GRICE E MASTRI 13

 Hurt. diíp.15, Met.fec. to. Auerfa q. 2 j. Phyfec. $.Siniglec.difp. 10.q. 14.& alij .. 88 Dicendü cft cühac z.fcnc.nó pofDif. VIL, De "Pralicam re[jetluis. (c vnicim relationé plares attingere tet minos eiufdem ronis, (edrelaronis debere numericé soultiplicari ad jnultiplicationem numcricá terminorü . Ita Do&or loc.cit.quod probat folidi(fimis rationibus, quas quia conatisunt foluere Thomifte excogitádo varios modos fal. viádi vnitatem numericá relationis ad plu res numcroterminos, ideó (ingulos Md cemus,& reijciemus,vt inde magis pateat euidentia hutus concluGonis, et foliditas rónü Do&orisquibus paffim alijs vtüt. Primus modus (aluadi hanc vnitatem relationis ad plures terminos fatis frcqués in Schola Thomiftarü eft ad productioné noui termini ciuídem rationis vt v. g. noui filij nó refulcare in patre nouà relationé patcrnitatis,fed priorem extédi ad illum,& tic deinceps ; et aiunt extenlioncm iftam eiufdem relationis ad diuetfos termirics nó fieri per additionem rclationis nouz fed per explicationem pre exiftécis,quatenas ip(a de (e tefpicit omnesterminos procedentes ex eodem fundamento, q pontücur in efse abf. mutatione intriníeca illius relationis, fed p (olam extrinfecá dcnominationé (umptà ex noua cxiftentia termini. Hocq. multis declarant exéplis, fed przícttim habitus Ícientifici circa vnam concl. qi .n. hibetur demonftratio circa aliá eiufdem obie &i non aduenit nouus hibitus,(ed noua exten(ia pecxiften:isad illá, ficetiam dicunt vnam, et candem numero vi(ioncm,crefcéte numero hominü occurcntium, plura illa ob:céta attingere per fo« lam extcnfionem eiufdem, non per additionem aliarum vi tionum;eadé quátitas abíq.additione alcerius,fed per (olam exten(ionem ciuídem matorem occupat locam, et (ic in mulcis alijs, vnde conclus dunt nouam cxtentjomem telationis ad nouum ter minü nihil noui ponere precer cocxiflentiam noui cermint ficut ti fhigatar baculus in Fluüio, cui fuccedüt variae pattes aquz, dicitor illis de nouo coexiftere ex (ola nouitate partium aqua fuccedencium . 89 Caterum hic modus dicendi fempet graues; paísus efl diticultates; Tüga in primis labc£&a: £anJaméti quo Tao miíta Q.V. c/fn Relatoefpiciat plorestermoedyi1.  665 dfe nobi (cuiicon(enferünc in diftin&ionem tealem relationum prz dicamétaliü à fundamétis, et anfam przbet Nominalibus illud eludédi, (i .n. antiqua relatio paternitatis non cxiftcnte (ecundo filio non refect' patrem ad illum, exiftétc a&t refert, nulla fa&a additione nouz cntitatis przter noui tertnini cocxiflentià, ita dicét Nominales, entitatem patris nó exiftentc filio non extendi ad illum, (:u non rcfetre patrem ad filium, at exiftéte filio,có ipfoad illum extendi,& illum refpicere nulla additione facta nou entitates, ficut .n.aiunt Thomiftz paternitatem, quzin Petrorefaltauit ad primi filij produ&i fe virtualiter tédere ad (fecundum, et certiü filium, et dcfe&ü formalis, et actualis tendentiz folü proCedere ex defc&u illorum, fic pariter di€üt Nominales de ip(a entitate patris ia ordine ad filià fimpliciter, qp apta cft darcdénominationé relatiuam, et prius nó dat cx dctectu exittentiz « Tum2. quia hec cxcenfio ; vel eft tantum per intelle€um, et hoc non, quía à patte rei refpicit nouum filium, vel in rc, et tunc debet accedere aliquis nouus reípé&tus ; quia extenfio ad hunc nouum terminum ( in. quit Doctor) non potcft effe formaliter, nifi relatro,cum.n. non fit quid abfolutm, refpeétus cífe debebit. Tum 5. ncquic intclliai excenfio prioris relationis ad nouum terminum pcr eandem pracisé terminauonem, qua cft ad priorem terminum, ficut neq; anima intelligi potcft extendi ad nouam partem ex aliméto additam per informationem priore, lcd per houam,, crgo debet extendi per alià cerminacdonem, quz nO crit, nili noua relatio. T ü4. quia paternitas fundatur tuper C cohvainem » vcl faltim  1llà neceffarió equitür,ergo ficut nó generatione prioris 6lij atuniic katerquoque fecundum, et tertium pcr inaiorcm eius extentioné, fed per nouam 5enerationem, ita ctíà illum reipicic get nouam patcrnitacem. Tü tandeir, quia e: Ca allaca (€i duo prio ra faliam «O'ineant doctrinam vtfuo lo€O vidcbic ur ) idem couincunt, quia [cien tia de vna cóculiofle, dua excenditur ad aliam circa idem obiectum;realiter,ac intrinfecé immutatursvt (ateotur Complut. vilio etiam eadem numero noa potctl ad plura obie&a ex tendi,vcl 6i potcft; i4 (né erit pet nouos faltim attingentiz rcfpcétus additos, extenfio quaotitatis ad maiorem locum ponitur ab omnibus po"uus modusà quanutate diftin&tus; randem licét entitas abfoluta' baculi mancat inuariata in medio fluuij luentibus yndis,tamcen cóiun&ioncs illius cum partibusaqua variantur ad vatiationem illarum, quia quelibet coniun&o determinatur ab illa parte aqua, ad quam eft, 9o Secüdus modus faluandi hanc vnitatem relationssad plures terminos cítg ponendo ipfos partiales;ac inadzquarosg ita vt conficiant vnum tozalé,& adequatum 3 fed quia quilibet filius (ufficic ponerc rclationem paternitatis ; at]; ideo cít adequatus;& votalis,ideo dift ingaunc de duplici ada quatione,vna (ufficcitie,q -fufficit,vt res tota exi(lat altera perfe Gionis,quacxiftit fccundü coram (uana »erfc&ionem illi debitam, fic dicere (omus ánimal adzquaté exifiere in vnz fpecie adaquatione (ufficientiz, quia im vna exiftit (écundum omnes gradus fua cíicntie, at vcró noncxiflit in vna adzquaté adaxquatione perfectionis,quia a exigit perfici à pluribus fpecificis diffcrécijs ; itain propofito exiftente vno filo, adequaté. exiit relatio adzquationc fufficientiz, non tamen perfc&ionis, uia ficut poteatia gencratiua ; in qua a» undatur, adzquaté refpicit omnes filios à (e poflibiles generati, fingulos veró inadzquaté, ita et paternitas. Verüneq; hic modus bene faluat hanc vnitatem ; tum quia ad hoc vt quilibet filius potfit, ac debeat propriam terminarc paternisatem, fatis cft, vt finguli fint termini adaquati adzquatione (ufficieniz ; tà quia inadequauo perícé&tionis nG inada'quati vnica rc m yater fucceffii plures generaus voü poft alteriug interit flugulos vtiq; refpicit, vr cermie nos inadzuaros quoad perfe&ionem, et tamcn fingulos rcípicit fingulis relationibus]. tum tandem quiaaliud. eft loqui dc porenua generatiua, aliud de ij-666Difp.VII.De"Predicam.re[jetHiuisuQfoa&uationis,quoillareducituradactum,&deipíapaternitate, illa .p. vtiq; inadzquaté reípicit os filios, at nó bzc, velilla paternitas,hac vel illa genetatio (cd adzquai? refpicit bunc, et ill. gr Tertius modus cft aliorum diftinguentiü terminü formalem relationis, et materialem, ille eft ;qui per fe primo re(picitur, et terminat relationis tendentiá, qatctrialis veró elt, ys per accidés termi tat,& ratione formalis; paternitas crgo, quz cí! in Petro, non refpicit pcr (c prito hunc, vel illum filium in patticulari, quia illa (appofita funt termini mareriales, (cd períe primó re(picit rónem filij, vt ficà (egeniti, et quia hzceademratio formalis interdum reperitur in pluribus, idco poteft vna relatio terminari ad plugesterminos materiales, quia terminatur ad ilios (üb «na róne formali, et hinc et fit, vt variatis cerminis materialibus, (i mancat ratio formalis in vno, ríon varictur, (ed conferuetur relatio ; ita figaifi. cant Complat. cit. : Sed ctiam ifte modus, efto quandam habeat appatentiam veritatis, non (übtiftit ; tum quia dum multiplicatur termis ni, multiplicatur etiam in eis racio terminandi, et cum hzc lit filiatio in propofito, pizíertim fecundum Thomiftas vtiq; hzc plorificatur in fuppofitis à Petro proiriserge etiam multiplicari debet reio ad cam terminata ; tum quia cum plures generat vnum poft aíterius, interigum, (emper attingit fingulos per diftia&as numero relationes, eriamíi cadem fcmpcr tit fpecifica ró terminandi, nó alia róoe, nifi quia numero multiplicatur, at ira eft etiam quando plures illos filios habet fuperftites ; tum tandem quia pcncs terminum formalem, vt fie, .i, pencs cómuncm rónem filij attenditur vnitas fpecifica relationis, hzc pouus dcíumi d; tione talis filij, namga tiones mutng ita fetefpici iss ctiam et alia, led paternitas in hoc pat lingularis, ergo et rclazio c1 re! pódens, vt cerminus primus . 91 Quarius modus faluandi banc vnitatc clic no vtiqi prima paternitas, qua: dzquaté, et omncs ad efl ad primi filium refpicit (ingulostuz indiu: (ibie. liter, fed ita quód prima pacernitas has beat pro adzquato icrmino woum filiü, alia veró daos, alia tres,quarc ad genera, tionem fecundi flij nouam trclationem oriri,que indiuifib:liter, et adaquaté re« . fert hominem ad duos filios, et primam perire, veluti (iperfliam, et ad genera» tionem tertij filij ittam interire, et alia de nouo oriri, quz ad tres filiosa lzquas té refcrat, quorum nullas íeorfim oed talem relationem terminare. Sed neq;ifte modus cft idoneus ; tum quia cftà dari poffit aliquarelatio, qua plara re(jiciat adaquaté, quando ;lla plura nece(Taria funt ad ipfam ex vi (uz fpeciei, ramen paternitas, timilitado, &c,nó funt huiufmodi, paternitas .n. (afficienter refultat ad pofitionem vnius filij (olum; tum quia tu»c non omncs paternitates forent eiuf» dem ronis, quia vna ex fua róne peteret vnum terminum, alia duos, &c. run qui& geuito fecundo filio gratis omninó dicie tur perire relationem ad primü cum pere maneat ipfo (uperftite tàm ex parte fandamenti, quàm termini, quicquid ad có» feruationem illius relationis exigitur ; tü tádem quia idco Thomittz ab initio di» xerüt per vnam relationem pofle fundamentü ad plures terminos referri, ne rcs 065 tot, táj; frequentibus mutacionibus fubijcerent, fed ita dicendo in illud incóucniens labuntur,quod cuitare cótendüt, et quidem abfürdius, quia quoties fieret nouum album, cetera alba exiftentia e (uas fimilitudines permutarent, Quintus mous cfl, gp vna, ac eadem relato pót modo incipere, modó defie nere referre lubie&um polio népé, vel ablato termino. nulla prorfus additione fa&a nouz entitas; Scd ifle modus incurrit omnes difficultates primi modi ; et pr&tereá impugnatur ; quia relatio no fe habct, vt potenua,& apritodo refcrendiquat modo rcfrre polli;, modó nó s fed eftipfea:et actus c fcredi, icut ao cit a&us agendi ; vum quia ti rclauo mo dó exercet, modó nen cxercet actum rcferendi, iam actus ille rctei 4i erit quid fvperadditum cnatati. cias; de eoim Q.V1. c/u ona Ril.refpiciat plures terminos. e/Afrr.IT.. 667 gedibic difficultas, an poflit tendercina   et ci nequeat magis hicaffignari, quam cs numero terminos . illedici deber etie fimul natura c& omni93 Sextus modus eft aliorü,qui cóce  bus (ecundü (ubftantiá relationis. Rurfus. dunt in generatione fecundi lij nouáre  fequitur tale rclationé effentialite? pédelationé addi fundamento ; et ficingenere ab vnoquoq; illorü terminorum; quia ratione tertij fed ad faluandam vnuaté   os, et fingulos attingit, et relatio peninquíüt, ex omnibus hisrelationibus vnà | det etlentialiter à termino; et ex alia parintegrari ade juatam,& toralem perquá  tc fequitur non dependere, quia quolibet dà additioné qua(i gradvalem relationis. po » eadem relatio manet. Nec ree Sed modus ifte dicendi ce veraconcedit   fpondere iuuat ab vno tantü termino detotum, pretend: mus, addition uempé   pédcre indeterminato tà, et vago . Quia teal£in rclatiuo facta additione nouiterrelatio quoad exi(tentiam pendet à termini, vt bené notauit Suarez m19. et (o  mino exiftenti, ergo implicat dependere Kü inter nos rcinanet m denomine àtermino vago, quia quicquid exiftir án illud additum fit dift;n&ta relatio; vel   ncquit cffe, nifi determinatam, ergo ter€omponat vná cum przcxiftéce ; ficut fe minus, à quo dependet hzc numero ree éibdis graduscum primo cóponitvnum  latio,cítdeterminatus;tàquiaticutrecalore;&fanéquantumadhoc attinet,   latioin coi totum fuum efle hibet ad termulla vera vnitas inter eas relationesfia minü in cói,ita hec numero relatio haber gi pót preterextrinfecá,q habentex vni  totü fuá eílead bunc numero terminum tatc fubie&i nó quidé vnitascópofitiofignaté,& noun vagé, Tandé fcquitur cánis, quia bzc fit ex actu,& potétia,quam   dé relationé (imul intendi, et remitti, vt proportionem nó hábent adinuicemillg   fi (int tria calida, quorum duo in equali relationes, neq; continuitatis » c9 d gradu haberét fimilitudiné perfe&ioré queüt affigoar! indiuifibilia, qa et alterü effet in gradu inzquali, ià (i carelationes continuentur adinuicem, nec   lidum zquale recederet ab zqualitate ile tandé vnitas alicuius perfe connexionis, lius, et alterum inzquale accederet ad quia neq; talis connexio reperitur inter zqualitatem cü co, tunc fimilitudo in ilterajinosa gbus relationes ille depédét.   lo tcrtio calido refpe&ta vnios ineadere« 94 Deindéprobat Doctor idem (let   tur, et refpeóa alterius remitteretur,. tüab inconuenienti, fequeretur.m.  re«.  9$ Inoppof.obijc. Thomittz 1. non latiua nó etfent (imul natura, quia pater. pollunt in codem (uübie&o recipi plura ncdü eft corrclatiuü primi, fedét (ccundi | accidentia numero folo differentia, quia filij et tamen nedum natura, fed etiaté  omnis diltinótio numerica accideniium pore pracedit sin cum celatione illi cor  fümituc à fubie&to, ergo nequcunt elfe im re[pondente, et percunze primo adhuc | eodem (üb:e&toplarcs cefpectus [olo nue manet in eilerelátiuo per eandemrelamero d.ffcrentes; et hoc eft vnicum eotion£, que ad ipfumterminabatur. Nec   rum fandamentam, ex quo eriam foluere valct, qp aiunt, eiTe fimul natura eum pris   prz (umunt omnia argumenta inoppofis mo &élio fecundu fubftanciá relationis, tüm;a:unt .nquod licét fccunda, et ter€um caeteris veró fccundum exrentioné   tia generatio lj lu fficiens ctiet,vt refüleius accidenralem . Quia refpicere ter-.  taret relatio paccrnitatis in Petro, ramét mnibum oó eft accidencale fedellentiale | per accidens eucnit ; vt non prodücatür y telationi ; cá tocuun edercladionrs (üt ad   quia datur impedimentum ex parte füpe  . aliud, ergo relatiua funt (iinul natura;szb   damenti, quod non poteft rccipcre plura (ub relationis, et non per(oiáex  accidentia folo numero diuerfa . i teafionéaccidemaléciuide relaionis, d.   iefp. ncg.aflumptum, cuius probatio. adhác nonniljgwerbolitace explicuerum   efló fit quoddam me licum princie Thomittz; pere primo, debét   pium in Schola Thoniift. efi camen prope allignare cum quocaetcrord euadat ya»   fus filium vt Doctor, demon trat loc. ier zal natüra sm tibilanua relationis,   cu. quem (equuntur 3 kccentiores, €68  )Difp.VIIL De Pradicam. Refpetliuis 2... (£s .n. formz tàm fubftantiales,  acci ternitate cft ynns pater, et hae paternitaelentales nó pcr fubiectü, g illiseft pror   te eft hic patet, ergo alia paternitate erit fus cxtrinfecü, fed pcr proprias hacceitaalius pater. Negat rucfus Do&or confeg. tcs indiuiduantur formaliter, vndé falíum | cum(üa prob. et ait in illa forma argue€/t affumptü, nonfolum de accidentibus di, lac paternitate efl hicpater, ergo £clatiuis, (ed ét abfolutis, cü.n. quis vi aliapaternitate alius pater committi faldle: plureshomines, vnüquemq; per pro laciam coníequentis à deftru&ione anpriamfpecié, certé habet in oculoplures | tecedentis,quia ad alietatem patris non Épcciesintentionalesfolo numero diftin  fufficit alietas forma, fed requiritur as; tunc igitur folürepugnantinfübieetiam alietas fuppofiti, vnde intereunte sio codem plura accidentia folo numero   primo filio, et nafcente fecundo, vtique diffcrcotia, quando omnia tribuerenteü  eciam fecundum Adaerfarios alia pater» «dem proríus cffe&um formalem, quod   nitate dicitur pater refpectu illius íecun3n caíunoflro non euenit, quiahzc nu»  di,nec ramen dicitut alius numero pater. merotelatiorefert ad hunc numeroter   Tertio filius per vnicam numero relaaninum, et alia ad alium, ficut hzc nu| tionemá&iliacionis refpicit duos terminos meto ípecies reprafentar Petrum, illa. .(, vtrumq; parentem,fpecie quidem diFrancifcum. Dices, accidens à (ubicéto | ftintos, fi mater non «oncurrit a&iué, "accipit entitatem,crgo et vnitaté,& prz-. velccccé numero, fi concurrit a&iué, 1 fertim rehitio quz effectiué pendet à fo-. verius eft,ergo &c. Refp. negando afsü Yo fondaméto ex di&is. Refp.Do&tor 4. ptum; quicquid alij dicanc duas enim red. 12.9. 1. Gaffumptü effe verüextrines habet filius (alti namero diftim fccé in genere .£. cauíz efficicatis,& ma  Gas, quarum vna indiuifibiliter refpicit 1erialisno intrinfecé in generecau(zz for patrem» et alia matrem, et vna manet (imalis ; hinc autem nou fequitur plurana  gialcera, pereunte f. altcto parertum g mcro accidentia in eodem fübie&o effe "vt docet Zerb«$. Met.q.19. S. propter 1. inon poffe, quia cum vnitate cauíz ftare et hoc idem fateciteaentur Thomiftas (i pót pluralitaseffe&us, vt fufius in Met.   dicunt mattem concurrere tantüm paffi.96 Secundo fi plures numero pater  u&, cunc -npocentia gencratiua vtriufq. mitates potfunt e(fe in codé, iam iflenon | parentise(szt omniab alterius rais, et €íjet vnus patcer;fed plures,quiaadmulticonfequentereundemfpecie,&nudieroplicationemabfranimultiplicatur,&Ereterminarenonpolscat,vidé«oncretum.Rep.Do&cit.(ubF.neg; magisipfi, quam nos tenentes cum Sco«oníeq.cum prob. quia ad multiplicatio. to, et Oaleno concurrere actiué, id co» nem concretorá nó (ufficit multiplicatio guntucafserere ; (cd etiam fi a(sumptums fonnarü, (ed et rcquiritur multiplicatio | admitteretur, adhac negari deberet coaÁKuppofitocü; vc di&tü eft difp.2.q.6.art. feq. quia pater,& marer (um termini per 2-Qiiaconcretüno folü (igaificat forma, fc cóncxi dependeuia fil; j, quia alter fiMed &t (abic&tü conno:at, quar? vtriuf(q; | nealtero no fufficit ad generacionem, et plurificationemneccísarió cxigit bac de 4 con(cquenter ad terminandam filration&, «auía bomo habens plures (cientias vnus  ain propolito vnufqui(q; filius eft cecfciens dicitar ;& non plures fcientes, vt minus ad: quatus, et tocalis paternitatis, notat Dodorquol.ii.H, fic ;gituc ho  quare paritas proifus negari deberet. mo habés plurespaternitatesdicitur vti  97 a tandem obijc. Tum quia que placies pater,fcd non plures patres.   quado pluces filij nafcütur ex eodé parices, Petrus babens plurcs filios,e(t tan  tu,relat;o patris non pó: effe, nifi vnica, ium vnus pater namero, ergo per vmam | qu a in eadem actione fundatur, crgo et mumciorclauonein ad omnes,& (ingn quádo per pluresa&tiones producuntur » Jos,quia i pcr aliam numero, ergo non   per irouri cit, Stllporc geneftidem numero pater refpedtu ommiü, | raciua reducatur ad a&tti per vnà ; vel plüfcd alus, et alius numero, quia vna pa». rcsationes . Tum 2. quia. cficctustorQUI. en va lar. re[piciat pluresterm.cedri.Il. 669 inalis «elationis fecundzr iampofitus eft   4.d. 1.q.2./n fine. Diccs,id etíam contiaper primá,ergo fuperfluit fecüda, Prob. gere io ordine ad terminos adaquatos, alfumptum,;quia effc&tus iliusefet con  et toralcs, quia vc diximusq. 4 art. 2. ia ftituere bunc patr, fed fufficientercon  fol.ad g.fim:litudo,que elt in vna patera ftituitur hic pater per illam primam . Tü   nitate ad aliam, non(olum refpicit fimiios petétia viiua plurcs refpieit co.   litudinem alterius paternitatis fibi core res, vna potétia materiz plutesformas,   refpondentem,fed aliam quoq.fiinilitudis vna rifibilitas multos a&u ridédi, X plu  nem difpararam inter aliis duas paterni» res trahentes nauim vnica rclatione re-.  tates repertá abfq; vllo füperaddito re» fpiciücar à naut, ergo &c. Tum 4; muli  fpe&uin ipfa fundzto Refp.dcbere vtiq... plicatis terminis non uukiplicamuroja | incodem fundamento prafertim abfolaFequi(ica ad relationem ;quia non multi  to multiplicari relationes ciusdé ratios pon fundamétum, ergo neg; relatio.   nis ad terminorum multiplicationeanng um tandem ita dicendo imfintz prope   quidem itavt vna fundetur fupcr aliam s modum relationes forent himiliudinis,   quia cum o€s fint ciu(dem rónis, vna nó qualitatis diuerfitaus, &c. et oés res   poteft vt Ouod lufcipere denoininationé «ot, tà uc frequentibus fübrjeeréturmu  alterius, (ed itavt ots immediatéineod&.    tationibus, vt hoc folam inconueniens   fubie&to fundentur, fic exprcfísé docuit hanc fententiam redeat improbabilem.  Scotus 3:d.8.q.vn.cic.$. Contra, verf.pra 98 Kefp.ad 1. neg.affumptum, cuius   terea pater aliquo modo aliter rejicit probatio nullaet, quia fal(um eft paren  bunc filium, C7 illum y1bi .n. ait debere £cs vaica aCbomc generatiua attingere   in patrc poni plurcs paternítatcs, non ita gemellos, et fal(um eft paterniratem fün p paternitas primi fiij excédatuc ad alios darrin prauiaactione, «um potius hec   perrelpeusalios in ipfa fondatos, quia fc habcat vcluti przuia diíj "&quiilli rcfpeGtus effent pateroitates ; qnando 4 pisa omnia concederentur, adies refpcétas fant see NEREAS io non concludit, quia fuper ü ett vnü fuper alium fundare ; fed Shàns. et idc m fandamenti point funhaud omnes ifti refpectus immed'até dici plures relagiones, tum fucce(liué, tà | fundétuc in abfoluta cniitate patris; quae, fimul uia vnitas priotisltatcü plurali  rein cafüargumenti aliati fimili.ado non tate polterioris. Ad 2. neg-alfumptü c   fundat diucifts rcfpe&tus ad alras. fimilis prob. quia neceffe&us prumz paternita.. tudines, quia illi etfenc ecfpzctus eiufdé tis,nec ecundz eft conttituere hanc pa-'  ronis cum ipfayatq. idcó /llos fandare n& trem fübitanzialiter, nam ille paterdici  poteft, vndc vel feipía dicetar limil;s, velt tut lic ancccedentec ad qua-ü]; formam   abfolu:é (fimilis noo dicetur ; cum in g2« accidentalé ; etfeckus igitur huius nume  nerea(Timiland: 6c ita Gro, vt nequeat ro relationis et referre patrem ad hunc || e(fe Quod, quod valde adnotabis, quia numero termini,& alcerius ad aliua nub iptláua Exéta nó ell ica facilis (olutionis, merotcrininum, et pervnà numero re9, 9; Ad 4. neg. coníeq. quia plurium fi Btione.n dicitur cantdim vna vice paters  lorü ad eindcm patrem fuat plurcsrelae.  et pct piuces dicirur pluries pater, juod  tiones,& pluciüalborü ad vou. ;loü plu etiam dicere deoenc hoi tte, cumiuce   res fimiliidincs, et taoé cit vnicus cere &ce(lue paccr plures. acquipc patermica.  minus,ficutergo vnicusccririnus fu tes gencriado vaum. filium potkalterms..  eirad plurcs vel.tiories terminandas. ita sterium. Ad 3. cx; la iila nontuetad   vnicum fuadapicn. om ad j lares fundangear uia lojuan.uc dc terminis ?mada  das non,o. ncceil: elt ad jlunificarionem uatiytales.n. ium üaguli colores telpe   polterioris plur;ficari prius » Men ad u potétiz vinug, nula forme relpe"   mulciplcano vel verm norum, vel (uni € potenti iiatet.g, yag dlrackuscidés: menioraim (officit ad muiupl candas nue di refpeczusiipibiacisy ungulitriben  ericé c Juuioncs (loqvédo 4r S in&ip rcipecbd tractus nauis, Vvactat DOGb.   is et tr,ninis adaquatis "mig iur) Logiéa e ".»   ee. Ju nte 20 voasRips lee Diedietnt vofPa ife. Ys. viéetreyaititmeneceffiriorwt iuf, cktbes aiti reujtgilic aiosfed fb flic is ilbimitat iarfüidaniofri asl jrlüces: relasoags: (antlandas, S termini ad plures vertainandas 7 A dog. fifa inoppo fiai (emtencaprórtus-curtaTuramültifudo rclatianum;SCfnequehs rá "funi Varishio«noad bífenclasimntmquare fichioc argumentóstercii cblionuflat ideir:6à: dixcrane sdacki vrelátionem: pofie: ad $lorestetrhinós Ciuftlem ritionisTefenrr, tiagiscisiaxpedienseran ctenat c: piros (us Telitiches«mitolNominalibus jy)aam illis percent se o eiacplsnr Tcu qa «d'pátidionehpilzhnnt ende benc ioquit SRuerfa, naiscoblequentesloqurSco eu gmvé Homof(ubpdiendl asi sme ibuscóbodwme vhaarpoltiv (irperaliai Bat); Bargs Lighessgni id&bahet quoly Aat) 2« «Mere gilpità I; E6kbder Mst.sp19-pragrer primum Lode Maga inhpocap. Mair-1«d. £g.q «44 fe Ui dun KEccwiores pa(fim Maíad«p,diípu:a5; co huaridijoqz Metdacct ib Hbi diípun den 7. Valliustomax«l 93.4: 344 eu OnQRAS qu tytrtg Quiicdi cer Due 9)iN pics cAuer(ai..r5 eV byla fec Biàne difputzt 1,(ec5 4 $; Mwrkia d -3»0:62 Nouidiliun 3 LopaepIDiassip. us ps2aq. n5uniglec. diípot, x9: (9; imo S bhotviflaseolehtes &apreolii,di ren Ie ar2.ad;3-Sónciti («M EG. 9. 399 2 PR Qe Soto ilt.hoc apii 1« ad Sica ib den viquéopinioxmcdtanquin rd ori onc aue tuas tersbenáciid wlaruunay nonam uas; ME d mpelcipdAmato sc nibiluplieasiüd: ipelapléd Sani mum eng inorü. Om jvcituesinimac s i ver enc wig ] tiem er ad pofitiontml cclauonum ; in. ja. i6 Di (cim conieniasita 2:510::5 v &inpagodbnid squat soiétuf)oq 21151 obo Je T€: Ts Wo 8/5 Ho: ii zUl 200/252 5E tto nu 2f Fh. ADAM Veréradabfoluturtoy.isa T homi(l: quam plicesyaetoralitenviderent encd uat poe ern n tiep V A á Fattan:o0ntra; Gat. cout Mafiggibiq fe$o3isqua. Io. de 8« qq dio js Cog centzou;s gc Rauius bc iari qq difp. a; punc, salNipbo $-Mecdi(pe 13 Hifpal;t 3»&gae&a]ijs (5s 5did3l A 1o. Dicendüas eflcuoras foot, eui0S duxa(tSeor.oGot;relatiopanoniawtuá s adabfolütunxrerminbrá j dias affi squafiti;efi | probatiDoótor.an.$.Re /podao igit «do satrehmiónC/fuxoprelauoalo 10q. de rdabianibusimou suuni €x ardt $kaeinilnu losectimasob(ólntà. Mt est iquiar el jo nis bajada odi sr phus; vi guru rdPétsuin patrc dodaul: quavdicanurtergjimpdissielaup (elena Lid ee eU Si Sn LI tu tie ad. Lcjbile y renal atac-od ecd) UH, ar y Petri formalis S priinariüsag porius. in]uo nullaitlacorcef pen daas quA cel: . fopttanus ceniza fauiramqua díffidulta  ioyScideo digitni gon ayoray; Cr S non (00 Mexees (unc lontentae jíddascivtrómae yc   teemimatusadicelarione uar ibl noD rS Sjft$ aediai')unaliutémaaljeriigrofm  peittirs (edad enritatevieugab(o]ntan) y L perismitcn ica posa quani tion, Necvalet dicere un Qníeceeit. fecu dy gister mimü formalgm celadonig cíterminum cy ais se aso nisse jene feahqueipelatienéinaliouxsémó cot-. oppotiramevekvoalgsG cübaiiaisel rot sf ünticatemftiaiecflicarocieSchnlais  bi&y eerie ui j 9s Hic ft Cie m Dig.20«donelim; dn. lNamcórraivüao ékeindec eit dias terae, quyalioecpotBiipicBedius gov eiat cir éxcagomirim alieaies relau opis yq xai: Baurcs bgdabavit., Nazan.heit fryja.puljaPARx$6/Sa okhiib.sliog.qazaGomplucdss .tarrigmosasi&ioeoxauarerelauofio mMiidodcetctnMon.£i15eeubse menscriaMSycelekiemaqcn eodxiopofitoridtior.ementisct IRAwfbitietolinistaarm utusQuàiionmanifidàadu(ide ravusabiunre]Yeóscelacóemceciniaani ud:abíoiutin,|luyaeiciontiar éaliserA(erspradlcibeyAHtcom"SciólaScopfiancannodifcrelenuliointelleG«anüxcranie,criaesendetsomaXena.laccbuossuopainGb,nop)ALAOL332'»hauu WHDw $1. Yéfaet Lees. Win anra id jgp term inodo e uunc en Jeirisdoralecionermi. q ctalis sett ana Mom tiSopetat d lreniho. óc ree . f MA un J E iguónwirerei etim imet ee emer tesa ee Sw yasni los xiberccodret brc ORG Dad yy rene   | eitftit diee i ante Sed fleotium dcr inced3Xectà d nobis eu plo difpt32d 1& Ned e anetefle tlaseeeiu sexi fciitiai eft adbrem, gu hoc cft pradicatum-tie videri, difaFe fi ee n y'atqueideo labens A&ijarff fh codá elis p. ibus t perta ridónis Bie&. scuielbulur gel peed? I (dé déeidentaheg&c Continpes » e rtreonbe iadcbie re RU veprta ee de Geade rcbus chonciendX MOSE asp Oval diee Sürste eiit ete iat D ie dili [: 2 «D djercier des dte sisi (uicofomidaBRbecovcortten tdt peumüwmemiüicodóh p vai: veppticemetiliscomheit tia Radctieni fece son aétuateny daexi lenitate (éd debivori ineficod '&itiofumis eati, 7e0' qucdilli acbità fitexvóone pduhdietatís relatiój8e qtonalistjl degisexq eani pete tPadmiti peu ét fioe non conctidirerg dod relati emi Setup a Felüriudhi, quta nod poreft ter? ditti d aid facid aceremt um ;, eur debes cif jclatió hoe aucem etta bfolutuma má tla io debita son poteft: nd confitue fi? Vclacilrümaiceq om ficia "1)8od har JMdcoCulctciuse dies Gópl. N42 aj dicione xquáuis inirelatiurg Mielarteh n i à piraéreicon hae pese ihuues seh ione o brinase né rore cisüs c bn nee; ; hübectadie stan u3éi &enelrieatióné a relactónd attedius! tret proueniente y pet Quat ieate vu tópriilict in Severe voli n silber refaedü iue jacluo: sah eliob Arte op ijo on ydtifii Luis : «tet óc pem delarim ust ES ;énenis ditam cietduadiofo xh. nearalceriénctif] à ráripoteítob xituerli lanaysiplapec« $73 2 ham ce ipfam dicitura fav ik achete ir adipsü,t qai ovest nani licatio(a!t (Gáieriy nififenfus Ref ca aleriim extiten ca ris ones iir iini ei tione-tib iinbecenteied:icpelationa €xtfteticeih oZ» exuiémooy Bo «boc fofliccte woiliudotrtór malires crelaz siuraffec a «qnácü woperauoneinrellactas;radà Qa Uti qtrtó teladiuin non»marud sc B: t QérorSceuliter relacina, (j6ut sir muttdy xumdvoc folam dicrinihe qnod 1n100div excromuabeft relati um per relación "ubi iaxriti(ecam s: (cddo mon dte y rb tanedrma cto peut peotclatior névrb bi ioris cod a bud cto perdcande sietaui onem peferamfibi exccintecame : 5 MmefmonoyidHoc do&ttima Caict,:de ncJatiais tec j'senecis moriü'ab oum. bi 1c:)6inos walortimeoràSdhalà D:Tbo G0sjuas difféackincForràri 2;cont. -Genccapat? m$/Thvibidoóc San y; Metim esc 30) Tux jaxcrininusxt(biactus eh celsus i tme E imr etoile mo» Gutirelat items tem e condi dr Prviptüms ónilin creed engen adfieies;» Toni qui rpéert i prepé cft hübere $à fé velationé j engin (oae plicátuliquid peo eio ted em yvndg Arif. V ARS Mi fülto sencid) fed ideo dici telis Bite wecqui riüem ;'quia eiie tci ad ipíaymat "Hiiquia werdicendo Cajetoigdidere vbs decer i$ apimior Hoonribi ah ommiyti ckplofam;vc diximus q5: iban. ;gtosqni da céb ac welatiórtég ibxecduo e cremaiieo vitai et candem Rabicidin sani cun Gier deett via Thebis Abe vicóntctud et vatione vitii d que Xd qucm dim uctías » preeber rt dgnominabiDqc5extre ráisySe quamuis Acift y Phyfiandacem révideátur? ;cotirarcm roocasilive rbettes choneme cf dba ge ése gabe -: teeipivup ip paliosri Q (c; ]uii nuts g:quiatnüis s    uentisica denomt » reíos Gusisn ipfáv faridatds sei portaos pend dy8cin quoga acin praferiti (auno eb de mu, SG ümplpei cipue eiie non percer e 87x Difp.VIIT. De Pradicam. Refpetliuls 2  gon poteft extrema rcfcrentijs diuerüis, et oppotiris,vt creaturá in tóne creaturae Deum in tónc creatoris; Ncc dicas candem relationem pofle prebere diuerías, et oppotitas denominationes extremis, attingendo vnum intrinfecé,& (übic&tiué,aliud exccinfecé folüm, et adhz fiue, vt cóftat de vi(ione,qua denominat ocu lum videntem,& parietem vifum. Quia .terminus relationis poteft benà denominari inttin[ecé, quatenus eà terminat, nó tamen per cam referri extrinfecé,nam re ferri neceflarió dicit intrinfecam denomi nationém in re relata,cü.n. e(sentia rclationisconliftarin ordine vnius ad aliud, vt tribuat cffc&um formalem referendi, dcbet ine(fe intrinfecé inre relata, quia non potcft ad aliud ordinari per ordincm exiftcntem inalio. Tá tandem;quia prius natura intelligitur. fcibile terminare rclationem,quàm accipiat denominationem rclatiuam à relatione (cientiz, nam quia terminat denominatur ab illa relatione, '' ergo non cft terminus illus zclationis per talem denominationem relatiuam, quz fupponit terminationem fa&am. 104. Neq. Ari(.à Caiec.cit.dü numerauic intcr isis Ícibiley& lenübile, voluit in&cre, quód fint veré, et realiter talia, et quód formaliter fpc&ent ad predi camétum ad aliquid; immo negat ibi exprese cie veré relatiuasqui non reffcruntur,&aitinboc tantam(enfüdicipoffeada liquid,coquódaliadicant uradipfa|«i.pertinereadgenusada liquid,tanquamterminos,verótanquarela tina,exquoconetdhórconiraCaicr.relatiuanómutua,nonineoconfiftere,vtipfedicebat;quódvtrunq extremum fit vere rela tiuum reale,licet vnum intrinfece, alierü extrin(ccé, (ed ineo, quód in vno cxtremo fit inurin(ecé relatio realis, in altero veró non, fed (it ens ab(olutum, vt docet Do&t.loc.cit. 1. d.50. Neq. ex Arift. ibi deducitur,qued relatio (cientiz terminetur ad (cibile (ub denominatione relatiua ex eius terminatione-in ipfo dereli&a, et fic vniuerfaliter contiogat in relatiuis tertij modi,immó oppofitum exprcísé docet, tenim in fine capitisintelle&tum nó feuminari ad ipfüm intelligibile ; quatcnus intelligibiie ideft quoad de nomina: tionem relatiuam cius,quia alioqui idem bis diceretur, et idem explicaretur per,nemj iatellig bile eft;cuius cft in« tellectus, et intellectus et eius, cuius eft &us,qua foret inutilis repetitio,Sc hinc infett vium debere dici ad colorem,  aut lumen, non autcm ad vitibile, ergà manifefté expretlit relauua tertij modi dici ad terminum fecundum entitatem eius abfolutan,& non aliter, hic eniin eft germanus fenfus illorum verborum, vt notat Zetb. cit. $. propter primum, cx Do&orcquol. :5.in fineart.2.fed fufam concertationem conira Caiet, habet D, Faber loc.cit. 10$ Dicimus 2.ét relationcs matuas nó, nili ad ab(olutum, itaut licét inalio extremo inueniant relatione correfpondentem, illatamen non eft forma lisro terminandi, fed entitas ipía, in qua fundatur, vndé ad fummum illa relatio di 1 poteft terminus concomitans . Ira.» Do&t. loc. cit. quamoptimis rónibus indé deductis optimé jnter alios Scotiftas probant Bafiol.Mair.& 7erb. cit. quibus. deinde alj paffim vtuntur; probatur igitur 1. quia relatio non tantum przcxigit fandamentum,fed et rerminum,ergo ter-minusvnius relationis nequit effe oppofita relatio, quia fic vna relatio przíupponeretur alteri ; ficut vniuerfaliter ter minus füppooitur relationi, at hoc eft fal sii, quia rcJationes mutuz funt fimul naturay in codem figno confurgüt pofitis extremis. 2, hoc,quod cft vnü extremum terminare relationem alterius eft mera à denominatio extrinfeca proue pre€is€ ex co, quod aliud eft ad ipfum fuppofita in ipfo ratione terminandi,& non €x co,quód ipfum (it ad aliud, quia termino,vt terminus eft,accidit,quod refe,vt ait Do&.(üb lic, G.ergo ró formalis terminandi in termino ncn cft referti, (cu ipfa mutua relatio, fed entiras ip [a abíoluta termini, quiatendétia, et terminatio potius opponuntur.3. ficut ratio fundandi e(t illa, que eft proxima caufa, ob q vna res ad alia refertur sità ratio rerminandi ett illa, quz e(t proxima caufa y ob quam aliud referatur adillà, (ed hac    QVI.cAn Rlatioterm.ad alfol.vvel efe, uat. III. 67 y        semufa in relatiuis mutuis zquiparantiz   . adem cft ad fundandam rclationem,& "tetminandam, ergo fi vna cft abíoluta €t et altera, mimor patet, nam vnü olbü ft alteri fimile inalbedine, vnde (i quaratur, cur hoc album fundet (imilitudi€ adaliud, affignacur albedo, et fi qua ratur cau(a,cor illod aliud terminer fimilitudinem, adbuc affignatur albedo, non fimilitudo, quía in albed;ne cóparantur, non autem in ipfa fimilitodinis relacione.4. hoc totum confirm.manitetis cxéplis, palmus ett zqualis alteri paliro, non autem zqualitati illius pal mi,albü cft fimile alterialbo ; non aüt fimilitudini alterius albi, immo illi collatü eft diffimi1e, quia albedo formaliter af[imilatur albedini, et non fimilitudini « Imó hoc ita verü elt, vt tà paternitas ad aliam patetpitaté referatur in rónc fimilis,adbuc diti ncn pór in fenfo Aducrfariorüi terminum talis relationis cffe reípc&um fbi formaliter oppofitum, quia fimilitudo vnius paternitatis refpicit formalitet entitatum altcrius paternitatis et nofimi. litudimem mutuam illius ; quare paternitasalia terminando relationem fimiliadinis,rc(pc&u i]i.us non fc habet;vt rclatie,quia non cft tbi oppofita, (ed perinde ac fi eliet quid ablolucum ; vnde intali cafu terminus relationis adhuc dici poteft abíolutus,cftó mon vt quid, faliim vt modus, vt vniüeríaliter verum fit, faltim in aliquo fenfu, róné terminant efc abfolutà, vcl habere modum abfoluti, quia t€ veca terminare nó eft cenderc, fed potius tendentiam liftere, vt conftat cx vi vocabuli, Quinto tandé probat D oétor, uia ou.ne relauuü definiri debet; et exdicas per füum tern, num ex Arift. 6. op.C, 2. li crgo vna relatio mutua ad al. teram termrmarcetur ; vtraq; debebit pec alteram dc finiri ; atque ita fequerctur il. ludabiurdum, quód Arift. cit. $. Met.15. inferebat, fi inccllcétus ad. 1micllgibite términetur (ub ratione rclatiua nimirum quód idem bis diccretur, et cxplicaretur idcm per idem, quod inconueniens cuitatur, 4i relatio vnius extremi definiatur pct. entitatem abíolutam alterius, et e xontra; Scd de modo dcí£niendi relatiuadicemusinferius.    . 106 Refp. ad bec omnia CóplutsNa zar. et alij Tbomiflz,in quocüque rclatiuo dift nguendá efie duplicem rationc terminádi,vpam formalé,aliam radicale, et materialem, encitas abíoluta vtiqs eft ratio matcrialis verminanstclationem,st Tatio formalis terminans eftoppofita te. latio fundata in illa entitste abfoluta;, imquiupt igitur allata argum. probarefolü de tetmino materiali; non formali, et ex inaducrtentia huius dittinctionis;ait Ruvius,nos dccipi, quia nunqpam loquimur dc formali, fed de materialitermmo,dü dicimus limilitadinem terminari ad album; et ad illud referri, non ad (imile,inZ quiuat tandé,vt foluant prima rationem, qua fané caidenti(Tima eft;cü aiunt DDialcétici relationem refüktare expotitione termini cum fundamento, loqui de termino materiali,non formali, quia (ide 1flo fit fermo, no cft dicendücclationem dependere à termino; fed ad terminum, quia nó przcxigittcerminü inboc fcnfus fed potius cóflituitur per formalc oppofitionemad illum, vnde ftat opta qui relationem efIc rationem formalem »Üer. tninádi altam, et efle fimul natura cü illa. 107 Sedfalfum eft noflram fententi£ procedere ex inaducrtentia prafatae diflin&ionis,nam quando ab initio gónem inftituimus dc termino celationis, fermo fuit de rónc formali terminandi, et hanc dichvus efTe entitatem abfolucam, quia in fimilitudine v.g. duorum alborum, ficut albedo in vno extremo eít ratio formalis fundandi cam, ita in alio eft ratio formaliscerminandi. Tum quiaille dicitut terminus focmalis relationis, qui fafficiens ett ad (pecificandam rclationé, hoc «n» cit elle formaliter terminum relatio ni. (ed hoc totam hibet entitas abfoluta altcrius extremi ergo. Tu quia illud dicitur. formaliret. tctminus rclationis » qp hbet cóné vluimi, et finis; in qué ten» dit tclatio, ralis autem cft albedo vnius cxuemi, oon aüt fiaditudo, quà fundat ad aliud, Tum quia termalis,& per fe tere munus relations illc dicitur, qui fempe neccflarius cf! ad terminandam relauoncm talis autem elt enutas Dati im pads conflat in relarinis nó mutgis, uii MR: Tandcmdi£linttio, bc. tionis formali, à nera Done ;expligatur à. T howit scili Enitns. 3. et Lolum excogiat videtur ; deeda nofira.argamentaj emper aue. rtis gendccs ab extremis, reflxare ap opor is MA An Ig imieponcit Peer. ia os fu'fía determino, matetiali,oundoaeicfor ijqnia loquebantac dc jlqucm. eunt elle reliua. v ücorad Fr 1, eum.et Baca dieit i e $usm elt rclatiosyr ad ali £ neas «fle de, Ei iHd 5 a.enhci cali s e; quifit fic iii RAPPRuem ternis, 12133, ed "Refpo v pent ERA qu in und rplpir.Áp. itio vrcunques(ed quod refpigin vt Use V mea Icm inta, cisé. per boc, quoc f Bg elaupsendii» (ed per corzelat TH Hie rui er n. DATI Peli uo 1 vbi in termino, ai int i& ideà de 3óne,setmini formalis relationis avt a f£ leaued s aianpolerus pppolitione e A dein gey yt demólirar feein 9.cócl. accidit di poicla Ves tend a Qo refcrave leal Ad aliud : Uum quiain.relatiuis nó mu» -€X pace vnbitextreui veta cRAUM ANM MUNI UE À cflen tionis, et tam&i aliud Wie er dta er eloppofitís Turn .quia conc tpi porapta eGenua rglaionis.cu. :n9b9 confi pia uide hee pn bna MIEUBin xehulkater diliauip in eee 9» beur. air. D. Tha» Messager Mussyne telatio r his marérnitatisad filium Chr; (tam,& ta. men nó idaiuoinGbrilto BJ:atio realis ad. ipfam, datohoccaíu. dhicgareuias à. foret cns ap(olugua (eg telgtiuun 4 quia: Qà effet ad (eyed ad aliud, vnde de ratio uc entsiclatini $)g» nà in; Íe.Liftacicd.ad. 1431 $E 1e re(piceres miparc wer gi váteni wi tg lHerius .&o aliudoüenirgs ALIOD a., Uchisabloluro » v&io n gahtis, a So cim wenrerdanonit n -Xbi. p. ipt.,Fefp is Vio fccunda iljam d xus Mus -liszclauo exin EMpehrrun; Ee rM a i vna c um -auté To.de Roads udi d su p iaoppoft litez scri. C opu ia t dà, diciormuma BEHLOncm ze : oper npe "ans umq. apum neferzut ad, i; id;erg bre ia «atur gmutu rH $c.no 1i quod: Sire » tio termin cd (atis; Lcise onem -kerendi in e extremo qued v eu adhucett,ti ab(o/uci teum:naci ponatür; Accedit, quod relation conjcnit niu nus termina di EH be Mb S Pins E i -trabeprisnempe, MARS Don à ;potcrit com ireabin 'olureyjuo, (Mà genus re «uius ogp un 4 yes ift Vd rdi s áp] guia po gui ec rona 5f Ya Aq. sri oleae aQmpo t ; emma], Tandem temper o diosqugdá ekminare pocius e "olaesquam relaaion;s, ue f Seta Qua 4ezminasc nop.e xcd kel pito rendere a Puy Íf3, fcd Alea tendentlag) alterigSad | M o Jiplidipu BMemaies: o 1 Mni Lapis ae A Anf. jo deby anelasion $swbionsser rclauitiocti, propticáates ponip;qs dicantucad conus, tenti, et declacapsimogdum;quo &cri ides, betdasconserncotiayat »ficri debre p. belit iones. hihc inde, iac LCireu infeiip u$; omiibusabjsà Domino,. hoc foa mre cto 5 moni putuds I o "Cw TS Puma Deieitas ef ener ferüus y ii'aaeem mei dr UE eraieied iL ea ituri dp [jh fex bern o icárbane y: ie eft vecmii je peifonaliiona qua P ó-hbréter i fertae iius file Alt abun S yn f erede tài; ri id forifrafis;& poet Tiaidis iem Marge $31gEft OTT PEE poA) &«hós Adtores ofdito hae dh tenestenermya fires ad cige fotun abrAef bi 1 itii eifütiéctl denti ibustolati. A Br hitirdis jrcecfion ih iRe pidbesin fotad. ud yrs eo ra Wie e pof Dis " E Vd es poaae " í d-€ e MALE bao d IX qiti Ec bM UPTAPiMiMMBenwiudot dier éyo 50393 obecimdoc8e eft pripeipale fundatá oppefita fertoreladua:, quarenas Do forhaltet tahág dkereentóppoficioncm telatiuar; fed oppotitto're]jatiuae(sétialiter ttcludit rationes referendi et terris tandi jer25vitüquetiiunus exercent ro; latiuà! pef réfactones cmalormplisec y quiiá rehítiu4 pet apfastelaciouBs Go nione pat fhtidacisenen 'dbfoluct fortantit forara [ei o poutiétiehi y awn probi quia. pofita mdi aa cof uri hoc! jxprelizi robes Létélpieiant, &crdladooes fmras 156 8e 5s dd ófe cef'piciédis (ed indie véfpitege Eft qiodhbetire(pleere alíids ie uber epis ]quiod eft tecininarenéldcionem eiie erBania mai oppofionre per relalieriée fuctà virumque incli Nick raus reftendi, quee »d« s Cien V ite iet vtique pet. E iy téciinarecaütexcapes L isedicer /in«quibussbTee fre ieé O1 T Gi quscin retattue opp esa Juss cesi i tim sape kr eei ptimo dti opgomtae fd divite Rer uA en)teg ortilegieroo yt fic à aeysté fbr dC eercgc  füerfsice IR Rdd tede. e 6) qiacéngs ud'$ wie wA obs | voi pe DEREN »& frio fi Sie Gertiditd 676 Difp. VII. De Pradicam. RefpeBlinis. arg. princ.neg.min.ad cuius prob.conce. «lin:us vnam relationem oppofitang aliam !gefpicere,& ab caviciffim refpici,hinc ta mcn non ícquitur illamterminare, a qua gcípicitur, quia vnü proprie termiaare re fpe&ium altcrius e(t. ita ab co refpici, vt illud vicuTim no refpiciat, quia vi [pius $nculcatum cft,cermipare non eft cendczc, nec vllo modo /llud efséialiter includit, (cd cí(ientialiter cft littere c€desciam alteriusad feipfum, et ideo proprie cít gnunus entitatsabfolute qua vt fic ad aliad non tendit,vndé bona cft folutio inzer arguendum data,li ita explicetur. Ad X.impugnat. conceditur cotum argu. (cd neg. tub illata cófeq. quia no quicquid rc fpicitur ab alio, diciruc illum rc(pectum xerminare proprie, (ed quado ita refpicitur,vt non vaciffim refpiciat illud ; quod folüm conuenit abfolutis.Ad :. Barg.negat cafum, vclut implicantem per locum snttipfccü, eo tamen per impoflibile admitfo,inqu:t Baffol.quód tales relationes à tundamcnuis (eparacz cílent vtiq.oppo füig,ctcnt mutüz,& le inuicem coexise zcntnontamcn cient terminata, fed ter minabiles, vnde paternitas elfet ad filia. gioncim, velut ad oppolitü,non vcró tan«juà ad terminum, Ad 4. neg. cófeq. quia ad oppofitioné rclatiua nó exigitur eís&tialiter munuscerainandi, (ed tutficit, vt fücoppolita tcinuicé et regione refpiciár.. 11z Dices relatio includit oppotitio' mécü fuo UMEN «dic.c.de oppofitis, vbi Arift. definicns reJatiue oppofita inquit, qu&ciiq. vt relaMua dicuturcaipja,qua [nnt o portes at Got ipi Hr doc cic.negat mai.ad prob.ait, vel | ct echac iau correlauuücius,&-repe : aluer ad Metodo relauua non tendit ad ab: folutü, fcd ad correlatiaüiergo c. Barg« non va Mecc hanc confeq, celatiua dicuntur ad tua «pjolta, ergo terminantur ad ca, vcl ibi «pi oppoiicum pro fundamentco,nó pro i, [ amen admitfa maiori poc nega Iiwiinor qaia oppofitio relauiua duplex  €(L vna cit (ormalis, et e(t, qua verlatur áutcr eclauonem vaius exicemi, et altcrà . oticipondceniem.n alio excrcmo, fcu ina jaliera dici folet terminariua,quia nimirü verfatur inter relationem,& terminum cius, cum.n.relatio nequeat eife eiufdé ad Í ep (um;necellarió debet efle ad aliud à fe di functum, atq; adco hactationc inter fe pugnaat, et hzcoppofitiocít intrinfeca. omni rclationi; Et immeritó Io.de S. Th. cic. hanc oppofitioné inficiaturqua (i extrancam ab illis quatuor fpecicb. oppofitionis ab Arift. a(fignatis c. de uppotitis,nà veré; et proprie eft oppolitio relatiua,cü.n.oppofita dicantur,quz in code tepognant reípe&u ciuf(dem,vbicüa. repcerituc hzc repugnantia, ponitur oppoe fitio, quádo igitur hzc repugnantia repe titur inter eayquag fe non tcefpiciunr, vt in« ter caloré,& frigas,formara,& priuationé,vcl negatione,conftituir oppofitioné cotrarià,priuatiua,& cótradictorii,qnádo aüt vcrfatur inter cayquocü vnü refpj. cit aliud, conitituic relatiuà, ralis.aüc cít repugnantia relationis cum fao terminos et idco proprié eft relatiua oppotitio; && ex hac doctrina de oppofitione relatiua;. quam paffim admittunt Recentiores, pre im Suar.& Amic.cit. adhuc magis e« nctuatur fundamentum allatü Thomift.. cuius vis toca rm hoc erat, quod relatio includeret oppoíitionem rclatiuam cum; termino, et quod oppofitio relatiua vere fareur folam inter relatioum, et corree latiuü, vndc ftatim deduccbaat correlas| tinum effe termmam telationis ; conftat -aüt minoré non effe vaiucrfaliter veram. 113 Teruó relaxiones diuinz rcípi ciunt focmalitet fuos tecminos quoad cc  laaiones mutuasoppofitaspater.n. referz tur, cerminatur ad filiam, vt (ic,& non: ad aliquod ab(olutam,tan:quà ad terminü: rcaliter diltinctum, ergo idem erit dc re lauonibuscrcatis. Confir. quia: nfi. quiaetiam im   creatus relationes traníceodentales cera nantur ad corrclatiuum forimnaliter,vt patet de materia,& forma intet fe celaci$y G& aQtu, et potentia, qva inter fe refe runtur fecundum propriam eifentiamgcr go eti ariones. przdicamentales. y eee iohes, qua dc h sconcludunt,vie ur quoq; de illis concladere . R«fp. Matr. ci'negac maiorem, et coe vatur oflé dere, quod ct relationes diging Win TENET  "1 21 UM SC N M tvRUM M. Q.VT.c/n Relatio term.ad abfol.vvel refpetl.c/dr.II]. 677 tetminántar ad eífentiam, at nó fatis explicat, qüo poflit effentia vcré conttitui terminus diuinarum relationü, cü non fit ab cas realiter diftin&a,' Baísol, inquit, d cuc filius in crcatis. e(E terminus duod rclationis patern;tatis, cít5 terminus Quo fit entitas eius abfoluta, fic etià in diuinis, vndé videtur velle, quod inter rclationem, et cius terminum Quod rcquiatur realis diftin&tio, non auté femper inter cam; et cius terminum Quo» in uam recidit (olutio Fabri cit. c. 4. Pre-tamcndicerecumBargio, quod(iteneturper(onasdiuinasperab íolutaconftitui,dcbetnegariabte cedens,atcenen7feíad ocommun emviam;debetne gariconquiaib irelatiocóftit uitfuppof itumoLeper(onzabaliai ralitecSUnMnecantérelationemintelligiturinroneper(onzdiftin&z,aut.habetaliquid,uoterminerrelationemperfonalem;noficcítincreaturis,vbipriusincelligiturxesabíolutafccundumentitatemfuà,fc:eundum quam terminare poteft relationemalcerius extremi ; quam folutionem z ECcipiunt Recentioresomnes. 114 Ac conantur euertece Complut, hanc te(pontioné loc.cit. ybi probare cótendunt, gr relationes diuinas terminari ad relatiuum oriatur ex ipfa formali (Tina róne relationis, non autem ex co ; x (int infinitz, fübfiftentes, et conftiruciuz um, quia inquiunt omnia diícrimina reperta inter relationcs diuinas, et €reatas oriri exe[fe,m, create «n. funt in fübie&o,non diuinz, creata accidencia o fünt,nóp i]lz, non aucem cx effe ad... at relato in fua formalitate conftituitur per ad, nó vctà per efie 7, adcáom sino materialiter (e haber cü :gitur quoad effe ad omninà conueniam creta, &c diuina ; (i ifte funz ad-ter (inum relati, yumyetiam à illa. Verom an/ta) cx diGisq.3hans doctrinze Esificassnà cffe D vel enro f, innt poi par tatem relatonis,non wyaus, Q, 0€ «d; X quando £t boe ex cdengmis s ncgabimus € creatas ompgilas :eclianio coexigic cum tiones ad abfolutim non terminantur, e contra veró rcs fe habet. in cteatis ; vad potius dicendum cft relationé vt fic cendere in abfolutum,vt in teriminü, ei tamé accidere, quatenus infinita, et fubfiftens, gptendat in rclatiuum. Ad Conf. qui tenent rclationcs tranfcendétalesc(lentiale e(Te rebus ab(olutis, concedunt affumptü, (cd negát confeq. at nos dicentes cuam relationes tranfcendentes effe (aperadditasyaltim formaliter, rebus abfolutis, nec elfe idem cum ipfis, nifi realiter, po(fu. mus feruata proportione, paricatem concedere, et ità videcur fenure Doctor cit. lic. F, dum docet actum terminare rela tionem potentiz ub rónc abfoluta, quae in ipfoa&u faltim formaliter diftingaitur à rclatiua;& bzc (olutio eft magis expedita,quia nobis nó incumbit onus oftédendi quomodo róncs allat& concludant de przdicamentalibus, nonautem tranfcendentalibus,. ficut incumbit prefatis Au&oribus qui valdé in hoc laborant. 115 Quarto fi relatio nó habet pro ter mino alia relationemf;equitur relatiua nó e(Ie fimul natura, et cognitione, contra Arift. et eorunt naturalem conditionem, Prob.affump:um, tü quia paternitas ter« minaturad filium, oon vt rclatjuuin eft, fed vc abfoluzum, et (ubftantia genita, yt fic autcm cít prior filiaione; ergo patetnitas cít prior filiatione ; tum quia rclatio, vi relatio folum pendet à Fundamento, et termino in efe et in cognofci, efgo (i terminus non cít rclatio oppofíta y non poftulat illam in codem inflanu,nec pendet ab illa in fua cognitioneyatq; ideo .non (um fimul natura, et cognitione, Kefp. neg. cóíeq. ad 1.prob. ite; d neg, «&ou(eq. quia vt ait Do&t. cit. fub G. tam fubftantia generans patris, q genita filij -pracedut relationes paternitatis, et fili iohis priorirate naturz, et in fe DE,nauua ambe (imul refultant p Andiuilibilem concomitantiams vnde patctniras non terminatur ad ubftantiam lij. ua fit Gmal natura cam ipfa, vt vi»,detuc lüpponcre argumeritum . Ad alte» sin j&obe neg. cuam confcg.ob eandem FAtuQ $uia Quantum a ellc illamjnee igi in (ecundo digno patur rcíultent amba pofitisextremis; pollunt eciam dici timol cognitione, non Quia re vcri cognitio woius fit necetfaria ad cognitionem alrerius, ná vr bené probat argumentum, et resmaürfc(ta ett im clauis non mutus, füfficit cognofcere abíolutumiad quod terminatur, (ed quia «um fandamentum;& terminus (int caufz mcré naturalcs, (icut ipfis po(icisne«cffarió caufantar rclatfones m effe, ità etiam ambo extrema caufant necefTarió jn codem (igno cognitionem carum, vt elocet Lich.cit.in tol ad 2 et 3.Suc(T.li«cr refpódet Baffol. fed allata € (ufficiés . 116 Atdices fi vna relatio nó pendet &balia,vcl ad aliam,tanquám ad termini, fon cit vndé oriatur neccílitas;vt polita nà ponatur alia, tà quia ex ipfa ratione «d atcenditur fimultas eatum ; tam quia fatis cft ad pofitioné relationis poni tundamentum;& cius cerminum neceflariü . SRurfus fi ad in ln relationis cognofci debet abíolutum, ad terini natur, non poterit cognoíci dependentia «rcatureà Deo;nifi cognofcetetar Deus fccüdum cius effe abfolutam . Refp. neg. «onfeq. nà fimultas naturz inter rclationcs mutuas nó oritur ex co,quod vna ordinetur ad aliam, fed ex neceffaria conncxione inter ilias hac autein attendi debet exconcomitantia caufarum concürrentium ad vtramq. rclationem, ex qui Difput. PLI, De Pradicam. vefpeGliuis. 1 c diceretur ad filium;nec duplum ad dimi« dium,vt dimidiü eft. Tum 1. quia omnia relatiua e(fent tertij modi, quia omnia a» terminarentur ad abfolutuai in altero extremo. Tum 3. terminus debet ede eiufdei gener s; ü coyquod terminat t patet d (ubirftenría, qua eft terminus (ubftantiz,X iadiuifibilibus,que terminant quátitatem, ergo terminus rclationis nequit efle ablolutum. Tum tandem, quia relaciaum debet definiri per (uum terminam 6.TOj.c. 2. at definiri debet per (uis correlatioum ex cod. 6. Topic. vb: ait Arift.duplum tine dimidio non definiri y et ex pradicam. adaliquid, vbi ait cognofcentem definité vnum relatiuorü co Levy et reliquum, et ex Porph. c. de ie dicente in vtrorumq. racionibus oportere vtrifg. vti, ergo &c. 117 Refp.ex Barg.cit.vtiq.partem di €i ad filium, duplum a dimidiam redu. plicariué vt 6ic,quia fub nomine relaciao. fieti tconuettentia, et reciprocatio rélatiuotum;non tàmé terminatur pater ad filium,duplum ad dimidiü, nifi (pecie ficatiuc.i. ad id, Quod cft filius, et dimidium; vel (i placet; dicascum Baffol. qu& fequitur Faber,filium,& dimidii,& vaiuerfaliter conftitutü ex ab(olato,& relatione effe cerminü Q 40d relationis, abÍolutü veró effe terminam Qwo; Vel vc im quiipfa z.conclu(, innnimus dicas ip(am tebus necetlarió refultant relationes ; neq. ália concomitanria eft accidétalis omni'$ó, fed per fe, quatenas cádem fünt. extrema, cx quibus rcfultam relaiones;li| €ét diuerío modo,cxtremum.n.quod reI rr vnius concurrit,vt fundamentam, &u alterius coacurrit, vc terminus. Ad aliud conceditur. con(éq. et ideó fa"€emuc non poffe naturaliter 'i diftin&té à.nobis relationem dependencia «reature ad Deum ; vt Do&or imnuit q. 1. Prolog, et ibi fusé Lichet. poteft tame «&ognofti vtcunq. ficat é cotusé artingeve potlumus perfe&ioné abfolutà omnipotentia De:, hinctüinon fequitur Deü Es dcberein dcánitionc creattitz,quia tio depenuécz non ct de eius intrin rónc, et quidditatiua'ex dictis q. 1. exudiatg, Tua quia tunc pátet nio lationem effe terminü cócomitátem, n tamé pet fe   vt terminus pri» maritis terminer, quia fine ip(opóc abo lucé ficti terasinatio, vt conttat in rclatiuisnómutuis. Ad 2.neg-co(eq. cü Lichs loc.cit.mon.n.diffecüt relatiua tertij mo-« ete s,quia Fe era S ma ad abío m;rion aliajf 2 'olutum, ad técininátur, nóni eer Prey ad ut b oFReew m,yt quit Arift. s. et. Ad 3.Zerbicit.abfoline negat aum pium, quia re vera 'Ipe&at adi cero ol im tiri vt conftat ex is in acg. ; isi cergo dicendü inpropoii ; mino relatiónisjnec incouenit térmimim: ditc&é pertinere ád aliud przdicam, et tcdàctiué 'olum ad'przdicam.relationisg "& pet illu cclationcim defiairi dati Q.VII. c dnrelatiopetat extrema realiter difline. | 679 is definitio dicitur effe per additamentü, ivt diximusq 3.Ad 4.potiuscít ad oppolitum, quia vt (upra diximus ex Scot. in vIt,róne pro 2.cGcl. y magis infca dcclarabimus prp iniuntur relatiua fundam.fui correlatiui, quam per ipfim correlariuà formaliter,vndé à quane do Arift. et Porph. aiunt rel atiui definiri debere per correlatiuum |, explicari :debent fundamentalitet . ybi confideratur relatio ex parte. vtriu[que extremi quoad eorum '  diflintlionem abinuicem. 318 Vplex occurit difficultas exa. D | cust d q. prima eft, an requiratur ditt in&tio in re incer fundatenrum,& üyqua dicuntur exuctna relationis, quanta eife debcar;quidam pauci dixernac. nallam di cione effc nccetiariausquod probapr ex rel nc identitatis ad fcipíum,quz realitfjma videtur, quia tam proprie  et à parte rei fiae fi&ione intelic&us cít aliquod ensidem (ibi, cut e(l diuer(um ab alio vel. tnile alieri; Alij dixerüc debere vtiq, rerminom,& fu ex natura rei tocaliter dift mgui, non taucn (emper rcalitcr, quia eiudem ad (cipfum;potc «tie £clatio réalisfub: diuerfis formahtatibus confideratü, vt v. g cum :dem mouet f. ipfum, vt voluntas producendo in fe yolitioncin,vel graue deícentum;tunc.n.voJuntas in rationc mouencis realiter refcrtür ad (cipíam,vt motamita Baffol. 1.d. 0.q.1.ab initio,vbi ioquit,quod licet rc jones cauíanuis, et caulat, producen tis, et producti requirant diftindionem rtalé inter extrema,quia nilul pocctt feip fum cau(ate,vcl producere 1d tamen nccellarium nó cft in relauonibus a&iui ad paffiuum,mouentis ad ànotum;quia intcr motum et paticos cít rclatiotealis, et tameo volunds agit in fc causando a&tüm fuum, taquod ipla ctt agens,& paucns,mouens, mota, idem docuit Greg. 1.d.28.q. 2. Et videtur mes $c t 1.d 2.9.7. 2d. 2:410. d.25.q yn.lub L.vbi uiplex dillingoit genusrediftind B Agna lationum,primum eft earum, quz dicunt dependenuam elfentialé, vc relatio caufatt ad caufam; fecandnm e(t earum, quz dicunt (olam originarioné vnius ab «l:o przfcindendo à dependentia, vt (unt diuioz productiones, tertium tandem eft carum, quz dicunt (olam dependenti accidentalem, vt rclariones adii, et pafliuiymouentis, et moti, et relationes primi generis,iaquit, repugnare incadé natura, et (uppoíito, relaiones fecundi repugnare in codem (uppofito,non naturas tclariones tainé cera generis ncc eciá in codem (appofito repugnate,quia idé potcit in feipío. perfe&tionem accidécalem caufare; vndé po(tea inferius infol, prime. ait, quod voluntas inquantum potentia Ida, qu. pt elicere (uam volitionems cit alia tor:malis r8 à porenuasvel ratione recipiendi (uam voliuoaé ipfam perficiétem, et cum dicitur, quod poteatia ariUa cit p: IPEA Ui utandi pian inqua tum aliud, jaquic or,quod ly inqu& 1m dit reduplicat formalem d ins aliam folum quando mouens, G motune funt ndifliuél a fubie&los[ed quado [unt Wubiettoyreduplicat rem alia, iib is manifcfté (ignificat fnflzice 1c diltindionem ex natura rei fotmalega inter exirema relarionis actiui,& pa(liui, mouentis, et moti, quz vtiq. cft relacio tealis;id.-defendunc ForaaaliLa illi,qui docent diltindioné ex natuea rei forialem pra ícferre in te celationé poütiuam actuglé,vt Vallo p.2.focm.arc.4.in fiac, ..119. Dicendum tamen c(t, relitioncaa tealé( proprie de ip(a lo u&do) petere ex trema E dittia&a,ita Dod.1.d.3t.&quol.6.vbienumeransconditionesad.relationemrealemrequititas,hanccnumerat,vtprzcipua,&e(tcóisopi.Thomift.&Scori(t.gdocetP.Faber ;. Mete difp. 12.c.3..Barg.1.d. $«q. Vecf. J"tdb adducutursLich. 2.d.2 jj. vn. et alij A fi my probatur; quia per hoc probar A.» rit. 4. Mer. 1dentitatem ciufdem ad (cipe (um non c(le relarionem realem, quia re» latio cealis inter duo veríatur, 1dem aut pon cft duo rcalicer,yade idem ad feijsü tanium i6ae refercur 1d€ labi 1pli. copa rando, ac (i cileut duo exircaaa, diciuur t autcm 630 " Difp. VII. DePrallicam. tefpecliuis s : AUS. 2 vt ilià habet, vt ait Lichiet. cit; 2.d.5. $ autem quodcunq. ens idem fibi fine vlla fi&ione intelle&us, non quía illa identitas dicat aliquam relationem realé eiufdem ad fcipíum, fcd quatenus dicit negationem diftin&tionis rcalis ; qua negatio eít realis (00 modo. Deinde, vcl rerminus relationis realis eft oppofita correlae tio, vcl abfolutum, in quo illa fundatur quodeunq. dicatur, femper concladitur realis di(tin&io fandamenti à terminio, quia extrema nata funt fundare relationes oppofitas. Nec fufficit dicere ad hic oppofitionem rclatiuá, qua femper verfatur inter extrema relationis, fufficcre diftiodtionem ex natura rei formalé incer illa/Nam ex relatiua oppofitione inter di qritias perfonas nó bene colligerét Thcotum SS. Patribus réalé d:ftin&tioné inicc illa$5 et praefertim cü hic Git fermo de relatione rzdicam: quz eft verum ac cidens,nó videtur poffe inter formalirates ipfas cadere. pati Fetibalical nó eft f.fficiens fübie&um immed iati phy tici accid£tis, 9» (olàm fübie&fatur in re phyfica . 1270 Neq. Dottor foc.cit.oppofitum docuit, fed fuppotita coi doGrmn de diftin&ionc reali exttemotti celationis,fo Jum docere voluit, non effe nece(Tariam &qualé in oibus, (ed inxta maturá ipfarü relationum, nam fi important fimplicem briginationé, petit realé diftin&tionen, tantü fappofitoram, (i viteriug important orto em e(fentialem,petüt cealem diftinctionem non tánturm fuppofitorü, fed et naturarum ; (i vcro importent (oli üependentiam acctdentalé, neutra requirüc, quiaidem pót à fcipfo a ctidenutts dependere cau(ando in (cipío aliquá pcr fe&tioné accidental vnde non idcirco i rali cafu excludit Do&tor realem diftin&ioné quácunq. inter extrema relationis rcalis, fed cantum (appo(italem, et fic in co caíu, vcl ncganda eftrelaiio realis inter mouens,& motum, et admittenda (o lum inter mosens, et ctle&tum de nouo productum in móto, vt ait Bargius loc. cit.& (eq. Cauell,difp.5.de anim.fec. 13. fi. 10. vel fi concedatur etiam inter motiens, motum cunc dicendumidem, vt tion habens aliquam formam rcalem diRingui ccalitet accidentaliter à fcipío innuit Doctor ibid.in (0l. ad arg.prin. ait qp inquanttm medicus e(d [anans, eff aliud d. feipfo €  fánatur ; dum üt ibi fobdit,g; duplicat róticm formalé aliá,nó veró ali rem, per hoc nó intendit excludere intet. movens, et motum omné diflin&tionem rcalem quando idem m.ouct fcipfum, fed tantom diftioGionem realem pocos rum. Quod fi in tali cafu intendit excludcic ab | fis o&m,realcm diflinQionem, et (olam formalem aftruere » tunc ncgabimus intet moaens, et morum realem relationem verfari, quam ibi non exprimit Do&or inter ca verfari. "111 Hinc igitur concludimus realiter diflingui debere extrema relationis propré di&z. g ide addimus, quia fi relas . tio bes bur mans fumeretur, pro ea ;f. quz nori eft penitusrationis, et pro iia ordine inter aliqua. ipit» que ex nacurá rei reperto, qui tamcn o0n '$mportet verom accidens,ita cócedi pot petere extrema rea liter diftin&as& lis iam forct de folo nemitie; in quo ét (enfu concedi pót diftin&ionem formalemam portate ccalé cclationem inrer! formalitates ex Datura rei diítin&as, non tamen proprie loquendo de relatione tceali,vt diximus a qe. ar. 2. cü plurib.Scotittis, c.n. folà dicit fiegationem fotmalis identicatis . inimé veró necelfariüi arbitramur, gy volunt aliqui, et famp(erunt à Soncin, f. Met. q.29.tátam debere eflc huin(modi realem dittin&tionem, wt fit inter eR» tía determinat, quz nü fe habeant, vt to tüm,& pars,» ideà' dixerunt, vt cuitarét infinitam propemodum miultitudiné relationurb partium proportionalium in có tinoo, fed (ane nullam videmus nccc(fitai iftius limitationis; nec numerus rcla tiorium inter partes«coniunui proportio maiorem habet d.fficultatem;quam nümerds ipfirum partium, vnde qu dicitur dé multinudine ipfarum parcium s hot idein «dicendum ecit. dc. rclationibas ipfarumadinuiccm . 112. Altera diflficulras inter Scotiítas, &'Thomilt, cftjan ratio fundandi debear   aliud,re£uef V1. en Rel. petat oxttr. vealiter diflüintla. 691. teffe plurificata in exuremis., vt illa dicani rry inter fe referti fccundü illam, vt v.g. an vt l'errus dicatur realiter fimilis Paulo,debeat albedo, que eft ro fundádi talem relationem, cflc in illis exuremis geminata. Affirmant Thomiftz paffim cà D.Th. r.p. q4 zat. 1. vbi ob hanc róné negat zqualitatem;que cft inter diuinas perfonas, effe relationem realem, quia fundatur ine(fentia, quz eft eadem in tribus,vnde Catet.ibide, Bannes, Molina, et alij inferunt confequenter, quód fi vna, et cadem albedo numero poneretut in duobus fubiectis, ibi non efse fimilitudinem realem, fed rationis, et hac etiam cít communis fententia Neothcricorum im Log.& Metaph. Dicendü tamen cit ;hanc non effe códittonem neccílarió requifitam ad relationem realem, vnde fi eadem albedo numcro effet ia duob. fubie&is » adhuc inter illa foret realis fimilitado . Ita. Doct, €x pcofeíso 1.d.51.q.vn.& quol.6. per to tum, vbi hac róne tenet à concra zqualitatem; et fimilicudiné in diuinis e(se reales relationes, fequuntur oé scias difcipu liibidem Faber in 1. dif p. 47. Rada 1. p. €ontr.26.ar.3. Vulpes 3 .to. r.p.difp. 68. ar, 2. Bonctus in hoc pradicam.& alij paf fim,etló deuiet Baísol r.d.5 r.q. r.ar.4.X T Do&or probat aísertum rationibus '[heologicis, nos tancum ex iple Mctaphyficas deducemus; probatur 1taq5 Tam quia ad relationem realem tres  illar(uffi€iunc condictoncs frequenter inculcata vyexcrema tint realia, qp» fint realiter dittinGa, et cyoriatur cx natura extremofü cicrà opus intellectus, acita res (e haberet. (i eade numero albedo effer in. Petro;& Pauloquia hzc forent. duo fimilia sullo cog:tan:e incelle&u y et realia, ac realiter di (tinta, vt patct, ecgo &c. T quiagqualitas, et fimilitado fundantur fuper voitatem quantitatis, aut qualita" tis in dittinótis cxcceimis;cergo quáto major, ac wcrior cft voicasaliquorum duoTán coi ratione fundandi, tanto maior, acverioraqualitas, vel timilitado erit incer illa; vnde magis fimilia funt duo alba, quia conueniunt i vna caionc fundádi (pccifica.quam album, et nigrum, qua €onueniunt in generica, ergo fi aliqua s duo extrema conucmirent in vna ratione fondandi numerica, ficut hzc eít vnicas omnium maior, ita et relatio eíset vera. et realiffima. Tum tandé,quia vt ait Rada,fané eft resmiranda, q dao alba ean» dem albedinem fpecie babétia fint inui. cem fimilia fimilitudiae reali, vam illa haberent candem numero albedinem, efsent quidem fimilia nullo confiderante intelle&tu, non tamen fimilitudinc teali » fed rationis, certé hoc album formaliter eset illi alteri fimile, ncc poíset nó oriri fimilitudo inter illa extrema ex natura,» tci; ergo e(set vcra fimilitado realis, 1213 Reípadét o&s ex Caier.cit. preter illas tres conditiones, requiri ét aliam,q».   ratio fundádi, feu fundamentà proximu fit in ipfis extremis plurificatum, vt v. galia fit albedo in Petro, alia in aulo, ró eoráü cít,quia fundamenta proKima funt uz primó referuntur, remota verà, feu biecta medianubusillis, wt albedo in Petro,& albedo in Paulo (unt primo fimiles, Petrus autem, et Paulus medianribus illis; imó inquiunt hác conditionem includi in illis eg dum .n. dicitur exe trema relationis debere e(se diftinGta s hoc cert non debet tác icelligi de extremis materialibus et remotis, vt funt Pecras,& Paulus in fimil:cudine,(ed prafertim de proximis, et formalibus, hec m. fünt, quz primó refecuntur; et ruríus cum dicitur relationem debere oriti natura extremorum, vtique debe: intel. ligi de extremus ipfis formalibus, quia vt dc Íe conftat,inter Petrum, et Paulü non oritur (imilitudo ex natura ipforü in fe y fed.ex natura albedinum eis inhzcentiü 5 hinc poftea dicant ad aiia risen »Qqe po(ica eadem numero abedine in Petros ix Paulo, císent vtique veré,& realiterfie milia racione fundamenti realis nó tam& róne denominationis rclaciuz,quia 1 eísct rationis, quo ctiam fenfu ens dicitur efse idem e nn cia odcunque opus inte, Leto tá rhtioyi qua fondamar. vni €é oppofica (cutentia, labilis eft,& fluxay quidem innicitar ei» quod dc fa&o contingit in fundandis x TTA et hoe 681.   "Dig. VIL. De'Pradicam.vefpeGliuis «. affumit, vt conditionem per fc necelfariam ad relationem rcalem,ex quo capite itrepíit tota Adueríariorum deceptio; verum quidem cft, ita de fa&o in creatis -€ontingete, quód ratio fundandi eft plurificata in extremis,vt v.g«albedo in duo bus albis, et idc albedines (unt. fundamcnta proxima. y quae primó referuntur per (imilitudiné, et róné ipfarum Petrus, et Paulus ; at hoc totum eít per accidens. ad realitatem relationis, procedit .n. ex "hoc ; quod aon eft poffibile in creaturis rcperite extrema quz fint realiter diftin -."€iaj& gp ratio fundandi in cis fit vna nümeto, ex quo cci fit confequenter, vt. in €teatis ró fundandi fit inextremis gemi nata, at quantum eft cx parte rclarionis 'hoc totum c(t per accidens,quiarelatto acs,primi modi prz(ertim,cxigunt vnita temin róne: ! $» Met.tex.20. non dliftin&ionem, vcl pluralitat£, imó vt ait : Doctor quol. 6. $. iflarum quatuor rationum ; in diuinis rclationcs ipfz origifiisquzad sii modum attinere vidétur, "fundantur in effentia;quz in tribus períomis cít omninó vna,& indiftin&a; quare deducitur, quód fi Deus poneret candem : albediné in l'etro, et Panlo, fimilitudo intcr ipfa effet relatio realis, tunc .n. ip(a -&fsent proxima fundaméta illius relatio- nis, et pomórelata per ipfam, et pariter xzclatio ociretur ex natura ip(orüvt ftant fub illa :atione fundandi, atqueita adhuc xxcrema relationis etiam formaliter ac- eepta effent realiter diftincta, quialicet aunc ró fandandi vnam relatione non di- düinzucretur à róne terminandi, dift in- gucrctut taméà termino totali, quia ter- sinus totalis ea "a praise albedo im altero extremo, fed iplum exttemü com » albedine;& timiliter ex parte fundamen- ti,namtotale fi um effet (ubic- «&ü cüalbedine, atque adcà extrema to- talia di(tinguerétur et parte reis quod (ut. ficerct ad realitacem relationis, ficut (u£- ficit in diuinis ad veran et cealem.pcrío- nirum productionem sm Theologos, et soliigitur cx Doétorc t. d.7.q. vn. infra ..- quód priacipium Qnod, et totale rca- "liter di(tinguatur àcermino Qui, et to- »saliy non au tem ncecíle eft » quód ita di- upto: principium formale,& termi nus formalis, nam tenct patitas,quia non minot diflin&io requiritur inter produ. cens, et producti rationc produ&tionis intet relatum, et terminum ratione re- lationis, quia ipfa produ&io relatio eft. el (ine relatione concipi nequit ; vnde ex hoc à fortiori poffet corra Thomiftas deduci validum argum., quàd fi ad reali- tatem proda&ionis nó requiritur necef- fario extrema Quo effc realitec diftin&ta,. fed (ufficit talis diftinctio inter extrema. Quod,ita quoquein relatione - Probatur ét contra allatam rcípófio« n6,» fi Petrus, et Paulus candé. numero haberent albedinem, forent fimilia rea- liter et quantum ad realitatem relationi. et nófolias fundamenti, tárex modo di- &is; tum quia fubie&tuim nó dicitur [umi- leex relatione fundata in albedinc in ab- flracto;fed inalbedinc, vt ei tribuit fuum effectum formalé, at in cafu pofito funt duo effe&us formales à patte rct diftin- &i, etiamli [it vna forma alb:, quia de- ftructio effcétu formali informani Pe- tram, pót adhuc remanere effc&us for- malisa& vnio cum Paulo, ergo funt duo exirema formalia rebitionts (imilitudiniss quia Percus elt (imilis Paulà proxime ró nc cffe&us formalis,qué recipit à forma, 115. lnoppof. obsjc. 1. rationé füpra: inlinuatamycdp exqrema ccferuntur realiter rone iy v.g.albedinis, ergo ratio fundádi debet eifc d. fEncta in exirem's,. Pcob. coa(eq. quia fandamenta proxima. fünt,qua ne referuntor, et per ip referuntur excrema materialia, feu (ub:c&a. Relp.Scotittae commaniíter neg, fua damenta proxima effe, quz primo referuntur y nom.n. vna albedo dicitur alteri ftmilis) nec vna quantitas alteri qualis, fed cadem in naturay& Ipccie ; tunduméta ergo proxima uon referuntur v. g.albc ines,ícd remota ;i, fübiecta habenti s illus albedines, funr, que primo, et proprié referantur ..Sed ccrcé iimeriió negant quancitares duas non potfe,ac d.bes re dici equales etiam. pcazcifts fuübiectis y. ac pariter. duas. qualitates fimiles. cam. -&fe equales et inaquale, timile, X di£sfimile ponantur proyrictatcs illarum, nó» Que] VI. e Ahvatiofund debeat in éxir uif. 655 m fübftantiz,cui inhrent ; et ncmo »g nientis c orti otii et al. bedines duarum ho: we confecratat( dici camomni proprietate zquales, S fimiles kn? Mroppofitun; nà folum c(t manifeflé contra rationem, quia Máahenmatica demonftrat has palfiones de quantitate feparata à fubftantia, (ed«etia «ontra Do&erenm in 3.d. 1 2. q.2. vbi füb lit. A:& G. ex protétto oftendit has retationes immediate fundari fuper fingala165 quantirates, et qualitatessittaut hz fint €xirema prim relata ctiam quando funt án (übic&o. Ec cum dicunt vnam albedinem,vel quantitatem non effe alteri fimiTem, et zqualem, fed candem in fpecie, et maturis perpendere debebant, quod obfccuauimus fupra q.4. art. 2. ab initio in uantitate, et qualitate ratione vnitatis ndari potfe relationes duplicis pex 1 eam ratione vairaris ineffentia tundant rclationem idenutatis, at ratione vitatis «uiu(dam accidenralis fündánt fimilitudinem, &zequalitstem, enim vero ratiothc vnitacis ià gradibus intentionis qualita5 fuadat fimilitudinem, et ratione vni« tatis in partibus extenfionis quantitas et juahtirem. Refp.'ergo ex di&is; cócedendo quantitates in extremis e(fequa primó dicü: tur zquales, et albediacsfimiles, et iptis gicdiantibus fübic&à dici tálía ; verü hoc totum accidit, quantum attinet ad rcalitatein relatiomum, zqualitas .n.& fimilitudo potios perunt vnitatem;quàm plu» ralitatem in fundamento ; vnde (i cadem albedo effet in pluribus fübie&tis, tunc illa dicerentur realiter fimilia, ctià quantutrrad denominationem relatiuam; quia jpfamzt fubie&ta ià eo cafu forent extrema qua prim referuntur ; et etiam polfent dici io extrema formalia e icati effe&us formalis, quos forma tilucrer ilis vt explicatum eft, et demum effet rcalis d:ftin&tio inter exuc» ma totalia, et adzquata . 1216 Demdéob;jci. quia extrema natà funt fandate oppoíitas rclationes,id]; benc ficio ipfuissationis fundandi, crgo hzc dcbet etfe diftiata io illis «. Coar. gquailitas, et fimüitudo referunt exacma,vt vnum, €rgoó quando vnitas cxtrcmoruminratione fandand: foret maxima f. numerica, rcferrentilla, vt vaum pumero, atq; ideó relatio aequalitatiss fimiliradinis inter.ca tealis non efTet, fi€t nec relatio eiufdem ad feipfum . Refp. oppofitionemrelaciaá. relationam zquiparanriz,de quibus przfertim cft przefens d: fficulcas, ede minimam in» ter omnes, vtbené Suir. obízruat difpe 47. Met.(ect.16. n.40. conliftit enim in hoc; quod due tclationces 4ingalares ità interfe oppunantur,vt quamuis habeant fandamenta ciu(dem rationis, non tamen pofBintineffe (imul vni, et eidem; quia nequit vnum;& idem cilc fundamentum, et terminusrefpe&a ciufdem; palam autem eft haiu(ímodiroppotitionem nó c([etantam, quin poílit ab cadcmeriam nu mero oriri ratione fandandi, (i hac in duobus extremis cflet replicata, quiatam inumcrodidinguun.ur daz fiailicadines exortz à duibus albedinibus ; quam illae duz ; quz orireatarab cadem albsdinc. in duobus (ubie&is xeplicatay nec maior. op potitio effet inter illas «4m iarer iftas, quiatota earum oppotitio: vtrobiqy confiftit in hoc, quod é regione contrapo: erue germs cit fandamen:um vnius, cít terminus alterius,& € contra, uz etiam folutio notanda eft ;quia nec atis candidé Scotifte:cit. ab hoc argumento fe expediunt, aiunt.n.extreima nonopponi relariué fecundum, fe;fed me ritó rclationum oppofitaram,quod vtiq; verumceft ; ac nil refpondent ad hoc ; 1n quo confifit tora difficultas quod relationes oppoficz orixur in extremis mezitó rationis fundandi, quz proindé debet effe diuerfa in extremis. Ad Conf. facilior cft (olutioncg. adiumptum, quia nihil realiter dicitur fibi fimile,vel equa leyac proindé vera, et rcalis aequalitas eft inter duo extrema realiter diftincta; ve« rum. tamen efl id, 4n quo dicuntur 3ffimilari,velaxquar cile vnum) . at illa adinuicem realiter lier diftin Ga. Fff z QVE. 694   Difj. VIT. DePredicm. Refjeiis: | iatrinecus, et cxtrznlecus aeníientem s QV.AESTIO VIII. Quotuplex fit. Relatio Pr&dicam. et quanam con[litwat quartum   Tr«dicamentum . 117 D2& non femel relationé Prz; dicam. yt à trá(cenienrali iccernitur diui fit in intrinfecus,& extrin(ccus aducniété, lic praefertim im 3.d. 1.q.1. $.ai illud inoppofitii im 4.d.6.q. 10.$.bic dicitury& d. 10 g.1.1.& d.15. 071. $. ad buius autem,& quol. 11. art.4 C wien in locisprefertim duobus vltimis, hanc diuifionem rrádit velut íuo t&pore cómuniter icccpram, et a prifcis Arift. Incerpretibus tradiram, et quidem ctiam Auctor fcx princip.cod.lib.c. r.in fine hanc d:vifionemaffignat, et veluti famoíam fupit et de vlrimis fex pra dicam.agit,vc ti de refpe&tibus extrinfecus aducmicntibus, dum aitea veró, qu&ex'rinjecus contmguntyaut a& us aut pati  Wi difpo» fitiesaut ejJe alicubiaut 1n morayaut ba ' dperenecefiario erunt,cíto ibifub accidente intrinfecus adueniente. cóprehendat quóq; quantitatem, et qualitaté. Hác tamen diuilionem vt. eucrcerentc, omnes fecere conatus Thomiflz . et wii juamplurcs,Ha rueus quol. 7. q. 14. Ca Viel d.«-tp1. Bnocin$. Mer. q.3 9. Caiet. 1. p.9.63-art.2« Sot.in hoc. przdicam, q.1.& S Pita zar Sr died Met.fc&.1. Ruuius bic . ifp.15. Met. à $.147. Attiag.difp.12. Log.(cc. 2. Auería q. 15. Log. et ali ? paffim hanc diuiionem in&cianur cx Aurcol, 1.d. jo. párc 1 arr. 5. 2 m " 128 Dicendumtamen cft, rclationes pradicométales poffe, imó dcbere diftin guum relationes intrinfecus, X extrinfe€us aduenicnies, et per illas hoc quarcum conftitui predicam. per alias veró vltima fex yrgdicam.et q.vIt-dicemus.1ta Do&. loc; c:t. cum tota ium Schola circa eadem loca, vel in przdi dernis noftris fuli(fimé defendit P. Faber f: Met.difp. 23. ex exteris veró cam admiccüc Vencer.$.fug Met c.36. et 37. Lop hic AM o.Log. d «Q9» peripat. Probatur in primis explicá do, qud Dod incliga: pr relationem pet illam. n.inceilig t quz nece(sarió cGfürgit potiro fondam éco, X termino, feu orkur ex natura extremorum, et non ex aliquo eis exirinfece accedente, per ifta, veró intcllgitsquz infargit,nonex natu  ra extremorü, ied virtute alicuius, quod omn:no ab extrinfeco venit, nec perti« net ad ióné cxiremorum, vt exirema fünt «ij vt habent rationem fundamenti, et ter mini, led 1ftz peculiares rationes oftendunt naturam h:rum rclationum effe cffentaliter aliam et aliain, ergo &c. Cóf. adhuc, et magis explicatur, quia dantur relanoncs quadam, qua pofiuse..tremis in rcrum natura, Virtute ipforum przcifa,& alio quoc j; (eclufo,infargunt; dan tur aliz, qug politis extremis noniofurgunt, (ed quedam alia requirunt penitus extrinfeca rone fuodamenti, et termini y. ergo diuiiio illa potett,ac deber admitti, Piob aifumptum ;quiarelationes fimilitud:nis, et z:qualitatis pofitis excrémis im rcrü natura etiam in quacüg; diflátia res (u'tant, quaíi ad corü pofitioné, nil aliud defideretue vlrrà ipfummet. effe exiremoráü, (ic relatio paternitatis, et fiiátio' nis, luppofito homine gcacrante,& genito, neccílarió rcfultat ;€ contra veró re lauo a&ion: us extremis i c(se v.g. igno& ligao in rerum natura,etiam a&tiuo eodem modo fe habente (ccundü potentiam actiuam,& pa(fiuo fecundü pa(fiuam, cx folo defectu alicuius excrinfe€i, v.g debitz approximationis non rcfultat, hoc vero adiun&to refultat ; fic ét et Vbi nàocitur ex. natura extremorum; uia tüc illisin efse pofitis, vt hac cathedra et plateajoriretur (latim relatio prefentialitatis eius ad plateà, quod eft falfum, (ed requicikur vitecius horáü exrremorum approximatio v.g. applicacio cathedizadplateam,vt.5cotdoc.quol,cit.TandemvtDod, arguit loc. cit. diftin&tio horü refpc&tuum ex prefsé colligitur ex 5. Phyf. tex. 10. vbi docet AuifI; ad genus ad aliquid non dari motü, quia non pet fc, (ed per accidens cclacioncs illius generis acquicaatur .(.ex ipfamet extcemorum pofiuonc, affi rmat tame dari motü ad Vbi; quia habct propriam noui"Q.V. Quunplex [se Relatio pradic. (at£, et propria acquilitione acquiritur mon vetoad acqui fitioné alterius, qp habeat róné fandameuri, vel termini, et ti Vbi noneft, ni(i refpe&us locati ad locum,vt infra dicemus, ergo omniso debét diftingui hi duo ordines rcípc&uü inuinfecüs, et exccin(ecüs aducnientium. Refp. Thomiftz communiter ; quód cum dicitur pofitis fandamento, et terminoyin rerum natura, non illicó poni re lationem extrinfecüs aducnientem ; et per hoc differre ab intriníecüs aducnien te, vcl fermo eft de fundamento, X termino proxiinis, et fic falíum cft illud a(fumptüde quacü;. relatione;etià extr fecus adàeniente,(i deremotiseft veri iríói.relatione cciá intrin(ecus aduenic tejham polito Petro;& Paulo;nó (Latim iníurgi: fimilitudo, quiailla (unc fundamentu,& terminus remota, at pofita albedine ini vtt0q. illorü, ftatim infurgit rc latio fimilitudinis,quia albedo eft fundamentum proximum fimilitudinis; vnde pariter in propofito fi a&tiuoy et palliuo po(itis,loco,& locabili,non ponitur rclatio, lioc proucnit,quia actiuü, vel locabile non dene im fundamenro proxiin cafu eft approximatio at po rec Me sncbir e certé ità neceffarió fequitur a&tio,X prasétialitas y ficut quae €ü3.alia relatio. Scotus ergo in hoc deccpus cít(inquiunt) quód de (ubic&o, (cu fundamento remoto relationis lecucus. eft,non dc proximo,& comparatione il lius affi gnauic relationem cxtrinfecusad uenientem;quod facere nó debebat, quia ficetiám ipia fimilitudo exrrin(ccus adue nit, refaltat n. in fübie&o per acce(fionem licuius exttin(éci,nempé aloed.  129 Atccettá potius dccipiuntur ipfi dum talcm fcrunt de Doc,noftro opioio né, na ipfc appellat a&tignem relatione ekitrinfecus adueniétem cóparatione füdarmienti proximi nó remoti, Vt cóflat in 4 der3iq.1. E, hoc aüt |proximum aQonisno cit approximatio; vt ip& arbitrantur, quia i pr xim recipit denominationem rclauo nis (ündarz immediaté,vt albedo » quat ett ratio fuadandi timilitadinemn, dicitor fimilis, ac approximazjo nó dicitur ages Logica « proipli pucant. fed neq. pati€s, fed e(t potentia a&iua, ficut paffioni, potentia pafliua ex $5. Mct. C. 1 j. Immo acutiffimus Do&. hác rcípo fionem-Aduerfariorü. przuidens 4. d. 6. q. 19. B.cam ftatim pracludit his verbis, $i dicas rejpettum aliqué aduenire extrinfecus [ubietlo no tamé fundaméto.y boc nibil efl, quia relationes intrinfec&s. vt poté fimilitudosqua cofequituv albediné, cj: buiu[modi, poffunt extrinfecus. aduenire fubietioquia fundamétum de nouo aduenit, ergo fi ille funt intrinfe€ Q" alie extrinfeca, erit differentia earum in sq ari one ad f[undamétii, di(erté igitur D'oétor docet relationé de bere appellari, et iudicari extrinfecus ad . uenientetn, non ex comparatione ad fübicétüs(cu fandamentü remotü, quia fic ois relatio cífer extrinfecus adueniens, (ed ex comparatione ad tundamentü pro ximum, vndc fi Thomiítz accurate ma« gis Do&. noftrum cuoluctent, (ané non tam frcquéter de cius (ubtilitate ita groffe (entirent.Deniq.falfum eft etiam,.juod aiüt,fa&a approximatione a&iui, et paf fiuiita necefTarió(equi relationem a&ionis, et paffionis inter illa, ficuc fequitur paternitas, et filiatio pofito homine gencrante, et genito,docent.n. Scoti (t re» lationcs.intrin(ecus aducnientes (equi ad extrema pofita £xali qnadam necef(litate, itavc nec ab ipfo Deo poffiat impediri, quod etiamfentiunt multi Thomi-. fta ; vt diximus q. à. art. 2. ad $. conf.s.  arg. prin. at actio et paífio,ctiam appro ximatis extremis poflunt i iri, vtO« llendit miraculum a. Deo factum in fot« nace babilonica in (acris litteris . 130 Etquia Aducr(arij nedü diuifioné huiu(inodi in (e impagnant;verumetia ipfamet vocabula relationis intrinfecus et extrin(ecus adueniétis adhuc vlterius ioo duae Scot. Pr ipiis E26 oh. proprie, cádi uaturyqui &or (ub hac dunfione có ahendeie.tn :euden tales, vt intelicxit relauoncs t folas pra ess prazdicamenalcs vero fecernuntur ab iL lisquia ifta: acciduntrebus, &cis adue« niunt, vt áccidentia mere extrinfecaynom (f 3 wont | ilz, v. didum eft 3,» ergo omvertelas 696 tiones przdicam. vt in vniuer(um à tran fcendeutibus (ecernunturc, ce&té vocantur à Scoto rclationcs aducnientes, quia veré adueniunt, et accidunt rebus; at dupliciter huiufmodi relationes potfünt extre« mis aduenire, vel ex fola, et przciía eotum pofit:one, et non ex additione ake. rius aducniicij, et ita reété dicétuir huiufmodi relationes intrinfecus adueniétcs, uia vt fzpius ait Do&tor loc.cit. refpen5 50n poteft magis intrinfecà aduenire fundamentoyqia quàd neceffarió fequati ip[na pofito termino ; vcl nóadueniunt extremis cx corum praciía pofrtione, fcd quidpiam aud aduentitiü add: debet,non pertinens ad ratione funda menti,vcl termini, et ifta rc& dicentur bac rationc cxirrinfecus aduenientes. Ac«cdir, 9 modus ille loquédi tonctempo1is erat cOitcr receptus, vt ipfe loc.cit.teflatur, dcbeimusautem vocabulis vti juxta communem v(um,yt docet 4«d. 1.9.2. Poftremó, cy folz relationesintrinfe«us aduen:cnies hoc quartum conflituàt prz dicameniü, alia veró fe vltima przdiicamiéta; probae Doótsloe.cit.quia predicamcnta font decem, viia (olà (unt abs foluta,rcliqua retpcé&tiua, vt poftca dicemus, fi igitur olsrelatio eflct vniusrónis generic, ita quod rclatio in cói aon habeat fub fe fuilcientco róncs formales ad " «onítitàcnda pla fuprema gencra, non quidem fimplciter,fcd in certa;ac deicrminata rcípcctuum ferie, przdicamenta santum quatuor forent, ergo ad faluandü famo(um illum buit ini mer ( ait Do&or) opportunior via non apparct, d diltinzucndo relationem przdicanientalem in cói inintrinfecus, et cxtriniccus aducmentem, itavt illa coaflituat quarcü icamentà, ifta vcró veluci maior:s ambitus per variasadhuc differentias cóibi poflit ad varia gencta relationü có» átituéda, et quid& iupicma in fuo ordine. Acceditsquód. Arift. recenfendo rclatios Bcs quati. przdicamenti meminit. sépcr «arum, qz ex iplamet extremorü politone refultác X diftzibuendo aha (ex;prg dica éa recolit ea, quz vluacxuemotü potionem aliud quid extriofecum exaBuatwi infurganoquod etiam ob[erualui D ifp. V1II.De Pradicam. Re[petliuis . Au&or fcx princ.loc.fupracit.ergo &c.. . Inoppof. obijc. 1. nee ed fud. iá in(inuatü nomine termini a&ionis ve] intelligitur pafsü v. g. aqua in calefa&tione, et in hocséí(u fumpro termino etiam exifteotibus Petro,& Paulo, pót non c[[c relatio fimilitudinis, ficut exiftente.a-qua,&igne poteft nó effc relatio calefa€tionis ; vel intelligitat terminus: immediatus, et proximus, vt albedo Pauli cf imrmediatus terminus Guilitudinis Petti, fed fic termino accepto, actio €t ncceffarió infurgit, non minas, quàm fimi litudo potita albedine in Paulo, quia teriminus calefaGionis immediatus, et proximus eft calor i ens, o1e inhaetére fübieto peceffario cft ato, ixavt neque per Dei potentiam impediri polit, quin (cquacur in igne relatio adio nis, et in aqua tef, paffionis . Ex quo dedaci poteft valida Conf. quia fimilitudo incer Petrüm, et Paulum in rónc albi ideó dicitur intriníccus aducniens, Sc ad quartum fpectat pra dicamentü, quia fappolita albedine in Paulo, oritur neceílarió,nec haber propriam nouitatem y et acquifitionemyquia acquiri nequit, ni(à ad acquifitionem alicuius torma abíolua .(. albedinis, fed itaeft in cafüde. » actione, et patTione, quia ncc atio, nec pa(lio proprie poliuncine(Te., niii prius Drei abfoluto caufato in paffo v«g, caote ina in aqua polito ftarim et Vide ame &c. 131 Refp. terminumactionis proprie Süpiz v. g. calcfadiionis, eíle patlum.(àquá,non veró caloi€,hic.n.eft tesminus productionis, que re(picit cff: Ctum,non actionis,qua rcípicit (ubiectü, quod paUtup,& rran(nusatuc recipiendo formá de nouo product, vnde poa dicimus calo:€ calcfieri& tranfmuari'fed. ly aquam vercó non produciyfed c j traautari per calosern. im ijía recepi y quz okaaceuracé declacat Doctor 4. d. 13, q5. et nos difp.7.Phyf. q-3. Ex quo ia qns. ocn itid,Simneiati n.a coni aquam sm (uam poteram. proximá;, (cut vermis nus pa(lomseit.ignis sm (uam potenug Sebuam proXiuzun . Cuin vcro   » Qual VALIT. Quotuplex fir Relatio Predicam. | 687   in aqua tal itura&io non minus,quam (cquatur fimilitdo tecepta albedine in PAo 4 Refp.cum Lichet.quol 11. in fol. ad inftantias contra 4« dictum, cócedendo; g; etiam relatio extrinfecus adueniens ncceflarió infurgit interdü. pofitis aliquib. prater fundamentum,& terminum, fic fitis abfoluté corpore, et loco natura|n ncceffario fequitur Vbisfed pofito orein loco naturali ; vt coextenío, naturaliter fequitur Vbi; pofita materia, et forma, nonneceffario fequitur vnio, fed pofitaforma in materia, neceffario (cquitur vnio; et in cafu pofito igne, et ligno nó neceffario fequitur a&io in igne; piffio in ligno, fed indu&a caliditate in figno, neceffarió fequitur, fed nó idcircb dici poffunt relationes intrinfccus aduenientcs, ac neceffarió oriri, vt fimilitado; quia neceffitas (imilitudinis procedit ex natura termini et fandamenti, et neceffario oritur ab. extremis abfolute inis, non fic prafati re(pectus vbicais, vnionis, aétionis, et pafTionis, fed eorum necceffitas procedit abaliquo cxttinfeco, quod rationem non habet ; nec Éondamenti, nectermini,   Hioc ad conf. ncg.min. fimilitudo pàque dicitur reípectus intrinfecus aducniens, quia Lec neceflarió ad acquificionem albedinis in Paulo, qua habet rónem fundandi vnam fimilitudiné, et aliam terminandi,vnde non potcft etie noua Gne nouitate fundamenti, vel termini,at in propofito licét a&io, et paflio inequeant, nifi prius aliquo abíoluto caufato in paffo,tamen abíolutü ilIud nullo modo pertinet ad ronem proximam fundádi,negue ai enmiern it nec fundat paífione, nec terminat actio|o me Lichet. doctrina valde notáda; ficat é contra prorfus abijctenda ; quam tradidit Vallo tra&.Formalit. fuper diuifionem, ibi nàq; vt hanc euitaret difficultatem, negauit re(pectum producen. tis ydudtü, (cu educentis ad eduétü praccedere teípe&tum agentis ad paffum, fed ait rem € contra (c habere cuius. oppofitum demonftramus in F/hyf. loc.cit. et (ané id cfl contra omnem róncmquia ncquit fubie&um pati, et rran(murari,nifi per formam in ipfo receptam, et produ. d. fi ergo pa(fio fupponit neceffarió re fpe&ü educentis, ac producentis ad edu um;vel produciü, con(equéter ét et a €t, cum (it (imul natura cumpaffione, 132. Secundo € cootra alique funt re lationcs qu: adhoc 4. prz dicamentum (pe&are dicütur, et tamen non oriuntur neccífació exiftente v.co9; extremo ; ita fe habet rclacio cau(e ad cffc&tum, quia nó pórt caufa (uü effe&um producere in quacunq; d (Lancia, (ed requic tur debita approximatio,lic et fe habet relatio pro pinquitatis inter Petit, et Paulum, quz nó ttatim fequitar iplis pofitis ;a rerum natura, (cdín illis eft tantum fundamen tum quati remotum, et oporteraliud ad iungete, q» fit proxima tatio fundandi, et quafi excitandi relationem ; fic tandé c(l de paternitate; qug actionem ctpc Gat, vt re(ultet in Petro patre refpedta Pauli Lj, et fic vniacrfaliter e( dc re lationibus fecundi modi quz conditione extrinfccam poftulant, vt inlurgant,& tamenípe&antad4.przdicam., Refp. neg. afumptum, ad 1. prob. di cimusomninó diftinguendum cffe iotec actionem,& produétionem,vt cx Doct. 4jd. 13. innuimus,& inter caufam, yt ag tém,& vt producentem, ignis,n. v.  vt agens refpicit paum f. a ]uam,vt produ .cens refpicit cfie&tum .i. calorc inaqua predu&um, non igitur requiritur appro Ximatio effe&us ad caufam producentée, fed paíTi ad caufam agentem, vt .f. in co approximato » ac bené diípofito poflit formam imprimere, itaq ; formaliter, 8c per fe requiritur approximatio, vt refül tet reípcétus actionis ad patum, non au tem produ&ionis ad cffc&um, nifi mc ré per accidens, et concomitanter. Ad 2« prob. negat P. Fabér cumalijs Scotiftis affumptum, quia putaat relationcs difta  tiz, et propinquitatis [pe&tate ad przdi cam. Vbi, br quia Vbi ctt tundamenria proximum ipfarum,vt docct Do&tor in 4d. 10... ad 1. prip Sed plané concee dendum cft a(lumptum quoad hanc par tem 5 quia fuppofitis duobus corporis bus ybicatis in rerum natura ità nceeí Fíf 4 fai 633 Dif». VIII. De Pradicam: gefpetlinis. farió confargit inter illa relatio ditantie tanta, aut propinquitatis, ficut füppo fitis duobus corporibus albis, fequitar inter ca fimilitado ; et vtiqueverum cft etiam tales rclationesmon (ui abfolutas entiratcs Pcrri, et Pauli ; quia hec (unt fundamenta remota, inordine ad qua diiudicari non debet relatio intrinfecus, vel extriníccus adueniens, fic n. omncs relationes forent extrinfecus aducnien tcs, vt diximus ex Scoto ; fequuntur ta men necefTarió entítates Petri, et Pau li,vt vbicatas, et ideó dici debent intrin fecus aduenientes, quia néceffarió con farguntinter extrema proxima : Ad 5. prob. dicimus di(parem efle rationcm,nà relationes intrinfecus aduenienres expe Gant interd conditionem ad hoc dun taXat, vt ponatur terminus, vt conftat in cxéplo ibi allato de paternitate, quo po fito ftatim neceffario refultat, at extrin fecus adueniétes, adhuc pofito termino, cxpc&ant aliá códitionem proríus extrin fccam, et aducntitiam róni cermini ; an vero omnes relationes fecüdi modi (int intripfecus aduenientes videbitur infrà. 133 Tertió tandem arguunt, q non bene diftinguantur e(l entialiter per con fequi extrema,necefsarió,vel contingen tct, vcl faltim non itavt conftituant di uería praedicamenta. Tum quia neceffa ría io, vel conti non va riat rci císentiam » vt patet de nigredinc quz cft ciu(dé fpeciei in coruo, et in ho " sninc)licét inhzteat illi neceflatió, homi pi ci ita . Tum vciosames exne ce(fitate, et coringentia có i fun damcent& variarentur eGedulieer fpeci ficé relationcs,non tamenindé fequitur  quod differát » immoó cum omnes conuenire in cói róne refpe&us, fi eit bona diuj(io,omnes quoq; ad idem przdicam. pertinebant . Tum etiam quia qualitates quoq; fic fe habent, quod ali uz. intrinfecus aducniunt, vt qualitates fpeciei, et quzdam extrinfecus, vt qualitates prim fpeciei, et tamen ab Arift. Omnespenunturineodem prediportunécam.erg oficétinpropofito.Tumtand éfirclationes4.przdicam.diftinguu nturabalijsperintriníecusadue nire,ncccffariumomnino'erat incargmdefinitionehancdiffcré tiamexprimere,fedhocnec.quid eminltinuauit.Arift.fedporíustota,acintegradefinitie rclatinoru mquartiprzdicam.ciumquoq;rclatiuismerumfexpradicam.ergovelnonperdifferuat, velomninofacidebisfubcodemprzdicam., &hzcfantargumentà Aurcol.1.d.50.part.1.art.3. Refp.ad1.eftónonfempcritafit;poffetamenioterdumconfequutioncmnc«ceffariam,velcontingentemabintrinfcco,vcl extrinfeco effe, vel (altim circum fcribere differentiam eflentialem accidé tium, vt conftat de qualitatibus prima, et fccunda fpeciei, qua per hoc ponun tur effencialiter differre, et fic eft in pro pofito . Ad a. gratis concedimus (cprem vltima pradicam. in concepta gencrico rclationis in communi conuenire, et no» uem genera in concepti quidditatiuo et generico accidentie, et omniadeniq,  decem in concepta vniuoco entis finiri, quem et damus effe genericum; atq; ità non dari, nili vnum predicamentum, et genus fimpliciter (apremum, quod erit ens finitum, fed hoc nou obftat, quin poftca pet varias differentias valdé com manes, et amplas (ubdiuidendo cns fini tom conítitui queant plura przdicamene ta, et plura genera fecundum quid, .i.in parem rerumf Trim sca i q r« Ad 5. poterat Arift. ficat fecit de i ; ita refpe&us omnes tam intrinfecus, quam extrinfecus aduenientes (üb codem concludere przdicam. tamen quia crat copia refpectuum extrinfecus aduenicne tiam, placuit Philofophis ad commodioremdoótrinam, vt ait Smiglec. illos difiribuere in (ex przdicamenta, et vnum conftituerc ex intrinfecus aducnicntibus, vt poté quz non (unt in tanta varictate, et cadem rationc qualitatcs ctiam omnes fob codem przdicam. conclu(it . Ad 4. conftabit ex q. feq. Alia quaedam argumenta folent hic confici, que opmagis adducentur q. vir, conira conftitutíonem fex przdicam. Daft. EX. De. fuprewo gosre quavüTradi.   639 " QwYVESTIO IX. nodnam fit. fupremum Genus. quarti » Tradicamenti, et anab Jtrifl. T (it benà. definitum . 1 Irca primá parté quzfiti non cft i: Ci C huic Wriüiiadiento fupre m genas affi gnare, cum :n. genus fupremü in quocüq; predicamento vnum e(Te debeat, videtar. inhoc quarto przdicatento vnü genus affignari non poffe ;.& ratio dubitandi eft, quz affertur à ScoMA 15. puedicam.in 5.arg.ad oppof. et molefta eft; vt vq; i hanc diem Autres angat; et eft ita quia non videtur poffe ahgnari tertuinus adequatus tclationis in comuni, quz dittutfupre mi genus, nam fi ponitur. effe correlatini, iam crunt duo füpreroa gencraadauata,fiponiturabfolutum,cumneccfarióinterminofequatur correlatio, fequitur et idem abfardum .f. dari corrclatiuum adzquatum fupremo generi, et fic érunt duo fuprema genera. : Di tamen eft hoc non'obftante; dari vnum fa ü genus buius predicamenti. Irà Do&or cit. et 1. d. 21.ad prin. et falsó Mafius illi impingit,quód Iuius przdicamenti a(Bjgnauerit duo fuprema genera;eft cómunis omnium fenfus, et probat DoGtor, quia (ecundü vnà rauoné dicitur de omnibus fuisinfcrioribus, Quz ratio eft habitudo vniusad aliuid, et quta oés«elationes habent cundem modü denominandi fubftantiá .f, in cóparatione ad aliud;at accidentia, qua codem modo imant fübftantiam, funt vnius generis. Accedit,quàd ficut monivo effet ponere in vno ci duo capita;ità in vno prz dicaméto duo fupre ma genera; imimo fifingátut bec duo (uprema gencra,cü habeant conaenientiam effentialé inter fe in róne efsédi ad aliud, fam ab ipíis potetit abftrahi conceptus comunis vtriq; cfTentialis, et hic erit gcnusfupremum: Hoc igitur affcrtum dc (e clar&eft, nec aliud reftat, quàm Gordianü illam nodá di(ioluere, cuiuscerté tor folutiones funt, quor capita, cum tamen folutio fit óbuiz,quam aflignabimus;al;js prius breuiter zclatis j,& scietis. 135 Aliqui,vt Io.de Mag. hic, 4ucm fequitur Fonfec. s. Met.c.25.fed 2. et 5. ait lapremuni genus hüius pradicamenti non cífc relatiuum in concreto, fcd relationé in abíl ra&o, relatio antem non cefcttur, fed tantü eft peincipiüreferendi . Ha folutio nó fatisfacit; tum quia ficuc nominatur rclatio in cói, ità et relatiuum in commun:, in quo effentialiter conueniont fiogula quae; relata cuim qtia ficut caetera accidentiit przdicamenta potfunc nedum in abftra&to,fed ctià in concteta difponi, vt di&om cft di(p. 6. q. 5. art.2. ità quo. hoc prz dicam. tum tandé quia cuiam-dc relatione in ab(tra&o redit cagerti dift Cum .n.tit habitado vnius ad aliud, defigati adhuc dc bent hec duoi extrema in communi, qua inu:cem fure dare porcrunt relationes mutuas. Nec valet; quód ait Io. de Mag. hoc cómune generali (fimam efle principi referendi, non diüfetfa exitema adinuicem, (ed idé ad fempfuim ; pütà hoc cámunc rclatittuma ad (cipfam. Nam »alidiffima cít inftantía,quam ipfe ibidem vrget contra hanc folutionem,quód tunc relatio, quam importat hoc genus gererali(Timü, effet rationis, non realis, quia eiu(dé ad (cipfua: non cft relátio realis, at predicamentuay reale debet € (uptemom genus rczle. Nec tandetiivaler,quod ait ad loc,te« látioné eiufdem numcro ad (epum vtiq; e(Te cationis,non tamcn eiu(denm generey vcl fpecie vt eftin propofito, Nain vtiq; rcalior eft identitàásnumeralis,quàm scnerica,& fpecifica, ergo fi eiu(dé numcro ad (cipfum relatio realis cfle nequit, tántó minus eiufdem senere, vcl fpecie. « Alij proindé cocedunt relationem yac etiam télatiuam in communi cflc hic (upremum gerius, (cd negant referri atu exereito y aiuntq; conhidctaci tantüm irf a&a fignáto, et mente concepto, et idea nó habcre termitium in cómuni,ità Thomiflz pafliat, Mafius hic feét. 1. q. f. et Sanch. 444 9. Sed ncc ifla (atisfacit, quia eflentia telationis confiftt in ordine ad termini, crgo fiué cóntideretur in effccxercito, fue hgoato, femper et cogitari debebit terminus einsexercité,vel tigaat, ficut à pati [icécaec:dGs in comuni acum inhzrendi ndn cxerceat,adhuc ta mea cogitacur fübic&um eius ia commu. ni,velut ine(fe (ignato, et (ic éceftà per vitioné in comuni nó videamus, a P. vifionisexerceamus, adhuc tameo in efle. fignato cog tatur vilibile, ad quod tendit. Accedit, quód relacio ia communi confcrt fubic&o relato in communi aliuod e(ic,& hoc vtiq. non cft abfolutum, ftd relatiuum, ergo ad aliud refert faltim in cffc (ignato . Per quod ctiam reijcituc figmentum eorum, qui dicun: relatione in communi nóà referre actu (übicctum, fed in potentia tantum. Nà implicat fandarc a&a relationem, et non aGu referri. 136. Alij concedant ev relatiuü in có muni referr,non tamen in fe et per feipfum,(ed Hi inferiora, et ideo non opottet aíTignare terminum ia communi, ad quod rcteratur, fed (atis el, quod (iagulis relatiuis corre(pondeat fua proportionata correlatiua, et hzc refponfio dickur effe grauiü Auctorum Simpl.Boct. Albert. land. Burl. et videtur effe Scoti. Cit. 1.d.21.ad 3 . quam proindé recipiunt "Tatar.hic dub. 5. et Zerb. $.Met. qu. 19. $. Propter quartum in (ol.ad $.immo di citur eífe intentio Arift. qui hac ratione relatiua dcfiniuit, ac nominauir in plurali, et non pcr modum vnius;ac etiam D. Aug.cap. 11, Categ.vbi in vniuer(um ait rclationem non generaliter confi. derari, (ed tant in fingulari in quolibet rclatiuo . Neque bec fatisfacit adbuc gnatur omninó, vt pracedens, et adhuc vlterius ; tum quia (icut relatio nunaerica refpicit terminum nuinericum,& (pecifica pecificum,ita generica genericum, ' vndc aiebat Ariít. 4. Top, cap. 4. (à (pccies cft ad aliquid, et genus erit ad alig d; tum quia relatio,& relatum in communi babent veram e(fentiam celari i nis;crgo funt ad aliud incói, immo cum refpicerc terminum fit. e(Teaiale przdicatum relationis, per (e primó competit relationi io communi, et per (c (ecundó rclatiuisin parffculari non antem é con. tra ; vt inquit hec folutio ; Nec valet dicere per ly aliud (igaificari varios termi nos in (peciali; Nam ficut varijs fandamentis prz(ciaditar fündamcatum in cQ Difp.I/1IT. De Predicam.refpeHinis T muni, quod a(lignatur relariani ia communi,ita ctiam de cermino loquendü cft, nec vnquam poterit a(Ti gnari di(paritas quz conuincat. 137 Neq. eft iatentio Scoti r. d. 21. : negate relauaum incómuni ad aliud etiá in communi referri ; tum quia in Logica loc. cit. hunc dicendi modum retellit ; tam quia ibi non loquitur de relatiuo in communi, fed de relatiuis zquipatantig, et dicit in hoc diftingui à relatiuis difquiparantiz,quod ifta quádo có ceptibus nofttis abftcahuntur,& in commun: conc Ipiuntur ? in ! tionibus fpecifiie poni nel iyngm relatigumCQc ad ali; d t enrii s ; ia fpioedt, üan alain vt purum terminum » quod e(t commune omnibas relariuis, (cd etiam vt correlatiuum, et oppofitum, (ic pater in cói refpicit filium in coi, Dominas (cruum, at relatiaum zquiparantice in cói, quamuis per feipfum ad aliud referatur,vt ad terminü, non tamen rcferri pót ad illud, vt ad correlatiuum oppofitam,quia cum relatiua huiufmodi fint. ciuídem rationis,habent em conces ptum (pecificum;vade in cali conceptu v« niuntur, et per modum vnius concipiuntur (ccundü id jin quo conueniunt, ideoque non potcít huiu(modi relatiuo in cG muni aliud zquale corref i fo diftin&um,ad jin as in communi, ncc equa : fed (olum róne indiui inquib. da. tur vnü fimile ditin&um ab alio fimili ; tclatiua verà  dif(quiparamiz, quia funt diuer(arum rationum, non concipiuntur i pecificosideó abftrahi ciopatq; i iculari, (ed etia in cói vnum ad aliud i.m tOnc correlatiui ; hzc e(t. mens Dot. ibi. Neq. cx cog Arift, relatiua dcfiniuit in plurali benc itr, gp non conueniant in viia rationc generica, lic . n. in plurali vniuoca definiuit,& dcuominatiua, que tamen omnia in vna coi ratione gcuerica cóuce Quafi. IX. on Relatiua bend definiatur giunt. Nec etiam D. Aug. dixit relatione non pofíc in communi coníiderati, cum eam fic ibi definiat ; fed ait naturam cius facilius dignoíci in fingularibus  cum.f. vnum i ad aliud fingulare referturjin ipíis.. realiter exercerur relationis munusdicendo ; hoc eft timile illi y hic homo eft filius illius, vbi in communinon realiter, (cd tantum cogitatione exercetur, vcl potius fi9natur . 13$ Alij proindé concedunt relatiuü in cói referri ad correlatiuü in coi, nó tamen ci fed inadzquatum;ac proind? nó süt duo fuprema quia he füb alio   ;& hec hs ptima folutio,quam Ta«ar. aíIgnat loc.cit. Scd cam reijcit Do&or ipfc in Log. loc. cit. nam relatiuum, X correlatiuum (unt fimul natura, crgo vnüncquit effe prius, et cómunius altero,quia fuperius cít prius, natura inferiori, debent ergo poni z-4ualia, et (cerunt duo al.ffiima .. Alijadhucconcedunt. relaciuo in cói érterminum, et corrclatiuum adzquatum, ad quod referatur,fed non tanquam ad aliud correlatiuum fecüdü a liam formam gencre, fed pet formam eiuídé generis, vnde nou fequitur dari duo zenera faprema, Sed licet hec (olutio poffet vc. cunque defendi cum aliqua explicatione, . et in(inuetur à Scoto. cit. in Log. ad 5. prin. tamen fic ab(oluté fampta nó cft à difficukatibus immunis, quia cx ca dirc&& (cquitur duo elfe fuprema genera hujus prz dicamenti,nà param retert,op illa extrema referantur per relationes ciufdemgencrisiimó quia ilz relaziones funt eiuíde generis, et arque primz,ob id con ftituent duo (aprema gencra eiuídé prae dicamenti5 Accedit, quod illa duo extretria in couimuni fic relata conuediunt ef. fcatialicer 1nzali przdicato .f. referri ad aliud, ergo pouus hic conceptus ytriquc eilentialis eit commune genus « . 139 Compl.icniq.dif14. 3.6. Log. in fine fupponentes do&rinam Caiet. 1. p.q.13-a7.7. de relagiuis pon mus, gy ncinpe itvnà ; et cadem relauo vcré, et rcalitec conftxucre duo cxcrema in cfc relaciuo vnum ivfot mando inttiníc«e, et pcr inharenciam, aliud exiriníece, z 691: et per adherentiamjinquiunt ipam com munem rónem relations,vt ab(trahic ab inferioribus non exigere,vtincorrelatiuofita liquarclatioilliinhaerens,à quaintrinfecédenomin etarMarii,lodadhoc(uff icere,vtdicatuccorrela tiuumperdenominaiionem fumptamàrelationcyq uamtermmat,vndehzc denominationonpoteftcófti tuerealiudfapremiáge nus,cumproueniatabcademrc lationc,àquaalterum extremum imrinfecé denominatur rclatiuum, ac proinde. ibi non dantur duo generali(Tima, fed eadé ratio cós relationis,(ecundü quà vcrume rr extremum denominat relatiuumscó« ituit (upremum genus huius pra menti . Haec tamen (olutio, quamuis ine iofa, in duobus deficit, primó quia undatur in illa Caiet.doGrina,quà prot fus falfam ex omniü có(enfü excca Scholam D.Th.demonflrauimus q. $.ar.3.cócl. boeds quia etià Wr dept nonbe. ne tur,genus .n. exequo euni fpecicbus, à crgo t egre minationem denominatiuam prebere extremis, vt per candem relauionem ambo extrema veré dicantor relatiua,eft proprit relationis nom mutuz,certé hoc cóvec. nequib:t relationi in cói,qua prae cindit à mutua, et non mutua, fed aliuas modam denoainadonis relariug pra» (ciadentem à proprijs iflaram a(Iignare debent relationi in communi, quod fas né nonfacilé przítabunt . ' 140 Reíp. itaq. quod licet arg. valde Thomiftas torquear ponentes vaum rela tiuam formaliter ad fauaj correlatiuum terminari,nos ramcn,qut dicimus terminati ad entitaté ab(olutam,vel faltim ha« bens modum abíolixi,vt conftat ex q. 5» ar. y. parumy et n. bil vrget; dicimns.n. qp tergyinus relationis 1n. cói, vt fic, eft ali qua entitas, vt habct viu; fofficientem adi terminandü, qua vt plurimü ett abfoluta, et ti interdum eft rclatiua,vt cum vna relatio fundatur in alia, 1d non habet, vt exercet muaus relationis oppoixa, vt babet cond:cioné aliquá cóem cum entitate abfoluta,cationc «uius terrainat ree lationem, vt ipi explicatum cít, vnde non fequitur dari duo gcncra fuprema, quia &crminus rclationis in cói noneft. rclatiuus, et hecre(pon(io cft nobilimm Scoti ftarum Mair. 1.d.29.q. y. in fine, et Zer. foc. cit. quam plaufibiliter amplectuntur Recentiorcs o€s Suar, Tolet. Ruu. Did, AAmic.Blanc.& alij, et cerré ape citur ex illo Scotico principio cocta Thomiftasg relatio non terminetur ad rclatiuunsvt fic. Dicesyadhiic hocmodo cóftituendo vnum genus rclationis,ha relatio in cói cfe nequit,nifi equiparátiz, nam rit prineipium referendi vtrumque extremum fecundam eandem formá, et perappellationé ciu(demróais in vtt0q. mam rclatiuum in Coi dicetur relatiui cetja inferiora erunt zquiparanci . Kcfp. genus hoc cóiffi mam effe celationé, vel Xclatinam z.juiparantag » vt modus, fed wt qid abttraherc ab omnibus,& ngu. lis telatiouü (peciebus,quéadaodá voixeríale cóc ad quinq. vniucrfalia, vt mohae cic ad illa quinque, vt quid  autemyabftrahizà Gingulis;vide aliam (oTutionemr apad Scot. q. 25. cit. prop fiuem; hzctamen eft clarior, et (afficit . 141 Circa alteramqualiti patté dicimus optimam e(fe definitionem relatiuo eii iri dü x "s v reel » quibus boc ip(um c[]e efl ad alit debeo » cuius fenfus c(t, relatiua eiTes Squorue totam fuü c(e cit ad terminum &ekctri. Ia Do&or q.26.pra dic. et prob. las explicando particulas, dicitur ad | fcu relatiua, quia vt iaquit Doc. jicnon defmitur relatio in abftra&o, ncquc fübicctüm relationis, ncqtotum aggregatum»fed relatio in concicto,vt ni à css ae pte ed  6 dicat partem eius, quod (1gnificacurs fed modü fighificandi, dicitur funt; quia hic definiancur tàntum rclaqua rcaliajnü rationis, cum-.n(pra diui(ecit ens rcale in 10. przdicam.& nunc dcfiniat reladio nem quarti pras dicamenad,confequenter loquitur de his,qu& süt ad aliud realiter y dicitac quibus, pec quam partigulum infinaacur proxancecedentc, vi scfus fiz,relaniua (aac accidentiarealia quibas &c. lupecius.n ..diuiferat accidens. rcale in. nou€ praedicamenta, vnde pex hoc excladuntar relationes díninz,que nó fant accidcatia, et ctiam relationes oés tranfcendcmales,qua non accidunt rebus;dicitur boc ipsu effe efl ad aliud fe babere i. quotumtora e(fentia in eo confiftit,t. ad aliud referantur per quod diftin tut ab abíolutis,& relatiu:s fecundum di ci,qua non eífencialiter, fed accidentaliter tantum,& denominatiué referuntur, et tandem ét per candem particulam infi naatut d.fferentia à relatiuisaliorü prz dicamentorü,írita ex tur illz parti cule boc ipfum eie efl ad aliud [e babe re.i. quz hoc ipfo habet e(Te.cp terminus. intelligitut efle, quia relationes huius pre. menti neceffarió pallalant in funda. mento pofito termino. quz differentia magis adhuc explicatur poítea per eam iecatem relatiuoram huius pradicam.quod (int (imul natura, et poíita (e nt,ac perempta fe pecimuat,quia pid non tantaminnuere voluit quod in ef. ferelatiuo habeat neceffiríam connexio: nem vt relatiuumcum (uo corrclatiuoy. quia in hoc fenfu conuenit etiam relati uis. aliorum ptzdicam. fed. etiam. infi nuare voluit, quod po(itisextremis in». rerum natura necefiació fequitur relatio. ex (ola amborum politione, et quod relatio perit cx (ol yambocam, vel altcrius: deftiactione, in qao fenfu non conuenit: relaciuis alioram predicamentorum ..  ; 442 Inoppofit.obijc. 1.relatio-haius. ic. eit accidés ergo malé dicitur to tü illius ee có(iftere 1n ordine ad aliud,. quia cum (i: acides, debet &cexprimi p: ejfe in-Re(p. Thoauitz ex D.Th.1.p. q.. 25-art. 1. SC Caiet,ibid. relationem pofle confiderari, vt accidesy et vt tale accidés. et (ccundum primam contideratiouc babere e(Je inyat iuxta fecundam cíle tocali. ter ad.aliud', et fecando modocontidcratam hic ab-Ayift.definiri . Hzc folutio non [atisfacit,.quiain relatjoac non. di fingiuatur aparte rci e(Te accidcatis, et c(le vclationis, ecgo fieri nequit, vt (ic zcaliter in-(ubie&o, quatenus accidens, &non fecundum.effc relatiuo, cam in ed scaliter non-di fbinguantuc clc relatiuü et cíke accidentales& cl pondent quód fale uim bormalier ditungaüuroX vr E eft infubic&o,(ed ad terminum. Contra quia relatio Lectt formaliter ; vt sclatio.cft acci Sen etiá fecundü effc peculiare relatiomis dicit effe in; 2. relatio etiá formaliter ; vt dicit effe ad, cít 1Ó referendi vnü ad aliud, ergo quatenus relatio debet cffe m co, quod refert, ergo vi relacio formaliter non. folum dicic ad;led ét in, et quidé paternitas fecundü vltimum füü concepti denominat; et afficit patré, càquá forma illias, ergo pctit efc in co ét fecandü vltimà fuam formas btavem.3. fi relatio,vt relatio, non diceret efie inyergo fecundi fuà vltimá formali. tatem nihil rcale foret in reram natura, non e(ler fubftantia, vt de fc conftat, non accidens, quia non dicit e(Je in, ergo nthitforet .. Tandem przícindendo omnipo a ratione accidentis adhue relatio, vt relatio, petit effz 12 velut in fundamento, et talis habitudo cit ei ef(fentialis nó mi nus ; quam ejfe ad, vx diximus q.4« er5o zcípooiio Thomift. non facisfacit 143: efp.igitür neg.conícg.quia qua do pictus i x Ai1elauo,eftcíT'e ad aliud, boc modo loquendi: no ántendic Arift, excludere a telatione 4r in vclut accidés infubic&to, et €t yt re uo infundaméto,quia re vera vttliq. habé przdicam,rclauo, (cd inteudit excladere e[Je 12. accidens abfoluti, quia accidens abfolutum-pet. (nam inhzerenaà ica aflicit (ubigétum;vcibi filtar, et no ad aiud ccferat, at relaiio, licét forinaliter, vt relatio, (t in tubicctoyilludq. afficiat, ita tá affici vr.in ip(o non fitta, [cd afl. Ciendo 1psü ordinet ad aliud, vndé pecu-, laris modusiohzrendi, et afficicadi relationü,vz dittinguütur, ab accidentibus abíolu.is,cit a ficere (ubie&tum refereado illud, et otdinando ad. alud, atq. ita tot eil'e relationis dicitur ad alind, non ia non fit in (ubictào, fcd quia non (iit,& quicícit in co . Daces;crgo relatio duas iones habebit effendi 15 vnà communem cum accidenübusabioluus, et aliam fibi proprià; cii tà yna lufficcie vidcatur . R.efp. Ita c(le,& vnam non füfficere, qnia licut quodiibet accidens abtoiu cum h.bct duplcx effe in commune; et parüculate, et babet,cómune vt acc vt tale accidens;verum e[Jendi in patticulatem i diftingui à parte rei adzeo dus ad,(ed tantum pet cc a quatos;porius.n.a parte rei ratio. di in; et ad ciccüfcribunt nobispropridg   et adzquatam relationis differentiam,vC   ab accidentibus abfolutis diitin ] Sed vrgcs,conccptus ineft abío ceptus ad cít relatiuus ) ergo.nondic cundem conceptum adzquatuma | rei. Neg.alfümptum quoad prima pat quandoquidem hax ratio effendi tmc munis, nec particul.ris efl abfoluta, non   ratio communis, quia [icut accidés come munc ad abíolutum,& refpeGiuum,netü»     trum eftformaliter,itaetiamiratioeffeme      di in cómuuis ; non ró effendi in partici Ef laris,quia hzc eit pare re(pe&iua, eft dé o certus, et peculiaris modus afficendi fu   d bieéum referendoillud,quarélicétcons     ceptus ad fe iit abfolutus,non tamen MTS ceptusim[eformalrerloquendo.   0 Sccuadó relatio eft eifentialiter ha2     bitudo vn.usad aliud, ergoin abftracto: concipi nequit fine tundamenzo, et ter« minosfcd boc eft £alfum; tum quia terme nus abítcactu s cil ille; qui formam fignificat áine ordinc ad (übicétum; rum quia termi nus viumata. abítractione ab(tra&us praccjndit ab omni co,quod aon eft de cjus ratione 1n primo mode dicendi Ey ex Scot, 1.d.5.q.2. Refp.neg. min. Cü probat. relatio .n« ex peculiari (ua rónc polítulat terminum,& fandamentá, ab ei(q.etientialiter depen Jet,itavt fioe illis con(eruari nequeat, fiueiu concreto, fiuc inabftrà&to, vt di&uin cit q. 3. vade, dum in abftra&o (igaificacuvs vaq. ooa datur intelligi fubiectum ex vi nominis per modum recipients denominatione a forma relauiua;beué taaien datur imtel-ligipcrznodum extremi relationzmfuadantis, et quamuis extrema non (int de clientia relationis in primo modo dicen di per fey adhuc tamen ita pendct ab cis ; vt rclauo fine illis concipi xhyc9n ncc iuiliAlti po fjcfttrniaioi fore(fe 4&us in ordine ad effc&us forTh..p3 faategulc Quo " ara. DNE males; fine pocemtiales, liuc actuales, il9 art.4. quem mr as di(cipu ride tur,Fland.5.Met.q.. "X ]am de fe habét intrin(ecam, fic igitur in (itotelatio etiam im potenua tanc exittens dicitur a&us referendi, non vt actus excludit potentialitatem exiftentie, fed vt excludit potentialitarem refctentiz,'& in hocfenfu negari i affumptum, fi tarnen a&us referendi fumarar pro ipíomet exercitio referent pót có€edr,quia relatio in potentia dicic a&tuaTem refecentiam. potius ina&u tignato, quam exercito « coQVAESTIO X Quot,C7 qu& [int genera, C fpecies velationum quarti predicamenti . T gencra;& fpecies inucftigemus fe V tiem liuius przdicamenti cóftituctes,fcrurandum prius eft, vade fumenda fit diftin&io, vel vnitas (pecitica relationum,' et declacandi (unt tres modi celatiuorum ab Arift.a(Iiguati $. Mct.hinc .n.   ftatim patebunt genera., et fpecies pradicamentum confítituentes . ARTICVLVS I. Vnde fumenda fit vuitas, vel diflintlio [pecifica relationum » 146 gie hic folüm inquirimus de vnitate, et diftinctione cffentiali& tpecifica relationum non auté de nunmerica,tum quizcx ea prafertim p& det (tatucre (eriem huius pezedic. türquia id lit de numerica dicendum, fatis cóatex dictis q. $-art.2. Tresatt przcipué cxtanc in hoc negotto fententie due extrem, et vna media; Prima afferit celationes accipere adzquaté hanc vnitaté,. que diitinctioné a fumdamentis;non veró: a terminis; l'atio cius cft, quia ad eundé fpecie; X numero cerminum potiunt plures. relationes (pecie dinet(z tendere, yt ad edndom albedinem relatio (imilitadi mis alcerius albediais& alterius nigredinis ditfimilitado, fi crgo vnus ctt cerminus;& duplcx (pecie tclauo, (ané vaitasy et diltirctió [pecifica carum, ex termi nis autendenda nom erit, ita f12aificat S» relationcs fumere vnitatem,& dittinctioncm [pecif:cam a terminis, nona runda mentis; Ratio eius eff, quia in cadé ome nino: entitate fundantur relationes fpe« cie differentes, vt in cadem albed;ne relatio fimilitudinis cum alia albedinc, &&.  ditfimilitudinis cum nizredine;crgo cum hic (it duplex relationis (pecies ; et non . duplex fundamenrum, fpecificatio relationisà fundamento nequaquá fumi pa4 terit ;quz opinio coitcr tribuitur Scoti ftis,có quod (rpius aiunt relationes fpe» Cificari per terminos;(cq.Sonc. 5. Met.q. 31. Araux. $. Met. q. . art. 6. concl. 3. &calij. Tertia tandem media;quz verior eft, et communior, ftatuit ab vtroq.defumi; ita ex noltris quamplures, prz(ertiniveró Io. de Mag. inhoc predic. q.5. hoc Zer.5.Met.4.19.(eq.Suar.di .fec.17. $ «:19-Leq hic t LE. n. r5. Rau'us hic q.6. Maf.hic. (ec. z.q. € Did difp. 14. [»2«q. 2. Sác.li. 5.9.38. Blan. di(p.1 2 fcc. 17. Comp.difp. 14.3.7. Io.de S. Thhic q.17«arr. 6. et alij paffiar . Pro rcíolutione quz fiti ob(eruàdü ex To.deMag.cit. et Zerb. in fol. ad arg, re« lationum duplicem eife ditlin&ionem s vnam intrinfccam, qua nimirum attcn ditur penes aliquod intrinfecum, et e(sé tiale in relatione,extrinfeci alteramjque artendicar penes aliqua, que li cét necc( faria fint ad celatiomscontk;tutioné, ad huc tá ad eam extrinfecé concarrüc. Kar (us recolend'im ex dictis Jjundament,, et termini rclacionis pote duplic tec fü mí,vcl marerialiter.f, pro entitatibus.ma. tcrialibuseorii, vel formaliter pro ratio nibus nempe formalibus fundandi,ac tep minandirclittonem, hoc prenotato ». 147 D'cendà eii ditt.nctioné fpecifi cà inuin(ecá relationü fumi ex proprijs ». et imriníccis earü differenti js,extrinfecar vctó fumi potie; camá fundamento (qe átcrmino,n0n quidem materialiter, formaliter confideratis, [tà Doctor 1. d. 1.4. f:inlol.ad, $» Henrici,& j ine q 32. in corp.quem fcquantur Scotifte o6s | prafertim citati, et Recentiorespaffim 3. ent. Quoad primam parté prob. Pra xerum clienti diftinguütr ab alijs e(sé tialiter per cadem principiayquibus.con fticuuntur,eadcm nàq. (unt principia có ftitutiua& di (tin&tiua, at relationes in» trinfecé, et effentialiter cóftituuntur per proprias differentias, cua n. fint acci dentia, non conftant ex matcria, et fot ma, et cumnon (int entiaomainó fim plicia, nece(fatió exigunt compofitioné €x genere, ac differentia . Nec dicas ter minam, et fundamentum poflc ralem di ftin&ionem intrinfecam coaferre. rela Aioni,tanquam   reise vie pec umodum gencris, iz. Licet, m. fhoc dici poffet in opinione Nominalium 'on(tituenrium rclatióncm ex. termino et fandamento, velut ex partibus intrio 00 fedis; quibus nil proríus (aperaddat ; ta » meninno(tra enrentia eam ab extremis di(tinguente realiter, nequaquà dici po teft, quia ficut diltinguitur ab entirate.  » zermini,& fundamenti, ita habet fuain ttinícca principiaquibus di (Linguitur ab illis., quz fané alia efle nequcuac, nit propric efleniales differentiae; tum quia genus, et differentia fpe&amt ad.ide pue «licamentum, ad uod scs ipfas (andamé 1umautem, et terminus (pe&tangrcgitehritecadal indpredicamentum.148:Quoad alterampartemprob.éc,.fiterminu s;&fundamentum:mazer  ialiter(pectentat,vtiq.nequicpenesa lla(umiditinétiorelationumIpecif ica,uia.&(uperidéfundame ntumtncosC«ufundar:pofluntdiflinctz(peciercJagiones,&adeundemterminumtendere,vtbenéprobantprima;&(ecunda opi nio. Cetcrü (i fpeCtentur formaliter, (ae né in hoc(eníü telationes (pecie diuecíae petunt quog. terminum, et fundamentü fpecie dinerfayaut faltim alterum eorum, quod euidenter oftenditur inipliscxem plispto prima,& (ccüda opinione addu €tis: naim albedo, vt dicit vnitatem fun dat, veltetminat rclationem limilicudi nis,vt vero:dicic pluralitarem;fuadac vcl Xerminat diífiailitudinem,, nà ratio for malis, et proxima fundandi, vcl. remis Di TIT. De Pradicam.vefpeéliuis   "nandi fimi litudinem eft vnitas, diffimiltz tudinem veró plucalitas,vt art. feq.& ex inadacrtentia huiuis diftin&ionis ortum cft diffidium prime,& fccundz opinio nis, quia vt earum róncs oftendunt, lo. quuntur de termino, et fundamento ma terialiter (umptis,non formaliter ; igitur in hoc fenfu verum eft pofse relationes sd tundamenta (pecifice diftingui;vt de &o diftinxit Arift. y, Met.cap.15.& in eodem feníu verum cft, quod frequen teraiunt Scotiftz polse quoq, per ter minos diftingui . ! 149 Dubium tamen eft, an cum dici mus relationes fpecificari extrinfecé à fundamento, et termino;id debeat intel ligi coiun&tim,itaut diuer(itas vtriufq. fi mul requiratur ad díuerfitaté relationis; vci dibi&timyitaut fufficiat diuerfitas al terutrius; Hoc (ecundum affirmat Io.de Mag. et probatur, quia (zpius videmus in codem. fundamento. formali diüerías fpecie relationes fandari ad diucrfos ter minos forazales,& é contra diuerfas fpc» cie relationés fuper diuería fundamenta    radicatasad eundemterminumformalé     tendcre, quod conftat, cum idé cffe&us. tcr miaat relationes.dicerfarum caufary et altcrius rónis,& é contra fundat diuer 9 fas (pecie habitudines dependentim adile     l:s,quia e$ parte illiuseftfempereadems"   atio fundandi,& terminandi dependens vili tias (pecie diuctfas, ergoad.dinecfitatem.      (pecificamrelationum fufficit diuer(itas   alterutrius. .f..vol termini, vcl fündamen ;  ti c2 urfr.ad vnitacem relationis (peci cam exigatur viriuf. vnitas,quod ec: : athrmant Compluc.cit.n.8 j. eitó exem : plà ; quibusid probant,non fint ad rem; m  quia funt dc fandaméto, et tetmino ma tcrialibus, videtutq, poffe id probari ex illa Scoti generali regula 2. d. 1. q. 6. ad: Y.prin.quod quzcunq.diffcrentia fufficit ad diftinguendum, fed nO qugcun;; idé ticas fufficit ad períe&tam idcatitatem.ali quorum, Quóàd titenere placeat ci alijs ad diftincionem fpecificam rclauonnm neceísariá.císe dit inctionem (pecificam vaiulq; fimul f. ter mint,& fundamentis tunc dicendum cüeifdem,quod cü idem. cHicctus terminat relauoncs diuerfarume     C ef X ett quo [piciftturvelatitcéAde IL. 697 ttaufardny » non illas terminat (ub cadem . gónc formali 5 Sed alter modus dicendi "magis arridet » quia hoc eft multiplicare entia fine nece(Titate, et (i percontemur, quznam fint iftz diuer(z rationes for males, füb quibus terminat, nó erit ita fa cile ipfasaffignare; Et iuxta vnum,vel al. terumex his dicendi modisrefoluenda eft difficultas de relationibus vtriufi; paren tis ad eundem filium terminatis, quam Auctores, et praefertim Thomiltz hic tà anxié exagitant;vel.n. negandum eft rela tiones paternitatis, et maternitatis e(Te. » fpecie diuerfas, vcl fi id concedatur ob iueríum modum concurrendi vtriufq; parentis, confequenter in filio quoq; ge minandz (unt habitudincs fpecie ditlin €t ad (ingulos parentes in cadem ratio ne ptoxima fundata, vel in diucr(is, iux tà relatos dicendi modos. Hic vero obferaandum efl, minus có fequenter lojui. Recentiores quamplu rC5, qui tenentes cum Galen.lib. 1.de (e . mine, scoto j,d.4.q.va. matré quoq; .. elle principium generationis actiuü, (ta |   unnt etiam ip patre, X matre vnam fpe: . €ierelationem, quia inquiunt fecundam   hanc viam candé fpecie efle ronem fun. dandi in ambobus (ficut eft virtus gene rauua eiufdem fpeciei) atq ;adco refpon dctcis in filio vna (pecie relatio . Fallun tur Auctores ifti, quia etiamfi ambo po nantüt concurrere aGiué, virtutes tamen zY quu in hoc genere aótiui cÓcurfus, unt altcrius ronis, quantü fufficit ad fun dandas diucrías fpecic relationes, vt in« nuit Do&or 1.d,3.9.7 $. 4d qu&flion£, et Tat, notat 2. Phyf. q. 2. $. Sciendum primó,vbiait, quod licet pater, et mater fint caula ciufdé (pecier inquázü quilibet cft homo, non tamen sr potentià causá di; quia potentie generatiuz patris,& ma tri$ lunt altetius, et alrcrias racionis. 1y0 Inoppot.obijc.1.rclationé nó pof fc [pecificariá tecmino, quia ab co rcla tio habet vnitaté,& diitinctioné, à quo babet efle; quia cadem fant pincipia c(  fandi et difinguendi,fcd babet £fle à io lo tundaincato,non à termino, vi dictum Cit q. 3 art» 2, nam polito tccanimo, vc có dicio oe,efficiécer dimanat à lolo/tunda   UKWCO cx dictus ibidem, crgo à fuadainc to, et non à termino babet vnitatem » et diftin&ionem. Refp. quod loquendo, de vnitate, vel pluralitate relationis quantü ad entitatem,& realitatem cíus, vt1q; re lationem non fpecificari,nifi à fnndamé  to ob rationcm allatá, quia re vera folü fundamentü cft vera cau(a efle, feu reae litatis relationis ; cgerum quia inter alia accidentia hoc fpeciale inuenitur in relae tione,g vitra habitadinem ad fundamens tum;à quo accipit effe, et realitaté, ordi« natur quoque cx propria natüra ad tet minum extriníecum, ideó etià inter alia accidentia hoc fpeciale habet, vt vnitaté, et diftin&ionem accipiat, non folum a co,in quo, et à quo babet effe, (zd'ét ab có, ad quod cft, et ratio huius ett, quía. non habet e(fe à fundamento vtcunq. (ed precise pofito termino;quod €: cucnit ia potétijs, nó dimanant ab a&ibus, et tà.   ab eis fpecificantur extrinfece, et actus ét fpecificátur ab obie&is,à quibus no && p accipiunt e(Te,yt habetur 2, dc. Anim. 55,  Dices,ergo re vcra dici nequit rclatio nem fpccificari à termino, quia cü non fit cius caufa, nó vidctur,in quo gencre cau [zz poffit hzc fpecificatio fieri. Ref». in rigore loquendo in nullo gencre caufe ab. co fpecificari, fed rantum tanquam à có ditione, et à quodam addito ad cius c(fe, et intellc&ioné neceffarió coexa&to, qiré fpecificandi modü folent Auctores redu Cere ad genus cau&e formalis extcinfecz, in quo ctiam gencre diccre folent potere tias (pecificari pera&tus, et actus per obicéta, atque ita. inquiunt fpecificatio nem relationis fumi à fondamento initia tiac,& radica]itcr,quia ct radix& caufa rclationis;à termino vcró completiué, et formaliter, quatenus eft id, in quo vlti« moóGflit relatio «. .. 1 $1. Sccüdo obijc.€ contra, qp nequeat.fpecificaciàtundaumento,nama elatio fi». militudinis ;otcr duas albedines, et rela; Uo (imilitüdinis ioter duas mgredinesy, non diltinguuatur [pecie,& camen fons, dimenta Ípccie dilunguüntür. Reip. alie, qui pcgando afiumptum cuv Lo.dc Mag. Qt, quia 1cut albedo cft alterius fpeciei à.nigredinc, tic et rclanoncs vnius albe din;s,& vnius nigredimis ad aliam fpecie, abinuicem diftinguuntur . Scd fi iflicou Gzg  c«eduüm 3w39 OBif. VUE Derim Nie. XÉcdunt vnitatem vnius zloedins 5 abt ni £rediniscumalia e(fe eiufdem :ratibais (tobique, et cx fola diucrtitateeatita tam albedinis,'& migrediàispratendant  Faluare diucrfitatem fpecrfi cailará cela"tioni parii coníequenter loquuntur ; nec "árgaaiento (atisfaciür, qtia ad drftinguéids (pecificé relatioges non atrenduncur fundaméta remota; et funr albedo; et ni$redo,(cd prox ma; (icut funt vnitates,vt "upta di&tam cft. Idciteó alij dicunt euá ondaméta proxima fpocic difzingui, niinirdnié vritaresipfas, ac proinde rela"ciones "proxime" im ipfis tandatas efle » quoquc fpecie differentes, et quidem cü n:ta$ (equatur naturam ; velut eius pro pa páffio, ad diuetfitatern naturac veofimileeft ctlam vnitatos ipfas vatiari; S Lice folutio abfgidubio melioreft:pre &cdenti, fi encre velimus froiilitudines "ocquevariari (pecie ad varistioncm Ratucarum y in quibüsreperiuntar «-! ;a2$2 Cotterüm non dc[üat, qui fentit fimilitadiné duarür-albédiat ctio €lu(dem fpeciei cuin fittilitudiae duatümiz gredirium,quia lcécoature ; qua fantexe trema illarum relationü, fincalcerius.cad tionis;modus ram vnitatis ; qui cft ratio próxifia fundandiillas, etl vcrobkqz eiuf. dcin rónis, eo modó, quo dicimus proboruouem duplam inter duo, et quátuot repertam ése € uldem rónisicümics, qua réperitur interquan uc et detcm eap mümeri, qui illas (dndadc, f pecie aser fe diffctant; fic CC inrcliGon bus cauoms diccre folemus gencteiatém ir (abltanti& fáhdatàm cflc c uldem fpeciei cü ez y uae furdatur in quantitate, quie nimirü idcarcft modus pced candi viciaf qu. sica Tgitüédicüt in propofitó, q omncs patec Ritatcs (unt eiu(dé ronis iter. fe ; omnes ilem fmilicidincs,& onines diffunilitudiücs, Qn. reperiantur in his; et illis naQiris prorius accidentale eft per ferónihus carum ; et hunc dicendi modü Blanc. (ajcacit. indicat próbsbiliorem. Quà Ki d.cas eoagis dittingui duas relationes . fimilicadints furidaras in aloedimbus, d duas, quarum vna m albedinibus, aliaiate nigredines tündecur, fcd priores iue mtto di ftinguüuir, ergo poftcriores dcUti (pecie tiitiazui. Ad hoc fepiusdie Sou de "uni ef ia:ndiiti cra&rando defendi Ánitentionbusuiaiorem illamdiftihótioz acte M MEME leat; et hec re(pontio;aut éft probibiliór prscedéti ; aut certéaiiagis niece(faria ad fedandaim grauem illatri diffi caltavem-fü erius motam qi 4 ác zin fine dé ptoce(z ui relitionum imn infinitum fundando vri füperaliam, vt ibrínnuimus ; neccaniins ficiari dcbétvilüs Scótifta,quiaedm'exs preflis verbis docuit Do&toc: 4. Met. q. 12. infnl.ad t? vbi aic (aper duo Befiera« lidima fandári iege oh tei 'tcici ; quia non eft nécelfecántáh effe diftinGionedii relitionibut quarita. eftin fundamentis ;'pre(ertim rémotisg idein teact Didác, digit 4. 1 p.q. 1. 77 2 -OQig RSOIADOAY:SaT C 1 T. v5ivfy . DÀ RTI C V.L 4 S IL 1354 Declarantur tres modi: Relatiuovur ae orci. Met. affignatio 2. 155 "q Rcs modos Rclativoram affi5127 A. gnaait Arift (; Mene rs. doces qé£dà relatiaa dici sch vnitatem, vel naz merü,fcu multitüdiné; vt (imitead limi Icsae uale 2d quate, dupl ad dimidiünd;" üiedádicifécandà aGinam potehtiaar y et pa(Ti&3m, ac criam potétiardi actiost nés; vr éaletictitàm ad talefü&tibile ca   Icfacicns ad éalcfa Gam et 'ofao aótiad  ad pa fliuum; quxdá randéjve «ic e 3d tenfüratm, et (cibile ad:(eicorians, 8C fe&tibiiead fenfum: Itad; ex triplici (àh«damepto, vt pali m traduác [rcérpietes y c3 difüinxit gencra telitiónuin, quaram priiday éft earum, quae in vititate, vel: pháralitate, Ica.oümero fundantur; vc zqiale, mic, et idc, quz fuper exicemoc Uim eoaeuientiam fandanur g daprü; && dimidium,-qua fundanrut füpec dilcondéniéatám « Altérum eft eacamy quz in' aGionc,vel paflione,ftu potenaa actua y et pa(Trtas vC pateraitas ; d flliatio, et in vniuersi relatio caufg, et effectus. Tertiàm denique illacámiet, qux fandancar' laper'ment(urámy& men(arabile,vt (creadà; et fcibile; et addic Ant. cclaüoses hírius ieráj generis non eife iius quia  f&ienga realiter rtfeccur ad-(eibriéy noa tamen é cosirascelationes oro prit ? fecundi 2cneris docet elemalas ; curas » diiiliónisepios: meuinic Doctor's fcd: UT et pres k  "us | sKelanonumi Quef De primomdo elati. ide. 11. 692 sputfertim 5; Mqt.qea 2) 1,d.3 4.$4X d. acque ita per naincrum,& multicud nem 732.42: $ Rc pod. ad 1,Q04 quol.13.V. explicatur primu modus Relatiuorim. o) hos cing gemets endi cft; q cá aic Arift. Hecate EOM multitudine, féu hünfero, ibi vn táteri,& nügienun nó "fumi pra dicamétaliter, pro enitatg nimi;fum quagutauscór nue, et numéro orro,£X diu'fiobe cóunui, qnia tuac relátiones Hiis generis, ncn nih inprzdicamento, quanutaus effept,fed (umuntur tranfcen. Man, quami f uo modo in vnoquo. que genere reperiri poísür, vt docet Sco. 13:d.19.qet i 1n2.d3:q«1. B. et D. Tho. -4y.7dc potentiaart. 9. qü€ (cquuncur Có. : pu e alij; et quauis exé: plaab Arift, allata vnitátemyac multirà: diacm innudnt quantiatiu& ; fatistamén /conüateios mentem füitie fondamentü huius genecis Md qune itc ndere, inquanturti mjuàni i (ER quodin sitas » chultirudoy im oftca lubdit, eadein cffe, quorum fubftant cit vna, fianlia, quorumqualitas cvna, zz qualia, quorum quantitas yn; quo :aürem fcn(u intelligi. debeant Sceuis s S.T h.cum 5. Mct; docencrclaiiones pri«tni triodi-fündart fuper rem de: geaerc :quarititausy benc ex plicat Zerb. 5. Met. 'g. 18: $.Propier tertii 7 7021 0v /7-Raríus ett ob(eraandü,quod c& inquit  Arift, relationes huius primrgeneris furi"datiid. vnitare, vel maluitu dine fic fumopta » per vnirarcm nop axceligit aliquid,Syreipfa vnum lit in extremis celaus, natura... hoounis, et Leonis, aut Peui, et IPauli non dicitur vna in ambobus, quafi fit vnasceadé enitas, rauonoe cnius inster illa extrema refuliec relacio idengtatis generic vcl fpccificas fed inicliigit "tonucninaam in alquo przdicato com muni vttifq; quod proinde dicitur vnam, n6 per incxiltencia, (ed per folam mdiffer&uam, in quo fenfu dumtaxat duoin"diuidua eiufdem fpeciei dicuntur vnius, '& eiufdem naturar,yt diximus difp.g. . r. att, 1. iX e» profcilo dicemus in Mct.quà vn.catem Doét.in 2. d. 3. q.1. vocat for: Anak, et c(fentialom, vt cain à n axerica . Condittr;guat, qua dica (olet materialis y ; intelliget plucalitatem entitatd alicruis, -& altceias rationis  et difconucnientiaua extremorum: in przdicato cootmuni «(5$. Cücrgo triphciter extrema poflint cóucnire, X vnà naturá participare trboc feafu .i. n:turá eiufdé ronis, Gc € cotra tzi-pliciter difcóaenice,hiac Arift: tres fpecies -affignauit ex parte vnicatis,S& totidé expar temulc;tudims; ex eo n.suía duo extrema cónenire poffunt in effzntia, et (ablbátia(per ? fübítantia fi quide incclligic ec Arift: effcu-tia,& quidditate, vt oes bic exponüty ori. -tur1détitas, q0afundatur fupcr vnitatem "fubftácialé,(eu effentialé quo teafu oia indi uidua tá fubftantiz; quà accidentis dicitur teiufd&effentiz,Bznaturz ; Ex co quia coz» -uenire poffunt m:quatitate;quatenus quamtitàs vaius nó excedir quantitacéaltcrius, -nieq; exceditur, oritur zqalitasyqus fun»daturin quáritatibus ne qiácenus sbt einf,dé-natarz,& róniseffenialis (fic in. fuadat iidehtytat&) £«d róne ickaalisexcéfioni siqua ius hzcrátzeft iaextéftonosquara eiLitdasex eo:tandé, qp.cóuenire poffunt ín quaAitate oritur frailitudo,qug pariter. funda-turin qualiratibas, nó quia fidt eiufdé n2:urz;ac e(fentiz (fic.n.& ipfa fundantidé:titacé) fed rónc emífdé inteuftoais. E' eGtrà -veró ;quia estrema tripliciter diíconucnire :pofsürt ;participando .f, naturas altgrins16-pis;cetidé fpeciesoppofitz oriütur ex paresekimdniser com diquaduo ot naturas alterius róais dicuntur diuería; :€o5g habentid'uerfas quiltates,ve cafdé, mb tamé in codé gradu; d: fimilia dieimtir, -& tasdé ex co, tpimproportionata funt ini -quátitate;dicütur jnzqualia.V erum camen eft id,q» aducrtit Do&t.in Met loc. cif et 1. d. 1s.q. rlhas.o€s fpecies vagari per tocá gc 'nus entis, fi metaphorice fumantur,nà omfic ensalteri cóparatü eft id& . vel dinerfum ánaliquo prgdicaro;cit equale vcl inzquale quanatate virtürisicit (ime ; vel-difiuile, -quateuus gicüq; ens propri habetdiffue1à,quz ab Ariit s. Met. appellater qualitas. Sedobijcies,Vnitas,qua c N relationis debet effz viricas plüriti, 03 vnttas vniufcuiufgs vt fic; aon dat tclationem ad alind, fed omois vnitas plurinavre diftin&orü eft ynitas róuis ; quia in creatis nulla vna;ac eadem entítas realis reperitur in duobus re diftinétis, ergo nulla relatio esc parte vuitatis eft realis. dicem mulotado,& numerus pluralitate coftituitur, ac diuifio . ne, quz in negatione foimalitér confit zt, vndc ingq.alitas v.g. in hoe PU t.ibJeo ' Difp. VIII: De "Preditam. vifjéeluis. s 7. datur, quód hzc quantitas Jan 9 habet,quod habet alia, crgo nulla: parte mulcitudinis elt realis, quia meatum reale, et pofitiuumnon habet. . 156 Reíp.coccffa maiori,neg.min.cuius probatio ees tantü de pte: formali per incxiftentià,nam quacung; ralisan crea tura nequit effe realis at nó probat de vnitate formali, per indifferérià: hcan.eft vnita5 realis, vcfusé oftendit Doct. cit. 2. d. s. q t& hzc cft,quz ponitur fundamentü harum rclationü primi g eneris. Ad aliud,licét multitwdo aliquo modo negatione inuoluat,fupponit tamé reales, et pofitiuas entitates quarít vna «ft diueríz ronis ab alia,at que ità relatio diuerfitatis v.g. fundatur in homine, et leone, nó róneillius negationis przcise fed rone propriz effentiz vaiuícuiufq;quatenus feeüdá vnitates formales süt plures effentialiter;redlatio po ceto dimi lij ad dupli fundatur in dimidio,nó róne defectus magnitudinis extremi oppofiti, fed in (ua propria entitate, quatenus hec tà at maior. n ob idtamé    | 065 relationes primü modum pettinkces effc reales ficut .n. Vnum multiplex efl vnü numero,fpecie,genere,& proótione;ita idétitas fundata fuper hoc, et illud ynü ad hunc primi modá fpeétabit,ét identitas nnmeralis, » apud o€s cft relatio rónis, quia eft ciu(dé ad feipfum, immo Arift. fub hocgenere exprefse recéfet proportiones oés inter numerosab Aritbmeti2 excogitatas,quz kdo reales jd unt i nequeat fubiectum per pride nidi ved numerus non cít re vera vni per fe ens,g; de tranfcendentali cecedunt omnes, in quo tamé proportiones fieri poflunt non fecus;ac in przdicam. Soléthic Au&ores dlfputare, an rclatio. Qesrcales huius primi generis fundentur in : nitate Ípecificafoli., an étin generica, et Ax licét nonulli id neget, feré tamé .oésa t ct Ant. And. y. Mej.q. 14. ad 5. aeg fundariin his oibus vnitatibus ét anaog3,dümodó fit talis,que dicat vnü concc9. obic&intt intrifiece eóuenienté vtriqg; analogatorü,quia nó minus sitfimilesá par terei, Petrus, et leo invóne animalis, quà Pe trus, et Paulus in róne fpecifica hominis fer udta proportionc,& ide arg ficri poteft de vnitate,ícu cóueniétia analoga. Nec refert, pA differétia fpecie, etfi one €óueniát;di. ir fimpliciter diffimilia, vt cóftat de albedinerefpe&u nigredinis.Ná lieet verá fic wiuerfitace (pecificà vocari abfolute diuerfit x6 adhuc 1f jdentitas genericain fuo or airelatio ex vni dine dicitur tripliciter calis Imbtipfarie nitas numeralis pót effe fundamentü refationü rcalium hutus generis fenfu fuperius " explicato q. 7. vt fiéadem numero albedo pogeeturin duobus fubiectis?, dicerentur liter fimilia., quod bene notauit Bonet. in hoc przdicamento. 1. Exponitwr fecuidns Relatiuori modus: 157 C Relationos fecüdi generis eft diifidium nó leue de earü fundàmento proximo,feu róne fundádi, an fit a&io,& pa a&tiua,& paffiu1, proxima, et formalis, vel potius demü fub. ftátia ipía,q eft principi radicsle actionis, et paífionis.Thomiftz paífim docét effe tp$4 actione, et palfioné ex D.Th.i.p.q.28.art. 4. K 4.cótra gent.c.24 Bt 3.d.8.q. 1. art. s.ita Caiet.5.p-q. 3 s.art y.Iaucll.: Met.q.: 1.SaChlib.5.Log.q.31.Sotohic,&s.Phyf.q.2.art.2.Cópl.cit.Io.deS.Th.&alij,»probát,nàillud eft proximü fiunt relationis, quo pofito, &fi es no ponantur,relatio ponitur, et quo fublato €t ceteris remanen tibus nó ponitur talis aüt eft a&io refpe&t paternitatis v.g.nà eoipfo, cp verü eft; hominé genuiffe verá, ac neceffariü eft habere relationem paternitatis ad' filium, et quotifque non ponitur a&io ; etiamfi alia ad(int,non confurgitrelatio, ergo NC.   Hác opin.Do& frequéter refellit hac pe fcrtim róae, quia ró fundádi, (eu fandamé TEerUnh HOD NNMEE debet,quádiu maone : la, crgo &c. Act.C.1$o &q Treirca Gin 4d. Me Ls . qoos quol :2,C.& alibi fi rRCP l. cócedendo relationes fecüdi generis poft ine fündaméto proximo manere, dà. odo manear fundamérü remotít, dp cft fibie&t& inhafionis eaiti;ró hhilts eft,quia TÓ "Fundádi in fis relatipnibusTolü eft necéfarain c» et in frio produci" relationis mónürinfaóto ez, et coferuari eius, fed ad ho fatlicit perféuetátia fundaméti remoci, -cui inlra réc, vndein hoc przfertim differüt relationes hniusfecüdi generis à relattoni.bus primi;op illainharét immediate fundaméto proximo,vt y.g.funilitido,pximeinherct albedini, &a  ;didte paricti,:t nó Ata efl dexelationibus huius generis, qjua paterniras proxime ipharet (ubilant'z homiais gencraotis, Rlratio fubftantia &critt, not Juccayfüidamento proximo, quz dne '&rina eft fiij, Didaci Morifani,N atiorüs quaidis Hmc opm.no teneanc quamlibemter Complut. receperunt, quia non minds idonea di ad fuam opiniortem ems : O    COMQERRMG SD QM   EPREPR P )o]po ILU PERIERE 148 Hac (olutio, ficut et dodrina, «ui inniutor,reijcitur à Do&ore loc. cit. pra (crtim veró 4.d. 6. q. 10. quiafundamétum proxim&s& formale,non tantum ett caufa relationis in fieri (ed £t in cffe, cuidéter deducitur ex (uperius dictis de undamento,& termino,rclatio .n.pédet, et Ípecificatur ab extremis, non vtcunq; fcd (ubratione formali (andandi, ac terminandi cófttutis y ficut ergo Petrus, et Paulus non fpecificant relationem finilitudivis, ni(i vt ftant (üb albedine ; quz €&t ratio fundádi illam ; ita Petrus pater, et Paulus filios nequeunt fpecificare relationes paternitatis, et filiationis;nifi vc flant füb rationc formali illas fundandi . Tum quia ficut fecundü fuas entitates abfolutas, et materiales nó funt nata huiufmodi extrema illas fundare rclaciones ita neque cófcruare, quia cofcruatio rtlationis pendet à modo fundandi, Tum quia fal(um cft etiá huiufmodi relationes non inletere immediate fondamento proxifno ficut relationes prifni generis, nà fi ignis calefacit medio calore, vt potentia a&tiua, qua illi fit ratio agendi  et ratio fundaad: a&ionem, vtique relatio a&tio-niszqué immediate inbaret calori, vt fimiilitudo albedini; et calor ab igne fcparatus diceretur agens, et caleíaciens, ficut albedo feparataà (ubie&o fimilis, et idem dicendum foret de paretnitate re(pectu potétiz gcneratiue, (1 hzc pone retur accidens realiter diftinctum à ' tentia generantis, vt ponunt Thomiflz. Nec rcfert, quod potentia generatiua nó denominatur pater, fcd fubttátia ipfa pattis ; quianó eft nece(Te accidens (emper wenominare fubjcctum proximum, cui inhaeret, nam intelle&io vtiq; proximé ánheret animz no(trz, et tamen denominatio toti conucnit homini, cy ét cerní tur in alijs multis accidentibus. 1 quia Cum relationi in cói vt fic, cíTencialiter CÓpctat pédereà rone fundandi,& fundatnento prox«mo,nedum in fieri, fed éc in elfe, et conícruari,hoc idem omnibus,& fingulis relationum ípeciebus conuenire debet, quia id eis conuenit róne generis, non at róne peculiaris differenuia, atque idcà malé per. hoc (cccrnuntur à jr&diDuefl.X. De fecundo modo Relatinorain. ife1r. 701 &is Auctoribusrcleiones buius (ecunc: gneris à relationibus primi. Tum to: €, quia fi aliquis reperitur effe&tus pédens à (ua caufa, ncdum in ficti, (cd ét in ccnferuari, telis praíertim céferi debet quz libet tclatio ob tenuem eius entitatem « 159 Idcircó Io.de $. Tho.hanc cóem Thomittarü rc(pófioné modcratur& inquit, q: actiones nó dicuntur fundare relatiores, sm «p (uat in ficti, fed sti quod in fi&o cic, hoc aürira declarat, quia licet atio in (e tr&feat,cft incaufa reltnquit determinatione quandá ad cffeétü iá pofità; hue per habreü, (iue per difpofition€, aut ius vcl liquid timile, rónc cuius pót fundare rclattonc ad illü quae fü:t refponfio cutüfdam Tocccllant apud Fandria $.Met.q. r6.art.4.talem aüc relaqui in caa determinationem cx actione pratecita cx coarguit Io.de $. Tho.quia tranfacta octionc,caufa ton amplius ordinatur ad ctfe&à,vc anre illam,quia ance illam ordinatur ad effe&ü, vt potlibilem ab ea produci, at poft illam ordinatur ad 'eum,vt impoffibile amplius ab ea produci, quia caufa ereata non pót reproducere 'eundé numero effe&ü.Ceeterü neq; hzc folutio fatisfacit;quia non apparet,quiná habitos, vel difpotitio relinquator ex a&iobe, m quibus fidari poflit relatio ad cffectü et quod idé numero cffc&tus nequcat à czulà creata reproduci, prouenit ex (olo extriifeco Dei decreto,vt oftendimus diíp.8. Phyf; q. 5. art. 1. et quando et ab aliquo intrinfeco proueniret relicto incaufa ex a&tione prterità,q eam redderet impotétem ad illüreproducendü; ia hoc nó císet tófundandi relatione rea"lem ad illü,ad hoc genus (pectantem.fed potius pofitiué impediret, nc ralem reJationé fuadare poffet. Tüm quia admiíso €t,g ex actione praeterita talis relinquete tut difpoficio, vel hibitusi caufa, inquo fundaretur relatio ad cffectü iam produ Cüscuoc relationes huis geoeris nó time mediate amplius fundarentur in actrone, vt conteadiric T howiitz, (ed'üpet quálitatem, quod neque ipti conceerent . 160 Alia proinaé sécétia eft Scoti Toc. €it.vbi docet nó a&tioné, et j'ai oné [eq potenuag1psá a&iuam,& paffiuam c(sg : Gzg 3 fu so . Difp VII. De Pradicam.-Refjelliuit.".  for dáméta proxima huiu(modi rclatio18i, explicat aüté id non debere inielligi de«oí pcétu, quem de fe dicit potétia, [cd dc abíoluto, quodà refpe&tu denominatur neq; de potentia nuda, fed vt jam ad actü redacta pera&ioné, itaut s&tio  et paftio fint (olam conditiones, fiué difpofitioncs ncceflarió ptarequitita, fundamentum vcro potentia ad adtü reducta, quz e(t cómunis Scotiftarum Ant. And. «. Met. q. 14. Bonet. in hocprzdicam. Zetb. q. 18. .. Proptor tertium, Fabri ibid. difj»& $. et fequuntur hic Recentiores mult Ruuius, Didac.Mori(, Smigl.& alij, ac c&à nonnulli Thomiftz Socin. $« Mct.q:2 «ad 2. Fland.cir. Araux.ibid., fatt.9.Et quidem magnum habet funamentü in Arift, ibidem, dum ait a(7j|o wa verb, C pa[fia fecundi chinann c affinam potétiam, Cr potentiari atiioues, quibus verbis vtram4; pertincrc ad fundamentum docuit, potétiam quidem, vt ie fundamentum,aGtioncm veró, et condit:onem neceffariam, et pracuiam difpolitionem, fine qua nequit potentia fundamentum proximum effe, vndé vt ait Dodor 4.d. 13. cit.bené (aluatur didum Arift.ibi, quod relationes (ccandi modi dicuntur fecundum potétiam a&iuam, et paffiuam, vt fecundum fundamé:a, et diuntur fccundum actiones potentiatum, vt fecundü difpofitiones prauias ad illas relationes, et coditiones omninó necc-farias, quiaha relationcs nó confurgunt €x cxiremis ctiam formalibus vtcunque, uia (i Petrus modó pater,& Paulus moo filius ponerentur percreationem etia cum (uis potentijs a&iuis,& paffiuis,non eticnt formaliter ipter fe relati per paternitatem, et filiationem,fcd ncocísarió requizitur, vt ynam producarnr ab alio, et P emis genera, Petti. determinetur ad fundadam relationem paternitatis pci produ&ionem Pauli BE cn. ipfa Re contrá potentia paffiua Pauli, Caerüm contra hanc opinione yigéc Eq y yi | Hurcdifp 1 jMet[e&t.10. et alij eandcm rón6quá Scotus vrgebat conira p Opiniomé guia Fertus viugnte filio A a d posentiam generatiuam, vt v.g. f: caftretur, tufic,n. przciditar feminis officina, vcl (alim à Dco auferci poteft, et tamen adhuc remanet pater,crgo potentia gene «ratiua non cít proximam furidamentum ternitatís,quia hoc ablato concidit tcatio, vt contra Thomiftas argucbamus. Nec valet refpondere cuin Ruuio, Did. Mori. et alijs abfutdum nó cffe relationes huius generis manerc in fuis fübic&is ctià ablato fundamento proximo, et róne fandandi . Nam hzc folutio abunié nupcr reie&a eft. Neque ctiam ipfi Scotiftz süt ab hac difficultate immunes;,có quis Do&or non di(tingaat realiter po.:tentias proximas agendià radicalibus 2. d..16. q. vn. vc faciunt Au&ores relati, Quamuis,v. ita nó dift ingaat illas, (i ac» cipiantur potentiz organicz incompleté, vt (ant partiales anim. perfectiones, tamen (i completé accipiantur, pro conftituto .f, ex determinato organo,& partiali animz perfe&ione, eas realiter. diftinguit, nec vllus oppofitum docet, quia fzpius hominem videmus orbari potcne tijs fic (lamptis; certum eft autem, ci inquit Doctor paternitatem fundari in potentia a&iua, loqui de illa in hoc fecando fen(uynon in primo, quia potétia generatiua in hoc feníu, eft proximum principium, et fundamentum procedendi vnius ab alio,vt de fe con(tat,nam finc organo non eft. potentia. generatiua reducibilis ad atum, atque idcó nec relationem paternitatis fundare poteft,   . by .. Kdcircb Suarez, et Hurt.cit. cum alijs, vt melius prouiderent   rela. tionis,allcrunt eam neq; in a&ionc, ned; i entia proxima fundati y fed inradie cali .iin ip(a fubftantia proxime, et immediaté, quia patec relationem, paternitatis in a&tu habet, non folum poftquam uan(it a&iofed ct:am( potentia gencradi amittatur, Verum neque hec Opi.pla€et ; quia rclationes huius generis (unt iones originis: ycl procellionis vniv usab alo,. proximum principium huius procc lionis cit ró (uadand; tales qescionsialenó: principium non elt ip« fa (ubftantia patris, fcd potenzacius generatiua cópleté lumpta » vt dicebamuse Cont, quia yc l'euus referamuc ad Paulds Quefl.X. Bs fétuido modo Ralatiuruni AI, 7057 vt pater ad filins; non (afficit intelligere fubfantiam vtriufq; precise, fed in fubftantia Petri debet concipi aliquid quafi pertinens ad rationem agendi, vt fübítantiam Pauli refpiciat in ratione effectus, etgo nuda fübflantia nequit cíle ratio fandandi patcraitatem, cüm finc potentia generatiua effe&um nonattingat. : ! 162. Pro tefolutione huius dubi; no» tandum eft inter effe&us aliquos effe, qui à cauía fecunda effentialiter dependent, non (olum in ficri, fed etiam in conferuati,vt con(tat de lumine, fono, &c. alios veró ab ca dependere folum in eo inftiti, quo fiunt; deinceps vero nullo modo, vt domusab adificatore, filius patre, &C. Cum ergo relationes huius fecundi modi fint. telationesoriginis, et proceffionis vniusabalio, effe&tus primi geneJis,X in primo inftanti productionis co-rüm,acetíamdcincepsfundatadc aufamrelationemre alemdependeotizs,&caufa€ contrarelationemoppofitamadip(os;&fifübftantiaponatutimmediatea&iua fine medijs potentijs realiter; vel formaliter ab ip(a diftin&is, vt. probabilius eft (exceptis quibufdám anima potenti)s, vt in lib. de Anim. dicimus) tunc in ipao immediate? erant:fundate it relatio. ncs, fi veró in quibufdam actionibus ac«identalibus,& teanfemttibus agit quoq; media potentia accidentali, vt Sol illumthàndo, ita camen vt et ipfa attingat cffe€tum,tunc vtri]; 12en$ proporttonatam fündabit relationem ad effe&um, quia vtrumque e(t verum agens in (uo ordife; quod fi non attingat effectum vllo do, nifi media potentia accidemali, inipía fola fandabitut relatio.  Effc&us veto fécandi ordinis cantum $n primo :nftanti fundát relationem rea» 'm dependencia: ad caufam, non aüt de1ctps, (cd poftea ex ipfoaétu caufalitais ttanfacto remanet tantum denominaLio qud ho fccit, &illüd fa&um eft, quz vtiq; eft &enom natio fcalis non tatné cclatió realis dependétiz,& calcsctie dlcnommationes patris, et 61i), nempe qp lic generadit,& tlle genius eit c: preise docct Arift. Mets €. 15. inquit o. quod ilc dicitur pater quia fecityllle fllius, quia quid paffam eft ; cui füffragatur commu nisloquendi modus, nam Paulü dicimus cflc filium Petri, np Petro defun&o,non alta ratione, ni(i quia ab ipfo ge« nitus fuit; Et quod parernitas,.& filiatio in creaus nó dicant relationes reales pro batut vrgenter, quia tales vtiq; forent cau falitatis, et dcpendentiz, fed poftquam filius genitus eft,non amplius à patre des pendet in effe, ergo nulla adeft ró deine ceps. fandandi relationes realcsad hunc modum fpe&antes, nam omnes iftz ali« quam importánt dependentiam vnius ab alios Etin hocfen(u admitti poffunt ra» tiones Aurcoli,quibus r.d.30.part. I,arte 2. ptobat relationes producentis,& produ&i ad'fécundum modum fpc&antes v.g. paternitatem, et fibationem non ef. 1635 Dices, adel[e etiam deinceps (ufficientem rationem fundandi relationem, ia-manent extrema, ad quorum poti« tionem neceffarió refültat relatio iatrinfecus aducniens, vt fant paternitas, et filiatio ;. Contrà, non qu&cusque extre ma (ufliciunt ad couftituendam relatios nem intrinfecus aducnienrem (cd dcbent eíle commenfutrara relationi, quz inde infürgere dcbet, at talia extrema noa funt Petrus, et Paulus, qui fuicab eo ge« nitus, fi (ecundum fuas emitates conti reütür, ergo prater illasoportet iotellie giin vno extremo aliquid quafi pertinés ad tóncm agendi, et in alio aliquam rónem dependentia, vc inuicem referantur relatione reali huius gener:s, cüm crgo »era&ta generatione, nihil tale pmancat in extremis, fatendum eít deinceps non inuicem referri eclationc reali haius. ge neris. Conf. quia fi vrget allata obieCio, ctiam deberet dici generationem ipfam mantre;cürmancant extrema.f.gencrans,K genitum, &spía fic relatio n trinfecus adueniens, ficut ergo ipfa non smanct,quia generans, et genirum fecundum fuas, entitatcs rion func etrema.ce jus formalia,(ed raiterialia raniumidem quoq.de paternitate, et filiatione di cft; quód có eel maxirié cft affercndum, quia patcrnita$,& generatio a&tiua, filiati0,& generato paffiua non difcruntyyt Gas 4 €x 204 Difp. VIII. De Predicam. Refpetliuis NE. €x Scoto colligitur 5.d.8. q.vnica. $. 4d quafi ionem, vbi eas codé modo definit, vt de (e conflat in relationibus diuinis Diccs,in diuinis paternitaté, et filia. tionem cfle rcales relationcs, ergo idcm aicendum eísc in creatis, Contra, imó ex hoc nofirum roboratur afscrtam, quia 5 &dco in diuinis id verü cft, quia ibi a&io gcneratiua, et parernus influxus in filium peace manet, crgo quia in creatis foüm talis infiuxasex parte cauíz reperi&ur in primoinítanti, et pariter dependen £a ex parte cffcétus, deinceps vero hec omnia ccísant, remanente nuda cniitate «auíz,& effectus, alserendum cft paternitatem, et filiationé non dicere rclationes cales, nifi in primo inftanti, et tunc paternitas fundabitur (uper poteatiam.» actiuà, vt flat fub actu E cido ; deinceps vcro Bon diccre, mfi denominationcs cx"rrinfecasex eo defumptas, quód ille ge». nuit, et iftegenituseft. Ncq;ab hac fcntentia alienoseft Door, nam in 5, d, 8. «it.(üb D. proponens hoc dubium, an filiatio dicat tclationem realem, tres adhibetrefpontiones,& quamuis tertize, quar «ómunis eft, videatur adherere, primam 2amen, quz cíl,quod filiatio lit fola realis denominatio cx a&u generationis, yracerito, non improbat, (icut (ecundá, m dicit else ab(urdam, figni euidens lam ceníere ptobabilem, tcttiz tíimagis adla (it neà cóirecedore vidctetar, « ilafuppolita locutuscft de patetnita1c, quarcns de illias fondamento locis omnibus füpraciatis ; Et hanc noftram opinionem de relationibus fecüdi modi, et cx cifdem motiuis fecutus eft pofleà Woncius difj. 15. Log. n. 64. et fcq. licet «am bi proferat, tanquam ;& proprio Marte inuemam. 164 Pecrüncnr autem ad, hunc (ceundum modum relatiuorum, nedum rclawoncs ininfecus aduenientes; fuper po1entiam fundata, (cd ciam extrinfccus «ducnienies pra([ertim dc geacre actioi5 et paflionis, vx Scot. notauit in 4. d. 1 3-Cit.intertia cxplicatione, quam adhiAet ad tex.20. 5. Met. Arill. .n.ibi in hoe 1€ct ndo modo, ncdum rccenfuit relacio525 caulg d «c ctum,  producenus ad productum, fed etiam agentis ad paf, fom, et a&iui ad paffinum, vt calefacitis ad calefadum; immo dicere poísa"mus omnesin vniuer(üm relationes, extrinfccus aduenientes fex vltima przdicamenra conftituentes ad hunc modam reduci, quatenus in aliquo fenfu omnes fundantur fuper potentiam actiuam, et paílhiuam "d Vbi paífiuum fupdatar in potenua padfiua, quam habet corpus co. tentum ad locari, et Vbi a&inum in potentia aCiua, quam babet corpus conti« nens ad locare, et ede sp. Spe&ant ctiam ad bunc modum, m prafatae relationes predicamentales, fed ctiam tran(cendentales, quz fandantur (uper potentiam actiuam, et paífiuam, vt rclatio iui ad producibile, a&iui ad affiuum, nam,hic quoque enumcrat reLinen calcía&iui ad calefa&tibile, », iones enim modi. fi (amantur, vt dicunt naturalem aptitudinem vw. g. iguisad producendum calorem, aut caIeiicietdi aquam, fant tcanícendentales, licet (àfamantur, vt (unt ipfzmer rclationes przdicamentales in c(se poffibili, et obicétiuo, adhucin tali ítatu predicam. dici debeant, quia eiufdem natura cft homo actu.exiftens,& homo polTibilis, vndé (actum eft ; vc quadam rclationes huius generis dicantur fundar; ip potentia abítrahendo ab actione, quales fant illa omncs, qua rcfpiciunt iy vt poffibilem, alie veró: fundantur im potentia, vt eft (ubactu fecundo, quales. funt illz, qua refpiciunt effe&um in ficri, nam harum omnium aculit Ariftor. excmpla in textu. Immo neque omnes: relationes, quas fub hoc modo recenfet,. funt reales;nam quafdam enumerat, qua fundantur in a&tione futura, vt quod facturum eft ad id, quod faciendum. cft, conftat autem tales relationes non císc: realesquia non habent extrema actu exi» fteniia, nequit aucem rclado habere. maius císe 1n. fuis extremis ; enumerat etiam rclatiua quadam, quz dicuntug priuat:onem potentig vt impoflibile, et &milai de quibus omnino «onítat non eísc rclauua realia « | Quas. X. De tertio modo Relatiuoremadr..   205 vlanatut tertius modus lati ad (cientiam,& fen(übile ad (enfum; tan£l ipf à cow quam men(urabile ad menfuram, at rese 365 Irca relationes tertij generis   Ctra fe habct;g» fcibile eft menfura fcie| .., eft cóisopinio,vt dicebamus   Ug, et fcnibilc fenfus, et Arift. codem ab initio act.diftiugui à relationibus primodo refetri dixit meníusabile ad menmi,& (ecundi modi penes fandamétum, furam, fcibile ad (cientiam, et fen(ibile quia nimicumift fundantur fupermenad fen(um;Nonergo tertium genus cone | Ádurá;& menfürabilc,non ille jidq. aperté flituit Arift. in rone menfürz nec pefiés docuit Scotus s. Met.q.15.dá ait in corp. . talc fundamentàà duobus primis diftinafit. hunc modürelatiuorum diftingui xit,(cd roné eius conftituit in €oyg» in cmeris, non per mutum dependen tá dicantur ad aliquid relatiua huius ge» giam, vel non rnutuam y fed per fundaneris,inquantum alia dicuntur ad ipfa, et damenta alia, € «lia:, atquc 1tà deícn«   diftinxit à duobus primis,quia inillis cft dant Ant, Aud. Faber, et enixe Zerb. f. relatio realis mutua in vtto]. eXtremo » Met.loc.cit. Bargius 1.d.30. et alijSco  in Boc veró relatio nó cft mutua,quia nó tiftz, et paffim Thomistz omnes, eft rcalisnifi cx parte vnius extremi, vn« Vecum hec opinio,eftà plaufibilis,nó dé ad hoc genus fpc&tant relationes nom eft ad menté Arift.neq.Scoti in lib.(ent,   mucug,vt fic, denominstioncs in termi nec infe verajnonad mentem Arift.quia   mis earum reíukátes ex tali terminatione. ipíc 5. Met.tex. 10.nunqué dixithasrela  166 Necopinio illa eft ad menté Sce tiones fundari ia róne menfurz, autdici  si,pam eftó in Met.loc.cit.cómunioregs sm rónem men(urz, dere dixerit relationes tertij generis di ationibus primi modi aitdicifecundum   flingaià ceteris per ja& alia fundamé | vnaq,S& muka,& relarionesíecundimo   sa,nonautem emiam mutuà, di dici sr potétiá a&tiua,vel paffiuá; ed et à i i folá dixit quz dá rclatiua dici,vt men(ü iorébabet auctoritatem, et magis cx (cn« rabile ad menfará,& fcibilead (cientiá, tentia loquitur, diferte docet hac relati& (cnüibile ad (cn(am, vbi potius hzc ua pracisé diftingui à relatiuisprimi, Sc emnia pofuit velut diftinGta exempla»$;   fecundi genctis,q» illa funt matua,nó ve| non rt oftenderct (cibile, et (en(ibWecó   ro ifla, itain 1.d.3. q. f. füb B.& d.39» tineri fab menfuraJ& menfurabili vtac  $. Re ndcotgitar ad primam;& $. td : eucaté notauit Suarez di(47Cit (có. arg. ecund. quaft. et infrà d. 35 idem 133. Nec. fatisfacit refponio Sanch.hic   repetit, et rurfüsquol. 13. (ub V. alibi q. jo-ad r.prin.dum ait Arift.inillispri  frequenter ncc alium di(cretionis mod mis ve: bisaliasvt menfurabile,ad men  imcr illa vnquam memora» Refp. Barfram explicatfe communem ronemha  fius loc.cit. diftin&ionem horum modo rü rclationum, et fccide propoiiionem   rum dupliciter inquici poffe, vno modo c esit erm dicetet,omaismeníü  e&e&iueS& exirinfecé) fic diftinguun« $a, et menfurabile eft relatiaum tertij tur yer fandamen'a, aliomodo intripfeneris,& cum(obiuagit C" feibilead jcié   €8; formaliter, et fic vtiq. diftinguüe tiam,C7 fenfibile ad fen(ums refoluitil   tur pec mutuo, vcl nom mutuo referri € Jam propofitioné vniueríalem pcr copü   quia fd competit relationibus róne diuer  fatiuas, et oftendit pet [pecies » quodim  fiatis fundamcntorum » namre ionet genere dixerat, vt fi dixiflet ) omnts ho tert'j generis rationc fui fundamenti no moeltanimal, et Pecriselt animal, et   petunt intermino rclationem realem ops Paulus eft an mal, Haec (olucio manifc pofitá) benc tamen relaciones primh fté tcXtum extoruenquia in primis vec cundi, idco prisa differentia huius mos bisdixitalia dicrv caem(arabilead men.   dià primis duobus petenda e à funda furam, (i ergo hac poíteriora adhibui   mentis.Sed h$: re[pontio facile rci]citurs fet in exemplüprioru,vcconte nditSan   Quia mox oitendemus hanc non mura | €ius colligere debuifigt cibi [c babere dc ndemiam relauuorum tert) » e risillis conuenire,non ratione fui funda menti, gp ita poftalet, (ed potius ex dif rmi afhignatione,extremorü, quorum vnum a(fignatur in a&u; et aliud in. po tentia, vnde hoc inducit inter relatiaa bar ius generis, et aliorü duorum potius dif. fcrentiam accidentalem. ex. tal; diffor mitate dc(umptam quam cffentialem à fundamenuspetitamz ;. 5. fa | 167 Vtigitur id magis patear,& qua» lis it diftinctio huius temi; modii dao bus primis;an.f fit effentiali potius accidentalis tantum, inaeftizandum cft, vnde procedat,g relationes huius gene risnon fant mutüz,aliorü vero sU d ponimus autc ex dictis q:6. art. 3. ec 1. illa dici gram n qua nih cem rcciproc "per relationes oppolitas vriq. realiter iulatcein, lla vcro non mutua, quorum vnum realirer fundat relationem;aliud veró tantum tcr minat,vndé nontam eft rclatiuum,quam abíolotum.Thomiüz paílim hanc ratio uem afferunt, quia vt extrema inaicé re ferantur rclationerealrin fingulisexifté tCodebcnt effe ciufdem ordinis, fic.n.in nuit D. Th. p.p.q. 1 3.att.7.& q.7.de pot. Att TO. et 2«contra gent;c.1 2. [m autem conditio deficit in men(ura ; et menlura 10,2 pertinent ad huac tcctió modu, quia &0n lunt eiufdem'ordinis, vnde (cié tia ícfertur ad fcibile, quia non cfl cxtrà ordinem fcibilis, (ad(cibile, quia eft ex ztá ordinem fcictias mon rcfcrtur ad (cié ti. Sed hec ratio patfim rcjcicur ab al; jo et prasertim à Durand. 1.4. 30.q. 5.0.  olbidemq. 1; art. 3.. et ctiam ab ip fo Scot.ibid.$. Contra primum, et qui« dem vía. adhue non ottenderimit 1ho mifta, que, ant quara eíle debeat hac communitas ordiis, nam vel miciligunt elTc debere eiuídem ordinis i inuicem fubordinazi, et mutuo dependere, vt exs rae Io.de S. Th. cit. et quia nontafe. d abent estrema tecti yinodis 1dcb &e, Et hoc non fatisfacityqu:a vt at Doc.citeft aperia petiuo principi), id.p.eitycp quar fimus,quaré hzc cxaema nonc quse 1uó fübotdinaia, Vel intcHigunt eiusor dinis 4. pra dicanieni, et hoc non, quia Mübilantia ;& accidens tont boc modo di Difp. VIL. De "Pradicam. refpelu: uerfi ordinis et adhuc inter fe mtttüó rez ferantur, vel intelligunt effe debere cinfdcmotdinis.i,generisnaturalis)VtaitFland.cit.art,6.quomodonaturaliadicuntureffealterinsordinisàbartificiali.bus,&(üpernaturalibas;&neq.hoc"quiainteractusfupernaturales,&poten«tidse(trelatiorealiscffe&usy&caue;vel debent effe ciu(dem ordiois i, cambo. finita, et limitata, vt Hzru. 1. di32.q.r. qua róne dieit Dcü ad creaturam nonrce terti; et hoc in propofito non conuincit;, quia multa extrema relation huius ter uj modi funt ambo limitatay& tame mu tuó.nor referuntur ; vel debent effe eiuf ordinis .i. ein(dem rationis quó ádMr accen itaut  ea fit fohim re'atio réalis vtrinq. io quibus eft eadcriy. caufa refcrrendi vnum ad aliud et cadem. ratio fundandi telationes,quo modo dao albà dicant effc eiu(dem otdinis »quia : fundamentum relationis mutuz eft eiu( dem fpeciei, et realitatis, vt vidctar explicare Caiet.p.p.q.13.art.7. et neq. hoc facisfacit;quia tunc fola relationes zQU. paramtiz cierit mutuz. Tádé vrger Bat; ità bené (cibile inquintü efficiens (eientiam cft excrà ordinem (cientix,; (icu ine quantum men(uransvel terimans, ergo fi nom obtlantc di heu: ( quomodocunq. explicetur) vt efliciensfunda: ad iplamtelationem realem de fe-. cundo inodo; (ic etiam vt meníurans, et terminans, vcl (i talisdinec(ütas ordinis hicimpedit, etiam et ibi . ! /168 Ex alioigitur capite hec ró dcr menda eít.£.ex ditlormiextremeram a((ignat:one,vt (upra innucbamus, et igné ' q-1 2. Met. infine,vbi proindé ait, quod fi in hoc tertio modo extema a(ligaarciur vniformiter.f. vel ambo in a&u, vel ambo in potentia, e(lct im cis mu:ua dependentia, ucut in alijs mo« /5310 quibus vaitormicer alfignantur, que cft communis ina Expoficorik Atiit. in hocpradic.Simpl. Boct.Amone Vorph.BuclCaiec. Tol. et aliorum, quod ampliusdeclarás Ant. And. . Met. . 16, adi. notat [cibile,&c ícicatiam(quod pae 1i modo de alijs reJatiuis huius generis dia debct ) poji dupliciter accipi, vale Quafl. X. De tertio mo do Relatiuóresm .Ayt.11.. 707 formiter.(. vt ambo (intin a&u, vcl am ibo io potentia ; aut difformiter i. vnum ijna&u, altcrü in potentia; primo mà liabét njutuá ance potita fe ponür, et perempta fe perimunt, et fic fcibilc cft ad aliud effentialiter .f. ad. fcientiam in potentia,ncc accidit fcibili,quàd fciatur in potentia, nam fcibile non cft (cibile, nifi quia cius potcft e(Te (cientia, quta fi effet (cibile, et ciusnon e(fet fcientia in ;potentia, eflet fcibile,& non (cibile, timilc eft de fcientia in a&u, et fcibili ia à&u 5 at fecando modo non habent inntuam dependentiam, fcibile «n. non dcndet à fcientia in a&usquia poteft ctlc cibile ia potentía ; cuiusnon (it (cientía 4n actu, et fen(bile ia potentia,cuius non fit (cn(us in a&u, vnde hoc modo nosüt fimul natura nec pofita fe ponunr,ac per einpta fe perimunt, «t docuit Ariflot.in hoc przdicam. iuxta ergo hanc fenfum ; quem docuit. in Logica debet explicari in Met.q; nempc affignande rcelauiua vni formiter,habét mutuam dependenvá, et ad primü,vel (ccund modu pertineat; affignando autem di fformiter mutuá dependentiam non habe2u; realem; et idcó adicrtium modü fpc &ent, cuius rei manifeltum inditium.eft, dq alligaando Ariit.relatjua primi, et fecundi modi,fempcr ca vniformiter a(lignat ; ambo, in a&u, vel ambo iu potentias qp prz fertiua dignoícitur in (ecundoyvbi refert calcfa&iuum ad calcfactibile, fectiuum ad [ccabile,dcinde calcfaciens ad calcfa&tam, fecás ad id, quod fecatur, et rux(us quod fccityad id qnod fa&um eft, et id, quod facturam ceít,ad idjquod faciendum cít 2 fic.n. panas eme E ARP ENSE re ícferunt dependentiam realem, vel s ceppiem in aliquibus 5 at aíIigaando iter, non habent mutuam depen. ope KE eíIc (cibile üne fciétia in u y calcfactibile fine calefadtione in Stu,m€ line menfura in acu, et fic in alijs, quare ip(amet relatiua primi, iX (ecundi modi boc modo affigaata, n€ pe difformiter, (pe&anc ad tertium modü,g .n. a(ligoatur ia acta ; vere, X cea, liter rcfeciurad id, quod aifignatur in po tenia vt fcienua ad Iibile, uon € cou; quia [cientia dependet à (cibili, non fcibile à fcientia in a&tu;atque ita a(lgpando hunc tertium modum Atift. in Mct. nil aliud docetc voluit, quam illud idem, quo dixcrat in Logica, relaziua nempe diformiter a(Tignata non mutuo refegri cuias rci inditiua) e(t quód vtrobiq, D dem vtitur exFlnplisfcientiz X cii fcnfus, et fcníibilis, nec rcacra intendit conftitiece hunc modum à duobus primis c(fentialiter dfünctum . zi 169. D'ces,é Q extcema rcladonit tec tij zencr'satlignentac vnifociiter, non ob hacamb»refectitur cealiter, erao nó cx diiform tate afigoationis corum nà[citur haruai relatioatin. non muruicas, fcd ex natura fuadamenti huius teicij mo di e(Tentialiterab alijscondg'in&i, Prabatur aümptum, nimaffipnac (cicntiain actu, et (cibili ia adu, fcientia vtique fundat eelarioné realcm ad obic&tüt, adhuc tamea inobie&o nulla infürait rcatio; quicenas c(t terminus eius, (ed foJaextuníeci denominatio (cii, X intellecti . Refp. neg. confeq..naty edam ia primo, et fccüdo modo dantur quzdam relationesnon mutuz, vt fclationcs diuctfitatis, ac ctiam cau(ar, et cff us in ter Deu, et cceatucam, hoctamen non praciudicat mutuitati, «uz iliis debetur €x ratione generica fui fundamenci,ctenim non muru;ias iatecdum-quibofià cà uenit relationibus illotü aj0dorum, von uiden per (e cx róne generica 1pfarum, ed ex rationc fpecifica alicuius peculiaps fundameati;(ic ctiam ip propotito 1e. ationibus rertij modi coggenit non m tuitas in yniuck(am ex ioa pea. a(fignationis extremorüjira quod fi vni« formiter aíligncatur, repecitur in cis aue tuitas, ficuc 1n relationibus aliorum modorü ; q Gi interdum oppofitam cucniat, in quibu(dam relatiuisquz etiim vnifo miter affjgaata non reterug. muta non cit cx ratione gi erica lotum, cx rónc qose i ll damenu,s et ideb.non ett fufficicns in CiU yt con D clícn.ialicer dilbactam. Accedit, gp età; maado Íci&uam in a Ts fcibl iu. actu, 'eioilz no referatur Faliter ad (eie 2o8  Difp.VIII. DePradicam. vepelliuis. tiam [ et relationem ipfi exrrinfecà tame aflignando ambo in potcutia,tunc € (cibile tealiter rctertor ad (centia, et derédct à (cicntiá in potentia, vt ditum cít . 170 T«nendücrgo etl hücteruü mo düm non diflingui cffentialiccr à duobus primis, ficut illa funt inter fe ditlin&ta cx effentiali fundamentotü Qiucrfitate;quia rclatiua aliorum modorum pertinent ad honc terijum,quando vpiformiter nó ;ffignantur,gp conftat cx iplis verbis Arif. qui nó pont aliam cóem ronem relationibus huius generis,nifi quia denominátur ex rclatiome cxiftentein altero, ergo fecundü eius mentem in hoc gencre non itur aliqua noua relatio » qua [it ininfcca (ubiecto denominato y fed (ola extrinícca denominatio fumpta à relationibus aliorjym cum . Et hoc fatis confentaneum ett intentioni Arift. c. illo 15,5. Met,quia vt notat Dot. cit. 4.d.1 jai infra V.non intédebat ibi explicate. folum naturam relationis pradiCam. (cd varios modos, quibus res dcnofnibátur relatiuz (ficut in c. de quali non tatum poait fpecies qualitatis, ed etiam modos)& dittinguit duos generales modos,«nü corum,quz denominantur,quia ifa referuntur, et bec diuidit ex dupli€i fandamento . (.quantitatis,& potétiz, alia veró, non quia ipfa referuntur, (cd oo die oria ea, vnde hic monón addit noui genus relationis, fed folum fpccialé modü denominationis, q conuenit terminis relationum pertinen tium ad alía gencra . Cum igitur fcientia poffit obiectum fuum rcípicere, vcl (ub rationc motiui, vcl terminatiui,vel mengeni, vt notat Do&or 4 d.1.4. 1. fub rint fundat ad illad in ratiene motiui, (pe&tat ad fecandum modum, quia cft rclatio effe&us ad caufam; alia, quam fandat ad illud in ratione terminatiul,& vocat Do&or quol.13.M. relatio nem attringentiat,ac tendentit in obie&tü, fpectat ad tertium modum, quatemus nó &ft mutua obiectum .n. nus termi us nullà fundat cotrclationem ad actá; fi vero cotideretur, vt fundatur inintrinfeca rtione,& conuenientia poten tg ad obicérum, ad primum fpedat ; cclatio tandé ad illad, vt menfüratiuum póc efie duplex, ficut obiectum pót bifartam conttitui menfura (cientiz, potett.n., cíle menfura (cientig quó ad veritate, quatenus notitia intantum vera cft, inquátü exprimit obie&um, (icut cft;quo s&fu de relatione men(íarabilis ad men(uram locutus cft Doctor quol.15.cit. et proprie dic: folet relatio confotmitatis actus ad obic&um, et ticappellatur à Do&. 1. d. vit.ad 1. et 4. d.8.3. 2. V. quatenus actus debet cffe ex preíta fimilitudo obiecti,vt verus fitnó quidem per cóicationé etufdem tormz, licut c(t albi ad album, fed per imitationem, ficut eft idcati ad idea ex Doc.quol.cit.O.& in hoc (en(u qnod libet obic&um cft menfuratinum fui a&us;quia quilibet (ud imitatur obici y ficut ideatum ideam; poteft ct obic&um conflitui menfura in pecfe&ione, quatenus a&tus eo cft perfedtior,quó eft perfe Giorisobiecti, quo (enfa de obie&to mé furatiuo loquitur DoG.cit.4.d. 1.9. 1. et hoc modo non quodlibet obiectum cft fai a&us menfuratiuum, quia meníurare hoc modo fupponit in menfura maiorem petfe&ionem, quàm in rc meníurata, vt notat Liche.quol.cit.$. Sequitur in litte va cuius ratio cítquia men(ura in perfe&ione fit per. excelfam perfe&ionis fupra rem menfüraram, vt att Doctor 2.d. 1.0.2. G.ynde in hoc sefu potett obie&ü eflc motiuum,non tamen menpfuratiuum, vt intelle&io albedinis non poteft per albedinem ia hóc fen(u proprie mení(urari, quía albedo eft accidens imperfcétius ipfa intelle&ione ; Itaq. relatio mcnfurg ad obic&tmmin vtroque (en(u, fi vaifocmireraffi snécur extrema, ad primü modum (jectabit, quia relatiua iliius modi dicuntur f(ccundü cóuenientiam aliqua; vel difconscnientiam, (iut fecundum accc(fum quendarb,vel recetium,mensara. tur autem fcientia ab obic&o vno, vcl altero modo pér acceftum addllid, m conformitate quidemy et Ui militudine primo tnodo; et it perfectione (ecundo modo ; poteft etiam redaci ad fccundum relatis uorum genus, fi ex parte ícient e ipeétes tur ratio menfurz paffiue, ex parce vcró obicéti rado menfura a&bur ; Cum aüc E Doe. » M ecsupmuiu Quat. aec psc fimilitudinem prztam imitationis ait ad tertium modum "fpedtare, non ad primum, ad quem rcijcit tantnm fimilitadinem vniuocationis, "loquiturrigoroséde primo modo.   171 num omnes huius tertij | generis relationes fint tran(cédétales,an aliqueetiam przdicam,& ratio dubitádi eft;quia hz relationes, vel tendüt ad terminum in potentia, vt eft relatio fcientiae "ad fcibile,(enfus ad fenübile,vel tendunt . ad terminum in atu,tine quo earum fun ' damentü exiftere m. d » quales (unt celationes creatore ad Deum quoad cfficientiam;diuerfitatem,&c. Refp. non cf. feomainó cercam, an omnes relationes 'tertij modi fiat fundaméto identificatz, de celatione fiquidem attingentiz quam :habet a&us ad obie&um, DoG&or manet anceps quol. 13. licàt in 3. d. 1 5.q. vn. ad 1, id atfirma(Te videatur,de quo in lib.de ' Anim. liergo o&shuiufmodi relationes i ponantur fundamento identificauz,om"fiéserunt tranfcendencales, nonautem i 'aliquz admittanar realiter diftinciz;alim autem tales dari inertio modo c(t atis probabile, .& foité talis efticlatio dexiri, et Gnidri in animali in ordine ad ' columnam ; quia in onimal: videtar elfe ' realis, quia inipfo funccor, et aliaorgán1, à quibus dextrapars trahit. robar, !& vires, in columna veto nullarefpon det realis correlatio (cd dicitur dextra, vcl tiniftra: fola denominatione fumpta :diduxta pofitionc animalis . ARTIGVLVS Ill: "Inn prefati tres modi. fufficienter affis gnentur y ac velut ein (i 5s x fría genera quarti pradicamenti .   171 47x Vidamafferant' modos rclati'uorü iam declatatos non effe füfficiétcr a(fi gnatosáb Atift.nec minus velutadzquata, et propria genoxa huius predi Ici quia Arift. ibi «. Metnon intendebat traderc,nec adasquatam totins relationis dinifionem,ncc propriam huius prz dicamenti, ita Auerfa q. 19. log. (cct.7. Alij é contra contenidunt banc cifc adzquatam totius relationis. diuifioDe fufficientia trium mid. velatszdre.LL 393 nem, et hac tria genera acceptant vclat adzquata,& proprià huius Bebicammnti, Alij tandem fatentur quidem cfle (otficientem diuifionem oés modos relatiuorum comple&tenté,negàát tamen mem. braillins cóftituere propcias,& adasqua.tà5 fpecics, vel genera laius predicamen ti,quia dinifio illa e(t lonzé marorisa bicus, ita (1gaificat Scotus 4d. r3. cit. q. 1, V. dum in juit, qaod Aritt.in hac díuifione non tantu ponit fpecies relationis, fed etiam modos, Jecundum quos aliqua dicuntar ad aliquidqua fenictia veciór cit, et ad Ari(t.mére magis accomodara. Dicimus itaq. primó tces modosrelati uorü cfTc (uffi cientet ali gnatos;ita DoGot cit;& 5. Met.q. 12. vbi ctiam Anr. And. Zerb, Faber, et alij Scoui(tz, ac Thomiftz ; Prob. quiaciló Ari(t. non exprimat in particulari omacs relatiuo' rum modos, (ed folam manifc(t:ores, yc notat ex Scoto Zerbius cit. $. Propter cfeeundum ios tamen ita a(figoauit in: quit Zerb. vt omncs alij facilé reducankoe per qud laiiodqcan,, &analogia;hocautem probari pot recé: ftndo ong i changé, Br rertür facere difficultatem, Sunt autem ii primis relationes cau(z. materialis, (o:. malis, et finalis ad (uos effe&us, qua non . fundantur in vmtate, et menfura, vt pa1 &ct, nec in potentia actiua, cum bzc (it : proptia cflicientis .. Ett ettam difficulcas dc relationibus propinquitatis, et diftan«tig, cocxiftentiz, dexui, et tiniflriintet columnam,. et animal, non. facile cít a(lignare modü;ad quem pertineant, . €x tribus illis .danfuper dubitatur de relatione vnionis,qua cert? ad (ecundum, et terti modii nequit reduci; quia eft mutua, et non fundatur in actionc;neq; eti ad primum, quia aliud c(t conucaientia, et vnitas, quz ibi a(fignatur pro fundamento»aliud vnio,& coniunctio duorü, quz poffunt etíe inter (e omninó ditincta, et genere, et (pecie, vc cóttat de vaio nc accidenus cum (übitantia ; huimanita. ti$ cin Vetbo,, .&c.Aurfus eft dubium dc rclationc arnoris ad amabile, et vriiuer(aliter s pgetitus ad appetibile,que re» latio ccalis «ft ; et non fundatur in vnitàe t5, te "Df tÉ, vcl i&tiode et cogitat, nc:jid rationc mcearfuce, quia-in amore,800 eft veritas, qua nien(ucetür per obicóamamabile: 175 At fi pe e ien i mé pr mi, et fecuadi-mod! jomnes ptefu fclafiogés $4& ducccüliniekodd. 'los reduci pótetunt rxtióne funda monti, et ad terium, quaddo:«muture nà faerint, ratione non murüstat;s, vade fi. poteacía a&iua amplé fümatat pro pocenra 6a1fatiua:, quz inoaini caufa. re pericurad fuum effc &aam,fie omncs celationescaufatumad fecunidüm modum (pc& ibunt, n valipotentiatundabitar propria. cau falitás Et et fundamentü priai modiiainplia(culé famatur,vmitas némpé, &-multitudo (ca rametus pro couen:ctia duórum; auc diconüenienua in aliquo. prz dicato etfenfialiyaut accidentalis propin itas, ditlatttia, cocxiftentia,.& cuná  Büles relationes ad primum modum ati  | ment ; nam ficut zqualitas ddorum pal. n cóucnientia ia quátitatesd io 14 rum.in qualitate, ita propim.utas erit conocniemia duorum mloco, X acce(ías, di (tantia ecit difconuenientiain loco, et ycluu rece(Tos abinui:cem inillo prz dicato, cocxiflenta etit door m có -uenientia in hoc; quod aqibo exiftunc in adem durauone, et fic dealijs ; relatio autem dextri et iimiftri aut real. s nó eft, fed mera denominatio extrinfeca ex. poii ione animal s defümpta, vel (i cft ceals -€1 parte animalis; fondabitur in. virtuie -imotiua illius[ooternite corpus collocare in «tali, vclzah ütiuimordinead columnam, «atque. iia rationc fundamenti ad fecundu modum ípect.bit:ati fi nó mutgitatis, "quia ercx parte columna nom corrcípondet reahscortelatio fpcétabit ad terri. 3Relatio ynionis ad primum. 'atctinct,fi vaitas, quar jbi fundamentum tiaAuucur, vkravnmnatem identiratsexcenda qturad vnitacern.vnionissper q aliqua duo jn vno tci uo affocianuirywe doces Scot«2. «d. 22.4.2, ad 1. vcmaterid, et forma in có ruo » duz quanmuates in voo indmitibbilypotcfteuam reduéi ad (ecubiaü cum ficiclauo earinfccus adueniens de przlicamento habitus, vc dictum cit in Inft, et magsinfra conftabit  et oimnia tcx ulla laii fps 3.50 -eltima-piiedué «ax2nta tedaci! po(fimt ad rfesandumexgenerali esi ioca quodque an actiuum:s et pallium diujditargsc dii cbauettar, freed. qfi ioter aliqua ectremamog sir 509103;« wc aft.de ivitode-Ionnzaieris ad Vermifi» rarone, fios axatuiraus :peétibiead:tétiom amo doamDerelxiónetartié amorisadobiéduofauhwd: éendaett ; vt fupra de rela« "none fzi& ai-ad fcib Je ;:936d faeooiMdretain ictuamoris relatioarsíagenriee ad obieCtam; qui refpectus «I. conuenit; quaceéms actus, vitabs eft j; vectiaisur: ad ptisüm modu, quatenus fundatur in in "trinféca illacGuearcotia, et proportione y 'qüg necetlaris exig rur incec potentiau) » :&bic&um, (cd quitenus ditóon motua iex parte'obie&tif pedkac ut; rcfeTatur ad obié&um; vc vts causá fpe&ticadíccundum ;. fi randem vc meg. furabile ad menlará ; non ijudcm n. ve"ritate, (ed iri perfectio eran : actosamoris cà perfc& ar eft j quà védit imobie&um perfectius; (pedtab;r ad pciTm nmodum. ; quia calis meníurauo in ipetfectione ft: per accefum cei:menfü'ftt ad meniuram in pcrfc&ione, acceffus verà vniuster ad aliam ia aliquo. actributo non ett,n.(i conuenientia aliqua be césm rima ago recetfus toe iquadi(conuemencia ; quarc tic ampliá do fun ta primi:, &fccund;; modi ab Arift. alhignara, facilé omnes telationesad cosreducentur,licétrc vera Arif, folü man feítintes exprefferit y vcanquit Do&or, vt inde alios deprchendercmus 174 ope ai Pi "ordi nera non effe propria, et adaquata hup? ptsdicimcnd Al et 'óbinibos a finr. OR IHatióncs reàli$ pfe fict: Imiibfecus zduenientes ; &: canttitaende fpecies huius;pradicashemrzGonclufio eft Scou Jot. cit. 4. d. i1g.& proD.quoad.omocs partcs., et primó quod non finti bres modi adz-juatà adhuius pradicam, quia rc vcio dtt ibi nominrendit propriam, rigo sofam-huus: prardicamn, coord naiioneqi narcfed expl c are omncs modos relaiuordas, ád quos vnasozq. rclat:o: paf fit aligua modo reduci y noa lolomre&prédieám; (   Quia DefoRbisamWl   zit fiscdéx Ealionis;nón [olam intcínfecos fedt excinfeorns siu ; immo: foiauz prie dicamentalis, fed'éctran(cenz dentalis;vt ipfa Aciftzexempla oitendür. | eóveI maxime: credondam eft jinquit Dost/quia Arift; ia cap. przeced. de dali ecdgar quadam enumerat; qag nod? fuac de dicam: qualizacsquia non i gendic ibi ponetc tancum fpecies quahta! tís, (cd omnes modos yquib;pócal . dici qualesergo veritimile ed codem moo do rocederc ina(fignandistelatiubra dr ; atq; idcó illa tria genecaimonftla ab ip(o a digtatà vclut propria; et dat: quàtà huius pt edicameati &1e04Mi rid -: Quod aureavex illis generibus ilte (o» himiclationesünt feli endz y wo fpecies: Mrd pedicincquararo ancreales; et pratdicam. ac idt infecus aduenientes fequi» tir cx przdi&iss quia hoc geas oaa cón(Licaitur ex célationibusrations) fed: realibus,nequc ex tranfcen denralibus fed: i alibüs; et hissqaideay iaccia: deer cd viia es pear iai ineat ad vItima fcx. przdi| de feddruibé amici tiniu(rmodi relationó, X fpecies atfu.n debere ex omnibus; et fingulis illotum geüeram ob nooaul-: los, qui hoc pratdicam. contesant folum» ex telationib.pridii modi, vt Aüerfa loc. ! cit. aut (olaui ex relation bus fecüdi mo: di,vt alij; Cin&h y et il Kallaatars quta cá» €x primo, qaámex fecunda imodocon1 ftraf potcítcü in vtcóq, paritetadiaucgantur denominationcs relaciua ad hoc : nis, agi etià vx ter uicmiodo poreritcontticürs li taceo emt. módí admuemacücüenomi aátion-s . INO : ettáit opas (ubdiuidere, vt aliqui factüco relationes hunus pradicamenci in relatio-.' nes zduiparácias S di(quipatubog, vteun 7 füppolitiónis, et laperpoutiors, vdluc : dias propriaynaud háiifmodi di? uliiónes £ ju beoe iuenrumtar fh rela tionib. extrinfecus adueniencibus | de hi$  vci diafiohibus breuiter daimustis p. loiticttact/ 146.7. et quis faa patuit in97! menti ', niFaliad occuriit addendum dequibus tamea pldra: videri póilànt apud  D. Dainafc. intua Dialett; c, $0.77 Lari 9 eeiabot dei ag (10139 -4 2" "y. e $: apo xpo mtb -Iv $21 e GIUpidE 215 mnbni5! 15 i1: Declar ntur ejfe Bones; yelaliupruom « ij 7X Vldnideétalitotgny projsrieta (7X Jo ces, ver potias artributsenge metádic Acift;éad aliquid,& nos cüipfo» $ipUlétlara Ct: €. 2:amiitü habete cÓtra! ri Bi GfGipere magis;& anus, dici ad có» ucrtétiuneifetittulmura;&effefiutiiionc,&definitione, circa quas no 'Occurrünt di fficultaves exachinade. i Ptiti5 Citéi primam dubium eft, ag (olui e5sapetat relatiuis fecuaduin dict, : et ttan(cendentalibus, an édamerchatiuis: (ccánddm effe, et pra dicamcatalibus j&' fi hs competit;num competat fundam£.' taliter (olaiya& poriusetdam formaliter; Tata; hic hot. 2; quem fequun üt Caiet. ' Coniplat. Didic. Saar. Ruu.Smigl.Sca s lij, docct conucuire rélatjuis canti fe«' cüdü dici(de hism.exéplifkat Arift. )sim ' eifcabfolutum; cyirspórtatvt fcientia fe ' condum eIfe à [ j contrariatur ignorantiz) (ed fecundum : télatic  » quam i j T A dicic  ad (cibilejnóa diicitur hàbere contrariü .' "hanc propttétatea éc ad -101 m AL j extendunt aliqua relatiaà fecundum effe, qua Acitt. ro, Mecvó.imcef exempla concaacio ' ram,non foluài vit um, et virtatem enu' wizrauity fed eriam axqualitatem, et inar qualitate, fiinilitudinem,& diffimilitue ' dráéim, :jüz fant relations haius przedi' €'heati ; 4áddunt tartien nos formaliter ' (cdtahtüi cónc faddamemd contrarieta' teivhis relatiuis aceidere y v& fimiles et ' diffidiile comttartà dicuatur ; quia fupee  qualitatcs cóntéácias funduncuc,ita Scot, : q:46. priediéaus. feqüuntut Tolet, ' Artic; Manu hic ei. ás D. dew 3$.  «de celdt: Albecnammoa-Sunplic Bo« 1 e Loiinienfi:& tos criam dedunus j v$ 1 cóm nuda t; p.-Intbit; loci cit!   ? /476 'Scd quaavuis ita tb: dacuerimus y 1 tü vt ctità Tyrónibus ofteaderemus vid y' 1 nsc itàtiabioitio ics memet ; b 1$vós dcc reeremasyrav quia comune : 7 n silia opio valdc probabilis eft: »:&' ! Sébto cónfémanea loc«ciGadd»mus ramé  nahc adliuc forcé probabilias eiie coas ólutumi,quodimportat, . arárietacéis proprram competere   AN "dam relatígis fecundum cfse, etiam fortaliter fecandum efse relatiuum, ita videtur cxprefse docuifse Do&. 1«d.5..7. T. et 2.d.15. q.vn. L. vbi diftinguit tres relationum rcalium fecüdi modi fpecies, quadam important dependentiam efsentalem, vtcau(z ad caufatum, alia funt rclationcsoriginis (inetali dependeatia, vt paternitas, et filiatio in diumis; alig tà dem important dependentiam tantum accidentale, vt mou£s,& motum ; fubdit dcinde relationcs tertij generis non repu gnare in codem fübie&o, ficut repugnat al:edo, et nigredo, bené tamen rclationes primi, et tecundi generis, quia idem | nó poteít caufarce,neq; produccre feipsü: vnde tandé concludit relationes aliquas rcpugnare in codem fubicé&to, non rationc ojpolitrionis relatiuz, quia aliqua relationcs oppofita potfunt c(se fimul y vt rclauo actiui,& paffiui, mouentis,& mo ti [cd róne dependentia efsentialis, aut . aliqua alia fpeciali ratione » ergo quibufiain relationibus, (ccundum cfse conuenit contrarictas in Scoti fententia, quam, etiam (ccatusett Ocham 1. p.(ue Log.c. . $2.& nuper Aucría q.19. Log. fec. 8. |. 177 Prob. tum au&toritate Arift. 10; Met. 16.iam allata;ncc fufficit dicere cff: contraria fandamentaliter,quia euaYitas,& inzqualitas in quantitate fandan tur, vbi non datur contratictas ; et diísi« tuiütado, poteit etiam fundari in qua'itatibus non contrarijs,vt albuin vt duo, et vt fex di(similia quidem funt,(ed non có» traria: Tum ctiam rationc, quia ceruum cft inter aliquas relationes efse repugná tiam circa idem fundamentum, vt patec« nitas,& fiiiatio fimilitudo,ac di(sumilitu do refpe&tu cin(dem, et quidem ita ree pugnant adinuicem, vt noneodem modo pugnent cum alia difpatata relatione, fed omnis talis repugnantia con(tittit oppo fitioncm,vt patebit difp.fe.q. 1. quia op volita (unt, quz circa idé fubie&tum ita inierfe pugnant, vt non aqué pagnéc cü tcttio, cü crgo talis oppoficio in itis relatronibus non fit cótradidkoria, nec privatíua, vc patet, ncc relariuas cum nó fiot coelatiua, ergo erit coatraria . Nec (ufticit dicerc haac conuarietarem non oriDifput. VIL Dé Pradicam.vefpeui tiex vi ipfarum relationum fed exvifu torum,quz cum nequeant effe in codem fübiecto, conf. irodot et ipfe te lationes incompoffibiles funt. Nó valet tum quia ad contrarictatem relationum vtdictum eft, non (emper c(t neceffaria contrarietas extremorum; tum quia hoc ad fümmum conuincit contrarietatem non ipfis conucn:re primarió, non tamen conuincit contrarietatem illam in ipfas uoq; relationes formaliter non redunare, . tandem ex ipfa contrariorá dcfinitionc, nam ca funt, quz ab codem fuübiecto (e mutaó expellunt, et ilii viciffim infunt,tales aurem fünt fimilitudo, et diffimilitudo refpe&u eiufdem termini;ncquceunt.n.cfTe (imul in eodem fubie Go,poffuntq. eidem fucce(Tiué inefTe, q»,n.crat alicui (imile, poftea fit diffimile, Upton. po et przcifa contratic. tate formarü ab(olutarum,& quando cótingit mediantibus formis abíolutis., id . ita fit, vt contrarietas nó folum fit in for, mis abfolatis, fed formaliter etiam in ip-; fis relationib, fcu denominationib. relat». "Obijcies, Tum quia Arift.c. de quant. negat relatiua habcre contratietatem, qj probar;quia fi magnum, et paruum func contraria, idem (frmul contraria fufcipees ; ret,nam idem fimul cft magnum,& par, v rcfpe&u dincríorü ; et cap. ad aliquid. ditm ait relatiqa habere contrariü, exemplificat folum de relatiuis (ecundum dici. Tum quia forme contrariz actiuz. (e cxpellunt ab codem (übie&to ; v: conftat de calore, et frigore in aqua, at non ita fc expellunt (imilitudo, et di (fimilituio, edam refpeé&tu eiufdem termini, ab codem (ubiecto . Tum quia contraria rc« fpiciant (ubie&um,circa quod hibé& ficri at relationes nonrefpiciunt fübiectü, fed terminum. Tum randem, quia vt. ait Caiet, tanc ad rclationem daretur per fe, motus, vbi «n. eft contrarietas, 101 potc(d €(fe per fe motusex f. lhyf. 178: Reip.Arif.ibi ncgare voluiffe ree, latiua effe cotratia rónc oppofitionis. ree; latiug precise, quod vtiq; verü cít, quia vt ex Scoto diximus, quz dam relationes oppofiue potfünt cflc ti mul, vc relatio ; aétiui, et pa(liui, mouentis; et E ' Li SPET . idi. pm " . PRA (  Dua. XL'Déaffllionilurrelaiurim$t ratio, q ibi fubdit Arift.de magno,& paruo refpe&a diuerforum, nihil cócludat;quia in hoc fen(à neq; (cictia,& igno rantia re(peétu diuerfarum conclufioná fant contraria,vndé Auer(a ait Arift. ibi arguere ad hominem ; quamuisauté cap. de rclat. de folis rclatiuis fecundum dici exemplificet, nom tamen alia excludit, vndé 10. Mcet.16. ctiam de rel«tiuis fecundum efTe exemplificat. Ad 2. non cft neceífc formas cótrarias a&tiué fe expelani abcodem foiano: nam s fecunda tates, quz habent proprié contraria; vt albedo, et nigredo, non fe ex pellant in generc cau(z cflicientis:, fed formalis, quod fufficit. Ad. 3.neg; min. cum: .m. relatio fit ratio referendi (ubiectum ad terminum; dicit ordinem ad vtrumq; Ad 4. alia eft concrarictas, quam Arift. $. Phyl. exigit ad motum, ab ca  dequa .hic loquimur ; nam per contrarictaté ad motum requifitam intelligit Arift.ibi difüantiam term;norüsmotus, quá nonnifi temporc pót mobile pertran(ice, vndé ad . Quantitatem ponit motüm, et tamen negatcontratietató, de qua hic eft (ermo ; non ergo cx ifta cóttarietace infi mo tusy(ed cx illa Accedit seq;nos, neq ; Ari fiot. ncgare motum ad relationem quo modocunq; (ed motü per (e prim, quia, nonacquiritur propria acquifitione, (ed refültat ad pofitionem alterius. 179 Secüdo altera affe&tio.(. (afcipere magis,& minus folct comuniter. explica ri, quod quibuldam conueniat celationibus;non focmaliter (ecandá fey fed canc rónc fundamenti y aliquis,n. dicitut magis vel minus tiailis aceri (ecádam quo. magis, vcl minus participat qualitate illi conuücniente, atq;ita€r nosexplicaui. mus in Intt. vt magis Tyronü capacitatiinclinaccinar . Verum (6 res ferius perpendatur, probabile cft qua(di relatio-. ncspotle magis; et minus (ufcipere,2uià ierlaisentirauibus, et nonin fundamentis tamtüsvtcx profeito docuit Mat. pa. fu 3 1. füpet przdicam. ep ét (cncire. v.de: tat Tatar«citsdum in finc not. 2« concludic uod reltionon fufcipit primo magis X m imus, licét per (c hoc medianWw iuo fundamento, quibus verbis fi 5nifiLogicae 471 NNI. A: 713 cat hanc affe&ioné etiam per fe in. ip(as redundare CREE DO dape nd citer à fundamentis, vt de contrarietate diccbamus, Prob. antem róne à priori ;quia reazdamem.s in iuifibili, vt qualitas ; duplum, et triphum;que fundantur in quantitate n minara;qua proindé y vt minimum variae ta y ftatim concidunt relationes illas;aliaz tamen non confi tunt in indiuifibili » fed liabent latitudinem,vt notat Tatar.cit.&c tales praefertim funt inzqualitas,& diffi militudogquia hzc dicuntur, cam alter. extremum deficit ab illa ind:uifibili men. fata ; inqua fundater aequalitas ; et fimi litrdocum ergo hic deíc&usnon con(iz   ftat inindiwifibilt, fed po(Iit mag s,& mt. nus crefcere, idé pariter eft. a(sercáüi de inzqualitatey& diffimilitudine,quz funditur 1n eo;vbi nota,quod per talé defe éü nó intelligimus purá tegationé, fed quátitaté;aut qualitatem illam indetermi   natam,inquatalismegatioreperitur.     180 Refp.Cóplat.Aucrfa, Amic.X alij affim«cum Fonfec. $. Met. cap. 1$.q«$« ec. 2. rclationesomnesconfiftere in in«   diui(ibili, ac proindé quando augetur s vcl minsitut quantitas,vel qualitas, non. augeri, aut minui relationes., fed variae ri, itaut priores deperdantur » et acquie rantur alie, yndé c(lo quantitas, et quae liras;in quibus fandantur, babeant latiture. dcm cendi poffunt intendi, et re mitti, non tamen quatenus fandant relationes,quia vt fic babent rónem quand& indiuifibilitatis « H«c tainen folotio fa« ciliter, et fol.dé impugnatur,primó quia hoc intere(t,vt dicebamus, inter zquali« tatem, et nz 21litarei,quod illa in in diuifibili fandaciryaó 1a, quia hzc. fan datar jy quancarate, vt deficit ab. indíui fib.li menfara,in qna illa fundabates, tà lis utem quantas hibet latigudiné, quia. uzcun; deügnetur y e(b digifibils, et ufficiensad fandandam nz qualitatem, Deindà «in dao calores (ant. fimiles in 1éiiuà, (hauc ac alter incipit remit » iri« ciii quoq; difimilis fir; ira quod part palfu procedant reni (lio, et difhimiiitu-do,& cü rcinitfio fiat in téporo; €t inteporc acquiri debet relatio dilinilitudie Hhb B5,  4minueHlinc támen nón (cquitürad co z E rene? e M ors rote d Sic  "fofcipere 1$; "a Edere vira (édemedar 25 itam indeter FRE 0 Dif Dr Pedido pin: 62 ffi5:, ac proide fuo modo debct habeta Fiieediné gvadiualc, vel fi dicatur. aequi« tiimigtlanti jcam diffimilz Lm foto moth,dcbebentadmittiphira anlás eia immediata, eteo huiafmodi.relationes; qua habeotlacitudinens irt fündamés ró;liabent ét tatitudinem ín fe tib cortés fpondentem,itaqued.iokcà-inrenfionemy. et remi(Donenilltusyetiamipfe infe in fendaptür ya€ temitartur y ita'etiam de 3&e'qnalitate difederíc Tatar. cit. dum ait: fundartrquamitsce indeterminata:, -&. ad eius vat iatiotim (écanduar maioritae t&f; vel mitióritaremvariati ; non quidé Creech:,ob ónen in et Ct militacimangumernnénto ; fed diuifibiliter., à tra 2i5,8c ininms, uifiad (0o viriacióné dlcétids ta tora Tat-loc. City vbi étiam obferüat jqmod'cü dicimus reAatíoric «vi pofle infemagisy& mb sefafciperég fed dependenrer à funda4 nteitisihóonondebet intelhgtiraut feay pecTicopus f.iadánsenaimyim fe (aferpes Fé iiais, && vriiiitis, A vabiari eadé prova füs:van attóne 5 qua variatürcelatio farrdád$, dift quaneitastiondufc ipit nis p ate fiae cimeirinetqinlitasfaper cà fira füfcipit-y SCimicxemplozallato de dàbb3icsforibus'in mifi one fimilibus dü&? alter vemittitar ereftic ., et inten diaíteltiTstitido;on .h.dici debet misi Md dià hac ponitu£ con(re fiereiamidioi bili ;vnd? obprimam cas fumjinqiicTdtafád o6,q104 relatio (dr foipiát másis,.& minus ynomfemper rea quiri,g» fundamentum:eiasfafcipratmaz gis, et imnimis; (éd'(ufficit squad. (ufcipiat maius, et minus; et obrfccundanra t., :g aliqnando relatiautir(atcipit magis; quà do cius fürtlamentum füfcip;icminus:, &€ contr, ita vt felatio'fa(cipiavmagiss et minus foffici in £üdaméto qualiicüg; NMactario, et muratio; &hane opinióifem: "femütap Smig ccihie difp.-190:q«p €$4térum efto iai ualiras y.& diffimilikndms habeant latitudinem quandath-, et forgé . esi& imilitado, quia dum: duo calores pac zi pa (Tu imtendurftuc y: crefcit etiam prz pextionaliter finrilitudonrer illosrztamé intet if itatem, &c di (fimilitudineme hoc vev(atur difcrimen y quod inzqaelie tas proyrié loquendo nom (üfcipirtmagis;s et inus; ratió eft ; quia citrláttado fai fündatmenti wort (it fecundam partes imo tenfionis (ed-extenfionis rantum ; confeé h rares pem 0 win redutx at inJp(nr itzequatitatem ; nequit effanifi ciufdent rationis; .f.extenfionis; bom intenfionis;vndé'e awsmentos vel decre: miegtoxquatiratis refulcat proprie loque do daiorsvcl miniotina'qualiras, non ma: . ji A Utrrm m ytnorauímus: cüs Jélphiao r. :Quod'eo;vel maxime. dicendum eft: quia vt dix imus dilige art. vlt. füfcipece tagis, et minus |i proprietas qualitatisfic adatquatay folicompetat, et mon alijs vifi'dcpendézt tét dlrez,vndé riam poteit conuenire rela: tionibus,ai fria ipfafaridads. « 2p | 362 Téttio cirea tertia affe&tlonéaitie quidaay xélatiuorum 'conutitentiam di cere/matuam depem4eémiamynim-relacisa ut abalio er celacionenr rcalea juvtcóst quopeie fan datimatdyideofolisrezt iis mutuiscortueriire: et fecundanr cf: fe;nomautemecelitiais fecutidutw dicitar inmtit Mafius Bic (céicr 9: Greg vero 14h 18:9. rz ex lacamutda relatiuotü cóc uerteriz corenditfempet;.&c in omni ter? mino: celátionis: inueniri" alia mutuama relation realé,& oia'extream effe corre: liriux; ac omnes relationes e(fe matuas. 7: 3 i Veráürcóisoiuursc(us eft bic e(fe-atz fe&iontrotbus relacimscócmymtntuis,. 8o nó (mutuis,st'effe; &c sm: dici yc €6fi fte ré5nóin mcn relacione reali: fibi inaicer cortefpondente, fed1anmm io mutaa de nominatione, n fumatur ex relattone reali;ide'raxonis; Flocrotum dedacieur: et ipfo-Ac&progretía:, tii quia intetaliz exéplaiilluLét addacit de tciécia, et (cibis liytumquia pec huiufmodi conuacrcentiá:yr et xveciptocatione docere volait mutuas denominatiónes -relataias.,, quz. poffunt: exerceri ci parte vpriu/que exicoroi, Zion  acdiftin&as relationes (cd quàd vn dicaturinordinc ad alind, liuc bic ordo 6c rcalis; Gucsón:s y vt fi dicimus Dominus ferurdominus, valcat euià dicere fcruus domini-ferous j' (cd huiu(modi denominatiófics cxerceri valent 5 ctiamíisclauo fitxealis ex parte ynius. extremi tantum, poterit zn. ficri cóuertentia fumendo tcr. tbimum fub relatione róais y vcl fub denominatione relatiua ex. terminatione rela tione dcfumpta, hoc .n. velillomodo scna comparantur adinuicem, vt correlatiua, quare non benc ex hoc intulicGreg.o€s relationes effe mutuas, et vant dene realitex cocrelaciua, ia hac ictas magis pertinet ad Sibdemicrjarndi de eelatinnibi, 1$ quàm ad vem et ad modit a(figaandi exucma oájum; quatenus cotrclátaua funt «por. actatr jvédocct Ariftintcex conuenicniios hominis (ckulisy nonconucnienter a(» digux j vtrité poffit: conaertcre: ve; ergo fiat corucniens; acidonea itio pro presen ppem ies s cort Betveramq;éxtremum fub-uomine cela: tino, Sdingerc tiominayái.nop ad(vat, fic «n. aífignata, Ícmpev vsrumquc extrem i aqnutuo dicciur ad aliud 4. Ex «juo deducitür Tianc:prapr;etatem competere: om xis S [olis celativis quicquid hic di» &aht Soto &iVeracruciusquadft; 5. c4 Ac obijcics; diciad conuertenzia e etie fimul: natara: vel fak«maliudinfextjae velariaa non; mota nó (unc fimul nee A va comen ades P itidéé contra videtur -ctiam.compceteiedenorinatiuis, nam album dicjuur àl :«bedinealbüm,& albedoalbi albedo. lojo fübiectum, et paílio, et quzdam propofitioncs folent! dici ad connertentiam ; weh folis telatinis | |.) diefquadi1..q» rclatiua non. mutua funt ipfa queque-faul natura, vc fubftancdetiomimárioni relatiux (ecundü qua dicun tor ad conuertentia. Ad 1.ncg.atfumpud, "jüra coBuer entia eft imucua denoaunauo róne alicuius habitudinis, denomina iio aüt non fc1ónc h;bitudinis muuiz tpud Z Qu AWSCMRTVILHMT-EEENEICU,   1 Wt d XE Deaffetllonibus Rt rds. ' éodinomnibusreperiri woluerit veras, Adaliud bene.diftipguunt Patilienf. 9» pee i n c rrr a Conacrtentiam, prima «n. cft próprictas rcrum. vcl terminorum ánter féaqualis vnucríalitatis  alcerà e(t propolitionuai; qua vna vettitur in aliam mutata; vel ferAuataquantitate: iuxta rcgulis Suminulidie: tcrtia tandem cit mutua denoinj: mato ratione alicuius habirudunis s 'qu folum conuenit rclatiuis « M ic. 2384 Quarta,aciníigats celatiuócit affe&tio ctt cfsc fimul naura.1.(igiul nac rali exitlentia,-ita quód vno exiftente aliud etiam exittecc (t peceffe, ica expli cui ip(cmct Art. intexu, vnde fubdit; qp polica (c ponunt, àc perempta fe peri snutit ». oam (i Pater ctt, filius cfl, e cOuaycapiendo patremsx t.linmn,noo quidd pro:dcuomumato, fcu. pro cüticatibus abFolucis » fed foraaliiec quoad plas dcnoz siinationcsrelacuas, oq in hocfeatü pater naci pao (iode üuLo aracua £0;& gcnus ca Pese muis.n. quo» tili elg ub(iitend; dou nrbt conuzrzantur » eonacqrünz 19r. «amen, quatenus lübflant (ceüdis in; térianibus,& relationibus ronis scnercitati$ ac Ípecicitatis ; imuib inhoc fenfu prias natura età imn] naruta éum fuo po fterioti ;non quód ces, quz elt ptioc, et re$,qua-€it: potterior natura, ot ficut patütay lioc 4n. manifetlé implicat ;. fed quia-relarioncs iplz prioritaus, et poftc.tyotitatis (nz fímulnaurra, vnde formaIter loquendo, voum pon dicetur. prius quoafque aliud dicatur None bailes nis, &&ficquoad has dengminarignes tcJutiussdiqumprs mel agtura s He spofsibile.eft, vtidem: dicatur prius alio, A timul nauta cum co cum, prioritas, et fimülras Got oppolita.? Reip. Dod q27. pradicame Jed clatjujyiS gleganglo 4:d.13«q: 1 T» nen c(lc, incoriucaiens p polita de codem ptadicari, dicada not €odé modo... vou quidditari S aliad denominatiné:o2m hoc modo folemus er vnü oppofitum pra dicari de alioyvt cone dtacinintentionibus logicalibusy/ato ad.  tcar cur non inconucpicít, quia lic ao faluatur vera oppofiuo, ci (c ditforqy modus: pozdicauonis, 3be AUC, CELL An Hhh 2 ' jo. propofito, ape cum dicimus prés, vt relatinum cft, cífe fimul natura cum poftctiori, priorits predicatur quidditatiué, fimultas denominatiud, eft prius wt quid,eft(imul,vtmodus.    185 Porró ad huias affe&ionis exaCà cogn.tioné tria pun&a funt hic examinanda ; Primum eft, quomodo fitexplicanda hzc naturalis relatiuor(i fimultas. Solct paffim explicari per duas códitiones, quas colligunt ex Arift. in poftpracd.c.5 vna cft, cp alter cum altero cóuettatur in fobfiftedi cofequetia ; alia eft, qp neutri fit caufaalterias his n. obferuatis conditionibusilla duo vere, et prie dicuntur fimul natura. Verum fi loquamur de illa fimultate natur poftprz icamentali, fatemor bene conftitui per illas duas cóoditiones, fed certé illa (imulta5, eftó conueniat rclatiuis, non tamen poteft eorum dici proprietas, nam alijs etiam cópetit vt duabus differenujs idem jus condiuidentibus;ibi.n. concurrunt ille du:z conditiones, nà vnainfert aliá ; ncc vna eft caufa akteríus, et idé dici poteft dc flcbili, et rifibili in homine. Dicédum ergo cft, timultatem rclatiuorü talé e(Te debere, vt fe mucuó inferant ia. cxiflendo, non vtcunque; (ed ex róne for» mali proptia, nonautemex rónc alicuius tettij, inquo vniuntar, vt eft de duabas diffcrentijs idem genus condiuidentibus, nam cx ratione formali propria vna non exigit aliam/led cantum ex ratione genetis, quod diuidunt ; ita hanc rclatiuorum fimuftatcm explicat Do&or 1.d.28. q. 5. T. dic&s,g relatiua efle (imal natura idem cfl, qj vnumabf(q; alio ab intrinfeco inc . cóntfadi&tionc exifterenon poffe, quia fivüum abfque alio poffet effe ; iam dicc,' retur ad fe, nec relatiü eset, vridc patet | rome fic explicatá cx intrinfcca retatiuótum natura, quatenus taliayorizificti habere, nec alijs competere pote . ' 186 Alterum difficultatis puncti confitit in explicanda radiceneceffitatis huins connexionis ; Qaidamopinancut fundari in maütua rclatiuorum ia, putánt .n. vnum correlatiuum iccà. finc alio exifterenon poffe, quia voum exigit alteram;vt terminum; qua opinio fuadaDifp. VIII. De Pradicamentis Ae[peéliuis,   tar inco, q» relationis terminus formalis fit alia corrclatio, et nó potius abfolutü » in quo fundatuc. At hoc fuse impugnauimus fupra q.6.art.3. vbi etiam o (tendimas, depeadentia tollit fimultatem na« türz, non autcm ponit,& ideó cum relatio dependeat à termino, non poteft effe fimul natura cum ipfo. Dicendd crgo eft; ex dictis ibid. przíertim in fol.ad 4.hanc ncce(Titaté fundati in cócomitantia caufarum concurrentium ad vtramque rclationé, quz funt cerminas,& fundamétü, nam cum fundamentum formale vnius fit terminus formalis alterius, et é cótra, cü in vno extremo rcfültat vna relatio, debet illicó in altero in(urgere oppofita cor relatio, quia wtrobiq; ponitur terminus, et fündamentü vtriu(que relationis, his autem pofitis neccífarió infurgit relatio, ita fignificat Do&or 1.d.50.q. 2. (ub G, Demü de hac proprietate dubitatur, an Conueniat omnibus rclatiuis, etiam no mutuis; Arift. exprimit in textu non conuenirc,quia ablato (enfibili,& fcibili,vtique: aufertur fenfus, et (cientia, at non € contra, ceni extant obic&a fcibilia, n quorü a&u : mcn son obítante, quamplures hanc affc&tionem extendunt ad oía prorfus re« latiua, fi ener (umantur, vt v.g. J ucin vel vtrüquce in potétiay fic i ae fimul natura, rirdoel Íe iafcrunt, nempe fcientia in a&u (citum, &c econtra, (cientia in potentia fcibile, et d contra; Arift, antemoppofitum docuit, quia nó vniformiterexcema affignauit, nàm, €x vna partc accepit fcientiam, &c fenum in actu pro a&uali cognitione, et fen(atione,& ex altera (cibile, et fenibile in potentia;quod .f. poteít (cirijpotc(t. fentiti, ita Caict, bic Soto. Tolet. Maí. Vetactux. Aucría citátes Barl. Simplic, Porph. Boct. Amon.& alios Aritt. Expofitorcs. Coetcrum: quamuis tota illa do€trina vera hity& nobis grauffima, vt cóftat ex ditis q.pra.ced. arc.2. 1r cx pl.cationc tercij modi rclatiuorum, tamen fi bancrelat;iuorü (i multatem accipere vce limus fecundü exittentiam,vt folct coms muniter umi, et re vcra (amic Arjli, faz n€ inhoc fcníu ncquit competere Quis us la datur (cientia. Hoctas again C Quafi: XI-Deafétlinibu: elitum.   717 K carprartantes nce can vniformiiparatis, quia (zpe cxiftit vnum, Aen exit 2nd vr conflat de (cien«tia detofain hyeme ; (Quare ex vnifotmiaf(fignatione folü concludi pót fimul. tas quoad: denominationem rclatiuam, quia ficalfignata feinuicem: inícrunt re; latiné non tamen femper iquoad realem . eXiftenitiam y.at fimukas quoad. denomi : nationem relatiuá porius (gc6tat ad pre i«€edentem próprictatem, Verum eít ia. . men, quod fi naturalis (rmoltas accipia. tür pro quadam naturali icxigentia, quam vnum rcjatiumm habet. Alteriusvvniformiterfümptisuamcauf av.inpoteritiaexigitcffcctibi nporentias&:cau(ai naQtucf"m1na&uj(icra tucalis:fimultas.eft»€ommunisromnibus:relatiniswnitormitct(umptis,neepertinctadpraecedentemproprictatctnjquiarevera Arilt.nontantumcontiertirtelatiuavniformiterfum.prasledctiamdiffotmiter,inquit.n.fcientia[cibilisfaientia, &(cibilefcientia(cibiles&accipitfcientiamina&u;.&(ciiempénebdhytpatetexcontextu.16g:guulcogmtione, cdefintuionecftdifhi. «ultasquomodgo intelligi debeat, quamplures,n« ita cx plicant, qüod ficut cx vi quce nigfugt imul formaliter et quoad deno minationesceladias, ita peritiam fignificauit Arift fimulraneam üxelligentiá, quoad .effe telatium: vtriufi« excremi y Ataur ficut exi (tere nequit Pater, vt:fic; nifi filius exiftat yita cognofci.nequeac: pa Aer in rationc pacis, nifi cogoófcatur filiusin tatione filsj.vádé inferunt vnürcJaguum debere: dfi aitiner alterum, eo . quia Aril.ait; 6 definitéicognofcitarvnü  &elagiuorum, dc finite é& debere eognofci Akgrum; it uadunc Thomiftat pa(Tim: ) ... .Baeimus tamtn,non fic bene explica» 1 hanc propíictratea, quafi relatio pater nitausdiítncté attingi nequeat fine co -gnitione relationis oppo fitarim filios néc pater definii-queae., mifi in.dcfinitione aifumatur filiasvt filias Probatur ; quia rclatioy vt relatio rcipicitteravnum, 1c]a: iuam fuflicienter explicatur ; vi 16 sum exprimitur órdo eius ad iyu terET logicae $ proprietatis cxtrema-rclatio minium sat relatio refpicit cermint quoad cutitatem abfolütati', et hzc przcise eft ratio tetmiiandi quamicá; relatione, vt dictum eft q.6.art.5.ergo vt cognofta tur relatio, faflicit cognitio abfoluti, in 9 tédit, etiam ignorata rélatione motaa in alio cxtremo-,: Et vcaliquid defiaiatur zjn cffe relatiui, füfficit affumcre entitaré abfolóluram correlátiui, non veró ipfum  €ortelatiuum vt fic quia exa&a relatio"mis cognitio dependet a fundamento ; et termino, nec alterius cognitio neccffaria eft; Qaod eriam probatát ex Scoto r. d. 30.$. re red igitur'ad queft. quia (1 pater deBinaatur pet filitim dicendo pa| Ferteftygtd babet filium cim loco nomf -nisin definitione pofiti liccat ponere: » 'faamdefinitionem ex Topicis', loco; liceb:t ponere dcfinirione eigs dicendo, : pater eft, qui genuiteum, qui habct. pa" trémyin qua dcfinitione.przter nvgarionem, et quàd ignotum per zqué ignorü define dion regulas bonz dcEnitiohis,quz debertradi per priora,& nouio' rà, committitur vitiofus circulus ab A« ;&wcaquintà. proptietaté effe.(j-. fit.damhatus 5. Met.c. r5. illisverbis no 2 ait intelle(lus ad illud; cuius intelleus soia e gh xfi Sce bis effet dicii, quare non vult sazclle&tum.tefininari ad intelligibile,quatenus intell igibile.i.quoad denomitiationeny relatiuam c105,3uia alioqui idem bis diceretub, et idem expli :€aretur per idóm,népé intelligibile eft cuigs cft intelle&us, et intellc&us cft.c-ias,cuius eft iotelle&us; qua foret inutilis repetitios& ita eflet in propofito,nam fi pater definitur per fili, et rur(üs fi. lius per pattema primo ad:vltimum «cer definite perfemetipfum .  : 288.