GRICE E MASTRI 17

 Tü quia,fi actus fpecie. diftin&ti eundem fpecie habitum poffenc caufare,non etiec ró, cur iniurclle&u vnos$tantum habitus non admitteretur. Tuin quia babitascíft quoddamfemen actus, in quem inclinat potentiám femina aüt (jcie differunt fi rllorum fra Gus fan: (pecie diuerfi, Tum quiaactus illi product habitus, vt (unt omnino di« ftin&i,& non vt in aliqua formalitate fal tim virtualiter affimilantur, quomodo duz caufz aquiuoce ciu(dcm cffectus affimiliari, crgo habitos produ&i erunt fpecie diüerfi . : Refp. Thomif.a&us illos fpecie dittin gui in efie rei ; et quó ad ronem fübic&t tormalem qnoa in effe fcibilis, et rationem fub quasquz eft vel abfractio à maretía,vcl ratio formalis obie&i, vcl vt ait Ruu.connexio,& dependentia princi piorum eiufdem (cientiz adinaicem:aam. licét infcientia totali fint diuerfa, fe inui cem tamen fupponunt, et vnum ab alio dependet,vt in Philofophia principia lib; de ccelo fa pponunt effentialiter principia communia corporis naturalis:,principia hb.de gen. dependent à principijs lib. de celos& fic de alijs sidem in Losca apparet,nà principia lib.prio.praeexigüt principia lib. przdicab, praedica. et petierm. C Tb.top.clenc. et poft. dependét principijs .b.prio.& propter hanc depé,quamtiis in e(Te rci (int diucriay: non tamen tn cffe fcibilis. ü ;  69 Sedi art. priced: hasrefponf. ceie éimus : namarg. proceditde obicct's in effc (cibilihoc.n. non eft'aliud, quà co« gnofcibilitas obie&i,non quz cüque ; fed. modo illatiuo,feu vt per demonítratione eft (cibile, ergo (i obiecta, vtin demon ftratione famuntur,(unt diaerfa, erüc ine efic (cibili dinerfa. Tumquia etfi hóc efz tcibile c(ler abitra&tioà materia, adhuic non foluitur argoméntudi ; nam abfira&io,licét fi confideretár in ordine. 9 ad terminum;à quo fit, vr süt fingulatia in prima a ;,, materia gs cse iníc^ m, $66 tia;pof(fet dici eiu(dem rationis zattamé fi fp«&tetur terminus ad qu£, f. res abílraà, c(t omnino diucríz rations, ficut res ille fpecie dilinguantur, diucrfafq; paíliones, et media includunt, ac veritates complexas ; (pecificat;o autem fcientig nó dcbet (umi ab abftractiones vt. reKpicit terminum à quo, nam fic clt cócepius negatiuus, fed vt refpicit terminum Ad quem; Si veró per rónem fub qua in1elligatur ratio formalis obie&i, et modus cófiderandi ipfius, adhuc vrget arg, quia hzc ratio formalis eft tantum ynaz genere in fcientia totali, vt patet in naturalitate ; quz genus eft ad naturam caeli &lement, mixti; &c. Tumquia etti eadem fit, tamen in demonftrationc, vt fu. ftituit diuer(a principia, et complexas ve ritates, faltim partialiter, vt dicebamus, ergo concluliones deduce crunt diuerfz fpecici. Tandem connexio illa princinon infert identitatem fpecifica, alitcr fcientia (ubaltérnans, et fubalternatà cílent vna fpecie fcientia, quia funt connexa quoad principia ; tum quia major dependentia reper ituc in caulis effentialitcr fabordinatis, vt (unt caufa prima, et fccunda, quaminter principia commu nia, et particularia, at illa dependétia po tius arzuis diftin&ionem fpecificayquam identitatem ; idem cuenit inter affenfum conclufionis, et affenfam principiorü, et inter habitum concluf. qui dicitur fcientia, et habitum principiorum, qui vocatur intellectus; inter primam, et fecundam operationem intel|eQtus, .. 7o Secunda ratio princi. defumitur à Scoto ex Rewariomc oun rico, 9 po terit quis habere primam concl. fcietie, et confequenter babitum facilitantem E tentiam €rga illam conc]. non tamen erga alias, (icut habet; qui perfe&té acqui fiuit totalem fcientiam ;imó progreíiutempo tis poteít haberi habitus circa decimam ; vel centefimam concl. et amitti habitus circa primam, non e(t idem habitus facilitans potentiam circa omnes cóclnf. Refp.concedendo in princ. habitum illum non inclinare potentiam ad omncs fiones Dif». XIl.De$dmin, 0 .conclufioncs (cientiz, vel propter &am Jpecierum reprz(entancium   illas, && defectà applicationis, (ea exctcicij ipiius poientia ; yel quia nouis ills a& bus pecficitur habitus, qua tóne Adem eijencialiter prius erat ympo«ens ad,concurrendum, poftea fit potens: ; qua: perfect o poreuc prouenire,vel quia determinat intellectum fecü dum aliam, et aliam potendiam, vt Carec.vel quiaacquírit de nouo mod. m qucadam diuerfe tation;sà (ciplo, vt Va q. vel tandea quia perficitur per &ddiconem entitas ciufdem rationis, vt Czlefít, Jte re(ponf.non uaac. Tum quia fal-. fum eft habitum intrinfecé habere via facilitandi porentiam ctga omncs concl, nà habitus ex primo actu (ciétifico proda&us, quicquid habet virtutis,ab illo a&u recipit, (ed nequit a&us ille includes ite perfectionem omnium actuum (ciens tit, ergo nequit producere habitum in« cludeatem yim facilitandi porcenuam in omncs actus . Tum quia poteft quis poft 4» vel 6. concl. elicere erroneum actum cítca obic&üícientiz, ergo (i vnicus cf. Íet habitus omnium conci. idem habitus. elfet timul fcientia, et error,quod repu gnat . Nec valet reípó(. Caiet. quam etia approbat Arriag. non (equi repugnanià, uia non cít reípe&u eiufdem concl. fed iuer(z. Non valet, quia error, et fciétia funt diuerfa fpecies efscatia) iter diuidétes habitum in cómuni,ergo non pofsunt eidem habitui conuenire ; fiue in ordine Ad idem obiectum, fiugre(pe&u diucrforumyaliter idem habitus in duabus fjeCicbus j tum quia vt notat Greg. cit, ad-. huc eset error, et (cicotia xefpecku eiufdein ; nam fiille ralis elicuifiet loco erronei atus actum oppoltitü (cientific » vcl fi pott clicitionem erroris, mutaret. fentétiam, idem babitus inclinaretin illa oppofitam concl.vera.n, et (ic in fe c(ser fcientificus babitasjllius concl.& tamca Ademoino incliaabat in a&tü erroris op. politum,ergo eífet habitas etroncus, Ácientificus rc(pe&u eiufdem ; tua quia 5 admitteretur folum refpedtu diucr[oruayadhuc fequitur jntep:um, nam error 1;coixl, eft compollibilis. cum fcientia. prod anth   ueft.L. Au fit ha fuplow qualitas fir. 15. $67 rima ; incompoffibilis cari (cientia fccunda, ergo: habitus (cientificus primae non eft idem cum: habitu  fcicritifico fetificus prima eft compoffibilis c habitu erroneo fecunda, cum quocít incomliabitus fcientificus (ecunda ."à prima nó valet, quia etiá (i acquirerétur (pecies de nouo', non ftatim rédditur facilis intellectus, fed difficulter afentit nouz conclufioni, quz difficultas tollitur pet exercitium, fignum euidens dari nionum habitum im intelle&tu, nam habiquadam facilitas potétig erga aliquod obiectum ex frequentatis actibus dcquifira, vrinlib.de An. dicemus. Nec re(p. Caiet.(atisfacit » impercéptibile .n. eft, quo pato habitus detétminet intclle&um fecüdum vnam potentiam, et nor fécüdü aliam, (i.n. habitas potéseft perfunt fimul vnita ; qüo ipfum intelle&um tion perficiet fecüdü vltimum fuz: potenitiz? et qüo deinde omninó' immutatus perficit de nouo; et redditur potés,& per fc&us ? aliqua ergo mutatio erit in habi tu.Qd' fi admittatur noua entitas modalis,nó cuitatar difficultas, nam actus producens modum: poterat. primó acquiri,. et tunc produxiflet habitum; non modd, tamen eft diaer(üs abalio actu, ergo non poterit babere vim producendi cirdem habitum, féd ali dinerfum 5 t quia poterit quis obhuifci prima concluf. et Confequenter amittere habitum circa il lam; retinere tamen cognitionem, et faeilitaré crga alias, ergo hac facilitas erit verus habitus;nón entirasmodalis,de cu ius ratione cft, o nompollit effe (ine re y «uius cft modus. Nec poteft dici, grillud additum (it entitas ciu(dem rónis,quia fi $rius noff inclinabat potemiam ad. os, Tit poíL ea, caa fit eiufdem rationis, et vircutis, et folum difcrimen fit ex parre : tum quia fi quis eliceret actür vt 4Citca primam cocl. alius veró'cl'ée4. a6tus circa. 4. concluGiones, quorü quitibet Btynem, ifti habebant aequale tá in 5 ftameifta opinione &ta menbhabitus primi foláinclimaret in tónes formata contra ptiimá; primam concluf.habitus (ecuridi in 4. && tionis non fufficit; vt plura, et diuerfa refpiciat obie&a, fed'noua entitas, et alte Ex quibus ; dia fententia ponens habitum illi ex vai« ca demonílrarione de przdicatocopu generatum : n& praterquamqt traiftam; magisadhac refellitur, paffiones illa, vt Mcr -€ fcuntüt; fifnt diueríz rationis, et polfünthabitus fpecie diftin&os producere, ex,quod ynitz' cognofcerentur ynó müe     tareht naturam, fedomninocedée(fenty   ergo non vnum, fed diueríos producent     habitus ; tam quia falfum cft poffe vnico' a&u cognofci, vt dicemus . Soluuntur. Qbiettiones Z YNoppof. arguunt r. à fimili, nam 4 I habitus PON: nom eft ab: habitu (cientiz diffin&tus, vnde Arift.6. Eth.c.7. fapientiam ait efTe fcientiam, &c iatelle&um . Prudentia; quamuis fit circa plurima diuerfa, et fpecie diftin&a, eft vna gx Arif.cit.c. vlt.fidesinfu(a e(t vnus habites,, quamuis articuli crediti fint diuerfi, Temperátia eft vna, et ram sinis qais habere temperantiam circa ci4 um;noncirca potum, aut res vcnereas s: idé de iuftitia, et ceteris virtutibus motalibus, tiué infufis, (iu& acquifitis dicen dum. Charitas inclinat. inamorem Dei y et proximi;in dile&ionem amici, et innimiciy et e(lo (it maior difficultas circa amerem inimici ;non ob id nouus, et diftinétashabitus charitatis ponitur. Potée tia cft vna, et tamé fertac 1n diuerfa fpecie obieéta. Vnica vitionc oculus fertur in imaginem, et (i. fpecies colorum fint: diaerize -. Vnico' actu videntur fénfibile, et cómune, vt quantitas, et al bedo; illa ett sénbile cómanerefpectu vifus,quiaett à ta&upercexibilis, ifta eft proprium;& tamen differunt . In An9cks admittant 1 hcologí fpecics vniueríales rcrum fpecie diftinQrarum; iofitafferunt cadem vifione beatifica vjdere Deum,& creaturas m Verbo, per riouun manet etiam reprobata mez»pouum te(pe&tum terminationis . Et tan. demeadem rclatio extenditur ad plures &crminos,ergo idem dicendum dc habigu ' Écientiz, .(. quod diuerfitas obic&torum, et concluf. non inferat diftin&tionem fpe &ificam habituum, nam fufficit vt aliquo amodo conueniaitt in vna rarionc fcibilis .  Refp. hasrationcs petere longiore diíputationé in lib. de An. velin Theol. dií(catiendam, et pracipué an habitus, et a&us[pecificentür ab obiectis, tam formalibus, tà materialibus, vt docét Hurt. et Arríag. an (olum ex formalibus, vcafferit cómunis cum Sco.cit. pro nunc igiut brcuiter dicimus, fal(um effe,habitum principiorum cífe idem cum habitu conclu. nà ficut a&us princip.e(t cau(s actus .oncluf. ita habitus priaci p.mediáte actu «ít cau(a liabitus conclaf. Aritt, autem ; de fapientia pro qualibet faeultatc initellectiua,vel pro Metaphy(.cuAus munus eft principia aiiarum (cientiafum probare,quo fenfü dici potett fciérttia, et intellectus eminenter, non tormafiter,& quocun3; modo fumatur, nüqua vnum habitum fotmaliter, fed plazCS, vnü-veró vnitate generica, vt art. [e]. Prudentia dicitur vna ab Arift. non fpc€ificé, (ed genericé, vc explicat Sco. 3. d. :36.L. Fidcsinfafa ; ia3u/t Do&or 5. d. 23. D.clt vna fpecie, quia vnica fpecie elt ratio formalis a(fentiendi rebus fidei 'F. authoritasreuelantis Dci; non .n« a(fentitur eredibilibus ex proprijs rationibus illorum, fed vt lunt à Deorcue"fata, at (cieicía tendit in concl. non taaXüm propter principia lecundum propria "ycrítatem, quam principia habent ex cecinis, fed ét (ecundum propciamvericaem; quam ipfa conclufio habet ex cermimisalià à veritate princip illa. n. e(E. veAita$ mediata, biéc immediata ; ideo ad. amultiplicationé conc]. maltiplicaut fpe€ie (ciencia ? Meurif: camen docet fidem infufam et:à (pecie diítingui ad maltipli&ationeurcredibilium, contra DoE.ctr, ^ Temjpecantia, (i libet vnamrationeam fotmaln fpee (cam honeltatis, elt via cie et Gavplex qualitas, quamuis o5íemaéecialia fiat diucr(a ; nec noua difficolas, qa cicca ali juod: obicdiuaf., XI. Dé Sena 2.0000 eirca potum experitur dip diftin&um habitum in Nollicasey ed folum in potentijs fenfitiuis ;. nam obiecta ifta point dupliciter con(iderari, vel inotdine ad potentias rationales, et (ic meré materialia funt,quia ha potentiz (olà ratienem formalem: virtutis in'ip(is confiderant, et appetunt, parücurando de di-. terfitate fpecifica inter fe, velitiordine -ad potentias fentitiuas, et hoc modo (unt obiea formalia, propter diuer(am (pecie dele&tabilitatem,quam habent, et fic diucrfos a&us, et habitus fpecie caufabunt; quare habituatus circa temperátiá Cibi pot adhuc habete difficultatem cir» ca potum; quia nouo indiget habitay nom in volicate »fed in potécia apprehen(iuas et appetitida (enübili . Vel dicendo tem'erátiam -&-ceteras virtutes morales ere vnitatem genericam,nó (pecificá,vtpriíertim de iaftitia docet Scot.3. d.31« D.& idem de infufisdicendum, que «à Scotiftis negari f(oleut . Charitas eft vaa fpecie, quia c(t vaius ob:c&i formalis.f. amoris Dei pp (e,-Sc amor proximi. fiue amiciyfiuz taimnict non differt niti materialitecab amore Dci,vt o(lendit Sco-3« d.28. et licét aliqaa di tüiculzas fentiatuc y hocelt propter potenti un: fcafitiuamce iracibilem ; vt de cibisd ximus. 74 Potétia e(t vas, quia. non (pecificae tur à quolibet obte&o inadze juato . fedi ab obiecto adz juato, cá (it vniueríalory. et vniucr(alius refpicirt obiecti, non (ig habitus; aliter vnus da zctur rcípectuomn:ü adbud, ficuc vna potentia, vade mcdiaarrenet vià inter potentiam, et a&tü z nam potentia eadem numero poteit ini plures-actus (pecie tendere ; aétus ideor numero in vnum. nuincro obiectum, at habitus idem numero ; et Gmplex io plares con(iniles: actus. Oculus nonvnicaLus viüone attingit colores imaginissfed pluribus,tigaum eaidens,quó plutesfunt co digeteyvt imaginem: pro fpiciat. Quantitas ab oculo non vidctur propria tpecie.  (pecie coloris, vnde (e haber qua obiectum materiale.Species illa yoiuere 1o [i adactezentur non valeret patie lass Nara 85, quia (peciesille cllenrà Dco infufez, at habicus quia generatar ex actibus, nó nifi in fimilcsa&us à quibus producitur, potelt inclinare, et quia a&tus/pecie diftin&i habét diuer(as fpecie a&iuitaces, vtiam tam eft, idcirco non poffunt dati habitus ifti vniuerfales. Beati (i tena&ibus, vt probabiliter docet Scotus 3. d.14.q.2.argumentum non vrget ; fi veto vnico a&u, vt ibid. afferit Do. et q. 3. prol. Y.& 1.d. t.q. 2.ar. 2. dicimus crea turas effe obie&a (ecundaria, et materia,non primaria, motiua, et formalía, cognofcunturj.n. non fecundü proprias cui, et in (eipfis, fed (ceundum cla. ritatem diuine cfsentiz, idco nen eft pa. ritas nam loquimur de obic&isformalifpecie diertis ; et fi valeret, probatct etiam vnicum habitum eíse omnium crum, ficut vnica vifione beata videri pofsunt omncs creaturz po ffibiles. Tandem eee de rclatione eft falfum, yt diximus difp;S.q.6. art.2.   €  anat ratione; T quia fcictia cft vna fpecies qualitatis;fed nulla fpecies eft cx plutibus fpecicbus cóftituta,crgo nec (cientia, ma.patetyquia re&e infertur babitus cft vna [cientia,ergo vna qualitas. Tum 2. fcquererur, babitum.de ente cteato poíse perfc&tiorem efse habita de Dco,namiíte Git vt decé;illecontincat viginti habitus particulares, quorü quilibet lit perfc&us vt vnii, includet vi» inti gradus perfcüionis, ergo pfectior, Tum 3. qui acquifiuit habitum circa. primam concluf. facilius deinde cognofcit fecunda, ficut (ciens vnà cantioné, facilius canit caeteras, ergo idem habitus. inclibat ad actus dineríos, nam habitus eft Lacilitas. Tü 4» per rónem formalé fübie&i demóftrantur omnes paffiones de ipfoscer2o vnicus habitus harum paffionü, quia vnicum obiectum motinum, et formale, Tü 5. habitus ifti (ecundü nos (unt diuer(z qualitatis ípecies, ergo séper etit verum dicere (cicntià c(se vnam fimplice qualitaté . Tum 6. fi (cientia totalis efset quid cx plütibus aggregatum, ergo formaliter eíset relatio, et ordo; quod eft fal (um. Tandem eadé (cientia eit contrario1 na. V: de fcientia par tiali, et vnius concluf.& de vnitate i: ecin.fccay& dc iftare&é infertur,quod iit vna qualitas (pecificé,non detotali,& vnica tcobie&iua, qua folam dicitur vna gene ricé vt art.(eq, Ad 2.habitue de ente crea to femper crit imperfe&tior obie&iué,li«cé intenfiud vel extentiué fit pei qp non implicat; tum quia illi viginti ha«bitus non conficiunt vnü thin bitum,vt viginti, fed (unt plures habitus, vt infra. Ad 3.qui acquifiuit habitum pris. mz conclauf.tacilius cogaofcit ceteras ná pet facil icatem incli, in ad cogni quo modo cófimiles proprijs atibus, nàidé habitus per concomitantiá iurat po« tentia ad cliciendos actus alterius ronis, quatenus i (ti conueniunt in rónc genericum atibus proprijsillius habitus, &c quó magis actus ifti conueniunt, có ma« gis habitus iuuar ; icur exercens actum vnius virtatis, facilius exercet actü ales riusyquia per primum affucfit obed;re re&z roni, et bonum honcftum amare, in róne actus illi conueniunt ; et cómit. tens vnuni peccatum,promptius aliud càmittit, iuxta illud J45y(Jus abyftum inua cat,quia per primum peccatum fic proua« prior ad afpernendum rectum dictamen, 4. iam diximus fupra, in cafu quamuis fit vnum: obicéctum formale rcmotüai s . f. definitio fubie&i, proximum tamen.f; principia demonflrationis, funt. diucría ; tum quia ipfamet definitio aliter fumiturin vpa,ac inaliademonfiratione,.f.in vna, vt eli cau(a virtualiter cotinens vnà paffionem  inalia vt virtualiter continés aliá, bg eft aliquo modo diueríaratio   a formalis caufandi-Ad $.non negamus has bitus formales, et partiales eí1c timplices qualitates fcd habitus totales, et genecis cos. Ad 6.1i per (i tit agaregatio, et ordo patualiuim habi« tuum concedimus (equelamyattamen cá« muniter vel füritue. pto habitibus ipfis, velpro habitu generico coti» nente partiales, vc explicabunus att. fcq. idcirco ncg«(eq. Ad vlt, oppofita Peut bY t uantur,etgo,&c1 deerminaà   tionem illatum, fed perfacilitae. indeterminate adactusalis   I2 x ad candem fcientiam, non quia cadé fpecie ". ri fic qum » (cd quia (cietia i$ habet explicare omnia, quz adiaarcem aliquo pa&o funt connexa, przci" pué in cognitione, qualiter fe habent op. pofita nam vnius cognitio iuuat ad coghitiomemalterius.    26 Tertiopro media fent. arg.pofsüt vnico a&u omncs paffiones fubiecti per definitionem demonftrari, ergo (i fzpius iterctur actus ile, generabituc vpius hsbitus inclinans n omnes paffioncs (ubie&i ; coníeq. patet, Quia fi vnica eft cauía, vnicus quoq; erit effe&tus ; antcc, prob. ficut pot deomnibus przdicatis quidditatiuis confici vnica propofitio de prz-dicato copulato; dicédo, homo cft fübftaritia corporea, animata, (enfjtiua y rationalis, quz vnico a&u cognofcetur, ita poteit de omnibus predicatis in quale accidentale infeparabiliter, vt fuot paí fiones, confici vnica propofitio conftans .ex prz dicato copulato, et demonflrari nitionem de (übie&o, v.g. omne animal rationale cft rifibile, difciplinabile admiratiuum,&c. homo eft animal rationale ergo eft rifibilis difciplinabilis admiratiuus, et c. patet paritas, quig nó minus pre dicata Lomderi Um noftra (ententia diftinguuntur à (ubiecto, quàm paffiones .f. formaliter. Refp.neg.antec.& ad probat. neg. paritas,quia etfi przdicata quidditatiua formaliter diftinguantur à (ubieGto, attamen funt talis natürz, vt integrent vnam rónc formalem completam ; hinc quamuis fciunctim confiderata explicentur a&u fpe cic diftin&o, non tamen vc in vno fubic&o vnita intelliguntur;non (ic pa(Ti oncs, quz mogis formaliter diftíngauntur à fubie&to, quàm przdicata quidditatiua ; etenim pulos fimul fumptz non fa. ciunt vnam tealitarem completam,& cófcquenter non poffunt vaico a&u conctpiyfed potius plurib? a&ibus ficnul, vndé non cft vna demonftzatio, fed plures,nec vicus gencrabitor habitus, fed diuerfi. | ARTCVIVLS Ill. /. Qualis fit vnitas Scientie totalis. 177 auimus hatufq;dari diuer. fas totales cientiasyq  fint | died vnas (imple habit res, quot funt concluf. :n vna cotali (ciétia demoltratz ; videndumre(tat, quo pacto ííti partiales habitus cóflituent.voá fcientiam totalem. Aliqui, intet quos citàtur Nominales, docept partiales habitus v. £g. Logicales vnam Logicam conftituere tolum vnitatc agaccgauonis, ficut plures lapides vna cumulum faciunt . Ab his parum diftat Hurt.difp.1. Met. $. 190. et (eq. afferens in (ciétia aptali dari tot habitus omninó difpatatos, quot (unt fpecies fpecialiíTimeg in ipfa coliderauz,& omnes i(tos habi:us tntegrare (cientiam totalem per ag« regationem. Quidam vero fuftinét hos »abitus vnam [ciedam totalem fpecie infima componere vnione per fe, vel in eífe Phyfico, vel in eífe artificialium, quomodo lapides,& ligua, quis in effe Phyfico fint diuerfarum fpccierum, attamca vnam domum coa»ponunt, quz in gene. re artificialium erit vnum | per (c artifi€iale in fpecie infima, Dicendum eft, fcientiá quamlibet total& cffe vná,non aggregationc, aut vnione per fe Fhyfica, fcd artificiali, quz tamen non erit dicéda vnitas fpecifica, (ed potius generica»ita Scot.cit, et pracipué 6. Met.q.1.cum Scotiftis; prob.primó, gp yna dicatur non per aggregationem; tum quia partialia non conueniunt in obie&o rorali, et adequato, vt lapides in cumulo,fed aliquo nexu per fe, ergo fcien tiz ipforum non conttituent fcientiá totaléjque efl de obic&o adzquato, vt a2grcgatione quadam vnitz. Tum quia non daretur ró,cur v. g. primo Metaphyfica, vel Theologia ante ceteras fcientias non addifcatur, et cur Pbylofophia ex coclue fionibus naturalibus, et logicalibus, vcl non integretur (icut pas rum refert, qy cumulus ex his, vcl allis laconfiruatur, co quód (unt accidétaliter ordinati. Accedunt fpecialiter cótra Hurt. tationesquibus q. prz cart. vir, eftendimus inferiora in eile (cibilis potius ad (apcrioga reduci, quàm € contra. 78 Secundo, quàd nó vniaotur vniore pet fe Phy(ica,prob. quia lec vnto velt fct ex au; et potétia, et hzc n6 ca Itin ter qualitatis fjecics perfcétus j« có, lel5; WX «UV. A: LE T Wu [nag ^M. MO nd proe e 879 . Dif.XHL. De Seintia. 000 "Y (rir id E quiliber,velfalim maior pacs habituum poffint prias, vel: ius'alio acquiri ;& quando vna conclufio ab alia pendet, non: eft dependétía i ages cauíz rmaterialis, et fubie&iuzs, fed potius in genere cau fz eéfficientis,ergo idem de illarum habitibus dicendum. Vcl hec vhio effet intenfiua,& hoc non, quia lícét poflit.qualitas: intcndi,nó'tamen per gradus alterius fpe: cici vt calor non intenditur per albedinc, fed per aliam calorem'eiufdem fpeciei ; ifti habitus (pecie diftinguuntur. Vcl tàdé cffct vnio cxtentiua que nequit admitti in rebusfpiritualibus, quz partibus extenfiuiscarentytum quia partes extéfium $üt ciu(dem fpeciei; et candem prob.quia actus, cx quibus geserantar ifti habitus y non (unt enione per fe phyfica vn ti . Tertio ; quód hibéant vnionem per fe in genere artificialium ; patet ex füpradiétis, nam predicamenta rerum dicuntur quadam opera artifieiof1,co qu'a (é bubent vt man(rones quada, in quibus fpeeiiles rerum feries fao ordine collosantur, non totaliter hominany arbitrio, fed fundamento, et occafione ex rebus ipfis defumpta, ita de (cientijs dicédum, quód Logica v.g. dicitar vna totals (cienria, quia ex illis partialibus habitibus conflatur debito ordine dilpofitis naturis obieétorü Logicalium fpetaris, (i cat domus efl vnum artificiofüm opus, non tozaliter hominum arbitrio confita ctu ed habito fe[pectu ad conditiones partium, ex quibus conflat, vt grauiora deor(ui, leuiora furfum difponantür, qua ratione ncxtt quodà naturali dicumtar inter fe. » vnita« Ceeterum non dcbet haic vnitas im £eueie arcificialiem fcbiliomy dici fpecie ttim totius [cientiz dicitur vnum, et opus quoddam artificiofam in gcnere (cibiliü, et tame noncíl voum vt hic vmtate. » f; ceifieagfed potius ecaericaynée obiccta parcalia ingeaere Icibiliüm (e babent vc numero di laj ergo idem «de hibi. tatem ab obicéto defüpiat ; quanuris boc po [Tit reduci ad qutt. de nominc. fas;necpoteritaWi gnari, quinamhabius ^ 7 sheer ii, cm a&us, cum: 7, mam fit fundamen ifti vniri d tia, et due pacto!, vel fpecie. Sco.in Met. cit. quodi fcientia, ita fe habent; cmd esee ipfius poffunt ill i ele babA paffioied cel fübiecti; aliqua veró potenti in vno communt, et € uidditatem iplius non poffunt : emonítrari paffiones, (ed bene continctur potentialiter ratio ad demonflrandi paffkoncs illas dc, fubiecto; ita fc habet genus, qu liter cótinet proprias patfiones,qe de ipfo per fuam quidditatemd, tamen palliones inferiorum 4 cierum nonnifi porenrialiter, v. g. rifibi tinct, quía fic cóntinet füb: fe quidditat, per quam rifibilitas eft dem, quz continentia veré habet f damentum inre. S. PRO 8o. Q.ioniam auté ex cominentia aliquorum, yt diximus, fub aliquo coma;uni fumitur vnitas (cientiz ;(equitur, inquit Do&tot, quód triplex habitüs pót inaliqua fciétia affigoari, vnuseft habitusfor malis, et veré (Cicniüticus, qui formalit inclinat in cognitionem alicuius cont tualis, qui folam virtualiter ett fcientifi. cus, quia formaliter nó inclinat in cognig tionem conclut. fcd alicuius virtualiteg continentis paffiones de ipfo demonlt rabilcs, qualis cfl habitus cognitionis quida duatisfubie&ti . Terrius tandem dicituc potcixialis quia porencial;ier inchoat &g in cognitioncin fciéuficam, naa tormaliter inclinat in cognitioné alicuius quide ditatis, et cx hoc virtualiter inclinat im Cogu;tiontm proptiasum pa(fionum, et €ü hoc poteniialiter quoq. irklnar 10 co 2. gniuonem paztitonum inferiori de ipfis Ter proprias rationes deimonfirabilium, formal, feu concluhionis dicituc vnos vaicate fpecifica;tàco inuin(ccas quam cx trinlcea,& obicctiua : licüt vna Ipccic 471 0 Dig De. ie eft conclufío (cibilis:at habitus vir'tualis dicitur vnus vnitate fpecifica intrin fece,obic&iue tamen, quia obiectü virqualiter continet plurcs cognitione fpe&ic diítin&tas, quamuis in (c eet. (pecies jnfima, dici poterit vnus vnitate generis ; et tandem habitus potenuali quia communior e(t jccit minus vnus .f. vnitate generis remoti non dicetur auté ynus vaitatc generis per pr2dicationem, itant fit genus de illis przdicabile in gd y quia habitus quidditatis (ubiecti eft omninó fpecie diftin&us ab habitibus cócluf. fed folum per virtualem continentià plu. rium (pecie diftin&dorumquó ad cognoijitalcolligitur etia ex. 1.d.5.q. 7. in fin. Dices,ti obie&um eft vnü [peciequo modo fcientia ip(ius potc(t elf. má gu faliffimo, puta de ente folam, non dcícédendo ad infcrioragquo pacto fcientiaipfias erit vna genere proximo; fi obicctü xft remotiffimum,& communi flimam ? 7Refp. ex Sco. r. cit. quod (pecies fpeciafif[ima;quamuis fit vna fpecie infima, tamen virtualiter includit plura fuo: modo . iftin&a fpecie,& con(cquenter fe habet caufando veluti qnoddam geaas :idcir«o habitus quiddicatis illius poterit dici "?nus vnitatc. gencris próximi incaufando, et virtaaliter continendo plata fpecie dillin&a . Ad 2. fi valeret, concluderct €ognitionem vnüierfalis non debere cíle Hen fpecie, et numero, fed gencre, vel ecie tantum; quaré diciinus, vnitatem obieGiuam,quam habitus umit ab obic. &o,non effe inttinfecam, fed exccin(ecá tnde non neceíTarió cade dcbet effe vni tas (cientia,S& obiecti fed fufficit, vt aliquomodo fpecificetur ab obiedo : et ia in cótinendo virtualiter proprias paf ones codé modo fe habent omnia obte€, fiue fint communi (Tima, tiu fpecies infima,vel mediz, eodem modo quoq. fpecificabumt vnam (cientiam, quod (it vuiüsgemeris proximi: tum quia vnitas genetica obicGi eft vnitas gencris in pratdicando;at vnitas (ciecig eft vnitas. per ContiDen:iadse mere eese et li crit dealiquo vniuet &o 1 atn VASTI( dána t 1 /  De fubalteratione fcientiarum ; Antur aliquz labordinatz, aliz verb omninm. difpatate, it dignofcentur ex declara tione illarà,quie .n.nó habét códiciones fabordinatarum, di(parata dicétur : hzc. igitur (abordinatio nuncupari folet (ubal ternatio, qua vnam fcientiam fubalter« nantem denominat, illam .f. fub qua nitür alia fcientia, akera denominat. (ub« alternatam, qug fubalternanti fupponi« tur, Ad hocautem vt aliqua fcientia teri (ubalternata dici poffit,tres requirí tur conditiones fecundam communioré fcntentiá, prima, vt fubalternata habeat proobiecto aliquid contentum füb obiefübalternancis : fecanda vt fupra hoc obic&tam addat differentiam accidentalem: tertiavt fua principia demon(tcentar in (cientia fübalcermnte. Si vero alie a(fignantur conditiones y velad itas reducuatut, vt quod (cientiai fubalternans demonítret propter quid y fübakecnata demonttret. qui4, quod fus bic£tam (ubalternata (it partim-idé, pat tin diuer(um cum fub:eéto fubalternanz tis, et limilia:vel non (unt neceffacie códiciones:, talis elt conditio aí[ignata. et Dur.q.7. prol. n. t t. quod .(. finis: (ubalternata peadeat X fine fübalternátis, haeo proprié veci (icatur. in fci&dijs pra&icis,quando fubiectum vnius fc habet vc initrumencum » vel vt mcdium ceÍpe&u (ubieéti alterius,vt £rz num c(t fus bie&tum, et finis iniin(ecus frznctaóbiue, quz (übordinatat eque(tri, cuius finis, et fübicétum cít cqui dire&io, ad. quam fcenum inferuit ; at i (peculatiuis non nccetlario requiriturjnam inufica eft fci&tizad inuicem | arithimcaeg fubordinata,& ramen obic-... &um illius nó eft propter obic&tüilt ius 'olíct tamen hzc conditio ad bonum (ea. :. um redaciyfi per ipfam dependétia prins cipiorum fubaltermarg à principife fübalternamcis detuc intell gi ..  dHas ergo tres conditio | nes declatare de "tt M, beuw$e c vs uaf T. De fulalurnatofe fete. ednL $15 .ARTICVLVS Explicantnv prima du& conditiones. Sa £^ Ítca primam conditioné nor eft 4 multun aer X arae ora conueniunt obie&um (abalternate deberecontineci fub obie&o fübalternantis, quatenus fi fubalte tcicm aliquam mi comtenplandi up gehe fubernantis, tanquam fpecies fub genere contincbitur,ve] fi idé omnino obiectum detat, quia tamen (apra illad addit differentiam ali acccidentalem,. vt dicemussadhuc cotirteri dicetur fub obic- fi Yr Re o bus, v.g. vt fic, erit ub homine contentum ; et hac conditio afi gnatur ab Ariltor. I, Poít. 10. et 30. vbi docct Arift. obie&tü fuübalternantis debere aliquo pacto effc idem cum obíc&o (ubalternatz ; et ratio ipfa (aadet;quia omnis conditio fcientie pracipué ortum ducit ab obiecto, ergo fj vna (cientia altecí (ubalternatur, et a5 i det y neceffe erit obic&a illarü vt [ubalternata adinuicem, et ordínata. » fe habcant, qua rationc vt notat Amic. tra&t. 27. difp. 4,3. f.dub. t. cotra Ca- ict. bec conditio nó erit accidétalis fcié- tiz fubafterne,fed de per fc requi (ius, fi- €ut ab obiecto principalius fcientia fpeci ficatar«Nec eft poffib;le,cy affecit Caiet, dari polTe (ciencias fubalternas ratione principiorum, co quia principia vnius à principijs alterius pédeát, et quod dcinde rion adír (ubordinatio obie&orum ; erc- fim principia (cientiz in obiecto includü tur, vt diximus queff. preccd.ergo depé- dentia principiorum, a dependentia oble €torum trahít originem « Soldm dubitaci poffet, an ficut obic- Cum /fabalteraz incóplexum(de quo Io eti fumus) debet effe aliquo modo idem €um obicéto (ubalternamus,idem lit di- &endum de obicctis.complexis.(. de con- Clufionibus;itayt tài fubaltetnans,quani ubalternata (int de 1j(d& omnino conc. fubalternantem, et fubalternatam in hoc morifiratione quid hec vcro de- mon(trarione quia, Lopes  83 Oppefitü eft verius cum Scot.q. 3; Brobim nc, et 3.d,24.0. 1. A.& H.quem cr omncs imitantur .f, quód necctla- rió diuer(e debent effe concl. viriu(qac quM probat ;quía,vt dicemus, principia ubalternatz fumuntur à. rnancc, quoniam ab ipfa gre ea clafionesipfius, et vbi delinit fi - nans, ibi incipit fübalternata, onu queunt iftz (cientiz de ij(dem effe con- cl. Tum quia eadem fclentía poterit füas concl. vtraque demonftratione demon- ftrare,vt docet Arif. 1, Poft. 30.ergo hec differentia non confliruit(cientiam (ub. alternantem; et fubalternatam, si ponit inter has (cientias ; quod exemplis confirmat, nam fcientia maualis a(trolo- gia (ubalternatur, quia illa per experiene tiam nofcit coniunctiones Stellarü in fi- gnum tépeflatis,vel ferenitatis, hzc ves rÓ per proptiam caufam,& à priori; Ma« chinatiua ctiam Stercometriz (ubordi- naur,quz .f. agit de corporibus. folidis s et taincnilla experimento percipit con- ftrü&ionem zdificiorum, hec per caa fas. Kefp.etiam Arilt.ibi docere hic dif- ferentiá in cadé rotali (cictia reperiri pof fe; ideoq;neg. cófcq.& art.(cq«magis ex- plicabimus,quo pacto intelligatur ibi A« rift.& Q fit huius conditionis intclligétia, Secundam conditionemaliqui negát alTecentes differentiamgquam addit (übe alcecnata (ipia fabalternancisobie&tums debere effe effentialem, aut faltim paf fionem infeparabilem, citataé. przcipuà Sonc«4. Met.4. 9.ex his vero, qui hác có- ditionem adimittunt,eft Zab. lib, de trib, .c. 12. Smigle.difp.17.3.8. do- centes. banc accidenialem  diffescotiam faperaddiam non habere rationza pat- tis formaits fübicétis Kid materialis; v« gs eikc toaoc.um,qua cit diercaria à muli- ca füpra nuaerum addita, inquiunt non clic rationem formalem obieósi mufi« €x., [cd materialem. 84. Diédü eft cam eommuni diffecé» tim (apcradditaa non elTe etientialem, nec pa(Iioné.n ; fed meré accidentaleimn, et (c habete vt rationem £ormalem, non materialem 5 ita coliguog ex  - £ite 5 c og2à Coo Dif X HEC DE Sentia C pas rima par, quod fit accidentalis d;fferé pee ex cif. fa pecit. vbi habct, gy obiectum fuübaltermatz: debet effe ake- füm ; quod cft accidentaliter differre ab obiecto (ubaltermantis,ná differentia ef- fentialis facit aliud, accidentalis facit al« terum, vt dicitur cap. de differ.idemy col- kgitur' adductis exemplis ab Ariflot. düs 'Fum quiapequit effe c(fentialis ; nam (ic omnes Ícientiz. deberent dici fübalter- nace Metapbyfica ; tum eriam quia füb- akernata non depeaderet à fübalternan- te,nam baberet propria principia imme- diata, et per (e rota, abíqueeoquód à fübalernantc rectpiat, quia paffiones de illo obiecto demóftrabies adasquaté dc- penderem abillo cum tali differentia, v. g-Ieicntiade homine habet propria prin- eipia immcdrata,non probata in alia fcié 1i2, ni nifibilitas adaquaté, etprimó ob :s«uidditate fluit; confequens au- tem ett talípm,quia fubalternata ita pen- det à (ubalternante,vt bac praciía non ha: beret, vnde (üasconcl. probaret, nec cffet (ientia  ettandem non cffet (cientia diftin&ta à fübaltermante, (cd potius cum jlla vnam totalem con (titueret fcicntiamy ficut (cientia de fpccie; v.g. de demólrationc vnam logicam totalem integrat cü: fcientia de (yllogifmo, etfcientia de celo: eim (ciencia de corpore naturali. Neq; poteft ce patio, nam vt notant Compl. etau. hicad: candem (cient fpe&tac fubie&um con&deraze etpa(fiones fubiedti, ccgo fubalternans: coniiderabit Obicctum. vt. ft (ub illa pa(lione fupccaddita. à (ubulernata, etficnon dittinguercarur; cürquia ideo'Sonc.a(Terit hoc, wt Áaluarct vanitatem per fc obiecti fubit, cmt paffio (it magis minteca (ubiectoyqua aecidentalis diffecentiayadhuc non facit vmm. per fc, » «um lubic&o:, quia eft cxtra ciusquidditatem, crgo ftüflra eecedit. Sonc. à €ommur (enient. iod 85 Secüda pars;quód fe habeat vt pare formalis, nom materiulis; pcob.d P. Fabro: Thcor. 1 2.quia quód fe habet vt conttaKns,& alteri aducmens iamiconftituto, "mequit e(le pars mater ali$, fed formalis, »9»oXcadinus dip. 6.q-3. differentia à fübaltetnara füperaddita vi 2/ effe fono rum refpecbu numeri contrahit numer fpecialem co(iderationem, vbiab A-. rith. vniderfalia$ contemplabatur, etity toto.f. ininumero fonoro, non'nu« meru$ intelligitar adueniréfonoco ; (ed^ foriorum trumero;ergo &t. T ü quia moiderandi (e habet vt pars forma lisjnon materiális:hzc differentis fe ha bet vt modus confiderandi, (ub quo (ub alternata speculatar obiectum subalter maotis, er$0 &c.   a» Contra t parten toncl, arguitur, eo quia diWerentia illa cum obie&to facit vnuni per accidens, etaccidentaliter dicitur de obieGto;at q. 2.art. 5. fuse oten dimus non pofle dari scientiam de ente. per accidens,nam przmi(fz demonttra tionis debét eife per se, etpropofitiones de ente per accidens formatz: nori sunt perse cx dictis ibid.& 2.p.Inftit.traQ. 1. c.2. T quia scientia subalternans;& subalternata non nifr accidentaliter differrent, ficut obie&um illius accidentalitetdiffertet ab obie&o i (tius. 86 Mesp.cóiter à DDünegatibus sciétiam de ente pec accidens. quam respósz optime declarant Compl. disp. 9. q.. 1 qobiedtum, etdifícrentia accidentalis superaddita poffunt müftiplicitet sumi, vel vt vtruamque' in recto, etz qué cóftietunt aliquod tertium, etlioc modo. aom pertinent. ad scientiam ; quia non faciunt vnum per sc ; vel quia vnum fit pec sc conlideratum;alítid vcro per accidens,. etncque taliter spe&anr ad. scienti sub akernatam : nam vtrümqne per $e consi. deratucab illa, aliter quta quod eR. per sc,potctt c(fe ine co', qdod eftper acci denis, poterit dari sciéuia subalternata (néaliquo illorum: qirod per accidés confideratur, vt v. g. mufíca fine mumero', vel (ine sonorojquod ett fatsij, cü vtr üq.. per sead muficaem pertineat; tertio pos$unt confiderar?, quatepus vmm ctt dc ratione alterius,non imrecto, scd mobliquo, etlioc modo e^ nie con. templari2]uód exéplo manifcttacur:nau vui ducc se, vt cindir ab Bar rhonia,spe&at ad. P6 ys. fic nuincrus secandum sc ad Atícdlnet.ac 1i contidere[2 D » » Tyr Quai IP. De Suba lternatione fcientiarüm.cofrt.I.  873 &ui (onus inordine ad harmoniá, etcen«eatum;fic dependet à numcro, qui fc ha bet vt principium, etradix ralis concent0s,& in hoc fenfu vtrumque confideraturagufica ; quo pa&o obicctum fubalrernatz eft entm per fe quia vnum per fe in rc&o confiderat, f mufica fonum larmonicü, numcrum in obliquo vt prin.Cipium,cau(am, etradice (onus harmoanici ; poffuntque de ipfo formari ptopofationes per fe& paffioncs demonftrari ; A& cum diffarentia füperaddita pradicatur de obie&o (übalternantis ; vt fonorü barmonicé de nnmero fit propofitio per fc [altimin quarto modo, quatenus cffc4&us per fe. pradicatur de fua cau(a per fe,vt cum dicitur volütas vult;quod fufficit ad rationem (ciemiz faltim mon riotofz. Ad 2. dicimus, nó cadem diftin&ionc diftingui debere fcientias. inter Ícsac obie&a,nam fcientia de fubftantia, pin icm genetis » &« tamen. op iffeiüc plufquam senere ; ratio uia non inerinfec,edextcinleee ciétie penes. obicet: DUM MDUA. 3 suamuis crSo obie&ailla in efleretper accidensdifi, álioguantur,.atramen in effe [cibilis, (cu wt per (e conliderantur à. fcientia, (uffi«funt ad caufandas. [ricos pecie clentalon feditlndtas Ex quibus eguitur, non quamcunque aceidentalear di£ferentiam fü prem cuicungne obieio fufficere'ad conttitiendam fubalternajám [cienuam,, alitcr dareter fcientia de namcezo colorato, de linea alba  &c, [olm illas qua: pé: e rejicit obiem fubaltcen vt principium, raicemyalicuius effectus, Idem quogj dicent . ira y. cec di v vx |  £p TOUS AS OREEMI De alternata evt fic pertinet E Aa 5 Dam yea evo gf phyf. fed En » Yt fit per angulos ie&tat ad per(pectiuam,qua ratione dependetà linca, quia anguli cx lineis tanh ex principijs conflituüntar, 9 contra fccunda parte arg. ierentia illa cflct pars fore ternatio fcientiarum ab 1pfà ficut à principaliori,& fic xinctar füb rc naturali, ficut etviína us vero, etlinca (u b re Mathematica, (cientiz de ipiis potius Fhyficz, quàm Mathem. (ubaltetnaicc tur, Tum 2. quia. fübalternata diff.cc 5 fubalternante, quiailla applicat ift ius co «lufiones alteri materizvt v. g. uia demonftrat partes circuli difficilius copulari, quia maximé mter e diflapt hanc eandea demonttrationem confici chitugia, led inalia materia, quia confiderat cizculare vulnus, non quem cunq; citculum, cum ergo ratione materiz nbalternata diíferat à fubalternantc, differentia, quam addit;erit pars matetialis . Tum 5. quia fübakernata nondemonftra: pa(loncs cx natura, etprincipis illus diffecentiz, fcd potius ex natura, etprincipijs obic&i dubalternantis, nam principia à fübalternante defümit er go potius obicctum ctit ratio formalis, uàmillud additum, Tum 4. idcm docct ift. 15. Met. fum. 1.c3. diccas eadem Obicela 7atjode barmonica C7 per[petiiua eft s entra namq. prout »i[us  velpro wt vox [pecalatur, verum prout. linca f nugneri at bac propri lorum pafut. pouunc, mixti generis inter mathématigas Vnpowitnaeies tois ia $; dicumur amen potius ernatz aem. Ja (abiectumapapetial c eft ides cum pbic&o iftius, € (ubic&tum formale osuem ut sies miutetr rae vrá fubiccto, materiali. tauquam ipio "Leiénris mper enda e icis Acientjs,vt caum principia [RAN (rimi y S 3 patebit ex feq, art. Ad 4» Arift. (olum 1b: docere muficam non conti vocem vt fic, (ed vt applicatam » Ícd wt dcpendentem à numero tanquam à prmcipio ; vade docet voecm, et. ya tic paffioncs numeri, etquod potius mofWam íent. quamais oppofita (uam habcat probabilitaem.o . "Hr T ET 876 Difp. X II. Tertia conditio declaratur, $8 Egàt aliqui hác cenditioné cfN Íc Secifra quía putác fübetTternantem, etfabalternatà efie de. 1jsdé concluf.& folüm differre;quód (ibulernans iilas demóftrat demóftratione propic? qid, fobahernata veró demonftratione quia. Communiter tamen conceditur bzc conditio, quód fubalternata (umat principia à fübalrernante ; fed diffc«unt DD. nam aliqui volunt effe omnino eadem principia vtria(q,yt Mirand.com. Log.ícc.4.ali; vcró docét effe diuería, ita «t principia fübalternatz fint conclafioncs demonflraue in fübalternante, inter quos eft adhuc diffidium, nam quidam putant non efie ncceffarium, vt principia fubalternatz (int cognita vi fübafternantis,fed (afficere fi experientia cogaofca tur, et quod fübalternata fcíat refoluere fuas coneluf.in principia caenite per fenfum; citantur Dur.q. t. prol.n. f2.Gillios lib.1.trac. 6. Alij dicunt fatiseffe, vt habens (übal tornei cognofcat illa princiia per fidem, et ex au&oritate habentis ubalternantem, qui euidenter cogno (cit illa principia ; quare in fent. i(torum, fi quis non haberet (cientiam fubalternantem, et confequenter nefrírer euidenter concluf. quz funt. principta fübalternat2, crederet tamen illa principia yt vera ropter authoritatem docentis, vel renecuidenter fcientijs illa per veram fcientiam fübaltegnantem, adhuc ille di«cremr habere fübalternatam fcientiam, licet fubalternante careret ; ita yeriores "Llomif: vt eft. videte apud Complut. ry art Io.de den 16, dtti.3. andem alij requirunt. vt he principia fint nota habéti rol bui ere alrerpantis in eodem intelle&tu exiften' &is& fi nom haberet fübalternantensnulle pacto cognitio concluf. fubalternatz poffet in.illo dici fübalternata fciétía, (cd potus T ita cxpre(féDo&or q. 7. prolin fin.& 3.d.24.5.ad 1: pro 1. opin. quem prater Scot. fequütur Aur. Greg. Gab.Dur. Argent.in prol. fent. Vafq. 1.p. difp,4.c. $e 6. Val. ifp. 1s q. 1, pun. 3« " X ooet (GE. T De Sentia. 2705 Mol.ibíd.q. 1.72.0114. Met.q. 9. Suas tez d. 1. Mct.fec. $.Coaim.Morcif. Blanc, Auer(a, Amicus, Ruuios hic et alij. $9 Dicédü eft,neceffarió fubalcernatá debere e id Íuà principia a fubaltermante cuius für conclafiones demonflratz, et in eodem iniclle&u conacnire debere vtramq;(cientiag) aliter fubalternata non cliet fubalterna fcientia, pc primó quod principia à fübalternante fü(cipiat,tum quia dependétia Ícientire róncobiedtiarguit dependentiam tn primncipijs, quz virtualiter in ob/e&is centinentur. Tum quía fi fubatterrans,& (ubalternata effent de :jsdem conclution. fed ab illa à priori demonltratis, ab tfta folüm demonftratione quia, fruftra dae rctur fübalternata fcientia,fi de cadem te haberetur alia perfc&tior.F.fübalternans,   qua procedit demonftraione propter quid ; imó omnis Gcomera effet perfe&é per(pe&tíaus, et omnis arithmeticus perfecte maficus, abf; eo quod petípeGuam, vel muficam addi(cat.f. (ctenti&m illam à pofteriori. Tum quia (ubaltetnans,& fübalternata differunt obiedtis ergo,& conclafionibus. Tum quia fubalternata quó ad cognitionem quia,& per fenfam non pendetà (übalternante ergo nulla ctit fubotdiatio . "m Secundó quod hzc principia fübalternata fint concluionés fubaltermanris, non cadem omnino vttiu(4; prob.ex di&o Scoti ab omnib.fere recepto,quod vbi definit (ubalternans, incipit fübal« ternata, fcientia verb quacunq. delinit in concluf. ergo conclufiones fubalternan tis erant principia (übalternac. Tà quii fi eflent cadem príücipía,ergo cardé come claf. ergo nnlla Pies tias. Tum quia hoc pater exemplo, ftrt Perpeáida v.g.demon(trat remà minotem apparere, qüám fit jn fe ipfa, hac dcmonftracione, res vifa (üb an gulo magis ptotracto videcur füb angulo minori,& minorapparet,resá longe vie a videtur (ub anguió magis protra&to.» ergo &c. principia Büius demonttratio" nis nàfunt principia Geónetria', imó po tilis concluJiones, nàm Geomerría démó fitat maio. quia fincz ab cadcm báfi pro. tacta o inter bas fcíeme e . i E) IV."De jubaliernatione [cientiavum. c/frt.11, 4fractz quà priusconiunguntur, efficiunt maiorcm angulum; quo msgis protrahü tur, có minorem cauíant angulum, res. à longe vifa videtur per lincas magis protractas, ergo per minorem angulum videtur, ecce quo fübalternans probat, et demonftra: principia fübalternaiz . Hoc aürnon eft neceflario intelligendum de omnibus erincipijs, ficut ncc fufficit, vt vnum, vcl alterum principiom demonftrctur à fubalternante, fed requititar quód principia fubalternatz pro maiori patte dependcant à fübalternante ; hinc "quamuis, Chirbrgia quà ad hanc. conclupsuux » quód vulnus circulare difficile eucetur,depédeat à Gcometria,cuíus cau fam à priori atras eodqna partcs circu Ii inter omncs figuras maximé inter. fe diftant, quoniam circulus ex angulis non conítat: non ob id tamen chirurgia dicitur geometriz fubalternata fimpliciter » fcd tantum fecundum quid', nam in al;js principijs nonpendetabilla. Teruó,gp fübalternás, et fübaltermata debcát in codem intellectu reperiri continuari;ita quod perfpe&tiaus. non babens geometriam, (ed folü cognoícat perfidéà Magiftro;non habeat . veram fcientia perfpectiug, prob. à Sco. cit.de rónc fcientia cft,quod fit notitia. 2 certa,& cuidens,ex pr incipijs certis, cuidenubus,& immediatis cau(ata, notitia concluf. fubalternatz in no habéte fubaltcrnanté nó cft huiufmodi, crgo &c. Ma. patet cx q. 1. huius difp.& ex Ari. 1. Poft. €. I.»bi docet non habere demonftratiotiem,ncq.fcientiam, qui nefcit. concluf. refolucte in principia vfq. ad prima ; et immcdíata, Mi.Prob.omné certítudin£, et enidentiam habet conclufio à certitqdinc,& cuidentia principiorum, cx quo iofert Arift. principia elTe certiora, et, scd principia in nó haberte (ubaliermantem. | non babent certitudinem, '& cuidenuiam;quia non sant immediata, et cx terminorum apprchentione noscibind per principia subaltecnanis demonftrabilia,. qua tamen igno(aritir ab illo,ergo nequeunt certitudinein, et cdid:nuam conclafioni tribuere ;acmo .n« dat H quod non habct  ):icav 873 Resp.1.nó effe de ratione scientiz euidentiam, sed certitudiné,quia fin:s scienti cftaffecotioveri, scu firma adhafio: ad yerum qua per certitudinem habcturz at euidentia, et claritas requititur vt al« teri deseruiens, quatenus obie&um  cuidens firmiorem caufat allensum : modó fides bumana aliquando talé certitudiné causat vt omné hzffitationé excludat, vt fine hz fitationc credimus Indos e(fejaut Romá: hac certitudine credit non habés metrià principia perspe&tiug in atte tione Magiftri; maximé quia non cre» dit Magiílro, vt homo eft;sed vt geome. ter,& consequenter vt habens fiimitaté,. et cuidentiam illoram principioróm.   . 91 Scd in primis fals cflcuidéiià n& effe conditionem per fe ad scientiam re» quifitam,vt probanimus q. 1. cit.& disp, $Cqq. 3.art. 2.diccmus, nam claritas ina cognitione non solü cxigitur propter cer titudinem, sed propter seipsam, quia cft intrinseca io cognitionis,vnde intrinsccé perfectior cfl cognitio clarayqua obscura,quamuis vtraq.certa : quod non: elTet verum, fi effet tantum accidentalis conditio:quod.n.cít de per accidens,non diftinguit ctlentialiter;at euidcntia e(fentaliter facit diflinguere sciétiam à fidc, Tum quia hzc certitudo non excedit. li» mites fidei,quantumuis maxima,.crgo' non poterit causare certitudinem scienti ficam, ad quam aliquid plus requiritur, Tandem fj cognitio conclus.sabalterne erit scicntia, dummodo ipsarum principia apprchendantut vt vera ; idem dc qua: libet scientia dici poterit, f. quod fa prine cipia alicuius conclus.crcdantur finc formidine cognitio conclus.erit fcientificay non crgo peculiariter de subalterna hec clict affereodum 1 Resp. 2, notitiam hanc radicalitet,.&. sccondam subftantiam clle cerrà,. et cute dentemynam ex sc aptitudinem habet, et inclinat onem resoluédi sua principia in. subalternantisy qeamun de fap €to non rcsoluat propter defcétum subie é&i. (intellectus, 1n quo non adeft subalacrnaos, cai pollit continuari, hac rà» cone hatent illam non tcibuit. denominationem fcicutifici TA » V cuidenter 3 c ALME Es. Lu $78 cogro(centisi»d tcientiam 26: $c condum' fe iufficit eid dentia cidicsbDs, nonautem &d fciem iam [ecuodum fta üperfedtom. |$1 COÓt!aarg. cognito principtorürit £aíu € radicalicer connderata! non liabet Certiudinem,& eatdentiani feiéüt ficá y: quia (pe&at ad fi em, ergo rion poterit €aufare notitiam conclu(. fecundum fübftantiam cerctam,& euidentemyriam cffeélus non excedit füam caufam in perfe€tione conclu. eft etfectus principiotum« Tua quia qozlibet vera opino effet fecündum fübftantiam fcientifica quia li€é non ptobetur per propriaj& euidétia principia;eX fe (amen ettec demon(trabilis, ham proprias cau(as habet à. parte rei beh qe W Tum quia (icut hog atur cognirióaliqua y quá fic radicaliter €értay& non aGuilitcrqdia ftatim ac nó (t actualiter €éria, e(t etlentiabiter dubia,& opinio yita neq. dabiliseft cognitto radicalitér euiden$,& non a&tualicery parita$patet, quia non minuscertitudo €ft effenualis differentia eognitisais quá euidentia  Tandein fequitur y od cum principia (ubalter&arZ. ex fe (int refolabifia it princ pía (ubalterfiantis quamuis tion biabetis fobulternantem a&tu non cogno! cat ila cienufica cognitioà: forma fitér,cogaofcet catét cognitione fcienti fica tadicahierjimó notitia cuiuslibet có&Iohióris,quauis ró habeatur per praimmfQa, potict aaliuc diet feietiria vadicatiter y quia eftcaliter illa conclufio copaolcib: lis; et quicquid éórra iftud diétà: affcriec "Ehomufla ;poteft cótraipfosrerorqueri, CORéb p. 3. principia fubakernaug in Cafü ; quamuis nori e(ferít euidentia à prio vij à per principia (ubakecdaptis,' effent timen eurdéria 4 polterióti j& perindutionem à fingularibus vt chirurgüs;ls. «ét tion babeat ptirícipium illud gcomceri£s;partes circuli qaximie mcer (e ditta: &cyqqa cácec 3ngulis, pot«tit camen fcite créCülate vulnus dificilé fanati à poffriorij& perexpertentiam.  Sed lizc tcípólio roni facit ad rem, loquimuf «mde fcientia fubalternata, vc tdlis cft;quo pacto dependencia dicit à fübaftcrminte in cogartiorc principiorum à Wuacunisfabalcccgantus ) cognido vero d un cU EGET A Bep WU qc auf à Er. Difp. X 1 IDe Sent e Me I" à pofl:cioriy et per ekperieatiam nequit dici fcientia fubalterta, cum non dependcat Z (abalternaritejita Dó&.io 3.cit. T.  Obijc.r.g;(übalternas; et fubaket nata (int de ci'dé conclof; Tü quia Atift. 1. Poft.c.7.te. 29: ait mufícü, et perfpes &iuutm polfe demoaffrare, quz ad'gco« inecram,& acictimeticon pédtigi ; Ac. 1o tex. 5o.in hoc,ait, differre (ubalternan' teni à (ubalternata; cp illa demonttrat gp quid, hac verb'quia, (.gpez dem concluf. áb vna demoniflrantur $ priori y ab altera: à potlettoriy et via ferias, vc feipfam' ibi dcclarit; vnde videmus multos mufica pollere (ine arichirmietica y nanmrilld'acquifuot pcr experientiam. Tum 2.quia vt dicebamus art.prac.in 2. arg: princ. in' .Confir.m'oppof.(abalternata ealdé demonttr.t concluf.fabakernantis, et fold ditfert, quàd vbi fübalternás demóftret iri vniuerfali' y fabalternata illas applicat determinata imaterig; vnde priacipijs v« utut eifdem, fed appl catis proptiat mate ri, ergo nulla eft differentiamter concluf. vn:us,& alteriusynihi cxrtibfeca:, 8 materialis (icut albedo à (ub:e&to abflra &i non d. ffect e(feniiatiter à feipfa vt im fubiecto, Tum x. conclufio pertinet ad illü habitd, ad qué (»cctat me tiastermíinas (ed'medius teret 205,910 fübalternatà vtitur,perunct ad (abalternaneim y ergo»Xc. Tandem ab Aritt. hazlciétiz vni uoc dicuntar,ctgo nó diffecunt if&er [t Kefp.ad t. Arii. in tcx. 20' non docere mufrcum et arithivieticum eie de eitdeti conclut. (ed folum qvó4 qualite fcientia debet procedere ex proptijs, aec licere traníceadere de genere im genus y ptaterquam quod infübalrermatis iciemtijs,in quibus fapeciot quati defcendit ad genus inferioris, et rp(ius conclu(; demófrat faltas in vmiuc£ati, quia affiarcat habetis pencs obic&z, vnde eognat dici (oleni:in tex. 30. quamuis mültum varient intcr fc Do&t. breüitet dicimus. Arift. ibi loqui dc (ubal:etnata ;ton (olm vt dicit habitam cónclu(: dé nonit atari principia à fabalernáte accepta, fed 913 vt fgmBcat tibt eonchut: via, et ex peticnicia péobitaciar, et lire 1Gac dixit [ubalternatà demó:trore quias Q.V. Te f ubalternatione Scientianum. efl $79 iX per (en(umyn& mufica v g.cft duplex, pn experimentalis, et hec potcft haiberi tinc aridhimetica cui proprie nó füb. alteraatur; alia fcienufica, quz fuas probat conclüf. per principia in arithmetica probata, et bec proprie ctt 'fübalterna ; .cum igitur ait Arift. 'fübalternà demonflrare quia, et per s&(um, koi de experimétali,qua vt fic non cft reduplica.tiue f'übaltetna, fcd folum 4pccificatiué ; fciétifica quoq; dicitar demóflrare quia mam vt dicemus difp. (eq. duplex .eft de.monftratio,vna propter quid, qua: habec . emnes conditiones in definitione. po(itas altera qui 4, cui aliqua ex illis deficir Coo ditioni bug uod. ubalterna,non dc. monftcat ex immediatis, nam (ua principia demonftrantur in fubalternante,idcir :€ó non demonftrat propter quid, (cu potiffima demonftratione ; vt facit (ubalter»,Dans, (ed. demonftrat quia . 94. Ad x.tefp.cx dictis in przced.art. Kalfum elTe has (cientias aateríaliter folü diffeccey ia eft palTio in fbalternata dem ata, et aliain fubalternante, vt patet ia exemplo addu&to ibi; geoineter -n.folii deimonftrat partes circuli ma ximé ditare, quia caret angulis at. chirurgus ex hoc deinde concludit vulnus circularc ferius curari, quia partes cius maxim? diffant, qua erat concluíio gcometra; vndc falíum eflconclutionces viti ftra&a à lubiccto, et vc ibas in (übic&Xo;tum quia femper eft alia pa(Tio à (üb Alternata demonttrata, quz aliquádo cótinetur. füb pa(fione à (ubalternante de.monftrata; qua rone videtur cade, et [olum matecialiter differens; ncq.cx hoc;qp principia fumit à (ubalternaie, debemus. ' arguere identitatem illarum,nam tantum fequitur vnà abaltera dependere, co quia uio demonftrata dependet vt à caufa fubie&o (ubalternanus, nec eadem om- Aino principia def(umit in fua communi- tate accepta, (cd ad propriam matetiam fubalternatg contracta, vt dicemus, (ignü enam additam fubiccto fubalternantis (ie pcr íc con(ideraram à fubalternata, et paíliones ab iptius fluc- rc quidditate ; à qua € de(umuntur adaz- .quemli .muficas purus arit flrari;ergo non i ufa; differre inter fe, ficut albedo vt ab- p ime o quate prissivebaliemaa Ad j.medi.,umà (ubalternata ; contca&um atfumi- .tür ad propriam m materiam, qua rónc non (peat proprie MED Ad 4 dicuntur vniuocz aai Tinitatem,& cognationem, quam hab&t.obie&orü, et principiorü,nó propter/détitaté intcr fc, Secundo, quàd non polit fubalternàs femonfirate peioapie ubilteraatae (cd .hac à prjoti deujóftret proprias concluf,,prob. Tumquia.fubaleruantis concluf; abf(trabunr à materiafenfibili, quam co« (55$ BinisenCromeri ede 1nea à materia ili abftra, &iua de linea viuali, f. de linca vt n bili,ergo concluf. fubalternantis neque.,unt effe principiafübalternatz. Tum 2. fubaltetnata.demoftrar propciss concla, Pet caufam proximam,;fubaliernansinon- ALDEA COH ergo illa.demonl rabie peste: vetà quia, et con(equenter pédet ab ifta. Tum 2. .fequeretur Arithmeticum effe maficum, .quia ille muficus dicitur, qui (cit conclu - fioncs muficas demóftrare ergo fi arith- metica demóltrat propter quid, conclu, icus dicetur etiam muficus. Tum 4.(übie&um fübalteinau, ficut habct proprias paffioncs, ita quoq; habct propriam quidditatem;per quá po» terunt pa(Tiones ilJz propter quidydemó- t fubálternante.in do. Jandem.conclu(- (ubal. ternaue nondemonflrantur propter quid à fübalternante,vt patet,ergo à (ubaiter» natasergo nlla fubordipatuio ad (übalter- nantem,prob prima conícq.nam funt als aliqua Ícieuia. demonftrabiles copter quidyicut prepritm ts it.caufam . -95 .Relp.ad 1.cócluf fabalternatis sür principia (ubaltetnatz,non.quidem vt in vniuerfali demonitrantur, (cd vt ad mace riam fubalteroatz applicantur .0:odo exe plicato in praced. (oluc, Ad 2. caufa re» mora cft duplex, vna; gue gon cauíat c£. fedumail "er aliquas iens con ttales contrahatur yt aniajal. iu ti. fibilis ; altcra, quz non caufat Wm 7 nifi determinatg aaterig appliceiur, vt, mf carpi vulneratae applice- SIT € 980  - ma cum differentia addita fscit vnam per fe caufam, et immediata, et ideo hac ce- gn'ta;nó e(t neceffe vlterius progredi de monftrando;fecunda;quia non conft cuit vnum pcr fe cumillo addito, ideo nó có- ficit cà. illa materia;cui ap| licatür,pro. pofitionem indcmonftrabilem,& immce- diátam, quapropter neceffe ett vlcerius denióflrare medium a(fumptum per alia principiain fuperiori (cientia; vt patet in fzpe adducto de vulnere circu- firare per caufam proximam, qua ci non fit vnum per fe,& cffe&us dependeat rc-, et mcdiaré ab obie&to fübalrernan- tis, non procedit ex principijs immedia- tis,& per confequens nó demonftrat pro pter quid: fubalternans autem dicitur de- moniftirarc propter etgreni procedit ex immediatis ad probandas proprias con- clu(. Ad 5. ncg. feq. nam fimplex arith- meticus, quamuishabcat proprias con- xcluf. hz tamen non funt concluf.. mufi- €z, et licét (int principia requiritur ta-, vt determinentur,& applicentur fo no qui eft obie&um mufice, vt deinde inferantur concluf.quod fine mufica fie- rincquit. Ad 4.peculiare eft obie&i sub- altcrnatz, quód ficuc conftat ex rebus vnum pcr (e nó conficientibus modo ex - plicato art.prgced,ita per propriá quid- ditatem pracisé ton funt paífiones ille dcmonttrabiles, ficut nec eaufantur ab illa quidditate praecise stimpta, sed vt ia tali matcria, et ab obie&o subalternantis depédet:quare hoc habét paffiones ift, vt non fint ab vna scientia demottrabiles propter quid sed à pluribus, vna subalter sante quafi descendendo, et suppeditan- do principia,quz sunt ipfius conclutio- ncsalia subaltctnata ; qua(i ascendendo, et proponendo suas conclufiones;vt pro- bénturà subalternante; in qua continua- tione,& coniunctione principiorum con- fiftit scientiarom subaltcrnatio: vade di- ci poffet subalternatam ptoprijs viribus, et intra proprios limites non demonflra- te propter quid, at viribus à subalternan- mutgatis, et ipfius auxilio demon(lca- re propter quid. Hinc pacet ad 4. à 96 Tettio qp nó requiratur nccoffarió Dif. XDe Scientia: 00V coniunctio subaltermantis,& subaftern&? tz in eodem intelle&u, grob. Tum quia de ratione conclus. eft, quod fit euidens in principijs,& ex principijs,non in fede rationc quoq.subalternatz cft quód nou habeat proptia ptincipia, sed sumat illa: à subaltetnáte,ergo nó cfi de ratiogc sub alternatz,quod conclus.in ipsa subalter- fint caidétes,ergo fi effer fine subal- ternante, adhuc eflet sciétia, T 2. A ftro. logia plurima demonftrat ex principjs creditis sola fide,nà coniun&tio, et aspe- Cus syderum, numerus orbium, ex mo- tul maxime diuer(itate demonftranturg qua nonn:(i longa expetientia à pluribus succe(Tiué obseruata poteft haberi, ex quibus principijs fide creditis scientificd reliqua demoniítrantur, ergo &c. Tam 3. mufíicus vc muficus cft sciens, sed mufí- cus vt muficus non eft arithmeticus,ergzo vt non arithmeticus eft sciens,ergo nó ha bensarithmeticam adhuc habebit müti- Cam scientiam,hzc .n, etiam vt diftin&ta abarithinetica ett scientia. Tum 4.scien- tía subalterna vt fic supponit,non probat gua principia, et vt fic eft scientia, ergo de ratione subalterne scieatiz non eft; gj sciatsua principia in priora resoluere quare separata à subalternante erit quoq. scientia. Tum f. ifti habitus rcaliter di- ftinguuntur, ergo poffet Deus in aliquo conseruare su balternatam fine subalter- nante, qua poffet procedere ad proban- das cóclus. vt prius,ergo ficut antea actus eliciti dicebantur scientifici, qula ab ha- bitu scientia causati, etiam poft scpara- tionemtales erunt; quia habitus solum ia confimiles a&us inclinant. Tum. subs - alternata quant cft cx se inclinat in có- clus.cuidentem vitibus subalternanmtis, er go fi aliquando acquiritar per fidem; hoc cft pcr accidens,qua rationc non eric ine- uidens,& obscura,sed cx se euidés;proB: scq. quia fides subftituiturToco subalter- nantís non ratione obscutiratis, sed pro- pter certitadinem; qaam babet;ergó non communicat sciencia obscuritatem, scd certitadinem. Tandem babitus subaltec; natg ex se pctit continuari cum subglicr nante ctia quádo cft separatus, ergo ti non cocinuatur atu,ctb.ce pec accidens et QV. De fubalternatione feientiarim. efl 88i I& quia confctuat apti tudinem, ctit (cm- iper idem habitus (cientifi cus; hinc Acíít. 6:E:h.c.4.loquens de notitia principio- rumait, Cram -n. aliqualiter cognita, credita: funt ipfa principia, C7 c. 797 Refp.ad1.cex Sco.in 3 cit. de rone fubaitermatz eft, quod habeat principia noia in l'übalternaate, et (i -non e(Tent nota in fübalterpante, ipía non effctícien. tia, ficut fi coriclufio in quaeung; fcientia non cílet euidens per principia, non cflet ftiencfica, ergo intelledui non lsbenti fübalternátem faebalternata-non erit fciétia, quamuis frin fe fpcétetur,fit [Cientia, ficut nec cóclufio demoflrabilis eft fci&& wfica nefcientr illam demon(lrare . Ad 2. -. multa afftologi propria experiétia cogno fcunt;nam licet nó viuant tot annis, quot vna circulatio completur, attamen ex obferuatione iam habita poterunt. calculando deducere durationem celcftis circulationis, cum cceli vniformtter moueantur; iii his veró, in quibas fide procedit, non habent fcientiam, Ad 5. neg. conícq. vlt.etenim nec ícientia eft habitus principiorum; vt fcientia. c(l, et ramen non potcftabillofeparari; concedimus itaq; difiin&ionem interbas fcientias, non camé feparabilitetem malice, vt (ciétia eft; ab Arithmer.in codé intellectu ; Ad 4. fubalterna fapponit f&a principia probata in fubalternante;non autem probat, et ideo dicitur fübalterna y fi non effent probata inilla, tunc fübakernamon eflet fcicntia, fic fi in aliquo hc principia non (unc probata, et cuideniia,1n ipfo fubaiterna non erit (cientia ; (icut de conclut. fcibili apud intcllectü nefcientem principia diximus non eflc (cientiam . Ad $. admiflo «a(u habitus ille non inclinaret in pofteriores fyllogifmos ; quia concluf. obate pertinerent ad fidem ; vcl íi ad ientiam, non ad fübalternatà vt fic, (cd ad illam,que principia probat à poftciioTij& per (entum, et dicitur experim:entalis,vt diximus . Ad 6.& 7. fübalternata.o fcientia ita per (c peuic à fübalcernáte caufari, vt fab illanoncaufatur,.none(let hab (cienuafübalternata; ncq; 1 aétu nó continuatur, vtdeoncluf. diximus rc(pcétu principiorut; cü dicitur. quod fidcs (ubfLicaitury&c« re(».ex hoc ipfo, quod cutdentià non t£butt, iam cómunicat obfca. ritaténec tides humana e(t tabce certiradinis, vt certitudinem fciertie adzquct . Atift.antem,vt notat Lich.5.d.2 4.loguituc de (ciétia per accidens, et fecundi quid,quod colligit ex ipfo contextu, naim in fine illiusTitterz addit Arift, Cum .n. fidem quodsmodo adbiber quis cr principia fibi nota funt, fiit, mam jt m "n di ctv fie conciufionis per accidet babebit fc iem iam. p Vnàm éft hic not. quod a(fignara tfes conditionesconweniunt (cientie füb«Iternatz fimpliciter; fi ramen daretur álqua [Cientia, cai yna,vcl duz conucnitéc conditiones, diceretur fübalcernara illi, non fimpliciter, (cd.fecundum quid.. De divifione Scientie in fpeculatiuam.y € pratiicam . 98 T T £c áiuifio, quinis poffit cogniH tioni incómuni adaprari,aut fal tim cogaitioni, prout eft cóunis fecuade et tertiz operationi incelledtus ; omne .n. judiciü, et omnis diícuríus polfec dici pra&ticus, vcl fpeculatiums, attamen fpecialius loquemur, vt (cio codpetit tàmaé&tuali,quam habitusli. Quapropter noriquód ficut in quolibet habitu tria interueniuat,.f.. habitus ipfeactus,in quem habitus inclinat, et obiectum atus, cirea quod verfatur 5 fic in fcientia cám practi'cayquàm (jeculatiua, nam in (ciencia fpeculatiua adeft habitus fpeculatiuus,adef . actus; qui dicicur (peculatio, feu cognitio fpeculatiua, et tandem eft obicctd (pecu labileja quo tàm actus, quam habitus denominátur (peculatiui; m pra&icis quoq; adeft habitus pra&ticus, cognitio p cay& obie&tü practicabile, et operabile, qp praxis appcllari confucuit,praxis.R.e nomé Grscá,& Latiné fonat id€, ac ope ratio,ctt]; nomcn atftractü,à quo práCticum der1uat ; vndc nó codcm n.odo (c ent praxis, pracbicü, fpeculatio, et Ípeculabile,nà fpeculatio proprie dicitur de actu, nó de obicé&to, piox.s € cótiá dicitar dc obiectojnon de actu, quien ; ea CORN IONS M. $5;  Difp. XI I. De Scientia» ^,ens denominatur à praxi; hinc praxisdi.  ditionibus, et an codem modo, vclunt ftinguitur à ccgnitione pra&ica.contra primario, alicri fecundaréb. JBaccb.q. 4. prol. art.z.oppofirum fufti   Prima opinio folas actiones externas, ncntemj& rario efl cómunis víus]oquen et tranfcunics ponit effc praxim, non incium tà Ph kfophorü, quàm Theo'ogoternas, et immanentes, citatur D. Tho. 1. rum cü At fl. G Eth.c.4. vbigGionem, et   2.3.5 7.art. 1.ad 1.& 22.q.179.ar. 1. Cós effc&t o6é ponit ob'c&ascirca quz babi-. munis tamen concedit etiam de a&ibus tus pra&tici verfanur; de quo videre Liimmancntibus, et internis,lic&g non de &h q-4. Frol.& P.Fabr.6. Met. difr. 1..   omnibus, nam quod (petat ad a&us voCom igitur. habitus habeant (pecificari/ Juntatis Heor. 1.p«ar.8. q.5. ad 3. et Var. abaCtibus.& «Qus ;b cbic&tis, vt perci-. ro 1b. 1.9.4 negant intentionem finis cfpiaius;quid effe fpecolatiunm, et pra&ife praxim, fed folam ele&ionem medi cum d: cant in habitu fciétifico, debemos | rü.. Maior lis c(t de a&ibus intellectus, rius querere de aQu, per quid confli-. namcum poffint dupliciter contidcrari y in tali, vel talie(ie, quod nequibivelvcab imperio voluntatis praícindüt, mus cogno(ccte, nifi obic&ta illorü (cia  et antecedunt, vcl vtà voluntate imperámus,per quid differant interíe; ficileau  tur, quidam volunt ét primo modo coptem erit cognofcere, quid fitobic&tum | fideratos e(fe praxim, (1 func dirigibiles ; pie bile,fi prius inucftgsbimus,quid ita Nominales omnes, vt Ocham,Gabr. It praxis, nam perncgatonemtalisrain prolcni.Greg.q. $.ar.1. Rübion.q.10 tionis conftituenr's praxim explicabimus | art 1. concl. 3.& uo ac Vafpeculabilisde illo obic&o. «   fq.di(p.8. Ale(. 6. M et-initio. Fo(. 2. Mets,€3«qu fe8.2. Suarez difp.44. Met. (cct, "ARTICVLVS 1 eat et ePcete I. jd 3nd $5.3 . di «II. c An.& i pz. Log. c 1. Arfit "Praxis . oer iim 1. Log. fc&. 4. Morif.difp. 12. 99 V Hfücilem, fimulq; facilem diffi Log.q.6. Blanc. difp. 2. (c&.4.Io.de S. Th. culratem aggredimur explican  p.2.Log.q. 1.att. 4.Conimb.q. 4. proaeme,&andam, d.fficilcm, propter opimionü vaart. f. Kk uu.q.5.jrooem.Auería q. 26. (ect. fietatem.facilem,quia pun&tuscontrouer | 5. Amic.traGt.2 7-di( p. 4. q« 4» dub.5. Iau. fiz conflit in Do&orum placitis, cüfit 6. Met.qt4.& alij. Quidam veró abíolufcré Ncminalis quzftio, rà quilibet pro. té negant vt fic cifc praxim, ita $co« q«4» arbitratu vtitur hoc nomine Praxis illud prolart.1.vbi Ba(fol. Lich. Barg.Vig. Tanimis ampliando, vcl refi ringendo. tar.& q.2.procm Log, $.$ecundo jcien Vtautemcertaab incertisfeparemus, dum. Ant Anda, Mti 1, Zerb.q. vlt. concedunt omnes nomine praxis folum   Fab.in prol.difp.9.& 6. Met.difp. 1. Rad. a&ticnem intelle&ualis naturz cum Sco.   1. p.cótr. 3«art.1. Vulp. t.p. di(p.4.att.1.8c 1.Met.q.7. intelligi debere, necquácun  difp. 28.ar, 8. Smi(jnc. qprooem. Theol.n. que, led tantum,qua aliquo pa&tó dirigi124.& (eq. Cauel.de An.difp.5./c&t.4.& bil.s cft, vnde nccactionesbrutales,nec | fuper 1. Met. Scoti q. 7. et q. 4. prol. in inanimatz,ncque ila, quz in bominibus Schol.Camcerar. te vc et ex Thomipaturalcs funt ; et ab imperio voluntatis j fts fequuntur Capr. q. 2. prol. €oocl. 4» excipiuntur vc funt operationeswegeta" Sonc. 6. Met. q. 2. Sowsin prooem q. 4les, &c. dicuntur praxis, quia nen (unt divbi Ma(ius q.10 Did.à Ieíu q.6. Compl. rigibiles ; idcirco tria funta&tionum ge-.  difp. 1. q.6.C cele (t. di(p.t.(e&t.a. t6 Dur. nera;quz nomen praxis forsiri pofient,  q.6.prol.Suetf. 1. Mct.dilp. 10 et alij. At ^f. a&ioncs intellectus, actiones volunta. y: actus intelie&us (pe&etur, vt efl à votis,& a&ionesícn(uum ; necfolüeftdif. luntate impeta:us, adhuc eflc praxim ne. [cníio,an iftz aCiiones (int praxisverum   gant ex Scouflis Ant. And. Lada, Sai. etiam anabíoluté ipfisratio praxis con  finch. Zerb. Tat, CamcrarVulp.  Bafz ueniat, an vcro obícruatis qmbufdá con(ol.cit. adenittunt alij. aliquo modo cugy : «cce ééetetis Authotibus, vt Ef quoq; differentia quó'ad códitiofiesaliquas,nam Grez. Rub; et Fon. cit. aiunt non requiri quód (ciens; fcu hibés: nitionem pra&icam lit potens eflicete aGionem, que dicitur Praxis j cómunior veró exigit poteritiam actiuam (altim remotam in ipfo fcierite ita Va(o. Acriag. Mol. Ouaied. Auer. et alij. Q'aidam addunt deindestalem actionem debere liberanie(fe;quidam veró fufficere docent; vt (it ex fc à voluntate dependens, quamtiis nonliberé fiatyità Ouuied.controu.1. Lo . punc. Zzj ; : 1 Tande cft di(creparitia;eo quia A uería fuftiniet (G5. atum imperatü'primarió efie praxim, imperaneem veró fecüdarió, oppofitüm docetur à Scotiftis,inter quos mediat Amic. dub: $. nam actus virtutis morales imperato$ à volüntate inquit e(le fecundatió praxim;iimporátes vero .f-qui eliciuatur à voluütate imperante alijs potcotijseffe primario ;a&tus ramen artifi€ialcs,vt font opera artis,€ contra. f impe ratos prímatió y imperante$fecundari .roo Dicimus primó,nullum actü pre cédemé voluntati mpcriü efe proprie fraxim ;hec concl.eft Scoti t. Met. q. 7. et q.4.prolaft. f. et cx parte fuit probata Q.prodei.art. $. dum Logicam fpeculatifcientia flaturmus, quamuis (ft opefationum intellectus directiu; et ptob. adbué péimó de operatione intelic&us 4b alia directa, quia praxis proprie lo-qué do diffett ab obiecto fpeculabiliy namco Énitio pra&ica di (fcrt à cognitione fpeca latiua.ex hioc,gp illa cft ad praxim, ifta ad obiectum vc ipcfülibile 4. vc neré conem plabilc;& cogimofcibile, vnde non foIum denoayaaót diuertimodé proprias ogriiciones(ed éc diuerfinodé diatdant áil.s, nam citca obie&tuai fpeculibile cof»ceulatiui denom matur veo, 1i €onforin;s eft iili tL t diffoum's; at Cofimtio practica nó dicitur vera, vcl ral»fedboria vci mala, ficut praxis alia ctt ofidalta malas ac fpeculab:le vel verum, vci falfümrdicitur loquendo de veritate, et (liicateobiectiua ergo omn $ cogni tioqua vera, velfalía proprie denoaiiaa ' &ur aontáamcu bona yel m ala; peccat popeculabilis,quàm ad genus praxis", talis eft cophitio: direda abalía cognitione, feu à' regulis logicis,nà in hac cognitione do: . ere, vel entitatem; vel directionem pa(fiuá. inxra log;caies régulas,quz eftillatio;& confequentia, eiititassctusnoo dicitur bona y. vel mala,fed vera, vel £ilfa; vt patec,cófequentia quoq, dicitur vera, vel falfa et quamuis aliquando dicatur bona; vel ma. lajhoc eft improprie, quatenus cam veri tatej& falfitate confunduntur,quia Donitas proprie dicta pcriinet ad. voluntatis obiectum; non ad obic&um intelle&us,. vnde quàdou; qnis perci ses obié&i quid: diratem dieitur bené difcurrére 4i. verez T quia cognitio direéta, vt Co2nitio eft, fpedtar ad gcnus (pcculationis quia fol et intendit veritatis obic&tiug attingentiá y ét vt dircéta ad praximnon fpe&tabit,Prob.copfeq. nam illa dice&io cft iaftrumentum ad veritatis indagationé ordinatum,táquam ad finem y ergo propri ad grius foi finis reduci debet; nom ad ge nusfiniSoppofiti, qualisc(t praxis refpe&u contemplationis veritatis. Accedit : Atift. fcientiam practicam, fea actinam [cmper detimuit in ordine a1 voluntaré y fiuc appetitum rónis; ita 6. Eth. c.2.5.de An.46. et 49 6. Met.C. r,& alibi.   Conf. actio intelle&tus dirigens aliam a&ionem ei uident nó eft. proprie practiCa,crgo actio dire&a non cft praxis, cóÍeq. patet, antec. prob. cognitio pradt:ca directiua cx (ua hoc hibec » quod fà maturo confilio, et prudenter frt chicita, citm obic&ó non cóformetur y adliuc bona iudicatur, £3; fafficiensregila actionum ab ipfa ditc&tarum, taut tr iuttz ipfam eliciendar;'ünt bong, fi trà ipfo, fnt male, et hoc, quia e(t re» ula, et menfura illartrm, crm actoacs conforaari, nón cum ob.cétoin fc, fed vt à prudenti iudicio di&arum,ve patct in habéte coníciéaam imiiacibilé : at fpeciratiu: omae fuam veritate dc. cipi: ab ob esto, 1ut fi ilbinon. confotz matur, nanquam erit vera, quanrucumg; mature, et prudeatcr eliciatur i quód pot deduci ex Att. 6.Eih. c. 2. ted cogn tio ditigensaliain cognicionen independcaDOM T ido t Me EL. r $82 terà vo e, vt funt regula logicales, fi non habct contormitatem cum obie€to, mupquam crit vera, aut rc&a,. ergo ipra&tica non erit,(cd fpeculatiua. Accedunt et;am ratioocs Ícquentis conclu(.. Secundo prob. dc alijs actionibus fen. fuum ;.nam praxis cx comuni vía dicitur ilia actio, qua regulabilis eft,& dirigibilisà cognitione practica, quam pro incnfura reípicit, illamq; practicam denominat,& confequenter prafopponit illà pon per accidens, fed pcr-(e y ficuc vniuerfali1cr omnis men(ura prior e(! menfurato, at qozlibet actio (enlitiua, vt à voluntatc praícindit non cíl poílcerior intelle€ionc, imó per sc cft prior,vt notat Sco. €it.ergo noneti praxis . Dicimus 2. omncs actus cliciros voluntatis, et impcratos, cuiuscung; fint otcntie,cuia intclicctiugs e(fe praxim in lore;quo ad 1. partem de actibus clicifiscít Scoti cit.& prob.ab ipío, quia oís Guselicitus voluntatis cíl cílcntialiter "poltcrior cognitione dircétina, eftq, in otcftate cognoscentis, qux. süt conditioncs praxis, vt infra. Tuum quia vt ipse arguit contra primam, et fceuudam vià, »omnis a&us voluntatisét circa vltimü finé cit dirigibilis à rc&ta rónescrgo cít pra Xis,cOseq, patet; quia praxis hic sumitur,,vt dicit actum regulabilem ex hoc, quod poflit bené, vclamnalé ficri; anteced. prob. quia €e circa vlum.um hé contingit erfare, et linon in ordine ad obicétum, saltim quó ad circunfiantias ; vnde Thcolo. Si quaplurcs. docent. dilectione Dei pos$c fieri malam in gcnere moris;.fi.s.debifo rcmpore non cliceretur, v.g.fiquis ex €flicio t ncretur succurrere laboraotiin ."€xuemno periculo, attamen leuiter putazct, et ccronec poflc in a&a dilectionis ; Dei peraaaere;illudq ;auxili á omittere;, peccaret, qua tóne dicicur atus dilcétiomis Dci circumttantionab:lis secundum qualcynon secundum qnantum;ergo quiNbet voluntauisactus elicitus erit praxis . Quibus rationibus prob. ét a&tustrgeracos.ancellectas: ele praxim cócra Sco: iftascit. dam Door 2.d.6.0,2. € d.42., &diminit peccatün-cogitacione ergo ali9nainzelicétio ; wt à yolüzate imperata y U-" Dip, XH. De $üemis . zCOMEDV ^ Ha cs 4 wd H $ ! i T erit dirigibilis in genere móris; vt bené y. vcl.malé fiat ergo eft praxis: et explicatur exemplo nam prudentia di&a: de cir  cumftantijs ftudij quo loco, et tempore : exerceri t : item judicium credendi B. articulos fidci eft praGicum, et spectat E. &d virtuté infusam fidei, babetq.pro obie €&o, nonfolam volitionem actuscredendi,(edetiam actum ipfam, vnde meritoriusc(t, et füpetnaturalis. A Reíp.quidam Scetifte cum Sco. q. 4; prol.art.1.nó fequi,ergo actus intellectus: ynperatus-eftpraxis ». fed vel cft praxis. vcl pra&ticus, nam licét omnis praxis tir aus clicitus,vel imperatus,non tamen contra: ró eft, quia veintelle&us dicatae pra&icus, debet extra (e teadere ex 5. de An«49.Í. debet aétusaliarum potentiard regulare,vt aix regulat proprios actusnó extra fc tendit, Tac. in prol, cum Toletano re(pondct intelle&tionem vt imperatánon eife a&ü. intellectus, fed.alterius potentia .[. voluntatis imperantis. Barg.ait e(Ic praxim materialitery.nonformaliter. 102 Sednullarefpótio fatisfacit: nam     actus ccedendi nonett praóticus, cum n^ lic regulay(ed.regulatus;nec (c priorefsd   tialiter. actu voluntatis,(ed-elfencialiterpottecior, cum (ic nnperatus;, crgo fi om. . nis a&us vel e(t praxis, vel e(t pra&ticus. y» &; actus ille non.ett prackicus;ecir praxis;Tum quiae(t formaliter bonus in: gcnere moris, et oppo(itus formaliter malus, ergo formaliter prxis quia ifLas funt di£ferenug praxis, Tum quia fatis«extra. (e tcadic iatellectas, dà: dtrigit actum illie,nont fic, (cd vt à volantace imperatum, naa primó-dicigit volücatisaótum-. Tom quia non(aluatur cótradicbio, nam fi nó" elect praxis, non:poflee dici peccati Se« cunda:rc(pon(o niliauat;-nam (ic nó: folumaótusintelle&tus 5ícd caiufcunq. al« terius. poten vc impcrati non cifentactus illarà: potentiarum y. tamen Scot tusadmitciraétus aliarum potcatiacü e[fc praxim . Tum quia mon tantum actas » [ed.etiam potentiz (ubduntar. voluntatis: imperioyimóactusfuübduntar medijs potentijs, ccgo actus imperatusdici. dcbet esc ietiiggp i ti impcraue. Ter tia pcígonüuo y ti ox plicctur quad licmaeteria" Quafi V. Quid fit Praxisc uA, 1.   gerialitér praxis 1i fecundario, et depen| denter,non formaliter.i. primario, et in"Acpendenter ; quo pacto a&us voluntatis dicitor praxis, vt ip fcq. concl. quo fenfu etiam íntelliger eft Scotus in 2.d.42. cít veta, et noflram confirmat fent; at fi 3y materialiter excluditomné rónem pra 'Xis ititrinfecamin ipfo actu credendi, cft fálía, et contra Scotum quol. 18. vbicx  groteffo oftendit aGtum cxtcrioré;.i. imeratum addere dittinctam bonitaté,vel malitiam actu interiori, itaut fit duplex 885 eft habitus directiuus correfpondens ia intellectu, ab Arift. cit. factiuu: nuncaatus; cum isitar hi a&us fint dirigi: ic: rca ratione, imó quandoq; prz cep:a regulatiua immcediat? cadant fuper tios S,vt infrasveré dicentur praxis . i& 103 Ex di&tiscolligitur primo de róhc praxis efle, quàd (it à principtointr nfe€o cognofccni ex vi cognitionis rcgulahtisinipío cxiftentis, non quidé in co fenfa, quo velie vidétur Aurcol.q.2. prol.ar, 2. Caict. 1.p.q. 14.art. t6. Molin. 1.p. 9.1. "bonitas, vna in a&u voluntatis interiori »' art, difj. 1, et alij Recem. quafi opeet imperante, alia m actu exteriori& impersto (eer a&um.n. exteriorem intelligit ibi Do&or omnéactum alterins po1entiz à voluntate, vt fc declarat ibid.) 'ergo duplex ró praxis ; quia duplex diriwibilfus in gencrc moris,cü aliter fitcir«umítantionabilis a&us voluntatis imperans, aliter actus imperatus. Accedit. au'thoritas cx d ds Et tandem impunantur omnes fimul, quia tora definitio "praxis tradita à Sco. conuenit a&tui intelAFetoriiperi odi dicere, 'qüod requisatur effe actam alcerius petestiz omnín0, videtur petiuo principijshoc.n. eft; quod quzritat : qnomodo aucem fit cxplicandus Scotus, dicemus infra. Éx bistádem ptob.altera pars de a&ti"bis aliarum potentiarum; &àm hi actos, :Xcl (ünrimaanentes, vt fenfationes, vel "tranfeonres;qüz relinquüt opus poft fe, "yt opera artrficiofa:, et quilibet cft diri" gibilis/nam immanentes ; quia fünt epe^ ra vittatum moraliudspefunt ben?, vel malé fieri in penere moris j vt à volunta'1ei étui ad laudem, vel vitaperiui "Inputati,' john de "ipfis im idtelle&u habitus prudentia: canuá regula directnia;qui a&titius dici fo. t ab Arift. c. Mctic. 1, et t£. Met; (am. 3«c, 1.tranfeüntes veró non folum funt di 'tigibiles qàó ad boniratern, vel malitiam in genere moris, (cd etram quó ad. perfc&io vclimperfectionem in genere : rust we iramuis fjnt boni in genere tolli, 1 bfc tepore ; et loco dcbirís iux ca nen prudenciee, poffunt taien elfe imperfcéti in zenere arcis, (i nó fotmatentur [ecuudum cep ulas art:s,qua ratio exerceri debeat ab illo codem, qui habet ngtitiam regalàté vt re(pectu eiüs dicatur praxis, quo eciá fenfu Scotifta g: plures Do&to. et mtelligantq. 4. prolog. $. dicoigitir,& $. fecundis articulus, vbi innuit; praxim debere cffe à pricipio "anuinfcco cogng(centi .Sané hoc modo imclligi nó debct, quia vriq; poteft vnus ' dirigere a&t:onem alterius, vt v.g PraTàtus aCtioncs fübditi, quz non tant (ubdito, fcd eriamip(i Przlato pracipienti, et contenti imputantur, atq; ideo nón atum refpe&u illius, fcd ctiam refpcétu' iftius dicitur praxís,operatio.n.in eniuctfum dickat praxis re[pectu eius, cui aligue modo poteft imputari.Et hoc n6 (à Tuneft vcrum; vt aliquidicunt, ae ido opus illud pote(d críam ab ipfo confuientc produci prox:m?, vel faltim remo: ; Quia Atchite&us manibus truncus po: ditigcre conlalendo actionem fabrorum in doiho zdificanda, quam tamen ptoximé exercendi facultatem non habet, -& Angelus per intetnas infpirationes confu lit hominibus actus temperantiz, et cafti . tatis, Quos ipfe nec proxim?, nec rcmoté elicere poteft, cum careat fenfibus, et tamen adhuc a&ioncs ciu(modi Archite Go, et Angelo imputátur,vt caulis in genere moris. Debct ergo (ic inicliigi quod intátum praxis dicitur femper aliqao mo do procedere à principio intrinfeco cognofccnti, quia etium opcratdo d;Qata   5Ó ab iplo [ci&e exercearut, fed ab atio, tamen cius voluntas intcrucnit, vcin perang, et applicans dictan illi, qu€ vulc mioucre ad opus, ádcoquód cms cognitio non folum refpicit pro obiecto opcrabili actu Li pet NC . med  Difp. XIT. De 4 a&umfi volütatis prz cipiéis;, fed 1 etiam ager id externum ab alio fa&tü 5 vndé quia original:ter prouenit à voluntatc ; rzcipicnts vi regulatiuz cognitionis ciuídem, tdeà opus illud dicitar procedere à principio intrinfcco illi cognofcenti, quantum fufficit, vt etiam refpe&u cius dicatuempraxis;& in hoc séfu debet intelligi Doctor cit. praefertim in 1. loc.loquitur.n.de voluntate, quatenus e(t caufa « &us imperati, qualis effer, etiamfi ab alio produceretur: verum eft tamen»; ibi loqui de praxi infent, Arift. et vt rc» gulariter in nobis contingit, quo modo operatio exercetur. vel (altim exerceri potcft abipfomet cognofcéte;& in 2. ar. tc vcra dif putariaé procedit, et in vtráq; partcm diifcrit Ex his foluantur argume t& Aurcol, cit.gbus probat rog pra&tici in pra fato a tiuitatis re[pe&u cófiftcre. 104 Colligitur 2.ad rationé praxis in rigore requiri liberam cfle,vt poffit fieri, et non fieri ita Sco. q. 4. prol. M. quamloquendo,non requiratur hec li bertas proxima, fed (ufficiat remota; pro cuius intelligentia cft not.ex dicendis in lib.de Ani.quod voluntas eft potentia cf fentialiter libera, et nonnifi libere poteft agetc;hzc autem libertas eft duplex ; vcl proxima, vt cam voluntas potell agere, et non agcrc expedit : vel remota cum voluntas poflet ex fc nó agere, ed ab extrinfcco determinatur ad vnàm contradi&ionis partem, (ic Bcati süt determinati adamandum Deum, et Chriftus ad opera precepta exequenda non habebat voluntatem expeditam ctiam ad (ufpenfionem a&uum, eo quia Deus cum.eo habebat concutíüm denegatam ad oppofitum a&us, aliter fuiffet peccabilis.In propoft toad praxim rigoros? requiritar libertas proxima, qnia illà actio dicitur praxis, qua efl imputabilisad laudem ; vel vitd  affumit,nam actio diciuir pra perium in genere moris, ve] in genere artis, ad hoc autem requiritur libertas pro. xima,qua e(t fundamentum torius impu tabilitatis, in his .n. quz neceffaríó agimus,nó laudamur,ncc vituperamur. Vcrumiia&io neccHaria cft aliquo modo d'rigibilis, (alum retSoté, tunc minus rigerose potlet dici praxis, quia ctiam po-, competere actui interno » deinde exter^ J34 ^N "2 C1 4 AV | "^ . idi Iv "" mio S cfi efe meriroria, vt videbi dar 9ycuitis a&tioncs necelfariz, et iemoié liberzfucrunt acceptas à Deo    ad meritum ex fpeciali difpcenfa:iones 3. mener Scot dri efus? aplica Pie " ber jdilps a4... H E 1, 10 Did j« Adi vollratis eic ds tis eft primario praxis, tu$ vetÓ   fecidano ina epe quo ad exc cutionéjira Sco.g.4-prol.ar.1, et contra   3. viam, 1d. 42. B.3.d. 73. et quo. 18. quibue in Jocis docet moralitatem primó no;& per confequéos etiam cfle praxim quz formaliter eft dirigibilitas, prob, db ip(o, quia fundamentum dirigibilitatis ir a&u cxtetno fiue immanent;,6ué rranfeuntc eft libertas ex dictis, (ed hzc prim cópctit actui voluntatis deindé actui ime perato. Tum qaia intelleus non dirigit alias potentias, ni(i media voluntate, c^ go hzc cft primo diri r,alim potens   tiz media voluntate . Tum quia fi extere nus cffet impoflibilis propter alig» impédimetum, adhuc internus effet praxis » probat Sco.cit. nó é cótrà,ergo exter dicitur praxis dependenter ab interno.    Refp. Auetfa illam operationem efle praxim perfc, que fcquitur, &confor  matur cognitioni practicz vt obiectü có .gnitum, et regulatum, talis c(t a&io exe 'teriorsrationc cuius voluntas « na,vcl mala. Amicus, licét cocedat . moralcs externos efle fecüdarjó práxim, hoc tamen negat de actionibus attificialibus, at[gnat zationem difparitatis; quia perfeétio moralis,que cft bonitasprimás rió compctit a&ui volíitatis, at perfe&uo Artificiofa eiae v. 3n exter o., et iplo mediante a&tui voluntas quicquidfitdelbertae 3»... ., Contra Aueríam vrgctur qut iffum lac dirigibilis à regula racionis y vt fic autcm noníolum habet ration obic&i, [ed potius &ionis, nam obi iim non dicitur formaliter bonum, velmalum bonitate » vel malitia formali, fed actis ctt, qui tàliter denominatur, Tum quia actio cxterior et impcrata cft dirigibilis non fecüdum cfle natura (cd vc habet effe voluüe   "  fariüm» ' triam; et liberi, quia vt à libero, et voluniatio pra(cindit, non e(t moraliter di. igibilisat vt fic non habet ration&obie(ed'a&ionis, et (ub tali effe ab actu » Amicus veró aquiuo. €át; nam licét confiderando actus iítos 1neile lizmato, et in potentia, prius ratio: praxis, et dirigibilitatis conueniat externo,quàm interno, attamen quando à par: te rei exercentur, implicat, quód praxis prius a&uetur et exerceatur in atu externo, qui pofterius »onitur ; quam in intetno, prius exiltit  to6 Es his omnibus deducitur, optimam cíTe definitionem:praxis traditam à ia ma epe dixit, praxis eff abus a potétie ab intellectu ymaturalitev pofferior intelle ione, natus elici co« formis vóni veélead boc vt (it refus ; in . qua definitione tres poniitur códitiones, : X prima, quod (itaQus alterius potentia,   quàmintelle&us, quia cum.intelle&us ;. [vt fit pra&icus, 4l; extra. fetendere; vt. colligrpoceft ex 3. de An. pL:    fitit in cognitione: eti fed vlterius procedit ad apus regulande illud, non quidem quodcunque opus, fed quod eft dirigibile inmatcria morali, et practicabili, vt excladacut er. ror practicus;(equitur acti dire&tumon: etfe actum intelle&us,vt inrellc&us ett,: fedalterius quati di tincta potentia, na: intellectus wt tic diftioguicurà (cip(o:,ve à volantate imperato, et confequenter actus intclle&us à voltate imperatus nó eft a&us intelle&us, (ed eft actus. intelcótus impcrati,S voluntati (ubiecti. Sccunda conditio e(t, qubd fit naturaliter Ifottcrior intelle&ioncyquia regulatü, Sc menfuratum; vt eft praxis, cít poiterius xegula, et uenfura, qualis ett intellcctio: practica. Tertia conditio, quód (it conformis cg. ila, quia non quameung, praxin definit Doctor, fed re&am, cuius re&itudo (umirur cx conformitate. cuu regularationis, (icut irre&titudo ex ca. rentia tális conforaitatis « f hac condi« tione imcluditur alia conditio «f. (quod tit ftuis inctinfecus,& per (c cognitionis: practica,nam (i á&tus. ex propria natura cit à ratione I$ » iain rado diriQJV.dediw. [eientia im prac. eo fpeeul. IL 887 gens cx füa quoque natura refpicit aGum illumiin quem ordinatag; táquam in proprium fiaem ; hec omnia magis patebunt: foluendo rationes incontrarium, inquibus aliqua authoritates Arift. adducentur pto his conclu. Soluuntur Obieliones . 107 Ationes contra r.coacl. often détes a&ü intellectus dirigibilem praícindendo ab actu voluntatis effe praxim, fuerunt adduétz, et (olutz in q.proem.art. j.dum quarcbamus,an Logt« Ca fit fcientia praGtica, vel (peculatiua . Contra .concl. arg. r. q» a&us volun. tatisnon fint praxis; ex Arift. 6. Eth,c.2. habetur,quód electio cft cau(a cffe&tiua. aGtionis, quàm praxim appellat, fed caufa ett prior, et diftincta à cau(ato, ergo clc&tio, quz cít voluntatis actus ; non eft xis fermaliter, (ed tàtum cau(a; vnde Commen. i. Eth.c. r.praxis definitur, g» fit operatio fecundum electionem. Cont. habitus pra&icus generatur ex praxibues, fcd habitus praéticus gcacratur ex agtibus fequent. cle&ionem, non ex electios ne, nam f; quis nom (e cxerccat cancndo, quamuis f:epius habeat volitionem: addifcendi mpiicam, nunquam babicuny muficz acquiret, ergo &c. : Relp. Sco. q.4. prol. $. Contrafflud ; corfce dendo o&x actionem ab electione impceratam cífe praxim,non tamen onmné praxim effe imperatá aGtioné, nam ibid, fubdit Arif. Elethionis autem appetitus, € ratio, qua gratia alicnius 4. pra&ica; funt ./. ptincipium,& fequitur,Neqi. fine babita morali eji elettio .(. ré&a s bona atíio .n. fine mo«e non eit : ex quibus patct habitam. virtutis priys clicere clectioner;quam clectione mcdia actum, imperatum : ende haec authoritas probat actum itopcratum clie praxim y quis eft. fecunga pars conc]. et nullu:n actaan,quaí non c(t imperatus, vcl ele&io, cie pra»im, qua eit. peima conc. Adiliaa» definiionem ex Couim. ait vel nonetíc defcriptionem coDucrtibilcin;vc) hicft conucrtibius cum.praxi Ly feendani won dicete folum habitudinem effcciuam, (cd etiam £oimalem », V chele AE lu 888 0 Difp XLI De fdentia 2 mi pro £otentialibera,& dominatima, velpro elicitione adtus,no proadu. Ad . cófit. ait, quod in moralibus habitus pra&icas virtutis immediaté fit ex clediíonibus, non ex actibus imperatis y vt. patet £e non habente pecunias, qui fi nibilomi nus fapius eliceret volitionem dandi clemofimnr, acquiterechabitum liberalitav sabíque aliquo imperato atu: attamé, . inquit DoGtor ;quia eum a&us imperati fant impollibiles, non ita [requentar cliciuntur volitiones, nam ex Aug. 1o. do "Erin.c.1« quod. non creditur alicui. poffibile; aut ipíum non vult. auc tennitcr, vul:: hinc eft quód non generatur habi. tus;qui-eft virtus moralis involuntate fi. ne prax busimpcratis ... A irrartificiolis non dantur habitusin voluatate, (ed. vel folum inintcligsta, quz eritars, vcl. faltintin poreatiacxecutiua, voluotas autem tatum cx fccquécadis actibus acquiritinclinationem.ad-imperandum aGius exter. " nos; et hacrat:one qui fepius: non canit y: non hibet habitum mufiez.i,. difpofitiobeiiliaminpotentiaekterna, acc Ts clinationem y: qniaminus fcequenter clicit: volitionescanendi, ; &a$Secundo arg« quà a&usintellous ve imoeratasno fic praxis,auth, Scoti 4: prolart. v, vbt pofiquá docuit praxim cilc actam cligum,vcl impetratum, obijciccótra fc quia tuac fequereturadtür intejlectus cfe: praxim y quia aliquis pót clc imperata volantate,contra primá partionlà dcfinitionis praxis, gy (it actus alterins potentiae ab intellectu cc(podet nullam, intellectionem: e(fe praxim y (umenda ptaxim pro illaoperationey ad q. debeuexcédi intellectus, fed (olü ex hoc Tepipieioi Mino Impcidcese elt praxisvcl praóticas et hoc. sin concedit :-Refp. Faber cit. Do&oré loqui de intéllcstioncy vr intellcétio elt,.non'yt ctt imperata, Ditg« a inicliccbionem vt imparat cile praxim mareeialiter, noo formater, vc Do&ot elavé docet in 2.d.42. &cidconegauic à Scoto hic elfe praxim ormalueruQaucllus. iaquit., intelloctio-méntdcirco ncgazr effe praxim. quia vr in placita noni operati à voluurate » igi pamccdics vcl;quta non immediafé dix tem imperatis efl tantum materialite ORC volent. ó te[pon(to (atisfacit; non prima,q . rà patet Scot ibi fatal do dnte one vt imperata, de qua vt fic, ait, (oli eic practicam, vel prazim, vt re&éade uertit Smifinch. Non fecunda quia cum. Door in2.cit. ait intel cíIe mas tcrialiter peccatum, nonformaliter, pet;     ly materialiter intelligit (ecundatió per^   ly formaliter intelligit primarió;que do. Grinacf communis ommbus actibus im atis " ipfemet docet in. prol. cit«; .Contra iftud,aic nv, coiter mon. genevas: tur babitus pratbicus:, quieft-virtus. praxibus imperatis; [equentibuseletlioo .  né,non tamé genevatur ex illis fequenti   pu ex eletionibu:,imquibusefefor   iter bonitas moralis, in praxibusd cumdig:tur quilibet. actus imperacus: ma terialiter, hooefiflpunda ib Dogs is f ex hoc capiteibi negat Do&tor. intelle €tionem effe praxim,, debcbat Gtid aeg re: dé oíbus imperatis . &taraeo de alij: concedit prater ifitellecti ons, INec tam dem folaittertia, nam Scotuüsibi cxpref^ sé ait nullam intellcétionegy imperata cfic praxim, nod vt in plocigumy& fi tio haius e(ict y quiarimmediaré mon dii gitur etiam hoc vrget de'alijs impetge tis'aétibus, ergo voiucr(aliter.negaredes bebatimperatos ele praxim «525 109 Quapropter quamuis fic difficili 1ruslocus, attamé quoniam in alijs locis: cit. aperté concedit intelleGbioné cile peccatum, vel bonam; et con(equenter prae xim, debemus hunclocum explicare, .q» nequit melius fieti y qnàm. expolitionea Lich:ta&a;vi delices,qynó'loqustur $cotus de omn: inrellectione imperata yf dc ilia, quat. fimt eft cegulatiua operas : tionum; poteft.n. voluntasimperare in« tclic&tai, vt cogitet et quzrrat de medijs rcquifitis ad, fincm, Qaod perfi cim inquifitioncy& cogitatione qua co» gnitio,etia vt imperatajpotius cit practie Ca, qua praxis » quia e(treculatiuay de his cogn«tionib9s. dixit nullà 1ntelMectios nem e(Te praximsque cxpofirio colligi tur cx iplo textua:t mn. Doctor, Gís igitur dicitur intelleciio el imperata à Polar ' fatesergo ef? tres "on foni, fed fe[ Iur, ergo v axi, vel prattica, qe Cd pleri ai ipe. n. nata 8. denominari quafi. accidentaliter d praxi, ad quam exten(ibilis eft, nonautem efl terminus talis extenfionis, ecce loquitar itione, quz eft cxtenFo 4. dire&iua, et tcgulatiua, que vt fic nequit effe dirc&ta, non de illa, quz ton cít exten(bilis, (cd terminus, |. quz eft dizc&a mediaté . Quomodo auté ini fit authoritas. illa inzeilecius telligenda e xtenfione fit pra&licus, diximus fi exponcndo deliaiioums praxis $ed comer Log. n. 80. quamuis nous    i mm ixeliepofie effc praxim, tamen noÉitram non tecipit expolitioncm, et alitet Ls apap dg Ripe o ae itur i pet . Meta. n. 74. v oftendi   Rigcedam, eius vcrà expofiionem lacri 15 non . o oo. 410 Terto arg.qp a&osaliarum pot£/  wianumnd t y vt fant . «on (nc praxis, quia Acift.6. Met. c.r. et Ae Mcrfam. 2c 1. i (  Git vcrfari circa agibile.f. circa elcGioncs, 9t (c declatac ibi, f;&iuum vcró. circa. / &Gioncs tranícuatce. ergo quia praxis efty R denomias intellectum. praccicum, iym 3Gus tran(euntcs non cfle praín y (cd cffc&tionem, ficuc dift nx« 6. Kth.c. 4. vbi praxim,(cu actionem docuit €fic aliam ab cffcGtione . Refp. praxim inultipliciter accipi. ab Ktitt.vt notat Vaf.cic. quandoque etum fumitar vc Áfia3nificat a&ioncm eicétiuami tan um, quz aGceptio cft eaxia e. 1igotoía,& ;n hoc (cn(uloquicur locis cit. uádoque vcró nó:ta in r'gore, (cd vt dieon à fcculitiones quo pacto coim tün;s cft a&iont, et eticcueni, et in hoc £cniu.nos bic loquimur » quia quzrimus dc obiecto cognitienis praece vc à (peeulatina duttinguitur ;. in hoc (cafu. 1oquutus elt 24 Mcr. 3. dum dixit fiac t peeulatiug: elfe veriatem, pracuca veró opus, nà fi per ly opus intellexiilct actionem firicté (mptam, noo probattet iaacniuim, quod etat oftendere Mctophyu-, Logs intellc&om pe2&icü (0 QV dedinf.flenein pratl. v foe. s. 889 cam practicam non effc, fcd (peculariam, vnde ex negatione, quàd cflet practica, non pofset inferri e(se fpeculatiuá, nam poísct dici eíse factiuam j.& 6. Eth. | €.3.dixit tationé (peculatiná nó mooere, fed practicam, pet quam inxellexit facultatcm commonemactiuz, et factiuz . Quarto conttacortolaria deducta arguit Arriag. Tumquia fi nonrequicete« tur,quod principium praxis fit in cognofcente, (equeretur o€s (cicntias e(se pra€ticas, excepta Theologia, quia omnc funt de, rcbos abí(oluté factibilibus ; imb €ognitiónem, quam habemus de diuini product;on;bus, effe practicanr, quia e(fet de re operabili; gy cft falfum,quia oul1; cognitio alicuius ocdinatot ad inpoffibile ibi. Tum 2. (i neccfiarió requires i vedo t Minn e poffit errare, queretur fcientiam Dc:, itioncmg uam Angelus habet de m. uc, dictamen prodentir »quam Chriftus ha» bebat inhac vita,vifionem Dei in Bcacit mon eíse practicas (ed (pecolatiuas, quia ncc Deus poteft errare nec Angclus,ncque Chriftus, aut Beatiqui non (olum n6 oÍsunt errare, imó necefsario agunt, cedit, quod licet po(fit ertoc contis gereante cosmtionem d:tectiuam,ta pot directionem voluntas. pofsct deteta minari ad ncccísatrib agendum ex   X tionc dirccrioa prius habica, quz ex (c cf practica,quiadirig t serpo illud opus nee ccísarium eísct praxis. Tandem ainentes non funt liberi, et tamcn. quaadoq; cftie €;unt recte artificialia, 11 Redp.ad 1. ncg.(cq. nam vt notat Scot q-4. prel Mead coznicioné practic& tequiritur,nó (olüm quod fic oflentiua 9» peris, Icd et diteccua, itaut opus fiat ex vi iliius dircctionis, quod nó accidit in ile liscognitionibus,qua (onc mere oftenfiuz, et ico (peetifatinz; et Éalíum eft natlam cogaitionem ordinariad impoflibie le nbi, nam vt monct Scot. ia. prel. cie. $.Conira tfi ud, 1.d.6. q. 1. impollibile potcft císe obicccü volentotis ; cum quia licet tit fibiimpotlibile,non cft camé ab(oluté ii poflibile, quin poflit cadcte (ub pracc,:to, vcl cótil;o, vt diximus de Angeld nobis confolcnte quídam acus Ttt virtu Ht $96 sirtutisci fnipo (ibiles .. Ag 2. de ratione graxis efic ; vt opus illud fiat ex vi cogni» stionis non fimpliciter oftendéus; fcd di&gigentis fimul; quare requirituryquód vo Juntas t:c dirigibilis, qua rationc negatur a Scc.cum verioribus Scotiflis (ciétiam Dei practicam eífe q«4. prol&-r. d. 38. quia d'u'na volunras eft inobliquabilis ;. et prima rcgela in fuisoperationibus, de eogmiionibus Anacii Chrift i, et Beatorum concedimus practicas eife, licét vo Juntatesnon poíIint errare,nec actus ipr« farum hint praxis in tigore y quia vc dicemus art.Ícq.de rüne (cieotie pra&ice nó eitactualisdire&ia, (cd aptitudinalis, €ü iguur.cogaitiones ill ex (eiptis(mt "ditcétiue y crunt practice, quamuis voi Juntetcs fint. ab exttinfeco determinat adactionem rectam, hoc ar. cft peraccis dens; et ab extrinfeco .. Perltoc patet, ad acont. ram quía »mfenténtiá: noftra vo» Iuhtas nunquam ab intellecta «determi matur,vi nccefficetur ad agendi, [cd feni ger ranetiatrinfceelibera ; vto lib. de 4áAn.dicimus. Ad 3.conf.ex ibid. diccadis oluntas inamentib, eft edenrialitcr lrbe xa libertate nacurali,ua polsüt ageres et nonegerc,non libertate morali, quz. fapra illam addit aduettentiam touiscire xa matcríam moralem viruis,  vitij j «um igitur per amentiam fit pertütbae aus rationis víus, vt.nequeat adueriere « cognolcare, quanam fintopcra mo» aliut bona,«clmalay carent regula diriqiia ibero(équener libertate morali um hoc tamcn ftacguód quàndo; nó gercarbstur rónis víüs circa res artificia- des, et ideo potfunt iuxta artis: precepta opcrari quia habé&t libertatem artificio Xamjqua dicit libercatem nataralem cua aduertentia ad rcpulas artis. Quares,sth Sco.4.d.6.3. 10.O; et 2. d. 4 1.iín calce corporis quaríiti dan- tur actus indifferentes; qui nec boni süt y ncc mali,vt icuarc fcftucam,fticatio bar- be, &c.an ifti a&us fint praxis. Re(g.aflir anatiué, quia cum (int deliberati, et inge erc moris, ertic iuxta regulam 10nis nom porycu precipieniem, aut confulentem y d.permittencem,qua ratione a&us ifti »dicuntur impuzabiles ad laudem ; quate- SN oo Difp; X TEDe een vo 15. "T AM P nusoperans per ipfos, licetmof agat usc ta re gufam rationis precipienterm, tame et ron violat illam, qua eft minimi ri - genere motis ;fed de his latius in trac, « actibus humanis. 'à» b^ "d ^ Contra   arguít Auerfa . uia praxis eft,que regalatarj& ad ! motitiz pratica Brincipalicateedistur) fed talis cft a&us imperat Piddimegne Ice, et praecepta artis;v.g.(cribendi, di,&c.tradunrur de a&uali (criptione; " 'cántu,non de-volitioné fcriptiems; et cá: «£03; et ad hos'aQtus im feribendi et canendi ats iptori. eft obi siith dicitur 'attica per ordinem ad bier à peril ed attdéimpetiam, (t obieótum notitia i uficazatcis: en s P ad hoc vt notitia dicatec practican ufficit: y vr itd ipfam (equátur 'aGds ali nis vi is: pef mo turali | quclat(ed ek igicar,vefequatuma fforitid cognitus, Gc tepre(ent i GiuésraliScftactusimperarus, oomimperans. Tui 4:ex Amic.perfectio,& impefcttio voluntatis eít boniras velsavalitim   moralis,nóartificialis;beé.m primó ców   petit rer aruficiali inde independentem a? voluntate, volüntati veró. dependencer? à re artificiali, ergo primatiozótus ex termus erit praxis 113. Refj.actü&externürdupliciter pot fc cótiderari,primó gebe rali hoc cí],srh fpecie fua, et ex obie&o, a tcquz ab aliquo homine ffat y in cuius tífir ! porettate et vt fit vel non tit. z. quafi im 4 actu exercitosquatenus.f. imperatur a vo-, et applicatur ab ipfa porétia exci cutiua ad operandi; primo niodo fundatbonitaté vel malitia obiectiua in genere attis,feu fundamental quiad fpccificas tioné, et porentialé, fecundo modo fuse dat bonicaté,vel malitiá formalC,& actuar lem,& quó ad exercitium; tunc ad r.die cimus concludere dc praxi, et dirigibilitátc in potétia et quo ad fpecificationé non de praxis& dirigibilitate   Pos. quo   Q.V. de diu [cientien pracLep peu. del. 89i. qub àd exercitium, cum.n.prius fi volun tatis actus,quam adus extcrior,& vterq; fit dirigibilis a róne, quia przerequiritur applicatio potétia tali,vcl tali modo;implicat, quod ratio praxis prius exerceatür in actu externo, quàm in interno, Exemplum cft in moralibus,nam actus externas: homicidjj primario prohibctur:, et fupcr ipfum ipmediaté cadit probibitio, et fupra volitionem auc (ecundarió y Quia idco volitio homicid;j eft mala, et prohibita,quia homicidium eft malum, et prohibitum; qu caufalis cft vera ; et hoc (i-contiderantur in cífe potentiali, et obicétiuo;quáaquáwt fic libertas prius conueniat interno quàm externo, nam primitas malitiz non attenditur penes primitatem libertaris,qua eft fundamen1um,(ed penes primitatem prohibitionis, attamen in effe exercito volitio bomicidij eft primo mala, quàm homicidium. Quia primo exetcerur., &.in externo dcindc exercetur depgendenter. abinterno . : mptü valet de praxi in effe.obie,& poteatiali; non incíle cx ercito, actuali, Ad 2.pcr idem; nam inob;ecto mufica includituz aliquo pa&o applica . fio potentiz executiue . Ad 3. dicimus a&um voluntatis non fcqui per modü na» turali fequela; immo efie per fc intenmytáqui neceflarió et per fe primo in exercitio regalatum. Ad 4.illa perfectio artificialis in: efle potentiali primo «om^ petit rei artificiali, nonin effe exercito, d: dependenter à voluntatc, qua cít «aua illius aGus . a414 Dices,eüdé ordiné (eruat actus internus, et extetnus; dum fiunt n atu, quem feruant,dum funt in: potétia,vt patet decffe libero, quia. n.efíe liberü prius competit inrernoquàm externe in co fi £16,1n quo ambo func in petentia, idco iacu prius compxtit incerno,quà m cx-« teffio,€rgo quia ró praxis prius compe» tit externo, quàm interno in effe potcentialiji cendi, dá (unt ina&u. Tum quia ft ideo actus exterior, vt dicatur forma is exercice, folum przexigit ioteriotem, vt ab co liberzaté participet,non erit fiinpliciter verom; quod ratio praxis abactu interiori dcriuatur in exteriorem;(ed hoc tantum ds libertate verificabitur. Rep. non (cmpee feruati eundem ordinem inten.ione, et executione, quando .(. talisordo cít execationi iacompoffibilis ; vt patet da fiac, et medio ia intentione, et executios nojibi.n. finis eft prior, hic pofterior, ita €It in propotito,vt dixiaus;pracipué in generc moris;quia ad hoc vcaliquid pro liibeatur primatió, fufficit quod fit libe rum, (iue primarió, fiue fecüdarió, proe hibitio .n. pendet a voluntate legislatos fis ; at in a&u exercito nece(farió priug ponitur jaternus quàm externus, Ad alíad dicimus in effe. exercito externum non (olum accipere libertatem fed ctiaas dirigibilitatem; quia non eft a&u dirigi bilis,nifi medio actu voluntatis hoc, vel. illo modo applicantis; et maximé loqués do de praxi imn genece moris, nam vc ait Door 2.d.42. B. quia voluntas cít pri mus motor in regao anime, et omnia illi: obediant, tenetur dace re&titudinem,norr folüm fuisaétibus, fed etià-a&tibus alias rü potentiarum; vnde bzc caufalis e(t vea rayidco potentia exteriot deficit operane do, quia voluntas deficit imperando, dine. Quid fit, c vnde [umenda ratio grás &ici, c fpeculatiui ^. 11j Iücrécize pratici, et (peculadiuk D nó (olt applicant habitibus fed ét actibus, cü hoc difcrimine, quod a loquamur dc a&ibus; tantü.de intel lectja uis dcbet intelligi, ratio cft, quianullug potentiarum. ab intcile&td potcft dici practicus, quamuis fit praxis 5. nom n:eí(t dirigens,;& tegulansy ícd directussat fidc habisiuseit füsmosic [àtio faltim practici nó (o]um tribuituchabitibus iatellectualibus,(ed etianyvoluns tatis,virtatcs namq; moxales.appellaatur habitus practici, et ratio huius cft., quia: tàm ifti; quam illi ordimantu£ ad. praxim: Em diuetíintodé,nà PAPAE 05, vt prüdenta:, et ars,refpicingr pra« xim dircctiué, noo.-n.habcrit aum con ad actus altarum porentiarum, vc cx dicendis in lib.de deduptgnimumpen tC à iE9:z Tabitus voluntatis refpiciunt praxim elici tiue,quia phyficé concurrüt ad proprios acus ; cum crgo fit diueríus ordo in his, et illis habia us, diucrfía quoq. erit ratio practici. Verum quia communiter pra€üicum fumitur vt diffcreniia condiftin£ta à (peculatiuo, et hzc nonnifi bab;tibus intellectus poteft cóuenirc;hux ctt, quód de practico, quod cum fpeculat;uo diuidit hakitum intellectualem in comu ni,loquemur;& dao quzrimus,quid formaliter dicant, et vnde fümanuur, anf. à fine, anab obiecto, Prorcfolutione primz partis quafiti not. quàd ces à nobis cognofcibiles (unt dupl:cisgeneris, qngdam,o. funt produ€ibiles, quzdam improducibiles, faltim i nobis,hec non poflunt cognofci nifi (ccüdum propria predicata in primo, X fecundo modo,ac quidditates ipforum; il la dupliciter pogunt cognofci primó quà ad coram eílencias,& prazdicata,prefcindendo ab exiftentia, fecundo etiam quà ad exiftentiam/f. quatenus (unt producibiles inreram natüra,con(iderando modum,& circumftantias productionis illofüm,vt recté,& congrue fant;ptima cogoxto dicitur fpeculatiuaquia fiftit in có tc mplatione veritatisnec vltra progreditur,ciufq; finis eft (cire ; Secunda cognitio eít practica,quia fe extendit ad opus; iudicat.n. hoc effe profequendum, illud fugiendum;ciufa.finis eft opus ; qnaptoquer racio practici (ccundum cemmun£ in cognüionc dicit ordinibilitatem ad opes, quod eft praxis . An . 1316 Scotusanté q.4.prol.art.z.dilige tjus explicans quid fit ifta ordinabilitas, vcl exteníio ry ig qua confiftit ratio practii; ait dicere duplicem rclationcm aptitudinalem priotitaris naturalis » et conformitatis; quod practica cognitio dcbcat effe prior naturaliter praxi » probat ex 6. Eth. c.3.vbi docet Arift.electionem rectam, qua eft praxis, neceflarió Iequirerc rectam rauonem, cui conforrpatur;& patet ex dictis, nam omnis praxi$ s vc] cit actus clicitus, vel imperatus voluntatis, vterq. aoté prarfapponit acc intellectus ; tom quia regula elt prior naturaliter regulato. Quod deinde dcbcat Dif. X11. De Sentia. cc conformis, probat ex eodem Arift. ibid.docente quód veritas confiderationis practicz eft confe(sé .. conformitet Íc habens appetitairecto : duplex autem cít conformitas, vna paffina, et hzc conuenit appetitui » et praxi, alia actiua, et hac cfi propria cognitionis practice, ga eft regulaiudicans, et dirigens quomodo gerere (c debeant aliz potétiz inpro ptijs actionibos. Quare illa erit practioa cognitio,cui ex propria natura cóueni&t haz duz relationes aptitudintlcs, Notanter dixit Doctor has relationcs effc aptie tadinales,non actuales, quia per accideng eft, quod ad rectam rationem fequatur praxisrecta : cum.n. voluntas fit e(lene tialiter potentialibera, poteft non agcre propofito fibi obiecto à recta ratione practica,vel non conformitcr agcre; noa ob id tamen cognitio directiua, et tegülatiuá non erit,cum.n.fit ex fe talis, nom pendet in hocá pofteriori,& effectu. Ex quibus colligitur, male à recentiotibus referri, Scotá fen(i (Tc illà effe pra cticam cognitionem, ad q fequitur quos o operatio aliqua,vt amor, vali delectatio : Nunquam .n. hoc affcrit, vt. patet intuenti textum, imà oppofitü do cuit, dum dixit cognitioné illam c(le pra" cticam, quz ex ín; natura cft regulatiua praxis, inter qua fit relatio dircctiui ad directum,& regulatiui ad rcgolatum, taz lis auem non eft qualibet actio quo £anq;modo fequens cognit;onemyfcd ila,quz elicitur vi cognitionis directiua ad Fen cognitio rc ., -oll gitur 2. ad cognitionem practicá nó(oflicere;g verfetur circa rem opera" bilé,hoc.n.conuenit et fpcailatiuz ;tà uie Phy:ofophia,quàm moralisfcientia yet» fantur circa act;ioncs no(trz. voluntatis » qua (unt res operabiles;ícd adbuc reque ri,gp verfetur operabili dictck modü,& circü(tantias acuonisfaciéda Col igitur 3. cognitionem practicam illà ciic,quae cx (ui natura et ad. praxim extcnhbilis, ad opus oidinabilis, hice re(pectus conformitatis actiuz, cum aptitud:nalis,e (t ccaliver idéuficacus; qua propter non.cft códitio neceffaria, Vt fit ordinabilis cx intentione fcientis» Vc lale . 59 aft. AE " V ris RET nS shui rinqoit Do&oryeaFaélu iltá eon ordinare, 1 quig cé pisi: xinfocus fcientia qula péfeictijs acbitrids erit quoqs acciden is ipe untmerumcqaine on Bi 79417 fiin phus proc maios, netta praidi dmt nc Qd c 1 praccidis et vci tpeculariuo diltinguirur «oucr piat hábicui gk aceai im tellect uali» alitcr i lieercodiiipetituhabitus .nin tácuqo dicitur dirigere ; ingnaptli .eftipzoductin&sacios pracrics qual niediare dirigit, f$ in hàbiam cx fc attiggis obiectum, fed pyédioatus xqui eft. imoediaté direct: Bisp; ioc verbapuluplicitct cantingits.vr toMisicár moSco.q 4  prókarguédo corra ita qiam, Soin fn, ad fóncs opin. nà üg aliqui poodici practicus siii dire et viftüáliter, rj: et eft. coghiuo princir j raetiey xc quo dedugitar omclul i icétiboreieqeci inna ilr rd fidinizeipcactici: jn ga feionti Mr MA EPDIA ME iebdigitur Piscis ibedirecbinus fp squiliter x qi Ecxpeétse dirigg in-praxi m,sa-ef oouni dio concitifhinis practicas hos dup iei i6H5 eb roxime er eum diétag in parts EütorMijés Gi tu hcielfo rali eL talimode A GNMGE CL qudbdiditum UR. rit [o iineisrin foa biles tit ats, éLiciihaghienimdhibiivsdadindg p áctüspátt&icolirczwekt dios,enm.die ctàtim vente: li liba ede; pnofequende m» iid opns bgodirecao itoagibis fibsserie córhufto Ycientiei monilia fa cybilibuscéndluto aruis,oqnetjunthebitisinetitiancos ádcopus in yniüesfali No£at infupécDoctórs dift habisesypiacr falcs diti folemápec 'y:v&ide medii, ni diuldétut inuheocica ani, £peculazià y et iti praccicámiyndmquód farmalirer ünt T indc ji«d quoniamxquáddo funt ali(duo cx:tema.oppofiuà «quanto alig d reé&dirabyho. oppobronfm, tanrp accedit adaliid, modo confi decauo a paru culari,quia eft immediate. du «cua. graxis à particulari proxime habet xónem prátuci;& quántà aliquid recedic ab 1lias, tantó magis acceditad fpcculutiuum.s &. an. Logicae Vnde [umnátwizatia hraSh Jgecal. ii. 835 haciónzhabiususvniuer(alis pot dici -/e :culatiuus yin quanpun-recedic ab jactu. in particulari ; yndeagaab(olute c.t culis; fédcompataiud4:, 56s. Tx his deducit Scotus, quid dicar, (ic eulatiuum.s. gam cutmopgonatur praet: 0, dicit carcntiam illius otdip.stionis3i ópus;uaur goguitieispesulacua Grilla, q dd cócciplatigng propri). obiecri f thc, S vitra non procedit s. hinc. LIZIO a. Meg c zl aéciatpeculatiuadicituclibera, praSINCROIIA WELHMUENUA TIER EE Anis [peculatigae cll weritas yqacticae vero «0 püsynam jlla-ci.proprerde shax proccn Alin1,;cum: miaitira aliacü poxenuarí) -ox18:Sedeorm arzdicca i0flajuc, quia practica et fieculaeivum: funt d; ffcrentig chuifrdüz (cieotig ja cochmuni » ar. ku relpcctusy wel'pulvatieposet cde. diiferétta alicuis eeálisabloluti, qnalis eft fciée tlaergo praceicu anon dicit illos re(pe&rüsguccfperalarisum-cátengarb illerü. Sic(paprateicisb s Sie ealaiguo dupli cicer pollboan i decanb wel Kecuridum id y. 4pst patze cei d; cuntsvelikecug dam id; &.à nobisexplicintur y primémedo fuüt di ig; e(onctales Iiontiz y fecunda mootio.dscont refpectes Bocacentià jp (ah fd OAjlicato, (ant; potius; pafsiónes Gon? (equentes, quàm ciencals diffctentge y iftesah circ utolfaribuntsvthotar Sao: eit, zilChrca ai preen) difficultátis aducrten; dhm.g dex Sco,cis, ifia vod, notitia » &ohabitus pracucis Scfpeculaciut dicürit &alcs ineran(ecég (4 forcgddireri per propa» dis nijas cffenciales yX.de hoa non eft quaiíbio, Ccáiusrin-bs) vndocau(alixo otiginausé:iesepiantifte di wd peii acpibus ve|habidbusser.quo (tqdfiayrnon foutfaccrequaficoyqui re[pades habitósidia: practicos cl (pecilauuos » iquiagh actibus pidcticisa)& (Qeculat uis icaufantutqhamuisín. actus ftat eaula;har bituumsátcamen;:vt 00; aCdDoqier lit: E y &tactüs)fbi funt prácticiy i fpeculuuuig xrgo bibentiauías) 4.curscaies com ineng idiffetepvias x&icontequencec ifla xNular etant; originatiue .cawíagtes. diiérotiig illas ; d habiibussqutsre;ab sodG lhabiwig: y &actusdbabcbuntipné practici, vel (pea culayiuiy& deiffo qe ciens qiedipi UU 3j n 394 ' in qua difficultate certum eft intellectum ton poffe effe talem caufam, quia intelle&us efl cauía comunis vtriq; tàm pradti: co,quàm ípeculaciuo,crgo mon potefl effe. caufa dift inctiuasaliquid aliad igitar affi gnari dcbcbt, quod (it proprium vnius, et non alterius. Prima opinio eft Henr.quol.4.q. 1-qué fcquitur Grcg.in prol.q. .ar. 3. Fland. 6. Mct.q.2.2r.2,& ex parte Amic.ttac. 27. difp.4 q. 4.dub.6.fcientiam.f.dici pra&icam,vcl (peculatiuá à fine,nam finis pra€t icz cft opus, (peculatiuz vero ipfa veritas,& fcitc obic&i;quá fent. ex noflris fcquitur Baffo.q.7.prol.ar.3.Secüda (enr. cft Scoii q-4.prol.ar. 3. et omnium Scotiftarum,has differentias nó fumi à fine, fcd ab obie&o,vcl tiobie&um, et finis coincidunt, non fami ab illovcfine ;. fed vt obictto,quem modum dicendi fere (c. quitur Rubion.q. 9.prol.art.r. 119 Dicendücfl,aGum,& habitü dici pra&ticum,non à fine (ed ab obic&to, idé de fpeculatiuo dicatur;ita DoGor cit. et quidem de habitu patebit, id demóftrabimus de a&u ; Prob. igitur à Sco. prima pars,quod à fine non habeat,quod fit pra&icus. Tum quia ró pra&ici formaliter fumitur ab aliquo intrinfeco aui, có fit effentialis illi cx dicédis art. (eq.crgooriginatiué erit ab. aliqua caufa extrin feca et przfappofita illia&ui, fed talis caufa nequit cffe finis,ctgo &c.mi.prob. finis vt finisnon cft caufa, nifi vt amatus, quia zx di&tis difp.7.Phyf.e.8 .art.3. intà tum finis caufat, tn quantum mouct agés ad agcndum, (ed r6 pra&ici conuenit a&ui iue finismoucat agens; fiue non, et conf:quenter fiué fit actu cau fajfiue nó quia (ufi cit dirc&io aptitudinalis, ergo noncaufatur à fine ; non .n, amabilitas, et potentia ad cau(andum fufficit quia cf fc&us, p we tecipit,à causahabct, quia cauía actu caufat;no quia poteft caufarc . Tum quia vcl finis cft ceusa, vt eft extra productus,vcl vt confidcratms,vel vt inté tus et amatus ;non primi, quia vt fic cft poftcrior a&u practico, et aliquo modo Aus;faciens aüt diftinguere dcbet cffe prius; (i pe ose vt ficnon caufat vt finis, (cd vt obicttum, quia vt fic PMEANEDLSS iL Dip.  De Sdemia.  Lo ATE T sb 4. jnon babe: rationem finis 5 ad qi quititur, vt fit amatus, fed potiu né obic&ijnec tectum, vt iam oftési R eíp.Baffo.notitiam przcedé.é ame rem finis non c(fe pra&icam,íed fpeculatiuam,quia non cit à prax: vc à fuo prinSpas cit intentiofinis, vnde fol mittit pra&ticá notitià polt finis amorem,non crga finem, fed erga media, Per hocad a.ait finem vt inicnium, sea incer tionem finis caularc notitiam practicam; et in hoc fcníu cx plicat; limitat do&ri namtradiamde praxi. M .. Contrajintério finis eft praxis regulas bilis ex di&is art.pracced.ergo refpicit re gulam priorem, ergo non przcedit noti« tiam practica (cd fübfequitur. Tum quia contingit quandoq; agerc contra atualedi&amenrónis, vt cumquis peccando habet confcientiam remurmuranté, quod dictamen eft pra&icum,yt patet,nà au dirigit adopus, &attinetadscientiamfal tim moralem,& tamen non eftab intentionc finig,quia hax potius cft illi oppofita, Tum quia preícindendo à quocunq; a&u volütatis hoc iudicium, Deus efl se   mà diligendus,non eft ípeculatiuus,quia non fiflitinfola contemplatione vetitatis, ergo pra&ticus,ergonó eft deratione notítiz pra&ticze a&tualis cóformitascum praxi. Tandem je a&usbonusmoraliter dicitur taliscx conformitate cum   regula rónis, vt cómuniter docent Theo  logiin ttac. de aG.ham,(ed intentio finis cft bona formaliter, (i cftcirca conucniens obiectum, ergo habet regulá przuiam,cui conformatur, quz pradtica crit» quía dircétiua operationis teta. ) Amic.reíp.rónem praébici habere efTe à fine,non caufatiué,sed terminatiué, nà vt a&u cxiftente fed vt potente cxiftere uia effe&tus pot terminare d uz cau(z tàm vt producibilis, quàm vt produéctus.Hac refponfio non cft ad pro potitum, nam diftiactio per. effe&us c(t diftin&io à pofteriori,nosautem quatimus diítin&ionem per priora, per cau. (as,à quibus originatur 120 Secunda pars,g fumatur ab ob:c-. &o;prob.à Sco.nam actus (ciéua pracriH ca cau(atur ab intellectu à pra miffis 5. 1 intclQu. Pale fu Tatelle&us non eft ratio diftinguendi, vt diximus,ergo erunt przzmi(I, quia vt di«emus di(p.feq.concluf. (cientifica debet elTc ex proprijs, non cx cómunibus, cam igitur alie (int pramiffae cóclu(. practice, km cóclu(-f; tiuz,diftinctio à prio ri ex premiffis fumi debebit » praemia: aüt non funt cauíz originariz huius difti €tionis,quia et ipfz virtaaliter includuntur inaliquo priori, tale aüx eft fübiectü €x di&is q.2.ergo caufa diftinguens pra&icum, et am latiuum erit obic&ü pro prium vniufcuiu(q; exemplum : hzc conclufio practica, Dcus eft (ammé diligibilis, deducitur ex his przmitfis, (ummam bonü cft fumme diligibile;Dcus eft (ummum bonumyin quib.vircualiter continerur,premi(Tz immediaré continent conclu(ionem rone medij, qp eft caufa conne &ens extrema, medium aüt vitimaté cótinetur virtualiter in fübie&o; inquo etià virtualiter continetur predicatum.(.(um. mé diligibile. Quandoq. aüt medium eft à e o diftin&i, vt eft reip: refpeminis,quz ponitur finis medicin uctamen in [pens obie&um ^w qp virtualiter primó,& vltimaté cótiner, non ille finis, nam 1ntantum hzc, vcl illa fanitas concluditut de homine, quia homo cft tali, vel tali temperamento cóftitütus;& in fcientia morali fzlicitas poni tur finis,fed demóftratur de homine per proprià róné,quia idco fzlicitas talis cópetit homini, quia cft talé animàá habens; ynde fubie&um eft faltim finis remotus fcientiz,& idco ab ipfo (umi debét prin€ipia,licét non in quatü finis, fed vt obie €um.Conf.ex Arift.6.Mer. 2. et 6. Eth. € 1.& 3.de An.5 r.vbi practicü à (pecula tiuo diftinguit penes obiecta ; clarius 1. Magn. Mor.c. 35. Notat tamé Do&or, q» cü ró pra&ici dicat duplicem reípactam prioritatis, et €onformitatis a&iuz, (cu dire&iuitatis, primam rc(pcctum proprie m6 habet ab abordine potétiarü, eo quia voluntase& regulabilis, et poíterior inrece eu o) pe MN accipit ab Obiectosquia ideo inccllecuis cecté dietat eee eiie (umme diligibilem, quia D cus iníe vci contine: ycjicascan iluus hir pratLep fpteul. ert. 1. 85; propofitionis,& rectitudine il!à. Vbi adUertit duplicem effe rectitudinem praxis eliciendz vnam neceffariam, quando .f. indepédenter a quacunq voluntate obiccram natum eft terminare aliquà actionét patet inexéplo allato, et vniueríaliter ip illis omnibus, quz funt intrinfecé bona,vel mala,& ideo przcepta,vel prohibita;quia fant bona, vel mala;altera rgctitudo eft contirigens,cum .f.obicctum eft bonum bras à ab actu alicujus voluntatis,vt fant apre on funt bona, vcl mala,quia praccpta vel prohibita, vt facrificium miffz innoua lege cft bonum, veteri lege nonerat bonum ex ordina tione voluntatis diuinz, et in his vltimig notitia dicitur practica refpectu illius vo luntatis, quz non e(t deterininatiua recti tudinis,nó aüt refpectuilliusquz deter. minat rectitudinem,& bonitaté obiectis hzc.n.non depédet ab intellectu tanqua à regula dictante, quia eft caufa rectitudinis obiecti, et prima radix omnis obicctiug bonitatis, Inoppof.arg. t. q iftz differentiz ra mátut à finc; Tum ex Arift.qui 3.dc An, 49. aitintelle&à exten(ione ficri practicum.i.qui cft fpeculatiuus, per ordinatio nem ad finem fieri practicum, et 1. Met. C-I.practicam fciétiam docet ignobilios rem c[Te (pcculatiua quia eft gratia víusy ergo vfus eft per fe finis practicz, er diitinctio (umitur à fine ; clarius hoc habet 2. Met.c.5. vbi inquit finem fpeculatiuz cíIe veritaté, practice autem opus. Tum 2.quia actus dicitur prascticus, quia cft moraliter bonus, vcl malus, fed bonitas, et malitia conueniunt actui ex circum ftantijsjincer quas principalior eft finis ; Tum 3. obiectum, fi eft caufa actus, eft effectiua, erzo non e(t prima radix difti ctionis, prob. conítq. nam omne agens agit)quia mouctur à fine, ergo finis cft prima cau(a,& radix omnis diflinctionis, Tum 4.principia practica femper fumum tur à fine,crgo finis eft qui virtualiter in«ludit rone repete x: 121 helíp.cs Sco. Cit.ad arg. pro. opin. g dug triplex gradus iniclectue fecundu Arilt.primus;cum percipi fpe&ulabilia ; Secundus cum cogitat agiblie 3 Tit 4. bu £9& Xinh DÓpXEEE «Be eionih. DESEE Ín vniaecfáli i6/diccado de redijsimpar 'eieutbris Tercioscum de medijsanpavriculatteófalit propter finis afecutioner. Hine fecüdam prit gradum intellecras eit fpeculaciuds;qui deinde extéditur:ad copnitionem' practicam in vnime(ali, et &ptitudinalem, qua non refpicit finear vt amatum/f(cdvécogiritum ;fecundurftterSum gradum refpicit irem amarum et voliróm et voluntate; quarencgatuy intel» Teccom extendi ad'practic grins optér finem A did de r, et. cel p, Sco ad ire; primc.o«q: collar. qus víG£^y. feroperario ti eft obiectum enti practicas tanceftper fediRinI criubfeios vt obiectum cógitieim 5 mon: Mises fa finalis fi vero nori eft'obiecum,. Lo Deque edu slBabeat hibitudinéad vfam;bom ded vcad perfe fusca tncaee(t'obicpun et quia liübitadiiémhicitad vfurri,. Vicecve ur graclátiraltedos«óliueraram:, xRoBicéti; adlitic éóteladiuit henoliilicas fcientia practicae. Ad id dea Met sit Tip itorh pevalátiaümprofihe iamédia4v Tübere [pet ulàcionen quat d'ciuiva"rais qui virer rton rebidit;habiui ptaxicürmproa né: imtnediato Ttabere opus «b hosdami praceicam 3q6d diciiur: opus; "Quis refpicit tlüd'regütandoguard: Arif. «a(Benaaie diffremiam babiaiuiispenes: 10s os iweethid drefpiélanr) inp ra üwitadiitinaiononidtprma et origmh Aisgesdixirias Ad 1l $ oxcetloqridb rudis rn: fidmerátur: AQUA EDIT Bus ud didit Fw; d reor y s eni ons. sdproStiimtrisenrmanrdcite titfe fp dueloaviuE propier "fineniyqtt meer trice detcr nij icone] nonc pioréyaub vp uer dàdine gltum: DIET ayaoudít inudofeca fudismriab: Ti. neyoticunebiectó coirici : 5i noue dibvtoisehytialipay: -deinoritw patet t8, tus quiz Rire Obiciti aene ipt s vopnitióy efi valérec tet,d actüs tu&. Ad 4. 2(tmpr defever(í steicdaco (eiécoe qdiefobi S piá &n6v quaa iren ice datum tuifiüsigoprob.cóvla On& C422 cor ineróres eit BaiseQ uie Pih mre m Mood cát Eel o B dee ER A meri esa M aee erit | oem ecrire val riae uta, Scpr dpt 4 Vaerice nei ripa myrdqud "WR DE iiem reir m Ré were bas: donet coh fon ueri NCidcént yay yetildisi «à T yitrae confotitiitqueà is Tua allé Fecit t tenbtiHas ree da dit ccs dé finis cflet Mig Et yquewt cóferriisintenit Sin iebnd seni t Sirene im pet &icvaiadds  4 am n Nu Vide fnt get?) pii eM.l. 89r bj" omm mié ongugko que Af in obi furis. hp an A p2210/ "dens Saisir A ers » esa c T6 zat e ' a minus dependet, 6i b 2 Eier vem irae i eimi iic imosediaid Gri fn endo cau feticzaernillim vete WE TU eR meer inrer cte piede xobie&o:dantar riotitial m 1 tíot $5 ipu E iotiarrície iz pru&tiez At da nd eal onis ^nRetpad c ; cite quandóccau; 3 diftin&ar funt. viiuóce ci (uis ffe fimiles, rom vrimocatio: ey c fümilirudino satum tor diérpcucs formas. M groducic calorens,faltiti Bifihwitutibe Fire uf detti uab adefl;ccffeCtas eft milis fuicaw»   fron forone; fed'aomfa modoeeadifor: qmi; c cü domusc Xa fidum ia radar (téles:adeft timaktadoin-for. e cà ta:id inflacilhus f, (ed, non (mo id! si icavdomes: extcai Bupeioeit yii es domi.sonceà dabec:cfíe-d. ivilligicir: iri eios? Gocogricum:juandougiat edid ctus (hot fim ies:afiqua fim dicunt Bllarah; uitio cdsfareffictenies (pee diqun aova lentioForcechiecltatenm aeorf«tnhvetieótaulh fic ro mbec obibetarefipcistmraua« A dz: imeufüree (pea ae forkarabrobtectis; nd caufarentult:à Hab: ve gerft vicessillorum «' tom qnaeónda &osditumurfpezincare prac Agatif: s y (Gdiqwiatiabentrax mae mco AMineqiKipC i$4q. wa dpi diaBhcum, er a quias ilpon em (he nó pendét ioh (it cauía reac oo ceca pofHEN pta iic c fpcilhtum, fioi ation formali; qua fv nitur fj» atlb4 GEM bimE wea) Miet ee scares d fica. Mairena vary ecc p Yes e ee luimveotfideal. nem. fátioneny continet I fpeeatátias, et dicitur virtualiter v y féciindüraliam cotuinet: cort cas eee «onfi deracut [ 53 vtopOtediteife termi MOM OBLURID V. fts th atcur ids penis vitàllb quomodo: Doas vil &fririim boruim: dicivit^terminus dile» &iórks; et diligibilis ;& hoc modo dici eit^Sirunliver practica « !s E : biiolo20).44 12:1... 3 SR TIPCV Lv 8 FT "fiecibuonin conie ib git [ott s? hama cR pm rs AY defueiufic j qui negarüealy latas-differéntias: praótici., i colunt fcieniz'in cóiconnenire, cg quiaoéax(ciéiá fpeculariuà elled. xerity. i$ Sancixo:r Log. qrz; Valiiusaslo i» dip. p-y/q. 4adlyeret Amic. traót; 27» acoDey difppq.z.dab.6: cócl y. qui Aléficital (v Mótantox.77T Ire uer, Zabs &: Bal, ; Oppotira (ententis e(t communis et traditar& $co:3. 4jproliad arg.pcinc« qud. probacexAnft.& Met;c. t. vbv (cienciany diniditin practicám y et f peculatiuam, q etiam docuit y 1-M ccm; 3:6. 1 «& li. 14 cz et lib: sa6Xiye Gs Ei. initio. Tug quia irlibiPott.-vbrGr exaCte naturam: etplicat (Cicntizr, mun quae excludit notis tiam praéticam a ratio fiicnsiay do oiiies-códiciones-; quas adducic notitia racticaradaptari potlüm ipro buius (upra. i;arG^ fi magis: mad ipit ex-éolurjone obiefterum oii . 115 en(tant,namcAz for) icr; 6:2. adründ féientiavidetucéxigere y qo fir 5ratia fut. atur alterius; vtieftpraxj ica noct . tas fedipeciiliet.óih. boc allcrissnam Gc, 1s diuidit faculvatesantcljceun «an tacultatem fciendi, qua res confiderat, quarü patrz aliter fc habere nonpoffunt,& in facultatem ratiocinandi confiderantem, que aliter haberi poffunt;primam in c.2. vocat contemplatiuam; et c.3. diuidit in fcientiam, fapientiá, et intelle&tü, fecundam in prudentiam, et artem, fcientiam di (tinguit à prudétia,& arte quia illa e(t. «irca obicttam ncceffatium, quod aliter haberi non potcft, ifle verfantur circa obiectum contingens, quod aliter poteft eflc, nam opetabile dicit ordiné ad exiflentiam, et per confequens eft variabilc, non ateroü,cum igiur de ratione omnis(cicntie fit habarc obie&um neceffarium, et hzc ad contemplatiyam fpectet facultatem, notitia verà practica fitcir«a córingens pertinens ad ratiocinatiua, fcu a&iua, non potctit cogniio pratica feb Icientia tanq. (ub genere contineti,  E efp.in 1. loco [olà decere feientiá (peculatiuá5quia eft gratia fui, perfetiorem e(fc pra&ica quz eft gratfa alMeriusnomtf negare (ciétiá cffe, imó fi onctc háx diuifionem ; et hoc modo e antellizeadus Acift.dum 2. Mct.5. ait pra «&icanrnon confidcrare cauías per fe y .?. gratia fuisfed in ordine ad aliud. Ad 2.di«€eimu$ cum Sco, q-4«cit. quód (ub. nomtanc (cientiz comprehendit etiam moralé y» quia fae diftin&tionem. affignat ex hoc, we fcientia eft de re demóftrabili, nà alt pradenia, at habitus vpiaeríakam. clt de £e demonttrabili poffunt .n. de epcrabiibus in. vniacr(ali confideratis fieri pro potitioncsnecellariz ; et (olum de parci«ularibusnequit fieti demófkcatiosde g.bas e(t prudétia; nec obftat obiecti cóuaitiaynam a&tus,qui contingenter elicizür, concluditur neceffarióy debere cfTe sar MANN dn ic&tus; inquic r de ipfo contingenti eít (cientia quaniirad conel. demonftratam ncoc (facióper aliquod. C neccffaci à conueniens contingenti .. Vocauit auiem Arift. hanc facultacé contemplatiuaia, nó Quia (it propri fpevulatiua » fed quia eit vniuet(alium, vbi prudentia eft finsula1:0m ade modi, qao medicina diuidi folet infpecalatiux, quar eft vniuerfaliü, Difp. X IH. De faentia. e Twp 2 E acquiritur ; quatenus nom proxime diris git, et in particulari. Quam i Aucría q. 16.(et. 4. cófirmat ex 1.m mor.c.32, et 33. vbi facultatem intelle&tiuam diuidit: ex. duplici obiecto intelligibili& séfibili, primumait effe obie&ü contemplatricis, srà obie&um confuf tricis, per primum intelligit vniuer(ale, á per si particulare, et 6. Eth. c. 7. et 8, n clare afferit pradétiam effe parriculariü,. Dices 6.Eth.cit.prudentia definitur fit habitus cum reGta ratione a&tiuus, fd hoc conuenit cuicunque notitiz pra&i€z,crgo qualioct (ub prudentia, non fub fcientia continetur. Tum quia c.7.ait pra dentiam c(fe vniuer(alium ;. qnod-de arte docuit 1, Met.c.t.ergo (icut fub atte cotinentat habitus voiuerfalinm,& particulariam fa&ibiliü, ita füb prudentia vtrüer habitum agibilium dac intelligere b id multi cocedunt rónes iítas, et re ndent Arift, pec fcientiam intelligere olas (peculatiuas ; quia ift» procedüt dea monftrationibus rigorofis, nonficfciemtiz practice, quz (unt de minus perfc&& cegno(cibilibus in fey minnfq; eertisqu& (peculatiug,vt notat Doctor cit qua rez fponfio cf expeditior. Attamenjdicimus. adhuc fuftipendo priusallatam y ad 1. exSco. cit. qp definiuo prudentig debet in telliai de babitu a&tiuo proximo, qualis: c(t habitus acquifitus ev a&Gibus, non de remoto; quaks c(t (cientia. Ad.a.in 1». co idcirco ait prudentia cffe yniuerfaliis, quia in e(fe perfecto prasfüpponit fcientià moralé vniuer(aiit in eodcm intelle&u . Noncurauit autem diftinguere artem ab experientia » ficat feeit de pruden tia (ciétia quia artes vt in plurimü ac  quirütur experimétis, && gui ione fius principale crat explicare babicus: 1c 6tiuos crga agibilia, nó erga fa&tibilia .Cum igirur practicum, et fpeculatiuü (int differét:g diuidentosfciéam y videndum remanet, qüo illi conuen;ant y circa quod süt duo dis imum ett,am fint differentie ynmediaté diuidétes (ci tiam in communi  itavt qualibet fcientia fit vel practica, vcl specolatiua, et nulla detur media; (ecunidü an (nt differentia et practicày qoa ex vía fingulari aéiud ciipntiales, ap Yel aceidentalcs « Ec QUIA Qum. pratl.erfpec [ope diuid ant crt.ll $39 Etquidem circa primü dubium nil oc€urreret dicendá, cfl.n.quaftio de nomi. ne nà pédct ex diuct(a acceptione pra&i ci et fpcculatiui, de quibus iam detctminauimus quód pra&icum dicat extétio» nem ad opus, (peculatiuum carentià talis . extenfionis, inter quz nullum cadit medium, ergo omnis Ícientia, vcl e(t praGica,vel fpeculatiua, vt cü Sco q.4.prol. art. 1, et $ Quarta viadocuimus o. prog. art. f. oftendendo falum ec Logicá nec e&c pra&icam, nec fpcculatiuam, ^ Verü cftó bac quaftio fit de folo nomine, vt diximus, Ferchius tamen nupertimé veftig. o. valde. infüdat, vt probet mon cffc diuifionem immed atam, fcd daTi medium pct abnegationem extremorü »f.[cientiam fa&tiuam, qua nec practica, ncc [peculaciua cfl; totum cius fundaméum partim ex Arift. auchorit. defumptü tft, qui (cientiam diuidens (emper vtitur tripartita diuifione, népé infpeculatiuá, actiuá, et fatiuà, vt ex varijs locis   oftcadit popup tim ex rationesquia (ciétia pra&ica, et (cientia actiua funt prorfus idcm, et folum diffcrunt idiomate,ná ptacticum eft vox grca, a&tiuum latina, €rgo non bxné diuiditur (ci&tia inpra&ticam, et fpcculatiuamy& curfus pra cea Ls ina&tiuam,& fa&iuam ; quia nihil poteft tanquam cómunc diuidi 4n (cmctipfum, et inoppoficumünm, nec.n. poteft ho. imo diuidi tatiquam aliquod communc ad hominem; et brutum, tunc..n. idem effet communius fcipío, et vnü oppofitum effctcómune alieri oppofito;& de illo praedicaretur, Nec reípondere valet, inquit ip(e, pra&ica limi communiter, vel propriéipra&ica proprie eft fcientia a&tiua, et di inguina: contra facti communiter veró fignificat omnem fcientiam, qua non cft fpeculatiua, et non eft gratia vetitatis,& cognitionis folum, fed gratia operis. Nam contra inftat;probans id cífcabuti vocabulo pratica, et in Schola petipatetica a qiuocatioge ludere, quia Arift. femper accepit practicum; vt contradiftinguitur à (peculatiuo, et fa&tiuo, ergo nonlicetalhjs in eius Schola acciperc pta&t;cum, vt quidcommuue ad a&icmom,&factiuum.s 127 Sed 'tota huius viri concertatio manifc(lé demonftrat ipfum có:cxcre li» t€ de (olonomine; et de folo vocabulorü víu cfe (oMicitü;idcirco, cü de re có ict, communis modus diuidendi fcientiam ia pra&icam, et fpecalatiuac, non:eít deferendos, et rurfus in a&iuam, et factiuam, quia effc ad finem extra in« telicétum e(t commune ad (ciétiam a&i uam,;& factiuam; ergo ficut [cientiayquae nonhabe: talen finem, fed folam verita. tem;dicitur (peculatiua fic é contra que hibet talem fincm, dici poterit pra&ica vcl fi hoc vocabulum eft fa(peGum, alio cói nomine potcrat appellari v.g. operae tiua; et ficut operatio diuiditur in a&io« nem;& f:&tionem.i. immanenté, et trá« feuntem, fic fcientia operatiua in activa, et factiuam fobdiuidcetur. Ruríus tal intruditur mcdium per aboegationé exz tremoram inter Ícientiam, quz cxtebditur ad Py qualiseft, qug ponitar cis ad actiuá; et fa&tiua,& illam, quz nó ex« tenditut ad opos, qual:seft (peculat iua y quia femper vrget ratio DoGoris, quod 1nter extendi, et non extendi dati nequic mcediumyetiam per abacgationem extcemorum, cü fint contradiétoria. At ref p. Ferch. c.5. ad 14. potle daci medium in; tcr contradictoria, fi "er NE iocti pliccaturjalioquio mirabilia paralog zare poffemus, vt v.g. quod inter bipatium, 8c. millenarium non eft oumetàs medius, (ic arguendojintet primum;& nó ptimü nort cft medium, numerorum autem b:narius eft ptimus, millenarius non cft prin us etgo &c. Vcrombac (olucio probat (opi quod iater extrema contradictionis po« teft dari mediüm, fi matcerialicer (amans tür,nonaütem vt ftantlüb membris con. tradict;ionis formaliter, vt i pfe ibi fatetuc,& ex eius exeplo deducitur,quia inter binarium, et millenarium numerum da« tür vtiq; medius numerus, denarins, qui« narius, c. qui tamcn numcri confidera. ti, vt funt oon primi, non median inter. millenacium et binarium, alioquin pco« bare policmus intct numerum binatiumg et qüiinarium non dari medium (ic paralogizando,intcr parem,& unparcm non datur mediü, oumctorü binarias eft. pary qui-, eo6 Xi sto Dip aoo Den feadtaon acu. quinariusimpets crgo Ko. fie; dn gropcfito. £a£ti0a enédiace: porch. marecialier intér a&imamwX (pcouladiuáfadforgislis ter; vt flacfib illo, exttenocoMuadiétio, ji fisgquad.cft ex teofio ad opusimó modia. fcd.ctbmebrü inadequatá bos essen INec fundatuoot in oppot. C mu cfquia. paw aee posce Mi uidat tripartita djuiftone» Bon tamcn.id fem fecitbipartita:s Y&.€x: multis locis calligicaz, quos. pe adducit €; 4.&flà ibi cóenéat.nán. facere weram: diuifjonem » (cd potius comparatione. 4 qnod an oninie pófi verom, itd Airernei iet pde quia de hac xe apxij nolumus ele: certum eft patte fcientiam diuidi B bie partita, G tripartita;, dinifiome zque:bené, quia yc. diximus di(p.i«q A iart.psudido gcnus patcas/fi le haie pecies,vcin pofito eft de. cientjaJcommodü eft ac vtile illnd immediate diuiderein fingu las, et hoc fuit, an £apfa y: quod. Arift. £requentius.tripartità diuifione fucrit v (so TNec etiam ratio; qua. affercbatnpafatis vrget » imóper dift fin&Goncm ibiallaram fufficicntér diluitur;,qnag £t de.m&tc Ari(t..diximus (upra arte ad 3 «neque nouumcfd. in fpecies diuidi appropriato cuidam illaru ipfo;nomipe gendris,fic motus diuidi (olet inmoti proprie i&ums& mutátionem, pomum Áigni €a oinne genus: Samen pd «ialiter maUs Ap osDe » Jic ergo inprogofitoj pradtica: fignificat promifcué omné notitiamy qua ad opus cxtepditur.ex£taintelle&üu xta, mad lequédiArif, m $.Mct. 3v fpeculat ipe fimis »exttas., prati autewi opus, pcculiarieramterb pos   amu eim (olet. jenhenm Ad. iur tli am fpeciem (cicntias qua a 5 et qa: «acabulum.practies. t gc notitig, remped adtjnam, et fa» A illamaatitiam; qperatius quia, de nominibus rixam no pinus,: 1428 At inflazFercha«1a.nullonominc: poe. . hane ; mnoriuá  ' um aput, quod probat cx Ar agn. mor«e-vir. vbi prse quadnon ener nii tas tàm.ad fa on MM ? s i lup ifi^ (tia, quàmde habatuali diniioncna (ic tice R eT pe Arif folum iznnudte velle iquodinon f j xz facultas dc fa&o. qué agat pice pie pari rry m m nun rum avsdicau porta prd qid alti ashoc an ceriom elis, fc concediun 4G. eid audnem. £xWa » amti cBba nid iere Quid copimiibr ia aet «uam; &cfaétiuamby mulae ihincifincgjvb ticin ab Td niunis varias amt pcEREAUSA QE itiarum fpeciesannqaratas concede, Trew iun pr pter e Iv Pura npe site mde NE Ci uerb nom fpcétár ; uia. £u itnctn,noatejontun adf d,diftinctam, quater] dati&zmyar iple: di acts T -pradicagw vt soin ins;cld y. -nomon oftendit, aí wuiehor »D.. em iquodamór y eo-ántemiplo T,amoré Sei, ders epa tius practicam laptt ; 4:€E: péculat Pale ffo man tij et poteft exagitan iris totali; nondoquimur: autem de. ic ípecnladaio,ptóut ànobis mamvt fic nequennt peer re unt cled Eun CIE T uicum  &, fp vt Caiet, yel formaliter, vt fe dra quifuftinent Theologiam, et ke qe dici practicam, et fpeculasaga Y uü d H QJ Qumprali. c) fptc. feient.dinidam. efr.II.. 901 gimus q.proarm. cit. quod alij exteadunt etiam ad a&um, ita Amic. tradt.27. difp. 4.q.4.dub. 10, Auería q. 27. (c&t. 4. ad. dunt Hurt.difp.1 1. de An. fcct.4. et Actiag.difp.1. Log. (c&.4.cundem act fal. tim diuinitus poffe fücceffiue dc fpeculafiuo ficri pra&icum. 119 Dicendum eft nullum a&á,neq; habitum fcientificum, fiue pattialem, tiué 4otalem poffe cfíe pra&icum, et (pccuJatiuum, tàm fimul, 4 fuccetfiué, et pet confequens has differentias effe quiddita tiuas, et effentiales; ita Do&tor q. 4. prol, art.2. et arguendo córà Gocfr. et D. Th. quem fequantur Scotiflz omncs, et vctiorcs Thomiflz,faltim loquédo de íci£tijs naturaliter acquifitis, quoscitant, et fcquuntur Did. à Iefa difp. 1. 9.6. et Có plut. ibid, prob. ex Arift. qui 3. de An. e gj Mct.4.& 6 Met c 1.& 6. Erh ci. et feq et 1. Magn.mor.c.3 1. et 35. ex diucrütate obicctorü arguit i diftinguit Écicntias in (peculatiuam ; et praGicam, et cx hoc, quod vna non cft practica, iufcrceffe (peculatiuam, et fi e(t pradtica, quod nó (it (peculatiua, quod verum non €(iet, (i cadem fcientia. fimul effe poffet Gica, et fpeculatiua, Nec faumsfacit Vafa.1.p-dif -9.dicens in his locis Arift. &on atrendiffe (pecificam diftin&ionem otenuarum; ed varietatem opcrationü. on valet, hoc.n. intendimus, quód ex varietate obiecti (peculabilis, vckoperabitis lee diftin&io [pecifica pra&iez, et fpeculatiug co;nitionis. ' "Deinde prob. róne, et primo dc actu, nam ratio pra&tica, et fpeculatiua funt op poftitz differenuz, quz contradi&toriam oppofitionem infcrunt, vt notat Scor.cit. cognitio .n. pra&tica fcrtur in obiectum wt opcrabile,ex fe eft directiua operatiomis, rcípicit obic&um in ordinc ad exiftcatiam: (peculatiua veró ex propria na«ura refpicit obic&um mfe, non:n ordim« ad opus, nó cft dire&iua operis, et ab exiftentia prz (cindit, ergo eidem actui nequeunt conuenire, conieq. prob. quia idem a&us tenderct, et non tenderet in 4,5, dirigeret, et non dirigcrct ; antec. £yood attributa illa conucpiant ex proprijs naturis, prob. quia qu& conueniunt a&tul rationc obiecti formalis, competunt illi efientialiter, nam actus ab obiectis (pccificantur, ifla vcró attributa cóucniüt actibus cx obiectis proprijs formalibus, cffe -n. practicabilc cft rat:o formalis con(tituens Ícientiam practicam, ficut fpecula. bile conftituit fpeculaciuam, vnde diuer: fz paffiones omnino dcmóftrátur de quo libet per diaerfa media, et principia, et fi ab iliis auferatur ratio [peculabilis, vel operabilis, non amplius remanent obic« cta pra&cz, aut (peculaciuz fcientize. 130. Mukapliciter re(pódét primó his rationibus fold probari no poíTe dari acti formaiiter practicá et fpeculatiuum, noa tamcn eminenter, Sed hzc refpon(io ab omn:bus feré reijcitur, quia quzlibet coghicio vel fcrtur in obice in ordine ad opus, et fic eft formaliter practica, vel in ordinc ad fe, et fic e&t formaliter fpeculatia, et ficut nequit dari obiectum, g» fie con(iderabile ab intellectu ; (ed nullo ex his modis, ita ncquit dari coguitio, qua non fit formaliter practica, vel (peculas tiua o. : ^ Alij refp. «y practicum, et fpeculatiuü poffunt dupliciter cófiderarlprimó adzquaté, .i. fecundü oés conditioncs;penes quas opponuntur, quomodo practicé diCit cogaitionem cum relatione ad opus, fpeculatioum cogn:tioné veritatis cüncgitione relationis ad opus ;fecüdo inadzquate, quarenos dicüt perfectiones (inzuloram finc mutua repugnácia, v.g. fpecue latiuum dicit cognitionem ob:ccti fccon dum propriá naturá, et pa ffiones,non excludendo fimpliciter relationem ad opus, fed fecundum quid, .(.vt obiectum (peculatiug modo confidcratur; practicü dicit cognition directiuá non excludédo (im. pliciter róné. [peculatiai, feu cognitioné naturz,& pa(fionum, (ed fccondu quid in primo fenfu i(tz differentia funt incópoflibites, et conucniunt vc fic actibus, quorum quilibet cef icit obiectim toraliter pracicab e, vcl cotaliter fpccatabile qua róac dicuntur obiecta adzquata  at íccundo modo (unt cópoffibilia in eodem actusquia ille accus tunc refpicit plura obiecta vnü practicabile,aliud tpeculabile inadz quate proptec   ; Difp. vel peifcetioné obiccti : adeft exéplü de znim: rationali,in qua vniütur petfcctiori modo formaliter gradus vegetadi,& fcn» tiédi in plátis, et inbtutis difperfi;& obie «ta sé(uum externorü adaquaté proprias potentias rcfpiciunt, vt obiectum vnius non fit alterius, at quia fenfus communis inadzquaté refpicit omnia fenfibilia, ifta [ofiunt od vnam potentiam fpectare . Contrályreeturquia róncs practicab:iis,& (peculabilisnon pofsunt inadzquaté refpici ab codé actu, nà actus vnus non nifi «nicum pot cefpicere obiectum, à quo fpecificatur, et nequit in plura obiccta formalia tendere, vt in lib. de An. dicetar,& fi plura refpicit hzc erunt materialia obiccta,non formalia, aliter non eflet ma ior ró,cur vnus a&tus plura, et plu ranon refpiciat :quare femper inobiccto vnica formalis róterminandi corrcefpondere dcbet, ergo idem actus nequit refpiccrcinadzquaté obiectum practicabile, et (peculabile . Ncq. dicas refpicere illud obiectum (ub aliqua cómuni ratione, Tü quia hzc communis ratio effet obiectum illius actus, non tóncs inferiores practica bilis,& fpeculabilis : ficut actus attingens animal praícindens à rationali,& irrationali,non ob id attingit hominem, et equü fub proprijs formalibus rationibus. Tum quia hzc ró adzquata ncceflarió deberet e(sc vel ptacticabilis, vel fpeculabilis, vt contra prec. refponf. arguebamus : Nec exépla adducta faciunt ad rem, nam gradus vegetandi, fentiendi, et ratiecinandà €x proprijs rationibus formalibus in com. muni non funt oppofíiti, nec fc habent vt diffctentiz diuidétes commune genus, (icut fant practicum, et fpeculatiuü in ordine ad fcientià . Similiter obiecta (cnfuü externorum pofsunt inadzquaté. refpici à fenfu communi, qui c(t potentia tcípiciens pro obiecto adzquatofenfbile (ub rationc aliqua fuperiori, et communi fcnfibilibus externis : at lata differentia cft intec potentiam, et actum, eadem .n, potcntia pót plura refpicere inadequaté, vt intellectus omnia intelligibilia, et fenfus communis oia fenfibilia, non aüt cadem intellectio ompía intelligibilia, aut plura, ncc cadem (enfació pluta e£(ibilia, (cq qd De Seientid. "oue. 0 : TI multiplicatione obiectorum. particulertü | multiplicátur aus;vt fafius ia lib.de An, 132 Ex his manct probata fecüda pat de habitibus partialibus: ná caen actus fp cie diuer(i gencréc habitus (jecie diucrfos, nec poilit id& habitus concuttere a actus fpecificé di (tin&os ex di&is q.3.(c« quitur,quód ficut actus pra&bcus, et fpc» " calatiuusfpeciedifferun:itahabituscors rcípondentes.Tandem probaturdeíciene   tijs cotalibus, (cientia .n. totalis dicitur : vna ex f'nitate babitus alicuius quidditatis vt includeniis vel virtualiter, vcl potétías litet veritates demon(rabiles de co cui eft quidditas, et de inferioribus (ub co cá. tenus, itant o1a con(iderata in totali (ci tiaconucniant invna róneíormaliconfií.   derandi;, vc! genetica, velípecifica,vtqe 3. fuse explicauimus ; (ed nequit dari vna cognitio alicuius quidditatis, qua refpis ciat illam (ab rGne praCticabilis,& fpecüe labilis fimul, vel (ub rone aliqua ES ci déte, yt probatum cft, ergo neq; babicus fimilis poterit dari, ex cuius vnitatefüs   matur vaitas totalis fcientiz . Tum qu vnátas (cientiz totalis pendet ex vnitat principiorum, fed nequeunt dari p ia comunia fcientiz practicz, et fpe atiuz, fed omnino fünt diucr(a,vnc c [ gnitio principiorum fpeculatiuz dicun tur ad habitum intelleus pertinere, cipiorum veró praGica. ad fj xt aducrtunt Compl.cit. m Cum igitur quilibetactus, velhabitus.   ex propria natura habeat, quód fit pra» . &icus, vel (peculatiuus, et efleatialiter 2.fcquitur has differentias efle quidditati-. uas, et cífentiales fcientiam 1n communi. diuidentes;& con(equenter nec €t diuinis: tüs cundem actum, vel habitum pofi de, fpeculatiuo fieri practicum, quia | Deus cffentias rerum igummtare. E qua. adhoc vt fiat talis mutatio in au, debe rct etiam mutari obiectum, aliter non cf; Íet maiorratio, curantea erat (jcculati. uus, modó pra&ticus,ad mutationem aü E. obiecti mutatur €t actus,quó ad entitat&sc 133 ln oppo[-sgenis idéipteliectug |  efi practicus, et (peculauuus, etg &habius. Tum 2. fidcs eft iul Mos fpzcujatiua, nam inclinat ad a(tus praétáe v E gotics | gtet perfc&tionem obie&i,vt Th .. wel ptopter vniuerfalitatem eiufdem ; vc Agr oprijs obiettis 9T. Quom.praci ev fpec. fcienr., diuidant. odrtIll. 9035 €0s;vt qubd Deus (it colendus, et ad fpe. eulatinos, vt cp Deus fit vnus, indepédés, &c.que funt concluf.metaphyficales, et pm iuz. Tum 5. operabilitas, et non perabilitas in obiecto nó funt effenriaksj&' ita diffetentig, ergo neq; in acu; vel habitu; Tum 4. habitus f pecula:itius concurrit ad directionem, qua fit à pra&ico; ndm metaphyficus oftédit Deü e(Te (ummum bonum, primum ens, infifiitum,&c. qua omnia rudant ad dirigen» dá voluntaté in Dei amorem; Phy(icacófiderat naturam anime, et palfionü eius, faturam herbarum, et corporis humani ; ow cognitioies inferuiunt morali y et dicinzimó funt principia, quibus me "dicus fuas demonftrat conclufiones pta€icas, ergo pra&ticum, et fpeculatiuam nonfünt oppofite differenti, vnum .n. oppofitumnon concatrit ad conftitutioalterius oppofiti « Tum f. virtutes its idferioribus dilperfe repetiantur vni fuperioribus, vt de gradibus fenE anima rátionali;et pra&ticum, et fpeculatiuüib (cien is ordinis fpecie diftinguanfut, tamcn in scientia fuperiori, vel prolicologia, Losica; poffunt vniri, Tum G.diximus (u« pra).3. dati poffe vnam fcientiam totalé emniü rerü, crgo hc non erít practica, sictpecohidhd fed vtrunr]; formaliter » "Fandem íi quis haberet cognitioné prodü&tionis rofz v.g.hzc cognitio e(fet fpe eulatiua, vt patct ; fi tamen hoc actu permanente communicaret illi Dens potentiam produé&tiuam co(z, tüc euaderet illa €ognitio practica, quia etfet de aliquo otabili, ergoidem actus potcft. dc fpe&üflatiuo ficti practicus fuccetfiué . x34 Relp.ad i.neg.paricaten, idé .n. jnteli e &us eil fciencificus, opinariuus, et erroneus, et ramen idem a&us, vcl babigus nequit cíie fcientia, opinio) et error, nec fimul, ncc (ucceffiué ; ratio eft quia diffcrentig: itae accidentaliter conaeniunc intelle&ui,& inadz quaté propter fui sli mitationemyat a&ibus, et hab:tibuscf fcm i aliter competunt 5quia [ümuntur cx fouvalibus. Ad 2. neg. antec. nam atus noh fpeci ficanturex àbic&tis materialibus,fed folum ex formalibus, qua ratione diximus q. 3. oésactus fidci effe eiu(dem fpeciei; et confequcnter vcl pra&icos, vel fpeculatiuos, quia vnicum habent motiuü affenticndi.f. authoritatem reuclantis Dci. Ad 5. diximus etiam q.cit.differentias accidétales obie» &iin effe rei quandoq; effe e(fentiales in cffe fcibilis,& in ordine ad actus, vnde co guiriones ri fibilitatis, rationalitatis, et a« nitnalitaris fpecie, et cffentialiter diffe. runt,nomi tamen obiecta in effc cei, Ad 4folum fequi habitum fpeculstiuum ette virtualiter pra&icum, no formaliter : nec repugriat vnum, et idem effc formaliter fpecülatiuum, et virtualiter pra&ticum » ficut aqua calida cft formaliter calida y viraaliter frigida, vinum virtualiter calidum, formaliter frigidum ; tum quia noa eft cau(à adzquáta a&us pra&tici, ad có: clutionem.n. practicam requiruntur duae pramiffz, quarum vna ct oftenfiuabonitatis obfecti,alia directiuo in gencrali y vt (ümmum bonum cft diligendum, Dcus eft fummum bonum; ergo d:ligédus, maior eft dire&iua in genctali, remote, et formaliter practica, minor tm fe cft formaliter fpeculatina, at in tali fyllogifmo eft virtualiter practica « Ad s. aifumptum non et vpiucrfaliter verum » precipue quando di(perfía funt oppofita inter (c et imbibun: contradidtociam oppofiti nem : vnde nec fcientia diuina, quz emi nenter continet omnes perfectiones po(fibiles actium intelle&us, dicitur formas liter,vel eminenter pra&tica,& fpeculati« va fed ctt formaliter (peculatia2, vel pra Gicaiuxta varias op:niones, Ad G.affumptum etfe verum de (cienajs (pecuiatiuisg non de fciemia in communi, quamuis .ne per precifi;nem detur fcientia tanquam genus pra(cindens à differenüijs pra&ticiy et fpceulat.ui, non tamen à parte rei datur" hac lcientia,led femper eft in fais fpeciebus inclu(a. Ad rai ose cómunicaret Deus virtutem productinam rof& alicuís habet de productione ro(a fcieptiá (jeculatiuam, quia (olum cogno(cerct modum, quó à caafis nawralibus eft produ€ibilis non p fà&ticám, quia licét lt de te opc € C o €  A oA c wx €€m]R 904 Difp. XII. opcrabill, non tamen operabili modo, .i. non vt à (c opcrabili,& dirc&iuo iudicio; pof con n.unicationcm virtutis, adbuc ille actus efict (peculaciuus, quia nulla c(fctinipío tfa&a mutatio, necefiet regaWariuus, vcl applicatiaus propriz voluntagis, et virtutis; et per confequens deberet alter atus produci omninó à primo diuerfus: fic plyficus contiderat,quo pa€to 3&tus lint ab anima elicibiles, contem plaur ipforum dependentiam, non tamen e(t cognitio pra&tica, quia non confidat opcrabili modo, et in ortine ad circamcunflantias morales produ&ionis, Pl'oncius died q.8. à n. g t. licet «um alijs Scoriftis dcfendat eandé fcientiam partialem non pofte effc timul ptaeiicam,& fyeculatiuam, oppofitü tamen tenct de fcientia totali comple&éte mul tasparticulares fcientias habentes diflin&anumero, et (pecie obiecta, quia in buaofinodi fcicotia potiet vna pars dirigere praxim,& confcquenter e(le pra&tica, et Alia pars per fc non dirigere, et con(equéfcr cile fpeculauua zargumentum veró cx  Defomé..  DoGore adductum q. 4. prolog. art. s. D: ait concludere de (citu aliqua partialis  de (cieotia vna Coral WERE illud (olucre, prout procedit cons tra (cientiam totalem. Verüm ioc Pearl placicü reijcitur à nobis di(p.1. Met. q n.71. vt expreísé Scoto contrarium, taiosudem et Sem argumentum be né ponderctur,nedam de (cientia partiae li probar effenon poffe fimul SE IU. et (peculatiuam, fed etiam de totali, v& fatis conftat ex di&is n. 152. tàüm quite Do&tor loc.cit.dum negat eandem fcientiam císc po(se (imul practicam, et fpecue latiuam, ocdum loquitur de fcientia. a partial, (ed ctiam dc tocali ; eius etiam. folutioncs et inftantias ad Scoti argumée -refutamus; et quidem fi i nedum concluderenc. de quod poffit e(se (imul pra&kica,.& (pec laiua » fed ctiam de partiali, wt difcuge " genti patebit ;. vide dif. 1« cic. M num, 71. De "Demonflra tionc. » zz "Iter partes fubictié Logic Mtrifl. principe locum obtlo. Ai met demanfiratio, vt.q. proam. tetigimus, Quapropter bae Di[putatio inter cateras logicales principalior erit corree fpondcns libris Pofl. in quibusde Demofiratione agit ye ipfam vefoluendo in principisysr conclu[ionem ; vnde bi Lirirejolutori injcribuntur yvefolutio .n.eft totius in pare tesy[eu principia folutiogqua duplex cfl, alia realis, qu P oa J veali atbioneyalia perintelicéiumy quse diuiditur in pr je amy»t cám propofito fine inquirimussscdia Cr in fpeculatiuam y'vt cum a conclufione principiaycir cau[as inuefliganus : qus refolutio ad logicalem coe tratta efl Plant is partes, 9 principia felatiot € quia principia fyllogi m$ alia [unt jio e[fe m modosdr in figuray que magis commumia Junt, alid asaterialiay quales [unt premisa fécundum debitas códitiones yf. quod fmt per fe» immediate, priores c. binc libriyin quibus formas figu gotà de magis communibus, dicuntue.libri Befolutory Priorumyi ra declaratur, v& : lli veróyin quibut agitur de materia hece[jariaque minus communis eftyimfcribuntur Re[oluiorg oe Bteriorum. Iatentum igitur Arift. in bis libris eft. naturam y € La rper pes | saonfirationis insefligdrey  confequentev firomentum. [cicnd» commune demonfivationi, defimibioniyhae 4m in 1. ib tum, vt militat contra (cieotiam totalem, quas ibi affert cont illud, validé foente fnbietium erit Demonfiratio mon ine   20 Suef. De effemia;eo fpecieb.Demonflr.e/t.T.  90$ fideratnr vi medium,Cr pars Demonflvationis, nom vt pars fubieWiua ex ditlisq. eit. c difp.1.q. 4. ita colligitur ex $c0.q-3.F niu. C fuse oflédit P.Faber tbeor.19, dn Bot; quid ibi videtur cnm. Zab. docere e rationem pop quid,, efte fubietium, non dcmonflrationem in communi ad propter quid agit Jrifl. inbis lib. vt patet ex progre[Ju opeautem efi falfumyquia de vtr. quia ; boe V LAT M mini qmd 0o0QyESTIO L..De e[fentia, €" fpeciebus Demonf vationis .:, ii Vm Demonflratio fit fylloeh giímus faciens fcire, ipfius NUN cxiftenria, et poffibilitaspé det ex poffibilitate, et cxité tia fcientia, quapropter quód fit poffibis Demonftratio asia probari, vt ofté dimus (cientiz exiftenciam a.p. Inft.trac. 1. €. 1, non negamus tamen difficulter cf. formati poffe, ficut valde rarum cft (cie. tiam propriá reperiri, co quia proximas, Popma z vt I eRcle gamus; at difficultas, et raritas non inferunt impo ffibilitatem: vt autem nacoram, et quidditatem demonftrationis eiuf. fpecies inue(tigemus, prius declarare debemus vulgaram illam d emonftrationis diuifionem in propter quid, et quia, deinde an hzc diuifio fit ad quata, an vct aliz dentur demonftratioais (pecies, ARTICVLVS I Quid fit Demonflratéo proptet quid, € quia. 3 py Écoléda funt,quz diximus de Demonflrationc pore quid 2. p. Ánfi.traét 1.c.4.. f qp Dewonfiratio prafier quid, üt illa, qua per caufam proxitham, et ada datam procedit ad probanclam cócluf. quod cx Sco. « ailigitur quol. 7:1. et quol.14. M. vbi docet tunc concla. fionem demoníliari. propter quid, eum pz Ptopriaui immediata Causá proatut;leu propofit onem, qu& mota tüt ex teémidi$ cuius dc nontlcatiod s duas affignaut Acitlidcfini: ncs 1. Pofl. é 2. Prim; defin t:0 e(t, quod üt fj/logi mis feiennaus (ens fcires vs per fcieptiá,vt ibi notauimus;'intelligit Arif; proprij(fimam;X per caufam, q prius definierat;aliter hzc definitio comueniret demó(trationi quia . Dubitari tamen poteft circa hanc definitioné,quomodo demonftratio dicatur cau(arc (cientiam, cá demonítratio aliud non (it, quá difcuríus Ícientificus, feà ipía fcientia . Pro cuius refolutione pramitzenda e(t doctrina tradita difp.11.3.1.de(yllogifmo, qui maltiplicitet fumi pót, vel idealiter, vel exercité,& tunc vel formaliter,vel obicctiué; infuper vel yt dicit przmiffas, et conclufionem,vcl pramifTas folum,ve! concluf, folam, etiam de ftrarionc dici   Rurfus, quód (cientia, vcl cft actualis, vel habitualis, vt difp. praced. q.r.motauimus: his przacceptis. Dicimus.g fi cum'quibufaá (u(tinete velimus demonfttationem hic definiri idealiter captam, tunc dicetur caufa (cien tiz in(trumerkalis, quia vt fc dicit vnum ex in(trumeniis fciendi dire&iaumtertig opetationi$,& con(equenter,quia denóftraro dirigit cognitionem intelle& uà non quáci que,Mf(cd (Ciérifi cam, erit caufa illias inftrumétalis. Si vero cá alijs dicas mus demonflrationem exercité fümptam dc6airi, fed formaliter, tunc lj. per (cientiá intelligimus a&ualé, quz eft cozmtio cencí. cü d:citar demó(tratio caufa fcientiz, dcbet (aci pro przmniffis (olum,quae funt caufa effe&tiua coclex dict difp.t1. q.3 Si veró intelligamus habitualé fcientiam, fic demóltratio definiri poterit y vel pro cÓ.Lfola, vel vc é prmitfas sigmificat,ná habitas Íc.étiz. can(atur ab actu .[. cóclutione formali, et (altsmtemote érà emifis. Arramé h demóftratio dicatar bie dcfinita obied ué fumpta, fic quia nó femper obie&tum phylicécócurcit ad cogniuiocem (ui, póx cxpl.cari,gp fit (ylogif3uu5 faciens [circ .i, includcas fcientiam Vuu ob.emeo X oNEGRM. Vellesnfiveilve iA Jg E m. Bd Me RBS Cea Ne E MA eit dciérmecónedortiilé ife WEfRPR "Sea EHflisn i Foriiha lens Yi; qued vide uci is esr mc WE? X az en &ni: riis. PoRcS dit udzd abe Mie iohi ii MIRO Rrécsis £Mertorico à 654198 JDrENII de: KOPUOApMend quid'dàtot ped difereiwiamt flratione,e7 ferenti bor di, HM brpa ordin phap ima dinem els ISO GC cft cfic&us; alia ité nuzn. [int ; vcl dicatur, et melius demon: ficuti osé idealo ub: ici Toga Arittieti rici esdhiitetyl re sapit! rajtdarum qo loritw eo ctt ieTt ra aed: eeiidiyte fpe2 (unt matetia domm ans ciiam naci oseiicé eoi sl iur demóttrario proprer quid. fttiehomatiónefoq Sou eg ; C Imi EdR  üodact debe dee Wages proceda Abravienedoc ical datei lé efie pa j mur p $nvenuóipfiuraod ex ei s v cityted cie facitafus operi efto -ignsecüdv deni eli i es Gcfi)llo ifo ze pum dep PHI: iuris prior dnpntievr efte elifem sy egewfiseqdedde ra riscenui Pa peni eem immi LIT neewdà dirt ipe; : fontis oim Rórdod idem ROREM noráie delihironaiti dedion trad md y: n "Euer a fed folucf qüaadaiagaferitiodrp oho Ww e. s Sd to 5i j diidie n, joe adierit fei. re es Soa veagin pe ^h UP euitüntirs vade psoltquaefteadit Afp: GC e Dem E sus SA stotidlefin tiodes Ceiehtiz Wdém dj REUS BAUR ] £lóriis, incipit 'conditionés néceflàerag e £i? RES GHE r glicicy emus frenar eurdens; di hon qp Iimeeset ' en "argnimicy UE f'atmü aar ! lub wy" i nad esi cus ue eee: GE A Tes megattüeyii sien y ' T nya Po Eccc iei | EAT vera dee PN echa c.ulg affumecctoc Voies dap Ine. un meus  s vroktisdi heri ud ihi punire rere e ES pois Em Elie do ei cas] erudi era rd d a Dur Ja piel Moti igus e AUÉ ba i : TA e i I e Wc "Dit Eo uta E yes rui isa e d "Erie "T ii Sb] die ioter cites em ccm : E on [2 d, ej [4 . tfi tan . sh acie Du RON déd  plcEt te baesln per ooo Po t a D» Efi gr y » e ey f x P ankl dU) ii3lol ADR 2.GQ uu $c-: 9. I. Disifoiéspetict duni n I $:5$ecundusmódiscontpg) »wnd ibi ide mus, cam pét €. aemotao d dirairedcébar Sc cla d catu nct prae e e he prr fbmcdi üs ef udiucr TD RA m bet Dry citar eg ipofir ihe Tguz)í ae med yt epa wamrfb dotá tanget -eficatralis rein MJg dodo ein rS. hx ja xata re nrota 86) bilis neis d fi sd en ictatágt p imó vlterius poflct erkiptévega eT: fi afferatur pro caufascur paries Mx II medie. Trao er "o c popntot3lit quic V Kehcen d dq oed Hbi si acerba bili») &i «ut aliquandto pass d ridyoioait rn ep bj fintpdnetcenmab gov: elicünspoliitt (a cd ke ép T eme £Up e -h erübbiugg 1956 0) detelb prrüà, Ípn is et i S Mam nsns te(saniO voe xe bat Wd Vbenfelenionogiui afi d Siro rk demó(irauono progíasQuidipon q4i45 facia cdoxicgoonfltasiepgin, S167 haa» (à pter quidsquod   Ld   üahsnsb qup guapa dieiistugitsxcaula cce. Cuoido Buisius: pic n isa titrifà cau(à s. quasaboeffréldio ced eftd quia, [cd asfor roprou qund Epio inkevencens etie et pooítpeptida fieuia is hy sibrentaia tt a emus «9 lantur cit tales isque f o exi of] mdi nee A DE A HR Jupes si a $oe zio bus excedédblisiofis iz) jergoée cauíam cémotamontellekit [»latwioutarn ful. Puer nba bbodzipeca prese atte e sort percadfagmrooxora li ucxone veuilen jac ndn icomtprtibilfan au cion&rotianen: qvia (So: uma qur preacdit dc agi pax ima sponuete nnn sna die Danai si vaigsh Yee Apr erkr levier nam in a Pe td idt affe. 4xéplibdaseratiano 93miblis j quacproz batafidedbQoa peii utor ii üc& drdemoftotiorfen prápeer, qaad fufficit escena ecc d &cdrfiritugq texicaní prbpriag et enyertibyiaDióiü: Ruüijqcibabde: ei g»atiméquian&rdlsexpieisipnoanicá io» uu, ric nb jue werk mega 1j t24 p pecaeis inira isti Dyjegdustuqui dcitans flratióeit hiat fà» Qéod fab rabioncsáoiCtia: (Ebelectis a pofmnc cfsizprimb figbrg; daa G;diebur esc éftrat &5ab Acifl agi abnan ia: zcótd Gab tux fulftscin.o. qudd palfia griversónp Qaa quar cattf am cj ipry jade gg uineciplm di dune gare fro icoaialndr efl yrpoaliunzaüéam idee uq afi [nli »ipafbo cniacnesbahs non iér cB icadfasbpositsaiTiétus oslonv iz va v ifla. iitaidoxtmusoub s15bas)1o mnl ci beatius Y; qklud a Banator abzAzi(uda menfl (aso voa (ocdud ad tuto £ubs aliernasatn »;demopíluat teUgoid Müssen ellas mid Wwrp olds fu qpeokts wv qeidemyted oe dice rA nid yori£au(da Mi dno cag éedeidug psadüppaalpa»pcb quami áno»fivdi rut m afübakernaznie dcgiori een y 9i (tui cd peaeods Vir w rahy mme vnd: «ort: éjo isonsi din ero Tec e rion itt 10ícis tipo Ifl idit iatubidut s vni: s jdmitaon ueneno éco Mp oberdguriade 90$ tidcns,vt falsó dacet Zab.cit.c.$.vcl cum ex vnorclatuuo alccrü infertur. Et quam u sexprcíse non atTigaetur ab Aci; tamé fatus dedoci poterit ex. ipfo contextu in princ.a (Ienans .n.diffetétias, quibus demonftrauo quia differt à propter. quid., ait, no quidem medojfi non per immediata efficiatur fllogi fmus,non.n, accipiur prima caufa y [cientia veró ipfius £roprer quid fecundum primam causá y ut modus vt diftin&tus ponitur ab. Acidora tribus enumcratis, vt pátet legenti textum,quando ergo non ecipitur prima, et immediata caufa, fit démonoftratio quia, in dcmonftratione autem à (igno non fumitur taliscaufa . 9 Ex hisomnibus paret non recté ab aliquibus demóftrarionem propter quid di(tin&am poni à demonítranone quia per hoc,quod illa fit sper à prioriyhec à pofteriori, qucmodo vidctur loqui Did. à Ic(u difp. 17.3. 1. et Faber Theorc. ro. c. 1. Nam lizc quandoque à cauía proccdit,quód eft à priori demonflrare . Dices Scot,u0l.7. A.ponens differen tiá inter has demonftrationes,ait demon ftrationé propter quid císe pct caufam, demonftrationem qxia cfee pec effect, quód deinde probat quia omne demonftrabilc per aliud dicit ordinem ad illud, vcl " ad Puce vel vt siete y eto demóftratio propter quid c(t (emper i priori, desire acce fteriori. Refp-iotentum Scoti ibi efsc,(o]um oftendcre duobus modis aliquid demonftrari poíse per aliud, .(. per cau(am, et per cilc&um, bunc modü vocauit de gaonftrationem 44a, nam vcré cft talis eere dixit Cic demól(tra tionem propter quid, non quód ceníctet oémi demonfirauonem pe rnm opier Quid,nà in quol. i. PM. de docct ad demonligaticenh pure quid requiri, vt fit per causá vititer cótinenrem ctfle&tü proxime, et adzquaté, fed loqunur antonomaíticé, et (eccundum vulgarem loquédi modum, enus ofs demonftratio propter. quud €(t per cau(am,& à pr:ori, et omnis demonftratio per e in, et à poíteriori io quia,, et demonirauo  o -9 Difp.De DemopBratipe ^ "e t] à figno pót dici per cffe&um, nam vnus cítcó&us ddisenican pcr alium, Tandé ex his deduci poterit definitio demóítrationis in có; ad propter quid, et quiajquà alli pnaui Ariít. 1. Toy.C.t. vt nocauimus in [nítit.cit.c.4. quàd .t. fit fyiigifews ex veris, et primis, aut eX talibus,que per aliqua prima, 7 vera eius,qua circa tpfa e(rscognitionis prine cipium [umpfertt,breuius dici pótsquod fic fyllogifmus verus, certus,C? eutdés y verus ad difterentià fophiftici certus ad differentiarh topici, euidens ad : tiam thcolog ici,vt de fcientia di(p. prz» €ed.q. 1, docuimus,Quot [int demonflrationis fpecies . 10 q-Xtriplici capice affignari poísüt (pecies demóftracionis, ficut crie pliciccr diuidi poteft,vel ex parte formas vclex parte materizex qua, vclex parte.  materiz circa quam, vt de fyllogi(mo im cói notauimus r.p. Inftit. trac. j.c. 11.1   przíenti aon e(t (crmo de prima& fccum da diui(ionc,& dc (pccrebus ex his capi" tibus prouenientibus,idé.n.dicÉdá,quod dc (yllogi(mo docuimus, (ed detcrtia dio   uifone, qua demóf(tratio.eft vna (pccicg efsencialiter à copico, X clécho iyliogito diftincta propter matcriá ncccísariá, Circa quà ycrfatuc bic.n. differentia non facit (olum accidentaliter differri acc e»yt affcrunt Compluc.hic fed efsentialiter, vt cum Tat. oftendimusloc. cit. et (caiug quzfiti c&,an demoaftratio rationc màteri, circa quam verat y Gt diuiübilis& quiz Gat, . : Prima ama pn folam dcmons rationem propter qyid admittit, ncgats c demonflvationem quia cís& veram oft racionis (pecicm, ita AuicAlex» Thcm.Simpl. et cx recent. Copl.di(p.18.4,4. Ma(1. Poft.cur0-fec. 1,» t.Coniab.q.1.art. 3. Ab lusparum zcco dit Soto 1. Pofl. q. $. qui licet concedat; dat demóflrationes Ipecic d.ft ngui, nie gat tàmen gencrare aíscn(us couc). ipee €ie dincríos, quando pecunent ad cadcm Ícisntiam totalem;alij veró admit ge nose  2 bad | QT. Deifontiai t) fptcieb. demonfhat.et. I. 909 .geerare affeníus (cientificos diueríos, non tamen diftinétos babitus, fed eundcpi a fpecie . Secunda. fentent. excrerna eft Aucrr.1.Poft.com.95.& 96,Zim. theor. pra regreliu demonftr.Tetrel. tb.6. difp.Log.c.7.tres fpccies, demonftrationisadmitté5, .f. demonítrationem iaydemonflrationem propter quid, et ftrationem fimpliciter (cà poriffimà.prima oftendit, quód res fit, (ccuna oftendit caufam, propter quid res fit, fepvonctiem efle, vt quando (cimus dié c,vcl Lunam eclyp(ari,attamé demonftratur pet pop caufas, cur fit dies, vel eclypfetur Lunajin bis.n. caibus fcitur an (it,& tantü queritur propter quid fit ; Tertia vtramq;demonttrat;& quod ves fit,& propter quid fit, vt (i quis 1gno faret,& Lunz cclyphim,& cauíam ecl7pis, et per interpofitionem terra: inter Solem, et Lunam demonftre: Lunam eclyp(arishac demóftrarione fcirer ax fir, et propter quid [ityidcoq; dicitur pouflima, fimpliciter demófttratio. Inter has «uas vltimas demóftrationcs ab aliquib. liz affignancur differentia, vc tefert P. Faber theor, 10«cx Zab. lib.de fpcc. dcmon.nam demon(itatio propter quid,inuiant,hsbet pro medio quamlibet cauaam praster formalem;non conftat cx ter minis conuertibilibus,pramifíg (unt notz folum natura,non nobis, et fiunt notz per dcmonftrationem $444; at demon ftrario potiffima hibet pro: medio (olü cau(am formalem; cóflat cx terminis re€iprocis, et ipfius piaemifía font nota na tuta, et nobisimiediaté pcr enum, et fine demontiratronc q«ta«. Media fent. duas ponit inmediaias fpecics dea.ollrationem quias& propier quid, licec diffe. rant authores y. an imt fpecics (pecialiflifug, an vctó lübalternz, et priorcm.a pauca videtur afferere Faber eit -S ad. Diccndücft;duascíle veras demó Iyationis (pec es 'ubalternas fa propter quid S quiayita Sco «juol7. Ad 2. PoH.q56. cta; cómunisnam prater ScotifLas ipfam fequuntur Aoctla q« 28. fec. 1.lo.de S. Th« 1$ art 4. Blanc.diip.$. dc demó.lec.2;& e j Ruu-1« Potl.c.10. q. 1. Did.à Y-íadifg.ag.a. 1e 2 ybi tàLogica. mé demóft rationem propter quid (pecsé infimam ponit. pco Ha dip. 2. q. 3 dub. 2. et 3. prob. primo, quod dcmonftratio quia fit vera fpecies demonftraT10ni$ T alijs diftincta,nà Arift. 1. Poft. 3o. de ipía loquitur tanquam diftincta à propter qn tex.17.& 18.viramq.ait ex necellarijs cop aieo:: dum quia duplex (cientia af gnatur ab. Arift. 1,Poft 42. et 2. Poft.2 5.quia 5 et propter quidrer demonfratio quia crit vcra. :monítratio . Tüquia fuit origo omnis fcientia: propter quidnam vt ait Arift. 1, Met.c.1.cx effcctuü cognitione philofophati ceperunt homincs ; qui modus eft. nobis conaturalis ex t Pbyba. Tum quia cognitio genita pcr hanc demonftrationem eft certa, cuidens et pecclfaria ab opinione cflentialiter diftincta, crgo cít fcientifica,quáuis nó fit p causà » non .n. sd pm qua nam fpecie intelle&ualis habitus poni poflet,nifi in [pecie (ci&tig» cum qua maiorem babet Aieiem : 11 Ex quib.exploditur re(»ófio Conim. atictétiü ad (ciétiá nece(larió rcgi cognitioné c(fe pct causá ; Quod eft til-. séyn& Arift.ciclaré hác coynitioné ab efic&tu Ícientificam sdmifit;neq;ad róné fciétiz in communi videtur hec conditio noceffaria, m fi fat quaflio de nominc;cxploditur é refpontio Comyplet.admittentii quidé pcr hàc demontirationé gencrari fcientia fed valde imperfectam; nó in róne hàbitus,(cd difpofitionis, nec fpecic diftinctà à (cientia pex. demóftrationé propter quid product,qua cit per fecti fcientia habitus habet ront . Refellitar quidés nà Arift;de his locus eft tád de fpecic diocrüis,nà iHam ait procedcre ex nó imediats,ncc proximis; iflam ex immcdiaus;& adaquaus caufis; cum ergo cx diueriis procedant wiscipijta et quádoq; fint ét concluliones diuería y 6t in codem totali [cientia, fpecie differens ex dictis difj.praced. q. 4. confcquéter fi a&cníus ecunt f; ccificé diuerfi, ctià habias ex ills geniti, nà cx dicendis in lib. de An.actus fpecie diucifidiucrfos habi tus (pecie producunt. Tà quia habirus, Bc ditpolitio cx dictis dilp. 3.9. 3.ar. 2.difTerix pencs graduü iniéGonc;vel remiffioVuu j mcam $id i o5Digokaddio Tledlgytofaaidiha v. .Q. nc;tant capéqtatieae mé diciarhabis tus, quie prius téati fax dicebaum xdifpoft tio;erpe Halemotfl rac uit; fiegiataroia ceraretor;it denetafct qa lidatd secéfaat et tofcquétethabi cófab(tfy sedo mit taziaa ric bPaprér uid Fé-quia ursgisidiflirang dersóftra offa fraprei-quédyquans ft düe demon vaaents propter quad, tedio eciaatintadem(cimia -fpecieiiffesnt ex di puit iieiedscfici Roo S ilgrsos: y 5célido:dy RO deturaliadpecieepre tet bis dodf;orobicxzAri[t. cite fbioduss t20tü zllionáie dumóq rationis fpeciesi Füréifa Enitrnart Jiesiapus i duci dcbee,erzo eui demótflrstiogpter quid, et potilh ma (pecie diffevceno 4 Biz t6 in hic cóimimi-racionccóue nfümeg damgns fitét peansirprokiaasScimanedista Bebityrad« (a tionis fpcciv sabítrae eatit. (icucqasgiscderméftratio-gaí4 fit diti plex fpecie y xadxa mem ponitur táqu&irirediaa fpeéicssfobsherna fuly démottratioriein coi et iux diuidit Acif. tcx. 30.«pet Hiocygs eft demoaftiare prim rnediata s8 dcmonftrace nom pez cime rüiediüta;hàgc dermortt ratione qut a, vel: uod appelisuit jillim vevópropter qaid, Fü quia diffzréisbaffignztarvel:si fl «i fryvel nó (itis probát inétü «IN i prima: differétia, q» demonttratio propter quid: e flcadar proprer qutd [it potiüliava veró eit fie, A [4 Cei rit fft yct vanz, nam. oi demontratio priori oft édir an fitu: Yicét loc faeric cogmitü pcxperientia, vt : «ect Scé: T. d. 3.q.4. E. má p' demonftracienc a priori a1 fit cffcébas certius et p: féGtias cosno(citut, quà pexperiéuà (o2 ki, tümqttia fi caufa remoca facic faite gs ent juiultomagis:cau(a proxuiyz; tü'qui Vaccidésett ad-demontltation£, qp etfes fus prinécoguofcatur; vel.n6, (i codemy f&cdio demóttracar: Sectida ditfarengza y &t(i vct fits vtcdicemus, auaménommte siio differt oacfs focmalis: à céterisicauv d caue ince r fe, ergo'fi caus fa focmalis-(utiicientcr diit uvguit;demod fuation& potilli mna; mulsiplicat(pee ics dedoflrauonis,étalia ctia cau(arum gencra debebuns; fpecies inulriplicare y et csi iecindantemipqupnb (ut. sidera et vU y iecwie ics fis es gramen dier vibteeatxerorinis c6m exbil: reci hücajondüUan Ro qo bici (vmbemdiarusf OU PETEREERDUE tiené pro "peroa tà, ibik& XQ fari etirper, aceti dehsteinbec af demoni caionecnd dai inediinvai Poffecc(Tes aótius: )-piiemout ftrajionó uf, alcoriecó seni dor &ápprelienfronE-, Sc c demaorfs edges rti vdd qiidyiigho soatávia Axa UI TUE notiores; di tto Perprai gid 5v. nod emigy csewdd sifeóta diobis, Gc natura £o no'reqafitdhiee'cadicio 1 vide Fabel. iD Tertdojg hes fiacípecas n&,probquadaertat ptinciprorü eifice nete (perficit achat Aq ftrácioni;at primo pia sroccdétia abre: Cb veli cru romorit y velascocomiati i? dcinóftriioncigó 4 &oqug prócedüng c& dsaeg(rs cau(arG zcricrznnsp n dingnoni« dica qur, f aeciosti otov patet et di&ts diprarced. quip iotger£r de móttrarionesab'illisacotkit nes gicrgo dea mólttatio-«puria; et propter quidyerüt (par cies (batterie (abr demónlrariong tm €6i có émar tanquafub azenerecvniuactr iri quid:doilissxzilicabilislecaobam'ali» Qatamalosia zhac uv; non tolliz vnmo» eauionemex di&is.dil; p.m oqe$earcu: dii oppcf. arg. r.-quodxiemonttraiar ir ho (t vera:dismofficatie z; Tàauth. Ji: Naz«-orat,q.digenzis'di feuríuax al cf &a mo tio iciemtids (ed com:ccturams "Tr rex Arift, qur xo Poft cans pott defia tioné (eic demonitranon saddi,. $i dutcruofsTozias Srre iHiscanditi Yibus;góicifedemóftrationé; détnenft rac (on qurenar T 1eriés illasa (lignatas«s mit cog: pec hic, demottcaxionemacquidi; c Gciéviamsirpurabetdcfi niii t apart Lr . peccáufam pxaptiam,& a. ;«próbariimdora gotlibiranc ca cadsqjua val dd ao 9.1. Drm noie eor. ARIA 1L pi 3tlpotierioribiquod, Piicheo, Veni err vada ti:a demon(aa Ra eR remet aile io et tek.15,l; juo ficura wen caufam DAY m Xlatetipetisióné eben de T. UR eerie cnc «dapi du X53 "eii imc perder Mrd t áuo-iliá ad den: iieniioné pite itipliéitetude Es dlojtieriritcogaitlosq a Re ta" laocidersqoo iptelicsizAritempbis ipnecíor., quid 9uinis me pe ex notioribas;gpooeedefe ignótionbas ; Yr] z-quà c Scomdosid dang y EE cR Jong diiénace subdi cuc ee en n mondi uio gufa on quíctat intelleztü, vidi umiis ats prasccit, Bus 2x pitdp-har hien alcat ibnccàu(adrz dos ali xdcbot d . d »s]ez c pricdientio mnátutalis$, icr &atriacon ea « Tua» $ aon our propptiiótgays nod, agr Aetius e 393x];:xichov Uatiaao, de; Eu. daniuh3ituní gg can s.s X c baie mit Bind] dr noci qauopalis per.r iles debonins fg) ro tilbile eogupgl. €lliatiquali, 3 cu ine 6ecellorio, quod faará nsqua «o Su MAN SDRUtD dL iifRoy eo Rielcem;niaubdo: pot ac. ipKerttaulo mylicquaBa Wifeien effe, vopcrewel ads iodund enqpvoupcas Vei sem 2d EÀeiren it pa MRem dneoskteegrbaidojs; Üiepigcan iaiovenipite ne peratut: 49,8 er rey is epe ted prex méds ins cud. M HL ganUH (00 "fspliciteccpsy aticlud ad jo E: Afi sini ^a uie imt P ka mec La;eng Bb P 0981/£4;3656cr; ] Vira s inii secas epe meri odd v ái visi mole Vd dmirer wem ied. Sensu t dd ilaedcoscr £A ed Re ILLE e steonRlfileiek: $33 p Kade Woienvis gerfc ide -86 MUS P3jac agn hephpicrijui etis an boa Padi. ESTA "d Lui oQ8À; pri QU impo od AM Pee jq Bos rp e dodcürsit n i -Kotiocibir nl mre tein Ug qiidémonütáio gu) ea RN an cis eei T. z zeeí 1: 266g Bed 713 (sav japonais ELE Qoi Gom daibeficationa gg |? i gtiSaem i oeottan np rep 14; bo deco 3k nbnicii à 5 piii é ;deosHofiin "figaare bafi ratileni 445 0484X:31luco ex Pelleitppieofa Deco NEN diftipórus ipis ufun, "& prabapilemifyllogiünyg ;Dcigp: (noia eiptioseidy vloltirigripr LAE Gib ego 2 ré pres vALAH g osa MEET lotis ies est.» jjlau(T n iS sae toners RE D oda | 155 ap» DER 95 gc ui ied 3gaPd pacis RPSL TURF ue PR LIS quur Aur dibiiceiSes RS 3 c sias: wi eicd eset d c XT ObQueét NCs4p n p recu opened teen ML Stasi paguen, ieiési tun) Aer E ll. 4m RR fc&um, (cd inter terminos (e habentes, vel vt fopccins, et infecius, vel yc fübie&uin, et formam ichzrentem. Ad 5.9» magis vrget,dicimusex Seo. 1. d. 5, 4. 4.E. vbi doce: Do&tor,quo pa-. €&o per cxperiériam poffimus habere de aliqua propofitiove infallibilé cognitioncimyinquit, quódlicét experientia non habea:ut de cmnibug fingulatibus, fed dc plur bus,rcc quód (emper,fed pluries, tamcn expertus infallibiliter nouit, quod ita fit vniuerfaliter, puta quod. effedtus aliquis conueniat omnibus indiniduis,& sépcr,& hoc per hác propofitioné,quicuid euenit vt in pluribusab aliqua cau ja non liberay fl effelus naturalis. illius ci «f£, quia cau(a non libera mon poteft producere vt in pluribus cffe&tum;ad cuius oppofitam ordinatur,vcl ad quem ex forma (ua non ordinatur; et fubdit, quod quandoq; per experiétiam (citur effc&ü congcnire (übie&to, quo (uppofito deinde intclle&us pergit ad indagandá causá via diuifionis, qua reperta potcft illa cóclufio à priori cognoíci;tádé addit,quod vt habeatut coguitio (cientifica, non debet (ciri a&ualis vnio extremorum, fed aptitudinalis, quia paffioncs (unt aptitudincs rerum. Tota hec do&trina pót huic rationi applicari,qüo.Cpoffit intelle&us cognofcere"prami(fas demonflrationis ab cffedtu effe neccflarias,fi non cognofcithabitudinem cauíg ad effc&um,& fi hanc cognofcit, cur non etit cognitio à priori,cum fit per caufam . 17 Dupliciter aüc pót p effe&tà demó flrari caufam effe,vcl propolitionc de 2. adiacente,cdm demon(tratur ex effz&tus exiflétia caufam exi (tere, ycl propofitio. ne dc 3,2diacente, cü demonftratur cau fam alicui conuenire, quia ilii conuenit etfeQtüs;iprimo modo faciliter probatur y nam poteft y.g. intelle&us ex multiplici cxperictia infallibiliter cognofcere fumü rati ex igne; ex hoc inferre cxifte tiam ignis, quem non vider,ex cxifLentia fumi, qucm videt; at [ccundo modo fi üt notz przmi(lz,co quia in vna ipfarum. f. in maiori caufa przdicatur de effectu,.f. ' rationale dc rilibili,in min. effc&us ; feü paffio przdicatur de (ubie&o ; vt rifibile Difp. DeDemoifratpe: de hominc, et dcinde in conclaf, caufa.fz tat onaile conciudiur cife ia fübic&o, et in homine, minor crgo poceft (cici expes tientia inodo cx plicato,& vt nat propoe fiio (oienuslisyintelledtus ab acta proce dit ad apt tudinem, uam concipit nece (at:ó cOucnire lüubictto propter expcer;étiam plurics habitam,non.n. a&tus vt plu rimum conuenit alicui, maxime (i nó ab exitinfeco prouenit, n fiiailla re efe apt tudo ad talem actum; Poteít ctià co» gno(ci praedicatum aliquod conucaire fa bic&o necefTarió,quando prz dicati ne» quit concipi fine illo ubic&o, t par, et impar rc(pe&tu numeri; maior autem cognó(ci poi,vel yia diuinonis,vel etiá experientia,fi vt plucimum experiantur ter mini illi coniun&i, quamuis non fe ha« bcant vt caufa,& cffc&us, (ed porius vt duz paíliones ; vel quia effc&us cft ralis naturz, quod nonnifi ab intrioíeco prov ucnire potcft . A Ex his dicimus ad 5.neg.antec.cam x. prob.nam poteft accidens (ciri conuenire neceffarió alicui, et li ignoretur. cate fa, f. per experientiam;tü quia in demás ftratione quia ignoratur;nó quidem caus fa fimpliciter, (ed causá ineffe f(übie&to 7 quod (citur in conclu(.at in pramiffis (citur cau(am cóiungi cum pafTione,& paífionem cum fubiccto. Ad z.probat.neg. feq. nam ad demó(trauioné propter quid nó (ufficit fcire,quod paffio fit à tali cau fajfed requiritar quod per caufam demo firetur fübic&o conuenire, quod non accidit in demonftratione quiayin qua folü fcitur caufam paffionis conucnite fübic&o per paaaionem, et in hoc fenfu intelligi debet di&ü coe, quod demonttcatio quia nO expriait causa paflionis.i.06de móftrat paffionem virtute cau(z, vt per medium Ad 3.probat.neg. ta nüquam in przmilfis explicatur caulam Ptfiocis incf[e fubicGto, vt fit in cocluf. fed (olum e(fe cum paffione coiunctam 5 et paffionem cum labiedto, f. rifibilitate proucnire à rationalitaté,& homini conucnitcc;de quo iterü dicemus q.vlt.cóc. Tertio drg.quod hz demon(tratioocs non (int c(fencialiter dittinétz ; quia can dem fcientiam tjm a&ualem, tuin babi walem 9 De effentia e fpecie. demonfirat e det.17. | 914 taalem generagt quando (unt de codem Obic&to a&ualé quia prz mig vtriuíg; funt (ub cadem ra&ionc à matctia  et et ciu(dé (pecici in efle [ct bilis, vcl (1 panàtar diuer(z fpecici ; cum fiot cau(z quiuocg, poterunt eundcm fpecie ati n(um fci&tificum caufare, cur D& ignis cüdem pecie calorem praducunt; habitaalem, quia LIZIO hic docet quando: has demon ftrarioncs ad cádé (cientiá (pe&are,quod intelligitut cómuniter de habitual : Tü 2. vna fpecies, nó fic alia fpccics., at demonflratio 44ia poc fieri propier. quid cx 1. Poft.c.10. Reíp.neg.affumprum; ad prob. prime partis negamus pramitlas in e(fe fcibili (se eu(dem fpeciei, cum nà fpecificétur ababítractione à materia ex diGtis difp. prazced.q. 5.negamus etiam poíse cundé affenfum producere, et probatio valet de caufis :uiuocis inadequatis, et illimitatis, vc (unc Sol, et ignisrefpe&tu caloris, nen dc adequate vt süt mi(szt; ad Prob. 2-partis dicimus(ciébo habitaalem EROR e(se vnam fpeciesled genere, vt difp. cit.oftédimus, idcirco non vrget arg. Ad 2. non serere bi Arifl.candcm demontirationem confantem ex jjfdem premiflis ex quia fieri propter quid, (ed mutato medio, et conclutione in alteram premilsarum 5 vnde nop cit eadem dewonftrado. 19 Quarto arg.quod dentur aliz [pecies. Tü ex Arif.1. Pott.42.vbi docet P ftátior£ císe (cientià qua fcimus 9 efl, propter quidyquà lt casqua (cimus quod eft,vcl propter quid; et 1. Poít.8.docet, quod diquado cü cognouerimus r£ c(se, quarimus propter quid vm aliquando ve tó vtrüg;fir nobis manifeftü ; et 1. Pott. à tex.5. ví. ad 30. agit de demonflratione;qua facit fcire fimpliciter, in tcx. vefO 30.diftinguit demonttrationé in propter quid, et quia, vbi et (ubiungit hanc petrinere ad fubalternatam illam ad fubaltemantem, et quod contingit lubalternáté fcite propter quis ignorare gel et 2. Poft. 2 . declarat qo demonttratio pro per cauías ctficiéce, B na. ;& materialem, i non meointr. formalis,qua ad poxitfimà fpcctat ; ex quibus omnibus de mente Atift.videtr demonfílratio propter quid à poc (liia vt fpecies diftincta posenda. Tu m 2. uia 5 Afecunx tam ex medijs,tum ex przimi[Éis,vt vidimus recitando opin. Auer. Tum |A D ie quz fica,an (it, gd (ir, quae ity propter quid ht, duo viima [peGant ad demonftrationes quia,. et proprerquid,ctgo alig dug dari debent primis duobus corrcfpondentes. Tum 4.datur demon(tratio ducens ad impoffibile; item cum ex przedicato fupcriori concla ditur aliquid fupctius cOucnite inferiori, vt cumper viucns oítenditur fübftantía dc bonae; rur(as cum ex aliqua vniuer(ali necefiaria infertur. fingularis propofitio: tandem cum quiddixas demonflratur de re,& nó per cfi c&tü fed per aliud medium,nG eft demonftrat;o q4i4, acq. eft demonftrario propter quid, nà quidditas nó haber cau(aim:crgo ali dart debé: demóftrationis (pecies ab ittis duab. . 40 Ad r.neg.in tex. 42. Aci[.ccs illos modos atligaare,verba.n. sür ciétta aur. €fl certior dr prioryque ip[ius qnc propter quid efl eadem, ed non cayque [eor fim 1piusquod ab £ayqu« propter quid, quibus vcrbis (olà docet certioté cffc fciG uáqua (cimus quod efl, et propter quid. quàm eà, qua (cimus quod efl, (rociim à proprer qu1d,nam vt dixiruus, quod eft, poteft (crei Gne propter quid, noo é contrà.In tcx. £.docetquód aliquádo fcimus quod, quarimus propter quid;-aliquan do veró quzcimus quod, et in a&uali inquiftione vcniajus jn cognitionem ipfius quod, propter quidyvt.n. notar Zab. cit.aliud eft loqui dc qua (itis, prout ante demonftrationem qua cü:ur,. et aliud de. ij(dem,vt per demonftrationem (ciuntut, nam vgacantumqugítio poc demonttra. tionem przcedere,quia nüquam duo fi mul quzrimus;fed vnam quaftioné poft aliam;at per demonftt ationein duo fimul, notificati pofsunt: quarc nó datur demonftratio folum norificans propter quid, X. non 40d c£], (cd (cmper vurumq, oouficat,licét aliquàdo pcefseric notitia quod; cfl aljquandonon. Ju tex.3 o. diftinguit à demonítracione quta, demon(trationem,; propier quidydc qua faerat outs à tese. $.Cum 9g Movspifcderr PA bÉDÉus inp.. Cute viri fabditifubaltavamem uliquándo neftire qvod eflsquáuts fciatogrgpierquid, leQuituribi qe9; efi experi tÀli;& feti cuo, AX, Peraog nttioné eni dé labio; quar e&di: iazaliqqmod fikeuldre-j noh dp co /quód hálic éivcimcelieQrida "Cog niltiórt s et per demonttietipm j qi eft vifuor faliii qaqait aser tt pc euis [cre muera kt, 9i mplsnolra tire £l rid wefciác quia tion aduertit. Exen. 2 5:Lolüm deducit demonfttationépropter quidydo ctícifpecieinfimü/Ad $;pliict quómodo entis àlfigoate uión faciadt ad ré ex dict iiyprob. conico Ad 3 o€s ias quacttiones pertinerd'adhás itr. demonftrationés y dá fi dertón(lrávar per ropríá cali(áthy [peBátad detótt ratioFate foem di Ord. simi (Bi det Efe Tero, feierte Mod AA Su onn Vue eed F3pefte v Vebefe&basiv dl er ed Ue EM Es riq? geihdnfraeiónii d Sh fciam eol Cx fn ixedeRi Wieauiiyc gehen üebiccto' friei^ yidctà (no&it Auerfa qi-18: (bct. 5 dola j&il&is cfe deiderosfcationg iguiu» aite ü13b1u:» 2213 é propre? qii, fi ien ratur