GRICE E MASTRI 6

 clle reale, infcrt diflin&ionem realem, vt fi dica m us,quod Vrbanus VILIL.cft, Paulus V. 10 cít;talis cótradictio infert inter iflos Fontifices realem diftin&ionem ; fi cft &io fecupdü cflc formalc;ipfert diflin&tioné formalé,non rcalc,quia mul 1a propofitiones vera fant in (cnfu reali, et identico, que nonadmittuntur io (cn fu formali,tic in diuinis verü e(t jn. seu identico cffcntiam e(fe incommunicabi ltm;quatenus cft cadem rescum Paterpi tatesquaec ft incómunicabilis, at fal(a cft in séfu formali,qui explicat rationé prz cifam rci,quaz per fe primó fign:ficatur, et per cítcntiam indiuinis per (e primó importatur entitas com mun:cabilis ; Ve rüm córradictio fccundum etse formale, et cx nata rci efse poteft duplex, alia aCtualitery& formalitet vera citrà quod €unq; opus intclle&us, vt cum dicimus y quod homo pcr animalitatem actu a par tc rei conuenit cum Afino ; et per ratio» Ns Difput. I. De Infirumentis fciendi s Flea qud pui ci nalitaté a&u à patte rei differt nullo in2 telle&u cogitante;alia virtualiter folum, et fundamentaliter, vt fi diceremus in So le effe idem principium proximum cale factionis,& de(iccationis,& nó eíse id, hzc contradi&tio non verjficatur à parte rei actualiter, quia a&u à parterei eft vnicum,& proximum principii vtriufqy fed tantum virtualiter ; et funda ter,quatenus vnica. illa virtus aequiualet duplici virtuti; ergo cum cótradictio im ferat (emper dittin&ionem, qualis ipfa eít, non dabitur tátum diflin&io formas lis virtualis, (ed etiam formalisactualis, Refpondent Recéuorcs. fcré om» quod cum definitio fiat per a&ü in» telles, et non definiatur aliquid, nifi inquantum apprehenditur, non,explica "HT tur rcs (ccundum efie (ubieckiui habet à parte rci,(cd fecundum efse Giuum,quod eben int llein NM repugnat quod ti de eodem chen» diueite cà duntur ; et preícinduntur nesformales, euam diuerfo modo de 7213 explicentur; 288 tcllectusré cócipit aliter, q. 7 tiones ille fondamenraliter. differunt ii re Ad aliud de cótradi&ione pariter dis cont nullam conttadictionem dari ad patte rei formaliter, fed tantu, damcntü contradi&ionis,qui &io confiftit in z d " lor ul» ncque (olü habentur per intelle ram dc altero affirmanté ; vel é, it praícrtim Pal alg.  Scdncutra reíponfio (atisfacit; n prima, quia definitio exprimit naturam rei;prout cít,& res diuer(imode dcfiniit türsquia diuer(as habent a uin ip dass Dog quia de RENE AN DR | concipiátur; et per definitionem expriani tur eíse rei quidditatiuü,& D autem císe,quod accipit per apprehéi nem intelicétus,ergo fal(um ctt per &tiuum. nitionem nó cxplicati efsc fubictiuum. rci ; quod habet extra ; (cd tantum. ; et obic&iuumquod habct in intc licet definitio fiat per a nó propterea [cqui ey, po "T" TM    Mitasadzquaeé expl  ge definitiónbm; qua folü per conceptus ; €usfi V. de Difüintlione formali eAr.11.   xii pofitio,Soí e(i lucidus, fiat perfinicl um enunciátem lucem de Sole,ramé imit rem :, ficut (c habet a parte rci uáliter etiá nullo intelic&u cogitáte autem vniuerfaliter cótingity ione €üque dcfinitio rem exprimit per concc ptum adzquatum;cui.f.correfpondct to ti idjquod eft in reexprimendü,pofsunt auté fic exprimi omncs fortnalitates, quae a&u plurificarz reperiunturin vna, et ca dem re phy fica, vt intellc&us,& volütas jn anima;animalitas,& ratiopalitas in ho snine,bonitas, et fapientia in Deo ; for analitates veró, quz folá virtute in aliqua xec&inentur ob cius eminentiá, nó pof fünt exprimi,ai(i inadzquaté, qe à par £c rci nulla ip fuo ordinc corrcípódet rca ilis, vnde hoc gene ánadaquatos traduntur; verü cft non ex primi rem,nifi vt apprehenditur cum fun alamento in re, qua de caufa non fallitur « Mcó Pafqual.difp.6o. (cc. 1. n.3. i ui finitione, alia eft phy » definiatur, yore ks rici toti ete e dendi » cum efie rei 3nfcrt difiinétioncm à parte rei adualem intcr eaquz diuer(as habenr huius gene. ris definitiones; fed talis diftin&io ft ef fentüalis,vnde comcidic cum ditiin&ione, reali naturarum; alia eft definitio meta. hyfica, et falfum cft;quz habent diuer as hinus generis definit; oncs,diftingui à paite rci aGtoalicer, quiaper bas non ex primitur obiettü si totum effe adzqua tum, «uod habet à parie rei, fed fccundü eli c obiectiuum metaphyücü, qp habet inintellectu ; hoc ala cile, vt fupijcitur definitioot, (cmjer fupponit alix juam di flin&Gioncmión.s,nam fupponitaliquam prac fionemytormilhitaces.n. Mera phyfi . €a perabitraéuoncan, et przcifioné co Aiteunmuar. Hac (oluuo magis caucé pro cedit,led quan uis;uod ait de di fimuo ne jhy(ica, tocü it verum,nó tamen om nino, vcuum cft, uod a de metayhytica, Quia quandu n aliqua tre j.hyiica plurcs actu continétur focu;aliarcs, quac süc ali quid cius peridcnctaté, tunc poicít affi 0 Logica. i. " Coruo ; vcrü tamen gnari defiaitio mctaphyfica iilascxpri mcns ada:quaté in fuo ordine, fic poilu mus exptimere adaquaté animalitaté in homine, et hoc vtique fiet per prcitio nem animalitatis à rationalitate, cü qua. identificatur im homine, fed talis przeci fio erit adequata; quando veró in re phy fica pluralitas formalitatum non eft, niíi virtaalis, et per zquiualétiam; tunc verü eft detinitioné metaphyticà illas nó ex primcre,nifi inadzquaté,& pracifionem eará abinuicé non cíIe,nifi inadmquatam, quianulla realitaseis correfpondet adz quaté manifcftabilis in fno ordine. 79. Altcra quoque folutio ad argumé tum de eontradiétorijs nulla eft ; quia à parte rei multa [contradictoria actu veri» ficantur nullo pror(us cogitante intelle Gu, vt v.g. quód homo ratione corporis conuenit cá rebus materialibus, tatione animz non conuenit, et plané hzc cóae nientia, et di(conuenientia eft formalis et in a&u, et nà fundamentalis tantü, vn de inre merito Caict. 1.p.q.3 9.art. 1. hà folutioné, dos falfam rcfcllit,quà  uis.n. contradictoria enuncientur tantu per intelle&ü, non inde íequitur corü ve irr semet ai pie pendere ud uin nulla propoffitio y quantumuis necearia., (fet formaliter vera citra opus intellectus, quia materiae lisilla connexio prdicati cum fubiedto etiam ab intclleétuconficitur; ficut ergo à parte rei verum eft a&tualiter ! eie ex corpore, et anima conflirutum, quia hz partes a&u. continentur. in ipfo y n contradictoria der sap vera de ipfo)quod per animá differt à rebus mae . ME sind i gi a differri fie Xx V pte et » et» uàd paricscít albusyti oci torma no inhaeret, nà (ubie&um cie tormali« ter tale eft habcre talem tormam, ita ve» rum crit formaliters.& actu, quód per al» bedinem eft fimilis Cygno, &ditlimilis quod. quadà re periuncur contradictoria, qua dc rebas actualiter verificari nó poflunt, [ed rantü. vircaaliter, et fündamétalitcr» vtpatet 1n. exer plo fuperius allato de Sole ; icd non itacttin olbus, lico cam Caict. Cit« cÓ. £4 5  ccdunt. LI 222 cedunt talij contradi&oria actu à parte rei vcrificari,v.gquód homo per anima. litatem formaliter, et a&u cóuenit cü afi no, et ncn conuenit perrationalitate, fed hinc aiunt non inferri diftinctionem for malem actualem interanimalitatem, et ratioralitatem, fcd tantum virtualé; haec n. fufficit ad tollédà contradictioné Sed ncque itia rcefpontio fatisfacit quia cauía in a&u, et ctlc&tusin au timulfunt, et  non funt 2,Phyf.& $ Met.fed caufa con tradi&ionis cit diftin&:o ; nam quzlibet cótradi&tio séper aliquà arguit diftin&tio né,crgo qfi cotradictio cft formalitcr,& a&tualitcc vera,arguere debet diftinctio né formalem aGualem;& non fufficit (o la virtualis,dc quo vidediíp.9.q.1 art.2. : $0 Atrcípondct Caiet.ibid.negando, €» fola a&tualis diftin&io fit cauía actua  Wis contr adi &ionis,nam ifle cffcétus po teft cííc à diftin&iooc, vt à cauía quafi vniuoca,& à virtualiter conunente di füin&ionem, qualis eft eminentia rei ; vt à cauía zquiuoca, itaque ifte effectus in actu habebit caufam in actu ;, non tamen neccílarió vninocam, nam ctiam fufficit zquiuoca nempé eminentia rei qua có tinet virtualiter diftin&tionem, bec cnim fola (ufficit ad tollendam cotradi&ioné, quiaoppofita enunciantur de cadem re emincnt nó quatenus vna, fed vt virtua liter n ultiplici. Contrà, emincntia rei nó tollit contradi&ionem a&iualé, ergo non ztquinalet diftinctioni actuali, vt inquit Caict. Probatur afTumpium,(ü quia con traditio aétvalis tollitur per multiplici tatcm rci et non virtualé tantü, alioquin de codem (ccundá idcm à parte tei aGtualitcr coniradictoria verificaren. tur ;tum quia cótradictio [rmper argui diflin&ioné intér ca. de quibus vcrifica uUir,& quidé ralem ; qualis »pla eit, vt di ximus, fi cil contradictio rationis, infert Íolü diftinCctionem rationis li rcalis rca IKé,ergo cotradi&tio actualis arguet actua leo; diftin&ionem,& non im virwalem. Omnino gi ur admittenda. efl diftin Gio ex natura tci formalis a&tualis, que fit minor rcal; actuali, et immior formali virtual X bac dithindtio, vt bene ait Bo necnon habuit ortum. in Scotia ncc in  Difput.I. "De Inftrimentis fciendi. .. Francia, (ed in Gracia apud Athenas ig Schola Arift. qui verbo; et (criptis cam docuit, vt benc probat Bonet.ibidem. Et ad banc diflinétionem dcbct redaci di NONE veríatur inter rea,& modü eihs intriníccum, vt inter eflentiam, et exiflcntiam, vc docct Tatar. cit, nam vt. fupra infinuauum eft, dantur tugdi rerum. vltimó cas determvnàtes in fuo cfle quis dam funt intrin(eciquia nimitnm intrine fece rem determinant, vt exiflétia cífen« tiaminfinitas Dcum ; finitas creatutam y Ime deicrminant res e trinfecé. folüs accidentaliter, et ideo dicuntur modi exttinfccisita fe habet feffioreípectu fe dents;figura refpe&u quantitaus&c.Sis cut auté 1(ti non appellantur in re&o res, et centia, quia feipfis exiftere nequeunt inrerum natura, led (emper cíie rebus a ffixi, ita modi intrinfcci proprie non dicuntur formalitates, quia. fcip(is concipi; (ed petüt concipi modificant, atquc ideo (icut dilin&o.  rei,& modi cius cxtrinieci ponebatur ftin&o rcalis licet quafi i dá tionc alterius extremi deficientis p nc rei, itain propofito difündtiorei,&    i dcbet. forma modi eius intrinícci poni bet exucmi deficientis à ratione fort : tis, et x denominattone à | po terit illa dici realis modalis, liac forma lis modalis, ne confundantur.comuni minc diftin&ionis modslis diftinttio à (uo modo extriníeco,& diftin&io ciuf« dem à fuo modo intrinfeco .  $1 Contra przdicta obijcitur.Primó, lis, licet quati imperfc&ta ratione alterius   diftintio tornsetis a&tualis tit fuper" ! ua, Tum quia nulla cft neceffitas cam ponendi, cáca omnia aqué bene faluen tur per folà diftin&i vi pter quz inuenta cft à Scotiftis difli &io formalis actualis, 1 fccundo, quia: Do&or ipfein 1.d.2.4.7. $. $ed bic ve fiat dittin&tionem formalem, q aftruit inter clientiá, et relationes originis, vo cat rtualem, et ait melius effc vci iita ncgatiua;quód inter efsé relauio ncs (ic nonidendtas formalis ex rei ; €x quo coiligicur ralem diftinài fotaralcgm sin Scotü non eic ooliiems, ^ n B  9 e L3 5 v5 "1 MEL ma . Kalis,quia.[prabct vi  füb di&tigétione ab altero concipiatur, et  fine illo represétetury& (ic ibi a&u rela uf V deDiflintlione frnalieAdit.H.   233 fed negatiuam, et proinde nó cile a&ua lem, (ed virtaalem, quibus verbis motus Hurtad.in Metaph. difp.6. fc&. 5. putat fic miter Scocü Y diftin&ioné ex natura rci formalé nullà intellexille diftin&tio ncm actualem,fed folü virtnalem, quod etiá cx noftris tenet Herrera 1. diíp. 14. .t.concl.2, T tertio, quia oé ens actu, aut cft reale;aut rationis, ergo oís diftin &io adbualis, aut e(t realis aut rationts, quia proprietas omnis (equizur couditio nem (ui fübic&i ergo non eit admitiéda " diftin&io media aG&ualis intcr diftin &ionem realem,& rationis, fed (ola vir tüalis, Tá quatto,quía vt arguit Ioan.de S. Thom.1.pLog.q.2. ar. 3. extrema per diftin&ioncm formalem non manent ita diftinda, quàd poffint fundare inter fe etam relationem diftinctionis, vt patct eios diuinis, quz Scotus ponit hoc modo diflingui, et tdmen inter vni y  et aliud nonv je Were fo la negario idéritatis, (cu connexionis for malisergo diftin&io formalis nó eft po DA T tiu: Ez tiua, in, is. üquin Eds tit ic im qa editt o for malis non tollit identitatem in ipfa enti cate rei fic enim efset realis, (c4 (olá idc titatem cóceptus, (cuformalis rationis, ^ ita vni oó fit decóct formali altc dug xe rius,ad hoc auté nó r ur diltincho actualis.(cd (afficit viretalis, et fundamé ndamétii; vt vnum ccat diftindio, vbt a&u cft ablata idéci  tas;cererü in re folü inueniturquod vnit non üit formale cóflitutiuum alcerius, at ue adc non habet connexionem cífen tialem cum alio mado formali, feucon ftitatiuo, licet habeat modo identico. ^82 Refp. ad t. negádo affumprü quia ditin&io virtualis non fufficit ad tollé dam cótradi&tronem ex natura rej. atua lem;quz dc eadem rc enunciari folet, vt quod anima per intellc&um operatut na turaliter,non per volütatem, Dcus per tu ftitiam punit,nó pet aufericordiam, ho mo peránimalitatem conuenit cum  afi no,non per rationalitatem& fic de alijs X Ad 3.DoG&or ibi docet diftin&ionem in. ter esentiam,& relationcsex natura ret repcrtam poíse vocati virtuilé,on rf id aíscrit cá pracifione, quafi fir viitualis tantum,ni poílea infrà ait, «citer tgi tur'dico omittendo illa verba de. diflin Gione rationis, e de diflinclione vir tuali quod in e[Jentia diuima ante atum. intellectus est entitas 4, CF eft cutitas B,Cr bec non eft formaliter i[[;& pau là (uperius dixerat quod effentia, 27 re latio babent aliqua i diflin ionem ion. cedentem omnem atium   intelletiue creati" increatiergo cum hac diftin« &io exnaturarei, de qua ibi loquitur Do&or,& ponit inter c(senuiá, et relatio ncs, przcedat (ecüdü ratione diftinctio nis omnem a€tum intellectus,non poccft e(se (ola virtualis,(cü rationis ratiocina tz;quiz hzc licet praecedat fecandü fun damentum, non tfi pczcedit sin rationé diftin&ionis ; vndé valdé decipitur Hut tad.vt bené notauit Pa(qual.g. difp. 60. fe&. 1. nu. 4. vbi maturius. in hoc póderat Scoti menté, quam fecerint Huctad. et . Hetrer.Hanc veró diftin&ionem ex na tura rci voluit ibi appellare nó idétitaté y quia cx comuni vfu loquendi przfertim tüc temporis diftin&io ex natuta rei pro vera di tinct;one reali vfurpari folebat y vt ibidé Doctor iníinuat vert. $ed num quid b&c dif inlio dicetur realis 2 et quia talis dittin&io nou importat vcr& relationem,vt ibi Tat.& Vigerius aduer tüc. Ad 3.hec d.ftin&io dic potefl realis actual's, et ensrcale conte ju:, (i amplé (amatur pro omni eo, quod ctt extra ni hil, tiué (zcundü fe, et immediate, fiu& quia per identiatem eft aliquid alterius, dsin fe, et in re&o cft extrà nihil, et c nà clt diftin&io media, (ed mcbrum di(tiactionis ex naturaret'in communi, vt cocradiítinguitur à diftin&ione rario nis,fi tá ensreale minus amplé (umatüry pro co.niinirum,quod cít ens,& res,vc à realitate, (cu aliquitate diftiaguitoe, et diftin&io rcalispro ea,que ver(atar intet duo taliter entia, (ic vtique dillinctio rea. lis dici non potett, (ed media inter realé, et rationis, minor illa, et maior (ta. Ad 4. Vallonp.1.formalit.art.2.1n finccog y £ 4 cdit 214 cedic diftin&ionem formalem ex natura tei pra(cfcrre in re relatioaem poficiaam. attualem fed hoc ett fal (am quia vt da cet Dot. r. d. 3 1. celacio realis ver(atur intet extrema realia,& realiter di(tin&a: nó ergo diítin&io formalis cenfendacft a&ualis rationc relationis formaliter im» portate per diftiactionem, (ed folü mate tialiter rarione extremorum, quz (ic à parte rei diftin&a ità Inbenc in cade re proprii c(se actuale extra nihil, vt efsc formale vnius non fit e(se formale ale rius,irà Baísol.2.d.22.9.4.art. 2. Tatar. et Vig.cit.& fequitur Vulpes loc.citAd f.negacur minor, quádo defiaitio expli Da Feendiedté cóceptu ada juaco, imo fiia virtute huius diltinctionis in reinue nitur,quod vad nó habeat cónexioné cf sétiale cá alio modo formili, (ed tantum idético, vt fatetur hic Au&or ; ià manife fté cóccdit hác dittin&ioné c(fe actualé, quia aualiter vaum noa hibzt ia rc connexionem cum alio mo 1o formli $5 Secüdo obijcitar cü Pafqualig.cit, quod hac diftin&io formis coincidat cum rcali,(i ponatur a&ualis, ante opus intelle&us; T'ü quia q iod e(t exrra aliud à partc rei, eft «cra illud fecundá illud effe, quod natum cít e(Te à parte rci, fed folum efe entitatiaam phy icum natam eít efTe à parte rci, itaat formalitates nó fint aptz ad c(fendü à partc rei,ni(i prout funt in entitaribus phy (icis, ergo (i huiuf modi formalitates effent intec (e. dittin &z, itauc vna effer extra alii à parte rei, iam deberent e(fe tot entitates, cum dc beat gna c(fe extca aliam fecuadam eí fe, cp aptum c(teffe à parte cei, Tà 2.ex treina huius dittin&ionis iaaoluüt ratio  né entis, itavt in vnajuaque fic propria ratio entis, quia huia(modi focmalitates veré (unt aliquid politiuü, ergo ii di(tia guuntur ante opus intellectus. a&aali tcr, diftinguuntur tàqud eatitates adtua les extca nihil, atque idcó realiter, Cófe quentia probatur,quía quotie(cü jue ali. qua non commuatcancin eife, quod hi a parte reidilbiaguütur («cundd il lud eí$e,quod haben à pacte rci, caaicr mp wan re$ hibet à parte tci, (ic e( (c phy icumyaecatítatiium, iam cacicaci Dif.I. De Inflrumentis fciendl uo modo diftinguentür, et confequentec reali diftia&ione. Tum ; definitio ex licat cfentiam rei,ergo (i illa cenfentur cw qirhu diftin&a, quz habent diuer(as. definitiones, habebunt ctiam eíTenrias di uerías,ac etià. confequeriterexiftentias g quia quamlibct cfeaciá fequitur propria. exiftentia, atque ita eranc veré realiter . ditin&. Tum 4.contradi&io actualis de ali]uibus iafert di(kin&ionem realem. intet €a, quia de eadé re ncqucuat'adtu à parte tei coatradi&ocia vecificari., erga cam di(tin&io formalis a&aalis ex actaa: liconcadi&ione ex nacura rei colligas,íignum eít coincidere cam reali; Nec valer dicece, ad verificaadam. concradi &ionem de eadem rec fufficere, 6 ia eaa plures reperiantur. Éocnilitates ex natite rateidilio&z . Qua ira dicendo nuns quam ex coarradictioue di(tindbioneat realem colitgere poi[2mus, quia diceres tur (afficere difin&tioncm fotmalem in tec aliqua, vt de ipfis coatradictora ve»  ri&cécur. Demü ex Acriag. difp. gs (eG Ee cum Hurt. cit. e(fe aliquid à patte. reiame te actum intelle&us cft effe qui hzc .n.e(t defiaitio entis realis)fed difti &io formalis eft à parterei, ergo. 84. Re(p.ad 1.aliquid efe polle à pare te rci, et excra nihil duplicite, vel tone (ai, et iutedto,telino iuo, Krarone alterias, caias &(t aliquid pec i priino modo (unt extra nihil res phy fica» fecundo modo formalitates metaphyfi« cz; conceffa igitur majori, dicitucad mi« norem, quod vtique folum effe entitatt uum phyücum natum eft effe à pacte rei primo modo, at fecundo modo etiá for malítates mecaphyüicz: nac (unc elfe à parte rei, prarferrimillg,qux (unt predi» cimentales, et veram faciunt tioné metaphyficam à patterci, et inde. negatur Con(eq. vt enim effent tot enti» tates, deberet vna cffeexcra. aliam primo modo. Ad az. c(toquzdam formalitates  mcetaphy icz includant formaliter ratio nem catis tranfcendentis, adhuc tamen; proprie, € abfolacé noa dicuatur eatia, aut entícaces; fed gcadas entis, et aliqui tates, quía juxta comaunem 1o ueni modii per eas extra nihil intelligitur res y Quas, d " 1 1 quz eft terminus canfalitaris phy fica iux à. (uperius dicta, vnde in hoc fcníu nc T formelitates metaphy(icz: dici "dofoluté entia, quia nom funcextra nihil catione fui,& in re&to, fed in obliquo tà aum, ratione Jf, illius, cuius fünt aliquid .per identitatem; et ad probat. conícq... pegandum eft, effe rerum (t folum eic phy licam, X entitauaum, quia etià à parte. tei poffidcnt effe Mctaphyficum urius, et neri Por aee à conditiopi us materialibus, licet non ab co realiter diflin&um ;vnde in homine à parte rci non folum datur materia, et forma, fcd etiam animalitas,'& rationalitas. Ad 5. definitio proprie di&a, vt conftat ex ge nere, et differentia,vtique non conuenit, ni(i rebus propriam e(lentiá, et exiften : tiam habentibus, vnde quz habcat diuct . fas definitiones in hoc (en(u;veré dittin guuntur realiter diftin&ione reali natu  rarum,fed fi definitio magis amplé (uma |. tüspro conceptu quidditatiuo explican.  a«we propriam ali uius conceptibilitatem y 21 | Qualifcumque fit,in hoc fcnfu etiam for mnlitates poterunt definiri, et ca dictur /  formaliter diftingui, qua habent in hoc fen(u diuecías definitiones,.i. conceptus. T. obie&iuos;& tunc negatur confeq. quia Aes  definitio in hoc fenfu nO«x?rimit cílen UR tiam rei propt; dictam quz. (.cóftat ex ^ "gencre,& differentia, et datur 1n otdine  ad exifteatiam, (cd propriam cóceptibi 3 Jitatem; qualifcüue cadit. Ad 4.ncgatur formalis cx n2tura rci fufficit ad enücia . dacontradi&otia cum veritate de cadem rc, fic de fabicéto, et paffioneob talem dittin&:onem vetificantur contradicto ria actu à parte rei,& (alsü eft hac rone p :cludi vià cócludédi cx conrradi&tione ex (  amuara rci diftin&ione rcalcmsvt.n.notat ' JBonet.c. de dift. ex natura rei licet oía .«ontrad.Cloria auc. repugnent quoad .&eritatem.n codcm rcfpc&u eiufdem, quoad d ftinctionem irfcrédà non axqué rcpngnantnam qna d«m inferunt dift in Giopcm realem, que dam formalem tan tum;fünt.n.aliqua przdicata, quz com p ec poma cxidtéti,ficut  alfumptum,quia interdà (ola diftin&io .  adii Suef. V. de Diflintlione formali. eArtIT.   225 exiflere,& nom cxiftere,& contradicto riadetalibus pra dicatis concludunt di ftm&ionem realem;cuius raujo cft, quia talia predicata,quibas iníunt, infunt ra tionctei, et nonratione realitatis 1n ea indlu(z(unc criá alia pre dicata,quz pro . ximé compctunc rcalitati et rei noh có peeunt, ni&i ratione illius realitatis in ea inclufz,vt vclie& intelligere inanima 5 pam intelligit pcr intellcétü, et vult. pec voluntatem, et talia contradi&toria non concludunt: diftin&ionem realem illo. rum,quibus applicantur, fcd cantum for iualé ex natura cei. Ad. talis diftin&tioy vt (epe dictum eft, poteft dici ccalis, vt cns reale diftinguitur ab ente rationis. $$ Tertio obijitar,g) bec diftin&tio non (it rc&é adignata, neque quantü ad qu;d nominis,neque quantü ad quid rci, Non primo quantum ad. quid nominis, quia nomen di(tin&ionisformalis cft no valdé zquiuocum, et accommodari ràm diftin&ioni rcali quàm ratio nis, quatenus diftin&a realiter c(Tentia liter habt diuerfas e(fentias, et vnitates formales, et diftiréta ratione (ecernütur rariones formales ; et przecifas ab in telle&u, Neq.quantum ad quidrei,quia Scotus 1.d.2.9.7. $.cit. illam vocat rden titatem formalem, vbi illud, 9 dicitur fic idé includit iliud, di fic eft idem, in Jua ratione formali, € per cofequés per fe primo modo., cx quo Mauric. Sitc&, Vallon. et alij formaliftz deducunt ipfe  rius cífe idcm focmaliter fuo (upcriori » quia illud iacludit in fua cationc formali, nó é cütra;crgo ex oppofitopet Scoti il la erit di flin&io formalis, per quà illud's quod lic diflicguitur,nó includit aliud in pnmo modo dicendi per (c; non vc: il  [ayqua cft iniec duas formalitatcs)quarü vna pracise, et adzquaté non eft alia. 86 R«fp.ad 1.ex Scot. 4d. 1.q.2 (igi ficata nomind probati non polKc, fed ttá» dum cíic communi víui loqucnuüum;cuam igitucnlla;que funt rcs diuer(e, et dincr fas habeot ctlentias, fccondum cóinunem ylum logncntium dicantor realaec, X ct fentialitcr diftipguis quz vctó tani: jer intelle&um, dicantur dillingui rauione ; plané yclie bis difnctionibus applicare nomcá 116 nomé dittin&ionis formalis cft velle vo cabulis abuti, nam vt tcitatuc Ioan.de S. Thom.cit.:. 2. att. 3. concl. 1. (ecuadum c6emlo juendi. modam vocamus idend taté formalem illam, quz proprio, et for mali cóceptu exprimitur,(eü quo (ocma lier aliquid conttituituc, vadé dicunruc differre formaliter, quz ditfecuar defiai tione,(cu ratione propria;identica.é ma terialcm, fcu in fenfu idencico vocamus, quando aliqua funt idem ia ipfa catitate pbyfica,nó aüt in ip(a ratioae,qua: per fe primó fignificatur . Ad 2. diceadü apud Scotum, et formalé identitate, et di (Lin &ionem fotmalem cribus pee(crtim mo dis v(urpati folere, primo in co (en(u, vt aliquid dicatur £ocmalitec idem alicui, cü illud includit 1n (ua ratione formali,& lic inferius eft idé formalitec (uo fuperiori, vndé é contra illu crit formaliter dittin €um ab alio,quando illud non includit in fua ratione formali, et in hoc fen(u ( qui tfi e(t minus (cequens, et proprius) loca tus e(t Do&or de idétitate, et diltinctio nc formali 1. d.2, q. 7. H h. Alio modo magis proprio aliquid dicirur formalirer idem alicui, cà eit de rone formali illius, uo fenfu (aperius eft idé formaliter in feriori, et é contrà illud non elt idé for maliter alicui, quod non pertinet ad ra tionemeius formlem;quo fenfu de idca citate, et diftinctione formali locatas e(t Do&tor ia 4.d 12. q. t. &coiacidit cum identitate, et dittinctioae elfntiali, de ia loquitur Doctor quol.r. D.& nos in hyf. difp. $«q1 3 act. t.cocl.4. Aliusde mum fea(us magis ftequeas, et proprius dittin&ion:s formlis cft, quando ratio obiectiua vnius/formalítatis cit alia à ra tionc obiectiua alterius, quo (caía fupe rius, et infcrius funt formaliter ex nacu ra rci diftincta, quia ratio hamaniratisa: eft à ratioac anim litatis, quia aliquid addit faper illdm, et tic de dittinctione formali lo4uitur Doctor r.d.8.q 4. cum ait diuina acccibuta abinaicem formaliter diftingui, juiaratio bont:aus nó eft ra tio (apienuz, et fic iuxta hanc (ensü iden titas alis eft ilia4qua plures cóaes fo lu n per incellec:um d.ttincte cóicant in cadcm conceptibüitate, et rac obica«  D ifput.I.. De inflrumentis [ciendi . us; et itá (e hibencsm Scoti generatiai. tas, genzratio, et paternitas in eadem re latioae có ticaciua primae. perfonz in Ji uin:s quol.4. et de identitate focmali in hoc (eníu loquitac ia 2.d.1.3. $$. 44. qu.flionem 1(Lamyw i circa fiaem ait re. lationem nó eife eandem formaliter futt daméto, quia per fc ratio re(pectus nó in clud:« formaliter rónem ab(oluti, nec ab folucü per (c includit fotmalé rationem teípecus, quibus verbis infingat, vt notas uit Mcucifs.identitatem formalem nó efz fc folum inclufioncm alicuius. gr perioris,(ed incluljonem mutua qua plu tes rónes folü per. intelleccü di(tinctae im cadem róae obiectiua cóucniunt; at; ità ce(Tat inutilis contentio hucufq; ràm acti ter agitata apud noítros Formalitt vcluti prorfus inanem bené (pernit P. ber cit. c.8. quem fequitur Mcuriffe, ve rus .n. et proprius modus identitatis, diítinctionis formalis eft hic vltimus fi omnis identitatis fundamentáü cft tas, et diftinctionis pluralitas, f. quod Amer vnam et candemformae  habent, (int formaliter Tyquz  vetó alia,& alià, fint formaliter diuerfa Diflintio rationis elucidatur .  87 I(tinctio rationis e(t, quz non D ineít rebus, ifti in  eaciaen t noe duplex e(t, V. : ibus noftris, et c 035 ps non hibet fundamentum in xe ipfas i dA  jeerp eer i ^ tis, et fin quando ei, à parte ! vnam,& idem rcaliter,& formalitetsaf finguntur diuecíz relationes rationis. di uertimodé illud concipiendo, itaut tota diueritas fit ex parce modi concipiendi non cx parte ronis conceptibilir, et i dicitur diftinctio rationis ratiocinantis, quia nimirum folum ex, ipfo intelligen tc, feu ratiocinantc orig;naturtalis cít v. ieri yz eid intet Pera parte fübiecti,& (cipfüm à parte cati in propofitione identica, Pide eft Petrus,& vaiueríaliter contingit, cü uecío modo concipitur idé omnino obie G&umy;(iue diuecfó modo GENDER homo hominis, fiuc ctiam logicé, vc ho mo, ; "dte TWO "€ "  E» ' h D Qua]... de Diftintlione vationis.c/frt 11. mo, et humanitas, ctcnim abítractum a liter concipitur à concreto, cum illud có  €ipiatur per modum naturz pracisé, hoc veró per modü (ubfiflentis, ita Scor. 1.d. 2.0.7.8. cit: et d. 8.q. 4.$. 4d qu«flio nem . Altera diftinctio rationis eft, qua habet fundamentum in re ip(a,qua diftn guitur, et dicitur diftinctio rationis ra tiocinatadici'ur rartonts, quia formali ter, et actu non eft in rebus, fed fit, et actuatur per rationé; dicitur veró ratio nis rauiocinatz, quia cft quati inchoata à parte rci;& fi complementum ab intclle €tu recipiat, quatenus rescirca quá verfa tur ratio,fcu rotellectus, przbet occafio tiem,feu fundamentum talis diftincuonis ptet cmincntiam fuz narurz, de qua ancellectus format conceptus inadzqua. .. t05,.i.quibus nO exprimitur totum id, gp eft inre, nam licet finguli attingant ali | m. jn cil in re,nullus tamen feortim imptus adz quát totam naturam, et ra ina onem ebeciuam rei; fic Thami(te di t in Dco omnia attributa,fapic tiam, mifericordiam,iuftitiam, &c.quia intellectus nó. poteft ob fuam iem vnico conceptu ad aqua ^re toram diuinam Ratüram ob eius infini tam perfectionem, cam concepribiliter VÀ ex ordine quodá ad diucríos cf [S jquos poteft producere; vcl per ha bitudinem quádam ad virtutes, vel atri buta, quz in homine videmus abinuicé realiter ditincta,hoc etiam gencre diftin ctionis diflingnunt Thom;tlaz in creatis DEbstteerky con Luar diceta füpe riora, et infcriora,vt efie animal, eflc vi vens,c (7e rationale in hominc, nam con €cptibiliter partiuntur. candem humani satcm ex ordine ad diueríos effectus yc getandi,fcntiendi, et intelligendi, quos poteft [c (ola producere ob fuam emiré tiam;licet hzc oinnia nos Scotifta pona mus formaliter ex natura rei diftincta, vt fuo loco probabitur. ^. 88 Hinc otta cft contentio de funda mento huius diftmctuonis ratiocinatz,an femper debeat intrinfecé reperiri in obie cioynimirom quód aliquam habeat emi ncutiàm viicntem diuerías perfectiones, feu for quod vocatur virtüalis 2127 diftinctio, quia eadem forma virtute fa cit folaquicquid facerent diuería';an po tins fola extrinfeca connotata abíque in trinfcco fandaméto diftinctionis in obie cto fufficiantad corftitucndam nterali qua d.ftinctionem ratiocinatá quatenus intellectus ex iilis motus fuppefita fua impcrfectione candem omnino rem, in qua nulla cft actualis, aut virtualis diftin ctio intriníeca;concipit plaribus cócepti bus inadz quatis cam diuidendo in plures  rauoncs conceptas ; Hanc fecundam Ícn tentiam citat, et (ecuitar vt communem Paíqualig.difp.57.(ec.2 .quod tenuit Vaf? quez i.p.difp. 117.C.3.& Torreion trac. 2.d;fput. 1.q. 1. Verütmagis placet prior dicendi niodus, quód fola cxtrinfeca có notata non fo fficiant abfque fundaméto intrinfcco diflinction:s in obiecto ad có ftituédam diflincuoncm rationis ratio cinatz, [cd fo]à conflituant diftinctioné rationis ratiocinantis, et ita vidctur fen fite Scotus loc. cit. dum docuit concre tuim,& abflractum non differre, nifi ra uonc ratiocinante,nimirum penes diuer fum modum concipiendi idem formale obiectum;,certum aurem eft concretum et abftractum non differre, nifi per con notatüm extrinfecum,nimirti fobieccum; qucd connotawr à forma incócreto sü pra,nó in abflracto.Et plané id conuincit maurfelta ratiosquia vel in ipfo obiecto; quod diftinguitur,e ft aliqua proportio ; Ícu fundamentum, vt ad inftàr connota torü extrinfecorum realiter. diftinctorü concipiatur,vel non)fi primum;ergo pre «cdit fundamétü inrinfecum diftinctio nis inobiccto,& ia vota ratio diftipga£  di nop fumitur ex parte conpotatorum  exu infecorum;fi (ccundum,cum fne yl llo fundamento ex parie rei ipbus, quam diftinguimus, cam concipiamus inordi ne ad ca,qüg fuut diflincta, fequitur nos cam a4 libitum noflrum, et fine funda mento d.ftinguerequod eft facere diftin cuenca rauonis ratiocinátis, ficut fiidé à (cipfo diftinguas concipicado ip ordi ne ad rcs d:uci (a5; et hac ratione Ioan. dc S.'Thom.q.2. art. 3. tenet. hume dicendi modü iuxta qué diflinctio rationis rat;c  cinata prorfus coincidit cum diftincuone. ' ex  218 ex natura rei virtuali (apcrius cx plicata, quia femper petit fundamentum ipitinfe cum diftincüonis ia obiecto 5 pam iuxta altcrum d;ccndi modum nó omninó co incideret quia pofferalT gnati diftinctio rationis ratiocinatz in ob/ccio, in quo nulla preccecret virtalis difisctiosex fo lo ordinc ad diuerfa cónotata excrinfcca, 89 Fundamentum igkurs €» requirit diflinctio rationis rasiocipatz ex parte obiccti, efl virwalisaliqua diflinctioyfeu eminentia sci, qua vnica exiftens plures zationcs(cu perfectiones continet in ali. quo c(ic; et ratio cft,quia res aliqua quá tó fuper:or eft,& emipentior;plurcs per fectiones vnit quàm inferior, vnde in (u perioribus fimpliciori modo inucniuntur pcrfcctiones,q in inferioribusvbi sót di. uer(z res, ac entitatcs, fi in re fuperiori adunentur, et contineatur fecüdum fuas proprias vniufcuiofq; rationcs formales, 4n ca re füperiori erüt realiter ide ac enti tatiué, (ed quia in ea continentur fecundis Pei formalitates,remancbunt adhuc rmalitcr actu ex natura rci diftincta, fed fi contineantur tantum virtualiter in €a,& eminenter, vt virtus calcfactipa, et de(iccatiua in Sole,& fecundum multos fenlitina, et vegetatiua in rationali, tunc intcr eas virtutes, et ioncs nulla erit à parte rci actualis diflinctio,nec rea lisnec formalis, quia in ea non extát, nec fccundü proprias entitates, nec formali. tatcs;fcd tant& aderit fundamentum cogi tandi illas actu diftinctas;vndé intellectus manifeftando illas pluribus conceptibus, banc attingédo vno coaceptu,& aliam a lio,diftinguit illas in c(e obiecti, cum ta» mé in cfTc rei j& realitatis diftincta non finbfed vnum ; itaq; fandamentum huius diftinctionis confiflit in eminentia ; feu vnitate rci virtualiter continente plurcs rationes. (imul.cum intellectu inadzqua té attingcnte illam, et fic pluribusconce, pubus diuidente, et abfirahente vnà ra zionemab alia ; vnde ex partc intellcctus requiritur etiam ad. banc diftinctionem «onititaendam in;perfecrus modus inrcl ligendi, itaut non vnico act, fed pluri bus attingat totam rei cminentiam, et . fingulis inadequate . TAUM ; PAM i Difput. I. De Tnfirumemis [indio  In oppofitü obijeiunt r, Vafquezcit2  3 Suarez in Met.difj.7.íe&. 1.quos(equie  tur ipid e eee, quod diftinétiorationisratiocimanus nà fit proprié diflinctio, fed potiuscinídem  formalis conceptus repetitio circa idem. i emnino obic&um, vt cüin propofitione identica dicimus,quod Petrus e ED hic nulla pnm diftincuo Pod: fcipfo per intelle&um;immo potius € coe  ed ier Mite pra dicaionem intelle&us concipit Petrum cü ipto PM ergo hzccft potiusciu(dem nominis, vc conceptus repctitio,non diftinétio.Si di. cas, coipío quod intclle&us identificat sedlitet Se fosckaltn Dau cüícpfo inilla cnunciatione, difüinguere u à (cipfo ratione, quatenuscundemPettü quafi duplicar, femel ipfumaccipiendo à;   partc fubicéti, et iterum à pecu cati . Contrà, inquiunt; quia id folü pro« bat cadere diftinétioncm inter coc : ipfos formales, quibus Petrumincadems   propofitionc fubijcimus,& predica aut interi pfas (ecundas int nes dicati,& fübic&i, quas eidem buimus, nonautem inter Petrumy& fe»  ipfam, quia diftinctio non bay is VES trofcd (üperexeinfeca Petro, füper Pes  trum aucem cadit lolum repetitio wr dT 9o Hcípond. negando diftin it s rationisratiocinanus effe folam eiuídem  conceprtustepctitionem, repetitio.m.prOe  prié cit, cum idem obic&tum,& codem 4 modo femel,atqy iterum concipimus ; &&, vríidicatur Petrusaq; it^   rum Petrus, tertio denique Petrus at in   diftin&ione rationisidem vuq; obic&tü, concipimus, fedInon codem modo,quia dicendo Pctrus eft Pctrus ; primó conci pitur,yt (ubicé&um, deindé vt pra dicat, vndé non folum pluries concipitur Pee.  trus,ícd etiam vt plurcs,qnia. intentiona liter gcminatur, vt fubftar diuerfis iptens tionibus fobic&i,& prz dicati hinc vc in» telle&us faciat in obie&o diftinctionem rationis. ratiocinantis, opus eft ; vc i comparct ad (cipíam, vel rcfpectumape prehendat in ipfo obie&to,. quo Pa ua iplum, quati duo,non quidem (ecundum, diuerías rationes. in ipfo obiecto intrits E ÍcCas a. fa | mé rationis ratiocinata y feca$, et ex parte cius fundatas, (cd «x ifta coparatione extrinfeca relultantes. Adreplicá cótra hoc in argumento alla tam dicimus, diflin&tionem, quz fit pec actam collatiuum,non cadere fupra con ceptus formales,quia cunc effet di(tinctio rcalis,non rationis, nec propric fupra [e cundas intentiones ipías, fed (upra rCip (am cóccptam, quatenus haber effe obic étiuum in intelle&u, itavt proprié idem dicatur à feipfo di(Lingui, non (ecandum eflc reale,fed obiectiuü, et intentionalc, quia idem proríus obiectum à parte rei zcaliter& formaliter,dum intellectus fa cit propofitionem idéricam, ipfum quafi eminat intentionaliter; ità Tromb.trac. rmal.att, 2.8, Pro intelligentia prim concl. ybi docet, quod diftin&tio rationis ratiocinantis fundatur fupcr pluralitatem elTe cbic&iui, et cogniti, quod intelle  &us per a&& cóllatiuum deriuat in idcm obic&tum reale; et é contra, quod identi tastatiónis fundator fuper vnitaté eiuí(dé )" eltfc [4 M ogniti, quando nimirum obic&ua non fübttat pluribus fccundis intentio nibus, fed vni tantum namque ità cófi deratum vt vni ; et eidem fübítat (ecun da intcntioni, dicitür cilc KENTGOMR cuc (cipfo,fequitary& fuse declarat Pa(^ quali difp. $ fedt.2.. Aicy TP pd arguitur cotra di(lip&ios d pen detur velati membrü à diftinctiene formali. cx natura rci condiílinétum ; Tü quia 5co tus nullibi hanc difljnctionem affignauit veluti condiflin&ià à diflinctionc cx na rurà rciy et idcó omncs Scotifiz tüm ye tercs tüm Recétorcs femper tenucrunt hancdittin&ionem: rationis rauioci nata, fai vtipli aiunt y ratiqnis zatiocinobilis, com diftinétione cx nauira rci. prorfus coincidzrc; vt videre etl apud I orgialift. art,2; et omnem diflinctionem rationis concladi docent intra genus illius ditin &ionis, quz fit per actum colla iuum, et pro hac fentenua citàuc ab omnibus Au Goribus,vndc prorlus noui videtur hang  2 : Quafi V. de Diftinclione rationis, efrt.I,   229 Thomi(lz cà admittunt propter diuina attributa, et gradus metaphyficos,hec.n. omnia inter (e faciunt diflincta cali geae re diftin&ioniscüi igitur Scot: Ga hec fa ciant actu formalitct diflinGa, (ané co» . Íchola hoc genere di linctionis noa iudiget . Tü deaum diltin&io rationis ratiocinatz de illa tanti re pót haberi, de qua intcllcétus venari poteft multos coa ceptus, fed nullü obie&um potcft pluces de (e conceptus caufarc in intcl'cétu, nifi in ipfo fit aliqua dittioctio plurium for malitatü ex natura rci przccdeos omne a&ü intclieGtus, ergo di(tin&io rationis ratiocinatz coincidit omninó cum difti &ione formali cx natura rci, Probatur minor, quia vnü obie&um naturaliter a gens ad cius iatellc&:onem/nó caufat nili vnicum cóceprum, quia cü agat fccundü vltimáü virtutis fvg, caufat o&m cóceptrü quem [Or caufare, ergo fi cfl vnicum, tà realiter,quá formaliter, vnicum tm cau» fabitde (e conceptum. Nec rcípondere juuat vnicum tantü caufare cóceptü ada quatum ; fed plurescaufare pole inadz quatos in iniellc&u przfertim imperfc&e 16 cócipiente, INO valersquia vna res vnit tàtum nata cfl de (e caufare conceptü, &c hunc afaquarum, quia alàs nó efle: vnü cognolcibile,nec vn:co a&tu cognofcibi le, et iflum coceptam formádo immutat intelicétum., quatum rot, ergo non for mabit intcllectus de. rali obic&o aliü, et alium cóceprm; nifi per actü collatiuü intcllcctos, ità arguit Tromb. loc.cit. 921 Lclp.ad. 1. Do&orcim con (cac meminitic huiv$ diftincrionis, et cà admi lifie, vcluti mébrumà diftinctionc forma li ex nauta rci codiflinctum, vt mirll fit » re $cotille tam vnanimiter oppo fitum doceác;cam igitur in primis admit iit 1 d.2.0«7$. faeit. füb nouine di flincuopis virtuali (upcris cxp'icata;dc inde in codem 1.d.8.q.4. $. 4 d qu«ffto Veni at intcr. diuina attributa ziom cff tanti diffcventia rationts, boc efl duer [edo concipiendi idem obiciis ortalestalis enm difliutio cfl mter fa piense fapiensiam nec eft ibi tantu di flin&io pri ie y; ininiclle Guyquiao t argutüi efl prius, iila "iet s ej efl in cognitione intuitiua, efl ergo ibi diflin&io teitia precedens intelte&um omni modo, vbi,vt patet;per prim gra» dà diftincrionis rationis intelligit diftin tionem rations ratiocinátis, per sr in telligit di (Linctionem rationis ratiocina tz,quz quando actualiter fit ab inrelle ctucx cócepribus intellectus refultác di ueri conceptus obie&iui non in effe rei, fed ín etie obiecti, et reprzsécati,& idcó ait cíTe diftin&tionem obicctorum for malium in intelle&u; et quidem cciá hoc modo ab ipfis Thomi(lis explieatuc 5 per terriü tàdé gradi inrelligit diftin&ioné fotmalé a&ualé ex natura rci; et quol. 1. ar.2. duplicé a(fi gnat dittinctionem ra tionis, vnam meré cau(atam per a&á in tellectus,& haec e(t rationis catiocinátis, altera:n fumptam, feu occafionatam ex parte cei, et hzc e(t ration's raciocinatz ex quibus patet Do&orem veré agnouif fc diftin&ionem rationis ratiocinata, vt genus condilt;in&tum à dittinctione ex natura rci a&ualijatquc ita (encic P. Vul pes to. 1 d.6.ar.7.& loco tio art.cit, ac omnces illi Scotifte, qui doceat gradus tranícendentes nà przfeferce real tates ; fcd conceptus;nidaquatos ; mém ni éc hu:us duplicis d ttnótivnis cauonis Do« é&or 1.d.8. q. 4. . Ifla tamen pofitio » vt 1bi Bargiusaducctit. | 93 Ad a.negatür adumptum, quáuis n.Scotiflz, nec propter du ni acttibu ta,nec ob gradusmetáphylicos przdica métalcs hoc genere d ittin&tionss egeant; quia hzc oninia apud Scotum func abin u:cé cx natura ret fortimaltéc actifal ver d ftincta,illotü ind;gét ob. d; (tnctione ponendaminter. praedicata? quidd;tatiua Dei, et gra dusomn. s tran[ccderites jg  enim illa non inter (& differant, et ab. e( fcntiatantum dillinctione ration $,& cx alia parte maiori diit in& one ex natura tei ab efentia dittinguancutt attributa, quá pradicata qnidd. tatiua, vt fpiritus, i& vita intelleétaalis, vc docet Doct, quol. 1. fub lit. L. plan? fc ju:tur, quod cü attributa dift: nguantar à ctualitec ex ntu Ta rci, przdicat«quidd:citiua dift nauá  tur tantum virtualitec, feu rat?one cacio cinata,vt declarat Valpes cit. difp ait. I  Difput. I. De Inftrumentis féiendi .Et cum gradus metaphy(ici tranfcens  dentes non dicant realitates, fed folum   conceptusinadequatosvtScotifte me.   lioris notz doceat,st fiolocoin Meta»     phy.dicemus, confequenseft,vt cum pto.  corum di(tin&ione non füfficiat fola ta  tionis ratiocinantis diftindtio,& exalia  parte dittin&ionem ex natura ret actua" lem fundare nequeant ;, qu;a non dicunt realitates, quód diítin&ione virtuali » feu rationis ratiocinatz. diftingui de beant; vnde ex hoc duplici capite oritur.  ind:gétia huius diftin&ionis in fübtiliü Schola;que plané (uppleti nequit per di ftinctionem ex natura tei actualem » vt proprijslocis declarabitur. Ad s.argumétü Trombet; proba tantüm vajus rci generari nom pol[fs ii intellectu,m(i vnum conceptum adzq cum; ti illum immutet quantum pote et pet propriam (peciem,at extra b cum tancias n:| impedir quin eiufd plicis obiecti plurcs habeantur cóceptus imadeq iati per actum peeciliaum,X nà. collatiutim, quatenus inadaquaté ol ctum intelligeadovnim ratiade fcind't ab al'a,vade aecc(fitas: fo lianc diftinctionem ration;$ proue limitatione; et imgerfe&tione nof telic&us qui vcl vaico conceptu tc naturá ice ey cce 3 tiam,vel in intelligédo cozitucvttal: fpeciebus, quz cü noa reprzsétent totis.  obiedtü adz juaté, debet plaribus vti, vt réadequaréintellgar,e& quo fit &, quod    per plures concejxus cam intelligit '&&   plutes ratioucs obie&iuas in ea diffin guat,quas alioquin nó ditbingaeret, fir&   per propriam f(peciéavc en tu A  9j Exdi&isiahocamiculocócluditug  fcotem illa Formaliitarum generadiftim   Ctionun ac identiraum,quafcinuicem   inferrent, e(« prorfüstuperuacanca  V£  abinuicemtondiftiacti,nam dilodio  ex natura rci non eft manbrum códiitim Gumnàdittin&ioncformili,'vtbené pro.  bit P.Fabet'dit.c.o. nam &iüliacenfentur : €X natura cei difti quimbas.fecinfo   opcre cito qeadicico pta te contradi&oria vecidieali cadeu A €x nacura MbuMNORUD  | Dü:  m^ om 3 p de Diflinélicne vaticuis .Od.IL   231 (Que. sificari non poffent, plané ex hoc mani fcíté deducitur bec non efle diuerfa di flin&ionum g«nera, cuia de illis tapium verificari poflunt a parte rei aliqua. cop tradictoria pradicata, qua habcnt diucr fasformalitates,& concepub:litates,nam .qüz in eadcm concepubilitste, et raco nc formali conucpiunt, contradicioria cx patura rei non patiuntur, et quióem D o &or nunquam diftinxit: inter diftinctio ncm cx natura rei, à formalem,vt. con fict ex his,que habet 1.d.2.4.7.& d.8.q. 4.& d.13.q.vn.& alibi fepé ; cxcn plum vcró, quod adducunt ad banc diflir.Gio ex natura rej declarandà de dcfini tionc,& definito, nihil (acc (Dt negouij ', €onftat.n.ex dictis fupra q.4.ort. 2. quo feníu definitio,.& definitem díci queant exe ex naturarci.Diftinétio e('entia lisqucquerócotifüituit genus peculiare  diftinétionis CodilimGm eb alijs; quia :apud Fortnaliflas dnas habetacce; tiones  Jhze difinét:o;nam in vno feníu illa dicü tür cfientialiter diftinGa,qua habent di.  ucrías effentias, et é conira illá dicuntur tisqes cadcm e[Tentía communi cát; in alio fen(u illa dicütur efientialiter diflingui, quorum vnum nó eft. de c(fen tia alterius,nec eius.cóce formalem ingreditur, et é centra illud dicitar idem eficntialiter alteri.q» conftituit eiuscísé tiá, et eiusconceprü formalem ingredi. tur, aret autem,quod identitas, et diftin &io cficnualis in ptimo f; niu. coincidit um diflirétione rcali, nam quacumque babcnt diucifas cffentias funt etiam di ueríz rcs ; inaltero autem fcnfn acccpta «oincidit cum identitate, et diftin&tione formali capta (ccundo: modo ex illis ui busyquos tupra infi nuaimus declarando hanc dift inétionc m in folut.3.0bic&t.Sic «tá diflinétiofc rotis cbic&iué, qua di inguiyaint,qua in nullo cóceptu quid dit conuen: üt;vt paffioncs entis, et vititmz ronerd:ffeiéca, et diftinétio fe toris (ubic&iuésqua ditlngui;aiont, quz non coneriiüci aliqpa realitate potcn tiali ad ipla corirzhibili, vc Deus, et crca tU; à, non'coplirgunt duo genera diftin €uonum à ceris condittin&a;!cd coin cidunt cl reali, et formali, vt bene, nota» uit Tatat. cit. quia gez diftingeuniur f€ totis obiect ue aliquando diftinguuntuF tdiü formalicer, vr bonitas, et veritas in Dco,& interdum evá realiter dift;nguü iur,vt cuz vltra d.ffeiciaspariter que di linguuntui fc totis fub'ediué, quàdo quc rcalitcr difüirguuntor, vt Dcus,. et creatura; irterdem iui formaliter, vt bo nitas, et veritas in Dco, vcelcreatwras et ha« dicta. fuficiát pro dignofcédis var;js :diftinctic num generibus cuátum ad logt cum I pc&arsreliétis an bagibus Foimali cftarum,à quibusror tm 7 yroncs,vcrum et prouc&os sbflinere contulimus, nam inillis multa cóunenrur tüm logica, uim philofophica;um metaphyfica, &«theo confusé,& p 1omifcué irodita, vt potus more gallico pa'm ntum qucd dam cor fecerint Formalif!z,quàn nová quardsm fcicnuá,cuius fübicétü fic for malitas,vt ipfi prztédunt,apti ff n.um ad Obrvéc (i quodcunque c uantomuis perí pi cax ingcnió;nec dubitauimus aficrcre tra atum: liunc foórmalitatum plures alum nos € fubrilium Scbola indolis escclicn tis perdidiffe,& quotidie perdere,vi miü it;cur adbacinnoflra Schola toleretur, Ammo vt omninó neccflarius T yronibus à quibusdam prz dicciur. De ordine, € Metbodo procedendi in facultatibus tradendis . 96 E Metliodis quamplures fcripfe D re Philofophu magni nominis tüm veteres, tüm Recentiores (& forcé plufquam peteret néceffiras, ac materiae vulitas) et nuperrime non minus, quam do&ifli me fcripfit Scipio Claramontius vir on nigenz literature bros quatuor j notant 2utc m Methcdum pofle duplicis ter accipi vno modo pro rcgulay& cano nc procedendi. in (cieptia, et ordinandi rcs m »j fa tre&tádas, vt de hac prius, et de illa pottci;us agawr ; aliomodo pro or dine ipfo; vclut in «éu cxerciro, fcü pro ipfoprogretius funi cttam folet incer dum E 6t nii firümcnto (cicndi, ied quia hec cit tufan nas acceptics rüprie, pe Mtihbeodi icfiinguur ad €uliaritez nomé rcla Telatas duas fignificationes. Dubitant au tem primó fub qua ex relatis fignifica Mcthodus ad Logicü pertineat; acab ;pfo definiri debeat, an .f. accepta pto regula, et norma procedendi in fcic tia, vcl pro ipfo progreffu ; Euftatius, et Toan Grámat.cx antiquioribus, et Fen dalius, ac Zabarcl. cx recentioribus apud .cit. lib. 1. cap. 2. arbitrantur Mcthodum confiderandam ctíe, ac defi nicndam à Logico pro regula, et canone proccdendi; at Claramont. opinatur po tius defin endam effe pro progretiu ipfo, quia Methodusex vi nominis fi»nificat viam;& progreflum ipsü,& hoc cft cius formalc fignificatum, res aüt, inquit, de finiri debét: n fua formali fignificatione. Hac cfl fcrt qua (iio dc nomine;adco ut mirum fit doctiffimos viros tot verba inre parus, vclnullius momenti cófume 1c ; nàm ccrtum effe debet Mechodü füb vtraq. acceptione ad Logicam pertinere, fub prima quidem acceptione ad Logica docentem, cuius munus cft tradere regu las, et inftrumenta fciendi, et ordinaté fciendi, (üb fecunda autem acceptione  Ápectát potiusad Logicam vtentem, quà doccntcm;nam Log:ca vtés,vt in quaft. prooem.dictum ett, talisappellatut,quia pon:t invíum regulas, et precepta logi '&g docenriscum crgó ordinatésac diflin €té proceditur in aliqua facultate traden da, ilis progreílus cft acus logiez vtcn tis ; ergo fub vtraq. acceptione Metbo dus ad logicum pertinet, et .ab ipfo (ab viroq.. fenía confiderari d&bet .. Conf. 1juja vt. dictum cfl, non.(umiiur hic Me: tbodus pro quocunq. inflrumento fcié dli; led peculiariter pto ipfoordine, qui in (Gentijsob(eruari folet; vc rité, ac di nc confulionc tradantur, quia rationc ex &ómuni fenrétia definiri folet quod eff babutus inflrumentalis, feu infirumenti intelletiuale,quo docemur euiu[qidifcie pliua partes conucnienter difponere, vt refett Zab.lib. 1. de Method. cap.4. fpe «r;t autc ad logicaw tradere methodi x ordinem proccdcndi in [cieniijs, ficut «nim ipfatradit modum fcicndi ;. ità eciá wadete debct n.odum ordinate [ciendi, i precedendi in [Gienti;s uadendo jeg  Difp.I. De Infirumentis fciendi ^ las,& precepta ipfiusorditis;medumi era   atq. ità fubinde emper qua fucce 8Ó ad logicam fpectat, ac ab ipfa definiri debet methodus fumpta pro ipfo progref fu, (cd ctiam fumpta pro ipfa regula, et norma procedendi in fcientia;ac ordmis feruandi ; Et falíum cft, quod dicebatur. methodumex vi nominis figmficare pre cisé progre(um ipfum, mam in quattio nibus de nomine, vt (zzpé dictum eft, cóis ac frequentior loquendi modus femper pra ferri debet ; Methodus autemapud Philefophos, nedum accipitur pro i. progreíiu, fed etiam pro regula et nore ma ordinate progredicndi.  Sccundó dubitatur, an de inna thodi; vt hicíumitur pro ipfoordine ler uando in fcicntiayvt de hec prius agatur, quam de illo, fit quid priusad cognitio  Ls Lacum, er a om imr debere 1,de Method«ap. tex plicando notiorem edis (emhbiu e, nam fi oncci portus,ab Oriente petra, poteft numeratioab altetutro tete mino exordir;,& effe ord.nata, T" ) mcencgptusordo retineaum y v.g.li Mongci, portum Albiminiü, inde Albis gaunum, poftcà Gcnuam wes Oricntem loca mumetet vnde deducit rationcm.otdinis requiri quidem quod dc hoc priusquam de illo agatur, nequa« quam autem, quod prius ad fe:ju&tis co» guitioncm djrigatur,ncq. cnim ad cogni ioncm Genug A Ibigaunum pcrtincte. Dicendum t& cft de rónc otdin;s, v& hic de co loquimur; vt nimirumeft ordo. dcé&rirz, et pracipualpecicsmethodis  vel potius methodus ipfa feruanda in fae cultate tradenda, effe quód priusad co« gnitionem fcquentis dirsgatut. Probatur quia licet de rationc ordinis, vt ficit e( Ic difpofitionem plurium sm.prius,& po serius, vt bené oftendit exéplum allatis tamen vt €x roox dicendis parebit,de ra» tione ordinis doctrinz eft, Vtab 1js in« cipiat; qua (unt faciliora captu, et cone fcire poflunt ad notitiam fequentium,ó2 fic obferuari videmns ab Auctoribus 1p fis) qui in facultatibus uradend isnonie mae, SNWÓ:"emere ceo  niscui? ab Occidéte principii: ks nell t "apes 1 it, Lol 1n ad 4  4 ev ^4 Que. V1. De ordine 6) Mabodo. meró,K caf prius hanc difpatation£ in ftituant, quam illam; fed quia hzc ner «onfcrt ad cognitionem fequentis. Conf. ' quia cómuhe proloquiü eft, quod lectio lectionem aperit, vt per id oftendatur rectum doctrinz ordincm tnnc feruari quádo non folà prius hac lectio inftitui tur,quam illa, fcd 'tant prior lectio con ferat ad notitiam fequentis . Conf. taridé ex dictis ipfius, nam cap. 4. definit metho dum (lumptam pro ipfo progretfu, quod fit via ad cognitionem promouens abíq. . Errore, et birc cap.6. deducit ordiné efle fpeciem methodi,quoniá et ipfe c(t pro £reffio à prioc: ad poftecius,& ad cogni (ionem prom.ouct, iuuat .n. ordo ad reirü cognitionem affequendam ficut cofu 6o impedir,ac perturbat,ergo de rene ordi nis doctrinz cft, vt prius ad cognitioné fequenus dirigstur, idq. expretíe docet Zubsn Ioc.ci. At refpondet Clarag;ót. ordinem 1n difciplinis tradendis vtiq. no ftram iuuare cognitionem, non tamen ia €o feníu,quod priora conferant ad cogni tionem corum; quz poftcrius dicuntur, boc.n. conucnit methodo fpecialiter di  €z, quà ponit fpeciem ab ipfo ordine coniifinctam ; fed quatenus per ordiné tollitur confuiio, quz tüm mtelligentiam retardat,tum memoriá impeditremini fcentiamq. penitus tollit, et hec cft vti litas ordinis per (e, et precise (umpti. Scd iam dictum eft hic fermoné non cffe dc ordine pracisé (üb róne ordinis, fed de ordine doctrinz. feraando in diícili nis tradendís,& dicimus hunc expoftula re, vt quz prius dicuntur conferant ali quo modo a4 pofteriorem notitiam, 1 ü ) ceci idm videtur ponere metho fpecialem;vcluti fpecié per fe ab or dine condiítinctamsdc cuius ratione fit vt fuperius conferat ad cognitionem po fÉterioris, nam vt dictum cft, hic non eft fermo dc methodo pro quocunq .inftcu mento (ciendi.(ed pracsé pro ipto ordi nc docring, qui infciencjs obferuatt fo let,vt rité, ac fine confutione cradantur, quod przcipué cóting:t, quando priora conferunt ad potter:orumi noticiam. Tcitió dubicatuc, quzpam iit norma Ordinis doctrina ; quain in cient;Js tcà Logica 235 dédis obferuare debemus; A liqui docu runt ipfummet naturalem rerum ordine e(fc regulam, et normam ordinis doctri nz,itavt ordo doctrinz runc rectus cft, uando conformis eft ordini naturali ip arum rerum; i.quando in fcicatia res il la prius cognofcitur, et cófideratur;qua eti in c(fcndo eft prior, ita opinatus cft Piccolomineus in fua Morali introdu €tione c. 14.& 15. et fcquitur Aucría q. 30 Log. fcc. 1. licet addat interdü ctiam licere ob vrgentem aliquam rationé faci litatis,& comoditat s,ordiné naturz im mutarc. Al;j cx oppotito docuerunt nor mam ordinis doctrinz vniuer(aliter lo quendo effe faciliorem methodum no ftra cognitionis, ita quod cü in fcientia primó tra&amus rcs cognitu faciliores et paulatim ad difficiliores afcendimus, rectum ordincm doctripg feruamus,licet non (cruetur ordo naturalis rerum in ef Ícndo, quam opinioné laté defendit Za bar.lib. 1.de Met.à c.6. et lib. 1. Apolog. Mercenarius in fuis dilucid. Faber Theocr. 18.Cópiur.difput.progem, Log.in appéd, q.vlt.& al j quam plures, inquam ctiam incidit Aucría cir.dum fatetur ipfum or dinem naturz nen (cmper folere efle fa ciliorem, et commodiorem ad perfecta rerum notitiam aficquendary, ac ctiam Claramont. loc. cit. Á 97 Dicendum cft cum4ecunda fenté tiá, vcram normam ordinis doctrinz cf fe faciliorem modum notlrz cognitio" nis,liue fcruetur ordo natura, fiue non 5 quod addimus,quia ad banc facilitaté in terdü Cripuat iplemet ordo nature ; vt nimirü res omncs co ordinc difj;onaturs quo €x natura fua süt inter fe conexa, &C ordinata; vnde ordo docrinz nQ cft ad quaté códiftinctus ab ordine natur, ft interd coincidit cum co. Conclufio de ducitur ex Scoto 1. d. 3. q:2.vt benc Fá bci aducrüit, nà ibiait Doctor Metaph, ctie vItimà fcientiá ordine doctrinz,& h agat de. principijs aliarü fcicntiarum Philofophiam vcro naturalem efie prio rem;& plané ratio,cur Ariftot.basfcien tias fic ordinauit,non cft, quia ordo na tvralis rccum iic peteretquia potius hic ordo oppofitun poltulabat,yc nimirum | Aà Me 235 «Metaph. pr&mitteretur ; veluti qua agit de princip js priniis omnium rcrum com muni(him:s,non autem Phyfica;qui E. de parc culari ente ; ordinauit ergo ihi lofophus has (cic nuas hoc modo, et Ph ficá pianafit Metaphyficz quia illa € facilior,vt poté qua cíl de rebus fenfibi libus,qua funt cognitu faciliotes ., Probatur autem conclufio manifcflis Anft.auctoritatibus, et inprimis $.Mct. tcx. 1.ade t auctoritas qe nullam páti tur gloííam, nam ibidiftioguens intet principium eiiendi, et cognolcendi ait, piincipium doctrinz nó fcmper cft prin «ipium teiícd vnde quis facile addifcere potcft, inquit .n. ;v; docirin noná pri moyac vei principio aliquando imc boan dum eft, fed vnd? quis facilius difcat. INec valet folutio Piccok quod ibi Arift, loquitur de via doctiinae,.1.de Methodo, &dcmontiratione, quz cfl propria via fcicndi, nonautem de ordine doccrinz. Hoc .n4nanifclié rc pognat textui, vbi po nit varias acccpcrion:cs princip]; et poft quam locutus cfl de principio. doctripz, inferius in codé capite loquitur dc princi pio ;p i:cdio den ctl rationis illis verbis, praieica cem coguojciilis res eft prtu cipium boc quoq. dicitur yvt demonflra tronum, (uppofitienesÓ ergo m priorilo co loquitur de meth. do, et via dociring, fcd de ordime. Itcm 1. Phyf. tex. 4. a(i gnans ordincm ptocc dédit in fcicntiana wiral ait ob vn uctéilioribus ctle incipié dom, et róncm adducens inquit, quia süt nobis notioras quod ét rcpetit 1. Érhic«. 4:crgo norma ordinis doctrina cfl faci lior noflra cognitio . Nec iuuat refpon dete com Piccol. g il'a non ctt (officicns zgtioyncq; primarias ouiacf. ex vniucríaliü «ognitionc facilius habemus cognitioné aharum rcrü paiuralium, fed primaria ró eft, quia fünt priota, idcó illis coznius fa cilius alg res cc gnoícumursoam ipfe or do natura facilior, et ccnimodiorcft ad perfectam) rerum notitiam. affcquendá, ! INOvalet ; tum quia nimis derogater Lhi lofopho d'cendo ftatim in ingrctlu f lulo fophiz defecitie nó atlignando primaria 1ónem, futiicicnie ordinis, cii ferua turus erat in j20greltu ; tu quiafeisü eft Diff: DéInfiriimemis füudi.. vniucríala, de quibus ibi loquitat Arift. c[ic priora srh ordinem natura,quia nom loquitur de vniuet(alibus, in praidi fcd 1n continendo, vi dicimusin Pbyf.um expofitione textus cx Scoto 1.d.3.3. 2.0. tum quia etiamfi per. vniuerfalia toiclli. geret ibi cóiora,qua (unt priora fecundü naturam particularibus, adhuc tan; vni uer(aliter verum non eft ( et fi interdum. ita fit ) quod ipfe ordo naturz facilior, fit, et commodior ad no(trá cognition£s, atque idcó illa adhuc cffe non pofset prie maria ratio, quia funt priora; t tandem, quia ctiáfi iple ordo natura. séper facis lot e(fex, hinc non (cquitur primariá ra» uoné;cur velit Arift.ab vniuer(alioiibus procedere;eiic uia ifta funt priora, imó. potius fequitur oppofitum, quia non conquiefcit. incellectus y t qu manet, quare vult agere priu$ .  c prioribussm ordinem natucz 2& 69. (pondcre debemus, quia facilioré lec tionem habemus (eruádo hunc ordine cum ergo bac fola caufa, facilior modus noftrzcognirionis quietet noflris ^inicllectum ipía folaetit primaria.   98 Preterea videmus Arift. lurie dincm naturulé rcruin pratcunib ffe, et  ordinem nolle fac.Loriscogoiuionis (ge   cui cile; hir prius cg:t de apimalibusq. dc plantis, 6 aliararione, Bf. quia PUB nobis notiora, vt ipfe dicit dc long. et bre uit.vitz X lib. 1. hitl.animal cap.6.dicit prius le agere velle dc differentijssiX aci depubusqug circa animalia contingunt » poticaad caufas inquirédas aleédere, ai   n.rationem cógruam notiro naturali co. gnofcendi nodo efle, vt à facilioribus,& pcopinquioribus nobis ad difficiliora ; &. remotiora procedamus, et ibidé de par tubus animal.c.2creddensrationem, cur prius de homine agere velit, (ubdir, quia. exteriorum partium eius forma notiffi ma efl Nec valet,quod a Piccol.hoc al» Atidl. factum fuifleex accidenti . Quia AU agit tcflatur fe itd agercquia ratio doccndi expoftulat, vt à tacilioribus no» bisad difficiliora procecau:us ; non ergo. id fccit cxaccidentsled coufuló,& data opcra, Et bac (ententia nontolum fuit Ail fed CcLElatonlib.z.de Rep. G.lene. lip.9. e Qudt. VI. de Ordine, es Mabodo . Nb. dedeerets: Hyooc. et Plat. c2. et Auiceg. ia pria. lib, de Anima, quibas in locis vnan/mtter docent in rerum ccacta tione, et facultatibus tradendis à facilio tibus, et clarioríbos noscexord ti deoere. Demum huic feacentiz manifetta ratio fuffeagatur, nà ecfi pluries iaaet res ad di(cete eo modo, quo fuat à natur: dlpo . fitz, nam valde coafert cra&bstü de có mun:oribus przmittere wactaribus de particularibus, vndé Arift.sn lib.Phyf. a git de principrjs,& proprictaubus corpo ris naturalis in cói, deinceps io al js Jib. de varijs Ipeciebus corporis nataralis; lac  tamen eriam.contingtE Fem aliquam s quamuis in cffondo priorem eite adeo scconditam, vt non alter poffit bene co gnotci, quam €x praua cogaicione ali cus rcr. pofteriors (cnhbus obaiz, atq; ideo à nobis cognitu facillima, c Autt.m Met, a&urus de (ub(tàtijs fepa ratis pt?us. agit de. materialibus ; et ideo fion ordo. geram. vpiactfalitet E(Ic |ót norma ordmis doctrm,fcd faci lior modus cogmttiomsmoftrg, vnic sé per debemus incipere à nodor;b? nobis. ^ 99 Hictamcn adaerreodü eft cü Fa. bro cit.c.z.m fine,quód cum dicimus or dinem doctrinz poftalace, vt à notiorib, nobis exordium fua.aror,per noriota no b;s non intelligimus, qua (olent contra diftingüi à nous nauta, (cd per notiora nob:s inteligimus ;lla, quiz facilius als initio fcienaz addifcimus, et ex quorum cognitionc facilius io cognicioné aliorum in illa (ciétia deacnimus cx quo fit vt et ucies in icientijsordo doóring fequa tur ordinem narurz,& prioranatura de &larentur, deinde pofteriora ; hoc autem non1deo fit, quia ordo naturalis (it nor ma veri ord.nis doctrinzs,vt Piccol. arbi gratus eft, (ed quia hic, et nonc ile. ipfe ordo naturz cft facilior, et cómodior ad affequendam noticiam aliotum in íciétia €Ótentorom,nct poll criora potctunt rité percipi nifi luppotita notitia. priori (e cundü natutaa ; hac racione Acitt. prius egi de elemencs, q de m:xcis, quia rité mixti nacura percipere non poliumus;n.(i pee elemeata cognofcamus; Et per hoc lecociliantuc omncs Ariit auctorita 1:j tes, quibus ip(e te(tatur fe idob prius re de. quibu(Jam rebas, quia ceca turam priora (uat, ita 1. Elench. c. 1.& 3. Rethor.c. t.li.de fen( et feníaco in prit cipio .de zen.antinal, c«4.1« P hyl $7.24 dc Anim. 64. 2.de partibus in mal. c, 10. et n hyf. primo loco agit de princi, js rérumn taraliü v,quia $m natura priora fumt,quamuis slio w^ unc difficiliora. Có» cilian.uraüt omnes iz auctoritates, dc coafiaides 1cédo Ac tt. eps fas onus có» formale od nem dodrine cum ordine macur£, non,uia 0:do rile nacuralis E norma vcrio:d nis Jozteinz,led quia fa Cilior nottra .ogn tio tuac iliam 0o:diaé ex poftulabac.& ordo ipie namuralis con dacebat ad facilioré captam atiarum rerü in fcientia, vnde X quando Acift. à prio ribas srh naiuram incipit feruindo ordi nem nature,& quando eundcm ordincaa omqtit;id (cmper facit ob faciliorem no» flram cognit;oné, ita quod modas faci hor noftiz cogattionis fic fempcr norma ordinis doétrinz, fiuc incipiendo à prio» ribus, fiue à poftcrioribus sm naturam. Neque huic refolutioni adacratur, quód ves icut fe babent ad eí(fe, ira ad cogno fci atque ideó ordinem in cognofcendo Íeqai dcbere ordinem in eflenao,& oc dinem (ciencifics confocmné effe debere ordini natursli. Non fequitur, debet enim vtique fcientia docere res, et modum;quo inter le (onrà natura dil pofirz (ecundum prius, et poftezius, fed in docendo necef (atium nó eft,quàd illum modum iimnitc tur, dcbet v.g.docere,uid it Dcus.quid creitura, et quod Deus cft prior cceatu ra, fcd hinc non fcquitur, quód pro de« claranda Dci natura incipere non polit à creaturayque cft notior y iuxta praecepti D.Pauliad Rom.1. Inaifibilia enim » fiws à creatura mundi, perea, qua fa fami yrmte lle a con[piciuntur . 100 Q irt dubitatur in hac quzftio ne,an in tacultatibus cadendis vcendü füc m«eibodo rcíolutiua, vcl potius compofi tiua, itacn'm diuidi folet methodus, fea ordo fcientificus 1n c (tiuum, et tefolutiuum, et is ar. diíp. de Mcethod.X Mafius j.vl.proasm.log. addant, tertià [peciem mc Aa i thó thodi,quam áppellant defin tiuá, ex Gal. lib.de artc medic.à principio; cóis tamen diuifio mcthodi in compolitiuam, et re folutivam fufficiés cft,& inimediata;nec mcthodus dcfinitiua cft ab illis condiftin &a,vt Zab.oflendit lib 2. dc Method. et lib. 2. Apolog. et ita colligitur cx Aritt. Eihic.cop.4. vbi non nifi duplicisordinis (cicntifici meminit ff difputationibus fer vádi,vnvs eft qui eft à princigijs ad prin Cipiata, qui prcindé dicitur cÓpoficiuus, nam partcs coyonunt totum, et principia principiatum alter cft à principiatis ad pricipia, qui preinde dicitur celolutiuus Quia totum in fuas partes refoluitur, et principiatü in fua principia. Zabar.loc. cit.docct ordinem compolitiuum effe jp prium fcientijs [peculatiuis,nam cum ifte non rcferantür ad. finem alicuius opetis faciendi, non poffunt aliter ordinari, q à principijs inchoando,& hoc cflc de mete Arift. 1. Phyf.c. 1. Ordinem vero refolu tiuum docct eic propriü (cientijs practi cis, et attbus, nà cx netiopc finisjad qué tefcruntur jartcs funt ad.nuéia,& fic A tifLipfc docet 7. Met. 23. in quauis arte prius contiderari fincm,dcindé media, et in (cicntia morali ità obícruat, quia prius sgit de foclicitateyquae eft finis deinde de virtutibus, quz (üncaíedia, iraque con «cludit in tradendis fpeculatiuis methodo «€ompofiriua vtendum cfle, (cd in tradcn :dispracticis refolutiua,quam opinionem fequuntur Complat. cit. 1c1 Dicendum tamen cft neceffariü inón effe fpeculatiuas procedere ordinc cópo(itiuo, et practicas tefolutiuo, fcd vtrumq; crdiré his,X illis infetuire po(ie iuxta exigentiam noltrz facilroris cogni tionis;ità P. Faber cit.c.3.& icnet Auctía cit.& fequitur ex proximé dictis, iam .n. :xconclufum eft ordinem doétcinz refpi cerc noflram faciliorem cognitioné, (ed n ultotics cótingit; quod tacilius addifci mus incipiendo à copolits, et principia tis od prima v(quc principia procedédo, et ab cficQtibus nobis notioribus ad cau fasctam in (cientijs (peculatiuis,vc fupra probatum cft;& multotics contingit op potitü etiam in praclicis,crgo in vtrifque facultatibus iuxtà cxigenuam facilioris Difput.T. De Influmentis [ciendi s noftra cognitionis arripete p v nam seshodi, e cam. nó vt norat Auería,contingcre poteft, vt plures pat tcs eiuídé rie totali ità dncdifpoti. tz,vt vna procedat ordine compofitiuo alia rcfolutiuo, v. g.pars illa Philofophi, qua prius confiderat mundum quantum ad compofitionem,& flru&uram fuam j vhitatemyoriginem,& alia, deindé di (tin &$ conliderat fingulas mundi partes,,p cedit methodo reiolutiua,alia verà pars, quz prius contiderat elementa, dcindé mixtam, procedit ordine compofitiuo. Sed cum Zab.obijcies ; quod ordo de bci] tradere cognitionem difti rel ergo debemus incipere à cómunioribus, et à principijs, et caufis, quz funt nobis notiora cognitione diftin&ta . Confir, ex Arift.qui 1.Pby(. $7.& Iib.s. tex. 2..& 1. dc part.animal.c.1, et 4. docet prius de comunibus agendum effe, deindé de par. ticularibus; et ratio eit,quia Ícientiz in tendunt tradere explicitam s et di(l inctà rerum noritiam;fed notitia voiucr(alium requiritur ad explicitam cogmtionemins feriorum, et particularium, ergo ab vni uecíalibus incipiendum eft. f efp.cü Fab. cit. negando a(fümptum, quia nó (je ctar ad ordinem tradere cognítionem dftin &Gam;,vel confu(am rei, id . n. munus cft inftromentorü (ciendi, (ed ordo proprié inferuit folum facilitati fcientie;vnde fie pe cuenit, quod priori loco quedam pre  mittimus, de quibus habemus folü cogni tionem quandam rudem, et pcr rationes "arum efficaces;no alia rationehitfi $4 crudis ipía cognitio nos adiuuat a« acquirendá elaram aliarum rerum cogni4 tionem. Ad Conf. dicimus ea probati tá tumjordinem compotitiuumi longé prz ftarc refolutiuo, et in difciplinis traden dis co vtendum effe, quantüm ficri pot ; non tamcn probat, quod (i neceffitas, &c commoditas addi(centium id cxpoftulet; non polfimus interdum illum pra termit tcre vcendo ordinc refolutiuo, premitté do nimirum cognitionem rudem,& con fufam effc&uum,& cópoíitorum,vt indé procedentes ad cognittooé caufarum 5: et principiorü in hunc modum acquiramus cognitioné quoq; diflinctam corüdem, 192 Quin 117 aor intó dubitatur, an quzlibet paffim Recentiores Philofophiam tra  (ciétia me;us tradatur ordine expofitio dunt, ptoprias namquc; relicto. Arífl.cex nis,vel poriustra&ationis an virumque   tina alo, contexunt qua'ftioncs, ac permiícédo; et vtfenfusdubirationispa   difputattones, quafi nil referat fcire Ari. ntia traditur pcr modü cx uis allumendo ccrcum Autorem,à quo fcientia antea eft tradi t2, Vt Ariftotclemin Philofophia, Magi firum Sententiarum in Theologia, fata git illum explicare et reconditos illius sé fus apcrire;& qui fcientias in hunc modü tradunt per modum Cómentarij non alio ordine proccdcre tenentur ab illo, quem fernat Au&tor principalis.Tunc v fcié tia traditur per modum tra&tationis, cum u:s 4liquam (cientiam tradit rcs cractan bs in cadifponendo ordine'quodam di füindto, et cxquilito proprio vcluti Mar teadinucnto, non autem cuiufdam Au  &oris textui innitendo . Tunc tandein mixto modo traditur, cam quis po quá ccrtum Au&ocem tibi exponendum a fumpfit » occafione quotumcunque ver borum, qua ab Autore textus inrer po nuntur, teat; tunc [cic pofitionis, cum ex profefío fuas inftituit quz fhioncs,(ic .n. hucufq; Au&orcs vcrumq; ordinen; milcucrunt Ant;qpiorcs primo modo tàm Philo fophiám,quim Theologiam wadidei üt, nam Aucrr. Alexander, T hemiftius,Sim plicius, Fhilop. et alij illam docuerunt Arittotclem commentando, iftam vero &gidius, Scotus, Riccatdus, D. Bon. et aljj quamplures exponendo Magiftrum Sccundo modo omnium primus Th«olo giam uadidit nofter Alcnfis nouo otdi fc contcxendo fummam theologica iuf fu Innocent. IV. qué poftea [amma cum laude San&us Thomas cft imitatus; et idem im;erito Aucrfa q. ó.(e&t. 1. 7.hoc przconium (ubripit Alenfi, vt tri buat Aquinati qui alijs.mille titulis cu mulatus meritis hac laude non eg:t ; nam id aperi rcftantur Abbas Triram in Ca talog. (criptorij Eccleliaftic. Bartholom. de Pifis ib. 1. Conformit. Firmament. trium ordib.p. 1. Sixcus Sencn(.lib. 4. Br blior.fanc. quorum teftinionia extant at fixa in principio Summz A lcnfis, et af firmant etiam primi (cripfiffe fupra Ma gificum ; hoc ctiam fecundo modo nunc sudare bus philofophicis, in qvibus ramcn veluti Magiftrum, et ora culum ant quitas cft vcnerata. Tertio tá dem modo philo ophiam trad;derüt Au &ores quidam inferioris nore, qui occa fione arrepta alicuius verbi, quod incidé ter habet Au&or in c^xci, quzftionces ia ttudunt ad illum locum, et ctiam forec dum ad cam fcientiam prorfus imperti^ nentes, vcluti funt illi qui 1. Phyf. vbt de ptincipijs rerum macuralium agendü eft difputant dc entis vniuocationc,quae (pe &at ad Metaphyficam, et de primoco gnito, quod attinet ad libros de Anima. 103. D'cendum bicuitec cft, gplicet in Sacra Theologia confcribenda, in qua alum textum non habemus, quam Scri pturam Saciam, et Sanctos Patres ordo tra&tation:s fit admodum accomodatus, itaut apté difponantar mareriz, et tra &arus pro rei exigentia Fhilofophiata men,in qua babemus Arift. vt oraculum, et Magiftcum, nó bcne traditur per mo dum purz tractit/onis rextum prorfus omittendo, quia Arift. textus revera € totius Fhilofbphiz bafis, et fundamen tüm ; nec bene traditur per modum pu rz cxpofitionis nullam prorfus contexé do qua ftionemyquia vt ait Aritt. ipfe in przd cam. adaliquid, dubitare de (in gu'is noa eft inutile, et qut ioncs fünt, quz acuunt, et exercent ingenia,& ad ve titatcm Ayr onis maximé iuuant, vC poté qua cfficaciorcs rariones pro altc tratta partc producunt ponderandas. mixto quedam modo tradenda ctt, non quidem tali, qualis c& iile 1à relatus quo huculq; Au&orcs quamplurcs vii (ants imb hic vt penitus ineptus, et nox us cit à (choliseliminandas, (cd alio quodá fic accomodato,v: ab initio totus p. nitatur, Arift.tex.in sümá rcdattus, et deindé q füioncs, ac difputationes contcxantur iili 'repódentés vel co ordine difpofiue quo textü Arii.o;dinauit ;vel alio nourter ad innento, vt introdoci poffint qóncs q de nouo pettra&ácur; fic nos logicá 1&0 cÓ Aa j icxi flot. mentem tn rc 258 teximus,quia Sümulas pramiffimus, vt A ritt. textus breue compendiü, et nunc di(putationes fubncé&timus Ilis refpondé tcs, cundemque ordincm (cruauimus in Phy ficis,& in al;js libris tencbimus. . 104 Dubitatur tandem, quisordo fer uádus fit in qualibet qucftione difponé da, praícrtim quàádo circa illam variz ac inter (c repuzáantes extant Au&torü sC téz ; et quidem cuin tota qua'flio in his duobus vertatur cardinibus, in alienis ni mirü impegnandis, et proprij confirmá dis, hoc tribus modis fieri poteft ; primo vt aliena referantur, et rcijciátur,proprià dcinde inuroducendo fententiam, et con firmando, quem ordinem obícruauit A rift. 1. Phyf.agens de rerum principijs, et 1.Ccrli ages de origine müdi, et 1. ac 2. lib.de Anima agens de natura iplias ani,& 1. Echic.agens de humana faclici tatc;íecundo vt ptius propria apcriatur et folidetur séériapottca aliena. rcferá tur,& cofutétar d methodum feruauit 3. Phyf;agés de motu,vbi prius fuam tradit definitioné de motu, deinde Antiquorü. tertió demum,vt prius quidem alieng rc fcrantur fententiz, et minus probabiles, et poftca propria, (& magis probabilis, fcd illa non reijciacur, nili dum propria fulcitur fentétia,ita quod fimul, et fcmel propría probctur sétentia., et oppotirz rcfellantur, et propriz confirmatio fit alienz confutatio;ac € contra;& fané hic ordo magis cxpeditus e(l, et breuitati ada ptatus,nam fic nó oportcbit in plures ar ticulos quzflioné diuidere, in quorum vno aliorum fcotenriz rcfeliantur, et in alio propria introducatur, atque probe tur, fed in vno, et codem articulo. ambze it€$ COn.odé cxcqui poterunt fimul,& propriá cofirmando,& contrariam euerrendo,& hunc ordinem nos fcré sé obferuabimus in quaflionibus difpo copia circa cundem jue it;onem peteret bunc ordincm aliqualiter immutari. 10$ Sed quamuis hac methodus in quaítionibus dif ponendis n.odo (it fami Difj.I. De Ifiruinentis friendi. liaris,& confüera,camen in refer&dís, B& diffoluendis alien fententiz: argumétis non eodé modo procedunt omnes; quá plures .n. dum ab initio quz(tionis alio rü proponüt opiniones,illas adducunt cü fuis fundàmétis,qua poftea diffoluunt in fine quz(tionis ex declaratione propriae fententiz, quam pofucrunt inco uzliti, et hac metodo vfi funt vniuet aliter omncsanuqüi Ncolaftici, quam ét Ariít.ip(c commendat 3.M ct.tex. r.nam vilis aliorum rationibus maturius fertür de veritate iudicid, inquit Philofophus Verüm vt aduertit Auería cit. quamuis hzc methodus (it valde illi commoda.», qui proptia induftria, et exercitatione veritatem indagare contendit, ille tamem Auctor qu! veritatem inuentam alijs tra dcre,& perfuadere contendit; confültius vüque procedet, fiabinitioqueflionis tefcrédo aliorum fententias,illarum fan D, damenta non referet, (eddifferetad iné ^  quz (tionis, poftquam fut ftabiliuit s& tcntiam,ea fimul referendo, et diffolue do;& ratio eft, «uia li im qdcilim vei   bulo referantur nó folü fententia PAEA. (cd ét corum fundamenta, mncin k mnm tclle&us addifcentis fitnudus, et canqua tabula rafa imbuitur quodammodo prie mó illis falis fundamentis,yndeminusfa cile poftea difponitur adafleniédumra   tionibuspropriz (ententiz, camfemper anxius maneat dc folutione argumétorü oppofita (ententiz,mcelius igitur eft, vt intellectus primó abuse Fubdiie vera fententiz, neque tali anxietate labo rct. Accedit vlterius experientiam ipfam docere, quantum afferat i Ty ronibus conferre folutiones in fine quz ftionis pofitas cà argumentis ab initio premiossnégng plané eft incómodü pra ferum qfi queítio eft prolixa;gp | poft argumentum A duerfarij relatü tta«, um faa immediaté fubdatur (olutio,con fcftim gaudet addifcentis ingenium, nec manet anxius, aur perplexus, et melius (olutionem memoriz maridat. w^  1N ja 239 DA: De vocibus, e! communibus carum affectionibus nen Cientia quecunque, »t more bumano tradatur,vocibus indiget, que funt manifeflatiu& conceptuum; quia igitur Logica cft inflrumentum enerale omnium. fcientiarumy tenetur bac ratione,quatenus nempe unt figna conceptuum y traiare de vocibus, vt colligitur ex Arift. lib.i. Periber«ap.1.C7 ibi docet $.Tbomas lect.a. quibufdam ea vum comunibus affectionibus &quiuocatione nimirum yvniuocatione,analogiayC € d quibusproindà con[ultó /£rifl. [aam incboauit Logicam y 7 non ex abrupto, » putauit A uera q 2» feti. quafi tratkatus ali uis ex,Arist. Logica füt ami($us in iuria temporum m illum pr&cedebat; Et Ijagoge Porpbyrij banc tratbationem pracedere non de tepradic. quantum tario de V niucr[ali et, fed fequi, cum Arift. ipfe de pradicabilibus agat cap. 2 an atis Illi videbatur ad librum ceret »ndà mal? dtfpi us communiter pramitutur difputationi de V niuocis, C", 4€ quiuocis, cum re vera pertineat ad cap2. antepr.&dic. .. ^  Quid veces fignificent, et quomodoyboc "efl, anres, vel conceptus, C7 nume,. matraliter,, vel ad placitum. 1 Sia. Ertum dd eum exero er : monc aliquid fignificare in Y | tédimus, duo in mente lo . WySdX  quenris prz(upponi, rem «f. cognitam, de qua loquitur, et illius reico gnitionem, quz conceptus alis ap pellari folet, ficut res ipfa cognita, vt fic, conceptus obie&iuus ; difficultas igitur cít,quidnam horü voce fignifi cetur prin cipaliter, et immediaté . Afferunt quam plures voces immediaté liguificare con Ceptus ipfos formales,& rcsi pías mediá übus illis, ita D. Thom. 1. p.q.13 art.1, et q.9.de potentia att. f. et 1Periher.lec, 1.& videtur fuifTe communis opinio cx politorum Ariftot. Ammonij, Alexand. Auertois, Boer. Porph.óegliorum ; addür tamen nonnulli hains opinionis Aucto res,quod licét voces immediarius fignifi €ent conceptus, quam res, principaliustamen hignificant rcs, quam conceptus, 2 ipíe conceptus ordinatur vltimaté, principaliter ad repraíentandum ipsa zem, cuius eft ümilitudo i entionalis, irà Ioan.de s. Thom.1. p. Log.q.1.art. 4. quz fuir opinio Datiolij 1.d.22.q. 1.ar. 1. . Alij vero abfolute dicunt per voces fi gnificati res ipfas non folum primario, et principaliter,verumetiam dirc&é;proxi mé,& immediaté,& hec eft cómunior o pinio, quam fequücur Nominalesomnes Ocham,& Gabr. 1.d.22, q.vn. et paffim Recentiores Fon(ec, 2. Met. cap. 1. q 2« fcét. 4. Vaf]1. p. difp. $7.n.8. et difp.75 cap.3. Suarez 1.p.tra&pe 1libe2  c«3 140.6. Hurtad.diíp.8. Log. (cet. 3. Arriag.difp« 13.fect. 2. Ruuius q.1 Murcia difp. 2.q. 1» Amic.tra&. 31. difp. M) 1.dub.4. Auerf; q.6.Log.fect,4. Ouuie .conttou.8. Log. n.7. Poncius difp. 9. Log«42.& fuit sétem tia Scoti,quáuis.n. 1. Periher.q.2.proble« maticé procedat,& dicat, quod attenden do auctoritatem prima opinio cft pro babilior, fed attendendo rationem (ecun da, poftca tamé in 1.d.27.q 1. ad 2. prim. relolu.é docet res ipfas, non veró carum conceptus per voces immediate, et prins cipaliter tignificati  imó difectis verbis declarat ibi res tantum proprie loquen do fignificari per voccs, et nulla modo conceptus ncc mediaté, nec immediaté » quia litrerz, voccs ; et coceptus siit figna; immediata vnius tantum frgnificari »f. rci nec voii froprié elt igoum alterius y (cd pro tanto dici folct ;nü » quatenus dat illud intelligere 5, ncc fignu poftcrius figmficarct,. niii prius fignü dé fignifi. taiüimmediatius manifcil arcc; vnde có cludit Do&or,littcras voccs et conce" Aa 4   ptus 7 E 1T] NASA C 246   Difput.1T. puusadinuicem fubordinari in ratione fi gni prioris, et pofferioris vcludi fubordi« nàátur pl urcs cffc &us ab eadem caufa im mcdiaté producti, non auté in ratione fi gni& figoificati,quia proprie loquenido littera n0 fignificat voccs, ncc voces có ceptus, (cd hzc omnia süt immediata (i gna ciufdé fignificati if.rei, et hüc dicédi modi paflim Scoiifta docét 1.d.22.& 1. Petiher.q.1.vt Tatar.Io.de Mag.& alij. Circa alteram quz'fiti parté de modo fi snificandi vocum non cfl diflicultas in ttr Pcripateticos, omncs namque ynani mi oni docuerunt voccs articulatas (cx hiscpim conflituitur. humanus fer mo, dc quo hic loquimur) non fignifica rc naturaliter fed ad placito, hoc cft vo €cs ex fua naturali vittute nuliam vim ha bere fignificandi fed cx fola homir.ü tm pofitione. Oppofitum docuerunt vete res quidam Cratyllus,& Heraciitus apud Ammonium 1.Periher.c. 2. et Pythagori ci apud Dexi ppum 1bidem c.6.cx quo in feriis fapientis tnunus non efle rebus nomina imponere, féd nomina rebusim pofita à natnra ipfa adinucnire. 2 Dicendum cft pro folutioneqvzfi ti quoad vtramque partem, per voces fi gnmficari resipf;$ non.folum primar;ó,& principaliter,.fed etiàm proximée,& ime diaté,1mó proprie loquendo folas rcs ti gnificari per voces, et nullo modo conce pus,ncn quidcm natural.ter, f d ad pla €num . &onclot;o cft tcié comunis,& Bow quoudoés,& fi gulaspartcs, Primó quidcm; qx ód figuificent rcsop fas prmcipalter Auctorcs ipfi. prung ejinionis libenter admittunt; uum quiaad manifcité docuit Aritt. 1, Eicnc. cap. 1. vbi ait;quód in difputatione pro rcbus vti mur nominibus,quia ic$ ad difj utationé afferre non pofíümus, ficut in ludo vti mur fabis pro nummis et 4. Mer. 23. ra 4i0, inquit, quam fignificar nomen y efi «cfmitio y at definijoindicat vcram cf Íentiam rer ium quiaid principaliter fi gnificatur, ad quod fignificádum pruna TiO nomé it'nponitur& quod repraícnta tür intelicétur abdicnus ad. prolauoncm ncminis; (cd inientio imj onanus non.é De Vodibus . principaliter efl,vt fienificentur res, vnde Gencf.c.2.nomina dicütur àmpefita re bus, et ftatím audito nomine'fcrimur in res,& cóftituitur intellectus reijnon au tem fpeciei, vel conceptus; tü ét fi primarió conccptus fignificaren propolitiones de (ccundo adiacéte eflent veia, vt ifte Antichriftuseft Ch cft, quia intellcétio Antichrifticüceft, et pariter intellectio Chymerz, et écó« tra omncs de tertio adiacenteyin qua vnd. enunciatur dc aiio;cfient falíz;nam dun dicitur bomo efl apumai fenfus etfet, qp. intcllectio hominis eft intelle&tio anie malis;tü demü,quia ipfe concepuss ordi« natur vItimató,& principaliter ad reptate fentandam ipfam rem,cuius eft fimilitue do in:entionalis, ergo vox;quse fubflitui tur folum loco cobcopuis AMD prasétáda principalius ordinabiturqug    rauoncs tanguntur à Scoto 1, Perier.q.2« i» 3 Sccundo, quód nó folum prin ter, Íed etiam díicété, et iffimediat ipfas tignificent, probatur eiídc bus;& adhuc viterius, quia fig deducere audicniem innouciam 1 gnificataz,at nomina immediate inrerum noticiam; quia quód gr €irr .nreiltét ui audientis per nomen, eft.   re$ ipf) nam audito nomine lapidis tta tim lapidem ipíuüm cócipimus, nó. cogn.uonem, quam de lapide biberio quc..5, imóilla ion nifi per. rcfiexioncmi aitingituc, quia prius conciptinuslapidé   audito cius nomme, et deinde fit seflc xic;quod loqués calem iem intelligit. 4 e« ccdic ex Tatai.cit. quod yoieft rcs audi& ti rcprafentari pilu] vog tanti de cogni tione loquentis, vt expeuicntia contar y er£o per vocemi rcs ininediaté 16prasé taturjX non cius cosoitio.Demum comn ccptus non fgnificatur,vt idad quod (üt impofitum nomé, crgo vó potelt imme diaté figificari nouine, quia nominis immed.sta (ignificatio cft ab imporéte nomcn. Quod autcm di ximus de. voci bus:n oidine ad cóceptus, idem diccitdü cft de littera, et fcriptura in ordme ad vo ccs; litteras népe fcriptas principaliter j et in.mediaté tigurificare ics rplas,non au teu Qu«ft .I. Quid «votes fignificent, eo quomodo.   241 teft voces,vt contendit A ucrfa cit. in fi ne fcc. et Arriag nu.3 6.quia Arift.1.Pc riher.c.1. eádem paritate affirmat. inter litteras, et vocesac inter voccs, et conce ptus, et Scotos cit. ait hzc tria litteras, voces, et cóccptus effe immediata figna eiufdem rei fignificata: ; et tandem quia vrget eadem ratio » quia fi fcriptura 1m mcdiaté fignificat vocem baec propotitio fcripta bomo e(l amimal, cft falía, fen. fus.n.e(fct, quód hzc vox bomo cft ifta vox anima!, quatatione Arriaga conui Gus fatetur (ub nam. 39. fcripruram im mediate lapponere pro rcbus, efló eas non ita fignificet . Poflet t in hoc fenfu dici voces proximé,& immed até fignifi care conceptus, et litteras voces, quate nus cum nequeamus immediate caufare notitiam rci in intclle&u audicnt:s Ange lorum inflar ratione impedimenti corpo ris,loco conceptuum fubrogamas X im mcdiaté fubtt ituimus voces, quz excità do mentem audientis ingerunt illi notitià ahi. sri, et cum non poffumus ab entem alioqui ratione diftantiz, loco / vocum immediate litteras, et cpiftolas fubftituimus, atque ita voces, i mediaté vices conccpuvum,& littera vo cum ; vnde bac ratione atcmer e litteras immediate fignificare voces  et voccs conceptus in animo ; nequc quid amplius probant Autores modo cit. 4 Tertio probatur hinc tertía pars conclutionis,quód.f. voces, et conceptus (ubordincntur innicem in ratione figni prioris, et pefterioris,nóauwm proprié in ratione figni &[hgoati, quia vt notat Ioan. de S. ] homa cit. vnum fignificare mediante alio potett imelligi cripliciter; primo mcdiapte alio, tanquam rationc formali, non tamen tanquam re rcprassé taa, et lic vox dicitur fignificare media impontionc, cóceprus media fimilitudi neintentional) ; (ccundó mediante aiio, vite reprzfentsza, ranquam primatio » et inimediaro hignificaro, et lic homo dicitar figrificatc immediavé lhioniinem in commoni, et mediate Petrüm ; tertio mediante alio,nó vt re bgmificata, fed vt principali fignificáte; cuius vox eft (ubtti tuum, et quati initrumentum ; et hoc untim tod o vox figmficat conceptum ita Au Gorrelatus, et eft quod Scotus docet vocem dare intelligere;& infinuare cóce prum in ratione figni prioris, et princi palis,nó autem in 1óne rei fignificat; eX tm patet hanc controuer(iam, fi bcne enfus Auctorü. vtriufque fentéci per? pendatur,etle dc (olo nomine. Hic if ad uertédü eft cum Bargio in 1.d. 27. ad si 1.q.& Tat.cir.non codem modo litteras fübordinar1 vocibus, ac voces concepti bus, quia voces funtita per [e concepti bus (ubordinata in fignif.cádo, quod re$ nullatenus (ignificarcot, nifi carài cogn! tio przcederecin méte loquentis,non .n» narrare poffuimus, «ue ignoramus, et nó cogitamus, fed non ita littera funt voci bus fübordinatz quia vocibus nó exifté tibus adbuc litere, et fcripture fignifi carét,& (aa fignificata oftéderent, h:c mosfcribédi apud gyytios fuit im víu y ni figuris quibufdá, qua Hieroglyfica doeet,non voccs aliquas,fed imme diaté res ipfas denotabát, «ui mos fi crib é di adhuc apud Iapon:os viget,vt referunt Hiftoriciqua ratione Valles. c. 3. de fü" cra Philofoph.ait fcripiuram per fc igni ficare independenter à vocibus ; X idem conftatapud nos de f garis numeros fi goificáibus quód vluó concedit ctiam Arriaga cit.licet neget de.alijs vocibus.  arto probatur quoad vltimami sje rris oépe fignificarerescx vo ütaria hominum impofitione, non veró ex carumnaturali virtüte,quia ita docuit Arift.1. Perier.c. 2. et 4. et Platoin Cra tyllo,vt retert Alcinous c. $.Scotus 1. Pc riher.q.4.& 2.d.42.0. 2.ad 2.& 4.d. r.q. .tum quia alioqui ab omnibus nationt jsomnces linguz intelligerentur » ficut alia figna, qua naturalitet lign.ficant, et cadem voces apad omnes fignificarent; et fürdi nauuitate loqui. poffent, fi à natura voccs nobis i hec figaa ratus ralia rerum fignificandarum ficut natu raliter formant gemitos,& lufpiria cmit tunt;tum etiam iignum naturale non pa titur mutationem cx v[u, vcl coníucrudi ncjícd eft independens ab hominü volun tàtc vOCCS autCim murátur i dics ; «€ ti gn naturajc figmficat tfi rer aliqua dc  ier 242 Difgut. 11. terminatam, fed cadem vox fz pé multa fignifica& interd oppofita,ergo. De mum;quod magis yrget, Sacra Scriptura 2. Gcr. dccet Adam impoluiffe nomina rebus. 1d autem,quod de vocibus dictum cít,dc litreris etiam incelligendü cft,quia mon cit liqua naturalis vis 1nfita chara Geri fic, vcl aliter cfformato ad vnam; vcl aliam litteram denotandam, fed homi nun; placito factum eft ; vt hzc, et illa 5 liuera fic,vcl tic cffingeretur, vnde ficut non apud omncs extant ezdem voces; ità nccliuere czdem. 6 lo,cppolitum cbijcitur Primo au &oiirate probandc voces primo, et im mcdiaté figoificarc conceptus, id namq; manifcfté docuit Arift. 1. Per.her.c.i.dü dixit Voces cíle figna carum, qua: funt in animo pa fonü, Auguft. 15. dc Trin. €ap.11 .vbi ait Vcrbü »quod foris [onat, efic fignum verbi,quod intus later et om nes deniq; aiüt res lignificari per voces, quatenus cognitz, quia' non potefl quis €xterno (crmone quidpiam fignificare, nifi prius actu intcrno intclicctus illud €«ognoutrir;ergo voccs primó, et imme diaté fignificant conceptus, et illis medià tibus rcs cxtrà manifcftant. Reíp.di&ium Aiit. diucrfimodé explicari (olere, ac mapis rccepta cxpofitio cft, quam tradit ctor cit.1.d.27.quod voccs lignif;cát €oncepius,non vt rem fignificatam dire 6 (cd vt principale fignificatiuum, ita quod fübordinantur non in rationc figni, et fignati, [cd in rationc figni prioris, et pofleuoris, nam intcilcétus prius per co gbitionem res apprehendit, dcindé illas immediate per nomipa fignificat, et in hoc fcnfu explicat Scotus cic.dictü Aug. et in ccdem dicuntur res fignificariqua inus cognitz X m.cdijs conccptibus,nó quidem rcduplicatiué, quafi cognitio me diet; vt obicétum ad quod figni&candum fint voccs impoiu (cd f(pecificauue ita ut folum mcedict, «eluri cc nditio nccc fa» rió prerequibra ad rcm extra fi; nifican d.n'quia vt ait Doédt.cr. 1. Perihicr. fi gnibcate praíuppenit intel.sere, ficut Mluds Gne quo non,quia non prius tcs ore profertur, quia mente concipiatur. e 7 St«uudo arguitur ad ide rai cnibus, DeVochus Cnu4 Tum quia voccs funt inuentz, vt homi ncs fuos exprimant coriceptus, etgo immediata figna illorum. Tam 2.per vo ces (pé fignificamus resin eodem ftatu, uem habent in noftro intelle&tu, vt cü ? PAr gar iis albedinem, vc! aliud accidés in abftrao, quod tamen in re nó eft ab ftractum.Tum 3. ràm haz voccs incóple xa intellc&io, cognitio, d ha co, intclligo,cognofco,fignificant immedia té conceptus noftros. Tum 4gemitus ani malis fignificat immediaté dolorem eius internum, crgo pariter, voces hominis immcdiaté paffiones cius internas figni ficare debent. Tuu 5.quia de facto mul ta fyncathegoremata folos co 5 fi» gnificancvt fi,forté,& fimilia dubitatio nem hgnificant, Tum 6. voccs func mem us nofliz interpretes, (ed interpres prius verba rcfcrre deber, quam remipfam in terpretur,crgo voces prius, et immedia tius figrificanr có ceptosqua res. Tum 7, quando vnum fignu fubftituitur]oco al». terius, ncccíHc cfl, quod prius iüdicet fi £num»pro quo fübftituiturquamtem ab illo fignificatam,quia rendir inn 2 ficio1llius, (cd voces irent Mi ^" conceptibus, crzo immediatius figmficác conceptus, Tum demum ; quta alioquin non darctur mcndacium,nam mentiri cít cotra mete ire cx D. Th0.22.9.1 107af.3.. 8 Refp.ad 1.inuentasctfe voces,vt ha mincs (uos exprimant conceptus obie Cucos,ron formales, et hoc loquédo re gulariter, quia interdam etlam accidere poteft ; vt principalis intentio loquentis fit alteri exprlmere nó tcs, fed quid iple [cntiat de rcbus ipfis, an bznéconcipiat ; vndc verum cft aliquando cx intentione loquentis principaliter primiízate finis fi £n;ficati conceptus. Ad a.in eo ctià ca fu voces ità fignificanr albedinem, vel aliud accidésin abítra&to, vt immediaté non fignificent abítractioncm ipfam lo qucntisquare ctiam jn co cafu voces sür immediata figna rerum. Ad 3.ille ctiam voces atüngentes a Giusmentis fignificat ilios,yt (unt res quedam cognitz,i& obie &la, pon vt puri actus, vel conceptus in« icllectus. Ad 4.ncgatur patitas quia ge« mius cft vox inaruculata uaturalitci fi» gne L t "t N E ui Quafi.I. Quid "oct fignificant, eo quomodo. 143 gnificant,non ità humanus fermo. Ad 5. talia (incathegotemata, (i per fe profcrá tur,nullam rem fignificant,vt dictum cft 1. p. [nft. Log. tract. r. quod (i dubitatio nem (ignificant, illam certé fignificat, vc rem quandam (üb obiedto intelletus ca dentem, non vt a&um, et purum mentis concepium. Ad 6. patitas cantum in hoc Lond ons voces interpretantur menté, cuius dicuntur interpretes licut interpres interpretatur verba cius, cuius dicitur in terpres, modus tamen interprerádi vtriu( que cft diuer(is, quia interpres. prius ex ptImit vcrba,deindé res,voces veró prius excrimüt res, deindé conceptis . Ad 7. probat tantum voces prius indicare con ceptum; quam rem;in ratione figni prio ris, et principalis, cur fubordioantur, vt fignum minus principale, quod libenter admittimus, non aurem ptobat prius in dicare conceptum in ratione rci tignifi ca. Ad 8.(ufficit ad mendacium, 9 ic peamut p voccs exprimere noftros coce ptus obicétiuos,& gd in méte habemus . 9 Tett obiji(ur probando,quod vo ecs Gignificent naturaliter,, nam dantur uzdam nomina, quz tantam affi nitaré bent cum rebus lignificatis, vt quiedà proportio naturalis, et particularis cffica cia videatur illis indita à natura ad ha iu/modi res fignificandas ; (unr .n. quzdá yoccs rigide, et afpere, qu& fimilibus rebus ügnificand s (unt idonez, v. g. fer rum, conturbatio, contritio; fimilirer bombus, fib:lus, tinnitus videntur natu raliterfignificarc fonum illum, ad quem fignifieandi illis vtimar.,. Accedit, quod in idiomaram varictare; periti teftantur vocem banc faces. idem reprefentare apud omnes nationcs, (gnum cuidés da. ri fermonem à natura hominibus inditum Quo vteretur infans (1uxca quorunda pla citum) in filuis enutritus,& ab ou.ni ho mínum loquentium confortio fesccgatus naturali inftinctu.Ité fi omnis vox ngni ficaret ad placitum, hz quoquc propoti tiones c(Icnt verg,bouo e5t a[inus, Dens efi diabolus, quia quilibet terminus ifta rum inftitui poteft ad quodlibet tignifi ii. Tandem in Genef. loc.cit. nomi na ab Adamo rcbus impofita dicuntur propria illarum, quo maaifefté indicatu" nó fuiffe impolita omnino ad placitam, alioquin malé dicerentur propria rerum. 10 Refp.ad r. probare folum qua(dà cffc voces, qua nan temcté, ac mcté for tuito fuerunt. rcbus impofirz, (ed ratio nabili occatione,& fpectatis e.rum pro prietatibus, vt Do£tor aducrtit 1. d. 22, 3 vn.$. potefl dici breuiter s hinc autem educi non potcft, quod talcm fignifica tionem habeant à natura, quod cx eo pa  tet,ouad multT ill as voces nó intelligüt, et voces valdé affinesaliud fignificant  Ad a. iila vox tantum d:citur naturaliter fignificare, quz apud omncs nationes idem reprefentare nata cft, etiamfi cir ca ipfam nullam (uerit facta impolitio ; cx quo fajwtur, quod fà illa vox faccus per totum orbem idem fignificct,non ob id d;ccnda cft t gnificare naturaliter, fed ex beminum impofitione, qua preciía nihil fisnificaret ;jvndé contendunt aliqu e(Te voccm or;gine hebrzam, et habcre vim fignificandi cx inftituto faltim Deis à quo prima illa lingua inft:tuta eft, &€ retentam fuifie in difper(ione zdifican tium turrim B«bylon, cam.n.difcedcndü eilet, finguli (3ccos fuos quaerebant ; in quibusres (uz condcbantur, eodem v.é do vocabulo que tfi cxiftimatio nullam habet fundamentum 5 fed adhuc magis vana cf ex iftimatio illa de infante ia fil uis «nutr;to, fi náquc tal;s loqucla dare tür à natura homimbus :nd tà, pláné quif q;cam retineret, criamti alium fetmoné addilccrer,vr notat Aucrfa cir. (c&t.2. fi cut fcrmoué patti femper retinemus, cuáli alium quemcunque e;trincü aps prchédamus,igiur infans enntiius in fil uis nullo id:omate loqueretue ;' vt liquet ex celebri illa hiftoria, quam re(erc He rodotus lib.20.de infzncibus enutritis in filuis cü pecoribus, qui poft bicnniíi de miffi carittebant folam hanc vocem be corgquam à capris; cum quibus erant cnu triti didicerant. Ad 3. vox non dicitur fi gnificatiua ad placitü, quia (ignificat ad placitum huius, vel illiusfed quia tignifi cat ad placitum alicuius cotius cómuni tatis, vcl alicuius habentis auctoritatem in ca,yndé non licet caique   figni Cà 7 244. Difput. 11. ficata vocabulorum,fed (tandum eft v(ui cómuniter loquécium,vt docet Scot. 4.d. 1..$.iuxtà quem propofitioncs ili bo mo cfl afinusy C7 c.v zrificari non poflünt. Ad 44,omina rebus ab Adamo impofita diccbà:ur propria rerüsquia ex eius infti tütione oés deinceps illis vli (unt,co mo do, quo nüc bomo d;cituc nome propriu ammalis rational;s, et Frácifcus nomen propri cuiuídam indiuidui, quia omnes iliis'vuimur ad has rcs (ignificandas. Quid importet vocis fignificatio, C" quomodo exerceatur « 11 Vid tit fignificare ; quidue fi, Q gnü;à quo verbü tignifi carc de" tiuatum cit r. p. Ift. dialec. trac. 1c. obiter declarauimus, nüc ex profetfo exa minandum eft, quid importet vocis (i gni ficatio; et vt quacfiti fenfus magis elu ceícat, hic per fignificationem intelligi mus vim, quam habet vox in actu primo r impofitionem ad hanc; vcl illam rem. ignificandam, et quarimus, quid dicat ; quidue ponat in ipfa voce, et loquimur dc vocibus articulatis ad placitum figni ficantibus, non vero de inarticulatis, et naturaliter fignif.cantibus, in his.p. clacü cfl vim tignificatinam aliquid reale im portat e,potentià népe,& aptitudinctalis vocis ad talé i (ignificada, vt gemit? ad dcnotádum dolorem,rifus gaud;üloqui würcrgo de vocib.s articularis, qua vim lignificandi habét ex hominü impo fitioncsquid dicat figaificatio in his voci bus, et quomodo exerceatur;.i. quomo. do ingcrat audiéd notitiá rci (ignificata. D. Thom.3.p.9.62.art. 4.ad 1. (cntific vidctut hanc [/2nificacionem e(fe forma réalem, et intrin(ccá ipfi voci,veluti vim quandá,& virtu: inzxtflentem illi g gn€ di notitiam rei fignificat in mente altc  tius,itàvt contincat in fe virtualiter con ceptum rci, qucm caufat in àn:mo audié tis, fic cnim loquitur, [m ipfa voce séfibi li efl queda vis [piritualis ad excitadis intellettum bomai5 et hinc confcquen ter voluifTe videur,q exercitium fignifis cationis vocis, cü actu generat notitiam De Vocibus; rei fignificatz, fiat per aliquam canfalí taté phyficam, qua vox producat cogni tioné ; quem opinioné refert, et reteilit Do&or in 2.d.41.ad 2.2.3. et in 4. d. 1. q. $. B. vbi de hac re fuam explicauit fen tentiam quz eft communiter recepta, et fequentibus concluGonibus declaratur.   11 Dicédà in primis eft fignificatio nem in a&u primo nullam formam realé et incrinfecam ipti voci dicere, abfolu tam;aut refpe&tiuam, fed folum denomi nationem tcalem extrinfecam deriuatá in ipfa à voluntate primi inftituévs. Có cluíio quoad vtramque partem cft Scot, loc.cit.quam tenent Recentiores omnes Hurtad.d:fpuc.8.1og.fec.2. Arriaga nu. 20& 11. di[p. i3. Auería q.6 Lóg fec.3« et alij pa(Tim; Quoad primá partem pro batur à Do&orc;rum quia fi vo: haberet talem virturem vt ait S. Th. tüc mouere poffet intelle&tü audiétis sim (llam inten tioné,inquátum.(. cft vox figmficatiuag et lic vos Latina, v.g. lapis mouerct intel lc&um Grazciaudientis cà caulando in €o conccptü lapidis; qué tn fe continet, probatur confequentia, qu'a cóceprus fi gn'ficat idé apud omnes; tü quia calis vie  tus per modü qualitatis (piritualis,vt po« ncbatur à S. Tho.non poteft inefle voci, quz materialis cft, et corporea, enis .n. accidens (pirituale recipi in (abiecto corporeo przfertim naturaliter. ti tádé quia in voce impofita ad. fignificandum nulla ralis fora reperitur ex natura rei, vt patet dc voce,blitíri, ergo neque impofitionem recipit aliquá talem for mam, (ine abfolutam, fiue rclarioà, ficut ncque in ramo appotito ad vendenduat vinum ex tali impofitione vlla qualitas dc noao, vcl realis relatio imprimitur. Forté dices, ex tali impofitione dere rg sa faltim in figno relationem realem ad (ignatum. Scd nequc hoc dici poteft » qua idem prorfus fign fimul, &yfem:el à i erfis imponi poteft ad oppofita fizni ficanda;at relationes reales oppofita ci d€ (imul conucnire non potlunt. Si dicas conuenire polfe ex diucríis impotitio nibus, yelucicx diaerfisrationibus fün, dandi . Contra ett, quia impolitio n;hil realc;& phbyficum unpottat in figno fe ibis; ! Quail. I1. Quid fit vocis Jfiniificati : 3b im(jonentis voluntate nihil realc pro ducatur,nec in re volita, nec in voce im pofita, nec in re fignificata, ergo nequit efle ratio fundandi relationem realem . 13 Ex hocprobata manct altera con cond eh. fi.n. hzcvs. fignificatina in vocibus non cft aliqua qualitas imprc( fa in voccà voluntate imponcnüs, neque relacio rcalis in voce derelicta, fequitur aliud non efle, quàm denominationem realem cxtrinfecam. derclidtam ab actu voluntatis primi imponentis,quz cxpli cari poteft per relationem rauonis, vc. Scot. decet loc.ci.in 4. Et probatur, quia nucem,vel ficum fignificare hanc, vcl il. lum fru&um aliud non cft,quàm hoc vo cabulum inft itutum fuiffe ab hominibus, vt proferatur à'quocunque;qui tale fru «tum intédat fignificare, id aurem in tali vocc non dicit,nifi denominationem rca lem c«xtrinfccam. Accedir, quód clTe co gnitü,cfle volitum 10 obicéto non dicit, ni(i denominat;oné extr;nícca ex Doct. «it.in finc quatft.cd hominem v.g.figni ficare animal rationale aliud noncít, d ;hoc vocabulum bos;o fuificalümptum à voluntate primi inflituentisad id figni ficandum, qucd non cft, nifi terminafle actum voluntatis primi inft itucntis. De niquc hac fignificatio poteft in vocibus mutari ex va, vel confuetudine, vt expe ricnria conftat, ergo fignificare non cit quid rcalc vocibus in'rt;n(ecü, fed peri . tus extrin(ccü, cx voluntate hominü j € dens ; id tamen explicari pot xr rclatio nem rónis, quatenus hee fignificat o in voce cócipi lolct quafi vittüsquadà in trin(cca fundans rclationé adjnotitiam gi gncndà in mente audicntis ;'! abfolute t loquendo ita explicati non debct, quia ita nó explicarctur, qd dicat à partc rei .Scd diccs,licet (ignificatio in potentia proxima .i. vis, quam habet vox pcr im potitioicm ad fignificandut, non dicat quid rcale in vocc, fignificatio tamen in potentia remota,ustenus .f. potefl vox atlumi ad hoc, vcl ;llud figaitcandum; vidctur dicere aliquid reale, Refp. hanc etiam potentiam remotam, vcl non di «cre, nifi denominationem cxtriníccam dcriuatam à yoluntate potente. iinponc 14 re, vcl ad fummum capacitatem, et po tentiam quifi obedientialem ad agens intelle&ua!c, vt illa vtatur, velati (igno, ad quicquid velit Ggnificandum . 14. Dicendum (ccundo exerciciü figni ficationis vocis, cum,f. ingerit aud;enti notitiam rci fignificate,non ficri per ali quam caufalitatem phyficam 5 qua vox producat coguitionem, feu conceptti red in mente, icd &cper quaedam cxcitatios nem, et caufalitatcm veluci motalé, qua vox morzlitcr excitat inentem auditoris, vt ad prolut;oncm vocis, cuius tignifica tionem (cit, latim cliciat tci. fignificatae conceptum mceritó fpcciei. impref'a il lius,quá prz habet. Cóclu(io quoad verá que parte eft Scoti loc. cit, et prima pats patet ex cenclu(ione przcedcnti, cum .n, vox lit accidens materiale, non[poteft ha bere vim prcducendi cognitionem intel Icétas, cuz fpiritualis cft. Alteram parté vcró. probat Doclor declarando modi, quo vox ingerit notitiam rci bgnificatas in audientemodus auté cft hicjquod vox tantam immutat fenfum auditus, nec ha bet cauface infeníu, vcl in phantafia, vel in intéllc&u, nifi conceptum vocis cx fe; auditu tamen immwutato à vocc figuifi catiua immotatur p haniafía,& memorias et rememoratur rei, cu: tale nomen fuit impolitum, et ficexcitac;ntellcctum ad. contidcrationcm illus rei,cuius prius ha buit notitiam non .n.moucret,& excitd rep, nift rcs, cui impomtut, prius fucrit fibi nct, et quodad rem illaa fignificán dam impcncbatui; et li haz conditiones funr in audicnté, tunc vox reducit prafae to modo iptellcétü ad a&ualem intelle &ionem illius rei prias ootz habituali ter pcr fpeciem prius habitam; ità loqui tur Docter in duobus ;ocis iam cit. 15 Ex hoccolligicur, quod vt vox (i gniftcatíua (uum munus exerceat ; ducat    [mentem audientis in itionem rei fignificatasscriplex notitia fcquiritur, tü cx parte loquentis,tum audicpus, notitia fpfius vocis, tignificationis cias, et rei fignificatz pct iplam;tequinitur hac tri cx nouitia cx parte lo:jucntis, nam qui verba profctt, dcbet prius in mente illa habere; debet ctiam bgnificationem vg» eis "ul di. md ' 246 cis callere,qui .n.nefciret vocé, vel figni» ficationcin cius, cercé vu non poflet rali voce ad al ud ign ficinduin,tandem de. bct haberc not.tiam rei igni: cai » qu à Cr voccs non Dgnii camus, n.liresa no b: cognitas; triplex ergo notitia predi € jrzrequiritur ;n loqucare, cum hoc tamen dilirimine, qaod rocitia de voce in (c et rc lignitcata per vocem elle de ber actualis, quia qui dc aliquare loqui tur, a&tu cog tat in mente, et vocem, et rcm uignificaam. per vocem, fed noticia figa. ficaion s vocisfuflicic quod ut ha b talis, non .n.opus elt, vt loquens illius actu recordetur . Sed dices interdum acci dere,vt qu's vocé profrat, cuius fignifi cationem ignota,& cólcquentet ré tigni ficatam, ut i Italus profcrat verbum Gal licum,vc! Hi(panum illorum 1idiomatum ignarus. F.elp. quod in tal; cafu non pro fertur vox formaliter, et quatenus. figni ficatiua, ed folum materialiter, tanquam fonus quidam ad mod vocis non (ignifi cac;uz quo pacto Picz,& FH fitraci voces quafdam arcicularas efforinare folent. 16 Quod autem cx parte auditoris pa riter necctíaria fic illa triplex notitia de voceyde figaicatrone vocis,& re per vo €€ lign:fiata, clac. (Inné docetur à Sco to loc.cit, et probatur ab co, quia fi ab audiente vox ignoraretur, vcl res fignifi €ata per vocem, vcl «uod ad talem rem fignificandim tucrit impotita,nullus p/a né conceptus (ait Doctor ) caularetur in eo dc illa re, ergo dcbet audicns fcire, uid vox figmficer) deber percipere ip dos voc slonum i tan 'ein [peciem ha bere rei prolaiz, vndé fübdit Doctor in 4«it. quod pervoces non intefligimus, pifi res, quarum habemus fpecies qua ra . tione in 1. in]uxt vocem liguificatuam effe (ipnum rememoratiuu ad placitü. Cum hoc tamcn difcrimine prazrequici. tur in audiente triplex praefata notitia, qp potitia vocis nccetfatió debct e(se a&ua lis,ni (i.n. aud;és interaa cogwationc pcr ciprat loquenus vocem, nullatenus pote rit rem percipere ex vi vocis prolata:co itio veró (igaificationis vocis non de EK effe neceitarió actuaiss, fed (ufficit ha bitaals, vt de loquente dicebamus; noti Difju.1I. De Vocibus. tia veró rei (ignificatee nullo modo so teft cfic aGualis, neceífarió tamen cfe d bet habitualis; nequit effe a&ualis, Quia cum vox à loquente proferarur,vt 1ngerat audiéti notitiam rci (ignificatg, vuque tal s noticia nó praexigitur in ade diétc,fcd potius de nouo gigoirur in ipfo ad prolationem vocis ; 1mó actualis co. gitatio rei impedit actum tignificanionis, o ré bigaificare alicui eft rem iili notis care, li igitor ille rem a&tu cognofcit, vox lignihicariua (uum munus excrcere non potcít,cum fit przuenta eó modo, quo ait. Dod&or de inreliectu agente in Angelis, et Chrifto Domino;fuppofito, quod ab inftanti (az creacionis omnium (pecies receperint, Debet tamen neceí (ario etíc haoitualis, quia quantumcungg. fermo proferatur, (i audiens non habet in fe (peciem rei prolarz, nullus conceptus cau(arecur in co dc illa rejquia conceptus rci v.g.coloris,cau(atur in incelle&tu pet propriam fpeciemilius, nec vllo modo fpecies (on: qualis cft I pecies vocis,.po tcít caufare in intclle&ta conceptum ca. loris ergo necetiar;ó pratrequiritur ia intclleétu auditoris f(pecies.lltus rei, de qua nt lermo., ad quam feconucrtat in tclle&tus excitatus per vocem, mediaa te illa actualiter rem coniideret. 17 Sed Auer(íaxcit.cü cotum hínc Sco ti do&rinam tum dc vocis lign ficatios ne,tum cius cxercítio rronfcribac ("licet eum non memorcet g'ati snimi gratia y VE mor;seft Kcecentiorü) hoctamen, quod. poftremo dixi;nus, nó recipit,nà cócl. 3. contend.t notitiam rci (ignificatz per vo cem non ncceflarió debere ellc habitua lem, quia fzzpe vnus cx locutione, et do trina alterius addi(cit,qua nü juam fci uerat; et ad hoc (c extendit etiam uigaifi catio vocis, vt non folum poflit in menté reducere Hla, qua audiens al quando co it» fed ctiam poflit de neuo mani  feftare illa, qua nüquam fibi fuere nota, Fallitur tamen Auería, quia iuc audicns acquirat per voces coguitionem alicuius complexi de nouo, fiue incomplexi, quà nüuam hibuit A femper fx p voccs earü rerum tigni itla$, quarum fpccics in mente habcbat, et illarum vice tuc Q uefl, LII. depeife£l. erimprfvocalia fignife.   47 tute acquir.c cognitionem nouam illius «omplexi,vel incomplexi,quod de nouo fibi à loqu&te nou ficaur; vt fi quis p vo €cs infinuare velit aué, quz (olü in India naícitur ; hoc vtique cxplicabit per vo ces nobis notas, quód nempe fit auis ta liscoloris,magnitudinis,&c. quarum rc rum fpecies iam pridem habemus in mé tc, et ex carum concur(íu dcuenimus in notitiam illius auis ; 1ta etiam contingit, cum nobis manifeftarur aliquod cóplc xum,id .n. fit per voces catü rerü fignifi €atiuas,quarü fpecies apud nos habemus. Verum cft hanc ié effe penitus animafl 1 Cà, Ícd cü voces quatenus fignificariue lo gico cóliderandz proponantur ; non fuit absre quz(itü hoc de vocis fignificauio ncquantü ad prafcnsfpcctar, re(oluerc. De fetlione, et imperfe&iione vo so umm fignificando.   ^7 18 qA Vplex attendi poteft perfc&tio ; i 7 vcl imperfectio in lignificatio ne vocu;veritas f.X falfitasdiftiottio,& confufio, ficut .n. cognitio habet reprcsé tare obicétum vcré, vel false, di ttincte,. vc! confusé; ita vox in fua fignificat. one habct fignificare veré, vci false, ditlin été, vclindittincté ; et ficut in cognitio nc veritas j claritas, et | diftinctio petrfe €tionem importat,impci fcétioncm veró falfitas,& confutio, ita pariter in fignifi Catone vocis, veritas, et claritas dicitpeiteétionem,falíitas, et cotutio imper tfcctionem. Dub.tatur iguur in pratcnti dc pcifectione,& impcrtcétionc vur.ufqs generis; de ventace, et faliitate dubita tur;quid impertent in vocibus, an 4. quid rcale,nccne,& vnde fumi dcbeánt, an cx «ontoriiuate, vcl difformitatead rcs. li gmficatas pcr voccs, num potius cx ipla cognitione vcra, vel talla in iniclle u pia ccdcuti, vL arbitraur Aucrla €t. fect. 7 vbi docet vo.cs dcuomunari vc ras, vcllullas p varticipationé veritatis, vcl t.líütats, qua incinfecé in cognitio Dc repetitur, 3dcÓ vt propoütio vocalis fic vera, quaudo lucordinatur iudicio ve ro»i€u Luolbicuuut loco iudicij veriyune / vcro (it fal(a, quindo fübordinatur iudi cio falío, feu loco illius fabftituitur.. 19 Dc perfectione veró, et 1mperfe Gionc fecüdi generis puta difli &;one,&c confutione, maius adhuc extat dub ü, an dift nctio ligniíication s vocis, ac indi ft:nit.o proporuone fequatur. diftin C; oné, et confufioné coceptus mentalis in reprafenando, itaut rcs extra caliter pracisé per vocem fignificetur, qualitet interius per mentem concipiur, ampo« tius interdum cóunpgere poffit,vt res dis. ftin&ius per nomen, et magis proptiéac fign; ficcturjquam per men. tcm cócepta fucrit à loquente. D. Thome cum (uis 1.p.q. 13. art. 1. tenct meníur& fizn ficaticn.sfumcndam císe ex conce piu loquent;s,& idcó non potic aliquem perícétius rem fignificare alicui, quam ip Íe cogno(cat; (equürur Recentiores quá plures Zumcla p.q. 3.att. 1. Valéría püc, 1,Fon(ec.2. Mct.cap. 1:9.2 fet. 4. Suarez difp. 30. Met.fe&t.13. nu, 8. et 9. et 1. p. tra&t. 1.]. b. 2.cap. 31. n. 13. Hurtad.difp.  8.Log.$.14.Amic tract. 3 1.Log. difj. 1. »1.dub.7.art. 2. et alij. Oppofitü docuit otus 1.d 22.q.vn quem fzquuntut ne dum Scotiítz iEidc, Laber in 1.difp. 48. Vulpes to.r p. t.difp.2 2. arc. 2. Sanifing de Deo vno tra&t.2.dit jp. 7.4. 2. Poíná.1. d. 22. verum et'am. Nominales omnes Ocham,& Gab. 1.d.22. et ex Recécioris bus Molina i.p«q. 13. art. 7. difp. 2. et Vafquez ex profeiio diíp.$7. At quidam alij Kecentiores,vt Auctía cit.fect 6. me diant ipier vtráq; fententiam, et inui üt voccs non poffe perfcétiusrem iignifica re aydieniisquá nota fit loquenti y fi au« diés nullam vnquam notitia babucrit de illa rey fcd omnimó de nouo acquirit ill li vetà talem nocitiamaliquádo habuit » et Ípecies impretia rei in iplo remanfit. y tuuc voccs colunt perfectius fignificare rem audicntiyquan nota fit loquenti exe cicardo in audiéte notitiam virtute illus Ípeciei paitceliorcm: quod curs exéplis infca ivan ietlubitur, atque in hun. ifo dum vtiá.uc copcil.át opinenésdiccnic s D. i bom. in primo séiuloqui, et Scot.  in iccüdo vt claé deduciuuc ex cxéplo, $p aduucit de ignorante L.ngua habraxcà, ^ 4 "5E" i 249 Difpu.. 11. A characteribus illius linguz nomina im néte,& quidem in hoc fen(u intelligit Lors fequitur sététiá Do&oris, jp rc folutione que(iti quoad vtramque parté; 20 Dicendum eft primó,quod veri tas,& falfitasinvocibus cft mera dcno minatio extrinfeca, propric, et per fe p €cdés nó ex cognitione intclieQus vera vcl fal(a,cui fübordinetur vocalis fermo, vcl cuius loco fnbflituatur,vt aicbat Auer fa, (cd cx obic&is à parte rci ità fc habé £ibus,vcl non habentibas,ficut per voces fignificantur . Conclofio qucad primam parté colligitur ex Do€t. fupra cit.in 2. d.42.ad 2, q«2. et probatur, quia voccs intantüi funt verasvcl (alfa inquàátum fi^ ificant,adeóut tignificatio ipía tit vni €a;ratio fundandi veritatem, et falfitate, fcd ignificatio vocü formaliter eft fola denom nato extriníeca ex voluntate pri mi inflituentis in voccs deriuata, ergo € veritas, et falfitas fuper ipfam tüdata etit fola denominatio cxtrinfcca . At inquies, veritas copnirionis dicit fotinaliter relationem rcaiem ín cogni tioncad rem extrà,vt decet Scot. 4. d.8. q.2. fub V.crgo idcm dicendü de vcrita 1c in vocibus, imó Do&or ibi loquitar nonío!ü de veritate orationis métalis, Ícd etià vocalis, vel fi veritas in vocibus faluator per folà connotationé ipfarü rc 1G (ignificavarífità fc h: be nuü, vr voces deciarant y'occzit codem g;6do (aluari in €oncepribus métis. Ref». E o&.loc. cit. fon explicare;an rclatio, qui digit cogni t0 ad obicétum cxtra, lc rcáhis,vcl ratio nisl. d admitio pro nonc, quod fit realis (nm de hoc ;niià difput.10. ) ncgáda cft paritas de concejt bus, et vocibüsin fi gnificado cóccprus n. n:étalcs (unt figna saturalia ref, et proindé fundare pof süt rclauoré realé repraíentaotis ad rc« pra(entatum, at voces [unt figna ad pla €num repra:éuntcs bocvchillud non ex inttinfcca fua natura, [cd cx mero homi. nem lib.tog& 1deó veritas, et faifitos in ipfis à parie rei nonnili lolam denomis mationé cxiriníecam importare potcft. 211 Quod vcró hxc denominatio cx« winícea ium€da fit exobicéto a partc rei ità (c babenic; vclnon; vt (er vcccm cx« De Vocibus »4 9 primitur(qua crat altet' pars cóclnfio9 nis)noautem cx cognitione vera, vcl fal fa przcedente in inielleQtu, colligitar ex. Do&.cit.1.d.27.ad 1.q.2/& 4d. 8; q.2. infra V.& probatur, tum autoritate A rift.in przdic.fubft. quam Scotus ibi ad ducit,ab cojquod res efl, vel non eflyorae tio dicitur verayvel falfa, et quidem A. tift.ibi nedum loquitur de oratione men. tali fed etiam vocali; tum qura veritas fi» gni cótiftit in coformitate eius ad fignae tum, fed voecs pecfe, et propriéfunt fia.  gnarcrum.&aà cóceptuum cx dictis q. .heias difp.tam tandem, qnia farpius fer n:o vocalis dicitur falfus nuila prceden tc falía cogmtione in im elle&u, et ita sé« per cuenit;quando habens in mente verá rci ccgaitioner exterius oppot;tm atfe rit volensaudyemtcm decipere, ergo im  |iftis cafibusfcrimo vocalis nonpoteft di»  ci falíus ex falfa cognitione quat in k 7 w le&u przcedar,cum nulla talis adt falfasdicctur, quia nóneftconformisobicéto cxtraj& ita vniuerfaliter dicendü. | ett. Hictamen aducrtendum eff,quódli   «ct veritas locutionisconfiflat pizcipue   iv conformitate ad rem extra, vtt com. pleta fit ex omni parte; exigit ét conforz mitatem ad mentem loguends; cótinge tc.n.poteft quempiam mcentiendo verit  obic&tiué diccre, et non mentiédo dice re falfum, vt eum im meme fua filiàm ha. bct exiftmationem dere, et ita etianr falfum enunciat, putat tamé fe verum af (crere;vt ergo vox vel locutio fit come plcté vera, petit vtriquementi .f. et obie Cto cóformati, qura vtrumque fignificat, licet diuer fimode, vt diétum cft q. r. 21 Dicédü 2. polle voccs perfectius fignificare r€ audienti, quàm oota fit lo quent5 ita Doctor 1.d.22.& quidem in cocaía, quo rcs fepponatur audienti ha bituahter nota, inquo fenfu przíercia Scotus ibi loquitur ; manifeflé probatur  exemplo ab ipfo ibidemaddu&o, fi qui linguam pebrici ignorans, X charae tcics ilhas, imponeret ips nomina ordi. nc inter ipfos (eruato, vt primo characte ti vpum nom.é,íccundo abudstertio aliud! ttibucret, &c« certé nomina hacc difline eus X chris ciaéecierol Ru | «acns : "itam  |a o6 audiens h Quafi ITI. de petfe£leo imperfect eoocum infronif. 249 fcientibus litcras Ha braicas, quà is, qui «anomjna impofíuit,ipfas literas intelli geret. Aliadüo exempla addit Vafquez, nimirum fi Rex prazciperct Duci exerci tus,vt infülam primó capiendam vocaret nomine Regisv.g.Philippiná,& fi cacus imponeret nomina coloribus, audito no tnine talis infula,vel auditis alium colo ri nomimibus,perfeétius cóciperet Dux infulam, quiam vidit; et cegit ; quàm Rex;qui noa vidit,& nomen impofuit,& perfectius conciperet colores, qui illos vi dit,quàm czcusqui non vidit,& nomen impofuit;concludtt igitur Vafq. cü Sco to, quód dum quis lrbens imperfcé&tio fem rci notitiam loquitur alteri,qui aliü de petfc&tioré notitiam habui(fe fuppo nitur;,cxcitat in illo actü perfe&tioris no tiuz,vt (i fciés loca fancta Roma ex rela ione aliorum narraret alteri; qui ea loca. iffetaudiés diflinctius, et melius per 'etyquàm narrans . Et hoc fuadet ra tio à priori,quia voccs nó folü vim habét i i notítiá audienti rei antea igno in FT s notitià przccden aliter m, quan T ism iubet  no titiam perfe&iorem de re loquens, bzc vaque excitabitur, vibricos tali ca fu voces perfe&ius rem fignificabüt au dientiquàm nora fix loquenti;idem tenet Ouuicd.controu.8.Log. n.6. Retpondent Caiet. Suar. Hurtad. A mic. alij in hisca(ibuscognitionem il lam perfcétiorem im audiente non oriri ex vi vocis,& fignifi cationis eius, fed ex fpecie impreffajquam de illa re habet au diens perfeétioré, quàm habeat loqués qua fpecies excitata. eft ex auditu illius vocis; ideo inquiuot dici nó dcberein his cafibus voces perfe&tus fignifi care, quà loquens concipiat, quia ad ignificationé attendi dcbet id, quod pcr fe eft effectus fignificotionis,nen autem quod per acci dens fc habct, et aliunde prouenit. 13 Sedvalde fallun:ur Aduerfarij, dr putant cxcicatiorem fpeciei factá in au diente per vocem per accidensíc habere ad vocis fignificauonem., et eius exerci rium;nam q.praced. ex profcílo demon ftrauimus ipcciem 5 quam deícingerit Logica. Ha vox in menteaj auditoris, non fufficere €um inteilcCtu ad rcm fignificandam,de qua fit fermo, fed neceflarió przrequiri in intcllcétu auditoris (peciem illius rei, quam vox fignificatyqua fpccies per vo Ccm excitata concurrit poflcacum intcl kétu ad pariendam noutiam fignificati, ad cuam occafiopaliter tantüs& per mo dum excitantis vox babet concutfum; cá igitur talis excitato. fpeciei in audiente per fe fpcétet ad fignificationé vocis, et cius exereitium,nccalio modo perficia . türyac exerceatur fignificatioquàm per przfatam excitationem cx dictis q. prz ced.concl.2 .ruit allata refpótio.' Accedit, vt bene notat Auería cit.contra hanc fo lutionem, quó4 voces poflunt fignifi care, feu. eaufarc cognitionem in mente audientis,vel per modum notitiz noua, tei.f.antca ignorasvcl per modum reme morationis exciando audienté ad actua liter cogitandum de re alias (ibi nota ex di&is q preccd. licet ergo in prafatis cafibus taEs perfectior netitia in audien te non oriatur ex vi vocis, et fignifica tionis,quz refertur ad caufandam noti tiam dc nouo rei alias ignota ; oritur ta« menex vi vocis& fignificationis., que refertur ad excitandam, et renouandam antiquam nctitiam rci prius nota. 24 Sed maior cft difficultasca(u,quo res,de qua fitfcrmo, non fupponatut au dienti aliunde habitualiter nota;an ctiam tunc poffit res diftinétius fignificari au dienti, quam nota fit loquenti ;.& quidé quamuis Doctor loc.cir.id nó exprimats ratio tamcn, quam adducit, id etia o(len dit efle poflibile,quia interdü (ait Scot.) alia eft ratio, cx qua defümitur nomé, &C alia;ad quà fign: ficandam. afiumitur, ine terdum.n. qui nomen imponit, certàali« quain róncm inre nominata conlideraw uit,ex qua metiuum accepit nomen ime ponendi sm aliquam ethymologiam; te mcn non adiilà pracisé rationem fignifie candá nom en impofitum clt, fed ad ab« foluté tignificà dum rem ipfam sth omné rationécius ; fic homo dictusett ab hu molis à lari one pedis,& ti hac nomi na non G grificant has pracisé rationes» f«d ab[oJuté ; et adaquaré ipfas res quae : Bb do h on. 250 Difput. 1I. do&rna cítetiam D. Thoma 1. p. q. 13. art. 8.1mó ita cft vt plurimü,inquit Do &or, de nominibus (ubftanuarum, quia imponcns nomen fubílantiz. non conci pit de iilayn:fi aliquam proprietatem, vel accidens quoddà, quod cft,tibi ratio im ponendi nomen, v. dicebamus de fubftà tia hominis, et lapidis, et tamen nomé in fc non figu:ficat folam l&fionem pedis, d folum coacipicbat impofitor nominis, cu non:cn impofuit fcd ligoificar fubttan tiam illam tctream;s et auditor boc nome audiens plus intcll git, quam folam la fioncm pedis,ergo nomen fimpliciter, et abfolüté loquendo plas hignificat vcl i guificare potcft,quàm hit coguitio 1mpo ncniis,vel quam oftendat 1mpolitor no minis habuifle io. inm pofitione illias ., 1$ hefpondét Adueríarij rcsà nobis gnificarisquomodo intelliguur, vndé (i fubitantias in feipfis.non intciligin.us, poflumus imponete nomen, «uod illas infe fed tantum cx al qua róprictate nob:s cogoita, quaté ficut ex Ls proprietate Icdédi pedem cognofci nus naturam lapidis contusé, ità lignifi «amus corfusé. Cora «ftyquia fi pcr no anina (übftantialia à nobis impolita non fignificaremus «mdditates fubfiátiarum án ic, (ed prec:se (ub vclaminc ptoptie tatis 1n Cocretovnde defum pium e(t no mcn,plané nó aliud etit lign. ficat ü fubie €i, X aliud prz dicatis cum dc fubftantia aliquam enuncia; us proprictatem y. vel €pcradoncm, vnde fc nius hiius propofi Wonis [apis ledit pedem ycllet lgies pe «cm lzdit pedetb, nc igiwir nugatoria fit propotitio,layis figuit.care dcbet quiddi Satcm lapidis:n (cji o0n praciscvtinfi nuatur pcr Ieliorem p edis Acccditquod voccs illad t guificont, cuius cóceptü ine gerunt audiéti, ingorunt aüt audienti co €cpium 1€), non autcm modum, quo Io qucn$ rem :psà conciyiu,nam modus,quo sudiens concipit rca auditá;non folü cx iilo igno, et vi novi n.$ icd cx alis etia princiyjijscosnolceedicrium ducit, puta &x perfectione inicllcétus ; qui excitatus à 'gaificauonc r.onunis, lua vi r Gigni ficaian cifbpétus auingit pencirádo il luis pra dicata; cü igitur perfectio fignifi Deldbaseds uy. NN cationis non tantü ex cógnitione]oqu&. tis) ed ét audientis penfanda fit, Sm rientia conftat, nà audito vno, et codem Iz nomine vnus apad figni&catam perfc&ius, quàm alter audiens, bené cfle 9s du pót,quodimponcosnomenlapidilze(üO.  nenitantumpedistunc cüceperit,& au   dientesillud nomen nócademmodocó cipiant;fcd aliquid amplius, quia modus concipiendi auditoris non nccceflarió ar Qa:ur. ad mod concipiendi. loquentis. 26 laoppoütü ob.jcuint Aducrfarij, prafcrum Spar.loc.cit. primo; quía no» mina co n.odo fignificant, quo poffunt vi (aa caufare in audiente noutiam rei fi». gnificaiz, hzc cft enim communisratio ugniex Auglib.z.de doGt.Chrfl. cip  pizr fcaliquid aliud faciat inane 2 venire, fed vis (ignificandi in nomin tut a cognitione 1mponentis,& ei come meníuratur, vnde Gencf.a, adduxitie animalia ad Ada Quid vocaret ca, eigo €tuus ignilicarequain d ficatü iouccit. Conf.quia | ne aliquo vnus concipit petfeetu. rcm bignificaram, id »on cfi,CX VIT nisJed ex alijsricipijs cognolcédi,qua ^   fuppctunt vor et nonaltenaudienti fed.   fignicatiovocü c(ica,quamh:bent và  [ua x mponentisintentianc,adcó que ét. €x cogniuone, quomodo .n. pót intendi fignficauo,quz pon cognofatur? Conf.  acLuc,(i quis nullo modo rem cognofce ret ; illi ccrté nomen imponc:enon pof íct ergo cum1llà impciscété cognofcit, non potcft imponcrc nomen eam perfce Cuusignifkás. Confeq.paetex propor  inter 1gnorare rem fimplicitercáq; cegnolcere in ordinc ad pofle, vel non pofic illam nominibus fignificare khurus vox non fignificat ré, nifi quate   nus conceptamycrgo nequit nomé diltin €€ rem fignificarc,cum diflinété percóes €cptun non repizfcntarur . Tandem cóe cít axioma facilius cffe rem concipere, d explicare,ergo nó potcft quis mes 22 Kcip. ad prin üncgado maiorem, faltuui cnim eft nomina folum eo n.oda 65 mficare ; quo yi biaqo n OAEMWC  Quafi. TL. de perfell.em imperfell.vocum in figmf. 151 fate inaudinte notitiam rci fignificata, ncq..c id habetur m definitione igni, ed folü, quód feipfum, et prater fe aliud fa iatin mentem ven're,tiue hoc faciat fo ! Javifua, fiue adiunctis atijs cogno[cendi principis; minor etiam defiir,£il'um n, eíl men(uram figoificationis (olumfumé dam cífe cx cóceptu loquenus, quia cius pe fcéto non folü ex e, fed etía ex audience per fc peofanda e ?, A d 2. pa tct ner idem, qu'a modnsquo audiens ré conc ipit anditam, non folii ex vi nomi nis attenditur, fed ex alijs ctiam  princi pijs, quz al'unde audienti füppetunt ; et quia loquens rà intendit faa m concipié fi modü,ed pracisé rem cóceptam fignifi care, vt audiens eandem concipiat, modo tamen accómodat» fais primcip js cogno fcédi aliunde acceptus, idco fignificatio, quà intendit, (cmnper céfctur illi nota (al tim confofo modo. Ad 5. ncgatur confe quéri1, nam vci; Coguitio requiritur ex parre impenentis, vt poflit nomen impo nere,fcd quia perteétio fignificationis nà ex ea (ola pender, verumetiam es cogui ' tione audienus, ideó non tenet allata pa rias; et iile modus i valet tant in cau(is preci(is, et in propofito caufa przciía perfcétionis in figuificatione » non cti cognitio 1mponntis, quia ad id eft a(fumprtumjyuatenus inloq ue tc ipponiur feinper cognicio rei. fignifi catz xr yoc£ » (ed quia loqués pcr yocé obie&um cognitd: intend t. ex« audicnu,non modum, quo coci pir dittinctum,vcl cótuíamideo (equc]a negatur. Ad $.orgumentum plus probar,  un veliac Aducrfarij;nedum.n conclu it non polfc rem pertectius ügaificari, quam concipiatur (cd quod nec. éceqag períccte, dictum ignur illud incelligen duum przí(erim cft in explicatione illarü reram quas jo«qu€s y:dit, ac intuitiué no. uit, quía victuce fug locuuionis nunquam potett audienti impartiri voritiam intui tiuam ilius reis quam vidit . 28 Secüdo arguit. Amicus cit. probás pertcétionein tigaificaionis nullo modo per fe pendere xx cognirione audicntis, fed ui loquentis, et imponentisX. idco A |uam cxcedere potfe perfcót.onea eivs ; vel.n. loquimec de i'gmócicione, bituali'er,& plané peelcttio lgnificatio nis in hoc seh nó p€det ex audiéte, quia cóuenit voci prinfquam audiens 36b au et ira nec €t pé lere po eit eius pertectig ex cognitione audientis, cü' potius ipla» met actuilis iguficatio fit c»u/a cogni t onis in audiente.Confirm.qu:a (à je.£e Gio fign ficationis eram ex a idienre pé fanda ctt,fequ tur nallum nomea hibe te determinatam (i?n ficaionem, ficut non eit determinata di(,0fitio aadicatiüt quoad cognitionem rci fignificate, nam alius al:o perfe&ius cognofcit,at negare determinatam fignificationem vocis c( fetomnia nomina facere zquiuoca . Refp. perfc&ionem tignificatonis in acta fecundo, et veluti excrcico nedum perfe pendere cx cognitione loquencus, fed eciani ex alijs princip js intelligendi, quz (uppet&r audienti aliunde, quam. cx vi nominis, vt e£ prztrerica cognitonc » quam habüit de re, vcl ex perfcatione in tclle&us, qui excitatus à f anificattone nomrnis fua vi rem dittiaGus. attingit » quz cognofcendi princijia pracedunc in de re per vocem parta fequatur, et in hoc fenfü dic mus petfc&on£ tiguifia tionis in a&u cxercito pendere ex cogai tionc audietis ', vt rzdkeé noxar Sinifing, cit. Ad coafirm.gratis concedimus nuliá nomé habcre dstecimiaatá 8 gnili cationé quoad moatt ügniticàdi pfccté, velim p fcéte,& ad rale,íeu tà pecifeclà notitiam cau(andà,cffe proríus ind.fferens ad ex. citádá quamcunque iuxta perf. cione in telicétus audi£tis;ncque h.nc (cquituicom nia nomtn eíle a:uiuoca, quia cà inde teraunatione in modo fign:& candi reti nent sé,er determmarionem in re figoifi cata, quod fuflicic ad eniiocationcin, Ay beiuo agat Aucrfa cit cocl. 200 mina fubilituuuiur loco con.eptuum; et intàcum habcat vim fignil cádryinquáac t fic tub(tituuntur' ; loco ip:tur conceptus jmjcrtcáti ponetur vox code modo im peiteéte (go:ficás, et loco cócegtus per» Bb 2 f 2152 Difput. 1 I. fe&i vox perfcGé fignificás;nec fieti po telt vt loco conceptus imperfc&ti (ubfti tuatur vox perfcétius (igarficans.Cont. fi quis naturaliter loquerctur maniteftádo altcri immediaté cócepaim (oum, vcique conceptus rem exprimer iuxta fuam per fcétioncm ralicer,g; íi c(t confufus, non rem manifcftare diftindté., ergo tanto magis idem dicendum dc vocc, cui non co vpctit intrinfecé cx natura fua cé fignificare, (ed cxtrinfecé, et ex libera ho minum impofitione.Demü (1 voces,quz profecuntur haberent vim grgnendi noti tiá perfectiorem, deberent eciam illam gignere in ipfo loquente . fef .ad 1 .conceílo antcccdeute negà  do coníequétiá, quia ficut poceft loqués loco conceptus perfe&i ponere vocé in perfe&ius (igmficantem, vt quádo habés perfeótum rei conceptü profert voces mi nus pcrfedie (ignificantes,ita poteit loco conceptus imperfe&i (übítituere vocem [eus nificantem; imó fi arctacur quens ad (übiticuédas voces. perfc&us iuxta men(urám perfectionis conceptu, nunquam poffent rcs petfe&ius concipi, uam vetbis explicaci (ed codem proríus modo exprimerentut,uo concipiuntur ; cuius oppofitum experétia docet, et 1p fc Auer(a concl. 3. Ad cont.conceflo an teceden:c negatur cóníequencia, cnimue  tb quia cüceptus fant figna naturalia re rum,idcó neque üt illas manitef ire. vltra fvà perfe&ioné innatam, at quia voces font figaa a4 placiti, potcft imponés ha. bita notitia cotufa rei, vcl quoad vnà cius proprictatem tantum, cx cali proprietate nomé a(fumere,& velle, quod calis vox, non rántum illam proprictatem figaifi Cet,fed rotam rem ada quaté, vt diceba inus de nomine lapidis et hominis. Ad vItimum voccs g:gní& illam perfectioré notitiam inaudiencc,non in loquente, tü quia voces per fe figaificant audicnti nó loquenti:tü quia audien: (appetunt aliü dé meliora priacipia cognofcend!, quam babeat ve » quz concutrunt ad per fc&ioné (iguificationis in actu fecundo. 1 De Vodbut . JAM t Qv AS TAÀDAM. De nominibus equiwocis, C vliuocis v ac eorum Kguificatis. 30 qxOlluntres,rtpatetex di&is,medü  p conceptibus, fed etià nominibus »  [3 fignificari,cü hoc difcrimine, quod cáce pcus;veluc naturalis imago res,illan naturaliter fignificat, nomen veró ad placit primi imponentis; ex uo fit, vtquoad. enitatem, et diuerlitatem,cóceptus pro.porrionetur rebus ; ita q» vnius rei vicus, tit cóceptas formaliter, et f»ecificé(pla res.n.namero effe poiTun: érineodé nus  mero intellectu (ucceffiaé einien rem. cognofcente) S plurium rerum plures,, cu m.n. (it naturalis imag » cct » eius nate. ram,quantum fieri potett, imitari debet: fecus autem et de nominibus, reso. jl res,ac [pecie diueríz vnico nom ficari pofTunt,vt patet de voce.c eadem impofita cít ad ga fi nem terrettrem,piícein ; leftefydus, et hzc noinina uerfas vna voce. i gaifici d «quiuoca y uafi plurcsresappláta ea   dé voce,fierictiá potell écOrra. vt vnius  tci plura (int nounnayvt gladius, et enlisy quz eandem proríus xem figmficant, 6C proindé dici folent fynomima, vel malté  Moca;ficri it€ pote(t, vrcespluies conce»  ptibus diuerfis tian fi i dio tia gt vocibus (ign:ficétur, ft homo, et equus» et dicuntur diwer[iugca; Tandéfieiipo  teft,vt plates res.códem conceptu quide.  ditatiuo explicabilesetiameodem. nomi  nefignificen.ur, et dicuntur »AjwoC4, Vt homo,& equus inquantuunanimalia.la  ueque nnomine, et inconceptü per   ud nomcn fignificato conueniunt, PAMé  «oca dicuntur; qua in vtroque d;ffecunt, diuerfiuocz, quz in conceptu conuenit  et in nomine diffcruat ; fynomima, aut  multiuoca, quz demum conueniunt in.nomine, (ed in conceptibus differunt, di cuntur £quiuoca ., .31. Cumveró hzc nominü vanitas, vcl diuerütas rebus. conucniat ex fola ho munuminoüitutione, resipf nó funt vnie  uocz, vcl zquinoczexíc[edralesdicüe isvelallis nemis., Tas v tur,inquantu à nobis hi. : Ee ^ D . Quafi. JP. De c^fequinicis, to Vniuacis  bus fignificitur, et idco zquiuocatio, et vniuocatio (de quibus prefertim in prz fcnti cft (ermo)tàm rebus, quàm vocibus conueniunt per intellc&tü, primario tamé vocibus,& fecundario rcbus; quiaiflz nó dicuntur tales;nifi in ordinc ad voccs vni uocas,aut zquiuocas . Hinc diftingui co imuniter folent zquiuoca, et vniuoca in "actiua& paffiua, illa funt nomina rpfa o vniuocé,vel zquiuocé (ignificantia, ifta funt resiptz illis nominibus fignificatz . Arift. in przdicament. c.1.multiuocis, et diucr fiuocis reli&is, vt (uo propofito inutilibusagit de vniuocis,& zqniuocis, definit zquiuoca, quorum nomen efl có mune, ratio veró Jubflantie importata per nomen cfl diuerfa ; € conta vniuoca definit ves nomen cfi commune, et 'vatio fubfl antie importata per nomé eft eadem. In vtraque definitione ponitur no quenvbi nomen non fümitur in rigore, vt 'à verbo condi (tin&um,fed laté,vt com prehendit etiam verbum, participiumy& ran alià orationis partem, nam in  hisomnibus vniuocatio, et zquiuocatio  cadere potefl, vt lego eft zquinocum ad Yegero;& legare; diligo vniuocü ad actus "dilc&ionis : eff commune; ponitacad in finuandü nom debere omnino vni, et idé non folum per eaídem litteras, fed etiam pet candem pronüciationé, et fjl labarum quantitatem, fic .n.proprié erit cómunc,vnde quglibet diuerfitas, vcl fo lius accentus;tollit zquinocationem: ra 410 fumitur pro conceptu obiedtiuo, fiue fit propria definitio, fiu£ non vt notat Ant. And.hic fub[lanti&;vbi non fumi turinrigore pro fubftantia ab accidente condiflincta, quia eriam in accidennbus inueniuntur vniuoca; et eme. qn fa mitur pio e(fcritia, et quidditate ; 3 (üb ftanue acceptioné docuit. Arift. 5. Mer. 15. Addi.ur /mportata per nomen, quia ratio fubftantiz ad illud idem nomen rc ferridebet, in quo res vniuocantur vcl gquiuocátur, alioqui zquivoca in vno no mine pollunt vniuocari in aliqua ratione «omuni per aliud nomen imiportata, vt Canis terreflris marinus, et celeftis in ra tione Corporis, et fübftznrig. Demü hxc ratio fübflantiz sra idcm nomen in vni Losica, 253 uocis eft eádem, in «xintcis diuerfa y quia hec ende unt, ficut ilJa, füb vno nominc vna definitione ipfis adazquata dcfiniri,& in hoc formaliter co(iftit corü differétia ; ita paffim exponunt Au&ores has definitiones, et prae(ettim noftrates in Anteprzdic. c, 1, et Scotusq. $.. et 6. pradicam. et Bonct.in fua Met.c.2.lib.1. 31 Ex quibus conftat Aritt. definire &quiuoca, et vniuoca pa fTiua, nó actiua »Haquiuoca aquiuocata,& vniuoca vnjuo cata;hoc ett res ipfas, non quidem nudé infpectas, fcd prout nominibus fignifi cantur, et vt fübfunt fecundis intentioni bus vniuocationis,& zquiuocationis,que immediaté fündatur in vocibus,propter« quod eas definiens non dixit &quiuoca funt, vniuoca funt,&c. fed «quiuoca di» Cuntury»niuoca dicuntur, &c. quarc de finitum in his definitionibus cft (ecunda |, intentio conftituriua zquinocorum, et vniuocorum fignificata in cócreto, quo modo fupponit pro ipfis rebus zquiuo catis, et vniuocatis, et in cffe fignaco, vt docent Scotiflz omncs cum ; Cit, et etiam. Thomiftz Sanchez lib.4.q.1.. . €oncl. Nude in przdicam. cap. r4 contra ' ] Conimbric. et alios có tendentes hic definiri pro rcbus ipfis,qu& dcfiniendi medum logico confuctü, qui per fe fccundas intentiones concéplatur y re$ vero, non nili vt illis fubftant, fufius infra declarabimus difp.de Vniucr(.Quàa uis autem hic Arift. ex intcptione dcfi niat vniuoca, et equiuoca paffi ua, adhuc tamen ex his dcfinisionibus facile c(t de finire actiua, nomina .f. vninocantia, et zquiuocantia; equiuocum .n. eft, qu cóc pluribus cft (ecüdüà diner(as rationes Vnpiuocum veto, quod eft cóe pluribus fecundü vnam, et candem, vndé nomina zquiuoca funt Gallus,quod dicitur de ho mine franco, et gallo gallinaceo, Canis,qo dicitur de canc terteltri,de pií(cequodam marino;& ceele fli fydere;nomina vniao €a süt homo, animal, fubitantia,quantie vcn em hcic os irat vniuc r. lis, quz per (c prim ificatur per tà» ha mL, et cft communisplutibus, 33 zn oppolitum obijcies Primo con tra definitionem aquinocorá, quod non "Bb E recte . 254 Difput: 1T. et é affignetur ; tum quia omne defini bile debct effe vitiuocum; cum quia debet e(Te quid vnum, fed aqutuoca (unt eflen tialiter multa 7.Met.32. tum demü;quia £quinoca nnllam habent rónem cómu ncm,in qua conueniant, Refp. Doót. cit, q. f ad 6.quod licet equiuoca fint effen tialiter multa, accidemaliter tamen vni uocati poffunr,quatebus fundare nata süt fecunda intentionem eiufdem racionis in vna ratione cómuni,quz omnia deno minat £quiuoca,& in hoc fenfu süt vnius definitionis capacia, inquo cafu efseria liter zquiuoca, et vt quid, cuaduat vni uoca accidentaliter, et vt modus, quam zcfponfionem caeteri omnes recipiunt, et nos (x piusadhibemus, et magis declara mus infra di(p. Vniuerf. Scd V rgeS,ergo non dcfiniuntur ab Arift. a.juiuoca, vt ! yt ic, (cd potüis quatenus rionem vni uocorü induunt « Rep. G ly quatenus re duplicat ratione definitam,negatur fcque hi, quia hic re veradefiniuntur &quiuoca ro [ecunda intentione; inqua accidenta iter vniuocantar, X corum matura expli catur, velut imn cffe (ignato; fi reduplicet conditionem definiti, couceditur, quía «anditio rei definibiliseft, quód fit vni Uocum quid, vcl e(fencaliter, vcl taltim accidentaliter, vt cft in propotito. 44 Sceamdo obicitur coutra defini tionc vnuocorá,quia videtur cua arqui uocis compctere,nam azquiuoca omnia, vt fic habent rorsen zquiuocationis có munc,& rationem candem (ecundü illud nomcn, videtur etiam conuenire dcnomi pauiuis,quia albums idem nomen, et fccundu candem rationem dicitur de ni ue,& Cygno, non enim hac folü alba di «untur,led ce vera tal:a funt; vnde nó fo» lum nomen, fed euá rationem, et natnra albi parucipantyeftó accidécaliter, ik efp, quod sicut zquiuoca, vc quid, et in effe €X:1cito, dicuntur vn.yoca, vc modus, et veiut in clie signato ob intentioné z:qui Uocatioms; quam fundare poliuar, ita ét acc) dentaluec ; et in cflc s'goato partici pacc potlunt dcfitionem vn.uocorüs Nec valet dicerc voiuoca, X aquiuoca cile op positas et idcó «nüm de aiio pra dicati no pofie euam accidcntaliuer. Opgonunur De Vocdibu: . [ vtique, siambo fumaritur eodem modos at fumendo vrium,vt quid,& in elfe cxcr 18 cito, alterum vt modus, et ineffesigna to5ita non oppontütur, quit potius vnüs vt modus dici poteft de altero vt quid, quo (eníu genus dicitur (pecics vniuerfa. Lis,vt infra. Nec minusallata definitio de nominatiuis compctit,si ly ratio fub[tan ti& (umatur, vt dicat relationem e(fentia. lem effenrialiter vniuocatis conuenien tem, vt vidctur Arilít. intentiosde quo (ta. tim dicemus ; verum tamen e(l denomi natiuis pofTe applicari materialiter,qua tenus idem prz dicatum potefl eíle simul dcnominatiuum,& vniuocum; vt infra« A Tcttio obijcitur, quod prefate. defi» . nitioncs rebus compctant, 110m inteptige nibus; tum quia liabere nomen cc E Á ds à nc cópetit rebus,& nom intentionibi qu Arift. ipfe exemplificauit in rcbu elp«(enfum illarum definitionum matctialem,nempe mis ca dicuntur illa, À. funt fe tiones applicabiles co conccpus, et exéplificaui we familiate ett logici icationcs signatas, qui dicitur, pradicatur, e e perexcra €itasqua fiunt per verbi eff vt fusius dis.   Cermusdi(p.de Vniuerl. Verü vt aquiuge. corum, et vnibocotíi natura magi cluceat, licet fubderedaosa : hác qua ft actinéces,in quibus singillatim horum,& illorum conditio explicewr «.  '  PENAS a Examinatur peculiariter matura   4QMiMOCOTMD. 0000 4$ A Dmaiorer. nominü 2quiuocó A ram intelligentiam nonnulla du:    biayqua de illis moueri folent,(unt breuie tcr rcfoluenda. Primo igitur dubitari fo« let, quomodo tiomen aquiuocum plur. Ssignficet, an plura a&u significet, velape titudine et an füb disiunétione,vel potius füb copulatione omnia (ua significata ue simul contineat. Aliqui,vt Ancrfa q.1$, Log.ícét.1.dicünt nomenzquiuocum cx vidua nude jrolatum actu non gignetc im R.€Rte audientis,nist conceptum nó yiti« matum ros E |  i Quef 1. de Natwwa e Aeguiuotoruni. eL i55 etiem füi ipsius, quantum verà ad rem significatam,dubium;& (afpenfum relin quere audiearem, quidnam loquens si gn ficare velir, aptum tamen effe, vt per appositionem alterius nominis determi naté sigaificct aliquam rem. ex his; qui bus nomen competit . Hzc opinio teij citur à Scoro q 1 1. Elench. tum quia vis fignificatiua vocis exercetur ; cum actu ofcrtur, inordine ad res, quibus impo eft, vc etiam ipfe Auería concedit q,  6. de Vocibus fec. 3. ergo cum harc vox Canis profertura&tu debet aliquid (igni ficare prater feipfam; umquia hoc fer fione prolato Canis moneturypolsüt plu raadu cócipi, quia vnus accipere poteft Cancm pro animali cerreftri, alter: pro marino, alius pro (ydete ; tum quia licet auditor ambiguus remaneat de tmtentio neloquentisad quid fignificandum de terminate illam vocem proferat,non fe quitur, quod ipfe aliquid concipere ne queat a&tü cx nada prolatione illius vo cis,eftà non ad intentionem loquentis ; .tum denique fi actu noa fignificatet vox zquiuoca,nifi detérminata per appofitio nem alterius nominis, fequitur, quód nüquam a&u fignificabit z:quiuoce, (ed femper vniuoc?, quia femper derermi naté ex yi illius appofitionis,  Alij proinde dixere, quód nomen z uiuocü pluta a&u fignificat füb di fium dione itt dicendo Cawis mouetur, fit (en(us vel tetreftris, vel marinus, vel ce leftis. Hunc etiam dicendi modum refel lit Scot.ibidemq.9. quia tanc refponden dum non eflet ad terminum aquiuocum pet dittin&ionem,fi przdicstum vni (i^ nificatorum conuentrec; imó conceden meffet, quód talis propafitio fit fim pliciter vcra, nam ad veriratem difiü&i ez fufficit, quód altcra pars eius fit ve ra. Alij tandem dicunt, quód plura actu fignificat (ub copulatione ; fed ait Do &or q.10.quàd potett hoc bifatiam in telligi,vel ita redi d cadat inter ipfas res Giznificatas quod nempc Canis fignificet, et terreftrei, et marinum, «aelef(tem copulauim ; et ita nó fignificat plura acu (ub copulatione, tum quia id potius cft fignificare vnum; quam plura, quia totum hoc copulatum potefi Pabc re vnam ritronem intelligendi, cum fic cxtremiim orationis, atque ira ctíam ba bcbit vnam rationem figaificaudi, ficut et hocalind copulatum :;n i(ta orauone duoyC tria fimt quinque s tum eti quiae tunc ad termi niim equinocum nonelfet re(pondendam per diftinctionem, fed concedendum ciet, quod pro politio, vel et fimpliciter vcra, vel iimpliciter filfag vera, fi predicatum omnibus fignificauts conucnirct.fal a, (i vni folo non conuenis ret, nam ad copulariuz. fil(icatem fuffi citjqu5d altera eius pars li: falía ;2fio eo. do potett id intelligi, itavr copulitio ca dat,non fuper res Tos "ficatas, fcd fapet ipfos aus (igmi candi, et fic verum cft nomen zquiaocum plura actu indeter minare tignificare, nam Canis fignificat latrabile animal, et fignificat marinam belluam;& (ignificat ceelcfte fydus. 36 Schals dubitatur, an ab(olutéTo . quédo nomé zquiuocá dici debeat. vnü y vel plara nomina,& rati o dubitandi cft, uia nomen formaliter conflituitur pec gni ficationem,ergo cum nomen azequi uocü multas habcat fignificariones, non vnum;fed vtique plura nomina dici dcbc bit; ex alia patteccrié vnavox eft Canis, et Gallus; quamuis plura. fi9n:;ficent P de Arift.aitzquiuoca habcre vni nomen có mune; quamobrem Do&or q.8 .Elench. ait nomen zquiuocum pofle dici voum. mültiplex,quafi vnum complicás multa, ynum f.materialiter, quatenus eft vnus fonus, vna vox, et multtplex formaliter e quia plureshabet (ignificationes. Quan . tüm tamen fpe&tat ad modum toquendi, potius dcbct dici vnum nomen, quàm multiplex, ob rationé, quam ibi Doctor affignat,quía cócreta, aut compofita ac cidcntalia nó vhultiplicantur pro. díocra fita:e formarum, fi enum fit omnium (ü« bicé&à, fic enim dicitur vnus arcfex;qua uis plures hibeatartes;cti igitur in propo fito nomen zcuiuocum fit compolitum quoddam accidentale; et artificiale ex no mine,& voce pro matenali, cx fignifica tione pro fcrmali quis mulkplicetur for malc, nimirum fign;ficatio, ramen nó mul tiplicatur accidentale compofitum, qu Bb 4  ma 21$6 Difput.T T. materiale, f.vox,& nomen eft vaum;que dé&rina confonat his, quz habet quol. ELAC.3. et 3. d. 8. q. vn. et ex profeffoq. fcq.cxplicabitur;qua ratione € contra no gina [ynonima abfoluté dicuntur plara fiomina,non vnum;cílo vnam,& eandem habeant (ignificationem. 37 Tert ó dubitatur, an in mente, fea in conceptu repcriri pe(Dtaquiuocatio, ficut in voce ; et communis feré (entétia cft;quod licét in conceptu non vltimato, qui cfl cóceptus ipfius vocis figuificati uz,| ofTit contingere aliquo modo zqui uocatio,vt bené declarar Tat. in predi. cam.q.2.dub. r.in fineytamen in cóceptu vltimo, qui eft conceptus rei fignificatz per voccm,contingere non poteft, vt Sco us docct q. 1. przdicam.ad 2, Ratio fun damentalis eft, quia vt diximus ab. initio qua .cum conccjus fit natoralis imago rei,quoad vnitatem, et diuer(itaré, pro portionatur rcbus ipfis;itaut eiu(dem rei vnicus fit conceptus, et plurium rcrum plurcs, cum ergo in mente non fit idem conceptus rerum diucría: ü,quz appellá  tür vnico nominc, con(equenter ncc po terit effe zquiuocatio, nó igitur cft cadé ratio de voce, et conceptu ; quia .n. vox non cft intrinfccé fignificatiua, (ed ex im pofitionc,nó repugnat cidé voci diucrías conuenire impofitiones, ficut repugnat CÓceptui diucrías cGuenire naturales rc piafentationes | Quod adhuc magis de laratur,quia zquiuocü cft;quod (igoifi €at plara inquátum diucr(a, (i.n. plura (i gnificaret inquantti in aliquo conuenicn t1a,non effet para zquiaocatio, fed vni uocatio faltim imperfecta, conceptus au tem;cum fit naturalis imagó reinon po teft c(fe vnus, fi obie&a (unt plura, et nul modo vnü, quiavnitas eius in ratione teprafentarionis,& (imilitudinis (amicur ex aliqua vnitate tcireprzfenra:e v: Do Gor folidé probat 2.d 34. ro. ab obic . &o.n.(uàá (umit vniratem (pecificam,nec vno,& codcm acta poetae p'ura obiecta di(parata,vt fic,intelligi,yt docet Bargis I.d. 1.q.4.cx Scoto mulus inlocis, ergo in mentc zquiuocatio cadere no poteit y ita aped rerum difparatarü, et di uer. cf]c concoptus idem,. ficuc cft LO De Vocibus  Ri "o T. d ador s DN R^ a eadem vox, quod etiam ín mente di«ind. "t fuo modo afferédum efl;nam hicét vnus.  realiter,& matcrialiter fit a&tus,quo om nia concipit, tamen ille idcm conceptus ratione diftinauitur, vt cócipit vrd rem, . ^ et aliam,& dicicur virtualiter mulciplex, 38 Quarto tandé dubitatur, quot fint gquiuocorum fpecies, et communis opi. nio cft e(íe duas, quarum Prima eft. cos rum, qua dicuntur puré zquiuoca, qua   «f. (ine omni proríus habitudine, et cons. uenientia adinuicem ecdé nomine (u appellata, vndé etiam dia folent a;uiuo.  caà calu,velà foriuna;vt v.g. ga E" 4 mo,& gallus auis dicantur. aequ iux ra,& à caluyqura meréfoituce euenit vt   homo, et auis nulla habita inter illos zs conucnientiz ratione codem nomineap pellarentur. A Itera zquiuocorum a E cfteorum, quz dicunturaquiuoca ana»  Pnteua L. Porc MM wnob   aliquam conuenientiam, et orioné  ier ipfa repertam» ità ridere c NS YAT bomine,& dc prato,pratum namque flo    tens tidcre dicitur quia : mini lzto,& rident, homo dicitur de V8. ro,& p:é&to, quia conueniuntin extefna figura, et (ic de mulus: Bon ration  " folent etiamappcllarizqumoca àconfi lio,quia nontemeré,(ed confülió enum » et idem nomen cx àm eft ad plara. " ificanda; Con(aeuit t zquiuoca à [2 lio etiam dici, non folum quàdo idem. nomcn de j;luribus dicitur ob habi ncm aliquam,vel proportionem la tcpertam, fcd écquando, vel ex deu tione 'mponétis aliquem (anciuM E m ex affcétu ad aliquem defun&tum eiufdé   cognationis, vei memotiaalicujus viri   iníignis, vel alia racionab li de cauli nomcenalicuiimponiur pucllo, T3" bp E Examinatur peculiariter natura.   J yn:uocoritm « dECENO 39 A Dampliert quoque Vninocerü  |, A intclligentiádubiaquzdá deile:  lis incidentia reíolucre juuabit, Pri ene itur dubitarifolet,anad «niuocationé ufhciatvaitasconcepuus formalis, me»    iare A  "oo Quat. IV. de Natura Vaiute eA.IT. díznte quo omnia inferiora immediate corcipiantur, num potius rcCuiratur, qp tcrminus talis conceptionis importet aji qvod commune pluribus, .f. conccpuum obic&iuum. Dixerunt aliqui ad vniuoca tionem fufficere folam vnitatem concce pius Formalis,quo nimirum plura imme diaté concipianiur,veluc Gmilia; talis vi detur opinio Nominaliü Ocham 1. d. 2. q. j.6.& 7. Rubio 1.d.3.9.5.& aliorum, vbicunquc pete de conceptu natu rarum vniuerfalium.Sed vt docet Tat. q. 2.przdicam. $. 2. [ciendum ex doctrina Scot.1.d.1.q.5 et d. 8.9.3. et Bonet. in Met.loc.cit.preter vnitaté cóceptus for malis ad vn'uocationcm requiritur. euá nitas conceprus ob.cétiui, .i.quod vox vniuoca fignificet pr marió aliquod cóe illis,:cut homo fignificat primó, et im mediate humanitaté,que cft cois fuis in feriorbus; Et comunis omnium fentétia córra Nominalces, et probatur; tum quia cü inquit Arift.vniuoca participare non folum comune nomen, (ed etiam cómuné fubflontiz rationé in cis c(icntialiter im bibitam, vtique per tónem fubflantiz nó intelligit conceptü formalem illiscoem; fcd obie&tiuum;hic.n. eft,qui in cís císé tialicer includiturnon ille;tam quia quá do dicuntur zquiuoca; vt ab vniuocis (c cernantur, carere vitate tationis, et có céptus,pra(crtim [ermo cft de vnitate, 5 €óccptus ob;e&iui', quia ad prolationem ipfius nom:nis zquiooci experimur. intel lcé&um no(trü non vpiri concipiédo ali od vnum cóe illo nomine fignificatü y €d ad diuer(a àmmediaié obicéta diflra li,v.g.ad prolationem Canis non vnuur inteilc&us aliquo modo,fed potius diflra hitur ad d:uería immediate concipienda, Mf. cancm marinü, terrcftcem; et ceelefie, é conira igitiir. vniuoca dicentur habere vnam,& candeni ra ionem obiectinam, et inprolauonc vocis vbiuoce debebit incelicéus coliigiad vnum, in quo infe riera conueniant, uim tandcm «uia vni« tati conccpuis formalis dcbet occ (Tario rcípondere vnitas obicétiui, ergo fi ba bent vniuoca. vnitaicm. cóccptus forma lis, vnitas obicéti.i cis denegari non po tceripater aliumptum, quia vnitas con tTTCÉ 157? ceptus. formalis atcnditur pencs vnita tem obicctiui ; et See cft Vespetim com munis, quam fuse prcbat Pafcualig. p, 2. Mct.difp.28. né à C RESÉ 40 Sccundo dub tatur,an vnitas i(Mits conceptus obicét uineceflarió debeat et [e tealis,ita quod coireípendcat ci à par t€ rci aliqua rcs, vcl rcalitas, et matura €ó munis pct ipfum adzquaté concepta, &c explicata;rà;ionc cuius intercedat diftim, €i cx naturarci formalis intcr przedica tum commwunc, et inferiora, an pocius fuf ficiat vnitas rationis, et praci(ionis per. intelicdipm immediate pluta inadzqua t€ concipicnrem, quatenus fimilia ratia ne cuius inter przdicatum communce óc infcuüora intercedat. [ola di(tincto vir tualis,ac rationis ratiocinaie. Prunam di cendi modum (cqui videntur. Scoui(te illi ocnes, quinon folum gradus comu ncs pradicamentalcs, vt hominé ; et ani. mal;ied «tiam tranícendentces, vt ens, et fubftantiam proprias tcalitatcs ade&qua té conceptibilcs, et inferioribus vnmocé cómuncs ( et fi cum analogia mi: ta) ptas feferre dicunt,vt Canon. 1. Ehyf.q.5. Fa ber 7] heor.94. McuriiTe 1. lib. (ug Mer. : q.7.& Eonct.eit. (equuntur etiam Rccé uores quidà, vt Amc.in Log.tr2&. 12.q. 6.dub. 4. «qui per hoc dittinguuot predi. catum vniuocum. ab analogo, quod illud dicit vnitatem, et communitatem rcalem prafato modo, fed Ae pec folam pracifioncm inrelle&tus plura immedia té cócipientis rnadzquaté,vt fimilia. AL terum dicendi modü fequuntur alij Sco tiftz,qui (olum gradus cócs pradicamné. talcs afierunt importare realitates,& na» turas vcré cómunes adzquaté concepubi les; gradus vetó trantcendenies Dco ; et €rcatura con munces, inquiunt importarc folü conceptus imadaz'cuatcs,non aüt rea litatcs vt Lic h. V ger. Tromb.Bairg. Her rerasé alij. Vcrü quicquid fit de predi tis uáicendenubus, an praícfcrancreali   tatcS,vcl ioj05 conccptes inadequat quo 1n Mcta,h. dicendü cílin propotito ad vniuocationem pertectà,& puram nc« €cllarió 1equiri. vpitaté conceptus obie Qui ia e(ie 1calem vt à parterei cotre fpondecat €11calitas ; et natura coma.ünis pe 24,8 r'ipfum adzquaté conccpubilis, uà Dostor in 2.3.3.0. 1 et 6. oflédit ex p feflo,vt ib: ct videre; «d vniuocationci vcró imperfecta,!& cum analogia mica (de qua duplici vpiuocationc ftacim di ccimus) qualis eft vniuocario omnit trane fcendentium, non neccí(larió requacituc vnitas cóceptusrealis pra faro modo, [cd fufficit vnitas rationis.qua non idcó ralis dicitur, quia fit merum opus intellectus, vt por( cnsrationis, (ed quia fit per ab firictioné,& przcitionem incelleétus plu ra imme diaté cócipientis inadzQuaté, vt fimilia; ob fundamenrum timilitudinis, g» repetit inter ca à parte rei, yndé in hoc feníu poterit dici vnitas realis fundamen taliterjin qao fenfu aticrit Do&. 1. d. 26. : lic. Y. à relationibus diuinis conceptum communem realen abitrahi potíc, cum tainen relationibus diuinis nulla fit rea litas communis, et aliqui Scotiftg cuam ab vlcimis differentijs conceptum com miunem hacceitatis ; cum tamcn in reali tate fint primó diuetíg cx Doctore in 1. 4.3.3.3 $. Md quaflionem igitur,   41 Tertio dubitarur,an cocepuis vni nocus dcbcat neccífario perfcé&té preícin dere cum à fuis inferioribus, tum differen t js vel modis contrahentibus, itavt in co rationes inferiorum, yel contrahentium rullo modo inuolyantur ncc explicité:, : mec impliciré « Negat Aucría cit. q. 15. fe&t.v.vbi aic fufficere imperfectam prz cilionem,vnde q.1 3 (cét. 1. ftatuit genug  ' mon fempcr praícindere perfecte à diffe .  rentijs  fedin co (zpius inoolui rationes Ls sllarum implicite, et in tali cafü non pre fcindit genus,nili ab explicitoy& ex pret  : fo conceptu differentiarum. V eti o, fica opinio cómunis cft pra(ertim apud €à5, |ui per przcitionem petfecta, et im perfectam ab inferioribus, et concrahen tibus diftinguunt przdicata tranícenden tia à non tranfcendentibus, et vniuoca ab analogis; imó Scotus ita. huic (entencie adbaiit, vc non folum gradus cócs przdi eines ipa pra(cindere üc arbi tratus ab inferioribus, et contcabentibus, vt genus à diffcrentijs;fed ctiam idé affic mauerit de ipío conceptu entis tum refpe tta inferiorum, Uuimodotrum conuahcn ADifputs LT. De J'icibut 0.0 T". ti 1.d 4. q.1, quem (equuntüeferd Res. c&uorcs.omocs, et mula ex Thomtlis, Ratio aütycur coaceprus yniuocus debet perfecte prz (cindere ab jaterio ribus, et conuahenubus elk,quia in co vniuocara. | conuenignt, X pecfedé affiimillaniur, fà. e(l pertcéta vniuogatio, ergo exci debet rationes pecaliares interiorum, contrabentium;quia tiillas aliquomodo. i»duderet, noneílet tantumrauoaffiinie ^  landi, fed etiam di(tinguendi, Accedit,  quod genus,vr dicemusinferius,nullomo do a&u conrinet fpecies, et ditferearias, nec deteuninaté, nec ;ndeterminaté,nec expliciré,nec implicite (ed potentia tane fum,ergo perfedté prz(cinditab eig. Quarto dubitatur, num oporteat M rationc: ngnificatá per nomen yniuocit e(fencialiter congenire vniuocatis,an f ficiat, quod cis conueniat accidentaliter, et fab allata denitione tam $niuoca € fentialia,quàm accidentalja cópreher rur, Et dicendum cft cum comuni (« quid dicat Paíjual. p. 2. Met.difp.27. 2.04) no:nen vniuocationis. polle | dupliciter, primo molo magis proprid. quo (cufa tignificat Matonem cf ntialé pluribuscómunem, ac in eise.  1 fentialier inclufam,&taliaprgdicatadie  cuntur yniuocaeffentialia,& becfolayis  detur. Arift. voluifje comprehendere fub.   vniaocorum definitione, vt Scotus d q6. Predicam.n corporc,& in 3.d E 2 qp probat ex illsverbis, &$ ratio fubfi | ri La e Mr hzc enim fatis ex« 1 primit (inquit or) talem rauonem  debere eile ^ viii pena, quod   adhuc magis liquetex exemplis,qu z | ducit de vniuocis eífentialibus; tumquia  cap. dc fubft. docet accidentia pre dicari xr non poffe dc(ubie&is nomine, &r0ne, qp vaique falsü eifec ti fübhac defiaitios  Hc etiam ynidoca acci ia compre. hendere vellet; cam demum, quia Arift,  diuifit tanquam in membra apre E dum formaliter, fed etiam marerialitet equiuoca,vniuoca, et denominatiua, (cd 1s j fi (ub allaca definitione com, ere ^ ^ ctiam vniuoca accidenralia, coofuderet   | vtique vniuoca cum H L o £C] "Poe. | Quefl.IV. de Natura Vniuocorum. ert.IT. fiatiuasvt poftca dicemus. Alio modo ma gislaté, v  rationem pluribus "communem; liue efTcocialem, fi uc acci dentalem, nam vt inferius dicemus, nom folum dantur vniueríalia e(lentiaha, vt 5, et fpecies, fed et accidentalia, vt roptium, et accidens ; et certü eft dera tione vniuerfalis effe, quód fit vniuocii, erzo non folum admitti debent vniuoca effentialia, fed etiam accidentaliaj& qui "dem Scotus quoquc hanc difiinctionem  fepius inculcauit poncps differentiam in  tterpredicatum vniuocum, et vniuocé praedicari 1.d.3.q.3.& d.8.q.3. P. et 5.9. 7.4.1. D. et cumeo .Formaliftz omnes art.1.formalit.vbi per praedicatum vniuo cü intelligunt vninocü accidentale,quod de (nis praedicatur fübicctis sin idem no men;ac candé rationcm accidenralem;vt album de cygno,& niue, per praedicatum vctó vnit i ntelligunt vniuocü effen. tiale, quod de fuis pra dicatur inferiori bus sri eandem rationem effentialem, vt animal de hórnine, et equo; Quamuis au tem intentio Ari(l. faerit definite vniuo ca tantum cflenrialiavt dictum eft, ccrcü tfi eft abfoluté loquendo poffe füb hac "definitione comprehendi vtraque ca, ita.n.przdicatur animal sta 1dé nomé, et ratiotiem de bomine, et equo,ficut al bum de niue;& cygno; vt docet Scot. cit. nec tefett ad rationem vniuocationis ; qp Katio fit vna; et cadcm eflcntialiter,vel ac cidentaliter, atque ità ratio fubflantie explicari debebit ; quod denotet voitaté conceptus obic&iui, qualifcunque ille fit. e(fentialis,vcl accidentalis,& dc fa&o áta intelligunt, et exponunt Sanch. q. 1. prtdicam. Caict. Hurtad, et alij. 43 Quinto dubitatur;anoporteat ra tioné fignificatam per nomen aqué pri mó,& principaliter conucnire omnibus wniuocatis, vcl poffit connenire vni prin cipaliter,& pritnarió;ali j minus principa liter;& fecundarió, fiue vni originaliter, et independentcr;alij participatiue,& dc pendenter ab illo . Et quidem Reccntio res multi cam Snar. difp.2. Mer. fec. a. n. 6.primum em oma M vt fi adt vnitas €onceptus, fed inzqoalitas in parcicipa tionc ipfius inquiunr; hanc uflicese c ià e . 159 [i minimam, vt ille conceptus cadat à ra tionc vniuocationis, et fiat analogus, At potius cá Scoto q.vit. Prolog. in calce de duplici vniuocatíone diftinguendum cfl, altera períccta;& complcetaaliera dimi nuta,& incompleta, pricr cft, cum intet aliqua cft fimilirado in forma,. et in mo do habendi,fcu cfiendidorma, ficut cum fotma nó un eiufdem rationis «onünc tur in illis, fcd etiam sm cundcm eflendi modum;sm eundem ordinem e fTentiale, && sh cundem perfc&ionis gradum, qua vniuocatio phy fica folet appellari, et 1m in fpecic intima reperitur 7. Fbyf. 31. ic «n. tátum natura fpecifica indíuiduis con municatur,& conftituit primum, et fupre mum gradum vniuocationis, cx quo col "ligi quattuor conditionesad vniucca tioncm puram, et perfe&am tcquiri,pri ma eft vnitas cóceptus, xquod co dem modo effendi fit in omnibus, Tertia quod dcfcendat in illa eodem ordine, larta quod vnriuocata fint ciuíde perfe &ionis effentialis.& ad hanc vniuocatio nem vtique requiritur, quod communis ratio equaliter participetut ab omnibus; et cum tota &ione effentiali,(ecun «dum quam concipitur cffe in vno,cócipia tür ctiam effe in alio ; Vniuocatio veró incompleta, et diminuta, cft cü interali qua reperitur (olum fimilitudo in forma, quatenns (ecundum eandem ratione im bibitur inillis, quz cft prima conditio fimpliciter necefiaria ad v niuocationem, deficiunt tamen ceterz, que nó funt fim pliciter neceffariavt in cóceptu entis re» Ape&u Dci, et creature (ubflátiz, et ac cidentis et hic cft minimus gradus vniuo «cationis, vcl faltim aliqua, quatenus illa eadem ratio,licet repcriatur in illis (ecü dum cundcm cflicndi modum; non tame fccundum cundcm ordinem deícendit in illa,vt numerus refpeftu binarij;& terna rij,vel fi eodem ordine inilla dcícendirs non tamen fecundü cundem peric&ionis eticntialis grad reperitur inillis, quem adir. cdum (c h.bct genus refpcttu De cicrum; quia vna fpecies eft peifcétior cf ialitcralia ratione differcnüae nobi loris, &hifuntduo gradusn edijintet tá. (upremum, et infimum, et bac vriuocae uo 160 tio incópleta appellari folet metaphyfi fica, et logica,que nó differunt,nifi quia prima fit in terminis prime intentionis a ltcrain terminis fccundz, et ad vniuo cationem huius fecundi generis plané nó requiritur equaliras, et vniformtas in participanda cadem communi ratione y vt patct ex cius declaratione, 44 Ex quibus cóftat ad Vniuocatio ncm abfoluté, et in tota latitudine fum ptam, quo fenfu vniuoca definiuit. Arift. conditionem illam qualitatis, et vnifor witatis in parucipanda eadem communi ratione non rcquiri, quia nihil rale poni tur ab Arift.in definitione vniuocorü,vn dé Do&Gor 1.d.3.q. 2. B. loquens de vni wocationeim tota fua vniucríalitate in quit, ze fiat contentio de nomine vnino €ationis, conceptum »niuocum dico,qui itd efi vnus,quod eius vnitas fufficit ad «ontraditlionem afirmado, C negando "d fum de eod£, € [ufficit pro medio fyl iflico, vt extrema vnita inmedio [ic o fine fallacia «quiuocationis cbcln dantur inter fe vnum, calis igi vnitas «onccptus requiritur ad vniuocatjoncm abfoluté fümptam,& ab(trahit ab zqua litate;vcl inzqualitate ip participáda có suni rationc, Hinc demum infertur. vni uocorum in hac amplitudine duas effe fpc €iesaitera cft corum, quz habcant eandé rationem, et codé omnino modo diftri butam inícrioribus, et fic vniuocé com  municatut [pecics infima indiuiduis ra "x. tionc differentiarum indimidualiü equa" Jisomninó perfc&ti0nis cffentialis, et hec dicütur puré vrinoca, Altcra eft corum, propi cadcm ratio, non tamen €o «em modo, ícd inzqualiter infcrioribus «ommunicata, et ordine quodam, talia funt genera, in quibus hac rauienc ait A €ift.7.Phyf. 3 1.latere equiuocationes, et 3n vniucrímn pradicata tranfcendentia y et PON vniuoca analoga .De JAnalogis,ac nominum J4nalogia. 41 V E:rcs. Scholaftiei de. Analógis pauca fcripfcrüt, et Arift. iplcin Antepred. agcns de Vuiuocis, &quiuos Difput.11. De Vocibus. E M cis,& Denominatiuis,mecvetbum quidé  fccit de Analogis, fignum euidens mate riam hanc in fe non multum continere difficultatis; at poflquam Caietanusedi  dic opuículum illud (quod auteum Com? plut. appellant diíp. 30. Log.) denominü Analogia, cot funt exorta aifficakates, vt nullus in logica; vcl metaph. extet trae   étatus dif&cilior, adebut Au&oresnon folum inreipfa nonconueniat, verünec  etiam in vfo nominum ad iplam explicás  dam. Nosigiurintantahumsreiambie  |n et prolixitate bieuiter, cri poteft, tribus arciculis qua hanc abfoluemus ; inqairendo quid ex Quintullib, t.cap.6.& Cicer. | Vniucrfit. quz omuia aliqualem nientiam fimul cum differentia, aut qualitate important, vndà Anal. v! nominis fignificat diuerfiratem cita:, quali fimilitudine mixtam;quare Ie ERG proprié dicimus cíle adinuicem propor.   ^ pas 0 i. tonata,aut proportionalia, quz non ita  funt duuería EAS LIRE à t ur 33$ lia, ita illa dicuntur analoga, quorian. "d prins men comune e$i » à ratio jgm| illud nomen partim efleadem, partie diu£ría, quz analcgorü explicatio c E niter ab omnibus recipitur, et E. 5n] j inibosdel  : ] ducitur apalogia in nomim: 2 ccic aliquam rationem, quz: fubftct sv c «ui nomihi, que tamenratioobicCtiuaae  liquam vnitatem, et aliqua fimul diuerfis tatem impostet,qua ratione Scotus Ld.B.q.a.[ub É. ait vniratemanalogiz ( quam. | ibi attributionis appellat ) etie maiorem  vnitatc zquiuocationis,& ainorem vnis tare vniuocationis atque idcó comu ttie ket ceníentur analoga veré mediarcinay Yn  «niuoca, et equiuoca, quod in quo fenfu fit verum, poftea explicabimus Vera igi turcatio enalogix confi (iit in pcoportio ac plurium rerum ; quá habent adinuicé fecundü diner(as rationes, quod mericó additur,quia proportio,quze c(t (ecandá ea(dem rationcs, non elt vcra proportio, fed vaitas, qu conttituit «ninocationc, «t Petrus, et Pauls in humanitate nó di cuptur proporrionariquia mon compatá tar inuicem (ecundü diucrías raciones,(ed penitas affimilari, et hinc patet,quomo do Analogia dicat conceptum obicctiuü partim cundemspartim diuer(um, cít .n. diuerfüs,quarenus dicit diuerfas rationes obic&iuas,cft idcm nempe fecundü pro rtiónem;quia proportio,cum ex intrin v. fua ratione ponat aliquam fimilitu dinem,dicic ecià aliquam wnitaté cfló 1m perfectam. Patet etiam, quomodo Ana loga difcernantur ab vniuocis, et aquiuo €is,dicuntur enim vniuoca conuenire fc« cundum vniratem fimpliciter, quid affi milantur in aliqua natara, analoga veró d untur conucnire fecundum vnitatem opottionalem, quatenus nó funr res ha t LR cto funilitudinem in ali.  qua natora, fed dicuntur cfle idem yo " potcionaliter non zqualitec, quatrzf. in fua men(ura, et proporticpe, vnde vni noca habent rationcs abíolüté fimiles, et abíoluté conueniunt in natura, at analo £: habeot lolum conucnientíam rclauivá, iucfl iuxta proportionem, et commenf(u rationcm, ocutram habent zquiuoca;ted in fola voce conueniunt, 47 Quotautem nodisanalogia con tingit, quorque fint eiusfpecies maior  cft difficultas, nam in primis in ipfisaffi gnandis valde difcrepant Au&orss j ali Qqui.n, vnzm tantü fpeciem analogia pro guz agno(cunt, (cd nó omnes eandé a(li nant ; Caict.opu(c. cit. c. t. vi nommis analog. in(iítens, quod proportion fi gnificat, ut diximus,(olam analogià pro poruonis vocat ucram analogiám, tcli qe abuliué; ficetiam loquitur £oco c, c aquiuocaart.2. Corollar. 1. Palqualig. p.12. Mct.dilp. 30. ubi analogiam atutibu tionis negat elje ueram analogiam . Sco tusé cona banc (olam aidetur agno(cc Quaf. V. detNatura c/Analig «eit. 161 rc, nam vbicunquede analogia loquitur, fempcr dc attributionis analogia (crmo cinatur, vt ifi 1.d. 3.9.3. Q dbiuE et in z.d.12,q.2.G.& in 4.d. 12.9. 1. H.& . 13. vniu. Arriaga quoq. ditp. 11. Log. (tà... fola admittit an attributio nis,metaphorica tamcn, 10 quibus ratio m non rcpcciur proptié in ome nibus analogatis, in quo diffeit à Scoto, vt videbimus pottea . Alij vcró analogia nomen extendentee, vt dicat non folum proportionem, et (imilitudiné. inrer ali qua,ícd etíà habitudinem per modü otdi nis, (eu dependcntix, duas agno(cüt fpe €ics, vná, quz dicitur proportionis, (cu proportiopalitatis alteram attt. butionis, kà Scotiftz quamplures Faber in Lhilof. Theor.95.c. 1.& in Met. lib.4 difp. 1. c. 11.Mcurille lib. t.(iz Mct,q.$.noc.5. Fa tcs in 10g.9. 12. diff, 2.21.1. et paffim Re centzcres Tbomitfiz Complut. in Log. difput, 10. queftionc fccunda. Ioan. de S. Thom. par. 3. Log. quat. 15. attic. 3.Moci(an.difp. 3. Log. q. 1.art. 1. Alij vltra has duas fpccics tcrtià addunt; quz e(t inzqualitatis, vndc prater analoga at tribut;onis, et proportionalitatis. a(li ant snaloga inz:qualitaris ; ita vidctut £ntire Suar, dum in Mer. difp. 2. (ect. 2. n.6. et alibi (zpc docet effe de raiione: » vniuocat'on'$, quód catio lignificata pec nomtn z qualiter com perat inferioribus, et non vni dependenucr ab alio 5 alioquia ex tali inz qualitate. (latin emergit ana logia,& fcquitur Aucr(a q. 1$. Log. Ic&. 3. Alij demum quartam addunt fpcciem analogie, .ftranicendenuam; ita cx ke ccntioribus quamplures, qui conrendunt folam tranícendenciam,quaita rario alis qua tráfcendit per interiora, vt imbiba tur in ipforum diflerenrijs, con(litüere analogià etiatn [ecluia. omm dependen tia vnius analugati ab alo ; Hurtad. in los.d.fp.s. (:6t.4 fubíec. 5. ga ow Y Iciu difz.11. q«3. blanc.ditp.4 fc&t6. et alj &c, Veiü non tanum dilcrepát Atr &totcs in af.unouone [pecicrum analo gia, led cuá sn carum appcliatione, qui dam conn vocantanalogiam | proj Ottio nis; quamalij dicunt attributionis, vnde  x »ditiinguunt analogiam proporionis ab H » 1 ena Qua. V. de Natura eAnalog. e/frt.T. per tefpé&om ad vnum, et Scoius rullam aliam videtur (pecicm analogiz admitte. re prater iftom,vi Faber cit.adnotauit 4. Met.& Ruuius in 1 og irac.de analog.ita dc fado tenet cü multis alijs. Tü demó, uia hzc analogie (pecics à cateris prz flat vt pcr cjus rauorécxpbceiur apalo gia 1n con muni, hac erim ab omnibus explicari folct per habirudinem,; et ordi. nem prioris,& poflerioris in parucipan da communi rationc, ip qua fit gias quod intátum vcrum eft, vt dixerit Ca» iet.C.1.dc non.analog.in fine quafi (yno nima cffe aliquid dici analcgicé,& dici p Cyr | tud Gap Fafqualig. difp. 30. €c .2.teftatur cflc omnium tam comnur nem fentenuiá;vt potius [npponatur, quà probecur,ted bic ordo prioris, et potte tioris adinueniri ncquit,nifi cum attribu tione poli erioris ad prius;cigo &c. $1 Cztcrum,vt DoGor aduertit 2.d. 11.0.2. .4.d.12. q. 1. íub H. et Alentis 7.Met«ex $.quos pee Scotiftasiá cit. fequuntur Suar 1n Met.difp.2 8. fec, 3. n, 14: Runius, et Morifan. loc. cit, Auciía Q.15. fec. 4. et cta ex Thomiftisquam rus Capreol. 1.d.2.q.1.ar. 1. concl, 9. errara 1.cOtta Gentescap.34.$ 4d pii mii& $. J4dueriendum; $1. p q 1 4,ar. 6. hzc analogia dupliciter contin ere potci!, vel ita quod analogata fic fe Eicion ; Vt primum tantum analogatum proprie, et intripfecétale denominetur performam fibi inexiftétem, reliqua ve IO c: trinfecé rationc folum illius habitu dinis, quam habent ad illud prímum ac velut improprié;vel ita quod omnta ana logata formam illà proprié, ac intrinfecé includant,licet adbuc cum fubordinatio nc. et dependentia vnius ad aliud,vcl am borum ad tcrtium, primo modo analogi cé dicitur fanitas de animali, cibo, n)  cina, et vrina, quia ratio formalis fanita tis, quz cfl dc bira humorum temperies, intrinfccé, et formaliter eft in folo ani mali,in medicina vero,cibo, et vrina,tà tum extrinfecécà:uam in terminis babi, quam dicüt ad (anitatem anima lis,.f.immedicina,tanquam in cauía. cffe &iua in cibo táquam io confciuatiua, et in vrina táquam in Igno;alio modo ana 265 logicé dicivür ens de Dco, et creatura, fubftantia; accidéte, vt Arift. decet 4. Met.c.i. et lib. $.c.6.& lib.7.c.4.quibus in locis conftituit analosiam accidentiü? ad fubflantiam, quam certum cfl talem. €ffe, vt ratio enus proprie, et intrinfccé omnibus conecniarj& m analoga wül tis intcr fc differunt, vt notat Suar. et cld ré colligitur cx Scot. cit. primo, quia in analogis prioris gcneris ordo, et habitu. do ad primun: analogatum cft. ratio for malis, et przciía,cur talia dicuntur, non fic in analogis fecüdi generis, vt patet in exemplis aliatis . Secundo, quia fi apalo ga prim gencris dcfiniuntur ; per ordiné ad primü definiri debent, quia cfl ratio przcifascor talia dicantur, in analogis fe cundi id necefle non cft, cum omnia à propria forma talia dicantür ; Tertio in prod genere nomen proprié tribuitur olum primo 2nalogato, ceteris AE | priéyin poftcriori proprié om.nibus.Quiar to ip priori genere non datur vnus conce ptus communis ompibus,quia forma,vn de (uritur analogia;c!! in vno um inirin fecé,in alijs extrinfecé folii, at in fccüdo daturconceptus comunis omnibus, quia. omnibus incft intrinícca forma,vnde de fumiturstandé nom. analog ü prioris ge«. ncris nequit cffe medium in demóftratio, nc,quia deficit ci vnitas rationisfecus de nomine analcgo poftcrioris gencris. $2. Adhuc auté analoga attributionis viriufque generis fübdiftinguuntur ; fi.n.. loquamur dc analogis prioris generis;süt; quadruplicia, ficut quadruplex nata cít effc dependentia czterorüanalogatorum ad primum ;u»ta quatuor caufatum ges nera,vndc alia erunt analoga attributio nisex c fficiéte,vt medicum inftrumétü, et przceptum medicü, quatenus in hoc communi nomioe conucniunt cum medi co,ad quem, dicunt ordincm, vt ad causa. efhcienté illis vrcntcmjalia cx fine,vt me dicina (ana,(ana dieta, quatenus conuc niunt in Communi nomine (ani propter dcpendétiam, quam habent ad fanitatem animalis vt ad fuum finem ; alia ex fors ma, vt bomo viuus, et homo pi&us, vcl fculptus,qnatcnus conueniunt in nomie, nc honunis propter ordincm ad form, ^ 264 et cffigicm hominis viui, quam imitan tur;alia demum ex mareria,vt aurcum vas ex auto confcétü, et aurcumvas pidti, quod vas cx auro contc&tum imitatur.Si vero loquamur de analogis pofterioris ge meris funt tripliciaprout ordo in eisque «and:m formam, et rationem participát, €x triplici capite oriri poteft, nam inter dum oritur talis ordo praecise ex varicta tc gradnum perfc&tionis cffentialiscotü, in quibus reperitur ; ficut accidit in fpe €icbus fub vno gcnere, quarum vna cft perfe&ior alià etfentiahiter ratione diffe zeniiz cx Atift. 10.Mcet; 2. Aliquando ét oritur propter ordinem e(fentialem, qué feruat illaratio comunis in inferiora dc fcendens, fic accidit in numero (vt cómu ni Scotiftarum exemplo vtamur) qui in binariü pront in ternariü defcédit. Aliquando nedum propter ifta;fed ét ob diucrlitaté modorum effendi, vt accidit dec ente re(pe&tu Dei,& creaturz,(übfti tiz,& accidétis quia in Dco cft à (c, et per cffentidiu creatura ab alio,& per par tici pationé,in (ubftatia per fc, et m fe, in atcidente per inalictaté, et dependentia ab ca ; et in hocíenfíu attributio fumitur jn omni rigore pro dependentia nimitü €flentisli vnius analogati zb alio,vel plu gium analogatorum ab vno tcrtio . '$3 Cótra hác coclutioné Primó. obij €it Pafqualig.cit. probans hzc analoga 5 dttributionis non effe vcré analoga, (ed «4b vno,vclad vnum .'Tü quia ita vbique "loquitur Acift. et przícrim r. Rthic. 6. €ontradiftinguit analoga ab his ; que ab no,velad vuum dicuntur. Tum 2. quia ánalogia contlituitor per proportioné, wt patet €x vi nominis analogia ab initio uli, ergo cum hac attributio nullam Simportet proportionem, neque cti im pottabit vcram analogiam. Tum demum T^ hac attributio tmportat praferum pendentiam aliorum aralogatorum ad principale ànalogatum, (cd dependentia rzcifa proporuone aralogism nonin ucit, alioqui vbicunque rcperiretur, etiá adcflet nrbes tamen conftat ef fe taifum,nam etícétas vniuocus cft talis slcpendenter à cau(a vniuoca,   Refp. efl ab Atiflsocemur bacana Difput.IT. De Vocibus.   loga ab vno, et ad vnum ex vi atrribue tionis, quam important, nonidcircó ea exclufit ab apalogorum numero, et fal« fum eft 1. Ethic. c. 6. comradifti  analoga ab his,quz ab vno,vel ad vnum; imó potiusanaloga diftinguit in analoga auributionis,quz appellat ab vno; et ad vnum, et in analoga p ienis, fcu proportionalitatis, quz vocat fecundum coparationem rationum. Ad 1.. licet ana logia ex vi Graci vocabuli fólá propor» tionem fonet;tamen apud Latinos analo ix nomen magis extenfum cft, vr non folam dicat propojtionem, fci fimilitue dinem intor aliqua, fed etiam habitudine per a:odum ordinis,fcü dependentiz, et attributionis ; imó multi hanc analogiam vocát proportionis,vt dixi mus, nam atiributioné, quam  ad alteram, vel multa ad vnum volunt ef fe proporuonem, vndé fanum appellant analogum proporuonis, et attriburionis; ia de vrina, et medicina dicitur fecun um próportionem, quam cüfa« nitate animalis, inquancü vrina eft fign fanitatis, medicina verà caufa, et hoc eft dici pcr atiributionem ad illam. Ad. prater depepdentiam requiritar ad indus ccndam agalogiam praedicatum cómune pluribus cóuemens vni principaliter quie tum ad nominis impofitionem, ac inde pcndcner, altcri veró minus. principali terj& dependenter, quodin cau(a et ef fcétu noncernitur, nam calor v.g. quá primó figoificat calorem 1gnis, vbi eftin dependenter, et aque, vbi eft deperdca ter ab ignc, irá infinuat DoGtor loc. cit. vbi etiam docet qualeijcunque inzquali tatem in participanda comuni racienc füf ficere ad inducendam analogiam;vt.ma gis mox declarabumus, et idcó con(ultó: plures modos huiusanalogiz confttitui musiuxtà varios gradus vniugcationis, nostollant ; vt qui(que videat depen étiam per hanc analogiam. impertatam. non femper effentialem effe. X 54 Deinde » o mete Thomifte, quibus prgiuit €aict. opufc. cit. cap. 2. Coplut.Ioan.de S. Th. Fafqualig. Dida cusa Icfu,Cumel 1.p.q.13.ar.6.q. 2. Ser nain Log.difp. 13 (e&t. 19. 1,ar« 4. Tolet, ur Qusft V. dé Naiura in i£. C. 1: Aunic. tra£t.12.Log.. q«i dubi2.art.3. probant cile contra ana logiam atribuuonis,quod omnia analo tainuinlecé parücipéc formam, m  fit analogía. Tu quia fccundatió analo gata non dicuntur talia, nifi per attribu tionem ad primum, fed attributio nó vi dctur eflc, nifi quadam exirinfcca deno minatio, ergo &c.. 1um 2. quia (i reperi. retur in üngulis,non effet cur dependcrét minus principalia analogata. ab vto ter» mino, et talia dicerentur per babitudiné ad illud,cü illa forma:it in omnibus. T à quia Arift. ipfe hzc atwributionis anas eam plicat excmplo fanitaus jn animas lis cibo, pulíu; &c. que folum in aniniuah inarinfecé scperi tur. Tug 4.dici non po« 1cfl poc eíse in linguis cà dependemgia tamen ab vio;naman principali apalogae to cft independeos, et imalijs eft depe ne decns; at impoflibile c eandcm foriuam cflc dependen em, et indeperdcnrem «x naturà (ua . Tum 5. ft intunfccé partici. formam ciuídem rationis; jam vni ugocé, non.ycró analogicé ircnt.in ca. Tum. quia non f erct zauributio a liorum /anal« gatorum ad primum fecun on dm . vbioie ccs tique i uus analog iz: fupeorins alla quia in.omgibus cct cadem ratio funcá di ; imó non poflct offerri 1at0 ; cur hoc analogazum pendrar ab illo, et ncn € có i2 cum cadem forma fit incn.nibus. ' og Relquad 1«cx Scoc.in 4.]cc.cit.vti qucinapilog;s prioris generis habitudi ncm ad principale anzlogatum efc ratio ncm. formalem pracilam. denominandi talia c q:cra aoalogata& diccre denonii cxrrin(ccam à forma illi incxi flentc delumuptam, et in ceetcra derivai3, at [ccus cfl in analogis  oftcriotis gene fis, nam in vttoq. cxirca o (ait J c&oi) cft aliquod abiclutum; proptcr quod tor malucr viruu«uc dieitur (ale ; liccc fu pcr. vnum abfoiutum. fundetur erdo ad aliud, vndé denominabitur. tale per (or snam | bimieiniccam fundantem ordine ad aliud. Ad 2.1lla torma babe ur in cm nibus, (cd diucitimode deicendit inca, Q uà niniim conucnit yai ci aliud, yt (1 egiee c/fhalor c^frt. T. 265. cft de cn'ercípedtu Dei, et creawrag, et perfcétius in vno repcritursquam in alio et hzc d:ucifitas in modo parucipandi eandcm tormam etiam intrinfecé (afficit: ad induccrdam attributicné vnius ad a«: liud, et confcquenter analogiam; vt do cet Doét.cic.& lib. Elench.q.1 egcenl die atu ergo qua flic nem» Ad 3.ait Doctor in.2.loc.cit. quod ctfi res ità fe habeat. in vno cx cmplo, .(;.dc fano ; in ceniücft cótrariüm., vndc adducit ibi aliaexempla ad oppolium,«f.de ente refípetu Dei, S& ciecura y ' lubflantiz ; et accidentis, de gradu generico rclpc Qu fpecierum, in» quibus: femper. eft aliqua. atcributio pertc&iorem, quiain vnoquoque gencre fcmpcr ett vnum; quod cft meu ü,& mé fura aliorum ex 10. Met. vtitar vcró A ex cibplo de fano,quia in illo manifc (lior ccrnitur^attribuuo,& analo gia: Ad 4; nonmplicatformam eiufdem rauonis, et caridem non quidem rer inc xrficnciam, fed perindifferentiam (quo feníu qualibeunatura communis dicitur cadcni m fuis inferioribus:, vt in Micr.de clarabiir) in. vno fuorum inferiorü de perderesinzlio nó dependere; quia id n6 procedit ex tali identitate; (ed ex diuerfoo modo deícendcndi m illa, et quando erià teta bac diuertitas prodiret àb extcinfez €o cx different;js nimirum conirahenti bus, vt omnesconccdunt de gradb gene r;co reipc éco fpccierim; adbucifta foffi cit (inquit Doétor ) ad induccndam ana 1cgiamvt docct Arift. 7. Phyf.51.vbidit in gcnetc apalog.à latere: cx hae fola di ucrfitate ab exainfccoprodeunte; et rá tio cfl;qeá adéucit 3. Met. 1 1.quig priis, et |oficrius( quecunque modo fit) non flat cim cmnimmoda voluocatione 5 pér qucd dilvunur c n.ncs obic&iopes cora harc tolutionem congerit Pafqual, cit dilp.2 3.Íc6t.2. Ad 5. graiscóccditur inco caíu illa plura vpivocé conaepgire in forma jícd cà tali vniuccatione ftat etia aralogra, quia tupponttur illa fotnia pat ticipati ab 6$ nó zqualiier, et vniformi icr fd. per pris. et poflcrius; perfcétio 15& m pertcétiori modo; quod enalogiá inducit. Aa 6. quamvis iHa defuttio pre Ícrug à Rote ci   nQ c 1s. 166 EE Difrut. IH. nonofficit,& adbuc fecundà diuerías habitudines caetera. analogata tcfctentu£ ad prim,quia nó fola forma in omnibus intriofecé reperta eft ratio fündandi, vel habitüdinem;,fed dcbet eciam modus,quo in cis repericur ; nam. am diueríimodé in ca de(cendas, in vni prius,independétcr,& perfcétius, in aliud ficrius,dependenter, et imperfc&ius, 1dco in iftiscft ratio fundandi dcpenden tiam,& in illo cít ratio terminandi. Explicatur,Analogia proportio ualitatis « $6 Icendum cft (ecundo,alterà fj D cié analogie;que dici folet  portionis, vel mclius proportionalitatis, admitti deberc, velut aliquo modo ; non tamen proríus; condiflin&tam ab analo gia auributionis; Analoga huius (peciei funt illa,quz licer babeant rationes fim pliciter diucrías, quia tamen luat propor tionaliter fimiles, idco participant com mune nomen, quorum plurima folent affetri exempla, nam Ariit. 2. Pott. 87. attulit exemplum fpinz, et otlis, dicens $a (c babcre fpinam in piíce, ficut osin alijs animahbus, et 1. Ethic. c. 6. affert exeinplum vi(usquod nomen dicitur. de iniellecto, &. de oculo, quia dicimar vi dete corporaliter, X inielleétualiter, et Aucr.5. Met. com. 12. attulit cxemplum  obcicatorisquod nomcn dicitur dc co, qui regit ciuitatem ; et quiregitnauem, V quircgit domum, et comgunitct cir «umfertur exemplum de riu, qui dici aut dc homine, et de prato florente, et «xemplum de pede, qui dicitur de pede animalis dc baíc lc&iuli, et radice mon Ais,ynde iunc fcmper ifta inicruenir ana. ia ; Cum nuncupam us aliquid codem mom;ne à proporuonc, quam habet ad aliam rem; Ha vero analogia potius di € i debet proporti onalitatis, quàm pro ; hoccnim intcreft (ecundum Maihcmaticosinter hanc, et illam,vt no at Do&.4d.6.q. 10.qu6d proportio cft babitudo quedam vzius rei ad aliam, vt duo, et quatuor eft proportio du pla; fcd proportionalitas «ft habitudo duarum proportionum adipnaiccm cop De Folie? 51.0, ueniencium, vt fi dicamus, ficm fe : duo ad quatuor, ita fe habet fet, cum igitur hzc (pecies analogie in. uli. comparatione confiftat, quód wg.fcut  fc liabet tifusad homnicmyita.Lortread Leve piss ; plane snalogia pro». poruonalitatis porius, qua inter quatuor . verfatur terminos, quàm propórtionis,. quz tantumincer duo,vocari debet.   $1 Poteft auté hzc quoque analogia d dien contingere, vt dc analogia at« tributionis dicebamus; vno ita ga. vnum membrum fit abfolutétale ds formam, allud verà, vt flat (ub comparae tione, et proporrione ad illud,ratione, €uius pcr mc am fignificatur nomi. ne abioluté, kar irati os €onueni entc, vt patct de rifo refpeQhu minc, de prato veró metaphoricé per: quádam comparationé,& proportioné. y pà ficut ri(usin homipe it eXinte hilaritate,cii bene fe babet.,.& alis. tan oblcétatur obicéto, fic ridere icimus,quia benc fe habeat, et (ua.ame nitate quali uipudiare» ac luxuriare videa  ; al.cro modo cótingcre poteft p de. rinfecam omnium ana:  nominationem int lagatoram; cum nimirumip v ctt verum; et incriniccum fundamentum proportionalis coüenientiz et vni ue participat commune oomcn;quia li» Pas habeát rationcs diuerías,    hac ipía diuertitace propertioné aliquá intet Íc feruant, quz, quia cuicunque eft intrinícca,ideó ex natura rei, et i voumquedque participat illad cómuae nomen, quod talem indicat proporcio« nem; ita analogicé diciur principium de patte ref(pe&u fili pde fóte refpectu riuus lorum;,de corde reí pc&u viz de funda menio rcípe&u domus,de puncto refpe Qu linca,dc pramitfis rcípcéta demons ftrationis,&. et nomen gubernatoris de €o,qui regit ciuitatem; qui regit nauem, et  A domum, sao ità mctas thoricé hac nomina dicuntur. de aliqao uo Bignificato, ficut perc etaphoram. dicuntur prata ridere et Chriftus appels latur Agsus,l co,F eia, et c.fcd cu € maiori propticiate, C1 $8 Hanc . Quaft.V. de Natura analog. ert. T. 38 Hutc modi analogiz proportio A admittunt tà Thomifha ex Ca iet.loc.cit.c. 3.quà Scotiftz, vt eft videre apud Fabr.& Meuri(T.in Metaph. cit. fed aliquo difcrimine, nà in iftis analo gis Thomiftz nullam admittüt attcibu Wwonem vnius ad aliud,(ed volunt commu nenomen omnia equalitec, et per (e (i. gnificare, et quidem illa omnia immedia te fignificare, aon autem aliquem conce eis coznmunem, ac ctiam fecádum uas proprias rationes, non abfoluce fum pras;(ed vc proportionab:liter (e haben tes incer fe,vt declarác: Coplut.& foann. de S. Thom.cit.Scocftz € concra folunt hoc nomine figainicari conceptum com munem ani!o gatis, et erit v.g.conceprus principij,ec fic; gaocrnatoris, vc fic, et vl tétius in iftis analogis adinitcant accribu peces ad vnam awe, ERR nemnegauctitm Philo táimen po« ftca iesonlibis Met. loc. cit. iuxta quá icationem nullatenus prorfus t hc (ccundus modus analog: proportio nalitaus à fccundo modo analogiz attri butionis ; vnde et hunc moduin, (icuc& ilium ad eniuoca rcducuni; Verü hic mo. dus non eft camiilo procíus confunde dus, quamuis n. cum co éonucuiat, quà. tume(t ex partc attcibucionis, quam in uoluit, vt clarépatet 10 exemplis allatis nam enam primà,& per fe fignifi ca: illad,à:Quo pcr veram originé proce dit aliudsia cile; et per atttibutionem ad hocprincipiam d£ de rcliquis ». guberna. tor primó dicitur dc ce&tore ciuitatis, et per auteibutronem ad büc dicitur. poftca de reétore nau s, et domus,quatenus fun» guntuc |f; in domo,& naui codem mune pe, quo ilic in ciuitatc,vndc immericó ne t Fhomiftz aitributionem in hisana bes adhuc tainé in hoc difcriminátur y Fo cre Pusetitrte nó vndin communem concejxum, et vnam formam, vt in aoalogis a i» «d iimmediaté plarcss non quidem omninó diucrías;vt in puce d quiuocis ed propor tionc ia enim ratio principi] ctt corde, (om ce,pundto,&c.cü tà non fit alis fanitas, àqua animai dicitac (anum y  ? ceptusà quo fubftantia, et accidens di «ütur cns; quarc hic modus analogiz at ttibutionis ad zqu:uoca ceducédus erit y nó ad vniuoctcum non immportet vnita tem cenceptus;qua de caufa in (ccu conclutione diximns hanc (pecié analo gix proportionuliatis admica debere, velut aliquo modo, non tà pror(uscon. diftin(tam ab analogia atiributionis. $9 Contra hinc conclufioaé arguüt Suarez, Kuuius, PaCquilig Dliz. loc. cit. probádo,quód oma s vera anilog a pro portionalicatis incladit aliquid mctaphe  rz, et impro,tie:acis, vc pacec de ri(a ce fpecta hominis,& prati, quorum funda mentam eft; quia propoctionalicas de fe eít infufficicns ad inducédam analogia, fiquidem vera proportiopalitas poreít éc tepecici intet res vniuocas, et oino (imi les, veré .n. dicimus, quod (icut (e habet quatuor ad duo, ita octo ad quatuor, vel quod ficut homo comparatur ad (uos (ca Lusita equus ad fuos, et tamen nomen du pli,«cl animalis nó ett analogü,fcd vai uocum ; ergo vr proportional&as analo già inducat, debet ri mn metaphora, et improprictanis includzre. Deindé vel ra tío communi nomine fignificata. inucni tur pec (e primo, et intriníecé in omni bus analogacis,vel in vno tantum;ia caete ris vcró excrinfecé, &. veluti pec meta phoram,ft primtun, ergo erunt vaiuoca » nam omnis ratio Cóis pluribus equaliter ab illis pacticipata c(t vniuoca; i (ccundü intécum . Deniqie hzc analogia fundatur in proportione duocum,ucl plu« riam adinuicem, ergo noa potett, quod dicit in vne proprié, dicere proprie in as lio fed tantam metaphoricé, alioquin nó cflct in co fecuo dum propecuoncin; pto» porto enim e;cludit proprictacem. 6o Ketp. ad 1. cóccdcado poil ficri proportiogalitaccm in unnuocis ad expri oimodam tiailiurdinem (ettà. aliq:i contendant binc non foce propri proporüonliacem) X talem proportio. nalitatemut;quc nu (utficere ad. analo giam. fed daturalia proportionalitas,que Ron fuppoait, nec cx primit, nia meram unitate;n, et conuaientiam proportio» naicim, hacia ry a e metaphora, uel improprictate ad analo giam. Ad 2. hocnomen aaalozum nom fagntif cat rationem enam, fed immediate fi&nificat ipfa analogata sifa i25 propr'as rationcs, non abíoluté fumpras, (ed vt  (e habentes intet fe ; inquantum .(, vnum uodq; fundat hibi ad (unm effe fim:lé habitudini » quà fundat alterum, fine metaphora, vel improprictatequare cft analozü ad equi uocationcni potius tédens,|uà ad vniuo cationem. Ad 5 proport;o excludit pro moda fimilitudo, nam qua. (ünt propor tionaliter fimilia, vtrque non funt omni nó fimilia, at non (emper excludit pro prictatem ;: fi pec hanc intelligas verira ;& in hoc feníu dicimus :nterdum no men analogum propre, .i. veró, et non dic: de pluribus, veré n. et non metaphorice, cor eft jrincipium vi fundamcntum domus, et vtrumq; no mine princip;j nominamos, quovcique non ign;ficatur aliqua vna natura, feü [i;  omnimoda vtrobique part:ci« pata; fed vniufcuwfq; formz proporto, vt ficat fc habct cor in animali, ;tà fun: dameniü in domo, atq; ade» al quá vni. cet. néci(ta duon ipfa roce pr nciz pijnon quidem vnitatem niturarüm, fcd folum proportionum ab(, metaphora . "Expligatur 4 nalogia inequ.litatis . '  61 qx Kendunitettio adinittendá quo PIS Mo omeerienicci (pecié analoge y quz dicitar in2qualicaus, vcvtilem,; non,.vt cond; (tinCtam ab. anglpegia ats tribution:s. Concle(io c(Excon«ra Caicr. €it. vbranaloga huius (pccsei deti eli feilla, quorum nomencti conanune,& età ea illud: nomcn: ett cadem, nagxqualitcr tame participata d per fcctionem,vt homo, et ir iur csl in nominc,'& rat;oncanioalis, (cd:ho mo patrücipat naturam animalis conia, &am per rationalitátem ; qua ctt diffe rentia multo. perfcétior.irrauonaltate contrahente animal ad brutum; vndé fit y fericcon naurra animalis pribomitede mulca quàm in bruto, nonquidem. pet cíientiam ipfius cis icd. per dierentiam rationalítatisadiunctig  quoc'rca cumchzcinzqualitasetiam. ine gradibus. vniuocis repctiamat, Cin . tibus. ref(peótu fpecierum, infett Caict, non induccte vecam analogiz (peciem y quam putat cile cam vniuocatione inca» poffibilem, et ideo concludit hanc (pes ciem analozóz ede aniíslemn ;A&(equade     turoallin Recentiores omnes. 755 62 Scedapud scor:ítas, quos fequitur  Aucría cit. admittentes varios gradus y cü vaiuocatiomis,tom analo2:z3& compof fibilitarem huius cü illa im aliquo grada inzqual:tas partici pandi co REPRE. nem rationem quoad ordinem,vel pertes    &:onem cifl'encialem (afficitad inducea dam veram andlog an, quaex vihoius,   inzz ualiracis ilia ratio. cómunis iminfee, riocibas partim efteadem s partum diuer.;  (a;n juo ratio an;loz:z eonü(t; Ethio dicend. modus. f;ndaaentum haberi Ar;ft. jurrauione luis ánzqualicatisg;  Phyf.5 r; sim generibus latere analogia Es et 3. Phyt.79. ait nacorim mnfmti nó eif i vnáj&ccandcem, .i. vniuocam. ou PET quia dicitur fecandü prios pr mE et 5. Met rti infinearprigs, polterus non ttàte cum perícdtavauucatione, de   : cias catione eft (quod nat ipe. tur ab infcriaribus'tam omnimoda litate; ac vnitorautate quóad ncm, et pcrfc&tonemetlznnuglems cum     ig cor (ecundem.Arift. lüfboiathgcinge cualitas ad tollendam perfcélionem x& : puritatem «muocationis, éuffi ciensitemt eric ad inducendam veram 4: et propriam analogiam, nico détecsis aM inielli; untur ;lia,qug necdunc purégequls Oca /neC jurévniaocas 5 c d opt 2  I tpódent àliqui ex Suatezlóc.cit.pa   quamlibet : ecc CRI MADE login j7& jririerdim illam qi or eri nscamthenu niti T tein noà cilc; quiacum hac pz P Ca piorlisinacurg communi, nulloynes   dominii vnitatemracrioniseíus, &cwnis  uocauonenr fed ad ianinterendá  " )  ER,  Buaft V. de Natura Analog. c/fri, T. tudinem ad ptimà,& hzc inzxqualitas di ci poteft e(lentialis dependentia, vt patet in ente, fano,& fimilibus, nam ipfa ratio entis ex fe poítulat,vt determi netur per modos intrinfecos cü tali ordi, et habitudine ad vnum, et idco licec fecundum confu(am rationem fit cadem entis, ficut eft vna, tamcn non cít omnino eadem, quia non eft ex fc omai vniformis, qualem vniformitatem re uirunt vniuoca; Hincad Arift.teftimo dicentis prius, et poftérius nó ftare cüvniuocatione;inquiunt;id intelli" non dc quolibet priort, fed de partici priori, et poftcriori alicuius có munis,vt vni cOueniat per aliud non aüt de patticipatione priori, et pofteriori sm ne, nam ibi non cít prioritas conflituens dependentiam, fed tanium dignitatem. 63 Hac folutio allatis Ar itt, teftimo nijs dire&té aducr(atur,qui manifefte lo quitur .de inzqualitate perfectionis, et ordinis re(ültáte inipía natura communi uam inducere analogiam ; quod aui& hzc inzqualitas eco vnitaté ra tionis eius, nono quin analogià in ducat, nam non ex defcétu vnitacis dici mus talem naturam effe analogam;fcd ex » "dcfe&uiliius zqualitaus, et vmformita tis, qua folct natura fpecifica deícendere in indiuidua nullo prorfus per fe ordine feruato, qua r;tione ipfa (ola dicitur per fe&é, et pure vniuoca ob zqualitaté dif ferentiarum in perícétione effenuali. Ac écdit, non cilc ompinó certü talem 1nz qualitatem ex ipla ratione cói pullulanté pofl:bilem efie, et forté nulla alia inzrqua lits in rationibus comunibus,& precifis adinucniri pocett;nili que jllis (uperucnit extrinfecésex differenujscontrahétibus; yt muiri vi genter demonitrant praícrtim Pafqual.ci.& Hurtad.difp.9. Log.fcc. 3. «4. et Arriaga diíp.t 1. Log. Ícc.2. quód muito sntca. de ipfo cnc docuit " Mairon: q de vniuoc. enus dub. penult. cum ergo dicit Acifl.incqualitatem in ra tionibus comunibus ad analogiam (uth eere, vtique dc ifta intelligi debebit ; et dcnique Qa ingqualitas conce datur, et vt füfficiens ad analogiam ad: mittatur, non idcircó hzc alia yelut infuf ficiés reijci debet, et negare, quod fuo modo analogiá nó inducat. Quod có ma gis dicendü eft,quia etfi hzc inzqualitas €x differécia oriaturadhuc camen ex ipfa communi oriri dicitur fuapté na tura exigente talem'd.fferentiarum inz . Vtilis igitur eft ifta fpecies inzqualitatis ; non tamen cft ita coníti tuenda,vt fit diuerfa ab analogia attribue Faber cit.in Met.nam quod eft ana logum analogia attributionis, per prius Explicatur /4nalogia Tran[cendentia. 64 | Ee 4. Tran(cendentià fe, fcd tantum ratione inzqualitatis, qua predicarum tranícédens in inferiora de: fcendit per depédentiam effentialé vnius ab alio, atq; ideó non cóftituit fpeciem ab analogia attributionis diftin&à.Con clu(io ctt Scot. loc. cit. vbi docet ens, et praedicata ratione huius ingqualita tis cfTc analoga, et » quia in pri Auctores oppofits fententiz abucü tur nomine traní(cendentiz, nam per ipsá rationé omnibus rebus come munctm,ac in cis cffentialiter imbibitatng at multa fant praedicata tranfcendentia, non funt ita comunia,vt conceptus voluntatis, iuftitizs fcientiz ; et nce gat Hurtad.cit.$.46. effe tran(cendentias camento, et fint indifferentia ad finitumy et infinitü, tranícendétia dici debent; ná primus conceptus tran(cendentige tali indifferentia cótiflit, et exclu(io« ncà przdicaméto,vt Scotus docet 1.d.8, 3: N. et O. quód autem tit cóe multis pizdicatum tranfcendenshoceiaccidit, inquit Do&tor,& fequitur Aueríain Phi loioyh.q. 3.fcét. 12. Et (ubflantia incói ad Dcuin, et creaturam vtique tranfcene: dens dicitur,cum tamen non fit omnibus rebus cis ; cum ergo ex fuo primo con ceptu tranfcendenua non dicat partim fimilitadinem;partim di (limilitadiné(qum eft rao analogia)   mde € 3 oe cft predicatü tranfcendens, fed tantü exclufionen; à pradicamiento,& indiffe rentiam ad f.Ritum,& infinitum;plané nó fc (ola, fcd ex vi inz qualitatis anuexz, «oa in inferiora defcendit,analogiam in ducet . Acccdit ctiam, falfum etle ipfum ens cíie ita tranfcendens, vt non folum e(Tentialter, et quidditatiué imbibatur ia inferioribus foitepcrt etiam in ipforum diffcreniijsac in fuis modiscontrahenti bus, nam dato quód ita includatur in qui bufdam paucis diffcrentijs, quas appellat &on vlumas, falfum tamen M includi co dcm modo in diflcrentijs vitimis, ac fuis modis contrahenubus, vt docet Doéi.1. 4.3. q.3. $. Contra iftam vniuocationé, et dicemus in Met. difp. dc natura entis ; suit igitur torum fundamentà buius opi nionis, qued erat praedicatum tranfcen. dens cx vi fuz tranícendenüz formali tcr imbibi in infcrioribus, et corü diffe sentijs, et fic cfc raionem fimul, et (e mcl ca diftinguendi, et affimilandi. Rur fus dato;qnod inferiora, ac corum diffc. zentiz ita cfientialiter inclndant tranícé elcntia, tamen tran(cendentia in (uisra &ienibus non ita includunt inferiora, ac «orum differentias ; quia inferiora,& «ontractiua fcmper accidunt füperiori bus, et hoc verum eft de gradibus com munibus tàm przdicamcntalibus, quàm &ralcendenübus ; quia vtrebique ca dcm Sarioncs milizant, crgo ratio praciía trà Éccndentis dick taniim. tnilitudiné in Scriorum;,& fic ex vi (uz traníccndentiae non etit analoga, (ed ianuim rationc in qualitatis, qua in inferiora de(cendit . JDcnique ex co praccisé, quod aliqua ra tio fit tran(cendens, non icquitur, quod nilla cenucpiant,& differant formaliter anferiora, etiamfi fequi concedatur inclu eius in diffcrenujs corum, ergo x implici tranícendemua non fequitur poteit, quod aliqua differant. fecufidum dilferentias,nen vcró fecundum ra tioncm inclufam in illis ; vndé non valc 1€t fic arguete differétiz differunt (e to ; ipfa tora funt entia; crgo difierunt, vt .sntid,quia quamuis, vt aificrunt y inclu tient C35 hOR LajuCR gifíciiCBi forguas. Difp. I. De Inflrumentis fciends . n liter in ipfo cott, ed peritcinenii im cft cns hoc,quod vtraque di er d 6$ Cotra hac cóclufioné inftát Hurt, Elanc.Didac. et alij;tunc aliqua rario cfi analogayquádo;n ea inferiora aliquo mo. do conueniunt ;& differunt, in hoc.n.có fiftit vera analogia, et per hoc diflingui tur à pura yniuocauonesX aequiuocatios ne,quarum vna folum eft ratio conucnie di;altcra differendi, at (ola tranfcendene tias& inclufio enus v.g. in vltimis diffe renti jshominis,& leonis, facit vt et leo conucniant in ratione ends prout. precifa, et in cadem prout incluía 1n vl timis differenijs ipforum diftingaantury. ergo fola tranfcendentia làm Call« fat. Conf. ratio vniuoca ideó tanum. cít principium conueniendi inter füaine. feriora,quia in differentijs corum nO.ine cluditur, vt conftat de ratione animals. rcípectu hominis, et leonis, ergo cü trà« fcendétia cauíet talem inclu m, al E, i quoque caufabit, rmatuy uc; quia (ola inaequalitas i ex ipía ratione (upcriori ;« tura petit prius partieipari abyno. rum; et poftea ab alijs dependen lo.fufhicit ad anzlcgiam, non autem illa rx B 5 quz pracisé proucnitexratone differCe.   uarum alioquin nulla ratio cómunis fct vniuoca,qu'ain inferioribus habe ucrfitasem ratione diffcreotiarum 5 fed. talis inz qualitas oritur praccisé ex urne Kc BdcgOR rationis communis, ex vi cu». ius includitur etiam in diffcrentijs infe»  riotü,crgo ipla fola fufficit; maior patet. probatur minor,quia eo ipfo,» includie tur in diflcrentijs;non potett inz qualitas cx parte diíterentiarum emergere y quias etiam Cmergat cx parte iplius rationis cona tibjs,quae 1n eis ncludior « Demi analogia rci ttanícendemus participatae ab infcrioribus cum dependentia vnius, abalio nom prouenit ex dependentia, er» £9 cx (ola uranícendentias probatur aísü ptum 5 quia salis dependentia £iare | tcft cum perfcé&iffima yniuocatione £^» cut.n.accidens pendet à (i là in gce. ncte cauía cfbicientis, et materialis, tà. a&us vitalis a potentia, qug tamen Vnie coc 6 Ref. tal. i.  Vis  && Refp.his'omnes rationes ex eodé falf5 fandaméto procedere,quod.f. cran ftendentia impottet inclufionem rrá(cé dentis eciam in ditferentijs,ac modis có trahentibus ipfu.n, quod prorfus fil(am eft,quo ctiam admiffo, nec fequitur inté tum,rt conftat ex di&is :n probanda có. clufione; ad primam igitur neg itur mi not; At /nftan,(i noa raclad:tar eas foc mal;ter in diffecentijs, et modis contra hentibus,etgo pcr nihil contraheretuc ad conftituendumaliquid,quia modi com. trahentes effent formaliter nihil. Refp. faciliter ex Do&t.cit.modos entis forma fiter loquendo nó effe entia, aut aliqu. d, nec non entia,aut n il, (ed effe entia, && aliqu;d folum realiter, et identicé, for. taliter veró (ant ralitates entis, quod ét dicere tenecur Hartad. et quicunque ex Aduerfarijs concedunt. differentias. n0a includere formaliter rationem generis, nam przcifo conceptu relation:s,vel qua litatis à con:rahentbus ditfsrentijs, vel iftz (ant formaliter relaziuz, vel abfola tz, et currit omninó eadem paritas, vt dicetur in Met.difp.de natura entis. Ad Conficm. tunc ratio vaiuoca eft perfe €tum ptincipium conueniendi, quado in infcriora de(cendit eodem ordine,& pec differétias prorfus equales in perfe&tio ne cílen:iali, quales fur indíiuiduales, fi diffecenciz non fint zquales;reduadit inzquailitas in. rationem cómmunem, ob qam deficit aliqnaliter ab. vniuoca tione,& ad analog'am vergit ; potius er go ex defc&u inz qualitatis in contrahé zibus, quàm inclu(ionis in €;$, procedit, quod ratio vniuoca fit rantum principiü conueniendi ; et rurfus falfum eft, quod affumitur in confequente, tranfc tiam.(.caufare huiufmodi iaclufionem, Ad aliam Cont. falfa eft maior; vt n. có ftat ex 3.concl.otiam inzqualitas ex par te coacrahentiurm przcisé emergens (ub modo analogiam inducit(fiuc hzc apcl. letur analogia M caphytica, fiue tit fo luin Phy (ica,vt aliqui contendunt, parum refert) nec indé fequitur nullam. rationé fore perfe&é vniuocam, quia etfi quzli bet habeat in infcrioribas diuetüitarem ratione di i non tamen (em ^ P Quafl V. de Natura c/Analog. efe. T. 171 er hzc diuerfitas in inferioribus cft ef entialis ; fal eft etiam minor, vt (epà di&um eft, quod tranícendenria caufet eam inclufionem, Ad vltimum (tís pa tet ex (olutione tectie Conf. prim!argi« menti conira primm coaclafionem ha ius art.qualis depé4&ria rc juiracur vnius ab alio in parcicipaada commam: rtio nsalialaceadin aniloztam, et fatua cft potentiam vitalem cffc in genere qua litatis,vt notat Do&or 2. d. 16. q.v. TIt 'N«m a nalogam dicere. poffit couce pram »aum ab. analogatis precifum . 67 Vitam hoccxaminarifolet c de cüceptu formili,quàm obie &iuo, nostiumé przfertim dc obiect ao diferemus,nam iud? con tabit, quid di^ cé.lum (it de conceptu formali, quia nmt lam potet habere vaitaté concepts foc milis, quàm nonaccipiat abobicitiao per ipfü n reprzfentrato, vn tas li juidem imaginis  ualis e(t conceptus formilis, non a (i exva tate rci reprzfentat qua lis eft obie&iaus;potc& acen jl; vade (a9 tis allucinantur illi ; qu! analo 2tís vaici tem conceptus obie&iui denegátes, có cedunt vnitatem conceptus formalis . Prima fentencia. nzgit. vniuerfaliter aaalogis omn bus talem vnitatem conce ptus, et aíferit analogam dicere cantu n ipfa analogia in confu(o, prout hab.nt inter fe aliquam habitadinem ; ttà Caiet. tra&.cit.Complut. et Ioan. de $. Thom. loc.cit. Zimara ia tabala vetbo | 4» 1/92 € Fonfeca 4. Met.c. 2. . 1. et 2. Vafqu:z 1,5.difp. t 14.caj.2, n.6. Kuu usin Log. tra&.de analog. Pa(qualig. p. 2. Mcr. di (p.3 1. Alteca fencentia affirm:t po;e ia adalo 2is alti quibu(dam zeperiri cóce. pum vaum przceam, ità Scoci(tzoés vno excepto Fuentes iam cic.) cü Scor. 0C. Cit. t. d. 3. 4.3. in (ol.ad 2. d.8.q. 3.in fol.ad 5. et quicum jue cin ipfo tes nét analogiam eie cu vaiocicioae tn. terdum compo dibilem . f«3u/tae Suaccz in Mer.dit p.a. (eck. 2. dip. 217. (ect. 5, et dilp.3 2. (ck. 2. Hurtadan Log difp.9.. Cc 4. ud. 272 fe&t.5. Auet(a in Log. q. 15.(e&t.5. Serna in Lo g.difp. 3.feQt.r q.1.art, 5. et multi ex iniguioribus Thom:(tis Caprcoius t. d.2.q. 1. lauetl. 4. Mct.q. t. Sotus.cap. 4. Anteprzd. q.1, et quicunque tenent ens e(íe analogum, et haberc conceptü pra cifum ab interior bus. 68 Pro dccifione qua (iti recolendum eft cx praccedenti articulo ex. analozis quadam clle, quorum fignificatum non reperitur formaliter,& intrinfcce, n (i ia principali analogato,in cae:er:s auté per denominationem extciofecam, ità (e ha bét analoga attribution:s, et proportio nmalitatis primi modi,vt patct de (ano rc fpc&u animalis, et medicinz, et de ri(u tefpe&tu hominis, et prati; quzdam veró etie, quorum fignificatum reperitur for maliter,,& imirinlecé in omnibus analo gatis, ed primario, et principaliter 1n vno, n quo c(t indepeudcaccr,;in alijs vc ró dependenter ab illo, et ità (e habent analoga attributionis, € proport;onali tatis (ccundi modi,vt patct de ente re(pe &u Dei € creaturz ( quod (upponimus efte analogum attributionis, vt in Mec.) de principio reípectu fontis,cordis, fun damenu, domus, &c. hoc prenotato « Dicendum 1.analoga attributionis, et roportionalicaus primi modi non potie fast vnum conce xum cómunem,ncq; obicétiuom;neque formalem,íed plurcs, cum vnitate tamcn cóparatiom.$, et con notionis, quo (olo d: fferü: à pure zqui uocis. Conclutio habctur quati i0 tccmi nis ex DoQoore cit.in 2. d.12. q. 2.;in fol. ad 4.pro altera opinione;vbi fac loqu:tur, von c[l idens conceptus jautatis,qui di ctuy de vrina, de animali, € dc dieta, nam non. efl idem formalis conceptus fanitatis,vt efl equalitas bumorum, vt cfl quid caufatiuum janitatis, vcl fiu. gnificatiuum [anttatisy licet in viroque. materialiter inciudatur formalis con ceptus fanitatis,Q" tunc dico, quod bu iu[modi conceptus P formaliter di utr[i in 1llisde quibus dicuntur na cau fatuum. fanitatis efl formaliter in die ta, vel intali potieuesvel berbas fignifi catiuwm in vrina efl, C7 bi cóceprus for maluer diner[i |, y i NEG Difgut.1. De Infirumenmis fGiendi Mah E 4 erdinanjur ad isdà con ceptum fanitatis, qui walitat, vel     proportio bumori y quá n fic f rmalie terest folum iu ammali, pet quz vlti  ma verba iníinuat vniratem cóparatio  nis, et connorationis, quz cft propriae   analogiz,maior quidé vnitarez4uiuoca   tion:s purz, quz cítfolius nominis, fe minor vnitate vniuocar.on.$, quz dic? vnitatem conceptus cómun s omnibus, vt ait in 1.d.8.q. 3. infra E. idem dici debet  dc rifuccipedtu hominis, et prati; quod cit analogum preport onaltaus primi. modi, non ergo va;ras aliqua natur et  conceptus fignificau dcbet concedi bu   iuímod; Mee ad fumn tudo quedam, jux non uc pec m rz, et ab(olucz vnicaus, fed per cu:u(dam attriburionis, et prox qua (olet dici vn tas propottional rd HNIC aucé concluíio, q tas horum analogoruim non conlift aliquo,quod iatriníecé EE nibus,(ed in ociine vmus, vcl p vnum terminum y à quoreci minationcm, quia ad. iilam On. noutoncin vclhibiudinem ergo ita    aniloginon Ma i | vnucon  n. Ccepai.a probatur ejuentia, ratas 7 dan lis vnicas,cam (ic nitas ordinis, et habí tudinis vn:us, vel plucium ad aliud; necef. lario pluces petit conceptus illi ordini ad, et ad talem connorationem, S habitudinem exercendam neceffarios. Conficinatur, qui ei, quod rea ; tercale, et pet incinlecam denominae. Uonem, i quod ett si quid tale, et per : extrinfecam, nó cft dabilis yna ratio có eri outs ege 1.d.19. q. e. i ita rc$ (e habet in his analogis, quia fo. priacipale analogatü dicitur fimplicaer et abíoloté tale per inttiníccam denomi nationem, caetera vcró talia fecandum. qu:d pct denominatioaé ab illo; et curfus hi ral;isratio communis. eft abftrahibilis, petendam ett, an (it intrin(ecz denomi nationis, et fic no crit cómunis omnibus, quia uon in omnibus talis forma eft in  t'in riníecz denomi feca, " tantum extti, Pationis, et (ic noncompeterct, Tandem in hi. anilogispecu   sd cge Res, analozato. Dülcéicorü axio liaritec. verifieatar comune i S.V. de Voitate conceptus .AnalogeArt.IT.  175 axioma, qubd analoghm per fe [(umptum flat pro feteejiori frei tato 5 fignum «uidens non poffe ab his ànalogis cómuné abítrahi conceptum, qui, ( id poffibile, vtique pro hoc commnni (üpponc ret analogum ab(oia:à fümptum;& hinc fit, vt huisímodi analogum. nequeat cíic medium in demontratione, quia figai ficat rationes plurcs . 70 Dicédum 2. nec etiam omnia ana loga denomina:ionis intrinfece habere vnum conceptum communem przcisü, fed illa tantumque (unt attributionis (e «undi modi. Conciufio colligitur ex Sco cit. et probatur, quia analoga propor tionalitatis fccüdi modi vtique (ont ana loga per denominationem incrinfecam, quia vnumquodquce veré dicitur tale, et ion meraphorice rantunt, vc conflat ex di&is art. prazced.concl.2. et camen non habent vnum concepuuin cómunem, er £o non omnia analoga intrinfecz deno. minationis habent cómunem conceptum abftrahibilem ; probatur aiumptü, quia vt repra(enientur hzc analoga, quatenus talia funt, debent teprz(cntari proprie rationes ipforü fundantes diucrías i portiones cum aliqua tantum | incer fe (i milicudime, qua itas appel latur, fundata ;n :llis diucríis proportio nibus ergo hzc analoga, vt cadem (ecun dum proportionem, nequeunt reprzcn« tari vn:co conceptu ob:ectiuo, quia licéc hibzant vnitatem,& conuenienttam pto portions, hec tamen couuen'entia adeó exilis cfl,vt nequcatilia coadunare in vni cü conceptum obiedtiaum, fcd m. habet vim conncétendi diacrfos illos conce prus adinu'cemscü .n proportio fit císc. tialiter ad aliudynon porc ít aliquid intel ligi) vt proporcionem hibens, niti cü alio. coníeraibr, vnde ex vi conceptus ipfius, d: bet ctiai aliud concipi. Conf. quia &. fi hacanaloga finz talia perintrinfccam, denominatioaem forma, hzc ramen dc nominatio non fumiturab vna forma 1n. onynbus.ipnziníccé repertasfed (ümitur à pluribus, et diucrtis, non quidem vt om nino diuciis, ficut coptingit in zquiuo. cis, fed vt proporuone fimilibus,. yt ex« plicatum cft cone 2.pigeeduare, | 0, 71 Exhoc probatur altoca conclufio nis pars, quod nimirum analoga attcibu uonis (ecundt generis hàbeani vnü con cep:üm coimuaem orzc'(um, quiahzec gpyriéy ac intcinfece zalia d cüzur ab vna eiuíde:m racionis,vr quae: aatura cómu in inferioribus, ac pro'ude vcre, et proprie conuenit in tal: forma, ratione proprie cóuenic nig ab(lcahibilig eft vna catio comunis omnibus, vt patet ente, et ceiccis canícendétibus, quod quidem cft ( quod cit valde notandum) monet Doctor 1.d.8.3.5. ralem vnita tem conceptus his analogis cóuenirc nà ex viiphusanalogia, c.n vi vniuoCa tion s annexa (vccnin dieemus art. fcq. oninia haus generis aniloga mixta funt cum vaiuocacionc) ná cx vi (implicis ana logiz nequeupt habere, niti vnitaté at tcibutionis, et ord:nis ad primum analo gatum, quz licet (it maror vnitatc zqui uocationis, adhuc tamen minor e ait Do&or) vnitatc vnuocationis, vtpote qua indifferenter compoflibilis clt cam hac, et illa, cx quo patet analoga,vt aga loga,nunq:iam peruenire polle ad vnita tem conceptus abftrahibilis, quia hac eft gap vniuocorum. . rer 72 ln oppotitum objjcitur Primo, probando omnia analoga «n vniucrsü ha bere conceptum communem prazcilum . Tum quia omnia analoga, quancmuis impertecta;analoga funt, non z quiu0Ca, cto habent aliquid co.nmun, nó folum in voce,ícd ctiá in re (ignificata per illà. Tum 2.cercum eft analogum de rn logatis pradicari, vel igiiur f'ola vox có» munis praedicatur,.& (ic ecuncze jiriuoca pura, vcl aliquod có:mane figuificatü pec cam,& habeur inceacum. 1 dm 3.quado concipiuntur analoga conceptu reprz f otintecóucnicnuam ipforum, vcl con € piuntür Iccüdum rationcm aliqua com m.nem,& habetar intent  ycl (ecandit r.tioncs paruculares& (ic uo concipiu BER FANE conucoicniz, Tü 4qudo plura concipiuniut, vt plura, fe» cundü tationes quiddjtatiuas, cózipiuns tuc vt zquiuoca, ergo yt Coneipiantas ur 174 18310ga, debét concipi fecundá aliquam rationem communem,& vii, Ta td dem vel aniloga, quando concipiuntut, funt plura fimpliciter, velal:quo pa&o vnum,(i primum, non cogn »(cuntur, vc analoga, (ed vt meré z ju uoca quia ana loga (ant aliquo pa&o vaum, fi fecua dam,ergo habencaliquam rationé obie Ctiuam van'tatis. t 3. Rep. ad r.analoga ex vi analog:z estis có,nunem conceptum, in quo coadunentur obie&iud, hibere tamcn conncxienem rationum | particularium fecundum eífe ob e&iuuim; habent enim inter (e, vcl ad vaum certium tilem. ha bitudinem, feu dependentiam, ex ui cu ius unam concipi non po:eít (iac alio et in hoc (ecern intuc ab z juiuocis, qui ex vnitace vocis non habeuc talein con nexionem particularium coaceptuum ; fiquidem ad prolationé vocis Galli, aut alterius nominis meré aquiuoci poteft ad libituai intelle&us ita folum conci pere gallum gallinaceum, (icut et homi nem ex Galliaortü. Ad 2. analogum,vt analozum;,dicitut de plucibas,fecandum diuerfis rationes,& (ecundum aliquam hàbitud:nem, analoga quidem attcibu tionis d;cuntur (ccandu:n habitudinem, qua vnum ordinatur ad aliud, proportio nalitatis veró fecundum habitudine, qua vnum compa;atur, et quodammodo a( fimilatur altcri; «nde ex v! analogie nal la habetur vnitas, et commun:tas ratio nis, fed folius nominis, cui (ubttituantur immediate diuer(z: rationes obiectiuz, non vt ab(olacé diucríz, fed vt habeaces proportionem ad'nuicem, in quo analo. gad fferunt à puré £ juiuocis, que. ha. bént càmunc nomen diuer(a figo:ficans, et (ub racionibus diaer(is ab(q; vlla pror fus habitudine, vel proportione vaius ad altetun.. Ad j.pec nomen anilogum, vt fic conciptuntur immediarà ipfa analo gata fecundum fuas proprias tationes, non abíoluré (um;xas, fed vc proportio nabiliter (e hibentes iuter (e, &in hoc fen(uü dicuatur concipi: fecun lum ratio nem conuenienti£,. Ad 4. analoga licet concipiantar,vc plura, et f. un di uctías rationcs,aon camca conciprücuc  Difgut. LI. De Vocibur. vt zquiuoca,quia fima! concipitur pra« portio, quim hibzac adimuicem, Ad y. concipiuntar, vc plara fimpliciter,& vad proportion iliter, quz vnitasapitibutios   nis, et proportions dencic at quiuocis,  et minorcitvnitate valuocurion'g, Secundo ob jcitur probaado, quod.  aniloga omn a, (altim incciaíecz deno minarionis, habere. debcanr conceptam co.mnunzm precium, Tuin quia ideo coaceditur talis va tas analogis. attcibue tionis fecund: gcaeris, quia omnia anas logata funt tala pec denominationé ig» crinfecam,cum ergo ita (c hibeanc etiam analoga pcoportionilitatis fecuadi ge nctis,ip(is etiam vacas concepcus obie« et ui acgaada non videtur ; Tum 1. quia. 9 nan? io Ktcahib lis videtut racio coa munis princip:j ad cor refpe&tuvirz, fon tis re(pe&u riuulocum, fuudament res   fpedtu domus, &c. gabecnatons refpes  uregentis domu.n,ciucacem,& na:& faltentandi carnes rel pe&ta ollis, et (» nz,qug communis ratio futtentand: car nc$, rcgendt, et principandi poftea coa»  trah:tur. per racioaes peculiares íic (ü« ftentanli, (ic gubermandi, GC principane di, ergo his, et (1m libus anilogis non eft. 25 i neganda talis vpitasrationis. Tumtane.  dem quia ipía (aitim proportiomalitas, feu fi militado proportionum poteit ab. in. his aa lo zs przr(cindi, et illa vnico com 5 ce; reprzlentari, &c. ooh 74 Refp. ad t. analogis attributige   nis(ecund: generisdeberi, et alfignari  vnitaié conceptus, nonprzcisé quiaime  trinlecé talia denominentur, fed quiaic denom:niutur ab. vna, et eadem for ma in omaibus, quod non contigit in analogis proportionalitat;s fecundi ge« neris, vt di&um eft in probanda fecunda. conclufione. Ad z.in illis anilogis fub. nomine principij, gubernatoris, &c. re vera non fignificatur vna forma, vt mul ti etiam ex noltris exillunant, que fim  pliciter lit voainrauone, X quiddii formz, fed (olum iatinuatar conueniens tía, quzdam in iingulis in modo habendi. fuas formas, quod cít (uo modo, X poruionabler effc tale,non fimpliciter, » vadc rauo v.gpriacipij um co Quaflio V. De Viitate concéptute/fnalog;c Art. I1. 135 et íincorde non dicit aliquam vnam for mam conílituentem rauonem funda inenri,& cordis,ícd omninó diuerfas for mas,(uo tamen modo habentes rauoncim prodi et hoc tenemur dicere, ne con undamus vnitatem dip ever cum ynitate vniuocationis. Ad 3.conccdimus poflc przícindi conceptum proportio nalitatis, at nomen analogum, .f. princi pij; gubernatoris,&c. non (ignificat ara. ipíum relationis, in quo conueniunt dua proportioncs,quia hoc fignificatur per nomen ipfim proportionalitatis,fcd fagaificat ipfa extretna, inter quz verla tur proportionalitas, quz quia in racio ne analogorum non coníiderantur fecuri dum gradum communem, fed fecuodum proprias rationes, vt tamcn proportio nabilirer fc habentes, ideó ab illis, vt fic abftrahi nequit ratio aliqua communis ; etíi ab iptis rclationibus abttrabi poffit, Xertio obijcitur € contra nullum proríus analogü pofie habere conceptü vnum pau analogatis communem, quia plané implicat ; et cft repugnanria in terminis,quód fit conceptus analogi, et quód fit vnus,quia analogia intrinfe €é includit, vcl plures rationcs habentes inter (c proportionem, vel plures habitu dinesad vnam formam, ratione quarum «oncepuus obiect;uus analogi non po teft cíle vnus. Confirmatur quia fi talis conceptus non attingit pue rationes, fed vnam, in qua fingula inferiora con ucniant,iam erit vniuocus, nil cnim am pliussd vninocationem defidcratur, quà prafata vnitas . Si dicatur cum Suarez, potfe analogum prafeferre «oncepium communem, votimfcd mmaqualiter in fexioribus communicabilem per diffc rentis$ dcpendcntz, et independenuz, ira qnod imiclligatur pr:us defcenderc ad vnumabalogatum,: et pofteriusad aliud in victuie prioris, ac proinde mon efie: y piuacum, de cuiv$ratiopé eft. cfle a Qua liter cogwounicabilem infcrioribus fine eíienti crdenua vniusab alio ; et fic adhuc inco corfiftete rationem: ana log;z uia in illo vno, et codem concc pui conmeniont ipferiora ; et diffcrunt,   Los ront ratione illius inzqualitatis, Cone trà initac Hurtad. conceptus communis non cíl diuerío modo, et ine qualiter par ticipabilis, nifi ratione modorum contra hentium,fed hi modi nonincluduntur in conceptu abítra&to, neque igitur inclu detur illa inzqualitas . Neq. dicas,quod licét in conceptu abflra&o non inclodan tur hi modi, tamen includitur ordo ad bos modos, quatenus ille conceptus eft Prod natura capax; et cxigitiuus talium differentiarum inzqualium . Namin conceptu abílra&o ; vcl confideratur hic ordo; et turc nó potett e(fe abítra&us ab his modis, ficut ordo potcft con fiderari non confideratis terminis, ad quos cft ordo ; vel non copfideratur, et lic abftrahit ab ipfomet ordine. Acce dit,quód admffa hac incqualitate ex par te ipfiusrationis comunis prodeunte, &c non przcisé ex parte differentiarum, jà ille conceptus non erit in fe vnus,fed po tius geminatus, et duplex, quia 1nzquae litas neceffarió exigit duo. Si dicatur, hane 1nzqualitaté non tol lere vnitatem cóceptus, fed tantü ex par te minuereyitavt non fit tà perfecte vnus, uantum ad vniuocationem requiritur . Cond ; inftat Páfqualig. cit. non datur imperfe&ta vnitas,quia vnitasnon poteft. tolli,nif? per multiplicitatem, et bzcex nauxa (ua perfe&té tollit vnitatem ; ex quo fit,quód vnitas,& multiplicitas con . fi ftant in indiuitibili, vnde fi altera ab ale tera tollitur, adaquaté tollitur ; ergo non poteft dari aliquid, quod non fit perfe&té vnum;aut perfe&é multiplex . Accedit, quód omnis ratio Metaphyfica confiftit: iw indiuifibil, namefientiz rerum funt ficut numeri $.Met. 10. ergo nonpotefk tolli indiuifibiliras mifi ponatur mulie plicitas rationum formalium 5 ex quo: rurfus fequivar, quod firario illa ad tne feriora deícendit, dcbet modo indiuifi biliy& fecundum dcr hat icncia ad omnia, quianop Ma a sc,fecundum quid n ek ipdtatur io quin cflet diuifibilis, fraucem fecundis fe totam ad omnia defcendit, iam defc ndis equaliter, ncc perfectiori modo eft in vno» quàm in aliquantum tft cx (e, (cd tantom ratione contrahentium .  46 Refp. hanc difficultatem ;:llos vr. gere; qui admittunt poffibilé effe conce pum przcifam,& vnum puré analogü et clem dc fiéto ponunt conceptum en tis, et cuiufq; tranícendentis, at nos non admittentcs. parum analogü, leuiter pre« mit, quia libenter concedimus analoga ; vt analoga nunquam Pony poflc ad vnitatem conceptus abftrahibilis,quod fi interdü talem videantur obtincie vnita tem, vt in tranfcendentibus, hoc vtique non cft ex vi ipfiusapalogiz, fed ex vi vniuocationis annexa, analogia enim fc cum non defert, niti vnitatem atttibutio nis,vcl proportionis ; quz eíl vnitas im petfe&ta femper inuoluens, vel plurcs ra tioncs inter [c proportionem habentes, vel plurcs babitudines ad vnam formam, vt bene concludit argumentum, hac ve IO vnitas atcributionis addita vaitati vni« uocationis, cum quabene compoffibilis eíl, (icut vnitas minor cum maiore, pro prié non minuit cam, (cd tantum reddit inzqualiter participabilem ab inferiori bus; et quamuis hzc inzqualitas oriatur ' €x ditlerentijs analogatorum,vt conten» dit Hurtad. tamen adhuc dicitur oriri quoque ex ipfa ratione comuni exigente tali modo, &.tali genere inzqualitatis patticipati, quia licer in illo (tatu áb firaé&tionis prarícindat à d ffcrcntijs, ta men conlideratut adhuc, et fundamétali tcr cft capax, et cxigitiua differemiarum ficinzqualium; non igitur ex dcfcéta v nitatis talem conceptuim appellamus ana logum, ied potius ex defcétu zqualitatis; qut requiritur ad perfe&tam vniuocatio ncm; l'raterquam quod falfum e(t;quod Paíqualig. addcbat, nó poíle dari vnita cia nifi bt peifcóéta vnitas; nec multipli" €it2:cm nifi fit. perfecta muluplicitas, giam quis. non videt in vtraque dari lati tudincm? fané Arift, $.Mct,.12a.. plures gradus vnitatis di(Linxit; dum dixi a/1a muero, alia gencre, alia fpecie » alia «nalogia vnum funt,& de «um vpitate fpccifica naturz. ftare multi plicitauem eius nuncralen et ci vnitate &enerica flate fpecificam,non crgo qua hibet mükiplictas ftatim ex inegro qua "Difput. 1H. De Vocibus: libet dcfiruit vnitatem,necquelibet vniz  tas dici poteft (cdtantü illaque nullà (ccum compatitur multiplicitatem,  i "4n, C quomodo analogum mediet. in X. ier vniuocums, Cg «quiwocum. A Pud Thomiftas omnes itacertü eft analogü mediare inter vni« uocum,& zquiuocum, vt id potius fups. ponant, quam difputent ; vnde pauci trae  &anr hoc quzfitum in terminis, Scotis  fiz écontraitaprocomperto habét ope pofitum, vtabfolucépronuncientanalo gum inter vniuocum,& zquiuocum nul». latenus mcdiare poffe, ita Formalifta omncs art. 1.Formal.Sire&tVallon.TrG« bet. Faber 4. Met. loc.cit. Meuriffe in fua. Mct.lib.1.q.2.not. 3. et alijpaffim. Pro.  refolutione quziiti not eft analo Lrsibspes poffe dupl;citerformaliter,.f.  materialiter, analogü materialitereft   ipsümet pradicatum quod denominatur   analogum, Moo ipamet    ratio analogiz,qua ipsá tale de nat   Quarc cü quzritur, an, et quomodo ana logum mcdiet inter vuiuocum, et zqui uocii poteft quefitum intelligi de anal go formaliter,& matctialiter fumpt iuxta diuerfam analogi acceptione qu Riggris diuerfimodé refoluenda . 78 Dicendumigitur cft iuxtaallatam dittin&ionem, quod analogü formaliter fumptum ita mediat inter vniuocum, et zquiuocum » yt nunquam cum icri coincidar, at materialiter fumprum feme. per cü alterutro coincidir ; et (cafus eft reperiri non pofle przdicatum » m quod fimuJ vrina vcl vniuocum ; : du | quiuocumyita quod ratio analogie in ali quo przdicato fola reperiri non poteft,  rc tta ocatione; vcl gt | quiuocationc,ícd quamuis analogürícm per fit matetialiter c vniuocis,. &zquiuocis, formaliter tamen fempez   renanet impermixtüsquatenusratio for  malis analogie nunquá coincidit cum tae tione formali vniuocarionis, et gquiuoe cationis,& vanas analoga: eft formaliter diucifaab ynttaic yniuocationis, et equis | Be V