(pe&u prateritorü, currunt de relatione tranfcendentali, qua zqué cflc potcft 2d terminá cxiftentem, "ac nom exiltentem 5. exemplum veró de ftaua Celaris, qua dicitur illi fimilis, età (à nonexiftut, X q albedo cxiftens d£ fimil;s albedini po(h bili parü et;à vrget, quia nec flatua Cafaris fundat ad illu nó cxiflentem realem, et aéctualem fimilitu' dinem,vt bené gi L:cheucit.nec albedo, .. adaliampoftibilé (cd folà poventialcu;; UE UA, realem,esexifl-codr. T. 66$ quatcaus funt fundaméta apta ad cas rclationes fuadandas terainis cxi (tentibus86 Reftat igitut, vt fateamur, qp (icut re(pectus tranlcendétales e(Te po Tnt ad non ens, ita et aliqui preedicamen:alcs, vc] íi id negatur de iftis, debet quoq; pariter negati de illis cum Au&orib. initio art.citaus, vnde Dafiol ibi cir. vt loquatut confequentec, negat quo;. telationeg wanícendentales ad cerminü non exitten tcm e(ie reales, vade negac mafcriam effe in potentia ad os formas pcr aliqaam re lation. rcalé ad illas cermioatà, (cd dicic e(fc in po:cntia fandamenzalitec, quatenus efLaptazx (creforri exiftente termi-no;&étquiahibetncgationérepugnantaa dformasrccipiendas,quenega tiodiciturpotentiaCO'ienitq;mater; zàpartcrei,&idemdicitdeinclina tioneanimigadcorpus,&inharen tiaaptitudinaliaccidétisfe paratiad(ubiectüyqu amopi.nioné(« cutuseftadamufiim$mglec.difput.10.log.q.11.Sedhzcopinionóc(ttenenfa,quianegatrelationestranfcendentales reales,& (olá illas ponit in con ceptit ab(oluto cü relatione rón:s, qd eft tillum;ttua quia indé fequitu: oés patlio ' ncs efe formaliter refpe&us cóais ; tum quia cert eft apcitudiné aliquid aliud di cere vItra nó repagnátiam, quia fimplex non rcpugoantia conttituit potenriá new trà in [übic&to,non aptitudinem;tü tan« dem quia clt contra commuaem. Jnvna', et eadem numero relatio poffit plures refpicere terminos. 7 8g On eft quaftio dz plurib. ter« N minis fpecic ditin&is, fic. n.ca ftat ad plures terminos; plures quoq; ac diuerfas tendere relationes,vt in code ho minc alia eft relatio filiat;onis ad patré ; alia paternitatis ad filiü,alia (i militudinis ad albü, fed cft quattio dc terminis eiufdem ronis, et folo namero inicr (c d.ftin&is;& quia i(ti funt adbuc du; licis generisquidamadeqaati, et rotales, quorum f. finguli per fe fümpci fofliciences luat ad terminandam tcluti one fuz (pcciel, et (c hibent plores fil:j in ordine àd paterni : taiem, tatem,quilibet.n.folus, et per (c fümptus fufficit ad terminandam patetniratis r tionem,quidam vero funt inadzquati;& pmo nee finguli per fe fumpti in fuf cientes (unt ad terminandaimzelationó fed fimul (umpti conftituunt vnum tota1cm,& adzzquacum, quo fenfu fingula par tcs Íunt termini i uati dependentiz totius, et indiuidua rniuerfalitatis [peciei, quzft:o inprafenti non e(t de terminis partialibus,& inadequatis,conftat n.vnà tclationé ad plures huiusmodi terminos tendcte,qoia in omncs illos tendit, velut in vnum adzquatum, et totalem,vt docct Do&or it 4.d.1. q.2.in fine.Sed cft queftio de terminis totalibus, et adzquatis; ótavt fen(us eft,an quando vnü relatiuum rcs tefpicit terminos eiufdem fpecici,. vt fimile plura Jimilia, et pater plurcs filios, num fingulos refpiciat, et artingat pet diftinctas numero relationes, vel per vná,& candé numero extensá ad omnes. -Cómunis,& perpetua Thom.opi.affir enat pluresterminos eiusdé rationis attingit pet vnam, ac eandem numcro relationem, ita D.Th.3.p.4.2 5att. $. quol. 14r.2.& quol.9. art.4. Caiet. et Medin. ibidem,& Aluatez difp. 4 ;.nu. 16.Com plut. diíp. Jas Logi 15.4 vbt citant Ca(ie Hcruz.Canartenf. Ri pam, Bánes, alud.Soncin. Iaucl.Ma(.Sácb.Did. feq. To.dc S. Tho.4.17.art.6. Ruuius hic q. 8. Fland.8.Met.q. 9.at. 3. Aquar. j.Met.dilucid.9. Morif. difp. 8. Log.a.8.Sueffan. 5. Met. et fuit iam pridem fent. Henrici quol.4..2.& Alber.in pred cam. ad aliquid c.vlt. Oppofita fcnt.cf Scoti,3, d. 8. q.vn. Lichet. ibid. Trób.5 .Mer.q.7. Batfol 3. d.8.q.gn.Zcrb. $. Met.q. 19.$. proprer fecundum. Pacifienf. hic q. 3. Mair. 1-d. 16. q.2.ad 2. Tatar.hic dub. 3. Faber H ent. difp. 21. et alij Scotiftz paffim, eq Baccon.3 4. 8.qu. 1.art.2. Fonfec. 5. Mctc.15.q. 5. Suitezidifp. 47.1ec. 17. Va « fqucz to.4-m pie cp 4. Blác. disp. t 1 fec.18. Amic.trac.1 $.q.7.dub.8. idemque tuentur iuxta fua. principia». .
Monday, January 27, 2025
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment