Powered By Blogger

Welcome to Villa Speranza.

Welcome to Villa Speranza.

Search This Blog

Translate

Monday, January 20, 2025

LUIGI SPERANZA -- GRICE ITALO -- A-Z S SCA

 

Luigi Speranza -- Grice e Scala: FILOSOFIA SICILIANA, NON ITALIANA -- all’isola -- la ragione conversazionale e il gusto per l’antico -- filosofia italiana – la scuola di Noto -- filosofia siciliana – Luigi Speranza (Noto). Filosofo siciliano. Filosofo italiano. Noto, Siracusa, Sicilia. Membro di la commissione creata da Gregorio XIII per la riforma del calendario. Insegna a Padova. Saggi: “L'Efemeridi di S. Siciliano, per anni dodici, le quali cominciano dall'anno di Christo nostro Sig.  e finiscono nel fine di dicembre dell'anno. Alle quali sono aggiunti i canoni, ò introduttioni dell'efemeridi, ridotto all'uso delle presenti efemeridi (Venezia, Giunti); Ephemerides Iosephi S. Siculi Noetini ad annos duodecim, incipientes ab anno Domini. Vnà cum introductionibus ephemeridum ab eodem d. Iosepho S., ad vsum suarum, restitutis” (Venezia, Giunta). Col suo nome è oggi chiamato il Gruppo Astrofili di Noto  Santi Correnti, Quello che la Sicilia ha dato all'Italia. Biografia degli uomini illustri di Sicilia ornata de' loro rispettivi ritratti, Napoli, Corrado Spataro, L'astronomo netino e la nuova scienza. Calendario gregoriano. ee    SN) 223):   ri a e/   EPHEMERIDES  IOSEPHI SCALA   Siculi Neetini Art.& Med.Doc.    Py} | ld Annos duodectm, meipientes ab  yy, Anno Domini i589.   7) Vana cum Introductionibus Ephemeridum  EXCEL.D-IOSEPHI MOLETII  Mathematics.  JADA 1H4R271 i  me) © bold had tL itp ta   . Wiad ein Aq vact.cos: bere aaay? held + Co: ka aaivem20rdegaark oy  oe    rive he ‘sg aR yy | Wels At } 4  : ays meena, ri, æ  a  ne    = 7 ‘  “Ere t.7 =  sar    :  “Rh ss et ee | Se Seco a ee  | ILLVSTRISSIMO  ROC C ELLA    MARCHIONI DOMINO D-MICHÆLI  Bw A ‘on A PH "OTRO  ‘D.Suoadmodum colendo.    Tofephus Scala Siculus Nectinus S. P. D.   on æ - - is”  y © ‘5   AATVRA ta Cee fpsre ee est,  El Marcuio Iri.™* vt animus    windicare: aviris bonis, fapientibus, bene natura convteanum latratus,contemneres. Quid quaris? digna  mibi res vifa eft in qua contenderem omnes ingeny met  neruos. Itaque libenter morem gefst fidels{ims amantifsimisd, confilys eorum : cept hanc durifsimam ane  tandi proninciam, Nicolai Copernici poti(Simum tabulas  JSequutus : quarum dottrina quamuis fufpetta aliquibus  ee videatur :tamen, eamibi vehementius placuit: quia  (ex fententia Excellentifimi D. Molety ) eis docirina  obfernationibus corporum ceeleftium magis coberet. Et  ne quid moleftia decffet,eo tempore fupputare coactus fu,  quo ftudia nostra conticuerant ; ne, dum numerando  * if tempus    = ee    tempus omne tererem : Eippocratem,€§. Galenum træ  tos caperem. Fic autem miram humanitatem € likeratitaté Excelentif..D. Molety tacere no poffumsneparum  apud megrati animi fidels memoria valere videatur :  qui me nunc primum inlucem afpectumg, bominum doCiifimorum prodeuntem, © cofilys fuis:fiquainre opus  Suffer, sumare pollicitus fuit: €,ne quid ad fummam.ewus  beneuolentia defuiffet,canones {uarn Ephemeridum meis  Adiunxit, quas oportuit nos denuo ad ufum noftrarum  Ephemeridum,ob eis mortem inopinatam, accomodaffe.  Ets itaque laboribus magno animo [ufceptis £9 {atts vittute(vt mihi per{uadeo )fuperatis, T1B1 MaRxcur1o  Ii." rangquam meo Meacenatihos meorum laborum  fructus confecrandos effe putaui. Maturiores.certé lon£e4, pretiofiores Lui.™* Ampliudms T us offerre opor=  tuit;velquiaret miliaris gloria,nomen tanm illustrash.  vel quia Philofophia naturalis fecreta perfpexiftiomnia  monumenta fatta, geflag, omnin gentium diligenti{Sime  legiSli,deniquene quid intentatumrelinqueres, quod dtuinum tuis ingentum non fui uutin,t athematics di(ciplinis plurimum profecifit. Uincet tamen hane  muneris inconuententia nature tua benignitas, {umma  comitate coniuntia. Spero igitur nec fallor clementia tua  fretus,T ehos duodecim annos,9 aliosiam tre{decimin  dies edendos benigne fufcepturum. Interim Amplundinem Tuam vehementer Liam atque etiam rogo, vt  fiudia nosirosq, labores, qua ceepifts animi hberalizate  profequaris, Devs 111.4“ Di T vam quam diutifame nobis incolumem conferuet. Vale. Calendis  January. D, quod xquo animo benignifsimé I ector Typossaphis; ac viris alioguin praftantifsimis, in  almo Pataugno Gymnafio pollicia: fumus,in  has oftras Ephenterides condendas: non tam i+  s iuuarey quam tibi cui condonandum erat {a+  ¢ tisfacere tentauimus. Id igitur omnium minimaIt eas/s|| rum fractionum emendatifsimum opus firmiter  SSS accipias,. Computauimus enim motum Solis, a¢  Mercurij fingulis binisdiebus; Lunz autem fingulo die, Saturni, ac louis  fingulisdecem diebus; Mertis,& V cneris fingulis quatuor somnium viqj  ad-quarta. Et per pattenr proportionalem intermediogalios dies adimpleuimuss Er ne quidem in wi numerorum pelage alicuins minuti  ¢rratum committeremus, aliorit E plremerides oculis noftris fubiecimusy  vt omnes diurnos motus comparantes emendaremus;ac fi quid errati nobiscommiflum effe videretur, computum reiteraudo adxquaremus: atqs  hoc in omnibus noftris computationibus;quas bené munitas adferuamus,  fignatum eft; vealiquibus nofiros labores videre cupientibus demonftraurmus,ac quibuslibet demonftrare poflumus « InAfpeétibus vero,omnimodam,quam Planetaram motus exigekant diligentiam adhibuifle non  curauimius,(ed ranturiyquanrex diurno vniufcuiulg; Planete motu,tabukead hot fadte praftare potuerunt adiecimus : selena inequalita~  tis diei addidimus correptionem, tum ob:infenfibilem quam folent prxberediuerfitatem, tum quogq; ob commoditatem qua quis ex canonibus  Ephemeridum facillime affequipoteft. Demum in his, que ante Ephemerides,& infra adnotata funt,eum ordinem feruauimus, quem excellentifsimus DLofeppus Myletius,vir in Mathematicis difciplinis confamatiffintus ( qui non fine communi dolore,ac meeftitia animany Deo commen  dauit) feruare monuerat. Is enim hos fupputandi labores me fubijfle prin  ceps extitit, et hortatuseft me Prutenicas tabulas infequi, ob certiores earum tabularum obferuationes,quas ipfe verius,quam Alphonfinas,corpo  rum coeleftfum apparentijs refpondere teftabacur : licttad mihi adhuc mi  niméconftet,ob multas, bao Nisolaas Copernicus commiferat fallacias,  non foliim in fuis hypotelibus, verumetiam in Mathematicis demonftrationibus, ac propofitionibus. Eog; magis chm Nobilifsm: D.Hieronymus Septintus,ac D,Petrus Bonanaus in hoc toto genere difcipliuz non  mediocriter verfati ex Syracufis olim ad me literas dederint,quz hacin re  fatis fuperd; ambiguam eorum opin'onem expofuerunt. Licetis erudité quamliber Zodiaci declinationem per o@auz {phere motum machinatus {it, quem nos paucis ante his aonis Patauij primo aperuimus, ac de- ili] monftra  monftrauimus. eftenim mobilis prout Prolemzus ¢x Mentonis, Eudtemoftenis, Eriftarchi, Hipparchiq;, ac eius obferuatione, in tertio libro  Magne Conftrutionis cap.2. fignificauit. Cum itaque nobis (vt diximus) miniméconftent Copernici obfertiationes; fed tantum eas fequuti  fimus,ob caufam a nobis fuperius relatam:, et cupientes httius rei certum:  periculum habere, ne defiderantisanimi verstatis exquirendz, cupiditatem falfa promifione deciprat: luminarium eclipfes appofaimus, tam fecundum Copernicum, quam Alphonfumad ‘Ticlite.Vebis. Venetiarum   meridianum, ac Poli exaltationemy com putatas,. vt vnufquifque obferua tionum varietatem. habere pofit, per altitudinemy alicuius ftellx fixe in’  principio, medio,ac fine eclipfiam Lunarium,non peraltitudinem ecli-plis, propter diuerfitatem afpedtus quam Luna prodit. Hac quoque'de   caufa annorum vaticinia noftris-his Ephemeridibus non feb{coripfiimus:  ( permiftum iam nobis erat, Superiorum iufla; ea fubferibi pole,quztantum ex A ftrologiaadhumani generis firmam, veldubiamvaletudinem,,  agriculturam,æris mutationemfpectant) diflerunt enim equinoCtia ex ta  bulis Alphonfiniscomputata, ab: his qux ex Copernici obferuatione eli ciuntur,aliquando per quatuor, quinque,& fex horas;& vltra : pate oA  id onusin hacre dubia depofuimus... 04; magis cuminprimo exemplari.  ex oppofito fe mutuo fignificatores frumentipugnare cognoucrimus; in   reuolutione anni ry $9) requifiti ex veroque cocli“Fhemate J ig tabulas   Alphoninas, et Copernicianasérecto,in primum minutum Arietis. VL   timd oportuit nos Canones: Ephemeridum: Excelléntifsimi D. Moletij:  reftituiffe, acad vfum noftraruny Ephemeridum:accommodaffe, obeiusmortis preuentionem. Vale  OM Gad     at    f CONTINENT VRE AG E Zodiaco,fignis,atque corum diuifiones qualitatesdeg.   4 V2" Planetarum naturayc> numero,nec won de Ephemeridum   B partibus,intellectu,vfug.,ac etiam de erigendis figuris   ; ’ cacleftibus. ; pag.  xd De diuifione fignorum. BLO Tp   ee Anftralib  r  De Septentrionalibus,atqu Veleta ip  2  2   2   2   2   bedte, F que imp 3 SiR. 3   Dé Planthariims mumero,ac natura. EER =  De Saturn as ote æ Sot 3  ine 3   3   Rte 3, ‘ an ’, 3 : yw ‘ +  De Lana. See: 4  ‘De Capite draconis. at De Cauda draconis. De Apectibussatque configurationi bus. 4  ‘De Ephemeridwm partibusyatque declaratione. 5  cftorum Mobilium nonnulla notata digna adduntur. 6  De Aureonumero. Ep TENT eS 6  Epatta quomodo inuenienda. : 7  Coninnttionem luminarium, atque etiam oppofitionemt, quadratura/que,    aa mediante propalare.  Solarcm Cyclum inuefligaree’ ;  Cui Planeta tribwendus fit dies cwiufcungue menfis.  Litera Dominicalis quomodo inuenienda fit. - : 2 rk  Indictio Romana quomodo innenienda. :  Feftum Pachatis inuenire..    +N    - v7    Pa awnNn    jw]  %        dtei, ab altitudine Poli 364d 55.. jo  Hore ab occa/u initinm ducentes,ad horas poft meridicm quomodoreducenda fint, Fe contra, 24,7 G , ; oA Ay Fob PA DNG VP Pi 3 T  Coles figura admerdieme 3.090 erat  Datis horts pot Meridiem yatque data Poli pinay aie  CB RRP RIESE ei    Tabule domorumad altitudinemPoligr.ak    Tabule domorumad altitudinem Poligr.45«. ares 3 |  Tabuledomorum ad altitedinem Poli gr.48. 34  Tabule domorum ad altitudinem Poli gr.5 1. 37    T abale domorum ad altitudinem Poligzr5 4+... : soy  Tabula proportionalis horars motus Saturni,louis,Martis,V eneris, Mere  uri, Capitis draconis, ; ait oo 48  Tabula proportionalis horary motus Martis,V enerisser Mercury. 44  Tabula proportionalis hor ary motus V eneris, Mercur gay ahs ; a  abu t    Io N? DD) EX:  + abule proportionalis borard motus Mercury © 46  abalone motus Luna, ey va  wAnnorum conuerfiones cuinfe wagner princi nt ba :  ¢ ‘tur qua lege conftituenda fint. aD Ty ence a    ars  Tabula ortionalis pro Reaalatnibnsconfiendiscnmma Solis, 4 sf ah TA amacrine Pl SF, “PF   RATS clay tai Alo e a tpputaval [OB  Se Pea wise Clarum fixarT TPES gaa ore tit  AME E\emeize Saas TR   i ’ i i bilsnohadniq ©.  De Fixis atque mobilibus Signis. Var etiam aliquaSigna que mobilia, Fixa, ac Communia nuncupan tur: hoc accidens ipfis triburum eft 4 Solis motu, actemporum mutationibus. Dum enim Sol principium Arietis occupat, tempus mutatur,  et ex hyemali vernale fir: dum Taurum deambular, ftatus eft veris: dum  fignum Geminorumdecurrit, tempus, neque vernale, neque eftiuum eft.  Hac de caufa,Aries fignum mobile, Taurus fignum fixum, Gemini fignum  commune vocatur: pari ratione, Cancer mobile, Leo fixum, Virgo communedicitur: Libramobile, Scorpio fixum, Sagittarius commune nuncupatur: parimodo Capticornus mobile, Aquarius fixum, Pifces commune vocitatur. = © lit is Lo    a | DeSignis refta,atque oblique Afcenfionis. - 4 “If. .   S® horum fignorum exiftunr, A omg oriuntur in fpheta obliqua\cum   J maiori portione aquatoris, quam femicirculo, ideo vocantur figna   direété afcendentia, vel reéte afcenfionis, et funt, Cancer, Leo, Virgo,   Libopscomio, eeieasen Reliqua fex, quoclam corum afcenfio eft mi nor quim fimicirculus, vocantur figna obliqué afcendentia, fiue afcen  fionis obliqua. ff  £ i. Lind    ares!    De obedientibus, atque imperantibus Signis.   Voniam,conclufum eft etiam in elementis {phzricis,duo fi  Qin: remoueantur ab aliquo xquinoctiorum gn obli  pundo,  : qua {phara, equalibus afcendere gtadibus, hac de caufa, hac figha vocanturconcordantia in itinere: vt Aries, et Pifces, Taurus, et Aquarius, Gemini, et Capricornus, Cancer et Sagittarius Leo et Scorpio, Virgo et Libra. Animaduertendum eft, quodickhgnasqux fuontpeinclio  Libre ad finem Pifcium, obtemperantfex reliquis, qu funta principio  Acietis ad finem Virginis,& quemadmodum fuperius enumerata funt,co  ordine inter {efe obediunt: vePifces parent Arieti, Aquarius paret Tau~  ro, et fic defingulis. ratio huius illationis eft, quia dum Sol decurrit Signa, qux funra principio Arictis, ad finem V is, dies producuntur:  dum decurtit fex reliqua, augentur noétes. De Finibus, Alticudinibus ac  reliquis fignorum affedtionibus inferiusabunde dicetur. De ‘Planetarum numero, acnatura.    one era poe as orbem collocatus eftorbis Saturni, qui se pata  ordinatim 4 Luna numeratus eft ; Sextus orbis Iouis; Quintus eft orbis    ol : i De Saturno.    pS ee igitur, qui Septimus (vei diximus)) eft Luna, rimusgte ab oftæ  uafphara, abantiquis, vel vrfenem oftenderent baculum gerentem, vel  a Falce, vel alia ratione, fic defcriptus eft.   Isenim frigidam habet naturam, coquiavalderemotus eft ( vti Prolemaus  ait) 4 Sole : Siccitate etiam affedtus eft, quia vt idem teftatur) maximé diftat 4 terra; mihi vero viderur, nullla ratione poffe hocannui, nif quia huiufcemodi nature experitur, et fenfu dignofcitur. Eft etiam: Saturnus Melancholicus, T erteus'; Matculinus,y Diurnus; Malus, Hi. Nature no~  xius, atque inimicus. “Ab aftrologis Inforcuna maior didus eft. Humore  melancholico potitur : atque: etiam dexter Auris Splen Veficag. fibi tibuitur. is cius magnitudo, eftad cerram, ve xcj.advnum. Radios circulariter mittit, per {pacium nouem graduum. Ad eundem reditloeum, 2  quo difceflic, in {pa inta annorum, Anni cius maximi fan, 465.-Ma: Sea oa See 2  onn TESTES SMS C3? thie Catz:    meer isto Titer grip RT a cine ARE T,    lv iter Sextus Luna, et fecundus'ab odtauo orbe, vel a regio {ceptro,  wet oka, hoc caractere pictus eft. :  Natura enim et qualitas ipfius eft, Calida, 8 Humida, T. erata, Saninca, Acreaq: quam naturam forticus eft, (audore: nzo ) a  jee ‘Tetinet; quoniam inret Saturniam atque Martiam ftellam collocatus eft. Eft quoque Inppiter Planeta Matcalinus j Diurnus; Beneficus, humanzq. natare lus, atque amicus, Fortuna maiorab aftrologis nun     cupatur. humani corporis Pulmoni, Hepati, Coftis, Cartila ginibus, atqueSanguini. Semen auger, atque seetiineu Proportio fui   ris ad terram eft’, ve x¢v.'ad vnum, fite ‘terra eft vnum, ta lix corpus cius:eft'xev.--Radij eius ab centro orbie extenduntur, ad rem. Zodiacum circuit {patio duodecim annorum. Anni eis Maximi numer ij. Maiores, 79. Medij, 45, Minoresg. rz.) >  Epbem. A ij De    ‘See steak, Slee       DVB ESR  ct De Marte sh    Artem quintum ‘numerane a Luna, rertiumd. ab oman Berths eat  Pilco bellico hoc figno figurant.) | {gt. eg Annuune nacuram ipfiuscalidam,ficcams Biliofam, Ldcemipeaadpeired cA  (ec; isenioy nondolum eft, Infottuna niinor, yerum:ectiam inimicus humana    nature, et Belli auctor. Mafculinus:exiftic, atque Noctarnus. Corporis humani retinet Humorem: biliofum j)/atque Velicam qua continetet, Auremt  finiftram, Teftesq. Qualiium: tetraveft vium., ralium magnitudo: corporis:  ipfius eft vnum cum dimidio, et oaua pars vnits. Motu proprio circa ter~  ram circum agitur duobus annis feré. Dilarantur Radij cius a centro {ui corporis, per fpacium odto graduum «~ Anni maximi ipfius {unt 264. Maiores,  65. er 40. oper! If.  son : r 9216p, untel eon    j hed DS, 389 De Sole. ; a 2p iota sa-dyt wh    eet medium tenens locum ineesiiingunens pin ftigideyitnnsy endæ  fons lucis, propria ac radiance figura eee paaaniits abaftrologis  deferiptus eft, I ES au sliog anQiæn) 6: sigh -aafta oi en patizt £ sad}  Qualis natura, Solis fic f ’ quoniamtemperarécalida et  quzque calefaciendo haud immoderaté: exiccads) Solem effe audtorem vita  non folum Aftrologi, verum etiam Philofophifatentur. Exiftic- Sol formuna  per afpectum (bonam velim intelligas, ) et infortunaconiunétione : atque  etiam } inus, Diurnt q. ipfe eft. Cercbrum, Medullam, Neruos, Oailogan virorum, ‘uemulierum retinet. Ratio ipfius.adtersd peeanaapy vt 165. 8 parum plusad vaum. Zo Faget proprio abfoluit in 365.  diebus 8fex hotis fete; quatem  ris quantitate, anni magnitudo conficitur. Mittit Acentro radios, quifefead  quantitatem 15. graduum et diffundine. Anni eius maximi adnumeranur,  safe. Maiores. 120. Medij 69. cum dimidio, - sapntie tia    4 a ’ raat ty  ee “De ‘Venere. eet    miki 3 (abileD.,  Ve same: sate    a  se  ey mepcreee ida Feminina Nodaurna 5 Fo feces Ve   Aus ymida,, Peas, reunaque mi~   ris sag, æ oh ? > is -L 4  CNneS,    ttt  et    i ee th    æ si a  P. 4    Renes, Nates, Ventrem, Seminariavafa, Veerumg: malieriim obtinet. Hu-’  egmaticus fibi: etiam ualium) rcrra eft 7» talium corpus    ciuseftvnums: Dilatantur Radij cius a:centroy jad capes: pa    circuiturabeain 365«:dicbus feré Æqualimouctir tempore cum Sole, Anni cius Maximi unt, clj. Maiores 82. Medij, #5 Minoresqe 8.) 0 > 0)    De Mercurio,    Ercutiiis fecundus:d) Luna, et fextus PR BC REE RO eft,  et tali modo, velab alato Galero, vel Avirga  cations, atque mutabilenpnaturam habet/Mercurius, tqomtamn cain cals   dis calidus, cum frigidis frigidus,:¢um bonis bonus, cum forrunis fortuna,’  cum Ha A = cum infoxeunis: infortuna, atque cum mafculis mafculus,   j. foeminis fermininus conficitur., Verum enimuero et fitaliseftrarura pe ius, propriam tamen fibi vendicat qualitmen nated Frigida, et Sicca. Potitur Mercurius corpori’ humani Ore, Lin > Cogitaua, Memoria,  Manibus, Cruribusq. Ratio corporis i ipfius ad terram mæ vt vnum ad 32. millia. Ambit Zodiacunr; eo'tempore, quo Sol, Venusg. Anni cius maximi funt,  460. Maiores,.76. Medij 68. Minoresq.' 20.    De Laws  Vii Luna corniculata, we pena omni sifats: ’ nobis poder, hac    de caufa, hoc caractere ab: gisdefcripra fait. YTB ;  Lunam 5 fenfibus oftenditur obtinere naturam Frigidam, Fumnidarny. ar que humiditarem per maxime augeres. Ipfa quoque elt Forminina, Nocturna, et es oa SNS Simul cum Sole Cerebro dominatur, verum, ab ca magisaugerur, o   Vulua mulicrum, Ventriculog, | Ve dum Soli  buitur-toradextera pars-Virorum ; ita. ; aie  fumit pars finiftra mulierum, Luna verd- dextefa. alin 39. ta+  lium) magninido corporis Lunz eft vnum. Ambitur iacus ab. ea, in {pacio 27. dierum, atque horarum 8. Anni eius, maximi fant, §20, 'Maiores,;  108. Medij 66. Minotesy: 25-" F pecatl «    “De Capite 1 ‘Draconis.    Vna, non foancl fab battcadecante? imd ab cetentamios ee tn.  tu fuo, atque Ecliptica, figuram fere draconi fimilem quequidem eft latain medio, Moat in acutos definitangulos. Seétionesigitur, qua ab  itinere lunari atque Ecliptica conftituuntur,, vocantur Caput, et Cauda: funtg.  mobiles contra ordinem fignorum, Caput vero nuncu eafeétio, quam  rine at y æs! ad Seprentrionem Fo eon ere a Si  o uic nfiguratum enim fuit Caput oc ere  §2> quiquidem, nil} aliud reprafentat, nifi pine re ee meily um   . P  i    %  i ia lll rE    dium eleuarum ab extremis. Naturn infuper- Capitis eft, finilis nature Touts, atque Veneris) EcRoreu=    nis coniun@a, eft optima, quia auget bonitatem eorum yatque fortunam  Verum adiunéta Infortunis exiftit informnata, aque mala, quoniam auget  illis inforrcunium malignitaremq. : ’ Mv    ‘De Cauda Draconis. C Auda’, inuerfo caracteré capitisfignata eftyhocmodo. » Yr i hf   Natura eius affimilarur nature Saturni, atque: Martis.. Hac enim {eétio  contrario modo fe habet ad caputs a¢ quoque contrarios effedtus producit.  Quoniam, cum bonis, et fortunis, mala eft; cum infortunis atque malis,  bona. Fortunis enim coniunétaminuitfortunam, ¢arum; infortunisq. minuit infortunium.    De cAfpettibus, atque (onfigurationibus oh  : 459. repnets bomdftete te COLA es " j  "On omni diftantia eofdeminducunt effeétus:ftelle, cum erranez, cum    atqæ certis numetis toti caclo'comparata, diftantia. Sunt enim afpectus quatuor. Oppofitus, Trinus, Quadratus, et Sextilis.  oO afpe@us ex 180. partibus, fiue ex circuli dimidio conftimitur.  afpeétus,, quartam circuli partem  ex latere quadrati circulo infcripti ne  Sextilis, fextacitculi pa  ratutq.tali figno. Prater, hos eft coniunétio: et fic, quando due ftelle in codem fuerint fgno, acetiam in ents adnotaturg. fic of Coniunctio. Horum  A B Oppefi     ot gel . Ss  “AB Oppofitio, AC Ttinus. AyD Quadratus. BG Sextilis,    Sho Ss  De Ephemeridumpartibus atque declaratione.    Valemcunque Ephemeridum annum expofuerimus >teliqui omnes poft  Qavtim intelligentur. _ Ephemerisigitur, vt A nomine initium facia : mus, eftLiber, quo cditaditbiacnootstnalh actiones, fiue profeGiones. aut mous : et Diariusa Latinis nuncupatur. Diarius quoque nofter  eftliber, quo quotidiani motus ceelorum, ad certos annos, oculis demonftran  tur. Vnufquifque annus Diarij, tribus sesh mop continetur.  In prima anni oblati facie, {peétatur Currens Millefmum atque Titulus, qui quidem Biffextilem, aut Communem annum currentem efle dicit, nomend;  auctoris. Verfa pagina, apparent duz facies, dextera (cilicet atque finiftra: in  dexceraadfunt radices mediorum motuum, ad Meridiem primi Ianuarij fub  vrbis Venctiarum Metidiano vfque ad Annum 16 00 exclufiue, in reliquis poftea Annis ad Metidiem vitimi Decembris preteriti Anni, cum quibus   m.motus computauimus. In calce demum appofnimus tempora   ingreaa 4% inprincipijs 6 2, et % ad nouam Kalendarij Gregoriani  tctormationemaccommodata. _ In altero latereCalefte thema ad ingreflum  : in    EL PBE RS    Bin principio VY adnotatumeft., Sub quo anni-tropici veram yes n    dinem veram zquinoétiorumy precelfionem Zodiaci obliquitatem #¥ eccentricitatem, et denique apogrorum loca planetarum, preter @ intueri poteris,ac quatuor anni tempora iciunij.In altera paginaad{cribuntur Fefta Mo  bilia fecundum Vfum Sanéte Romana Ecclefie iuxta Gregoriani Anni reftitutionem accommodata. Vitimo EeclipfesLuminariam ilius Anni (fi que future fant) tam fecundum Copernicum, quum etiam fecundum Alphonfum :  hoc confulto fecimus,nmiltos elle exiftimantes;quibus Copernici do@trina minimé obferuationibus coupes eftium congruete > er Nobis verd,  cui D, Moletius dé dod cum apparentijs congriitate fidem fecerat,  noftras Ephemerides fegundtim Cupefnicum computauimus: Sed vt ftudiofi, obferuationim’Coperhici, ac Regis Alphonii periculum facere poflint,  breuiterEclipfes fecxindum Alphonfumadiecimus. Pari modo verfa fecunda pagella, fopellege etiam alia duzx facies, dextera videlicet, atque fini  ftra. In fronre hatum legiwur nomen amenfis, Ail fic ao) arque qua—  litas. Deinde in fick iftca, ftatim poft menfem, legunn hes Ver a. Motus diurn et Qo ab ti equinoétio. Vaaqueque facies, haber arque finiftrum. Ee fates finiftra asc continetur columnulis.. In prima facie finiftre, continenturnonnulla nomi  P   na fanétorum, Literag. Dominicalis illiusanni. Sub fecundo frontifpicij titulo, et fupra columnulas 5, If, of Q atque §, adfunt duz litera,  vel M, et D, vel M, et A: yel §, &.D, velS; et A; quibus, denotatur  fupradi@arum ftellarum } pars deuiarionis, fine latitadinis. M. enim Meridionalem, S, Seprentrionalenry-D. Defcendentém, A verd afcendentem figine, ve ibi per hee verba, Denominationes latiuudinum ; videre poteris.   ub his literis, Caraéteres planetarum, atque fignorum, in quibus planet  exiftunt, inueniuntur. PoftPlanctarum caracteres, fupra ynamquanque columnulam, preter primam, funt duzxlitere G nempé, et M: G gradurs, et  M minura fignificant. Secunda, et tertia columnula, continet dies anni veteris, et anni nouiidem poft correptionem. in quarta, et quinta continentur ( 14 ti i propofiti 1 :. Inmedid’  columnulz Solis, acuctiit catabeerfedhestte Sgn, fecundum fignorum fequelam : hiecaraéter, denorat Solem pertranfifle fignum in.quo erat, menfis > arque hoctingredere, vt gradus mots admonent. Arquia  una, omni: menfx (vi diximus ) decurtit Zodiacum, hæ de caufa, in cius  columnula, omnia Signa adfunt, imdectiam nonnullaante finem menfis répetitadunt.. Quinta columnula continet motum Saturni,, ad gradus etiam at  que praia quidem motus, autaugetur, autminuitur. augcrur, fiplaneta mouetur fecundum fignorum ordinem: minuitur quoque, fi progreditur contra‘ordinem fignorum. In medio huius columnulz, reperivntur  etiam aliquando caraéteres fignorum, quemadmodum in columnula Solis, 8°  Luna: quibus fignificatur, tranfitus Saturni ab co in se permanferat, ‘ad  iftud fignum. « Reperiuntur etiam aliquando, immd fxpe hi caracteres;  Di; My D, $,A, hic ® fignificartunc Saturn um retrogradari, fiueineipere   ; mam motum contra ordinem fignorum. Hacautem fillaba, Di, denoratur Sarus:   num dirigi, fiue incipere tunc molar » fecundum confequeni: .S,  Fi 7 Sapchens tec ex metidionali Septentrionalem. Vbicunque  poftmodum reperitur M, contrarium demonftrat: D indicat cunc Saturnum  incipere defcenfum, fiue ex afcendenti, defcendentem fieti, A. verd co td  rium huius annuir,.. His rationibus, columnule 16, o, Q.', atque |  explicancur intelligunturque.In vndecima columnula, apparet motus Capi~  tis draconis, qui quidem femper eft contra ordinem fignorum. In calce le  nique huius facici, fub columnulis quinque Planetarum, f {cilicet, rE  o>» 2s ac F, ve caractercs denotant, adnorata viderurlatitudo ( vetitulus cius patefacit ) Planetatum nuper exprefforum ; tribus ordinibusnumerorum numerata, in primo die menfis, in 11. et in21t. Qua quidem latitudo, quo pacto ad diem‘oblatum}mentis fit inuenienda, in fecurido libro  ‘plicabitur .* Hic ordo, ee > inferuie intelligentia cuiue  cunque finiftte facici, propoliti menfis, quoniam his rebusconftitute func.  Indextera facie; poft titulum menfis, reperiuntur hxc verba. Afpceatus @,  ad 4%’, et Planetas, quibus verbis {equuncur caracteres %, B, Ls os  2» et J. Caracteribus iftis prater caracterem Solis, anteceduncfillabz hx,  Orient. Occident. Orientalem a Sole planectam effe, prima indicat, fecunda  Occidentalemab co. Supra oftauam leguntur, Afpectus Planetarum mui.  quibus yerbis exprimitur columnulam illam’ inferuire afpedtibus Solis, et  Planetarum, atque Planetarum-intérfe, cum horis afpe@tuuma meridicillius  dici numerate, ac ctiam in ca coluinnulainuenieshxc, 5 apog. et perig.  @ apog. pert. et fic dealijs planetis fignificant planetas tunc percurrete apogrum epicicli, vel perigeum. Prater primam o€tauamque columnulam, relique omnes, fub caraéteribus Planetarum retinent has literas ;vel H,  &M, ve in columnula Solis, vel H, tantummodo. H, enim horas: M, mi  auta fignificat. mera fa ero eo a oa oe =a       tos fecundum ordinem numeé   is et Lunz, hancq. fillabam, Afcen. Hac omnia, ed locantur, quia non pot  fant fecundam aaboriathes ingredi, cum Afpetus nuper expreffi; fintshoris minutisque fupputati; et Afcendentes habeant figna gradus‘ue. Secunda»  igiuur columnula continet afpedtus Solis, et Lunz, ad horas et minuta fuppuratos, dicbus zqualibus fuppofitis, preter A, atque exagonum: conti‘netque etiam figna, 8 gradus a(cendentes, in horizonte, horisafpeatuum. °  rtia. columnula, continentur A(peétus Lune, et Satutni, hotis integris  tati’, In medio huius columnulz, fepe intenitur harum fillabarum  alrera, Orient. Occidént. Prima indicat Sarurnum ex Orientali, Occidentalem fa@tumeffe, fecundaé contra. Hac declaratione, vtaris ad intelligentiam igolumanle IE, ofs Q, atqueMercurij.  SEROL- SS NTT Sore i Shr, oY  Mitte ie 4 q uircenteahs : 2% st  ORE Toe « -DOUp ¢ wracs ofeach ooBr 3 me” Ue  Se  BÆ) so Yr  F ¢florum mobilium nonnulla notati digna bint:    Oftnouam Gregoriani anni reftitutionem, fefta mobilia, aureus nu‘merus, epacta, et reliqua, aliqua non correfpondere, aliquaveré non   ad eundem vfum inferuire, ftarutum eft: quapropter breuiter {ciant ftudiofihanc Kalendarij reftitutionem fa&am offs, vt Sancta Romana Ecclefia facrum Pafcha celebraret in primo die Dominico poft xiiij Lunam primimenfis, ve in Sacris literis, et in facro Tridentino confilio  conclufum eft. primus menfis incipit a 21.die Martij,& terminatur ad  20. Aprilis, quo tempore Sol percurrit fignum zquinotty vernalis ;  uod quidem xquinottium retrocefferat, in {patio 1582. annorum    _ A primo nempe falutifere Refurredtionis Pafchate, ad annum 1582, per decem dies; atque hoc acciderat quoniam numerabantur anni, fpatio 365. dicrum& fex horarum precist; fed nullus annorum hoc dierum et horarum {patium perficere potuit ; namaut, aut, 6, aut 7,  et vitra, minutatemporis ad perficiendum fpatium 365. Dierum, et  fex horarum defiderabantur, vnde in annis ‘1582. minuta quefinguJoanno vitra adieéta erant, aceruarunt decem dres (ytin libro nouz rationis reftituendi Kalendarij Romani erudité adnotatum eft.) Feftaigitur mobilia vocantur, quiaannuatim yariantur redunt tamem  ad eandem fedem,aliquibus annis tranfa@is. Horum omnium, primo  loco explicandus eft aureus numerus.    De c4ureo Numero.    Vreus numerus, qui etiam Lunaris Cyclus nuncupatur, ideo au“A. reus dius eft, quia Athenisalijsque vrbibusliteris aureis {criptus  repericbatur. Decem et nouem annis Solaribus completur ; hoc enim  tempus menfurat capitisdraconis motum, quo etiam omnis feréinequalitas, motus lunaris, adequatur; qua de caufa, Lunaris Cyclus (vt dixi) di@us fuit. Cum igitur inueniendus fit aureus numerus, adde annis millefimi ynitatem, et fummam diuide per decem et nouem; et  Blo polt diuifionem relinguitur, eftillius anni aureus numerus. Chrienim natus eft, currente aureo numero anno primo, Vt fi libeat  inuenire aureum numerum 1600. adde ynum ijs, fumma eft 1601.  diuide per 19, exeunt in quotiente 84, et reliquuntur 5, Aureus {cie  licet'numerus anni 1600. Mementotamen, quod, fi poft diuifionem  nihil reliquum erit, Aureus numerus erit_ Epatla quomodo inuenienda.  E Pata, vt grectm nomen interpretatur, eft exceffus anni Solaris fupre   lunarem. Annus enim Solaris 365 diebus, et quarta fere integratur,  lunaris verd, ex 354. Differentia, que eft 11 dierum, Epadta vocatur. Inuenturysnumerum igitur Epacte, multiplicaaurcumnumerum per 11,  productumd. diuidas per 30, ex quotiente numerodetrahasdecem pro  cotreptione anni v{quead annum 1700 exclufiue poftea detrahas 11 dies  et fic de ceteris, vein libto nouz tationis reftituendi Kalendarij Romani  ad(cribitur ; atque refiduum erit epada, Verum, fi produdtum, fine multiplicatum, non recipit diuifionem,ipfitm pro Epacta fumito,detrahendo  ex €o 10.ve dictum eft. Ve fit reperienda epacta 1600,anreus numerus hutus anni eft 5, venuperinuétus eft is enim ductus in 11,producit 5 §: hic p  309 dinifus dat 25,ex quibus detraétis decem remanent 1§,numerum Epatz. Nonnulli ex Epacta, conantur inuenire diem coniunétionis luminatium, atque etiam oppolitionis, xtatemq. Lunz:verum enim vero, fruftra  laborant:etfireperiuntdicm,maxime a veritate diftat. Differt nempéa verodi Eslspuiuclo par duos,aliquando per vnum diem,fxpe pet horas:quia  hee fupputatio, fit fecundum xquales motus, et minime exacte acceptos.   Coniunéionem Luminarium, atque etiam oppofitionem,  Quadraturasq. Epatia mediante propalare. Psa apponere hance regulam, ve doctrina Calendarij completa tra  Ctetur, aque tradatur qua quidem maximam adfert veilitatem Ephemetidum, corr@ptioni, Cum iginit repetienda fir coniun@io,adde nume  EE eek toe tot dies, quot elapfi funt menfes, ab initio Maruj:. fi 30 exceflerir, fubrrahageur 30, arque r iquum rurfits a se ieabenr > et PPE hang coniunétionis ve cuius initium acceptum eft. His diebus additis 7 cum dimidio infurgit dies  prime quadrature; quibus additis pari modo 7 cum dimidio, prouenit  etiam dies Oppofitionis; quibus rurfus additis 7 cumdimidio, nalcitur  dies fecunde quadrature. Diebus coniun@ionis additis 1 5,f(ammaoftenditdicm oppolitionis. Animaduertendum eft, qudd fi queuis famma fuptadictarum excefferit 30, femper fiubtrahendus eft numerus 30, et relinqueturdies quafitus, menfis tamen fequentis. Aduertendum fi annus Bit   extilis fuerit, i die coniun@ionis fubtrahenda eft vnitas, et relinguetur  dies coniundtionis. 3   » Solarem Cyclum inuefligare.    ™ Yelus Solis eft {patium temporis 28 annorum Solariam:quem voC Junccomputifte fic vocari, quiain {pacio 28 annorum, omnes va’ rietates    “BDBER* =    tierates ex Biffexto, ac oriam Dominicali litera, adequantur, velad eandem redeuntfedem. Cum igitur reperiendus eft Cyclus Solis, annis doanini fuperaddas 9 ;Summamd. diuidas per 28  et refiduum oftendet n  amerumveycli:V erum fi nihil refiduum fuerit,cycli numenis erit 28Ex  plum.Anno 1600 inueniendus eft numerus cycli:His additis 9 fiunt 1609  quo quidem numero diuifo in 28 exeunt §7,, et relinquuntur 13, numeus cycli Solaris quefiti.. pup £9 OF Sa ZF Peniteisbor    Cui Planeta, tribuendus fit dies primus, cuiufiunque Menfis.  Abiro numero Solaris Cycli; habebitur hac lege feria primi diei IaH nuarij.Primum feias, anannus propofitus fit Biffextilis, vel’ imus,  Secundus,aut certius poft Biflexcam,quod quidenmemorig¢ mandanduny  eft. Deinde fcias numeram cycli illius anni. “Hichumetus correfpondet  hoc ordine cum annis’ currentibus. Quoniam quando:numerus cyeli fues  rit 1, annus currens, refpondens cyclo, erit Biffextiliss fi 2, annus primus  pot Biffextum ; fi 3 ;annus{ecundus ; fi4, annustertius; fi 5, Biffextus, fi  9, Biflextus; fi 13, Biflextus, &cficde: is. His declaratis {cien  eft ctiam qudd quando Cyclus Solis fuerir2$, primus dics Jannarij erit  Dominico fix, die Lunz fi,2,die mercurij. Quoniam, ve dictum eft,  2, 6, 10, 14, 18, 22, 26, refpondentannis primis poft Biflextum; ided anticipandus eft vnus dies a4 preteritum Biffextum ; imd etiain, tor dies  anticipandi funt, quot Biffexti praterierunt, veexemplo clarius manifeftabitur. Sicigiturinuenienda prima dies Ianuarij 1600, qui quidem eft  Biffextilis Cyclus Solis Miusanni eft 13,quoonumero feriatim Adie Lunzx  in¢ipiendo definit indiem Sabati pro feria primi Ianuarij,igitur primus  dies lanuarij anni propofitisinciditindiem Lune, sabes    Litera Dominicalis quo paltoinuenienda fit: i 23 dei    I Itera Dominicales funt feptem, ordinatimab A, ad, G.Calendis Ia—avuatij ibuitur A,femper.Cum igiturnotus fueric dies’ Tanuarij, notærit et licera Dominicalis. Sit igiturinueniendalitera Dominicalisanni 1600 cuius primus dies Ianuarij Sacurno datus fuit, 8 litera A.  Saturni dici fuccedit Solis &livere A faccedit B; literadominicalis {cilicet  huius anni. Atquia annus prefens eft, Byilextilis ; 8 in Biffextili an  no duz fant Dominicaleslitere; igiturreperienda eft altera litera, que  nee fempererit precedensinuente, precedensigitur B, eft A, qua’ eft  tera Dominicalis litera, et inferuita die 14 Februarij, ad calcem anni.  IndiGio Romana quomodo inuenienda.  Lee cium 1§ annorum incipitg. 4 24 Seprembris.  Cum igiturannis | addideris 3, productumd. diuiferis per 15,    reli a a a    POR IE ME FES | 8  PR’, £ } einoraq teige tesigioo(] peti! pts Wanitlidorr   bet \ seb _Feflum. Pafchatis inuenire. > rrnhy   "TF Is oftenfis, defcendere oportet ad Feftum Pa(chatis: diniiffis enim  EE controuerfijs inter Aftrologos, et vulgares computiftas fequemur  nos computiim vulgarem;quod quidem etiam EcclefiaR omana fequitu   Habeas igitur paratam, et ad manuim, coniundionem liminatium  prxcedentem, menifis Februatij anni propofiti. deiideadnertas; an dies  coniuntionis fit Martis, vel alrerius Planete. Siigitut fuerit Martis; dies!  Martis huncfequens, erit dies carnispriuij: Sion fuerit Martis; toniun  tionis dies, primus dies Martis, huic fapranéniens, vel fequens, crit dies:    carnispriuij, et dies fequens, fcilicet Mercurij, dies Cinerum. A quo, ff  46 dies numérabis, inuenies dies Pafchalis (oletinitatis:46 enim dies;funt  6 Hebdomad~, acquatuor dies. Exempli gratia inuenienda dies Pafchatis, anni’ 1600, cui inferuit Epacta 1 599, quoniatn Epa@a non incipicur  nifid Martij menfe: cuiusnumetus eft 4, quibus additis-r2, pro ca'endis  menfium tranfactorum exurgunt 16: quibus a 30 fubrradtis,relinquuntur  14, pro die coniunétionis menfis Februarij. Dies 14. Februari fui, pet  Seaicnes dies Lung, igicur proximus dies Martis,erit 15 ciufdem men » 6 ided carnispriuij. ciuf{dem 16 crit dies cinerum: quibus, fladdi  deris 46,¢€ WI 62:aquibus dem $93 1'/pro Martioy uperfine 2-qui  æ oftendit dies Aprilis, Pa(chalis folennitatiss 0)  Ainntor’d eter f    - } ey pie. J t. inne 58% shiner \ rump M 2934  $5 213. De reliquis Fe ‘tis Mobilibus. aky2ion VY en wilt  Eliqua Fefta Mobilia, ex diei Pafehatis, et prima Dominic quadra—  gelimz cognitione, faciliter inueniri po nt. Septuagefima enim,  femper celebratur, tribus Hebdomadibus, ante primam Dominicam,,  quadragefime. Aduentus, celebratur quatta Dominica ante natalem Domini. | ¥  Afcenfio; celebrarur 5 Hebddmadibus et die vno,poft Fefti Pafchatis.  Pentecofte, obferuatur 7 Hebdomadibus, poft Pafchalem Solennitaté..  A’ Pafchate, ad Trinitatis feftum, inrerfunt'$ Hebdomade. +t    A” Pafchali Solemnitate, ad Corporis Chriftifettum, funt Hebdoma  de 8 et dies 4. +    - Interuallum, eft fpacium temporis, inter Natalem Domini, et Domi  nicam antecedentem carnis priuium. Quibus omnibus inrelledtis, vane    quifquc fuo matte, poteritinucnite Dies horum mobilium féftoram.  gio Prate  7"  Preterita bare; uomodo proprijs, atque particularibus  vabelis invenicnde ‘oie, 4    Ro Aureo numero, Epacta, Cyclo Solati, litera Dominicali, ingrede. re fequentem tabulam,, cum anno, eLame et éregione illius,inuenies omnia fupra diéta. Verum, pro feftis mobilibus,ingredere Tabula  feftorum mobilium, cum litera Dominicali anni propofiti, et epacta, ad  hic enim vfum poft anni reformationem accommodata eft; quibus feftis  mobilibus inueniendisante correptionem aureus numerus inferuiebar.  Capias igitur literam dominicalem in prima columnula,& in fecunda inuenias epactam, et in eius directo omnia fefta mobilia videbis. Sed nora  numerum epactarum effe ab vno ad.30, fed vbi eft 30, appofita eft*; quonia nunquam efle poreft epacta 30,praterea bis eft numerus 25,  primus inferuit cum aureus numerus eftab 1 1,ad 19,reliquus vero quando aureus numerus eft minus 11, necambigent ftudiofi tot appofitos effe  numeros, qui minime congruere videntur aureis numeris, quoniam poft  annum 1701 aureusnumerus crit, 11, fed epaétanon crit 21,fed 10. proptervnius diei (i Hæ in libro nous rationis reftiruendi Kalendarij Romani {criptum eft: Animaduertendum tamen, qudd fi annus fuerit  Biffextilis, cam priori litera Dominicali, {umitur Interuallum, Sepruagefima, ac. dies Cinerum ; cum fequente, reliqua mobilia fefta. Hecomnia  per fe clara func, nullo indigentia exemplo.  ‘De anni Temporibus quatuor. Pt Tempora quatuor inuchiuntur, ex fuperiusinuentis,hoc modo  Dies Mercurij, Venetis, atque Sarurni, prima Hebdomadz integre  Quadragefima. Dies Mercurij Veneris, atque Sacurni, poftPentecoften,  Dies Mercurij, Veneris, ac Saturni, poft Crucis feftum Septembris. Dies  Mercurij, Veneris, ac etiam Saturni, poft feftum fanz Luciz : Hee funt  quatuor anni tempora, qux quatuor annis temporibus et quartis dan’  obferuarig. debentieiunio, is Sen meets  a Sponfalitij Tempora, Fe æ  N Vptiarum tempora, vel in quibus nupti prohibentur, fant, et nin  >  fe    merantur i primo Die Dominico aduenrum fequente, ado@auam’  Epiphani¢:Deindea primo Die Dominico Se vig; ad otauam. Pafchz R efurredtionis: Rurfus, irribus diebus ante Afcéfionem Domini,  v{q; ad diem Sanéte Trinitatis. Cognitis temporibus,in quibus nuptix mi    nimé celebrari poflunt,cognofcentur, per fuburactionem,tempora,in qui,    bus Sponfalitia non prohibentur s Hecigitur funt, que ad vfum Kalenda  rij,& fecundiim Sanéz Romana Ecclefie fupputationem,placuit,ad.com :    munem ftudioforum vtilitatem, annectereintroduétivnibus oa  Tabula TS    9  > “ onis, Solaris cycli,  : Epatte, Mery on  : ert,   tes 1 Num.   T abula    i    5 /al uiens.  ' $1  ts alis,multis annis ife  TA Dominic.  ‘Miter 4g, aS 2. j  ele |e ifs F  22 8 2 5 BS 3  > y rs  : : oe F és. E no 636  ial Si hed 7 15 617  r= =] wey 2 J  o B Z| Mats FE03.;;3 | s08 “1618  5 P. res 1538 1604 = cæ 1619  ape |g lal gece  se 1608 raters 590 | 1606 —* — T1592 1621  Soe æ rita cetetaal "1607 | od Lbs | æ  1590 1610 | rs" 5 137 | 1608 peatmmiee ce 1623  1§9 æreahine oe 5 BH Nate 7 mt ik ao 9  ry 161 71a ete æs) 1609 8 SED 1624  1§9 1612 wor 1594 SE ai 1596 1625 ne  1594 1614 oe IG1t2 æ 1627 Cc le  1§95 eas I | “i | 1597 “7613 | a1 | 1599 æ eas  1596 1616 se 1614 re 1629 |G æ  SSriqese amas? 6is. | 13 | 6ou 1630 ety  1598 1618 TENE pie 1616.) 14 Bt See 1631 | E 16},  1599_|_1618 | 5. | é 1601 "y617 | 15” 1 1603 D Ck  Joh | Meet taaht Veen pga 4632 8  1 ST ye ops SS 1633 —  oe ee a a bs aati  1602 pORt eco: 28 « as car G 10  1603 1623 | 9 “ : Snosage image? : | 1607 aan IF Bist  1604" 1624 | 10 21 _—. | P1608 ay _D la  _ 1625 | 11 wt æ 1609 >a  rao —'_ | æ eæ, tC 24  7 | | Ss IGII 1640 Pie  "oa eee 1] F  ee mE eet eid rs,    a oe         Scie    i    Literz  Diiica. Cyclus Epactarum. Dom. A    Septua | Dies ;Pafcha |Afcctio; d  Pent. |Dhi.    gefima. |Cinerd jre fart. |Dni. 23 18 Ian.| 4 Feb,  22 21 20.19 18 17:16 25 Tanja1 Feb,  1514131211 10 91 Febr.!18 Febls «  8-7°6 5 4 32 {8 Febr.l2s5 Feb.  “Y1%x19 282726 25252415 Feb.'4 Mar       23 Mar.}1 Maijjr1 Maijj22 Maij  130 Mar.'8 Maij| 18 Maij|29 Maij  16 -Apr.|15 Maij}25 Maij|s -Tunij  76 $4324 Febr.'26 Feb.13 Apr.i22 Maijjr Iunij/r2 Tun.  2928 27 26 252524 16 Feb.!s Mat.}20 Apr.'29 Maij/$_ Iunij!r9 Tun. 23 22 21 20 Ian.'6. Febr 1 Decé  20 1918 1716 15 1427 Tan. I  F 13 12 11 10 9 8 7 [3 Febr.j20Feb.!7 Apr.16 Maij}26 Maij6 Iunij) 26 |!  rt 3 10.Feb,'27 Feb.) 14 Apr.'23 Maij]2 Iunijr3 lun.) as |  *  }x9 28 27 26 25 25 24117 Feb Jar Apr. 30:Maijj9 Iunij20 Tun.) 24 |!  23 22 21 20 21 Ian.7 Febr. ij 28 |2 Decé.  19 18 17 16 15 14 13 28 Ian. RI pr. 27 «(|  G 12 11 10.9 8 7 6 |4 Febr.'21 Feb.'8 Apr.|17 Maij}27 Maij7 Tunij} 26 |*  Gitsstat © 29 11 Feb.!28 Feb.|15 Apr.|24 Maij}3 Iunij14 Tun.) 25 |?  28 27 26 25 25 24 |18 Feb. 7 Mar./22 Apr. 31 Maijiro Iun.|21 Iun.| 24 |?  eee ee EE  æ  2 22 21 20 19 22 Ian.'8 Febr..26 Mar.'4 Maiji14 Maij 25 Maij) 28 3 Decé.  “13-17 16.15 14 13 12:29 Tan.'15 Feb.!2 A air Maijj21 Maijr Tun) 27 3  A 1110.9 8765 |s Febr. 18 Maij}28 Maij,8 Tun.) 26 |3    321" 2928 |12 Feb.t    27 2G 25 25 24    17 16 1§ 14 13 £2 11/30  B og 8 7 6 5 46 Febr.|  3.2 1 * 29 28 27 |13 Feb.       $4  1-*-29 28 27 26 25|14 Feb:'3 Mar.  2§ 24 : sa Ba æ de A a Quomodo inuenienda fit quantitas cwiufcunque Diei, ac Noctis  artificialis Arcus femidiurnus, feminolurnus4, itidem  hora Ortus Solis, ¢,) Meridiei; ab altitudine  Poli, 36 graduum, ad 55.    Is expofitis, ac declaratis, deueniendum eftad operationem, ape vfum  H ipfarum Ephemeridum : qui quidem vius, cum conftitutus fic in fupputationibus, qu¢ tempore motuq, abfoluuntur,incipiam primum a multiplici temoris redudtione. Tempus igitur, nil aliud eft, nifi numerus motus Primi MoPitts - Qui quidem motus, vel numeratur a reditu Solis motu proprio, ad cundem Zodiaci punétum; et fic eft Annus: vel numeratur ab yna Solis reuolutio.  neicirca terram, ab ortu ad occafum, raptu primi Mobilis; et fic eft Dies.De An=  no, inferius dicetur, nunc diuerfitatem ac differentiam dicrum, et eorundem  pattium, atque etiam inuentiortem illarum, explicabimus. Dies igitur dupliciter confideratur ab Aftronomo, quoniamel eft Naturalis, vel Artficialis.  Naturalis Dies conficitur ab integra Solis conuerfione, circa terram, motu Primi Mobilis, ab orru ad occafum; initium fumens, ab yno quatuor Cardinalium  pundctorum, fcilicer, vel ab Ortuad Ortum, vel ab Occafu ad Occafum, veld:  Meridie ad Meridiem, vel Noctis Medio ad cundem locum. Hicdies 24. horis, aliquag. horarum parte numeratur: cuius inzqualitas, quomodo adequalitatem reducenda fit, proprio, acpatticulari canone demonftrabitur. Verum  enimuero, Arrificialis Dies, eft, tempus numerans motum primi mobilis ab  ortu Solis ad eiufdem occafum : vel eft cempus numerans moram Solis fuprater=  ram. Noxartificialis eft tempus numerans motum Solis, ab Occafuad Ortum    ciufdem, vel numerans moram Solis fubterra. Hic dies, itidem et nox, in:    quocunque obliquo horizonte,affumit augmentum Se diminutionemjac etiam  diuerfx poli altitudines, deambulante Sole {ub vno Zodiaci > diuerfos,!  inzqualesq. dies artificiales noctesq. infuper et naturales, ab horizonte exordium fumentes habent.. His definitis, aque tanquam fundamentis iaétis,paulatim accedendum eft ad operationem. Inuenturus igitur quantitarem dierum, ingredereEphemerides illius menfis, et é directo dici propofiti capias lo~  cum Solis, fignum {cilicer et oe quem ipfe poilidet: quem perquiras in la~  tere dextroalcendendo, vel finiftro defcendendo, Tabulz temporis femidiurni. Sumas etiam numerum eleuationis poli, in fronte tabule: et illud quodin  angulo communi, ¢ dire¢to loci Solis, atque fub poli altitudine apparet, fumas,  et ad partemferua: quoniam oftendet arcum, jenidiaane - Qui quidem fi  duplatus fuerit, congeries indicabit quantitatem diei artificialis pet Hee,  fifubtracta fuerita 24, refidaum demonftrat quantitatem nods artificialis diei    Pepofei, et exconfequenti ortum Solis; quoniam finis noétis, decernit o  10; 1S ttum ngeed prion inuentum eft in tabula, ( vti dixi) monftrat quantita tem arcus femidiurni: qui fi 412, fubtraharur, relinquitur arcus feminoétur=   nus. Arcus{emidiurnus fi 424 demptus fucric, refiduo decernuntur hore Itaæ ties  et æ lici    ¢    "æd    -3 lici meridiei ; vel quot hore elapfx funtab occafu Solis precedentis, ad meridiem dici propofiti. Omnia clarioræxemploreddemus .. Sint hecomniainuenienda die 1§, Febtuarij, 1600, qui quidem dics Marti dicatus eft. Ingredior igiturEphemerides anni 1600, cum menfe Februarij ; et ¢ direéto dici 15,  in columnula Solis, inueniuntur 25. gr. et 38, minuta aquarij ; quod quidem  Signum, gra. atque minuta, denotant locum Solisad meridiem illius diei. His  captis, ingredior Tabulam temporis femidiurni {ub numero date altitudinis, quem nunc fuppono effe 45. gra.tanrum enim eleuatur polus Borealis, Ve  nctiarum Vrbis, fupra finitorem ; et ¢ direéto loci Solis, quem non: precife réperio, et hac decaufacapio numeram proximum minorem, qui eft 24, gradunm, inuenio in latere dextro primz faciei fecunde paginz ciufdem tabule,  ob fignum pifcium, quod quidem Auftrale eft, quibus fignis inferuit hc pagina; quemadmodum prima inferuit ve ticulus admoner, Signis Borealibus,  in angulo communi horas 5, minutaq. 4. Hic eft numerus arcus femidiurni,  dici 1. Februarij, qui quidem adhucinaquatus nuncupatur, proinde qudd locus Solis non precifein laceretabule repertus eft. Pro cuius wquatione, quemadmodum ingreflus fui cam num¢cro proximo minori, itaingrediorcum proximo maiori: Numerus quoque : ar proximus maior loco Solis, tabulx,  inuentus eft 27, gr. hic, atque eleuatio poli, oftendunt in angulocommuni:  horas 5, minutag. 9. Hz funt hore arcus ‘femidiurni Solis loci, 27 graduum  aquarij. Nuncfubtraho numerum minorem a maiori fic.    Hor. Min.  5 9 Arcus femidiurnus ccptus cum 27 gradibus aquarij.  § 4 Arcus femidiurnus fumptus cum 24 gradibus aquarij. ° 5  Minutadifferentie correfpondentiatribus gradibus. A‘ differentia qux eft 5, minutorum, vtvides, fumo partem proportionalem, hacvia, quoniam inter. gradus eft differentia cium partium. Hicnume  rus eft primus, ad regulam wium collocandus; {ecundus eft differentia temporum, §, {cilicet minutorum; tertius eft differentia inter locum Solis proximum minorem, et locum eiufdem in Ephemeridibus fumptum, que eft vnius  gradus. tres igitur dant 5, quid 1? exiturin quotiente fecundumregulam 1,  et 2 tertia vnius, que xquiualent 40 fecundis, capiendis loco integri vnius  videlicetminuti, et ficfunt duo nla At quia dum mer ain Solis in  tabula, augetur,.8 tempus; quoniam a principio Capricorni, ad finem GeSiti idk fona pen piislecaiblas a princi fo Canasta finem Sagittarij minores fiunt ; hac igitur de caufa, hee minuta, veniunt.addenda horis,  atque minutis inuentis cum loco Solis proximo minorituo. Quibus perattis  arcus femidiurnus die? oblati equatus, crit 5. horarum, atque 6, minutoram. Hic duplatus exurgunt, vt vides. Verum fi in tabula pracise repe  ries locum Solis,‘hore inuente ¢ directo illius, indicabuntarcum inucnien=    dum.  i“ Fi Bros. ye) aan    P R WY poe. v Ss. i  Hor. ube: : Ter war ha    : og yh  æ,—_aææ cocafaperauilinks heed iin    fioblace fucrint hore aboccalu, 8¢teducende fint ho«  tis ab ort, deducas ab horis ab occafu, hore quantitatis nodtis abit  B iii : lis,  E\F BER  lis, addicts 24 fcdedudiio fier? n et  ftcabie hors aon sides te st) eæ    99ty or il} Med! ising    Hor. Mir. «* Gr ati    i. aliose dB emo isd  Wee ee cur shane alean cert  Bc agpregani decernit horas P.M.  Paritatione, fidarx fuerine horx, qux, reducendz fintad horas P, M. N. Vel  ipfe 12,fuperant, velnon. Si.12, fuperant, deducasab eis f horas 12, et relin entur hore P. M, N. Gimninime laperane 12, adde cis 312, et nurherus often ithoras P. M. N.   Si horis P. M. N. ‘addas arcum femino@urnum, SUG indicantur hereab occafu, at fi ab horis aboccafu sdedade: fncting, Nomen eningentn, telinquentur hore P. M. N.   ‘Si ab horis P. M. IN. dedude fuerint arcus stepuinndteti feftabunt horzortus. Atfihoris ortus addite fuerint hore arcus feminogturni, pronenient  hore P. M. N.   Exemplis omniahxc, qua, diximus clariora faciemus. Sint prius oblatz hore 9,minu. 24. A. M. diei 15, Februarij, anni 1600. et reducendz fint  vt vides.    > Hoos Migiaileo:sinccs We ares  9 24  Hore.A.M. reducendead horas P.M. ~ ox?  o Hore 12,addevthabeanturhore P. M.    21 24. Hore P. M. requifice. Ha quidem hore erunt diei i præce~  dentis, quianondum, Sol meridianum Caaapingic.    Dhg gett wll Bapetbe sss yt,  Hor. Min. Sain Reajet = 054   21 24 Hore P. M. reducendzad horas AxM By tæ  12 o Hore 12, fubwahe. “he PT by  9 24 Hore A. M. quefite. Use a    Horx A. M. reducendz ad horas ahenentg  &venienthorz A. M.  6 54. Arcus feminoGumnas addendus.    9 24 Hore A.M. quefice. Exemplareduétionis horaram A. M. N. atque P: M.'N. ad horas P. M. A.  M. aboccafu, atque etiam eb ortu, non differunt ab expofitis, cum hore non  differantnifinominetantum. Verum proreduétionehorarum, qua funtfemper P. M. N. en exempla.    Hor. Min.    9 24 Hore P. M.N. reducendzxad horas P. M.  12 o - Hore 12. addevr prouenianthorz P.M.    21 24 Hora, P.M. quaficx. Hor. Min. “a  13 24 Hore P. M. N. reducenda parimodorad horas P.M.    12 © Hore 12-fubtrahx, quiahore P. M. N. pluresfunt 12.  I 24 Hore P.M. queficr. Poreris etiam connetigordine proce  ~ + dere, et habebis horas P. M. N.    13 24 .. Hore P.M. N. reducendz ad horasab occafu.  6 54 femino@urnus addendus, vt conficianrur hore ab oci. 20 18 Horeaboccafir perquifire- Fh ri  13 24 Hore P.M.N. reducehdarad hotasabofut:  6 54. Arcus feminodturnus deducendus,venafeantur hore poe  6 30 ~=© Horwabortudefiderate. Si He tæ 5 snaæaal  eT; tus fueris, nafcentur hore P. M. N. Heactam longo fermone, atque erabilibus feré satel pertradtauimus, vt Tyrones A ftrologicx: snullo adiuuante: p tore polies  ad completa illius inrelligentiam petuenire. Isenim qui has calluerit {upputationes, ea$ pertranfire poruerit, tyrunculusq. dimittere.     soars he A tn  2 imate astids!"   oe. Te}  6 0| 6 0/6 of 6 of 6 o| 30  $e et S 6 §) 27 BEBE   6 21| 6 21  24) 6 25  6 28 sal ose We  ead 6 33) % 34 aH  6 32| 6 33) 6 34 eid _§ 3716 38 ~49 BO 6 34] 6 351-6 37| 6 38) 6 59 6 41| 6 42) 6 44| 6 45] © 47 om  3| 6 37 6 39) 6 40] 6 41] 6 43} 6 45] 6 46] 6 48] 6 so] 6 51 1 8 849] S4al S45] 6 45 6 a7 Sct 6 $0] 6 §2| 6 54| 6 56) 2g  6 511.6 $2] 6 54 §6| 6 58] 7 oO} a4  6 54| 6 56] 6 ais: o| 7 21-7 4/38  6. 58\_6 $9 7 61 7 8 15  8. 6 52] 6 54] 6 561 6 58| 7 of 7 3 7 12] 12    6 55). 3 a  i a  7.35 22] 7 25) 7 28) 7,32  22|,7 25] 7.2917 32  22,7 26| 7 30| 7 32 Siarcus femidiurnius dempferisa 3 By 2 relinguerur 3 ama     Nox Arificialis.  Arcus Semmidiurnus dematur ab 3 Horis. P.M. ¢  3 Hora Italici horol.  se Data Poli clewatione atque dato Tempore quomodo  carleftis Figura erigenda fit. |    il Onttiuere Figuram Coleftem nil aliud eft, nifiinuenire ftatum cerli ad  datum horizontem, atque dato Tempore. Erfi Aftrologi omnes conueniuntin {upputatione Planerarum y tamen, in reperiendo ftatum Primi mobilis maximis agitantur difficultatibus, fignum eft varietas opinionum, quoniam, quinque v{que adhuc prodierunt modi fabricandi corlefte {cema: qui  quidem valdeinter fe diftare videntur. Difctimen enim modorum, poftea  quim explicaucro conuenientiam corum, fummatim narrabo. Omnes enim  canones, in inucutione Horofcopi atque Medij cerli, et fi diuerfis veuntur vijs,.  ‘eofdem gradus,-eorundem. Signorum, indicant atque oftendunt. Infuper  omnes celum diuidi intelligunt in 12. partes, quarum nomina et ordo, idem  ee a bus ftatuitur. Sed difcrimen exiftic eæ in diuifione. Quoniam  iqui fecant Zodiacum in equas partes 12, hoc ordine. Perquiruntpropofitz hore horofcopantem quits : atqueceelum culminantem, quem ad partem feruant: ipfumq. Corcelivocanr. Deinde numero graduum afcendentis,  ‘addunt 30, et figni gradum, in quo cecidere inueniunt, fumuntq. pro fecundaDomo. His etiamadditis 30, numerus proueniens, fumicur pro tertiadomo. Quibus etiam gradibus additis 30, fignum nafcens, et gradum ciufdem,  Macuunt collocandum in quarta domo. Sic igiturper 30, appofitionem, deweniunt tandem ad duodecimam domum. Hance viam nonoulli tribuuntFir-mico, que quidem via, quemadmodum facilis eft operationis, ita per difficilis exiftic, an anteponendaalijs fic. Hacenim via, diuidebantccclum comm  in 12 partes xquales, circulis ramen venientibus a polis Zodiaci, wanfeuntibusq. per fi citatas Zodiaci fe@iones, domibus collocatas : Hemifphz‘sium tamen {uperius,inaqualiter diuifum erat; contra {copum Iudiciarij Aftrologi, qui {meo quidem iudicio) eft diuidereceelum, dato horizonti, in 12,  zequas partes; venon folum planete, verumetiam ftell@ fixe, collocandx domibus proprijs veniant. estethie- 22 wl, tfin  Secunda nonnulli diuidebant Arcum diurnum afcendentis, datz hore, ac  pari modo Noéturnum, in 12 po equalesa fectionibus ducebantcirculos  magnos per polos mundi, quibus calum totum difpefcebantin 12 interualJa: atque Domiciliorum initia, afcenfionibus reétis iuueniebancur .. Addita  ptius vna fupradiétarum partium afcenfioni reéte medij ceeli, indenumerus  natus, oftendebat afcenfionem reétam vndecimz. Huic addita altera parte,  abadditione proueniebat afcenfio recta duodecimz domuis. Cui etiam addij‘ciebant tertiam partem, et numerus ex additione proueniens, oftendebat  afcenfionem obliquam horofcopi. Afcenfioni predicte fuperaddebant ynam  fex partium arcus Noéturni, et numerus natus, decernebat afcenfionem reGam fecunde domus. Qua via inuenicbant etiam tertiam. Quibus fex domibus inuentis, refpiciebantalias, his oppofitas. Hicmodus adfcribicur Alphonfo Regi, loanni de Linerijs ficulo conciui noftro, a¢ oanni Saxonienfi Alcabil entatori. Hac etiam via, minimé colum ad æ  See ecetni485 515 54>  gta. Accommodantur uc per aflumptionem numeri proximi minotis,  intermedijs polaribus gradibus: que quidem Tabulz ob operationis facilita~  tem saad eriuntur ad gradus integros, quibus mira corleritate fabricantur figure coileftes, cuicunque hore date, addatam Poli eleuationem, ad  huncqui fequimr modum.    Quomodo Horis meridiei crigenda fit Figura caleftis.  Hw igitur dum conttituere defideras figuram ceeleftem Annum, MenA.A fem, Diem atque Horam, horeq. partes fiue minuta: Deinde reducas    horas       PRIMV 3.) bey    “horas cuiufcunque {pe-iei fint, ad horasP.-M. Capiatur etiamin Ephemeridibusillius Anni, Menfis, ac Diei locus Solis;8 omnia cum altitudine Poli ad pat  tem ferua. Poftmodum confidera an hore date fintP. M.vel meridici: quo~niam fi fuetint meridiei,facilis erit conftructio figura; abfoluitur enim perpau  cis operationibus vt exemplo res manifeftabitur. Sit propofitum erigere firam cecleftem anni 1600.15 Februari), in meridieillius dici, adalticidinemt  oli 45 graduum. In Ephemeridibusinuenio Solem poffidere 25 gra. atq. 38  min.aquarij, cum 2§ gra. aquarij ingredior Tabulam domorum, Venetijs inferuiéntem, fiue eleuationi Poli 45 graduum‘in cuius fronte, Solem fignum  aquarij occupantém ‘quero, quo inuento in columnula Decimz, fub figno pi{cium fumo 25 grad’¢ direéto quorum dextrorfum, apparent figna gradusque  collocandi quingue reliquis domibus. Incolumnula Vndecimz {cilicet inueniuntur 26 gra, pifcium. Incolumnula Duodecim reperiuntur 14 gr. Tauri,  In columnula Prima apparent, 24. gta. geminorum. In columnula Secundz  videntur 17 grad. Cancri. Atque in columnula Tertiz, {petantur 4, grad.Leonis. Hecfigna,atque hi gradus, collocandi veniunt fuis domibus, 4 fimilibus  numeris indicatis. vein exemplo vides. Signis et gtadibus {ex domibus collocati, fex reliqu domus, conftitutis oppofitx, fabricantur fignis oppolitis et gra  dibus-oppolitis,vt vides in exemplo.  Decimz collocandi funt we cum 35 gta, Quarter collocandus eft 2) paribus gradibus.  Yoo conftitutus eft { cum 26 grad. Quinte confticuenda eft Mp pari  pg  ieee adfixus elt, wy cum 14. grad, Sextx adfigendus eft æ paribus Prime pofirus eft It cum 24 gra.Septime ponendus F paribus gra.  Secunda ad pofuimus 6 cum 17 gtad. Odtauzad ponemus fo xqualibus  ibus. ;. aN ia ag  Tertiz collocauimus §) cum 14 grad ~ Nonz collocabimus we fimilibus  gradibus. Signa enim opponuntur xqualibus gradibus atque minutis, vti in elemétis fpharicis declaratum eft. Signa quoque atque domus oppofite hinc confpiciende veniunt. Signa Opposita. Aries, Taurus, Gemini, Cancer, Leo, Virgo, Libra, Scorpio, Sagittarius, Capricornius, Aquarius, Pisces, Domus oppofite, Prima, Secunda Tertia Quarta Quinta Sexta Septima Octaua Nona Decima Vindecima Duodecima:  etiam in paruo figura quadrato Anni Currentes, Menfis, Dies  et Hore fabricationis » atque étiam eleuatio Poli, ad quam conftitata eft ©  ipfa figura. Vti {peétasin hac pita figura. : BRA es, rY.  ‘fifa. we ipfum ad pareem feruo. Pari modo reperio Luflantelf ih. 6 prad,    tque7. Saturnus rewrogradus poflider 29 grad.ac 13 minuti. 2 Tup+  pear f us eft, obtinetque 15 grad. et 32 minuta §): Mars poritar 4 grad. et 19. min. QQ) Venus dominatur ro gradibus, atque 46 minatis Capricorni- Mercurius tenet 10 arque §1 minu. x Caput vero draco+  yaum minutum wei BEE    nis perambulat contra ordinem fignorum, quia talis eius motus eft, 28 gradi  et so min. et Planetis, ab Ephemeridibus defumptis, arque extra adnotatis, collocandi veniunt nunc fuis fignis, conftitutis, atque repertis figare fus  pta notate : his adhibitis cautiunculis. Si Planete gradus, plures fuerine  gradibus figni reperti, collocandus eft Planeta fuis gradibus, pot fignum, fi  minoresante. Rurfusfiduo Planete vnum obtineant fignum, ille qui plures habuerit gradus conftituendus eft poft illum, cui pauciores tribuuntur.  Vein paces Res. Preterea, quando aliquis Planeta collocandus eft fub  aliquo figno figure, et fignaum minimé reperiatur in figura, {pectandus cft  locus deficientia figni, feriatim numerando, atque ibidem ponendus eft Planeta.vt / collocandus eftin 2, quod quidem fignum minime reperitur,  in figura, et deficit in quinto loco, poft Mp ideo ed locandus eft f. Virerius, quando Planeta aliquis retrogradus fuerit, fo retrogradationis caraéte~  re fignandus eft. vr Saturnus, atque Iuppiter oftendunt, cauda draconis femper ponatur in oppofiro Q paribus gradibus. His omnibus genigne abfolutis, conftitutaapparebit figura Cerleftis, vti omnia exemplo pofito fpedtas. Datishoris P.M. atque data Poli | fublimitate,quomodo  erigenda fit figura celestis, et 4,  Roconttitutione figure caeleftis, horis, P.M. Ingred Ephemerides An  ni, Menfis, ang dici,cuius funt hore propofite P.M. et defumaslocd Solis:   um quo, intra tabulamdomrorum inferuientem dave Polialtitudini, infronreque tabulz quzrito Solem, fignum data peragrantem:deinde quare gradum i  fus in columnula decimay¢ regione cuius, incolumnula horarum, deptomas:  horas atque minuta ibidem inuenta. Quibus horis atq. minutis,addas horas, et  tninutaP.M. datas, ab aggregatog.fi 24 excefferit, 24 fubtrahe:refidium perqui  ‘ras etiamvin tabula domorum antediéta, in columnulis horarum: et éregiome repertarum horarum dextrorfum, fub fais congruis columnulis, reperies    figna, et gradus. {ex domibus collocandis, vti in prxecedenti. Hine etiam ad-  cus Solis, femper fumendus eft, ab Ephemeridibus, die illo cuius fant  -re P. M. Si Hore P. M. plures fuerint 6 pro omnibus fex horis,capiendum eft  ‘quod quidem ideo fumitur, quia fapponitur, in  ‘pacio fex horarum, Solem 15 confeciffe minuta proprio mom. Idem, ati  coieteiee datam Solem fi is, ve inferius do.  ‘cetur y x umaularum domorum ; ropor  tionalem {ecundum minutorum Solis motus. vt crap dedavalin Ee  ail’ æ LE ij + Infuper, monendus eft nomnullis cautiunculis ftudiofus Afttonomice difciplinz, :.  o  poe    oe. Ar  sz Infuper, fi eleuatio Poli non precisé in tabulis reperta fuerit, capiendacfttabu- > a  Jainferuiens eleuationi Poli proxima minori dare hina preceptis  veniamus nunc ad exempla, Conftituenda fit figura Venerijs, Anni 1600 menfis. Februarij,die 15 atho- *    ris 20 minutisque 30.P.M.Locus Solis,iam fupra expofitus eft. Verum quia hore P.M. funt plures fex,immé plures 18, ideoipfisaddo 3 minuta, veniuntque -20 hor.atque 33 min. Cum 25 grad.aquarijin tabula domorum, in columnula    horarum, reperio horas 21 min.49.quibus, addo horas P.M. equatas{cilicet,  20,atque 33 min.fic. Hor. Min.  21 49 Horedefumpte cumloco Solis in abulaDomorym 45 gr20 33 HoreP.M.xquata,adde. 42 22 Aggregatum,i quo demendz funt hore 24.  24 o Hore24demen    18 ‘22  Horequibusingrediendum cfttabulamdomorum.  His igicur horis, intro denuo tabulam domorum,, see quzro in columnulishorarum ciufdem tabule, eafQue reperio non pracife in tabula,Solecapricornum poflidente: ideocapio proximiores illis, qu quidem funt 18 horz, et 21 minum:é direéto harum, verfus dexteram, apparent incolumnulis  domorum, figna, et gradus. collocandi figure,vt vides. atque 30 minutaaquarij. Intro ergo tabulanr domorum cum 26 et reperio  (var dix) horas. 21 minutag. 5 3 tanee effent hore, fi Sol eflerin 26 gra. aquarij.  Verum fi Sol effetin 27 gr.ciufdemfigni, reperirenrar hore 21,minuta s7-Sed  quia Sol inter vrunque manet ideo capienda eft pars proportionalis. Differentia temporum eft ¢ minutorum, quidem minutz refpondent vni gradui.  Perregulam igitur trinm dic 60 dant 45 quid 30 excunt inquotente 2  minuta. Hzc igitur minutafuntaddenda horis atque minutis fumptis cum 26  24,min.$ 5~ Quibus additis horis P. M.atque ab ag  egy pees 22 24, 8elinquuntur hor.18.min. 25-quibus conftituo hgutam Figura exempli propofiti T emporis, februarij    D. H. M.  Q 15, 20. 30 Venetijs  Poftremum fciendum eft, qudd horx, qua intabulis Domorum cum loco  Solis fumuntur,funt ex,qu refpondent motui zquinoGialis d meridiano ela~  pfo, arqueab Arictis initio fumpto. Hore eo P.M, fanthorz, quz  re{pondent motui zquinodtialis, tranfacto a loco Solis; 4 meridiano (cilicer,  vique ad horam datam., Hzc duo tempora addantur fimul, et fumma, denotat  tempus menfurans motum xquinodtialis,4 principio Arictis vique ad pun ninoctialis, rangentem aaa. date. Vande fi hore aggre~  plusquim 24 exticerint, 24 fubducendz funt, pro vna integra aquato=   Conk et relique famendz veniunt pro horis cranfaBic’d aneibalas  no ab Arictis initio, vfquead pun@um equatoris tangentem meridianum, ho  re date P.M. Demonftrationes enim harum rerum, in fecundo libro magn  Prolemai conftructionis dilucidé reperiuntur; arque etiam eas,loannes regiomontranus, noanulligue doi Viri, et rerum celeftium perdodtiflimi, per pao aa Deo annuente in primi mobilis commentarijs, abundé pertractabimus, Sed faperuenit mors. sheet   E C ii Dies  Qt RABARY  Dies inequales equalibus qua lege commutandi fint.    Nrequamad fupputationem: Planetarum deueniamus, nonnulla aduertenda funt, quz non folum fuppuration:bus predictis accommodanda  veniunt, immd etiam admodum neceffaria ad exactam calculationem habendam exiftent. Sciendum igitur eft, quddplanctarum motus, qui Ephemeridibus noftris pofici funt; exact cos ere fecundum Copernicianum  calculum, atque ciufgem fectatores, fuppofitis dicbus xqualibas, vel nulla  xquatione dierum alhibita. Verum enim uero, quia oftenfiim eft, in Elementis Sphzricis, atquein magna Prolemzi conftructione, acetiamin reuolutionum libro Ni¢olai Copernici, necnon tatione conuincitur, fuppofirum  motum Solis proprium contra motum primi mobilis fieri; Dies naturales in  vniuerfum inaquales effe. Qui quidem Dies naturales, vel medij fiue equales nuncupantur; co quia his mediantibus, apparentes inueniuntur: et confticuuntur ab integra equatoris ouintæne. Me aaadiie $9 min.8. fecundis,atque aliquibus tertijs. Vndefequirur, Diem naruralem xqualem ab integra zquatoris PrintiBcac, 4c infuper 4 Solis motu medio refpondente 14  * horis integrari. Vel f{untapparentes, et veri, qui quidem conficiuntur ab integrazquinodialis reuolutione, atque tanta ipfius parte, quanta coafcendit  cum ca Zodiaci portione, que abfoluta eft i vero, apparenreg. Solis mom.  Hi dies omnes, inueniunturinzquales inter fe, et tales effe potiilimis demonftrationibus confirmannir. Quibus demonftrationibus, atque numeralibus  fuppurationibus, conftru@a eft Tabula, fecundum Copernicianum abacum,  zquationis dicrum : quam noftris Ephemeridibus appofuimus, vr exaéte habeantur motus Planetarum. Er quamquam differentia inter inrquales aque  uales dies parua fit, et hore dimidium vix excedat, quod quidem tempus  valde paruum difcrimen motuum Planetarum fupputationibus dare poteft;  in mormtamen Solis neglecta, vel minimé via maximam parit in reuolutionibus annorum inxqualitatem : necnon etiam incalculationibus moruum Lu  ax, fenfibileindicat difcrimen. His declatatis,: fia  da commutare, Die     et cL qu L FS  primo geminorum gradu, et in communi, apparent 1 ue  37 fecun. quibus Scene eieitnnerehiess Tt aa fubtractio  non potelt, et veniunt,vt vides. pe ?  = eee  =  §, 20  Hor. M. 2. soos eo Ocean : æ  “24 0 ©. Hore 24, vecommod? fiat fubtradtio. Vo   o 18 37 Min. atque fecundaaquationis dicrum, deducenda.  ~23 41 23 Hore et min. equate, diei tamen precedentis, 20 {cilicet  Maij,8cnon 21,ciufdem,cum tempus fu meridiei. His diebus arque horis fup  dutandi funt Planete,& habebitur motus verus atque 2  Veniamus nunc ad exemplum noftre pepeiee figure, atque fupputationis. Datz fuerunt hore 20, aque minuta3o P.M. et Sol 26 obtinebat grad. we  Inwo igitur tabulam equationis dierum cum loco Solis, ~ {cilicet atque gra  du, et in angulo communi inuenirur o min. nec non 6 ecunda, a datis horis  ac minutis deducenda fic. mee  Hor. M. 2.  20 30 0 Horedate que ent quatione.  o © 6 Aquatioa tabula defumpra deducenda,  20 29 §4 Horz xquate,quibus fapputandi fant Planete.    His horis arque minutis, f{upputandi veniunt Planete, et poft fa putationem, habebuntur motus Planetarum veri atque xquati. Hic etiam ftudiofum  monebimus, qudd fi celeritate fi erigenda fit, atque etiam fi fuerint erigendz figure interrogationum, eleétionum, ac fimilium, necnon quoque fi  inequalitas fuerit parua, equatione minimé vtendavenit, qua negleéta, nullus tamen (meo iudicio) committerug error fenfibilis, i quo aliquod maximum  inconueniens fequi poflit.    LG FRBCE. RY '% Ss  DeLee ie en ee    ¥3 Tabula aquationis dierum bis temporibus Supputata. ee 8 23 23/12 9{22 10:29 §§]27 39]1§ 411] 2 §1   8 21]12 2§|22 Eee aus 2127 22/14 42] 2 35] © 37   30 Sia7, 4 4|tq 13) 2.20) © 45)   14/26 4§ 5 O $3iem  2 42116 14 78 33 33113  §1|16_ 27| 1828 28|12 $4  _10 16 39 39 18 23 23,12 aid 19/26 26/13 15] I §2  22/26 6|12 46) 1 39) 1 IP  [8 ails 5324 12)30 a6lay 96 12 17 PT 26) I ale  8 25}14. 12 r2!a4 24 31/30 28)25 25/11 48] 1 Ts] 1 32h  Tx 20| 8.28\04 31\24 §0}30 30/25 I 43).  10 t7| 8 as $0125 10/30 31/24 4ol10 §2 1 $4)  11|10 42|17 $9lt7 at|10 §5| 8 36|15 9.25 28/30 31\24 t7lTo 24[ © 46/2 7]  r2|r1_1}18_7|17 11110 43] 8 41)15 29125 46/30 g0]25 54] 9 56] © 38] 2 20)    35 |1 8 Tr 4018 14 14}17" 110 32 8 46/15 49/26 4}30 30 28) 23 39] 9 30] O 30  8 5 16 10 26 29}30 26)23    SO  OOoeD ODS OO OO peels ng [rr 56  16l12 ¥5! 18 31/16 16 275°9 $9)  sf 1F 33\18° 3S]16 76 16} 9 49)  12 grr. 39/16 4    eee  13 25 18 45/15    a a a | Sf | ini Babes  29 oy 6) 4 42  28 $2117 37) 4 22    ied    Minutaquz cum loco Solis hic capiuntur minuenda funt 4 tempore  inzquato, fi equatum defiderctur.   Si yeroadinaqualitatem, feu apparentiam reducendum eft; eadem   minutaaddenda veniunttempori zquato. 25 14 47 18 49]14 32| 8 46|10 41/20 20 2\|28 §9  26/15 3 3.18 48/14 18 8 41|10 §4]20 24/29 10  b7lis 1818 46|14 4] 8 8 36/x  28)r5 42 18 44/13 50 | 8 32  29 15 46 18 41 13 13 36 Ss 28  30'n6 O18 37}13 22! 8 25 11 38|21 28)29 29 39/28 1o]16 10    3 25] 0 194 6 $$  rr §3l21 49129 48|27 sslis 41 HEFT os ante Planeta quomodo datis horis fupputentur,   Oris equatis Planetas ad hune qui fequitur modum fupputabis. AftroHose difciplin profeflores, destinieeirione duce, multos excogitariit  modos, quibus Planete,datis horis, atque horarum fcrupulis, calculandi fune.  Horum quidem modorum Introductionibus noftris tres tantummodo apponemus : quorum tertius facilior, commodior, atque exactior (vei dicemus)  et quem nos in exemplorum noftrorum fupputationibus, et fequuti fumus,  atque in reliquis exemplisfequemur, exiftic. Hocmodo, per proportionales  tabulas, longo tempotis difpendio elaboratas, mira facilitate, atque celerita~  te calculationes yr io erit, horis, aque horarum partibus abfoluuntur. Vnufquifque enim horum trium modorum, abunde explicabitur 4 nobis, poft quam nonnulla motui diurno, fiue 24 horarum attinentia docuerimus. Ad co Spas igitur motus planetarum horis datis, egemus mo=  tu diurno, fiue 24 horarum, qui quidem hac lege inuenitur. Intræphemerides dati anni, atque menfis ; et é regione diei dati, et cuius funt hore P.M,  fumas motum Planetz, quem extra notato: deinde capias motum eiufdem,  dici fequentis, quem etiam notabis{uper primo accepto, fimaior eo fuerir,  vel fub,fi minor, et hoc contingit quando Planeta Retrogradus exiftic: poft  hxc, educas femper minorem 4 maiore, et id quod relinquetur poft fubtra&ionem, erit motus diurnus, fiue 24 horarum Planete. Vt exempli gratia,  fic inueniendus motus Solis diurnus anni, menfis, et diei fupra dati. Ingredior igitur 15 Februartj Ephemerideset é regione illius, dextrorfdm reperio, 25 grad, et 38 minu. \ hacad partem feruo. Denuo eafdem  Hiren 4 cum r6 eiufdem menfis intro, ¢ direéto cuius, eadem Sois columnula, reperio 26 gr. ¢39min.quem etiam motum, fupra primum  Gacfbo cuts Redo Pan ace nee :   Gra. Min.  26 39 Motus 3% cum 16 Februarij fumptus. Motuseiufdemcum 15 Februarij captus,fabtrahe,  Motus diurnus, #% fiue 24 horarum. Sic etiam accipere potes motum Saturni, reliquorumque Planetarum dun:  motus diei fequentis maior,vel minor fuerit motu diet antecedentis, ac etiam: infdem figni, vein exemplo vides. ; “tar    Gr Min. 3  29~C«“‘é Motiis Saturni acceptus cum 16 dieFebr.quia F eft.  9 me Th he. a9 12 Motusciufdemfumprus cum 15 die F    Oo: - Motus Saturni diurnus,fiue 24, horarum. ! Pari ratione inuenies motum Lunz, dum motus duorum dieram fuerit in.  cadena AgNO VERE 93) 2. fon a Gy  s    =”  n  Ld  quo accidit Planeta finem figni obtinere, a 30 gradibus; et quod relinquitur, adde motu eiufdem    Planewe diei fequentis, quo contingit Planetam principium figni deambulare:    et aggregatum oftendit morum Plancte diurnum, vel 24 horarum. Exemplum  Lune diei 16 et 17 Febr.    Gr. Min,    30 © Gradus 304 quibusfiert debet fubtratio.   20 44 Motus Lunzin Signo \ diei 16 Febr.fubtrahe.  9 16 Refiduumaddendum motui ciufdem dici.  Motus Lunzinfigno Arietis addendus, Mots Lune diurnus,fiue horarum 24.    Secundus modus,idem aliquibus mutatis peragit, quo quidem ficad opera~  tionisfinem deuenimus, Adde motui diei fequentis, fiue motui ptincipij fi§ni, 30 gra. ab aggregatoque deducas motum diei dati, fiue finisfigni, et quod  polt fubtra&tionem reliétum fucrit, motum Planete diurnum fiue horarum 24  decernit, vrin exemplo, Gr. Min, Motus Lunein figno  diei 17 Febr.cufaddendi funt 30 gr.  30 o Grazo.adde, (eæ tL  35 31  Aggregatii,a quo feri debet fubtradtio mots Lunz dictdati, Motus Luna in Virgine diei 16Febr.minuendus.  —!4 47_ MotusLune diurnns,fine 24 horarum, perquifitus    His medijs omnes aliosmotus 24 horarum reperics. a   vom mora omnibus horis repetiendo, accepto motu 24 horarum,  timus trium modorum talis eft. Motus Planeta 24 horarum dupla, deinde  iumma fuperaddé dimidium moras diurni,é natus numerus agregati, often  dic motum ynius hore:quem per numerum horarum P.M. multiplica, et reful‘tit exit OEE tong Bee ii etc dace Re aitidas sæoæe    laboris,quo claborando nonnullis cautiunculis veendum eft, Simotus dap toe fueric graduum, proucniens erunt minuta. Si fuerintminuta duplata. aliquando pee OBE EO fecunda. Prouenient minuta femper, dii diure  nus mowus fueritplus quam 24 minuta: Secunda vero quando fueritminus, Ee  iam num aduertendum eft, qudd multiplicatio poteft fieri multis modis,fed fa~  cilior omnibus eft vt reducas motus, ac etiam horas,vel ad minuta vel ad fecunda vel ad tertia, per fexagenariam multiplicationem. Facilius hoc abfolues addi«  tiones fumendo totvices moram horatium, quot funt hore P,M. At nuncveniamusad exépla, quibusclarareddemus ea que diximus. Sit inueniédus Solis  mows horarius cuius diurnus eft 61 m.fiue vnius gra. vnius infuper minuti.    “Gr. Min. 2 }  1 o. Motus Solis diurnus, dupla,& duplatoaddedimidium, quod:    1 o quidem eft3 ominutorum. 0 30 30 Dimidium mouus diurni,adde. BRAS  32 30 Motus Solis horarius fiue vnius horx.Etiam fumo exemplunt  Saturni,cuius motus diur nus eft minutord. 1 rantummode    i   I   2 2 .  Gr. ‘Min. .2. :   ° ro Motus Saturni. dupla, et adde dimidium eciufdem diurnt  © t o- motus.   o o 30 Dimidium diurni motus.adde. o 2 30 MotmshorariusSaturni, et cruntfecunda, quonia morus eius  diurnus,e{t minus 24 minutori. lifdem vijsreliquortim Planetarum motus horatios inuenire poteris. Love?   Erquiahore P. M. funt 20,8& min.3o fere.dico Per regulam trium, fi 1 hora,dat 2 Min.& 37 fecundaac 30,tertiamotus Solis, quid 20 horz, atq. 30.mi=  nuta? Reduco motum horarium Solis ad tertia, et proueniunt 9150 tertia: pa~  ri modo,R educo horas 20,& 30 minutaad minuta; proueniunt 1230 minuta,  qu multiplico tiertijs motus horarij,& veniunt 11254500 quartaz}  oa Oj201 13] 5 et  o 18) _5} 13/21) 20} 14] 6 bat . grip iin iprias 3S  ns o 26° 7\15|23|22\15] 8 5  ¥ © 29 bas 16} 9 2s  ° z =~  33'_9) 37/252 s  © 37/10|.18)26]2     Ale    Y eo  a C abule Domorum ad altitudinem Poli Gra. 37. OR  % in Q2 - in Tp    Domus | 10 ajay SS SS eee 10 8]. 2S 4 27 245  $128 26) 27 19 (24]°    10 27 EE  TO 31   10 35]— Url Fs ah  10 39 ? of alaale  IO 42] 9 19) 4)asi25  10 46]/10 It ma 3 1 es  To go]tt)12} 6 pale We  16 §4]/12)/13] 7/27/12  10 §7|13/ 13 Bia  ti 1]t4) 74) Siz9/29)  Ti §|x5| 25 9|29| 6  11 9}16) 16} 10/30) I j 2uar  so|tO|14 11  sæ ‘Ti ræ it  58 æ   altalaa 14 ie   tojr slr9it5: 7   14/16)20}16| 8   18'T7/z1116| 8) 6| 9  22118)22/17] 9) 710 ft a ra ca onb‘umiow suvinfusu snduca J    n   7    2/15)17|13| 6    -26/19'23/18|10) Sir  2a it rg/TI    es 12§|20|11]rol13  9 38} 22) 26! 20 12 rilt4    Tt aor aft9 a    sunwh Ay    Jar azfaihols| al sa]  Y 3tf22]20/2 5+ 6} 1  1233 : v  2g|15 13 17  2518S 14/18    Wyte 34237 he  * rr 38 4 ri 5 Sir  : Il 42 5124116 \761 6 “9 17)  S |r ur 45 26)25 | 17} æ  jit 49 27 25 (18)  II tr $2 28136 Raltela  ofa  13| 22  II Ti 56 29 27}20)10  12 0'30/28'21'11    iittala katt dike    PRIMP 8.  .. Tabula Domorum ad altitudinem ~_s 7. CR:    aR in        Ti 29 2  1233  weg Era suvsnfuaue sndua 1    sere   .    Mo.    et    .)  oO}    “Spe aa 2a [22/16], Mæ  13251231171 8.29! 6 18   2 elesl 18] 9/29 739   = I9|tOlb  Pa 13 PG eel al L  g is) 83 4ol27iesiz2!.2  13 ace =  Hf 48]29] 22/15 -3]13 26    13. §2 |3ola3 A oe “a a3 a . c    Mine  5 | |    12    =  egis   =|         7 _— x”, “>. æ    é LIB \EiR  e&T abule. Domorum ad alritudinem Poh Gra.37\ 9x  satel if  a       bei lay          I   I i   16° 8: 4j25[t4] 3 [yor  16 12h 5 6) es} ylra  4 b Gly ms 17) 31  A 27 aula b rE  46 Bie b Slazi20    a9  iy       -_   i=]     «   ursaiarsp> on ele me le  woN]SC oO  ~ Raa  ee et ee  ibis  a        ie    i~  oe       ik    i    ojo wens  zr  ¢.  aA  ala et  =  Of tecrinotten se798 oe wo  v  ~   ee  “a ee)    nv Bu  {5  yr oO    "  - Rib  repre Foes  ~  Ofs om a  te    oe      17° 3 is, tit 6  17 9|23 Ta)  17 shal  aht7 3 2$) 1§|t ‘ RY :  nz 43/26 T6\ra|2al 6 6 » Ase S| $2126 20!  17_47|27|16}1'41231 7 poset, | ‘Ito o|28.z 3130.19   ge Peer slag 24) vlan  ~ [20 -9/ 30! 25( 4/22 pile    ag    “N  ) te 27\16la5) >  Fe Bad 3  i  18    19       ie æ       19  if  aT Fabia       lon sibkieras|    * il    ps a 26 aatagh    *.    PRIMV SS 28  ee T abule Domorum ad altitudinem Poli. Grarz 7. a&  Y ni Sein K *    3 inws        om} 2b 3          ee    8  O aad    “ Paglia    B  fea 28a7 a6 ol 14} 5/27  eB 24 (221 a7 6 S| G28  16 729   Bie 23 4 3)47| 8 30  [2s iad 4'18| 99)  nt a 58 22/23) 6\19| 10; 1    a feos 2k 41 23)24 720) 14 2    211%    128 holtuleg EB    ialasits| 6  Giniles 7  16136|17| 8    - a. z, =    Lil BWE\RA  e& T abule Domorum ad altitudinem Poli Gra.g2\ Gt    Hiny niact tiny       DomuUs|LOrip rs) —    viel tle! om ase  > sic H MjG|G/¢/a]G]|c    1052] Ojto}r6}12 sf  Tsspetet}a7}a3 an  12/17/13] 6  13} 18) 14)" z  o} Of 9}20! 20/7  ailarlry  out supsnfuoue sndusa    seiaiser> onb ‘vant        “ wunjous tern sndua       hi       2 iT5 élr6|z0|26 | 3  eof 7)17f21 17 to  18/22/18 To rd  1923] 19] 1] 6  ites 19|12| 7  VIP2§ 20/13} 8 8  2 38} r2}22/ 25, ded.d 9  2 42/13)/23}26| 22) 14) 10  23/27/22) 15 It  2 So}rs}24) 28/23] 16) 12 as che iar to  LE 452 wen Suopa tunis SILA? onb    Pee    “ouvyptigu Y    -oursprioyyy 459 wenteSu0yo danse,  7    FR Ri LWP oS 29  e% T abule Domorum ad altitudinem Poli Gra.g2, Ot    Git ni 29 3% in rr        H MIG c|c|alc G 3 $1 ;   355 629/26  4 0 10/12} 7}   4. 4] 3/11/13] 7} 1/28  4 2129  4 12) §)13) 54 3) ame  4 16] 6/14/15) 10) 3   4.21] 7}1§|1G) 10] 4) 2  4 26| 8|16|17 5] 3  4-29) 9117] 18) 12] 6) 4 Sz slaai25  ¥6|20|a7/27|2t|15|14  -21}21/28)28]22/ 16115       2glrgi18  26|20;19  20  21    1  I  26} 3) 2 27|21   dd sotift Bend SP 28/22    pi    5) 2  §}_$|29]23/23 algal ob elatfsaal    3% in oD Domus       ro tilr2 | 2 3  — —    et ep ool    a        —_-—    G i211             8 14/13] 7  9 15114] 8    Stig  MP       ouvipruayy v tf unrvduczademuneus suiaig> onbSumiou suvanfuamu sndusa_ J    Smee 22  23     27/25 T9]t3\05  28 26!20 14)16  LW BYE LR  @&T abule Domorum ad altitudinem Poh Ghali HR    ing) : Sine  so a Sasiatl    nue:    æs ee FES) 4'23 8    10 42! 9 9 193 25/33/29  10 162) 3d le we    10 ma te rl sj 4 I   10 $4 k2} 12 3S 7144 2   10) if 13} 13} sau  as 14 7139    gulag anIpO onb ee a snduia J    — i ee tr Menijiul $172.    a       De   .  Wie Ou  Der  cær    Sli tr agiazisiag  lia 52/38/26   onb ‘cunsour suvsnfuoce sndwua.  sheds ait Goog ite. . er    = is ia  ats. “  fee: r ZS ‘ei: em. “SS  4 ~ > > ~~ =.    io. — oe Ta’ ss _ Seo  —s = | ee al    RX Ru mM V | Ss, 30  o Fabule Domorum adaltitudinem PoliGrag2. Ct    ain    *  :  : Domus) to 4    7    play Fen  nw    a  lato! eA  G    afecbe fo    ed    ve  ; ~    SI    “oe    C/l|-~w we las bet  |  -“_ o  ama    i  Lid  A    x ie    |    Eig  Nw    sesle  Pale s15 oles i  S cobtost    a  Ta    ~~  ve       7 «    onb‘ænrout s  ‘uinjout    es  “fs  vr ele ew  5 et Sf lls  x  b    “SI    *    atl 5 |    rir  re    Al>  “”    )    ty bh fb lh    Pua. eat    ly  MINNUl SID1AF> On    + hp    py op ie    Seeopo sector    ag bf! ye    meee  losis       æ Ne  - 1B  LO No        S  iL!    7 |  onl =  ~    v    ee  HIS SIS IES EIS    or  1%  ~    SSeS 3,   Se a æ ;   > 3). * t   B [15 36 )36h 3 6! foo: fas 35) ftah ot 2) 09  “fipæbes) 3 2(8 5] | step galetishsg ase  Tee 28h: iat 3|_ 9/25 pe |S 43]28] 16) 6) 822  rnd 3}29| 21 ee pret trg4; 29/17] 6) G24  rise pSOR2 111) 41 1'27 teri fi! 30 8 8)26             t    3  :  æ   oe  Sar   ig) 2  >  e   3  A)   an ss)   Dc A    a:        ) LIB EAR  eT abule Domorum ad altitudinem Poh Gra.a2.    it in F    2)20 rr 29) 9  21}10; 12] Vj10    16 8    16 sæ iad mie 714  16 21 zesese 915  46 26 25 $16 ils 16  16 29! 9 okie [37] æ 12|17,    87/24  =507)2 22  1/23 "\!20|24  2}24)_ 2122/25)  3/25} 3 5} 4 26  4126 5! 25)27    17 17 51 ba 16\t1 æ ATI    .|17_ $6129 i7paatall gle    Min    35 3/27 26 TS pat  18 39) 9 28)27/17)28)22    Be o}28 a 20/10  Paice.  I          m    Le _    TERTISS. $9  %% T abule Domorum ad altitudinem Poli Gra.g2. ®§  So. gp inv. VC yin xy [2 22)_2 | alo s7/20l_9 22 16) 2 5|21) 27 ne    Bea  22 35 7/2127 2/25 14    22 39 rs 13/28) Bee  I             If  22 §4[12  22 §7 113    17)  ri) 3] 6/288    t9 ¥ zixglt9       pak de ey 5 6       SPaiicbsiniei car    æ a I  1}29/ P21  8)22 22 9    23/10!    ess  +9) 25}26)12 2)ai/ts| 4    Vii  REESE 25) 7  ahi    Food ba 3  2  e& T abule Domorum ad altitudinem Poli Grags Ga:    | Miny oon OF in y    Domus \10}11 12] bg    12]24'22  asa  14\26 25) 2 2} safe sjaat| æ)  241 Sasha a7   2 agli T Gl16|2a| 18   i219) 1 7A 23   re Bei EEE! 5  L2 (26) of 19})24! 20] 12) :    stipanfuow sndiua. 7)    be i    ~   S  aN   a P   =   .,    reat æ  47!291" 8) 10 TERA EK et 32  ; eat ;  eT abule Domorumad altitudinem Poli Gragy. Ck  % in  : $  ue SS  selma ti nol 312213415) 58 reer cies  “8 41354 5 iin9 hi 3 ane 138/38  g ft IE qietowes  a Tse 3 = 6 26 61311 ate  rs Sty | 9|35 16)1 = 63 bs eaters  ~|- gl astaz rt! oy I  oz = i a ra § S o 35) LS as 13 | det  2) 5, 12 : zi = 6 391-9 18.141 7] tl a  is ogeu es 6 44/10 16.15 ;| 13 3  es æ 33) ee. æ el Hi æ 6 48'11 17 16|"9 _3} 4}  igs 3 E249 20,44 le Bute pait2, 18 sito 4) 4  Bilt 42) aænal 8 4 8, 6 §7)13 191711) §] 5  = “ FER Sra 22 Seegiags so   17. 2§'2§|E9 1201 = 9 To:  S13 = =a aria viesieaxEe"! Cs} 7 18 18 24 22/15) + chal  va 5 8 18/26/26 20 15.12 — a a2lt9! 25 ‘23/5 1011  eS 582i a7azian’r4'as| S [7 ¥7)0)36 35 1600 12  oe Beles Seon 2 rfat}27'24/t7) 11/13  6 5 Dat Sie A  AS 21/a1{28]29|22!16 15| IS 22/28 25,18 12/14  a $ 25 j22!29/29/ 23” 17, 16 S 23/29 26 19 1315  29, Ba igi S177 44/24) 12  oR 1/25 19:17 x 25 | agle9  2|26)19 18 aa ie) 8  2  327 10-19 Ss 2  Bee zeæ  RT| $1/28) wie ead - sheo} gl  5_SSi29} 6|_sl29)25|22 SAM ear  ieee ss 231   s a ee oe $46/"9,13| 9 =  8 fO'ro 14/10          3 * "  be - RB OE RM Æ re  ®% T abule Domorum ad altitudinem PoliGra.as. Ce  3 % ing in m oa . : |  d Domus go)s3] 3] 1 . 2) a  3  " =  ° S  5 See arte rise rire,  : 29125) 27  S ee 32157  ~_ $ 8 42} 9,    ow    ya  Ban Nall,  e ee ee        wo ©    2\13 17,13  614! 18|14  > TOs, 19/15  14)16,20/1§  1817,21; 16| 7  salaslasled  9 26/19 æ 9  9 solnol23 18  9 34/21,24|18 ol  PB GAS    MINUL St  wooly Io} §|1    5  6   WW ¥ 459 vans di00j9 ue       1 e—+§ —. — | —_'    9 49)25}  9 53 [26    9 $7|27\29|23115|10|16  ro 128 42/24) r5/11}17  10 §|29 1/24/16 eæ  to 68:30, 212§ 17) 13119 oe   4 2  PY RSP MY \S 33  et T abule Domorum adaltitudinem Poli Gra. 5. Ge    tin } ) Sin we 14 1a) $|25|r3 6/16  14 15]; 6/26 }14) 7/175  114 34/02 $118) r2lagir2  1 4412 [14 38)2) tino] a3] 25] 13 yz eee  t3 6/18 22/25 12 :  13 10l19)    12 Ate 26 13  1314/20)  13 18/21/24) 3, 11] I 13} 2!    24/28 16 a    rs 33[23/r0]z8/36|z4|28}  |!5_27/24]12]29  T}E5 31/2sfr2  “OuvIpMaYy Y 459 eenivSuvja venus stata onb‘wumious suvanfuaue mduca J  a te  SSIS  =/6    13 40/27/19) 7:29 A  13 44]28)20 85] 62  K: DIB ER  ee T abuls Domorum ad altitudinem PoliGra.4s. Ca    tin T    p> onb“cunjour suvanfuaus snduua,[    sigatd    LOJA v 459 wenwst0]9 cumntUt          tein 19 14:7) 6,10] 4  19 1$'18] Sit    19 22/19)       Duopa cammur siarig> onbsuenrour suvanfuaca snd J       19 ay a 15] 4  19 sslaalnaitg'13|16) 5)    19 39|23 5/88 14)17 6  19 44 16/18) 7        ouwypruayye v 4/2 wenre    16,24\;17|19) 8  17126 19)21) 9)  > '19. 56 7'18' 2820) 22] 10; . |20 0} 28] 20! v*22 23| 11!  =) 2/23 24] 12  22! 4/ 25|25113  = 5|29  20 9139  _s  i PP RIWY SA 34  et T abule Domorum adaltitudinem Poi Gra.gs ek:    3% inws    in KX 34/21/20  22/22    LI 4! 25/33 [18 22  far 45)24!24'13!23       et  16  49/25/26) 14 24117  §3]26127'16 25'18    19126120  9 slat 27|20  >| 3 21/28 21       3 lo 26/19.  mM    9    snatip> onbSunrou suvinfuaue mdua [   ROT    459 wenwiu    +    %¢ LIB ER  eT abule Domorum ad altitudinem Poli Gra.gp. Ga    inv Hine  Domus rol tral 2  elelaals 3H M|c|c|¢|c|G/\c ic G\G|  Nendo beer beara one) pee | ey AD rns eo  et [2-21 21 o_o of 6 0, -0}13|19 15 §)28  3] ° 4| 1|12|26 25/15) | 1/14:20'15) 6  S |.O_ 7, 2) 13}27/25'16! § 2}14'21|16  BS |, 2131271251261 5 2]r4!21] 16) 7  BS} o rr] 3/14/28 26/16, 6 3/15 2217) 8  § © 1§| 4)16/29)27)17 _7! 4'16| 22/17, 8  © 18| §\t7|29|27|18 8 rslizi23/18) 9) 2  = ° 22| 6'18|69 28/18" 9 6|18 Ab a  _ § lo 2 J |r9)25| 2018  i Sy 1.0 29 | 8)20)26) 20:11  SS) 0 33 2 26} 9l21/26 He  g © 37 _ 2) 39/10}22 27] 22)13  =| © 40)11)23 2 34 sage 22/14! 8  B (2 -Æeai28 + 38/12/24! 2olaslr4! 8  -| 0 48 2 42113/25129 24:15 9  -|_0 S$ tt4 _2 46 14/26 §) 24'16'10 ourppayy v 4/9 wen Suoja enum surdtar> onb entou suranfuate sndus 2 $Oi1s 27} 1) 2$)17)11  g [259 )16)29)_— 2 $4 16)28) 2/26) 17/12)  ete 8 3 bid  S| t 2h 576 role 4  1 14/20} _3)22 } 10!20  Sala 18iaq) 4|t2 “3 a4)  — 7) 1 2ItIe2 3 1 ‘a3  x 1 2$}23 “3 22/23  | SSP 28ls0] rg]r5 |,  y. = ib galee 2/28) 91 16) . +? tee {3 rE a3 pa 17,  { 8° ‘ola a pa} re) 18),    8 slag) §} al23}i7}e  ** {8 lglg 6 2 24tr8 toll   = - sone ’  bem. E ij Tabula       =. ¢ > a _ » - i sell    ee OE RE  eT abule Domorum ad altitudinem Poi Gra. 48. ta  % inQ % int SH mjc|c|c[c|c|c   8 9] O} 6) 2/24) 78119   ALE PR Feu F:   8 317] 2) -7) 3   8 3] 8] 4   8 25) 4). 9) $|27   $ 29|_$|10] 6]27}21]24)  B 33] 6|ts) 6/28) 22/25   S$ 42] 8/13) 8) Me) 24/27   8 46] 9|14] 9|_9124|28   AF iad oc   8 54|t1|1§}10|_2   $ §8)12)1 we   9 2}13|17|12|_3|28] 1  9 6}14/ 18} 13] 4/28] 2   9 10}15}19}13) 5/29} 3          14,16} 20] 14] -§       +    9  4291 FS  9 22|18)22 ‘4 7  9  9    an    7    26|t9|22/16| 8) 2  30[20]23]17| 8] 3] 8  3421/24/18) 9) 419  9 38)]22/25] 19] 20) §i10  9 41123}26|9]10} slr)  ‘eæ be a ie i ee    ua 0450 cunwSuozo unitius siratsp-> onb ‘1umious suvanfusie sndiua 7       NAOTAT 459 MUANIVTUOFD LUMITIUS SIDLÆO onb‘wuntou suvnfusta sndusa  § 9 53|26|28)2a|13| Sirg}   > | 9 §7427)29)22173) S18]  10 1428|2}23/14] 9/16  T0445 1) 24]! 10/16]       fro Sizol alas'tshaslr7  —_—_— ==       ‘eee ie: Æ a =r Tee ee .*  P© RI MY “Ss 36  %%& T abule Domorum adaltitudinemPoliGra.48. Ck    eine if udipinæ    7|46)13  | 8127 13 sir6    cæl 2913 3  14 30) F0)28 i    eda “8|26   §S}45}) 8)26la7 119  $9}19|, 9]27|18|20  3119 ee  59 2211)    134.47 14 a2 |18) 22/27) 16    aielals  rns 1S    3|  :  :  3  :  ry  :  =       13 40/27/28). aieR 3133  13 44)28}18] 6/27 424  [iss paleah? 7\28) 5 26  ; 29| 6 27 £8 WEAR  eeT abule Domorum ad altitudinemPokGrag8. on  SS  | |    Sree zb rn od (an 13 So} ots  28/10 118 4 4 Brirtarnik  = 18 9/2} 18  Sys ls 39)  31:8 a7] 4l20 T2}10       13/10       ee OS    9/24/12] 16 8 39] 925 |zqlz0} 3)24)    a5 æecheree sa    > Sarg a gr 4 5  ~t    1n6 5/25] [1 9]27|25  16 §9)26|_ 1         Fu0j Seca onb‘vanzout of             Bien i  TE EALe 85    17 7 477 t2 æ.   17_ 51/28) 13); 18) 1 :  19  21       r re 3 23 ey ; sade 227/26 13  ;   =.    =  3.    9459 unyeuoy® wnt    I 36126 9 13) 3  1 4027/10/19! 14    27|22  thes., 28}23 =.  2°F 3651/30/01) 14! 7l28jagh Tabula    PORIIMYL St 38  eaT abule Domorum ad.alitidinem Poli Gra.gr. G2    3% in i          [ze 20 mos Fe  eke ‘23/8  22 Pie  él 13,25/24 laqlr7| 17|_9  18 10)    338 sales Hk    Baba EA cod Koos | 4    $| 18/28/28} 21/12/10  § 12|19]29|29]22)13/11    “OuvIpHayyy ¥ 459 tunIYsuoja ee snatip> onbSumrousuvinfuave snduaca 7       wnt ynUt S191    ouripriagy v yo cunw5uoya    % in et  3   S   =   3 =)   “16 Se 426 26   3 6 ah 114/13 §|27,27   =} 6 301.7 zitsir4 6/28 28   3 6 35 | 8 16/14   XS ; Irs   = 6 39 Jed A  a4 ee $| æ   petit 8    12/20]17] 6            ee    7 $2 26) 3 3 sl 131T5,    21} 14) eer LIBER SS  CR Tabula Domorum ad altitudinem Poh Gra.s.1.€a:  # inQ pe i in mp    Se ee  F  5  æ    =  =  >  >|  d =  et 9 a . ‘ =  4 3  8|_7}721 AR 3 25 =  a I  as  5 te  ¢ solra|1t  R-| TO §4]t2 Be  $. | 10 57183 33  itt 114 13):  lit slsbala  EE -9' 16/15)  S(t mia ie  “S fur £6/18)/x6 “6 26|2  : 8 tix 20lr9)371,7' 37):  “3 Tag sohna| 7\24) 7]  3, 28ia5}_*  8] 29}26]10  #Fl27|11  1).28] 12]  —_ :  bel 1/29) 13,  22)29115  a »3| R16  3) 17) oo . _1/23}13]_ 8] 16 LI Fase?  2la4irgh 81171) 4| 2118    PORAT BMW Soo. 9  && T abule Domorum ad altitudinem Poli Gras 1. Gk  > onb ‘uno suvinfusu sndua    12 4O}1T) 4/22) 11/12    NU $1191   .    “OUvIpLIaTAy Y 459 univ duoja wminu sti94e> onb‘uniou suvanfuaue sndua J    UPIpLsaue Y 459 Wen Suoza tent Ln) a    “æ a    a’ “8 in T  tr] 2) 3  Fi FRI RI XS  > lH M|G|G|G/IG/G/G  3 fas) =" Bi  = 28/25 9  3 1}29|28]} 10  3 16) 2)es/ jit  ‘lie al 5 2] 2113]  = _4\ 4} 14!  3 8} 16  ie ee ee, cee  Beatie Reore  = 22] 8}14r} 13/19  my (A249) || jie  5 [16 29 9/23 a  G [26 55|10]24] 10) 14147121  [16 16 38)11 25|11) 16/19] 23  R']16 42]12|26/12| 18/21] 24  re 16 46|13|27|13|20/23|25  Sue s1|r4]28|14!22]25] 26  = 16 §§ 5]a9|16| 24 27|28  o 16} f|17|26!29|29  > 1)/18/28| @| =  vs x 3h a  3 | 412) §)_ 714  Salr7 arlz1| s{23] 8 “Sl 5  mAh Sasol |  : 7 {26} 12) 12| id  3117 34/24 _Si27114' 14 9  17 38)25       9|29} 17; TS; 10  1Olwe mA 17 ar  Ir es 18/12  12 3    17 7 42:26  17 47\27  17 51)28    17 56/29)  18 o]30    25120, 13].  13) 4 7 Rilt4  14, 6 (23116             % T abule Domorum ad altitudinem PoliGra.s 1. @&    %% in    p> onb § wmrou suvanfuace sndua    9 canine $1191    19 §6la7/17,  20 0/28/18  {20 §}2g9}19  tro glzola1       oa A 8 PL  19 48 25| T5)a3 24  19 52 ‘al 16! 26|26  78,2827] 12  wes 18 7 eee Tabula       PRIMY Ss. 40  eT abule Domorum ad altitudinem Poli Gra.s 1. ®§  Domus 1o|r x23] | | 3} 3| ~ > et  = Ræ (eee Pat feu CPS Sua Hesel 3  = Sabian  3 [2023/2125 7) al 136 sy [2212] 1) 4/28) $126) 12  3 [20 17) 2/24 9 5} a § |22 16  Pyro 21] 325/24] 6) 3118 "E2220  ws }20 25] 4]26/13] 7] 4!19 et [22 24  = |z0 291 5|28/15] 91 _s!19 122 27  3 10 33 a 17 ro) 6\20 S$ 22 31  ® 20 38] 7) Xi 2911! 7 21 S |22 35  3 ‘| | | 3 fz 39  Esai ok Blea t3)_ 8 23 5 Poo  20 gale §|25| 15) 9 24 > [22  Q [2 s4lxa}_6]27]16'10!25 fas  Bl20 5812 æ 17,1126 = |22  S)21 2/13}_ 91 Ol18 12 26 B-]22  Bifar G6lr4 9 2{19|12/27 3 [23  S721 10, 1§|12]_ 4120.13 28 : = 213 i  S jor 14!16]13 ab reg 230  Sjar r8l17]15] 7}22115'S) S23  oS loa cezlrSMGl olaalzen yt S4   onb basal stt    —rowespuayy so wn    æ    |  gee  a    EIDE SEISEIE CIE EI        rls        "3 /17|28|28|z0j1r 9}    18}29)29!21/ 162} 9)  Ep 22 3 13}2°)       a) oN       os: 7       S8is slasisighe eck        =    ‘LN INB VERRG  a ey    Domus: roi hth        -~    sh    me Fa  kes    2}0 a}.    =  i)   hea      9\o  ia    to  7)    ian ox    3  oe  :    i    Pn tp!)  ;    7  +  o    ©  hs,  ie    5 nailed (aac  =    OTA tnt, fr    FP ple else ele  Diol a dl aod a    G2) cx  Sess  astint alc    Tere    “ehigu kt 7  © a  be”   PSR’ QAV \ So* gt  Tabula Domorum ad altitudinem RoliGraisæ  da us Ei ida    omus rol talna iL 2| 3  29/16 18) 9|25|t3|15 10  16\r1  17}13  . 14       13 10}19|10/26|14;16  13 1420/17 )26|15  S [1318 18/21 12 |27|16|1  mals a1 23 {Ta |27 T7|201r5  S 23 (13 |28)17\21]16  i Ei ¥4[29)18|22)18  3 (13 33/25 pas 9} 18)23)19  Ri) 13 aie Ai] t9|24)21  oawppraopy 2 yo maneeBuoyo cms  i _ or *- i “=O    i | +   © 4t3 >| * 1Z|24 a)  3 485 oe 2 28l26 ic   13 $il;ola3} rg'27 E          SS x7 et I NB XE OAR  T-abule Domorum ad altitudinem PoliGra.sg.  © e In Be 0% In fon,    ; Bowie  29|23|18  18 18 44\ 10 24  18 1848 T1/3$!  20/28 11 au 28    Piikewti sls  16 42|12/24 Tolr3|2s nF  16 46/13/25|10 15 26)28  16 silr4|26|it 17|28)29  16 ss]is]a7|xa} 19] et |    16 59|16|28|t3|2% ‘|  17% 3] 3]17|29|1S\24) 4  17 T7 8{18| 3 |16\27] 6] 4  17 42|19] 1/171 \ 81.5],  17 16|20 ans eal ¢  2} 9) Buoqa Seer suvanfuaua sndusa_    Sore tæ a  Tian!    :    17 11/21} 3}20 12  17 25 22] 4)21 714)  17. x9|23} St rohnshte    17 3 je7|] :  " = “Ash esheel 12] aS £3  pay faa sap) d  #7|22 |  =|2 i moe 25|16    (es ‘liz 66 ksh: 17 Maa ke  “UWB olgolaz) 3'ytr8'18 =    a we æ emenes onb‘wroussuosnfustasnduts.f    ed       ut    a  cs De tal æ eS i YS a oer SS  PRIMM KS 43  . Tabula Domorum ad altitudinem PoliGra.s 4.”  ix In Bh, 2 diteed  Baas  sæ 22 35) 7/13 lig  22 39) Sitslrolr4 3|18  22 42 97 [41] 15) 3  22 46/10  22 _50(11|19'13|16) 520 bwunrou suvanfusue ay    EE  11 19! 13/16  2014/17    22-§7/33|22:15|18} 6/22  Ze ataglas 2éla8|_7l25    (17 23/19 ail oles o  y  ail 21 BPR 3 m |23__16)18/29}20]21] 9/25  BS 19/% |21]} 22/10/26  fs 20} 1)22/22/ 11/27  5 Dh  S223       pHa    23 -49/27|10|29/27|1 5] 3  23 §3)28)rrioo|28}16)' 4) es §6)29}1 3]. 129/16) 4)  24 opclial 218eu7 5    “our,  F =" a Fable    e et    2    £. B\ EX RA    Tabula proportionalishor- ary motus: Bik» ov QsB eT        3] o  4] 0 “Te 6    qf  15] © 17, 30       ]   Oba 0. 7 30| © 10] © 12 30/ Oo  g 1150 § O}'0' TO} oO 15 al 0 ‘0 °25' 0} O 30) O 35 Oo   oes ——] pom a  3/5)0 7 30; 0 yO" 22 30] o 30] O 37 30) 9 45} 0 §2 30 4  E+ 4)_9 10 o}'o 20] 0 30 O] o 40] 0 50° 0 ££ Of] 1 10\ oO £ 20  Sly} 0 12 30] O 25/0 37 30) oO fso}/ 1 2 39) E I§) £ 27 30 et 40  BY ale v5 o| 0 30] 0 45 of: of 1x50] «gu t 45, Laie @  oV 4 2  o,19 jo O18 40/12 30 © 14] 0 flo 16  35! 0 37 30) @ 40  o| 1 20   °   20   : 36   4 40   210   °   0] 6 40   13. 20    0/20 «0  20}35 Oo 0/26 ‘40  10'3r If 0/33 20    eel    037 30 oj40 Oo    30'18 45 2} m 2. 3/-mi2  3] 2-3 las  Tabula  PQ 86. æ eee    Tabula proportionalis horary motus, 2 GS.           =  °  [      7|.0 18, 0 © 19) 0 20, O21  SS en ee  FO  Bl i[e ar vee asf ea7 40) o- So) 0 Fa Hol © 51 0 7 59) 0  eo} 2 t 25 1 135 obs 2 2 40f F 4f 0 t ome  sje es peso) sof = 738 S45) ° O°  &| 4/2 $0 0) 3 0 3 10,0 201. 3° 30°  BI 5] 32 39/3 45/3 57 0) 10  B16] 4115 20! 4 30R 6 AS els! Si Se æ  B |! 2] 4 15% 90) 5 RS 38 ers OSS 7S 25§] 6 42 50) ©  2! 8} 5 42 0} 6 ©} 6 20 of 6 40)7 0 O| 7  ZB). 9 6 22 ab 4517 73° 7 30|  PUL a RE are SR ie BE 20° 8 45  Glroji4 10 O1f Of1s 50 O16 49:17 30 018  i 30121 Tf O2% 30/23 45 0/25 026  Higo|28 20 030 0131 40 0133 2035  Elsolss 2¢ 037 30139 35 olgt 4043 45 ol45 50147158  "g |60!42 30 O4f 0147 30 O1f0 Of2 30 Olf§ Oo  EÆ | 2) m 2 m 2) m 2  LE(Mir2 93 412 5 gh2e3 5 4h2' 3] 2  Motus Oo js%. 27] 0 Li» 28  x) 1 o - 7] © £0  gies o 2 tH) Oo 2 2  z 3 ° J, 2) 0 '3 “50  El 4 © 4 300 4 40  Bl 5 © $37; 0 § $0  AL ag Fd ee  ‘e'|-7 ro) 7 $2 © 8 10  Bla 20° 0 84010 9 0 5 9    © 49 22,0 9 450 10 7, 0 10 30)  10! © 8O 24; © 10 §O] Oo IT 1I§ bits, gal  20) © 20 §0' © 21 40] © 22 30) Oo 2; 20  | 2.31 18! 0 32 30] 0 43 45! 0 35 °  oes 40, 0 43 20] 0 45 © 0 46 40, 0 48 20] © fO oO] © §I 40   | i054 a0! 0 $6 46! ¢8 76! 1 oO 25 2% 30} —  12301 § 0 1 730 110 0 1 12 40| 1%   g m 2gm 2g m hom 3) -g m *   Tm '3 jad eee ia 3m 12 53) m       snqnied wnre10y tbie'su0 T abula proportionalis horary motus °F 3. Motus. o 32).0 33, 0 34; © 35, 0°  39) 28 ga] Oy Has Oc tHa7 1,9 4 Oo 1-32] ©; 1027  2; 0 240 0 246] O.. % §Oh.0; 2055  jens ee 7] aig] oa ay  G}\O $+ 29! Or Sz FRi Ase $5 4h 0.2 $ 20  ; 5| 0 6.40; © CSM OEZs tO +7 87  Palle a alts 8,15 8, 30] 0 8 45)   “Z| 0 9,20) © ace 9-S§ “O 10 12)   8} 0 19. 40 0 11s Q| O.11>20).0 It 40) Oo 12   ' 9 OTR, @ Qc t2u2Aj, Oc Far4 1.0 83.0 7)  10} 0    13,20 ©, 13.49) O)14 10) © 14°3§! 0 TS (0 snqnied wnsrr0y sbiv'sroy suamrayuy ejnuanjo>    Yo| @ 26 40) 0 27 30 © 28-201,0 29.40, 0 30 0  301 0 40 o 0-41 tH) Josg2 0 42 30 0 43 45/0 45  40| © $3.20, © $§ 0 0 56 40/0 58 20,1 0  sol 1 640 1. 8 45 1,10, $01.1 12-45 If  69] I 20. O I 22 30, 1.2§ 0! I 27-40 1 30 O  Hgma2gm Hs. ™ 2) om) 2):g om  a          iat Tse 1 23 cares it. 25 Mia    I 37 30, 2 10 0 |! 42 30 1 4$ 0  Sa Se 8) BM 8, gM 18] gm  m2 31m .2 3) m)2 3 PY RAI MLPA S as           O° 1c§7} OF:  oO» cE 8       j fe  Bl  ie3)—   io   2| 3   CC PS} 9) O17, 4$) O-17257P Ore EL8p   ¥}10}, 0: 19°10}, 0619935077 920 doa Ted   1B 0053-3 0-39 10}/0   [PB YROt 07 $7 ok ehtcad| ah aloe ti t ATR ie 3/45 ro   B Igo, Seo diner æ “ial Fa igo} Hag 120)! has Oo; I 26 40  PR Olt 36 Of 1370 ssh t 40l1 42. sh 1 44 10! 1 46 15] 1 48 20  g (60.1 55 Of 10§7- 90! Nop SOs 20 2 Fop 2 12 $5 of 27 Z0}' 2  hk SZ Ma2zhbgsmmapge cmegsm iz    Hg) me alge ia 8 m    M! m 2 3h m 25 3hm: » abome as ghime 1! 3 ime 24       jimi’a” § $f [oO       10e 5619 — 70 58 53, 0  Tiife a a7 paolo a aslo pa Hæ  | 4°93 0}00 64 35 007 4 4O%O 4 45h 4 $0  nd bask (6 52 0'750% 7 Flo! 7 tS Poy 5  O09  wyCO*9 19 0 9 20/0 >¥g 530! 0 9 40 0” 9° 5°  O1f 2) 0 bi If/-0 Tt 27-0 41 40,0 11 52] 0 12 F/O. 22 AF  O13 15] 0, 13 3Oj0O 13 45 0 114 ologlxg. igloo’ ep. 40! "0 4 Bt  Lo tr sl 0 18 Sloat (2°09 16 20) 0 16  0.17 40!-0 28 ; loo cR8 20 00 18 40) 0 19  Brie pals) 20 a5)0o ee 7 2021 0] 0 21 22}-0 21 45)-0 22 7  Ba | Ræ pact Ml 20 (2% 4§]'0 24 10! 0 V4 34  OO    00 45 $0.0 46 40] 0 47 30) 0 38 20) © 49 10  11 >o8 gpiit ro o}'r xt 1 22 30] ;    Tesla 2071 Go" o| 1 34 4011 33 2o| i 3s  2-2 5¢    45] 2 0 50 55;       L& tH ‘ I) B \E LRA  T abula proportionalis horarig motus. 2. QF %, Motus} oy I 11 at Te 4) 0) roa 3  F Poe seer 2.32h 0: 2.35} 0 0. -2:40h 6 | ;  j_ 20) $s Of OS» S$} 07 S:t0p oy § I§po §£20pP 0  3p O827 30 9717937 Ox 7o45p 00 7 52)0..8) Of oe F   9 10! 0}, 0-20 TO}, 0.10820} 9°10 30} OO FOTgO              Ov43 020) 23052) 0115    "0 42 30|,0 12 42|,0 12 $s 13 7 :  10726) to} O16) TSP 0°16 Gi    © 1§ -Oh}O 1F:1§})0.15 230] O15 45  0.17 301 O 17. 47},0 19. .5),.0 18 22  0.20 of] 0 20 20}. 0 20 40] 0 21  0-22 30/022 §21,0 23 1§| 0 23 37  0:45 0}, 0525 25 oO 26 16    10 2F yo  fæ 3 BAD Ta ree A æ AS    ©. §0 0,0 40 $OL.0 $1 go) O $2 32    (TtS, Of 16 1S], 1 927 0} tr 18 45  1 40 oF a eh nee ye °  2 $0 Of 2017s She ep 9 BO Bokt 35 E xls Sls 813 olen) wale 230, 0] 2.32 $0) 2 5¢. Ol2 37 50) 30} 2-45. 0  (gm 2hg m,2|g om a tty  + M 2. ZfM_ 2, 3Zh-M; 2 3) mo 27    snqpied umieroy $ 7esyr0y Suanisyuyejnuumn|o Continuatio T abulahorary motus 25%   :   Motus, 1 7,3 8| 3 901 10 I rij 12° 3   1] 0. 2 47 2 §0}0 92 F200 62 $500 12 47/0 3) 2   EL t.0 $ sc]0_s 40] os 4005 $00 5 Hh 6 eH   5} 3].0 dia (pe 3 30/058 37,00. 8 45100 B gal oy   E| 4/.0 11 10],0 41 20}-0' 41 3000 49 gol 10  EI: 5]x0 43 $7/:0 44 9/00 a9 22/0 um 35 aolam ape 15  q |. 90 16 451.0 17 0} 0 17 15/00 17 30!00 17 451-0 180  § 17/0 19 32/0 19 peeo 7,00 20 25 TO 20 42; 0 21; 0   Bhi 22 2010 )42.40\0 24 in 050 23 et eumeuals 240 34 16   B| 9° 45 7) oa receey p26 37,0270 27 2a}    2         10,0 27 10 27 55)_0 28 20| 0 28 #500 29 Tolo 29 aslo: 300 30 35  -_-_OoOoOSe eee eee -200 $5 50, 0 56 40] 0 97 30,00 58 20,0 $9 10] 1   30) 123 45! 1 2§ -o];! 26 ¥§::3 27 Zojrr 28 as|i1 wale   no] 154 49) 1 53 3B) TEIBS a@ IF 56 40)11/58 a0] ia of 2 1 40       ound thie's    §o)_2 19 3%) 2 21 40] 2 23 45/92 26 foli2 27 fy] 72 zoli2 3255)  —_2 ee ss 5 7 —_— —(60 247 30° 2 40 Of 2 §: 30 ror EE    Bæ oes 21gm a a 3 30 a]  Mim 2.3} m 231m 2 3|m       ) jræede   PSR WV WN Ss, 46  T abula proporcionan næ a8. If 25, © Ly 37  18 30] o 18 45)  21 35; © 20 fz  24 40) © 25 10  27 45) 0 28 7  30. 0, O 3 IS  T m 40) 2 30}  Sf EAS BE REE Sallis MRIS So | IE: SA hd  Bays, 5. O| 2 6 40] 2  34 10) 2 36.15] 2 38: 20 2 40 25)  §_ 0 $7 30) 3 10) OF 3 2 30) 3 15 ° SE a a æ  21 0 o 7 $0 7 G.7.19}.9.  “Flot j  ' 41 0 13 30] 0 13/40} © Tz 50  : Sf 0. 16.§2)0 17. §| O17 17 17 30 . 6 0 20 If] 0 20 30] 6 20 45 21) O} O21 15] © 21 30 O 23 §§| 0 24 12  0°27) 20]; 0°27 2  a  lL Fii3zti oe Fa9f a  I 41 If} Pe42 30   2,15. 0, 2536 a 20]  2.48.45] 25§0 §Oli2 si 05 Pe SR Li  S | 3am 30} 3.25 /O| 3.2730 332 30 “335  | gm 2g m 2} gm 2  |Mi m2 3} m2 3lm 2 3       v> ULI YB UE RR  » Tabula proportionalis harary motus:    1 32) 1 33) °    3 $0) O13 Fars    1 I  NO -§ 40/0 §3 42/0 5 451.0) 3 47]. °  :7 40) © 7 45] ©   °o  °o    Pj 7 29] © 7 25) D7 30] © |o7 35  @ iT of o i Cloke 15] © wl  p14 49) 9 14 $0] O 45 ol © |r  © 18 20] 0 48 33] 0 28 45] ©  0/22 .Q} © 22 1§| © 22 30    28, 5113, ; Tis) 30f fry 31    Lk 50) © 11 37        I  oO  °  oO  © 1§ 20] © TF 30  © 19 10] © 19 21) © 19 35  °  °  oO  o  oO  23. ‘O| © 23 Ts] © 25 30    @'25 401 0 25 §7| © 26 15 26 §0| © 27 7] © 27 25  © 29 20) © 29 40] © 30 0 30 40} O 41 Of O 31 20       09 O88 Oo} 0 33 281 0 33 45  © 37 30  I 1s o    °  ° 34 30] O 34 §2] © 35 FF  4 :  1  I §2 30] I $3 45) 1°55 2  ; 2  ;  ;  g       3% 20] 0 38 45] © 39  If §O] 1 1G 40) 1 1% ZO] 1 18    56 vs] 1 57 30       I  40 rin a arg 2 30 OO} 2 31 40} 2 33 20] 2 355 Of 2 36 40  B59] 313 201 3 $ 26) 3 7.30] 2 9:34] 5 18 401 § 15 a9 5 YEISD  3 #0 O) 3 42 30) 3 45: 0 47 30} 3 §O O} 3 §2 30) 3 §§ 0  elem sgn rg ma moa} gm alg m a) g mia).  5! Mj mia 3|_m aoiz 3! m2 3hm ie 3! m2 3! m 2 3hm |=  12    no 12  0,24 I$}: 0  O28 17  Reese 30 037 vi  o 41 40) 0 42 §    I-23 20) 1°24 1 (jsnquied wiyeroy ‘bye‘sizoy suom3oju7 ejnutAjo>    !   |  bc |  Ele    PUR VY Wt VW 4S. 47  T abula proportionalis horary motus 3. æ 2) 43| 1 44' 1 45, 4 46| 4   pi} 0 dss See ie he 6 2 EA Bie  jas dels bile bee bale bile 9  5 Seaperenpe a oon ew ulema s  Elsie ip cc in mbewsale iso otal? iL0  5 oar sos 5] © 22 t7/ 6 22 30  Pl als tne boone æ de aha o}  æ “OS 29 45] © 30° 2| © 30 20) 0 30 37] 0 30 §§| © 31 t2} 0 31 30  et |  8|_0 34: 0! © $4 20] 0 34 40 0 35 0] 0 3§ 20! 0 $5 40] 0 36 0}  Bil 9] et $835) © 38 57) @ 39 0,0 59. 22| 0 59 45)  ¥' 10] 0 42 30! © 42 $510 43 20 0 43451 0 44 10 © 44 35) 0 45  x - ee ee en Gr nities  B20 Tr e) ts jo] I 26 40: 1 27.30 “y 28 10) 1 26 10  Bizo) 2 7 30) 2) 8 4 8 44) 2 TO oO} 2 12 I$) 2.12 30 2 13. 45  B igo] 2 fo 0| 2 $1 40) 2 $3 20,2 55 0,2 §6 40 2 $8 20] 3  Elsol 3 32 30) 3.34 35] 336 401 338: 45' 3 40 S03 42 55  PE G0) 4:35 Oo! 4.17 30] 4 20 0} 4 22 30 4 2§ © 4 27 30/ 4 30 0  RHgmagmagmiagmagm2z2gm 2gm 2  —E' Mima 3)m2 3!m2 3}m2 4 m2 3m2 3lm 2 3 © 27:45 o 28 0       ooioc}o O10 Ole       ; 1 30 JO 1 31 40] x 32 30; 1 33 20) 1 34 1  zo| 2 06 26 lay 30] 2 28 45) 2 20 Oj 2 at uf  Bot 409 Jetiree bac | 3)    7 RSE a rar ner ees  “493 OV EISS NO 4 | 57. 90; mb 40 o 4 42 |  ns 5 bs gs eal,  m2 3)m:2,.3}m sh md  ET SB ERR  T abula proportionalis horary motus @. |Motus 10 48/10 49,10 §o\19 §1\19   se 27| 0 27° 2] © 27° §| © 27 7] oO 27: 10] © 27: r2] © 27 T§h  g {40 §4]_© $4 §| © $4 10] O 54 15] © $4 20] O $4 25] © $4 30  S| 3] za] r 21 ‘7| 1 2t 15} w 20 22f © 217 50   ai 41 1 48] 1 48 10 t 48 260) 1 48° 30! 9 48: 40   ARE 15] 2 1§ 12} 2 16) 25] 2 19937   S| Gl2 42) 2 42 15] 2 42 30} 2 42 45] 2 43 3   8] 2| 3 9) 3 9 17135 9 35) 3 9 52   st. 8] .3_|-" 36]_9 36 204 F 36 40) 5 37) O/-#   | 9) 4 314 3 2214 3 4514 4 714 43  Fl rol 4 30] 4 30 25} 4 30 $0) 4 31 15) 4 31 40} 4 32  J izal 9 Oo} 9 9 $0] 9 1 40) 9 230) 9 5 20/9 4  5 130\13 30113 31 TS/T$ $2 Z0]15 33 45115 3 5 O]13 36 TS]13 37,  B l4o|18 o[18 1 40/18 3 20/18 5 0/18 6 40/18 B 20/18 10 ©  gy |50|22 gO]22 32 §/22 34 1Oj22 36 15 |2% 28 10:22 40 2§]22 42 36  rg S0}27 0|27_ 2 30/27 § 0/277 30/17 10 Ol27 12 30127 15) Of =  2. Hi ¢ 1. oan 36 8 6 i oe eee  Zz Mi m 31m 2 3) m2 3) m 2 31m 2 3lm 2 glam iz 3   Continuatio tabula hor ary motus §).   otus| 10 $10 5   |; © 27 17] © 27 20] o   _2|_9 $4 31] © $4 40) 0   3] 1   4| 1       | 3 12 30 3 12 47  0} 3 40 0] 3 40 20) Sldclewlan        18 rr 40/18 13 20[18 1§ 0118 16 4o/]18   22 44 35/22 46 4ol22 48 4522   27 17 Sle 20 0|27 22 30)27 25   gm 2g m 2jgm 2g m.  “3hmi2 3) m 2 -3)m 2 snqnied umaivioy ‘bre‘srioy suonuayuy ynUUIN{OD|  P®°RS1 MPSS. 48  T abu proportional hor arijmonis @.    1 “i tr err  © 27 42] O 27 4§ 0 27 47; 0°27) §0    © $$ 25} © $f 30) O §$ 3510 $5 2 19 10  2 47 0    2 18 32 2 18 45 7 18 $7  2 46 1s}? 4858 2 46 45    sled Oph Raat dal alee oe  3.440) ALR) Age se           æ sneaie $|_4 37 30 ale  Megara eS 9 15 oo 15 39) 9 10 4  13 47 20113 48 45'13 fo O13 Sr 15]'3 $2 so/13 $3 45it3 SF 0  18 23 20.19 25 ty 018 26 40|18 28 20/18 30 o|18 31 40  22 $9 10.23 O T$|23 3 20/23 § 25/23 730) 23 23  aie ss -0.27 _37_39 +7 40 oe 42 30/27 rim:  ea 6 | 21)g m 2z}gm 2 *3{'m is {3l'm in 3 «healt ier tojeat 0= 9% 71 at @ yagete ET Pr euitgy  | > 37 §3| © 37 §$| 0 27 57) © Hom afer 5/6 so 7  2] 0 55 45 © $§_$0 2 S555 Hie o ' 56 0 56 © 6¢ 10] 0 56 ts  3] 1 23 37 T a3 “23 52! I = a4 1 a4 15] ‘t \24 2:  41.4 $2 so] t §t 40] 1 st 50 1 si S| 1 ¢2 26) 1 $2 30  Pe ciig. sthe basanites atl cso, 2°20 12] 2 20 25] 2 20 37  =02 47 tfl.2 47 30|.2 2.47 45 2 “5 4812 4813] 2 48 50 2 48 46       3 rs ee ee Bint £6 a a 6931 9 it6)  °    aa tra 3.43 40° 3 Lc adl 3 tS 344 40 3 45 01  OS a wR SCA  4 39 10| 4 39 35 4 e440 Hao Baa    a: EEE 85) 9 20, FS ee eæ  13.66 15113 §7 30 15 $8 45 14! lrg ot tf 14 2 3014 $F  18 55 O18 36 40'18' 538 20 18 Rahs cn bo 41 40/18 43 1018 45 4  )23 513 461231 § $0j23 17 $923. — 20,23: 22 22 sla 24 10|23. 26 5!  60 27_  im -)  m      $2. 40.27 $5 _ - 027-5730 Bec. o' Ske aT 5 “ol28 7 50 F Z0  ~7~gmi2zgm:z2g- mgm M2} gg jan). a  3}:'m 2 3] m‘2 3] m abst esta emeteay shroelivel Be    Tabsela « Bf  +> DY TyB \E gk s  T abula proportionalis hor ary motas, ®          ois 16|11 17jtrt, “r8jrr roster Fr  o 28 10o].0 28 12] O 23 15] 0 28°17] 0 28 r6 oa 3 “0 282    g: © $6 2°] 0 $6 25] 0 §6 30] 0 56 36|0 56 40|.0156 AS|_0, 56 $¢    ala] m4 39) I 24 37| 1 24 45) 1 24 §3 rer eæ 7) 35 45  a a §2 40] 1 2 fo] 1 $3 0} 1 §3 Io 53 20] 1 $3 30 1 $3 40  Farge a ar al Saray sar ers er vot. 26jn27") » tn 28 on gY "52  1 ot F Goa 5 er © gt 17/6 oe 20 *  e+ æ pT ap : ashe :  7 = :  org peaiesiede se bls tia)  PREP Æ Hee AB He  “lee 3 8 0 ;  s  at) 3 37 ¥ 3 38 : 339 30  A Æ Æ i Be  9| + 39 4! o| 4 49 §2) 4 40 I 4 420  "jrol § 10 : 12 _5 32 fo °§ 13 20.  £ ahunhe 4 O} 10123, 2Ol1O' z4 LO]IU' ay jO}10'2F §Olro 26 40} © “4  BZ jOlrg i zz 30 TF FS OF FC Vsi rs 77 Zolrs 58 4505 40 ©  20543 20/20. 4§ D205 46 40j20°48 20)20° 50 “O20 $1 40/20 $$ 20  et | Soj25_S4 noj2s §G. Vg29° 8 20/26 © 251265 ix j0}26° 43 45|26 “6 40  oe § -ol32 7 30|31 10 O13) 12 g0lst wy Glsti t7 o|31 20 0 ”  Hgm3gmagm 2g m agm 2 gim 2g m2 s  EIMi)m 2 3)m 2 3lm a2 3] m2 3) m2 hime limon gs es  ; | .  Us| tDe sy F3/ER ) Z4f ta 9) 3 5pt2s os 36)na! Os 37] aa) » 38 12” 12 939.  | © pt 221 © 31 af æ © 31 35 0 "0 31137  i 2245/3 2 se wig, to 2 =.  [tæ 7 eiats itokea 30) 1 54 37 134 45, 1 3  4|_2 -§ 30} 2 a log ¢ o| 2 {te a0] log bol coleel ed :  | 5 2 Hels Hee 30| 2 37 42 =e 95) eee  42 = Oo} 3 9 15] 3 iis 19 4§ »  4° 30) 3 40 47) 3 4% 6 §/ (5 41 22  2 æ eget ails 2 -o},  paw Ræ on edie 2h  1§ oy 5 ts 25) 5 1§ $0, § 16 15  10 30 O10 30 50/10 31 4O/FO 32 3c  ‘49 ols 46 rslep lay 8 20124 4846  © ‘oj21) £ 40: Dr 03 2OjÆ 5 OO  ‘oj 26.117 oa  q  4  :       Te  i LINISB NEARS.  | Eabala proportionalisborars moius®\:       æ 40jtar lor 4njt2r ior 42)123/% £43, 12) "5 44] TAT )OS 4 si127 og    TPO Be 49) © gu ail o pe 45] 0 50 4 Oo] O FU fa} O Zu FS  gale als fe eS 40] I 3 45] 1 3 50    sa a eæ  Lat   x   E. @is   F7   =e A sak ec   3. +46 71 4 46 30   > *) § 27). $$] § 18 20)    |20 LO, 33 20/10, 34 LOlIO) 3§: .O] 10135 FOl10%   B 30] nf 52 (Qj br HE LS 151% 1§15§3 45415 15S   E40 2k 1G 4Q[24¢/B AQ2*e LO Qrzde rd 40l2He py zOl2ds De   $0] 2G: 23 20) tH: DF 2S] 26 34] 4 14 tol a ul ses |  a ee eee cr — Ube 42 95126: 44 10/26: 46 0526-48. X0|26. 50 25.    31 §7 Ee es ÆS 5e:\5 0]30; 7 gol32; 19. ~ rege. 4    PORE M BOS. 52 ° *   ’ 7   Motus|taij¢s $4) trier §slter it $6(t2r o1 zi re §8  " 3% 17.  ™ 35.  :  ÆE 2 |p x0. o Hee oe   Hubesieaieds   3 tH 45 a  ;  #5 colo" #5 soltoraa 40 4  SB 461811 SO 16rre 181 its og  |20° 9Q (Ol2a 31 40 225 53 20/215 45 0.21536 40;21 38  fa $2 70/26. $4 3 1262 96 40:26: §8 45127: © fa]27  {   Morus] 8302 Cee ee TLS tee apeuns S\tgear 613 7 Z  Alex © |p2 g2(0 92 4 © 34 371 © 32 40] © 32 42] © 32 45! 0 32 47 :  lo2] @los as} a. | Aol at os Bs] 8 20] 8» sis On $38 |  3] 4137 97/4 37 44) la Sale BR Qt 58 ee 33 22,  ia 2 We 50) 2 ee ee 2 £4) 2 Ih tp    2 43 07] 2 43 20] 2 45 3    2  a :  3 18S 45], $ 24 10! § 26 sl 5 ne $e] 5 6 48  pa ase sls eS A o| 3 48 §7| 3 49 35] 5 49 32  Aas Se BE ES ©| 4 22 20    | 42 2 —_—_——_| 4 54 45) 4 55 7  $9] 1s 26 3f] § 26 40) 5 27 §) 5 27 30, § 27 5    I $0] LO §2 30/10 $3 20/10: §4 10/10 $$ s0l10 $5 So ‘Z  38 45/06, 20 O;1G iat FF TG 2: | 16 23 $5.   j 20/2 4§ o@ 2k e G6 40/24 48 20/21 G0 Ont §1 40   27 UY Agi27. 13 20 13 20127 15 25127. 17 39127 119 45). |   30/32 3§ 013% 37 30 x4 40 HE 90:0) 3% 42 90 34 45 _(0)3% 47 4   Hi ge a § [Fo ca] gm oa oo e eer | 2] g mi “2]° æ   m2  ~        :" CORB BOR ?  T- abula RMN nt g.           © gF “8) © 33  t 6 2] 1 6 To)    ie)  z          ‘ os OFF fl oF Hl oo | Om  i 1 § 45|_ 18 fo a $5 $5] 1  t 38 57] t 58 4H 2 58 fa, a   2 r® 2 FE 40' 2 TT sol 2 «   3    2 44 FO} 2 44 221 2 44 35/ 2 44 47/2  7 Pe A 3  “$f Ts fO aH) 3 fo4    4 tb 40] 4 2 CO} 4 23 20) 4 25 oO] 4 be a   2   2   3.   3 5h ER) 3 Ft FS   4 24 to] 4 24 40   LE AA RR RM 5 30% Ld   20/10) 56 40} 10) §% jal §8 20,10: $9 1O;14 O}tt! © FOlna: ok 40  1Gi 2G © 16) sole 416) 27 jo 16) 28 pa of16: pr role: 32 FO        d Se susmsayiit efhatun 40 O]22° 1 40/22°° 3 20  §O}27 ALBA Pete 37 FF. 27 3% 5/27 34 Ic  690 $2) 8§ OF2' §7 30/33 2 39133 § OF  EB mgm 2jg m2  2 2 3)ms_a)ma sim 23  ContinuatioT abate horariymorus ®.  Motus{ 13 15)13 16)13 17|15 | TT _18)13 _ 19g!  DO] 1] © 33 7] © 35 mb ta] © 33 #5] 0 33 17] © 33 20 aI.  \e| 2] 1 6 ts] t 6 20) 1 6 25} 1 | 16 Zo] 42 6 1 96 40] 1 56 45  S| 9) a 39 22} 1 39 59 1 39 37] 1 39 45) 1 39 § a2 e} a 40)  |E| 4|.2 ta gol 2 ta 40) 2 12 fo} 2 r3 o] 2 T€ to} 2 FZ 20) 2 13 30)  Bl §] 2 45 37 2 4§ fo} 2 46 246 15] 2 46 27] 2 46 40) 2 46 sa)  Fy! 6.3 18 45) 3.19 0] 3 Tot 19 30] 3 19 4§ 20 *o! 3 to 1  =| 71 3 $8 $21 3 sa 10) § $2 27] % fa 45] 3 §3 2) 3 53 20) 3 53 Els 4°25 ‘O| 4 2§ 20] 4 25 40 425 Oo] 4 26 20] 4 26 40) 4 27 _~O  Si 9] 4 58 7 4 58 30 ‘ee © 3 SB "0 0) § © 22  gL RL i § 33 20) § 33 45  B jaolia o2 golrn CUTIE  B50] 1633 48126 ‘ofis_s6 ts aueee 45  8 22° laa 6 ofa 8 2  3B. on       ~~ =: .* ™/. -- f eS te sad Ii a ad aah eur, ee eS =    Pehl? Mx Pox S: 53    Tabula proportionalts hor ary motus ®.  zo]22 25 Of22 26  10128. o 15}28    O|33_37 50133,              © $3 43| 0 34 45| © 33 47 de Sale © 33 $y] 9 33 57  17 28] 4 7 30] F 74S 8 UR GO st bh Sf ot 57 $0) 8 17 $8    es is 2 9)83 30/13, æ on ai  A    ee 1:48  we » 3. =. ¥ AP, ~-_ es b  ~ te i, æ Pb  aX LIB ME ORS  Tabula proportionalis horari morus€).  Morus}13 | 36,13°) + 37113 13 it 39 rue 3 4013 |. sur) ?  O (34) © 34 2) © 54 (5 0 54 FJ] 0 hg F 4  | al 4 8 18 8 1 8 fol 't 8 fs] 4 |'8 do 3)  42  v7 mysjuyyautnjoo|    2 Kee Beal tien) ye meh a  3 325 0} 3 25 f 9] 5 24| 3 24 1§| 3 24 jo] 3 24 45 ) zs eæeee os.  3 © $8 3 98 17) 3 58 55] 3 58. f2] 3 59 HG] 5  4 - 32) 4 3% 20) 4 32 40] 4 33 “O| 4 335 id] et ZF je  ret aye sees mH HS P51 5 |e le  ‘ J 5.49 25] § 40 50 5.41 401 62 5 42    11 2011 20 $ol1t a. 25 4 Tt 23 x01 24 O} 14 2 § AB  17 Ory igi? oe z0]19" 93 4 slr7 | 'd/17' 16 eghry’ 7 30)  22 40.22 45 40/22° 43 20/22 45 22 47 40/22 43 20) 22* fo ‘0  28 10 28 22 °§|2B%24 rol28 26 r5|28 28 20/28 30 25/28" 92          ed umnrr1oy ‘bie‘stroy sua    rote C    34 034 2 30) 3% § “0134 7 40/34 10 Ol34 12 30  E.) Hy g mg m ‘| 8 4) gm (4) ¢ mo  &'Mim: (2 m2 gi 2 4g} {mm f2_*3| m2 43 }'m) 2 sglem la):    ConvinuatioT abula Ie motus §). Motus) 13 4313 44/13 45itz 46 461347 13°05 48) 13  Safou ne Pie ie os æ Lote ieieded  ‘g2} 1 8 45) 1 8 45] 1 8 fol r 8 si] | 9 “0  ao 2 §2) 3 43 ir sla 1 45 IS) t 43 2 Oo} 5  - 4 a7 = 217 30] 2 17 40) 2 17 fo d  BS gS oi So ee oe Q   6 32 : be, ;   g : 4 1 30] 4 "1 47  aN 436 0| 4 36 20  g. Serr  Y 44 10 | $ 44 35] § 45 Ol 5 45 25  Bie 11 28 area 10} 1T 50 pol nT 30 50    i 17 12 30 17) 15 45|17 15 ‘O\17 16 1g  fo} 22 eT 20/22 $f .0|22 §6 40/22 58 20}22 © o]22 «1 40)  28 34 35 2 46 40:8 ws 45|28 40 50/28 42 55]28 45 00/28 47\ ¥)   j 0134 27 30134 [50 ol34 | i398 any  eo Paral MVS Ss. i.   we SMTA re FAITH. $FpTF1 2 $4ptser § 1g) 56]  Es             : § 1 57) § 12 Of § 12 22) § 1ar4gi 5 2F  45. 50] § 46 US] § 46 40) § 47) 5] _§ 47 301 § 47 S5I_    Ik; ms 49/181 3m set Fs $3 2OUTL 34 IOjIt ZF oe    OF 34 37] 0 34°49] © 34:42] 0 54 45] © 44 47) © 9% 50],   1 Pare Avie a nee et ee  . . 2 2 WE RS 2 A   El 5] 2 $2 - 7] 2 $3. 20f 2 $3.32] 2 $3 45] 2 $3 §7| 2 54 FO   | 6 27 451 3 28. of 3 8 t5| 5 $8 50] 5 28 45|3 290   2 4 240] 4 2:57) FS) 4 G52) 4 3 "   z Ol 4 37 20) 4 37 40) 4 38 0} 4 33 20) + ‘.  5 *   4   B Il) 46. 40    §O}28.49 rol23 sx 1528-53. 20)28 ef 25 28. 1S7 30  60/34 3§ 0)34 37 i238 ss 49. ols4 42 30 34.45 0    Pd eo  |  “|  6  ~  An  +]  5 |  ~  a)  co HE g m gm 2atgm e  E|M| m2 3m lm 2 amie 3] moa  Gprttreaied abla borarig move oo |  Motus) 13) 9. $7)13i9 1 $8 1S. SOM se te TV *  oie 34 $a] 0 34 $5 0 34 eH Re i ° 35 2/0935  Bl .2 9 $0) ¢ 9 $5| tp ro st. 10 Sata  af AH P44 Sa ea  =|.  æ  3).  52) § 14 isl 5 t4 37] 5 es  pe § 49 10] § 49 35] § 4    i    wee Ue OF. Fee. Æ  a. WW ve \exRt  : > » 43  Tabula  °  a  2.  c  3  s  i  =  Fy  =.  3 5 v8 p24. 5 18 45  4 55} $93! 20] $59 4515. 54 ip  A 1i' 46 40|11 47 Zoli 48  5 45]17_ 40. O]17 41 T5]17 42 30  20/23 30 O]:3 31 40123 33 20/2355 0/23 36 40  2§|29 22 30/29 24 34129 26 4o}2 29° 23 45}29 30 §0  3§ 17 30}3§ 20 Ol3'5 22 30/35 25  Zz z|g m 2) g m2  et m 2 “3|'m f2 23!'m 2  ContinuatioT abula horary motus ©)       °  rl» =18  s   Be STW T4! 14 14/14 _1gyt4 | 1614 17  0-35 a EE $2) © 3F 32] © 35 35] © 35 37] OFFS 49 © 55 %  Ft CO 9S Ties ; i mt ro|_ 1 ¥r 15 EF 20) t 3 38       is} o 35  S i iF 20} 4  BH? 1 46 4§$| 1 46 | 1 47 0) 1 47 —  Ve 4 _2 22 10] 2 22 20, 2 22 30) 2 22 40) 2 22'§  B is: 2 $7 42/2 57 S$] 2 58 7) 2 $8 20) 2 58 2  a cele O| 5.93. 15).3. 33305 55 4 5 Be 534 15  8('2| ‘8 14 ¥ 50 8 30) 4 S474 9 5 ‘9. 351-8 9 22} 4 9 40 re  al bs JES 3 GB, ed Baw  ed 50| 5 19 $2] § 20 ¥5] 5 20 37] 5 21 0) 5 25 22  10] 15 $4 39 § i$$ S Ff $0} § G15} 5 564015 97 5  8 20} r 49 1011 50 “olta go 50 17 §1 40/11) $2 30/11 53 20] 01 $4 10  3 30/17 43 48117145 10/17 46 15)1t! 47 90 17' 48 45/17 $00} 17 51  B [40 23 38 20/23 40 10 av Ws 10|23° 45 0]23- 46 40]/23° 48 20  5 (S029 5° $29.35 %O|z9 5 29 39. 42 10/29. I _¥5] 299° 43. 40| 2° 43 | 35)  BiSess 2 0135 FO “© Lia: 37_301 3 40_ 0135 42 30  : aan @ it ik  JH g§ m 24g m pein alg in a Bim le  ass *s)'mi2 © 3jom “2 3) 'mj 2 3] m) 2 3 )'m 2 4       ee ee ad > 4    Pt tie V x: 5S.  acim    #9) 2 's4 So] 2 25 Oo) 2 3s    Ra «  3745  2 87  8 20    a 1 40|t2 2 30/2 3 20/12 4 Ste J fo  ts 18 | 2 30/18 345|18 § 18 HB i 7 j0i8 8. 845    “40,24 3 20/24 § 024 6 40\24 B 20j24 10° 0/24 11  51304 10/30 | 6 45}30 8 20/30 '1¢ 5] 30 12 ler He       4 B|20](2 12 5012 1    “u £78 ER  Tabula proportionalis horariy motus &.    O 36 22  r_12'4§  149° 7  2 25/30 ate Bas  6 3 451.6 4 10    6 40112 7 30l12 3 20/12       |g m 21 § m    gm ig)  2.3) mi 2 31 M2    3, m 2 Gi    39,14 40) 14 4114 42,14 £ 3  36 37| 0 56 40) 0 36 42] 0 36 45] © 36 47) 0 36 $0) 0196 5  as aS a a | ia ?    1 \jo 6} ° 1 go2  226 40, 2 26 So} 2 27/0) 2 27  3 7) 3515 20) 3.3 32] 3 35 451 3° $ $7]  39. $13.40 0] 3 40 15] 3 40 30] 3 40 45] ©  | “4 4116 40] 416 § Næ ine   Or 4. |$$-20| 4. $3. 40° 4. Sg! » x6  OTE ale yb dele ale   34 1s 6.6 4016 7 ! 6   =] 18 a i  4 2 4 26 4 a8 se 30 Tol24 3% 40/24 53 20/24 35 0)  ine ne a130 $5 25/30 37 $0|50 99 35130 44 40|30 43  036 42 42 3¢ 36 45° £0/36 30136 §0 Jo “0 36 92  ein hail m3 8 m 3} g m f    2 (m §2 “3)'m 2  Tabula proportionalis horary motus. Sy    'Motus 14 46 14 ; 47\14- 48) 14 49,14 fojt4 - a  Q 36 §§| 9 36 §7/ © 2 ‘    t  _1 13 $0] 1 13 $5] 1  rE fo 45] 1 so $2)  2 27, 40] 2 27 fol 2 Lo  3 4 35 4 47) 3 BY Ss tS fet §    |=    erisicsts Bldelew/ asl =! ‘. rasoyuy ep] oO} 6 10 25] 6 10 §0] 6 11 15   12, 18 Zoj1z 19 Lojr2 20]tz2 20 soj/l2 21 40/12 22 30/12, 23 20  18.27 z0j18 28 45/18 zoj/t8 zr rgft8 32 30/18 33 45] 18 35   24. 36 40/24 38 20/24 40/24 41 40/24 45 20/24 45   39 4§ fO}3O047 §O}30 YO}3O §2 $130 $4 10!30 §6 14]50 ‘8 20  36. §§ 0)36 §7 30)37 O}s7__2 30137 _ 5   gm i2ag m- 2g mgm 2/gm  m2 3)m 2 3}m 2}m 2 3) m1    ContinuatioT abula horary motus §).  snqrivd wurvjoy tbie‘sjroy sua Motus) 14 5314 S414 SSite $614. §7i14. 5814 §9{.  By fem [oss] os wl oar ag earl oor a 0 57 7  æ r 1g 26] 1 14 30] t 14 351 1 14-40 1 4 alt 14 $0, I 14 -56  s|3]) t st 37] t $45) 1 srvsz r 520, t 52 7) $2 4$| x 52 22  E.) 4] 2 28 so) 2 29 0} 2 29 To] 2 29° 2 29 20| 2 29 30] 2 29 40] 2 29 fo  Bj] 3 6 23 6 15/3 6 27] 3 6 40) 3 6 sal 7 5/3 7 47  [Ble 54: 5] 5 45 30 5 45 ay] 5 a4 0! 3 44 Isl 3 44 30) 5 44 46  Uæ Ba RS Be 2] 4 21 20 4 21 37) 4 21 $5 4 22 22}  1B ha) lero] 4 38 4 53 20] 4 §8 40] 4 59 o] 4 $9 20] 4 59 40)  gs; § 34 52} 5 35 151 5 35 37) 5 36 Of 5 36 atl y 56 asl 5 57 7  iB tcrææt 5) G 12 6 14 101 6 14 35  2 12 27 30/12 28 20/12 29 10  =   ° —  E 8 45131 10 solgn 12 55:  r 37 22 3722 30/37 26° _0|37_27 37_ 2730)  te “alg m a æ a) g om =  et 31m 2 3 m2 3 Tabula    ‘LMS EF RR  T abula proportionalis bor ary motus *D.    ~s : ty 215 ifs 4115 TLS, balla  Ose a7 ie] © Hal oa7 35] a7 37] 7 Ho © 7 Halo 7  = ts Ss 8 ro| « 1g 3§| 1 1§ 20] r 1§ ag} t 1§ 30  5 late I $2 37| ¥ 52 4§| x 52 52| 1% 53 0] ¥ gs | © 3 HS  &|_4| 2 30 0] 2 30 10] 2 30 20] 2 30 30] 2 30 40 2 20° fo) 2 31. 0  51 5] 3 73013 74213 7 sst3 8 7/3 8 to] 3 8 32/3 8 45  B|_$|_3 45 ols 4s ts| 3.45 30] 5 49 45] 3 46 of 5 46.15] 3 3.46 3  @'| 7| 4 2% 30] 4 22 27/ 4 23 5] 4 23 22| 4 25 40] 4 25 §7 ‘  vj 8|_5 © oO] 5 9 20} § © 40] § 1 of. 1 20] $ 1.40  =| 9} 5 37 3°[ § 37 $21 § 383 35] 5 38 37] § 39 Of 5 39 22  Hiro] 6 15 0} 6 1§ 25] 6 1§ 50] 6 16 15} 6 16 40) 6 17_ $1  2 20/12 3O O12 $O SOUL ZL 40/12 52 g0/t2 33 20/12 34 To|t2 35 -°  F130\18 45 olr8 46 15/18 18 47 30|18 43 _ 45}18 sO o}18 1 15|18 §2 30  B 49/25 Oo olzs 1 40l25 3) 320/25 5 5 ~o 2§ 6 g0lx5 8 20/25 10  BSC SE 1S 0131 17 $151 19 rol3r ar _xs]3t 23 r0l31 26. arc ee ef | 60 37 30 Te 32 a7 i ols? 350147 37 .30|37 40. o|37 42 30)37 4  | H) g m g (Mm 2g m 2}g m 2g m “3  M|'m 2 APSE | Æ Ban came Coe, ]  ContinuatioT abulehorarj mo'us 3)  Motus,1 7i15 + 8lrs Os : Ors rilry  Ol alo 47 47) 037 50] 0 37 52 StH Se s7| ©  UE ey Es Ee a 3  Bi re 1 1153 45| © fF fa] 1) ENE  5. 2 31.10) _2 31 20} 2 31 30 2 131 40 2. gee: S12 2 32 Yo |  |= 3° 9 35) 3 94713 —.  34.9). 3 3473 47 15] 5 49 80) 5 47 aah 3 48) 5 : :  [g 4 214 3214 24 gol 4 25 7) 4 25 26] 4 ay 4214 late 7)  z $2401 i's. 5 ol 15 aah Tyg aah ATs. 4h ay  18. $40 7, 5 48 30) 2032 35 sojr2 76 4 Bay 2138 20/12 39 10}12 ao[t2 40 so}  g 30 18 53 eee s$ 18 46 ni 57. 30 18 sf. 45 19 ol1g9 1:18  Oj25 22 2 ie  31 425 ee  ~~ x   . 194 O889 Ig) Ris! { (22077 2.8 taniiogm 2, tf q RB sino  Annorum conuerfiones cuiufcunque re cuins principium notum  (habedir, qua lege conttiouende nts ramen rl tia eekterrrraatital'T. + ree   r FVcufque explicauimus viam atque modum. etigendi figuras celeftes,  |e bat in ptafentia mihi videtur; doceremodumconftituendi Reuolutiones annorum iMarum-rerum quarum principium notum fit: Eft enim conftitutio Reyalusionis inventio. diei atque hore, quibus in dato: anne  futuro, perpenit Sol ad eundem gtadum, arque numerum,in quo fuerat in  principio dace rei. Cum itaque reuolutionem  alicui temporis defideras; poteris tempori dato adijcere tempus vere magnitudinis anni tropici illius anni et habebis reuolutionis tempus fequentis anni} cui fi addidetis tempus vere magnitudinis anni tropici conflabitur tempus reuolutionis fecundi anni. et fic de reliquis.. Dum conftracre defideras cuiufcunque  rei reuolutionem, cum saben Solis habeas morum Solis exacte fupputatum, in  dato ptincipio, deinde ingredere Ephemerides illius anni, cuius reuolutionem optas, et in menfe natiuitatis, queras locum Solis proximiorem dato, proximiorem dico minorem: eumque educas i loco Solis dato, fiue radicis,  refiduumque vocabitur differentia, qua quidem illam habebit rationem ad  horas reuolutionis, quam habebit motus Solis diurnus eiufdem diei ad 2de  Reperias igitur motum Solis diurnum illius diei, deinde dicas per r m  ttium: fi hic diurnus morns dat 24, quid minuta differentiz? Ducas fecundum in tertium, produétum  re, et refiduum minuta, fi iquid {upererit reuolutionis quxfite. Hic advertas, quéd fi motus Solis Radicis, equalis fuerir inuento Ephemeridibus  Revolutio conftruenda eft horis meridiei, Hoc modo conficiuntur etiam Reuolutiones ingreffus Solis non folum in rincipia cardinalium fignorum, verum etiam cuiufcunque figni. Quoniam i fumptus fuerit motus diurnus Solis illiusdici, in quo contingit tranfitus Solis ab vno, inaliud fignum,  deinde fiacceptus fuerit etiam id quod peragere debet Sol pro figni complemento, quod quidem femper minus eft motu diurno habebuntur duo extrema ttium terminorum regulx trium, motus {cilicet diurnus » atque differentia,  medius terminus femper erit 24. Si igicur operaberis fecundum preceptionem regulx, nafcentur horx reuolutionis quefite. Verum cnimuero, fi hx  hore non fuerint cum fecundis, minimé mirandum eft, hoc enim contingit ob fecunda religéta in fupputatione motus Solis, At nunc yeniamus ad  exempla. Sit pofirum inuenire tempus reuolutionis anni 1601, exemplificatz figure, iorigitur, Ephemerides anni 1601. cum menfe Februatio, et ¢ dire&to diei 1 § reperio Solem obtinere 26 grad. atque 24 minurn eft 26 grad, atque 30 minu. Demo igitur minorem A maiore, relinquuntur  6 minut. que quidem vocantur minura differentix : eiufdem diei, quxro  motum Solis diurnum et eft 60 minutorum. Nunc dico, fi 6o dant 24, quid  6? duco 24, per 6; dant 144 minuta: hxc diuifa per 60, dant in quosludsT : Ep H tiente    LilBNeE\ RB   Tiente 2 horas, et fuperfunt 24 minuta. Inuente funt ergo hore, et horafum partes reuolutionis AitSty tet   Verum enimucro; quia hicmodus aliquantifper laboriofus exiftit cis, qui  minimé exercitati funtin arte numerandi, propterea ad euitandum laborem,  appofuimus Tabulam, cuius titulus eft, Tabula pro Reuolutionibus confificiendis cum motu Solis uam ingredimurcum motu Solis diurno in fronre  tabula, et cum minutis di erentiz in latere finiftroy et in angulo communi  ‘reperiuncur horzx, atque horarum y quafice Reuolutionis. Animaduertendum, quod fi minuta 30 exc crint, fit duplex ingreflus*eum 30 {cilicet   prius, et id quod repericur ad partem ponitur deinde’ fir ingreflus   cum refiduo, et quod reperitur, pati modo fub numero ad par  tem locato, ponitur: ex cisaggregatum poitmodum oftender  horas quefitas. Vt fi motus Solis diurnus fit 60 minutorum, et differentia 6. Inucnio Go, minuta infronte tabula, et in latere quero  prius 6. et in angulo communi veniunt 2 hore, et 24 min.pro  rempore reuolutionis quefis i.    Tabula Lab isla proportionalis pro Reviohationsbies confe=  ciendis cum motu B00 ony 1 is ett    a+ be |o |    Spar ar   i 7 44 30   S744   | 8 39 20 exe 8 _8 30 50  9 2 §7\ | "S 54 11  925 33 9,17 28 5  5  6  6  6 ‘  YA  “4  8  8  8    JIL 3§ 10 IT S$9 $9  12 24 49 tempore Reuolutionis colloco fic.~ tegro,qui quidem dies addendus eft diebus reuolutionis. Pariter,    bus conficienda venitconuerfio.: | :    Conficiuntur a nonnullis conuerfiones Menfium ex 28 diebus, 2 horis, 17  min. atque 38 fecundis;itaquodin anno 13 funtreuolutiones Menfium.    Pro inuentioneigitur temporis conuerfionis menfurnz habeas prius paratum    tempus conuerfionis annua, fi ab anno natiuitatis aliquis elapfus eftannus, fin  minus operare cum tempore Natiuitatis: Deinde ingredere cum numero ‘dati  Menfis tabulam conuerfionis Menfium, et quod é regione dextrorfum reperies, dierum {cilicet, horaruny, atque horx partium, fub diebus, horis, atque  partibus hore reuolutionis vel natiuitatis adnotabis : deindeaggrega omnia fimul, et ab aggregato tot dies demas, quotfunt dies Menfium completorum ab  initio Menfis annuz conuerfionis vel natiuitatis vque ad Menfem conuetfionis menfutnx; et dies relii, fimul cum horis, erunt dies Menfis, quibus conficere poflumus conuerfionem. Vr verbi gratia fitinuenienda conuerfio feptimi Menfis, annux conuerfionis propofite figure. Tempus enim annuz conuerfionis, 1601,fuit 15 Februa. ors 2, minutis 24. P.M. Ingredior cum feptimo menfe Tabula reuolutionis menfium in latere finiftro, ¢ regione cuius  dextrorfum, inucniuntur Dies 196, hore 16, min. 3. fecun.26. hec omnia fub    Di. Ho. Mi. ~ 2,   15 224 0 Diesatq;horeFebruarij, date conuerfionis annuzi6or. ©!  196 16 3 ©26 Tempusdefumptum extabula,cum 7 Menfe addendum.  211 18 27 26 Dieshora,atq; horarum partes, menfurne conuerfionis. Ab his dicbus demo 211 dies, qui numerantur ab initio Februarij, ad 29 di€é  Augutti,relinquenturg; hore 18, minu.27, et fecunda 26. Hx fiquidem hore  erunt P.M. 29.diei Augufti,quibus conficienda eft conuerfio Menfium, eomodo, quo caxteras figuras fuperiores conftituimus: conftruéta enim figura,oftendit difpofitionem cerli Menfis Septembris. Hicaduertendum eft, quod conuerfio annua in{craitprimo menfi, atque etiam»primo diei conuerfionali;&& qualifcunque conuerfio menfurna, inferuit pariformiter primo di¢i conuerfionali,  quemadmodum et Natiuitas vel principij he maræ 2 % primi anni, menfis,atque dici Reuolutionis. Conuerfio exemplificati menfis taliseft.   Pro diurnis conuerfionibus, que fiunt ex 2 diebus,3 horis, sp minu.atque 7.  fccundis, ingredere tabellam dinrnarum ‘onum, cum die dato, conversionum, | f  éregione cius dextrorfum inueneris, eadé af dato, vel Natiuitati, fi conftruendz fint reuolutiones diurnz nat vel Reuolutionis »autannug, aut  menfurne,& quod prouenerit etittempus diurnx conuerfionis. Animaduer  tendum qudd quotiefcung; hora faperauerint 24, fumendx funt 24 ‘Pro die ines fupe~    Lr fl 4¥Bsi cB OR  (onuerfiones Menfium,at q; Dierum quomodo conficiends fint.,  4  )    rum menfis,vel 30,vel 31 fit,& dies refidui, crunt dies menfis fequentis, qui-. )    i stadia Tabula  29.18.27 .PM,  Figura conuerfionis |  Septembris exemplifies  tz Figure’,    * oD we  “S %5 ws  a MA    ræ Se,  ‘ 8 sed ie Hor. 1 ‘Min, ve  Ze  2 | 17 38   ara wy $6 —- 1 3$ | 16 - 4  I 84 lage "2 | 54  ita to | 32.  T40. Tat ce 10  i 168! ss 3 48  7 Z| t96 36 “16 {3 a in   _w 2 ang! a8 i  “9 “252 20 3 ! wits : 10 | 280° ee =  2 309) Bi  gi ge 1 B.S BE RA  Tempus quomodoequandim eft ob Meridianoriom differentiam®  Vonia hucufq; explicauimus vias, atq; modoscoftituendi figuras ceelicas cuiufcung; principij,ac Reuolurionis cuiufeung; rei,ad Meridiana,V enetiard,    vetUm quia noftra Ep hemerides omaibus terce partibus inferuire debent, hac:    de caufa egét aquatione Mcridianord, propterea quod Planetaroés, non ij{dé perueniunt gradibus,atq}minutis ad yniuerfos Merididnos, Ca enim Luna fueriti me  ridiano Venetiara in principio Arictis, perucneritad Meridi anu occidentalioré Ve  netiarai Meridiano, aliquibus gradibus, vel minutis Arietis fecundii differentia Me  ridianord proportionatis: paritormiter, acceflitad Meridiana orienraliorem Venetiardi Meridiano; aliquibus gradibus atq; minntis Pifcid: H&c.n.motud differentia,  ci nota fuerit, Meridianoru diftantia, nora eric. Qm fifum ta fuerit differentia Me  ridiani Venetiata, et alterius dati,per fubtractioné minorisa maioti longirudine,re  fiduumd;. Reduétum fueritad horas,atq; horard partes: quo quidem tempore fubcracto a tpe dato, additis 24. fi fubrraétio fieri nequit, et dépto die _yno a diebus da~  tis,fi Meridianus orientalior fuerit,Metidiano V enetiard, veladdito, fioccidenralior, fubtraétis 24. fifumma 24. excellerit dieg; wno addito diebus datis, q poft  operationé prouenerit, crit tépus aquani quo ad differentia meridianori:quo 38  putidi veniut Planeta, et habebiitæquati ad meridianti dari. Vc fi fint equidz hore  inter meridianu V enetiarti, atq; Toleti Hifpaniz, Longirudotnim Venetiarii, vel  fumpta p fequétes tabulas,vel p Geographia Prolomemai, cit 34.gradii fere;légitu  do Toleti eft 10 feré gradaum : harum longitudinum dempta minore de maiote fic.  Gra. | Min. 4  34 o Longimido Venetiarum.  10 æ) Longitudo Toleti. i hg  24 o Differentia longitudinti reducenda ad horas, atq; horarum partes, pro  ‘omni gradu quatuor capiendo minuta,& veniunt 96 minuta; que equiualenthor.  1, minuti. 36. hoc tempus, adduendum eft tempori dato, ve fi'effent 20 dics,  atque 23. hore cum dimidio, addere vt vides in exemplo, iF D. Hor. Min. 20 23 30 Tempus datumequandum. a de pelt oge c+ Geis exifite.  _ 4 $6 Differentia meridianora addéda co gaToletai bbeioaltos Vene    21 4. 6 Diesatq; hore equate, quibus fupprandi funtPlanete,& habebunt   equati ad meridiand Toleti.Hinc uides quod pro 24, horis, ynii fuperaddidi diem   diebus datis. Cétrario modo operarer, fiMeri orientalior eflet Venctia   rii meridiano .V¢ fi fitequadii tempus Alexadrize Ægypti,cuitis logitudo ab occidé   | ft 60. os) aap 30. minus a quibuslongitudinem V enetiarum demofic  ~ Min. Pads ici aaa   Gogo Alexandeia Ægypti longitudo,    34 o Venetiarum longitudo demenda. eT æ   26 30 Differentia longirudinum reducendaad tempus, capiendo /p t 5.   gradib.vna hora, atgs f roomni gra..4. minu. et dant hor. 1.& minu. 46, Hac mi nuendafunt ab horis datis Alexandriz, quia orientalior eft Venetijs Alexandria, vt   fifint-dies 1 5. atqachora 1.P, M.zquanda, fubwaho fic.   D. Ho. Mi 15 « © Tempusequandum Alexandrix, =  1, A4    te  [ e -  = _ ¥. . æ =   PYRA ITM KS. 60  1 44, Tempuscorrefpondens differenti Meridianorum fabducendum.  TE 23 1 Dies b ore, atqy horard ptes aquarx ad meridianti Alexadrie. Hicrur  fus colpiciéda elt, vecomod? fieret fubtrattio,accepimus 24. et réli Gi funt 14.  dies, hore 2 3, atq; mi.16.quib” diebus, horis,atq; min.calculandz funt Planete,  Pari mé idé abfoluere poflumus p tabula fequété.Qm fi edingrediemur capiédo  iuitaré dara,aut wars ea minimeé gfita reperiet, éregione illius, inuenietrps  ciinotavelA qadditioné defignat, vel S,qua fubtradtioné indicat:vel3 motu vel ab  afpectu, tinffonce widest diti,vel fubtractd, put notaadmonet,itpe  oblato, qd poft additioné itjvel fubtraétion€é relinquet,erittps @quanii, adhi  bitis ti ta in additione,g in firbtractione, cautiunculis fuprapofitis. Vev,g.fitaquan  dd tps meridiano Roma, é regione ciusitabulain colamula Diff. exiftunr 1 1.mi.ca  nota S, hec miauta fuburaho ab horis,acqsminutis datis Roma,ve fifint ro ho.darx  arg; 3 §-mi.venidic,fubera. minata, vevides. æ  10 35 Hora dateaquandee }  J22  Earemburgum Scod. Saas bh ut  Erfordiaciui 9 etna SE ojo |  gig a “377 elas 0 TF |  be Rosco 135 20143 30 O14 | § Or $On A  3. Refi ie el ee ee td nts te + til    PY RAISM BK S. me  * iduum T abule lonestudinum, latitudinumas luitatum, nee    non temporss differentia ineieMtadibins netiarium.  eet etiam Mertdianum. mek    wed       ongi- ‘Laticu- Tépus }Ad.y    c 56a dak  iS  Gandauium, fiue Gant.  Groninga Frifiz.  GenuaHeluctia, ee  Hi erololima,.)    Hiberni Infle mediym fei@ face O59 oH  Ingolftadium 40 2 33 33 0,48 soo   \33 49143, 49.0  48-39}54 1710  127 20/50 jo 15 a ahs  2 25 rind Slo "30 22 12 -013—t—«C  10/0 mesic)  OT fi BX EXR RefiduumT abule longitudinum, Latitudinumque Ciuitatum,  necnon temports differentia inter Meridianum Venetiarum, ac etiam Meridianum illarum. Longi | Laticu- | Tépus    Ad. vel Ad: vel  tudo do 'difteré, ;    Sub. a fub: ab,          Ciuitatrm nomina  Neetus Sicilix:  Nurfia.  Norimberg:  Oliiiipona.  Onoltpachium,  Orchades Infulz..    13/59 1009  39 15 ep    Ea se eo? de le    [A OFDO    lium ¢ fabul bid adn Cwm    | necnon temporss differentia inter M.    TUM y ac etiam meyers    (tong Paap  Nomina Ciuitaum. ~~ |G oi G ao  oletum Hifpaniz. 10 0 41  aurinum, 10 30/43 Sih:  tidentum. j2 4c 32 biz 0 30/0  35 35 30/48 33\0 ubina gymnasium celebratifl.effalonica. Venetiz. Verona.Vicentia Vtinis Vibinum Villitrum.i  ISAs    ad = 4 7  ISAGOGICARVM SIVE INTRODVCTIONVM  ASTRONOMICARVM T- OS bak beat MOLETTI  1 da (2-4 Me THE MA TICE.    }  ry a  ,~    Tn quo tionnull docentur operationes non folum Ephemeridibus    _yerum etiamtoti Aftronomia cognitioni admodum vtiles atque    'peceffarix. Pertractantur etiam feliqua Aftronomiz Principia mira facilitate. 3 ::  Afpettus Lune cum Sole ac Planctis, Solis cum Planetis, ac.  oo Planetaruminter fe, quomodo fupputandifint.    é 330    aa T fiin dextera facie Ephemeridum cuiufcunque men fis ad pofuimus {uis congruis diebus Afpeétus omnes,   quiatamen fepe cotingitad horam afpeatus erigere fim cceleftem, vel pro mutationibus ætis iudican | dis, vel pro electionibus conficiendis; et Alpectus cx teri V5 re coniunétiones, oppofitiones, ac quadraru+  olis et Lune, ny ras t horis integris:abfque minutis  PIR) ee! fuppurati; hac reine eh eee breuiermitruntur, docemus modum fuppu  PA ao fe a0 tpl aie =  andi horis atq; horarum partibus afpegtum quem vis. Pro cuiufcunque alpeés fupputationeingredere Ephemerides dati anni; arque menfis,& perquirito quando duo planetx propinquiores fuerintante afpectus horam. Hi fiquidé  Planetx, vel ambo erunt direétiyel retrogradi,veb alter diretus alter uerd retrogradus. Si ambo fuerint direéti,vel retrogradi, inuenias motum diurnu amborum, qui quidem motus vel eruntzquales,vel inequales: fi crunt inaquales,  educas minorem a maiore, refidaum crit primus terminus regulz trium:parifor  miter fi cruntequales, motus diurnus eorum primum obtinebit locum in regu  latrium. Sialter fuerit direétus, alter vero retrogradus, motus diurni eorum  aggregandi funt fimul, et aggregatum erit primus terminus regulz trium. Secundus terminus erit 24 femper. Pro inueniendo tertio termino, demas morta  vnius Planeta, motu alterius in meridie diei afpectus, et refiduum erittertius  terminus; operare fecundum regulam, ducendo hoc refiduum in - ioieh ge  aii aaah RR lala: ii oe Minin er Æ i      ‘ra atque min.afp aduertas q-figradus|habuerintminuta, omhiaadfadifferentia fecunda, vel tertiotermino »minimé dinidi poteft per primum nusmerum, tunc produ@um ducendum eft, in 60,& quod | æoegs eltdiuiden:  dum per primum numerum, et quoties nonihore, fed horarum minuta erunt.  Omnia tamen faciliora exemplis reddentur. Sit verbi gratia prius inuenienda  coniundtio Solis, et Lune, anni 1600,quz incidit die owes 0 a  nus Solis eft vnius grad-Lune verd:14 gt. atg;:27 minutorii ab his. sSolis motus diurnus, reftabunt 13 gra.atq:27 min. hic p vocaturnumerus,  fiue prima differentia. MotusdeindeSolisin meridie 14 Febrieft 24 gra. et 58  min.Lunz verd motus in meridie eiufdem, diei eft 21 grad. atq; 40, minut.his  gta.atq; minutisdiductisa gradibus Solis, relinquentur 2.grad.ac 5 8 min.& hic  erittertius numerus, fiue fecundadifferentia,, Medius numerus erit yrdixi 2  Dico nuncper regulam,fi 13, grad. atq; 27 minut.dant naiide tr $8  minut.Reduétis gradibus ad minuta primus numerus eft 807 min. 24 feet  Tertius numerus eft178,hicdudtus:in 24 producic 4272, qui quidem numerus  in 807 diuifus,dat in quotiente 5 Hor. et fuperfunt, 2 37,qui ducti in Go,exeunt  14520,qui diuifi in 807. prodeunt min.18, Coniundctio igitur fupradiéta obferaabitur die 14 Februarij,hora 5,minut.13 P.M, Hic etiam aduertendum eft; p  py koe frequenter contingit horas hocmodo inuentas, miniméxe{pondere horis Ephemeridibus pofitis; et hoe accidicex celeritate Lune mots, quia  ob himiam eins velocitacem, non folum mous cius omni dic variatur,/fed ctia  omni horaid.quod minimeé Soliatq;cxteris a accidit.. Hore ey  unt appofice {unt coniundtionibus, qs æ ibus luminarium, inuentz,  cn genie Saree eee ‘non hacratione, que quidem rabul¢  partes mp isaremswrimtelligen: ibus Aftronomicas demoniones pater,igi¢adinu: equatio illius diei (vein primo libro didi  eftin canone xquactionis dietii pagsa nda cft,velmint equactio    ab horis afpedtus ve adparenstempus cefulter, in hoc éxemploequaétio null,  etisiginseafpedin’ apparens; eft &cxqualis.lifdem tion. bus fupputak $s alpe-€tus Lunz cum Planetis,codem modo atqueregula reperies omnes afpectus a>  lios, qui quidem minimé in meridiefiunt, et tuncfiuntin hora meridici,quado motus vnius Planete inmeridie, eft equalis motui alterius inmeridie einf-dem diei. be LGED ¢ yy if Pansisdinps..t ut 4    " : ; “a  ‘HS eribia.e nD tos : lynn: shit lens tee inion Cig  ~\ abeapectus St:larum fixarum, cum Planetis quavia 0 $=  CoæqGa  s574. > ahishasdi i>! cthug ofFeis GierauP sista) Baie  ila sego a Meehan © i fint. : Fr nos per Go uadratus per 90, ttinos pet 120, Oppofitos per 180,  condighig hens a A contra a fe di jens pend  Ecliptica latitudinem et fi tettagonos atq; oppofitos radios per 90, et 180  4 fe diftantes mittant, exagonos tamen,atque trigonos,neque per 60, ne FT que    LEN ICBYENR    que per 120,8 fe diftantes mitcunt, fed in locis eclipticealijs. Echacdecaufati  puirata eft tabella afpectuum,vchaberi poffint exagonz atq; trigone radiationes  ftellarum fixarum ac etiam Planetarunvab ecliptica latirudinem habentium.Pto  retragona arq; oppofita igitur radiatione cuit que ftélle fixe, fumas ex tabulaftellacum fixarum inferius pofitalongitudinem arq; latitudinemillius, deinde numerentura grad. longitudi nis ftellz 90 gr.fecundum fignorum{eriem,; et  vbi numerus terminabirur,ibi ericquadrata radiatiodiniftra ftellx: Pati mode 6  putentur-go grad. ¥ gradibus longitudinis eiufdem ftellx, contra ordinem figno  rum, &finis numeri; oftendicradiationem quadramm dexteram eiufdéttelle,  Pro oppofita radia. æ een gtadui longitudinis: ftella, ef femperoppofitus eiufdem. Quando Planetaaliquis cofdem attigerit gradus, crit: in tetragona, fiue in oppolita illius ftelle radiatione, et qua hora id: contigerit,fuperioribus modis inuenies. Atproafpecta exagono, atque trigono ftelle laritudin€  poflidentis, ingredere fequentemtabulam, cuius ciculusieft, Tabula Arcuum &€  A(pectuum, cum laticadinis gradu y& quod é regione illius inucnieserit arcus  exagoni ftelle; quem quidem fi 180 eduxeris, rclinqueturarcus mi: radi.  Numéerentur igituc tor ee ade contra {etiem fignoram, et habebunturimtermiho numeri, afpedtus dexter atque finifter exagonus trinusque. Ve fine vetbi gratia inueniendi afpedtus poftreme  ux aquarij fufionis, cuius longitude fecunduny Copernici abferuationes eft,  anno 1600 in 28 grad.atque 25 minw: Aquarij, Oppoficusigitut eiufdeni eltin  28 grad Leonis. Quadtatus dexter, eft im 28 grad.Scorpionis, Siniftervero in  28 grad. Tauri. Quando igitur aliquis Planeta fueritin 28 grad. Aquarij, erit od  iundtus ftella, oppofitus quando in 28 Leonis, cetragona radiatione fe confpiciehtur, quando fuerit im 28 grad. Tauri vel Scorpionis. Pro igitur exagonha:tadiatione, quia latitudo ftellz eft 13 grad. meridionalis, ingredior is; gradibus tabulam dictam, et ¢ regione illorum, repetio §7 grad.atque 6 minut.qui  fiquidem fant gra. exagoni-a{pectus ftellx, hos addo gradibus longitudinis fel.  jx, 8 proueniunt 8 5-grad. atque 31 minatab his demo 60; pro fignis,  6 relinquentuf 25 grad.ac minut. 31. Nuncytanquam fi ftclla-eflet-in-2.grad.  aquarij, = hn cius radiationem) que quidem: inuenta, erit qua~  fita,& terminabitur finiftra, in 25 grArietis;dexteraverdin2s Libre. Pro trigo- naradiatione demo §7 grad.ac6 minutex 180; relinquentur 222,054 minut,    quibus addo gradus longitudinis thelle,$ proueniunt 1§1 gra.ac t9 minut.qui    pio aquarij numeratis, incidit numerusin principium Caneri, cuius trinus eft  in 1.gtad,8¢ 19 minut Pifcium. Tanquam igitarhi fella effet in principio pifcium, fumo trigonam eius radiationem, et incidic dextera in’ principium,,  Scorpionis, finiftra vero in prineip’ Cæ a ¢ stellis fixis dixi, dePlanetis velit intelligas latitudinem pollidentibus ac  Cp igen gee ees Y enatedib 21s cucOo Tub enol mgenen subsp   hatQo8 138, 08 t54 2c) bys ac MlOGqO. 236 2000969995 1) YW raathrrisel coisgilsl. 2 fb 9S. 294 4} “A.20 ST 94 [pss L1G} ZOOURSYS Iie ial jusdlibs $,  Sup one Tabu la    Do) = *    S BCR D PY., 4  ee Tabulastrcuimes eApeduum: ea  Fa a de SS 7 lV cnmisoeb 7.1:  > Ee Pa BIZID, 1218 128 F]  o ey ou 9, oon ° D2 ainibu 1 2  3\59. §7|ta|59 24143146 §2  $4|44|45. 58  §\59 g2|t5\s8 49]25/56 34/35  S\§9. 49|16.58 39/2656 12)  | 7\59 4§l17|58 2827195 52  | 859 40}18/58 17} 28/55 50  9,59  37l5x. 14/4742 $7ing. 7120/1 so2:  38) 50. 1137)48|4t 39 an) ih  3§jr9js8 4frofss 8 13 §3   [20 57 AU ady. SUS ID SNS ESS: Quomodo inuenienda eft hora ortus,occafiss,atque mediationis    cali cuinfcungue flelle fixe,  ‘Ora ortus atq; occafus cuiufcung; ftelle fixer, facillimé inuenitur dum habetur  ™] gradus ortus,& occafus eius. Stella enim Vel eft {ub Ecliptica, velab ca clongata exiftit,aut verfus Boream,aut verfus Auftri. Si ftella fub ecliptica manet,vel Sol eft  in gradu in quo ftella reperit,vel minimé,Si Sol ibidem repetit’,, tunc hora ortus Solis, erit etiam hora ortus ftella:fic intelligendum eft de occafu,atq; etid de celi mediatione. Pari modo, fi ftella extra ecliptica manet,inuéto gradu ornis,occafius,ac c¢li me  diationis,qi Sol ad hos peruenerit gradus,tunc ftella oriethoris ortus, occidet horis  occafus Solis;ac tia meridiand tetigerit cti hora meridiei,atq; dimidio nodtis. Vert,  fi Sol extra hos gradus extiterit,tunc habeat pat foquuenset aaa ftellari fixard gradus ortus et occafus illardi ad datam Poli eleuationem atq; mediationis ceeli earundé,  qui quidem ad parté reponant:deindead dari diem, in quo hora ortus datz ftellz inuenire defideras,{umas ab Ephemeridibus loci Solis, fignii {cilicet, et gradi; ci quo  ingredere tabulas domori,darg cleuationi inferuiéré,& fiorms ftellg inueniédus eft,  in coliinula prima domus, i area Tabule, ca perquirito,¢ regione cuius finiftrorfum i  coliinula horard fumas horas,atq; horartim partes;quasad partem nota. Denyo.cum  ortus Stell eandem ingrediaris Tabulam et columnulam, et horas gradui repondentes accipias,a quibus emp deducas horas fuperiusinuctas, additis 24 fi fabtractiofieri nequit; et refiduum oftendit horas ortus Stelle;que quidem horg nume  tandz funtab ortu, qm tot hore funt v,ab ortu Stella:quibus horis,fi addita fue  ritquantitas noétis artificialis,eiufdem dici, nafcentur horz numerate ab occafufolis,ortus Stellz inueniendi.Pro occafu Stell, elaborabiscti gradu occafus eiuldé, fed    cum pofito,ac etiam cum ue gradu oppofito figno, et gradui Solis,  et ha cbuninis Rene PEST IE iy SEE SLIPS ty os us    media  al a ef - ¥.  Li B Esk mediationis Stellz,deindefumendz funt horx cum gradu Solis,atq; Stella, in coliinula decima,vel collocandus eft gradus Solis, atq; Stell,in coliinuladecima, dein-- é  de operate vt fupta;& poft operationem, habebuntur hore mediationis cerli Stellx.  Vefit, verbi gratia inueniéda hora ortus, occafus, atq; cali mediationis Syrij,  fiue maioris,anno 1600, die primo Aprilis. Ingrediaris igitur tabulam logieudinis, et  latitudinis Stellarum fixarum, et quaras canem Syrium, et reperies ipfum mediare  coclum,cum 6 gra.atq; +1 min.Cancri, Denuo intra Tabulam oreus,& occafus Stellarum fixarum, {ub eleuatione poli Venetiarum ibidemd; inuenitur canis maior oriricum gra.10,atq; 6 min, Leonis,atque occidere cum grat. min.6. Geminorum,  hxcomniaad partem feruo. Deinde reperitur Solem in prima die Aprilis anni 1600  obtinere 11 gra.atq; 24 min. Arietis: hos gradus in Tabulas domorum in columnula prima collocandos effcintelligito;¢ directo quorum, in columnula horariirident  hor. 18 atq; min.24. Deindeingtediaris eandem Tabulam et quarantur 10 gr. cum  Stella tot feré oriatur gradibus Leonis,in columnula prima domps;édirecto quorum  funt hor. 1.cum 3 3 min.hisadditis 24 fiunt25, atq; 33 min. Aquibusdedudtis horis  Solis 1${cilicer et min. 24 relinquentur hore 7.mirtintag; 9.Nafcevur igiturStella,  horis 7:minutisg; 9-poft-ortd Solis.Prg horis-occalus ingrediacis Tabulam domorit  cum 11 gra.Libre in columnula prime domus, ¢ regione quorum reperiunturhor.6  minutag; 59. Denuo ingrediaris cum primo gradu Sagittarij, eandem Tabulam atq;  columnulam prim domus,& reperiuntur hor. 1 1.min.23, a quibus, horis Solis deductis,relinquentur hor.4.minutag; 24, re horis occafus Stelle, que quidem horz numerandz f{untpoft occafum Solis. Pro cali mediatione intrandum eft Tabu-.  lam candemdomorum,cum gra. 1 1. Arictis gra. {cilicet Solis in columnuladeci   et reperiuntur hor.o.8& min.42.deindecum 7 gra. Cancri eandem ingrediaris  nulam, atq; Tabulam,¢ dircéto quorii reperiunt horz 6 minutag; 30, quibus dedu  ctis 42 min.relinquenthore 5 minutag; 48,pro horis P.M.mediationis celi ftelle. Sic  etid’elaborare poflumus cti oibus alijs ftellis tixis,ac ctid Planetis, et cai Luna, laticu=  dite carentibus.Qui quidé,fi lacitudiné obtinuerint,operandi eft ci gradu ortus corum qui quidem ortus, quomodo inueniendus fit, inferius docetur. Ex his firmanife  ftum,g habito gradu ortus vel occafus ftellz, aut mediationis coeli,habebit etia tem-~  pus, fiue dies ortus vel occafus cius cum Sole, fiue mediationis ceeli:qm tunc erit, qua.  do Sol ad eundem peruenerit m. Cu notum igicur eft tale tempus cx ephemeri  dibus,notus reddetur ortus ftellz. Vr fcimus Solem petuenire.ad decimum gradum  Leonis noftraztate, 2 vel 3 Augufti pot reftiutionem Kalendarij,anteverd23,vel  24. Iulij concludes igitur, ttellam cofmice oriridie 21 fue 2. Pe -etial   Solad principidi geminord his téporibus,die 21 vel 22 Maij ftella    Cornu Arictis pracedens,  Dexter humetusCaphei. =  Extrema Eridani.  AndromedxScapulum,    Vnapleiadum.  Auftralior dicta.    Taluda longitudinis, latitudinss, magnitudinis nature, declinationss,  afcenfions vette, atquemediationss col Stellarum fixarum, fe» catiduma Copernic: obferuationcm Lfiipputate ad annum 1 6 0 0.    i ol ese    Nomina Stellarum. G wiP G MIG  2 14-35) S59 9] 49) Tt   S 6031) 2 38'0  fæ S 64-21} 24  17 §6| $61 48! 3 tle    iA sor bp wo ip    Medi.    1S    o biz 39 S25 70,25 12|V  bY SC 11 S347 26) '4 §7 8  2\40 29 M43 26lis 55  [78 $3. S}4.$7|_5 20 V’  32°F} Sd AOI AO)| M  oM $2429 38) V  48 15S 43 46/16 15|8  4°_3 S40 5643 24  4 16S 51 16/23 41  23.20. S50 16/22 43  23. 43 49 pa} 22 201%  21 49S \50 5 3}23 181 %&    °s  le: oe  {Oailas TauriBoreus. Sr li7 eee aa  ‘Oculus Tauri lucida. 4 Z.  ter Orionis Humerus: Ti23 25/47 © a a  7 ‘inifter Orionis hume. fe ri 45 12 30| + i}  ge  Imad Si  Sm  1h  315g  = by  18 4524 S0[Mi 4) 5 1,. M2465 Y  7 r  : 45 3 3  Bi 339 6 Se  Canjsaninor, feuProcyon. — a 35/46 10.M)a} ot.  Ne arts    sy?     (C: 66° CEI VB SMA SRE  Refidunm T sbuke longitudinis Vatitudkons, nueghitudis, Nedupee  declinationss, afcenfioms rele, atq; Mediatioms (ak Stellarum a  fexaruam ; fecundum (opernici obferuationem ad    annum 160 0. [upputata. incoealle Longi Latitu Stellarum Nomina. ~~ -| tue. do.  = SIG MG MP"  ; Sot baa lh knee, SE  Caput geminorum. oo|'4 45 9 30 §  CaputGemino. fequens. '17_55 6 418i S$} 2  In prfepio Borealis, HUj 2 45,2 49 STG  In prefepio Aufttalis, |_& 45° 0 10} M 4c 9 Oj19-27)  Humerts Vile matoris St)? 349. 97) 3  Lucida Hidta, S2421. 25 20 30} M}-2} 1 9.  Cot Leon. 2123.55 | 1} of s  _ ;CaputLeon. §2'23_ 35 -2|_ Bb #14515:  Cauda Leo. ma SS-ur § 1h Plr5 26 ra  Prima caudz Vrfe maio. jnp!_ 3 35 2} oS _ |S7_ 27 S  Media caudx vrlz maio. 2 of |56 46 s °  Vitima caude Vrix. 7 SLU.  Vindemiator. * hg  inifter humerus Bootis. Blears hg  ‘mn Collorobo Bootis- “pe by  (Roftrum Corui. Spe :  AlaCorui. 0) od eS  Arturus, fiue Bootes, ad Ser = : =  ere om TOS Sa TF 1S  SpiakV iegip. of {18 23)M!255 48/28 ggg  ob j  fb bho  g  bg  pet ee  45 YE 24 57,M 241 fsa  I's |    9 $37 30 15.14, S252 5414 1B)    Bigeye,  "3 so Rebs: SO Bas : 6    Ref Lia Tabula gid) latitudinis, meghichdinks nature’, declnations » . Yeenfionss rege, que mediations cæl: Stellarum ech Ccundum  Copernic obferuationem is /pputata ad annum 1600 POI Ti : | Lonail Ta] le Natu-Decli | UFrogd Gio Medi  a ! ta. | nati. (i  BRS Ss M\G_M Fes ere ue M|'s  aput Ophiuchi. 16 45 15/36. 6 a5 ahig 3)" 3 S358 38/19 34)  oS    aput Iunonis Bracmis..    Lucida Lyx Fidicula.    ‘2 æ 5495 753° 35 ia  BLS Tes dsl: æ eæ  2 Aquila vultur volans; Blas ay 35! 29 10 | 7 34! _Si292 6   Canda ‘b, precedens, SiG 45 45,2 “240 MI 3 Hæ: EBL? 55. (319 319 544!  Cauda ‘6, infequens. Mit? 45 2 Jno P31 Blr7_ 28 M320 320 srl?  Auftralior Delphini, m\12 45320 aR ¢ C5 45/5 306 20       Borealior Delph ini.  Cauda Delphini.    mol Fe Re 35 33 s5etB 3/5 ofits 15 5 330  9 Pg) sad to 8 3|B Po 10S i504 2 2 vr 46px Poftrema aquaripfulionisy « |we|28 252 OM] 119 B|55 25 M!340 28) 8 so) X}   Cujpis Sagitte. eeiæes Sele °F: 5298 18 23 26]   Caudlacigat -* 1K] © 35 60 ane 8 $1307 27| 5   Crs pegafi, = 353i Eo |t5 44 0S |s4i 18 2 44) X  ath. Mie? 520 20 5 a9 44M $471 6 x8} v!    Caudacetis 1 nevsartabaln %  ri = -  68. TR YL VON R2  VATIONIBVS' POLE IN    1600  2% cAltutudoPal. ey tellarum.  1 Cornu Arietis.’  z Vitimæridani. —   3 CaputMedufe, :  4 MinimaPleiadumi = : 481»  ’ 7) J om  @ Teac hotias ions — i nL ta! 43|2L| 0 inga   i lirdu: 1a Tee or TH) _ 2s 2 |B) =  8 Sini erpes Ofionis,  2 Hadi, *  us Geminorum preced- : Max 0  12 Canismaior Syrius.-  13 Canis minorProcyon.  14 Borcalior Prafepij. Bæ 3  A VJ.  Q3 Bhinie st 306) 25 gs    mp t2 21 ot ce    1s Cor Leonis.  16 CaudaLeonis. 7 Vitima caudex Vref.  18 Vin heptigpnr.    "p  19 Artutus, fiue Boocel.    20 Spica Virginis.  21 CorScorpij. P6483 æ aml23 5) 4)  12 Lucida Coronz., 8 eH 7_34{% 6-8 es “4  23 Lyrafeu Fidiculx. Poe 8x36 2611 | a) rs  24 Vultur volans. Aquila. 4 selrt 1g Waa  25 Poftrema fafionisaquz x=. 5. Sloe rx  26 26 Delphinus. pare)  8 W846i 14    12 27 27 Cauda Cygni. 24 amel27 451V 1+ ere 3 i,  28 Primacinguli Orionis. 30 | § §7'm o §7' tt 20}       | fl    .RVM FIXARVM, oy RORIre TER:  -RVIENS, AD ANNVM °    tlhidtarsh mis : ribisett Seyret a on mennh As: son bi did K    nter [upputata. in supSnaRabentiieos iacto nods ‘dota tnioto niur jratedimtsh mocios vit ‘ wine so ee Tata       I  a!.  1 42 we 29 fo Tr14 49\nc 16 it (Hir9 6 a, 27, 6) 11 26 3%) Nuinqudit occidit.  6 6. 2' wy 48 48 326 | TEST. ERE    $615 4 liye oo: ma oe f ID:  HOR1Z : 2 hy   Jon 19 an am Baten’ Th Lit Q es i 181 26 444 " ens a I  | 2a ibd 1 47}G—». 0 » ona eno 7 o& Shes 17   oF 2)|66 29 40 Ole res eee Zu a o 16 ee If    22/8213 49-87 )24 an S225. wenrite oars 23 $28 atid 24) ia 23. sera 30  re Dh e158) age PD bor: aS us BE LOMP O17 De 2K), oP 9 Heres 33    NVN QV A Ms@7Q§3OPD ET Mittin 2nvieN Br watts 50/27 ea geil CLEATS ré'm 36) ‘aia ra paghign rONa7 MEAT 29   | Biplzo” peRay ya 3 (evo 42 16°45 Tre 6 Gp eP 5 22   : es 23 Ca pyaar 30 9" ane ea “ig t4 14210 58  —. odd et BE SE  7   1 | = et   1 47m 1 FetuM, Sings Bad ot  3 Fs. +420 ASS enix  6  4    6 16% =e rages mat AP 2S Ge dFoc!  85S egies a tag nl9/ 36-45 sabe yp 29S S$ £E 2M? Pick? feasroie et Pde po) en:  3 10 gefrs 45 E7 S718 uy. os te 16 abe he ‘iQles as} x9 a 8  A Ste ’ ay RHEL BT wip isy  A    3    ~ tar  æ ULI OB NERD A 2 et + +2 wee  ee Se en + Oe oe ee ee Latitude Lupe dato civstoco, acetiam cuiufcungye Blancte (he . dato die, quomodo exploranda fit. :, cær MY AMA ah @nvalty  n\ Libi dium eft Lunam non femper fub Ecliptica deambulare, cuius rei =~ fignum eft cius defectio, que non omni coniunaioni neque oppofitie=  yi contingit, contingeret enim ft fub Ecliptica deambularet. Cum igiturinue  nienda eft latirado Lune ab Ecliptica,ad datum tempus habeatur locus cius co  gnitus, ac etiam locus capitis draconis ; deinde fubducatur locus, capitis Draco    nisaloco Luna, additis 1 2> ~ uling  trionalis quidem afcendens, fi argumentum ab vno vique ad tria figna fuerit,de  {cendens ver 6, fia wibus fignis vique ad {ex argumentum extiterit. Vert Meri=  diana laticudo fuerit defcendens cum argumentum a fex fignis, vique ad noué ne geperitur:afcendens aucem,cum a nouem ad duodecim inuenitur. Si iuxtagra  “ dus minuta'extiterint, pars Sy gta fumenda eft fecundum' proportionem mindtorum'gr, ad 60. Vefrinuenienda latitado Luné,ipfa peragrante 14° 2)  gr-atque 39. mi. V, quod quideim eritdi¢ 16 Martij r60o./ab Aricté igitarad )  Luna: locum {unt o. figna, 16. gt-acq; 3 9 mi. Locus capitis Draconis eiuldé diei,  eft in 27. ge. atque14s mi. fo, ab Aricte igitur vfquead hunc gt. reperiunmr 9.  fignaintegra, 27. gra. acque 14.mi.his fiquidem fignis gra. atque min.{ubdu- be a 1S  Gis i fignis, gradibus,atque minutis Luna, fuperadditist2, fignis, quiaaliter.  fubrractio Seri non potett, relinquencur 2. figna, ¢7. gra. atg; 35.mi.quequidem figna, gradus, atque minuta, oftendunt entum Lune: quo intran- ou  dum éft abulam laticudinis Lunz fignacapiendo in fronré tabulz,& gradus in | ©   ordpordionhl fecundum proportionem decem dierum,ad dies tuos, caaddita  vel diminuta a latitudine diei pracedentis dati, ee poft additionem prouenit,aut poft {ubtractionem relinquetur, crit quatita latiuido. Ve fit otra  da    F Bein 28 vy SY, da laticudo Mercurij ad dié 26 M ijs eet cius in calce Ephemerr  dum illius menfis adnotata, et re en feiniiom mentoel I. gra   arque §8. minu. telpo fa eft. 2. gra.  et 1.minu. » dar,    rite Py a a Let Cp: ndet diel s  die Martij, ad dies obi m26 feili pe 2 nuncdicos fi 11. dies  danttriaminuta,quid s.dies? ducofecundum in te sped  numerum,dantin quoticnte i! minurom, Hee:  denda eft latitudini Mercurij 21. me 'squiad 20  Haat Ya apmenegpeieeg. mintita pto latitudine } nj ta.  Haud alia rationer funk peo ud Mi addiem  par oo Denoinlinas autem latitadinis lanete, inh. enc cif  yræs Ræ Ditccad coptigeritiplamex Me idi ionalem, et  ex Ale ead ees tque in colum nulis tect usinueénitur.. hie  eZ Sect e a. Defeendéntem  tinebit, et fi in fronte adens fuerie.   Guse&.t 72 byt 8 gy  NSS ges Mag Bir OE  £4 yh ombel R. B Shee est EEE Pe  Dan Se Sea cas a  bs eh mimes SiMe a IRR ot [Ee 2s, nol    sa 5 bout i AR Ot bak aps.  fen aig dee Oy ee # fee tern eer       i 10! TRE bse Loe wie  Ol 4? é a + + a : iL aos |  ¢ Ts. Oe op ORS fer BUNe Tæ  a a3. > rma gS v2 fap a  7 4 } ‘ b. fs j © {  m Be Fe? CIRO Tabula  "ha TE Gah ® ih tp Cæ Ret  U ; a ee t  Pe Æ: es ak t  ee £ vt + His x 47 # dr £ Re  i. v2 oy ie FA BES Tabula lititudinis Lune.  a carte eran  ; rey Latirit:* jLaticu, RE or De! Pa A Suredt  ! j 3 +d Sanat Su Be  1 omge eæ  pa, te son Ge iMG iM}  pe ip b .£2.(410120) (a igo} 30  1 1..0)« St iitaihg 705 4ip tha |  at TT ieyeert ee Waal by Qe ingr pr Tpy  hd is’ ana 16). mog3l aærie# Oa safiig HOOPET apt  cero Leder qubapart i slg ikow 4°59 igo? igi hy 26.  loo ff ap As gol carpati ity iapoyahig esgic ) oe Sra | shag  be Cee ræ’ ame 32.2) 24  die 3 04 56g 85 BN TS ;  TET Z 3 Sy ’ 6  i ; yi 4a} 3 nd bie 52  9 Lear! egid Be Sha 47) 21  10 | © 52, 3 $e disthoitay test iH fOr 42, 20  11 |_0 2 2\3 thph4!_3 46 46\ 5 37  13 ‘ | 3 sft 4.9514 53 3 43, o 38  fat fee 324 4 47 4 §2 39° 1 28  14 |! 82i58 25-4 48 4 51 3 36 1 23  FARE ce sare:  Se LT 23) 3 36) 4 sl of 48 3 23 1 12  17 228) 539 4 52 4 47/3 241 7  Se 1 33! 3 43) 4 53° 4 4513 212  “119 I _t 37! 349 46 4 54 a 4a } 3 37) © 57  20! 4%) 3 $01 4 §5 “4 42] 3 3 13 O 2  21.|_1 47] 3 531 4 $6 4 40) 3 © 919 go!  | 53) 3 594 574 38 ‘4,0 42| 8  2 3. 40 42  allay la s7 1 $7) 3 $9 4 58 i 36 3 Pies ° iy  34 )2 2 al 4 34% “4 §3F 5. ri 142 $610 31  25 2 2 7/4 6 6 4 459 32) 2 52 Oo 28K : ink  Halt a+ Ree 4  27 | 2 16] 4 12 r2) 5 pian 27, 2 42 0 16 16 A  28 [a aii + 12) 5 | tgs 2  29 | 2 25| 4 17 bat 3 2 es 1  32 13301 439 ee are ie?  G |G M “MIG _M|G _M MIG M|G _M|G_ MI sve _G  Ss | po | 10°] 9 | ss 2 2 | >  iru. | Laticu.| Latiou. a  2  A.M, A.M. A.] M. D. M. D. 3  a. S E CVAuN-D.-V:S. a3,   Gradum Ortus, ¢) Occafus,Luna, Planetarum, ac Stellarum,  .,. quinarium Latitudinis gradum non excedentium, proprijs   ac particularibus tabulis, ad aliquas Poli fubliz  ue mitates faciliter computare. ne  F Loni itt laces ab  1Vm longitudine, aclatitudine Lunz, ac Planetarum, vel Stellarum, inCe equentes tabulas, et illam fumito quz tux cleuationi inferuir:  laticudinem. in fronte, et longitudinem in latere finiftro defcendendo accipito.: vel laticudinem in calce, ac longitudinem in eodem latere afcendendo. querito, fub {ua congrua denominatione, feptentrionali {cilicet, vel meridiana; et quodin amlnicenestotine eritur,adde, vel minue, prout titulus te admonet a vero loco Luna, vel Planeta: et quod pew additionem  prouenit, vel fubtradionem relinquetur, erit sds ortus Lune, vel Planete quaficus. Verum filongitudinem Lunz, vel Planctz, minime precife inueneris in latere tabula, ac etiam fi iuxta gradus latintdinis minuta extit ering,  agendum eft dupliciintroim, paprende ptius gradus tam longitudinis, quam  latitudinis, proximos minores datis, deinde proximos maiores ; et de differentia.communium angulorum cape partem proportionalem tam fecundum  longitudinem, quam fecundum:latitudinem, quemadmodum in latitudine  Lunz adtum eft. Hx enim du partes, vel amba erunt addenda, et tunc criit  addendz, quando angulus communis fumptus cum gradu maiori wm longitudinis, tum laticudinis, maior extiterit engl° communi captocum numeris minoribus, Vel ambz pra fubducendz, quod quidem sais aducnir,  uando angulus communis cum numero maioti tum longitudinis Socandints eæ fucrit an al o communi {umpto cum leon neac  laticudine minore. Vel altera crit, addenda, altera minuenda. Si ambz igitur erunt addendz, vel minuendz, addancur fimul,. Sc. eggregarum addatur  vel dematur,ab angulo communi, {umpto cum minore longitudine ac latitudine ; addarur fi partes fucrint addendz, dematur fi minuendz, ac numerus  poft additionem natus, vel poft fubtractionem reliétus, addatur, vel dematur 4 longitvdine Luna, vel planete, prout titulus admonet, et habebitur  poft fubtractionem, vel additionem, verus gradus ortus Lunz vel ftellx.. Si  partium proportionalium, alrera fuerit addenda, altera minuenda, fubducatur, minora maiore, relictum retinebit notam additionis, vel fabtractionis, fecundum quod erat pars ante fubtractionem ; quod quidem reliéum addatur,  vel dematur, ficut {ua denominatio docet, ab angulo communi fupradiéto: et  aggregatum,, velrelictum, addarur pari modo, vel dematura longimdine Lunz, vel Plancte’, et nafcecur pariformiter gradus ortus ftelle quefitus. Vr fit  verbi gratia inuenicndus ortus Lunz exiftentis in 14. grad. Arictis, cum latitudine Septentrionali 4 graduum, ac 52 minutorum, ad altitudinem Poli 45  graduum. Ingredior tabulam 5 gradibus inferuientem, cum 10 gradu Arictis, fub 4 latitudinis gradibus, et in angulo communi reperiuntur 10 grad,  arque 4 § minu.cum titulo Minue, et quia ingreflus fuit cum 10 grad. Arictis,    Ephem. | aay ideo    “SES FRR“ P Fe    ideo intro denuo cum 20 eiufdem figni gradu, fub eadem Jatitudine, et offen.  duntur in angulo communi ro grad.atque7.minu. Differentia inter hos gradus’, atque minuta, eft 8 minutorum, que quidem differentia refpondet 10  Arietis gradibus. Dico nunc per regulam, firo grad. dant 8 minu.quid 4 grad.  elaboro fecundum regulam, et proucniunt 3. minu.quz quidem fant minuen  da, ¢o quiaangulus communis {umptus cum 20 gradibus, minor exiftir fumpto cum ro grad. Arictis. Parimodoingredior cum ro grad. Arietis fub 5 Ia  titudinis gradibus, et offendoin angulo communi 12 grad. atque 6 minus a  quibus fubduco ro grad. atque 15, minu. 10 grad. Arietis, atque 4 latirudinis  gtadibus refpondentia, relinquentur 2 gtad.ac 41 minu. et hee differentia  refpondet 60 minu. latitudinis. Dico nunc per regulam, fi 6o dant 161 minuta, quid 52 minu? qu exiftunt preter gradus integros latitudinis Lunz:  elaboro fecundum artem, et proueniunt 2 grad. ac 19 min, cum titulo additionis, quia grad. cum 5 latitudinis grad. fampti, plures extirerunt gradibus cum  tribus gradibus acceptis. Ab hac parte pro ortionali demenda {unt 3 minuta  alterius partis proportionalis cum longitudine explorata, et relinquentur duo  grad. et 16 min. addendi gradibus ro ac minutis 15, refpondentibus Arietis  principio, ac 4 laticudinis gradibus, et proueniunt grad. 12 acminu. 31. Hi  enim gradus, atque minuta minuendi fant longitudini, Luna 14 {cilicer Aries  tis gradibus, et 39 minu. et pro veniunt 12 grad. ac7 minut. Arietis. Totigitur gradibus oricur Luna vel Planeta exiftens in 14 Arietis grad. habens 4 grad.  ac §2 min.latitudinis Septentr.   Pro occafu ftellx, operatio non differt 4 precedenti operatione, nifi quod  ingreflus fic cum figno, et gradu oppofito, ac etiam cum oppofita ftell« latitudine, et numerus vitimd nafcens, funt gradus figni poffelli, a ftella, o¢eafas eiufdem. Vefivellem inuenire occafum Lung exiltentis in 6 Arietis gradu  cum 3 gradibus latitudinis meridianz, non cum Ariete agerem, fed cum Libra, et cum latitudine Septentrionali: quibus tabulam ingrediendo, reperio  é direéto libre principio, {ub laticudine trium graduum Sppcetittional (7  æs 11 minu. cum nota diminutionis: é directo poftmodum 10 gradi us libra {ub cadem latitudine, reperiuntur 1 grad.atque 12 minu. Differentiainter hos grad. eft vnius minuti, de quo n capio pattem proportionalem, quia venirent fecunda. Demum cum principio libre fab quatuorla’ titudinis feptentrionalis gradibus inueniuntur 1 grad. ac 25 minu. a quibus  deduco 1 grad. atque 11 minu. relinquuntur-24 minut. Differentia nempé  refpondens vni latitudinis gradui. Operornune fecundum regulam, dicendo fi 60 dant 24, quid so? et proueniunt in quotiente 20 minu. qu fiquidem eruntaddenda, numero cum principio libre, ac tribus gradib. laritudinis  fumpto, quibusadditis proueniuntt grad. ac 31 ming. Hecomnia minuehs  da exiftunt 4 gradu longirudinis Luna, et relinquentur 5 grad. ac 29 minut.  Arietis, pro gradibus occafus Lune addatum horizontem. Nulla alia ratione  operaberis, pro ortu ma occafu cuiufcunque Planet, ac etiam ftellz, non  excedentis quinarium latitudinis gradum. Verum fi data fuerit hora, et inueniendus fit gradus ortus Lune, ad datam horam fupputabis Lunam fecundum  longitudinem, ac latitudinem datis horis : deinde operare fecundum expofi cum æs tiim modam, et natus humerus; indicabir gradum orcus; vel occafits Lunz.   Quicquid de Luna dictum eft, de Planetis velim intelligas, ac de ceteris ftellis,  quinquelatitudinis gradus obtinentibus. Sed fi inuenienda eft mediatio cali  Luna, vel Planetz, poflumus fine latitudine Awinesreue vijs, eam faciliter inuenire, fupputando verum locum eius ad daram horam, et capere gra . dum fapputationis, pro gradu mediationis ceeli.' Demum fi Luna, vel Plane  tavifus fueritin oriente, vel in occidente, autin medio ceeli; et ex eius ortu, occafu, vel c#li mediatione, velimus inuenire horam, fic operatio abfoluetur. Ad diem oblatum fumas ex Ephemeride locum Planete in longitudinem, ac etiam in latitudinem: deinde ex precedenti operatione, comperias   adum ortus, vel occafus eius,cum quo, vt fuperius expofuimus inuenias  Rocke ortus, vel octafus, et ea ‘erit quefita, Siautem vila Prec Luna, capias  locum cius ex Ephemeridibus in meridie diei oblati, fecundum longitudinem, ac laticudinem; cum quibus inuenias m ortus ; cum!quo etiam c6  petias horam; ad quam pari moducalculalocumLunz, et cum eo demum, cum longitudine {cilicetac latitudine nuper inuenta, reperias gradum ortus, vel occafus eius; cum quo vitimo loco inuenienda eft hora, et erit ea que querebarur. At fivifa fuerit Luna, vel Planetain meridiano, ab{que latitudinis    gtadu, poteris inucnire precedentibus modis horam mediationis cali cum  longitudine Lanz’ in meridie’ dici dati fampta, cum qua hora fupputabis locum Lune, et cum eo iterum eapias horam mediationis cxJi, et hac tandem erit hora quefita. Si vifus fuerir planeta . » Yna tantummodo operatione inuenitur hora, fine cius.    loci fupputatione; Hicnullo = =p exemplo:fi    €a qux hucufque explicata funt tam longo  fermone, ac innumerabilibusexem-  “fsmone inti æ Ah Pao  3 przhenfa, et 2 Ce. ¢. i> e ine ; ‘  o — CRS | pe | æ, Pe See 2 Pe She  SWIM ; Me  B pies es one +¢ : le  K jj TABVLA WIC BÆNR  TABVLA ORTVS, ET OCCASVS LVNA,    Planetarum, ac Stellarum-non excedentium  quinque latitudinis gradus, ad alritudinem Poli gra. 3 7.  Septent. gi Latitudo |Mersd. l Hdde.     - as eee  Gr.    S Gls, MSA Bat  V 3018 so 7 3 Leene HDS, fits Zed  1020) $ 5317: 6] § 47) 3 34 31 L441 44 33s §. 12 6 PR bi 8 ‘40  20 "10 8 49).7    tee  @ Xi 8. 31].6 45 1-37.    10 20] 8 °8| 6 (25 arr 2 |  20 10] 7 35} $ S914 F9)- ah BE Re oF che ite.  i | 6 54 ees F 17) 2g0l' 3044) 4 54  feds. m5\\ 3 18|_4 22] § 22  “py8} 2 §3| 3 Sol 4 44  tea] 2 31] 3.18] 4 6  9| + $9) 3 30  1 go] 2 24! 2 58   § 22  30 x] 1 14] 0 $9 fo 451° 3° 0 35)    G s|¢ MIc lc mio Mis mI GM ees    es       rls fas    |eMerid. Adde æ Septent.| Minue  TABVLA  AIVSAT SECVNDYVS. 5  TABVLA ORTYVS, ET, OCCASVS LVN:4,,    Planetarum ; ac Stellarum,non‘excedentium  quinque Latitudinis gradus, adaltitudinem Poli gra. 40. :  V 3910 of 8 ol 6 co eee  13 2108" ol 6 1 20 10/10 4} 7 7 58 5 S513: 53 $40, °7 311 9 m9 52  owe 7 40] 5 42] 3 45 61577 7|.7_47  Be fo iol 9 17| 7 181 5 a1] 3 1 6 38 Se 12  lio 10 65°] 5 2 ef ol £6. G19. gs    ks 6 12    Tf 39)  tis Tok Bateny GOK PRE ¢    4 16| 2 40 ‘1 19 30) 3 42   3 36) 2 20) 1 y 7 G15  3 6a ith ol 0 s8)1 55  piers Pit a4 beds © 49) re Se  214 _t 20 6 43 jo 41! ak 22! Ml  TT fap 8 tq a aie |  I Zt} °2)'6 32] 6 fo’ ‘FF 11  SEE? eerie ice niece vice:  [Belt $0} 1 42\°1 “9h '0 4556 25) 0 21) 6 43  Æ a ges 1 20; 1 a ele shoe whet lane  fo tol 1 ars salle s3l0 9 woes el owl 1S 50  o Ay 1 30 113) '@ $4! "0 37/6 18) -o 18) 0 37/0 54)" bP P3] 1 30)    Sheree  Yo 20| 4 3113. 34  æs 343, oe Æ! K ij TABVLA    Lit BER  TABVLA OR TVS, ET OCCASVS LVNA,    Planetarum, ac Stellarum non excedentium  quinque laticudinis gradus, ad altitudinem Poli gra. 43.    Septent. |Minue Latitudo|eMerid.| Adde. Gr.| 5 |4|3 Æ Glee 4| 5    M|G M|G M|G M|G MIG M|G M    a a | a !)      190 20  20 10    10  to ;  we se fe    4 49) 5 55  4 11] § 10    30] 3 40  9} 3 19    i | | 1 3°) © s9| 0 31] 9 29) 0 §9  Q 27].0 2§].0 so} 1 16) a 42  CE Mar ere oe  —i|2 44] 223) o 2 44}An æ  TABYLA    [alle |aiudo| RY eptents Minue  a ad i Adee tyke. TABVLA ORTVS, ET OCCASVS LVNIA,    Planerarum, ac Stellarum, non excedentium’  quinque Latitudinis orad us, adaltirudinem Poli gra. 45. 4]? 7a)" To eha pa)  _9 $312 18  > 31] 4 sol 2 28 2 26 Salo go xix aul  B_XIt2 35/9 47] 7 ts) 4 46 2 21] 2 18) 4 33) 6 43] 8 52110 57  es 20/11 §6/ 9 21'°6 54| 4 29 “eiml2 9  Jo cole nt 8) 8 43] 6 24| 4.13) 2 4 4  eee ee Pe  to 10 £11" 3522 ft 41  vale jah) ele Rab fot. © ;  gob 6 sal 56 $012.31] Ey æ oh 2  fo 20 æ RS 712 9 I a afr ofa oO}  20_x0l 4 4515 44 2 47|_1 48) =  Se +13 59) 3 9 2 2x0 Noha + :  to 20) 3.21} 2 39 «6 661 ¥ 17] © 39  }20 FO, 2 §O) 2 15 1 gol 1 5| 0 33) 0  I") we 2 20] x 58 128) sa ese  10.24, 2 F2| 7 45 3 19,0 §2 o.  EXCRRCERTICET eee sigh    er a LU'B ER  TABVLA OR TVS, ET OCCASVS LYNA, Planetarum, ac Stellarum non excedentium |  quinque latitudinis gradus, ad aleitudinem Poli gra.4 7.    Septent. \sMinue | Latitudo eWerid.| Adde. 5 38 aie æ iT} 2!  5 3218 13)10 s7in 37    2 48  _38\) 2 46 ic 471        YS: tS ha 36 | -7_ 24) 9. 46,  copa T3 19/10 26 PET Paty rer 4 40 6533/9 ote  20 10|f2 29 pe eee 9}, 4 40), 2 17| 2 12/4 7 6 20 8 14410, TABVLA ORTVS. ET OCGASVSLYNA,  Planetarum, ac Stellarum, non'excedentium    quinquelatitudinis gradus, ad alticu.°0"' yah  dinem Poli gra.40. nee    Minne. Latitudo, Herd wile, : 12 355    By are 10 ie 6 2.01 9 27  12 13/ tS" Z    6 20\_3_ 8) 3 8) declitan  10116 6 OUR arAR) 191A Beach 3133  Mrs 44|12 18] 9 7  19, 20/15 aA wie Sa  soa i4 tht I 28) a    po age Fabs 2 16 eee BEE Beare  to SOE XOs TH 25) uæ G 25) 2 ier: 1 $6} 3 44}. $26.  10 10 79 fof 737/532 f TBE | 38) 3 14 3 14 4 44) 6 10} 7.535  ob 8 20) ieee rag) vias] 245] 4 3 5 151 6 5a    # ane sn4 yO  20 TO; 3}! } ga 31 ance Ne este    39} 15 44)12,. 35 5.37 cde eve ER Leer 1 49, 0 ERM  fo 120! 4! 0) 5 92 20} gah oir TL FHF Fe    7 Bi 245) 2. 9    EichPy tod fev  mp atl 2 58] 3 221 _1 45    eos 9 34) ' 8) 3135 SS ET Re ET  ville wl o 30] © 58] 1 28 ar æs 2 26 3 MIGMIS MeN’ aM meal: ge ade | Laticads. Spt ‘ploee.  Sera Base i) RS oe Diftan- !   . D\IOBVE R sat  Diftantiam; Solis Lune,vel Planete,ab uno quatuor angulorum  ad datam horam facilicer inuenire..  D horam datam conftituas figuram coeleftem,deinde collocain ea Solem, Lunam,vel Planetam. Deinde operatio, vel crit Solis, Luna, vel Planece; fi eric  Solis, hora data, oftendit diftantiam eius ab aliquo quatuor angulorum; quoniam fi  Sol conttitutus fuerit inter decimam atq; feptima, hore P. M.cius diftantiam aban  gulo meridiei oftendunt:que quidem horz, fi fubtiagtz fuerinrab arcu femidiurno) relinquentur hore diftantie Solis,a frprima: Si Sol conftirutus fueric incér feptima  atque quartam, horis P.M.reductis ad horas occalus, horz occafus inuentz, indicaBone d anciaas cius ab angulo occidentis. Que quidem hore fi fubtraéte firerine  ab horis atcus feminoéturni,relinquentur hore diftantiz Solis ab angulo terra, fue  A quarta. SiSotconftirutus fuctit inter quartam, et primam, hore P.M.deducte ab ho  ris meridici,relinquunt horas diftantix cius ab angulo terra’, fiuea quarta. His fiquidem horis deduétis ab arcu femino@turno,refiduum indicat eius diftantiam 4 prima  domo. V cl alirerfic, horis P.M. reductis ad horas P.M... hore redudtx: indicabunt  diftantia cius A quarta domo. Si Sol confticucus fucricinter primam arg; decima, horis P,M.redudtis ad horas Ortus,hore ottus,indicabunt diftantiam eius ab oriéte. He   ariformiter hore fi {ubtraéte fuerint ab arcu femidiurno, relinquit horas diftantiz  eis Ameridie. His diftantijs, decernunt tempora méfurantia motus primi'mobilis,  qui factus eftab angulo datoad locum Solis, vel qui fieri debetvt ad reliquum pueniatangulum. Verum fi hee diftatia non Solis,fed Luna crit,vel alterius Planewe,tiic    dx funt horz in eadem tabula correfpondentes pita ome acahtenrials ri  Planet, ab hotis afc additis, 24 fi fubrractio fieri non poteft, et reftabunthore tranfadte ab ortu Planetz, ad hora  laneta fue ter quartam arq; feptima,fed cum  fueritinrer quattam et afcenden     netx,a quarta domo, operandum eft cum horis quarte, fumptis anqua fi quarta effet   decima,a quibus deducéde funt hore planeta,additis 4 fi fabtrahi nequeunt, et reli   éx crit hore Gfite.Si deniq; Planeta co ftirutus fucrit inter decimi atq; feptima, ope : : 4 = - um    lila  SE QGIMDMS..—- 78    res Ba    er 12)temporis diftatia refultabit horaré 1 2.min.37.4 meridicad loca, @ clapfam.,.  ro horis cbs    eft operandum atq; in diftantiaab Afcendente, fed cum figno et gradu roppeute loci  ® aflumendo 29.gr. &,capiendoin columnula iN domus horas gradi    Flora Fluxus atque Refluxus maris qua ratione compitanda fit    G3 Aufam floxus atq; reftuxus maris multi antiquord ac preftantii Philofophord,    Lunz tribuunt. Nos quoq; experientia doéti,dicimus,non Solti Luni, verd etia,  et Solé,caufam effe fluxus acrefluxus maris, Cernimus enim in quadratutis luminarid aquam immobilem permanere.In cdiundtionibus atq; oppolitionibus,maximos.  fieri Huxus,& refluxus.Hec minime eucnirent fi Sol, et Lunand effent caufa Auxus,  et refluxus maris.Sed de his alibi, et precipuein leétionibus (phane, abundius dicemus:accedamus nunc ad praxim rei. Notum eft omnibus {phera intelligentibus,quocunque horizonte,aqua fibi refpondéte meridiano,C¢lum, arg; cleméta,necnéd Glo.  bum tert et aqu¢in quatuor diuidi xquales partes.Quart Mr sl ca me  ridiem,vocartirquarta Orientalis diurnashuic oppofitayque eftab Occidente ad medium noctis, vocatur occidentalis nocturna. Quarta que eft punto meridiei,ad pu  tum occidentis,vocatur quarta occidentalis diurna : et quarta huic oppofita quz eft  4 punéto dimidij no@is ad pundum ortus, nuneupatur quarta oricnialis nc@urna,  uarta orientalis diarna eft quarta fuxus;8& quarta huic oppofita,eft pari modo quar  ta Huxus. occidentalis diurna, eft quarta refluxus:pariformiter et quana huic  oppofita.Qf luminaria fuerint coniunéta, di mouent motu primi mobilis p quand:  fluxus, mare velociflime fluit:dam mouent'poftmodum per quarta refluxus, mare citiffime reAuit.Dum Luminaria funt oppofira, ¢o quia dis ynd mouet’p quar: fluxus,  alterum. es oF    DL TL BLENR  alterum etid per quarta oppofitam huic fertur, ideo velociffime aqua fluit,vel refluire    Dum luminaria quadrata tadiatione fe confpiciunry quia dumalrerum eftiinoriente,    reliquum eft in meridie,vel fab vel fupra terram,& hec duo puncta fine fluxus,  fluxus; quia ab equalibus potentijs aqua ad contrarias parres fertur, ideo immobili    permanet hac de caufaaquain quadraturis luminarium, nullo feré mouefmom. Sciendum est quod omne quarte medium, vocatur punétum ftarus aque, co quia qn luminaria ad ¢a peruénerint puncta,tune fitmaximus fluxus,vel refluxus, vel eft eæ fu    xus vel refluxus. Pro horis fuxus, vel reluxus, dum luminaria fuerintvel coiun@a, vel oppofita,notandum eft,q Huxus aque per quartam oricntalem di urnam, 8c reflu  xus per quartam occidentalem‘diurnam,, numeratab arcu {emidiurno Solis. Fluxus ere per quartam occidentalem nodturna,atq; refluxu s per quartam orienta    € noéturnam menfuraturab areu feminoéturno. Vr quia coniunétioluminariianni 1600 menfe Augutti eft Die.8.eiufdem, et arcus femidiurnas illius diet eft 7 horari  atq; 8.min.ideo tam fluxus q refluxus aque, continuus crit 7 horarunt atq; 8.   Arcus vero feminoéturnus eft 4 horarum ac 52 mi.idco tam fluxns; quarefluxus er 4 horarum atq; 52 minutord.Ec dixi fluxum aq; refluxum, qm in omni die artificias  li, femel aqua Huitatq; refluitypari modo et in omni nocté artificiali cuiufcung; qua  titatis fint. Idem intelligito de oppofitione laminariu. V cra duntluminarianeg; c6iunda,neq; oppofita fuerint,neq; quadrata radiatione fe spextciioutadiieail a.cft,  g qihxqué difticerint ab vno quatuor piictorum nuper dior; tune aqua fitimmobi  lis,qrn ab xqualibus potentijs ad cétrarias partes aqua ferr et paulo poftfierfl   vel reHuxus; et tunc fier, qfi sahate luminariit magis accefleritad quart fluxus, wa  refluxus; ve fi fine verbi gratia luminariæqué diftantiaa puncto orientisy& Sol.vel  Lunaaccedat ad meridiem, tunc incipit fuxus aqux. Ciivero {cite volueris tépus fiue horam fluxus,vel refluxus,ad hora datam capiashorariam diftantia Luna apie,  ad quod accedit,vel a quo recedit, paritcr capias diftantia horaria Solis, a phAoad qd  accedirt, vel 4 quo recedit:hac ti adhibita cautiuncula: ve fi Luna fueritanteSolem, et  acceditad angulum occidentis,recedendv a meridie, et S olacceditad meridié,8e1  cedit ab angulo orientis;Capias igi¢ diftantiam tam Solis,quam Luna, a meridie val  fiSol accedit ad Horizontrem,& Luna recedita meridiano; capias diftantiam Lune a  meridiano, et Solis ab horizonte. Sicintelligendum eftderctiquis ais cali, ac  etiam litibus Lune, 8& Solis. Ha fiquidem diftantia, fi fuerint uals, une incipir  fluxus, vel reAuxus. Siinzquales extiterint, fubtrahe minorem diftantiam 4 maiore,& refiduo decernitur tempus ee fuxus, fiuereAuxus; vel tot hore funt  elap( fluxus, fiuerefluxus, qui quidem decerniturpoftmodum a fitulaminariym,  His fiquidem horis fubttactis ab horis datiss relinquentur hore inceptionis fluxus,fiue refluxus. Vrfi fit inueniéda horarefluxu lulij; horis 2 3 P.M.tic-diftatia Solis 4 meridiano, eft vnius horeyLimeveroabi¢odem meridiano verfus occidentem, ipfa peragrante 6 fee i, eft duarum horarum, atq; 23 ‘minutorum, ab his yna hora diftantiz Solis, relinquetur H.1,  atq; 23 mi. Hachoraarq; his minutisindicaturtps inceptionis refluxus. Ea quidem  hora atque minutis,& 2 3 A.demptis, relinquentur hore 2.1, atq; min, 37.,  horis inceptionis refluxis quiets, Sicagendum eft,arque operadum, pro ibu    ijs horis, atq; fitibus Line erga Solemy Hare de maris angumento atque decreméto  re  pottadiekitell ihe Miss cere p igenti, +1 snunc accedamusiad reli nA arte if  fe : bats ALTERA 'on    - ny al :.. "“-8 st is æ ’ 7 Ww    pliers Bey i ‘  BOY DVS. - 79   ALTERA HVIVSLIBRI PARS,  IN QVA PERTRACTANTVR RELIQVA ASTRONOMIZ PRINCIPIA. De dignitatibus effentialibus Planctarum, ¢) primum de Domo.   Za Tz   4 as An    f aC A  pa Se)    Ignitates effentiales Planetarum, quatuor numerantur 4 Prolemzo, Domus {cilicet, Exaltatio, Triplicitas,& Terminus: al alijs  iftis additur Facies. Dignitas igitur Planete,ea cft,in qua ipfe exiftens euidentiores effectus inducit, producit, atque caufar. Prima eflencialium dignitatum eft Domus: Primam dico, quoniam  certis numetis numerantur fortitudines dignitacum, vt medicinarum gradus,  uorum numerorum,Domusxquiualetquinque. Iamin principio primi libri  Sais, duodecim effe figna, quorum nomina, ordinemq; ibi declarauimus.  Horum vaufquifque Planctarum duo obtinet, pro propijs atque particularibus  domibus. Soli aurem vnum,atq; Lunz vnum, twibuerunt Aftronomi pro domo  fignum, Saturnus, pro domibus obtinet Capricornum atque Aquarium. luppiter Sagittarium atq; Pifces. Mars Arietem Sco: ionemd;. Venus TaurumacLi+  bram. Mercurius Geminos atque Virginem.Sol retinet Leonem.Luna verd Ci+  erum. Vaum horum fignorum faciuntlAftronomi Domum Planete diurnani,  reliqaum Domum noéturnam. Saturni enim Domus diurna eft Aquarius,No  urna verd Capricornus. Iouis Domus diurna eft Sagittarius, Noturna autem  funt Pifces. Martis Domus diurna eft Aries, Nodturnia Scorpio. Veneris Domus  diurna eft Libra, No@turnaverd Taurus. Mercurij Domus diurna {unt Gemini,  fed nogturna eft Virgo. Leo eft Domus diurna atque nogturna Solis, pariter Cicer eft Domus diurna atquenoéturnaLunz, Quando aliquis Planeta fiietit de  die in domo faa diurna, valentiorem producit effeétum quatti idem corifticutus de dicin domo fuanoéturna, aaa OT Eke ie ¥ sity  rt ib ; Yo meorig.  ‘De exaltationibusPlanetarum,atque (apitis,g)  Caude Draconis.  Ecunda dignitas effentialis eft exaltatio, et qualiam domus valet quinque,  Sccuhaito valet quatuor. Sol exaltafin Atiete.Luna vero in Tauto. Saturnus  -extollicurin Libra. luppiter autem in Cancro.Mars exaltacur in Capricorno Ve‘nus extollitur in Pifcibus.M ercurius deniq; in Virgine.Hinc{ciendum eft,g itt  “0 ign tationum, deprimunt, et deiiciuntur Planee. VtSol deiicit  in Libra:Lunain Scorpione.Saturnus in Aricte.Iuppiterin Capricorno.Marsin  Cito ehasieMisgine Mescurusin: Pifcibus. Canda etia draconis exaltat in  ‘Sagittario,deprimiturg; in Geminord figno.Caput vero exaltar in Gemi»  nora, deticioar§yin figho Sapinarj DdsutPlantadlsacta pre iene, oo exalea=  ‘toing,beneac fortis coftiueus vocabi¢. Hinc c6{picere eft, quatoordine, et dos  - mus, atq; exaltationies Planeris diftribure fine Soli atq} Litng; cafigna dara fant,  que magis acceduntzenitCacer (cilicet atq; Leo, CumitSatitrnus fit inforcuna @  -2 > :maior, +  Galbe Domed eiusA domibus luminarium,ex oppo (0, - eriplicitas conficit ab Ariete, Leone  3. dedie Luna, de nocte Venus, et peers Saturnus.Confticuunt tertia splice æ  48 Gemini,Libra,atq; Aquarius, Dai cuius fant Saturn’ de die, Mercuriusdeno  A ; iis cil ipfe fir fortuna maior, cii domibus luminarium,trigoha dæ  ciiit.Maté eft inforcuna minor,domus eiusdomibus planetarti tetrag,  radiatione. Dom? Veneris,cii et ipfa di@afic fortyna minor, diftara domibus lu  niinatiti p Exagonam radiationé. Quoadexaltationes,a¢ d teffiones. VbiSoh  exaltatur, deprimitur Sacurnus. V bi exaltarur Iu iter,deprimit Mars. Vbiexal- ;  rarur Venus, deijcitur Mercurius. Quicquid igitur dium eft de ordine et ratione domorum, atque exalrationum, ita dicendum eft de reliquis Seniesa  ry, æ    rt) wa | tz : “2  oN De T riangulis fine T viplicitatibus Planctarum., i æ  E Tbe ij me ; + ' mes  ir  ] N primo libro expofuimus 4 quibus figuisfiGicteiplicitates, fine triagula, niic   explicabimus dominos atq; di{pofitores triplicitautm,fiuetiagulord. Prima _  ¢ Sagittario: Domini, huius fanrSol  die, luppiterdenodte,& Mars particeps; particeps in hoc loco intelligiturP  neta,qui et in die,atgynoéte daium haberin tripliciare, daium intelligicurp:   “gum. Sectida triplicitas coficit’ Tauro, Virgine,atq3 Capricorno; cuius dati    &e,atq; Iuppiter particeps. Quartam tiplicitatem faciunt Cancer, Scorpio, et  Pifces; Domini hulustpices funt Venus de die, Mars de noéte, et Lunapat  ticeps. Hac dignitas q) ium domus valet quinque, talium hxcvalettres.,_-, De Termini: Planctarumess. 2th coiongh  Vinque Planeta, certos ac limitatos gr. in fignis habent, qui quide gra.  QQ vorantartermin. in quibus Planet maximam habét prerogatiua.Vt ye  iterin figno Arictis habera principio vfq; adfextti gradum ipfius  i. Venusa fexto viq; ad duodecimu. Mercuriusa duodecimo viq; ad 205 et fic  de fingulis et Planetis, et gtadibus, vt Tabulam dignitatum afpicienti patet.  H¢c dignitas qualium domus valer quinque, talium valet duo. De Faciebus Planetarum. =  Acies eft quintaPlanetarum dignitas. Viaumquodqu efignum diniditurin  tres cs portiones, ita quod vnaqueque,conftatex 10 gradibus:  et diftribuce funt facies Planetis fic, Prima facies, fine decantus, Arictis, eft Mar  tis. Secunda Solis, Tertia Vene cies Tauri eft Mercurij, fecunda Luna, tertia Sarurni.& fic de fingulis,v ! Tabellam fit manifefta.  Qua mediante, poflumus' es effentiales Planetarum dignitates;    quibus cognitis, poflumus rem duorum, pluriumue’ Planetarum   cere, ac etiam deter ‘Almuren, fiue vincentem Planetam cuiuf cunquerei, cuius cognitione, decernere ac iudicare licebit certam illius rei eet   ificationem, aceius habere fententiam, atque determinationem. Ab Almu   ten cogni fiuePlanetxvincentis, magna pats, vti apud ludiciarios viderse  diciorum pendere viderur, meni bedd ot P  Se :    eels stor  A Al40 a+    [RDO  ele a Eo  Bld 2b lttlo  æ N02 SO oe 721118 19) Y24) 5 213  æ : Ble  B aly  “oF %  XO ES 1% 3|z  » De Gaudijs Plane  Audent etiam Planete in fignis,atq; in domibus,quod quidem  G fumit in figno, eft dignitas etfentialis, fii domibus ælgticl bearer a  Saturnus igitur gaudet in Aquario,atq; in 12 domo. Iuppiter gaudet in SagittaTio, atque in vndecima.Mars gaudetin Scorpione, atq; in fexta. Sol 2 thi    Leone, atq; in nona. Venus gaudetin Tauro, et in quinta. Mercurius gaudet in  Virgine,& prima,Luna denique gaudet in Cancro,atque in tertia,  lt. . ;  clea 5 De vfu (uperioris Tabelle.  Cie: in eam cum figno, ftatim innotefcunt dignitates omnes, vt ex te  pores fine verborum difpendio.  De bis que accidunt Planctis in femnetipfis,atque etiam . cum Sole, ox Luna.  Lanetard aliqui fant fuperiores, aliqui inferiores Sole.Superiores funt Satur  Pa Iuppiter,& Mats.Inferiores vero fant Vents, Mercartas,anty Pedi  Planet omnes preter Solem, et Lunam, patiuncur Retrogradationem acdirectionem, patiuntur etiam et ftationem. Retro a 2"    cf ONE Ra. 9. Retrogtadus dicttur Piavewaataito moueturcontraotdinemfignorum,Dis  reétus verd quando progredicur fecundum fignorum feriem. Stationarius, qua- do nullofpectanrur moueri motu in zodiaco. Hz planetarum paffiones »Vtalibi  didtum ie ahtintaartphe Epheanertdliage Pea a ee   Sol nullam patitur retrogradationein. ‘Luna vero et fi retrogrado diquandeta  mouetur motu,tamen ob maximam celeritatem non diciturretrograda,   Planete omnes etiam Sol et Luna dicunturtardi ac Veloces, Tardi funt,qua- 4 ;  do motus appatens fiue verus eorum minor eft motu medio, Veloces, quan- ™  ij motus planctarum in fequenti repe  ct    æ    do ‘motus verus, maior eft medio. Medi  riuntur’ tabella. mS EB  Dicuntur etia Planetx aucti lumine, atq; nume-_ Tabella mediorié motuum  ro:ac etiam minutilumine,ac numero. Planetarum. æ  Auctus lumine dicitur Planeta, quado Sol ab e6, ==  velipfea $ ole clongatur.. | Ph [ G./| M. I de ee  Minutus lumine,cum Solad eum,vel ipfe ad So- : 47  lem accedit..  Auctus numero dicit, qf equatio defumpta a tabula ¢quationis Planete, additur medio mori cius.  Minutus numero dicitur, quando cadem zquatio  a medio fubrrahitur motu. |" - Seth Ess  Aqualis numero dicitur, quado nulla eft Planete  aquatio,vel non additur medio motui. :  Sunt femper Planete vel.cum Sole, vel occidentales,vglorientales abeo.  Tres fuperiores,atgs Venus et Mercurius,quando fung tardi motus, poftCoiunéionem corum cum Sole, dicuntur orientales,vfquead oppofitionem, quia  otiuntante Solem.Occidentales poftmodum funt ab oppofitione vig; ad céiun  tioné, quia occidunt poft Solem.Luna vero, V enus atq; Mercutius,qnfuntyelocis motus, poft coniunctioné cori cum Sole vocantur occidentales ad oppofitio  nem v{q;.Poft oppofitionem; quia oriunturante Solem,dicunturoricntales.H¢  pailiones etiam adnotate {unt Ephemeridibus his fillabis Occid.& Orient.  Planece omnes cum fuerine Sole coniunéti dicuntur combufti,, {ub radijs  vero cum clongati fuerint 4 Sole, vel Sol ab eis, per rorgr. quot func aggrega~  tifemidiametri Solaris orbis aque planet, Hac rationalis, meo quidem iudicio, eft huius rei fententia, quamuis {tionon deefle doctos alias habentes  opiniones. yet atr! at 1 gers Fatgt ey stintene: Coniuncti dicunturPlanete omnes, cum in eodem figno atque gradu fuerint. Applicati veroquando diftabunt inter fe tot gradibus,quot funt aggregati  femidiametrorumorbium eorum. ya Feta  Exagona fe afpicere radiatione planeta dicuntur, cum per 60 zodiaci gra. difticecint inter fe. Applicati exagona radiatione dicuntur,cum fuerint diftantes p  tor gradus,quor funtaggregati femidiametrorum orbium eorum.  Tetragona fe afpicere radiatione planete dicuntur, cum per 90 Zodiaci  diftiterintinter fe. Applicati Tetragona radiatione dicuntur, cum tot graAFR fuerit corum diftantia, quot {unt aggregati femidiametro1um corum  orbium. Trigona radiatione fe afpicere planete dicuntur, cum diftiterint per 120  zodiaci gtadus inter fe. gL oe ge dicuntur,cum tot gradi_ bus ap aati iftantia, quot funtaggregati {emidiametrorum orbium coru i031 ;. jsf   Oppofita radiatione feafpicere planet dicuntur, cum diftiterint inter fe, p  femicirculum,velin extremis diametri circuli fuerint, fiue per 180 {cilicet gra.  zodiaci diftiterint. Applicati oppofita radiatione dicuntur planete,cum eorum  diftantia 4 vera oppofitione tot gradibus numetata fuerit, quot fueritaggregati femidiametrorum orbium corum. Quando igit planeta fuerint,vel coniundi,vel applicati,& cdiunétio vel ap- |  plicatio fuerint bonord,bona erit,fi malorum mala. Afpedtus etia fiue applicationes per afpedctum fi fuerint bon, et bonori planetard, bon oino erat: fi ma  li,8 bonora,non erunt mala.Si afpectus fiue applicationes fucrint malz, et ma  lorum,erunt male, fi bonz non : vthancin({picientibus tabulam notum fit.    a 3,  : Boni funtPlanete et Fortune. ef Mediocres funtr Planetz. me Mali funt Planeta, et Inforcunz. Bonorum eft bona, ficuti o 4 et &.  Malorum eft mala,nifi in Reuolutione,tamen volunt aliqui g malo}}. cum of fitbonar mperiei qualicacum,veelt o& f et co’.  Applica, | Medioctium Plantarum eft indifferens,nifi fit luminarium,que fem  tiocon- \ per pro infortunata habetur, vr eft. . Ff F&®H.  iunétio. 4Boni,& Mali malæftcommuniter,ficui == so 1K Be  nis, fiue { Nihilominus debet hoc iudicari fecundum naturam, et difpofitioné  coniun- |. Planetevincentis in figura.  cio. Boni cum Mediocri bona eft,vt eft e¢YeXd“Mali cum Mediocri mala eft,vr eft o bh&@g@.  " -Bonorum, funt boni,ficuti ir et 2  RS Malorum,non funt mali,ficuti IE et of:  Boni funt 4Mediocrium,funt boni,ficuti 9&®@.  | A, et xq { Mediocris,& boni,funcboni,ficuti 1f et @Pr fi apes Modioctis,é. mali,né fant mali,ficuti G et h.  pe + cide 4  étus. -Bonorum,non {unt mali,ficuti Ir et 9 Malorum,funt mali, ficuti Bb  Malifunt )Mediocrium; non funt mali, ficuti ni0.& £39 fi fintluminarium. ce)  “fi fuerint | Mediocris,& boni,né funt mali,ficuti J  _ “Mediocris,& mali,funt mali,ficui J  Ephbem. L    S2Re et  TRE S   oars  DIB EYR   A{pedtus, et applicationes durant quantum orbes. Apeétus ftellarum fixarum prime magni.continent gra.7.min. 30, A  ftellarum fixarum fecunde magni.continentgr-6.min.30.  Afpectus ftellarum fixarum tertia magni. continent gr.3.min.jo.    =  Orbis 5 continetgr.9,  Orbis 1f continergr.9  Orbis- gy continetgr.8  Orbis % continetgr.1s5 4 ante,& retro.  Orbis Q  continetgr.7  Orbis “§  continet gr.7 |  ‘Orbis @  continet gr.127 Applicatio dicitur, quando Planeta leuior appropinquat ponderofio-ri, vt tot fint gradib. inter eos, quot funt aggregati femidiametrorum eorum. i! =   Separatio dicitur, quando Planeta leuior clongatur 4 ponderofiori, ita  quod tot fintgradib. inter eos, quot funt aggregati femidiametrorum ¢o-rum.  Prohibitio vocarur, quando tres Planete in vno fuerint figno, et primus petat coniunétionem tertij, fed antequam eam obtineat coniunétionem, medius Planeta iungatur tertio. Medius igitur prohibet coniunéio-hem primi. Translatio luminis, et Natur dicitur, quando planeta leuis (epararur 4  generations » et alteri coniungitur : unc attulit naturam primi ad fecundum. of  Redditus Luminis vel Vireutis dicicur, quando duo Planete inter fe diftantes aliquem afpiciantPlanctam debilem vel combuftum; une ille qui recipit afpectum, ad afpicientes velalteri zodiaci loco mittit virrutem et lumen  lps, co quia‘ob debiliratem neque lumen, neque virtutem retincre    - Refrenatio eft quando aliquis Planeta petit coniunétionem alterius, fed  ante quam ad eam perueniat, fit recrogradus, tunc dicitur’ detineri 4 coniunctione. 3 eee  Conwarictas fiue interpofitio dicitur, quando tres planete in vno fuc-tint figno, et primus petat coniunétionem fecundi, tertius autem Icuior  fit primo, et antequam primus iungatur fecundo, tertius retrogradus fiat,  et retrogradatione iungatur fecundo, tune tertius prohibet coniunctionem  mm. j : y   Pulfatio dicicur quando aliquis planeta exiftens in aliqua dignitarum tum  alterius planetx, et illum afpiciat planetam, in aliquo exiftente figno, nullam  habentem ibi dignitarem. erie dicitur Planeta, quando nullam habueritdignitatem in locoin  quo ¢:Vacuicurfus dicitur Planeta,cumnulloiungitur.   Receptus dicitur Planeta, quando recipicar af aliquo in aliqua fuarum digni  tatum,harc enim multis contingit modis vt per fe clarum eft.   In fuo Haiz fiuein fua fimilitudine Planeta dicitur efle, quando orientakis  exiftens, de dic fuerit fuper terram, et denodétem fub; ac etiam vt Planeta mæ  fculus fit quoque in Peleaics figno.    DuétoriaPlanetarum dicitur, quando aliquis Planetain angulo exiftens in    {uo Haiz eft orientalis 4 Sole,& occidentalis a Lunain noéte.  Almugea fiue vifio Solis dicitur, quando tot fint fignainter Solem et planetam fecundum feriem fignorum, quot ‘fant inter Leonem ac domum princialem Planete. Almugen Lunz eft, quando tot fint figna inter Lunam, et  Ptansiaks, fecundum fignorum ordinem, quot funtinterGancrum ac fecunda  Planete domum. Ct Bed A A. inicnA  Obfeffus dicicur Planeta, quanod fuerit inter duas fortunas, vel info  velinter earum radios. In Cazimi dicitur effe Planeta, quando diftat 4 Sole per 16 tantum minuta. Afcendens dicitur Planeta in circulo {ux Augis,'dum augiappropinquat.Du  elongatur ab Auge dicitur defcendens in circulo fux augis,   Maiore lumine dicitur Planeta, cum ab auge remouetur, ita qudd remotio fit  plus 90 grad. Minorevero, cum æ appropinguar, itatamen vr diftantia ab  auge minor exiftat 90 grad. Aqualilumine dicitur, cum per 90, tantum grad,  diftiterit ab auge, Eccentrici velim intelligas. Ss has   Septentrionales -Afcendentes di-cuntur planete, dum habentes lati-tudinem) feptentrionalem:, ¢a augetur : defcendentes vero, cum minui  tur.  Mcridionales defcendentes dicuntur planete habentes Jaticudinem meridianam, quz quidem augeatur. Afcendentes dumecaminuimr © ||).  Eleuatio Planerarum multis confiderarur is. Primo modo quantum  ad zodiaci fignas Secundo quantum ad latitudinem. Tertio quantum ad declinationem. In omnibus his tribus modis, ille qui magis acceflerit feptentrioni:, eleuatus ericfupra reliquum. Quarto modo quoad morum ‘in Eccenttico, Quinto quo ad motum Epicicli, quibus modis ille planeta qui propinquior fuetit augi, vel Effentiali, vel Epicicli, eleuatus erie fupra reliquum,  Sexto.confideratur quo ad domus figure caleftis, quoniam ille fuerit fixpra  reliquum eleuatus, qui eritindecima vel vndecima domo, reliquo exiften~  tein afcendente.    JO tie Sar eel  th emnsis GIG. 2stibus te æ    itt 2 TI3E?. IS rdiscisinas) - é 33 error a æ  4 ieee LMCB EVR  De cAmicitia,¢) Odio Planetarum.    Micitia Planetarum multis confideratur modis, et hee fedulé etiam:   confideranda venit ; quoniam ab cius confideratione, Iudiciorum magna pars penderevidetur. Qui autem Planeta fintamici, atqueinimici in hac  tabellula confpiciendi funt    Planetz omnes {untamici 3 Yf preter ¢    $ preter  Y om  Amici 5 funt 306 Inimici ;  @ Q tamen plus    Amica of? eft 2. Inimici cius omnes fint, magis tamen It et 3 YL b fog Amici ratione concordan=  Amici # fant 3 € tn ; fo) tix in qualitate, /  g 9  o %  Amici 3 funt $8 Inimici 38 ; xy g é  Inimici ratione oppo. Domorum } 4  5b Oy  Amici ® funt $82 Inimici " } z 4 ;  is 7 Li hy Sinthoad  Amici Q fanr 332 Inimici ig as _ Inimici rarione Exaltationi ; "  | o 1 idles Baca.  Amici § funt $b Inimici gepey yf 3 3 ase ee iS  os. 9&2 rz abe fee : i    His expofitis, accedamus ad determinationem fortitudinis, ac debilitatis =  Planetarum. Colligunrur enim fortitudines, arque Planctarum debilitates,  ex fequentibus tabellis, huic rei inferuientibus; quibus coaccruare poflumus dignitates omnes, ac certo numero eas numerare. Numeris poftmodum dignitatum, ac fortitudinum itis, {cire ac iudicare poflumus valentiorem, ac fortiorem Planetam reliquis ; quoniam ille erit, qui maiore numerofignatus fucrit.    Receptio  Gaudium in figno  Gaudium in domo figure  Gradus lucidi ag  GradusaugentesFortunam,  Gradus conformisinfexu =  Orientalitas trium fuperiorum  Occidentalitas inferioram   Hayz    æ sr y    Afcendens ad augem  Afcendensin Seprentrionem °   o¢ cum ftella denatura Fortune: :  Obfeffus a Fortunis ese    - 7 °  } iO asreey    Bean 1 fe    \ Sub radijs    ~ Vacuus curfa    areas TenebrofiPuth. et Axeme  Debilitates.  Domus duodecima, et cafus.   Domus OGaua_. ~   Domus Sexta ;   DomusSecunda   Detrimentum planete   Combuttio    Obfeffus ab inforrunis  Applicatio infortune   oO cum Infortuna   et cum Inforruna   et cum ftella de naruraInfortune  Peregrinus .-,_. |  Feralis   Gradus Vacui,& Fumofi    Oe Ske ee ee ed    mee       Ts a 2  ete: | 5; . = a;  Minutus lumine ( fa?  Minutus numcro sf  Defcendensabauge Pt  Defcendensin Meridiem  g cum. Q va æ  cum u 5  In via combufta Ast 2  EclipfisLuminarium. Fx.  ®in Tyaucinfinefignorum — 2  LuminareinfraTerminosEccl 4  ~ @ Vadensadcombuttionem 4  Ephem, L ij Quooo ate    SS. = Sa:  rs » = ;    wr,          as oe æ ye Se ee æ  (4 “i> :  |    it 2, SNS AR    X Quomodo determinande fint Fortitudines, eg debilitates Planetarum.    In afpedtu,aut coniun@ione Fortunarum, »  Obfeflus 4 Fortunis,vel corum radi js  + For- | Taliterquod mali cadentab eo.  o *. >. «{ tuna, J} In bono afpeétu Luna,& aliorum.    % fi fue. ? In aliquafuarum dignitæum effentialium.  rit Separatus ab infortuna, et iun@tus Fortune. ;  : In gradulucido, ’  4 ~CReceptus, - :  Afcendens in circulo fix augis.  : In fuperiori parte Eccentrici. :  In angulo, aut fuuccedente,  ? For- | ° CSigno ; sdvbvtel ieee  a tis, fi ‘In’ Grada € matctinis et excepta, liane  7 ") fæ- bs p uarta ; : Pe et ouesil  rit | ApudVenetem’ —  ° > atasiele  .. “Eleuatus fupra infortunas, ites  itetect pe ~       ‘ ; i bbl etd “Di  Obfeffiis ab infortunis,vel eorum radijs, ES (oS, Ame al [owas infortunz, autincius afpedtu.    In prauo afpecta Luna, aut aliorum,    Me ; ey di In dignitatibus Fortunarum. etl 12  a : tuna’ \Tn oppofito fuarum dignitatum, in Cafu, vel Deiectione. : fi fue \Separatus 4 fortuna, et iunétus inforrune. #5 2"  | tity | Ingradu Tenebrofo, = I  i In gradu §2,vel UF draconis. y icite eee x  ¥ 7 = “A 4 | |  eet: : on recep eæ ap atits Pa  oi Defcendens in tirculo fiz Augis.  e —- ai In parte inferio  é In domocadente.  = * [Debi-| apn 3 2  ? lis, fi sak  a © Pfuer ty tibuis Ir . . "a git © yy digni aie "  Se Co * oe Tunaus planéicad  Y Tunctus,, autin aff  dignitacum. ~  ‘ eregrin  2 me Eee |  ~ “4 —i eo, a  @ di    citur    ~ 5 3 = %-e y ~s ¥ eg —   st F.. a =" : bs — * 7  Tunéta Fortunis, aut pci iadion anh r i  pee. ee si ‘  s Dic lb tom   : Noétx fub mE et Qin Meee mea  ys “Eleuati fupra inferiores. In dignitatibus Fo.  a    a ar ‘. -lunéti infoemunisnasin eorum afpedctibus. we “  oe Sesame cotum radijs.  ombu nimaloafpedtu- 3%, aut @. % is   > In oppolito fuarum dignicatum. In Gadenci. % a   5 Separati a Fortuna, et iungi inforrune. ~   ro  __Defcendentesin Meridiem,aut Meridionales, In 1.ftatione. . Defcendentes in circulo Augis,    : Deapeie  Sole, (3 9,& es al a  æ 55 ignis. >  at : : : Pemmbse in mafcul.ery eee Tes die fupraterram :   | scarertie hie oP Bre od in 3 node ubterra ¥  ; ere one, f quod Senha fupra eos ele tones” et a : Bs: ko’ ) De. : ;   “hey $  of" :   é Z a bet le.)  . > -85    De Domibus figure clefis, met r    Pe Gee ce ede ge (ke  Rey 4 SUE? ac  G7 Oclum in r2equales partes fupra diuidi diximus : vnaqueque iftarum  EC partium Domus vocatur, numeranturgue ab horizonte orientali, per nois medium, et horizontem occidentalem, atque Meridiem: ita quod dimidij noctis punctum, initiam quaree domus fit. Punétum occidentis initium Septima. Punctum meridiei initium Decima. Hæ quatuor iam diéa pundta,  anguliab Aftronomis y saa ees Vnaquaque poftmodum D. fecundum feriem domorum fuccedensimmediate angulo, appellatur furccedens:'reliquz verd cadentes, Ex hac numeratione, atque ippelinaoait quatuor extant  anguli, Prima f{cilicet, Quarta, Septima, atque Decima. Sete æ cxiftunt Domus fuccedentes, Secunda, Quinta, OGauaarqueVandecima. Acde- * . nique quatuorfunt cadentes, Tertia fcilicet, Sexta, Nona, atque Duodecima., Ab horizonte,atque Meridiano, in quatmor equales partes fecerni celum alibi explicauimus, Vnaqueque harum partium quarta vocattr, et vnicuiq; quartz peculiaris > atque a 8 twibuirur natura. Quartz que eft i Meridie ad Ho  rizontem orientalem, fiuea Decimaad Afcendentem, et contineruri Deci     Corpus Animum, Capur, et nonnulla alia. Se- © ve  ‘cunda Seuisbts cicillaie heretabii et alia. - ;  Harum domorum Numerus, Ordo, Si- Bec:  a gnificatio, ac pictura, in fequen- a   Fahttemii. ti {chemate {pectan- i? EQ) » ‘SS  bate Sh’ : : : da eft.. “. i ge  nt 5 ~  ; is +"  ; it} 4  ian. : *  Vadecima Figura oftendens Nomina,  Ordinem,Numerum,Si_ gnification m,Picu = - .. Gm : 4 5 2 -t æd = adh 4 et “3. ce  a ORA inzqualis,temporalis, fiue Planeraria i eft, duodecims pars diei  Hei vel noctis artiGesslie: Vnufquifqu m dies ac ynaquæque æ  2. ; cuiufcanque quantitatis fit nox, in 1 diuidicur aquales partes, que  æ *: quidem partes horz inzquales,ten ieee fiue appellantur, Er pla os ‘ netis hoc ordine tribuuntur.: fcunque diei wibuirtur Planetx  te diém denominanti, Secunda planete fucceden: = fecundum Planetarum  bs feriem ; et fic de fingulis. Cum igitur ad datam horam inuenienda fit hora. . planctacum, hoc prius animaduertendum eft, an tempus datum fit equino-_  æ Se 27 é kK :. ‘ % : oats 4 Es els ¢ yes zs ‘8 :  = at ie e: 3  Fees 7 witeeader  ad % + z# =    ib ii TR ea ah Sains POT is ;    ad    i “. Pes 86    fium, velne. Si eft xquinoéium,& hora data fir diel, reducenda eft hora  cujufcunque {peciei : deinde quotfunt hore ab ora enumeratx, tor numerentur fecandum eorum feriem, planeta diem denominante,& vbi numerus Planetarum ceciderit, ille erit Planeta horam datamdéno  minans, Verum fi hora data fucrit nottis, reducenda eft ad horas occafus; de  inde totnumerentur Planete fecundum ordinem eorum, quot fant hore ela  pimorinpnni.d plemera em dominante’, et vbinumerus terminabitur,  ille crit Planeta dominans horam datanitNotandum eft,qudd Nox dominici dici eft Iouis. Dici Luna eft Venetis. Diei Martis eft Sacurni. Diei Mercurij eft So  lis. DieiIouis eftLuna. Dici Venetis eft Martis. Et dici Sabbati fine Sararni eft  Mercurij. Vefiverbi gratiatempore equinodtij vellem hora’ a meridie di¢i  Luncinuenire horam planetarum, his horis ad horas occafus teductis, funt  ~ hore dua enumerate ab occali | Solis, et quia nox Lune eft Veneris. proinde  numero Venere inclufiue| duos planetas, et erie: Han oii dager oa nnumerationem in, Lunam; ideo ræ Fe ik  Be a A cateris See horis, vt "(peCeatds has balla mi    manifeftum.  ik    if    Tabella horartim crag Epes  Hi 3] A ETT sibee  7 ariel tela ia  ¢ LM Pais sielzicialeis1s|    #\ 2IDIBIE | o| Be ete tute  TBISISISIE eee | Veneiis £19 219] bie hoe. ehBls 21916 Apa | }  fumere horam inuentaminequalem fQuoties ingreditur in horam vel ortus,   veloccafus, et torerunt hore inequales. Poftmodam inueniasplanetamdo- ~ ¥;    minantem horam datam, fecundum modum fuperiorem, et habebitur propofitum.V tfitinuenienda hora planetaria Soiphiliaine figure, que inciditan- E  no 1600 dic Martis, 15 Februarij, hotis 20. et min.30. P.M. quibus hotis re-_ ¥  dudtis ad horas orcusfiunt hora 1 minu.39 dici Morea 16 {cilicet ciufdem =~ a  menfis; huius diei, arcus femidiurnus, quia hore func diel, eft 5 horatum, æ   9, minutorum,que quidem hore ducende veniuntper Go, et fiun 309 thinu- : aa  ta, que per 12. diuila, dantin quotiente 2§.min.hac minuta duplanda funt,é “re  fiunt 50 min. quibus oftenditur 12, pars diei'16 Februarij, fiue horainequalis, vel planetaria, auttemporalis. Etquiaab ortu funt elapfe hora t.minut. 3.9 reducta horaad min.& fuperadditis minu, 39, fiunt99 minu. que per horam Planetariam diuifa, {cilicet per 50 min. dant horam inzqualem vnam,ac  fuperfunt minut. 49.*Ab hora igicur ottus Solis ad horam exemplificatefigu- 4  re elapfa eft Het. inæqualis 8,59, min. alterius horx e propterea vnus plane- :  ta pertranfijt in‘dominio,Mercurius nempe f cui fecundum feriem fuccedit * ar po    Luna, que erit domina hore figure exemplificate. Luna igitur erit dominas > A  circuli, fiæorbis anni primi natiuitatis. Anni fecundi: Dominus erit. to |    yaruminzqualium ad quamcunque diei arrificialis quantitatem, 24non exce- =  dentem fupputatam, in qua intrararin laterefiniftro cum arcu diutno, velno-_ ~  éirno, cum horisintegris, et in fronte, cum minutis, fi juxta horas minut extiterint; fin minus ingreflus fitfub.o. et quod in angulo communi in columnula horarum dierum, fi hore fuerunt diei, vel nodtis, fi nottis extiterunt, inueniturquantitas hore temporalis, fine inzqualis: His modis, me=~ al  dijs, ac vijs, poteris reducere horam datam_cuiufcunque fpeciet fit, ad ho- } Tyee  ram inequalem: et ¢ 2, quoniam fi data fuerit hora inwqualis, pote- =  ris cam ad horas equales conucrfo ordine conuettere, vt ex, te ipfo intclligere potes. Oe ee : 4 as  a.  J   -Tabella  igh boas. SEC KAD 3S. T abella Florarum Seen Temporaliam » fiue Plane=  tarum cuiufcunque horari« quamtitati artificialis diei, ac -noctis commode inferuiens. rz |Hore|Hore|Hore|Horx|Ho Bore Hore |Horx   Diei [No&.|Diei |No&.|Diei |No&. 22/0 39\t    W7}1 2§|0 5§]1 26/0 34]1  18lr 30]0 30/1 31]0 29]¢ LIGQeER a  Quomodo Ephemerides corrigende fint. Bess corriguntur 4 rypogtaphorum erroribus facillimé, fi ca que   hucufque diximus intelleétafunt, ac etiam intelligentur que nunc dice- i,  mus, Ephemerides igitur duas habent preter tirulum facies, quarum altera.  antequam ad facies motuum ac afpectuum deueniamus, contifier Eclypfes, ac   etiam nonnullaad vfualem computum artinentia, nec non et fefta mobilia.   Hzc omnia qualege corsigenda, vel emendanda finr, fi ca que de feftis mobi libus diximus in primolibro intelleéta funt, facile inuenics. Eclipfis catrectio, vel rota, velin magna parte pendet ab afpeauum lepeuerts. uam hacte- 4 dies, poflunt ex antecedentis; vel ex fequentis diet motu facilliméad ver am {edem reftitui, Luna motus diei antecedentis, paruam haber variationem 4 mo  ; fupputatione graduum, ac etiam hore inuen#untur ex precederiti regula fapputationisafpectuum. Tabule domorum emendantur pariformiter eadem via. == - tees NS z '  “morus quaritns, Raquoque intcligend deo. correétione cuiufcunque ta poftein a  cunque rein omnibus ephemeridibus collocata.    af,   i   motus corrigun ynius hore, ex duétu eaius in horam datam afcerur Sed in noftris his Ephemeridibus nulla indiges corretione, nos enim ip Fi  ftudioforum gratia, curauimus, diligentiflimée omnem typographiz aftantium diligentiamadhiberi,quod diligenter factum fuifle cognouimus. fianni tempus erit calidirarem it,  fi Hyems innit vin ali temporibus: fomnpar Epes caliditaté.  Ecfi Luna poft coniunétionem Solis, vel afpectum, applicationem martis petiuerit, croceis nubibus act impletur, tonitrua fulmina ac tempeftates mitrentibus: et ingentia hecomnia producentur, dum Luna poft feparationem Martis  petiuerit Mercuriam. ~ f f   Sol fi difpofitor folus fuerit figure, fi fuerit eftas, minuirur calidicas,    et fi fuerit hyems augebitur frigus, et repentinas generabit tempeftates, |  fi Luna poft cius coniunétionem ac afpectum, petiuerit Venerem aut Merrcurium.  Venus fola domina figure, dum hac confideratio crit in hyeme, velin Vere,  augebit humiditatem:& fi ericin xftare,autin autumno; ex ficcitate fiet humidum;cui f Luna pot feparationem Solis fe applicuerit, generabit minuta  pluuiam,& diu duraruram;que maxima poftmodu efficietur; fi Luna poft cius  applicationcm, petiuerit Mercurium, Mercurius Figure difpofitor folus, ingentes, acrapidos generabit ventoo  ui quidem ingenti pluuia aflociabuntur, fi Luna poft feparationem Solis ipYaad petiuerit; et ¢o magis hec erunt fi mercurius afpexerit IJouem quocung;  afpedtu ; quos quidem effectus parictomnibus anni temporibus preter hyemem, in qua generabit coaceruationem niuium.   Luna vero fifola fueritdomina figure, fiue æris difpofitrix, et pott applicationem Solis, eritvacua curfu, maximas pariet mutationes : que quidem tamdiudurabunt, quandiu ipfa fe alicui Planetx applicuerit, et tunctempus mutabitur, vel augebitur, fecundum qualitatem Planete.   Preterea confiderabis afcendentem, et etiam Planetam, qui repertus fuerie  in hora conftitutionis figure in afcendente ; quoniam fi horofcopabit  cancer, vel altera domorum Veneris, vel Saturni, erit pluuia: dum  etiam in hora afpeétus, Saturnus in horofcopo confticutus,  afpexerit Mercurium idem euenerit. Verum pro diurnis  mutationibus iudicandis, confpicienda eft hac tabellain quam ingredimur cum planetis afpe &um conficientibus, et in angulo communi, reperituræris mutatio, adhibitis tamen nonnullis fuptadictis cautiunSs. eK Es ME Oe æ Turb. hum.,Venti.pluu. Plus et frig Plow-fig. ’ Beard om Turb.vel hue poet  Hum. rem. ca! | Vend,& imbr. |Pfuu fabita. Grandin. tonit.} Ton: grand.  LU) Neb. pruina. |VentiNub.. |Piau-feigida. Pluu- frig. Plau-vel Turb, |Venti vel plaw. Nab. Nix. Venti Niuofs. |Plau. autNix | Nix vel neb. Remifl.frig- vem  æ ei Ventos Turbvent- Verise  z i  Yr Æris tomperié] /étos magnos, Temperiem- an pe ' ee ee dee scoheml:  Remifl.frigor. Remils-frigot. |HyemisMinuit trigna-| Ventos aliquaa/Planiam. {Vent fice. Veris. taré et bumic.|do nubiferos, \imbren.- Tonivfulm.. &ftads,  ia figs caliet0 &] in 2fta.toni. {Plaviam. Venti fice. Autumni  ful.in 2ftate  eed st    g Burd. vel nix. g 90°, BE IGBVEARY    T abclla afpectuum Lunz cum Planetis, ac etiam Planetarum inter (2, pro mutationibus acris indicandis,    Ingredimurhanc tabe llamcum of, &,0,Planctarum, ~ Ms Remiff. frigor- [Remiff-rigor._'Hyemis. Alteret ærem | Vea aliquado)luaram Veris- 1%  pro natura tem jed ham‘d. pre :  poris. (erriny in vento|Pluwian. |) Aucamniy -,  fis,lin aqua plu.|H amidseæm. |Hysmise 50  Humvel nubs. Vert. sere inte  Remiff calor. |Vévos humidés}ARatie. re  Neb curb. vel faltem nub.|Autanini. | Hf ish    Toni imbrem. | £ Maris. vous  Aliquand. | vex] 4 ftacis.  rosmubiferos | Autumni.   Hyemis. Exemplum prafcripta tabelle wfum prejtans. St aéris mutatio,quam producit o& B& co inueniéda. a pe cin fronetabellx,& in latere finiftro inuenias  éouius direéto fub columnula  inuenies mutationem acris quatuor anni temporibus inferuientem : nam inuenics hac {cripta(Pluu.vel Ton.)pro Vere (vt in vitima cellula ex huius linex directo apparet)que fignificatfurura efletoniteua et pluuias: ficin 2.3.8 4-linea,  pro Aftate, Aurtino,& Hyemé.Sed nora aligt inali luacellula anguli cdisyna  tm aéris mutationé adnorata inyenies, que oibus anni temporibus inferuit, tam  Hyemis et A:ftatis, qua V eris et Aunin: erea ftangult céem primo ingreffu non inuenies,mutandi funt rermini:planeta népe quem in fronte uifti  eti in latere finiftro perquiras, et qué in latere finiftro” perquirebas vice mutata   in fronte tabella difquitico et fic in arca tabule mutationem quafita inuenies.  Sunt nonnull Aéris mutationes,q abA: vocantaptiones portarii, et  caufant’ fubfcripris c6ftellationibus.Si Luna iunétioné, vel afpecti ci  Sole facti, petit Saturnii, vel louem,deindeMercurits vel petit Martem, deinde  veneré,tunc fient ingentes pluuiz atq; tépeftates;ficintelligendum eft, fiLuna  poftafpectum cum Sole,petit Mercurium, vel Venerem, deinde Iouem,Saturnum, aut Mattem.Pari modo fientmutationes ingentes,di duo Planete habentes oppofitas domos, peruenerint ad coniun@ionem,vel afpectum, vt Sol et Saturnus, Luna et Saturnus, Venus et Mars, Iuppiter et Mercurius.Plura fem de mutationibus aéris feribere, fed hxc arbitror ftudiofis breuitatis ca fuffi  cere, tranfeamus nunc adeledtionces,  ouigy apne: T BRERA. or  ALTERA HVIVS DIBRIPARS  IN QY ACE PRION ON BE S74  PERTRACTANTVR MEDICINARVM  Agriculture ac nauigationis. z Quid electio, quidg, aduertendum fit He omni eleétione. Fists nilaliud eft,nifiinuenire tempus in quo celum itafi tum fir, ve producere poflit id quod in intentione habetur. in ornni eleétione aduertendum, ne illius planete contrarium effeétum producentis, radius P, () vel o,  ulfauerit fignificatorem, immo ab omnibus eius configurationibus amouensacle ificatorem corroborandum, ponendo ipfum in M. C. vel in prima,  cui @ fitconiunéta,vel A aur > radiatione refpiciat, et tam Iuppiter, qua Venus fignificatorem refpiciat,preterquam quod in dandis medicinis,nam in his  contrarium facere debemus, V.gr. fiintentio Medici eft purgare caput, non debet fortunare ¢ immo potius infortunare alioquin capitis virtus refiftet medicamentis, vtvel parum, vel nihil expurgare poflint. et ficde reliquis, preteréa  oteris vti fequente tabella, que in promptu fubieccta eft pe ectionius aay says aquas, medicaminum, edifitiorum ac demum arborum, plitarumque ture.Sequuntur poftea particulares electiones medicamentorum,  non appofuimus egrotantium inditia;quoniam in libello Galeno adfcri pto,de  prognofticis egritudinum ex Mathematica difeiplina fatis appofite quilibervi dere poteft, t bo Sh aH A  ‘} Oo! a, a et ee et  INK BO ELR  Tabula xxviij Manfionum Lune ad annum 1600 fupputata. tawny  guoyyw crs, Adquidbona. cmpet> | Fac iver fume medicinas, Sicca- Fac iter petaquam. plus frig. Protice femina.    Medicare,atripe iter. Temper. |Ne femina. Humada. Semina,ara,non itnera Eacies NeDuivias et Same medicinam, fæ iter penaguam tanum. Ne femina, non facies iter, Non atripe iter. Semrna, planta. Cal rw    A&difica, plana, femina. Lal  w  Semina,atayiter carpe V.aror. Medicare, Somina, plana. Fode puteos, et canalia, non iter facies. Ne fac iter, ne medicare. Adifica, femina, planta nackga.  Sere, planta, fac icer, nauem ne ingre Pk: eee Ss: ee ret aan e semina projice,medicare,non na: Medicinarum tempus quomods eligendum.penne ad medicinarum regulas defcendamus, nonnulla aduertenda  fant, que ad illas maxime pertinere videntut.Sciendum eft,pregule que  anobis docentur, non femper, neque in omni cafu inuiolabiliter feruande  funs; tunc enim obferuandz funt, quando eis commode vti poflumus. Quoniam vbi neceflitas vrget, regulis aftrologicis minimé parendum eft. Vefiquis  leuritidem patiatur, et miilio fanguinis non folum fibi vtilis, verum etiam  utifera fir, tunc erfi coelum hoc abnuit, fecanda tamen eft vena, pro xgri falute. Vbi vero neceflitas non vrget, vel in illis operibus quibus cælum accommo  dare poffumus, nemo fanz mentisignorat, fpeGandum eflecalum. Sed opportunum eft deuenire ad medicinarum aiden Medicine igituralique {unt purgatiua’, aliqu confortatiua, alique medium tenent locum. iue,vel  fanaa leniendo expurgant corpus : de folutiuis verba prius faciemus. In  dandis purgatiuis medicaminibus, fuppofitis medicorum regulis circa anni tépora, ztatem, ac reliqua, fciendum eft, vel animo concipiendum eft, quod  in omni medicina conic eft Luna, quoniam vti dixi, maximé agit in  corporibus noftris acreliquorum animantium. Dum igitur Luna fola fuerit in»  aquaticis fignis, vrfunt 69, a, ac \, runcdanda eft medicina folutiua; Dum  poftea deambulaueric ignea figna, mala haberur: Dum fuerit pofteainws vel,erfinon omnino bonærit, nonomnino erit mala. In dandis medicinis lenitiuis, cum Luna magis humectet quim exiccet, et medicinz lenitiue debilioris fint virtutis,tunc Luna cligen: eft exagona mattis vel trigona radiatione, A cuius caliditate confortantur virtures,ac etiam medicine nefcio quid qualitaris affumunt. Cauendum eft etiam nein hora medicine Luna {it aliquo  afpectu Saturni, quoniam Saturnus humores congelat, ita quod medicamento  minimé ane flint. Cauendum eft etiam ne Luna fit coniunéta, vel  afpeétum aliquem habeat cum Ioue, quoniam cum Tuppiter fitdaror atque adiutor vitx,tunc confortat virtutem,itag medicamentum minimé deijcere humores poflijimmd digeritur et corpus mala afficitur qualitare. Aduertenda fant  pari modo iy omnibus purgatiuis medicinis hxc,    Ci @ fue- ¢ 9,expurganda eft cholera dum Q non fitcombufta, > Cum  rit in 6, in 3 @purgandam eft phlegma. Ele-*VelindA C1f,purganda eft Malancholia, dua,  Di @ fue- 3 = ose seine ¢ tamennon vita. Cum  ritin a, in expurgandum egma, porg  *, aur A 1 Expurganda eft Melancholia. ne    Did in @,Espmpndn goa Qnonufta % 2 Cum    ritin (jin rdum | illua,vel et Cig,Expurganda eftMe e¥, bs. ;  Ephem. M iy Dung  O4 GV BER Dum @ fue- ¢ 2,Expurganda eft Cholera, 9 non vita. Quaritin 2, vel 2%,Expurgandum eft Phlege cung;  in we in > C1f,Expurganda Melancholia, medi  vel A. cina, Cauendii eft maximé in omnibus medicinis, ne Luna fit in fignis ruminantibus,vt fune V, &, et %6,qmtuncimedicina minime inventriculo retinenix,  fed vomitione deijcitur; Si intentio fuerit vomitione expurgare tic erit optima.  In expurgida melicholia,aduertendii eft;ne Saturnus fortis fiz In fanguineex>  purgado,vel hepate Iuppiter fortisminime cliégdus fit. In expurgadocordend  fit Sol fortis.Mars in Bilis, Reni,Fellisg;. expurgatione,non fit fortis. In expurgando capite Luna fit debilis.Sit debilis Mercurius in purgando pulmone. Quomodo corroborentur Virtutes, a haallal    BY foes -on eft Vitalis, aut Animalis, aurNattralis.’ Vitalis refidet in eordé  Animalis in cerebro. Naturalis ift Hepate. Vitalis guberhatar’a Sole, To»  uc. Animalis i LunaMercurio, et Venere.Naturalis 4 Joue,& Venere: Sunt etia  et alix virtutes, que gubernantur a Planetis fic. bneh Attractiua. ASole. : . Digeftiua. a Ioue.  ai aii SRcena te bernatur. 3 Saturno. Expulfiua. 4 Luna.  Exiam figna gubernant virtutes fic.  : Attractiua. ab y et F. 4 Digestiva; 4 m& 2,& prima medietate we  ‘Virws R etais Sresiu. ay &M. P we  -~Expulfiua, ~ a dox& Keo ore! eas  Pari modo reguntur virtutes @ Planetishac leges.,  Sol eft origo virtutis Vitalis. " £9)  Luna eft origo virtutis Animalis. .~ 4}  Saturnus eft origo virtutis Receptiux. væ4  luppiter eft origo virtutis Augumentatiuz. Mars cftorigovirmutis Attractiue. had DU ees we FL yan;  Venus eft origo virtutis Appetitiue, = epg ee  Metcurius eft origo virtutis Imaginatiuw.9 9 95 Lo.  His rebus inrellectis,cum fortificare volueris aliquam harum virtutum, for  tifica Planetam illam fignificantem, et alfequeris intentum.. Dole tt    Regula obfernandein Sanguinis mifione.    " Proelectionibus euacuationi s per ; i s miffionem, ippofitis medico “sum regulis, circa atatem, atque anni t mpora, confpic {unt etiam he inytiles ; 5 soit f = : a’ 4  requis! “ fan e Pe) Extra eæ ie cær fangins  os    Phlegmaticis, ab omnibus ¢In wes ee  { corporis partibus, ® exiftente. ©    Bæ | Melancholicis ab omni-- ¥ æ 15 wibs, 2 oe    ‘dus eftfan ) bus corporis partibus exi- 2 nates.  guis, ftente ts In we, preter crura. Cholericis'abomnibus cor ¢In 6€,preter pectus.  ; Pott ‘partibus, © | exiften- 3 4, preter pudenda, ”  ier ee In preter pedes, 3 Sanguine ne avesteatinip Luna exiftente in 1,vel in Leone: neq; membram  tangito ferro, Luna fighum inembrum dominans iti »hocab experichtia docetur. Aduertas etiam inimiffione fanguinis regulas.    $i Sanguinis miffionem impedic, wes dies ante, actres dies pott  " ai éoniunétionem,tunc enim Luna ufta dicitur, *  }, Sanguinis millionem impedit,per diem, ante et poft.  o¢ cum o’,impedit miflionem,yt fh. =  das v|>Q,Impedit, damtamen Q combutta fic.  10 2 +,Impedit fanguinis miflionem,ve Venus,  3%, Impedit miflionem per diemante et poft.  5) ag 3 5,& ot impediunt veSol. Ri i  }Impedirminutioné fanguinis di non eft pectu a~  9 aa Oo os et melias crit p oft afp ectum, quam ante. Tea gle a tat fangu nis minutionem comode? fieri pofæ pine 29" et dummodo Pl nete non fint combutti. ee  poate  sthresgrre Be rthasst ce: athosss}  9. frat gi ioreg Denotat con moda 1 miffione gn EUINIS.  bulat Sune enih quarior qu rte, dux Vconiunéionead ab oppofitionead coniunct onemsquarta qua peragratur tam poft cdiun:-Gionem quim pott cor vocatar prima ; feliquie fecundx dicuntur:vel.  {eriatim: apolt comdare nem wocaneus “cag fecunda tertia et quarta.  lo Petinæn (odin SI pc eee  millionis  anipinis pro Sanguineis.  SOUR } hn.  eunidam quartam,conftituic rem- Vidi tati. »  Arque Cholericis..    WwW it 24  | Terti am quam conftiuittempus sak ane fenili_  iy 10 - are a  “ullionis fn guinis prc Hi Pareoaunanom    eæ eee e- sat car  oni ‘Melancholicis.    Bal  i Bit    : a    EPHEMERIS Siculi Noetini Art. et Med. Doé&. AD ANNVM COMMYVNEM  SALVTIFERA INCARNATIONIS  es es 9,  ES '  A PRIMA RERVM CREATIONE | ip æ Pæs Cui accedunt hac prima editione. aly undecimeAnni.  Secundum tabulas Nicouat Copernic:  ad inchtavrbis V enetiarum meridianum  emendatifime [upputate.    Additz etiam funtluminarium eclipfes ex Alphonfinis:  Tabulis defumptz, ve mæ tabularum  differentia innotefcat..    be, SU ict Me a Ws shed Warts  aT 70) ietoor a aly VERT aie anne, MA ATINART CD re al. ee - b    ; us te FIO tes ‘ ary, Re : 700  @& Radices ad meridiem primi January 1589. æ  gim ay 4|.    S  © 27/41 §7/16 $0 Radix preceffionis xquinoctiorum,  § 46/31 26}30. 40% rotiusanomalix zquinoctiorum.    12140 47/54 27)Requaliflimi motus #2 et et . ; 033 12/56 14m Anomaliz annuz # 7 2 —§5/29 3/34 23)@Medimotus @ A mediomom boar  5  $5l89 5/39 43 B anomalizaqualis ‘   3328 41/30 om latitudinismotus @   © 355135 2126, 12/3 Medij motas Bb a  4 H/T 31/5t 30m apogri   3 39|5 45/29 7% anomaliz commutationis 5  rr es    2 7\26 3\r1 20) Medijmotus 7£  2 38/42 34/33 37) apogei IF   2 5\14 44/44 §8/m anomalizannux  1f  2   2   I 16149 40/24 25)% longi  0/26 47/32 33/% apogei of”  29 §6)R anomalizannuz    tudinis gf’ ;    sist 7    © 48/21 0/0 -olm apogei 9  3 §€2)10 1/14 40] commutationis 2 i    3 32/16 46/26 = 4 | apogai loci > ‘ . 2 54/48 6 54) anomalizfeuargumenti 3% Ingreffiss 3 in principys.  - D. A M.  ves uny = 21.1 2,27.P. M. Solfiitium afliuum  BE Septemb, 22. 23.35. P.M. Aquinocumautumnale  fs, Decemb, 21.17.42.P. M. Solftitium hyemale    SS ee hl hl hh rt CC Or    SF eee  te 5*    1589  Calefte thema ad ingref]um % in principium V  35 551  e  A _eeenme  Martij  © " % ty  a, 20, £5. +40 8,  a4 a ap QR +9 47.  a Dp et oc precedente in gr.25  min. 21 X    : 4:,  ° ie 58 35 16 §2  Veraproceflio equinodiorum.  4 §3 30. MaximaobliquitasZodiaci.  32229.Eccentrotes 4% qualium femidiameter eccentti eft 1000000 vel  Le $6. Ts 27» $0 qualium femidiameter eft gr. Go.    365. §- $S+ 37+ 47+ S54 - Anni tropici vera magnitudo.    » 2910 7-8 22 Bo” Quatuor Tempora.   m 6 41 9 $0 29 Y| Vera Lost   Q. 28 25 22 49 27° o| apogs Februarij. 22 24 2f+  et 9 6 37 15 § %% | orum Maij 24 26 27.  T™ 161935 16 §2 2 | loca Septemb. 20 22 23:  rene 88 43 $6078 ~ | _“Decemb, 20 22 23    FESTA MOBILIA.. Aureus numeras    f : &). 13  -Cyclusfolatis  Ep Fob. 13   IndictioRomana_ 2   LiteraDominicalis. | A   § eptuagelima Tanuar. 29    H.    : Pringipium 56    Medium _ §%  Finis’: | Sf “O ‘ +4 æ i Oo  7123) § 16, 19] 2 §9) 2 §7/21 3)2 | —  J25' 4115 15127 -.30|23 © 6|16 13} 3 22) 4 —8)22 3h > Bam o>  A Agathx virg. 26 | 5|16 16/10 11123. 7/1 8] 3 44 5. 19/24 12) 9  Dorothex virg. 27! Git7   Re Se et ie = beets tents nme ep me pee tee ne me t    real bis | ts) t       :  ee:    i~ =    ST ene  +> oO}    ap  vt See Te Ly)     | ce.  31 t9{t0l $9 $9 ye 12 It jit] ay  eh Me PRR 22 7 29  ee Ti) §sfit) 33  RBI im  12°53 9tr Saw GEES al C32  Oj12) 3 53 2}ralea7ii1g org    T2 g23/42) 4 13    apie S|  phe 18 ant 5 14  244109 %31| a er8 LI  49120 wi rt ¥ Fl va  $5] ol 3h    J FS, ots Alas 233] 9 r4lam] 55  3|25 iv 4|26 46|10, §8}25    —= ysl. Ene ~2f : 8]25 | pS. 10 248 13  ie    of et Poe [26 32\10) 3/12) 44/7 | 39/25 | 3) 31/29 næ  I 26 29126, 38] 9 s6|r2) 38] 8! 52/26) §8|29 |  ; $126 44|.9 §sol1z 31\10 ro 4/28 "23 -23|29 17    oud nt    tz 16|t 28a" ngage tg] 44P    {    23\2 6|t 30/2 Dazjo = 36j0 S 3       Bpe aa : :  iy : 523/26, $}10 «28 20/29) 36),  5 18} 2 de rlæ. 14 so 22 20 | §6)29 33)   17/27] © 17/14 F8l26\ 5 19|t0 16l12 $4 5] 14|12 30|29. 3),   716126) 4826 26|10. oh fo] 6 26/24 2/2927    ' ;  iLatitudo planetarumad diem r1j2sr1j1, D jof2 " gf) 16|Menfis ¢ idle ececlo  Seiptierasr oh oe ok    ‘ ary    Fe “OTA to” 00    Occid:. al?    elo    jæ rE:  a: ie a | Pete) Cn:  ræ diwsrnus ennai ab weenie eauinotto. as    FS Æ hs SOS Be) il    (  5919 “44ir2024l11 17  $7\9 _ 38|r2 12 1Gl12 29  \4'9 44 2 | 7/13 42   Sing | 28h ro S74 aL  7D i Boat v 16 \F ue at 29° | 1  2712 9 osBtrs 1556 58  3119 A3iæ “æ itp ty          | 29 38 Birr  Aas ee Whe pe a Be 5027 44:9 3110 §  $1}TO\20 3 27 st ‘58 1043    Ce 23).  © olar_ 19|28 8. holo tstaz    fol a 72818 45) 9 S7ia5 48  23 © 58|18 37. 28 188 41] 9 4027.  ‘20|28 26 8937 \37 ah  oe ie y 11-49  7}17\26 26 28 408 30| 8 ° II  3]18}27 iH ons 28 » “47'8-_37 27| 8 Tel. ? a  dain §1}20 _ 26/28 548 $ ugha sl 39 aris  ro}20]29 49] 3 29 118 21] 7 4a] 49a 1L— 928 —  Tat] 0 O 48/5 46129. 98 8 18} 7-21] 5 golto To 41/28"  Sothieris,&Gaije 12|22] 1 46127 %§6|29 16/8. 4 6 §9\.6 3] =    2 10°! 9\29 6238 Bl 7  A Georgi mæ lt He 44 779 4 m. 7 58]    Mak cuangel.. 29 38.8 = 5 a 10 21 7 “46  Jeti, Marcel- 8    pO sala tol Anigeti pape. 29 468 mite:  (lini.    +7 "6 38}2 2953/8 Wy pts 47  Vitalis mart. 36)12 48) 0 - a S| 4.. 44/14. 0}-4- >  “ 4) 4    næ 8 34/25 4.59] © 518 4 a0lrs 3  fobsie siete et 3} 3... §7|16.- 2} {2 2\1 29/2 22Jo. §6}t  rieudo planetarum ad diem at soit 27/2 gt 11}3  | 21    r ossit 2slr  58{x = 8f2 158 9 | ros  Me eAfedius B ad % OF Planetas. ee _] Occid. | Occid. |Orient. |Orient. }Ocad.  5 æ J g 5 eal  A °  fF oD 2X  10 9  A 23 A 18  >* 3) 16 :  5 0 23|@ perig.  Bay, AK 36  D8 | 9 Vo  A a ea  |e 4 “hs    le 9| A alco 1K 14 14 Orient. | y perig. epici.    eeu er css    Immarginis penuria    28) Yin pigeo epicicli  Biwee 3 ; Maus 1589  oR eMotus diurnus planctarivet 9, ab adparenti aquinottio. &S,    ~__ Denominationes lati  IM MAIS 5 DS..0 1D DIM’, AJM DJ dinum.    Fefta Stabilia > os 1S  fecundiim vfami| 3] 2} et awe  So Rs Ecclefix. a I/F /G  Philippi et Taco.|2t| t/To 31/23  Athanafij epifc. }22] 211 29/7 12/0  Intientio S.Cru. [23] 3/12 27/21. 30/0  24] 413 25/5 P58\0 ‘  2§) $14 23/20 33/0 Lie 3/22 29  Ioa.ante por-lat|26] 61s 21/5 me 42]23 42    = i O_o    A 316 19/19 35 12/8  Apparic.S.Mich. 28 17" 17)3 CoStin 20/8 8 28  Dal  e  æ    G M 40 V 25/27 33  21s 37/29 44127 ido  29 «9/2726  28 43/27 27923 10/27 "16 Gregorij epifco. 29 Ta EM 27) -21/agDi4)27 |   Gordiani et Epi.|30)19|t9" 13 28 34/28  Wai®|13\20 647 28   Nerei& Archil. iF afr §9|28 12/28 §5)27  251291 25126 faite  A Bonifatij.  38}0 oO}26 54!   7 tN 51)   28)26 47   ows cal 1 BA Se 5 OE dO SS | ed SS 8)   Pudentiana.  |9_ 17|26 ; 18 26 38'   A 22/26 35 zi  jo 37, 2632   i re a   Vrbani pape. 15 2513 40 3 ¢ 2622 2   Eleutherij papz.|16)26/4 38126 19,   loannis pap¢. 27 2126 16   A 136 12}  Pie   Felic’s pape. 126 6 call   Perronille virgi.l21]3 119 126 263} Maus 1589 106  CR cAsbettus B adie © Planetas Ce.  Occid. | Occi d.' Occid.] Orient. Orient |    r 41e@lehe te ST ao  H M  ne: b+  mutul.   pee RE a a   piel eras log oh: Ate RL OY Se eee   Bla bl eee te) ce | Pæa®: Pema   athe 5H “10 40 104 æ  a "   7 tig bb aim oa PS lis lei vlad U3   meer ly he   a | i lp | | If it 9   eindittbee ete cacinn LIS C3 OF Chek   ra go ap cs! | hl ek   Beale Pe ey ice aA tæ.   7 — ie 47 | 17% 49 apoggo.   aaa ee ee i a A   a epee ellie Ras atlas ck a Re   Dok pa dg adh   22 Or sg00 6o 16 | A 14 ‘Soe J   23 Alc.26 mp; | | ies 4) |4 to   24 A 116A 16} | ft B 2 luntus 1589 ee Morus diurnus planetarum et 9. ab adaparenti sg    Denominationeslatim [MD] S$ “D[S _D|M___A|M   ‘Fefta Stabiliafe- 5   cundum vfum  S.R.Ecclefiz. 3\26 = Il25 «18    to 38|26  Sl25  §9)26 31    2215/25  Eni 24) 18|15  26)4 §8|27 44/23 53|25  25) 15129 57 18) 25Dis7|28_§7j25 _33}25       58]o ~~ 10)27 37 14/25  23}28_ §8}25 is Felicia.|30    A Barnabe apt. lunit, 19.   OF lg: §8|26 17|7> 29|7 sol2s  Bafilidis, Cirini.|2_ 14, I}10 2623/8 _ 42/9 38j25 25)  Antonij de Pad. > | To 11/26Maol9 55|t1 27 25 22  Bafilij magni. _ 17/26 37} = -Sin3 17/25    24126 4§[12 21/15  TO 34426 $413 34/17  To 38/27 3ir4 47/18 stl2s  49|10 45|27 14]16  o]20 43)2§ 6  §2|27 25117 14]22 2a 36 25.1 2  3|10_ $9127 35 {18 27)24 - 30/24 $9  6|27 a7 43) 19 40|26° 23/24 56   14|28 1/20 _§3}28 16/24 $3)  22128 14/22 .7|9 Tr 24 24. 50  30128 -28}23 20 5|24 47  38/28 43/24 33/3 59j24 48  sojet 46[28 s9/2$~ 46/5 53/24 40  5 Air “§7itt $529 15/26 059|7 47/24 37       A 15 25/3  Toannis et Pauli[16}26|4        Leonis R— —~4) 22> —-3|297 32 28° 1319 41\24 34  Petri et Pauliap.| 19}29|7 218 12)12 11/29 48|29 26/1 3§|24 37  Céme:.S.Pauli. > ame et Bie       1S 19/12 20\/0 g]O_— 39|33_ 30/24 28    2 t]x gt]t = 1$]0 2 ]0 4918 4  Latitudo Planetarumad diem r1]x §1|t = 12)0 gg 410 a7 s4pleame    y2|n ga} glo 20jo «14/0       lunius 15 8.9 10s  CR eAfectus §) ad 3% et Planctas. Ch    Orient.! A(peétusPlanetarum. eS    [4 if) 22  8|P 16    EE $——$$_  lulus 15 89:       ES a  ® eMotus diurnus planetarum €F 2, ab adaparent1 aquinottia. Ce  Denominationeslaim [M DJS DIM Djs_ AS A |dinum.       A 29] 9:16 42/11 §7  Septem fra.mar.| 30 10\17 39/23 $5  rp Ze i. Bal babe 37| §-.42  Na oris, &Fel.| 2)12\ 19 34117 23  31129G 1  28 10°t4o  —SSS_—__  22 26 22yp 23 10  G\16'23 23] 4° 13)10  21/16 1410, 19  18}28 29 10/126  1§{tt o2 tO) 92)1  13|23 _$]no 39    4, 43/10  wit    Pantaleonis. § par 3 43| 0  Nazarij Celfi. 8} 4. 11 161 4 §7| 3 3°  oe aa Be 11 '45| 6   12 1§    33)r2 lle 2) RAS   . 3\1 13  a a6|1 D 40|Menfis.    Tuly ee 1589 ' /    C& eApectus ® ad # €F Planetas. Ga ee } Denominationes ‘latim  Fefta "Fefta Stabilia B oe 9 b J  fecundum yfum SF 82 a“ " Ir ate   ome parle 5 PG MIG G MG G MG M ale   Podiad Vine. 2] 1) 8 42116..33,11  §0|17 17 45 15.  Scephani pape. |23|_2| 9 39] 00 914 $5]37__ 56113 _46  Inuent. S.Steph. [it 3/10 3713. Romani. ni. Vigs| 130] 916 23126 538/12 12 30! 19 19) Wy  Laurentij mate. |g 1O}17_ 20 32218 12 35) 19. 31/18  spas A Aug|t118 18/19, T9an $O|12 39, 19 19 #3118 $5  arz virg. | 212! 19 i916 2°P39 1? 37|12 44 44,19 5S. satiate  A $. Hyppoliti. die 13\13 74). 26|12 43:20)  S.Eufebij. Vigil: vieil r4)24 Tij2s 2412 12 $3122 :  a eæ Aflumpt.B. Mar. siesta 9| 7 > art} 12  G\16|23 7/20 3/13. fie  24 Ss) a salr3 6 13 LE  S. $.Agapiti mat. mar. | 8/18  2§ 2116 1403. OBE   gl19\26  Olzg 5 hxqi2t   A Bernardi Ab. - 20/26 26581137 13 18)21 11|21\27 27-56 27 4. $113 Solar $524  S.Timothei.__}12) 22|28 $4! 12°29 13 .26j21 §8)24 $0  Vigilia. 13 23! 129 Puree agg 13 30 22 10 25. 26  Barth omai. 14 24 Fay LF 12” I7|13 322 23|26 1  Lu¢ouici cont. {i5 *5| I ig cpiasieh Pepe: 16|26) 2 46\1 a “8  A} r7l27| > 44126. 34113 1|27 “fOlrr  Auguftini. epi.[18 28 EE g2l10% p13 47.123 34128 26)13 12 208  Decol.S.lo.Bap.|19]29| § 149 45,54 415 Wyoes 27/29 314 27/72)  elicis, et Adau. 818 1 23 39 29. 40\15  (a 23 PoM Ty  | ah  Latitudo planetarum ad diem ojt 10]    é Q @    ea se    ap        Augufius a oe  CR cAtheltus Q ad Be F Planetas CR Orient. Occid. | _Occid. en Occid.   Fo feb | pm [oe 3: Fe   : 0 18 se | i LN 14 * 5 Q17  peice onl eee | OCR pre  “Seley 8g 70 A ; |* HO dui 2 18  Pere Gry ele Te fiat AG Bais} din   8 Hr tsg S034. sil | Nc tel eee   el eh @ apog  lig ie 17 ; loa i gallop ol) æ  t1 Afe25 Mp sod i Op 28, (Oo 1419 Qs  Ree   lye 1 Eye [oe 22  i. | A) ike æ Me lx rhea et  praia es tie ie ly 17 |   } Vier 33   gO Ozu le ale. i | pik   Ty Alc. 26 LP “3 au |G 50 a)   h20 : :   fan a ° | | A mA 1%  jaa! ad 06 28 æ   asl las al leas!  ; F 8 : P.22'P 10   by Af. 6 # O 3! 18 zee Bu ISS   | a   Be | : x 5 “| |   29 Aan | a 8  {30a Maa Sala æ   grt es 41P 17, 0       Obimmarginis penuriam hee Ob  hicadferipiimusdie ‘    Epbem. Oo iy September 1589    i eMotus diurnus planetarum &§ 2 ab adparenti aquinoctio, Gt    Denominationeslatiu- |M DiS D|M DjS DiMA] dinum.  Fetta Stabilia fecundum vfum  S. R. Ecclefiz.    Agidy Abbas | 2    A  9/20 39/27,,.42]21  §3|27 \42|20 5   “513, 15}29 44/4  14! 13 123 4 14   $0)27 4 30/11 13  7° 4514 3027 43)t $5    nn nen  017 53/19  I7WiI9 1§|19 24119  20) «5819      2145/22 33/19    619 41/23> Ol24 gl|19  2124 «1412§ 46/19 ee || eee  18}r 213 °  §6|2  22|Menfis.       | September " RPHSIBF9 108  CR cAfectus ® ad # F Planctas. Ca    Orient. | Occid. Occid. | Occid. Orient.    æ:  OO —— | |    Immarginis penuria § 6 ® inapog.epicicli.    hicadnotauimusDie 220 7f inapogeo epicicli.    WD hg Bead as Rg   fie ee ck a alæ er  : October 158.9    ee eMotus diurnus planetarum et Q ab sik aquinottio, Cte  Denominationes latiru- ia Dis A |M DiS _ A! dinum.  ra    Fefta Stabiliafe-| > 2 ed    cundum, vfam  | S.R.Ecclefia.    A Remigij. 21) 11 7 «531° 7  23/319 2,2  24) 4110 51/13    ve rr re | | | es iS    Francifci conf,  25] §j1t §9 Spi itd    | sa) ola to 743/14   \ copa 27| 7/13 48119. 47|14  28} 8i14 48   Doane oe 915 4  30/10/16 47/26 49/14    ; ali 11}17 yet:  b) 2j12})18 4  Califtipape. [3l13l19 45] 5  4|14/20 44            eee Fee 43/2  18/24 43/16         giepee Os 26 42/15    pore  17/27] 3 41/19imonis,& Iude}18}28} 4 41). 13113 49   29] § 41/14 46 wits 30  6 41127 4217 a | rr ped       =. _ i Dl rT » —æ i.. Odober I § ‘2S æ 109  CR cAfpecius H ad Hx €F Planetas. Ce    | Orient. Orient. Occid. | Occid. | Orient.       EE Sn eo ee oe  aptiaaiel  1 OD} 1 26 | ‘| ) Fea Sasa  peeteee pretess 279) js ROR  i? 2  ule ee  A 10} ___|® spog.  O 2219 U 17       Nouember 1589    &% Motus diurnus planetarum 9 abadparenti equinociio. ee  ——Denominationeslatitu [M_D|S A[M__A|M__D|M__ Djdinum.  TT    Fefta Stabiliafe-) >| S| i |: @ b  cundumyvfum [3] 2] 82 m  S.R.Ecclefiz. | § FORGES! ora! a,  S—— oe Oe | |    12/20 29/17 > 54         Coed 27;22 = 8117  24) 3/10 40/T§ 43/13 42/23 45/17  Vitalis, et Agric.)25| 411 41/28 §7}25   A 26 29 11126   | 27| 615 42|25 26|a8 531  28) 7lr4 42 § 56 :  Quatuor Coro. |29) 8/15 Dedic. Bafilice, Us 9|16  31       tiphonis. 10|17 Martini.  Noju |rt\18       A Martini pape.) 2/12/19  oe pe 5  4i14]20 45/1313 Ab 22 45/27 45/12  | G6i16)23 46) 12 “*10}12 :  Gregorij Thau.| 7|17\24 46/26. 24/12   Dedic. Bafilic. | 8|18]25 47]10 % 20/12   A Pontiani pap.| 9/19 24, 2|11 §6|10 20   II §1|10 A Pontiani pap.| 9  10    13    26 47|24,., 2  20 53;    27. 48) 7 Nouember 1589 110  C&R cAfpettus ©) ad 3% F Planetas. Ge    Orient. ' Orient. |Occid. | Occid. | Orient. * )* YY ts   ee  23 | * «22 | P bg 2  et  f næ | S wIloe |  * 10 oe 2 @® perig.  A 718 r8 * 19% EX 9 6  rg). -s * 13  15 Alc. 4 = | fb. O\as  16 A 2119 o * 2110 20 ‘  17 * Wo 15  edi i! : 4  December GRY es 8 RG 4  PR Motus diurnus planetariset 9, ab adparenti equinoétio. &&§  DenominationesJatitu IM. DiS AIM AIM -DiM__ Ajdinum.  Fefta Stabilia | >| S| - 3% Bb |. E oa Q [a] Q  ‘fecundum viam 5 g HH | aan ao wo to $) . R. Ecclefiz. |'% | 5 'G MIG MG MG MG MG MG. MG M  ; 21}-1) 8 §6]23_,.19\10 §sjt2 20] § 51/11 32/26 19  Bibiane virg 22 a] 9 §71 § 47|10° goln2 30|-6 t7]12 46:26 15  A : [23 3:10 §7\13 _ 26}to 4512 4017,  3114:+ 0,27 12  Barbara virg, 24] 4-11 58 19110 4012 491 7 48/15 14!27 2416. 9  Saba: Abbatis. [25 §it2 §9|14 27|10 3512 $9} 3 34116 28 6  Nicolai epilco. 26) C14 0/27 §2}t0 30,13 8} g 20/17 42/27. R31/16  Ambrofij Epitc. 27/315 1/11 3§|r0 25{13 16j10 6/18 §6}27  Conceptio B.M.'28| 816 _ajas_ 37}10 20,13 25{10 2/20 10)27  (pap¢.| ska 3) 9° $5|10 r4lr3 33/14 82x 24/26 solts  A Melchiadis senahe 134 ag}ro glt3 4 tjr2_24}22 38/26  Deon ces, Il 5 §{10 4} 13. -49)13 «10]23 52/26  [3 ilralo 6 461 9 58133 s8j13 s6]25 Gi2s_ 48i1s 44  Luci virg. | “3/5 ps ee | 221 9 $3) 14 G\14 42126 20)25  4 14)22 8 47|_9 48 43. 14 I4l15 28] 27 34/24 41/15  Bit 23 9| 6 6.569 43:14 22(16 14 38 47/34 2|15 . 6) 16\24 10/20. 45] 9 38|14 30|/17. Of O 0/23  A 17 25.42 II “4 " 9 34|14 38|17 I ijn  æ 26 =n 9 2914 45118 2 27\22  Q19|27 13 7] 9 24114 §2\19 3 41121  Vigilia. _|10 Zoj2814|12 381-9 19!15 0/20 4A 54)20  Thome apoft. — T1)21/29 1524 $41.9 1S|15 7 ]20 6  7\|20  ; 12)22 of: 72-0 9 10;1§  I4]21 7 PA  | his 3/23 1 17/1856] 9 sity a1 |22 8 33/19  A__Vigilia. |r4}24] 2-18 offs 1 9 _Ojns 28/23 9 _46)19  Næ Dni Noftri. 15|25 3 20112 44] 8 ssits 35]23 10 gg9|18 48/15  Stephani prom.|16)28} 4 24 24 38) 8 soins 42/24 1212/18  loannis apolt, 17127 5 ize 637 8 46\15 48/25 13 25  SS.Innoc. mart.|18]28} 6 _23]18 44) 8- 42|15 54/26 14 38/18  Thome Cantaa.|r 9 19]29| 7 241 0 54] 8 38116 o]26 §7\15 §t  20 2 8 29(t3- 261-8 34116 6]27 43|17 3418  A Sylueftri pap. 21131! 9 26126 10/8 30/16 12|/28 29/18 16)19    Latitudo planetarum ad diem       Speer 12}0 =§1|t 33)2  2 36) 16]0 45|' 4, 41/2 ¢  212 34'r 21/0 38)r  46tr ee  ee    a  i      Nee 7 ig 18)  gies | las shat. 25} a 21 are a 7p | æ æ : | | s, i NAT i Ss  a ; QO b $-9. @ apog4 ‘ ly, 16! | ; le = SEA aa aS  25 | * 5] | AA? arn8 Ere :  26 la sod Fh | f ..0 a  ee æro.  29 0.13 33 A | joy e2    15  30 Afe.'23 2 ly s| B “+ 10          adhoras,€F minuta.    %% €F @) ad meridianum,  Secundum vfum Horology Jtalici :    1589    Coniunctiones,€F oppofitiones  inclita vrbis Venetiarum, re   2   |  Bolas Jaw pfatigw[ssistiidsMiacnidaag  ZAG|Z |AAZ|ZAIAARIZZIAA\AZIzZZladizzizz  Slee Tit Jræ ealeuiastic : 2] ele  os ~ elied bad) mre ln dia a  mies a eyeeieci+*|ss|e-|-slea|saam  Oita a win. “Vajtelinalen): x|za|oa]ea]s2[e  es ze) soafos vale dD} 0%} 0%} 0%} 010%  et x  SiE] 8 ists S\$|-h3\4  SiS! £-ISfAJM. aS a — æ =|       Fefta Stabilia) e m8 mm So Cæ rE  fecundum vfum | 3, 8 bk. a]. v aia EW inna Por acarse  S. R. Ecclefia.| § | 5 IG a G _MG =ule MG  19 t}10 11] 6 §2    | | 8 eS |    7 3 21K6 47|13 54/26 20] 2/2% 11/21 20] 7 34116 43114 1438 a. 38 ‘22  21 il 6 4 7 37;16 38j15 23/28 29'23 §G6]1r 27}  G 22 4it3 PHU Æs 33116 7/29 29l25__38 38]1f It 24)  | 23 i “6a 7 42,16 28/16 “oO  ! 24 11/20 38 7.45) 16_. 17 5.Thom. de Aq, ween 11| 5°46] 7 48!16 16/18 20  26 817 T1]20. 18! 7. .61]16 ie  Gaiagmar 27 “slr8 10] 4931] 7 54/16  28]10}19  rolr$_.20 2—SILS__$9;20~  G Gregorij p.Moar.|11j20 10/4 so] 8 olfs §3i2t    2jr2|21 rolrg §9] 8. 438 47 j22_ 22 __9    — !)— | Æ SES    spl 10l27 45] $ Siig 41/22   lrg]23__ fro x5] Bra} rs 35123   pmmenes  6 8 16/15 29 a. 12  16 8 20) 15 .23|24 56 pend  3 7\1 “S aglts h6lzs 40  8  iprephoonta 13 36 17  28 18 __20 :    " pecilacie acti  Benedict Abba.|r1}21 19 9 19       |  | ait        EES, Renæ    10] 9 “9 28|13 34 Martius 159 os  PR. cAfedtus © ad- 3 CF Planetas... Ch...  Occid. {Orient.| Occid. | Occid. | Occid, | SS  = ite 5 | i. a 9 gz Afpectus Planetarum mutui.  ne —— A a — fee  I |* $| iP 16/0) 12 | | eas  2 O rx 2  Fh yeep pe  SAR NSS AS a a RE |S peng 2 os  § 14 40 3) | |  GAfe!21 44! | oe If  ore Se as | ites Sc  8  SS a FE  10 * | | f "| |  11 | I TO BS ago) ver ees  12 (!r2 36! la alk 14 |  Alc sagan (HSER | SRR 7 WRI =  5 acd head VE æ Sa,  15 rs. | 4 |  16 le ee Oo wa aQ@Q 3  17 | ie: 20) —— | ge So SSE  18. Cy. 2%  6 bie re ; - |. * ie,  21 Al 23° HA Ir gf ~23 sear ; a ee  22 | | - 10  + aa ea Æ? cers  i) eæ ay eæ Sey  we la le se Sd  29S Fagan mnenpifcors angie  28° al 9. 3| lb 20]A 3 fe |  29 Alc.| 9 Wt, j a 00. 13 ee  30" 1S BS ssi 2arvio. 8 es Se  3f | i fi O 13x Qe,  a Motus diurnus planetarum eS 9 ab adparenti einai. :    Pemonrmnes [M A $ A|M A/S    |Fefta Stabiliafe-| >                oe  6    G__M|G MIG __MIG —_MIG - MiG MiG  34/23  717 |  ye ree    _9-$0}15— 4} 8— 43) 25 5|14 548 37 9 §sltz s6 9  9 26/26  4110 §2)27 a 19 19 50) 9 36    —-F5| 28-- 18/28  1 29-40    tz it 13 44)29  3|14---26] o—    9) Oo 3tt3          3  Tiburti rn” 4184 Marcel 16 26 5. $2   Latinido Planctarum ad diem    §1  34] 1   -28} 23> Dit 9 $2       6}14 48) g—2    O.-$4}12--$4] 9-13    17-17, 1.36}11 i  iy 35 §9| 1    --19}18 Ard _2 ~10}10M-8   25/2 24    20 50] 2 46 Mpjit7| 8 $2  2 54] 9-46 48    155 sates sh amen ne 3. ~ 3} 9-36    391 '3.% 5] 9  Suid O—    28] 2  10} 2    1)3  ol4    4| 3  Siro 23 10-—12] 25 — D  214 D4zjo    Pedic imdiagape cc as : 8A9  ar RREERTRRIROR ORR iteon ania Deas Æ eee ar ee æ  CR eAfpedtus J) ad Hx °F Planztas, Ch  S- —§_ see | es ee h | ¥ | Pa | 2 % | Afpeétus Planetarum mutui.   eee  eee eee Cc  29\K I7 P22 eo 8  oD ___| Oceid, jj SS eee OO    ET G5 23  12 Afe.) 7 elie 20] 22    i 19 f| 8 29  20 20_Alc.' 48 we       es | ee | ee | |    | :.  ase S97 No] A [ad | ORI It  *  2 æ, | ee)” SES |    FEROS @ 2% 20  da cl || eMaius 1590 7 |  | Gi Motus diurnus planctarinet Q ab adparenti squinottio. &§  Denominationes latiu- |[M Als Djs Ass DI DIM_D D|dinum.  3,  Fefta Stabilia iD) 2 Q@ 5 i]s a i eee  ‘fecundum vfam | 3. e rol Vv m = to] i  ‘|S. R. Ecclefie.| 3/8 'G—MilG—_MIG@ MIG MIG MIG M|G_ MIG M  |Philippise aco 110 16  Athanafi epife. o> ira) 14    ef | Sf    S$ §7j/12 4419 §4)27 52  22] 2k 123. 16/12 Stig 48 48/28 34) 2  ‘\intentio S. Cru. } 23 gira 12| 7 19}t2 53 9 42/29 29. «1G  Le 433 Eade S123 >) vee Fe 37|29  [25 Sjt4 9 4 34]13 12/9 9  ‘|G Toa.antepor.l.'26] 6:15 7117 44113 2019 26 22| 0 40|19  —_. i—do— Sore ne EET et a  27 “7,16 §| oO” 39/13 27,)9 21 4| 0  ‘|Appait.S.Mich, Mich. pz 8, 17___3|13._20]13 35/916 16] 2 46 190  i |Gregorij epilco. |39 29 18 1 i 27}2  9 25 so 13 42/9 7|*9  '  Sexsiapiicma 30 æ $9 Ear 1350 jg 6) 4 28 41/25    Maai*/r1/19 57/2045 25113 sip 2] 4 §oj28  Nerei et Archil.| 2 13/20 55 2? ; 3! 14 58 $7| $_ 32127. 33 28 18 : G “3/r3/22 ai 40l14 1418 -§3| 6 13/26 æe  -|Bonifarij | 4{14]22__ $0]26 nl? 14 2118 8 49] 6 $526 22  ‘ s{rsj23 48) 8° solr4 sine 457 375 45/3 04   | $}16|24 4° 46/21 rolr4 3718  41/8 18j25_.    7la7/35 44 mace 45/8 38) 8 sojz4 28) 6  18/26 42/16 14 S48 34 9 41/23 50) 8    o crite Glico  ailaa æ    “Si97 39/28 52115 = be 31/10 22)23  10}20/28 _ 37 37| 11" $4{ 15 _ 8}8 28ir1 gaz    T1/yq/29 35]85 12 12{t§ 16|/8 25/rr 45]21 Pudentianz.   32 8 49it5 24/8 23/12 26/21 24/15  Lo 30/22 44/15 32/8 = 20/13       |_2_ 28 o~ 6 S5\15 40! $_18]13 48}20   4    SS    8 «reins  $_rr16_ 32418   a,    Latimado planetarum ad dient        a  =  >.    Ch cAsbectus ® ad 3x Planeta. Ch  ' Occid. Occid. | Occid. Occid. Orient  g Alpedtus Planetarum mutui,    I7io    O 220 Dive 2 Fu 9Ho    la Perig.  ys bo8 lunus Isgo  DO  CR eMVotus diurnus planetarum et 9, ab adparenti aquinoctio, Gk    Denominationeslatitu- |M ~~ AJS DiS AM DIM Al dinam.  a at    ‘cfta Sabiliate-|=)S) a | @ |B    cundum vfum | 5 g æ Ir ~  S.R.Ecclefiz. |$15 1G —~MiG. Mla ola ole 122] Tro 8} 0 3}16 8  Marcellini Petrij23| 2|;; 6 13 15/06 ee    A (&Eralmi. 24 3} 12 3/26  29} 4) 13 I 846 æ    26| §|13 §8)21 .13)17  pe sesalr7 a4ls   $ 28) 715 $3lts. 46)17 3218 5  29) 8116 stlaz—s4]iz7 40/8  amber Hip aliio® sliy ao   31 |ro|r8 4$]22  A Baamabeapelion |r| 43| 4°  Bafilidis, Cirini-| 3}12}39 40116 46|18  Antonij de Pad.|"3}13|37  Bafilij magni | 4\r4l22 35 Viti,Mod.&foc.\"s|15|33 32124  she ln  | G\16}24 30) 7  ’ 7\t7|25 27); 21  A Marci et Mar.| $}18/36 24  Gerualij et Prot.|9/19/37 22  Siluetij pape. |ro}20/28 19  I1j21}29 _ 16  Paulini epifcopi}12|22| o% 2  Vig. [13/23] 16. 3  Natiui.S.foa.Ba.|14!24 r¥  A 525) 3 6lts 26(19 s8/8- 40  Ioannis et Pauli.| 16} 26 312953  17/27 ors Or  Leonis pap. Vig. 18128 §8|26_43]20  Deeri et Baullapliclaal @° fee ie ma élagere  Petri et Pauli ap. 19/29 6 §§| 9 49]20 16|2§ 3615    Céme.S. Pauli. 20/30] 7" §2j22 : 8 “95 |27 7 1815 9 16}1 5  4g9]o S 18|Menfis.  42|1 D 26   4 .    i i    =).       unis l5go    G8 cAspecius 9) ad #5 Planeta. Ce  Se    I27 a ene A  ‘ Æ te ay 7 p by S| \°  5 | Oo my | if Yon  a be PT -~ i  é | | 9 9! | ly 2'9 2.6. !       | ‘ Occid. Occid. | apog. 3    9 O16- 36 ATR 15, (2 30 09 et Bo 10 Aft. 51 20 Orient. Ib 7 | ‘Bb apog.   rr Sse z |   | x2 A SA 3 A 20 17   fe ile ols she sf |   14 Pf ou Sw Fo   oS a a ee   15 | ;  16 is 20 * 1! |   7 os P 16 | |   tg Af. 1 bi! py. = 26 ! 2 æra  itg | i 4 oo OX gu   21 A&A 2A 3 | O 4 i   22 | æ 4 21 @ Perig,  |23 eæ e F. |  124 Or 52 Ff 1430 6 | sets tonsil bind  as Afc.23 “Ey 8 r Oo 6   De æ | * 12 ee æ]   7 og oe * * x. | I   23° | | lA Pr ex. i Thats: Abus  29 a   3 Oh: Ta aa a te Tulus 1590. Cit Motus diurnus planetarum et S:abadparenti aquinottio. CR    enominationeslatiu- |M DiS D|S. DIM DIS D| dinum.  Fefta Stabilia fe-| =| C  cundum vfum | 2.    S.R. Ecclefiz. 6 eæ 2 SB Oe =...| 2  Z(G MIG MG MG MG M ff |          G  Vific. B. Mar. 22!          2§| S|[r2 39  26) 6|13 36  27| 7/14 33  128] i191 i30    ; 39 O16 - 28  Septem fra.mat.|30] 10] 17    Pijpapz. Taj 1  Naboris, et Fel. G  4/22 27110  3§{10 ee es æ a Margarit virg.  : | rete ee Le eens | anna  Viaxedis virg. '   G Marie Magd.  Apoitinaris.  S,Chriftine.  lacapo.&Ch rif.         SEE Ged Ce ee ee eee    31 (24  30|23          1}t  Latirudo planetarum ad diem 11/t  2u}n 437 |r  Iulws ere 590 122  Ck cAfpecius ® ad 3% Planctas. C&  Thi io: Orient. | Occid. } Occid. |Orient. | Occid. Afpectus Planetafum mutts j  eRe   7 Auguftus Is 9o |   | et Motus diurnus planetarum  squinoctio, Pk   |. Denominationes latitu- iM DIS aah a Dj dinum,  Sefta Stabiliafe-| > ' OC} ® g  cunduim vfum |3.! 8] © §) e 29. eee 3           | S.REcclefie. |§!F|G MG M|G_M le G Mic _™M cue eMie pas =o       \Peutiad Vine. nz) a] 8 2! eg 8/25 3)4 3311 33 29549)22 31{22 17 3 æ  Stephani pape. _ 231219 18]24 4tjr2z 42] 0°%28)23  32j2t 24) 3 Hinuent.5.Steph. 24) 31/10 i 4|24 47|t2 §t| i 7\24 32/20 26] 3 =    !Dominici. 2§) 4|I1 20/25 §ai2g §3]tz Oj tT 1 46 25. 33/19 2 24] 337  GS.Mat.ad Niu.|26 Rittman 7 49125 ol13. 9 9 2 “2 25/26 55 35 18 22] 3 “3 tal  55 6\13 18} 34127 37|17__ 16) 3 tt  ‘Donati epifcopi. aie 714 43] 2 1O;25 12/13   ‘Cyriaci, et Larg, 29» 8 ty tila 4ties 18} 13 4° 22129 «411s 73 §  Soma Komani. Vig, 30 9 16. 9 927,.29|25 24113 46] § 1| 0244  jLaurentij mart. }31 10)17 4 G}10 ©" 37)25 30113 § Transfig, dni. |27) 6 G}13 _16}19 | §$]25 S. Aug” ie © 424. 5|25 25 36 14. 6) ee  G @ S.Clæ virg| 2 212i19 21 7 s4les 42it4 53} 3  ScHyppoliti. | 3,.13\19 sol22_. Slay - 48|14 36) 4  IS Euthij Vigil.| 4 14/20 57 635) 2§ $4114 6 Atlumpt.B. Mar, rag 1§|21  6 16 22S} Ritteens §oj21  Sagi mar. 24 48] 6 Bernardi Abbat. 10 i 44 12  r1j21|27 42 19 5,24|26 ' 44)13 3  Slimane. 12|22|28 40) 3 6|26_ 23\14  43)1  | ‘Vi 13 115 49|28  22114 40|16    18}18 ney FE 2 %0  19 +983 S92 7  35|20 16\14 §6) 2 4  Wp sajet 23'S 57] 2d ee pws  Decal. sherry" 19 29} 5 gzj22 30]17 34% s8}  G) 24h11 30]23 37\6S 12) T_ §§  8}24 4$it9 24|T SE  Latitudo Planetarum ad diem 170 10]2—s2|2 ~ 55 Menfis.)    y2it = 34/2 6       220 82 i Ai3    ee ee ee eee æ æ æ ll i a a  ba -" - i 2  % Auguftus 1590 Taz °  ei Ge .cAfpecius ©) ad ie €§ Planetas. Gk   Xs   e    ;         *]    September Og 59 °  i @ Motus eh: ‘pranciarion es — equinottio. @&  a a, “i | 4 | % | et    _—_—_—_—_) > EE ee!  SS |    Re 44/27 22/17 §1  16 31/27 26 26|18 2    19 47/25 §3l20 gol i 48  20 25/27 Ilar so) a. 45 ho: a8 24! 3|10 17 28 28 27 30\18 14la1 3/28 9|23 20  | 2) 4|EL 1S}10 36/27 34118 25|21 41129. 18)l24 44  ; 5|E2 13 234, 2/27 38)18 37/22 19} o°%27126 11   27, G)13 Tt} § 946)27 42118 49)22 _§7| 1 _3§]27 39  28) 7|14 10/18, §2l27 4611 1/2 2   Natiuitas B. M. 29) ales 8 Bees we r3la4 13 “- 3 ee or ad   'G S.Greg. mar /50| 9) 9} 16 æ ee 12}27 §3\t9 25124 51   ee 3rlro LC S\o%aslz7_§6|19 37|25 29   \Proti,8c Hyac.Se° pejrr]r8 5 3 25 $9127 s9lt9 49|26  _2)1219 2/2 SQj28 2 2{20 = 1126 S45] 8 3 \13|20 “Fe 49128 § §j20 13/27  ExalratioS.Cru.| 4! 142 20 $9129. §1|28 8 }20  5. Nicomedis. “sis Ts. s7]14 * 48/28  G G Cornelij, &e. &e. dials 22 §6]29  "7\r7|23 55] t4  3 18)24 $3)28 8 t  Ww 19 25 §2 1  S.Euftachij.Vig. 10 29/26 $1125  \Matehei apoft. [rr]21|27 501g  |Mauritij._ 12}22|28 48 20  G Einipape. æ 23  = 14]24  F “sp   28 36 æ  8]23 20  28 39/23 ? an 28/28 30 30  28 28 40/23 46 §j29 41 6 43] © 19)    Dedic. S.Micha, T9}29 4113 59  29| 0 +16    G Hierony SF22 3°1-6 30 4°25 45  °  1» 16 Menfis.  eal    Wt 47)t 130 14,9 sel  Latitudo Planctarum ad diem 1t}t golr 1210 16/0 © 22  2ufr §3]t 9° 18/1 ~ 10 oa  September 1.5.90  ee eAfpecius ® ad 3% Planetas. Ga    Orient. | Occid. Orient Orient. Orient. 7 SOOO  SS | | |    ee |    Occid. | apog. of #9  og 6 ;    * bY 3          Q | Afpedtus Planetarum       i  i  ;    oe    2 is. |    17 Oatoher 1590    | oR eMotus diurnus planetaris et ab adparenti equinocti2, &S  Denominationeslaiu- |M D|S DiS A|S  Ajs D|dinum, Fefta Stabilia E æs 9 5 X o fe) S + AV  ifecundum vium | 3.} et | ee i ON I 2 = _ 9  IS. R. Ecclefize. | ¢ | 5 coe MG “a6 MG MG MG MG M  RKemigij. ee 1 7 ee 40; 28 41 23 58} 8 43] 0 §310 17/0 33   22| 2 8 38119 46'28 4224 I1|/ 9 2x0} 2 §t2 4/0. 10  oo [23 3, 9 7) 37 828 43124 24/9 5873 17,13 $11 9 (6  Francifei conf |24|_4 10 36/14 49 "28 43°24 37110. 55) 4 4291S 37) 9 9  26) 612 35l11 © 17|28 4425  3!11 50} 6 53'19 ‘9129 — $7   ee = Kareem Vigilia._ : 21/31] 7 26/11 48|28 20) 0 26'27 19] 7 20/28  rit o§s|x S'io0 = azlo. 40]t 13  Laritudo planetarum ad diem urjt  §8)t 4 7/0 23/1 5|° ny 9|Menfis.  212 uk Oo a7it 2411 14    tte  4       me | ee       ort    Ouober 1590  fee i ote oe ee  Be OR æ 2) ad sd €F Planetas.. Leas  $ a, aan §   =}   om |   Alpedtus a =A       1 OF ea  » ok       1 “ox? woe Pin ma” |  A log YQ 2  IP § riteatbc i    @ Peri. A Bb @ 13    : sgager ss    14  Is; 16 oS ao QU  * oO ° seme >=.  æ ©    TT, |e eR ee    | Spot BSE    D 22|/* 7x 13 ee a leo 1A Bb ABS  Orient. Bh ¢ 20  oe i na ena  | æ, a 13 apog.  gs 33   Bie 35 Sf 201K go G 10 Nouember Is5g9 0       Gk Motus diurnus planetarum et 2, ab adparenti aquinottio. Ck  3 7  'Felta Stabiliafe-[ =) Sit ¢ | g  cundum vfum | 2 a  _S.R.Ecclefice, G  ‘F eftum oium sa. | 22 8 °  Com. otum def.|23]_2} ‘9 °  S| om    /Quatuor Coro. 29) Sits  Fh    | Dedic. Balilica. | 30    rR    wer   5  no  "S  Be   ;   rw   >  S  we  FE |    w  ~  we  wv  °  wow          we    Gregorij Thau. | 7\17|24 48  G Dedic.Bafilic.| 8} 18) 25  Pontiani pap. | 9/19/26    4  4  493 cr)   ~~. x) } |    11/21} 28 22/10 45/27 30)    \Ceciliz virg. _|12|24]29— 34 5.610 _43| 4_37|t0 Chrifogoni.  \G Catheri. virg.|15|25  Petri Alexandr. |16)26) 3   17|27| 4       {S.Saturnini.Vig.|t9]29] 6 ;  jAndrex apoft. }20]30| 7 _40}17 49126 - 27] - : ~-37}G 22       oe =  a ee Mme ne rs eee,  ?    * PCE gogo ee ee eæ ee  _ Nouember |.    15g oO       8  eAfpectus BH ad ee dima, Ck December I 5 9 0    i I  et eMotus diurnus planetarum et 2 abadparenti aquinoctio, Gk    Denominationeslatim- |M  D]S A A|S. DIM Afdinum.  FeftaStabilia fe-) |S] 2% 9 5 +1 o 2 Q  cundum vfum 4 ss m æ an æ 4  S. R. Ecclefiz. G_ MG MG MG MIG MIG MIG  8 4tl1 23 2326 221 G6 §6)16 Sits 52 §2] $$ 52126 59  9 42115 18126 17 Uti 8116 —44i17_— 8] 518  10 42 29 4, 30\26 12] 7 19 r9]17 20/18 23) 4  a1  2  =  Els  a)?  I  2] 2    |G Bibianz virg. 231 3)  pena rim 24) Att 43/13 $5, 136 717 «31/17 §6l19 38) 4  Saba Abbatis. | 25 §t2 44 18. 26 26)26 217 42|{18 32/20 53] 3  Nicolai epifco. | 26 6 13 45/13 O25 §7] 7 5419 8l22 9} 3  |Ambrofi Epifc.|27) 7.14 46/27, 28125 52] 8 6lrg 44/23 24) 3  'Conceptio B.M. 28) 8 815 47 11049 25,47] 8 17/20 20/24 39) 3 G 291 916 48|25_s0j25 42] 8 28|20 2 =  Melchiadis pap.| 30" 12 17 “ hs a 3 8 392r Hs ne * 2Di 56} 26   Damali papa. aie ju 7118 50 3 5 a; 32 ees go}22 - 7j28 25] 12 =§9)26 27   zi2z19 §t 677 18 27} 9 0/22 43/29 40 [3328   Lucie virg. | 3:13.20 §2 Hgts 2 22| 9 12/23 19] 07 56| 3   25 I7].9 23/23 $4) 2 =I  §j1§ 22 S$4irg 28]25 12          9  G_ [avers sslæ_ sas 7] 9 aslas_ S| æ  717 24 $6, 9” 7/25 21 9 96/25 411 § $7  $118 2§ $7j2r 1824 §7]10 © 7/26 «16/7 1%  —— a a ec as el  i §8} 3° 27/24 §2l10 18/26 ga) $ 28 Vigilia. 10|20'27  §9 1§ 36/24 46/10 29127 271 9 43  fhome@apoit. |rij2129.° 0 27 ag49/24 40/19 40 28 «alto 9} 8  12|22! © = 1t}10"™ 8)24 .35§]10 gol28 37\12 14) 9  a 13}23] 1 2|22,. 31/24 30/11 1/29 13/13 30);19  __ Vigilia. r4|24! 23 a G24 2§jtr 11/29 49114 45/11  Nat. Dni Noitri.| 15 25/300 4/174 $2124 16. 1}12  Stephani ptom.| 16 16 26} 4 610 2. $4 24 $917 17/33 25  Ioannis apott. |17 27) 5 7\14 43/24 34 i832 32/14  SS. Innoc. mart.| 18 28! 2 9lt9 48 15 50  æ, ero Hl 29 ala 44i21 4/17  19]22 19/18 Seat aoe, papa [21/31 le §3]23 35/19 49/25 23       : ; 41|1 3010 § 4  Latitudo planctarum ad diem 1310. 45|t 0 22|T 1 52 Menfis.   ; 49/0 §8|2 2  i December I 5    WR | eAfpedtus Q ad tx F Planetas. 90. 17 FE acess Pi æ pata dh ers pe |  S | *% bh! ¢ Mit ¥ 9 Afpectus Planetaram mutui.  H M H H H H H,  I * 13! 10 | TT  2 iA 8 A 20 3 Fi  > Oro 0} a 1% Oo ie  4 Afo15 O20 A 10! :  a  la” ile ce ales Po eee  Sarr a OR Ba Æ Oa  to P15 45 A 22.  11 Alc. RSC +4 ‘  12 VA is | Lene a  Cg a ee  27143 _ 37\41 o|Radix Precefliohis equinodiorame- =  546/56 36] 7 _16)m Totius anomaliz xquinodtiorum.  4  2\td 26|15, 23 % Motusaqualis i he" motus  ° 5 i OF 9 £5}. Anomaliz “#  14/43 43/28 z  $3 26 «Ii fr. nomaliz  229   ro  of       oar)  h   ~*~   vr  Ingreffius 8% in principys.  D. H. M.  mie Juni 22. 0.13. P.M. Solftitium efiuum.  SG Septemb. 23.11.26. P.M. Aquinottium autumnale.  Sg, Decemb.12. 5.36. P.M. Solftitinm hyemale.       a    “vi. Is gt    Figuraad introitum ¥ in principio "iggy  D. H. M.' 2. PR. M.:  Ig (21 3.27 so    Precedente et % et ®  in gr. 18 38 "P    [741 s7h  8 . i 4    Ig 9t  Tæ ey æ et et ;  © 27 59 4$ 10 20  Verapraceffio equinodiorum.  o 23° 28 4 38 3  MaximaobliquitasZodiaci.    32227. Eccentricitas %% qualium femidiameter eccentrici eius eft 1000000    vel gr. 1. 56. I.    D. H. M..  _ 365. $+ $§- 28. 38. 38. Vera anni tropici magnitudo.    2    3    I. §§- qualium predicta femidiameter eft gr. 6o.    4    130       H 29 12 30 23 26 et Quatuor Tempora. al  Dm 642 41 22 51 I] Vera  Q 28 27 30 12 «9 «gt| apoge} == (Marti 6 8  et 910 29 39 §7 %%] orum Tunij eres  IE 16 20 45 10 20 Q| Joca~_ /Septemb. 18 20  + © $8 a7 i7 (46 (9-4 “Decemb,. 18 20  Sad  FESTA MOBILIA.  Aureus numerus 15 cha Aprilis 14  Cyclus folaris + ogationes®, = Maij 19  Epadta 5. Afcenfio Maij 23  Indiéio Romana ‘4 Pentecoftes Iunij 2  Litera Dominicalis _F  CorpusChrifti Tunij. 13)  Sepruagefima Febru. ro —_Interuallum hebd,8.Dies $" ; - : ok   | H. 3.mi. 8, 3.26.2. M. aquatis of exit # et @. vera, fub gr.26. nis ha 54.   apparebit medium eclipfis fupra noftrum horizontem, ex parte Occidentis: gr,'3 5.   dquoniam paruimomenti eft huius eclipfis folis obfcuratio :ideo tancum illi, qui wey Loy ee na penitus wæ os pe folisdefedtum, ant fextum clima, vnumdigitum eclipfarum videbunt, qui Septentriona hun } eis qustiems ob diu : iafpecius @ ad    ay  ur Lana foli quafi coartari. Huius deliquij pepe oe ia. P.mer.  orologij fab Meridiano vrbis Venetiarum. Principiumverd erit 3.  hora 20, 9. min. horol. finis 4. hora: 24. min, P, Merid, horologij :    jus deliqu cius diagramma hicappoficum non eft,    Defettus ® tertus anni 1 5 9 1,02 oy    Ertius huius anni’ @ defectus confpicietur, Die 29. Decembris H. 16: nis 10s 2647+  A PSM, xequatis @ exiftente in gt. 7. NL 34. 2.45. 56 culius xquata anomalia erit gre  229.1. 32. 2.30. Me verdgr. 178.m. 25.4. 26. Latitudo @ eric. 7. min, 38. fecund, Sept  Semidiameter @ 17.min.13. ec. Semidiamerer verd vmbrz in loco tranfitus ® 46.min.  44- fecund. digiti ecliptici 19. m. 3 identia, et more dimidix fimul min.63. pula incid    at Du fecund. 29. Srupula more dimid tum, min, 28. fecund. 14, fed fola fcrupulaincie  dentiz min. 35.fecund. 15. Tem neidentix, @ morx dimidiafimul; hoc eft,’ prins         in. 5 §.. Tempus folius incidentix H. 1. ni. 4. Tem  cipio eclipfisad cius medium  pe ido @. in principio eclipfis etit min. 1. fee. 41.    “pus verd more dimidie H. 0, m. 51, 1  Borealis, in fineautem min. 13. fee. 34.Bo æ.   Secundum Alphonfum vera P erit H. 17. min. 40.vt differentia inter Copernicum  fit Rt. mi 29. "GSE eee,    Boreas: © 7". 5 \25, aabiolive, De S  » ; i H. M. are   16 P.M. ag  s$ Horolog..   Medium $78 12 P.M.   fi $3 Horolog: =)   $856 Per)   13 48 Horologij  Principia #5 Finis.    oe ~s -ee ee H. M. _  Principium totius gis 21 P.M. ;  ob{curationis. @t1 3 Horol. j  Intenebris meabiepervnam horam, et b:  42, minuta, A    iL a ry 2 R ij  ; if? _  : "  = ;  : ™  os    va  hy  ye es. pee,    ars Ei pag MS lanuarius 1591æ Motus ahs attest a 9, ab adparenti mr    ue x |5) 2% 2 ee YX o  fecundum vfum | 2. et fof Lh Eee ee  S. R. Ecclefiz.}3|2|G ~M/G æ “He MIG MIG MG MIG”  Philippi et Iaco.| 21 i 10; = 2p 9 25 16/13 §1| 0 4824  Athanafij epifc. 22 al 11 0] 4" 39/25 23113 44] 1  Inuentio S. Cru.| 23 a rr 58! 16 42/2§ 29113 37] 4  24| 4/12 56 28 40 2§ 36/13 29) 1  F jas 5 §|13, §4]10° 29]25 42}13 13 211 33 2859 27 4 32 18 48h Joa.ante por.lat.| 26} 6) §2j22 14125 49113 13] 1 43/0 2 28 20|18 45  27) 7i1S $0) 3° $7]25 $5) 43 6) t g2] 1 25] 19 O18 41  Appari. S.Mich.| 28 ft! * 48j15 42[26 2}ra 58} 2 0} 2 38) 2 58/18 38)  Gregori epilco.|29) 9 917 ~45/37433|26 9 “glia si] 2 7) 3 Stl 4 49)08)  Gordiani et Epi.! 30|10; 18 18 441 9" 34 2616 16 12 43[-2 14] § 4 6 16-39 18 32) 0  oe ——Miadira 19 42 42 2147 36 23 23 iz 35} 2 20 er17 17 Vv aI 31/18 ~ 38)  Nerei et Arch.! _2}12/20 40] 4" 17 26 30/12 28] 2 26] 7 30/10 io! ks 18 25}  : “girglzx 38 “yee 17... §|26 37|12 20 1} 8 43/12 a 78 22|  Bonifatij. 414225 36 on r4le6 gglt2 12 §6j14 8118 49)  ' “Sis 34/13 46/26 §r}iz2  § sy  616 24 32\27 42/26 58 58 11 §7 22/17 §4i18 12  [7 Fli7l2s 3ol11 ’* 58/27 6\t1 50 ~ 35\19 48118 9  8/18)26- 27/26 14 47/21 42118 6  9\19127 ~ Of23°-36/18  “Holsolag EZ 13125 30 18 °  lal 29 18 25|27 26 17 $6  dia 22), tee Æ RY i 2:  de. 23 13%. $9  14/24! oi EZ 47  rbani papa. {15|25| 3 11| 8 § 217 44  F Eleutheri pa. æ 4 : 8 6S 56}17 41  i Spape. [17 27| 5 T2\25 41| 8 soli7 38  : 18/28! §3}10 44/17 34  —_ SE. 7 G\12 36117 31  Felicispape. _|20|30) 7 “ate ge 301175  etronille virgi.{21!31| 8 es aS all  rjt -22\1 59/0 4|0 «14/2 A $3  Latitudo planetarumad diem rit x9|1 ~ §8\o 3210 35|2 ~— 7|Menfis.  al 17/1 gsit glo fg S se y a,  A  eMaws | Ils 9 136    Orient.  a) re Planetarum mits    fect pe h — 15.9 I = = aan sina    ee Motus diurnus planetarum€® 9, ab adparenti aquinottio.  Denominationes latitu- [M.A] S) 2 D|M. DIS {S  Aldinum |  l= Stabilia fe- o % po) 2 9 ib fl £  cundum vfum m bad  S.R.Ecclefiz. G MIG" M|G" M Gi M  6... $7 i>) OU 1]10' 10  18 $7129 0 glto 4 G oa    Peal lear oe    9: $4  Marcell.Pet et a3 2}10__§2    (Eraimi. [24 3h11 49 §4]29° 17] 9 58  far LApt2» 47 Hh f2 49/29 25119 53!  1344/24,,48 29 331.9 47   6." Stl29__ 49] 9° 421 0   39194, 4129 4819 37) /O%p  16 __37| 1° 28]29 __ 56 _9 32/29" 46) 10  34414 7 oP Gl 9 37 9 27/29 ig 28 Ir  _ 31/272) 0 Il ) 22/29 10  29]/10 19) 0 19] o>  26/23 $6] 0 27/'9 13/28! 34/14 58] 8 _  °3|13/210 2g) 7°53] 0 To 351 9  9|28 15/16 i  4\t4/22 21/22 7] 0 43) 9 5/27 §6h7__ 22  15/23 181 6 3410 5119 «127 37/18 34)  16/24 16]21, 12] ro] 8 §7j27 17/19 46/04  717/25 13 13 "5 50} 1 81 8 5§3|26 §7\20 ete  1826 10/20 24) 1 16) 8 fol26__37/22__  1927 8| 47> 47) 1 25] 8 47|26 17/23  20}9 8 138 54111 35s  41/8 41   8 Barna  — a Geruafij et Prot} 9  Silueri) papa. 10 13}23| 0- §7 9934 “Bo 36/24 æ  I4l24] 1 §4)t2 6) et  §]2gfi 2s 52 25 mp 19). 2 14|°8  16/26] 349107 §2] 2- 22) 8 27| 4 “4 46/20, 15] (2 31] 8 28)23° 3  18] 543] 2-30] 2° 39] 8 26/23 12] 4        29] 60 40 4 Ea ale §2| §    20,301 7_38]26 San a een S2lt 4 ayt  | 381lunus    1sgt    Ch Afpettus ® ad te OF Planetas, FR    Occid, | Occid, Orient. Occid. Occid. - 2.) eee       lulius Is gt    Ne eee  ® eMotus diurnus planetarum et 2 abadparenti Denominationeslatitu- _|M_ D|S__D|M = D | —  Fefta Stabilia fe- 5 SiS] te ® 5 L 7 rs  cundum vium we, | 60 æ g 3  S. R. Ecclefie, | 4 a18 |G MiG MG MiG MG MIG MG MG  21] 1 8 55) 3 3} 8 23]22 16) 7 44) 3  Vifit.B. Mar. |22) 2 33]2t §| 3 11) 8 22/21 59) 8 $6) 4 40)r5  ; >= teabal 30] 318) 3 ro] 8 22/21 42/10 7 5  Lgl 4 15 38] 3 27| 8 2tj2r 26}11 19) sM5a2ir  25 §|t2 4/28, 8/3 35] 8 21/21 10/12) 30] 6  26) 6\13 22/10 $1] 3 43 85,2 8]20 - 55 20 §$}13 42) 6 40}15  F 27| 7i14 «19/23 48] 3° 51/8 “yilio 4rit4 14 $3 6  28] 8i15 _ 16 7 113 §9] 8 21/20 27116 5) 6  29 14120. 33, 4 7) 8 21/20 1§|17 17 6  Septem fra, mar. 30}10}17 13 Pear 4 15} 8 22120 3]18 28) 6 46  Pi} papa. luajli’.|11|18 = 839 301 4 23| 8 23/19 §2]19 40] 6  Na 3 SeFel.| a} 121g 2" $0} 431 (8 d4/19 41]20 1) 6  ipl gape: 311320 3 17. 18| 4 39 4 es) 19 31/22 3} §  F Bonauenturt.) 4/14/21 1945 447 8 827/19 22/23 14) 4 49175  §}1s|2t $8 1617 4 55) 8 28|19 t5\24 254  _6|16|22__§s} 0 36] $3) 8 3019 9/2 36) 93  Alexandri. “Ft 7\23 j2|t4 44 4i|5 11] 8 32/19 3/26 48) 2  Symphorofg etc. $]18)24 50/28 31} § 19 38 34 18 58127 59] 1  9)19]25 47} 11 53) 5 æ 336 $6)18 §3/29y, 10 3  Margarite virg.|10}20|26 44/25 12] § 35 8 39}18 so] oO “ 21/29  F Praxedis virg.|11]21|27 42| 8°¢ 6G] 5 43] 3 41/08 46) 1  Marie Magdal. -}12]22|28 39}20 48) § 51 44|t8 44) 2 4  pollinaris. 13] 23 +9037) 3 17, 5 58 47\13 45] 3 S425  go] 18             8   3   S.Chriftine. | 14]24] 0°%34! 3316 61 8  lacapow& Chil. ro-gd 7.36 5 $  whilst a3 ;  16)26' Pantaleonis. {17 27 3  F Nazarij Celfi.| 18 28 4 6 36\ 9       r}r 13 |  Latitudo planetarumad diem Peereaat | 2.431%  : : air I4ir    42/3  36/3    3113    62919 TI 18 BP 58)22 52/14 24)  s|18 56 sah 49|22 a3 25/14 38  o119  13/19    Marthe, SFelic|+9|29, 5 ale 439  Abdon, et Sén. 20/30! 6. 19)28 42 6 fo} 9 13  “faa[3t 3 F A 6 6 58 “9 17 19 14    I}11  8}12    14 13-20)    37\1  go}r  $2|1    a  De I M ie Menfis. oj22 4/148 17  tol2t §2i14 14 21 21Di48 1g tt 11    44/1    3413 A 54  Tat. Orient: | Occid, | Occid. 4 Occid. Oceid.  et cAfectus }) ad #x 65 Planetas. Ge  Sin ee oe  Is 91 138 Afpedtus Planctarum mutui. 4 Auguftus Denominationes latitu  Fefta Stabilia  fecundum vfum | 3 5. . R. Ecclefiz. HE F  Peutad Vine [22  Stephani papz. 23  Inuent. S.Steph. 34  F Dominici. 25 18 3)22_ 48/13 58  S. Mat.ad Niues. fas 5529 19 13 23 «18lr3) gg  Transfig. dni. 27 G|20 _23)23  $G)r3 52  Donati epifcopi. 38 §3|20 to. 1821 34/24 41113. 49  Cyriaci, et Larg,| 29 g8|z0 31/22 44125  30l13 46  ‘ i. 30 4/20 46/23 5426 22 13 42  Laurentij mart. 31[10 16 10j}20 _§9)25 4/27 _ 23113 39   j ug. 11/17 §0]12 Tolat 12|26 14/28 3 3   aS aj12|18 _47|27___© 22|21 27/27 24/29 31113 33  Sepa yp oliti. 3 13) 19 4§|tr- 10] 8 30/10 29/21 42 2 34 34 rolls 13 39  Eule ij. Vigil.| 4}r4]z0_g3las 3] 837/10 35/24 58/29. 44}et  S6hagn 26  AflumpcB. Mar.| s|15|21 41 “Se By; 44 44/19 42/22 1§ “o 54 ; 3}13 23),  6j16]22__38)ar 47) 8 sojt0 49/22 33) 24 13.20   Fir7l23 361 g°'go] 8 s7]TO §$Glz2 52) 3 13 ; §3]13 17   F S.Agapici mar.} 8/18/24 34 17_17| 9 4'tt It 3|83 2/64 23) 7 2 25)13 13  gl19}25- 32 29 4° 9 1ojtl 11 10 23. 32 58 33) 8 §1lt3 10   Bernardi Abbat.|10}20}26 30/11 " $a} 9 16]1t _17)/23 $1 42/10 22113 7  11|21|27 $8193 54 9 22)rt 25/24 4 fi] 7 $2fan $5\n3. 4   S.Timothei r2|22/2g 25} -¥- 56] 9 28/1n 5 2/eg 52 Lee eit 30/13 I  Vigilia. = |13/23/29 iræ 55,9 34|tt 49)24 sd be ed Le  Bartholomai. ral24 ov be 29 _ 54] 95 40 qolrr 48/25 16 i119 ff 43/12 $5  1 tli 56 “9 46\1t s6las a5 39k a8 2312 51   2 17\)24" 9 $2[t2 4126 I 37|20 | 2}12 48   17/27), 315 US 6 a 9 g$|t2 12/26— 7 TH 46/31 43l12 45   18|28| 4 ag]#8_ siito 3/12 20)26 sn)t5,,55)23 0 25/12 42   .Bap.|t9|29| 5 41} 4 318 git2 29)27 15|'7 425 Iz 39  Felicis, et Adau.J20}30| 6 Fo}rq 31/10 15|t2 37/27 41)! 1312/26 §3]12_36  2113117 827 _.46)10 20/12 12 46|28 6 ig 21 ig 21/28" 28° 38l12 1232   x i   t4it 2713. $4|t « 35/3 25 i   Lata æaina es ab ils rs|r 22/3, 35/2 $2] 5 22|Menfis.  ‘art 16'r 1813 3210 M 20]0 ~ 27   !  “6  ‘ee    ls 9!    DIM Als    — | — | ff |    1914 51/21    37|15_42]22    35|16 s2)2a  CR eMVotus diurnus planetarii et Q ab adparentt aquinociis. aS  iM Djs  s2|i14 8    22 4ir4    22.23/14    tS    2  Augufius ' Sh ew:  GR eAfpectus B ad 3— © Planetas. Ch   £ eptember Is gt    ik Motus ne Festi: O 2 a adparentt equinottio. @& a  a ad  -sf| S.R.Ecclefiz. | 5 | 5  F Agidij Abbat.|22 26/12 §5|28 33/20  : 2 xO) 32183 4 4|28 59 §9i2r  a 37/13 13/29  1259.4 §Olro to 42 13 22/29  re sar 59] 8Y 3400 47 13 32| 0  27 6|12 $7 Ns 22110 —§2113 41} ©  FN Æ: 7)15 $5| BO Lato y7la5 ga] a  atiuitas 29. 8  1 m9 S14 meat he 2414 O| I  5. Greg, matt. 3°) olis in 18ir1  -7\rq 10} 2  5H 10/16 §1j2t got I2}14 20] 2 _  Proce isa el ely 49 ‘5, OP ralrs 17|14 30] 3  7 oe 47) 18 42\r1 21114 40] 3  (13/19 46) 2  ExaltatioS. Cru. wh 14/20 44/14  > FS 5. Nicomedis.| .5 SIS 21 it 43 26 3§j1s 11.  Cornelij,&Cip. $i 16)22 421 9 mt 39)ts 21) “7 a7|23 4020 43/15  8! 1824 39) 2 47/15 42!  — [r9]25 37) 14  S.Euftachij. Vig. ralse 26° 36/26 23lry  : cerita iD be pA, abil at  Marthai apolt. jrtfoi/27 35) S™rilty  * Mauritij. = 22)28; 34]20 3}12  33] 2° 4]02ee 4124) 0 31 ot 33. nits a! 12  %    FDedicS.Mich.|19}39 29 26) 27|20M 23}0t  Hieronymi c6f. | +0! 36 30/22 3/10 a ee    September | I : 91 ) 1.0  CR cAfpectus F) ad 3% OG Planetas. Ch.    Orient. Occid. | Occid. | Occid. Orient. |  o eee 2  CCC ooo eee oe OOO  flr 64  Jel AC lo  oO area       la: of 918  Hy    OB Esl og  Spica   Odtober 1591   SR Motus diurnus planetariset 9 ab adparenti equinoctis. a&  Denominationeslatiu- |M D|S. DIM A{|M D|M__D|dinum.Fefta Stabilia | 2|O| 2% ° 5 _E ro Q co}  fecundum vfam | 3. iy x. SP) eS ee  S. R. Ecclefie.|#|5'G  M|G ile ith MIG MG MG MIG M  Remigij. re | 7 24117. 53/12 29 18 6|14 29 23 33/23 41/10 §4  2 22] 2| 8 23] 27 35 12 tes I7|1§ S24 = aw OR 2Ol10° «§1  23] 3] 9 22/17,,29,12 34118 29/15 41/25 39126 §7\10 47  Francifci conf. [33 sæ 22| >Oro/12 36 i    * 18 40/16 18)26 41}28 51110° 44  [25 saa 21/17 __25|12 a 5a 5a §2|16  F 26) 6jrz 20] 2713/12 40119 4/17  S. Marci Marci pape. 27| 7|13 20) bs 56 12 42119 16/18  I23 814 19 0 59/12 44/19 28/18 {  Dionyfij et Ruf. - 915 18} “4 49/12 46/19 40)19 26  30)10/16  t7/28 1G) 12 48]19  §2j20  Odo b. næ 17|rr°“ro|12  §0)20  21218 16jaq ath sil;  F Califti pape. onal 3[13/19 a5) 6M aglt2 §3|20 29 47|11 30/10 16  4|I4;20  1§ e 30/12 §4}20 > G6 4§{12 Pa [sis SS ee Hite 14| 0 24/12  G\tGi22 4]r2 rojr2  | | |} |  | 7 17|23 14/25 9/12  Lucweuang. | 8/1824 13! 5°  | 9925 13/17  F 10/2026 13/28 T2/22|2Q 12/22 47}13  z #3/23/29 12] §  14|24)  wambinggated 15|25 sits 11  11/14     Hilationis abba. |1 1/21/27 12|10 43413 ; a0 owt +> v. eh — Pe —  bs git Rn ; October 13 gegiT; 14l  CR eAthectus ® ad #— OF Planeta. Ch    jOrient. ; Occid. | Occid. } Occid. | Occid.    am a]    _— |_| ef | __”", |    ~w    al ie — > - A =~, i J    Nouember Is 9!    8 eMVotus diurnus planetarum et Q, ab adparenti aquinottio. C&   Denominationes|latitu- _|M DS  DiM A|M DjM_ Ajdinum.   Fefta Stabilia fe- a ® Ta '?-i a f æ  cundum vium | 3,   S.R. Ecclefizx. G M S| dN OOOO J en | i | ote    Quatuor Coro.    Dedic. Balilice. |30] 9116 13| 2 * $4  F Triphonis. 27}10  Maruni. 41/11  Martini pape, 12]       | | | eS | LT       F Gregorij Tha.) 7/17) 24. 16  Dedic:Baflic.  Pontiani pape.       Ceciliz virg. _|12)22/29    emientis pape. |13]23) 0    F Chrifogoni. |24]24] 1  Catherine virg./15|25   Petri Alexandr.  17\18 §t| 7 ‘46   iS.Saturnini. Vig. 19}29| 6  Andrex apoft. Latitudoplanetarum addiem =— +1111  2i}t  oe = 7 » | _ +. ”       | Nouember HC i aie 142  ek eAfpectus ® ad #% © Planctas. CR    Orient. | Occid. | Occid. | Occid. } Occid.    Afpectus Planctarum mucui.    or e6OUn  ye a ee  E poy yf E14  December Is 9!    8 eMotus diurnus planetarum et 8. ab adparentt aquinoctio. Gk  [M__D[S._A|M__AIM__A|S A |dinum.  Denominationes latitu  Fefta Stabilia fecundum vium       eee  SIS] 9 5   fam 2/8] 4 | om |  a|2IG MIG. MIG. M | x“ | qj S, R. Ecclefiz.F » 21] 1] 8 26119 16|1t 41  Bibianz virg. [22] 2] 9 26] 3~°44itt 37 D   231 3/10 a IJasaits F3   Barbara virg. {24} 4|t1 1046 It 29   Saba Abbatis. jas} sjr2 29/15 9 =7|tr 25   Nicolai epifco. |26) 6|13 30/28 x4|tr 21   Ambrofij EpitcW@ Fit4: Stee Sh 3iat 47   F Coceptio B.M.i28 28) Sirs 32/23. 36]nr 12   29] 9/16 33| § s4jtrxr 8   Melchiadis dis pap.|30]1o}17_ 34/8 ttt 4   Damafi paps. D 1) ec{rm18 35|29,.59|10 59   Sues | 212119 36/11 §2}10 §4   Luciz virg. 3 13/20 37|23 4.42/10 4 49   Alt4.21 38 38] 5 °42/10 44   eæ §]ts|22 39/17 24/10 40   | G[16)25 40]29, 2411055   Fit7\24 «41/Il’ 33;)10 30   S]18)25 42 23 Sus 26   19|26 43] 6" 34\10 21   Vigilia. 10]20)27 44119 31/10  ihomamapoit. |rijprj28 45] 2°°sojto 11  F T2]22]29 46/16 oe 6  13123] 0° 47] 0  Vigilia. 1424] 1 48ir4 $4)       ‘Nat. Dai Noitri.| 15 25 2    Stephani prom.|16}26 3  Se    > Oe    4 7"—s o  Ioannis apoit. [17}27 4 §1 28 55] 9 oar   SS.Innoc. mart.|18}28 5 $3) 13. 341 9   F Thome Cant. 19\29 6 $4 a5"   [20130 7 S84   Erinel i pape. 21/31 §6}26 18 2435 0 56   1110 ¢ §2|1 7 34  Latitudo planetarum ad diem s8lo > 40|/1 ~ 4/Menfis,   s6jt 31]}0M 14 ne netted. >    ee    aT —— ll oS a ee, eee a ee lll “December Ir Sign ds ar :,    OR Aipedius ® ad %G Planctas. oh    jOrient. Ose Oe een Otc, Ogg. Orient. ee |! |) 2310 bh Ce æ ee         @_ Perig.    P__ 23/2 Petig, ¥ 2 Boo          Is 9! |Coniunétiones, €F oppofitiones % OF Q) ad Meridanum, |  inclita urbis Venetiarum, ad horas, minuta, |  fecundum vfiem Horology fralict    accommodate.  we  lanuarub,  kebruarus.  $8  oo  1s   i  SS  SI  §    r Ups afte cat  -| Eclipfis a  a SIP    EPHEMERIS  ANNI BISSEXTILIS.  ee ee a   IOS EPH S'C‘'A’'E ÆS  SICVLI N OETINI.    Qui ab orbe condito numeratur 7    Rie BP APO ale,  ss 2 Te Se oe  @& Radices ad meridiem primi Ianuary anni Biffextilis. Gk  Piaf gard       2/3  27153. Her medij mafiis précclbonis qui ¥  10}§5. 34.8 totius « anomaliz equinottiorusr pein “i  “15|2§~ § tlw fimplicismotus nous. eh eo et ;  23148 oe Anomalia fiueargumenti &% _ =  +. oe x  ‘ Tol%6 AS x Medi clongationis  æ ® 5 ¥ g | +2    cundum vfum | 5.  S.R.Ecclefiz. | § MIG) MIG "Ig    37/17 24, 0 35/25 j  1 § 36/17 31).1 17 '26  2} 5 36117 37| 1 §8)27  | 5 35}17_ 43) 2 40/28 ot  35117 49] 5 21/290 1  34/17 pez $4 + 3; 0  34/17 Sol4 45] 1 20  we Ee N  -“  ao    a | |    — we  ~~  So    _— | SO || |    al        4617 §6| 4 T6\19 §t Ig)21 9° efi,  12/0 61 2 13'Menifis.    14/0 Wei hast          Warts. lisog in. Bifextilis, 14g |    CR cAfpettus ® ad ix © Planetass» Ch  Occid. |Orient. | Occid. |Orient. | Occid:|  Afpectus Plan ctarum mutui:  eAprilis. 15 92 PBiffextila.. |  Fe Motus diurnus planetarum €F 2 ab adparenti aquinocito, eal Fefta Stabilia fecundum vfum  S. R. Ecclefix. | 4    S(O] et  4 æ    5   26la7 ween  6)28 oR       10\|0  11\0  12\1 6\2 E§ 9&1 Bia Ke  a” he mated 7 ad his oO oa    patecnchs pes Seen    che Planetarum mutui.   | eMams 592 Bifextilis.    EE EENEEY ELF ORSEDÆDS ta ET eS SÆ ered  | a @Motus dinrnus ram EF 2% vere. ea Ck Denominationes latieu- A\S  Fefta Stabilia fecundum vfum I.  S. R. Ecclefia. | § | § G MG MG MG MG MG    10]18  8 rsir8  r8  20|18 17  26418 12    Philippi et laco.}21] 1)  Athanalij Spi 22 Appati. S.Mich, S.Mich.|28} 8|17__ 52! 5% 30 8 §ol17 §2  \Gregorij epifco. 29 g|18 30) g0j21,,°3| 8 §6]17 46  D Gordi.& Epi.|3°|10|19 oy; 9 2117 41  $35.9. SSEK7    5 Yi fe ON 'D Sup 55/9 46)16  16} 9 $3 16 st  eeey, eesemmened  Pudentianz. Vrbani pape  Eleuthei pape ° |  sj10 § * 47|29 18] 2° 2G/23° 47/28  ‘a 2)tS 39/29 58] 337 37j25 25/28  g|t5 32| © 37| 4 7% 48/27  14]1§ 24] 1 17|'§ $9) 28    SS ee acca (See Di Sc enmmmnnnl    g8|t22]0 13k  §6|t 23/0 12/1 36)0  §3|t 23/0 Tait M33|t    any  13m!       fOssse Orient. (Occid. ace Oriente} Oniens    ee ee. fet etn TT    Biffextilis. rg rye |  CR cAspedius B ad FO aseatteua.e. aN 0953 |}    QQ ‘awe 1 ili AG}  - “Shan a}    a    lunws               Denominationes latitu-. |M  lg go.  Ct Motus diurnus planetari et ab adparenti equinocti. #§    A|S DIS Biffexulis efta Stabilia 2/9 o 9  fecundum vfum | 3. 4 x go 4 fo) . R. Ecclefiz. 3 2G  22 110 383ln9. sari 311TS 8699) 2 «36/08 ay  Marcell: Petti,& 3 21tl| 35 2X37 Ir 39115 21 3-16) 9  (Eralini.|74 32 33116 Sirx 46/14 1 55|3 5s|t0 43] 4  ay 413 50 30]29  S§irt §31t4 48).4 34/01  Fe §i14 14, 28|14% 6l12 oft4 «401 5 13113  27 | 6 1§: 25|28 38) 12 7\$4_ 33 33] § $214 17  D 23 7,16 22113 27|12 15|t4 25] 6 52115 29] 9 42laz7 338  29 817 2023 2G6)t2 22/94 E7/OF% ANG = 40}10 _§2)27 2734  leg Aree a g 18f 17 13725 12 30/14 917 $0117  x1 ]10\n9 | 15 1§l28  20/}12 38|14 18 3 2909 3  —Io—  | ri! ey 2/12 46113. $319 Siro 4:  irini.| alk 3 28 12 u 13 45529 47) 21  om Pad Bie "33113. -3[83 | 37|10 27]22 §]27 39  D Bafilij magni. | 4\14!25) alas. T6]13_9it$ —Z0)1t «G83 15  iti rsiaæs © slrsiz4 21 8" 38l13° a7iey 22ier  45}25 rs  §|16)24 Solax 2613 2§{E3 TS |T2 24/26 13 5  | 2735 $6) 4 21183 33|13) 7 ]t3  -3)27 6  ‘|Marci et Marcel.| 8 be §4)16 46/13 4113 0 15 42}23 g7ii 3  Getuahy aise 9 19)27    Siluerij pape.  æ 21129. 45  Paulini epifcopi a oY 43    Natiui. Ss. a -10a.Ba.    Toannis et Pauli. aA 16126; 4  eee    Ctr  ‘Come. S.Pauli        51|28 2 §7|13  10/2028 48 1057 I  22, 45|14  47 s4ln4  40116 18|14  te 37/28 3it  35]. 9 s2)14  32|21  49]1       [*3)33 I  Ir4lagh 2:    sl25| 3 35)    Bap 39129)  : H 30  |       i 211s  29, 31TS    49,12 $3  7\12    gir2 m  r3|t2 3  21{t2  2   37|t2—    $) zgle3” $B]r4  $3)8T  D Leonis vig 281 6 27/16 2n1ts   7   8    9| 11 45)20    17|tt 39 at  g1jt 23.0  49) 22/0  48l1 210 §tirt  39 Le    T2ht  Tijt  Itt    ay Tr,   1 §ogid. Biffextilis  —~ : is. IS2  cAfpetius ©) ad iF Planetas. Se.    Afpeétus Planctarum mutui.    A 1610. DO. 2314 vs Senger se va  3% Matuadhiurnes planttarum  &% biseineioas aqisinottio, © |    :      Denominationes latitues {Moo A|S ion DS CAD Di cinum Fefta Stabilia fe) 2] DS}. a 9 =  cundum vfam | 3. S| 90 | x Cie)  S. R. Ecclefiz.(S|}7|G MIG MIG MIG MI M  9 19 a5 y30}t5 fit 33)22 Bing  1G} 1 27[2z 47/95  23) 3\ rel v¥i23 21/23 26 16— 331-9 16  Ss: Wo 15j24 $F _sol 8       Blaz__35|15 g8|11 10l2q 43119  §}i7 —26)16 = Girne -4]2§ 9 22)20°  1 wry" 2/22 — 16/46 Tg{tO $9126 Alar  ° 62 59)16 16" 22/10 $426 39  YAH QitGl s7i2zr 29/16 30}10 49/27 1B)23  sem fra. mar.| 30] 10|17 17_S4}5_ O44 N44 16 38)t0 45/27 §7|2  Ii 39 16 46|10 40/28 36|26  is 16 §4)10 36/29 1$)27 30} 3.  32/17 = 2ytO 5 29 6 54 29  17 fopro§ 27) 0° %32)2  Jas ¢  v2 13/17 18prO 25) 2 OAT}  38}24 43/07 26/10 to) 1 __ so} 2  O17 354 10 I§j 2 28)  17 43,10 12) 5 74  1O\17 § 1}10 8} 3 46 ; 1s|RF 3% es 40], 9 7 37)  12]) 6 9 8} 9 8 16    r tite   : 55119 49/18 55]  me AS raat fi si Poe 9 47|" 5  Varthe, S.Felic. 1929 6 § ! 1221/9 4§|rO 42/78  Abdon, et Sén.|20]30' 7 2 hi 20//9 44/ro  s1irg 2$|18 41124 4)  21/31; 8 off 3 solt9 28 28/9 43]#1 29[20 36/ho 8/34 46h  I 47|1 18jo =: 10} Oo]; 4 20 :  Latitudoplanctarumaddiem © r1fo ~ 47|t 14/0 = glo. 34/4 g|Meenfis.  2110 47|r 10/0 Slo ¢ 13]2 48    pre: ES OTT SAT TE Æ RT       luliw. Lig ge tt. Bifextilis. 1$3 |  a æ  | SR  eAfettus Dad Hx © Planetas. Ce.   JOccid. | Occid. pOccid. )Orient =    POS tpaiingeo 1!  ES ome    æ  Auguftus 1592 Biffesctilis.  (9 eMotus diurnus planetarum et 2 ab adparenti aquinoctio. ‘    Denominationeslatim- |M DiS DjS DiS  A|M A Tous.  Feftaftabilia |>)S) %& ~@ |  fecundum vfum| 2} §)  S. Rom.E. |4|2|G  PetriadVinc. |22/ z] 8 S. 57|18 3119 34) 9 42]12 i2 Siar  Dp so 21 3 3 |2  D Stepha.pape.|25| 2] 9 ssl 2 57/19 43 43|_9 41/12 46/23 3/25 18 dan  |Inuent. S.Steph. 24 “3/40 §2 Tap S\9 St] Mp i44]13  25]24 16/24 44/24 57 Dominici. 25 alte 5° P50 19 $9) 9 41/14 3125 301t6 1924 3  5. Mar.ad Niues.|26 5} t2 ats æ Sais TE  Transhig. dni. [27] 6)13 45 Donatiepifcopi. 28/5 æ 43|14 24/20    Cyriaci, et Larg.|29 zg Bir    D S.Rom. Vig.|30) 9 =  iranrent matt. |31| 10] 17  (Sea Aulg. {rx|18 33] 7    S.Clare virg. 2} 12119    §7|29,510| 1 °t5]aq 24  15 40/28 3 36 Bsa 4   15] 4 $7) 4 40/24  æ $8). 2 $0116 2.04134 fopeentid  oliti. 3) 13|20  s bel a Vigil.| 4) 14}25    AilumptB, Mar.| §) 15  6\16 2322  I          O 32116 5    1§|27  To 19)/28    7 Ludouici cont.  Zepherini.        | Auguftus. 15 92 Bifextilis 154  Mi eoviioetocl\ Sic SNe een nash “2 Sy ommeprnrrrerresrent. SAGA! CTT k  CR cAfectus ® ad HO Planetas. as Is eptember. ¥ gat | Biffextilis. |  low Motus diurnus planeiarume® Qabadparents squinottio. ed  baste laticudi~ [M — Djs. AS — AjS~ D) num °  Feftaftabilia | >| 9 | z g | a Ss | So  fecundum vfum| 5 | % Sas tp —— æ 7 i up as  S Rom. E. a Mia MIG sail MiG G_MG MIG°> ~M       eG MG M  Agidiy, Abbatis. 22; 3) 8 goj32 cot 17|10 44| 1 §7 2p  itil 23| a9) 48)26 5 19123 23/40 _49),2 35   24 $39 qolio “12/23. 29/10 54 3 15] 2  t   D    29 $7|16 36  25| gt! 44123 46/23 35120 59! 3 54] 3  26] 5|12 43, 7° 3|23 apr 3 §} 4 30.4 §§]23  27 6133 41/20, 4123 47/11 10}. § 8] 6   23/5/14 39] 2 49/23 hi 16) 5 46] 7  (Natiuitas Bea.M. 29 a 38/15 21/23 solrr 221.6 24) 8  IS Greg. matt. [3° “gjt6 36 27 gg t4 24 Ce ype It 28| 7" 3ieg $i «   east s 3sl1o O}2g Btltt 34) 7 4titt  Proti,8 Hyac.Se prjra/t8> 33)/22-4.12/24 17/11 40) 8 19 12 22)4 > 2  alralto 31] 4° 18l24 23 amore] 8 $8) 83  b |" 3113/20 30/16 26/24 2z8irt $31 9  ExaltatioS. Cru. Cru.’ gip4j2t 29)28. + 37/34 34ln2 -O}10 «14116    S. Nicomedis, sl 22 27 Cal 52|24 3912 9110  Cornelij,&Ci Comelij,8cCip| 6 16|23 26 26/23 3424 4412 1  717/24 241 5 46(24 4912 21/12 ~  8)25 23 18 y29]2 24 sgit2 38 |12  | [roirg|26 22 z2{ 1 26/25 O12 FON tg  D S.Euftac. Vig. 10|20 27 20114 358)25 S12 43)t4  Matthai apoft. |y1/21/28 19 8 g|2§  LOjrz ~ 5a)  Mauritij. lral22 29, 18|11 ” §6)25 1§it2 sg}:    i alæ YG  Pal    |Lini pap. Me ssasl o 1726, 115 20°13 Tn  haba I 11610521 2§ 2813 15 awe Ti       t.  |       rslas, 2 1S       ) cps 26} 314 aie tka 4 5  Ye? (laa el Æ i æ ay  . 18/28} 3 _49 19 æ  } 'Dedic wl 19 29} > = Ay £8 |   Hierongin OE fee 20,30] 7) i 646125 $1 + “jhe 26 op  i> ma a ræ    tlo 480 $50 glo salt 35    Latitudo planetarumaddiem 11]0 490 sto 11)K ojo M48} m  ° er AP 38 i aS Se ee) SS ee ee eens       September. MÆ T TENOR  ee ns ee ee  e# cAipedius et ad ¥ €F Planetas. SN    jOrient. | Occid. )Orient. Orient. | Occid.  oii 18  Odtober. 1592! | Biffextilis.    - - -, :.  5 eMotus diurnus planetarum et 8 abadparenti aquinoctio. Gk  | —_paosimionshiæ [MDS Dis” ADS __DIM__D|dinum,  | ~Fefta abilia { =| o z g | et    fecundum vfaum} 2; oe  MIG. MIG. MIG MG M    a5 $$|t4 16/21 4/°F ro] 2 §8lax 29  5914 26 10\14 37/12 19] 6 29|21 16  14]t5 3]24 15] 354] 7 TOl27 13}  T7\ts 1224 $3ltq gol 7 46)21 to}  18 410) aijrs 22]25 31]86. 5]. 8_16]22 7)  9 24lt5 321260 ory 20] 8 42]a1 “3h  27\15  42/26..47/18 3519 4 3}22__9),  xo|ts §2[27 2Sl19 $1] 9 18)20  §7  33/16 -2|28 z]ar_ 6) 9 23)20 $4  36/16 12|28 41/22 22] 9,,54{20 1  38]16 _ 22)29 20/23 37 9 39/20 47    eo  26 45|16 Saft t4]a7 24] 8 St)20       D jLuce cuang.’ 57|26 47/175] -4$3|28_ 39 a4  mr res 2 16] 2 31/29.  pao §1]26 $1|727 3-91 10 mA  Hilarionis abba. s3it7 38h3 7| 2 fe 6  ee $3 49 oe - ahd ait 6 + AO  See eet {311} 5  DChrysa. et Da. 18 22/6 8) 4  Vigili 8 45|7 36 2 §  7857) 3 —14lt1 15) 2 25/20  19 8 8 Tee bes  19 20) 9. 31]t3 46) £27)19.  “7. §6}26.33|27.. 9)t9 32/70 girs 2). 4 3/89 55       49}0 44/0 1310 $912 a  solo 41fo slo 5313  sojo |= 38j0- 16Jo 4015    ' Odlober.    Lf ie o — Bifextits.    CR i id 9 Adee Planeta. RRL.         Nouember. mee 8 Biffextilis,  te Motus diurnus planetarum’S ab adparents equinottio. Gk  Denominationeslatitudi- [MM DjS  DjS A/S Djs~— D| num          Fefta ftabilia ; = § | 5 | Er fom }  fecundum vfum} 2, ot Sy a ei  SRomE. |5/5|G MG MG MG M    D Feftu oium we 22  “3 Sar a æ ee a  27} 6113 §7 43/27, 3120 44!13    7 as 58 §8}20 7927 E120    b ouairtodlsa 3 s8} 2° a P 19/47 rita:    Dedic. Bafilice. [3° 9) 16 §8lig 16127 103, 2115 Triphonis. _}31/ro}17|_ $9l26_ 22/27 10.21 2133/16   Martini. Nou. 9, ti 46\17   Marini pape | 2]12/19 x5 79a  æ 3}13|24   f. : 4\14]22    Db  æ 25 aftorts|a7 slay — a  Dedic. Bafilic. H    —SSo    Pontiani pape. | 9/19    —, Ss 121/29... 4|28_ 39|26 ]  D Ceciliz virg. 12/22): oF is” § 1333 29  Clementis pape. {5 13/23] to § Hor  Chrifo Nig [nal24) 2 612          Catherine virg.' 15 25| 3  ‘Petri Alexandr. \16 26; 4    7\27 ;  [33 28    DSSacarn, Vig,| 19 Fd 7    a 20 2 8  10 soo 36,0 18|o 23)2 ¢ §0  20}0    Fick plenciatti ta 11,0 soi 32'0 m 4°  3 i stp aif 21]0 ” 1D12    fæ | 4    LL a eee  — Nausinber. T§ 9m > | Bifextil. 157    eh cAfpelius Dadi S char OR.  Orient: Occid, |Orient, }Ocecid. | jOrient, | Oceid. [Orient, Occid.’ Orient..  f co) æ Planetarum mutui. pearl al æ       7 Agzager  | H  ; 2., 3 an ?  ESE =  di ;.  i  E EE :  ’ ad : : Ss a  i ' 1% |. '  e2sltral ais ioe i ; nto) sandd s }  ly  ee en  =,   Debember: Bp get! * Biffextilis   Ch Ee SOMO: besa)  Motus diurnus planctarum eS Rabadparent   | cundum vfam/    is  S.R. Eeclefiz. ~ Mile OMA  om virg..  Barbers virg. 3  Saba Abbatis. ry  Ambro HY Epile.|27 Coceptio B.M. 18} 459 24! ;  9 17. ¥9|\t7 11|27 l 214 «O15  Melchiadis pap. ee 18 20129, 42116 «8, 4  RS. o% 411 5  ‘cea? ee M19 2tir2 P ra) 8 53i1 49/18 19)1  26|°9 3413  4)20  27) gM 13h25 42 42129 39/10 10l14 20/24    iar _28)22_ 14/25 38)a9 sa}to_43)ts 35/23 27/17  | 915347 29)! > roles 74, oP oe 16 StE7A 3       25/7 39/854 $0)  26|22 19/25 46 46 29       51)  20/28. 28.6 30 )22 9529 29) ’6 20 18 S 6    pas 6 49)25 24 9    Ona? 21 ge 9 9|2§ 20)'0 47! £0  I 4  Vigilia. Hy: æ  hy SY Oe Nat. Dai Noitti. 3 35 is 1s 24  tephani ptom. | 1¢ lig 9% 2    - |  ua 087 271"5 srl gah 98) F866 Jah  F    SS.Innoc.mart. |18|28) 6 _ golf 9 b4 53.2 Tol? 13428  ? Yhom¢ Cant. 2%  i       19|*9) 7 olf 4 4B) Ie eid §1)29 24/12   Sc pæteee OL hee 4 43) 237/18 _30))0 39)14 2  is vineltei ape. jai'srl 9 g2brs 25 |i24 24 386 2 51819 19 Ont $416.4   2 ro "sro 31 dye ~2T\o sz 44   Lasscado planessidntsal team rifo A 5to 30!0 24/0 “ap Mia   21\9  §1o 29,0 25 Bk iy   ee we ;. =       | December. “ ffextils. 158    ay Fs    is NAN) 1592 Coniunétiones, © oppofitiones %%€F @) ad Meridsanums  inclita-urbis Venetiarum, ad horas, OS minura,  fecundum vfum Horology ftalict,   accommodats.    lanuarus,    Kebruarwus.       ‘a/Vlartus.  eAprilis æ    September.  Oétober.  Awouember.  1S9    EPHEMERIS   ANNI GOMM WNIS ©   [5 9:3 | 1O SE P Hl CA 2 Æ :  SICVLI N OBTINI.'    Qui ab orbe condito numeratur    I-——J- FF  @& ‘Radices ad meridiem primi lanuary anni @&  fo NS De Fe, 25|Radix Preceflionis equinogiorunr.  §6|x Totius anomaliazquinodtiorum. '  12/47 421m Motusaqualis #% feumedij mows Q ©  o}29 «$5132 28\m Anomalie ay 5  1x Medij motus @ a medioloco #  21159 11x Anomalix  28|38 23/y, Larirudinismotus. @  7| 8 §8|% Medij mons 5. :   3 S8l40° 43|m Apoget Bo * P  sollt §139 35) Communationis  8149 46l44 35) Longitudinis | 7f p  “17153 ‘raifRe Apogriloci If ‘ f  49 26 11|3% Commutationisfeuargumenti_ 1f  2|26 2019 ~ Sim Longitudinis “gq ~ “= * “#4  o]28 42/35 47|R: Apogri :  28/: Commutationis anomalie gf,  Slo, Olm Apogti 9   2) 5 40lm Anomalie 9   7|% Apogzi loci 3    iz.commutationis §    Ingreffins 3% in principys.  D. A.M.  lung 21.12. 3.P. M. Solftitiumafiiuum.  BE Septemb. 22.23.16.P..M. Aquinodtum autumnale,  Decemb, 21.17.30. P. M. Solftitium hyemale. r59 3  Introits %8¢ in principio eArictis, —  229 47  %  » 1%  dy ei” 2.  % 2  et  Martij.    D. H. M.  Bh 20 1519 $ PM.    Precedente f luminarium i 7 “ | 5. J  2} 159 3   Sg ek. |S ee   © 28 0 (Sia Ge Shia: Vem pracelipequingsiogm.   o 23 28 4 22 §7 Maxima obliquitas Zodiaci   32224.Eccentrotes if qualium femidiameter eccentti eft 1000000.   vel gr. 1. $6. 0, 23. 4. qualium femidiameter eft gr. Go.   DHM : 3. # ~ OSS   365. §. $+ 26; 232-1.” Vera anni adparentis magnitudo:  H 29 14 3$46 59 .B  ‘Quatuor Tempor æ  et 644 125m 2 El Vea ;  QL 28 29 37 42. 3 so%| apoge Februarij. 10 12 1}  co 914 15 48 30 “3% | orum Maij. sO), EL, 5320  I 1621 55 6 16 Q| loca Septemb. “15. 17 18.  WH jo 12 59/4 BS GT ‘“Decembs 1° 17. 18.  re y efi2oceh te ~ ja"  =x  ie FF F E ST.A. if MOB Lt, I A.  aCe | Gt = ds 330i af, +  Aureus numeris., | | 17. Aprilis. 18  Cyclus folatis Ne cohpeadeaptæt ~ Maij 23  Epacta NS ee Maij 27  Indiétio Romana, aN 5 Tunij. 6  Litera Dominicalis ge \ Cc ifti Tunij. 17  Septuageli Februs) um hebd. 9,Di 2  Dies Cin eee 3 Domini Noue: 28  P Labor %& Ami 1 5 9 3 i6r  Te 30.Maij.H.1.min.3 9.fec. 54. P.M.equatis; erit veriflima of #& @ fub gradu,  | jet 3 vlitand §9- 11Sed vifacopula ert H,2.min, 30.fecund.1. BMisquaibprs  dicrum diuerfitate. Supra horizontem vilibilis fynodus pegeebiige so.min, 28, Anomalia ij xquata erit gr.328.min.23.fectid. 59. Semidiameter #% adparens min.15.fec. 5 2.  ® anomalia coequata gr. 1 53.min. 44.fec. 2» Semidiametet vero cius, eritmin. pies.  Latitudo veramin. 1.fec. 36.Auftt, Parallaxis in latitud. min, 24.fec. 3 3. ex qua oricur i  titu. 26 min.9.fec.Auftr. Sedin principio eclipfis, vifa latitudo eritmin.24. {ec.21, in fine verd min.27 .fec. 58. femper Auftrina. Digiti ecliprici.2.min, 38, Tempus 3 principio  ad finem erit H.1.15.min. uy  Huius eclipfis quanto magis ad Auftrum regiones vergunt, tanto plures folaris corpotis  ~ partes obfcuratas incolx videbunt.  Vifam ¢ fab Venetiarum Meridiano, Secundum doétrinam Alphonfi regis effede.  prehendimus H.2.min.52. P.M. vetancum mia. 22. tabularum ‘differentiz intercedat.    Schema pro Venetijs,    Boreas       HM. 7   Principium § 5 5 the®  2. 30 P.M.  RET 2 49: 56. Hotok . 3 5 P.M.  ol 19 32 Horol.    pitied    Ul EEE ee æ,   lanuarws CUP soy    1” Motus diurnus planetarum 9, ab adparenti equinoitio..    Denominationeslatiu|M A/S A{S  D|M  DjM ~ Didinum.    Fefta ftabilia 4 F|'9  fecundum vfum| &,| 3] "6  Ss. RomE. _ a|\5|G MIG M    eS ee Sd eee, eee    CircumDihi. |22) z/T0 43127 23) 2/01  24/ 3/12 45]20  = s4i13,_ 46) 2  Vigil. ; §)14 47) 14  F Epiph. Dni._ Dni. 2 Gi1S§ 1s 48/26  S| 2S a go cs  §1j21  —_ Vem  fe 9) 48 4 48/23  = 33 1O}19 $3 18 22/23  SHiginiy palan|u. 11/20 54] 2073/23  kd qaj2s 2 $5 16 ws 23 39, 22  23  3ln3  4\14    Dadi pei.cxem.|$\e¢    Pali p ri. erem.  Marcelli ipapa. |_6 abe  28 4it8 §sirs 31    Agnetis virg. ilar 1  5382929120 ttl5 28    Vine.& Anat. Timothei. 1 47|22 34/15 27  Conuer.S.Pauli.| 15] 25 1/23 23. 40/15 i518  olycarpi. 15\24 3815 15  F Ioan.Chryfoft.| ‘7 27| 7 § 29/25 34\1§ 1a}  Agnetis fecund.|** 18/28) 8 6 43126 525\15 9  19 29 9 §7\27 12|15 6  20)3°}10 11j27 §4|1§ 2    31/14 §9  lanuarius. I5 9 3 | 162    Ce cAfpecius HE ad Planetas. CR       |    _Afpedus Planetarum mutui.    |    Februarus 159 3  8 eMVotus diurnus planetari et 9, ab adparenti aquinottio. Gk  Be as Latitu- A[S.A[S. DIM _A[S Aldinum.   Feita Srabilia 34 9   fecundum vfum : o we we   S. R.Ecclefiz. |4|5/G MIG MIG. M   Ignatiy ¢ epricopeli aa 14]t1  39}21   Purifica. B. M. 23) 7/13 14/23) 45|21   Blaiy epilcopi. |24 15] 6 “3/21 10 47 14a leo waSlna 40  2s] 4)1§ 16/18 37}21   gatha virg. 26) § 16 TY38 21 To 42    Teedthos try 27) 6|17_ 17|14 40)21  28} 7/18 18/28 15l21 29} 8ir9 19 120 g|21  Apollonig virg. }3°] 9|2° 19126  31{2o}21 20' 107  Fe ate 20! 25  Phe bad 21110  3 13 |24 22       C Valétinimart.} 4}14/25 22 ee    ee ee 3) 26426 :  c 28 Ie 5a 28 #53 |20 14/15 28  13|14 26} 15Di25    13  13    34413  28)0 t  : Laritudo planctarum ad diem 11 45)° p*7/ jo §5|3 p  : 28jO |= 4.99 a 14|0 3 3 4 Februarius 1§ 903 163  ee Afpedtus ES ad %& Planctas. ee   Occid. Orient. Orient. ) Occid. JOccid. Poo apd  5 | æ | ro 2 | Afpeétus Planerarum mutul.}  ‘ Mj}: wd  i. Gj] 1 16  2 Afe.j29 I  34  4+  5  6 * SID  7  8 Ojt3  O%  9 Alc.|20 æ  10 A 18  11  12  13  14  us» Pi 4 fa}.  16. Alc.|23 $d.  17.  7S  a  20 A 1  21.    22. Sire 22  23: Alc.|rg  æ             Ai       eMartus. 15 9 3  x Motus diurnus planetarum et 9, ab adparenti aquinoctio. Gk    Denominationes latitu- [(M AlS DiS DIM AjS _ Djdinum.  efta-ftabiliafe-| >| Dj i ) 5 rE  undum vium 5 8 x pd rere) ~  S. R. Ecclefiz Ge ee Oe SS eS as eee    Tito mr oe tals lo 13/15 29/27 §2ins  20, 2/r1 261 3.7% g]20 ralag 30/28   OO Ee OS I dN SO |    3])12 26115 37.20 gts 40/]29   22) 4]13 26/28. 26]20 7/15 s1l29. 4819  lig. 26l11 31120 5116 t|o° 27   24) 6i15 261b4 49 $5]20 3416 11  2S.Tho.deAq.|25] 7/16 2% “3 38 20 116 21  26} _8}37._26)22q739|19 5916 34   27 abe 261 6 §7\j19 §7|16 41  “mn _[28} 10/19 26/21 23/19 §sj16  §t  >regorij pa.Mar|ti. abn 251 § 4719 $4|t7 1 2}t2ja5 25 20. 26)19 2417 8  3]13]a2 25/4 S2lr9 §1]r7 20] ¢  S 23 25/19, 4119  §oj17 40} 6  S}2g 24) 3° Ol19 49117 39  z/|t9 48117 48  Ol1g «48117 §7  §l19 47]18 6  lofeph confell. SSl19 47|18 C Benedi@Qi Ab.|rt}2 1 Ti 20, $8]19 46/18 51/10  r2l22) yaa) 3 18h   13/23] 2 ao}1s 34ltDp.46[r8 4 8)r2— §)at  14/24] 3 20 27.41 19 46|18 §sGir2 44}12 44/10  19] 9 $9119 46)19 4/23 54) 12 16/29 S}t9 48/19 3 5)15  T§{Ti**4§|19 49]19 42116    §0|19 _49|17  © 41/0 27I0   Latitudo planetarum ad diem 39}0 27/0 y4 4)0 S glo  3610 27I}0       Martius. 1593 164.  CR eAfpecius H adi Tlanctas, Ce    Occid. }Orient. |Orient. 'Occid. Orient,    Ss SE    @ | Afpedctus Planctarum mutui..   | OC LY   : V A 15|%* 15   eAprilis. E59 3    Ge eMVotus diurnusplanetarnet 9, ab adparenti aquinoctio. CR |  ———Denominationes laim- MAIS DIM. DS. AIM Didinum.  Re Feftaftabilia ) >|] 2% co]  fecundum vfum| 8} et x  S Rome. a MIG MIG MG MIG MG MG MG  22 §5]24 36/11  23] 2 4\26 26/41  12)28  aGlir  Cc 201 oY itz  fot Fs don nh Bat Ena Ce  I §8}rr  36) 3 SOjrt        42/28 43).§ 42]11  7 38)11 CLeonis pap-Aplfl fra 13 16 TT  ol tens So) RS eee he  ee 3 25|17 9 3at  Tiburtj, Valeri. az 31118 5 8}rr  g eee Se 37/20 $3 1t   22 47\11  Anicet papa. 4| 9 48124 41|10 59  C.. 8 54126 35] 10    29 py SP)25 fo   tr o- 48) 5 1§j20 F2laz r gol. 2 I7\|10 46  Sotheris et Caij.| 12}29 ~ 46 15] 4 10/10 4  or | | | ee | es   Georgi) mar. a 19f 6 = 3/10 40    C Marci cuang. |1§/25] 4 42 +4 18 20 «47/21 618 27] 9 48)10  Cleti, et Marc. |16}26] 5, 40| 67*s8]20 s1}2t 31|11 40]10  : 5 35113 31/10 Vitalis mart. 18\z jis 21/10 2g  ¥9)29 41 17 11/10 af  44|19  Oj10 38  14|t 19 2 4 14)  Latitudo planetarum.ad diem @ 25|1 §5|t © 52|menfis.  eAprilis. } 5:9 3 _ wey  OR eAfpettus @ ad tig 8 Planetas. “Rs ta} 221 ile B tho bo  teeth ee SST We)   ‘\o6'5 oe    6 ~  ' :. ms |    bli sy te. -—  bo tales i as    ea, 5) er  qOcid loa Stoo ee 16,       foo!  10 a _  ReoiP ei:  Ore tæ =  a  ~ - a | :  ERS ime Se Ss ream       Maus. 1 § 93  ‘winter, 5 aR SRRMRRN Scab >is Seed) seilal jbedediedd pie   lee eMotus diurnus planetarum et 9, ab adparenti aquinoctto,  Denominations latitu- IM. AjS- DiIM. Djs. A]s  Fefta Stabiliafe-->1 5) % 1 -@ ame æ a) Sano og 2   cundum vium | 3 et ro raf o bk ws   S.R.Ecclefie.}¢|5/G~ MiG M|G  Philippi et laco 21 1/0 31/14 19/21  CAthanafij epi. 22] ajrt 29 j28 40 21 13] 7 27/25 48}22  inuét. S. Cru. 21 19/22--15] 8  2% 23/22 17/8  23] 3/12 2813-43  24| 4/13. 26/27 $5  ; 14 24 æ 39|21 28)22- 18] 9  Joa. ante por. lat. 26) 6|15 22 25 17|21  20\11 Qgalan 1  Appari. S.Mich. 3 ic a 18/25 Stj21  C Greg Gregorij epil. 29| 9/18 16] 9 40)21  Gondiaa total Tol19 141234 8) 8}21  —"Masi®. 11|/20-—42| 6 —14|21  Nerei,8 Archi | afra my £0 24 O}22  [3 3/13}22---8 28(22  14/23, § æ 43]22  Cai 3]25 4547)22 16/22  6116 1] 7. 43)22 2tlo9  §9|194- 37/22 —26)22$7) 1° 25]22 33]22  $4113 U7]22-38/a2  28 Sab. 14]in 44  18|z2—50  19 32a  12|22] 0°47 71% S$4ir5 44] 8  41118 46}26 26 33 8 Laoa ee et eee poe  Latiudo planetarum addiem 11/0    21°    3 1|t  gt, D a D  ee eer          Maus. I 5 913 166    CR cAfpectus Dad ig O Planetas. CR  Occid. Orient. Orient. ;Occid. \Occid.;=C“‘ +39 39  CSilucxij pape, |10}20 2834/10 7/26. tal 19 i s8\-s.  T1|21|29 29,231|22 22,46 6 19|19 48)  aulini epifcopi 42)22] 0 29 oP 29 ay mee ry a5 æ  we. 13|23) 1 “1 26 ts ts, Ghee 9 34)  atiui, S.1o3.Ba.| 1424) 2_ 23) FO491,6 gales i: “| 21/18 §2) 8   æ Hix: 1 Soslb7 29 29|18 _ 44] 8  yo  _ Latimdo planerarumaddiem —r1jo    ms    CONT AM TR win et    3    12  Orient.       | JAlpectus Planetatum mutui,   Q Peig, o |  ® Apog.   ;   ;   3  TS  Tulws. 15 9 3   ee Oe en ftir en Po æ eæ ape nge een in ane apperees eran none ee  CR eMVotus diurnus planetaru et 9, ab adparenti aquinottio, Ci   Denominationes latitu- [MA |S DIM DIM D|M _- Aldinum.   Feta fabiliafey>|S] et 1 @ a eS OI BR Wo FS  cundum vfum | 2 et CI) 8). o b  S.R.Ecclefic.|§|5/G MIG MIG MIG MG MG M 21) 3] 9 4ltSn55|27  36)18 37] 8  Vifit. B. Mar. aaa 16 Os oP 29 27 43/18 29) 9   23) 3/10 §9(14 44)27  §1]18 = 9  Cc 24) 4/11 56 28 36/27 59/18 14! 9       2§] §}r2 g4}a2 6/28) 718 ZI] 10  26 6/13 51/25 11/28 1§|17  §gi1o    ee —_—|— — SY]  ooo    | 27| 7\14 48) 7 55/28        NN    —| | | Os    NN CPijpapz. Iu li. {11/18 28 «$5. 2 deed  Naboris et Fel. ]  Anacleti papx. | 313/20 = 6..9h:   Bonaventure. | 4/14/21 pie |  +4 is 22   Alexandri. Lay 24   C Symphor. etc.| 8/18)  9} 9126 a  Margarite virg,|10)20)27  Praxedis.virg,.}11j21/28.  Mariz Magdal. 12/22/29  Apollinaris,.. ne  oS ee       alt    BApog (OS.17        ShL7SBY 100MH  .. tend 7 nn re —) e    ok Motus diverne planctarvam et 2, abadparenti aquinoltio. Gk    A  h{|e¥|o¢|] g  §) ‘k x 59  G. MG MiG MIG: MG M  I 44]1q4 46/14 48/25 28) 3 51} 5  I §2irg! 4tl14 14 46/24 24 $91 $421 §    are O14 35/44 44/24 32) 7 35].5  Dominici. 25) 4)11 2%) 8)14 29/14 41/24 7] 927! § S, Marad Niues: 2 16]14 23/14 37123 44 TI 20  | “tansfig. Dini. 27) 6113 24|t4 17/4 32/25 23/15 12  'Donati epifcopi- 7\ 14 32 T4 11 11/14 27123 4 S$  ‘CCyriaci,& Lar.|29|_8} 15 Gl 2 golrq 5|14 21/22) 47/16 58       §4| 2° 48l1q  Olt4 rgla2, 33/18 51  §6|13  $4it4  Bj22 122/20 44] 4 54 » Liburtij. alg. 4|13 49|13 Sola. x14la2  S.Clare vi 2 12 19 13 44 12! 49/2 9|2  S. Hyppoliti Sir x I 8 26D  yppoliti. | 3)13/20 39/13 3 æ, 7 24/4 45    34|13  27|22 7|28  30/13 13 16]a2 19] ©  Sitr" 41 3 44/13 2613 3)22 12) 1   5] +39 59 3 o1lt3 22/42 §O122 17] 3  3]_ 7-17] 3 $9 13 18}12 _36)22' 24) § 40) 4 29  1/20, 56 4 7it3Z ISjt2 22122 33) 7       S.Eufebij. Vigil. | 4|t4}24  C Affumpr.B. Bernardi Abb. _|10 8] 4 14[r3 ri/t2 S22 44  20] 4. 20hn3 iid S$4j22 s7jit  C S.Timothei 3 $7) 4 29|t3 aft 37/25 2/02)    ~Vigilia. 23) 44] 4 36 II 21/23 23.29/14  Bartholomei ap. tæ 4. Be jak, _5|23 48/16    I 10 648)24 $118  mo teal sia Seeks 59  5) Glaz «§1jt0 «16/24 §7\24 421 4  Auguftini epi. Ls 1S] § %4lt2 49/10 0]2§ 23/2324) 3  "fans? § 21/12 47) 9445/25 54/25 5) 3  Felicis, et Adau.}2° ; 19] § 28/12 45| 9° 25 26 21 21/26 44) 3   24/5 35/12 43/9 6 “9 6|26 26 52|28 23 23] 3 47    jo «= 8Jo. 71S 53045 o'r 8  Latitudo planetarum ad diem t1lo 17/0 «1416 Gls A 17/1 46 Menfis.  : 210 17/0 ~1216 A 3rl5 ojr 34|  eee @    | Auguftus. 15593    Ce cAfedius | ad3ZR ST Planetas.    as       169  am wee #       September. 1593 ce  i   b :  ‘oat eMotus diurnus planetarum et 9, ab adparentt aq sivottio, eh  a Denominationeslatitu- = [M_—_ A/S | DIM ‘AIM = AIS —s) 2% 1 @ | 5  cundum vium|5}8)..w¢ °e o | b&b | = Ir  S.R.Ecclefie.}¢|5/G MIG. MIG. MIG. MIG MIG MIG  Philippi-& laco|21{ z}10 31/14 -19|2%- TO}2zz 11] 6 $0)24 46/20  CAthanafij epi. 22) ajtr_ 29 28 40)21 1gj2z2 313] 7 27125 48lo2  Inuét. 5. Cru. 23] 3/12 1228/13 ass tg]2z-- 15] 8  124] 4/13, 26 26 27 65,5512!  \35 §|t4 24,1239] 21 28) 22 2218 “9 18   Io’. Ss 26| 6|1§ 22127 20! 9 17|21 32}22  716 20\;119C42I/21  Appar. S.Mich. sMich|4| 3 $117 r8}25  C Gregori epil|z9| 9|18 16| 9 40|a1  Gordiani et Epi. Iso rolrg 14123 9 8) 8}21  "Masi, 11/20  erei,& Archil.| alr 21 10|r9_S}1S)24 3 )254547/22  In6lag) 1]77 743/22  17/25 ~§9 193,37 22  8)18]26_ 57) 1° 25)22    ~fg9\t9l27 27 $4113 17} 22    ~F    10/20/28 52/25. meet 4]22 12|22) O “47 19 32! 22 45] 59/23  14/24] 2 43/14 42123  15/253 40 pr yt 23 14/22  38}1 1/23 21/21  22    S9)94 5545/4327) 55  33) 8 4olz3 33/21 52  7 —pifrzz—g8]r23z 39/22 49250 21 21}21 18}/28  281 7° 37/25 45i2r 46! 23 $4/22 7/28 56  26|22. 25123. §2j21 42124. 27/22 §§|29.       \ætli ne rjo =. 28.0 260 §9)2 4810  Latimdoplanetarumaddiem 1110 26,0 261 11  21\|90 25/9 25i3 sa “a  Maus. I 5-9) 3 166  CR cAfpectus Dad3z © Planeta. Ce 2  Occid. ;Orient. Orient. ;Occid.,Occid.,~SOS:~C=C=|D] 2% | @ rile   undum vfum (8 Cr) 9 ) | x  S.R.Ecclefie.|4|5/G" MIG MIG MIG MG MIG Mic  >I) 31 9 AUS pn 55127 36/18 37] 8  Vifit. B. Mar. 22) 2110 2 oP a 9]27 43|18 29! 425) §/r2 §4]r2  26] 6/13 stl2g rtl28 rs|t7 59  27| 7\14 48 755 28 23]17 $ijt0   28) Bits 46]20, 20/28 grir7 43i11    if Se 916 43 mie 28. 39/17 35ftt  Septem fra,mar. 301017 goltg 25/28 47/17    CPijpapz. luli.  Naboris, et Fel. | 2 SS eee es alia 32/29 30/at  28}14 36/28  sohaa  eS ee s-tt—| S|] 9 | 5 o   cundum ‘vfum} ©. $2 =] 2 bs X   SR. Ecclefies | 4) 5° MiG. MIG) MIG) MIG. M   C Pewiad Vine. }22 G $$ 1 44irq 46/14 48)25  “I EO  H2T 45) h 8}:  - See] as   FE ng 2lts §1/10 §3/10 $8)29 46   4 pt 4)a2 32/29 4a}   iregorij | 7 lag 1O]T9 41/16 47/13 14|14 729". 39) Dedic.Bafilic. 1§}t4 25/15 43 43 29 «436  Pontiani pape. aalis 3s tgh9 a3  et 13116 4618 §6)29 30  C eo tie o 2518 4117 57|20~ "34\29 2G}       s8)r1 1120 rnp 8/22 12129 2st    Cecilix virg. [12  T6lit 1120 47/19 40/20 20/23 $t|z9 30    Clementis pape. 13  Chrifogoni. I  herine virg, L§425  Petri Alexandr, |16|26}) DRS 1ol20 40l22 43/27M13)29 14  g|zk 221 10/23 4/28, 54 9       17/27] 4, 33|21 41)25 6) OS 35)29 9,  e 18/28] 5 5 18 45j22 12/26 18} 2 18)r9 ig    —[S a eee  5.Saturnini. Vig. 19/29 6    Sz[22 43/27 394 arr, 29  Andrer apoft, 20/30]. 7\_ $8). 3 i)    923 _h4|28_ _43} _S_ 42/28 er       us = e    _— —, ænraion    | alpeaus Planetarum 1 mutui.  4 ler eæ "2? | December. 1993 166  NN NC Se eee q   C% cAfpeltus @) ad3¢© Planetas, Ch  Occid. jOrient. ;Orient.. .  3a Afpeétus Planctarum mutui.  H eta  '    %  ®@ Perig- OB 2 2   ” ~ > ne i H    * GIA B o& 17 | |    Le 2k  Tt. |. —  \ ¥. ¢  ~Oe cee ee tere! © Fee teem = wow vignoeto4 =  ® ' 174  : : ;  .- '  i % :  r  "7  ; EP H E M E RE  | 1OSEPRHI- SCALÆ_$1CV.LENOETINIG    x ANNVM : échuvn te  INDIVIDV&, TRENT TA TAS | rhe  :  I €: 9. 4 a ee 7   \2 + i a   - Quicongrait. Ya BE pe 6 Mads |  ~—ereaties: ie perhea    7 oa Radices ad meridiem primi Ianuary anm Gk  1S 9 ee  Apogziloci t  14\% Anomaliz commutationis, feu argumenti 3    Ingreffiss 3 in principys    D. H. M.  wie Iuny 21.17.56. P. M. Solfiitium aftiuum.  23. 5.11.P. M. Axquinociium autumnale.    Bg Septemb.  fe, Decemb, 21.23. 27- P.M. Solftitinm byemale.  a caine    Lpgo4 ! he    Figuraintrits i inprnie ric. =    tH       Shiva. M Æs Mee aofl er: sibdul Sw 5 iiss j wMannsrer ining 2 “th   ~ob astiothiod sagui > ill Ishiv zudbrusidad isorg 2eCniar {   iv toon atiieins wasnt 234 tHlesnsbingo eidon oI 2idoW ainneienelinsiis  02 4 supimiizlat eoissibs aondh qixohii vronib malintoobt. tive atlid    she acne 23 Se tetoapenib aie: mvilaun p42 .nien ynaiudo sing waisqorans       1$94    Ss. g. m be - Bs  o 218 1 230... 8 ma   o 23 28°°4 a, aie agate Tey vi  32223. Eccentrores A pei, fomicæee eccentri eft 1000000.  vel gr. 1. 56. © 10, §. qualium femidiameter eft gr. 60.  Due M. 3 31@ rere tilt  365+ So $5v- 290 15-346 V i i i -  So. Vio Oe A  = : or   TF Us Ua tg at Ate  Aureus numerus se 18 Pafcha Aprilis. 10  Cyclus folari | 7  Rogationes | _/ Maij 15  Epacta Fy EY ‘8 Afcenfio ~~ Maij 19  Indiéio Romana -7  Pentecoftes Maij, 29  Litera Dominicalis .B  CorpusChriti —Iunij. 9  Sepruag ayy / a ‘Ge Inte: hebd. 3,Dies I  Dies Cingtum, Febru. 29. Adu 1s iNouembris,, 17    f : mr > &o . Detain Soltek > oO ¢    Hex anni menfis Maij ecli o ti et fab die 19 Hor. 1 i. 35 P. M.eiufdé  otientaliores prouincias. tibus videbitur, illis nanque fupra horizonta decurrent luminaria. Nobis vero et nobis peAciiioner nee principium,necfinis vifi  bilis erit, ideo nullam eius diagrammatis infcriptionem adiecimus. Eruntque 3 corpo.  tis 10 primg partes obfcuratg min. 23 qualium wa diameter 3 eft 12 primg partes., Eclipfis B. 1 $ 9 4: 176  Enfe Oftobris Die 28 H.19.M.15.Sec.t.P.M.2quatis; Horologij vers H. 1 4.mi,  M g.exiftens @ ingr.5.min.1 j-fecund.§ 3. y.vmbram terrgin diametro 4% fubibit.  Anomal:@ squata eritgr.63.min. 51. fec.41. a verd anomalia xquata.gr. 127. min. 3 5. . fec.39.Semidiameter @ 15.min.40. fec.cordabit Semidiameter verd terrz, in loco tran  fitus  min.41. 28.fec.Latitudo @ Auttr.min. ; 1.fec.5 s.digiti ecliptici 9 min.40.Scrup.  incidentix 47.(ec.2. Tempus. verd calus H,1.min. 9. fec3 24 Latit.in princi. eclipfis 36,  fec. 12.In fine mi.27. fec.26, ambg Auftring A principio eclipfis adfinem H. ;.min, 19.    Veram diametralem # et @ } tadiationem per tabulas Diui Alphonfi futuram effe  offendimus: H.19.min.43- poftmetidiem, vt di entia_tabularum inhoc lunari deliquio tantum num,28numerentur. ‘sap       Principium- $    12 30 Horol.    19 15 P.M.   Mcdium 3 i4 9 Horologii . : 20 ss P.M  Mints 856 ica > Howl Lanttavius. ee 40 ie hias when las inset panearin o R Sa se aquinottio. Ga        icundam vitim? Be wep:  S.- Ri Beclefizes)} ¢ SEA    eee  Ciclo: 221 Lag) 28 tI eghBl: - OPP RA wit    rt, 4/11  Vigilia  28 3 - + 12  10°39] 9 28/29 41|12  9 goling i 29 ane  9569 BS oe    B  |  F       26 sit  æ piph. Domini.|27, 6 15 33  |   !   a:        34) 6  16S32113 48) 7    3}13)22 “4ilat oe  ij, Sc Felic| 4ir4}23 42 et  Pauli pri. eremi.  \BMarcelli pape. 44).0 ot gs 8 8 32] 2 28)20 8  Antonij Abbat. |"7]17\3, 45|12 §9| 8-271 2 41/20  Cathed.S. Petri. 8[18).7 36 24 2 8 2a}-2 sink  jsiatij Marthe. 9119128 47] 6 S518 07 17} 3-921  \Fabiani,& Seba. 10/20/29 48/18 36) 8 12! 5 pee  Agnetis virg. ar  Vane Bc hæ’  2 14 iy 33 i 14| 8 7| 3 37/23  st] 8 - 2) 5 1 §1)23    23 lah fi! 4.) 24.  m trata] 3 t7}'7' $2) g2%1g.25 0  Cones Pal sl2sl 4 $3 17 43  (Polycarpi. _|16]a6| ‘5  loan. Chrifofto.| 17 27 6  Agnetis fecund. 18/28 es  a a del) SS ee 24/10 12126 0   uBot39!_9 3025 §7  5°] 9 9 53 a a 54  27\11 2125 $t  ; afta cee 48  B | 8 oaths 76 et 3254s  29 «17 14 41| § 4/25 41    i a  a          39\t 53  1 17\0 S s0/Menfis.    S5|t = 37 470    ib  : 5 &F Planetas,:..\       lanuarws.    ie Q | et  |Afpettus Plancratum mutui. PA 7 2 Sut PRD iqaatiqa ier {  I ? pte, eS æ         3 OF 39  1 Afe.'1'4 (or |  15 ra 74{  16 Se.      oan  2 ig t “æ vty 7}: @ Apoge ss }    22 Afe}18 ix st aA s9G ele  *x OF o i 1%    IL Apog |  20|/K 24. has  Fe i    et eæ  O23) Perig P A Oo Peri  3  " ” Fefta Stabilia | >)  te ¥  S. R. Ecclefie.| $}5 |G M    ignacijepifeopi-|22| x't1 59] 89  2M. |: Y 39\_3 Blatij epilcopi. 24 314 DIB ait 4 te ee | «_34'as  . Agathe virg. 26 5,16 6 st} 7 72 2ztar 4) oDsa2l2s 25  BDorothea vir.|27 617 46|°7 21| 2 §9)22 8], 0415 25°22  28          | imeonis epi. | Sleslao    9\19  1olz0    Iijar  12}22    le)  past    Cath.S. Pet.Ant.2. Tol14 1jo 100  - Latinado planetarum addiem 11/0 5j0 1110  21\0 4e@ 120          Pe    ~se FR ee oT pAlan  | Rebrnarins. 159 4 1768             CR cAfpedius HadHeO Planeta. Ph    Occid.,Orient. Occid. Orient. Orient.       19S )20to Afe-jr2       21   22  23   24   25- ri  27-—£} 1§ 28 Aft! 2  | eMariuy. 15 9 4    f 2 æ Motus -disaritt ated Zi # ab saute eqiunoctia, Ck  = 5 æ, Piiioum   a JatituSS i 9 as e  X | Sloe we  “alo xtla8— ays alt2 36:17  2}tt 42 1232 457/12 49. 17-—-$3  3)12 Eu27 07 4 4. Salts 13 3)8 38  22) 4/3 T2{12°°UI) 4 Soll} 16|19  S14 12/27 my 61 4 46/13 29/19 46)25  Re ag| Sirs 2ajtt " $4) 4 -43/13— bc | oO  «Tho, de Aqui.J25] 7|t6 11 26 31 4 40113 §5 Ta  pense -}6}-3|17 11/10 §.2 4 37} 14 ~gi2t  es 27) 9/18 Lt 24 gg 53 4 34/14 21122  a 2${tO} 19 14 je 4 -34)t4 34|22_  regia pM [0 11/21 §2} 4 2814 47,33  y Pernt oe m2 *  ; i 2{tzi21-10] 4" $4! 4—agiry 024 7) 438  B 3/13 22 10}47 4338 14 ait 13\24 4515 42) 4 1}23  4|23-——40}, 06} 4-29} 15> 26)? 5 22) -6 56) 5 5 48h23 28  24, 10/12 21/14 5 17/15 38/267  on 2 24.26 I 26  cee J] a CP De) sd en PB ee  7\17|26.. 9 16 24) 4 12/16 4/27 3|88}47— ape, 16| 4~-10|16~ 16|27-~$2  lofeph contell ot ps 3} Ala 8 16, 29)  B 10 29\,-7 11 59) 4-616 4  Benedidti Abba.|77|21|- 0 Pee [44 T6535) +9 an 45)! 36/18 39/23  2 pe = ° a o}20Ay 1123 3  12124 { * 2 a  13/73} 2 © 13.13 17  INES 2 Re) 7 z       54} 5 5338    Ijo 2\0  Latitudoplanetarumaddicm | ‘11]o s 1|o    21}0 o1|°o       ~ ~~ te  - >    1 PE ee 179   . at    ‘Ga Atpettus ® ad ye ee Planctas. Mw |          %   ; ts Ol 9 “49  [1g Ale! 4 æ!       “eg SS EE       PApoge ds BS 1x o e349) 19) real pe hse  21  ee + gt ba    sas | a pA   he  t  ft    3__29}20 - 20 5/22,  Marci cuang. fespes 4. 28) 4 16|q Pate . 'Cleti, et Marc. 16 26) 5 26} 18 2 4 9/23 Vpriliz. 1%5 > 4? atXs  5g eMotus wrobacs a gab adparenti quia. CR}    a $7\20 1 54 3 49/19 25| 7 54|_ +    a. he  3120 19 49 A925 419  conis papa. EAP ri ri. ioe 20° 20 48 rf 47 :   12/21 o 63  3/22 4§1 2 17) 3  Tiburi et Vale,       eæ 43 ie 3  6 16)25 41) 8  Raise æ Vas       26 40/20  8127) 38 2 49  9 19128 37 169 9 "3° «§6  290438 (27 0-40) 93 98/22 24 10/20  Æ QO 34 To 24 3 «59 22 31  22] 1 32/23. 241 4   333 2 31 v6 41) 4ree” on omer TE  Viralis mart. 8128 æ pect Bi  20/39] 9 19 16 16 23) 4 4 2x 4  _— =  i : 73 wht dt  Pe?) Oe ojo  Latimdo planetarumaddiem — 1 T}e 2/0  2 21 3  “a    159 4 ea eudifectig ©) ad. æ. Planetas.       180    - nine aw «oe A    a    eh At  eit,  Mam = —Os—=k        24 Alc.'25 *    SS ee        79 Ph 2 32  30 Afeli7 bIA          } Francifci conf. et 2.4    i} Diony. et Rut 29] 915 34 Odtober. -Rj§94 wnaificr    \a eMotws diurnus planetarum et 2 abadparenti aquinottio, @  |S. Al AIM — Ay Ajs. AIM DIM A [M__A |dinum,  9 Pea. 1    Denominationes latituSe ORE ea ey eæ  Fefta Stabiliafe-, >|. @  cundum vium | 2, et a Vv  S.R.Ecclefia_ a\|2.G MIG M  Remigij. j- (at “1r 7 439)28,,26  B j22} 2 8 39 100 39 a1  ja3t 3 9 38/23, ofan   410 3! 35} § gG\21 21 36/17 34  git THT $6["965 Set 48 42/17 32  ie 612 35 °38l21 48 48)17_ 31  27) 7|"3 3 5116, 33 |21  28 a m2)   S. Marci pape.       814 34    3° ag 33| 0 : 16 17 17 2819  22{17Di28]_9 55  “3ltg/t9- 19 3 14 at 27|17 23/10    33)17 28)11 Ce cAfbedus Dad 3x OF Planetas. C&, Oddober. If Qa i 186  ee (a ee       |\Orient ; Occid. este Cæ See Occids Croet  | e@laiezieatl ¢     i December. 155 4  æ Motus diurnus planetarum et 9, ab adparenti aquinottio.    | Denominationces latitu- (S    Fefta ftabilia 3|2 | 3 | 3 iT ¢ | £2 i g  fecundum vium| 5.}8] 4 we, æ  S.Rom.E, a(Bleo mio wile Sle q_ MGM 21 8 #125518 24 §7j2r 34/13  iBibiane virg. 22/2) 9 42) 7°°26/2q s7jar 22.13 42/26  23/ 3 10 pp PH 821 31)14  'B Barbara virg. | > 4| 4a 44| 6" 18) 6 j8]24 sous  Saba: Abbats. [25/5 Siz 45 ent? 24» 828  Nicolai epifc. 126) 6 G13. 46 1§|24 7 58 ¥ 58 ar 58 5811625  Ambrofij Epifc. 72 7,14 46 or 24 §8\22 Se ooge  CéceptioB.M. '28) 8 15 47] 3 36|24  $8)2217/17__ 45  pe 9, 16 43|17,.20 24 §7|22 22. 2618. 25| 3  Melchiadis pap. 30.10!17 49 0748 24 $7|22' 36119 6  ’ pea §Olrs §7|24 S6)a2 46)19 tm 476 3  19 S126. 49|24 §§|22 $620  Lucie virg- 3)13) 20 §2) 9° 28124 §4i23 0 Glan . A 3420 S3i2r ele S3 $3)23_ 16)21 49) _%  | sinsjæ 54 §4[ 4 3524 $2123 a6i2a  6 1G\ay  $$\16 25/24 $4/23 37:23 i wie 1% 7 i714 24. 56 28 x34 24 §0/23. 47/23  os Bb 8/18 oot 38S 7 S7j10 “42/24 48|23_ 58 58 lng 32  Fæ [29 9,19) 26 26 58 22. §ol24 47\24 54 28in5 83  _« Vigilia. _!10)20/28 of 5Vi}aq 45}n4 r9la5 )  Thoma apoit. | apoit. ba 19 N7 18]24 30/26 "34/16  {rales ° 2'29..44|24 41'27    B 23/1 3ita 2124  Vigilia. 14/24) 2 4/25 25 110/24 38|25 3  B Nat. Dai Nii. 1§j}25) 3 ewer = bi  Stephani prom. '16|2 __34)25 26! '29 4.59 = :  Ioannis apoft. |17|*7) 5 7| 5718 24 32/25 37 Oo 40/2  'SS.Innoe. matt.  29). | TE. |  Thome Cant. 9} 3 19\24 27/26  a 20130; 8 10 17 mp44|24__ 24 24126  i. latlgn! 9 a2] 2  (14    ‘, ' +  December. ~ L594 188  CR Afedius ad BF Plangias, oR  Se  ee CL9 4 vane       Coniunctiones, €F oppofitiones 3% OQ) ad Meridranums  inclite vrbis Venetiarum., ad horas;*S minuta, | __  fecundum vfum Horology Ftalicts ¥    accommodate.lanuarws. 7  Februarus, :  Martus. a  f  Aprils. o  ?   o    Q%1A%   rafea|ealsa %A%    a 189 |    EPP Moe rs  IOSEPHI SCALÆ,.  SICVLINOETINI    AD ANNVM COMMVNEM   INDIVIDV# TRINITATIS    en oe dee    Qui ab Orbe condito eft  IF Fino       9|29 w8is7 Cas/#       Pt. ne eee See ee    790    ~  of imgouA s  YW ingen ye HD Mondsemng> 4) :  Precedit, of et @   in gn 19 ™ st X       oma INR, Sa  - ab rf ¥ iS Eusignige @ qa    S. g: m. z 5 æ i niaig load mises eu ooo gusniand  o 28 2 4 SF 4S) - Vera preceffioequinogo rium. |  o 23) 28 4° 6 488 i itas Zodiaci ©):    vel gr. 1. me et 7 aliens iealidanieiee æ +a    >    Mt Gaon    " 32222, Eccentroves 3% qualium femidiameter eccentri eft toceece! | atic.)    ; TAGs    a ie       D. H. M. © : * ay, es  365+ $+ $5- 9 53. 17. _Veraanniadparentis magnitudo: Baad aha ccwisius?  H 2917 1656 4 §& Quatuor Tempora. af  et 645 4425 fo Y| Vera :  8 28 31 44 58 46 "| apoge Februarij,. ry 17 18: a  co 918 1 §6 23 2%) orum Maij. 17 19 20.  m 1623 453 45 9 | loca~* Septemb. 20 22 23.  +4 014 3833 8° Ce 20 22 235  FESTA. MO B ILIA.  ont a ee  Aureus numerus 9 ~~ Pafcha Martij. 26  Cyclus folaris 8 Rogationes Aprilis 30  Epacta 9 zinc ij aA  Indiétio Romana 8 — Pentecoftes Maij 14  Litera Dominicalis A Corpus Chrifti Maij. 2§ oe  Sepruagefima Ianuar. 22 | Int hebd.6.Dies °  Dies Cinerum Febru, 8 Aduentus Domini Decembris. 3  riviera  \ S uibeid  ty s 2ink  $I > 3 envraleiny  i0 - else me)  4 az e ske  iouohl y ro g slaty       es Eclpfis 3 Anni. $9 §.    Geissler: copes torum EdlipGena, Deeg: AprilisH 1 s Pp. M.  Principium $3 os Horol.    : 1 $9 P. M.   Medium $ 9 $ ‘Horol.  ; 17   Finis it 4 Horol.    Principiumtotius ¢ 1° 6 P. M.  defetius, z 8    Finis ge 53 oe cee    Labor 3% Anni. 1:35 9 § 7g2  Ds 3-O@obris.H. 1.03. 53, 7.9.2. M.aquatis; eritveriffima fynodus duorum luminarid  in gr.-9.nh27.2.7.&. Scdqin accider poft nonagefimum ce gradtiab horizére  orientali (licet parum diftet)ided vifa ¢ fequerur veram 5 in lum: atiteritmin: 3.292.  Vndevila et erit H. t.min. 56fec. 18. P.M. Videbitur medium huius eclipfis fupra horizontem gra. 34.min.50. Semidiameter i min. 16, fec. tg. accepta fub minima i eccen  trotete, et fubcégruenti numero Anomaliz xquate ipfius,que eft gr.91.m. 58.217, Lu  nz atit femidiameter min, 17.{ec.49. etiam accepta ct gr. 174.m.24.2.44,Anomali¢xquatx. Vera @ Laticudo tpe vifibilis o eritgr.1.min. 1 kesy: Seprentt.Arparallaxis @ ad  * 4% in laticudine erit min.49.fec. 21. Auftealis : remanet laticudo vifa min. 22. fec.34,  Bor. qua etiam in principio eclipfis erie 24.m. 48.1. et in fine min. 20.fec.a2-femper Borealis, Digiti ecliptici 4.min.14. Tempus incidentia. H.o.min.44.fec. 50.  Vila t%& @ oper Tabulas Alphonfi Regis eric. H.1.min.3 5. P.M. aquatis, prodicrum diuerfitate; vnde differentia tabularum in hoc labore eft minw21. reliquanon  adeo differuntr. es iy cepa H. M.  sore P.M  Prineipium 3 5 26 Horok  4 6 P. M.  “Medium SA : - Horol. >    Finis 5 te: ‘Ep PM,       “a,       | lanmarius LLY GFF,             Migilia.  Epiph. Domini.    |    A  S Higinij pa. Ianjy., Itl20° 24} ©  ag|t2 38). 30}23. 28  Vaaley en    Agnetisvirg. | yy}21  AVince. et Anatt.| ;,f22 Emerentiane, |;  : jane, |73/23/ 2 36/29. $422 23/15 12113  Timothei. 14|24|_3 37 13°49 22 15 48          20 47|16 241/13    Conuer.S.Pauli. TS  29|16 58    Polycarpi. 16|26] §  loan. Chrifofto. 17|27 6 39 2    Agnetis fecund.  A       Latitudo planetarum ad diem 11]jo  21\)0       Tannaring. Is95 193°  ON Se _ Afetins Bad HE Planetas. Gk       Sn    \® Perig. A BR of 2  3  *~ Te-”)UlC OC OO  re   Februarius. r1gsoy   eee :   ) 9% eMotus diurnus planetarum et 2, ab adparenti equinottio. eR  Denominationeslatiu- |S A|M. AIM | DjS,-..A|S ~~ Djdinum.  æ B &: YE | g 3 |  ve |_| 8h A | ÆIBY «CEH Dn  el¢_MiG_ MG _ MIG a MG MGS a GM  Ignatijepifcopi.|22| 1/11 44)t0 19l22 41] 3 F7I25 43/19 §tlty 57] 6 18  [Purifica. B.M._|23] 2!12 44 4.45128 §]_3_ 34/26 25/20 14/16 44 15  'Blaliy Blafij epifcopi. 3/13 45 34/22 Of 3 44/27 S]20 54/17 17 36/6 11  | 5 414 ta aso, 38a §5|_3_ 58]27 soj2o s4}t8 32) 6 8  ‘A A Agathe virg. virg. |26 515 5 47 3° 20.21 §0| 4 12/28 33/21 1219 31/6 5  |Dorothex vitg.!27 | 6116 16 47\t§ 4420 _ 45/4 26 26lnq _1g|2t 27/20 35) 6 2  mit 28 | 2\87 17 48/27 $3|20 40) 4 40]29. 57]2t 4ti21 45   elas 29) 8118 49 9 50 21 2t_35|_4 S4\'o °4go;tt — §2}22 22 $5   ‘Apollonig virg. virg.|39] 919 49)21 40/21 21 30 5 æ   10!36 50 3 Maglar 25 #   ttjzt solrs  12/22 $1126. $3 20 1S me meee ho  Fe b.  lA y aitsiay 5   Valentini mart. ities §2|20.,43 21 526   Fauftina:, Feline æ 5| 52 25° $3 ores o} 6  Als s3|15 16/20 55|_ 6 46 prs aay “7\t7\27 $4|27 5, 57)20 5° 7  Simeonis epi. |_8]18[28 s4i10~"57/20_45|_7 15  A 9\19 19 (54) 18 20 40 "7D29/ 8   ___|t0j20] 0 *55| 7 59'20_ 35] 72 44lg  taizr    224 4120 30 7  St 5!20 ag) B33       Cath.S.] s. Pec Ang. Ant.| 12 1   Coke eæ   3 5628.11 20 20   + 56 6 §|20,   15{25| 5  s6l21,, 420 10) 8° Scir2 “g9lt9  = t 32|18 43/20 §6) 4 59 7 Me 20 20 gS4 PO  r Sl 95s   t : I  9 =| Afpeétus Planetarum mutui. fecundum vfum| 3  : ‘Se R. Ecclefiz. æ  oe \ | bg hed fir EO $— 37 13  §5|29.. 29118    ssjtt 3%) 18 §4)23 749) 18 47)15    64,6 25118  $4119 62U 18  $3 rs 4118   a Sf  yh os ;    gz} O9 27 18    Benedidti {iti Abba. |r          L4}°2'_ §0  \Znnunciat.B.M. T5 25 3.  §2) th 8 18.  gi 29m 39 18    50 a8 18  449 7\18  “a7\18 37(18__    ; a! 18__9|16  1929 7 “oF Bits 18    46ha 7 713 37/18    yo 380  Laritudo planetarumad diem 11!0        2/0 39\0 47)\°  | |        | Marti £59 5° OF  Ce cApetius Dadi Planeta.    Occid. |Orient. Orient }Occid, |Orient. )  ~) @ } #B  g  H M H I O °  2 ©/]14 16  3 Ale.j22 lA 5].  4,       ns a tf eS  ——    Aprilis. ESOS tint  && eMotus diurnus planetarum © 9, ab adparentt aquinoctio. Eee  Fefta Stabiliafe-) >| SI} 2% ot z  cundum yfum 2. ai Vv a  S.R.Ecclefie. | =| 3 (GC MIG MIG  re tro 44) 3 4sht7 $9]47 17 4 8 1817 44]23  A, 23) 2)tt 43 )24 25; 9 217  3fr2 i242 re 38} 9 46) 8  asl 4} ts 416 2}10 30 8  fli4 4°l28 7jrt 14) 8  1s 39/10 20) 04  38/24 34/12 43) 9  ZI} 10)19 ee SS\17_ 44/19 _15)14 6  Leonis papa.Ap|ri. |11}20_ 74 8° 47117 43/19    “3ir3]22 31| 7a §417 §   Tiburtij,& Vale, 4114]23 59/15 7) 1753  28/2 28 20) 18  27\11 19       ata 17. 3720 47\20  ) 24) 9°" 32|17__ 37/21 0/2050 23) 23m 55/17 36(22 25121  8 3511736 36\21 26|22    eæ 2167p 236,28 59)23  1 8 21/17 "3G|21__$2 _§2/23. 47118       16|23. 12117. 36\22-§ [243.2418  15! 75 3]17_ 37/22 _ 18/25    + 13022 19)17  37)|22 Zz 31|26   11] 6"726\17 38)22 44/26. 4521  Bho el, eee v2 38|22 §6)27 29/21 §  - 8} 4 49}17_39]25__ 9} 3815/22 _44)22  19129 8 6lt6 46 7 qoj23 22 28 58/23 M32\/22  BSL | SIR T_-4 1/3. 3490 1lo 3959 49/0 30/3  Laricudo planetarum ad diem t1lo 400 s0j0 38}2 Six  21/0 val sæ 47\0 M 51\2 Das       — oe a es =  \ : oe ) s] —  fecundum ‘fix y ¥ 4 x | X X | et | el  ‘S.Rom.E. eee MG Mia M Ma WM Maw Me 7  Philippi et Jaco. 2I 110 3 12 $ ‘ ea |  'Athanalij epi. 22) 2/11 1/24/29. «fs ct. Sale  Inuce. 9. Cru, pp æ 59 Wier ti eee ri mee forent | oerei omer  | 24{ alta 57/18. 38 17 $4 19 Ad 1 §§]26 §3/20 3§  17 4 2 39|27 27 45) 19. 54 5  to ance ais 13 55] 9° 3alt7 Bie 313) 24]28” 57/19  ix wane ro Seccateand fecha fled sire = a"  ee   . Toanis et Pauli.        ignins., I 15 9 5S i Mb       IR @Motus salle toca fF Q a i spi Ce       13/29. 44  39129 44  ks    (301 9 a 35).§ 4  Br 19} 18 14127 $420 27  T8126 Wtl12 13420 = 33, sal To 9 a{t9laq 9|26 19/20 38)  ‘4 power} papa, |T0,201,8° 6 io?   11! bt 29 5 3  Paulini epifcopi| 12, 23) oo i Vig. Ay ° Bi es yj 2  pone Sloe       28). 4\+ 3]..  2 A 13l* A 3/Menfis, f  tla 14|t S 22  Lumus. ETesegis  \omggg | eAppectus'® ad 5 Planetas    ‘;Occid, Orient. Orient ;Orient. | Orient. 7    15195  i — 4d sia et Planetas.    Ting OF TR    HORI. Augufius. $9 15 |  OR Motus diurnus planetarum S 2.ab adparenti squinoitio,    ~~ Denominationes latitu— |S D/IMen DIM D|M Als"  Felta Rabiliale-|> |  cundum vfum  25: _R-Ecclefia  Petriad ‘Vine.  Stepha. pape.   Tnuent. S:Steph.    Dominici. Domitrepite. 18 7 4 Oo  Cyriaci, et Largi. 291 8i14  s$}20  SRom. Vig. 501 9 1s $5) §  Laurentij mart. }31]10}16 — §3}20  the æ ee ee  13) 181 48/194) 3/26 S92 solr9 P  |s.Eufebi). Vig. 4 iP £* 1§{ 2 42/10 20l19  Affampug,B. M.|. § TSjzx 8)27° 231 2 37/10 §0l20  gz : I $127 27 31) 2 33/11 T9}at        46/27 35 3H] 2 23it1  47)22    927 47|02 _23)12 17/24  ~oltalas 33/20 1ola7 5/2 18laa asta  ABemardi Abb 10/2026 31] 3 X48 283/02 13/1315 ni    Rc. toj28 11| 2 ola3 4ulaz 46 S.Timorhei. 12/22/28 26.59 oj28 18) 2 2 4]t4 8 $128.58  ~~ Vigilia. 3 atom 241 7 49128 z6|o4% or $8 14 Ta  \Bartholomei ci ap. | 14/24] 0” a2 b21 19 40] 2834 §2ir5 0    ‘Endourcl conh,  Fes:         “Bap. T9)29| 5.  Welicis, 8 Adan. 20130    Latitudo planetarum ad diem        =     Augufins. : 1595} Twigna  Ck wAflectus ) ad#sF Planetas Gn    ; : }Occid. Orient. Orienw Orient Occid,  HM) Hh, oH H i ‘  | nate |: I  2 Dak aslo 317) x IA et Ft  v ije ei fy ail 9  + O 370 2  Sale? He: lee oil nity,  G6 Alo 17 Mig -7>. aah  gy o  9 | a  10 * I  ir 1 23° 35]  2 Al..3 MO 1350  i3 ih  14 ln 7\|4 a  tS | |oI ‘  OO  1 PSD 2  I ghia be  19 Pi vy IP eer peas  20 Alc. Afc'14 “XT  22. ny at | _|Oxient |,    23 Odi be  24 4H 33/4 38  26 dn 3 4       | September. SSCS OS  | R eMotus diurnus planetarum et 2. abadparenti aquinottio. Gk   Denominationes latitu- [S: AJM: D)/M- DiS AJM ___ D}dinum.  iF efta Stabilia {e-] > 5 y co é  $d} V_ |_-5.-| 82.  i] a Q  cundum vfum          | 5.R.Ecclefize. | ¢ MiG_ MIG MG MG M  a Abbatis.J32| 11/78 7] 1 40/29 38] 2 a|t8 I3]ax 6146 39 25  2 1 5qy48]29__46] 0 g5|t8__36)12. rolrs    tA 14 j o 48|18 §7i13 32/14 38  | (0 4t/to  18)14 45/13.  o| 0 salto 98|rs  s8)na 39 24 §1  17|_9._ 26}19_§8 s8\r7 alist  24)°O 29/20 17/18 24)10   32| © 11126 36/19 37/10  yO 40 Oi, 3120 $4)20 $1  163)-0 47159" s6]2t__12)/22 4  17 50/26. 36/0 $§\59 48]2t 28}23 18  18 48). it 2/59 _41)2% 45\24 32] 8 |  IT 10l§9 33 sea | 1)25 45| 8   17}59 _25]22 15/26 $9} 8p  2sly9 t7|z2 29|28 13] 8          æs |Exalratio S. Cru.|  S. Nicomedis.          818 |24_  ; R32/§9 _9)22_ 42129, 26  \“ 40159 1/22 Tæ oa 8 36/24 13 . 47|$8 _ $3 Kea SAY 9   ! —— §4}58 '  'S.Euftachij. Vig. 2|5 9 22110  ‘Matthzi apofto.| 1 4}2 1] 27 958 55:46   i ij. “2 p6ts: ** $0    3 4}t2    ie car 8]24 I4]10 32/14   _2 46157 _§0}24 20/11 46/15 5 20  “2 $3157 42/14 25 25|13 [16  265 2) 3___0|57 _35|2429]04__14|17__40)23__ 38   Dedic.S.Mich. 52 7 §7 27|24 33|t5 28 18 54  Hieronymijcof. ' 314 §7__20|24 36/16 __43]20__ ¥®    40/1 47/2 46/0 17/4 4  4iit 49|2 Al47it 35]?  42] 51} ri s7jo Sgt          aie 4 — 4 September.    mee > A 59 S maw cy;   . we is ticle ©) dix Planetas        SF 23/9 Verig.       d ay, o o> rc  4lOtient. ® U_16    * 17 i   _Odtober. ~ © lg 5  Fefta ftabilia \3 Y  fecundum vfum) 3,  SRome..|4|8'G _M   |  |       A Remigij.  nm   21  22  23        Francifci conf.  Fit7\23> 4i14   8. 18 24 14 2s  HID 25. 14) 7   10/20}26 —13/19_  tij2mj27 13) 1 Hilarionis abba.  7 REN  I r3it 2 22 «12  7 S4 9 ge 57    §5\19- 4) 1 41)22 ©   23/19 §7|22 §5  tolrg9 36|24 11 19 _1§|25    a | Latitudo planerarum ad diem Py te a0?  Ge  eAfpectus 2) ade Planetas.    ¢ Osients Sat Orient. {Ori Nouember. 159%  2% eMotus diurnus planetarum &F 2.ab adparenti equinottio, Ck  Denominationes latitus; inum.  “Felta Stabilia    fecundum vfum  a ee Ecclefizx.    a | ®  mm. Si    Vi 13,16  Iz 12] 0  Ip 03413 $0  714 Ke cs : 1§|22  Quatuor Coro. | 29) ES FO 713] 6_ § _39\23    Dedic. Balilica. | 39} 9}16 Dewy 7  Triphonis._ |3t)1O)a7 3! 23} 7.6    Martini. = 36| 7 10  * 19 14 29,37) 7 14  3/13]20 15|tt 30| 7  4'tgj21 15   GS OPE ir abs 22123 45 14 1  PER 16| æy: : 2§)23  g4}13  6, 16)23 21-_16)x6 29 23.44/13 39    aS ER  Sekeaiie | as ie 24 A 28 mn! 32/23Di44 13 20  1825 17 17| 107740 0, 36123 44it3 2    9/19 26 «18  20/27 «+18    fat AR, a OR       a    It  ee    ike ome 233 7 45/23 44]t2  ° Bs    Z [tts  + ra 7 S¥\23        Noouember. "> oegig 5    — cAfpecius ® ad æ 9 Planetas..    December,  21; 11 $8  Bibianz virg, an _2| 9  os 23| 310  Barbarz vitg.” | 4! ln       Nicolai epite. Re 6} 13    Ambrofij Epitc./37\"7 14  CoceptioB.M. |28 irs    29/ 9) 1 $3  pA Melchiad. pap. P-)30    10/17    '|Damafi pape. mere c [it 18  mina  4/14)25  Sitsj22  G}16)23__40]20  7 7 24 41 24 : 23 75.5  Toj2¢ 42 2 1] 8 28 23 10  I 27953) 8, 28)2  Vigilia. oe Bs qalaree 5 1152 5 gag #5  Cnome apoft. [11/35/73 45 +4 np 24 36 8 28)25  12/22/29 47 8 28 8 _28)y 3.  13) 23 “ale 2237 8 27\25  A__Vigilia. 1 49|_7. 9 8 27) 25  Natiuit Dni Nii. §o]2t 4.33] 8 26/25  “tephani prom, |16 51] 6 of 8 25|26  foannis apoft. 42) 8 25)26  5$.Innoc. mart. §_"_5| 3 _24)}2¢  Thome Car. 15 8 23/26  J, 322 Y2)26    ASylueftri | papa, 2if3s          12/19          Denominationes latiruFefta Stabilia 3 Ss oe Fe a. SF: Wage  2/2) 4 “4 M4  S. R. Ecclefie.|  at 27  17/28    110 = § 9]  Latitudo planetatumad diem 11|1 ft 24]0 py, t2]2  21\1 4]t 2810 42}0 é¥ So  Sæsear a æ ee - =     AD: AN NV M DOM LMI,  BT S'S Ebeling: |    Is 96    Qui ab Orbe condito eft  Lois AN a St  eR Be aaa il    *" Radices mediorum motuum ad meridiem primi laiii anni es æ F529 De    25|20_  43143,    Gla =e xqualis mots    14/59    : 29/g: Anon    16lx'Anomaliz #  21x Medij moms @ a medio Toco.  {    34|% Medij motus 5    _23/% Commutationis    39/48 50 3 soli Léngirudinis (4    38/43    36|'5    15135    sOj2ar  : 439 7  th - -86lse"     DQueex Odtaua fphera mote, in reliquarum ipparentiarum  : afte Hiontbius deprehenduntur nis.  adnotantur       S-g m i 3 4:  o 28 2 39 46 29 Vera preceflio equinoGiorum.  o 23 28 4 o 18 Maxima obliquitas Zodiaci  32221. Eccentrotes #% qualium femidiameter eccentti eft 1000000,  vel gr., ts 55. $9 44- 9 qualium femidiameter eft gr. 60.  D. H. M. “2% 3 4  $65- $+ §§+ 27° Sd 35> Vera anni adparentis magnitudo,    v    :  Aduentus Domini Decembris. 1       ° 7  Quatuor T empora. a Seglecs’ 8 20 21    “Decemb, 18 10 2%       Eclipfis®) anmt. 1 5 9 6 207    Ie 12 Aprilis, H.8. min. 39. fec-1 3.P.M. equatis;, erit veriflima % et @ f quo'etia  | w 92 ore @ eritin gr.22. min.37.fec.18,Ovatque cius anomalia equata erit gr.168  minh. 5 5.f¢ec.5 1.43 verd anomalia coa@quata, grad. 28 r-minat.28. fec. 40. Semidiameter  vmbracerra in locotranfitus 4 min.49.fee. 18, Latitada @ in medio eclipfis.49,min.6.  fecund.Metidiana:Pa@accliptica.6.4.mi. jempus cafusidefta principio eclipfisad medium. H.1,.min: 18, fec-7--Latitudo in principioveclipfis min.44.fec.5 3.adfinem min,   §3-fec, 18. femper auftzina. :  Haius defeétus @ equatamrempus fécundumtabtilas Alphonfinas erit. H.10.mi.4.  polt Meridiem,vediffetenria fit hore vnius et min.25. ~        © O.  P  : c  H. M.  Principium $ ‘€ + ie  4 $ Pp,  Medium $ ‘ 4 Hes ry  Finis $ 9 $7 P. M..  3 23 Horol..       Janwarius. CY Wigue et aan ____ Biffextilis., ’  et i eMoins diurnus planetarum€S 8, peor aquinottio, Ct    _—  Denominatiohes latitu- |S AJM Als: / AIM... DiS. m Pte  Fefta Stabilia fe-) > :   cundum ‘vium Ble  ¥8}26 46/12 27/83 46)29 9   8 17/26 S4)re gaits 2/28  i apr 27) -24t2 «§G}16 18) 28  13/27 10]r3 «11/17 34/28  ai ~~ Vigilia  11127 58)13 27l18 = s0l27 45|18 23  Epiph. Dai. [27) 6lis 3 39/27 26413 43/20 0/27 37/18    G 27:32:18 17    Jay 34 34/14 Oj21 21/27;  7 elt ss    “4 a 43 14 17/22 34/27  33/23  g2|2§  $)27  10])26 §=24}28  S.Higinij pa. a Tain, roe A  [2 2yT2) 25 t  P3|t3|aa a  G G Hilarij, et Fel. [4 14! 23  Pauli pri. erem. 15 14 3  Marcelli pape. ERR: 2  Antoniy Abb. | 7/17, 16   ee ves 1827 16 came Yd) 29 “18 Lg 17  Marij Martha. 919|28 17 7119.61) 7 34/29 29 38 17  (Fabiani, &Seb,_ 19} 20)29. 18   IG Agnetisvirg. 11 ai] © o:   | Vine.& Anatt. Tra I   \Emerentiane. 3 23) 2 2K  Timorhei. 14/24) 3  Conuer. S.Pauli.|15|T, 1gj21    $4) 1 26)22 2/20    50 g7|22 26/21 32\t9 4017 2 I  Ht 7\1 24/0  Laritudo planctarum ad diem ijt t0jr  20It  2ilt— 13/1 16}t  Januarins, (bg g9 6 Biff extilis. 208  re 3 eAfpecius ® ad tz OF Planetas. PEP Ao. :    ' Orient. | Occid. |Occid. }Occid. {Orient | — Tigi Ona            eS TRG ST    x  Denominationes AYM. 5 = }  cfta Stabiliafe-| >] S] ica ? a oe fT Sa Sts  can an ye ! - tw | Ss i Bh yw  SR. Ecctetizx: Gi G Gi \ M|G M|G” MI  Ignatij epitcopi: rftt 21) 6 46|_1 49)22 silt7 47[24 59  [Pris B.M. 2}12 yt 6 42) 2 0.23 16/24  'Blaisj epifcopi. s]13 30]n0 4g] G38) 2 11/25 23 41ag  G 414 225, $0] G 33/2 23/24 6} 26  Agatha virg. ~~ s2laq 98/6 29) 2 35)mm 52127 48]27 46/16  Dorothea virg. GhiGie 3% 716 24) 2 47/24 $829  ) 717 22,16 20 2 §9|25 24),0  45} 6 15) 3 FUi2$ SO Bea 35)  Apolionig virg. virg. a 919 34/24 18) 6 2tfg 23/26 17|,2 48) 4 36/16  31 10! 20 2035) 72 3156 G) 335126 | . jttint RE 43} ie,  altalady 36) 3817 4 far 38} 6  : 3/13\23 36/96, 50) § StL 4 13/28 5  ralt4 1441/2135] 4 26/28 s8li5 5  2131s _§s|22_ 8] 5 39]29 S4/t3_ $31  Le I]t 28)t Gir T§JO0 SSE 5S  - Laritudo planetarum ad diem 1n}r 30] sit r3]0 40lo ¢ §3/Menfis.|, 21jr D 32/1 sit ojo S200 " $9 SS  Set oiftas aig Pa    "    Dit be rau    Biffextilis. 210. |   .  e       tele obgsise] . ig ’  vf       Dd      y    LE. |, æ ee    *  ;       | Aprilis. : {Poo 1 ? Bifextilis. 209  | Ce  eAfpedtus Q ad%~OFPlanctas. ee    ___JOccid. JOccid. JOccid. |Occid. |Occid.    co) Apes Planetarum mutui.       "aw. | “æ gogo! Biffextilis.  | th «Motus diurnus a ct ab adparenti aquinoctio. Ck   Denominationes laticu- js DIM Ds DIS  Feta ftabilia > S | rs) 5 r o  fecundum vfum 2. Oo | =) et Vo}  S.Rom.E. eel MIG MIG MG MIG M  Philippi et Taco. 21] 70 47/23 rol22 131 9 «4 $ia2  lachana ef. 22) 2i1n 45 5O%6 TOj22 32/10  Inuét. S. Cru. 23 “3\ta 43 43/18 225 46l10  24/4 13 41 41 1oer4 Ol1r 30  iF 25 ie 14 39114 25 I4|t2 5  ‘loa. ante por. wlat.|26) Slts 371270059 27\r2 40  Fe : 7 7116 35 $7\ 4laz 15  ipa deal S.Mich.!28 38 17 23 $5/13 fo       |Gregorij epil, |29) “973  Gordiani et Epi.| 30) '°} 19    — Ma'i?, | 1120  FNerei,8¢ Arch, 2}'2}a 4)  wre Bie 4116 4626 58|27 a5|æs  Bonifacij. 414123 18l17 arl28 — Bj28_ 2gitt  §| "3 ) 24 31117 §7/29,6 18/2990 3618  | 6\15\25 25 45|18 53] © o” 28] 0  7\17\26  $}18) 27  F Pudentiane. 9|*9 28  to 249  ee ja] °  | rpit2) 1  13/23 2 trata [rsl2515 56 3    Bi a Eleather. epee 116/26)  17 27 5  8 28 6           1596 Biffextilis, 272 |  cAspectus ®) ad sci et Planetas. ai r nib. bamovmetepaleobiusize I |  ci : = 5 :       I ee i  ilo O35  ¥ Apog @ Q 6 oe e213    -|@_Apog.       Bi iffextilis. 20a ri    CR ie arate" set CBI # |       * 31K ED 19x BB sormeut  mee” 5b YE 8 Iulius. 159 6 Bifextihs,  CR eMotus diurnusplanetarum et 2 von sar aquinottio, @    Denominationes latiru- |S ~ {DIM — Ds Dis--D S_ Afdinum,  Fefta ftabiliafe- |  cundum vfum | 5.  S. R. Ecclefix.|  I} 1} 9 19117, 914 24 §2 16 27  Vifitat. B.Mariz.|22) 2]10 17] 1~~ 4] 4 7|_5 — 2|r7__ 4}a5__ dla.   3| 3]1r r4ltsy 17] 4 13) 5 tXIt7   24| 4/12 11/29 46 ‘4 9) § 21I173_   §\t3, 9\t4 241 4 24] 5 50]18   26) Gi1g G29, 6] 4 30) § 39)19 43  F 7| 7115 3|13 4414 361 § 49]20   28 8[16 _1]284 12/14 42] § §8)20   29] 916 s8lta 2614 48) 6  7\21 aglo" gx  Septem fra. mar. 32} 10\17__§5}26,.22) 4 $4) 6 16/22.  Pij pape. lulijus. aires; §3|10 ine 5 OO 6 a4ir2  Naboris, et Fel. _2ti19 sche 221 § 6] 6 33123  Anacleti papx. | 3/13)/20 “ 251 § 13/6 41]z5 $4 s9f13  FBonauenture.| 4/14}27 44 A Role Wea 519] 6 48}24 31 31    1/4 49) 8__ #3}  a mir $0] 5 261 6 §6135 9 j          _§ 32] 7 _4|2§..46) 8. 3h17. 55} 8 v2  5 39) 7 12126 :  4°} (5 45) 7 19/223  of r9|26 31/2046] § 52 Y “> 2gl27 39{t1 {za 16) 8 2  Margarit Virgs|10)30) 27 az cab hast 254} § | $59) 7 34)28 17} 12 4)23__39] 7 53  F Praxedis virg. [1145 11 2$ æ 57 er OQ 7 41 28 $4 13 3)24 58} 7 $6 es ee  Apollinatis. 3|23| 0° dre 22] = ce 58 ° O}27 2517  .Chriftine, t4trg] 2 he 47| 626] 8 2] o. A8irs $8}28 33) 7. G  capol.& Chti. rsf25{ > 16) rer 6 2 ‘ 6116 Hee 3h a  TEP oe 13h¢ 6 40} 8 14) - 7.  socscescneeees |15}26) 5 ESM op =  349] 654) '8_26 —*_29} 2-36 34   : BT 35? 8 34,3 S8lr0,,43] 3 af 7 90  nt 37) 78} 8 38) 4 36 39) 3.42) 727),       SSE ZS) 843) 5422 34) 4 Ie    aft Slr 22l0 «25h2 3|1 pn oR  itudo planetarumad diem 11] 6\r 260 22]1 28}1 47,.  eee 21|t 4|t 31)0 19lo M4sjo M53       Occid. Orient. Orient. |Occid. | Occid.. \Occid.             AS cAfpetius Dad i Planetas.. Augufius, >. 1596 Biffextilys.  | 2% eAMotusdiurnus plantarum et 2, abadparenti aquinottio. €e  DIM Djs DIM —DiM dinum.       '‘Denominationces latitu  Fefta ftabilia 4 >|.  fecundum vfum] 5 SRomE. | é|B'G Mig ™M  Petri ad Vine. Bt s8}to 22) 7 22| 8 +5 5 s2leg  stepha. pape. 56 24,,54|_7__ 29 8 541 6  Inuent. S.Steph. |23 36/3 59) 7 Blas  F Dominici. 9 Z 46/26  i ft} 9 2427  §9|_9 ies i ahd        6} 9  14] 9 2110 18 a    21/9 25110 57  8 29 228 mas _35  -S. Piburtij. poe at 18 34/27 37 2   S.Clare virg, 2it4l19 32] 9% 32/8 344 °F    S.H iti  S.Eutebi. Vi   +19) 9 a! isd 717i2q 23/10 BT  iti mar.! iy 18/22 9119136 16) 5 3 5 17 20) 7 §9}24  Bernardi Abb 10,297 17 $9 $ 39/23  11/21/28 taf%,  |S.Timothei. _ [12/2/29 10/13  j Vigilia. [1323/0 3)  Bartholomei ap.|74!24| 1 6    JF Ludouici cot. vs,  iZepherini. __. [¥6/*    I  Auguttini epi. [is P  Dec. S.1o.Bap.|19 29 i  fFelicis, et Adau.]20 2038 634 1\t 35/0  16|0    Latitudoplanetaramad diem 11/1  ojr 400 14/1  210 58) obs 12/2  his 2 * hts 2 ghee ES “i  o P  oD ok§9 6 © Difextli, 275 |  RR CAfpettus B ad3Z GO Planetas. Ce    ity  Des   AP)    P 1Bi:    xs. rr ag    3 Oi oy it    ib sæ “Z  ect \}       id 6    i: Eel sits 44/28    September. eR F 9 é | aifonsils.| ctilis.  oR eMotus diurnus planetarum€S Q ab adparenti aquinottio,    Devosimeæ laticu- 9) fS  ODIME2 DIS. pa ee DiM__ Aldinum  | FeftaStabilia | 31'S @ ® b | xz. a ag |  iecundum yium 5 2 Yoga aN  SR. Beefs. |B (G æ MIG _. _M|G__M =  'Egidiy Abbatis.|22 22 $ 51] 4 20/11 “28/10 1]25 ty 4415  bes ala 9. 49|18 a5|1x__ 26/10" 1}26 4% 1s (28)22  ] 24| 3/10 47] 1 §ifit 33]10. © o]27 alts   |S) 411 45 }is Birr -4t) 9 5 9)27 pi 164  sltt 49) 9 §9|23 —20}16 © Ta4l24 43| 5 25  27} 6133 42/10 “48/11 $6] 9  §6l29 olr6 38 25 42 42| §  28) 714 | By 16/12 419 54 29439 16 § 16 44 4405 —   \Natiuitas Bea.M. 29 eet wæ’ 12 12] 9 $2} 9~ — 18\17_ 2127S 27S 50} $  S.Greg. mare. [30] 9/16 3: 3 17 ian Tz 2019 "49 To 57117 12 *9np  wn = |3 10,17 35/29 45512 28) 9 47) 4. 56 )07_ 3  |" | |BProti PREAH ie pei 18 34|11 47 in 3¢ 36) 9 44] 2 0$|17 24  26    t2)19 32/23 49/12 _43)-9 41} 2. S47 _ 26) 2%  yas Ztq's. $3 iors 12A§t] 9 38] 5 3 17 26) 4 915  Exaltatio S. Cru, Cru} 4}r4'21 29 Be _3\12._59}* “9.135 3 $4 331072515 33h.  S. Nicomedis. æ 20113 af 3 9 38 4 _ 7 oF PS tS oh $7},             |Cornelij,SCip.| 6|16)23 26)12 43143 4! 9 2171 9P 8 oa7] 4 54  i 71734 85 {gd ee EZ. iy 3) 9 s7|4 53  '$ { 8°24 1429 920 : sufi6_ Stlrr (28) 4. 48  919/26 23 Wp 35\13 37 ye 9 16] 7 %30|16 “S7lt3 al 4 44} S.Euftachij, Vig.|10|20] 27.11} 5" _§ Soa 810 16 _ æs 14 36|.4__41  Marthzi apofto. 11 :  Mauritij.._.  Cypriani,.& Inf.  Cofmg, et Dam. ’ a5 “33in6 13 26 y  23. Gad*, Rab 8 _-ga2: alaza $5|-4 0  28). -. 1: soa) es A ps 3 fa ee =D ———  ‘|Dedic SMich, T9)29 6 ai 45! $3) 8 x6 iva Z| 12 3 79 38 4. . | Hicronymicéf. [20 _1o|28 = hi =6 =~ 20}14_ —47 oz pL : Lesa ms Se  HE §6)t  §0o = 1143 folk ¢ 32  Laticudoplanetarum addiem = 11/0 ads}! §440 8s 3|0 22|Menfis.  21j0 " § 58\o 645 A 4itixr Dt a    syle Fri paps Tigi 9 s7i21 39, 0 Gols 22\17    TO}20}28 30/12! ea  42|Menfis.  Dsl    A 0 are 8  x    T2. pas  s §3)°  sp De         60  aie        Latitudo planctarumad dicm        3 J j 9 .25| 17822) °6  \FCéceptio BM. 28 38 16 31 21 10 2z| 06 tS | 16 45 ° i  Reh 29 “Oli7 19| 7 46\21 45( 1 21116 gf oO 36  ‘A Melchiad. sad. pap. 3° 10 18 20 20, 20'21 23{ 2 baie | 32] 0 23    g|29 26 26] -, >    :  ee       December.   By  q  ;  *    3    =    tHeOpe    © IP 44    "  I  ee  :  3    Blea lerte inet ebb 4    f, i o    ey  4 4  "  toi  tigitt.¢  travid  4    Aureus numerus  Cyclus folaris  Epacta  Indic&tio Romana  Litera Dominicalis  Septuagefima  Dies Cinerum    _Pentecoftes _Maij.  Corpus Chrifti ~  - Tunij..  Interuallum hebd.7.Dies, ; ;  Aduentus Domini Nouembtis,   * Februarij. '2  Februarij. r9    eFebruarij. 29  3r  20  20    a.  Ga    Je  1, 4 Septemb.    Quaruor Tem    2a       nofirum horizontem luminarium deliquium    Nullum fapra . ; hoc anno con{picietur.  +e”  lanuarius. __ heen? 59 6    \5R oa Motes dinarnits planetarum cf 2 ee ;    Denominationes latitu- [s AIM AM | A\S Djdioum,  FeftaStabilia | > S| % | @ }) B Ta | o | e) os Q  mr 4H       fecundum vfum | 2 z. &| ‘pb a  S. R. Ecclefiz.j¢|5/G MIG MiG we MG MG M|G MIG  Circun. Dai. [22] a)10 43|17- B4j2t, 39) 0 22/19. 13 29 2918 36[29 13  23) 2/19 b4Siagtojat  39)/0 24/19. §7 26 26 34 19 38 38 29 10  | 24/3) 12° 46/4I Oar 39 126. 20. ee 27 2744 20.43 43/29 29 «7  25) 4)13 047/28 WSS]20> 39 punahte Liga 4/28,,48)20. 53/29 3 SS SS eee  E Vigilia. (26) s\rqg 48] 5°% aj21 chal 30/22 ca 9 mer 1129 ©  Epiph. Dai. |27| 6x5 igg\7eiaojan HSt On 33/22 eee ce 15|28_ §  28) 7\16 solzoungs(21 37/0 35)23 = 2 os 32)28 §  29 a 2m) 3 19; 3 17|26 §o0j28  §t  30 on 82h, 3s 3 4 26/28 4 28 48  |e EOD 581 as oa 5 534/294 34/28 4  S.Higiniy pa. a Taj. rt 20 $4 at ates ihe 6 41) 1 O28 4  E | aitalex $$] 8. 33] O60 $1 Æ; ‘7 49) 2 48/28 35  ow | 3 3|13|b2 %6l22: ry 2E) 29 0 6 $4|27 so] 8 57 3 $828 3  Hilarij, et Fel.’ 4'14) 58] 77? 30/21 5/30/28 3  Pauli pri. erem’} 5 |15/24-—59|22_ 18/21 14, 7M FM 2/28 2  i pape. B lat 23| 8 38|28  Antonij Abb. |77)17/ tar 1. 32/10 13)28  Cached. S. Petri.} §}18} 21 5 sol21. 4 42l1r 51/28 20  E Marij Marthe.|-g|1-9h2 959) 21) $1|13 30 28  Fabiani,& Seb. |10/20\,0"_4| 3,730 21, 17 ets 928  Agnetis virg. Zn 15| 2 ee id ps8 ‘TO}1 2  Vinei& Anat. AS AIG 1S 13) A 351 35119. 20/18 3:  Emetentianz. 4 C 5 I 2 i 29 AY; 5128  Timothei. rife _ 293  Contcr. 5.Pauli. jG aol2a aagjes 4327 58  |B Polycarpi. “Ss 744123 $9}25__29|27_ 54  a a a : 8 “S 18)2 27. 16|27 $8  Ioan. ag ore 4 s a 29... 2/27 48        20 54f02 Tah 9 471271> 301.0. 49/77 45  oe S}r0, " F1H    42  pA eS Bit oe a w 37]  cet is sc. 321°    eeeeeests “tas Sena 27 38)        >. x= eey  lanuarius. a ME eye “229 ;  CR edtus @) adhe Planctas. æ |    Orient.          jOrient, Occid, Orient  o |e |s | ¢ | ¢  H M H  : 1 = 3 §  2 - *  3 fi 3 $3) 21  4 Ale|.6 oo D  5 4  6-3  7 ii  10lge 16).           : q > : eS oe pee de —  oe 4 a cal =       Februar. = = = —Sst= .- = - : ? ¥, a See : = — ;  _ Kebruarius. I 9771 224  | DAA    #5 eAspectus ®) ad 3s et Planetas. Ce  Orient. | Occid. |Orient.     5  fecundum vfarts' B  S.R-Ecclefiees ta \2 G¢ MG, MIG $ $ i330 Ti $$[20 $4.11 stjro™   ia “fa “arr 14|28  30j16 ~   nie Papla. i122 13) 42 16146 8}27 423 _4 9  24 —3h5,, 18 26 se} 16 21/28 28\14 16) SB 25\24  25) flrg 11}10 10 38)16 3 13 34/29) Us}S_ 29) 7 20  }. Shts  10}25 2. 915 —SMolie 42 42,6 18  E 9|_ 9° 48) 15 0 0 47|17 54S 19  one 8|24 27 t§ 14] -& 33199 io w4Zp 8_ S9lKS 40 20) 3  lol Oligo 6)a5, 0 2O}TS    en | |    9 ee ee ee |          is 1s|t6 30) 9 #  7\15 12116 44/10 2] 2   a 2115 “916 $7 10 49) 3 40) 2  $7 1§ GHB rijtt : "h  22 nj    seal ia - SEE nj} Æ fad + AR  B36}! 6 53/) 4 42199. 16)16 sales 49|12  2_sa}ie_s5}t8 goto _30|19_1B)27__ 2114    es  ijt 53] 410 «6027/0553  a1jx-§2it 2}o «43118 “p 34    21ft gilt ojo «= 3st A 16\2 16/0       a a  2       i Maus. 1§97 PR eWMVotus diurnus planctarumet 2 abadparenti Ln  "Penmæs  Denominationes latieu- 1S. AS DIM TAD D|M A|M Fefta Stabilia | > =. ee AIM _D|dinum4  I scatiditth fit 5 A. o 4 | 3 [¢ ] g { ¢ | ¢  ~ Re Ecclefix.| ai co MGM : æ x    Phikppisctico.| ee amery rena:  Athanalij epi. | 2 hæ e 5 16l14 38lt9 45/20  22/2 | Ih 39119. $3114 36119 §9l20  ime S. Cru. | [23 3,12 sts 4014 34/20 21  413 27 33|14 32/20 27}22  514 25| 4 4 22:14 3tfs0 #1123  æ 23.19 2114 29!20 §5]2  a 2t1-3 27/14 28fa1r  pps S.Mich. [27 aay 19117. 31114 azar 23/25  'Gregorij epil. he 9. 18 17|-1 U3l14 26|21 37/26  ‘Gordiani et Epi. 30110 19 1§|rg 32\14 26]21 att!  27,2814 25/22 a.  yan ar r1lro ¥ 4it4 25/22 19°28 Toa, ante  por.lat. 26  \- asa Maj. 112013  ‘Nerei,& Arch. »& Arch. | 2!  æ 3/131 22, Br 23 Ty 24/22 “33!29 15 z 491 §  Boni | 3 41423 6) 4027 14 24/22 47| oY  S\iSag 4116 atlig 23/23 Iho 6 16 |  25 2128 7114 23/23 16  | a7, 17 26 “8, 9 $014 22123 30 2 E 8 18. 26 §7i2t sp33\14 22123 44) 5  'Pudentianz. | 9194 55) 5 13 patie 3} 3    10'20'28 53115 Ol1g4 22524 12) 4 gOlan  a “i nT ati2t a9 5 tlz7 QTd 7  12 H)t4 25124, 27) § a2iir2  sais 048 _obtag! 4 23 24 4th 6  Hw 1 46 Tipp 5 4.43  : 1424, 2) 44-4" 39104 Eleutheri) pape.!16\26) 4 39! 5  Ioannis pape.    EVrbant pape. ee 3; 4! 4 40j21  Felicis pape. 6 35|21    \Pecronillg virg-t21'31! 9 7113  jt 49)0 «$90 «39/t 173  Latitudo planewrumad diem 11{t 47 s8'o gzip 2 2  21/1 4sjo D 58 47\1 “e 49  Maus. rs 97 227  AS rows cAfpettus ® adie 65 Planetas. Ge    Occid. cheees's Orient. ; Orient. Orient.       Ephem. Ff ij       lunius. ~1) 5.97  | Motus diurnus planetarum et 2 ghddpatenti cna    ‘Denominationes latitu- [s oneslatiuu- [5 D]M DM DM A inum.   Feffa ftabilia fe- S) i rarer. ® 5 o   Cundum vfam [B mL 4 np 4 -§ ¥  cm Tole Mia Mig    S. R. Ecclefix.} 4    E _ _ |22] a] to 24/28. 29 14 33127-1413 37)25  Marcel.Petri, &|23] 2Jr1 22/13 26/14 34h27 xslrq 2alaz7  uv so}  7)  =  Q  =  (9)   |e   os  (Eratmi.}24] 3)12 19/28 12114 3§]27 aolts 7128   SLR fo MR) SRR 1§ §1}29  26) 5\14 14/26 48114 39127 §7|16 36) 0 48|18  | 27) OLS E2/tO"* 52/04 4028 ag 17 at] 2  Eel ake ahavahe an uly sth æ phe  iE 29) 817 706" Stl14 45|28 z9]18 50 4 27  PambecFelic 30] 9f18 4]199.28 1¢ 48128 53|19 34 “> 40  47       3 |10}89 1] I 14 SOlz9 6 6|20 20 19) 6 5  Barnabeapfi.lun ‘ius TI]19 §$9)t3 SOli4 §3]29 20 zojz21 4| 8  Bafilidis, Cirini.) 2}12)20 $6/25 41/14 §Sl29 29 33|2t_ 43) 9  Antoni de Pad.| 3 13/21 541 7 25/14 14 §8i10. 47 295,47|22  Bafilij magni. | 414/22 §1/t9- 3/15   EViu,Mo.&loc." s|15|23 48) 0 4°  ie 16 24 46/12 20    P7lt7}25 43 4G 5 8 18 26 40) 5 “S9  Geruali et “& Pro. "9 19 27 «38 18np i= 6  Siluerij papa. |10/20)28 35] © 28 EPetri et Pau.ap.|19]29 !  Céme.S. Pauli.  s9jo sto 48  5910 §4io = 2B hk  ojo §=656l0 S olt D48 veo4d  oa em ee 0 ee eee ee    lunus. Cary 2%          CR Ashettus Q ad Bet Planctas. ee       i © hd, ee .    | Inhius, ES9o7 ee a EL Sa ON oe 8, Sebel RN Ber, 2T8  | 2% MVotus diurnus planetarum ran ab adparenti ati:    Denominationes latitas |S. DIM DIM. a —  2 “Feta Stabilia ) >|) 7  fecundum vfum} §  S:REcclefie. alt  zt} 1 5 : 43/16 4  Vilitæ. B.Marie. 22 ala 3/21, 11116 «8       ww  > >    = Ts §5| 2 2616 a2  E apeldt. 26 6lrz 215 28]16 27  esau 7: 7i14 49:28. 10/16 32  28 hss 47 08 sale 16 37  a ~ 179) 9116 4422-43116 42 421 §  Septem fra. ma.. 3 117 41 47141 1647) § 38  Pijpapz. Tuli us a) 7g 59 38116 30116  Nabotis, et et Fel.| ed tral, 19 36/28 — 28 14}16 57] 6  EAmacicti pap. mite) 20 33 cat, |  Bonauenture. æ I4l21 3    0 20 38li7  a S\'Sla2 28 28| 1 26 17  23 25|t§ 20]17  22}275y27,17 24] 7  ils 20 9 48 17_ 30] 7 13)    ana ne | ts Mn oe sn oma etc. git9! 26 £7)22 28117 33|17  E Margarite vir. 10/20! 27 15 >> wæ) as 18.49 2§ 46 A712  Panelieving frxlazi28. galx8.    O/16 51/18 35  34/56 22/18 32 Matiz Magdal. 12/22/290 9| 2  Apoltinariss™ {73/2 “Z|  SChriftine. 8 rel eeege” :  somata 2 2116 | ~t S5jtq ut 1s 22   16}26) 2 5 ; $2 9\13 16|18 19  E Pantaleonis. 17/27| 3 14 22/12 15|18 16 16  Nazarij Celfi. cali eb 35/22 13/18 29  Marthe, SFelic|i9|29 5 "6 §2lt0 6) 18  Abdon, et Sén.|20 30! 6  — a  peepee: pee  1  Latitudo planetarum ad dicin L 34i1 ilo 59}0    an 33}t i    \“ TP 19)  I 5;    Sa, cAipetius @ad He ct Planctas, Ca.    9 7    æ b  3) 2    3    9   eAugustus.  etæ-7 ak |  5 Motus ine planctaruam ot 2 ab bem. aint 8    | 1 3 so 56] 9 44|16— §ij1o 3116 56 56) 18    pa i HE    2§] gird    - 10-~ 2§}19_2    2}-9---$4/27__ 30} 41 441. a iSite    ssi erie 22    G15 32, ie 39}  ELaurentij mar.}31  $.Tiburtij. -Augultt. 11{18  S. Clare —_ 1219   3/13) 20  4114) 25  V4 22    Bernardi-Abb.. -ji0 20| 27  21/27  22-28    I!  Siimosss. —|r21  bE a eS    at    32) 07 5 5}19 ~— 29  29/53, 2    9 Pe 19  20] of ¥43)20  18) 12 12-42 20  1§ Lp 47 20    4/20.    at  $625    29} 10          Mæ SAS a  HDi Re ch 05   .  oS  aa =  '  =        £4{G__MIV__ MMM _ MI  £9. 2   e al  49|22 38]13 §7 tf 53) 18 48|34 24 18\16 24  18 22 245 14 3]16__ 28/20 2|2§ $3416 18  æ 33 5 3622 $3 $3114 837 2[21 16/27 30/16 Ts  25).4)11 31120 op t8}23_ 1 1]t4 14|17 36/22 32|29 py 8/16 12  26 “$|ra aie 55123 S|itq rojr8 9/43 45] 0 4816. 3  27 O15 28 28iT§ _3)23_16/14__24/t$ 42/25 0} 2 2 29/16 5  14 26 20 7123 23114 «29119 15 26 14/4 v2\06 2  ~92516)25_51]14__34]09__47|27__29] 5 55/ES__59  Te * top tL? 28]14 14 39/20 29 28 431 7 “7 4381s $6  '$2/23 46/14 43]20 51/29, 58] 9 23/15 53  aie 26/23 54t4 4827 23) t f2lrr 7It$S 49  18/29 13/24 2/14 $2}21__$5)_ 2. 2 27/0 _ $385  ines 16lt2 16/34 folry §6j22 27) 3 40lt& 39)TS> 43  4,24)o1 2145/25 37)24 17 A7}15___9/22__ $9]. 4 _$6|16__26)15 40  USla2 14) 9 16l24, 25115. 3 3123 301° 6 epids 37  16 pate r4lag s3lts 7/24 “1|_ 7250 oft 53  ti) 28 24 41/15 10!24 rere 8 gals 47/15 50  52 2448 Pe: | hee bX cme | ; 27  8 =; 23)24 24 S615 16]a5 31)/tt 9 221s 24  SEuftachij-Vig.| 10 20]27__7]20 _, $4125 “4)ns_19 2]42_.24/4 Looe  wbapolt.}1'1) 24 2b 6! § 19)25 LI) 15 2af 2113 in S8tS* 18  = epeie tr os 4|19 4 33]2$ 19 F ; u  |! ; 23 °O* et I 26 0   mE v. ~ sahæe 22115 +8  dace a :  riani, et Tul. 116 : > Se himot |  : Fahiegs 31 S rr Go bel2t 719 44 ry 58  ms 9° 9) Dire gd _ 22/11 11_31|t4 35  s 57|31 11 35]26 r2/1$ 330 5/23 37|13  18)r4 $8  $6] 3°55 Tis 5/26 2 20/T§ 34] 0 _40]24__$2)r5 —3i14 42  ‘od Wii — ee Saat}   i]t 271% I4Io Sit 30g  Latitudo planetarumad diem rift a 26lt 18]o 4 sit DjolMenfis.   = arfe “27jr 21/r  32]0 44]t 30          SSS    — © v= æ  | | September. | ED 7       | wy oni Ch cAfpectus D) adhe Planctas. Ce    Occid. Orient. | Orient. Occid, Orient,  T  2  3; O14  4    9}  17 kjiD    Afc.    eS       | | s_  ’ oe    a | ee    SS a æ | eee ie 2      2:  iA 1A  ai  ee    Odaber. 7597       Fefta ftabilia fe- >  cundum vfum B|o  S. R. Ecclefiz.} §  ~ Remigi. 21| 1/7 §$|16 8|26  ' 22) 2 8 54128  18)26  23] 3] 9 $3]10° 27  Francifci conf. |24| 4!10 = 22. 37  E 2§| slri wir 1126 56  26) 612 pel Pas dar 4    S. Marci papa, 27) 71 13 50 29qp49|27 11   28 814 49}12"19)27 19  Dionyfij, et Rul. 29 9,15 49/25,11|27 26  30) 10°16 16 48] 8 18)27__ 33 O@ol|b. 11\17 17 47)21 ath |27 41   2218 1847) 5™ §_24|27__ 48   Califti papa. 1319 46 "94433 27 $5  4,20 46 37/28 2       Br ar aslie, ass 10  6|16\22 22 45) 2! 33)28 17  Bice 23, 44/17 12128 24  Lace eening $} 18,24 44 139/28 31  E ; of rol25 44{15 50/28 33175  10} 20) 26 43 29.457 23 45ir5  11]21( 27 43/13 49/28  1zi2r 28. 43°27  13/23/29 43 To       = | |  4 v  Hilationis abba. Chrysati,& Da.   E Euarifti pape. |16]26| 2 42/17_ - I4Vigilia. |t7|27| 3 42/29, $3|29 34,   Simonis, &Iude af \3       18/28] 4 42141 Oe æ se a=  “ie  |    { OGober. 1 rgig. . eta: | aq  AS. cAfetius Radix Planeta. CR | |    7 Orient. Orient. Orient. ;Occid. |Occid. |          7    4 _       f igual    \@e b Motus diurnus planétarum et % ab adparenti prinodio,    Denominationes laticu- »   1597 a  BL) Sai  “Felta ftabilia | 2S) a 9 5 YL og 2  fecundum viam a 3 ome 82 = Ir Ia) +  S.Rom.E. 2/2 |G MIG MIG MIG “IG MIG M  Fefta oiumfane.|22)°1|°8 42) o O 6\r4 17];31 3] 4  E Co. oium def}2 3] 2 Y 42/12 24) 0 2ln4 xalrr 14,6 3  3:70 42/24,,48] o 18)t4 8 6]ir 241 7  Vizlinæ Agricl4] 3185 43 7P 34 oO 25)rq tir 34] 8  26 Sita 43/20,1§] O srir3 ssjar 43) 9 43] 3  47) 6113 43 Ce.  28) 7/\r4 13 43)11 58) 12  uatuor Coron.) 29 Sirs gal o 13 37/2 §} 13 32  EDedic.Balilice.|30] 9/16 44/14 29/0 §6]13 3112  Triphonis. [31/7017 44]28 .48).1 2 ]13  2g|ne  Martini; Now. }'4)18 45 13 21 13 r8js2  Martini papg. 2 sat 1) 45 28 4 tq]t3 00 orsjt2  343]20 45112 50 20  414 21 46/27  ? gs) 'S 22 46]12  E 6116123 47/26    \Gregorij Thau. 77 A  _ |Dedit.Bafilic.    Pontiani pape. pape. Secilix virg. nila 12    iCTemétis pape-| 13 1323] 0    Chrifogoni. 14[24: 1       Stites vis, Tsl25] 2    2etri Alexand. 6] 3  33)29 4,42) Ogg? 12 3  17| 10" $7/29 4932 2          CR. cApettus @ ade Planctar: ee    Orient ‘Ofient. ;Orient. ; Occids | Occi   . Nouember. 1597 “253  Xo,    4  r 10 10 Alelag Vi* 4       abit bees    December. ~b597  | a eMotus divrnus planetarum et 9 ab adparenti aquinottto. Ch  Denominationes latitu-. [S_ A[M. AjS___sAIM. Djs - Aldinum,   Fefta ftabilia | >) 2; te | oC 2 fe}  fecundum vlum' EB} 3; +4 So b   S.Rom.E- G MG MG M   7 8 57) \2 49/11 oF2   Bibianz virg. 2} 9 «5 8h15 43/10 47113   “alto. §9|a8_, 34/10 33114 34/26  Barbare virg, 24| grt §9]r1 26/10 «18115  ‘Saba Abbatis. s|13 0/24 49 18j10 4317       \Nicolaiepifc. |26) 6/14 1  \EAmbrofy Epil 27 7|\'§  2|22,,58) 3 16lt0 3/9 30lt9  y =P 7\*5 4   \Conce pcoB i. 8116, 3) 7 (31) 3 20/9 OR = IE BO  Thee [29] 917 4]tayt8) 3 24) 9 47) 8 sqlat  Melchiad. pape.|30]10)18 1.7" 14 ao iLO 405 8 35003) 28  |Damalipape-Deic.jrijt9 622 t2)~3 51) 9 ga 8 16/24  Bl 7” 313 saleg {9 25) 7 56/25 38)  Luctevirg. ~~ |Z \r3|21 x43] 3 37).9 8717 35/26 92  ‘ 2} 3 40/9 10,7 14 28 5  =~. hale 3 4319 216 53/2919  [sis 3 36 3 46) 8 551 6 31|_0” 32  1 818) 26 37) 3 52| 8 341 $46 46 2 59  “9|19|27 63 55) 8 s4\"y 25  Vi ilia. 10 20|28 18 3 58   ETho omz apolt. | 294, 171 4 9 ale8  Qo. 6 4 3 8  13/23] et 18/2947! 4 8 7  Vigilia. Le 2 201126 4 78  Natiuit. Dai Nfi-|15}25}035- 24 30 5 4 re =  Stephani ptom.}16 16|26) 4 22) 4 48] 4 0 ralez  loannis apoft. |17|27 ner 23 Bs 38) (z    ESS.Innoc.mart.|18]28} 6 2413 23 np 39) _4  Thome Cantua. 19/29] 7 2 ro‘ rs '7| 7    20139} Bi 26/25, 24) 4 18) 7       a    December. i$ 97    8 eAipedtus @) ad eet Planerés. ; Aga  ait    7.  ee ei,       75 97    Sees ROE AS,  -Coniundtiones, oppofitiones 3% FB) ad: A suctencian  inchta ode Venetiarum, ad horas, €F minuia,  [ecundum ufam Horologij Jialici,    accommodate.  lanuarwe.       Februarws. Marius, Nic 205       tt  a    EPHEMERIS  IOSEP HL SC ASA  SICVLI NOETINI. |:    AD ANNVM: DOMINIC Æ  INCARNATIONIS. COMMYNEM    L£.92855    ET.ceAB ORBECONDITO. |  SF. yee aa Ts9 8 |    ge Thema aa ingrefism kin oe eed    D.,H. M. &%    2 10 10 5840 P.M. ee    Precedente of luminariam.  in gr. 16 m, $ x    3 4.  + 49+ She 48  3    Vera preceffio zqui nottiora  44 49.    °  % a8. 3 Maxima obli  Sel qaalium femidiameter etiam eft 60. = iquitas Zola gar    iia    1  om   2 æ Sa 52 %  9   3  eat prea et       1 ye. Ce  130 15 16.  16 18°19  16 “18 15  ~2e Ot .ift  Masi 22  ; ap” a6  ‘Maj’ 3%"  ne  ump. ar  babs, Nite get    Nouéb. “Noutb.z9             I § ; 9, 8  Fefta Mobiha fecundum peram fupputationem.. ° \. \    Septuagefima 25 Januarij = Pafcha 29 Martij Afcenfio 7 Maij  Cinis 11 Februarij Rogariones 3 Maij _—Pentecoft. 17 Maij  Corpus Chrifti 28 Maij    | ©. Primus defedius. amit 59 8. |  Ie 20 Feb.H..17. Mit 3.2. 22, P,M.aquatis of @ cu Ari gr. I Di § 342.50.) eius anomalia             €quata a 4.5. $4. 2.5 3: 4 vero gr.231 M1. 1.2539. Sonica @ mit s.fec.21.Se midiameterv   feu digiti ecliptici 10,min. 5 8.Tempus cafus, idefta primo ad mediuny eclipfis.H. 1.min.44.  fec.36.Latitudo in fine min, 2 3.fec.4.in primo vero min. 32.fec.1 +femper Septentrionalis.    re zquata min.40.fec,18.Lat. @ Borealis min. 27.fe¢. 39. pundtæclipfata,    4 primo ad finem.H. 3.min.29.fecund. 12.    Boreas H. “  ; i “ih I ‘2 P. M.  Principium } 4 horolog.  43 PEM.    witi-| 7   Medjum 3 1k, §7 horolog.  æ 18 58 P, M.   -e a €] 13 42 ipnolog.    Wer lumina et per tbulas Aiphsfinas eric, H.18.min. 59. poft M.aquatis ve  Alifferentia fi. H.1.min.46. |    sno Aufter ‘  | Labor %& anni rope 9 +. Bit Æ 8  dD" ‘Mattij Fs tom. 53.2.48.P.M.dicbus equatis erit ueriflima of beai in gr.16.ni.  6.2.58. X-Quotpe @ anomalia,feu argument equatii erit gr.227.m.3 1.2.36. 43 verd  gt245.nL0.2.50.Sed qin precedit vila of vera in min.7.20$0. quia accidit of ante go.gr.cliShore horiz6te, oriétali relinquitigitur tps vera Badparinis o> Ht. ni.44-2.58.P.M. Quo  tpe verus §} locus cftin gt 6.m.27.2.18, =9 \ er §.m.g 8.2.18. .Ori¢    feu digerfitas a{peaquit yifa latit.{ub ipfa fynodo ad       latit. @ vera pote adparétis of m.47-fe  dhs 9. ad fo $1 in latte. tpe Vike of eff mi. 50.243.  parent mo. 263.1304 7 {erid. Anomalia @ ifee of crit gr. 227.m, 27.fec.9.3%  vero 8E-24 $.mi.o. Uæ Vide femidiameter @ a eric o& eritm 17.2.14.9% verd  ec.4.32 Fypus verb E dentiz, {eua ptincipio, eclipfisad medium.H. t.min.19.{cc..47.Latinido vifain Benoa smin3.fec.2 9-Auttrina,in fine autem iin, 2.fec -24.Borcalis.    'Tépusvi iA prensa honfinas eritgHi23.mi. 16.Vere ait of H.23. Rin, 24.vedif= |}  ian sy faprafi orizonré videbit gr. 39,min.44.fecundi Alphonfum.Sectt |    cdigso mi 56. fubmeridiano et poli altitudine vrbis Venetiarum.    eo    :    mi,16.2.32.Digici aia ertit ; 2.min. 3. fec 34. Saupe dentin (cn minutacafus 33 a i EES    Boreas cet H. M. oe  SAPNA PUTA uy $3 NS WAVWATS TS PAD RMR Sg LP. M.  he Principiit 2 as 4 3; Horol.    * Medium’ § | 31 4 oe Sag    sh    > > e i    Gig 3 47 43 Horol.    A principio ad finem tempus  intercedet horarum,;2.min,30«    i : Aufter    peæe 58} 2 18] 7 45; 0--22]-1--31 118 * 16  S$. Tho. de Aqui.’ 25 7|16 12/17,,20] 2 13] 7 51) Oo 40} 2 29/28 1  D 26) 817 12/1" 24} 2-9] 7 $8' 0 _O $9} 3. 26/27 40) 6   tC   Quadrag-mart. | 27| 918 12 Tia ar 7 ep carer | ee _— | Bt  | asl to ræ 8 48j21 8.13 7  =20)10 §$}-9 r3h21 a+ esa 4  19...1j29 3 ~o-3§itt -$|-9 9 38jz2 2 13 sali  ;  1j2 4Wlo s8ij2  25lt aga p22  Latitudo planetatumad diem 11/2 20/0 §§|2 12/2 1333 5o|Menfis.  “anh Daijo 1/2 113 3|  4]  Martius. 159 8 24  5 AS cAfettus® ade Planctas. Ch    @ Perigz, * oo 97     i  ee | |       | Aprile. 159 8  Ik tk Motus diurnus planctarum et 2, abadparenti aquinottio. &k    Denominationes latituFefta Stabilia | rag 1) 4    fecundum vfum} 2} 8 ne = nm  S.R.Ecclefiz. +48 1G “æ MG Mig| æ | ee    22) y\10 §9]t3 $7] © rtlrt 14]10  Fran.de Paula. }23] 2/21 58}28,), 6) o  6lit 24/10    2]IL 34/10 24/"3\12 §7\12 241 0  25} 4:13 $6126,,25|29 "56 29 s6lix galre  {D 26. «6 514 §s}10 1Olz9 51 stjit §4iri  - 27| Git§ t§_ $4125 p38 29 47/12 4/12   28)7|16 §3] 6 48129 = 12    I2__25]13__ 10  12 35|13       pomepepe: Ap Ap|ri.|ta]20 49 27 46 29 23\12 §7\14 33)28 27/23 46   ; w2{t2la1 47] 97 3429 _19]13 Bins 1/28 49i2s5_ 5  it) 22 46121042 29 «14]13 -FOITS  Tiburtij,& Vale, 4) 34)23 45 13850 29.10/13 30/15 $7,    16 Oly s|t3 41|16 26          28m i)29 1  29 28 «57  9]22 $5}28  § 3°28 49|14  Po 20/29. 36/18 ge 18]28 _45]14  - j o 35 I 21 28 41 14  Sotheris et Caij.juatt2] 1 33)!4 4128  32/28 1838 35 /ng  12 13128    | io Sega 22/15. 43 21       tj2 21  Latitudo planetarum ad diem 11/2 20  21/2  Febraro. 159 8 241    Ce eAfectus ® ad HO Planctat. Ch    Occid. | Occid. |.Occid, (Occid. |Orient.    ee | | [| _ee | | | |    eee | | SC    CoO | |   —eeeeeeeeeeeses |) eee eS I OO         9   10 * 410   II   12   3 6D} 2 CRT wredgep yy * 45/4 10  14 Alc. 4  fas A 18   p EE DEER es Fee!  17   18  19.    20 Pj22 29    —— | |    21 Alei26 oD  22    rr es | | Epbem.  re leds | op | areas | le  Aas. 1598    2 Motus diurnusplanetarum © 9. ab adparenti aquinoctio. @®  Denominationeslatica-) (> |S. AIM. AIS. ~—sDIS. AIM A|dinum.  et    Fefta ftabilia {e  cundum vfum’ 3/2 S.R.Ecclefie. |  Philippi et Inco. 21) afro, #8)22, 318    Athanalij epi. valras #6) 6V 13128 aft’  D Inuéc. S- Cru. 23| 3/12 14 peter 28 “al17 = 13)25  24) 4:13 12) 2 ~ 44/27 gS]17_ 25)25 5  2§| §)14 TOlts 34]27 §5)47 38126 6 ry 8 8 28 mes) ao, CSEt 7 æ: Cy æ  7|16 16 Gio” 35[27 49/18 5-27  Appar. SMich: | 8 17__4|22,, $0127 46 18_ 1816/28 5  Gregory epi. -j29] 9  |txj2ij27 58] 9 3ilz9 35 140% er Tit 51 14 33/29 15  12122128 28s s)24y_ 6\29 §Oleg5 ~ * #4)12 48/14 j29 2  13}23 790 53) © 21 29 35 2 2  14]24] 0°%50]a2 M4 lap 2 $9   25 uo 47 $” 43)29 3 6  26| 245 18 4 9 4 14  Dl 3 4 33 Sa  28] 4 4ojt3 5° 4 lade  [2] 5 37 eepef o aps 37/t6  30] 6 35 1} Oo 13) 6 §oa|16  31] 7 3219 48] 0 18) 7 5117       rj2 tlo 3110 3443 A 8jo 48  Latitudoplanetarumaddiem 11jt §7|0 30/0 2913 81; A28|Menfis.  ztjt g4lo D3z0jo 24]2 = sol3. 58 eee  I 5 9 218i 5 æ Ber 4              æ Some Tee oc tans all $331  [eet ; :  3 næ ls fins,,, z S| a vale) a x   ss! out r73't}  G80 iano: zat   bee eee Sieve anon.   or.   r a et = 5 ’ pied  her io 4 aig Pe TO   ia 15 flestett 7   aah tare ba) aie æro a)  ht 118 | es Jina Li a   mR A SC al   ; "4 tf JU! PITIILAA  . ‘ a a ee 0 a8 Pag (3) gar Re RY   jz2 Alc.j27 a : et fa iE, % osiy SHet One!        ai te :  coy o alit: msibbamipoaslichonst    HA Li  æ  HTD 17 )a4  ee 19 _$5f2'5_. 5a 21  “Siro 33/26 47) 22    Fo of 8 grt a9laB sa)as 29  6| 8 44\22. 7 29.655 216  ssl23 Solo 5828 a  7\23._44).2... 229¢    _—_—_— | Ih OOOO    alice 3 Go          fret SSP 55126 18S ioe §  iy 1 $9): 10 7/26 §6 JZ if 7  1 §6|10__18|27__ 55): Re 2]_2  gl1o__41)28__$2}10_ pa    tilaal2 50 ™ 42h, boltt 1x] oO 43 I  othei. __ | P3}2 a 18 4a 14 wt. 13) -2 36 + 44 ss  zur 37) 2 “Whe 11]20  ita 48,2 46117 17/22  ltt §9)°3 25}18 25)24   au8 “afo 3110 33/m 50/8       819 21_18}27 49|24 2    ‘> 31/45 a} _4 10/2    37,9 45|*3 ee 14 nb S54 28  a    "32/28  zr 38 i8    22 48 28  228    19/28  26 __F9}28    1/28  27 28    54 as 8  23/28    29/27  ; 27  iS _ 45127    °3/27_46    2 36/72 F6l10 §329.n31t1 46 46) 13 44127 43  _27)*7__39    11/27    18 _ $6 27_    41/27  28/27  1s|27    26 __. 3/27    2j21_ 46/294, 39)27    5  2  3    5  §2    co 3110 30/28 rm “ro to 23)27 49    46    39  a7 56  33     41 22 a” 1° 28127 rf  z L331 al 6 40]24_1|_4_17]27_§  a" of 3 38|13__2| 7 2013 Fa 727 4  r §210 g0]0 202 36/2 18  Sih blancnimean st tie “ B $09 += 30/0 16j2, Io Ss Hi enfis,    - “oor gaat nes aad    EEE ee   oon Ce eAspedius B adteet Planctase.\ PB Go oay | gOrienr) Orient) i) icincimonsG  weer Soh anæs nee  os | Miatentin avi        1d..2 oigalnx ti |  a ea |  !    5 HOD LE           : ' tah  ittningy  y ay i] wht Dy DIODE  * -- Or ‘|x 4 bed Se et  a) ages) ———  i cjis os pu  es See x  7 '  oor O.s 5 / i  » O18 ole Que airy enstbebgemeteias'e obusiiel H  te De ep ' æ  ]  /    | S a. Hite   æs | dæ  |D “1317  a} 28] 7 I æ ba    | |Natiuitas Bea.M. 4 at    | S. Greg. mart. 30) Dit 28.  31117. v2 41  | |Proti »&cHya. Se pe 13 18 æ 191 4 sS8li4    2jt2119 A\t2 9) § Sr  Doser ;  et 20  (ENeomet ip. 6l36|5) a    AWA 5)  8)18 35    rich 4/22 dary Bilis  IID sEuttac. Vig.J10/20126 _ $3] Fest 616    Marthzi apotto.| 11 21 27  auricij. 12/22/28  :  i 7  _ Seepage 20126 37/22 44/25 3  oO} 7 7 27 _¥9)24__18) 2535  57| 7Ai4l17 12426 41 29m) 1125 i ee 3  1} 722/17 18!27_ 22 oP yala7 _a1i3¢ 36  ik at Kk) uke (eZ,  ee ES slo ain  rjt 47/0 «31. Æ 7; 2  pet  3 1: 5 Lye | ¢ | 2  fecundum vfam] 5 | 8 Hj | ee  S.R.Ecclefia, | 6 : G ale MG MG MG MG MG M  D Fefta oium SS.|22 8 27/7 26/11 16/19 22/19 30) 9  Com. o oium def.. 2] 927 20.4 59/41 23|19 23/20 12/10 22/15  "zi 10 to 28, 4 f2[tk 30/19 23/20 §sjat  Vitalis, et Agric, x gira 28 28 Type 11% 37 37/19 25/20 37/02  sit2. 28 3 23|11 44it9 23|22 19114  fi 28/17 y $2) 01 §tj19 24/23 2115 I19lr2  a = 23) ia 28| 2 23\11 §7|19 24/23 44/16 33/12  ‘D_Quatuor Cor,'291_ 8 815 29 1G,,$E/12 4 12 4/t9R 24/24 27/17 47/11  |Dedica. Balilice.' a 9,16 29} 1 712 1tl19 24|25Mrojl1g ajar  |Triphonis. 1017 29 15 _tti12 18 18 19 24/2 §2jz0_ 16 16!10  Martini., YS    December. 1598,    &% eVotus diurnus planetarum et 9, abadparenti aquinottio. ®&  Denominationes laitu- [5 AIM DIM A|S.-D|S  Djdinum.       Fefta Stabilia > g, * re) 5 y * | g 2 Kcandum vfam | 2 _» | 4 | 6 ee, ee  S.R.Ecclefiz. | 6 5 G on G G MG MIG M GM one MIG MG M  21] 3| 8 4il15 814 2alrB 27/11 11 046 aglz0 36/22 a4  22| 2 9 .43|29.32]14 27 27}18 alr 4317 4gi2t 47/22.  ome # alee ted  PR RSS bh Ate “% Tarik} a9| 0 © lo iz 8a oO MEE SS 2 nilenne mA 28} Dr Bs! mt  | ED ez, oxvE EO x wie Gor  ’ o p SA Ti WBE ud x 2; aos Uttrno) 1 ter FOKNM ans uz! rz a° ©    OMI em gc Gæls    ES 5 a ‘i  Ui +s SUNT SSL eS UATE    er a nee ee    xX Re A Ass ¢ ay       sewn vs aural. oe  Je RRMA STD mpd. DRA  3216) asx arr,. Apogai |    aD  O35 13555 4/1 Ancgedie pe i aS 3° Ingreffins %& in principys         B'S Septemb. 23 ioe eV. Et sinc  fon, Decemb.22 5 12 P- eM. Solftitium hyemale.    1454 Aor abe Pa    minociium autumnale.  Ey.9 9 2js7  os VOSGES HAT APAPLI WE WOKS arcvaidh arte HO aan  (alefte Thema ad ingre fin Xs in prin  ciiow-drsdts Shag nusLotmoniups las: $5:    SHbOLUSUpdo LASEM tp ALE  Ao D272 Tony diy mBileup 8 etsivivins23       eee e  a oJ :   ingr. 16 m 8  Pet.O M A: 73       a » jini3Z,  ? + 4 : oe f    K pout *  he. . > - %  Sz Tao ‘CORI SS }  Sr. of"  “. omum BS 9 26 2 35 3 kk.  17 doa. ~ MM aS a4 $9 : |  1 MT th © 20.49 36 25       uFESTA MOBIL#SA. Aureus numerus ie ar Pafcha ie Aprilis a  2    CyclusSolaris 9.” / ea Re Saar 16  Epacta / 4. c Domini: ~ 20  Indiaio omana’ ce oul Pen. vo Maij 30  Litera Dominitalis 72° 6 Cc? ‘ Corpus Chrifti “« t 10  Septuagelima Februarij 7 Interuallum hebd. 8. Dies 2  DiesCinerum Februatij ~~~ 24> Aduentas Domini” N 28    uatuor T empora. -Jtunij 4.0%  æ wg Septemb. 15 17 18    ji 3 5 6,“Decemb. 15 17 18       iy Lelipfis@)ranat 1 5 oD. UAT 2 00a  S\le 9.Febru.H.17.min.7.fec. 36..P.M.equatis, totum lunare corpus Vinbra cert    mote en    2% lubibiss  quo temparereperitcur’ @-ingrad. 20, min,33,ee.27.S2-Anomalia eticipfius.@ gr  348.min.24.fec.§ Laie vero Anomalia annua corquata eritgr.2 14.min.58.fec.48, Semidia-meter @ mint §-fec.1.Sed terrene vmbre femidiameter minij 9. {ceti!4.'V erd @ laticudo  min. 10.fec59,Auftri. digitifeu punda ccliptica’17.mip,1 3. Tempus. incidentia et more  | dimidie fimul H. 1,min449.fec.8. defumptum ex minutis intidentix et moradimidix, que’  fant.min.48.fec.31.3 4, Tempus mor¢ ditidi¢ anti eft, Hosmin.g3.fec.43, Qudd prod 4  Gum eft ex-minutis;moce dimidiz 19.mit.2 8feelatit.in: cipio eélipfis min. 6.fec.e, ad >  finem autem min. 16.fec. tfeniper Auftr.in tenebris meabit @ per H, 1.28,mi. Seda principio eclipfisad finem,H. ‘mia. 38. oN =, a 5  Sequens lunare defiquitim fecundum do@trinam tabularum Alphonfinaram deprehendimus effe,Hi 1 9.min.20, Vine differentia horarum 2.min. 1 2.¢ft,reliqua omniaconueniit, ve digiti ecliptici,laritudo @, et diamecri'@ et vinbratnonh conueniunt autem loca f¥& @  nam diffecuntin minutis'¢3.citciter. 9! 9°. t nopy CUR TS) unt! tage  :! ; nL)  HM. — æ  Principia §. 75, 19    P. M.  10 19 horolog.. PRPS ERP. Mio coe  Mediam 1x2 8 “horolog,  “%  of Mus    ie) mas, REE  DRS pes - TH igzxi> P, Me. G tus  : BE, Minis 3 13): §7 horolog..    Primum to ¢ 16. 24 Pi My»  dusobfeur. @ 11 24 horolog  - Of OL. 26 2 tity dst  a ‘. M- a  Finis vero 3 ne 12 P ey Defectus % anni 1 5 @ 9.    Vibus Meridianum a noftro diftat per’ H. t.30. videbuntparuam folaris corporis par~  Q«s exoriente #33 incipientem eclipfati, et quibus Borealis polus exaltauut, 4 5.grad.vi=  debuntex pundtis, qualium fle corpus eft, 12. vnum pundum, et trigefimam  pattem vnius punéti, eclipfari. Sed qui Borealiores plagas incolunt maiorem partem eclipfatam videbunt,quoniam latitudo’@ vifa eft Borealis, vndequanto magis ad feptentrionales  regiones profici{cetur,tanto minus fit diuerfitas afpectus @) ad # in latitudine. Sed qui noftram Siciliam incolunt,.& regiones meridionaliores nullam penitus partem corporis a;  eclipfatam offendent. 3y oor  l lanuarius. 599        }    æ    oR or Rete mm #2 abadparent equinto. ee    leconeiainebie bile BE g eal ee) a, Fe 18) 5 rm    S.R-Ecclefie. |'5|B'G" M|G MIG æ  CircunDni xhat nt 4225 ee ee O' 4325 "42199 §  20/3919 43).3 °° Siry ojxt 3626 $8! 1 5827 sligs 2  ies grlto 43 17 32 17__ojtt 3026 44 3 74.28 ES (LE 58 p+    = my im: if  lanuaris. eo €wi9 g SS    AS cAipedius Q ad tect Planctas. Ce       fF Februarius. ls599 Seiki enominationes latitu- {S. AJM: /A[M  Fefta ftabilia {e-| >    cundum vfum 5    S.R.Ecclefix. |5    2) @ | 5  g r24  Purificatio B.M. |23] 2/12 45]t§ 22/16 sort 18/28    Blah epilcopi. 24) 3) 13 46 28 42 16 §8]ir       | ee | tl | |    oo    Fe br. ti 21 §il 5  | 2/12/22 | 3\13|23   C Valétini mar. | myer 2  Faulting, et oui. srs 25 116 4110  6|16|26 M116 39|10    7  Simeonis epi. | 3|  eS  Februarius.— ; bgS99 | 254.    SO Ge eA pettus ade S Planetass Cm  WSdc Denk Gilat iOiee Gap Seam 9.4 * 9 ee    Aa oO 17  Wiartius. ger sg 9  MR eMotusdiurnus Presper er. Q ab adparenti squat  æ a Jods habilisy >  fecundum vfum 2 oy  _ S.R.Ecclefix. i 2G ™M 26)  23  20  22\tq 31127 27 «1611744   ‘Bing 45)26 37/17 t0    44123 54.17 0f26 © 687 7” 7  44/24 «4118 15/25 43/17    28]}"9 29)25 hk B “ef       22) 4/12 1§|20A4ggl2gp-19| 66 58)    *aj2r 5 8)25 16 $4  2313 35 9116 §4  27 # mi 16 43  2/20 5/19 _ 45   5% 9|26 56 a6 ga} 42   6j28 11/27 ~=8)16 = 39    5 5}127 $2) 1 29. 25|27 6  7 gy 43129, 25 49/16 3§  6 p¥O 8/14 _§4]/9_ $4] 2 30 oY 39 28 M55 Xb i pe       9 318i 47  14 ho Bir t/t 16  39|t4 2/10 29)11 ™ ~~ $itq 15 rg5jtt  a S810 33/11 53]15 _ 30]'3 22  _4§|13 §3|10 37) t2 40 16 44li4_ §5\t5    tlz 37/0 «=tsjo) tO} 21354  Latitudo planetarumad diem 11]2 40/0 13/0 I1/t A ht m 51 |Menfis.  212 4210 11)o glo ssi0 |= 30    Aiea mo Cær eee okey ee  err Martius. i ie 599 _ Ny  8 i tam tna Planetas, PR    ofl Snoteiee OnoLI ] Apr tht. ag 919 ais  ee Motus “se mt oe = a agninottio.  : ; oi DiMs (AIM. Didinum       Fefta ftabilia fe-) >] © a0    cundum Vfum Lz  a R Ecclefix. a RY La  sl 918 7|° ~ 38] 15  2A be BS ROM | SE, a  3/13/39  Tiburtij, et Vale.) _+ 4, Lier æ    j ee Anicen ape. ie 17 6  iC ai ' 8}18 ;  2|29)38 gt “je 27 27}10 g|tB 85/84 Ft)  æ lao yeaal O28 1238/28 t4lzi _i8]20 28/4" 47  +3 fC) : id O}r2 31]22 2  Sotheris et Caij. ai * 1 a i; 1 _4t  Georgij mart. 2 1] ° 33)t4 8)26 10 E 38  4 244 i 384.47 II 6\r3 9 Alaa x0 16. 12)28 ’  CMatci cuang. wre ri Fit sala æ 17 25/29 + 42  eti, et Marcel. æ Ai im 648 Me 2gf'2_ gil ye 38 9g  efio “aaltr 43) 5 3 a Si 3 47  Vitalis anart.: oP ij LAS 2) 3 ee be 2 8 41  Pewi martyris. 19 = 8 7 er) tt m3 §Oh § 10j22 17) 7 35  | $0140] 9 eed ¥5_$9| $__s6/45__31| ‘9 _ 28, 4 4h is MGB LET Ane  ’ D sels 48\2 a3 :  Latitudo planetarumaddiem 11}2 ~ 43 160 30|2 © 25|Menfis. |.    18io Siojxr 48    =!  if    t  “a¢    = ore    aibbs eitisonnld obi          ames. CLS IO t  ah ne diurnus planetarum et 2, ab adparenti ain ot Dentominartones latiu=,|S___ DIM. A|M DIS AIM Ajdinum,  oe eee SSS  ~ Fefta Stabilia 1) 0) ef 8 5 XY ea ? g 8  fecandum vfiem) : 3 AL me’ 82 &: o Vv Pel noe  S:R.Ecclefie. |S{ SG MIG MiG MIG MIG MIG~ mu    G MG” MG = MG MG MG MIG G sM  Philippi &laco.| 2 2 “tlTe 4) 1 4611 "27/14 8} 6 45]24 ggitt 2gliq ong  ræ 22) 2iat _2)t4 Spat 2314 47] 7 29125 25 S7/3 16)04 © 9    iro ‘}P5] 3t2 CojxG gy ts]tT agliy a6 14 26/8 1527 i0lt§, lig 6  H)a8 23/17 2/14 5    24) 412 §8! 82011 rglr4 14 —33)'9 2%  25) $163 56 20 2111 Ail14 44] 9 47 295,36 18S $5]14 » 0  Ioa.antepor.lat.'26] 6'14 $4) 2“aali1 9 7} 14 53) 10 33) 9 fo 4920 147113 _2$7  ——_ py Tiss seltq aslit  3lay 43|t1 19, 2 glaa 39113 54  Appar. S.Mich. 8li6 16 $126 ogiler Ors tali2 12 Sh 15|24 39/13 50  tees PS 17 48) 8 47|10 56 15 2 A: 32 $4 28/26 21113 047    jes cemepchet orad i ™ 18 8 | 45 [31 ot 10 s3i1s 32 36] 5 41128 mitts 44 Ma'i.|'tl19 44 §2}10 4 15 4a ath 22) 6 $4 es æ 41  Nerei,& Arch. | tthe $ 47/12 46)15 -s2j15 8] 8 8lr3 «37    O10 45:16 BITS $31 9 a0, rir 34  13 _33)10_40|16 12/16 39/10 33 §__ 23113 yt  2§/10 37/16 22/17 2$lrr gg] 7 © 8ir3 728  11736 10 34116 32/18 \z0 “39h12 43/852 8 s2irg if 235  zy 52/5 58 10 31)16. 43/18 56 56l14 te “35113 028 var  26 _29]10°*30]10 28 23/16 53/19 19 42l15 (24 ‘2gft2 : 47/13 18  27 27/25, 4)t0 25 2§117 4/20 27/16 6[43 457]13 @ 15  25] 9° 34190 22/17 rglar Only 17 49/55 36)13 042  $__ §6]10 20/17 26/21 s8]t9 2 a1t7 14113 12g  2|10 18117 \g7}22 [4'sI¢0 ogg |t8 §2i1z  rg 8  o Hl = | ~ Sr ;  ww  oe ee ee  tulus. 1599  5% Motus diurnus planetarum et 2 ab adparenti aquinottio. Gi   Denominationes latitu- |S DiS AIM_—s AIS  FeftaSrabilia {>| 2 2) 5 rE o g  fecundum vfum| 2 | oD > zs fe | )  S.REcclefiz. |3|5 G MIG MG MiG mic MG mM    211 t| 8 57)37 gp S2{10 — §25 4 §]22 to} 8  Vifitat. B.Mariz.|2 | ‘I 9 35) O 1610 Flas §o]22 531 9 3 23] 310 32/12 §O]10 9]26 12/23 36l10 42[26  Cc 24) 4/1 29[2§ 36,10 11/26 2§]24 rol21D53)26.   26 §12 26) 8 37]/15 13} 26 3°|25 2/13   25] O13 2421, S410 15/26 52/25 43!14   27| 7.14 23) § 3910 I7]/27 +5126 26 15   128 8 45 18)19 20127 7\16 39/264 37 10 3 j29| 9/16 16) 3 17 51}26  Septem frama.,| 30|10)17 _13]17 19  C Pij papx. Tuli us. ap 10) 2 20  Naboris, et Fel.) 2)!2/19  8}17 dt Anacletipape. | 3,13/20 5! 3 sslto “o 39f22 ;  Bonaventure. | 4/14/21 2/16.,25i10 421/23 46].0  | sfes|22 3/24  G1G6}22 §7 ; _43)26  7| 17/23 "3 -26'27  CSymphor. etc.|_8}18)24  §2}h1**32 z 7  9119)2§ 49)24  26)10 441-4 49/29  10!20/26 46 et s]10 = ats ig'v  Praxedis virg. | 11j}21 27|15 2  Marie Magdal. |12!12 $3/-3— 15) 9. 23/9  inari 13|23 7 3414  14/24) 0 a RS 66 a  T§las §6) 6 4  |Z. $7 LS  17}. 7 3 ry 9 ;  1828)" 10_§9)10 18/18 22] 9 33.  Martha, S.Felic.|29| 29 31 4ol1r 29/19 §8| 9 29  Abdon, et Sén.}20} 30 __§4it : 21]12__39|21 36) 9 26  Sra FT 1}13, $0123 17} 9 > 23  1 21/1 p*°l4 A 8  LatitadoPl anetarum ad diem rolt 46/3 ~> 42|Menfis.  q ro}t 3311 56  t a Lulius. 1599 259  C&  cAfpectus B ad Planetas. CR    Occid, }Occid. ]Orient. | Occid. [Orient       s 3. |AfpeétusPlanetarum mutui.  H Augustus. | bs 9    |i Motus diurnus planetarum €5 Q ab adparentt equinoctio. Cal  |= Denertenionstee BD ia oe) Ajs — 821s Ain | "Fefta ftabilia fe-) > 2\2 1 8 5 Yr “eri ft a th æ I  cundum vfum | 3. ; oa x PA IL  SREcclefie. | 4|B'E~ M\G__MIG__M|G__MIG__MIG ca       Peas Br ot Eas jot aig jr æ: | ak RE et es    C Petri ad Vine.|22  Stephani pape. | 23  ifrænt.S.Sceph.} 24  3 jDominici. 25)    8 15) 3, 24/11 47] 2° 38/13 4tlrg  9 513/16 4 34/En $2) 2 $2/14 21116 11/26  Bc 11, 0° 4[rt $7) 3 SIS TIT ats  40 Bins sa4lr2_ 2] 3 tots 40jr8 gt  's: ~Mariz ad Niu. all 5] 12 «Gis Tt ahex 73 i332 16 21} 19 42  ‘Transfig.Dni. Sig. § pa galr2 12 346/171 20 =«§2  Donattepitcopi. 38,7 7,14 ee 27 14/12 17) 3 S$9)17) 4 æ  'C Cyria.& Larg. 29| 8 3 1g $8 58/12 % sjt2 22).4 12in8 atiag :  ‘Somanie Vig.’ 3°) 9 975) 5 56 26. §8|r2 27) 4 2719 Wag at) g  |Laurentij mart. 31) 10, 6" 16 "54 rr’ 48!12 32/4 38119 40l25 3  S*Pibardy. Au Aug. iia 091 34 26. 14|\12 37) 4° $120 20'26--42ii2 4  = tas EE | 2 2,12, 18 49! 50° on 1243) -5 4/29 $9|27  type fie 3) 3" 13) 19 47 24,4012 Ti 48| 5 17\21 39 JA 16 30  See ij. "Vig. 4'4) 20 45] 8 1sitz $4] § 30/22 18)'0 84  [oaten ptB. Ms sity tr 4)ar a7|12 59 “Sf 4322 §8l-r athe aa) 35  | Exélas_40 40°) 4 P16 13 § §6|23 37 37} 2 31lz2 a] 8  ere i: “F7zd 38/16 46) 13 2 6 ola 16/5 4Ol2.3 56  S.Agapiti mart. | 8 ia (24 3628059113 17 6 22/24 24 S51 4 49/25  “9 F9}25 34/10 §9) 05 m- 6 3525 345 S97 3  Bernardi Abbat.'10,20/26 _31)22. 50/13 28 23) 6 4826 121.7  eS Seen, —  Trlat|27 29/4 34/13, Yy 3a a St 817),  wæ |r2|2a)28e a7. 2715 1 1S|13 401 7 3g(27 2.2 26) 3  —Vigila ie a | 5h) mf 27 i737 13° 46| 7— a  Bartholomei ap- -|14)24] 0 |g 44lus 2] 7 39 28 aS 4 11 44] 6 58/8 fade conkel 55 25. aie 24 ge 37 13 "hi i753) 1g TM 53) 8 4 oe  Zepherini pape 116/26, 219, 19| 3° 40/14 5 ‘8 1114 to 39) 8  Auguttini epi. 28 30 ib 40  Decol.5.lo, Bap.|19]29| §, 3}tt 22/14 24 “$sit7 27/16 aal  Felicis, et Adau- 20) 3  Ti ; > 210! t5 43\19 46) 744)    1}2 9|° fio = 16jr—13)0 6  Latitudo planetarumad diem 1/2 §/¢ 7@ 20 4git    “ 3/0 o 7jo Mi6|1 D4s  eH Bi in © ad ket Planctas. Gk    Wig. SDD he       reat Sermrweronslg obsriset       ee  September. 1599 f ei:  aR Motus diurnus Sau AL idedece=? epee ee  “Denominationes latitu- |S A|M_. AIM Djs Djdinum., ;  “Fefta ftabilia j>|5, % | = = Sh  fecandum vfum|5.)}3{ sp a Q ne       S.R.Ecclefiz. | 3 5)  Agidij Abbatis. 22 ja æ 8/22 614 4419 19] 3 4720 51/21 |  19  23) 2! 6) 6 fo) 9 A Bf MÆ  24] 3.10 4)21 $7] 9 44) §  26) alin 2 41 9 56  2§, Sir2 ‘Oo 10  17] 612 $9) 1 17.10  23] 7ja3 $7/)2004 24/10  NatiuinsBeaM 3) § Siig 55 re} 30110 441 8 Greg. mart. [30 ~olts 54/595, S52115 7\10  131)10}16 §2| 3 $2115 44|18 Pro, &Hya. S€nc pe|t')17 sti 17 §tjar  a 12/18 47 0445s sS}it  Dia ~GZla3|t9 48113 35/16 Exaltatio S. Cru. vas _4)14/20_ 46260) 6116  x 1gj2t 4§ YS “20/16  G\1G|22 43/20, 20116  FWlr7\23. 421 2° 9/16 3412  $in8i24) 40]13 §tl16  gaii2  919/25 25.39 25,29|16  DS.Euftac. tight A 20| 26 38 — 6}16    si apolto.| 1 1/25/27 37|18 4617  12'12|28  35$L0  et aa 12 14] 24)  frsias| 1 32) 7  ypriani, Sul 16)26}) 2-1 3tl19.    Dedic. 5.Micn. 29|29] §  ieronymi cof 20/30] 6 27irg $5  i et eee: Sane          RA | eptember. Go ely 5.9 9    261 i       i ad * €9 Planetas.: Ch       en       if  Odtober. 1is5'9 9 odanialgs #  @ eMotus diurnus planctarum et. ab adparent iain a  Denominationeslatiu-' ‘|S DJS AjS”A|M DIM Didinum.  yo) 8) 5 ee ee  Fefta ftabilia  fecundum vfum  S.R.Ecclefiz.    Remigij.       Luger  Cc  Francifci conf. 24] 4  | | |    12 21 ARE 5. Marci pap. æ §9)24 i9)32  O12 gfr6 __-9}2 5 Dionyhy et Rul.|29 915 “19 25,5519 16 16 19125 rr.  Cc  [P12 10116 19 97 13\19 24 24|16 28/26 _   ~ Occolb 2 18 229 22, 8|19A31 16 37/26 45| 3 45) 4  æ 18 18) 17/-4° Quiles. 38116 16 __46}27._16} 4 43} 1  Cltiege ag 7117 §|19 46/16 ssla7 475 4) © 5  20) 16/29 11/19 _$5|17.4|28__18] 6 38) 0,    Hi: 2s 16/91 Fro ol17 13/28 48) 7 35|29  sath aie 22) _T}a2_,55|20 _8]17 21/29 _18}_8__32)29  7 aylas 23. «15 4 39)20 15/17 30 Parr “9 28|28  Luce euang. |. $3 oa 1§/16 22 2022/17. 38] 0°18] 10 oO _23|27. T9l25- 14/28 — Glo0 20 43017 46 °o 64711 Ti 18126  _____|19}20 26__14/ 9°" $6)20.37)17__ $4 ptt? 2 12|26_ 1  Hilationis abba! 1    baa    21)27) ta)t,,35)30 45|18 }t TT 4635   22,28 13 6},0._$2}18 ofa 14]15._58  13116  33|20 43  213) 29.4. 20]28 7] 1825) 411       O's       I 1914 | æ 2123  rit s6lo «= t3J0 at|2 28)3  Latitudoplanetarumaddiem x1jr A ssjo tsjo|52|2 5813,  zit «§7}0—s«a17fO.— «44th 2 3)2       Sy Odtober. 1599 rye ee  Oo RS) ved pettus yad3eF-Planetas. Co :    Occids Orient Orient. | Occid | Oceid.t oyiss! 2c nohenimonst    Sl1ei¢el sl ei ¢g  iM al Ap a       Afpedtus Planetaram mutui.  ss :    Se  19 Afelrz  A@uember. rys99   be eMotus diurnus planctarum et 9, abadparenti equinoctio. ek}  Denominationes latitu- [SAS AS AIM DiS Aldinum dinum  | Fefta Stabilia_|> o g Fy 2  fecundum vium 5 ry) # eæ a an  "S.REcclefiz. |$|5|G M|G MIG _ MIG G_MG MG MG _ M  Feftum oiumSS.|22| 1] 8 13 254 9)22 6i19 021] 6 49/22 823. 5314.2  Cém. oium def.!  2} 9 13| 7 ~ §tj22 æ 13)19 27 27| 7 7 '4/anAs3  s || |    24 16] 4 24  24] 3/10 13 2053? 22 20);19 19 33 7 49-23 36 444 4 oa    ‘Vitalis,8 Agric.|25) 4/11 13| 6 32]22__28)19 39} °8 sig 18 18|25 _17| 4 18    | 26) §| ra 13 Ce 22 35119 451 8 30134 olay 5)| 4 -14  = _ |27|_6 1343 3 - S5i22_ 42159 58 (8 S$Slag 39126. 37] 4 11  AC 28/7 14 13 x49) 922 49/19 19 5 2 1926 18/27 23} 4 8  ¢ Quaruor Conony 291. 8)15_14) 0.7 4522 $620 2)"9 _43'26_ §6/28 13) 4.5  _ | Dedica. Bafilice. 1G. 14) 43)23 3f20—7, 7\10 7127 32/29 3} 4 zr  . |Triphonis.__ _8]23__10]20_ 12/10 30/88 7] "0" 6| 359  Martini... 17}20 17/10 § 7} 3 $$   : Martini pape, __ 23 t4)20 22 1116 29... 12}. 2-11). 3. $2   aiaiwliere ; B} 3 49   atthe z 3.46  403 4   ssitanayratmtiorms 6 __$6|.339  Gregorij Thau. 8Dis) 3 3  Dedic.Bafilic, 24 __§|20 47/13__23|-1__§2 33| 3. 33 46  23       Pontiani pape. 9 24 «11/20 §fol1 CREE 13/10 54) 3 3°  fe}    24 18/20  2 B75  ol24 21 615 16). RS a       Catherinz virg,|1§ 3 Xyal4 gojzt Sirs 33) 3 35119 37 3 it  Perri Alexand,_. _, sli tc $0} 541/21 10 3 - 8  | Vpits alæ 5/6 GS 4532 dal 4  F 1 ebpira =. Ke i2§__S}2r__15}n6 Boy 47)24 18]. 5.1  »|S.Saturnini.Vi i4j2t 17/16 37) 3 46]25 $32 §  4Andrez apoftol. Zi 19]16 52) 3 27. 30] 2 $$ WI §9j0—ssatgjo— 58  LatitudoPlanerarumaddiem 11/2 0 «oo atlt 16  | 21/2 ajo 23] 55 —" he eee) ee oe ad a       Nouember. e599 ’ 263  G& cAsbedius ® ad Het Planetas. Ge    Orient. Orient, Orient.| Occid. {Orient 24 0 20  25 25 Alc. 14 +h  os “    . 2 ans ee eee ee oa Ne oe - os PS æ æ       | December. err Mw Ant  CR eMotus diurnus ated 2X ab adpar enti aquinottio, C&  seceeen omee laticu- _Ap AF OnAS AIM M_A|S Djdinum. Feftatabilia |>)5] | @ Tz Eloe|/?lIet  Mecsindues with = mes a ‘53 9} 9. | b | @ | we:  S.R.Ecclefiz. | 8] 8 on a _MIG_ MIG M  22) 1 8 27]! 8j25 26/21 20/17  Bibianevirg. |23/ 2 9 28 i; 2/25 32]2t 21/47       | 24 310 28 28 38 25 38j2r 221/17 33   Barbare virg. 25] 411 29it1s7|25_44lt1_ 23/17 45  CSabe Abbatis /36\§ 12 goa s8|ay_ solar 2317 y7/2 g515 44) 25   Nicolai epifc. I27 G13 311 75246 25 jz 24 18 9] 2 38%7 251 2 36   Ambrofiy cpitc. 23/"7)14 322028126 1/21 24/18 19) 20) 9 Gla ga   2 "45/26 _7|21, 24/18 29) 4 Sin E? 48} 2 29    Conceptio B.M '29] x ros 3  30) “9. 16 34/15 126 13 |21 24/28 = 5 8)o4 59jt2 Ee æ  Melchiadis pap. 311017 35/27, 12126 rBl21_ 2gltS 47] y 12114 14] 2 23 Damati pape. D/C 11/18 36/9 19/26 agl2t 24|18 56) 0S46|15 §6/ 2 20  Cc }_2in2 1219 Tg 37/21 ue? 26 29/21 23/19 3 igs 38|27__ 29 17_39| 2 16  Lucievirg. 3 13) 381 3 33)26- 35/28 22/19  Ag) zt 39 15 45426 49} 21 21/89 1G), q |  ERE. 40 3 ‘3/36 gs\2t 20|19 22428 4822 fo). 7  61623 41/10 30}36_ soit 18)19 27 2816/24 34) 2  | 7\'7i24 42/23 45 a §§j21  | 32s 43| 6" sloz. cet ih 7]  Cc 9/19/26 44/19, 1 5)27  Vigilia, {10, 120) (2745) 2° 44/2210  238 28. 46 16.32/27  29-4 47)_0**3§,  a 0 48\i¢ §4i27 242k    14 24! 1 EE RE 17 29 21    Naciuit-Dai Nii. 15 |25 2 50)13 §3|27  12 Thomz Apott. |r P23)  12, beta Vigilia.  CStephani pro. 16;26; 3 $128 1  Ioannis apoit. [17)/27|4°. § 7) 1  $S.Innoc. mart. 18/28 5 26 iis = 8] x  Thom:  dat . a sya =o ite,  8 Do 18 | byyets Yer +  9--Q}- 3 -20 { f ACS QR  10 Afe)28 et : Ey. 7  æ Apog. a: SP  21  lap DAP te Peidioee    _—  SSsins |    as o- 9-0,2-9  "19 Petig * 97 0 G2  >. b-~9 9 Berner    SRE ” es Le sæ cen  1598  OO REE SSD a Nets ARIE  Coniunétiones, et oppofitiones % €F @) ad Meridsanums  inclita urbis Venetiarum, ad horas, © minutia,  fecundum vfum Eorology Jialici,    accommocats. lanuarwus.  _Februarwms.  Martus.  cAprilis.  eMaus.—_  lunws.’  Talus.  eAugustus  S eptember.  OGfober..       4265    EPHEMERIS  IOSEPHI SCALÆ  SICVLINOETINI. AD ANNVM DOMINIC Æ.  INCARNATIONIS BISSEXTILEM    1600,    ET e4B ORBE CONDITO  aoe pea apæe a       Radiccs medtorum motuum ad meridiem primi  lanuary anni 1 6 0 0, ~# i 4°    Ss.) g-|m. 2/3 4|. 8 7 } ¢, ¢  ee =)st 9\37 33|Radix Medij motus Preeeffonis g¢quino@iorum. æ  2) s4laz s9i39 48 m Totius ahomaliz equinottiorum. . . P,  8137. 29105 $§7lm Anomali# 3% |  Ee æ adh © — 2 §4(53 Sse 59m Medij motus @~a medio loco  4 24/175 ss |e6 y 15\m Anomalic, > : Va guar  5 14|23* wtj5SO A Op Latitudinismous -@. ; wH | ¢  2 4757 23123 42 et Medij motus 5  % 1/8, us|t4- 48% Apogei -b oy Sea eaite  Y “22/52 jo 48 24) Commutationis 5 Yl 2 ‘    s    4,o5° 4,21 14 § Simplicis et equalis motus a coi   (WV  1 41| 7) 49| 4) 16m Longitudinis 1 ;   2 38144 43/39 11 ® Apogri loci 7 pla iat   2 20142 35 21% Commutationis feuargumenti Tf  2 20/18) 52|§59 32 Longitudinis ot oe   2 Ol32 3/47 Om Apogei. of” ;   2 49'31 113 4$cR Commutationis anomaliz +  o 48)21 of ° OR Apogri  3 814 25! 8 §7m@ Anomalie Q    3 3241% 12/52 12 Apogailoci J - me on,  $ 5tl16 39; 7 34 % Anomaliz commutationis, feuargumenti 5    \    Ingreffius %& in principys    MBE Junj. 21 2g Pio. Solflitinm cftinum.    TBSeptemb.22 16 56 P.M. Aquinotiium autumnale.  Se, Decemb.21 11 24 P. M. Solftitinm byemale.  Retr       16éaq0       Celefe T hema ad ingre[fium %& in principio eAriens.D. H. M.. %  Be 20 8 49 0 P.M.        Precedente of tH et @    ye |,     RS Prset ec itr .  . a5 It a rey ‘i f  - “Oh th, ; Cabs‘ ab [HALTS Ba 3s 6s Vdiss2ns2 4 } —    cS . 12       ea ie) 1600. 268  i 29: Tanita H, 18.mi min. 26.fec.40.P.M. crit veraluminarium °.@ exiftentein gr.9.)  Dine 13 -f0O42.! quo rempore, pais @, crit gt.292-min.2fec.16, eins fentidia-}\"  lieter n mint §. fec.44. nomaliaverd. gr 208. min, 50, {ec.4 2. Semidiameter eiufdem 4% 4  niin ji6ifee.47. Semidiamerér ymbret corre ‘plloco tfanitus hinirialg 1:4€C8.'Latittido @ in|  medio edliplis mia. 49dec, }5-Tn principio min.46-lec.46.4n fine min. sadleci4.femper Me :  ‘tidiana. Punda ecliptiea crunt 2. min. 47. tempus pengpiond inca min:  »M om > et  fats. Of 8} Q ‘4  Bc FT he lee M ar  547 Ber. M.  fan 4i?horol, Phin    et O>.z ¥  i Y)- 18 29 P.M. “o  ve 3 3 49 horol.  | ; t  a hp Æ ~ 19 at PM. a) Fs :  be Finis ¢ « | ; oy 47. heck” r    >. ‘te 3¢ Te, ayaa wea       Fe Pe Not   Deliguinrn Solis «A 1660, rag .  §- PM. § wequaris-erit vere “oin, ;  seth ad E ee ee ag 19. pe Is janine  min  on cds Be  e Shey 48.  ies Semidiamerer-eius  ees eeu    set nak       ‘eunb er ge fed a pécptoad medium 4  rain. wea (ed pincpipadiinc bl. sminaplcns3s: ‘190 ai    i ci Ps  HL M.  tha PM  in 25 horolp       boo ; 31 P.M.  Finis r. $4 horol.  A mUuinys al |  Vifualis o % et @ per  Tabulas Alph6finas effe de-|  prehédimus H.1.M.27. P.M.    LI ij    S: ;  ftabilia le-| oe e fi x?) ft  cundum vium: | 3.) 3 rs z    S.R.Ecclefie. cclefig. 5    Citcunc.Dni. _ | 9 58 a  19 $9) got 28  Gi 0 O1§ 4428  43 128 | G38  care §i4 210% 2228"  \27) 6 616 Si2284 28  5| 4 ~ 4128  6 16 16 ‘$0 28  7290 4  5t 10 19 8 Sir 18  SHigini pa lan ual ity 20 («9 23 4 28 «35  2 if% 21 10 6° 15 2338    Wipe Biss et ie    aia s gue rr |    eg æ    i nailensemanil /  Vineas Ave [7 8 say 941 i038. LE æ    J 2apg Pues | or ;  7 ‘293 318 Wi er 14    ic    Jcqod, 2 planets od dons  og a Æ © rept    ÆlA es    Mi a ere esrten       sai cAipedins @ ad tect Planetas. ea. Re 9    _jOrient, Orient, Orient, | Occid: cel  ;  e | 3600 teins lV , ba motsonstg obtrizal       LL ity  Re eMotus at planetarumet 2 ab adparent agquinotito. io. Ck Denominationes jones latiru  Martin. 19600 00: Biffle. |  iS   21). a       22] 3}12 43 30g SRS a HTS  23]_ 4:13 4 30/28 40/13  24) S)14 42/14 5 a[28° 57/13  6 6 8 34  26), O)8§ 42)2 2° pshi2= 38 34    Pee —7 neuer reer epee ed Coe    13  “72s 34)       S-Pho,de Aqui. 25 “716 42] 9       Quadmag:mart. | a8} 9|18 42    291 19/19 42/18  Peden paMarjti?jtij2zo 42) 1  (" 2} t2)on ade    ja 22  | 3 14)23 41 * 14 49/28    5{ 5124 40 *9\, 4% is”  | 6|26 25 40/14 39) 28  doprcoet 954 7117126 40 40 29.236 27  8  9    $8]a7__39]t4 ~ 25/27   A totephi cof] 9) 75}28 3 9]28-,591327 5  30}20]29, 38/13 48   Benedicti Abb, [11/21   B2}E2) r 37)19 933!27_ 46 4¢   sepia 2S} 12 | BS pr 5538   ie rh    14:14 3 36  Tæ e sits  S__34)_°    eel We wits  AnnoncBM.  A  1\2    Laticudoplanetarumaddiem 11\2 49/9    21{2 g2j0°          1 6003 Biffestilis..279 |    eA od Be Panta, SE    Orient Occid, Occid, Orient | Orient. See    1 : sf} BO    Tir) eth gig nod) yas deel Pe nist  ¢ lester {Madi fgtoe) Al Aprilia. a sik G2. ihe  aR a Morn dna    Fefta ftabi =] ie  fecindam vfum 5. We i  S:R.Ecclefies +6|5 1G MIG—  =  - re :  Leonis Pay: ¢ Api a t/as.-48|23 a diss 44  æ    alre- 17 BY 1644 3]¥3/25 16/331 fl25 59    ot 4 13123 25° $9 fli, 6 Its  ema RI MOP LP = 646.36 6- t2 4. ati At[-o--4 s|  Aniceti pape.” 7\17|27 10 agp 5 x5 eit .  eee 18)28~ Ot “+ u “39 Yr a. 0   9 T gla9 29 7\19 25 49°  a9 Se EO es   ; nelaat to 15 eral  71-2 9          A Georgij mare-73/25 3 119 7  thee 4    en 6 tes    a  eAprilis, 169 % Biffextilis. 277 |  ; if eAfpedtus By ade Planetas.    rient. | Occid. | Occid. Orient. |Orient. |  eee æ ay a oe  oe] | Afpectus Plenetarum mutui. Seueacea  AY ¥ 10.@ Q23  2 bh 9 22    OUI pasate iri orsmæd  O 100 vd 10- — |    OU diss 22  28 Afc.!27 B76  et Apog. | >       Mains    “@ ©Vo'us diurnus Planetarum © et abadparents agquinocho, .? 600 Biffestilas. Denominationes “oT Djs D|s DS 2 Aldinum.  Fefta ftabilia fe- {e-| 2 a a a h XY g l Q  cundum vfum | 2 f. §) Vv tal  S.R.Ecclefic¢. a8. G sl a iG MIG MIG ; MG MG M  47\14 20/24 33/62 Zolrr so] 2 27726 35    fertpe ce faces a 2t/ tlie  lAchanafij epi. 22) 2! 17       tnuctio dS. Cru: 23/3/13 a6iné Ss asp 33/12 24) 3 37|28    “Site ail®a” GB) Bene ayo as    19° Big 23 38/iz 7 # 47/29 49/24 42          24! 4!13 42 22 124 18}12 12 42lt3 tg a $7| 1 ra 3/24 3g  a 25] slits 40] 5 § 16irqe 13/12 ia 47\15 3917 7| 2 S4{ze 36  Ina. ante por.lat. 26) _6\16 38) 18 §6j24 of12 §2it4 §¢ 17| 4 23)24   27| 7(16 be TS 8iiy ite §7| 14 cL 9 2715 sane ;  tAvpar. S.Mich. [28 8117 34417, 22/24 0/13 214 §7;10 37) 7 15124  iGregoripepitc. p= “ol rg  Gord’ a.& Epim,|30 ie 19  Malg: |r 1}20   Nerci,& Arch, a2} p2j2t  : 3/13) 22  A Bonifacij. 4] 14 23 2b  | $1524 19   1 6 {16 16   T\!7 26       8 18!27  9 19 28  to 20° 29  it ey o  12/22) 1  bry 23) 2  1424) 2       Bin  36 26) 4  oannis pape. Bee 5  19 30)16 58)23 52 155 st}t2  §7 $9 24  28 rO 53 230 «4 8lr30 BIG ZTE 7 Er rz7z    24[F 30125 4olts 30/27 ri:    is tg a7 g)3e)83 34    410    56| 6 hs §7 |14 14 §i\zz   26/16 47/23- 44]13 24/16 agitf I7|T2 30}24  16° 28)15. 41/24 2141S — T2336 6/13 36 3617 391/17 39)  19 o 2 zy 52,13 42/18"  Sas Ai: B23 28 28 15 æs T3|10    *:  3123  eee  29/23 7414  tlcr ~27|25- “3)rg 36) 2¥ F6j28 A ¥5)2 0   $9124 1 9124 O}14 44/22 2226/29 26}21    10 g{ 3" §3/'7__ $722 s4lt4 59/23       pA Pur Bh    Mais. Æs Tee! efeilanæa iffestilis, 2 272  % cApelins Dad 25 Planctas.    siti! Occid. { Occid, | Occid. ‘Orient. | Occid, maat treed  co 5 rE o co) % | Afpedtus Plenetarum murui, 9 de? eke MERE.) Pied MSs   Md iM H H H H H!   = oat 20 Rina — Ra fs 7  2 es pee Aa CU eit. Owes   3 ss 7 soe eee : =  "4 }- Oh 2) ' te (Oe 2) SE ee    5  6 Ate.    eee jz ie zie |x 4 Eee 3 Leetanie   ¥ okey rc tatees æ æ 8  [4 1j;A 23/0 17/* * 12)  et |@ Perig. AYE OG  If B 20.  Ag Pt  ws  tif FQ 19  . Bec! Nl  S$ | |  ® Apog.  *x*bhogo =S æ    ‘| /unins. % eMotus diurnus Plantarum, CF 2 eee serail    Denominarlonies latirn- Ss Feita ftabilia iecundum vium  S.R. Ecclefi¢.    1212 a ® |  Fidos MG MGM    2  2  SS ee eer ree Ræ ee  2/110 59) 1 4f 22 37/15 49,26 1]23 10  331 ©2528 37-15 222 355|1S 67/27 - 14/23          A (Era{mi. sad 312 3423. 41 22 32 16 6\27 3T it 17 17 22)23 ~ 3  25) 4'13 3212 X4a 22 30) 14 ri28 2 2j12 28/16 27/23 0 26; fit 2937, 122 28/16 24) 28 34] * 13 40j15 30)22 §7   27! 6 16 27 x, % 2g 22 26/16 53129 O74 §tjtq galoz   ed 716 2426. 2322 24/16 42) 1999 38]16 2}13   29! Say z2!r1 322 22116 §2| 0" 10)17__ 14]22   Primi,& apy oa 918 19 5. "a5 22 20117 O° 42\15 £6111 ke  311019 17% 16 to 14 22 1817 1 19 =37\10  Perri, et  |    [ABasnabe Apna, [eta 1424 29 2922 16417 201 1 47/20 49/10 15 22  Bafilidis, Cirini,! » 1224 tr! 826 22 14|17 173° 2 19/22  Antony de de Pad. | 13 22 9 424 °4)22 33  'Bafilj magni. [3 4184 az 6 poly 22 ut  | Viti, Mod.& Loc. | “Slt§ 24 3 3/18. 26:22 22 «10  | _6\16 25 1 a? 13|2a  TI17 25 13 «48 22  AMarci,&Mare.' 8 8}18 26 in lojt2  \Gerualij et Prot. ~9|\19 27 he  Siluerij Pape. '10}20 28  (a 2129 mr 2  ‘Paulini i 12|22! oPaslrg  g (ts 133, 1  14/24 2s"    | Natiui. a Fai Bap, '  lA Tsay    {anise Paul |36 261 4 434  17/27). cæ  ‘LeonisPape.vig.!18 18/28 :  Peri, et eras 19|29  ‘Céme.S.Pauli.    17 17 40| 2  o7Sa $ i   g}10 42110 - 0  T7Hit «13 25|15    15  I4 hee te we 7 eis a2 o,\-3 SS 2    a IES eee we Vor  473    atime ie    al T6000) = Biffextlas    8S eAfpectus @ ad EOF Planetas. ®§    [Oecid. FOccid. | Occide (Orient) Occid.    o|s|zelele  Sime TAR IN (CS  S— ET | |  % | Afpedus Planetarum mutui,    H a mi 3,  x $ a 22; 7 #1  S.Eufebij. Vig.' 4 14 ri 28 28 2S agg 31/24 29np 55  gee ae s, 5) 22 261 § ber] 24 «Li r8]} 10 39 9 37):6 $ssit9  18} 10 | 7,37 24 22 294,57|24 21   S.Agapiti mart. 81835 rol12"’ 17} 24  | 94926 17/24. 47)24 31  ARsmardi Abb, 19, 20°47 t5| 7°3 24 35}  Tr 21 28 13 20 26/24 «41   5. Limothei,__ {yh'sa rice a a7 24. «4G x    me ap 2 23 2x  ase aR _ .enti contel. 15 saad sits    Zephcrini pape.' 16/26, Buon 3129-38  A ie 4  Yecoi. S. lo. Bap. Jo.Bap.'79|2 29) §#  clicis, et Adat.!20 30 (  i  uF B D WF -| © § 5 - ov 2  fecundum vfum| 5.| 8} mp Iz pau np a np  SRkccleie. 1S/b 1G MG MIG MIG miG Mic M  Agidiy Abbatis:}2217 ("851 2620125 42) 3 solar 4610 36 + 26/18   23) 2] 9 salto gins 48] 4 sian 26| a _ 56  ga) 8: ae 48 23.630 25 S444 [4 46 236 5  It 46) 6 G°N29\26 Ol 4 429/23 46 419  25 "slta 44 44 "Imps 260 6}.4 zig 24 26 $: 34 34) 9  _|7| 613 43 38/26 12) 4 sslas_ 6/6 4810. 2  he 413 §tl26 18) 5 Blas 46) 8  25 54 26 24 24) $2126 26  $-Greg. marr LEG she 5a 7 §9\26 36 5 34/27  1 SIO VE) HOLTZ SONTD e435) 26 37 7 G\tt__45)14 14  — ae me WOR. 4 7 A, SE  Proti;ecHya. Se’ pt peeps 35 36126 43) 6 on 27|13    2 3126 49/06 13/2 ALE [a ee 27__ 2) 6 39/5 28/16 _4al16 41  ‘SV Nicomeédis. 29 19,86 27 9\ 6 $1 ae 17    Cornel Cp 28/27 15} 7 ofl 5 Soest  A “lize ais 1$|27 22) 7 17/'2 $il20 2   . s8]25 23__ 25/28 19/27 _ 29) 730 ar ot 4% ALE  | 9fF9 43,27 35) 7 42123, $3)0%  Ss. Enftac. Vig.|1 26/27 42)°    3821] 9 30la7 49/8 8 $ isl2s  29 n.20]2 3. $3|27 56] 8 20}. 6}26    o 18] § 32/28 31°38 3 33 Marthzi® por) 21  Mauritij ji2hr2    Lint papa. |73]23  A agit has oelab 20] 895   ie os rere 106} 3™'t5)28 17) 8 §8)-7 > 5  } riani, et Iuf 16 315/23 7 z 24) ° 10 8M 40 1D. a5  |Cotng Dam, ez 4 [7 4988 oa) 9 aa] 9 aaa       Dedic. SMich.|29]29} 6 G = S73 7 “45 z 47|10 45 5 26\11 4  nymi cof,|20}30) 7 oO 2128 $219 §o9\t1 tr 27) 6 41/10 58 45 ii neat . ag i ara    re ve: 1600: . ; Biffextilis. “276  es] red hn San ulate    ole ala  re    b brentrissonnl qobirsiscd  Mm iii Odtobers.. 1.6.0.0, Bifexti  Ge Motus diurnus planetarumet et abadparenti equinoctio. Z  ——Denominationes latitu=-,. -- |S-.- DIS. AIM. DIS  Fer tabilia fe} >| S| et | @ ae i eal Mae  cunduny vftiny’ : e ay Q | et np  S.REcclefie: |4|8|G— Ml, MiG Mla MiG MIG    Se a  ARemigij> aro ‘8 TO] 3 22/28 Soj10 «r1fae  Ai: 9 16 1619/29 G\10 «23/12  en ae 8/28. ss]29 13|10 35/13  Francifci conf. |24| 411, any gis? 14] 29 21/10 47/1414  ‘ a3) $|12 6 23.17/29 28}10  26| 613 S11 29 35]11  S. Marci papx. |*7|. 7/14.) §|16 §6]29 43)11  A 28 Sirs 5/28 37/29 sojrt  Dionyhy et Rul.|29 29 "9)16 “Alto. 18la9s7]r1  30/10) 17 3j/22.- 21 0 §|t1  Oaolb. (ins “313 §2) 0 12\r2 >  2,T2,19" 2105 $1) OF Lire  Califti papa. 3/13/20 2/28.) 310 27/12  4)24j)25 EEO! 300 Stir 2  ala po 6 A 2s  - -' be a a aa aaa I ake sojo 40 | 20/1 9  Latitudo planetarum ad diem dels ‘410 53/0 $O yy 3/04 eni    . a i is §6}0 © $10 ~~ 47I}0  . |  ; . a aie aSnee . ST 1 Gao | Bifextilis.. 278  ee ia a ag io    Poster | Rewteecteals, phim oor ianwdea  é | MA ou500" OF 49],  14 Alc Ale. 27 27 QA tc  15 1 ee 20]   16  c : : he minsporisl Fobisien I  1/3 f ria hy    atiuit- Dai Dai Na.    » {SS.Innoc.mart.j18,    | LatitudoPlanetrarumaddiem i}2  * ee ee ea >al    a ae ans ite | tah = ete “DIMee aN Djdinum.| 9/20  aati vir ss! Sabz Ab ABLatis BR WS  Nicolai epitc. pitc.  - ¥j epile. Conceptio B.M Vigilia.  Thome Apotft. foannis =  arjz ee eh ee et  December. 16 0:0 | By — 270  ea. cAfpetim ish Clare, ee =i    Oriens. Orient. Oceid. | Occid, Occid, ews Ste |160% | emdon a Hirelgt fie RECHETOMREE:  = —s a phicg wy * ghd at Pagina. In adnotationbus ifs orum mobilium anunaducr/io &.  niam cuiufcunque mentis prime dici Feria inucniti docebatur in antiquis canonibus  excellentidimiD.Moletij:qux,tantum veteri Kalendario zquipollebag, 1    os nulla faéta innoua-|  tionis anni animaduerfione,pri {co ordine accommodauimus, qua tamen innouatisannis,vfium    -( Inon perftat.igieat habe perpetuam fumito regulam. 4-E, 3.F,2.G, 1,)cui adijcias nnmerum illius menfis  em hi menfium numeri. lanuarius valet I. Februa-| Errata fic corrige .He  Pagina quinta linea fexta, ident, lege idett. Pagina to. facie fecunda verfa 12 pilcium, lege we  Pagina 23.faciej.verfa 2.12. 1o.lege'ra. s.8¢ vertu 9-facie]. 18.36. lege 18.3 i ina 3 2.facic j.  verfu primo gr. 37.lege gr.4 5-Pagina 24.facie j-verfu primo gr.4 5.lege grad 48.Paginey, facte   : j-verfu 4-gt-40.legegr.so, Pagina 99,facic ij-in tettia linea exempli, 5 éouius,lege F é cuius.|    | ‘Re fiitutiones errorum, per, Quinquerucsum ordinate.  Bs Huiufmodi errata que cum in impreflione, tum in afpectaum de : 2 fuerunt ne le),  - {@a, licer maior corum pars exigui fintmomenti. tamen vr opus ad poli euadat,!  _ {hicappofuimus.Sunt enim corum maior pars diligenti ingu fitione to.Baptifte Gazani inuefti' {gata.cuinos et omnes ftudioGi huius difci plina immoftales grat de fafcepro labore debemus.  ; Errata in motibns Planetarum; - Bt 5 2ihs  Anno 1 589.in figura cerli traduc @ in Y, roprijs gradibus, Decembris fub F yloco @-pone Ir:  9-Maij fub 9 pone 20.58, 20,Aprilis iba Pro 3-§8,pone3.3 8.11, Decembris in latit, 5 po__-|ne0.34, 18,Maij fub @ loco 23.50, lege 23.305 18, Septemb,(fub % loco7.45.lege 7330,  + | |) Anno r 590. 21.Sept.in latit. PYlege 0. 10.3,Aprilis {yb © pro 219.3 3,lege29.39. 18.Febria-  {ti in-@ pro 19.22,lege 19.3.23,.0aobrisin ® pro §-42.lege $.49, Anno 1§91,26,Maij le- ;  _ \gefub 9 24.28, 21,Maij fub ® lege pro 10, 47-10, 7. r4.Decemb,in @ pro 5.42. lege 5.32.1)  _|21-Decemb.in latit. 7 proo. 56, lege 0.46.1 1.Ianuarij fab 3 lege 6,43. 22. Iunij fub ¥ loco  23.5 5.lege 23.9. die 23.ciufdem locoj2 5.8 3.lege'a 5.7.fib O.| Anno sor.inT émate co:-  li pone @ in gr. 5. 40,69, quia deficit. 21.Iunij {ub % loco Y pone 6@ 2.Januarij loco 13,9. in  _ | ® pone 23.0. 16. ciuldem loco 16, ;6.in ® pones6.46. Artino 1 593.die 3+10.17.24.3 1.po-  = |ne feats dominicalem C.Menfe Iunij fab 5 pone op loco §). 26. lanuarij fub Tf loco 8.39.  j pone 8.36. 11.Martij fab @ loco 5. 47-pone$.§7, Anno 1594 10.Oobris fub 3 pone 2  Iquia deficit.21.Februa.fub 2 loco 10. 4 s.{eribe 10.5 5.2 y.Martij {ub ¢ loco 4. 26. pone} Scias illius‘anhi currencem literam dominicalem,ac cius numerum (fant enim hinumerili-| ’    agregato abijciendi funt 7, fi tamen feprenarium numerum ex|    46.)    e    ears |} eee  Pe ee A ae Oe eee, he ee    Anno 1595:fupra figuram anni loco ceeleftes themaad ingreffus gue Cerlefte the-  ma ad ingreflum Solis. 8c. 5.Martij fub 2 locos 4.58,lege 14.45. 1.Auguifti in latic.S pone 1.  12.8 dier1.0,23 7.Septembris fab Ioueloco 0.29. lege 0.19. 1 1.Seprembris in latit. 9 legeo.| -  3$-28.lunij fub @ loco at. s.lege 21.55. Anno 1596.1.Febr.in latic. $ {cribeo.2 1.& die 26  giufdem fcribe 1.4 5, 10. Decembris in latit. 9 pone 2.5 3. 19.Martij {ub @ loco 7.47.lege 7.374) —  22.Septembris fb If loco 9.8 lege 9. 3. 2't.Aprilisin latit. 2 loco 1.58.legeo.58.22.O@obris _  tub If loco 5.54. lege 5.45. ;7.1anu.fub 9 pone2.6. Anno 1597.12Janu.fub % loco 2.48:  {cribe 2.28.2 3.Septemb.fub Sole pone loco 4) 17. Ianuarij fub @ loco 21.53 Jege 21.33.15+  ‘lulij fab loco 1.16, lege 3.26. 26.1alij fub @ loco 0.42. lege o.3 2. 1 5. eiufdem {ub Iouc loco}  6. fo. lege 6.38. vitimo Augutti fub 9 loco 22.5 3. lege 22.43. 9-Septembris fub ¢@ loco 20.29%  ponezoig. Anno 15 98.29.Maij fib @ lege 2.5 5.11-lanuarij in latic. B pone 2.5.1-ciufdem  inlatic. f pone 1.22. menfe Auguftifub #% pone £2. 21. Maij fub Ioue lege 21.4. loco 21.8.  Anno 1599.16.Ianuatij fub 9 loco 5. 32. lege §.12.2 3-ciufdé fub of loco 10.46.lege 20.36.  Anno 1600.1 1.Aprilis fub (7 loco 4.3 5 lege 4-5 5. 6.lunij {ub ¢ loco 29.0.lege 29.6-.4.Au}.  ulti fub @ loco + 5.$9.lege 16.50. 26. Octobris fub § loco 16.49.lege 16.39 Errovum reStitutio in Afpetlibus Anno 1589.1. Martij 2 @ 1f pone in die 2. vltimo Aprilis et @ cum # pone Ho.8.al  21. §).9.Maij * 2% @.H9. 17. Sept. afc. 25 +) Nouembris fupra 9 f{cribe occid. loco orient  Anno 1590. 3-Maij fub 2% (cribe HH 9. r0.afc. 6. 44 Augufto fupra ¢” pone orient, Anno  159t.2.Febr. A @ 3 H19-7-Febr.29.¢ 6.lulij P a @ H.5.2.8 4.13-Lulij 12. 44.20.ciuf-]   dem et 3% @.H 3.5.44. 27- 30.Nouemb, et 3% @ H 4.59.10 16.menfe Febrnb o die 1.pone  P.die GA 11. % 16. 21. 8. 1ulij * @ g@ H23.. Anno t§92.6.lanuarij x @ 9 H18)  rsdunij 0 @ 9 H15.4Seprembris ¥ @ fH19.12.08.¢ @ J H 2.cransferad diem 2.  17.Febr. * 3 ® H 11. 4. Martij © &% @ H5. 34... Anno1s93. 2.lanuarij o # @H6.34.  §) 10% £6. ciufdem He 16. ts. Auguiti of 3 @ H. 23.48. vitimo lulij () 27. 30. lulij 2% @  H 10.14.11 8. 28.Octobris £ 3% @ H18. 51. Anno 1595.23. Aprilis et 4 @ H 15-53-\  28.8.Maij §2 15.16.¢eiufdé (2 a @ H6.16.21. Iunij P #3 @ H 10.36.ne 21.17-OGtob.8.14.  Anno 1596. 21.Januarij alc, 14. Y.27- OGob. © 4% @ H17. 41. 21. Decemb.fupra J  poneOccident. Anno 1597, 17. Januarij o #% @ H 9. $4." 28.1. Maij et 2% @ Ho. +5.  46, 6.lunij 0% @ 9. 1.64, 1§-Januariy of @ of H 1221. ciufdem P ®  H 8.3.  ciufdem et h J H20. 2.ciufdemlege o of F Har. 27. Auguiti p @ 9H». 18.Nouem-}  biis P @ bh H 44. 23.Nou.fub # lege &.. Anno 1598. 2.Martij > #% @ H 12. 18.Apri-}  lis of @ H H10.16.Augulti  22:7.0éobris ir 25." Anno 15 99.26.Januarij o # @ H34  37-25. 1-Maij Fi @ H 17-32. oy 24:1 §slunij ©) @ H 2.37. ae 5.vitimo lunij G H% ®  'H 4:20. 426.28, Augufti 11:26.3.Noucmbris Pa 4 H2.24.n)  “a WENETIIESs APVD IVNTAS.-  es pea MoD: : Laxexe 30 2 x.    ; { du) jae (2, 030i et  snog = du) endo. eget cant  fs, du) jimlAue.93.015    “a  7 .# 309 ..04% «p OVO A io  PAs pe,  chk tan ay  oh ti. Giuseppe Scala. Scala. Keywords: calendario gregoriano. Refs.: Luigi Speranza, “Grice e Scala” – The Swimming-Pool Library.

 

Luigi Speranza -- Grice e Scalea: la ragione conversazionale e il gusto per l’antico – ill-will – mala volonta – la scuola di Morano Calabro -- filosofia calabrese -- filosofia italiana – Luigi Speranza (Morano Calabro). Filosofo calabrese. Filosofo italiano. Morano Calabro, Calabria. Studia sotto CALOPRESE. Divulga il razionalismo, difende alcuni colleghi, anche loro seguaci di Cartesio, ed ha un'accesa polemica con DORIA su Spinoza. Saggi: “Della filosofia degl’antichi” (Mosca, Napoli); “De origine mali”; “De bono”; Dizionario di filosofia, riferimenti in Mirto, Calabria letteraria, Lomonaco, Vita, e studj scritta da lui medesimo in una Lettera (Melangolo, Genova). Treccani Dizionario biografico degl’italiani, Istituto dell'Enciclopedia Italiana.  FRANCISCI  MARIÆ  SPINELLI DE  ORIGINE MALI  DISSERTATIO Francesco Maria Spinelli, Antonio  Baldi     FR-ANCISCI MARIÆ   SPINELLI PRINCIPIS SCALEÆ  ORIGINE MALI DISSERTATIO NAPOLI E TYPOGRAPHIA BENEDICTI ET IGNAT1I GESSARI SOPERiQRUlt fERltiSSV,  Habet unufquifque jn voluntate f Aut eligew quæ fcon»  funt, et efle arbor pona / aur cligere quæ mala funt,  et efle arbor mala. AuguJlisus iib. ii. ie eUis cum Ttlice Manicbæt c.iv. ! EMINENTISSIMO.AMPLISSIMCQyE. viro   DOMINICO. S.R.E. CARDINALI.PASSIONEO   ERVDITIONE.INGENIO.PRVDENTLV i  CVM.FAVCIS.CQMPARANDQ   QUEM. CLAKO. RENERE. ORTVM   PER.DIVERSOS. LEGATIONVM. ET.MUNERUM.GRADVS   FIDES. DEXTERITAS.CONSTANTIA   NON.MINVS.QVAM. NOBILITAS   AD.ROMANAM. PV.RPVRAM .EVEXERVNT   QVEM.VIX.DVM  JVVENEM ADHVG.PRIVATVM  JVRA- ECCLESIÆ CATHOLICÆ  1N. VLTR A JECT INQ.CQN V ENTV.STREN V E. VINQIG ANTEM   QVAMVIS.NON EADEM SENTIENS BATAVIA. OflSTVPVTT EVNDEM.BELVETIORVM.RESPV.flLICA   PRIMVM BADÆ QVVM IN CQMITIIS AGEBATVR DE.P ACE.G ALLOS INTER.ET AVSTRIACOS COMPONENDA TVM.IN FQEDERE GALLICO CVM HELVETIA CATHOLICA.INSTAVRANDO DEINDE .[VSTA .FVNGENTEM.LEGATIONE   TANTO. FAVORE.COMPLEXA EST. VT NIHIL NON EJVS CAVSA VEU ET EFFICERETQVE j LE- LEEATIONH.PANNONICA  HVJVS. VNlVS. STRENVITATE, ATQVE. GRATIA  DIFFICILLIMIS ASPERISQVE TEMPORIBVS  TOTO.IMPERIO.GERMANICO  DECVS.PONTIFICIVM .STETIT  EVNDEM .EX.DIVTINA PEREGRINATIONE REDVCEM ACERRIMVS INGENIORVM  ÆSTIMATOR  CLEMENS.XII. PONTIFEX.MAXIMVS  5INGVLARUECCLESIÆ.B0NO  BREVTVM.A.SECRETIS.SIBI.CQNSTITVIT  CVJVS NON TAM INSTRVCTISSIMA  ^acogna .JVROPÆ.BIBLIOTHECA qvam ."viva.ac.spirans raræ.doctrinæ.ac sapientiæ svpellex commodis mortalivm patet hvic franciscvs maria  spinellvs   scaleæ.munceps^,   veterBVamicitiæ  et.benefactorvm.memor   GRATf ANTMT TESTEM KVPER.DOMI.NATVM.LIBELLVM  D. D     L E C T O R I   20*OTATJ2   S. P. D.  P. IGNATIUS A CRUCE AUGUSTINENSIS DI5CALCEATU5  Sicræ Doemalicie Theologiæ Prorcffor.  TT f OMINES ntpiffimi cum facile fiii ftvlte perfua.  1, I  Escrllentimmo Anflore cicelltlllilBltlt confcripimn majus cli omii latidc ; uipoce in quo admicabis c(l  tn.jThcii diliof^!'..livli .litrini, vwhorum dtltBn, et vcrst  CKrLllL3:i.i» C |i!c Ni:l^>. P l.i.'.c lolrda doerrma c* iditii (ipietniæ Jpcomii.Dicum Nespoli e>: Ædifeus noliris oftsrvo Calendas Ma.  jas anno Ærac Chriflianæ- CIOIDGCL. i,Julius Nicclaus Epiii;. Archad. Can. Dep, APPROBATIO riam admirsmur: Cuju«*Oporculum pioefeB^mtra BacNuiTiim^  qiie ejufiiem fn itiac hnn-inis f nui in Ril-f/iiuiis neyoiio  plus ingcnio, hnn: jcji tl.c «tif rir ir.tVjt r.n :, res ciuliitm d flkilts  lovemis liiis iinpiitsruni poiii- I:  nihd a Chriilisna 1'hiloiijt.hia  jura Ijedrre r-ffir.. Dijtn-ini. nl,JI.,r.  peraddidii Doaiffimu:. —  &Novacoccs peclpitu     Sml.^&vi^Hfi.Sma.  ThomasTsElislaiciakcg. Ssc.On.Pcclcrnr.   Dic     Dii 3. mtnfu Nnrmbni 1750.   rifi nfcip» fi» Rtgia Mj.fivi, fub Ji, 3,. .nfinpu «Irtumt /_,S # RrwtKh.» D.ri«™ T_ A   Mi/tftm.  Mwlti Omr* J__3_, c*™ f«., Aani,   qt*i impntutu, «,« i«/tna tpprsknkm fl,-fl, M«™_V Rrwfi.  «1, f> m pMcttim, ft rv cr ilfiei   P_i.XIII.irP V.u  J i. Avl. wj. t. Iiilgiamur ror», fijlc.«i/.ii.DunirempiDtiinl  »Ki   r^&srirr™'  ORIGINE MALI  DISSERTATIOJVV (\ Sf 1 ra6 cavillatianes nedum Fidei, verutn etiam  hIeViSJ LjJ naturl '' w 01 » i communique hominum fen]-'.-"iiiffl sdverfantes occurrerunt, quibus ftomacha I ;u;, coimncre haud me potui, quin ad camm aliquas graviores ftomachofiorefqiie in cralfis verlantes erroribus, ^meas qualefcumque notlS apponerem ;   At ego hoc iaciendum minime adliuc cenfucram ; tumquil  temporis progrcfTu errorcs debilitate concidunt fua : tum  quia hujufmodi Bæliani eo in præfentia apud homincs tanti ptofccinc vidcntur, quo in noftronmi tordiiim  comtptela viam latam repererint.Unde melior, imrni  vera ratio, qua iftius Au£loris fophifmatum vanitas dctegatur, eft corniptelæ hujus a nobis amandatio procul,  qnia tunf mcns in fc revcrlli conilnuo nito facict,  quin et ab illis ablioricoii.  In noftri Protoparentis peccaro, Votuntas, quæ Intelleclum  fequi dcbcbat, eum oppreflit f illumquc duccm amplius  habere noluit, Icd fuis lolummodo libidinibus obfcqucntem, itaut, nobis malum omnimodA perpctrare volcntibns, quia Intcllcilus quamquam dcpreflus, numquani  tamcn dclifiit aliquod pracbcrc lumen, quo in talcs libidines ftimulus cxcitctur alftduus ; Voluntas vult eum cogcre, non folum ad fibi acquiefccndum, fcd ctiam ad f n. )   ejns libidmes ratas habcndas, kit falterri excufandas. Adamus non peccavit iui fedus gratia, non dominandi  anibmon e, quia folus nmc crat, et faac omnia ditioni  Jubieifa, ut nec divitiarum cupiditate quæ tunc non  exiftebant.Suæ Voluntatis libido, ouæ Imelleflum devicit, fuit ilh f e Dco æqialein fieri, ut mde Bonum;  et Malum fciret.Malum jam ille fcivir, et in Mundum  mvexir, cum primum non erat, falrem irt Terra fcivit quoque Bonuni, quod poft Malum c[: i ik-mni' i'quod, nempe minui malum, ut daretur, inveniendtim  iiut amifto vero Bono, quod Deus erat.Hoc Malura in  ejus defcendentibus in omnes perditas lenfm libidines, trueefque cupidirates Dominii, Divitiarum &c. fe ditTudit  Scd iplæ libidines alteram altcra Jua cnormitatedd.ilit.ivit.  In præfenti Mundus conienuit, cui contigit quod homini, qui cum ftrepens malum amplius perpetrare non  poflet, evadit H/pacrita.Ut fi pulchræ mulieris compos elfe nequivcrit, cjtis afpeilu tamen cuptUi obk-aabitur, quia nunquam feittTcuM oouB, ul i n Proverbio  Hifpano. Si fpem fuam fortuna juvenibus amica frurtrabirur, aliis præeiTe cttpit pmdetitia, et veluti Oraculum audiri, et eoli. Ita igitur in præfcnti H/Bocri, fceculo, nem» Principum libi Acqutlitoris, vel potius  Devorantis provincias tirulum amplius alTumit : fcd afpera  interdum bella hifcc noltris temporibus totum Orbem va- '  fl.intia nomen, aut proprise dufmlionh, ain lm i^ej^-r^tr,  aut æquilibrii Orbis~,-puLlUi.iuiii. Wullus Amor erEi  mulieres alienas pravus, fed 1'Iatonicus, et pura amicitiæ nomino reflus. NuIIus Judex, vel Miniilcr iufliliæ venditor, fed mercedis exaflor, quæ ei ( ut cred« ) pro aflis, laboribufque debetur. Omnes denique  hcmines cujufcunque iint ftatus, fibi fua iplis pcccata  Ipecie legitimi, atque honefti obtegere conantur.  Ideo jgitur quifquis, quem qliia rituli Athei pudet, minime Deum negabit, immo exprcisi vult cum eiTe, ut, ci propriæ corruptionis cauuam, quam in lcmetipfo nolit cognofccre, tribuat.   Poftquam gc-nus humanum pervagatum, fuerit omnia rapinarum, focdiifimarum. obicocnitatum; omnium dcriiquc  atrocium facinorum, arquc flagitiorum genera, jam defatigatum eft iplis, quæ )n feipfa abominationem  cicnr, peruiciolas propier confetiuentias qtias patcnter  fcctim rrahunt. Scd non ideil dciinit eadc-m flagrare con.ctipiiccntia, eodcm propria affici Amore, quo fuit ad  ca pcrpctranda impulfum. Concnpifcentia eit fons, cjui  feptcm dilcurrit in ora generum pcccatorum, quorum  uno ore clat-fo, et exficcato, eadem noxiæ aquæ quarntitas fex aliis accrcfcet .- quibus omnibus dcficientibus;  tota aqua duftui fuperbiac accrefccrct, quac ficut fuit  pritnum in Adamo peccatum unde alia, ita in nobis  finc sjratiai: Divinac auxilio nunquam exhaurierur. Mundo præfcnti igitut li, quæ fola noftra fuit, in id impe  qualecumque fophifma, ut eam in Hinc focdæ obfcænitates Aretini, trux   ca, impudens Lucretii Arheilmus, r. jmnio fulmlem noliri ibeculi malitiani" oTfiFiiauhl ; cum hacs  in Bælio materiam oiuucm fc obleftandi invenit.   Quia Auflor iile, quanquani nec fttac viiæ exemplo, neque fuis fcriptis, nedum fcnfus voluptatt-s, lcd ne quU  dcm dominandi cupiditatem, et acqnircndi divitias promoviHet ; nibilominus acilendo fupra cocmios fc-rmi om.  nes, ambidonem iuam, omma lupcr iugeiiia dominium  aneciavit ; idcoque aliorum opinionihLii m:>p i if o:[-!oraiis,  Sc certioribus adverfari conatur defctidcndo in.iuditas,  imo monftruofiifimas, od fuum ingcnimu ollcntandum.  A 2 Idco Idco Davidi, ac Sanctis Ludovkd, Cryfoftomd, Bernardo &c. tot a fe confiitos defectus affigit ; immi quotqnot fanftiflimi, ac perfeitiffimi fnnt apud homines habiti, calumniatur ; cum e contra fceleftiffimos omuei  excufet, tmm6 laudet magnifaciatque.  Ar quia Deus iuliifiimus, fanctiffimus eft, immd Sanflitas  ipli, ipfa Juftitia, precipui ab eo fuit laceilitus : Negarc illum, nimis vulgaris impietas erat, quamque ncn  pauci jam amplexi fuerant, tdeo ifte Bælius voluit inpietatem fuam ultra prorrahere, Divinam infeilando  Frovidentiam, rribus præfertim fubdolis, ac fallaciffirnis propofitionibus ; nimirum : Cur Deuj peccabiles  nos creaverit ! Ec fi peccaruri eramus ; cur nos creavit?  Et   illud Principium agendi, quod certe in plures partes dividi haudqiiaqtiam potclt. Etenim quifque noftmin  clare, evidenterqne experitnr, illud fuum .Ego, duo, vel  plura fieri rainimi pofle. Quaproptcr hoc proprium Ego  unicum, et individuum, atque ab omni re corporea  omnino fccretum, jure meriroque Mcntem appcllamu;.  Experimur pariter proprium corpus ita eife dividuum,  ut nullam eju; partem, ijuantumvis minimam, concipcle poflimus, "quæ in alias minores femper et minores  dividi nequeat, ve! quod idem cfl., quæ ex aiiis pluparci  pcrfpe£tumque eft, hominem duabus fubnanius comtare, qtiarum ima Mens dicittir, quæ lemper Afliva, una, et individua e(f ; adeout vocabula  iflbacc Mens, Acfio, Unnm ut Synnnyma haberi debeant. Altera vero iubllanria elt proprium corpus, quod  experienria doccnte, et Ratione diclancc piffviiiri, iricrs,  et otiomm i-f}. Etcnim qii.nln.un pr[n;i;iiitm aftionis in qiio»certc principium illud emanare debcret f Qnapropter Corpns, Paflio, Perpetua multitudo, vel mnifat  ?r7\ihn ctiam fynonyma erunt. Quæ qutun ita ie habcant qnis non videt, nos, præter h.ifce duas fubftantias,  ali:is lulillantias concipere haudquaquam polfe, quandoquidem inter ununi, et plura non datur medium, quod,  ut attendcnti patet, non fit aut Unum, aut Plura.  Mcns igitur utpoce Acliva agit in Corpus, illud moven   f VI. ) do, aut ejus motus direflionem immutando, idque excquitur fua propria vi, fuaque propria natura. Cum enim  lit ipfamet aiiio, non lolum in femetipfsm, fed in corpus qiioque, quod eft Paffio, aclivitatem. illam fuara  escrcere dcbet. Corpus veri e contrario cum lit ipfa  Paffio, ncquit ccric in mcntc fcnfationes, ut ajunt,   nino rcpugnet. Et quamquam ob corpoicos niotus, ut  cxperieritia patet, quædam in mcntc exdtcntur lenlationes,'id non aliter accidit, nifi juxta lcgcm illam Dci  jubcntis, nt occafione talinm motuum corporcorum, talcs quoque excitcntur tn mcnte fcnlanoncs, quæ tamcn  imptopric dieuntnr Paffiones De Mentis Facultatibus. TRcs funt Mentis facukatcs, Vitahtas, Intclligentia,  et Voluntas, Vitalitatis duac funt opcrationcs, Una  lenfus mternus, per qucm lni ipfius cft conlcia, et quem  Mens a femetipla elicit. Altcrj fcnlus, qui dici potclt  extcrnus, non co quod extra iplam lit, vcl quia ab extcrnis rcb:is in illa eff_cia_ur, vel imprlmatur, fcd quia  a rebus cxternis, vcl (.x.itjcur, ut in l>!.indi.; kT.ijtiojiLbus, vcl cogitur, ut in mltibus, veluti doloribus &c  ad illum in fcmetipla formandum. Intclligfntiac aJIiuc uW funt operationcSjIniuitiva,., Sc  Reflexiva. P»r inrnirivim m«im t 'i.'-"!!! Attributa, dircfle cognofcit. Pcr Rcflexivam Intellecli^ fe  di/rincc circa cognitionem obviam, fcii direclam, ui cam  examinet, videndo naturam, proprietatcs, Attributa,  iLirccliotiej, motto; 5;c. m counirac : ut quando Trianguluui .ippreliendit, fe detinet circa idtam Triant>uli,  ut in illa cognofcat TV.nipilum clfe ii_'i:rjm tribus lineis  con.prciienfam, haberc ttes angulos, duobus rcclis acquales &c.  Ad Reflexivain credo peninere Memonam ; per quam Tntellefltis jungil Ideas, feil cogniiiones, ieit fenfationcs  præleritas, et ftitnras, ctim prælentibus. A qua junftionc, omnia judicia, omnes raiiocinaiioncs, imo omnts, et deleclatio, quæ a fenfibus in nobis produN.n:, JuJki ( vm. )   il-rr, Vo. -i-:^ o:i|it ?.: *->-n I -vivcn: -i: 1'erri cum Idea  i'i I n, Op-^Ji o liiiTeri-cndi, vel fepirar.di duas Idea;,  fu_ipnoit unionem anrecedenicm duaium, vel plurium  Idcarum, iii cum di;0,- Ptirut non efi r«khtr, fupponit, Volu:iiaicm jam cor.i.irxifl.- a_i| re.i;i',lif:icm al-cnjus  /Jf/cnHiro(i( cum illa Ptrtt.   ln omnihus iAis Mentii fccultatibus vid:re elt ilhm inuginem, St fimilitudir.em Dci, quam Dcus ipfe noj dociut. N'jrn in Vitaliute q:iifqu;j «tpertiui illud Principium agendi a fcmc;ipfu, in Itmeripfo, et in .corporibus, quod qjamijii.im imneifefU, inliritjm, pcrfccliffimim Aclurem, nn-j immar.enlcra divinum Afl-jm  alirjuo modo espnmit.   Ir. iniell;j_,ent;a vicicre Htel op;rauonim fnnnar.di Ideas,  ui vtri, boni, entis, rei, numeii, inentis, horpinis, bruti, plantæ, figu:ac, trianguli, circuli,  moius, qjictis &c. qaæ afiouu moHo ilUm lileam Arclictypam, ptr quam ( ft-cundum 1'latonem ) J3eui res  irJcimal ( lcd verJ creai ) expnmum, i. non in treando, ul ldea D;i, faliem in reprælentando, nam per  il!a Mtn;, naiuram, eiTcr.tuin, aiiributa &c rerum  particjurium cojnsfcit. Sed Mcmoria ell ojierauo ; in  qua uiagis eluMlcit i.U ineomprclienlibilis grana, quam  noftns m;ntib*js largiins eft Deus. Nam cjm omnis  Crtaiura fil in il!o perpctr.o, r.ipidiflim > ciuiu luæ exiflt::iue, qu-J icmpi^ ci;i:ur, i:jiu vr. jjusIcm. mo jam rj3ti fu amplius, un nihd adhuc fiE mo-ncntum futurum C fjæ exiflcniue : ea elt vis Iniellectus per Mo  moriam, ul quafi cx r.ihilo eliciot mnrr.crtum A, et  C, ad iUa cum pratfcnu momento R coniunfienda in  Cj^r.;i-on.biL., nt lupra diximm. Har.t visn quamquaiu.  cor.lir.j^, ui vtnfumam, et indubitabi:err. in njbis txptr.am ir, iiiwini'::.!:c;;li ::!cm :m-i i-:Ic :'.-.:ux.r, i.am  illud fifterv rapiJiHimum cyrfum pratlentis, per euern  -. f)ipni7n!l h. O-ivjjr^  bmnis ereitura ruewdebet, non fotum fa$n' t fed quafi '  contra naturam rei creatæ videri debet. Fer hanc ergo  mentcm potilEmum, et fupra omnes alias luas facultatcs  ad imaginem, et limiliiudinem Dei faflam efie paiet ;  nam fi aliæ, aliquod divinum attributum, ifta divinam ipfam eflentiam aliquo modo adumbrat, Nam illa  imcrmmabilii vitæ tata fimul, et .pcrfetla pojpffio, quæ  æicrnitatem naturæ divinac exprimit, fi non interminabilis, fi non perfefla, faltem aliquo modo totam fimul  in memoria conlpiciendam fe præbet.   Hic obiter notandum quam fumma injuria Bælius iftam Boetii æternitatis divinæ definitionem improbei, et contemnat ; nam quod fit interminabilis, quod fitperfefla,  nulli dubium ( ut divina ) eile poteft. Tota Bæliana  difficultas ergo fuper iilam totam fimid poffejjicæm cadere debet. Sed hanc in noftia memoria experimur, quamquam ut nollræ crcatæ menti aptari polht, nofcere  r.on vaieamus. Quomodo ergo illam non credemus in  Deo, cujus naruræ tam aptatam vidcmus ?   Sed hie Bælianus error in alio tum fui, ttun aliquonim  qui fe ut Philofophos venditant, radicem habei. Nam  llti ætemitatem ( atiributum foli Deo competens ) ut  durationem infinitam iibi 6ngere volunt, quando duralio poteft competere folis creaturis («) ; nam per illara  ereaturæ habenles proprium e(Te femper fucceflivum,  ipfarum prælens nunqiiam integrain, 5t totnm, fed  femper, et perpctui dcficiens, et ruens uti mutilatuni  a prælerito, et futnro invenietur. E convetfo elfe Dei,  cum lil limplkiflimum totum iniesrum ell in ailu, cum  nihil poflit deficere ei de eo quod eft, vel acquirere de  eo quod non iir ; totum fimul ideo fuum præfens dc-bct  habcre, cui nec præteritum, nec fuiurum affici poteil.  Et tale præfens eft ætemitas, de qua Boeiius loquitur.   B De   0) VlJt £. Auguflini™ Confds. lib. ir. CJp. 14. et S.TIiomim phmtttt     De noftra voluntate aliquam fimilitudinem immenfitatis Def  exprimente audiamus Cartelium. Nec veri etiam queri  pojfum, quod non fatis amplam, et perfcBam oehntatemfive arbitrii liiertatcm a Deo acccperim ; nam fani nullis illam iimitibus arcumfcriii cxperior. Ee quod valdenotandum milii vidctur, nulla alia in me funt tam pcnfcita, aut tanta, quin intelligam pcrfediora, Jivc majora adbuc effc pojfe, nam fi, exempli caufa, facultatcm  inteiiiændi conjid'ro, fiatim agnofco perexlguam illam,  et valdc finitam irt me effe, fimulque alterius cujufdam mulii majeris, tml maximæ, atque infinitæ ideam formo, illamque tx boc ipfo, quoi ejus ideam formarc pofftm ad Dei naturam periinere percipie - Eadem ratione Ji  facultatsm tccordandi, ticl imagmanii, vel quaslibet alias  cxamincm, nullain plani invenio, quam non in me lenuem, et circumfcriptam, in Deo immenfam effe intelligam, fola efi valuntas, five arbisrii liiertas, quam tantam in me sxperior, ut nullius majoris Heam apprebendom ; aieout illa præcipu* Jit, raliene cujut imagmem  quandam, et fimilitudinsm Dei MI referre inteUigo, nam  quamuii major abjque comparationc in Deo, quam in mt  fit, tum ratione cogniiionis, et potentise, qnas illi adjuitdæ funt, rcdduntqut illam magii firmam, et cfficacem,  tum ratione objetli, quotiiam ad plurt fe entendit, non  tamen in fe formaliter, et prxciii fpeSata major •oidciur,  quia tantum in eo confijlit, quod idcm, vel facirv, vel  tion facers ( boc efi affirm, W ncgare, profequi, vei  fugire ) poffimus, vel potius in ee tantum, quod ad id  quod nobis ab intellcilu proponitur affirmandum, vel negandum, five profequendum, vel fugiendum, ita feramur,  ta J nulla vi externa noi ad id, dettrminari fentianus &c. Et bene dicit, ut nullius majoris ideam apprehendam. Nam  hoc ipfum vellc, leii cupere intelligentiam majorem ilh, guam habemus, nos admonet dc dtfctiu iftius po   oigiiizsa D/Google     ( xii. )   De attributis conftituti.i:i:.i .1 i.i 1:11:1 icpLTgtljliuni. In ccrru l-.nc, ut protHilitionuru rrta   It perquiccR ymæde Gam ( Scd 1 pellabimus ; et indiffercniia, feu facultas ad oppofita-;  Spontaneitas eft i\h vis,,ill» indinatio a nobifmat ipfis,  ut ai id, qiad aobis abintdleilu prapanirvr ( addennu i ;  fenfu imerno, five extemo ) ai ajfirmmdwn, Wie>   ( ul in Adamt peccira dili ) cui qitæ quiticm nedum lulural! ratio fidem Clliem illjm, quam Crefi- ' ni, verum ctum ipfi communi lcn li>, Occronis, Aujuiti &c. E "Bsotin, tA^tOi'* mcute aliqtu,   jetm ^V*' q'jali^ricn;u]cs,qua- vcl alra a corpore impeUalur opor H;r^.::n, !(:, Wncic; vaiio- corpore i.-ipidilfimum ' mrKum quis   e^li polcral 1 luin quia jflotum iJt iolijum I Ac ncma ijinorai cui^   1:1 ti.iIl^ ^..[L-ijjniur', fcpulcraoKen- coiporejm formand.im illum conlra hifioriii rradua^, quac in coium my- oueal iJlud fuifum, illjivc dcor Jtrnlennr pnettn», fcd nntimt Hoo dcorfum, quod fupcr leiram   dico quOS Priuci,.;. ..l.u.ilir.LEu!:; :. c IIH vi.ltuu..., .tiirra.:! [j.lill H.iri   a.i:\-j:i:;;n Hr.r-.r. cr.ir.l. irl r.i- o.LLlir, r,.i-i .'rimia lu.1 corpoia ab   flris u;iioc li:,;>um, ornne conlo- nclhcie ciicumfulo impuiTa icndunt.   nim, i^ir.iL-.irr.q i; :'r:ni,ni iji; 'ilii^, llijm C01pjru.il corutLiin, qucru,   ar.j.ic li-.iilimii.i .:!,: ii. fjnjje 1.-11 t.->r:/ioi jp-;::..:u,  Scd qi™l raaiimi hic noian- pendiculuai non oblique Fcn vdm   d.im t.r, ];i.i i.Jim, cjm vciil non miB ; prjclcim ob ci.n ip.Jii r:. 1 trc.icn.J^ njii.jc l:j;i cjqmi;:!ius r;,j;ic.:i, ]ji .11 mj:::. i:i:i:.i:j ..!i   Itlraherc iubpuclciiu, t]liu iwrtrjiil Epicuro ilRJIj no.i i>;i.!i: c.f: fim     ( tar. ) t   .gdniam JSvi profequendum, vil fugicfidum, itt feramvr,  «t a wRl tai extema not ad id determinitri fentiamus.  Sei per hooi attribumm, niliil hbertatis, nuilum aftum itv  •*roluorate videre liccc. Sei) illud quod conftituit libcrtatem volumalis eft indiffercmia, pcr quam ad untim magis, quam ad alium attum aflirmaniii, vei negandi,  leu prolcctuendi, vel fngiendi, fe determinat '. Per hanc  indificrentiam. voluntas cxercec eleclionem, quæ vere  aflivam illam r.onffituit  ftrema fpccics,. cum pcrindc fir ac, indiShrcntia ad bonum, et maium -, qtiamquaro in infimo gradu, qua ni.  hitium voltlntas imperiefU fuani exercet libertatem, attamenyquia mentibus creatis eft potiffima, fibi per antonomafiam indifferentiæ rramen adfcivit ; unde ejus ufu  propterea fcholæ ad exprimeridam Dei libertatem abifi    nrnlia : huitE motus obli-jijiia» i Ilrm vidcii potcft in omnibus obje K.ri :i:ni.[ myflcrii a Lucielio Rc- Oionib^, .-ac imlirac li.ici my:lt.;. Hve ]'i.-.vi.'rnri.ic lubrnr.ata, ri;: tiiint, ciu. ijlilaro iirpi, y.rK ncii.-T intellinenliiin noftrjm eice- reiru, quod noftram fiiporalionem   •Imil, led eiplane oppcmuntur. tn lii, ei aliud ai libiira) invcnimn  ,   nent Ideocjue videndum cur hæc indiffjrentiac fpeciei  Deo. aptari non poflit, nulk ex re unen ejus perlttlifiima hbenate immintita.  Deus igicnr, ut perfe£tiffimus, perfefliffiBH adhuc fupta  illam omniuin rnentium creatarurii debet efle fu li Nam quod attinet ad affirmandum, cum id nitatur vero  ut a nobis crcditur, quamvis multoties non ule, fed  ftlfum fit, quod reddit noftram indifferentiam non firmam, et ideo imperfeilam ; nam cum falfum invenitur iliud, cui primo, uti veto a nobis habito aflentie-, cogamur. Sed in Deo curn fit ipfe au£lor veri,, et fdeo  de ipib non judicet, cum ipfe iliud iuftineat, ixab tale  reddat, quanto perfe&iilima debet clTe ejus libertas, quæ  cum cogi non poffit a melioti eiamine ad le inveriendam, a pura iua volunrate dcpendet. Circa amorem, feu defideriura, quod eft alterum volunlatis attributum, hunc fic perfecHffiinurn in Deo confiderare debemus, ut diverfæ a noltro naturæ illum cognolcere fateamur. Nam cum Deus fit Cisator, et Confer opus e!i fubjiccrc, gmxl scrj ipfi dum prc.mirfLOiic.rTi 1 Chriflo ti fiTaliom CDDtmilim, iino Djipofiium tLiin, uti pcrpcrub dunirurac coilctfcc. (crvanda iuir. Tum cciim pcccAli   Quod c^n pecniiiri nwdo ifl graviutcn: i pr.iclms dc.ii.|..c c.|.nt  a:ii:;. : i ii.l;:i..:uir.:i, yi. l- s:> F.m- 111, .:,..•: ii. l::.i; auimac, in eu|io  ru,:,n:i oslltis myllcriis fiunr, ali- percjuiiitinrc Ttiniu:iIIL':ir, q':ilu; ;;',., n,i.[;;i uivl.-i     f XVI. )   fervator rerum HUs" vult ad eas fuftintndas ; nos,,ut ah  rilis, fuftineamur, et fulgiamur ; in iplo non elt defidcrinm, fed vera volitio, vcrus amor, cum quo omnes  res ad fe inclinat, ut ilias luftcntct ; in nobis niliil  aliud eif, qnam defideiiura, appctitus, inclinatio verfus rcs ad inveniendum in illis fulcimen, quod nos luftineat. Quod ut melius expllcernus, confiderandum nobis eft,  quod omne Ens cogitans cum dcbeat neceifarii per (uam  effentiam habere intellcilum, et voluntatem, elt de necelTitate fuæ eftcntiæ, quod prima operatio lui intelleflus iit femetipfum, vel ialtcm propriam exiftentiam ccgnofccre, ut prima, et neceflaria operatio fuæ volunta T  tis lit amor ere» femetipfum.   Deus ergo cum fit Ens cogitan;, imo mens fupretna perfecliffima, debet etiam perfctliffune feipium cognokere,  uti etiam feipfura amare. Cum ipfe fit perfectiflimus,  immenfus, infinitus, a .fe et ab alia nulla re dependens, fuus amor erga feipfum debet ab ipfo præferri  amori omnium creaturarum. Et ita Dcus non poteft couftituere -ultimum finem fui amoris qualerncumque rem  creatam, fcd ferætipfum folum.   E' conveifo omnis mens creata, quamvis nofcere, et amare femetipfam, haud tamen femeripfam Bltimum finem lui  amoris facere debet, qula voluntati in fuis inclinacionibus  fequendum intelleflum eft fupgerentem fihi fuinmum Ens,  a quo ipfa mens crcata fuit, Sc in omni momento confervatur. Itaque intelleflus fic voluntati obje£him præbet,  ut defideriorum ejus fui amoris etiam confiderati uti  proprii, h. e. erga feipfam mentem, illud ultimus elTe debeat finis. Nam veri proprii, vcrique lui utilis caula  ferri debeat ad faciendum Inum ultimum fincm, ad amandnm fuper omnia, etiam fupra femetipfam, illud Ens,  quod non folum ipfam creavit, et continuft couietvat,  fed quod folum in omni momento fn capax inilinendi  tam j L'.- 1 n t : :"J L"Gi  ( im ) eam, et expler.di fui dertderia, quæ nullum Ens creatum, neque proprium fmim nunquam impk-te, et iiiititiere poteft. Hoc ergo erit verus fui proprius amor,  eilque omni memi creatæ habendus, ut voluntas lumini intelleitus innixa operetur.  Sed fi voluntas non iequendo lumert intelleflus cemere ruat  ad faciendura femetipium ultimum finem fui amoris, neque hoc confequetur. Nam voluntas non poterit fe compefcere, non poterit acquieicere in ilio iolo objeflo.  Etenim mentes creatæ debent fe cognolcere ut finitas,  et ideo terminatas, et deficientes ; ifta cognitio elt ita  ab ipfis inleparabilis, ut etiam invitæ debeant illam  femper habere, cum fit propriæ eflenriæ, et naturæ.  In ipfarum termino igiiur iitæ mentes, relpicientes propriam deficientiam, hoo cfl: proprium niliil, ifte abifliis  nihili, Ulas horrore perfundit, uti illarum effe deltruens.  Itaque ne ad iliud barathrum ruat, alio Enti uinitendum eft illi, a quo illud vacuum nihili ab ipfa infemec  fugiium, repleatur, repareturque. Et ita hoc aliud effe,  8c non ampfius rpfa, erit terminus fuæ voluntatis. Sed  iftud «fie cum non fic iilud fummum, infinitum Ens,  a quo ipfa mens femet averterat, erit atiud Ens crci.  tum ; fed poftea agnolcens in illo eundem terminum, 8;  ideo idem illud tam exofum nihil ab illa in femetipla  effugitqm, eft illi opus, ut ad aljud Ens creatum, cui  innttatur, tranfeat ; in quo cum ei accidat idem, quod  in primo, tranfit ad aliud. Ec ita objefta voluntatis  femper commutabuntur, ea minime inveniente ilhim nltimum finem, qui debeai illi fuum fulcrum, iuamque  quietem præbere. Ideo mundanæ tes nunqtiam expfent  noilras cupiditates. Ideo Aiexander poft acquiiinim pene totum oibem terrarum, querebatur tantos mundos iuperefle, in quos.fuum imperium extendere non  pofier.   Ifte ccecus amor mentis erga feipfam, ifte impetus volunC tatie.     Oigitized By Cooglc     f xviir.   tatis faciendi feipfam uliimum finem fui ipfius, eft fom,  origo mali, iui6 omne malum, quod fit in mundo ;  Nam cum Detts lit fupremum, infinitum bonum, jpfe fiw  lus potell explcre defiderium voluntatis crealæ, qtiæ in  illo Iblo poteft invenire fuum firmum, Bc perpetuuni  fukrum. Nam cauia appeientiæ boni in omni volunta- :  te eft, quod meni creata fentiens in femetipfa fuam  deficientiam, fuum terminum, nittlur, ut fupra duSum 1  eft, fuper aliud Ens, qtiod illa credit pofle iftam fuam.  dcficicntiaui fupplere, Sc ideo cfle ipfi bonum. Sed quaitdo voluntas Entc creato nititur f ut fuo ultimo fine,  Sc fic ut fiio fummo bono, cum illud aplum ad fe fuftinendam non inveniat, jam non erit fuum bonum.  Hoc cns ergo, qttamquam bonitm in femetipfo, refpeitu  VoliuiUtis erit malum, quu ab ipfa ufus iftius Enlii  perverfus fuit. Et ita ifta voluntas erit auctor mali,  qttod ut a fe fola pioficifcens, comra ipfam Iblam habet  luum efleftum, et refpeclu ipfius erit malum, ut infra   Ei diftis vidcrc licct. Primum Dcum non eiTe suflorem  mali, fed illam volumatem creatam, quæ ufutn boni  pervertit tota penitus adhærens illi bono ( h. e. finito )  quod illam fuftinert non poteft. Et hic eit notandum  quam gravis, quam ingrata erga Deum fit ifta perver*  fio voluniatis creatac, quæ Cum a Dco creata fit tantæ extenlionis, taniæ amplitudinis, ut quafi «nmenfitatem Dei aliquo modo adumbret ( ut fupra vidimus ),  et hacc gralia illi concefla, ut fua vi, iiia amplitudine  fuperans omnes res creatas, ad fuum faftorem, qui folus tamam cjus vim cupiendi potcft explere, 8c iic in  illo qiiiefcere, ad fc fuftentandam fe volvat ; rantam  fuam vitn, lantum conaltim in nihilum creatttrarum velit difperdere, unde fine vi, finc vigore, et in nihilum  præcipitaiam fe invcniet.   II. Deum niliilomiuus efie infittiti libeium, qua.mquaiji  auflor     auQor mali non 'fit, nec .efie paflit. Nam cum ilh indifferenlia mcntium creatarum ad bonum, et maIum ( quæ maxima in illis habetur, non confiftat, niii  in iaciendo ultimuni finein lui amoris, vel Deum, quod eft bonum creaturæ, vel fcmeiiplas, quod efl malum.  In Deo ntione dignitatis objeiti, h. e. ipliufmei Dei )  illi duo aBus tam oppofiii in crcaturis, h. e. faciendi  ultimum finem Deuiu, 8t fe ipfas, dico in Deo funt  uaus, et idem aclm. Et ideo in hoc aflu non poieft  dici Dcum piivatum induTerenlia, led indiflcremiac in  hoc ailu non efle locum. $ cura non duo, fed unus fit,  vel fii unus, qui duos creaturæ aclus comprehendit.   III. cum indifferentia, et ideo libertas mcntis crearac  drca bonum, 5: malum iit inter duos aclus, lcilicec  amotis Dei, &: fui fuper omnii, Si ifta mens a Dco  cogeretur amare. Deum, jam non elTet indiflerens, et  idea non libera, quod comra naturam fuæ voluntatis  foret, itaut ifta polentia in illa dcftnieretur, et ita nulIik amor in illa, neque fui ipfius relinquerelur.   Elfi in mcntibus beatis valuntas non poteft a fummo bono  fcjungi, hoc evenit, quia quando in illa erat libenai  indiffercntiæ, hoc eft inhærendi Dco, vel fibimciipfi,  ut uliimo fini, cum Deo inhærerc ipla volucrit, quomodo poflet ab ipfo amplius feparari ? Illa in aclu indifiercntiæ cum elTet in pcrfefto æquilibrio, voluii lancem  fui adlus verfus Dcum pcndere, idco quomodo amplius  poterit in aliam pariera illam. defleilere ? In ifto aflu  illa cum fe a lumine intelleclus duci fiverit, in Dea invenerit illud forlc, illud infinitum objcilum fuomm defidcriQnim, quod femper, et continuo illam fuffentabit  in fua deficientia, quam uti tcrminata, debet femper  in femetipfa fentire. Ipfa voluntas indefincnler fovebit  fuum proprium araorera in ifla eleclione, fibi coraplacens in illa, non obftinationc, fed conilantia quia perjetui videt ulile Sc bonum fibi ab illa pervenicns. Et     (XX.)   quis poterit unquam rumpere iflam catcnam utilis, et  boni, quæ mens continub experitur ab ifla fua tam re£la tam rationi confentanea inliæfione !  X' converfo C voiuntas in ftatu fuæ indifferentiac lancem  fuæ inclinatitmis, crga femetipfam pendere fecinet, faciendo femetipfam ftium ultimum finem, unde fumet i[la auxilium ad refurgendum, ut fummo bono inhæ*   Tota fua vis ab ipfa in ifta dejeflione eft collocata, jam  fubfedit, unde ergo eliciet illa iftud auxilium ? Imo magis, magifque eruet l femetipfa novos impulfus ad iflam  luam ruinam. Nam idem impetus proprii amoris cæci,  Ali ;   bilem fuggeret, et iu illa diltraila inter dcliderium fuæ  obftinationis, et judicium tiii intelleetus negantis pofftbilitatem iftius tui defiderii, cogiiur uno eodemque a£lu  negare, quod appetit. Inter quos duos tam oppoiitos  airus ipfa voluntas magis magilque fc, et fuam hbertatem imtninuet, itno in nihilum reducet.   Ita Lucifer in fuo illo Ponim fedem menm in Aqailane, et  ero fimilis Aliijfimo, dico in iilo fuo primo a£lu, cum  amorem erga leipluin a proprio fenfu interno, qui nihil, nili lemeripfum illt fbggerere poterat, et non at>  inrclleflu, qui exccllcnriam Dei ilii demonftrabat, fe  duci maluiffet. ab ifto primo a£lu orta elt ilLi in lecurido a£tu obftinario fultincndi, quod in primo a£tu elegerat, quac quamquam lumen intelleEtus viciffer, non  ideo iftud definit mentem Luciferi continuo vellicare ofteiidendo illi excellcntiam Dei fupra ipfam, et idco illam  fimilirudinem effc impoflibilem ; et quia Lucifer illum fequi noluit, illud lumen non amplius illi ad confolationem, et gaudium ( ut mqnribus beatis ) inferviet, fed  ad illius delperationem, 8t odium contra Deum augen.  dum, Sc idt-5 fua voluntas femper rorta, fempcr difttafta, unde fua libertas coafla, in fervitutcm redafta a  propria obllinatione invenietur. Sed iltud exempium Luciferi nos ducir ad aliam demonflrationem necdfiratis indifferentiæ in meniibus creatis. Natn.  cum ulqne adhuc ifla neceffitas vila fuerit in natura voluntatis, feu libertatis ipfius mentis, iine qua jam mens  elfe defineret. In prælens videre licet confirmationcin  iftius necelfariæ indilferentiæ in magis antiqua, magis  indubitabili, magis autentica omnium Hiltoriarum, quæ  in toto orbe confeftæ fuerint, dico in noftra lacra Scriptura, quæ nos docet Dum nullam mentem fine hac  indiffcrentia crcavilfe. Nam puri Ipiritus, ut Angeli,  Pc Dosmones, habuerunt primum Itatum iltius uiiUll-remiæ, per quara illi fummo bono, itti fibimetipfis  tan- tantum adhiefenuit. Iia etiam animæ duormn noflronim Promparentum, in primo atlu illarum creationis  ame primum illanim peccatuin. Et fi poft peccatum  iiæc indifferentia qua parte ver°it ad bonum h. e. ad  Dco inhærendum in ipfis, ut in Lucifero, 8: malis Angelis, extindla non fuit, tam debilis, tam vulnerata  in ipfis remanfit, ut fine aiutilio gratiæ repatatricis ad  Deum afliirgere nunquam poffet, ut clarius infct videbitur. Quod faclum tam conflans, tam generale circa indifieremiam in omnibus mcntibus creatis, etiam demonftrabit 3 poftetioti, talcm indiflerentiam h. e. ad bonum, 8t tnaltim efle de natuta, et eflentia mentis creatæ, itaut illi adimi, mfl a lemetipfa, non pofiit. Nam  cum Deus fit autlor naturæ, quando videiaus aliquod  attributuin femper, et iuvariabiliter affinum alicui rei,  crcdere debemus illud efle infcparabile ab ipfxufmet tei  natuta, et effentia.  Eifi in anima Chrifli ifla indiffetcniia ad malum locum  non habuit, ftiic in caufa illa arfliffima unio Hypoftatica ad quam a Divino Y«fc-> «™ femetipfb fuit a et  fumpta, per quam primus aflus amons erga icmetiplam,  ab illo erg» Deum non potuit (ejungi De præfenti ftatu mentium humanarum, feu animarum. Confiderando mentes in femetipfis, jam vidimus fuprcmam mentem perfedtilfime liberam manerc, quamvis indifferentii ad malum in illa locum habere non  poflit, cum idem aftus amandi fcmetiplam fupet omnia,  in tjuo omne malum confiftit in illa iuptcma mentc flt  pcrfeflifiimum bonum.  Vidimus ctiam mentem crcatam non potuiffe creari fine  indifferentia ad amandum fcmcripfam iiiper Deum m  fuo fuo prlmo a£!u a feipfa elicito, nam per hoc deftru£U  foiflet.   Ui etiam iftæ ntentes cum in primo aclu ad amandum.  fuum Creatorem accefiilfent, quamquam in Aiiibus lequentibus ab ifto amore non potuiifent recedere, non  ideo minus libera:, imo magis, quam in primo Actu illarum tam urilis Eleftionis remanenc.   Supereft ut Mentes Corparibus addiitas hoc eft animas,  ut in præfenti noftro ftatu eas efle experimuf, exami Omnibus notum Indifferentiam noftræ voluntatis, qua parte ad bonum inclinare fe deberet, in nobis lumme debilitatam, et infirmam, et e contra qua parte Bd ma.  luin tendit ut alterius viftricem experiri. Omnes Infideles, omnes Ethnici in hoc cum nobis confcntiunt,  per omnium ora volitat, illud querulum Axioma Vide»  nttliora proboqæ, detcrmrii fcquor. Huic noftræ infelicitati, etiam adiungitur illa infitmitatum noftri corporis, per  quas anima noftra infinilis ienfibilibus aflli£tionibus quotidie fubici ie experitur.   Inter muita dcliramenta ad encogilandam eaufam hujufce  duplicis infelicitatis animæ noltræ, duo videntur in lapientibus Mundi magis viguiife.   Untim, eft illa hypothefis Mctcmpficofis ad lubitum Ibmniata, cui cæca fidc crcdcnduio (bret, dico eæca, ijuia  jfta fldcs fnper nullam antiquam non interruplam, 8;  tonftamem traditionem fundarctur. Cui addas iftam  hypoihcfim mutlis infolubihbuj diflicultatibus obnoxiam  efle. Nam ii Deus noftras animas in poenam Pcccatorum carceri noftrorum corponim addrxuTel, quac iplac in  alio Ideali Mundo ( ut iila vull hypothtiis ) commififfcnt. Pcr hanc pocnam iilis infli£iam Dcus illas poluilfet in ftatu, jn quo magis, quam in primo ad committenda peccata obnoxiæ foreiit. Quod effer facere  Dcum auilorem mali. Et fi illæ animæ in illo primo ipranim mundo in malum ceciderunt, quamquam tnnc  non adhuc gravatæ non debiles effeflæ a præfenti no.  ftro corpore, quomodo i!Hs pofiibile foret ab illo malo  reliirgere poitquam illi primæ earum maliiiæ ifte novus  obtx adiiceretur >  Secu:idum deliramentum primo longe abfurdius, efl illa  impia nequifltma, fubdola hypothefis Manichæorum,  per quaro Antideum neicio quem malum, Deo vero opponunt, ita ut himc ut boni, illum ut mali auftorem  eltinnere velint. In qua hypathefi præter ablurditatem  ficlionis in prima notatam videre licet illam ineptam ad  caulam noftræ inieiicitans cxplicandam. Nam fi Dcui  bonus non potuit compefcere mala ab illo malo Deo in  nobis produfla, debebat potius fe ablrinere a nos creando ne pennitreret facluram fuam ab alio difiormari. Et  fi mentium crcatarum aliæ beatæ, 8: ideo totæ bonæ,  in totum feltces, aliæ damnatæ, et ideo totæ malæ,  totæ infelices efTeftæ, in illorum hypothefi, nuncmatum viciffe bonum conlequi oporteret. Hæc viciffitudo  dominii, quam' fit abfurda, quam oppofita naturæ et  EITcntiæ Divinæ, quifquis viilere potcft. Sed ineptiæ  iilius hypothcfis, cum et dofliffimis viris maxime a Santo Auguilino jam explofæ fuerint, non cft noftrum in  illis immorari. Eo magis, quod illius dcfenlores eam  dLfcinleie parvi pendunc, fcd illorum conatus eft ad labefiffandam veram caufam noftrarum infelicitatum, quæ  a prava noftra voluniate tantum ortum habucre, nam  humana fupcrbia dum a fe amoliri caufam mali nititur,   ExpiJfis ergo tam male alfutis fiftionibus circa caufam  mali, et ideo nofirarum infclicitatum, oportct veratn  oltendere.   Ad Iioc facicndum uti ad omne vemm in materia fa£K  eruendum oportet, rejeflis omnibus Hypoiliefiuus, omnibuc humanis " hgmentis, fadlum iplum cxaminare ; et quii omne faflurn a catena alioruni faclonim dependet;  opus elt iftam catenaro profequi, ut ad principium, et  idci ad caulam iftius iafli perveniamus. Catenam failorum eandem efle ac illorum Hiiloriam, liquet. Faitum ergo eft, nos homines illis duplicibus infeliciiatibus obnoxios nalci ; ab Hiftoria ergo nortræ generationis, caulam hujus fa£ii eruere nos oportet.  Hanc Hiftoriam nulla natio, nulla tecta, nulla religio ;  tam antiquam, tam authenticam, iam non interruptam,  uti noitra, poffidet ; ad eam igitur nobis opus eft ut  recurramus, ut in illa principium noftræ generationis,  et ab illo caulam noftroruin malorum difcere poflimus.  Et quis tam vecors, tam mente captus, iftius Hiftoliæ fidem in dubium revocare poflec : Imperia Aflirorum, Medorum, Perfarum, cum iuis legibus, annaltfaus, religione, perierunc. Sola noftra Hiftoria ab origine Mundi ufque ad nos, inta£ta, inalterata, non intcrrupta in noltris iacris Libris a Populo Judaico lervatis, pervenit ; quorum conlervatio ottendit ipios, ut a  Deo nobis diSatoa, ita at> ipio per fuam Omnipotentiam fupra omnem comunem rerum viciilitudinem nobis  fervaros fuifle. Nam quomodo potiiuTet populus totiei  in duriifimam fcrvitutem tedaiius, cui facra tocies interdicta, femper omnibus nacionibus defpeflui, numquam  aliis imperans, eujus. civin*, et jemplum in q>io>  omnia lua Archivia, omnts Gencalogiac, oninia afla  authentica, omnia licra lervabaniLir, totics diruta a funmentis, et flammis mandata fucrit. Dico quomodo potuiilet ifte populus fine ipeciali Dei auxilio iuos facros  libros, luos annales iupra omnes triumphantes nationes,  quæ omnes fuas traditiones ut dixi, amilerunt, folus  iervare ? Ec poftea ab eo ipfo, quaraquam invito, nobis  perventi, ne cui in mentem cadere polfit illos a nobis  fiflas, cum illorum depofitarius fuerit idetn. ule populus  tam nobis inimicus t Sc infenfus. Iftj Hiftoriæ ergo,, antiquæ ut Mundus, nobis pervcittac per cotubnrem, et numquam, inierruptam traditio.  nem per totun» curfum annonun fex mille, firmiffime'  vidctur irmixa fides > quæ ei præftari debct ; co magis, quod nullum abturdum continet, et mirabili patenmmc moiio omnem nodum hujui jacti folvat > et ex Ab ifta ergo. doccmur, Dcum poft creatum univerfum  Mundum, creafle Adamum ad imaginem, et firoilitudinem liiam, uti et Evam illius uiorem. Subieciffe  illi omnem terram cum fuis viventibus.. Pofuifie eos »»  amacniGimo Pomario, ut ejus fnitlibus. vefcerentur. Vetaffe iUis unanl iblam arborem, ne de ejus fiuttibus cojnederent. Et quja erant ad imaginem, et fimiliiudmem  fuam, Sc univerlæ Terræ mandare debcbant, cos reSos, et fine ullo malo, neque defeflu animæ vel corporis creavit, Bc ideo nudi vivebant fine ulla embefcentia, nam in illis non erat malum, neque corporis defcflus, de quo erubefccre potuiffent Diabolus feduxit  Evam ut coræderet de illo VEiiiii-'» ! f"SB"endo ab illo fcieniiam boni, et mali eam haberc jatuuTc,  et ideo Deo æqualem evadcrc : Eritts fism Dii fiiintct  bmum, et mdum. Illa poft comefum fruclum, indu.  xit Adanj ut idem facerct ; fhtim poit illam mfraflionem diviui præccpti, erupir in illis crubefcentia fuac nudii.itis, et ideo ambo fibi feceruiit ptri^oinata t foliis  irbornro aii tegendum fua pudendl, In -|»«iam illorum  deliai, hoc clt mali, Deui ejecit eos ex illo amæno  Pomario, et prædixit illis omnes labores, et mortem,  quic ab ipfo deliflo cis fuperventura erant.   £x hac ..hifloria fuuus piincipio noftri far-ri Codicis fcripta,  Sc lucideutius in aliis cjuldem libri locis explicata, confiderare oportct ; quoil illnd «ririj fnut Dii, cujus blanilitiis aCL-ili tlli nofiri 1'rotoparenies, a creatione recentes, malum in Mundum intrufeie ; nihil aliud fiiit, f xxvn. )   quim cortfufio ideæ Creatoris cum illa creaturæ, ficut  ipft eianc. Nam memi Adami ex nihilo erutæ, exercendo intelleftum, ideæ primura obviæ fuerunt illæ,  fui ipfiui nempe, et Dei. Ulius, quia corjfria crat ; hujus   " nedum propter confcientiam, quæ cominui ei fuam propriam deficientiam fuadebat, ideoq; illatn animadverccbat ut repræfenrantem eum, qut ipfam creare, quotidieqUe confervare pottiiifel ; fed etiam in primo [uæ  creatiunis moniento, clari, explicite, ac dire£[(: intclleflum cognoviffe Deum, utpote ab illo perfcfla ratione  præditum immediate creatum. Exercendo poftea volunrstera, primus a£tus, nulli dubium, qiun fuerit illa  naiuralis propenfio trga femetipfum five amor proprius  cuique menti infitus. Ifla ergo voiuntas, fivc ilte amor  propiius, eodem tempote quo fe exeruit, has duas  ideas, quibus innici potuifiet, ab intclkau habuit, Voluntas veri, cum in hoc fulcimine regi debuiflct a vcn unione quam tnier fe hæ duæ ideæ habebant,  ab ilk fcjlicet neceffariæ dependeniiæ crcatucac a fuprenlo faclore, in «jh» fuum reperiffet verum fulcruia  ( quia femeiipfura amando, eo magis Creatorcm fuum,  atque Confervatorem quis diiigere debet ) temere utramque conjurixit, ac fi effeni ejufdem naturac, 8c identitatis. Et hoc pafto creatura fibi blandiens, Deum pot,  fe'fWri.fe «edrdk. En igitur primui error in Mundo, 8c una fimu!" ongo peccati ; itaut difcerni nequeat, uter primum fibi vindicct  iocum, alteriui cum alter caula fuit. Nam hinc dici  poteft, amorera proprium f_fle, qui halce duas ideai  lila falfa ur.ionc, uuaoi t  tcntiam cognofccndam, ac ei veluti noftrorum deflderiorom iini innitendum, in fuperbiam a nobis veriitur  illam, ut ea folum obleflemur, eague ut aliis ingcnio  præftantes videamur. Sha- J   Suiroe mari magno tutbantibus tcqxats eenrit   E tcrra magttum altcriui jpctlarc labarem/   Non q:iia uexari quemquam eft jutfnda noluptat,   Scd, quihm ipfc malis carcas, quia. cernere Juave tjt,   Cortcupifccntia ticiilurum. potdl ilici rivus antecedetitrs, imptlkn; nos v.tnit.ttt: d!c fcienies ioiinm et malum, ut  formcmus icilicet ilhs fitlliis, atqne pemiciofas fcicntias  vcluti M;;iam, Sortikgia, Altrologiam, quam Judicia.  rijm appdlanr, Divinationcm &C Sc illas vamflimas  Alchimiæ, virgukte divinatoriæ Stc. quibus addi poflent  etiam illæ invdiigariones, et inventa ordinis, quo Deus  creavit, rcgitque Mundum ; et eorum qua; iunt in Luna, Jovc, Saturno, aliilqne Flanens ; qnid fint Cometic, qnid Elementa, et alias htijulmodi inancs curiofitatcs, dc tjtiibus jnre Xenoplion (li) Socratis nominc, dicit:  Isidcm eir:.m { ktino cnim fakcm Icrmone brcvitatis cauf»  verba ejtrs whibco ) qui lie rerum omnium itatura folHci.Tc^^^Vl^Ju 'fcVpt 'Z  vsrt, nlis ntba untquam' movert : bts emnia tum ortri,  tum intcrire ; aliis nibil umquam, ncc ottsm, ncc interU  ti. Præierca de his illud quoquc confidersbat, utrum pcrinde se illi, qui rcs bumanas difcunt arbitrantur hoe quod  didicere, lum fibi tum aliis, ~ quibufiumque velint, fe fa.  fic et illi, qui res drvittas fe, po/lca quam cognoverint, quibm r.  fingula fiant, cffciluras ubivelini, -j   jperenr,   que babcitnt fcire tantum, qua patlo reiutn hujvfmoii fin- '£   fimilia. An e/ufmodi quiddam ne quidem jperent, fa cmpirum vkijfitudtnes, aliaque, fi quo fii opus, l  ' ' n jperenr. gulas fi.mt, De illis ignur qui hæc traiiarent, bujufmodi  profcrcbat. Talis Lucnt.lib. ...dcRcr.Niltir. Lib. i. Mctuor;LliiiULQ £tlit- PjriGen. Jolittnd^ Lcuticbvii Amctlttrni.  Talis concupifcentii pfætere» nos aJ avaritiam impellir,  cupiendo per ipfam divitias, et quam raaxime poflumus, boria hujus Mundl, quac ne quidem defideiium  noflnim explent. Concupifcentia vero camis, cft illa inhæfio fenfibus externis, qoi perpetui mentem noflram trahunt ad voluptates, Sl oble£lamenta Guftus, Odoratus, Auditus, ac  raagis ad ea, quæ proprie carnis dictuitur, quinquc  denique fcnfuum cotporij. Qui haud mali ob ufum, quo- a Deo nobis donati luere ; licuti ne quidem mala I  efiet voluplas, quam ab ipfis experimur, fi eam ulti.  mum nollnim finem tion emceremus. Ac quia ipfi pofl:  Adami lapfiim, non amplius intelleflus luraine, quod  obfcurarunt, reguntur, nos fuis voluptatibus folum occupandos impcllunt.   Explicita mortali concupifcentia in Adamo relifla poil peccatum, fupcrell nunc videndum, quomodo ab co ad  nos omnei permanaverit, ac una fimul cum ipfa, infirmitates, dolotes, univetfæ dcnique corpo/eac aflliftio Ad hoc infpiciendum, nullus conatus, oulla demonliratio  opus cfict, cum in omnibus cafibus peculiaribus experiamur, fateamurque. Nam fi vivere inordinate, in  temperanter, difiblute, alicui pedagrsm attnlerit, qui  motbus articularis inde ab eo ad ejus poftcros ttanlierit, hujufmodi tranfitum in dubiom non vocamus,  nec admiramur, fcd ftatim ejus, ut morbi hæreditarii,  necefiitatcm agnolcimus. Idem contingit in calculorum  morbo, peeloris, venereo &c Quoad vitia vero, ieu  mala mentis ut funt concupifcentiæ, quot gcntilitia in  Familiis lempcr liabita fuere, Sc nunc habcntur } Qaitdiorum afperitas, Tarquiniorum fupcrbia in omnibus innotelcunt Hiiloriis ; fcd quid plura? nd integtas ufque  Nationcs pcrmanare. Cui non patet Græconun infidelitas, Punkorum pcrfidia, Afianorum moUitiei ; et de  pravo pravo Creterdium ingcnio, illt Pocu a S. Paulo citanw,  cicn : Crtttnfei mtndatti, vSntrtl pigri, mtUe ttftitt.  Quid igitur mifum G dcpravaiu noitrorum P.-atoparcniura  menubus, carponbufque, ad nos omnci eorum nula,  um mcntis, hujus inordlhationis illos puderet, camque contexsrerit.  Exindc prima defeclio proprii corporis ab iplis Piui;enitoribus . Quæ lamen longe major in gentr.ubriis dIilervatur adlu, qui tanta corporis perturbalione fii, et  ab eo vehemeniius ad animam tranfit, ut eam tunc  quafi phrencticam coniiderare . licet . Unde dnplex illa  perturbaiio, nempe corporis, et aniniæ efiecit, ut Democritus, Hyppocrates, Galenus, omncfque tam veteres, quam recentiores Medici, hunc ailum, geneialcm  convulfionem, et Epilepfiam appellavcrint . Et Alexander per hunc a£lum, luæ htimanitalis infirmitatem nofcere fatebatur Cum per hunc atlum igitur ita perturbatum, ita incompofitum, poft peccatum generaius fit homo, quid mirum fi. ejus corpus necefiano corrupium nafci debuiffet l  Hanc concupifcentiam per generationis aftum nobis inditam, Nutrices in pueris magis confirmant, adaugentque iliis lafcivis bafiis, a quibus eoncupifcentia camis  teneliulæ ætati vehementer imprimiiur ; illis in parietem puliationibus, et in quodvis aliud corpus, undc  matum fenfit infans, vindjitæ fpiritus in eo alitur :  aliis quibufqtie modis, per quos Magifter meus Gregorius Caroprefius, omnibus leprem peccatis rnortalibus  eorum mentem imbui, oitendebat .  Exafta vero pueritia, omncs, qui nos circumftant, quid  aliud agunt, et couamur, nifi 111 nobis concupilcentiam  magis, magifque incendere ?  Datur nobili puero bonus Reaor, fed ifte eritunus inter  tot, tantofque alios, qui defttuent, quod ipfe ædificare vellet . Et mhilominus ifte bonus Keflor, quid in  eum boni inftillabit :' Urb.initates, honorii ftimulos,  omne denique mundanum bonnm ; led ncmo enm alloquitur de quaerendo vcro bono, nempe Deo, pro fua- Refponfo tribus Baelii difficultatibui.   POftquam praefenteni noftrarum raentium eorporumque  flaium agnovimus, et exinde veram cauiam infirmitatis noftrae volunratis ad bonum, tum fuae inclinationis ad malum, aliarum duarum Baelianarum difficultatum contra divinam providentiam, vanitatem oftendemus . Cur fcilicer Deus creavit eos, qui damnari debeant ? Et cur poenac reproborum aeternae !  Qiiibus ut refpondeamus, etiam ejus tertiam qurrimoniam  adiungemus, hoc eif . Quare nos impeccabiles non creaVerit: Cujus futiliias, quamquam alibi oftendimus, hic  tamen, eam aliis adneclendo, eo ntagis patebit .  Quod ad hanc igitur, videlieet : Quare Deus nos peccabiles creaverit ? exclamare cogimur . O fuperbia humana in quam demiflionem, in quantam abjeftionem teipfam redigis I Tu in illo trlth ficut Dii, Deus eSe votebas, 8c nunc in viLem nuierinc conditionem te intuere coniendis quo luam pravitatem excufes . Ergo nec  libi eleflio nec voluntas eife velles, fed inflar purae  machinae abique principio in te, et ex temetipfa, operandi ? Quod ad alteram, cur Deus nimirum creaflet  te, qui damnandus ens ? En aliam abjeflionem prima  viliorera, fcilicet velle ex nihilo non eduftum fuifle ;  cum ultimum omnium viluTimum fit non efle . Sed elto  tihi minus malum non fuifle. Ergo tu Dei pr.id;iu«i:im  irtro ! t -i„jrj ea parte tanium aifeftas, ut ei infultes. Sed cur non ufquequaque ? Deus enim quoque praeviderat  fore te illum, qui lua fola voluntate damnari voluiffes,  ejus munera, omnefque graiias refpuendo . Ergo cur Deus  in nihilum te relinqueret, quem ctiminofum, Ibntemque in fua mente viJtbat, ideoque illa, quam tu gnttiam credis, indignum ? Hoc non crat infortunium, 3uod ttbi aliunJe venllTct, fed illud a temetipfo par»;  i, ac tutc ipfe voluilii .  Sed ut tertia evanefcat objcclio quoad poenaruro aetemitatem, ac pariter ut penitus concludatur reiponfio hifce  tribus querdis, quas ranrum reprobus aliquis in medium' proferret : Demas Deum ufque eo defcendere f  ut huic rationcm fuam probaret, ac propterea ei di Quod ego te impeccabitem non creaverim quereris: id perinde elTet, ac fi tuie voluntaiis me finem uliimum faceres : peccatura vero temetipfum . Si igitur ribi jam  adulierium aliquod commiffuro dixiflcm, ui me tuorum  defideriorum, Sc non re ipfum, uliimum finem faceres,  negafies utique, pravam illam tuam concupifcentiam fecuturus . Quod et reipfa probafti, quia ego debitura,  imo veram utilitaiem tuam in faciendo me ultimum  tuum finem, et non te, non deftiu te monere, urpote  qui non mihi inhaerendo, in malorum bacathrum niifies . Hj; fatis fuperque le monitum voluit itle ftimu.  lus quem dum peccare msdiiabaris confcienriae tuae indidi .- ergo lu iili obiiilens, impeccabilis elL - noluiili,  Idemque fuit quoiies peccalH in gratiae coniempium,  cujus te participem reddebam eo ltimulo,  cxciiar ; qnamohrem ifta pocna  fenftis cft ubi a temciipfo. Illam damni, carentum lci-  Iicet mci, « qtwjnr vnliTii 1 ; tlanus pjtei, relpucndo  tneum aunlium, faciendo ic ipfum ulumum nnem, ac  res, et bona Munc.i, cjuae fpeiabas tibi fatisfactura . Si  jpiiir Ipicvilli nic, me abjccilti, c.ir quercris nic abs  te ncn pnlTilc-ri ) Ergu tu icmei in tot, lanufqae poe-   Cuni ailem irjiena iinperium q.iod in te tfuie illi d;di-  fti, acquiJieril, cur eo quaens a me iilam Ipohari 3 .  Scd efto i]iioJ epa vehem ; nur; quaero al« ic, an fruj   fa;irc veiis ? Ccitc quad non, relpr.ndcbis : cicmm in  lali ftaio curr. te ahjccilfes, recelbtio ila rcipondere  jJebcs quandoquuiem, Ii uun oIitti hjk jn ptrfcflo m- S. V.irJIT. ir, Ep. 'ol.rin. np.4. fub ijm cfi Aiwr, fMtw al,  etol,Uf„.„,™ ( f. ) IUIU TbS. diflerentiae aequilibrio, vel m ' e, vel te tuoram defide-  np/um finem ultimura faciendi, lancem nihilominus ttiae  eWLon.Jad tcmetipfum impuUfti, fc conlequenter ad  res mundanas, «que corporeas ; qualc robur nunc am-  plius m te remanet efierendi lancem iliam, ut in par-  rem meam potius propendeat ? Imo tute ipfc extinxi  lh Hbi vim omnem, omnem voluntatem redeundi ad  me. Nam fi in primo aftu pcccandi ad tc indinare ma  Ittifti, in fecundo, huic tuac inclinationi, cbltinationem.  adjtciens fufiinendi primiun, uti faftarn abs te - in ter-  Mo, obliinationem fecundi, ac ita in omni momento-  novam femper obftinatMiiem. addens, ilia infinite fortis'  ac aiuturna erit in.te., Iblaque propterea. voluntatemi  cuatn occupabtt . Nam tu ncc amplius leirjfum amas  «que res Mundi, imc- eas, teque, tamquam poenu!  nm tuarum caufas odio profeuueris, ac prlfercim mey  7 «tinflum V1 dere vdies ; itaut hoc t,bi folura il  „ r™ 'f' am Sed 9"°™do me conficere, Sc  conlumere poflim J Et f, id accideret, non ideo te tuis  poenis eximeres. Ql,* crgo r „i„ ne p oei „, tuic fi nem  Uaoebunr., tc aflum illum carum euutm infpcnfi.n pru .  fequentc ? Si aeternus Mc tuus aflus, aeterna quoqua  poena tua.ertti,  Pofiquam iftarum ohieaionum.cqnjia diviharn Providentiam;  niUUratcni oftendtmus, huic lermoni tinem faciamus  apenendo, cogirationes ipfas, quibus iilae objeaiones  inmtuntur, nobis utilitati fore, fi £ i s non ut difficul-  lattbus ad infuhandum Deo, fcd ut mediis ne eum of-  ftndamus, aut ut commiifam offenfiim cmendemus uta-   Si igitur impeccabilis effe velis, pcrfeaionem hanc, ne ti-  hi a tuanatura elfe citpia-;; liip.-il.iilimum t -,iiin loret hoc  deftderium, velle nmwum elfc Deo fimilem . At quo-  nes a concupifcentia tua verfus res crearas impelleris  fac tibi in mentcm veniat, quod iplis imbecillioribus     :xplendis tuls defideriis, tu praecipitatus in miferiarum  abyffum invenieris ; ideoque tunc ad firmum fuicimen,  verum folamen Dei eonfugias, oportet . Sie lacieni in  omni aflu, ad vitae finem ufque te non peccantem in*  veneris, vcl faltem graviorum facinomm immuncm ; ae  «tiam poft mortem, impeccabilem, fi non natura, fed  illa quadam gloriof» neeeflUate, quun tibi tua reflantio  virae quaeGvii, concupifcentiae viriliter obfiftcndo.  JJt autem tibi contra iplam conduplicetiiur auxilia, unanl  maximam acternae damnatiDnis miferiam meditare, in   Cm ipfamet concupifceniia, tc praccipitem dabit, qui»  via effugies ilkm, et non eo vano, et delperafc»  deGderio deprecandi, dum pateris eam, quam tute ipfc  tibi coraparafti .  JJt autcm poft eomminum peccatum refipifcas, bonuni tibi  erit optare, tc nalum non fuifTe, qui tam maximi m.  grarus Creitorem, Confervaiorem, ac Redemptorem  taium offendcre debebas . Quia hoc defiderium etfi effo-  _ flum deftruenui ic, habete minime poffit ; habebit u-   rorem illius, atque hine placandi Dci ad vcniam tibi:  fcd fi hoc defiderium, in alteio mundo expeilabb haben-  dum, nedum inutile, fed vanum, defi) eatumque perin-  dc, ac primunr, cxperien.     F I N / S. Principe di Scalea, marchese di Misuraca e barone di Morano. Francesco Maria Spinelli, principe di Scalea, Scalea. Keywords: bonum, ‘il bono’ the good, filosofia degl’antichi, vico, doria, la filosofia degl’antichi. Refs.: Luigi Speranza, “Grice e Scalea” – The Swimming-Pool Library.

 

Luigi Speranza -- Grice e Scalfari: la ragione conversazionale e l’implicatura di Teseo – Roma fascista – scuola romana – la scuola i Civitavecchia -- filosofia italiana – Luigi Speranza (Civitavecchia). Filosofo romano. Filosofo lazio. Filosofo italiano. Civitavecchia. Roma, Lazio. Considerato, anche dai suoi avversari, uno dei più grandi filosofi italiani. Professore, contribuì, con altri, a fondare il settimanale “L’Espresso” ed è fondatore del quotidiano “La Repubblica.” I campi principali dell'analisi di S. sono l'economia e la politica. La sua ispirazione politica è socialista liberale, azionista e radicale. Punti forti dei suoi articoli recenti sono la laicità, la questione morale, la filosofia. Frequenta il liceo Mamiani di Roma -- è a Sanremo (dove la famiglia, di origini calabresi, si era trasferita temporaneamente, essendo il padre direttore artistico del casinò) che completa gli studi liceali, al liceo classico Cassini, avendo come compagno di banco CALVINO. Sentimentalmente legato a S. Rossetti, già segretaria di redazione de L'Espresso (e poi di Repubblica), che sposerà dopo la scomparsa della moglie Simonetta.  -- è ateo.  Tra le suoi esperienze c'è “Roma Fascista” -- organo del Gruppo Fascista. Collabora con riviste e periodici legati al fascismo, come “Nuovo Occidente”. Nominato caporedattore di “Roma Fascista”, pubblica una serie di corsivi sulla prima pagina in cui lancia generiche accuse verso speculazioni da parte di gerarchi del Partito Nazionale Fascista sulla costruzione dell'EUR. Questi saggi portarono alla sua espulsione dai GUF. Di fronte al gerarca, intenzionato a perseguire gli speculatori, aveva ammesso come i suoi corsivi fossero basati su voci generiche. Si l’accusa poi di essere un imboscato, e lo prese materialmente per il ero strappandogli le mostrine dalla divisa del partito. Dopo la fine della seconda guerra mondiale entra in contatto con il Partito Liberale Italiano. Diventa collaboratore a Il Mondo e L'Europeo, di PANNUNZIO e BENEDETTI. Licenziato dalla BNL per una serie di articoli sulla Federconsorzi non graditi alla direzione. Partecipa all'atto di fondazione del Partito Radicale. Nello stesso anno nasce il settimanale L'Espresso: è direttore amministrativo e scrive articoli di economia.  Somma la carica di direttore responsabile de L'Espresso a quella di direttore amministrativo. Il settimanale arriva in cinque anni a superare il milione di copie vendute. Il successo giornalistico si fuse con il piglio imprenditoriale, dato che  continuò a gestire anche la parte organizzativa e amministrativa. Pubblica insieme  l'inchiesta sul SIFAR che fa conoscere il tentativo di colpo di stato chiamato piano Solo. Lorenzo li querela e i due giornalisti vengono condannati rispettivamente a 15 e a 14 mesi di reclusione, malgrado la richiesta di assoluzione fatta da V. Occorsio, che era riuscito a leggere gli incartamenti integrali prima che il governo ponesse il segreto di Stato. Lui e Jannuzzi evitano il carcere grazie all'immunità parlamentare loro offerta dal Partito Socialista Italiano: alle elezioni politiche viene eletto deputato, come indipendente, nelle liste del PSI, segreteria Mancini, mentre Jannuzzi diviene senatore. Eletto sia nella circoscrizione di Torino che in quella di Milano, opta per la seconda e aderisce al gruppo del PSI. Resta deputato. Dopo la candidatura al Parlamento, aveva lasciato la direzione de L'Espresso. Sottoscrive la lettera aperta a L'Espresso contro il commissario Calabresi. Nel, dopo 45 anni, ammette che "quella firma era stata un errore.  In quegli anni critica accanitamente le manovre di Cefis, prima presidente dell'ENI e poi di Montedison, appoggiando spesso chi gli si opponeva; tra questi vi fu Sindona nel suo scontro con Mediobanca per il controllo di Bastogi. Soprattutto contro Cefis è indirizzato il celebre libro-inchiesta pubblicato da Scalfari e da Turani, Razza padrona.  Fondazione e direzione de la Repubblica. Dopo aver già tentato inutilmente di varare un quotidiano insieme a Montanelli, che aveva respinto la proposta definendola piuttosto azzardata, fonda il quotidiano la Repubblica, che debutta nelle edicole. L'operazione, attuata con il Gruppo L'Espresso e la Mondadori, apre una nuova pagina del giornalismo. Il quotidiano romano, sotto la sua direzione, compie in pochissimi anni una scalata imponente, diventando per lungo tempo il principale giornale italiano per tiratura.  L'assetto proprietario registra negli anni ottanta consolidamenti della posizione dello stesso S. e l'ingresso di Benedetti, nonché un vano tentativo di acquisizione da parte di Berlusconi in occasione della scalata del titolo Mondadori Editore, finito con il lodo Mondadori, resosi necessario a causa del fatto che (come accertato dalla magistratura in seguito) Berlusconi, a capo della Fininvest, aveva corrotto uno dei tre giudici per averelusione, malgrado la richiesta di assoluzione fatta da Occorsio, che era riuscito a leggere gli incartamenti integrali prima che il governo ponesse il segreto di stato.  S. e Jannuzzi evitano il carcere grazie all'immunità parlamentare loro offerta dal Partito Socialista : alle elezioni politiche S. viene eletto deputato, come indipendente, nelle liste del PSI, segreteria Mancini, mentre Jannuzzi diviene senatore. Stato eletto sia nella circoscrizione di Torino che in quella di Milano, opta per la seconda e aderisce al gruppo del PSI. Resta deputato. Dopo la candidatura al Parlamento, aveva lasciato la direzione de L'Espresso. Sottoscrive la lettera aperta a L'Espresso contro il commissario Calabresi. Ammette che "quella firma era stata un errore".  In quegli anni critica accanitamente le manovre di Cefis, prima presidente dell'ENI e poi di Montedison, appoggiando spesso chi gli si opponeva; tra questi vi fu Sindona nel suo scontro con Mediobanca per il controllo di Bastogi. Soprattutto contro Cefis è indirizzato il celebre libro-inchiesta pubblicato da S. e da Turani, “Razza padrona”. Fondazione e direzione de la Repubblica. Dopo aver già tentato inutilmente di varare un quotidiano insieme a Montanelli, che aveva respinto la proposta definendola piuttosto azzardata, Scalfari fonda il quotidiano la Repubblica, che debutta nelle edicole. L'operazione, attuata con il Gruppo L'Espresso e la Mondadori  apre una nuova pagina del giornalismo italiano. Il quotidiano romano, sotto la sua direzione, compie in pochissimi anni una scalata imponente, diventando per lungo tempo il principale giornale italiano per tiratura.  L'assetto proprietario registra negli anni ottanta consolidamenti della posizione dello stesso S. e l'ingresso di Benedetti, nonché un vano tentativo di acquisizione da parte di Berlusconi in occasione della "scalata" del titolo Mondadori, finito con il "lodo Mondadori", resosi necessario a causa del fatto che (come accertato dalla magistratura in seguito)  Berlusconi, a capo della Fininvest, aveva corrotto uno dei tre giudici per avereun pronunciamento favorevole nella disputa con Benedetti per il controllo della Mondadori: tale accordo fu fortemente voluto daAndreotti, grazie all'intermediazione di Ciarrapico. Sotto la guida di S. "Repubblica" apre il filone investigativo sul caso Enimont, che dopo due anni verrà in buona parte confermato dall'inchiesta di "Mani pulite". Contro Craxi, a differenza che con Spadolini e Mita, S. s'era speso sin dall'inizio del decennio precedente, considerandolo l'archetipo della questione morale contro cui si scagliava l'anima della sinistra rappresentata da Berlinguer. Di questi invece elogiò lo "strappo" con l'Unione Sovietica in occasione del golpe polacco, pur restando essenzialmente estraneo alla tradizione comunista e rimanendo su posizioni legate all'intellettualità laica e alla tecnocrazia. In tal senso vanno lette alcune sue importanti iniziative, tutte sostenute per il tramite di "Repubblica": sponsorizza il "governo del Presidente", candidandovi il governatore della Banca d'Italia Ciampi; indica al presidente Scalfaro il commissario PSI a Milano Amato come viatico per la sua scelta a premier. Apprezza Rossi come commissario delle aziende travolte nel turbine di Tangentopoli. incomincia, dapprima in solitaria, la sua ventennale battaglia contro Berlusconi. Sconfitto Sgarbi, è il primo a percepire e ad avvertire il pubblico circa la potenziale pericolosità di Grillo --  è il primo a preconizzare una possibile, futura alleanza fra Renzi e Salvini.  Ritiro dalla direzione de la Repubblica Scalfari, padre del quotidiano la Repubblica e della sua ascesa editoriale e politico-culturale, abbandona il ruolo di direttore, dopo che già da tempo aveva ceduto, insieme a Caracciolo, la proprietà a Benedetti; gli subentra Mauro. Non scompare dalla testata del giornale, poiché continua a svolgere il ruolo di editorialista dell'edizione domenicale. I suoi editoriali sono entrati oramai nella consuetudine del giornale, tanto da essere soprannominatianche per la loro lunghezza"la messa cantata della domenica" Cura altresì una rubrica su L'Espresso (Il vetro soffiato). Venerdì di Repubblica annuncia di voler abbandonare dopo l'estate la sua storica rubrica Scalfari risponde, ringraziando i lettori per l'affetto ricevuto e gli stimoli da loro pervenuti per le sue riflessioni. Gli subentra Michele Serra.  Su RaiSat Extra è andato in onda per qualche tempo, ogni giovedì, un programma dal titolo La Scalfittura, in cui Scalfari teneva colloqui politici. Le sue "interviste" con Francesco hanno causato per due volte la smentita da parte della sala stampa vaticana in relazione alle parole attribuite da al Pontefice. S. ha ribattuto di aver scritto virgolettati come se fossero usciti dalla bocca del Papa, senza aver preso appunti o registrato durante i colloqui, sostenendo che quello era stato il suo metodo di lavoro per quasi cinquant'anni. il Vaticano ha smentito un’altra intervista di S. a papa Francesco, a seguito della pubblicazione di un suo articolo su Repubblica, negando che Francesco l’avesse rilasciato un’intervista sostenendo che il contenuto dell’articolo fosse il frutto di una sua ricostruzione. Ciononostante, Francesco continua periodicamente a concederegli interviste esclusive. Riceve varie onorificenze. Premio Trento per "Una vita dedicata al giornalismo", il "Premio Ischia" alla carriera, il Premio Guidarello al giornalismo d'autore e, di recente, il Premio Saint-Vincent -- è stato nominato Cavaliere di gran croce dal presidente della Repubblica  Oscar Luigi Scalfaro mentre  ha ricevuto una delle più prestigiose onorificenze della Repubblica francese diventando Cavaliere della Legione d'onore (successivamente è stato promosso ufficiale). Premio Viareggio. Altri saggi: Petrolio in gabbia (Bari, Laterza), I padroni della città (Bari, Laterza); “Le baronie elettriche” (Bari, Laterza); “Rapporto sul capitalismo, Bari, Laterza, Il potere economico, Bari, Laterza); “Storia segreta dell'industria elettrica, Bari, Laterza); “L'autunno della Repubblica. La mappa del potere in Italia, Milano, Etas Kompass,  Il caso Mattei. Un corsaro al servizio della repubblica, Bologna, Cappelli, Razza padrona. Storia della borghesia di Stato, Milano, Feltrinelli, Interviste ai potenti, Milano, Mondadori, Come andremo a incominciare?, Milano, Rizzoli, L'anno di Craxi o di Berlinguer?, Milano, Mondadori, La sera andavamo in Via Veneto. Storia di un gruppo dal Mondo alla Repubblica, Milano, Mondadori Collana Super ET, Torino, Einaudi, Incontro con Io, Milano, Rizzoli, Collana ET Scrittori, Torino, Einaudi, Diderot, Il sogno di d'Alembert seguito da Il sogno di una rosa, Collana La memoria, Palermo, Sellerio; Alla ricerca della morale perduta, Milano, Rizzoli, Collana ET Scrittori, Torino, Einaudi; “Il labirinto, Milano, Rizzoli, Collana Supercoralli, Torino, Einaudi; “L’Illuminismo”, Roma, Laterza, La ruga sulla fronte, Milano, Rizzoli, Collana ET Scrittori, Torino, Einaudi,  Roma, la Repubblica,  Dibattito sul laicismo, Roma, La Biblioteca di Repubblica,  L'uomo che non crede in Dio, Collana Supercoralli, Torino, Einaudi, Per l'alto mare aperto. La modernità e il pensiero danzante, Collana Supercoralli, Torino, Einaudi, Scuote l'anima mia Eros, Collana Supercoralli, Torino, Einaudi, Berlinguer, La questione morale. La storica intervista, Reggio Emilia, Aliberti, Prefazione di Luca Telese, Aliberti,. Vito Mancuso-S., Conversazioni con Carlo Maria Martini, Collana Campo dei fiori, Roma, Fazi, La passione dell'etica. Cannatà, Collezione I Meridiani, Milano, Mondadori, Francesco-S., Dialogo tra credenti e non credenti” (Torino, Einaudi); L'amore, la sfida, il destino. Il tavolo dove si gioca il senso della vita, Collana Supercoralli, Torino, Einaudi, Racconto autobigrafico, Collana Passaggi, Torino, Einaudi, L'allegria, il pianto, la vita, Collana Supercoralli, Torino, Einaudi, L'ora del blu, Torino Einaudi, Il Dio unico e la società moderna. Incontri con Francesco e Martini, Torino, Einaudi, libero quotidiano, libero quotidiano news commenti-e-opinioni Vittorio feltri ritratto fuori classe_re giornalisti diversi.html. ilfoglio, il foglio uffa news benvenuti al-grand-hotel-scalfari-splendida-vista sul secolo-di-carta- la7, la7/dimartedi/video/ da-montanelli-e-scalfari-ho-imparato-che-bisogna-scrivere-per-farsi-capire-marco-travaglio Angelo Cannatà, S. e il suo tempo, Mimesis, diviso in quattro capitoli: la Politica, l'Arte, la Religione, LA FILOSOFIA.  Scheda sul  storico della Camera dei deputati, su storia.camera. Sull'amicizia tra Scalfari e Calvino leggiamo. Caro Eugenio, le tue lettere sono come manate sulla schiena e io ne ho bisogno di manate sulla schiena, specie di questi tempi. Mi viene l'acquolina in bocca pensando alle ghiotte discussioni che faremo quando ci ritroveremo insieme", cfr. Cannatà “S. e il suo tempo", Mimesis,  Guzzanti, Guzzanti vs De Benedetti. Faccia a faccia fra un gran editore e un giornalista scomodo, Aliberti. Cfr. Corriere della Sera,  La Repubblica: Serri, I redenti. Gli intellettuali che vissero due volte, Milano, Corbaccio, “Ero fascista e felice”, intervista, Il Foglio, pasqualericcio. Nel corso dell'inchiesta riferisce di un colloquio avuto conAurigo. Mi disse che gli ordini (le disposizioni relative al 'Piano Solo') contemplavano anche l'ipotesi di una eventuale resistenza da parte del prefetto (gli ordini dicevano che bisognava mettere il prefetto, qualora avesse resistito a questa iniziativa dei carabinieri, in condizioni di non nuocere". Fonte: A. Cannatà, Mimesis, Calabresi e quella firma, su repubblica. Tamburini, Un siciliano a Milano, Longanesi, da ultimo citato da Bortoli su corriere della sera attacchi corriere F. Recanatesi, La mattina andavamo in piazza Indipendenza, Milano, Cairo,  e Mazzuca, Penne al vetriolo, Bologna, Minerva,  Nei cui confronti Caracciolo e Benedetti dicono che ebbe un innamoramento, in seguito non più condiviso dallo stesso editore della Repubblica che ormai non lo considerava "un grande politico": intervista alla Stampa. Scrive S.: Gelli è Belfagor, il messaggero del diavolo; ma il diavolo, cioè Belzebù, chi è? Belzebù è, in una certa misura, lo stesso partito socialista, elemento importante di quel quadro politico e di quella inamovibilità". Cannatà, Mimesis, Caro Craxi tu lo sai chi è Belzebù, Repubblica  le invasioni barbariche Voto Renzi perché l'avversario è Grillo, you tube.com, youtube Rep, su rep.repubblica. Mauro dal pulpito di Repubblica officia la democrazia e aspira a diventare papa, Panorama. "Le interviste vanno comunque reinterpretate", su youtube.com.  ll Vaticano ha smentito un’altra intervista di S. a papa Francesco, sIl Vaticano smentisce S. che fa dire al Papa che l'inferno non esiste, su il messaggero. Rep, su rep.repubblica. 1º marzo.  Premio Viareggio, su repubblica Dettaglio Sito del Quirinale: dettaglio decorato., Quirinale:  C. Mauri, Il cittadino, Milano, SugarCo, G. Perna, una vita per il potere, Milano, Leonardo, Cannatà, S. e il suo tempo, Milano-Udine, Mimesis,  Bucci, L'intellettuale dilettante, Roma, Dante Alighieri, Pansa, La Repubblica di Barbapapà, Milano, Rcs Libri, Valentini, La Repubblica tradita, Roma, Paper First,  Recanatesi, La mattina andavamo in piazza Indipendenza, Milano, Cairo Editore, Mazzuca, Penne al vetriolo. I grandi giornalisti raccontano la Prima Repubblica, Bologna, Minerva, La Repubblica Treccani Enciclopedia Italiana, Istituto dell'Enciclopedia Italiana. L'Espresso. Eugenio Scalfari. Scalfari. Keywords: l’implicatura di Teseo, il labirinto, la filosofia. Refs.: Luigi Speranza, “Grice e Scalfari” – The Swimming-Pool Library.

 

Luigi Speranza -- Grice e Scarano: la ragione conversazionale e l’implicatura del scenofilace – la scuola di Brindisi – filosofia pugliese --  filosofia italiana – Luigi Speranza (Brindisi). Filosofo pugliese. Filosofo italiano. Brindisi, Puglia. Studia a Bologna, Padova e a Venezia. Fonda l’Accademia a Venezia. Scrive il saggio “Scenophylax” (Venezia), nel quale tratta della convenienza di restituire alla tragedia e alla commedia la lingua del lazio. P. Camassa, Brindisini illustri, Brindisi, A. Sordo, Ritratti brindisini. LYCII PHILOSOPHI MEDICI i f \ 6 3 y 'H Academici Veneti SCENOPHYLAX W "J  Dialogus, in quo Tragxdijs, &T Comxdifs antiquus  Carminum vfus reftituitur, recentiorum quorundam iniuria interceptus. Et de vi, ac natura Carminis agitur. AD ILLVSTREM ET CLARIS ADOLESCENTEM r  Dominicum Ruzinum Caroli F. Patritium Venetum.. privilegifs, et Superiorum permtfsu n Venezia. Apudloail. BaDtiftarnCjnrrnm a  4^-jl Jl 1\ c   1 DK 13 M liMOLOaiH '1 .-V' vhomV iJrnsiji-oA.  jkj Y :T Y H V. V.\ .:.ZM fi A ' i r */ca  g$? potuit, gf' voluit ommno, te  filiumtn tarum artium, ggf fiudiorum dtfctpli  namur odere,quaggr in patria fapitis et polle*'  fiorisdpudrxter agnationes, multis periculis y (g?  magno fufcepto labore, collaudauerat in alus.  Itaque non fumptibus, nonindufita, non defatigationi pepercit vit, vtqut tu dederas • d tene  ris annis ingeif pudoris, bum initatis, gf futurarum adumbrata ftgna 'Virtutum, ea, firmioribus annis, accurate praflares.T u vero non  fil um expeciattont refpondifti patris, gtf tuorum,  fed in medio itineris curriculo, quafi robufl toris  alatis, ggi annorum auxilta deficiens, omnium  opinionem,prarepto tempore, juperafit, omnium  voto,pratercjuam tuo, maior $ vt vno propemodum, et eodem temporis momento, (ementem videremus, gf fruges.His tgitur ejfectum e (i, ut  omnes, quibus es ahquaratione cognitus, te colant, ad mirentur, g^ament . Egouero non (colum his ipfis tuis dotibus, fed etiam (ficus in me  tuis adductus, mbil ejl ommno, quod tibi non debeam. Cum uero plurima cupiam, pauca pof A i fim.    Digltized by Google    fim, hoc tibi leue munus, animi mei fignum, infirmum illud quidem et exiguum ficd tamen  aliquod fignum, afferre malui, quam nullum 5 in  quo quantum uehm agno ficos, quantum pojfim  ignofcas. amplioribus tu quidem dignus  ePl tamen tibi animus, qui minora non afipernetur, & 1  quod merita tua recufarent, id humanitas alacriter excipit, et amplettitur. Maiora tamen  in maiori materia poti hac, hac fi leuia uidebuntur, expettabis.,v,v, ' u\ ovva.uv  . 1 « 1 ^   ' Vale- Veneti js. Cal. Quintilis. M. D C Tuis virtutibus dcditifsimus  9-1 «\V.v   . v- wh A • 4 1   T_ i r  «KttitVtfS&v c; t Vv. r v i  v,-wv :\.ev  l \ \Y : }   rvy X \ ^  A V Va J iv. • rrv  wfrm. 4 qiv\ c'\v.v:   • «V ' v 'W X  M iiV    r 4 J tli SCENOPHYLAX, .. io;n“ij! i ifpo r i  I •, ' I. 'J - 1 r, 1   JJ cft, de Reftttuendo T rag&dijs et Conudif.  carmtne. {‘Ij  SiJi&Lfl   G V S. KltJ.isJfl    3 it  T j j ; ivcn scarani   nunca|iosnonnpJlos dlcSudiopion infimi nbminis uiro^i  qui idipfum non friodo lauctentpfed cttamTafiortibuf addu^  £H$,ira fap(epdun| affinTjciit,ac:qqc^ra^dias^& Com^dias,  hucufque ucrilbus explicatas, et ab ommbus feteptas, ex  omni mcmoria,rautjuam iuuhles^ irifrpnB, prorfus exterminandas cenfeant. Itaque cum mihi luperfint antiquorum au^orum^SophodisEuripidjs v Tcrcn^, Plau^aliorumque multorum, uolumina inulta, Latino, Gra?coque fer  mone, diuerfis in locis Imprefla,’uereor ne ea mihifmtin  perpetuum tempus liabyencia^i ha^nimium^nci^bueritopi  niodam enim emptorum m v rra p^citirifcfletep/^nec ut au  tca,perfpicio tam multos ad huiulmodi libros confluere. Harc igitur me cogitatio follicitum habet, ac prseter hoc, nihil eft,quod uobis afferam noui v Tu.(P I-auJinus. id ergo te  cruciat ?uana times Ciotte; Solent enim homines eruditi  qtfiridoqfle ioicari'|ialfli(per, et ^dini^bilenTaliquam/acygr  rad oxihnya n i micredo f ca tifa, tueri fen ten tia m; fortafle qub-'  que, ut ingenij proflandam oilendant ip re, de qua fecus taitieti ipfi fenrunt. quos non tam opinionis, quam fequuntur, imbecillitas refellit, quam impetus quidam mentis, 3c  geftientis ingenij conatus, et elatio quodam excufat.horum,  ego (oleo mentis aciem laudare, de argumento non ualde  laborrite.Cenferurtcautemhanc fententiam in pJanflimuin,  uirum læobum Zabarellam, quam ego nec inter eius feripra reperio,nec ab eo vere.prolatam,ai bitror. Tum Marce!linu«;! : quiddn Zabarellam multos annosaudiui,Patauij  ait n efferri/ nec huiufmodi quicquam ab eo meminime audire/qui tamen cum dephilofophia fopiflime,tum deRhe-,  torica,® Poetica non raronobifeu agebat. Aderat ibi tu for  re in officina Popeius Limpius Iapygius, vir acutus, in omniu litreraru Audio, fcd et in his humanioris cjifciplipar campis,  dUMmiltuq; verfatus Academicus quoqy Venetus iscum ira,  difleiete aiidiflet ea de re Paulinu,non mehc^culje adeoponterhnend.t, inquit, illa videtur opinio, vt tu PaulinecrecUsiacJ  fi per Ciottum licCret,non animi, vel ingenij caufa, verumv  fcduio et illos ita loquutos offenderem, 6: iple non imbe- n i j l o g v s. ciftis /vt mihi perfuadco 'rationibus, hoc argumentum  traftarem.. Ventatiscaufa,inquir Paulinus, licet, nec inuito quidem C torto. Sed quid habes, obfccro, Limpi,  quod, in hanc fcnrentiarrf dicas Suidcris enim aliquid ex  Jlis.tuis abditis, et internis litteris, haufirte, quod -&?  noftris. imo politioribus auribus, et reipfo dignum, videattir L1MP! Dicam profefto,quod et ipfe femto, vel de Mathe^.  ipatieis eciat^ipfiiiniaudireHrt.SCARoiigouerolubens omi  nia prxterinicdambihcuof hhiftle redifceptanresaufculteirip  dequa prius uel nunquam ab vllo quicquam,uel inama quf  dain a paucis.audiui dubitata. PAVJL. hgo certe nunquam,  et nifi:‘Limpius hanc a ferret opinionem, cuius ingenium,  et doitrinarri; maximi femfjenfeci, nolle in tam futili difputatione diutius hoc tempus terere, quod in facienda medicwuioret:ac^ojninodatins.Liihp- Qaod fitis in   me animo, gratiseubbis habetur a me plurimæ SCAR.Mic  tequæfo gratias; ac tandem , fi lubet, incipe. Limp. Mtdtis  equidem probare portem argumeittis r exabjs au&ocibus,  &ex AriftottIisdo£l:rina^:&ex ipf rei na rura piælcrtirn^  dctierptisi; com^dias, et tragedia^, non erte numerorumpac  rnetroruin OincUhs iHigandaA^necrporte, nifi fotura tcrmum  oratioue,docQrnm in eis, et dignitatem, feruarf carmine uero confcriptas, utilitatem aferre nullam, et uitn omnem  amittere, perturbato, veLpotius extin&oin iliis uerifirartiq  uerum ne prolixioribus uos, minime octofos, detineam uerbistr t es omni nodationes llimc eruntfam^SCAR. Vnaxan  tum poflet tfle Catis, modouera. Sed uereor, ut ualdepro-K  be$,quod lufeepifti. Arduum herde iter, et demum, &nifr  profpicis egregie præceps, et lubricu. L1MP. cedam uobii  nifi probaucro, nec me pudebit efle lapfum. Conflans igitur cft apud omnes hoc ueluti principium, Pocrarum officium, ac munus efle præcipuum, hominum a&iones imitari,  ut cofdcm ad bonos mores, et ad comodiorcm vit$ ufum,  informent, et inftituant; idque fiftis quibufdam aut perfonis,aut perfonarum adiionibus, &C perpdfionibus, tanqua  exemplis ante oculos pofitis. uiderur hoc ? Paul. Mihi ucro  quid ni. LIMP. Hoc ia&o fundamento, dico, quia decoro,  ac uerifimili carent, quia funt obfcurx  quia funt inutiles y  his tribus de caufis, trag^dias, et comfdias, quæ carminum  uinculis continentur, efle rcij ciendas, et rurlus quas oratio  foluta coueftit, eas efle rcnnedas, et probandas. PAVL. Ma  gna profe&o dicis, et magnumimportas Græcis, et Latinis  au&oribus detrimentum, ut merito conqueri Ciotus, et tri• ftis efle debeat, imo nos triftiores,quos, rcli&is illis adeo præ  claris, ac diuinisfcriptoribus, et loquendi, ac docendi magiftris,ad Amadifios nefeio quos fcilicet, oportet, et ad Sphat  ramundos, et ad huiufinodi Poetas, confugere. hi namque  dimiflo carmine, fabulas tamen, et imitationem, retinent  poetarum.Sed quonam modo tu UpoG\n?A,T et conclufiones iftas admirandas, probes, id iam expe&o. facile enim et  fet, &C unicuique promptum, ingentia polliceri, nifi præftarc,qua? fis pollicitus oporteret. LIMP. No cft,quod diutius  expeftetis. hæc erit cnunciati primi, ratio. In Comedi 4,3 T raga dia retttfiimc poffumus oratione folutd  hominum attiones imitar i,car mine vero non item, ime peruerfe,  Cr importune, [equitur ergo, fo lutam in Comadijs, et T ragadijt"  orationem ejfe retinendam, metricam prorfus abij ciendam.  Hæc eft una, et prima ratio, quam poftea,fi probatione uide  ^ bitur indigere, facile confirmabo. Altera deinceps ratio  pertinet ad auditorem, ex difficili intelligentia dedufta.  quod enim ad hominum,cr populi mores, &. ad vitam optime vel  tnttr nendam, vel corrigendam, fattumeft, id facile percipi debet, at hoc non praftat vllo modo Carmen, dicendi nimirum genu j m factum, et vel eruditis viris arduum Y non igitur ajsequun  tur m/rtt    tnr finem fibi propofitum,qui carmine Tragoedias, et Comæ  dias componunt. .Denique; et hc tibi fit ultima, et tertia  rati ofinefruflrantur auditores. nam cumTragadia, et Comedi proprius finis fit vtilitas,non voluptas, dum illi tantopere vo  luptati ft udent tum ei, qua ex ver fu, tum qua ex alta harmonia  percipitur, quam ohfecro hinc vtilitatem poterit auditor, ad volu  ptatem conucrfus capere, cum omnia referantur in his ad voluptatem ? Alia præterea multa mihi funt huiufmodi acuta fpi  cula fub brachio, quibus ego nuncfuperfedeo libenter, ne  multitudine uidear uoluilfe, non pracftantia, et uirtute miff  lium, decertare. PAVL. unum potuit argumentum, ut Sca  ranus antea dixit, efle fatis, modo uerum, et efficax, ueritas  enim non tam multiseget explicationum armis; ex feipfa  fi profert, et emergit, leucm occafioncm nafta; falfo, ac  mendacio plurimis opus cft adminiculis, ut cxiftat. Nunc fi  placet, iftas rationes exatninemus,unamquanque figilkitim,  et inuolutum hoc euoluamus, atque atramentum, fi quod  cft, ab oculis difeutiamus. MARCEL. Nifi me fefellit auditus,primum illud argumentum, plenu rimarum cft, hac, arqillæ perfluit.SCAR. Qyæ(malum) Marccllinc,agis?dum  comicorum numeros in ius uocare uides, proferre Terentia,  nos numeros audes? M ARC. no ne, et ip(c Lyricos in certa  men eduxit, et illa fub brachio fpicula, Pindaro decradta,  ueluti (ua iaftauit ? SC A R. V teru agici nunc oppugnantur,  et Comici, Marcellinc, non Lyricijcu quibus inducia?,vel,ut  arbitror, f terna pax. PAVL.Qu$fo Limpi,negrauefit;itera  dum illud argumentum mihi, quod prius propofuifti. Limp.  En repeto. Soluta, inquam, oratione melius, et aptius. PAVL.fa  tis eft, in memoriam reuocafti. teneo. Oratione fblutamclius, et aptius, nos a&iones humanas, quam uerfibus, imita-  ri, id falfum cft, et negant omnes; imo lccus accidere, et ratio docet, et vius, atque Clariffimorum virorum au&oritas  comprobauit. Vcrumtamen tuum erit, iftius tui di&i veritatem oftendere. LIMP. Facile fuerit hoc vobis explicare #  SCAR.Quonammodo id explices expefto ita viuam,auide;  non enim vulgare quicquam^aut fubrancidumiallaturum cc  e    is. LVC1I SCARJN1   effle, confido, fed accurarum, et perpolitum, quafi dudum  infe&ore. LIMP. Omnes, quicunque quotidiano Termone  loquuntur, (erui, mulieres, reges, et reliqui homines, id pero,  quonamodo loquuntur ? PAVL. Suo quifq;, ferui feruora  more,reges regum; et cuiq; hominu generi lui funt mores-,'  quos in loquendo fequatur necefleeft. hopenim purodecorum illud efle,quod Grarci Uprrov appellant, LIMP. Audio,  verum non id nunc ego qua?ro$ led, hi (olutane oratione,  an uerfu loquantur ? PAVL; non modo loluta fed era diG  foluta, populari,incondrra,vt in buccam venir, effutiunt ac  dcmqiiecafu qirodam, et fortuiro.quid tum i LiMftifcorfri  ne modo, quo vere loquuntur illi,fic tuos illoscffi&os in  Scena loquentes introducas volo. Si pedeftri fermone illos  atfidue r et omnibus horis, inter fe colli qui videmus,cur verfu  nefeæ ?non enim verifimileuideri poreff, ebrium aliquem,j  aut mancipium,aurganeonem,per diem integras horas, ver  fus elaboratos ex tempore, tam apte fonantes effundere. quai  de caufa rC&edrxi, vitiofamprorfus imitationem hiiiufma.  di videri.SCA R, Acute admodum, ac fubriiiter Limpi, vom  rum haud fefo,mim faris hoc Paululo probaueris, qui poe-i  tarumoirmium et horum pnefercim, alumnus, et fauror, quam fieri poffit elimato. Recedes  igitur ab illorum ftyIo,quos imitaris,qui ca(u loquuntur, et  incondite; et deniqucquicquid claboraueris, quicquid illi  præter ipfius naturam affinges, id erit imitationi repugnans,  et contrarium. Audi quarlo Platonem, quanti Tragædiam  faci at;qui libro de Republica Snon temere,inquit,T ragadia,  fapiens artificium effe, atque in ea Euripides excellere videtur.  Et in Minoe / fapitis, (i nquit Socrates) illud diligenter canere  de betis, ne poeticumhominem vobis infenfiim efficiatis, vis enim  magna poefis-eft in vtrancjue partem, ad laudem, et ad vitupe rationem.hac autem vrbs cum caleris fapientibus plurimis, tum  vel maxime poetis omnis generis, ac tragicis prafertim referta  efi.P raga dia vero hic eft antiquis fima. hac autem x vmuerfa  poefi uoTf TjTn^aLTov tb, ;(fij ^v^aycoyn jcctcltov, populum ve±  bementer oblettat, et allicit. Et idem philolophus in Theæteto ./:/ 1 in hoc omnes per ordinem fapientes, excepto Parmenide,  tonfenferuntyProtagoras^HerAchtus^Empedocles, et poetarum    LVCII SCJRsfNI   in vtroque poemate fummtjn Comadta b picharmus^ Homerus im  7 ragadia\St lib.de Rcpub. lo.idem ait, A nonullts accepimus,  tragicos poetas artes omnes tntelligcrc, humana que omnia tum  ad uir tutem, tum ad vitium pcrtinentiauecnon, et dtuina. 1 1  quæ fequuntur. Quid fibi volunt ifta tain præclara pocricg  laudis teftimonia ? quidnam illis hoc tribuit, vrtaimim diceti  do valerenc/iue laudare, fiue reprehendere quenquam voluerint? vnde tanta deledlatio ? cur lumini ? cur fapientesi  quid humanarum rcrum f quid diurnarum, qmd artium omnium tanra cognitione opus eft tragico? fudrck imitari tantum perfonaseo (ane modo quo p.dfim vulgo, fincdifcrimi  ne loquumur.Scd omitto Platonrm, cuius omnia fere (cripta referta funr horum fapienna: laudibus. Affert lJledoftifc  fimus Ariftophanis interpres GrascuSi Oraculum Apollinis,  cuius meminit etiam Origcnes contra Cellum, quod fuit hu  iulmodi. 2o $oc oolo-i A«s, npoc S' b.uy.7ndyu; 9 adJjbca v J'i  7 rzv 7 &}v^Z(t))ipzTHG ov2cot!x.tvc. " Sapiens Sophocles, fapientior Eu ripides ^omnium hominum fapientisfimus Socrates. Nunc igitur  abs te quæro. Si (apienseft Euripides, in quo fitam putes  hanc illius fapientiam? uum in eo, quia re£te imitatur uerai  id tu negas, et imitationem non uerifimilcm obijeis, primo,  quia caimine:ftulm ergo, et huru reru ignoras oraculu.dcin  de quia plurimis (entetiaru luminibus, quæ nequaquam pro  ferret is,quem iraitatur;pofteaquia melius id ipfum efficeret  ille, uel ilii fimilis, quem fibi poeta propofuit imitandum,  aptius enim tu Limpi uirum Appulum, St Barcnfem,iftius  ordinis, ftudiorum, habitus, et utr$ polles exprimere, quam  Accius, aut Sophocles, qui Bari nunquam fuit, nec Barenfem fortafle,ac tui fimiletn uidit ullum. Qua igitur in re,nifi  in his,fapierrs fuit Euripides, aut Sophocles? illi, inquit, re&c  fabulas inueniebant, et diftribuebant. Si (umma lapientia  h#c eft, quam multi fuiflent illis temporibus, St hoc noftro  quoque cllent,iila lapientia præditi, et illo præconio digni ?  Tanti ne fuit igitur obfecro, fabulam tantum componere?  Eft quidem magnum St laudabile, fcd non adeo diuina res  eft ifta nuda, et exanguis fabula,diuino ut teftimonio fit com   oro  %    to r T A L xyG v s: i S   p^o6itida:aliq(iid ergo pr^tcrea fuerit oportet in illo poeta,  dequofic fuerit loquutus Apollo. Sed oraculum infipiens  falfa loquitur. Auftor libelli de oratoribus fui temporis fiue Quintilianus is fuerit, fiuc Tacitus, h«ec aufus eft de  Tragfdia pronundare.TV^r WZ/ Aftnij, aut MeJfaU liber tam  ittu ftris e fi qua h MTliy_ JfxuaJ y oytcuv, tb xdTd  704 QcovxA &VetiftddjIovj™ zdJ ci liiv cLpuovijuv d. nfabf^ov, V i.d es q ua IT1  magm,quam præclara polliceatur hic phiiofophus uniuerfe pocticxmon aliena nimirum, et extranea, fed propria, fcd  dori ueni entia ipfi poetica?, led eximiajliuftria,&:  ufquequaque, et omni prorfus exparte, iftam imitationem \y.  uelut unicam filiam amplexeris, ac tueris, omnem; peni-t  tus imitationem euertas, et non modo cothurnos, fecta  etiam togam, ik pallium amittas: LIMP. Quæ tu concefc:  fifti, Platonem, et Tyrium fecutus, ornamenta poetis, et plu-;  rima etia alia, quæ i/de illi philofophi pluribus alijs in lqcis  commemorant, per me habeant ipfi.concedo, nec repugno;  quicqua. cetera, inquam, omnia relinquo poetis iftis, et per  mitto, verfum autem aufero folum; id ea, vtdixi, decaufa^  vt imitatio conftet, et verifimilt;, non igitur adimo Cothur-4  nos, et Soccos,non OFnamenta,non fplendorem,non fuaui-  tatem;concedofapicnriam, et diuinitatem etiam, fi fic Ora-i  culo placet;verfum tatum vel inuitis oraculis adimo, nume  rutn illu et harmoniam adimo. PAVL. Ergo fi ornamen-i  ta illis, orationis elegantiam, artem, et huiulmodi alia reliti!  quiSiomitto nunc hac ratione reneceflario verfiim quoque relinquere, id autem poftea docebo, verum fithoc illis ramifi  tis, et condonas, vt verfu cantum mulXati, reliqua fibi habeant ornamenta, ne tura quidem ifthæc imitatio tua conftabitjfcrui namque, mulieres, milites, nec ornate, nec elegan  ter, nec exarte loquuntur vllajbarbarc potius loquuntur, inconcinne, fine dele^fcu loquuntur, quonam ergo modo tara  ornate loqui poterunt illi, prater iplbrum confiictudincm,  et naturam, aut ferui, aut mulieres, imitatione falua, equide  fatis videre non poflum.aut enim omni prorfus ornatu (polies ipfos et comicos, et tragicos ioportet, vt decorum iftu Platoue, et alijs, quorum acquiefcere pr^i  crpfis debemus, a ratione, ac demum a te ipfo plane difeedis, qui concedis totum, eripis tame a roto partem, fine qua’  toruin efle non poreft, vt ex ijs quæ poftea dicam facile aps  parebit.nunc vero quod ad vinm, et inftituta virorum, primum illud eftmanifeftum, trag^diatn A hoc eft   i verfu prima fuæina tiuicatis initia duxdle. Carmen enim  quoddam concinebant, cuius præmium erat vidtori proponru T pdyoc hircus, vt vitibus mfenftis, quamobre Horatius  appofire dixit; Vilem certauit ob hircum, concertatores aure  huiufmodi Tpyp^c appellabant, i A / tLuj 'Hi cS'lw$ob,   •ucjfumbnci caufafatttim. Quare fi nomina illius rei' natura;  fequutrtur, cui fuerunt iinpofita,quod Plato pluribus in Cra  tilo ) |declarauit, et erudite latis& copiofe venufta virgo Lucretia Mannelia,noftri (fculi decus, et altera Corinna in ele   i jantiflimo libello demonftrau it, quem proxime de Mulieicrum nobiiitate,atquepræftantia,tiuiltado£trina refert^  in lucem emifit,n6 poflumus ea ratione huiufnKKirpoqmai  ta veKu fipaliare,quin eodem tepore vim, et naturam ipipK  ru fa n d 1 tu s eu erta m us, hoc eni m id em pia ne cfl er,; ac fi vej t  lenius, animal rationale ipla ratione.atque for cera    ititudine priuare. icaque vel ad ineptias, et abfurdam fentetttiam abibis, vel antiquiflimo poemati nomen etiam erit fimul cum natura mutandum. Præterea, ex omnibus, qui ;  primis horum poematum incunabulis, primaque conftitu-  tionc,trag& Comfdias,ad «tatem vfque noftrara,accuracc, et cum laude (cripferunc, neminem vnquatn vidk  mus, qui uerfus contemnerc,ac lolutam orationem in vllum  admittere poematis genus audercr.Eunpidis,ÆfchyIi, So4  phoclis AriftophanisyEpicharmi, plurimorum Græcorum;  venerandum adhuc, et immorealenomen.Ennio, Pacuuio?  Accio, Plauto, Terentio, Seneca, nihil inter Latinos glorio-fius.carmine fcripferutomnesiin quibus et fi nonnulla fine  adiuerfis aliquando fubtiliter, et puridiusctiamnotata^ullus omnino fuit vnquam,qui vitio id cis verteret ac pcdcftri  fermone melius, et opportunius, cos (cripturos fuillc, diceret. Aufi funt aliquando Pherecides, et Ecatams, vt Strabo  G^ographusaflerir, et Euftathius in Iliade cofirmauit, poe  ticam orationem, reliquis illi rcli£hs ornamentis, liberare  metro.qui uero poftea fucceflerunt aliquid de poetica magnitudine perpetuo detrahentes,ex aldflimo loco, in infimfi  ea ftatum deprcilcrunfcquæ tamen non amplius poetica, et  poefis,fcd foluta, et pedeftris oratio, dialogus, aut hiftoria,  fuitappeilatajpoefimautero, hanc prarlertim, nemo, quod  (ciam.harmonia,numeroque fuo carentem, aut fcripfit, aut  (cribendam cenfuit.illiyrero^quos antea nominaui, fimima  omnes homines omni tepore laude in re poetica tribuerim  Nonnulli poftremis his temporibus, Italico, vulgarique (ermohetencarunt,fi qua forte ratione poflcnr, hanc fcribcndi  pedeftrcm illuuiem in comfdias et tragfdias inducere,quos  tamen &r paucitas eorum, qui formam iftain feftaremur, ar  guir, et res ipfa non (acis ex le probata, neque libenter audita, nifi mimi quida,&(curra^nep^ rilu, fabulam fuften  tent, et fugientes auditores reuocent,eos refellit; ac latis indicar, quantum hoc genus defferat a laudato. L1MP. Cur  autem tu nos aoge$, et in eas anguftias adduces, vt iftos fequamurau&orc$, et hominum (ementi voluntatem no ' ' Oi ft ftram S. / -ftram, et ingenij (olertiam, habeamus addi£tam,quorff ple riqucud ferui, uel ex (eruis nati, uel ingenio (altem fcruili  fuerunt, abiefti, humiles, et liberri?an huiufmodi quifquiiiprarccpta funt nobis artium, et difciplinarum in omne rem- pus datur£?fortafle etiam ufus, et confuetudo temporum,   et hominum illorum id ferebat, ut impune, ac fine crimine  tragardias confcriberent.num ergo (emper ille mos ualebitnum id poteft nobis eripi pofteris,ut meliora tandem uidea  mus ? PAVL. Quod pertinetad more, et ufum,Limpi,ut -nr  i 'ripov m^inpov, dicam, non iscft,quidilciplinas cfficir,&artcsimulti funt enim vfus,ucl abufus potius, &confuetudines  improbæ, quæ non modo conftituere quicquam boni non  poliunt, uerum etiam deteftanda funt ab omnibus, non igitur ufus eas efficit, (cd rcfta ratio, ingeniumj& eruditio, quas  poftea ufus non breuis, et interruptus, (cd longiflimi temporis, et perpetuus, approbat, et retinet,non producite et procreatmon enim ut ueftium, et conuiuiorumjfic rerum, quas  aut ars imitatrix, aut natura magiftra pcrfecit,ufus eft mode  ratoracdominus.multum fcreabeft.illa namque uoluptate  noftra,parua de cau(a,leui momento, commutantur;hæc fcmel,ut decec,inftituta, nulla poteft occafio, nullius arbitriu,  conucllere, et dimouere.Vfum loquendi, ait in Oratore Cicero, populo conccffi, (cientiam mihi referuaui, quæ enim  non cxcaufis fortuito antegreffis(LogiciVyu&£wto7tt appellant^ accidentia)fed ex efficientia naturæ, uel ingenij natu  ram fequcntis,femel bona fuerunt, et omnium iudiciodiutiffime comprobata, non poflunt non (emper efle bona, nec  ufus ullus reddiderit unquam mala, aut aliquo modocorru  perit, et pcrmutauerit.ltaq; (emper Homerus, '& Virgilius,  femper Sophocles, admirabiles erunt, nuquam eorum gloriam ufus imminuet aliquis, et fi confuetudo, temporumque conuerfio,facile quafdam potuit, poteritque (emper, cir  cunftantes, et adiunfras rebus perturbare formas, et immiN  rarc.qua de re accuratiffime in Oratore Cicero, &ih poeticis fermonibus egregie Torquatus Tafliis. Quid ais ? uerfijs  ift^quos tu nunc, ut non uerifimiles exterminas, nonne erat.   R    Faxtt. cur ? volito vtuu fer ora virum.; Ingenio feruilitoollem dixiflesdiabeo enim quorum fententiam opponam huic tuo difto, qui tibi fortafle nihil ia  sextimandis hominum ingenijs concederent: nec tu eosdebuifti cotemnere, ac praster te ca?teros non flocci facere. n£  De Accio, et Pacuuio, audi, quæ tibi refpondca t Quintii ianus I i b. i o. T raga di a feri pt ores clari fi imi, grauitate fentent i arum, verborumque pondere, et auctoritate perfonarum. Lifandrum Laccdemonium aiunt inducias Athenienfibus pe  tentibus dedifle, dum Sophocli mortuo., feruihs ingenij uiro, funera facerent. EtSiracufani captiuos Athcnicnfium  liberos, in Euripidishominisnon liberi gratiam, dimifific di  cuntur, cuius Po zKQefingulos verfus fingulateflomcniæfse. M.  Tullius aflirmauic. nec Dionyfius Longiiiustibi concedit iftam humilitatem, qui dc Pindaro, et Sophocle dixit, Ora  ia. Quandoque omnia tmpetu quo dam incendunt, et comburunt : Plato uero lib. de Republica.  io. communem omnium caufam fufeepit, atque hoc gene-  ratim omnibus, et uniuerfe tribuit encomium. A nonnullis  accepimus, tragicos poetas artes omnes int elligere, humanaque  omnia tum ad virtutem, tum ad verum pertinentia, nec non dr  diuina; etenim oportet, fi recte qua componit flt tradaturus, eorum habere fuentiam^aut nihil poffe componere. Sed cur quarfo  tot humana teftimonia, producuntur? cum paulo ante diuinam, et Apollinis audiueritis uocem ? Num tibi feruiles, et  contemnenda mancipia videntur hi uiri indigni, quoru  cxempki fcquaris ?Sed fcio:Plautu (cilicetannuis.non tu pri  mus.obieftumabalijs id ei fuit, maluiflemab alijs tantum,  non a te. illis enim luftus Lypfius, uir egregie do£hi$, nec  molliter, necrecifis unguibus (calpit caput, ac pruriginem  eripit omnem, libro fecundo epillolicarum quadiionum, epi  ftola 1 8. uideant locum, et fua damna, cuia magis intere ft.  Audi tamen,qua! lcuiora. Hac vis, dr varietas eft in, Plauto quam negant in Terentio nunc ille adfur git, nuncfubmtttit,  nunc protrita, nunc grandiora dicit .proponit vitia, et cafli \ • Odi ^Xnvxd^admifiet^aliud quide agens ^ fed qua fi  hoc vnum agens, et hac omnia t an quam falc, venuftifsimis io cis  adff&gttStA de his nimium mulca, nec fine ftomacho; quali  nonfint omnium philofophorum, omnium oratorum, ac  cacterorumlcriptorumuolumina, præclaris, et honorificis,  horum poetarum teftimonijs,ueI ad latietatem referta. Ad  alterum igitur caput, et ad ecquæ peculiarem carminis cau  fam refpiciunt, accedamus. Qua in re probandum nobis,  opinor, erit, quibufeunque rationibus, &auftoritatibus, ex  improuifonunc, et in hacanguftia temporis, licebit, comicis, et Tragicis poetis non modo conuenire uerfum, fed efie  quoque maxime neceftarium, nec ab eorum poematis aliqua pofie ratione] feparari. LIMP. Quarib Pauline, priufquam ulterius progrediare, paulum fi potes, de caula digrediarej libenter enim audiucrim exuobis, ecquæ ueftra fit de  poemate illo Guarini, lententia, cuius dudum fuit a te fafta  mentio ? nam a multis illud acriter oppugnari uideo, laudari tamen ab alijs.mihi quidem in huiulmodi poetis carmina  refellenti, fi loluta illud oratione feriptum eflet,ualdemcher  cie probaretur PAVL. Jd extra cau(am,&fu(ceptamcon  tentionem eft,Ltfftpi,'iqua cum plura fint adhuc dicendaparum fortafle nobis eft otij : conceditur autem unicuique  poteftas explicandi quocunque modo, quantum is ualeat  ingenio.audax eft enim animus nofter,8dn eo contentionis  infita cupidiratfac ftimulus quidam quafi uiceodi. uerum fi  modeftiusid fiat, et urbane, laudabunt omnes fortafle uel fi  £ta,finfecus, nec amici quidem ucra. MARCEL. Populi  iudicium hac in re(cum populum dito, non plebem, et fæcem urbis dico, nam hanc populi nomine indignam putauit  Cicero, fcd ciuilem populum, et cuiuldam elcgantioris iudi  cij non expertem ) huiulmodi,inquam,popuIi iudicium plu  rimu in theatris omni tepere unluir.No eft hec profc&ofub  tilis, et exquifita ratio, aut dialecticorum more concludens,  fed in re populari, popularis et probabilis.Quinquies.aut lexies etiam, efta&a illa fabula, Venetijs, et in pluribus Italiæ  magnis urbibus, et ^unquam non eft recepta plaufu magno   R a nnn-.nunquam non acclamatum ab omnibus, nunquam non -itlud ad fuit, Euge pulchre, et bclleiidque fipe. hoc autem cut  que poeta: multum efle debet ad eum, quem fibi propofuit  finem, erat enim huiufmodi poetarum fcopus, ac finisquidam externus, populo ut placerent, quas feci fient fabulas:  quod qui plene confequitur, ut placeat quamplurimis, et fi  difficile fatis eft, nihil offendere, nufquam incurrereris profedto re&iffime fecum a&um, et fe magnum aliquid adeptu,  i cxiftimarcpoteft. hoc enim teftimonium uniuerfi populi  multum valere cenfebanr, inquit Lipfius, in utramque partem: et Apollonius Rhodius illuftris poeta huiufmodi iudicio perterritus, quod femel non fatisfecifiet, abijt e patria,  Rhodumque fe contulit, ibique multo tempore reie&um  poema pcrpoliuit, quod poftea placuit. PAYL. Eft hoc  certe magnum, fed non fatis. Verum ad ea,qua?ca:perainM$  obfccro, ne tempus hoc in rebus minime nunc neceflanji  conteramus. SCAR. A geiam, declaratis inftitutis, ac longa, laudataque poetarum omnium confuetudine (cribendipropius velim ad au£torirates,fi quas habes, ad rationes.argumenta validiora, te conteras. PAVL. Primum au?  f fitorem Ariftotelcra profero, quenj oftendoComa:d!a:,æ  Tragacdia: verfurn, vt inftmmentum proprium,, affignafle  perpetuo, folutam orationem nunquam. SCAR. Si te  illis Acyjg, feu wtdisfermombn s, implicatieris, protei &o nunquam te ex illis hodie pinnis expedies, hærent enim, ibi pene omnes. LIMP. j. Hiccgoyp$iamdudumexpcfl:o.  neque enim te mihi Pauline doftifftme, nec alium quenqua  probaturum arbitror, ibi nudos fermones non ad folutam  orationem efie reterendos,aut aliam fuifie Philofbphi in eo, loco fententiain. PAVL. Audiui te fepe hac dere,Limpi  difputantcm, et quidem fubtiliter admodum, et erudite.  Sed ne te coparcs.nolo enim te iam laborare, nihil eft, quod  eadem de re mecum hodie difputes. Scio equidem quid fen(erint eruditi.multa funt ab illis in hanc rem difputata fubii^ lius, et conclufa. Aflentitur tibi Francifcus Patricius in fua  itioui Poetica, verum hac tantum in parte, qua: nudos fermones attingifcrjod vero pertinet ad verfum tragicum, &com icti,  omnino te defi?rir,&cu poetisantiquis confentit.aduerfatur  tibi Caftcluetrus,fed inprimis Placo, qui fecundo de legibus  lib.aifjAc^t^. Separant inquit poete  rhythmum, et figuras a concentu, fermones nudos(db illis rhyrhmis, et figuris)/ verfu ponentes; fcd circulum abfoluit omne  lacobus Mazonius, vir eruditiffimus, qui nudos fermones  incellexirjfolos verfus, nudos nimirum ab alijs inftrumenti?,  rhythmo, inquam, et moru,feu figura, quod ex eodem Platonisloco defumpfit.id vero adeo cumulare dcmcnftrauir,  vt nullus fit reli&us dubitationi locus. Verum, vt dixi, libero  jam ifta tc cura.contemnamus hos omnes, qui nudos fermones malunt ad verfum, quam ad foluram orationem referre,  itaque diuiferit Ariftoteles Epopjiam, veluti genus quodjdam,uttibi placet, et ego afientior, in orationem loturam, et  carminum uinculis aftriftam,ac cefiet ea ratione omnis, qu£  futura fuerat inter nos hac de re difputatio.nihil hoc me mo  uer, nihil impedit, quo minus ad id, quod uolo, et undem  me excludis, peruemam,&oftendam,uer(us non modo noti  cripuifVe/ed pr#cepilfe comicis, et tragicis, Ariftotelem. Ete  nimpoftiftam Epopaci diuifionem,omifla prorfus altera  diuifionis parte, quas ad folutum, et pedeftrem fermonem  fpedaret,de quo mirum in tota poetica filentium,ad Trag£diam primo, deinceps ad poeticam, et metricam Epopadam,  accedens, femper et ubique uerfum ipfis attribuit, de folura  ne uerbum quidem vnquam.ld fi tu fortafle neges, et fi non  cflet hoc tua? modeftia? negare,fingula philofophi loca, non  quidem omnia, putidum enim effer, et valde moleftum, fed  pauca tantum, et ea qua? nunc ex tempore mihi venient in  mentem, perpendam. Primum, enumeratis Ariftoteles omnibus, qua? fub imitationem veluti fub commune quoddam  genus cadunt ipfius poetica? partibus, tres deinceps affert earum inter fe differentias; quarum prima eft, quod et fi omnes omnibus vtantur ijfdem inftrumentis (To/V^tc/c, appellat ipfe)rhythmo, catu, et metro, vt dithyrambica, leges, Tra  g#dia., et Coma?dia,in eo tamen differant, quod ali# omnibus inftrumentis fimul urantur, alia?feparatim, et exparte.'  Vides hic Traga?diam, &Comfdiam habere commune cum  alijs poefis partibus metrum, et alia inftrumenra ^differre ta«  incn ab eis,quia Traga?dia (eparatim inftrumcntisutatur, et  partite, xstfciuipocj nunc hoc, nuncillo. Aliquas inquit efle  poefis fpecies, quas etiam nominat, et numerat, Dithyrambicam, legum, Traga?diam, et Comrediam, et eas tribus uti  potiflimum inftrumentis,quac fint ipfis omnibus communia,  rhythmo, harmonia, metro, uerum utendi tempora tantum  cfle difTimilia,fiquidem alia? fimul omnibus, alia: non fimul  utantur.Traga?diænim, et Coma?dialeparatirn. Patitur ne  rerum natura Limpi, ut fit aliqua Tragardia, qua? metrum,  rhythmum et cantum fibi polcat, oratione foluta feripta ?  nouum,&antehoc tempus inauditum poematis genus, igno  tum Aphricac,uel potius uniuerfa? natura? monftrum,Trigie  diam pedeftrem carmine compofitam. Alteram deinde differentiam affert, inquiens, Et fi communia fintijfdeminftru  menta, communis etiam, et eadem materia (E, vT37ccaTv'ig,  alteram ad Tragicum, et comicum, ut Sophoclem, et Ariftophanermperrinere.itaquc inquit, ex parte idem cft imitator  cum Homero Sophocles, cjuta bonos imitatur, ex altera parte tde  cum Sophocle .quod agentes, Quid apertius ? Sophocles eft idc  imitator cum Homero. quamobrem idem ? quia cum eum  EVa/iA/a, narrandi modo tantum ab illo differre dixiflet,  in reliquis cfiefimiles ait, in materia, et in ucrfu. E W/$ cwT}7c Jt USiur/uS^ov / u\j Apjpp  tcv t^orm  pv6iuoi s cLpjuovisLV,  S. 3 T   imedat.qua quide in fimilitudine,ac locietatercru illa dilfimilitudo tamen intercedit, et varietas, quod illa quam maxi  me longius produci, et immoderatius excurrere nulla certa^definitaque mole,poteft, h^c vero breuior fit oportet, et  cotra&ior, intra terminos, et cancellos cofticuta, extra quos  egredi minime liccr.ha?c vna diuerfitas. altera, (omitto nunc  tTra^A/cM^dequa fuperius dixi) quod epopa?ia?carme con  gruit hexametrum daftilicum catalefticum, et reliqua? fpeties hexametri, quas duas et triginta Grammatici numerarunt. Tragædia? (& fi pofiet Hexametro vti ) iambica funt  aptiora, trimetrum a catale&icum tetrametrum, qua caufa quia iambicum, et tctrametrum,\\\o^\t Ariftotel tsjunt uclad  attionem,uel ad motam corporis, et falsationem, accomodatiora. '  Hermogenes in forma incitata? orationis, rhythmum Trochaicum uehemencer probat in aliqua parte traga?dia?, cum  is, qui ioquitur,incitatior ob aliquam perturbationem, vide  ri debet.& huius rei teftevtitur Menandro Comico poeta,  et Archilocho • K dj d^Tov vtTtuYi&x. ovctpyr, woMa rUg, cJd-Ct i7T9lfc(^(lf 6 Aiycov Soitfiy ^QytLjX.Ctj$ i  venerandum adhuc, et immortalenomen.Ennio, Pacuuio,’  Accio, Plauto, Terentio, Seneca, nihil inter Latinos glorio-fius.carminc fcripferutomnesiin quibus et fi nonnulla fint  a diuerfis aliquando fubtiliter, et putidius etiam notara,nulIus omnino fuit vnquam,qui vitio id cis verteret ac pcdcftri  fermone melius, et opportunius, eos (cripturos fuifie, diceret. Aufi funt aliquando Pherecides, et Ecatams, vt Strabo  Ga?ographusafierir, et Euftathiusin Iliade cofirmauit, poc  ticam orationem, reliquis illi relidis ornamentis, liberare  metro.qui uero poftea (ucceflerunt aliquid de poetica magnitudine perpetuo detrahentes, ex aitiflimo loco,in infiniti  ea {larum depreflcrunr;quar tamen non amplius poetica, et  poefis,fcd foluta, et pedeftris oratio, dialogus, aut hiftoria,  fuit appelIata;poefim autem, hanc prafertim, nemo, quod  fcianijharmonia^iumcroque (uo carentem, aut fcripfit, aut  (cribendam cen(uit.illi yero,quos antea nominaui, fumma  omnes homines omni tepore laude in re poetica tribuerat.  Nonnulli poftremis his temporibus,lralico, vulgarique (ermonetentarunr,fi qua forte ratione po fient hanc fcnbcndi  pedeftrcm illuuiem in comfdias et tragfdias inducere, quos  tamen et paucitas eorum, qui formam iftam feftaremur, ar  guir, et res ipfa non fatis ex fe probata, neque libenter audita,nifi mimi quida, et fcurrse ineptij$, et rifu, fabulam fuftcrc  tent, et fugientes auditores reuocent,eos refellit; ac fatis indicar, quantum hoc genus defferat a laudato. LIMP. Cur  autem tu nos coges, et in eas anguftias adduces, vt iftos fequamurau&ores, et hominum fententue voluntatem no . I p  am ySc ingenij folertiam, habeamus addiftam, quoru plejueuel ferui, uel cx (eruis nati, uel ingenio (altem feruilt  erunt, abiefti, humiles, et Iiberti?an huiufmodi quifquilta:  'accepta funt nobis artium, et difciplinarum in omne tem- js datur; ? fortafle etiam ufus | et conluetudo temporum,   : hominum illorum id ferebat, ut impune, aclinecrimine  agacdias confcriberent.num ergo (emperille mos ualebit?  um id poteft nobis eripi pofteris,ut meliora tandem uidca  ius i PAVL. Quod pertinetad more, et ufum,Limpi,ut •   o(Tunt,uerum etiam deteftanda; (unt ab omnibus, non igiur ufus eas efficit, (ed refta ratio,ingenium, et eruditio, quas  oftea ufus non breuis, et interruptus, (ed longiffimi temporis, et perpetuus, approbat, et retinct,non producit, et pro:reat.non enim ut ucftium, et conumiorum,(ic rerum, quas  aut ars imitatrix, aut natura magiftra perfecit, ufus eft mode  rator ac dominus.multurn fere abeft.illa namque uoluptate  noftra,paruadecau(a,leui momento, commutanturjharcfemel, ut decet, inftitura, nulla poteft occafio, nullius arbitriu,  conucllere, et dimouere.Vfum loquendi, ait in Oratore Cicero, populo conceffi, (ciendam mihi referuaui, quæ enim  non ex caufis fortuito antcgrcffis (Logici res Cracci, et Latini, qui quidem omnes carmine cum  ripfiflcnt, nec vtilitatis cos vnquam, nec honoris, et glo£ poenituit j poenituitautem eos, qui diuerlamhac poftreia tempeftatefequi rationem, et ab illis difientirevoluejnt; contra vero fummopcre celebrantur, etiam in hac  ngua vulgari^ Tragacdiarum, et Comacdiarum aut mixti  enerisi fcriptores, quos aliquorum nue error, fiue rerum  ouarum .cupiditas, fiue veterum, et antiquarum defpeatio non deterruit a fcribcndo, quemadmodum lapientes  Ili veteres, &lcripferunt, et placuerunt. Sed hoc vt vaium, et vile difputandi genus omittamus. Athumiles,ac  ibeiti fuerunt horum Poetarum aliqui. Fuerint fane;  quid refert, fuerint contempti, fuerint non liberi. Tu igitur Icicntiam, ingenium, eloquentiam, et clarorum viroum omnem pratftantiam, non meritorum laude, fed eorundem fortuna metiris ? nos certe miferos Marcelline,  quibus non ex regibus, nec ex principibus uiris, licet honefto loco, natis, omnem alicuius adifcipilccndi nominis, et  famat,fpem fortuna prarcedit, et fi perpetuo quidem addi&i  ftudijs, omnes omnium libros, et ingenia noftra fatigemus.  Non igitur clarus Homerus, cuius et patriam, et parentes,  miro filentio natiuitatis compreflit oblcuritas. prædantes  aut uiri Heliogabalus, aut Nero, colpicuus Sardanapalus, et  alij, qui cf teris vitijs inquinati, luperbis natalibus gloriantur; quafi vero, vt plures recentiores omittam, maiorem debeat Baptifta Guarinus eques illuftris, ortui, et nobilitati  fuac, qua eft infigni, quam uirtutibus, et ingenio, gratiam }  qui fi tamen eflet humillimo loco natus, eunv pollet unum  ipfiuselegantiflimefcriptumpoema, qui Paftor fidus appellatur,abomni prorfusoblcuritateuindicare. Fuit libertus  Accius, at D. Brutus, lummus ille uir, et imperator, Accij  carminibus templorum, ac monimentorum aditus exornauit fuorum. Enniutf tibi lordet, at fuit Aphricanocharus,  cuius etiam in lepulchro politus poli mortem dicitur; cujus uirtuti hoc fuit Epitaphio redditum a luis ciuibus teftimoniurn. j t Nemo mt lacrimis decor et, nec faner fletu, T) rtioiq   Paxit. cur ? volito vinu fer ora virum.   Ingenio fermlifnollemdixiflesdiabeoenim quorum fententiam opponam huic tuo difto, qui tibi fortafle nihil in  «xciinandis hominum ingenijs concederent : nec tu cosdebuifti cotemnere,acpr«terte ca?teros non flocci facere. n£  De Accio, et Pacuuio,audi, qu tibi refpondcat Quintilianus 1ib. io. Traga di feri pt ores clari fi imi, gr au itate fenteu t i arum, verborumque pondere, dr au flor it at e perfonarum. Li-  fandrum Lacedemonium aiunt inducias Athenienfibus pe  tentibus dedi fle, dum Sophocli mortuo^ feruilis ingenij uiro, funera facerent. EtSiracufani captiuos Athcnienfium  liberos, in Euripidis hominis non liberi gratiam, dimififle dicuntur, cuius Poeta? fingulos ver fles fingula teftomonia efle. M.  Tullius arfirmauit. nec Dionyfius Longinus tibi concedit i-  ftam humilitatem, qui de Pindaro, et Sophocle dixit, O ra  /tdf Gnzhur papa.. Quandoque omnia impetu qu$~  dam incendunt, dr comburunt : Plato uero lib. de Republica  to. communem omnium caufam fufeepie, atque hoc gene  ratim omnibus, et uniuerfe tribuit encomium. A nonnullis  accepimus, tragicos poetas artes omnes int elligere, humanaque  omnia tum ad virtutem; tum ad verum pertinentia, nec non dr  diurna-, etenim oportet, fi re fle qua componit flt tr a flaturus, eo-  rum habere fluentiam, aut nihil pojfle componere. Sed cur quarfo  tot humana teftimonia, producuntur? cum paulo ante diui-  nam, et Apollinis audiueritis uoccm ?Num tibi leruiles, et  contemnenda mancipia videntur hi uiri indigni, quoru  exempta fcquaris ? Sed (cio:Plautu (cilicet annuis. non cu pri  mus.obieftumabalijs id ei fuit, maluiflemab alijs tantum,  non a te. illis enim luftus Lypfius, uir egregie doftus, nec  molliter, necrecifis unguibus fcalpit caput, ac pruriginem  eripit oinnem,libro fecundo epirtolicarum quæftionum, epi  ftola t 8. uideant locum, et fua damna, cuia magis itneftftAudi tamen,qux Icuioral. Hac vis, dr varietas eft in, Plauto  (quam negant ili Terentio) nunc iHe adfur git, nunefubmittit,  nunc protrita, nunc grandiora dicit .proponit vitia, et caflU   t’. 5. 4 : o at. f f,T et 9/xd, 'srQ\mxpinor,erit,quibufcunque rationibus, &au£foritatibus, ex  mprouifo nunc, et in hac anguftia temporis, licebit,comi-  :is, et Tragicis poetis non modo conuenire uerfum, fed eflis  quoque maxime necefiarium, nec ab eorum poematis ali-  qua pofie ratione! feparari. L1MP. Quarfo Pauline, priub  guam ulterius progrediare, paulum fi potes, de caufa digre-  diarej libenter enim audiuerimexuobisvecquaucftrafitde  poemate illo Guarini  fententia, cuius dudum fuit a te fa&a  mentio ? nam a multis illud acriter oppugnari uideo, lauda-  ri tamen ab alijs.mihi quidem in huiulmodi poetis carmina  refellenti, fi (oluta illud oratione feriptum eflet,ualdemeher  cie probaretur# PAVL. Jld extra cau(am,&lu(ceptamcon  tentionem eft,Lwipi, iqua 4 cum plura fine -adhuc dicenda-  parum fOrtafle nobis eft orij : conceditur autem unicuique  poteftas explicandi quocunque modo, quantum is ualeat  ingenio.audax eft enim animus nofter, et in eocontentionis  infita cupidirat'ac ftiinnlus quidam quafi uicendt. uerum fi  modeftius id fiat, et urbane, laudabunt omnes fortafle uel fi  £ta,fin fecus, nec amici quidem uera. MARCEL. Populi  iudicium hac in re(cum populum dico, non plebem, et fæ-  cem urbis dico, nam hanc populi nomine indignam putauit  Cicero, fed ciuilem populum, &cuiu(damelcgantioris iudi  cij non expertem ) huiulmodi, inquam, populi iudicium plu  rimu in theatris omni tepere ua luit. No eft hec pfofefto fub  tilis, et exquifita ratio, aut dialecticorum more concludens,  fed in re populari, popu Ia ris et probabilis.Quinquies,aut le-  xies etiam, eft afta illa fabula, Venetijs, et in pluribus Itali  magnis urbibus, et nunquam non eft recepta plaulu magno nunquam non acclamatum ab omnibus, nunquam non illud adfuit, Euge pulchre, et bellc:idque fa?pe. hoc autem cut  que poeta: multum eflc debet ad eum, quem fibi propofuit  finem, erat enim huiufmodi poetarum (copus, ac finisqui-  dam externus, populo ut placerent, quas feci flent tabulas:  quod qui plene confequitur,ut placeat quamplurimis, et fi  difficile fatis eft, nihil offendere,nufquam incurrcreds protc-  t io reftiffime fecum aftum ) et fc magnum aliquid adeptu,  exiftimarcpotell. hoc enim teftimonium uniuerfi populi  multum valere cenfebant, inquit Lipfius, in utramque par-  tem: et Apollonius Rhodius illuftris poeta huiufmodiiudi-  cio perterritus, quod lemel non fetisfeciflet, abijt e patria   Rhodumque fc contulit, ibique multo tempore reie&um  poema pcrpoliuit, quod poftea placuit. PAVL. Efthoc  certe magnum,fed non fatis. Verum ad ea, quæ experanu]!  obfecro, ne tempus hoc in rebus minime nunc neceflarij$  conteramus. A geiam, declaratis inftitutis, ac lon-  ga, iaudataque poetarum omnium confuetudine fei ibendi,  propius velim ad auftorirates,fi quas habes, ad rationes., et  argumenta validiora, te conteras. PAVL Primum aur  ftorem Ariftotclera protero ^ quenj oftendo (Jomardiæ, æ  Tragædiæ verfum, vt inftrumentum proprium,. afiignaflc  perpetuo, folutam orationem, nunquam. SCAR. Si tc  illis Acyjs, (eu nudis [ermonibtit, implicaucris, prole-  fto nunquam te ex illis hodie pinnisexpedies. hærent enim  ibi pene omnes. LIMP. Hic ego vos iamdudum expeSo.  neque enim te mihi Paulinedoftillime, nec alium quenquS  probaturum arbitror, ibi nudos ferniones non ad folutam  orationem efle referendos,aut aliam fuifTe Philofbphi in eo  loco fentcnciam. PAVL. Audiui te fxpe hac de re,Limpi,  difputantem, et quidem fubtiliter admodum, et erudite.  Sed ne re coparcs.nolo enim te iam laborare,nihil eft, quod  eadem de re mecum hodie difputes. Scio equidem quid fen-  ferint eruditi.multa funtab illis in hanc rem difputata fubti-  lius, et conclufa. Aflentitur tibi Francifcus Patricius in fua  Poetica, verum hac tantum in parte, qua: nudos fermones ttingir,quod vero pertinet ad verfum tragicum, et comico,  mnino tedeferit, et cu poetis antiquis confentit.aduerlatur  bi Cafteluctrus,ledinprimisPlato,qui fecundo de legibus  b.aic,Ao5Pv?'4-/?v5vV«f ttipa.n5c.vr6l?. Separant inquit poetc  bythmum, et figuras a concentu, fermones nudos{zh illis rhyth-  nis, et figuris)/ verfu ponentes; fed circulum abfeluitomne  acobus Mazonius, vir eruditilfimus, qui nudos lermones  itellexir,folos verfus, nudos nimirum ab alijs inftrumentir,  hythmo, inquam, et motu, (eu figura, quod ex eodem Plaonisloco defumprit.id vero adeo cumulate demcnftrauit,  't nullus fit reliftus dubitationi locus. Verum, vt dixi, libero  ara ifta te cura.conremnamus hos omnes,qui nudos fermones malunt ad verfum, quam ad follitam orationem referre,  taque diuiferit Ariftoteles Epop^iam, veluti genus quodlam,ut tibi placet, et ego aflentior, in orationem loturam, et  :arminumuinculisaftri£tam,ac cefletea ratione omnis, qu£  : utura fuerat inter nos hac de re difputatio.nihil hoc me mo  jet, nihil impedit, quo minus ad id, quod uolo, et unde tu  me excludis, perueniam,&oftendam,uerfos non modo non  eripuifte,fed praccepifle comicis, et tragicis, Ariftotelem. Ete  niinpoftiftam Epopæia diuifionem,omifla prorfus altera  diuifionis parte, quæ ad folutum, et pedeftrem fermonem  fpe£taret,de quo mirum in tota poetica filentium,ad Tragfdiam primo, deinceps ad poeticam, et metricam Epopæiam,  accedens, femper et ubique uerfom ipfis attribuit, de Ibluta  ne uerbum quidem vnquam.ld fi tu fortafte neges, et fi non  cflet hoc tus modeftiæ negare,fingula philofophi loca, non  quidem omnia, putidum enim effer, et valde moleftum,fed  pauca tantum, et ea qua: nunc ex tempore mihi venient in  mentem, perpendam. Primum, enumeratis Ariftoteles omnibu$,qusfub imitationem veluti fub commune quoddani  genus cadunt ipfius poetica: partibus, tres deinceps affert earum inter (e differentias; quarum prima eft, quod et fi omnes omnibus vtantur ijltlem inftrumentis (Tot? eri-nte, appellat ipfe)rhythmo, catu, et metro, vt dithyrambica, leges, Tra  gatdia, et Comaxiia,m eo tamen differant, quod alis omnibus inftrumentis fimul utantur, alis feparatim, et exparte.  Vides hic Tragsediam, et Comfdiam habere commune cum  alijspoefis partibus metrum, et alia inftrumenta, differre taincn ab ei$,quiaTragsdia feparatim inftrumcntisuratur, et  partite, u,otJu t utpo$ y nunc hoc, nunc illo. Aliquas inquit cfle  poefisfpecies, quas etiam nominat, et numerat, Dithyrambicam, legum, Tragsdiam, et Comsdiam, et eas tribus uti  potiffimum inftrumentisjqus (int ipfis omnibus communia,  rhythmo, harmonia, metro, uerum utendi tempora tantum  eflediffimilia,fiquidem alis fimul omnibus, alis non fimul  utantur.Tragsdiænim, et Comsdia feparatim. Patitur ne  rerum natura Limpi, ut fit aliqua Tragsdia, qus metrum,  rhythmum et cantum fi b i pofcat, oratione foluta feripta ?  nouum,&ante hoc tempus inauditum poematis genus, ignb  tum Aphrics,uel potius uniuerfsnatuisinonftrum,n~rags  diam pedcftrem carmine compofitam. Alteram deinde ciififerentiam affert, inquiens, Et fi communia fint i)fdem inftru  menta, communis etiam, et eadem materia  t cii aurei, dicit ipfe)differre tamen, modo, icpdc. nam aut interdum ipfe poeta loquitur, aut nunquam, cuius in modo  tantum diffimilitudims,alteram ad Epicum, ut Homerum,  alteram ad Tragicum, et comicum, ut Sophoclem, et Ariftophanermpertinere.itaque inquit, ex parte idem eft imttator  cum H orner o Sophocles, quia bonos imitatur, ex altera parte tde  cum Sophocle cjuod agentes, Quid apertius ? Sophocles eft idc  imitator cum Homero, quamobrem idem ? quia cum eum  EVa^ffcA/a, narrandi modo tantum ab illo differre dixiflct,  in reliquis cfle fimiles ait, in materia, &in uerfu. eVto/ccw/Tz7r,^  fx^cov di ut ubvov 7npdfn&(ti. Solo ver fit dicit aliqua ab f olui in \ipfatragxdta, tunc fcilicet, cum inftrumenta reliqua conquiefcunt.Num poterat illuftrius a philofbpho fignificari nobis,  Tragxdiam efle verfu feribendam ? num aperi ius, quam at  ftimpto in eius definition^quæ naturam et vim ipfius expri  mit, et rhythmo, et exteris (uauitatis inftrumentis,ita tamen,  vt eam aliquando dicat vti lolo metro, feparatim et reliquisEt inferius aliquanto, cum (ex Tragædiæ partes enumerafler,  et inter eas, Di&ionem, hanc poftrcmam, vt melius fua fententia percipiatur, ac ne videatur, vt (f pe loler,obfcure loqui,  manifeftioribus, quam vnquam alibi verbis, explicat, inqui ens, Dico dittionem ipfitm, verfuum compofitioncm. Quid  ais? fatisnetibi videtur hoc in loco philolophus aperte locutus, ac fibi confueram obfcuritatem prorfus oblitus ?an ad  huc expedtas,dum Ariftoteles ipfe reuiui(cat, et voce, quando verbis non credis,ad hanc te (ententiam exciter, atque tra  gicum tibi yerfum in aures tandem, vel inuito, inferat? Audiftine, metrum, ac metricam orationem efle partem Tragædiæ ? pars a fuo toto feparari qui poteft ? in naturam ergo ingreditur Tragædixmetrum. Quoniam autem in princip o  nihil efle poteft ufquequaque perfeftum, et adeo limatum,  ut nihil præterea poflit accedere, cum omnes artes, et difeiplinx fiant acceffione meliores; hac de caufa temporis progreflu multæ mutationes fa&ar fuerunt in Tragædiajquod  commemorat in poetica Ariftoteles, \nq\}icns,Tragxdia mulh. tas mutationes nafla 9 randem fuam cfi confequutanaturam. A U rliJpfa ruitura proprium   I I metrum in 7 rap&diareperit. Qtjid opus eft uerbis Liropi?  des te non polle, tota reclamante natura, metrum eripere  ragædiac ?uonipf| poetæ moreni hunc.vt ais, induxerunt,  sc tacukaterrf ipfi nobis eripuerunt porteris, videndi meoraXed ipfa natura,qu#poteft omnia, hunc vfum præteri-'  fit, effecitquemerneliora videre poflicartas futura. Præce:a,cuin Tragatdiacconftitutioncm, eam, quæ pulcherrima  r, nos doceret idem Ariftoteles, præter cæteras optimæ conicubonis conditiones, eam plurimum laudat, vt ex celeberiwi^f^intbpcruaiitur argumenta, non vt quidam poet£,qui'  agam, et qualemcunque luo modo (ibi lumftfere fabul£ ir.a  eriam.quare præftantiores elle T ragædias affirmat eas, tjux  ire# Alihm.tonern ver fantur, et Oedipum, et Orefiem.7 hyeite,   gelephum.Qui poteft igitur is phtlotophus Tragædias car  nine coplcriptas reprehendere, et ad oracionem lolutam  edigere,qui Akhmonem, et Oedipum, et alias ante cora  nemoratas fabulas,optimas efteftatuit, et optime conftituas f et cum probatæ Tragædiæ virtutes, non bonæ virianoaret omnia,verfum et tacite, et aperte, non modo laudauit,  ed etiam neceflarium e(le, atque Tragatdijs innatum, decrclit, arationem vero pedeftreni ne circuitione quidem, aut te  ftenominauitvnquam? L1MP. Farcor equidem Pauline,  nullam hoc loco foluci termonis efle commemorationem,  verum nec in Tragædijs tllis,Alchmarone, et reliquis, vllain  videmus ibi heri carminis mentionem, quare non magis tua  ratio liberam orationem, quam nexam, et colligatam excludit. P.A V L. ReCfe tu quidem dubitares Limpi. nili quas  hic Ariftoteles Trag^dias nominat, Oedipus Sophoclis ef.  (et,Oreftes Euripidis, Thyeftes Ætchyli :qu«e quidem Tragædi pulcherrimis, et luauiflimis explicat £ ueritbus, adhuc extant. Deinde in illis ipfis verbis laudat apprime philofophus Euripidem, appcllatque Tpocyi^coTaiuvi^farojii et, om  mum foetarum maxime T ragicum. et cum in eo diftributionem quandam non ufqucquaque probet, quod uerfu tame  fcripferit,ne minima fufpicione quidem eum increpatrquod  profe&o fcciffer,fi nec id probarter. Si igitur Euripides, qui  carmine Tragxdias dedit, eft omnium poetarum maxime  Tragicus,hinc iure fequi uidctur,Tragardiam uerfu (cripta,  cfle pofle maxime tragicam. Deinceps autem M y ejfe melioris  poeta partes y exipfa fabula conjlitutione terrorem incutere, atque rebus ipfis y qua contingunt y eam vim attribuere, vi homines  horreant y timeant y mifereantur;quod quidem, inquit,/ uti e tur is\  qui Oedipum fabulam audiet. Hæc autem fabula nota omnibus eft, et eius au&orem habemus Sophoclem. Cum igitur  pulcherrimas Tragædias, et ut ars expoftulat, efficere nos do  ceat,ad quarum exempla Tragædias^erfibus exaratascornmemorct,quis hoc loco dubitet, quin huiufmodi compofitio laudetur a phi!ofopho,quam uerfus exornat ?   Poftremo, ne uos diutius' in Ariftotelis arte poetica detineam, quod quidem efletadmodum facile, propter nimiam  argumentorum copiam, quam portet ea tra&atio nobis ad  hanc rem fuppeditare, plurimis alijs omiflis rationibus, utar  eo loco tantum,in quo Tragoediam Ariftoteles cum Epopæia comparat, eft enim egregie illuftris. SCAR. Obleruaui  equidem aliquanto locum illum, quem dicis, atque (i fatis  memoria teneo, notaui quoquc:& huic opinioni tuæ, Pauline, magnopere fauet. LIMP. Audiamus, forcafle nihil oberit. PAVL. Comparans Ariftoteles hæc duo inter fe poematum genera, fic ait .Omnia quacunque infunt in Epopaia, eadem prorfus habet et Tragadia\non autem contra. Cum ergo qua: poftidet Epopapa, prorfus eadem fibi Tragardia uindicec,non poteft ea ratione Tragoedia non fuo iure fibi uendicare uerlum. Secus enim eadem &’ habere, et non habere  diceretur idem.Si,quac funt illius, ad hanc transferenda fmt  omnia, non poteft Epopacia uerfum huic,ucl quidpiam aliud  negare, quin illi diem continuo dicat Ariftotcles, et furti lite.    a . 3t   edat.qua quide in fimilitudine.ac (ocierate rcru illa dilfiitudo tamen intercedit, et varietas, quod illa quam maxi  longius produci, et immoderatius excurrere, nulla cerdefinitaque mole,poteft, h^c verto brcuior fit oportet, et  xaftior, intra terininos, et cancellos coftinita, extra quos  edi minime liccr.htec vna diuerfitas. altera, (omitto nunc  tyyiAictvdc qua fuperius dixi ) quod epopatia: carme con  iit hexametrum dattilicum catale&icum, et reliqua; fpe«hexametri, quas duas et triginta Grammatici numera-it. Tragædiac (& fi pofiet Hexametro vti ) iambica fune  ciora, trimetrum a catale&icum tetrametrum, qua caufa ?  ia iambicum, et tetrametrumj nquit Ariflotel es,funt utlad  Uonem,uel ad motum corporis, et faltationem,acio modatior a.  jrmogenes in forma incitatæ orationis, rhythmum Troaicum uehemen ter probat in aliqua parte tragædiæ, cum  qui loquiturpncitatior ob aliquam perturbationem, vide  lebet.& huius rei teftevtitur Menandro Comico poeta, Archilocho. Kzj 'tvtov mtuneix cdctpyn, &j tc   ycp&OA, ov3"ct tvreifiiSfcLf b\{yon Sox.fi, ?" oydjy.ax; otjujtiSqa^tz.   rametri enim aliquando trochaice componuntur;Ut curltior fiat oratio, ac follitam orationem magis rcferat.Hæc  turfiintex Ariftoreliscollefta doftrina,quam non debens, ne fophiftas imitemur, uel ut obfcuram infle&ere, uel fallam refellere. Quare,nifi quid habes amicilfimeLim- ' ^,quod his opponas.ad alios au&ores me conferam,qui et  fi hac de re lentendam protulere fuam, non quidem con-  Ito, quali cogitatam, et meditatam hanc afferentes qua;onem,dequa nemo dubitarer, led cafu quodam in huiuf.  odi ferinonem incidentes. LIMP. Equidem, vt uerum faar,non fatis uideoquid ad i fla refponderi commode poC, aut cur alijs indigeamus auftoribus,ita fubtiliter a re funt i  : illo fonte deduff a, et exhauffa, atq; manifefte nobis com  oftratii. Verum adhæferam illi ego (ententiæ,non vt A rfJtelf repugnarem,fed potius ut opinionem, qua; noua eft,nec ignobiles auftores haberef,non omnino defererem:  afti, credo, quam mihi noua placeant omnia, denique cu I r - L  piebam hac de ree differentem audire. Verum interea noti  omnis mfhi fcrupulus ereptus, nam nihil dum ad rationes i  me propofitasrefpondifti.quamdiu autem illæ ftabunr, non  poflum ab illa fententia plane difcedere. Hunc igitur mihi  ii exemeris, ut arbitror ce fa&urum, penitus in ueftram opinionem, ac libere concedam. PAVL. quod iam eftinftn  tutum, Limpi, conficiendum prius opinor, operar pretium  eftenimea, quædi£tafunt,alijs rationibus, et aliorum pra?clari nominis virorum au&omate roborare, poftea tuis etia  argumentis, modo pofTim,ratisfaciatn. SCAR. Re&umfencconfilium, et prudens. LIMP. utlubet. PAVL. Primum igitur illud refppndeas.non ne Tragoediam, et Comasdiam,cxomnium& ueftra quoque fcnfentia,poetic partes  efle dicemus  an hic errof SCAR. Sunt partes, nemini  dubium id effe puto^fLlMP-i Scribite me quoque uobi$  huius fententia focium.nam prarter AriftQteJisaiKftoritate^  qui de his æde EpopadakJeinceps egioin arte,ueluti de trii  bus ei ufdcm arris fpetiebus, Plato quoque libro 7. delegi^  bus,alloquens Tragicos,. Poeta, inquit, voseflts, et ibidem,  Tragadiauero poeta y &C(\UK fequunltur. Hermogenes autem  in libello de formis, prope finem, id ipfum apertecpnfirmauit his tierbis. iota m&iTnfrortwebrW) j ' ^ e coffauz Si $$ cPeAv&Kuv ttircoiuctrcov, $ 4 ? 4 W. 4  «-^7 i 7 r 7 roriac   dS € r fetjoxP ia K&} h' /uto/ucoiia. quod fpeties (it poejis ipfa Epo p ai a, quemadmodum raga dia, c Comadia, alibi dittum ejl,Sed in re tam plana, nihil opus efle uideturau&oritate.  PAVL. Rc£tc fentisjucr/ique .igitur,' Tragaedia, et Comaedia  poeticæ fpetifs i eftj ) et ad poeticam .omnino redigitur. Sed  poetice loqui, ldipfum eft, quod, utficd.icam.met^^modq  bte,ac denique uer|ibus.loqui,ucl fcribere: Sequitur ex hoc   omm parce   s ‘77 x l o et r i }}   redcris fui fequi naturam, aut verfibus efle feribendatn, aut  fi lecus faciat, poetar nomen abijeiendum. LIMP. Propo^  fiaonem, Paulmc, fortafle non omnes admittent, ut aftumptum.non enim eft eunnibus exploratum, poeticam elocu^  tionemomncmjinetro connexam, &addi&am efl~e debere?  nam et fi ego uerum id efle facile crediderim, fortafle non  omne$'id iplumy/ic umuer(epronunx?iatum,rccipient.Si igitur tibi negetur ab;aliquoyuidenum'pofftj probare. PAVLa  Quis hoc in dubmm;reukeer,oblecro ^aut ecquem tu legrfti  poetam 4 qui ircrlum fitunquam afpernatds, et ad lolutarai  tranfierit £VtO /LMp& Aiffo/Ufyj, dtidCCtl f Tt^0poefis proprta y Compofitio et rhythmi, et  qitietes^factle efl dicere, cjfcverfus; et koc verum ejfe videt un  Jimpltuter vntuerfetn omni poemate. quando vero de Home «  ro loquimur Jttnc addamus oportetyhoc metri gertus ^hexametrum  fciltcetJH ttdem alibi. Sunt autem poefis propria^pr at er ceteram  orationem y ommno /wr/r. Carmen inquit hic^u£tor,fi generatim ) et uniuerlc loquamur, efle /impliciter, et ablolute, proprium omnium poetarum, unicuique uero poetar fuuin et  præcipuum, ut Homero hexametrum In quor illud etiam ‘  animaduertendum^bis Hermogenem ufum efle nomine pro  p r, j, quafidubitarct;, ne non latis femel efleteius lententia    percepta. Si proprium poetarum eft carmen, ergo neceflar  rium, et cx naturar principijs infixum poetfs, et harrensj ergo  piarrei poeras^nulli.Idenim eflhcuiulque^proprium accepimu^quQdeftjUi (oli peculiare, id uero non modo DiaJectip,(aj orator.etiamM.Tull. in Oratore nosdocuit, hisruerbisrVerba propna, et certa quafi vocabula rerum pene una  nata cum rebus ipfi$.Et Ariftoc^les hb. tertio de Generatio i,:. .P ne    u LVCT1   ne animalium, de apibus loquen$,dixit,?f i ytr&v anwrUiot  $ahrra/.praprrx et peculiare habet apes y et nemini comune^nafcq  di modu.^Hoc rruhi declarandum fuerat  cum ut raanifeil$  uidcrcs.uerfum conuenirc poetis, tum etiam ne (e tamuehementer excruciet ille Cianippcus, quærens jinumuerfiisfie  poetarum proprius. Belifarius Bulgarinus eruditus uir et  nuiltff ledionis& in re poetica ucriatus 3 Dauuis Comadiam  Italico carmine fcriptam Italicis uerbis oppugnanfraiicuk  quod ueriiis comicidocoi^rti non feruarit, non eortcprebtendit illum poetam,quod uerfu (cripferiqnnmdioc faciendum omnino cenfetifed quod non eo uerfus getfere quo dfl  cebat.Ait igitur,J2uanto alverfo pot^inotoycbe da eiafcun sao  cetta,cbe'i proprio verfo dt J r agi o narrent i fcambieuolt^e per e onfcgucnte^ comictfia il vtrfo Ciam bo s o ultro uerfo^quello, tnquato  fi poJfa^repreJintanuXi poco.app reflo. donet almeno Daie  in atzarfi tanto co L ner [o,c1f cglt usofe peUua mantiner U de-cbr o  dei verfo Comico,e de Ua Come di a. Ij cobiis uero Mazonitistur  frngttlari fcieth pr£dirus,poff loga hac de re di(putationc,in  quit.C oc/udo adunq; in que fio propofito^he lapoeJia } la qualvfa  il patiar e^vfain ver (i,fc per fettapoefia deutejfer rit/matatf  cbnfe^uentemenu tbe na e cqfa Ude u ole lo fcriuerpoemiinproft %  menoditu'ttit€popeiA(\&i\\b\ definitionem Pocfisafferssinquit/. poefia e nnarte imitatnce^fatta cov verfi^von nutne  rijcon harmonit yfiompdgnati) o congionti,t quelloche fegue.   Francifciis RobortcHus,non infimæ clafnsaudor, dodus  et eruditus femper habitus, in libro de arrit.dicendiqu^rens,   ‘ quo differar poeticus fermo ab oratorio, tria proponit! poe- '  tarum genera, primum^Comicuiri^ScTragicun^aherum He _  roictnn, Lyricum tertiuni. hisicadrifribuns, a it, C /// et 7 rgici abaratortbusdtfcrepant^quod pedibus tpji^r metris verfum  dl i gant, pedibus inquam 3 f milibus Joluta orationi, cu paruapraitr ea verborum immutatione,£t poftca.tfi/jeirur atsum ab ora j  tbrio longius dtferepans alterum ilLud pænci / er m onis genus 01  roicutri fydupltci modo,v ei quia numetos adbibet magu grandes^  quam illud primum, de quo diximus, drrnagisfonorosi vel quid . uirba pene omnia loquendi formam immutat. Tertium vero \L'y% C, fr~sy 3 s   illud fer, uto \nis gfffHt' poetar Lyricum),#, quod tonsis fime ab  Oratorio y et populari difiatytum propter sumeres, tum propter  verba omnia immutatarum etiam propter rerum immutatione.  Vides^uc-hicuiromnibus tliispoctaruin generibus tribuat  u£ffus,'&.immutationerriuerboram et rerum, quibus uel  paruiri,Mol multum, uel denique plurimum diferepant a populari,&foluta?in quo iUudetiammcmoHa tenendum,quo  poftea,occafionc data, urar, Comicum:, et Tragicum poeta  omnium maxime accedere?d popularem orationem Sca  liger libraptitiaoari:idpoetief,definiens TragJediarti,inquit.  1 ragaita efi imitatis lUufiris fortuna, exitu infelici, or attono  graui metrica. At lirfiint iuniores^ncc cernere, dices, ipfis adhibenda,fide$. Quanta igirar tibi, qui itinior illis ? Cftentur  ergo.uetuftiores,nc iftharc fafta rcie£fciocau(a: noftra; ftt frau  di; Teftitnonium dicat Euftathius explanator illuftris Homerias autem primo lliadiflibroiic ait b 'Eius autem uerba  libet alcriberejne uitium in alienis putes i on eroiSti-m   l&otmnaCt ry 3 Ubi i,uu ifjceotiJeit, cognationem, et affinitatem exprimere poetarum oronitim cum- metro potuit  aperuusi poetice dicere mini alipdeflc ait,' quam metrice  uejcaucrc uel leribere^ut Gomicbuel quicunque alius. nunr-,qi)i.d hic audis y quod nollesi-autmmn hinc aliquid pofTe  tibi uidcrdr alienus, elici fenfus, quframdudum labantes opi  -fiiones ucftnas luftincat,&.lalciati fi uftathio aflentitur Maximus Tyrius, cum inquit,;} quis poetica defiderio tenetur y æ. «edat huc( plulofoph ia loq uit u r) aliunde ajfumptis tantum me tris, reliqua fupelUx bine illifuppeditabttur. Julius autem Pol  lux,declarans,quidfit poeta,inq uit, Tfomvf^ ufow  $tvic,.(& «e tJ^ocvMmi^oc.metrordmvtmpoJitor., et ad meent    « oncit at fis, Yloiituem di, mJoj, dcruxnz, pnfi , 'Myn t/xuiJ/XJ; k,ci—  tutiia, Jpxycpfitt. poemata funt odaycantusyverfus, oratio merfibus aHigata,C omadi^T ^^iJLatuit,apmor, crudifumiiirS  Pollucem, tantum facinus in poeticam facultatem irrcpfiflej  nec eiquifquam inaurein illud infufarrauerat, nefas cÆTrag9dias, et Comfdias,ultcriukpoft rtlad tdmpaquUasfcxi  rare carmine:timuillet enim fomffefuturicuiufdani a?ui li matiora^quam aurea iudicia, nemorumque pottbac hornipurn magis abfterfum palatumquamobrem non£Vfui7/oy^  lid iftis poetis adiudicafiet-Vcrum quis in hoc   argumento, ueJ apertiora uerb,ucl firmiores auftores defiderer«?num hos uiros tot$& tales, errafiedicasJequidemiftd  snodoieuiper crraretnaUm \ bis ducibus uram quamcunque monftranribus ^laJMvquam iuniofem aliquem, uej  fliehora/ponfione fafta pollicentem, fequi. Sed placet ne  conijoaimjs luinc ipfum in errorem, Platonem V ik rurfus  Ariftotelem ?.fie opinor agamus, mulriplicarisenim errbru,  et huiufmodi fentemiarum focijs, fortafle facilior erit erran  tiumcaufa. quid igituraicitihaiicfcntentiam Plato.. Hawr  funt eiusjpfius uerba,ex tertio de republica libro deferiprapk  Dicam fine ver fu, non ehimfum poeticus, ergo poetici non fine  uerfu dicunt, hoc enim tios. locus a contrarijs docet $ et qui  fineuerfudicunt T aiiticribuhr, hacMroione poetas non  fun t refesrendi,ldem'aiitem iqlpive fexcentis m^dis hoc ipi  iurrVexjriicajfc. Arpnt rttimwbtspirAridfitiqiJ ii Conii erfio Fi cltf i£)quod efontibivi tftabuiwcL fcaturufiraurtenm, vc   'fioejov 6t pquando magifter cius  propria confeffionc conui&us cft. quid igitur is ait?ljhrotet  tio opiiior, artis Rhetoricæ, fic loquitur o J^uamabrcm numerum habere debet cratio, ver/um vtfo pequaquam y e/?ct enim  poema, neque vero accurate numerum:, hoc autem continget j fi  ad qnendam uficjue terminum rOratio inquit/ {oluta metro caFcredebet,fecus enim efletpoema.tribuitergo poemati ver 7  fum;ex quo fequitur& illud alterum, foltitam oratione non  efle poema. Si enim omne poema verfum habere debet, oratio vero foluta nequaquam, tu ipfe iam concludito cx pra2ceptis logi cis, in fecunda fyllogifmorum figura traditis, nullam orationem folutam efle poema)ncc vllum poema foluto  fermone pofle conflare. vidit hunc ipfuni M. Tullius locum  rn Oratoread Rrutunhdixit cn\m',H'giSun( Ariftotcles) verfum inoratione vetat ejje y numerum iubetScd clariflima eius audoris cft in tertio libro deoratqrq fentetia,cum ait./r^  inchiferam errantium' hominum Societatem. Sed hoc loco  fcire ex te,Marcclline,vclins,ecqu£ fit ifta neceffitas,qu£poc  tas cogiquetha uerfuiincluderefmemini enim te ex aftrorum  quibufdaraafpe&ibus, &iq;leftium corporum fitu/arpe mor  bos,ac morborum acccffiones prardicerc bonas, et malas in  ægrotantibus, num pernities expe&anda fit, et interitus anfmantis, an uifta malefica materia, falus. etiamne poetas aftrai  refpiciunt, et ad carmina compellunt inuitos ! Mare, neque  uiolentiam aftrameque neccflitatem inferunt vllam, et eaco  getenoftram uolutatatcm pofle nego,uim in his inferioribus  habere, no nego, magnam illam quidem, fed nec abfolutam,  et impedientibus caufisexpofitam, atque fubieftam. Necet  fitatem in ucrlu eam arbitror efie, quam poetis homines, ex  rei principijs edu£tam,impofuerunr.nam cum uerfus fit men  fura cantusj&foni, modorumque omnium in mufica, his,uc  Officio fuo fungantur, neque tamen id fine menfura poffint,  ncceflanuin omnino ea de caufa fuifie uerfum exiftimo, qui  fi poetg detrahatur, poetæ nome ex ncceffitatc cefiabit,quicquid enim neceffitacem habecaliquid agendi, id fuæ natura!  fequitur abfblutionem.quod fi quandoque ccfict, aliqua ui  coa&um ab cffcftione,ad quam necefiate fertur, ramqua lu$  naturar uiribus, et propria conftitutione nudatum corruit,  deftruitur. fed extra tempus hæc a me requiris, quæ multo  maioris indigebancotij. Nunc autem audi, quid inihiueniat  in mentem. PAVL. Quid ? Marcel. Cum eflem ad Lacum  Larium (Comen fis ditionis is lacus eft, atque adeo regio illa  tota ) magnam ibi mihi conciliauit eo tempore ftudiorum,  credo, fimilitudo quædam amicitiam, et familiaritatem cum  Bonifacio Vannocio,uiro, mea quidem lentenda, fumme do  ffo, atque omnium' ardum, et difciplinarum liberalium, maxime ftudiofo:atquc ea de caufa principibus uiris mulds.prj C 4 ferti ra L ,  (ertim uerofummis Pontificibus in urbe Roma ndn (blumprobato, fcd etiam ualde caro; quem ego cum ob fingularc  doCtrinam, tum tftaxi me propter morum elegantia, et fuaui  tatem, vnice diligo. Eo igitur tempore Cimeiufderacflcnego fenreritiat, quam nunc tuetur Limpius, multis iile modis  refellere meam illam opinionem folebat, duabus prarfertiim  auctoritatibus, altera Ariftotelis, Dionis Chryfoftom i alteraquas ego,fi tibi nunc fortafle non occurrunt, libentiffime ftfr  bijciamrerit enim mihi iucunda fatis hominis amiciflimirc;  cordatio. PAVL. Mihi (ane gratumerithac in re aliquid!  audire, quod memoriam meam fugerit, vtinam vero no tanr.  inulta perpetuo fugerent. Verum qurd afferebat amicus ille  tuus. MARCEL. Ariftotclis in artc.poctica hæc verba recitabat. Epopaia traga dia fimilis du taxat efl^ quod metrico fer mone prafl antium virorum imitatio efl vn Duobus tantum his  inter (e finules cfle ait Epopæiara, et tragardiam, quod vtraque imitetur bonos et quod carmine imitetur vtraque;.  verfum igitur in exquirenda tragardiæ natura,vna cum imitatione bonorum &huic, et illi tribuit Ariftoteles : in qua  fimilitudineTerfus^iflimilitudinemaiteflcqiiandamjquoci  illa fimplicem, et vniufmodi verfum, hexametrum, inquam,  heroicum fibi delegit, harc multiformem, et varium, nec vna  tantum idea cofla tum, qualis eft iambicus, et tragram Dior!  ucro. fermoneficait, T«c dilpoLycoSiouird^ji^vpcii dc  ioiM, y Mfa) cfi rct iet/u/Biictircl di ua^Kciipct^ippuei. j. ea~   rum.qua funt in tragadta, valentiora qutdemjvcrfus dicovt de -  cet, permanent jnolltor a quadam effluxerunt Vim carminum  cfle magnam in comedijs, et trag^dijs aftcrit, et illa,ut decet,  perpetuo tempore manere, nec ufu, uel rerum conucrfione  mutari;molliora ucro, cantus, (altationes, lafciuias quafdam,  Sc aliqua nomina, ufu, et uetuftate uar iar i; comparans ip.  fbs uerfus ofiibus neruis, et mulculisin corpore, qu neque  lenio deceduntrrelrqua pinguedini, et reliqois,quapcito,paruoque momento concedunto et euanefeunt; L1MP. Hui,  ex aquis ulque Larijs in nos Arietcs, et Catapultam irum ni  edam ex TrogIoditis, et exipla otide. Tu veroMarccl  line  Hne valde faslix es iftis amicis; me autem, vt vides, oppugnat  omnes. MARCEL. Ego monitus ab amico lapienti, muraui  fententia,vtaudifti;tibi vero multi suthuiufm odi amici, nec  tamen audis quenquam. PAVL. Perplacuerunt,ira viijam,  quæde Vannocij amici tui, viri vehementer, vt video, do&i,  lententia recitafti.quamobrcm&:illi 3 et tibi Marcelline,gratias agimus omnes, fific videtur Limpio. LIMP. Quid ni?  PAVL. Sed redeo ad Ariftotelem. is libro tertio artis Rhetoricæ dixit, Sed diuerfa e fi orationis foluta y et pocticafliclio^ne  que enim qui tragadias faciunt y eodem vtuntttr modo fle d ut ex te  trametris ad iambicum fe contulerunt, quia fermoni inter alia  metra fimilltmum fit fle nomina abiecerunt y quacuque prater con  fuetudinem Loquendi funt. hoc autem ipfuin ijlclem pene verbisdixit,Vtdudumex Marcellinoaudiuiftis, Dion Chryfoftomus,ex quibus exprefle patet, qudam accidentia ( liceat  mihi fic dicere rd ovu^nxAm) immutari quandoque.cofuetudine,vt ante docui, verfum uero,tanquam artis intimum,  et cognatum inftrumetum, nullo vnquam tempore. LIMP.  nulquam ego medius fidius Ariftoteli adeo cum præceptore fuo Platone vidi conuenire, vt in hoc tantum argumento,  in cattpris uero (emper aduerfarius, et oppugnator. Verum  quis ille Gratcus eft, quitanquam aliquid 6c ipfedifturus,  propiushucaccidit, et nosintuetur? PAVL. Dionyfiuseft  ille Halicarnafleus, rhetor egregius, qui Otta u ia ni A ugufti  tempore maxima ingenij laude floruit. Accede amice audia  mus quid is dicat.in libro de compofitione loquens de loluta ora t io n e, inq u i t, O tJ fifijroi ^ Qafixft y\ iuutfpWyOt/S tppv&p ov  ttji r riuj ctvcif SoxSv, 7 roiu]ua yd p rco$ i^ctf, criipct-non tamen oportet ipfam{foluta ora  tionem)videri metricam, et in rhythmis conflatam; poema enim  fic ejjet y et carmen y et a fua ipfius forma recederet. quas quid e '  fententia fuerat a Cicerone in libris de oratore, ac prius ab  Ariftotele in rhetoricis prolata^quam etiam confirmauit De  metrius Phalereus in libro de interpretatione, ubi de compo  fitioneagit. Verum unus mihi reliquus eil pro omnibus, que  pene oblitus eram, ordine quidem poliremus, dignitate uc ro inter primos, optimus et poeta, et artis poeticæ magifter.  L1MP.Quem dicis ? PAVL. Horatius is eft. L 1 MP. Re&epræclarum latinitatis, et carminum au&orem dicis.nec ignd  ro,cum libro (atyrarum primo dixifie. PoHiorcgumfattacani t, pe de terpercuJfoM eft, Tragsediastrimetro carmine (cribit. Et libro fecundo Carminum, ode prima,   Paulum feuera mufa tragadia, ? t i   Defit theatris, mox vbi publicas '• ^ '3'i fce? t ..I !  1   Res ordinaris grande munus y   1 1, Hunc focci capere pe dem, grande fcjue cothurni, Alternis aptum fermonibus, et populares  Vincentem Hrepitus, et natum rebus agendis.   Audifne comicos, et tragicos, iambum fibi delegifle, ad  fua poemata componenda ? cuius fafti rationem etiam additi iure inquit, quia isuerius eft aptus huiufmodi (ermonibus, et colloquijs,aptus aftionibus, et rebus, quæ contrahuntur in tragædijs,&comædijs.& alibi. hffutire leues indigna tragadia verfus. non debent efie leues, inquithumileSj&  inanes, urin comædiajtrag^diæuerfus,fcd contra graues, iU  luftres, et fublimes, perfonis, et rebus confentanci. Idem,  uariatis tamen ucrbis,eo ipfo in libro præcipit, inquiens,  Verfibus exponi tragicis res comica non vult  Indignatur item priuatis,ac prope ficco  - Dignis carminibus narrari cæna T hyeftc.   Idipfura Idipfum nos hic- admonet, ut res tragicas non comico, et  exili, fed elato, comicas rurfus, non lublimi, turgidoque,  fed humili carmine fcribamus.num hic vlla foluti lermonis  eft habita ratio? aut vfqua vllapedeftrij orationis mentio?  At id Horatius non vidit. Latuit Cane hominem minime  poetam et huiusartis rudem, iftlwec noua ratio fcribendi.tur  piter et iple cum ca: ter is, quos audiftidapfue eft, ijfdem plane poenis obnoxius. LIMP. fortaffe Pauline, fi fuit error,  non tamen errauit Horatius.non enim ipfe, vt putas, hoc admonet, aut præcipit, vt in Comædijs, et Tragatdijs, verfum  adhibeamus, ted vfurn, &C confuetudinem illorum, et fuperiorum temporum, fequitur/ortarte non probabat, quod reprehendere non audebat. PAVL. Male tu quidem de tali  viro : videris exiftimare. nam quid ais? eum ne,quifummam  fit apud vniuerfutn populum Romanum ingenij, ac poetica:  facultatis Iaqdem,conlequutus, quiq; artem interea feribat,  et inftituat iplbrum poetarum, præcepta regulafquc nobis   tradere, quæipfe non probet? tantaqueefle mentis angu (lia,   vtqua; fecum ipferefpuat, et excludat, ea numfefte reprehendere, vel aliquo modo laltein indicare, aut innuere non  audeat ? &c ad artem reuocet ea, qua; fundamento nitantur  Ullo ? himium illum accufas,dum illo modo defendis, et nimium/eripis4lli,cui tantum timoris adiungis, Tu vero quid  expe&as ? liurn ut dialectica ratiocinatione, minutoque illo  differendi genere concludat hoc, non illo modo,(cribcndu ?  Profeffofiuel ex Dodon?o,uel cxDelphicooraculo.uelex  haru((ucorum aliqua difciplina,cognouiffet Horatius, poft  mille (eptingentos annos lore nonnullos adeo fui capitis ho  mines, qui hac de re dubitarent, ac turbas facerent.ue erat hu  manus, ac liberalis, et in feribendo dilucidus, aliquo certo,  ac pleno (yllogifmo tibi fatisfaftum uoluiffet. uerum id non  cogitauir, neque potuit, in re tam illis temporibus nulli dubia. tam explorata. Veruntamen attende quado. Qmdfibi  polunt illa uerba ? Verftbus exponi tragicis res Comica no vult.  Non ne hoc ipfum? Res Comica non debet exponi uerfibus  tragi cis, (ed humilioribus? id enim hoc loco uerbum iliud uoluntatis poteft; forma di&ionis cxgr^cis inue&a, qui fic  loquuntur, ut Ariftoteles in politicis, BaAwrff S' 6 fiawX&k   €iV(tf, 07TCOC 01 ttKTH/LfyjOl T CXA bdoA Uti U.£lX,OV 7TCL%Ctm  debet rexeffe cuHos. Sicctiamidem Horatius in cadcni epiltola. Et docere volunt, et delettare poeta.Vovro in illo uerfu£ ffutirc lenes indigna Tragadt a verfusf\ uid eft, Indigna fffuttre, nifi non debetmon ei conuenit ? Cum liero inquit Jambum efleaptum alternis fermonibus, et rebus agendis, non  ne tibi uidetur hoc efle præceptum, quo iubcmurdn Corruedijs, et Tragadijs nos eo uerfusgenere uti debere, tanquatn  ad illa poemata uchementer accommodato 3 Quæ poteft  hac efle lex clarior,quod certius madatum ? Quod fi te para  adhuc h?c mouent, et aliquid magis cxprefium, et enuclcatum,appetis,itaq;tanquam ex fyngrapha mecum agere placer, efto.Lege uerfus hos, qui fequuntur.   Syllaba longa,brcui Jubietta y vocatur tambus y - '   c i Fes citus y vnde etiam trimetris accrefcere tufsit. Nomen iambeis, cum fenos redderet iflus Ht reliqua.  aux fequuntur.Quid adhuc defideras?iam non modo uerfu  feribi comdias, et tragardias iubet,fed etiam, quo uerfus gc  nere, docet, lambis trimetris, inquit, aliquando tamen recepto, in quibufdam ipfius uerfus locis, ad comprimendam iabi velocitatem, pedcfpondeo.neque hoc fuit illi fatis, verum  prsererea vitia, quæ in poetarum Latinorum verfus irrepfo  ranr,obferuat, et carpit. Verum his omi/fis, illud ex tc libenter audierim, eruditiflime Limpi, qui tibi venit in mentem,  Comicis ac Tragicis tantum verfum eripere,Lyricis, et L : picis concedere? vel omnibus tribuenda licentia, uel neganda  pariteromnibus,atqueomncsquemulftandi. non decet  alicuius efle parris, et uelut accepto munere, fic’ tandem reiponfa dare, profitentem litteras. L1MP. Non mehcrculc  quia partibus ftudeam,aut alicui meo commodo fcruiam,id  facio; fed ita res cft,uereque fic fentio, non enim eadem eft  vtriufque partis in uerfu ratio,aut ius idem, fed ira diuerfum,  ut non iniuria alteri ademptum uoluerim.altcri feruatum car  men. PAVL. Quonam modo diucrfa ratio? hoc explices  opto. iVptO.tiam mihi fecus videtur^fortaflcctia Ariftoteli. LIMP.  Dixeram in principio, fi meminifti,perfonas in comoedia, et  tragflcdia, quia prodeunt in fcenani, et fe populo committfit, incredibile videri, in fubitis illis colloquijspofle, ne mini  murnquidem, nedum per totum diei fpatium, ex tempore  verfus ita concinnos fundere, qui medicatione multa potius  indiguiflent, et rofis,ut aiunt, vnguibus, atque ea caufa luit,  cjuia nimirum et decorum, et verifimile turbaretur, vt illis  poetis detraxerim verfus, et foluram adiudicarim oratione.  Tiumtd meminifti ? PAVL. Quid ni ? verum nonne et tu  itieminifti,mead hunc vfquc locum diftuliHe rationum illarum folutionem ? LIMP. ficeft. Sedfinequflb tantifpcrdum ea perficio, qua deverfibus heroicis inchoaueram.  PAVL. Perge. LIMP. Dico igitur iftisuerifimilis, et decori  detrimentis, verius no efle (ubic&os epicorum. MARCfcLHocopifs, hic labor.namfinon rlli, ncc iftos ego arbitror j  aut fi alteri, et utrofque. LIMP. Habeo quafdam ego ratioines, quibus uideor id poflecohfirmarejiure ne, an (ecus,uos  jpfi iudicabitis. Primum ergo, perfon a, quas colloquentes epicus introducit, plera que fune illuHres, et graues\itaque non adeo  difi editur a. decorosi verfibus inter fe loquantur. Deinde eiuf  inodi collocutiones minime totum complent epicum poema; relinquitur aliquando poetxfuits dicendi locus, cui verfibus loqui non  modo licet impune yfed maxima quoque cum laude. quamobrem,•  i(fr fi aliqua et hic, minor fit tamen b ac de caufa.de cor i iattura'frater e A, quod eleganter fane fuitra Platone declaratum, £ 'piceus poeta cum aliquos inter fe loquentes inducis, non tamperfo +  nam^& dici a fu a celat^quam orationem fuan^aken a fimilhmam.  reddere conatur .ar Comicis, et T ragicis vmntno fecus, dr di&4t  dr p er fonas proprias celant omni tempore itaque in Epopaia et  fi dgamemnonem^aut^Tumitm loqænt em audiamus, non tamen  ii carminibus differentes concipiendi funt a nobis, fed ipfe poeta  •eorum dift a t qux aliter pronunciata fuifie exiftimaripoffunt,cAr  mine cop Lexus. quare uerba T itrni,eu /igamenonis^quafoLuta ora  itione prolata fuffe verifimile efl,abi Homero, drVirg verfbus   /ayr/w^r.PAVL.ingentfm (ane laboie,iudafti Limpi tju   ' iftis LV CII mimjs, at quod  minus eft, non mutat iplam labefaftandi fpetiem uerum hoc  omitto.quid autem ? illuftrcs uiri ^ atque adeo reges ipfi iaptiores ne tibi uidentur ad uerfus conficiendos^uam quiuialius,mcdiocri loco natus?quisgrauioribus iftis uiris tantam  eft carminis elargitus facultatem, alijs ncgauit. negotia quidem plurima, et magna quibus omni tempore tui reges ifti  funt implicati y eos potius ab- ociofis huiufmodifcuris plane  deterrent-.mediocres hxc ratio magisdecet  qui uel egeftatc  coa£ri,uel ocio inuitati, quo plurimo affluunt, ad huiufmodi  ftudia minus argrefededunt.Sed non repugno, fit hoc regii,  et principum uirorum proprium ornamentum, et tanquatn  hereditarium eisa maioribus reliftuin s utyueluttMarfi, uel  Pfilli ad ferpentium iftus, fic ifti fmt ad carmina nati^quidi  non ne et Tragedialuos habet principes, et grau esui rosi  imo grauiores plerunque,maiorcfque, quam Epopæia ? Cur  perfonis infignioribus,Epici&qmdemcQuenit uerfus, ijfdem  ucro T ragicis non conuenit? Cur illos probas, hos mul&as?  fi nondifferwirinterfedignirate,curdifferunt pæna. quoru  dignitatis præmium eft excufatioad impunitatem, cur eorun ^  dem ratio immutaturad poenam, nihil immutatis rebus?Cur  in pari dignitate,' parique peccato, non paria funt ipfa prg.  mia meritorum ?Dixin’tibi antea ite partium ftudio duci?  lam uero alterius rationis leuirarem haudquaquam maiore  flatu diffipabimus. Cum enim in Epopæia minorem fieri dicis iftius decori perturbationem, quod ipfc poeta fæpe loqua  tur,irrTraga^ia maiorem y quia nunquam, non ne partem  magnam Epici poematis eodem plane crimine condemnas. quo Tragædiam?& aperte confiteris, illam ip(am partem,  quia decorum peruertat,efl’e foluto fermone (cribendam, ut  Tragacdiam, reliqua: ucro, in qua poeta: perfona loquatur,  uerium pofleiure permitti ? Curhasc noua cogimur in poeticam inducere monftra? cur quod eft uitiofum, et uerifimilftrepognansdn Trag^dia cenfes efle mulcandum, in Epopacia non folum excufos,fed etiam laudas, et admiraris ? unde tu naftus es hanc in poetica potcftatem, ut eodem in genere peccati, alterum prorfus abfoluas, in alterum afperius  animaduertas? At loquitur enim hic aliquando poeta. ergo  pars hæc immunis alteri cauere poterit obnoxia: ?Quin hac  ipfatua ratione, iam Epicum poema deftruitur, et huiufmodi poeta non erit omnino poeta.Nam fi,cum perfonas inducit,!!! verfo fit verifimilis, vt tu ais, et imitationis aliqua ia£hirajcum ipfe loquitur poeta, vt Ariftoceles, ne imitator eft  quidem,quishocnoninteIligit,iftum poetam, et cum ipfe  loqaitur,&cum alios facit, occulcata fua perfona, loquentes,  prorfus in imitatione peccantem, nullo modo polle, 11 tibi et    Ariftoteli credamus, appellari poetam, quid enim ait Ariftoteles ? a u d i. A &rp$£t A bynt ovy 'b%i xaf %    rcwizt uiunTH$. quam minimum debet ipfe poeta loqui\in hoc enim  non eft imitator. Secunda igitur illa tua ratio, facili, vt vides,  negotio corruit.Et iara res dedufta eft ad Triarios, atque ad  tertiam te recipis aciem, in qua videris exultare, ac nobis infultare ferocius, quafi melius tibi priora procefterint. verum  yide ne tui te focij prodant, et Platonis au&oritas illa plane  de(erar.isenim,fi nefcis,adueriaturtibi, nec fauet Ariftoteles. Diuerfam efferationem ais, Epici poetæ, atque Tragici:&  huiufce varietatis affers etiam caulama Qm}d Epicus, dum  fuos illos loquentes facit, perionam fuam non celat, cg let au  tem Tragicus.Epicus præterea orationem fuam alienæ fimil  limam reddere canetur, et a (e quærat ad loquentes, fimilitu  dine quadam orationis, auditorum mentem auocarc. et denique Agamemnonem, ais, aut Turnum, non tam loquentes  i4Kiuci,moreComicQrum,autTragicorum, quam fimilitudine orationis" effingi, itaque nos non concipimus Agame  mnonem mnonem carmine differentem, fed poetam ipfum eorum di  £fca carmine compieftentcm. Hæc, nifi fallor, eft pene tota rationis tua? vis, &' probatio, valde mehercule inuoiuta, et perturbata, uix ut hunc inde fenlum elicere potuerim $  multa præterea congeris, et confarcinas, quæ nunc repetere non eft opus .. eodem enim omnia corruent argumento. Nam vt tibi concedam, vera efle, quæ funt hic a te  di£ta omnia, quæ mox tamen accuratius examinabimus..  Epicum poetam ais, Homerum, et Virgilium, exempli caufa,  mentem auditoris ad Agamemnonem, uel Turnum, fimilitu  - dine orationis, auocare, et illis orationem fuam fimillimam  reddere.audio.fed nonne et hoc ipfum Euripidcs, et Menan  der, nonne Terentius facitfnonne Sophocles orationem fusalien?, illis inquam, quos loquentes inducit, Vlyfli, vel Jphige  niæ, fimillimam reddere conatur f&ad illos mentem noftra  prorfusaucrtere^&quemadmodumin Epopæia nemo eft,  qui illud ignoret,ab Agamemnone, ucl Turno prolata uerba, et Merius, non Agamemnonis efle,uel Turni, (ed Homeri, uel Virgilij,fic etia in tragoedia, uel comfdia, neminem icc. v  fugit, quæ Dauus, aut Pythia, aut Oedipus loquitur, ea non  iplbrum efle, fed uel Terentij, uel Ælchyli uerba, et ut illius  poetæ uerba laudant, et admirantur omnes, non ut hiftrionis. Proponamus enim hos duos nobis poetas inter fediftin&os, ex altera parte Epicum, ex altera Tragicum. Epicus qut  dem diu meditatus carmina, demum Achillem faciat loquetem, aut Therfitem, atque hos dicas, non ex tempore dicerefed epicu,qui eos induxit, cogitato uerfus exarafle. qnæcunque in hanc partem tu conferes, eadem ego ftatuam in alteramjTragicum poetam dicam, diu meditatum fua carmina,  tandem introduxdieloquetem Oedipum, Thyeftcm, et hos  non ex tempore loqui (ed tragicum, qui illos cflinxitintcrfe  colloqucnres, carmina per ocium commentatum. Acdeniq;  ubi tu nominabis.Epicum poetam, ego comicum alit tragica  continuojfiquando tu dices, perfonæ nonex tcmp.oreloquS  turin Epopæia,iciunrenim Omnes, ea quæ dicuntur ab illisui  apoetafuifle cqnfi&a ) et ego, nec tragicos a&orcsimpcoiufo.1. - recitare, cum ignoret nemo,qusecumque tranfigunt illi, poetam id cxcogitafle.deniquc par pari perpetuo referam. Sed  hoc fcilicet te decepit, quod pro poeta, in Epico quidem poc  mate, eum ipfum fumpfifti poetam, quem dicis non ex tempore, fed diu meditata poemata componerejin quibus intro  ducit et feruos, et reges, et alios, inter fe colloquentcsrin Tra  gico uero,uel comico, non poetam, qui eodem plane modo  confcripfit,&: eofdem induxit agetes, fed loco poeræ,hiftrionem, et a&orcs repofuifti,abietta poct£ memoria, ac fi nullus  unquam fuiflct,ncc illius opus ageretur, fi enim erepto nobis  et omnibus hominibus, aliquo cafu(fingamus hoc,sut enim  liberæ cogitationes noftra?)fi erepto nobis intelle£hi,ac men  te, qua cuiufnam fitilla tragsedia,uel faltem alicuius eam efle  icriptoris nouimus,in folos a6tore$, et hiftrioncs animum in  tenderemus, forrafle locum haberet aliquem illa tua ratio,  nunc uero aliquos e(Te, et fi raros, adeo metis expertes, ut hoc  fibi perfiudeant, non nego equidemjmaximam uero partem  nego. C^uare, cum ais, non fubito fua carmina fundit epicus  poeta, (cito, nunc (altem, nec (iibiro fua fundere tragicum.In  decorum eft, tragicam perfonam, qua: ex tempore loquitur  in (cena, verius (acere,indecorum item fuerit, Didonem iam  iam morituram, aut Mezentium multis vulneribus confoC  fum, et iam expirantem,in ipfo morris confinio et ipfum ex  tempore tam eleganti, et elaborato carmine ludere. At enim,  qui Mezentium effingit loquentem, meditatus eft orationem  et verfus illius antea, quid ? non ne meditatus elt Æfchylus,  qui Ocdipum?Sed nihilominus Æ(chylo, et Sophocli cura:  ruir, vt ha?c meditationis fufpuio verfu iabo,id eft, populari  (ermoni fimillimo,raquamobliuionequada obrueretur. Vides ut illam tuam tam decantatam differentiam ad nullam re  degimus differentiamffed potius ad conlenfum, et couenien  tiam fummam?Ar loquitur in Epopada quandoque poeta, in  Tragacdia vero minime. Hoc (ane tantum ftatuit Ariftoteles  inter h xc poemata dilcrimen.Scd num hoc alteri potuit eripere verfum, alteri vero tribuere ? 1 ino vero eodem in loco  philo(ophus& ijftJem verbis tuadi&a refellit, mea confir  yo  mat.ait enim, hoc tantum differre, quod in epopxia loquitur  interdum poeta.in ceteris autem egregie conuenire, in mate  ria, et inftrumentojnam vt antea audifti. Eodem, inquit idem  Ariftoteles, inftr umento, et e ad e imitari poJ[umus,w cujtoIc,   cuitoL, Sed differetia folu erit™ coc,inmodo. quonam modo tvel enunciantet, inquit, idque fitie occultata quandoque per fi  va,vt fecit Homerus, fine nunquam, vel omnes agentes et efficiettes aliquid jmitatiyVt in tragadijs et comadijs:£uare is ipfe Sophocles partim idem imitator erit cum Homero, quod vtrique imi  tentur bonos, partim cum Arittopbane, quod agentes, £ pavrxe 9  ideft,in attibus occupatosfimitentur, Vides, quam aperte tuam  opinionem excludat, congruere aflerens cum Epico Tragica  inftrumento, et perfonarum qualitate, quas inducit vterque,  vna re tanta diffidere, inquit, enuntiatione quod  alter continuatam fequatur,altcr interruptam, imitationem;  reliqua vero omnia, quacunque infunt Epopxia?, cumulare  fibi vedicaretragfdiam.vides,inquam,nulliusexillis tuisdifferentijs hic fieri mentionem, atque cogitatas illas perfonara  occultationes, et exteras nugas, euanefeere velut fumus. V erum fi perpetua poeticæ perfonx, velut in trag$dijs, et comg  dijs,occuitatio,verfusvtaduIterinos, et fucatos expungit, ciufde aliqua narratio, vt legitimos, et uerifimilcs,recipit,quid  paftorali poemate fiet nobis^quid Virgilio in Bucolicis, quid  Theocrito inldyllijsfreijciemus hosobfccro, qui paftores ia  ter fc, et coram alijsjcontinuato fermone loquen tes faciunt,  nec vlquam poetx perfbna confpicitur,aut uox auditur ? Parum admodum a comædijs, quod ad agendi rationem pertinet, illa videntur paftorum differre colloquia quare perturbatur et ibi decorum, ac dignitas omnis .neque enim verifimile, paftores ea carmina fundcre.Sarpeigitur in alias tibi necefle erit incidere difficultates, &anguftias,Limpi,du ex primis conaris emergere. Aut igitur Epicum errare dicas, una  cum Tragico,aut fi alterum excipis, neutrum. V erum extra  rem fortafle minime fuerit, illum ipfiim Platonis locum, unde huius manauit initium difputarionis^dfcribere. Is autem  terno dc Rcpublica libro, fic ait, moBi igttur vfque ad ea ver -  bd, Precatus omnes Achiuos, Atrida s maxime, duo populorum ornamenta,ipfum poetam loqui, neque conatur alio mentem noftra  conuertere,tanquam alius aliquis, quam tpfe loquatur; deinceps  autem it a loquitur,ac fi Chryfes ipfe fit, atque quam maxime conatur efficere, vt nobis non Homerus is e jfe videatur, quilo quitur,fedfacerdos fenex. Et paulo poft. Verum cum orationem ali  quam profert } tanquam alius quidam exili ens, nonne tunc dicemus, orationem fuam ei quam fimillimam reddere,quem introdu  xerat loquenteml An non alteri fe fimilem reddere vel figura, vel  voce, efl eum imitari, cui factt fe fimilem ? In hoc igitur, vt videtur y dr hic, et alij poeta per imitationem narrat. Aficntior.fi au te  fe nunquam celaret poeta, vniuerfa fine imitatione cjfet, et poefis  et imitat/o faci a. Scito tgttur, contrarium huic accidere, cu quis  interpofitum poeta fermonem auferens, alternum, et mutuum relinquit. Et hoc, inquit noui circa tragadi as huiufmodi quidam  exifiere. Refte opinatus es, et nunc tibi aperire poffe me arbitror, quod antea non valebampoefim fabular u que fici tonem, hanc  quidem per imitationem efifc totam,vt tu dicis, tragadi am, et co madiam, aliam per folam poeta enunciationem, quem repones in  dithyrambis, aha vtroque modo, vt in Epopata, dr alibi. Hæc  fune Platonis uerba, paulo diligentius a me multis de caufis re  citata,primum,ut perfpicuc cerni poffe t, a Platone differentiam inter epicos, et dramatico^rccenferi nullam, præter imi  tationis aut lolius,aut una cum enunciatione permixtæ; nullum autem interea commemorari ucrfus& orationis folutæ  difcrimen.Tum autem, utrofque poetas imitando, maxime  perionas fuas celare.Tragicos quidem, et comicos, tu ipfæ fa  ter!s,epicosuerocogeristateri.Si enim.neges,huicipfi Plato  ni, bis idem affirmanti fortalfeimprudes,aduerfaris. ca enim  fic ait.fi autem fe nunquam celaret poeta, uniuerfa fine imita  tionceffet& poefis, et narratio, nonne manifefte pronaciar, aliquando feipfum celare poetam epicum, quando nimirum  'imitatione utitur miror enim illius tibi logicæ conclufionis  non uenifle randem in mentem, qu$, negato cuiufqjdi&i con  (equcnte,negari continuo iubetid^quod antecedit, rationan  tur igitur hoc modo.fi fe nunquam poeta celaret, fine imita W ^ |  tationeconfiftcret omnis poefis,ucrum nulla poefis imitatione carere potcft,non ergo ucrum eft, nunquam fe celare poe  tain.Id etiam fuperiora ucrba declarant, Deinceps autem (\ liquit)// loquitur, ac fi cbryfes tpfie fit, atq\ qua maxime conatur  efficere,vt nobis no Homerus is e fi e uideatur,qui loquitur, fcd fa cerdos. At.n.cocipimus interea illucffe Virgilium, aut Home  rojncgat?Coucipimus etiam Euripide, et Ariltophanem,aut  quisSenccam.Satis.n.enemus fatui, fi fecus crederemus. Falfum et illud eft, Epicum non loquentes inducere, ut Tragici  faciunty& Comici.ait,enim,vt audifti Plato, orationem luam  ci quam fimillimam epicum reddere, quem introduxerat loquentem. Celat ergo propriam perfbnam, et alteri fimileiu  effingere conatur imitando poeta, ea tamen lege, vt vlterius  ad poematis pulchritudinem, atque ieriptoris prarftantiaia  contemplandam excitetur animus, non enim eos obliuifck  mur omnino, quorum illa funt poemata, et in fblos. a&orcs  mentem omnem plane defigimus,feddum hos audimus, ad  illos euolat animus, et eodem quafi tempore his aures, illicogitationem impartimur. id autem elegantiffimis verbis affirmauit etiam ille magnus philofophus Maximus Tyrrus, di  cenS.Ti Tro/HueiTtov cil $ K&i rcuiToy^wiri Auid^vca^   XiyeoPy icurn oizthtc, aj  fi  et ait, 0« innwi Qyctfri uxxeipoy  TfOttm fLvutd Smtcuc, quæ loquitur, necagnofcis poetam vlldy i  et mentem auditorum vinculis aftringis, et illi praricribisjne.  (c infleftatario,ncuquenquamniriieruum cogitet ea loque 1  temipoetarvcrodTuafibi habeat. Sed redeo ad rem rpfam, et  aflerOiPlatoncm^aut Ariftotelcmiaun de imitaticHieyhoc eft  ctevcrifimili, acdecoro loquuntur, nunquam adrftam ver-  fusj& foluti foMonisidifbnftionem deueirrre, Ted ad mores,  ad ingema,ad habitus,ad infli tura, ad artes, et iftiones omnes  hominuiii,non ad ornatum et poeticam artem, imitationem  pertinere dixerunt. fublatisenimornamemis^omncm piqne  poetarum, et oratorum etiam, vim, et pulchritudine cadere  nccefle eft, et interire.No.n.ad illa accurata^perfe&eqj ablo  lutam imitationem, omnia fantreuocanda. ridendos enim  ea ratione diceres hiftoricos omnes, qui fiepifiime, vel Scytham, vel Arabem, aut aliquem denique iamdudum ex vitima Thyle venientem, non modo regione', et CHmate, fed  etiam moribusdnftitutis, et Iingua,barbarum, latine loquentem inducunt, aut Attice, idq; tanta puritate, quanta pauci,  qui fintin ea lingua nati, et diuturnis laboribus exercitati.   fic ornate, veiuti modo e medio Romanorum, vel Athenien  fium foro digrefli.num igitur verifimileaur P^num, aut Æthyopemjeadem (ermonis venuftare, qua Titum Liuium,auc  Thucididem,loquiScytlram qua Herodotum f Verum hoc  et hiftorici (æpiffime faciunr,&oraTorcsnon raro, nec ven\  fimili tamen id obeft,aut decorum corrumpitjqucmadmodu  neque fi Troiana muliercula non iblumJatino,(cd etiam Vir    St giliano carmine lugeat. Heu terra ignota,caxibus dat a prada  Latinis, Alitibufque taces, intelligis igitur decoram, et probam  in poetica imitatione, ad a&iones efle refcreda; imitamur. n.  in Tragædia^onhoiriines, inquit Arifi. fed a&iones, et vi-tam;& 7 vvc: (PpZvmfy agente?, bonos, vel malos, vel mediocres^  non tamen abfque metro, tanquam inftxumenro proprio, ex  tribus vno,quæ ponuntur ab codein Ariftotele. Qui nifi nugas iftas puta flet, profe&o tantum in imitatione vitium tam  turpiter non neglexi flet; qui cumin arte poetica nos ad tra-;  gicam imitationem informet, et illius tum vitia tum probi-   tatesaperiat,atquead harc declaranda, verius etiam tragicorum adhibeat, Euripidis,SophocIisÆfchyli,nouasiftasimi-^  tandi leges vel non agnouir,vel pro nihilo duxit. Sccusenim  bis reprehendendus hiiflct, vel quia tradendis artis praxeptis, tantum, et tam frequens illius artis incommodum ta- :  cuiflet^velquiaTrag^iiarum etiam verfus attuliflct,ad quos  maxime illud imitationis vitium fpe£taret;&quos vt imitaW tknt noxios refellere^creijccreprorfus opportebat, eos vc  optimæ imitationis exempla reciperet, quo nihil efle poflet  ineptius. Neque vero defuerunt opportuna loca quæ facile, potuiflentipfumadmonere^vt maximum in Tragatdijs hunc   errorem emendaret. Nam cum omnes Tragacthæ partes recenfuiflet, et quid quamque ad imitandum deceret, quid no  decerer expofuifler, nulla vlquamiftius indecori fafta mentione, cum ad elocutionem perueniflet,ac multa de dicionis  pocticx decor oQmupuQTfov appellat )præfertim uero tragicf  difleruiflet, tandem inquit, Magnum quidem eft y eorum y quadiH a fntfngults uti 7ipv/rovrco y cum decor o, duplicatis nomtntbus y  dr Ungui s\ maximum vero metaphoras re ii e facere, porro duplio  C4t(\wc\o\t)dtihyr ambis practpne comiemunt^iingua vero heroi  ais, metaphora t ambias, cr heroicis omnia pojfunt efie, qua ditifuni, vfui\t ambitis vero, cum maxime firnonem imitentur, est  nomina congruunt, quibus us firmonequis v teretur, hac veru  Jknt\pro prikm,metaphora y dr ornatus. Qjodnam obfecro tepus fuit aptius ad tragicos verius explodendos, fi inutiles; et,iw iliis eiedtis,ad Tr agsdiacdecorum accuraaus conftituenuu   ntfi. jf   nifi cum de iambicorum, hoc eft dc vcrfiis tragici decoro  uerba facit ? quid adhuc expe&abat artis mag«fter ille lummus? Cur uerfus is tragicos non modo probat, fed etiam,  quod mirum uidetur te non uidiflc,quod nam illi ucrfus fer  uare decorum debeant, apertiffime docet? quod cum fecerit, nouum hoc decori genus, et fexcentas, fi quas raiuicm  «rumperent, huiufmodi nugas, exclufas, ac damnatas ab eo  putabis. Quid in moribus, quid in lententia, quid in conftituenda fabula, quid in omni a&ione deceat, accurate perpeditin Tragafdiæprjeccptrstradendis,uerlus tragicorummferitjeosadhibetut fcntcntiasfuaptcftes,quar non deceant  oftendit, et damnat, interea nec umbram quidem iftius cogitati decori uidet. elocutionem denique, quod pertinet ad  cius decorum, examinat, et quid cuique poematis generi,  quæ nomina conueniant, aperit, de nouiflimo ifto decoro, et  ex antipodibus nouas nauigationis auxilio fortafle nunedemum-a liato, mirum omnino filentium.Cur igitur tacuit? Cur  tanto poeticæ vulneri mederi noluit ?fi, quia non uidit, imperitus 3 fi,quia noluit, improbus. Sed fortafle neque non uidit, neque tacuit, nam quid fibi uoluit ille philofophus,cum,  in Rhetorica &pcibis,uel ter, opinor, in poetica, illud incuicauit, Idmbicos verfue tfie fermoni y cottidian loquendi form&,  orationi folutd fimtlUmos ? elocutionem imitari, qua mterfe vtum  tur homines ? quod eriam et Cicero confirmauic, cum in ora  tore, tum alibi.Equidem arbitror id ipfum eum explicare uo  luifle,quafi diceret. Si quando contingat, uc aliquis alter Solon exiftat, qui nimium fibi placens, has tragicas a me conditas leges euertere,nouas promulgare, et tragicis ucrfibirs, ut  decorum perturbantibus, cfle uoluerit importunus, is fciat,  uerfus illos efle iambicos, orationi cotridiatia! fimillimos, ac  fruftra propterca timeri, ne quam inferant aut decoro, aut  ueritimili noxam. At funt illi uerfus omnino. Quid rua?Hanc  fibi natura Tragoediæ reperit eloquendi formam, ueluti magriaptam.tibi faris fit,hanc eripi populo (ufpitioncm, cum  iHa locutio populari fit quam fimilliraa  nec in ea uerfus ita  facile polfis agnofccre. Sic igitur fortafle liberabitur Arifto- i P j frlrt    ' et.   teles omni calumnia. Denique ne uidear ambidofe ucllc nimium tuam fententiam urgere, quod mchercule inuitus fa ^ - 4. ' C cio^ut in re tam futili tantum operf ponam, audi poftremutn  illud haciri re argumentum. Ipfa natura docet in unaqua-   I 1 A t 4 J i|  t ' 1  9  que re decorum, At tfragædia u er (ii iambico feripta propria,efl: confecuca naturam^ex his ergo (equitur, Tragoediam ucrfii iambico (criptam,fuum obtinuifie decorum. ^Jjjid horu  negabis ?fi negandum eft aliquid, præftat utrumque. j.Scd  utrumque fum ab Ariftotele mutuatus. Inquit entm in poe-j  tica,quod pertinet ad aflutnptum; 7 'ragadias pott multas ipjfc$ at tones conftittt^ac propriam natwam e II adepta, quo tempore  (inquit et Sopbaalesbtllrionum numerum, dr fabu+v  larum magni tucUrrcm auxerunt, elocutio ex ridicula, facla.gr a+  utor metrum eoo tetrametro I ambitu m, cum ipfa T ragtdia na  tura proprium Cibi metrumweperiffeA .^Propoli tio pofica eft in.  his verbis, Kt^ciearsp ngujigphfictntfi rottpfjddfoy. Ipsa natura docet } vt diximus, quod decet _ { Ait £ U ce m ( vt dixiw/j) innuens quod eft in afihmpto pofitum, Av m   cix&ov ^trpov dC pi Jpfa natura proprium /ibi metrum repent.  . nScd uideamus 6bfefcro, nuni ex Mv T ulliq, ps^igius, aut  aliunde, quale lit hocdecorum expifeari. fotfaile amn aliquid abnadcmus,quodJiac m d+(putat4one noUi^  igitur Ciceroan oratore ad Brutum, in hoc ipfum, d^qu^Jo.  ^imur,dceorum,fartccumiucidiftecait i   ignoratione, non modo in vita 3 fed f^pu/ime drjn poematis., (/ in^  oratione peccatur „ His pofitis,iam fic difputo, Si pætas, quia:  carmine (cribunr,hac racione decorumy& # erifinnlg; fttfbfcri  rem, non &piifimefed (emper, Cicero dixifljstva Sempsfft-j  njm uerfuj nunquam profa, ad illam ufque ætatem  rant 9 aut utebantur poecas. At qi)ndo peccant u decorp,  poetæ^ ab illo ipfo Cicerone accipe. Cum probam  affingit improba, jlultovefapientis, a u d ifti? non dixit, cum uer- «  fum affingit (eruo, uel mulierculæ, (ed orationem .probam  improbo, in moribus, et ingeiijs,ac naturis pofitam elfe,^-3  gmhcaus.iiBitationciil.iVtf omn# fortuna, inquit, omnis honos,  non omnia avtt or.it as } non omnis ata } nfiP, varo Lotus y aut tempus ^  i/vi  aut \ B U 'O \ V { ~'S. %xr   'AkditirbMnisfodtm aut vVrborum genite tractandus eft\aut,  fintenttatum. QaM autem illttpartf d^^eriarnmgentriS^A  •ueli'r,id eriamdedarat^nqciiens. uam enim indecorum tfty  de Jhlhadijs cuM apudvnMiniddicem dic as i amp bis fimis vitabistoris kU communi bfie.de hiaicftat populi: Ramanfjd)mr(?cs&.  yw^/i//^.S4mperurtirides^oremiiiioriiDbne.i^qurric,& magnum cft.c tu nq Matpnem doeeas dearum ^rMAKiCELL.. Ego vero,pifi moleftus' fim f  ilitrd laa iurc mdufefpbndeti vehementer velimyEliripides!  quadis poeta fuerit iiSertiaridnjeiuis iniTiJagasdrjs decorum,i  et vcnfimikjan contra perturbarim hyquod mag^s dccer,fer-uaflc dicas, nihil cft,quod amplius di fputetis, habet, opinor,  Paul mus, quod iamdudum quærit, in Tragardijs yenu (criptis uerifiinile polle retineri, ac ribi Limpi fecundas cogitationes gratulabimur. Si negabis, ut te fa&urum potiusarbitror,tura ofeitanter dicemus, ac folure nimis re vuiifle, qulibro tertio Rhetoricæ artis doceat Ariftotelesiqui verifinuIem, et decoram orarionem rra&an.«, et quomodo (eruutn  loqucntem, quomodo nimis adolclccntciui lducamus, nc  vcrifinnle peruertat, exquirens, aitJjtcntcr,ac fuitim agendu  cfl‘e,quafi natura fic loquamur, no induftria, et arte : fic enim  fiet oratio verifimihs. Quonam autem modo iftucip(uma(«   (cquemur  J oO, inquit, E ow’nctxTMc€ico&uicui£'tc£+   Mnov ix?\.{yct)p   et pulcherrimam, fed popularem, ac plebciam, effeceris orarionem Janguidam, et mertcmjquod et experientia compro  hj jit, et a Platone fuit in Gorgia confirmatum, cum dixit ?  Age vetquej i quit auferat ex tota poeficomcutum ^ rhythmum   rb meso   Cr metrum^aliudne (jute quam, prxier fermones quopiam,pper  erit f profefio ad turbam, et populum hi fer mones habentur.  Habet ei£o pocfis,vt audilliconceinus, rhythmos, et metra,  quibus prarftat orationi communi,&populari. Curigitur  eas tu illi auferas dores, quibus effe&um eft, vt non fit omni-.  no poputoris, et plebeia, et vt alia quadam lingua loquatur,  quam populus i Videsne, poefim non polle (poliari metris,  ac proprijs inftrumentis,quin ad aliam a fua naturam, et ad  alios campotiflimum vfus,rraducas ? His igitur pofitis^am  intclligis illam primam rationem vniucriam ruere, qua: de-.  eorum in Tragædijs, et Comædijs,atqueadeo verifimilc,carr  mine perturbari, peruertique ftatuebac. Neque fecunda firmitudinis habet, aut roboris quicquam,qua tu dicebas, et an  tc te probauerat Auguftinus, Nullum ex T ragadijs, et C ornadijs, carmine fer ipt is, percipere frudum, atque vtilitatem au ditor em poffe, ob puritate y difficultatequc verfus, cr infolito  dicendi genere prohibitum, quod quidem vix ajfeqnivel eruditi poffent. hæc inquam ratio non erit illa prima fflicior.  etenim fi quis priftinam tragædiæ formam accufons, eam  immutandam cenferet, id ille profefto efficeret, vel quod  nondum illa finem fuerit ad epraftumi,. vel quod aliquem  alium finem eidem illi cogitaret affingere. verum alium his  artibus velle conftituere finem, quam deledhtioncm, et vtilitatem, audacis hominis cflet, et imperiti. Sed hoc nemini  in mentem uentt vnquam • At nondum (uumeftaflecuta  finem, et perfe&ioncm  et ideo in lolucam orationem retegenda. Sed primum tecum ipfe pugnas, qui Platonem  dicere (oles, nimia dele&ationepcrmotum cxclufifle tragicos; Deinde cum Ariftotele decertas, qui, præter antea diftara (intendam, tragædiam poft multas mutationes, tandem propriam adeptam e(Te naturam, in fine poeticf artis '  accurare probauit,ip(am magis finem fuum confcqui\quam  epop^iam, et ideo præftantiorcm. ex quo vides, ratione fenis, nihil de tragoedia immutandum. Quin ibidem ille com  parans tragædiam cum epop^ia, quærit, quænam imitatio  melior, epopanæ nc,an crag^di^ac denique concludit, multis de caufis tragicam imitationem epica pra?ftantiorem :  quod fane minime feci flet fi tragajdiarvitiofa fuilfer, vt tibi  videtur, imitatio, ac decorum pcrturbaret;aut hocipfiinrinnuiflet aliquo modo (altem $ nenimisimpentuseius artis, vip  deretur, quam traftaret. nec eft, quod aid tuas te reteras ar-c  tcs, et ad vana perfugia, quod eo iocotragadiamihreIlfga!  Ariftoteles, omni Venu folutam.Eam nempe, quænon dumextabat, et de qua'iiu(quam in tota poetica ne verbum qui^  dem. Superiora namque præcepta, et exempla, ducunair cis  tragicis poeti$,qui feculis rll is floruerunt, quojum’ nemo n6i  vertu fcripfir.coiiero pjoftremo^poeticaj loco^&:uier(uspr^o  cipue meminit, quod fit iltocum epop^acommums, et rotu  fica ?, et Sophrodis vtanfam tibi abftu Ierit omnem iftud hacin difputatione cogitandi. Verum enimueroturc&ius illudi  confiderafles a philofophorum diliiplina non alienum } Si  quis (blutum abaratro^oucm ita confternerct,vt equum adr  curfum, huic autem bouis officia tribueret, non nelejgisna-'turx uiolaror hic efler, animalibus iniurius, artium ignarus,-&ad ufus inutilis? Quid hoc abfurdius.quam/i quisadem-  pris generi uolatilium alis, illud ad quadrupedum officia co-t  pelleret, hominem rurfus auisinftar alis munitum, æris re-gionem incolerecogerer ? non eum ridiculum hæopfcrmuratio redderer?qiundo neque fabula Dedaliim abfixrdas huiufmodi permifit exercere, quas f fibi propofuerat, artes, led’  cius filium una cum illis alis, quas patris ingenium confixe-'.  rat,ex ære deorfum deturbau it; in terram; Carthaginenleint  qændani ferunt cumisadole(centemLeonembjcurem,£cr  mifiifuetilm reddidiflct,impofifisonenbus, uekitififllunrp  per urbem agere (blitum. hunc autem captum jntcrfecerfc  Carthaginenles, peruerfum ingenium dcteftantcs hominis,natura tiranni, fortuna priuati. V ide ne tibi nunc idem contimga^abfprdum, naturam poematisin prolam difloluenri  &?ex proia poemata conglutinanti, non aliqua, ^ed fumma '  prorfus illius tui decori ia£tura.Sret Sonipes bello, uituluin fi i  ne crc(cat aratro.Oblcuros efle iambos ais; et difficiles, et in  folitum dicendi genus accufas. iniquus es profe&o.quid eft   rnim ctiim tam ad populares aures accommodatum, tam facile,  tam vulgarium aures implens, delettans, ac permulcens,tam  natur# noftrx proprium, quam oratio uel comica, uel tragica, ab optimis quibufque Icriptoribtis uerfibus haftenus expreta ?qua: iambicum.carmenideofibi potiflimum delegit,  quod uerfus isefletomnium maxime ad cottidianum ferino  nem, et ad communem omnium ufum, et intdligentiam,  comparatus.MaA/^A^Tj^. appellat eu Ariftoteles,   .vulgarium fermonem, (Rorationi plurimorum fi.  tnillmum. Neqfuit hæc fententia, et fi tu id uideris negare,  ignota Giceroni^qui in libro, quem Oratorem appellauiMta  dixit. Sunt enim qui iambicum putent, quod fit orationi fini illi,  mu si qua de cau(x fieri, vt is pottfisimum, propter fimilitudinem  veritatis adhibeatur in fabuli s. in quibus paucis uerbis plure$ funcc6traic(eiKeti,qua uerba, ut una iudicij formula,  no vno,fed pluribus iudicifs condenatus difccdashft inquit  oratipni^miHiinus iambus, non ergo difficijis, non in(plitus, et peregrinus auribus hominum uulgariummifi ui$,ora- f  tionem etiam {alutam, illud ipfum habere uitij. deinde uerfum, inquit, adhiberi in fa.bulifcnpnergo tragicis, et comicis  unerdi£cu0, quando permittente Cicerone, impune poteft  ^dhiherppoltremoi propter fimilitudinem ueritacis. quona  ergo mpdo poterit idem uerifimili contrarium die, atque  propter ueritatis fimilitudinem adhiberi ? Poteft ne id, et dif  ficile efle, et uerifimile perturbare, et exterminari iure : quod  fit orationi folutf fimillimum, qtiqdob fim-ilitudinem ucrita  ti5 iure fuo adhibeatur in fabiiljs?fe^ num fcmel hoc ait  rum, et tepe •Eodem in Jibro apertius idem. At comicorum,j  inquit fienarq, propter fimilitudinem fiermonis,fiic fiape fiunt abiefti,vt nonnunquam uix in his numerus } cr uerfus, mtelligi p os fit.  Et rurfus./^ verfiu quidem tota theatra exclamant, fi fuit vnq,  fiyllaha aut breuior, aut longior, nec ver q multitudo pedes noidt %  nec vllosn umeres tenet, (fi tamen omnium longifudmum, {fi bre.   • ititatum in fanis, ficut acularum, grauiumque vocum, tudi.  cium ipfia natura in auribus nofiiris codæ au it. Quoties in   f  A A  ( tro, et breuioris, et longioris fyllabæ, meminit ? quar qaidem omnia uerfus caulam egregie tuentur, quot modis  hic oftendit, populum noniolum intelligerc uerfus, uerum  etiam exclamare, ac velut indignari, cum una tantum (yllaba  peccatur in verfu, idque nulla arte, fcd ipfa natura duce?  LIMP. Exhis ipfis, qua? proxime funta tcdi&a,non contemnendum, vt mihi videtur,argumentum emergit, quod ctiam ab aliquibus dubitatum audiui,id vero huiuunodi eft.Si  Iambum adhibent tragici, quia fimiliseft orationi fol utar, ergo magis ea ratione adhibenda ipfis eflet oratio (oluta, cui fimilem elegerunt fibi iambum, id vero (equitur illius vi pronunciati,quod nit, Cuius caiifa quidque tale eft, et illud erit magis tale. Si eligimus iambum ob fimilitudinem (olut£, magis er  go eligenda foluta • PAVL. Ad pradtigia confugimus Litnpi,&ad deceptiones inanes. Effatum illud verum eft, quando in utroque ineft id, quod dicitur magis inefle alteri, vt, fi  amamus præceptorem propter filium, magis amamus filium,  id quidem (equitur, fiquidem amor permeatad vtruquc. (cd  non eadem hic ratio eft: eligimus enim iambum, fed non folutam orationem(oluraj tame fimilem: ille enim placuit, quia  verfusjhoc eft mefura quada conftans, et ideo aptior ad fuauitatem,ad fermonem tragicum,ad muficam,ad exprimendos affeftus,ad plurim&;tiec tamen eft difficilis, et obfcurus.  hoc uero poftremum habet quidem oratio (oluta, reliquis ta  men caret, quam nos reijcimus, ut inutilem trag^diac, recipimus autem iambum, ut uerfiim folu to quidem fermoni propinquum ob facilitatem, et decorum, iam diftis tamen qualitatibus præditum  Deinde, cum dicitur aliquid alterius  effefimile,non ita fimile dicitur, quafi cum illo fit idem, fed fimilitudinem in aliqua tantum qualitate notamus, eligimusitaque fimilitudincm,non id, in quo eft fimilitudo. Chartam  enim ad (cribendum probamus,qua? fit niui fimillima,niucm  tamen ad feribendum adhiberet nemo.Probatureigo iabus,  quia non definens effe uerfus, tamen obfcuritate caret, ac fi  pcdeftris eflet, requirimus ergo uerfum, et ni uerfii fimilitudi  nem quandam profar, non prolam ipfam.quod innuit A riftoteles illis ucrbis in arte Rhetorica, A idro t 5 Asraww  dfoLTropSpjov HOL&tiSovlw. auditionem d utam, et po  ptilo gratam t ab eo que voluptatis c au fa hbtntisfimis animis exceptam. Intclligisne, quanta intercedat huic poematum generi cum populo familiaricas ? num infblicum dicendi ge-, 1  nux r;   nus,&obfcurum, illud tu dicis, quod ad popularem intelligentiam, et dele&ationcm tantum efle faftum, atque com { aratum videtur ? populo vt placerent quas fcciflct fabulas,  aborabatTerentius ) et id fumma cum laude, acplaufu penefemper a(l'equcbatur;& tu populo ingratas, obfcuras, et  infolitas afleris ? Quot in Oratione pro P. Seftio verfus An  tij poeta? Tragici in cerponit, et recitat M. Tullius, quibus po  pulum incitatum, et commotum feribit, quia, qua dicerentur, ad ipfum Ciceronem, eiufque caufara, et calamitatem  (pe&are viderentur? ' rufi   O tngratifici Argiui y inanes Graij, immemores bcntficj f   td  Exulare finitiSy fiuittis pelli, pulfum patimini ?   Hanc autem orationem quonam modo percipere poterat adeo caliginofam, Populus Romanus ? aut exiftimare quid  ea fibi vellet ille poeta barbarus ? verfus enim erant et obfcuri, et illius gentis auribus infueti. aliquo icilicet indigebat  interprete, qui tenebricofos illos, et reconditos (cnfus.apcrirer.Sed tamen nefeio quomodo idem Cicero ait. Sluatum  ftgntjicatio fuerit omnium,qn& declaratio voluntatis ab vniuer fo populo Romano, in caufa hominis non popularis? Et eodem in  loco. Neque poeta quorum ego femper ingenia dilexi y tempori  meo defuerunt y eaque populus Romanus nonfolum plaufu fedetta  gemitu fuo comprobanti. Et. J um illa quanto cum gemitu populi  Romani ab eodem paulo poft in eadem fabula funt atta ? Quorfum quasfo fpe&abar ille populi gemitus? quorfum plaufus,  et comprobatio ? Si verfus non intelligebat quid plaudebat,  quid gemebat? Cur populus idem in Theatro auditis Virgilij verfibus, qui recitabantur, confurrexit vnjuerfus,ipfumque poetam praTentem et fpeftantem, fic veneratus eft, ve  Auguftura ? infanus ergo populus ille, qui verfibus oblcuris, et ignotis, et uerluumauitori, honorem tribuebat, Augufto (olo dignum, fi nullum poterat ex illa recitatione uerluum haurire fruftum. Si igitur ignoto carmini tantum tribuebat ille populus, quid tandem tecilfct, auditis his a?tatulæ  noftra? lcopis dillolutis ? qua? uerbis, et (encentijs, quæ uerifimili,ac decoro, quæ reliquis imitandi formis, uincuntantiquas illas Scgrascas, et latinas, indecoro carmine compotitas fabulas i Sed fi populus Romanus infipicns, et flultus,  num ctiam Plato qui 7de Republica libro, rogantibus Tra  gicis uiris illius Reipublica? homines, fi in duitatem ipforum  rfecipcrenrur, illos re&eretponfuros aic,fi dicanr, fenori admijfuros ejft Tragico? viros ad fe,ad liberos, ad vxores fuas, ad  vniHtrfam duitatem, fi contraria fuis in fti tutis ejfcnt ditluri.  Quid enim ucrcris admittere poetas, quos adole(centes,pue  ri, et mulieras, quibus times, et caues, non eflent intellettu.ri ? inanis omnis et tua, et illorum hac in re cura. At enim  Acfchyli, Sophoclis, et reliquorum non modo Græcorum,  uerum etiam latinorum diftio,&interpretatio 5 difKcilior et• fe, ac maiore quadam obfcuritate inuoluta uidetur. Hoc  autem fortafle noftra fit culpa, quibus non adeo Græcorum  cft,aut Latinorum lingua familiaris, itaque non tam ipie nobis uerfus oblcuritatcm, et haditationem interdum affertquam linguf peregrinitas, et infolentia. Hqjus uero tignum  ;.illud eft,quod poemata vulgari noftro fermone (cripta, faci.le percipiuntur, et cum delegatione canuntur a pueris, et  fabris, et coriarijs. Quis noftra tes Comacdias, et Tragac.dias, carmine compotitas, fe non facillime incellexiflequeftus eft unquam f quis non Ludouici Ariofti poema non mo  do fine difficultate legit, led etiam non cum maxima uolu-ptate legendo percurrit, eodem (ane modo illi ueteruin Tra  ga?dias, et Comoedias cum fru£tu, et dele&atione guftabant,  quibus erat idem ille fermo natiuus, et germanus. Sed tu  -fortafle non minimo in errore uerforis, qui putes,fi quid har beat ohftru&ioris intelligentiar, ac diuerfitatis ab oratorio  Termone poeticus, quam habere necelle eft aliquam, id numeris tantum alcribi debere, eft enim et luus oratori numerus, quoficareat interdum,abie£tus fit oportet ille fermo,  pronus inanis, iners, et plebciusj nec ulla tandem conflare  - poteft oratio laudabilis, et probata, niti numerofa flr, et rhyithmo,ueluti maximo quodam fundamento, fuftentetur.  .quamobrem fuere, qui dixerint, ad poeticam propius accendere Demofthenis orationem, uerum aftriftior eft omnino, s E poeci poeticus numerus, et compreflior. Sed non in hoc tantum  cft (ita duierfitas, et diffidi u. multa funt alia, et profc£to maiora, quibus harum artium fuere fafta diuortia. magnam enim partem poetica? nomina peregrina fibi uendicant, qufunt alterius populi, quas ^AcyrT^appellatjftruftur^duplicata nomina, fa£ta,ipforum nominum, et rerum immutatio  nes,metaphora?afperiores,fimiIitiidines, et epitheta frequetiora, varietas troporum, fabularis ratio, et reliqua? poetam  forma?, de quibus Ariftoteles in poetica, et 3. Rhetorica? artis  libro, DionyfiusHalicarnafleus in libello decompofitione,  et Franci (cus Robortellus, capite, de fermone poetico. quæ  quidem oinniaraaxime conueniunt in heroicum carmen 5,  quod fublimius debet ede, et a communi loquendi formii  remotius.Congruunt eadem de cau(a,(ed multo magis et Ly  ricis, et dithyrambicis, in quibus, fi quid maioris inede dixeris obfcuritatis,non repugnabo, ijs enim illorum (ermo com  paftus cft et vocibus,&: immutationibus, et ftrufturis, vt nccede tuerit aliquam cos, cum granditate contraxidb caliginem. Ha?c frequentiora, cum lubebit,afpicies in Aulo Perdo, cui non leuis cura,oinnia prorfus immutare, atque remotiflimas quafdam, aptas tamen, et congruentes rei, quam traineraphoraS)& comparationes infererc. verum hæse  eadem et Comicus et Tragicus refpuit, eaq; potius a feifeie •  quibus ad communem loquendi formam (e magis accommodet.quis enim in Terenrij vcrfibus, legantur, aut recitentur, verium ngnofcat vllum ? quis in Sophoclis, aut Euripidis, nili magna nimis adhibita cura, et appulfu mentis  ram me vcreor y ne illud grauiu P hddrta tulerit, neve altor  atejue ego fect y acceperit, quod heri intromiffus non e fi. Quar poteft hac videri verfibusaftnfta, folutior oratio? qui verius  magis a verfu liber ? et tu ver(us hos pertimefeis, ne icrupulum aliquem inijeiant populo, aut difficultatem afferant audiendiMpportune ce ljberauicex hoc metu, (1 nefcis,Anftoceles in poetica, cum dixit.//? berotets omnia junt v tilia, eju/t di  flafuniQ mmutationes intelhgir et poetica verba ) at imambutsjquod maxime fermone m fo lutum imitantur, ea conueniit$ nomin/t, quibus in oratione filemus vtt. Nullas igitur tantas potcft iambicum carmen, vel fpondeo permiftum, obducere tenebras, vt facilem poflit, atque expeditam cuiufuis hominis  impedire notionem. LIMP. Hc equidem vera efle non  inficior, atque reftiflime a tcdifputata, conclulaque, non  fum adeo rudis, et peruicax, vt aliquo modo negare velim.  Verumtamen,fi ha?c ita Te habent, cur Plato,cuius ru tantum  au&oritati tribuifti, quantum omnes- tribuere profe&o debent, de (ua Republica Tragicos, et Comicos exci u fit? F quidem hacdecaufa arbitror,quia metris, et cantibus ad lafciuiam, et intemperantiam, et mollitiem infle&erent animos,  mulccrcnt aures, et expertem rationis fenfum delegarent,  quia igitur non vtiliter illis uterentur metris, iure funt e Republica Platoniseic&i.quacaula, ne tanta uoluptate perfun  derent animos, et utilitate, propofitoque fibi fine carerent  audito res, qu« tertia mea ratio fuit,non temere metris exoluendas Tragdias, et Comatdi as exiftimauimus. SCAR. Quacfo Limpi, Glaucus ne es, aut Chamelcon aliquis ? qui  tam f^cilc in tot monftra te uertas ? et uno prarlio ui£his, ad  alterum te nouis copijs renoues ? et femper belli fortunam,  exurgendo, tentes ? PAVL. Tanta eft in eo ingenij facunditas, ut nunquam ipfi non fuppeditent argumenta. Eiecrt  eos, inquis, quod animos eximia metrorum fuauitatc corrumperent ad intemperantiam, et lafeiuiam. lamtucalumniaris ipfe re, atque imprudens nifi malitiole, a priori tua  fcnrenria recedis,ac tecum ipfc pugnas, nec arguis, aut refellis interea quenquam. Primum enim, cum poematis finis alter fit dele&atio(mitto iam querere, qui fit pracipuus, deleftatio,an vtilitas, ex Ariltorele colligitur vltimo capite poeticat, maximum dic finem voluptatem, verum hoc non di(puto, cum nihil nuncrcferat) verum cum finis alter fit ip&  dele£fatio,quo magis poema dele&abit, eo magis finem aC  fequetur fuum. Aut igitur hic finis ei negandus omnino fuerat, aut laudanda nimia dele&atio. Præterea bis tu quidem  et vehementer erras, et quod verfuscaufa tragicos a Pia!  tone putes exclufos, et quod folura uerfum, ac præterea nihil in Tragajdia dclediationem habere tibi perftiaferis.QpicIenim ? agnitiones,, fortuna? commutationes Stcafus, quas  appellat Ariftotclcs,(enrenti  quod tu negabasjquod a verifimili difcederc uiderentur. uei  hoc,uel illud (equarejutrumque non potes, Vei fum igitur  eripis, quod fenfum rationis expertem quafi titillare poffit,   et ad Iafciuiamtrahere.iniuftetu quidem facis^primu, quia  feuerior Platone, is enim nih il illis abftulit, nihil detraxit, fcd  amicosappellans, et quodam modo uerbis ornans, in iua rame ipfis Repubiica nullum clle locum oftendic. Tu uero iniuria quoque afficis, et ab antiqua pofieffione depellis carminum fuorum - Deinde, cum tanta uis ipfis fit, ut fetv  fuffl impellere ad lafciuiam poffint, non ne eadem uis  eundem poterit ad uirtutem uel impulfumrcuocarc, uel  obtemperantem in officio continere ? uis enim et facultas, quam JVc ietjuiv appellant, utrumque rcfpicit contrarium,  quicunque enim poteft feribere, poteft et non (cribcrc,  Alexandri Aphrodifienfis hac eft fententiain primo libro  Topicorum. cur igitur hanc tu potcftatem,quia male poteft  aliquando fuum obire munus, acerbe mul&as, eandem, quia  bene, non laudas, et retines? cur arma, qua parte poliunt interdum obefle, damnas, et infringis, qua vero magis etiam  prodefle, non abfoluis, et reftituis?curin eos, qui facultate  lua liberius abutuntur, animaduertis, et eos, qui fanfte feripferunt non liberas ? led improbos fimul, et caftiffimos, iniquus index, eadem pf na dignos arbitraris ? Quid enim non  caftiflimum, et meliore luce dignum, quid non pudicum, et philofophum decens, in Sophoclis, Euripidis, Æfchyli, Sene.  ca, Tcrcntij, aliorumquc plurium, tragadijs, et comadijs ?  vbinamapud illos (notafti fortafle locum) ingens iftharc, et  detcftandalalciuia, morumque corruptio ? num intemperantes, impudici, lalciui, perditam in hominum mores inducentes viuendi rationem, poliunt efle lapientes, et virtutum  omnium genitores? at his, et alijs huiufmodi nominibus ornatur, et ab ipfo Platone (ape, et cum fuit opus, ab oraculo.  Tragadia, et comadia, carmine cofcripta, lunt lafciuiores..  efto. Verum, qua eft ilia loluta tragfdia felicitas, quod ius  fibi cf litus conceflum, vt nullis ipfa lalciuijs, nulla contagione lfdat? Modefte,uel intemperanter (cribere, non compofitionis vilius eft vitium, autprobitas, neque folutus,aut alligatus id fermo praftat, nequaquam; fed voluntas, et ele&io  lcribentis. Non habet oratio loluta eam vim, dices, vc moueat. hoc enim ex tuis diftis elicitur qui in verfu motum accules. Quid igitur ea tu facies oratione,cui illud ipfiim defit,  in quo laus eft fitafermonis? quid mihi tuis tragadijs opus  erit, in quibus nulla deleftatio, nifi fcurras inducas, et mimos ? Praterea cum intemperanter agentes acculas, non artem acculas, (cd miniftros intemperanter artem traftantes.   F t Rc- Re&illime nos vti fuis præceptis ars ipfa iuber, et vt decet, ad  vnmerforum hominum vtilitatem, et delegationem, qui uero fecus agit, et artis bono aut ad quarftum, aut ad libidinem  abutitur, is ne nomen quidem ab illa arte dedu£tum,iure fibi  uendicare poteftinon fecus, ac fi quis eum, qui ad intentum,  et necem exerceat artem medicam, medicum appellari con  tenderer, et qui pcrmtiofas,&curn ciuitatis calamitate con‘ T iunftas leges ferar, legiflatorem. Optima: tragfdiæ, et comfdia! funt optimis præceptis, et exemplis abundanres,in quibus,vt in (peculis, hominum vita confpicitur, et non quæaguntur, fed qua: funt agenda probant, et admittunt; idque  non modo verbis, veram multo magis taftis. non enim ora nia,quse quocunque modo dele&ant, affingunt, fed qu£ ca  vtilitate, ac dignitate dele&ani, quæqueanimum poliunt a  perturbationibus aliquibus liberare; quod eruditillimc fuit  ab Ariftotele in fine poetic£ artis indicatum, cum dixit, Ovy&   7 {w rirpflauv yi^vlw clutolc,. non quarumcunque voluptatum,   ip fas e fle conficientes ;& multo clarius cum trag^diavn definiret, cu pofuit in ipfa definitione, et in natura tragædiæ, virtutem, et vim purgatricem plenam vrilitatis &C adlionis honcftilfimj. Acpr^ter hanc, quam pofuit Ariftoteles purgandorum animorum rationem alia quædam pucherrima fuit a  lamblico, primo Myfteriorum libro, his verbis excogitata •  Humanarum perturbattonum vires fi obruantur compnman tur omnino, ænus tnfurgunt, cr vehementius, vt flamma com prejft, vel rtfits cohibitus.fi vero foras erumpant,breuiore$ fiutdrad men feram quandam perrniflajnodefla Lataotur^& explentur. itaque feadela quadam, et tjndfi blandttqs, non vi y conco quiefeunt. I di irco in fp e tt aculis co madi arum, cr tragxdiarum a  f pe flantes aliorum affectus, noflros comprimimus, cr modeftius  agimus cr qua fi expiamur, et aufcultattone turpium, ab fluimur a permtie,qa pojft accidere inde ex fafltsjet verba faflis  fubucmant. peni ultfq; medeantur. Audiftis, amici, grauifiimuin  Philofophtt etiam ex intemperantia,quod vobis lortalle paradoxa uideatur, et verbis turpioribus, quæquadoq; lolent  in com^Jjjs inculcre vtilitatei haurientem haud exiguas, 6c  i i ' huiufmodi fpedacula tanquam fruduofa laudantem? Id au  tem magnopere cum fententia M.Tullij conuenir, qui confi  inilem in oratione Pro M C^lio uidetur e lafciuia, velut c Iu  to,ac fordibus^eruere frudum; cum fic ait Xum paruerit voluptatibus, dederit aliquid temporis ad ludum atatis,atq\ ad inanes hafce adole flentia cupiditates, r euoe et fe aliquando ad cura  rei domeJlica,rei forenfis,rei publica, vt ea y qua ratione antea no  perfpexerat,fat tetate abiectffie, experiendo contempfiffie videatur .ac multi fuerunt, quorum cum adoleficentia cupiditates defer buifient, eximia virtutes, firmata i amat at e extiterunt. Sic  igitur in com^dijs, et tragsedijs, facile pcruulgata deferueKunt ea, qu  ad cuius exemplar libi quifque vel cauere poflit, uel eligere  meliora. Dilce quas partes, quod officium Maximus ille  Tyrius, ucre maximus, ipfis poetarfi ucrfibusaflignet, et fortafletu quoque poetarum amore captus, fics& iple poeta •  Humana, inquit, ode in an mam ejfufa, quid aliud esi, quam  earum, qua funt in anima perturbationum, inflttutio quadam, cr emendatio ? quod ipfius ejl inflammatum, furoreue percitum, id carmine, tanquam incantatione demulcens dijfo lutum, et abiettum rurfns eleuans, et excitans. Hac vim habet  tam, vt mi feriam fubleuet, iram obtundat, (piri tus frenet; bonarum rerum appetitum fimul cum temperantia excitet, vt  mole Hias auferat, amores mitiget, et calamitates leniat optima in fac rificijs auxiliaris dux, celebritates exhilarat  ciuiles mores carmine temperat. Ac ne fortaffe quifquam exiftiraaret,hacc no ad tragatd ias, et coraa?dias,perttnere,ijs quæ  fubiungit,id ipfum aperte declara tcum artem hanc fattabilis^  ait efie gratia in [cena, et intheatrit. Hac Tragoediarum  prarftantia impulfus Cicero, dixit, ad Gelarem feribens. Itaque ab Homeri magniloquentia confero me ad ver a pracepta Ett  riptdis.&c alibi. Cuius fingulos verfus fingula teflimonia puto. Et  de natura Deorumdibro fecundo. Euripides autem, vt multa  praclare, fic hoc breuiter£xap\ax\ai Tu (cula na. ltaquenonflnt  caufa cum Oreflis fabulam doceret Euripides, primos tres verfus  reuocajfe dicitur Socrates.   Neque tam terribilis fando oratio cft,•   N ec fors, nec ira c alitum inuettum malum,    £uod non natura humana patiendo efferat.   Sed quid hos affcro?cum plurimi legantur in illis Phifolbphi$ libris, Tragicorum,^ Comicorum verius, qui tanquam diuini, et admirabiles exhibentur a Cicerone ? Quinidem  Plato, quem poetas eiecifle dicis, in illo (cptitno de Kepublica libro, non dimifit e Republica fua tragicosminime quide,  (cd magiftratum efle voluit,cui oftenderentur Tragsediæ, et  illi fi probaretur, prohibitio nulla foret, poterat ergo efle pro  bata,laudabili(que Tragædia. Porro pulcherrima leguntur  Timoclis Comici carmina, quf profert Arlcnius Euripidis  interpres, Athenæus libr.fexto, et Stobfus (ermone 1 3 3. quibus accurate fotis exprimuntur utilitates, quas importat hæc  poemata. Quin audis Philofbphum præclariffimum Iacobu  Zabarellam,vt in tota philofophia facis, Limpi,fic in hac etia  parte?qui libro 2.de natura logicæ, fic ait. idem de poette dicendum eft.eius .nfeopus naturalis e fi vtilitas, et motu correttto,  et ajfettioni purgatio. Sed adtetta e fi etiam delettatio, vt homines ad hanc vtilitatem percipiendam allicerentur. ideo re Re poe - td dixit. Et prodejfe volit, et dele Rare poeta, quod ita intelligendu tH^vt pracipue (pcRetur v ti litas dele Elatio feci do loco, propter vtilitatem, non propter fe.Quoniam ait in poematibus delegatio ci vtilitate e& commi fcenda,htnc fatti cH, vt multi arte  poetica ab utentes, poemata componerent, qua dele Rationem abfq\  vlla vtihtate,praberent.hi namq\ adulterini poeta, pratermijfo  pracipuo huius artis fcopo,fecidarii foli refpictit, qui per fe, cfr  fine altero quarendus non e flet, hac fuit Platonis opinio, qui in libris de Republica poetas, vt mori corruptores, a duitate reijcien  dos ejfe voluit .C ontra vero in Sympofio eos laudibus ad cali fert,  et prudentia, et virtutum genitores appellat .Cum igitur dicendi  non fit, tanti philofophi ftbi aduerfari, fateri oportet, ei de veris  poetis loqui, dum eos vocat virtutum genitores, alibi de falfis;  et qu£ fcquuntur ibi plura Hunc locum dcfcripfi, tanquara  eximium, et adhanc dilceptationem vehementer accommodatum, quem tu quidem opinor, optime vidifti Limpi. nam  in principio huius noftri fermonis eadem fere dixifti, fcd fe-, rie, et continuatione verborum, ex alia in aliam (entetiaro reic£tus, et tanquam ad varios fcopulos delatus, illorum oblitus  uidebare. Denique ne nimis diffidere tragicorum caufæuidcar,dum tot au&orum.in re clarifliraa, colligo tcftimonia,   cmafi    quafi non multo plura perpetuo faperfint,quas prætermitterefit omnino necefle, duas adhuc tarum alias afferam ad hac  tragasdiarum, et comædiarum vtilitatem confirmandam, ex  infinita pene multitudine, quæ fefe mihi hac in re plurimorum auftorum offerunt, au 6 ioriratesalreram eiufdem Maximi Tyrji, alteram Epifteti, atque hi mihi probationis huius  agmen poftrcmi claudant. Maximus ergo Tvrius fermone  29fic (cribit. ULttSifttT^p Siol ictfpot xcixodnvis ryJ xctuvovTcov rcl  •mxpet (pap/uolxcov aioL^djouvT^sy^Ttipa. Tpo$r,, a7iiit,pw\ajv t£lu  « fif ofiAvvroG ari^iciV urct) w   jpfe fuauitatis magnitudine fuperat in fuisfcriptis& poetaset tragicos, et Sirenas omnes.num igitur ex tragfdijs tantum  hxc exigenda pfna?an quocunquc modo feribas, ab improbi tatis contagione, ac maleficio, procul abefle debet omnis  oratio ? Reiecit cxfua Republica Plato Comicos, et Tragicos.num folos? nonne etiam Epicos, et in primis Homerum?  quanam hecle caufa?num et Homerus intemperans? et fi  eadeeftipfius, et tragicoru caufa, fuirenira et ipfetragicus,  et tragædiæ parens, nemo tamen hoc illi inurere eft vnquam  aufus quid igitur caufie fuit, cur et hac, et alios eiecerit ille.fi  vitio carueratjquoshoneftiffimofæpe nomine appellare con  fueuit Sapiente s h patres dr duces fapieneLe;ftpentu y virtutumq;  gemtorcs, et alumnos ^nn far um ^//Ar.quorii verfibus, vri veritatis optimis teftibus,plerunquc (uadifta confirmabat: Præter  eam quam fuperius attulit Zabarella, iam alteram audi, fi  quiris, caulam. Mcthæcum quendam Siracufanum ferunt,  infignem oblbniorum parandorum artificem, manu, reperatione quadam, et igne, cibos egregie codientem, cum Sparta  ueniflet, ut illic, quod tunc potens ea ciuitas efler, ex arte  fua quæftus faceret, vtipfe putabar, haud exiguos, vrbeSpar  tana, totaque regione prohibitum, quod huiufinodi cibis no  vterentur,qui corporis, et animi vires infringerent. is igitur  illinc cxpulfus,abalijs tamen Græciæ populis receptus, carilfimus illis, et in oculis fuit, nullo artis fu? vitio d Lacedæmonijs negle&us.Non diuerfa prorfus ratione, nec Homero,nec Tragicis. nec vilius poetæ pocdfimum feriptis indigebar illa Platonis Refpublica. nam cum termone, et cogitatione tantum exifteret, (i£ v^;/?A^7roA/^eam appellat Ariftides,hoc eft in libris effettm t nec re confiftentem\ commentitiam  vero Cicero ) fic eam fibi confinxerat, et extruxerat ille philofophus,vt laboribus afliduis tantum, ærumnis, et exercitatio-ni, contenderctad felicitatem, blandimenta tk voluptatum  illecebas excluderet omnes.Non igitur eos tam ciecit,quod  indignos, et flagitiofos exiftimaret.quam non retinuit, quod  ipfis non indigerer, quafi cum fene Terentiano diceret, nihil  ifthac opus eft arte.Eililem tamen et viucnubus et poft obitum,fcriptis eorum, ingentes, ac propediuini funt et ab eodem ipfo Platone omnibus poftea feculis ab omnibus,  vbiqucgcntiunijhonorcs habiti, LIMP. Veriflimefunth$c  a te probata Pauline, atque eleganter admodum, nifi fallor,  exprefla; nec vilis tuisdi&is iam aufim,quod mihi facere  pofle videbar antea, repugnare. Difccdam igitur, quod ad  quæftionem propofitam attinet, in fententiam tuam : ncccrrafle me olim hac in parte p^nitebir, quandoquidem error il  le meus et huius difputationis cruditiflimæ caufatn attulit, et  me fententiæ melioris. Verum illud tu mihi, fi moleftum  non eft,expliccs vclim.Quando Comædiæ, et Tragædiæ reftitutus eft a te carminis vius, quo illis tanquam aqua, et igni,  videbatur interdiftum,.num& oratione fbluca quoque refte poflumus, et cum laude, vel falcem impune, Tragædias,  et Comædias componere? id quod aliqui noftrates et meo  iudicio,non incommode, poftrcmis his temporibus, tentarunt. PAVL. Quæftio ifthæc Limpi,non eftnoua. Sed  orationis figura tantum, et immutatione uerborum, videtur  afupcriorediuer(a,retamcn, et confutatione, eadem. Cum  enim oftenfum antea fuerit, vtaudifthvcrfum efle poetarum  ) proprium, et nullam vnquam fuifle,aut efle pofle fine verfii  ' poefim, fcqui ncceflario videtur, eam orationem quat verfu  careat, efle non pofle poefim. JLI MP. Rc&c dicis, atque  rationes illæ, et auftoritates antea produ£tar,me vehementer  mouent. Cæterumaudi. Patauium his diebus fuperioribus  profeftus eram quod quidem vos non latuit, vt adolefcenti  cuidam amico, et conciui meo, Philofophiar, ac medicinæ infignia petenti, per eos dies, ut fit, adeflem. ibi cum inter nos  uarij fæpe fermones haberentur, præfertim de litteris, forte  in hanc ipfam,de qua nunc agebam, quæftionem,incidimus; is autem adolcfcens,eius lententia: erat, ut oratione fblutam,  eam, quæ habeat imitationem, ad poefim reuocari pofle diceret. SCAR. Qua nam ratione du&us ? probabile eft cnim habuifle aliquam, an uero fine ratione hoc dicebat ?  LIMP. Probabat ille quidem, et acute. Ac fi recordari pofl  • fum,pene enim exciderat, illud ipfum illius proferam arguis men- mehtumVquod is ex alijs etiam audifie fatebatur. PAVL. Dic obfecro y fi potes. Fortafle enim et mea, et to{ClarifI  morum virorum fenrentia reie&a, fequar veftram. L1MP.  Ille fic argumentum explicabat .Quacunque facultas imitatur  attiones humanas fermoneja ad Epopaiamex Ariftotele, ac proi  inde ad certum quoddam poematis genus eft r euoe and, fed Tragad/a y dr Comadtafoluta oratione conf cripta, imitatur humanadttiones fermone^ T raga di a itaque,  et funts ( excipio Brixianum  Madium, et qui illi font addi£fi)dieeteiti etiai 0 j& qui futuri  funt,nifi uerbum arrogans uideretUrpfed tamen res ipfa tam  abfonam faciem affert, &ahlurdam, ut de foturo quicquam  aflerere hoc in loco non uideatUr a bfurdum, arroga n$, et in.  uidiofum.Etenimquis unquam hoc dixit, fiuc Græcus,fiue  Latinus, probata: fidei feriptor, Tragædiam oratione foluta.  (criptam Epicum efle poema ? quis,omnem, et cuiufcunque  generis orationem, in qua fit imitationis aliquid, ad E popæiam,&ad Epicam poefim poflereuocari ? t tw quidem aliquando, fed raro, fed apud poetas tantum fumitur pro fermone quouis,utcum Homerus ait, 7Ft\pckrra, verba aU  ta y licet etiam poflimus dicere ucrfusalatos.uerum, quod inde deriuatur \ tVo7xo//o / r nufquam alium efle reperies, quam  metrica oratione poetam, et eVo-^o/W, uerfu (criptam pocfim, præcipue tamen heroico', tcftantur hoc præter cæteros  Euftathij uerba,qui primum Odyflaræ librum explicansjait,   E’?C cfi 'Tt! civim C£pXi TO?£XttAO?0I WV?. rpb)~X,OV$ siycvq y.   feCcrw, ng\ broTrdi iov  nos ad optimam poematum metricorum rationem informet, ad epopariæ metricæ paæcipuerdc reliqua pedeftri,  nec hic, nec alibi, nccipfe, nec alius ante, uel poft eum  quifquam, uerbum unum. (excipio, ut dixi, Madium, et  nefeio quoseiuldem claffis paucosquofdam ) at oportebat  tamen, artem poeticam infti tuentem philofophum. in mente.atquc cogitatione philofophi rclifta fortafle permanfit, et  vclut arcanum quoddam id (ibi (oli feruauit, ut multa; iftam inuidebat, opinor, egregiam poetica? partem hominibus,  LIMP. huius quidem partis,qu£ad fblutam orationem fpe£tac,nulla funt a philofopho præcepta nobis tradita, quonid \  commutato folum cum oratione foluta metroeadem qua de metri  ca tragadia dixerat y ad fblutam poterant accommodari, vel etia  ad ea nos informare poemata voluit y qu a trita, et apud omnes tn confcjfo tunc t em pons erant .hac ergo ratione fuperuacaneum  vifum cH illi, ad alias defendere praceptorum regulas, Pra  rerea, cumTragædi^ verfum tribuit, ac dchuiufmodi Tragædia præcepta tradit Ariftoteles, alteram vero, qua? foluta  perficitur oratione, fupprimit, illud (cilicet fpe£tauit, quod vffm illorum temporum obtinuit, ratione illorum inftrumentorum.  non igitur nunc quarimus } quid a prifeis Comicis y &Tragicis, factitatum fuerit, fed quid ex Ariflotelis initijs, atque fentetiafferi  pofsit.vno verbo,an ex Anftotele y C omadiam y et T raga diam, pede (Iriftylo exarare lice at ^doceamus. PAVL. ruinofum perfugium, caducum, et infidele.Etenim quid ai$?Ad trita, coii fu e  taque apud omnes poemata nos informare voluit, de iniuctis, et reconditis, tacere?miram philofophi prudentiam, mira  artem, rem (ane profundam excogirauir,ea nimirum prarcipe  re, quæ nota prorfus erant hominibus, trita et apud omnes in  conteflo, alteram uero,de qua nulla viderant unquam exempla, quam ne elVe quidem cogitare poterat aliquis, priftinfe,  6c arternistenebris inuolutam, ac latentem, relinquere.hom nis hoc erat non artem profitcntis,fed aut ignorantis, aut inuidi. At eadem fidelia duos parietes, nec hoCjLimpbconuenit. id iplumenim tamen explicandum fuerat vno falre verbo.nam (i duarum fimilium fpetierum Sc conucnientiatn, et  differentiam,tradidir,EpopaMa?j'nquam, et Trag^dif, et quid  h iberent inter fe ftmile quid diffimile pluribus uerbis expoInit, quod non adeo necefiarium uidebatur, cur alterius, qua?  plurimum ab alijs diffidebat, rudes omnino reliquit homines  et fi cum ailjs congruebar, quod ineptum cfiet affirmare, cur  tamen id i pfum faltem non expreffit? cur inrempeftiuo filcntio totam artem imminuit, ac labefattauit? Verum eadem ne   ratio metrici, folutique fermonis ? eadera verique præcepta ? caue cane hoc dixerim ;pradentibusalij$.quot verborum geheraf,  quas immutationes, quascompofitiones et ftrti&uras, quot  figuras illa poetica menfura, et metnea poetis, recipit, quas  tua foluta rcfpuitffi Ariftotelem,fi Hermogenem, legifti, pro ptum profecto fuit utriufque naturam } et difTimilrtudinern, videre, verum audi falrem Halicarnafleum Dionyfium, qui ridet eos, qui, ut ornatior uiderctur eorft oratio, poetica quædam in folutam orationem inferebanr,qu£ molefta potius errat et faftofa, atque rurgida,quamam uero poetica illa eranf,  his uerbis declarat.   obfo&omiiM HK &Ct)d’G7ZC!’ VUOLTKTUCOV T? J&j TJ7 Kflft Tn7?\ n-rjG/id/jQi tov ididrliu. flu&rcbant, inquit, ornatum aliquem afferre fuisfcriptis y immutabant communem, et vulgarem  phrafim, et ad poeticam confugiebant % immutationibus multis vt entes y et fuperlatiombus, et alijs modorum formis,  nomina importantes, ex alienis linguis æccpta, atque peregrina, fguratis dncndt genertl us, non (olitis mutatione reliquis ferrnonum nouitatilus, terrentes vulgares. Hæc eadem ut dixi, pluraque tibi patefacit Ariflotelis in RhethoriC!S,qui li b  $. d i 30 1 diuerfa foluti fermonis ) et poefis eft elocutio.&t  Soettcus enim fermo non humilis, verum foluto non conuenicbSn  idem etia uocauit AV^cftWt^imperitoSjeoSjqui poetica diftione (equetes in fuis (criptis, putabat fe pulcherrime loqui: Quod vero de præceptis dixifti traga? diarum ad illorum teporum vfum ab Ariflotele relatis, neque id horrere mcherclc poteft, aut aliquo pa£to confiftere; nam, vt omittam ea,  quæ (uperius a mede ebdem vfudeclarataifunr, et pluribus  confirmata, libenter accipio, quod nunc liberalitercoccdis,  tragoedias illorum temporum ab omnibus fuifie receptas, et in honore habitas, et Ariftotelem illarum artem et præcepta nobis tradidifle. Etenim hæc aduerfimtur titulis tuis, i,quod    probus cs^quod doftus, et elegans, fero, diligoque, rem tame effefeteridaita non arbitrof. So\Uih iteiYnitationiem ad poe  mata conftituendafufficere?vno poficofemelabfurdo,qua  multa, maioraque, continuato lapfu, confequanturoportet?  Sola tibi placet imitatio. verum Ariftoteli noneft^pifa fatis f  tjui primas poeticæ conftitutionis caufasyex naturali principio repetitas non vni tantum imitationi, fed et huic, et  rhythmo, cuius pars eft metrum, retulit acceptas. Et in definitione Tragiedia?,prtcr ceteras partes, fuauem etiam orationem, cuius inter alia inftrumenta^lixitefle metrum, cum imttationeconiunxit. Praftereajfinulem eflfeTrag^diam Epb pa?iar,quod utraque bonorum candneat imitationem, metri  .cofefmoiVecom’pfihenfaiTi;!icetaliquibirs’alij«: inter (e differant.Et aliBi j Poetam dixit magis ejfe fabuU, quam metrorum  effetiorem, tribuit itaque primum fabula locum, nec tamen cxclufit merrumjicct in convivio, metrorum, et mufiæ tantum effe£iorem efle dixerit Plato. Sed hæc omnia, fi memini, fuperius a me fuere citata, cum plurimis alijs, clarorum te  ftimonia virorutn.quo circa nunc eadem velle repetere, importunum (ane efler, atque hominis, vel ingenij fui pauperta  tem, vel probationum inopiam agnofcenns. Aliam igitur ingrediamur in hac difeepratione viam, fortafie latiorem.  Omittam autem interea, minorem illam propofitionem tua,  leua(lumprum,efie vanum, et nugatorium, cum ait. Traga:dia, et Comædia foluta oratione feripta, imitatur lermone.  nam fi foluta oratione, quid attinet, fermone ? quafi reperiatur oratio foluta, quæ non fit fermo. Verum his omiflis, ad  propofitionis veritatem accedo, et fic argumentum, ac (enrentiam meam explico. Si hoc dederimus, vt quacunque  imitatio (ermonc fafta, poflit efficere poema, mox concedendum erit, Hiftorias, Dialogos, plurima (cripta philofophorfi, oratorum orationes, fabulas Æfopi, et .alias, cfle poemata, cum hæc imitationem contineant, vel omnino, vel  F 2 multam. Quod vero nihil horum debeat appellari poema T  et fi per fe tam manifeftum fit omnibus, vt præter communem hunc hominum confenfiim, alia ratione minime indigeatquia tamen aliquando cuflifurdis eft agendum, id vna  tantum, fuperuacanca quidem plurimis,nccefTariaquibut  dam, patefacio huiufmodi ratione. Si foluta ifthfc aliqua oratio poema conftitueretvjlum, omnium maxime vel Hiftoria Herodoti, vel Dialogi Platonis, hoc pratftarent, verum  id falfum eft, et licentius dittutn, nihil igitur aliud illo modo  feri ptum, poterit eflb pocma.Quod pertinet ad Herodotum,  hunc nemo poetam vnquam dixit,(cd Hiftoricum, et hiftoria patrem omnes appellarunt vna cum Cicerone. Et Dionyfius Hahcarnafleus exemplis diucrfis hiftpricorum, et poc  tarum, probaturus, quod propofucrat,oppopit Herodotum  poeta:, vt (criptorcs inter (c plurimum differentes,dicens, (limatur ex poetis Homerus, ex hiftoricis Herodotus. Vides,  Herodotum non efte poetam  cum eum ab Homero poeta  diftraxerit, ac fepararit Dionyfius ? Ariftotelcs vero manifeftioribus id ftatuit verbis,cum dixit, Hiftoriam Herodoti,  fi metro fcriberecur, hiftoriam omnino futuram. Et Hermc^genes appellauit Herodotum Hiftoricum, et Xenophonte  dialogorum feriptorem,   cos, fermonum pedeftrium feri pt ores. ra, vero et   Uoii/bunzt^foluSM firiptiontSydr unquam vehementer   oppofitafeparanturab Ifocratein Euagora, eandemque tribuit fignificationem Plutarchus in libello de de •   feftu oraculorum, dices, Agy^ct^.oi cv Sutrpois   ayuviZpu^joi. tum poeta, tum oratione foluta ferihentes, in  theatris concertantes. Eadem ratio pertinet ad Platonem, cuius orationem Lærtius in eius vita dixit, effe medtam interfio  lutam^dr poeticam. genus autem huiufmodi dittionis fortafle  decipere potuit aliquem, vt extftimarct elle poeticam, non  enim poeta, (ed hiftorico potius conuenit \ et omni foluto  fermoni,quod et Hermogenes confirmauit in Forma puritatisdnquieSj/aiTa^T^ eiScvcti 7n^co?^yet)pv^picy 3 LiiTpou   t Audis, etiam ab  Empedocle, qui de rerum natura fcripfit, vt magis accedere  ad phiiofophos,ex Ariftotelis (ententia.quama d poetas, videretur, quia tamen,quod verfu fcripferat, poenrquandam  fpetiem referebat, et poeta creditus a plurimis fuit, (eparauic  ab ipfo Platonem, neque do&rin fimilitudo potuit eum in  appellationis focictatecum Platone coniungerc,quem tame  vera nominis ratio Theophrafti fecit, et Ariftotel is in feribendo focium. quam quidem philofophorurtrinter ipfos fo  cietatem, libri definibuseiuftlem M.Tulij confirmarunt, his  Vcrbis.iSV^ exifl/mo te,(icutinoflrum Triarium, minus Epicuro  deletiari,quod illa Platonis, Artftotehs,Theophrafti, orat tonis or n amenta neglexerit. Sed fecundo de natura Deorum, Deum  phtlofop horum eft aufus Cicero vocare Platonem, qui Pfeufip  pum fbroris filium, eiufdem oratoris auftoritate,reliquit hat  rcdem,non poematum vllorum fed philofophiac. et Diogenes Lærtius Platonis dialogos, non poemata appellauir, fed  2t/^auaA7a,quac, vt dixi,funt oppofita poemati, qui quide  Lærtius in uita Platonis, et Euftathius libro dccimo&auo  iliadis dixerunt, ipfum Platonem poemata conicripfifle, dithyrambos, et Trag«dias, in quibus cum cognouiftet (e fiiperatum abHomero,ignibusomnia tradidifle, et audito So  crate,captum illius Sirenibus,adphilofbphiam, et pretiofio  m   raftudia,fecontulificdnquibus ualdc profecit. Quidais?St  poemata fuacQmbuflitille,cur dialogorum poemata uiunt y !  et extant ? cur hacc non concremauit ? et qua! funt illa meliora ftudia,ad qux,negle&is, et exuftis poeticis, poftea fc co  tulit, ft dialogi poemata erant ? Quinam illa tuerint, non eft   obfcurum.Quintilianus etiam id declarat,his ucrbis Platonem cjnis dubitet, efte pbilofopborum pracipttum, ex qHQ multum  eloquenti fe traxtJfe'Cicero fatetur SzA quid moror, una tan  tum Hermogenis auftoritate hoc totum xdificium ncftru.  Platonis dialogis nitentem, ruere uidebitis, et fumare, ut ne  ueftigia quidem priftinx fabricationis appareat amplius, is  igitur in forma dicendi politica, fic ait. Panegyricum, feu ds-?  ?uonPlratiuum genus K ccrd /\^p^a.^ia¥ y ideft, quod ad orationem;  f elutam fp e tt at ^Platonicum omnium cjfe pulcherrimum', quo vero poefis vtitur (omnium enim maxime demonflratiua eft orati a poetar um)non eadem eft, qua in cateris,ratio^fed qua de fermorte  panegyrico dicta funt; ea multis alijs indigent, qu«t propria poetarum ejfe dicimus .Qualem enim nos ejfe Demofthenem oftendimus, ratione cimlis fer mortis, in genere deliber at tuo, ac iudiciali ;et qualem Platonem in panegyrico et æmonftratiuo talis Homerus erit in poetica, quam fi quis demonftratiuum genus carmine  fcrtptum,dixerit,baud aberrabit a vero.   Hxc aute ppflunt rie tibi Limpi,veladoIe{centi cociui tuo,  vel alijs^fle&tttfan (axum adhuc elixofltuer panegyricas, (i  (alutam orationem fpeftes, Platon is eft omniu pulcherrimaHoinerjL,fi poetica : vtraque oratio forma, inquit, feftatur ei-dem in dicendo panegyricam uidelicet, eam, qua! fu omniu  pult herrima.eft ne dilcrime inter ipfa.s aliquod.? fi nonefler,  vtraque veLPlatonicadiceretunuel Homerica, uerumaltera^oeticæftjnquit, altera (oluta. Hoc fatis efl e poterat eleganti viro,(cd exterorum catifa, qui natura confueuerunteflc  morofioreSjhxc addendum putauir .Multis alijs rebus opus eft  ftdntt y u4 fiat ^f^poflumus ne tandem (cire^quxfintifthacc  alia multa ? explicabit hoc inferius aliquantulum Hermogenes,vbi de peculiari poetic^ fermoUe qui fit ab ab alijs oibus  omnino fettiftu$,agit.- interea vero hpc emfdem vtere di&cy    r  Alteram effe carmine [criptam, alteram,nequaquam.c^7i(\ 1 u ramum efle difcrimcn ftatuat inter poeticam orationem, et re  linquas omnes, metrum ipfum,quo fublato, poetica tranfit in  folutam, Homerica in Platonicam.Quibusexuerbis illud eli  cimus,non modo folutam ullam efle non pofle poeticam,ied,  etiam poeticam fine uerfii non efle poeticam H?c igitur Her t  mogcnes,qui fi forte fufpc&us tibi fit, ut uehemens, et acer   opinionibus iftis aduerfarius,etiamne Ifbcratem reijcies, qui  nihil haftenus in te,tuo(quc dixit?Ab Hermogene no diflen tit ifocratcs, qui laudans Euagoram,ait;Mw ignoro quam difficile fit, quod fum fatturus, huius hominis virtutem oratione foluta laudare fignum huius rei maximum. nam de multis alijs, ac K  diuerfis rebus, dicere audent ij, qui philofiopbiam traftantjrac au  tem vnqttam fcrtberefip forum tggreffus ett nemo. Ego vero ipfis  ignofeo. multa namque ppetis concefia funt ornamenta. cum homi  mbusemm ver far i Deos, licet ipfis fingere l congredi (fi confuetu  \  dinem habere cum quibus ipfi volunt, (fi hac eadem non modo con  fu et is proferre nomini bmfednunc vti peregrinis, nunc vero no l  natis, nunc metaphoris, nihil plane pratermitterefed omnibus dicendi formis multtplicem,ac variatam efficere pocfim. at ijs, qui  fer mone vtuntur, nihil hutufmodi Itcetfed conctfe tum nomina ci  uilia,tum enthymemata rebus ipfis har entia, oportet ajferrc.Prat er ea, illi quidem adhibendis metris, et rhythmis, quicqutd volut,  efficiunt, hi vero nullam ex his partem attingunt, qua tantam ha  bet in fe venuftate, vt qua in foluto fer mone, (fi enthymemate no.  re EI e fe haberent, ea pulchris rhythmis, (fi uerfibus obUclant audientes. Porro poetarum uim hinc facile quis intelhgat, fi, n.pra- / flantiortbus poematis nomina relinquas (fi fententias, metrum ue  ro dijfoluas yimbectlUora multo t qnam nunc txiRtmantur,appare  bunt. Audifti ne, Uberatis teftiraonio necphilofophos, nec'  oratores, pofle tantum efficere dicendo, nec audere, quantum  poetasfquod hi maximam habeant et in uerbis, et in rebus  efficientiam, et ornamentorum copiam, qua reliqui planedcftituuntutfmetrum autem eam poemata largiri uenuftatem, \   et elegantium, ut, fi illud foluas et ad io luram redigas oratipnem) omnem poema deperdit quam de ipfo prius homines h a beba n t,cxiftimat ion is opinionem metrum igitur eft  cauia vcnuftatis, et prarftantiar poematum, (olutu vero, eiufdemamiflio pulchritudinis, et difloIutio;fi tantam, metri gra.  tia, poemata vim poflident, et elegantiam; (oluto metro, ud  nullam, uel exiguam, quis eft qui non uideat, hinc utrumque  confici, et poemati neceflarium efle metrum, (k orationi foIutar,cui metrum cftappofitum, inimicum elfe poema ? eandem hanc poftrcmam fententiatn ijfciem pene, breutonbus td  wn ver bis, protulit Ariftoteles, Itbro 3. Rhetor, cum dixit, O/  cstoca req iwfon y did liw A i%iv iAkou/J GroeMr£q liwdi  tUv Sb%&v.poetx xbfmrdAjtjr inania loquentes, dt SI ion is caufa vi fi  Junt hanc tantamgloriam confecuti. tam uim, inquit, habet  diftio poetarum ( includiturin di&ione metrum ) vt rebus  inanibus, et Icuibus, gratiam addat^& (plendorem;aquaqui  dem pratftantia folutam orarionem audiftis, efle ferme inopem-. Quibus lane uerbis apte refponderetur illi,qui uelutl magnum quid, et reconditum dubitans, quar(lirir,fi VergiJij Æneadem diflbluasinfolutam orationem, quonam ea  nomine appellabitur. Solutam efle dices orationem, inanem, exanguem, abfque uiribus, abfque neruis, humilem,  et futilem, et abie&um, fiue dialogum, flue hiftoriam, illarum omnino fimilem,quas ociofe mulieres, ocij vitandi cau  la folem «flate legere, quorundam, qui nunquam fuere Gras.  eorum, resgeftas reterentes, ab Hifpanis auftoribus confio  ftas. Hanc ipfam poetarum in dicendo prxflantiam, et   P lato de c Lar auerat antea in Menexeno non valde diuerfis his ab  lfocrate verbis,E ’ 'ai ouufi nu&ic i 7 n%eipou/rf{j roiajurd A064/A   tibi id ipfiim affirmanti profe&oncuio non credet, quid igii tur habcntamplius poetar, quamobrem ipfis ita facile conce  xlas? rio/^7Tcei,inquit, dviuv HbhxctAZ^ r dw cfiiiiuj ei /uov emeti vjuvt  onumc, &k 7raMTnQ LLi/uebuuvtectenv. Poeta illorum res gefias mu fi e d  tdtione laudantes 9 omnibus eas mani fefiarunt. nuncintelligo, demum quid idiitpotiflimum, quo Platoni Plato fateatur  : aritcceUcre pocta^ muficis nimirum inftrumemis, metro fciliccfj^quacpars cftnonmintfna muficac. id quod ibidem melius dcci&mmqdicn$.ytprouocen?us alios ad eadem odis, alijfi  que carmtnibus, vt, decens cft, exor panda. Itaque trag^diam  Callimachus appcllauit, vt Demetrius Triclinius in Pindari!  afleruif, Atncv^ m tApwas^grandcm mufam,dr ampullofam, Quamobrem ex d jftis verbis affirmat Plato non fblum oratione  poetarum eflidiucrfam, et præflantiorem oratione fbluta,  fed etiam fe non efle poetam, quandoquidem fuam orationem cedere fatetur orationi poetarum. At enim poeta ab   Hiftorjco non carmine juclprofa oratione differt, fed quia.   alter rem geflam narret, alter imitetur, quicunque igitur imi  tatur, et fi abfquc metro, poeta dicetur tamen. Qua quidem  Ariftptelis auctoritate fretus Marrinus Delrius,aflererenon  dubitauit,///w abunde foeta nomen mereri, qutcuncjue ait quid  firtftione, licet oratione folut a fingi t y et imitatur, Hunc ego uirum, et au£lorJtatc,&c eruditione, ac rebus (cripris, plurimu  valere non ignoro, hac tamen in re minus exiftimo fuifle,  quam in c#teris ) accurarum,.& diligentem. Nam quid obfccro, prajfenti negotio illa uelobefle, uel prodefieporeftau^  ftoritas Ariflotelis? qui eo loco non hoc qu«erit,quis uere fic  appellandus poeta.fcd tantum, quid differat hiftoricus a poc  ta.flon metro, inquir, fi quidem poteft hjftoricus nactro fuain  hi floriam contexere,nec cm-ideo poeta Metrum ergo;dices,non efficit poetam • abfque imitatione, quis negax ? nain  nec Empedoclem appellauiceairationepueram Ariflotelcsverum huculque nihil ad rem : Verum ex his confici dices poefis ujm omnem, et quam vocant eflentiam,non in merro . j ponendam. vnde tu id collegifti ? Poeta, inquit AriftoteIes£  non differt ab hiftorico metro. Aflentior. ergo metrum ad., poefis naturam non pcrtinct.Nunc non aflentior.abfurduox   eft enim quod addis.Nam fi rcftc concludere tc putas, cum  ais, Poeta non differt ab hiftorico, metra: ergo metrum e(fentiam poefis non attingitjutar eadem ipfe regula, et concludere per te mihi licebit, hoc modo. Homo non differt ab  Angelo ratione, ergo ratio non pertinet ad naturam horni-nis,i et tua caufa carcbunt omnes homines, ea qua fiifit  homines, ratione. et item, Homo non differt aoecqno  f ' fenfitiuof non erit ergo homo fehfiriuus. nam, Scfi perpetuum id non efle dices, mihi fatis erit, aliquando, et fe[  mei effe ucrum, ad id confirmandum, quod ex AriftoteKs   uerbistu negare prorfus uideris.Sed alter, inquit, irtiitatuf j  alterantem rem ucrcgeftam narrat Audio.imitafione tantum differunt. Erit ergo, qdicunque imitatur, et fingit, poetft  dicendus, id vero nec Ariftotelcs dixit, nec tu poteris ex illis  eius diftis extorquere. non enim fi re&iflime dixit Ariftotoles, poeta fingit, et imitatur, id tibi, uel mihi dedit, ut retro co  meare liceat, ac dicere, Quicunque fingit, et imitatur, is eft  poeta. Quod fi contendes tamen, et au&oritate tua id tibi  iumendumdwxeris,nunc mihi fatis eft, oftendifle, hoc ab  Ariftorele non effe di&um,nec ex illius uerbisquac funt a tc   produ&a,huiufmodi quicquam erui pofle. Quod fi ex hac  Ariftotelis propofitione, poeta imitatur, rc&e concludere  te putas, et ut confequcns inferre, Lucianus ergo, Plato, dialo  gorum fcriptorcs,funt poeta?, nulla Id prorfus, mfi hac ratio  [ i ne poteris. Quicunque dialogos fingunt, ut Plato, Lucianus,  imitantur, At poeta imitatur, funt ergo dialogorum feriptorespoet#. Sed Dialeftici ridebunt, qui in fecunda ratiocinandi figura negant affirmari pofle quicquam. Et cum hoc  in loco re, ut uides, Ariftotelis auftoritaS deferar, alio tibi con  fugiendum, et apertius demonftrandum, omnes, qui quocunque modo imitantur, efle poetas; autfi non potes, noli  cogere philofophu inuitn affentiri tibi, gentis, et fpetie reciwv procanti. cft.n.imitatio genus in tragfdijs, et ceteris his fpej ‘ii i tiebtis tiebus.ueru fi genus una cum differentia stfpferis,retrocome  bis arbitratu tuo.Poeta imitatur ucrfu, et quicunq; imitatur  uerfu,eft poeta.Nulla igitur erit imitatio poctica,nifi poericu  accedat inftrumentci;alioqui plurimos efle poetas ftatuemus,  quos poetas appellaret nemo tollerabilis; etenim et Xenophote in toto eius opere, et M.Tullifiin Rhetoricis libris, ac  in tota philofophia, poetas afleuerarc cogemur; et dialogos,  quos philofophorum efle fermones Ammonius in libro de  interpretatione dixit, atque E ' %c t )Tctj.ovs, populares et   faciles fermones, ab acromaticis diftin&os, appellari, poetaru  efle figmenta fatebimur.Thucidides præterea, Titus Liuius,  et alij multa, quod in Concionibus imitentur, ac diuerfos inducant inter (e loquentes, et ipfi poetarum fimul, et hiftoricorum nomen, et prarmia tulerint. Harc ipfa præterea, quæ  nunc inter nos differentes commentamur, et his alia fimilia,  fi quis aliquando deferibens, fic in dialogi fpetiem componeret^ in lucem ederer, eflent hac rationc(fi dijs placet)appelianda pocmata.Verum id ego nunc pra?dico,teftor, affir-'  mo,me nunc haudquaquam poetice loqufneque poeticam  phrafim,&: elocutionem vllamfcientem hodie protulifle.Si  quis veroid aflerar,autego infanio, aut ipfc belle, decipitur.  Quid tu ais Limpi?poeta ne nunc es,dum mecum difputas,  an fophifta potius?Ll MP.non fumus nos quidem poetf,qui  ha ?c loquimur, fed fi quis hæc eadem (iib dialogi forma complexus fuerit, illum forrafle dicemus poetan^quod (ermone  hunc noftrum fuerit imitatus. PAVL. O te pugnacem iri  difputandoLimpi, et in tuendaTententia nimis acrem, et  pertinacem. Matres etiam puerorum, et nutrices, qua? fabellas infantibus narrant, ut faciendum prarcipit Piato, inter  poetrias numerabimus:& qua?, quid fit poeta nunquam cognouerunt, pulcherrimo poetarum nomine decorabuntur;  O rem ridiculam, ac nefer (omnium quidem uifam. Qujn  fophiftas etiam ex poetarum numero no excludemus, quos  inte? /utuiriMOs 'i nitatores, Plato receiifet in (ophifta. Orato  res præterea,; ivytrcq Ji pnvpajv ix 7rctfctfi iatoic.. Fabula profe fi a quidem ejl a poetis, fed tfr oratoribus cowunis eft fafia, adtnomttoms gratia. nouirenim eruditus illcfophifta duo gene'  ra fabularum,fic inter fe diftm&ajVt alter u cotinear  Fabulas poetarum, qu maxime delegationis caufa folent , (eu A 'rofypvr, apologos, quibus et  oratores vmntur, et philofophi, mulrique feriptores alii, vel  ad monendum.vel ad probandum.Quamobrem Hermoge  nes, fiue quis fuit illedodus Aphthonij explicator, et interpres, dixit, F abulam,chriam, (fi fententtam dehberatiui venetis  ejfe.&i alib uEtfientm Herodotus, et alij fabulis vfi fiunt, his prio  res tamen fuere poetaihi namque voluptatis gratia fabulas tra  Harunt, rhetores vero pracepttonem 6' fidem fibi proponunt, dii  apologos coxtexunt.quod item libro fecundo arris Rhetorica:  nos docuit Ariftotelcs, qui iuflir, Oratore vel res ^eftas narra  re vtlipsu cor, fingere fabulas. I n qt,o i llud iilquit inefle boni,  qa res geftasreperire difficile fir, fibulas vero findere, facile.'  ht m Partitionibus OratorijsM. Tullius, dum oratorias argumentationes inftitueret, inter alia fidei facienda- pra-cepra  fabulam collocauit, vt valde permouendis animis opportunam, cum ait .Fabula etiam nonnunquam, fi- fi fit incredibilis  tamen homines ttfwwwt/.Qiiamobrem idem ipfe Cicero plerunque fabulam aliqua in fuis orationibusappmgit qualis  eft illa Cereris Ennenfis in 7.adione contra Verrem, et mul  tis alijs in locis. Menenius aurem Agrippa plebem cum patribus ingratiam reduxifle fertur, appofita illa de dicter  membris humanis aduerfus ventrem conjurantibus, fabula.  quod exemplum memini a te quandoque celebratum ad oltendendam orationis folutapraftantiam. ira firpe fibi ipfi  folent homines m eodem prorfus argumento repugnare,  lunn igiturquia fabulas narrari locis opportunis nudifli ea  caula poetam dices vel M.Tullium in orationibus. vd Tiiu  Liuium, et careros in luis narrationibus a udo res i Si fabule  iguui fuut poemata, euiulcmefie dicemus eodem tempore  poetam, et oratorempe raro poterit oratio confifterc,arque  fidem facere, nifi alicuiusadmixtionepoematis.Sed et Pliro  3. de Republicjj hax vtraquediftinxirhis verbis, gfouZTtai   TU 07ct i-no uvZcKoytov, r 7roir,iZvMy i Tcq diiyrmc oSerarvyxaki i   nonne qua a fabulatu fert pt oribus, vela poetis dicuntur, narra  jtones quada 'fiunt ? Tu vero caue ne particulam :,pro id eft,  accipias,ne propria defere dogmata videare, Porro, no ÆfS pus (olus fabulas confcripfit,fcd multi fuerat alij præclari  virhqui materiam hanc traftadam fufceperut, Porphyrius,  ' vt cft ab Eufebio proditu, libros edidit, in quibus fabulofos  Deoru ortus, et origines ad naturf totius ratione, et opificiu  rcuocare conatus eft. Zeno, Cleantes,Chryfippus,vt Cicero  monuit in libris de natura deoru, fabularu antiquarii feripto  res, &expofitores fuerunt; pluresalij, quos fi quis poetas  fuifle contendar, is fciat,fe cum pertinacia mentis, rerum antiquarum ignorationem coniunxifle. Ex quibus omnibus  iam fatis declaratum arbitror, et oftcnfum, nullam oratione,  quam nudam appellas, et fblutam,vllum poema conftituere,  nec eum qui fic fcribat, iure poetam polle nuncupari. Verumtamen adhocipfum plenius confirmandum, Ariftotclis  diftum, ex tertio libro rhetorica? artis, huc transferendum  putaui,in quo fic ait .Poeticus entmfermo non humilis,ueru fermoni foluto non conuemens. Si non conueniunt inter fe, differant oportet, fi differunt, qua ratione fibi poterit alteralterius appellationem arrogaret Sed et idem philofophus ibidem. Rhythmum habere debet oratio, metrum vero necfuacfttam,  efiet enim poema. Quonam ergo modo tuebimur Ariftotcle,  ne fecum ipfe pugnare videatur, fi in arte poetica imitatione  oratione fbluta fa&am,cenfet efle poefim, in Rhetorica uero eidem (bluta? uerfum prohibet, ne fiat poefis? quis lftam  pugnam dirimet obfecro? aut notam abfterget inuftam phi  lolophopræclariffimo ?uosenim ferrei cftis, nec ceditis adhuc quicquam, aut inhiberis femel inceptum mejitis impetum. poteft neidipfa rerum natura pati, ut eadem oratio follita fit poefis, et non fit poefis ? Cur iftam pedeftrem, ac difcintatn uirginem poemati defpondes in poetica, times, et illi caues,necum poemate coeat, in rhetorica ? cur quod in arte poetica poteft efle poema, mox idem alibi dicitur a natura  poematis abhorrere? quam polypi mentem mihi narras ?  aut quam arboris naturam, in diuerfa c^li regione uarie 1 e  permutantem? cur Qnpa,/b$fjou)eiLc5opvori fi in poemate licet  lac al bum dicere, per Ariftotelem, et carmina facere, licebit  &in foluta pariter utruraque, quam idem efle cum poema- te, non Ariftotelis,fcd ueftra fententia (anxiftis.Sed age concilietur Ariftotcles,ut fsepe (olet, eodem ipfo, et hominibus  inuitis, conciliari, et ad quofais fenfus, etiam contrarios  pertrahi; non dixerit ille philofophus, quod negari non potcft. quomodo Socratem conciliabimus ? hominem durum,  et in unius di&i conflantia, ucl fi mors fit obeunda, pcrfeucrantem?isinPh«done,ye/Mw ejfe fattum clamat, a fane  ratione j quod Æfopi fabulas modulatus, adpoefim traduxerit.  Quid hoc 6 Socrates? nunc tandem faftus? non ne etiam  antea in dialogis, quos ifti clamant efle poemata?Ac(opi uero fabulæ ccquando deflerunt efle poemata ? uereornete  non fanum efle dicant, amifla prope finem uitæ, re&a ratione.Vcrum ego te defendam, Socrates, dicamque, non efle  curamenticondemneris,homofapicns,obunum tantum  Ariftotelis aduerfarij tui uerbum, illudque uei male intelle&um et explicatum,uelin dubium, et in quacftioncm reuocatum ab eruditis, uel tantummodo unum, quod multis eft  obnoxium abfurdis, &alijseiu(dem ac plurimorum aurorum diftis, ac fententijs repugnans. Poftrcmo quam ineptu  /it, et falfum, illud dicere, omnem imitationem (errnone fa&am,efle poefiin, præter ea, quæ ditta funr,operarpretiu cft,  Hermogenem audire, qui cuiufque feriptoris tenuiter elocutionem incidere, omnium optime membratim difeerpere, et infita vitia, virtutelque indicare, confueuit. is igitur in  panegyricæ orationis Idea, cum figillatim et Xenophonte,  ik Nicoftratum, et Hecatæum hiftoricos, et Æfchincm Socraticum ante omnes Herodotum, in fuis feriptis fabulas,  et perfonarum imitationes, infcruillc dccIjralTet,prarfcrtim  vero Thucididem,tura in hiftoria,tuin in concionibus, et in  dialogis, imitatione multa vfum,vt hinc patere cuique maxime pollet, hiftoricos etiam, et casteros orationis (bluta: (criptores, imitationem, et fabulas vt poetæ, quandoque conferta ri, nec tamen efle poetas, poflremo quafi corollarium  quoddam ex his omnibus excerpens, Epopfia: veftra?dat,do  nat, dicat, inquiens,Ji7 %gu nrgcdrri&cov jut t uiicrci^  gpcl aMa  •jdjcujtcl oviui 7n& qua i 9panegyrica tdea nobis dici a fiunt % ncn fola poefis 9 neque filum du$m  fogi^c ater a que folute fcrtbendi forma, fid eliam historia cumula «  / retinet. Poteram, fi uoluiflem, uelfi potius opus dii putaC  fem, adhuc fexcenta pro ferre loca, quæ mihi perpetuo for  fim,ac pedetentim ueniunt in mentcm,ad probandum, imitationem (olam in (ermonc minime (kffexre poemati cotyficicndo^erum cui non (unt hæc (atis,isahoucrborumgeærc uidetur,atqueagreftioribus pr^ceptoribus indigere, quam  ij fint, quosha&cnus nominaui.Sed in his adeo immorari t i  perfpicuis et cuique manifeftis, neque decorum, ut ucne dicam, neque dignitatem habet ullam, et ucrifimilius eft, adolefcentem illum Patauinum urbane ludere uoluiflc teciim y  ut fit in fcholis, et inter amicos, quam ( dio dicere, qua: (entiJet. L1MI\ At vero /cimus, Arifiotelem acriter t nucetum in  eos, qui ex vartjs metris poemata difilinguerent, vt etiam Empe doclem,{jr fi verfu fcribentem,philofophum potius, quam poetam y  haberi velit, et Charemonem multa varietate carminum vt entem, e poetarum numero tamen eximat, quod imitationem neglexerint .Cum ergo carminum vfus non efficiat, vt aliquis fit poeta %  fed imitatio, hinc /equi videtur,vt Tragadta, et Comadia, et fi  carminum e Xpert es, imitationis tamen caufafwt ad poefim rcua  canda^ct omnis imitatio firmone fatta,pocma con ftttuere posfit m  JPAVL., Miror equidem Limpi,te maxime canteris m difpuaationibusdialefticum, in hac tamlacile Dialc&icorum decreta prodere, et ab optima differendi ratione, id eft a te ipfo,tam citodefcilcere voluifte.Et cum illud mihi fit exploratum, in his rebus teneque labi, neque decipi (olere x ineam  planecogitationem venio, tentandipotiusmei, quam decla  rad# opinionis tua: cau(a, et hac, et alia prorftis 'iTuXKisyisa.^  te proferre. Etenim Empedoclem efle magis phyficum qua  poetam, cum imitatione caruerir, fateor ab Ariftotefe di&u ac veriflime quoque di£tum, et fi uerfu, poetico, inquam, inftrumento,fitufus.uerum nihil ad uerfum. hinc tu nonc&  cis, quod optas, ac longiflinie recedis a (copo.uide enim.EmpedocIes,quia non imitatur, Ariftotelis fententia non eft poe  ta,ergo quicunque imitatur eft poeta, hoc uero nequaquam  fcquicur& huiufmodi penitus abfurdam efle confecutionem,diale&ici tui nos docuerunt, et Ariftotcles in fecundo  libro Topicorum.ncquetuid nefcis,infyllogifmo, ut aiunt,  deftruence,pofito antecedente, fi ponatur confequens, nihil  omnino colligi, ut cum dicimus, fi noncftanimal^non eft ho  mo,fi afiumamus, At eft animal,ergo eft homo, faifum elt, et  non coha?ret.Eadem ratio eft et Chfremonis, et fexccntord  aliorum, quos uc concedam non efle poetas, quod non imitentur^negabo poetas c(Te, quod imitentur tantum. Tu uero  tanquam probatum illudipfum admittis, quod tanqua probandum uocatur in qua;ftionemNe mihi tu illud inculcaue  ris,quod manifeftum eft, et fatentur omnes qui non imitan •  cur, eos non efle poetas, fed potius illud proba, quod obfcurum cft, et concedit nemo, quemcunque imitantem fblum,  efle poetam^uel fi hoc illi confequens efle contendas, often;  de, dialefticorum kiinftitutis non repugnare. Sed non poteris. Vt ergo nec uerfus abfque imitatione, ita nec imitatio fine  werfu, poema poterit ullum efficere, cum utriufque caufa  poeta 7F0inrfa efle dicatur, ut audiuiftis, &cffeftor. LIMP.  iam nulli, mea fencentiapoEeft efle dubium, quin ita feres,  habear, ut tutot,ac tam claris auftoritatibus, et ualidis rationibus, confirmafti. quare nihil amplius mihiiam uemre  in mentem poteft, quod hac in re dubitem, aut quseram.  Et quod ad me attinet, nifi quid iftis pratermifliim uideatur,&: aliquisfirapudipfos rcliftus dubitandi locus, iam  tempus eft hinc abeundi. SCAR. ne furgas tam cito  Limpi  quo tu abeas quffo ? num animus eft adhuc in  illis mullis barbatis ? noli dubitare, te expe&ant. ibimus  adforumpi(carium,fi lubebit, una, ac fimul ememus.  L1 MP. expe&o libenter, ne uim facias. quid autem eft præterea, quod fit hac irt re dicendum? equidem iamdudum acquieui.quarc neque rogo, neque nogari cupio quicquam, 8t  Paulihu prorfus libero. SCAR. Atego nequaquam, ne^queenim ipfe, neque tu Limpi, hodie hinc abieris, nifi mihi   G 2 auo- quoque fuerit (atisfa&um. mun enim tibi (oli (apere Pauftnum puras? PAVL. Ego ucro neque uobis, neque mihi (apio  quicquam. Sed quid eft, quod amplius me uelis. SCAR.  Illud. Caufam mihi explices uolo, cur poetarum carmina  tantum habeant in fc voluptatis, quantum et tu dudum prfdicafti, et omnes etiam fentiunt ? Dcle&are quidem illa, nemo non ftultus neget; cur autem dele&ent, et vndcfit hoc  illiSjid uero neque fciunt omnes, et tu mihi narres cupio. neque enim erit huiulmod quarftio prarccdenti,vt videtur, inu  tilis. PAVL. Operarium, opinor, narratorem na&uses. uerum,art oblitus es, ecquid ego fufeeperim explicandum,  quid pratftiterim. SCAR. Mihi præftitifti nihil, qui nihil  unquam dubitaui. PAVL. Tibi, an alteri: re&e, an fecus,.  omnino fquum efletinunc mequiclcere, et alteri has partedare, qui fit ad hoc ipftim, quam ego paratior, et ad reliqui  laborem rccentior. Tuum edet hoc onus Marcelline. phyficum .n. magis eft, et a tuo ingeniose ftudijs, in quibus ucr  (aris fere cottidie, non alienum MARC Hoc quidem, vc.  mihi uidetur, Platonicum eft, fiue potius Pythagorica problema; in quo tamen non confentiunt ufquequaque Peripatetici. itaque uides, id non efle meorum ftudiorum adeo  proprium. fateor equidem me, cum iunior plus o ci\ na&us  eram, ab ifta non alienum fu i fle contemplatione, poftquam  autem elegantioribus illis, et iucundionbus v hc (ucccflere  laboriola magis, et molefta medicinæ ftudia,quac me totum  pene auferunt, illa prorfus intermittenda fuere, uel potius  obruenda. Non recufo tamen hoc onus, non vt ingenij-mei  proprium, lcd vt ueftrum potius, veftræque defatigationi 1,  acfatictatifaperfluum. SCAR. Hoc exordium Marcellinemihi potius uidcrur efle fuperfluum, neque lcuare.,(cdau  gere faftidium, et fatietatem. quin potius, iftis nugis omiflis,   S uoduenit in mentem quam primum exponis? MARC. aciam; ne te magnopere excrucies. Diftumeftab Ariftotclc in arte poetica, quem locum attigit antea Paulinus, præter imitationem, innatam efte nejlris animis,dr infitamjhartno niam etiam atque numerum. quam fententiam eft imitatus  M.Tullius libro tertio de Oratore,cum dixit. Nihil cH tam  cognatum mentibus noftr is y quam numerus voces y quibus exci   tamur, et incendimur \ et lenimur, (jr langueficimus, et ad hilaria  tatem, et adtriftitiamfitpe deducimur. Hoc idem,expericntia &pius a ie comprobatum, retulit in aureo de compofitio  ne libcjlo Dionyfius Halicarnafleus, bis verbis. Quis enim  tfi y quinon hac quidem ducatur melo dia, et qua fi praftigijs capta  tur, ab illa vero non hem afficiatur ? et his numeris concilietur y  illis turbetur ? equidem frequentifiimo theatro mihi vifus fum illud didiciffe, naturalem effe quandam nobii omnibus cum confionantijs y pulchrtfique rhythmis y familiaritatem. • Cttharedum alt erum permotionis, (fi.^  affectus^quern omnibus natura. dedit. Quam lententia m forfi- j  tam accepit a M. Tullio CICERONE (vedasi) Dionyfius,ex libro,qui dicitur Orator ad Brutum, quem etiam paulo ante indicauit PaulinusIn verfiu quidem, inquit Cicero, theatra tota exclamant, fi fuit  vna Jyllaba aut breutor, aut longior, nec vero multitudo pedes no.  uit,ncc vllotnumeros tenet, nec tllud, quod offendit, aut cur, aut j  in quo offendat intelhgitjfed tamen indicium horum ipfia natura  inauribus collocauit. Et Ariftotcles libro Ciuilis difeiplinnono ait. 7 /uouoiKtiThjijii Sovlw(pvantltju. Habet enim mu  fica voluptatem naturalem. et ibidem  H' Ji itouvnui (puera rir   mu fica e fi ex ijs, qua natura fiunt ineunda. Verfi  S. id non efti)t videtur, latis, non hoc quærenti, num  mufica fit nobis innata, fed ulterius, qua cagfa fit innata.  Qyod fi fubiecerojquia omnis harmonia pulchra eftjcx Ari- ftoteledoftus, qui libro diuinorum 1 2, di xh, ipfius pulchri  tres tfc ma Xlm as y et prtctpuas fpeties,   Ordinem, commehjum, et definiturriyDxAcnmm autem  oinncfuauecn'e, et voliiptans.conficiensjnequeid erit ei fatis. quatret enim rurlus, cur illa proportio, et pulchritudo,  fiiauitatem habeat?.vnde mentibus noflris hc numerorum,   G 3 &pu«   j iJ et pulchri cognatio Acfirurlus una cum eodem AriftotCle,hanc ipfam quaftionem, problematum fe&ionedecimanona, proponente, refpondebo, O' 7 po-^uS yajpo/J^i cPiuto ~  yv&y.uo Tmty /Utfjov ai&uov iv. rju %tv£h wwa(2 nmyitipær cheiwTipcL YiTtTctyiL&pn x,/vHcx fupra pojitis exornari y et impleri fubicftam naturam vniuerfam. Hinc poeta  louis omnia plena. Porro cum illa mente tria nos potiflima,  et Platonis fententia inPhatdro, et inPha?done,coniungunt, Philofophia, Amor, et Musica. Qua ratione fupremam illam, ac beatam regionem, amore perenni, petpetuaque conflare quadam harmonia, docemur, et beatos illos  lpiritus (Syretias appellat Plato) cantibus, et hymnis, et mufica fuauitate complere coelum omne,mcntcmque cclebfare, credimus. itaque poft huius vniucrfitatis interitum, cum  nihil erit ex naturalibus rebus, quod contemplemur, nihil ex  mathematicis,quod metiamur, nihil ex diale&icis, quod differamus, aut cx rhetorica, quod perfuadeamus, nihil cxalijs  dc  denique virtutibus, quod agamus, fola charitas, et mufica  iupererit, in perpetuum tempus opificem laudatura. Huius  autem harmoniæ fuprem fimilitudo inferiori natur, eoe- x  Iorum, inquam, orbibus,elementis,atquc animantibus omnibus, homini prarfertim, dicitur efle tributa, ineft.n.omnibus  • totius partibus conuenienda qudam cum fuo toto, et proportio mufica, qu, dum coeleftes globi mouentur, fuauiflimos fonos efficit, antiqua Platonis, Pythagora:, Apollonij Xhian^i, Mercurij, ac reliquorum bene (entientiura,opin/o.qt\a de cayfa Dprilaus dixit;, tyudumnibiUliud  tjfe,quam mujicnm cUuimtatisinftr ument um, et Strabo libro  Io ide affirmauithis ip/is verbis.£/ ideo y inquit ille, Plato y et  Ante ipfum Pythagoras y Pbilofophiam mufica nomine Appellar ut,  ac mundum ex harmonia compofitum affer ucrunt, qukquidefi  j tnuficum y ad muficamque per tine t y idejfey e ornm opus exiftiman  tesJn bonorum omnium informationem ipCi mufica tribuerunt.;  qua fi quicquid meti noftra moderatur y idad Deos jpius. accedat. Hasc Strabo.Cætcrum non vn a, et fimplexin c?lo,fcd varia:, melodi reperiri dicuntur,alteram altera {uauiorem& djui  niorcm.Etcnim primam harmoniam obtinet anima c? li, raitione cpmpofitionis ex principijs eius, et ratione numerorum, quos inclucjit- Secunda in orbe cæli confiffit,in quo  mira proportione colligat? reperiuntur, et connexa: conditiones elcmcntorum.Tertio,diuerforum motuu exiftit har( monia cum ftellarum,tum orbium, habita ratione veloci ta. $js,aut tarditatis.harum trium prima eft caufa fccud, fecu.da terd. Quarto conuenicntejn rationem cenfidcramus,ap  tamque inter motorem, et mobiles proportionemprterea  inter motores, deinde fextam inter magnitudines corporuin  „ mobilium.SeptimOjintcrtcr animas. et participatam metem. Octavo inter afpe&us ftellarum mutuos, et earundem lurai  .num.ac demum inter c|cftia corpora, et mundum morta. Jcm.Ex quibus nouem rationibus, veluti nouem m^fis, ip(e  cleftis mufic chorus cinanat, Deo gratus, et mundo jalutaris.Hinc ili nouem Syrcn. hinc illa Platonicorum, ani- '   mas cjlorum vna cura anima mundi, chorum nouem mula G 4 ;um rum conftituere,quas noucmSyrenas appellant, diuirias IU  las quidem, ad fummi boni,pulchrique nos adeptionem in' uitantes.harc eft illa Pythagora! d efer i p cio, enant  ejfe lyram Dei, ad cuius fonum cunela fa Itant; et canunt. Hoc tf  clarabit Maximus ille Tyrius, cn dixit. f iydi Uo^avrv^jUi  Jiciync ohovopowu itthSv t Iw ku] 7 ith apteb vtaA). Neptunusn(i\ \YL\i)eJfc /piri tum, terras, et maria permea#" temporum temperationes harmoniam digerenitm, ifr guBeV; nantem. Huius harmonia! non modo particeps eft anidia  noftra precaberis his alijs fub Lunacoiiftifutis,fed ipfam e£  fe harmoniam, et numerum voluerunt, vt aderit Ariftotel^s  libro pToliticorum.Quambbremeadcfnharmonia^ preter  ca!tcras virtutes, qua! in temperatione quadam, et (ymmetriaconfiftitaftionum, arquabilitatem etiam m moribus, et  in tota uita manfuctudinem,ac fuauiratem, eft apta nata reti   • nere;a qiia qui longius reccfrerum,immodcfti,ruft!cj,truces,  agreftes,acferi,(tintappcHati,veIutabhominumnatura,hoc   eft a cf lefti confpiratione, atque conlenfu degcneratcs.quo1 circa ferunt, Apollinem aliquando confuluifle Socrati, mufica! daret operam, quod a principio cum ille non percepit  (et, quod ad pocfim id fpc&are crederet, hymnos quofdarn mponerejac fabulas modulati c^pft. Verum intelle&fi poftea fuit oraculum, voluiffe, non poeticamitloconfrfio, fcd  morum (uauitatcm, et humaniorem degendi cubi alijs ratio  nem illi perfuadere. Neque folUm ad anima conftitutio  nem hannonia (e infamat, fed et corporum m 'omnes parites penetrat, et diffunditur; in quibtis dum incolumis, et incorrupta manet, feruata numerorum, et ordinis proportio 4 ne,viuunt, et vigent ipfa corpora; cum vero (cluitur arcana ; uis illa, et fymmetria mufica corrumpitur, diftolui naturam  necefle eft, et dolores generari, ac denique mortem ipfam  cOnfequi. Hanc vimcc^nouitaptid Virgdium, libro 6. Æri&dos, Anchifcs, cum ita cecinit; Principio colum, ac /erras;   capofq\ loquetes, Lucetemq; globu Lunabit antæ]; attra,fptrit#a  tntue alitytotamq \ infufa per artus, Mes agitat nole, et magno fe  corpore mifcetdndc hominum, pecudum]; genus : et qua fequutur % Atte  OUii. 'foj   Atteftantur autem pueri, in quibus, vt in fpcculis, maxime  natura cefnifcbr, ingenitam hanc, et innaram animalibus om  nibus ad harmoniam, &cantusdnclinatione, et muficf duU  cedinis fcnfum,qui cum aliqua re noxia triftantur, et vagint, nutricum nenijs, et varijs modulationibus, non modorecreantur, et conticefeuht,fed etiam fuaui fomno fopiuntur;  quod et experientia cottidie declarat, et Galenus eleganter  admodum confirmauit in primo libro tuenda? valetudinis  cap.4.quicum plura facundus ille vir in hanc (ententiamdi  xiflet, ha?C tandem protU Iit, $ toAd&fcr clv %dv rcodi rr{; (pvmcof,  et harmoniam ipfis etiam auibus ingenitam,  et innatam ? quod muficum inftrumentum «quare cantu  luftiniam poteft? Sunt in quibuflam Apuliarum partibus  Xr ne fabulam efle credas, ipfe vidi, quod dicam, et tu videre  potuifti Scaranc ) verum funt ibi animalcula quædam, no n  'multo maiora mu(ca } quorum venenarii morfibus,qui maximum plerunque (olent hominum vitam in difefimen adducere, præter muficam, mederi nulla res ajia potert.lacent homines illi, quos impurus ille pupugit i&us,ficaffe&i, vt quafi  demortui,fefc moucrc, aut aliquid intclligere, nequeant. audito vero fbno,mouentur ftatim,exurgunt, (altant totis uijs,  -idqtie tamdiu faciunt, faciunt autem per plures dies, dum uirus.exoIuitur.Verum interea, laltantibus, et furentibus illis, fi   mufica ceflct aliquantulum, concidunt iterum, et languent  - f immoti, illud, quod uerum eft, nos docentes, animalia noft (o  lum in fe ipfis natura quafdam informatas habere muficæ  notiones, icd etiam in aliorum corpora pofle uim eandem  leuiffimo conta&u transferre. Quid ergo mirum, fi tympanorum fonitus, et tubarum clangores,ad prælia, quafi furore quodam percitos, incitare uidemus equos, et eos ferociores,uelut admotis fttmulis, in hoftes reddere ? non eft,inqua t  mirum, animantia cun£fa,quxdam ob (curius, alia llluftrius,  ad muficos modos efie propen (a, quando totum hunc inferiorem orbem, et omnia, quæ fuo is ambitu fouet, et comple  ft itur,a c?leiti corpore connexa pendere,ab eo uitam, ortu,  et incrementa recipere, corpora uero cfkftia, ac i piam uniuerfi animam, ab immortali Deo mufica ratione procreata   philoibphidiuina quadam, et fubtiliffima indagatione deprehenderunt ? Quid ? non nehuiufmodi fymmetria continetur tota ianitatis, et morbi ratio? dum enim humorum  harmonia (ematur in corpore, (anum illud ptædat, læta, florens^ ualidu,ad agendu cu uoluptate efficax, et expeditu!.  Si uero labefa&etur illa ratio,c6tra,nulk1 eft membi d,quod in officio maneat.quamobrem in eo maxime uidetur optimi  medici cura uevfari,ut priftina immodicis humoribus, et nimiu de natur? curfu digreffis,cducnienua, et que accepet ut  exc?lcfti cognatione confenfum, reft ituat. qua in re iup renium medicum, et omnium rerum fummum opificem imitatur, qui omnia in numero pondere, et menfura difpoiuit,  et conlonam eis harmoniam, qua confiftcrent,'& diu pepmanerent,eft elargitus. Quare diuini philoiophi djuinus  interpres Ficinus dixit, nullam tam frenari melancholicum hu  morem j et melancholicos homines iuuari fotererfuam Amore, (fr  Muftc a, quibus tUa fuperlientis humoris indomita ferocia vel re f/tnguitur, vel certe comprimitur. Hanc igitur ingenitam, fi. ue mundanam, fiue c oeltftcm, et ab origine prima diuinitus  infulam harmoniam, atque mufteam, hominum induftria in  artem referre, quantumque fieri poffit, auia fuit imitari, uo• cc.pedibus, et inftrumentis.qua: vel taftu, ve! pulfu, vel flatu, fonisquibufdam, et per tempora dimenfionibus, quos   rhythmos, (eu numeros appellarunt, artem omnem abfoiuunt,qua vel Deum,diuo(quc venerantur in templis, vel homines hilariores efficiunt in conuiuijs, et feftis diebus, vel tri  ftes in mærore confolantur, vel lafciuos adulantur in ocio.  Wrum enim vero mufica: artis facultas, et præftantia, latius  antiquo tempore patebat, miros enim effeCtus, et vim eximiam illius harmonif commemorant. Dorius enim tonus  pudicitiæ largitor erat, et cafti tatis effc&or. Phrygius ad pugnas excitare poterat, et ad furorem homines inflammare.  Animi tempeftates Æolius tranquillabat, et fommum pacatis conciliabat. lafiusobtufam acuere mentem folebar,  atque terreno defiderio flagrantes, ad cceleftium bonorum  appetentiam reuocare. Lydius denique moleftas curas, animique tadia demendo, firmius oblectationes corroborabat.  His alijs fubie&i erant modi, Myxolidius, &Myxo Phrygius, et alij quidam, quibus uim fuifle dicunt admirandam,  de quibus omnibus copiofe difieruerunt Heraclides apud  Athenæum, libro 14. A puleius libro primo Floridorum;  Martianus libro vltimo,Caffiodorus libro fecundo variarum epiftolarum ad Boetium, Francifcus denique Patricius  accuratiffime Decadis Hiftorialis libro feptimo. Huius igitur artis non exigua pars eft poetica, quæ mutuatur ab ea inftrumenta varia, metrum, harmoniam;& rhythmum, feu nu  merum, quæ commcmorauit Ariftoteles in arte poetica. Conficitur autem metrum certa pedum, et uocum rationelegibus quibufdam ad fuauitatem conclula, et circumfcritta. Eft itaque metrum inftrumentum muficum, et muficæ  legibus, atque conftitutioni fubic&um; quemadmodum auctoritate Hippafi Metapontij Martianus libro nono declarauit, his verbis 'uhabpefi, quod ex per feuer antibus, et fimiltbus  Confohabat,ideft fono, numeris, atque verbis. fed qua ex his ad  mclos pertinent, harmonica dicuntur .qua ad numeros, rhythmi i;a\quaadverba metrica. Patricius autem huiufmodi antiqui  tatum fedulusindagator,idip(umconfirmaurt Italicis verb is, hoc modo ..Sjiefit cofifatti pie di, e le lor qu alita, e conditioni, fur ono confit der a ti dalla prima parte materiale de Ha Mu fica, tos : lvcii scarani. e da fkoi mæjlr income quella, chc cor.fiftcndo nel pariare, er prim  cipal parte dclla poettca y e fcndameto dclpaltre due y H armonta y et  Orchcfi &ub\)c\tur ergo poetica, et poetaru inetru, muficf ar  ti, tanqua pars cius magna, itaq; &ci$uv hoc cft canere, poctg  dicuntur, quocirca Socrates, ut diCfcum cft antea, infomnis  ab Apolline admonitus, vt in muficam imeumberet, carmina pangere, vcrfufque facere inftituit. quocirca Mufarum alumni, Mutarum aues, appellari poctf folenta Graecis,  Et Plato 2 .de legibus in hanc fint entia (ic firtp/it, KctSdmp ix.di   QctOl T(tTiv 7 T 0 \UJJ 'TVTVV OtaCtiCr/jSp pgOVOV /Ui?WTH$ j 7T01H  fjLinuy\yvQjl(tf. lUa y qua ta multo tepore feruabantut ibi cantiones, lfidis fuifie poemata .Quid igitur mirum, omnem poefim, cuius quidem fini s, et fi non prascipuus, et poftreraus  fnon enim iam id quacro,aut contra difputo)(cd tamen finis  quidam, eftipfa delectatio, atque ea ratione muficis vtitur,  ad deleCtandum inftrumcntis, quorum vnum 3 et eximium,  voluerunt ede metrum, tantam et oJbleCtatiqncm, &c voluptatem, et fuauitatem haberetyoterit id, inquam, dcleCtatio  ne carere, cuius vis omnis, et natura, conftat ex rebus, $d dcleCtandum repertisfeuius partes, et inftrumenta, funt voluptatis, et totius fuauitatis,adminiftra?quicquidin poefi confiderabis, id omne vel dde&arionein in fe continet^ in qup  maxime laborarunt poetar, veldoftrinam,^: vtilitatem,qu5^  (cientia ciuilisjiHi prarfcripfit. ex hac enim (cientia te/uficlvu,  dixit ex Proclo Paulinus,Tacdec^ea, pr^cepta fupiit, et reCtcviueiidi normam. Ex quibus illud elicere poftumus, poefim, eam, quas uere poefis appellatur, et quas prarceptis fibi fu  perioris facultatisobtemperat,quam recipit in lua Republica Plato, nihil aliud efTe,quam Philofophiam,muficis inftrumentis vtentem. quod etiam a Maximo Tyrio fuit affirmatum, dum his uerbis Homerum appellaret. J e vel louis filia  docuit y vcl Apollo. Mu/arum aute,c? Apollinis documenta. quid a~  hud exisltmabimtis c//e y quad td y ex quo f/iu anima recipit ornamanu? id vero, quid aliud ent y qud Pbilofopb^banc vero qt+id cf  fi dic anus,prxur accurata et diutnaru, et humanor^ rermJVj  icientiankkes igitur philolophicj cfi raufica luauita te cou  \ DI A L O G V S. i  9   iun&as, arcti flim fqcictatis vinculo, et honcfti,ac dele&abiUs,clcganti.comicxione,poeticam abfoluunt, et coftituunc  artem omnem quod et fi fatis hucufquc patuit, locum tamen, omiflis fexcentis alijs eiufdcm et philofophi, et poetas  quondam,fapicmiffimi Platonis, ex fecundo de legibus libcQ y profcOim.€^uemadmodum,inquit } laborantibus y dr imbecillis hominibus y in aliquo fuAuiori vel cibo, vel poculo y vtilc lentat  alimentum prabere, improbum autem in moleslit y vt alterum am  plectantur, ait erum reqcere confuefcant y fic dr optimus legislator  poetam perfuadehi$ y dr ni obtemperet y etiam coget y temperant ti y  et fortiiy dr omnino honori virori y pulchris y dr laudabilibus uer  btsjjabitus in rhythmis y et cationes in harmonijs y vt decet y cane  re. Ex his aure, quas di&a lunt,iam illud, appedicula,   et corollarium oritur, poefim antiquitus habuifle comitem,  praster inftrumenra reliqua, cantum etiam, atque proprium  poetarum fuifle To ari JW, doi(fbu$ Si vajf, canere, dr cantores   ejfe.iw. enim Homerus libro 9. Odyflef, n TtylUc Zu/uopot acn, 394 cifSouc ovvulapa.   QtAy OiuoA (piPwat Jt QvAov oLoi^cov. 1 d eft Cantores   etenim eunfti r tuerentur y amant que, Namque illos Odas docuit  dea grata poefis. Nec obfeurius hoc idem Plutarchus, de Oraculis pythunnuit, dicens, Amorem exufcitare y dr commouere  in poetis UodnTiKlw^y^,uovgjkIu) Svujoluiv vim poetica, cr mufica y  antea latente y dr ociofam.bx Lucianus,de fecrificijs,ait,^// uocare mufas TW^odc y cocantatrices y in principio fu ori carmini.  itaque neque metrum, neque cantus a poemate fuifle videtur eo tempore feparatus. quod eft et rationi quoque confentaneutn.Si quidem oratione foluta velle cantus, ac numc  ros,accurate moderari, alienum videbatur a mufica,abfonn,  et laboriofum præterea • Cum enim interminata fit omnis  oratio pedeftris, et ea caufe etiam, vt Ariftoteles ait 3. libro  artis rhetoricas, in iucunda, cantu, qui termino, et mensura  concluditur, haudquaquam adeo commode, modulatequc  comprehendi potcftjScd metrum ad hoc eft aptius, quod ea  dem recipit cum ipfo cantu dimenfionem. quid enim eft aliud metrum, nifi cantus menfura quid cantus, mfi modulatio vocis, ad metri rationem rl ire&a ? quod quiderft JlWtlif  etiam M.Tullius in tereu Tufculana cum inquit. Praclarum  carmen. E ft entm et rebus, et verbis et modis lugubre. modus  Mutem efl menfura cantus. quare dicitur modus aut fefquiplex 9  aut duplex, aut triplex, et reliqua hutufnodi menfura. Vidit  hoc et Quintilianus, cum dixit. Poeta lettto fit cum fuauitate  quadam graui y et non quidem profe (imtlts y quta carmen fu   poeta canere te&antur. &idem libro primo eoftlem poeta  muficos, vates, et lapientes, iudicaros tradit. Hoc Hermogeni non fuingnotum,qui in principio tractationis Idearum %  qui fint idea ctttufque proprij rhy t h   rs 7ny.dSoiv y /uoovtv rivet puS/uov, •favo quantum   licet orationi foluta y extra canttm y rhythmurn ali quem ac commea  dare y id fe demonftraturum inquit, extra cantum, non adhibitu  metro natur alicæ poetico, quod cantus eft comes. Congruebant  autem fingula verfuum genera (uis certarunt rerum cami»  bus, vt exempli gratia, In hymnis Apollinis Pydiij# Iambus  apte pugnam exprimebat, quam habuerat ille  cum ferpente.refercbat etiam dentium illum confliCtum, et ftridorem,  pugnantis, ac furentis draconis, quem oJbvrKrudv appellabant;fpondeo vero viftoriam ciufdcm concinebant, quod  accurate declarauit Pollux libro quarto, et pkmbus affir-niauit Ariftidcs Rhetor, qui in oratione ad Sarapin, loquea  de cantilenis, et hymnis, ixtfloXv pdov JiriSrc-, ItJwfh) raZ-ntGTo:&v .multo facilius efl verfu y quam fermone foluto y hac canere. qua  in loco idem fcriptorvbique poetis carmen, ranquamlpfbrum proprium, tribuit, et hac re fuperari profe feriptores ab  cis,affent, quod et Moeratem in Euagota dixifle pauloante  Paulinus retulit. Hac igitur de caufa fepiflime vel mutieraihe domi, vel pueri per vias, vel artifices in officini$eancrc,Ienandi laboris caufa,folent,non fblutum quid,uagtim, et errans,fed ucrfus,quo(cunque quidem illos,fcd tamen uerfus.  Et a Francifco Patricio quoque fuit egregie, curti rn principio (uat pocricat, tum accuratius adhuc in feptimo-libro declaratum, ac probatum Tragardias etiam, et Comatdiasab  hiftnonibus in Scena cantari folitas.quod confirmatur imo,   &al-. i/r et altero Ariftotclis problemate fc&ionisdccimamona: dfi  de harmonia uerba racitiquserens enim cur hypodorice  et  kypophrygicecanerc non conuenicin Tragardia Chororc-(pondet, qupdjmiufoiodi harmoniæ fu nt eorum propria f  qui uerfantur jn Scenatanquam magis flabiles ac magnificj, cum imjtenmr her^e^,& magnos uiros, Chorus autem  ecNiflet^p^iularibu^Sed et a Suetonio accepimus, Neronem Tragaave[Priwuw caneas. Et idem 1 1 bro 7.  legum, appellati it tragicos UtySaA iacocS iaQppovc,mollint^mfarumfltos. DeRofcioautem hiflrione loquenxAl.Tuilius in primo de Oratore, inquit. Solet Rofciusduere y  fcrftto plus fibt at atis accederet^ eo tardiores tibicinis modos, et cantus rtmisfores,eJfefafturuM.qu 9 i(\ id diceretjCum perata  item non poflet ille uocis udheræntiam 3 et contentionem  priflinam fcruare^ieTemiflurumillamcdteruionem cantus ac flmui remifturtim efle tibicinum modos, cum quibus cdgruebat cantus, et hac decaufa^^cniWexercerediceban  turhiftiioneSjUtuox cantui refponderetj Plurarchusenim  ffi forte hoc extra rem fcire cupis) in libro, ubi de Arhenienfibus agir,ait, ipfos publico fumptu multos htjlr tones aluijfe y dum  i llt phonafcoyvocifquc moder at ori y o peram darent Suetonius  in Augufto, inquit. Pronunciabat dulci, et proprio quodam oris  fonOy dabat que afsiduo phonafeo operamus enim vocem intorque re y remittere y leuare exafper are y docebat. Ego vero pulcherrime videor pofle monftrare illud idem, tragaedias cantari con  fueuifle, locis duobus diuerfisex Anftotele decerptis, et in  vnumcollatis. Inquit enim in Poetica Tragadiam oratione  fuatei purgare animorum affectus; verum td tpfum in musicam  confert libro nono Ciuilis fc tenti a, cum ai^j) A KciSapoiv,   vwj /u^j a,7jhS   Tnpatcdca,!^ TraXtv tnpa. «ft Mt AjKf.id ctt t Dice autem fepar atst  i fpeciebus,jiquidem metris tanti aliqua partes itfius (tragadia)  abfoluitur, alia cdtu.C^tcra ex his apertiflime lequitur.quod  et res ipfa,fcriptorumquc multitudo, et omnium ad hæc vfque tempora, confenfus, confirmat, nihil vnquam poeticum a metro fuifle difiun&um. Verfum igitur efle fuaucm, et vt  Mufei utar uerbis, Boo io 7c JfSbfbvybtminibus iticudifjimk, et qua  caufa id illi c6tigerit,audiuiftis,rationibus ab origine reru,8c  natura, petitis, et ex au&orum didis, minime, ut arbitror, co  temnendis. Sed age, remotis hisaudoricatibus, et rationibus, quarum vis, et facultas ad fidem faciendam maxime quari folet, videamus, num id ipfum aliqua poflimus experientia comprobare, propofito nebis ad contemplandum  aliquo alicuius poeta? carmine, in quo fi tanta ineft huiufmodi fuauitas, fortafle non latebit, fed emerget, excudis in ipfa. compofitione latibulis. Atque fi placer, unum VIRGILIO (vedasi) versum aliquem expendamus, quemcunque (ors dederit. Sunt  enim omnes æque propemodum, quod ad grauitatem, &C  fuauitates attinet, inter fe fimiles. Audiamus ergo Didonis verba, tragicam flatus conuerfionem, exprimentis: fortafle  nos emollient ipfius ultima uerba. quandoque enim ingentes trepidare Titos, ait Perfius, cum carmina Lumbum, Intrant, et tremulo fcalpuntur ubi intima uerfu. Inquit igitur  anoritura Dido., Dulces exuuitydum fata Deujq\ fimbant,  o:. Accipite hanc animamjncq\ his ex olui te curis.Omitto nunc reliquas fuauitatrs formas, qua? quandoque poffunt efle cum oratione foluta communes, cuiufmodi couqueftionis eft locus a commutatione fortuna?,  in comtnifcrationeualde celebris, præterea profopopadam,  qu« rebus anima carenubus, et mutis, animam tk fpiritum  tnbuitrquæ omnia miferationem excitare, &: cum motu luauitatem efficere poflurit haud exiguam, pratlertim, cum ea  nobis dolemus esse relinquenda, qua? cara quondam fuertit.  hasc omitto, qua?& fi firif magis, et præcipue poetarum propria, permittuntur aliquando tamen et oratoribus, nunqua  lnftorici$,vel rarojqualis eft illa ingentis affe&us.& commiferationis apud Xenophontem, nec minoris fuauitaris pro(opop^ia.libro 7.Pfdia?,cum de Abradata interfefto, æde  Pantha?ia eius vxore loquitur.conceduntur et alijs etia (criptoribus alif multa? (uauitates, ut frequens ufus littera, E, vt  pum cadit in fyllabam longam oratio, ac fexcenras alias taeeo luauitatis formas,de quibus copiofe Rhetores egerunt. Quod vero fpeftat ad propriam hoc in loco carminis vim,  virtutem, illud eft heroicum, hexametrum, conftansex tri  busdafitylis,tribnfque fponda?is,qui pedes ita commixti no  fidum fuauem,(ed etiam grauem reddunt orationem, ac dignitatis, cum quadam miferatione plenam, qua de recopiolediflcruit Hennogenes in Idea fuauitatis,'& dignitatis, et  Antonius Lullus in libro de Oratione, ad quos te reijcio.  Dices, In re plurimum antea dulci, fibique maxime cara, libuit immorari plufculum, et ideo fponda?.usaccerfitus, cuii$ tempora (untlongiora.deindeda&ylos adiungit, tum vc  celeritatem illius breuiffima? voluptatis offenderet, tum etia,  quia fata,L>eus magna? res funt, graviorem rhythmum, Da£tylum,requireb M\t,Acctpitebanc Animal Vides vt crebritate H da£ty  i   n+  ^a&ylorum, celeritatem pr^fentis a£tionis, et voluntate qua prunum e vitam migrandi pracfcferre uidetur ? et geminata  vocalium colhfio turbationem, et confliftum mortis et vit in ultimo diferimine fignificat. Verum immuta, si placet,  aliquantulum carminis et uerborum ftru&uram, hoc modo, Dulces exuui^ dum fata,& Deusfinebant. abftulifti con centum omnem^ppofita particula, &, qua quafi fluentis ora  donis curium intercepit, et ex duobus daftylis præcedentibus, et fjx)hdf o in fine, quibus (uauitas comparabatur,pr«pofitus eft fpondaus,quem (equitur tribrachus,& alter fpoidaus,qui bus fafta cft a (perior oratio. Immuta nunc aliter Dulces exuuia, dum Deus finebant,& fata, Dum fata finebanr,& Deus, nihil effecifti.ueldum fata, Dcufque finerentiam ultimo loco pofuifti pyrrhichifi,qiri ob celeritatem magnam, præcipitem, ut audifti, dedit orationem Mutafic; Da  fata, Deufque finebanr, dulces exuui^niliil peius. Denique  quocunque modo uerfum inucrceris,conqucrentur magis  aures, quam Dido.Horum ergo duorum uerfirum,uel alterius ip(oru, ucI cuiufuis ex aliquo pocta,mihi uelim ifti poetarum noui chirurgi (uo (oluto fermone vim, fi poflunt, &C  fuauitatem exæquent.hocfipræftiterint,non modo pedes, ut  cogitant,ueru et manus et caput amputent impudentibus,  ac lacrilegis huiuf nodi Tragædijs, et Comadijs fin minus, ipfi fe potius intelligant e (Te fine capite>qui tam inani conatu  rem tantam, tanto ltrepitu machinentur. nam fi uer(us præflandam non affequitur oratio loluta, huius autem ille (uperat, uideant \\, quiuerfibus folutam præferunt in poemaris ne plus luJicij requirant in ipus homines, quam  rhetorica?. Pedum igitur, et numerorum huiufmodt compofjtio,&:huiufinodi quies, impicat in oratione fempcraitres, pratlertimin ver(u, qui terminatione aurium repertus eft, 6c obleruatione prudentium di ino quodam ingenio  prxditorumjutiurepronunciare potuerit CICERONE (vedasi) in TufculanisjPoera graue, plenumque carmen, non fine cflefti aliquo mentis inftin6tu fundit. Ex quo liquido percipi poteft, quan- i fr I  fl D 1  rt   t v  X DI ti lapis cieftis.  peius, fi daftylus oratione cLiudat,Marc fluftuantibus, litus  naufragis. Vides ergo, non qualemcunque conftru&ionem  cfie venuftam,(cd quam apti pedes, et congruens numerus  efficit. Hoc vero tantam vim habet, vt Dionyfius Longinus  dicere Coa&US fuerit,0> rXg PuuSi(rtc*S7roinTrc6Ev&mnon (olum in verfu,in quo quafi dominatur, fed in oratione quoq; foluta, qu£  numeros uelutabfque numeris adhibet; ac metris, fine lege  metrica, uti cur, quid tamen ea poffir, omnium optime demo  firauit Dionyfius Halicarnafieus in libello dc coropofitionc  ucrborum,ubi uerfus Homeri heroicos, hexametros perfectos, in tetrametros odicos commutat, in quibus, ijfdem uerbis,& eodem (enfu manente, mutatur illa priftina pulchritudo carminis, et ucnuftas.ac poft multa idem ao&or/e mani Ha fello feftodeclarafleait, quod fuerat ante propofitum, maiorerci  efle uim in compofitione pofiram,quam in quocunque dele. ivctAiymov, ii JiyipovTi mendico fimilem imbecillo, vel feni,nunc uero pulchrum, magnum, &pra;omnibusalijsconfpicuum.eode (ane modo co  pofitio,eafdcm omnino uoces,nuncutabieftas ^deformes,  humiles, et medaces, exhibet, nunc altas, fublimes, pulchras  et uberes ad fpetiem effingit.& hoc eft inter poetam, et alta  rum poetam, aut oratorem, diferimen, et oratores hoc inter  le differunt, quod accommodatius, et concinnius ali) ftrufit,  et coagmentant orationem, ali) fecus. Ex quibus omnibus i  - facile cuiuis erit,iam carminis natura perlpe&a, colligere, et audafter una cum Paulino confirmare, melius efle Tragac-.  dias, et Comardias metrorum uinculis alligare, nec polle latis nifi carmine poematum illorum dignitatem retineri, aut.  fblidamutilitatem,integramque uoluptatem percipi. Atque  haec mihi ueneruntin mentem Scarane,quae breuiter, et ex  tempore dicerem de natura, et origine fuauitatis, quam exi  uerfu percipimus, plura, et diftin&iora qui cupiet, et emicleatiora,ex ipfis muficis, et ex ijs qui de arte poetica fcripferunt, haurire fuafponce per ocium, ac proprio ftudio pote-,  rit. SCAR. Egregiam, ita uiuam, et ftrenuam hodie naua-*  lti nobis operam Marcelline, et ita copiofe collcgifti omnia,  quae propofitum argumentum attingunt, ut nihil addi polle.  uideatur, neque muficis alijs, aut poeticis cuiquam hac in rc  pofthac fit futurum opus. L1MP. Si tibi quoque fatisfaftu eft,Scarane, quid adhuc agimus., aut petimus amplius. imus ne hinc hodie ? SCAR. nihil moror, aut in forum »  aut quocuq; mc duces, fcquar. PAVL.Sifte paulum Scarane. SCAR. Ego vero iamdudu id ago.hic autc vir xftuare  videtur, nefeio quid properat. Quafo Limpi moremur pau-.  Ium, dum (altem Praetoris cdiftum recitetur, quod io hanc  eandem fcncentiamfa&umcft, priufquam hi teftes ablccdant    \7X/ 3 et , 11J   dant, LIMP. cxpc&cta recitcturjaduefpcrafca^quid rati  dcmadmc. PAVL. Audite quaefo. Netrag*diae,& comae-  di conquerantur amplius, iniuriain libi fieri, multis audir  tis teftibus Graecis, et Latinis + hoc edifto cautum eli illi in   fi.  A omne tempus. aith i i rrr »JC LVerus Prftor, M.Pedio Libcrio^QA/erfutio Mu(?o Cofs.   4?t edixit. Cum renuntiatum fit nobis, efle homines,qui no  uum tragaediarum, et comaediarum genus inftiruant, uercribus, et rccentioribusbptimis tragxdijs, et comatdijs,de uete  rc carminum pofleflione,per vim,& iniuriam,quafi mali car  minis auftoribus, dcie&is, cumque in carum locum difein-  tasquafdam,abfonas, et inconcinnas, fabftiruereconentur,  eam rem nobis, ac Mulis, contra Rempub. uideri, placereq;  ne uis eis fiat in pofterum ulla, lnterim autem vnde vi eie-  £befunt,eo reftituantur. quodeunque nouatum eft hirri-  tum, infeftumque efto. Si quid mercatura librariorum da-  mni contraxerit, farciatur a deieftoribus. Pedes ex lege Mc-  mia, tres vel quatuor, &quotcunque uifum fuerit opus et  fe, protuendis finibus concedantur, affignentur Tragicis,  et Comicis. Si quis uero ab hac lententia prouocauerit,aut dolum ma  lumoppofucrit,& inique fecum aftum conqueretur, fi caufam doli mali probauerit /aut teftes efle falfos, et corruptos  dixerithei iudicium dabo,& nouam aftionem permittam.   Si cui tamen appellarttaon libuerit, compromittere uero  caulam omnem in arbitram aliquem magis placuerit, habebitur eius uoluntatis ratiojcommunem eligam uobis arbitra, qui tantam caulam fuftinere, ac dirimere queat. Ego uero  neminem ad hanc fore controucrfiam aptiorem exiftimo,  quam eum, qui cum fit omnium eruditi/fimus, optime cuiot  queiura cognofcerc, cumfan&iffimus,re&e caulam iudi-  eare poterit. Hunc efle aflero Laurentium Maflam litteratorum Mecfnatem,& Mularum omnium alumnumjquem Ici  mus in dilciplinis omnibus, (acris, protanis, plnlofophorum,   poe- NT   ii    uS    poetarum, oratorum, in Hiftoria,& politici* ira uer(atum,ui  iurequis eum oppcllare Sapientiae bibliothecam poflet.auctoritate vero tanta eft, ut ei certiu* ego fententiam dicenti  credidcnm,quam citatis antea tcfti bus^ A nftorcb} ucl Pistor i  |  i    ni;creditum quoque fuit in fimili difccptationi farpius ab a  lijs . Hunc ergo uirum arbitrum atque difeeptatorem Pau-  lino,& cuicunque dabo.quamcunque fententiam is dixerit,  ei flandum cenfcbo,fic iubet Apollo, Mufarutnquc Chorus ir    'ffj   9 incorruptus   VenctijsO&au.Kal. Scxt. M.DC dnoii^arrt&. ud  r. . .jl'io(j : tnPhimic3 si.    T3 j& i   #,V! . | i 1 1 ) i n .dnn . . 0; /   f.1   !*m»£ r‘.rtw    jTll »} C U . ^ 1 S?   jr r i?   i ot^Kroarruoi cm    :! .rdir; rrnr ;nir.fw:o- iit Dt;oi;p nrnnimiiTtaT w c itmrsrJl    j . i % «"   ui.Jvf 1  r.   • ni r Tu   l  4 1 1L -  1   - r JL: jjTl^irBTjnO’   J 1 f   i" :r irp>V r:o; n *5 r;tiir.'«r> b/   Hinne  Maion ZJ&i#UTvtd ;   '"*’(% r St f 1 1'C? £‘ y ^ | r ' j-v    .tnrrrioO   iv* i » « . •   i? 11 T .n tn t"\ f 1 Irtf Ih 1  *« r* iiltfJiVM i*   pjrjjr .'iTftOtoiri.r^. 010(5 dnp t2  IXj    UrTCT    i lO«? 1 #i :#« i i -   ia ta:, /.Vici iirm i>,- (   l s . t.^on ; .rtc. ii im/orbur io tino'    # r% I    OT3ti yriliitflt  V^iror.0  f   r/joo 11 '0f}’3u »•   krd    TitasmtroJ     33    rrtiUiM nno j.onai ^bwtmfotj  ifn^o on  r . % rr • »*   -tbiil v   . a rtV^v •5 », * ft r|   1^' 1*4 t * *   fUta . 4*^- jTTJl3 !   VTT   4py»i p  iii •hf.lii?/  t ii- x Vrii3'   o - * i. j sx^Si^hjKi  noj rnilj -«!    «ii u. Lucio Scarano. Scarano. Keywords: scenofilace – il tragico – il comico – scenofilace, custode, sacristano, custode dei vasi -- siria. Refs.: Luigi Speranza, “Grice e Scarano” – The Swimming-Pool Library.

 

Luigi Speranza -- Grice e Scaravelli: la ragione conversazionale -- tra critica e meta-fisica – -- la scuola di Firenze -- la scuola fiorentina – filosofia fiorentina -- filosofia toscana -- filosofia italiana – Luigi Speranza (Firenze). Filosofo italiano. Firenze, Toscana. Si laurea a Pissa sotto CARLINI. Insegna a Roma, e Firenze. Profondo conoscitore di Kant, approfondisce nei suoi studi pubblicati con molta riluttanza e quasi solo per esigenze concorsuali in particolare i temi relativi ai rapporti tra la filosofia kantiana e la fisica, i problemi relativi alla critica del giudizio ed anche i temi dell'idealismo.  Biblioteca personale, Villa Mirafiori. Saggi: “Critica del capire”, Firenze, Sansoni, Saggio sulla categoria kantiana della realta (Firenze, Monnier); La prima meditazione di Cartesio (Firenze, Nuova Italia); “La critica del giudizio” (Pisa, Normale); Corsi, “Critica del capire”; “L'analitica trascendentale” (Firenze, Nuova Italia); “La Biblioteca”; “L' attualità Mirri, Napoli, Sientifiche); Visentin, “Le categorie e la realtà” Lui(Firenze, Le lettere); Sasso, L’idealismo, Napoli, Bibliopolis; La storia come metodo, Convegno a Roma); “Il problema del giudizio storico); Mannelli, Rubbettino, pensatore europeo, Biscuso e Gembillo, Messina, Siciliano, Sasso, il giudizio, in Filosofia e idealismo. Paralipomeni, Napoli, Bibliopolis,  Palermo, Tra critica e metafisica. Lettore di Kant, Pisa, ETS,   Treccani Dizionario biografico degli italiani, Istituto dell'Enciclopedia Italiana.  Biscuso, La  completa dei suoi scritti, su giornale di filosofia.    Ripercorrendo il proprio itinerario speculativo, in un documento di grande rilievo da datarsi nel  1942, S. scriveva:  dieci o quindici anni fa [...] ero pienamente convinto di quella impostazione mentale, comune al Croce e al Gentile, che considera la realtà come spirito, e lo spirito come autoprodursi; e in questo autoprodursi vede l'esistenza e tutta l'esistenza. Ma nonostante fossi convinto della validità di questa concezione, pure un lavoro che avevo cominciato su Platone mi spingeva a ripensare le basi della concezione storiografica nella quale mi muovevo; perché questa concezione non mi consentiva di soddisfare al bisogno che provavo di mantenermi aderente all'intimo pensiero platonico e nello stesso tempo di presentare questo pensiero non come semplice..  "introduzione" a un pensiero più maturo, né come un pensiero buono per... duemila e più anni or sono secondo la corrente storiogratica hegelianeggiante.  La mia esigenza era questa: presentare Platone come un vero e pieno pensatore, e non come uno "spicchio" dello spirito, o una "tappa" di esso, o un "germe" inconsapevole della propria forza dinamica e della ricchezza accumulata nel proprio seno.  Il problema si presentava allora in questo modo: cercare una posizione teoretica tale da render possibile che ogni filosofo sia effettivamente, e non a parole, una vera unità (o totalità) spirituale!.  In questo testo non solo troviamo esposta con chiarezza l'esigenza di criticare i presupposti della storiografia filosofica idealistica, i quali danno luogo a risultati storiografici inaccettabili (che Platone siahegelianamente un "germe inconsapevole", o crocianamente uno "spicchio", o gentilianamente una  "tappa" dello spirito); ma soprattutto sono individuate le condizioni trascendentali della storiografia filosofica, dalla cui soddisfazione soltanto può risultare una veritiera comprensione storica: a) aderenza all'oggetto dell'indagine storiografica; b) capacità di coglierne il nucleo teoretico; c) compiuta unità dell'oggetto, tale che sia autonomamente interpretabile; d) sua radicale contemporaneità. Condizioni che non si addizionano l'una all'altra, ma che costituiscono un insieme coerente: l'aderenza all'oggetto storico si concretizza soltanto nella individuazione del nucleo teoretico (l'«intimo pensiero») che consente architettonicamente di ricostruire nelle sue strutture la totalità dell'oggetto medesimo, conferendo coerenza a tutti i suoi distinti aspetti e facendone un termine di confronto attuale nella discussione filosofica. Sicché il principio di coerenza, così inteso - ma sarà bene tornarci su quanto prima - può essere ritenuto la radice delle condizioni sopra elencate.  Nelle memorabili analisi di singole opere filosofiche, tra le più profonde tra quelle prodotte dalla storiografia filosofica italiana (e non solo) nel Novecento - basti qui ricordare La Prima Meditazione di Cartesio, il Saggio sulla categoria kantiana della realtà o le Osservazioni sulla "Critica del Giudizio" - S. avrà sempre cura di tener ferme quelle condizioni, individuate nella Critica del capire: esse sole rendono possibile una storiografia filosofica che sappia riconoscere  autonomia e novità,  cioè  concretezza storica, alla singole filosofie senza ridurle a note analitiche del processo al quale appartengono.  Appare perciò opportuno esaminare innanzi tutto il percorso compiuto dal giovane S. per liberarsi dai presupposti della storiografia filosofica idealistica ($ 2) e per giungere a individuare le condizioni trascendentali necessarie a pensare la storia della filosofia come una storia reale (S 3).  questo punto potremo mettere alla prova le concrete analisi storiografiche compiute da S. nella peculiare prospettiva della Critica del capire per valutare se esse soddisfino, e fino a che punto, oppure no, quelle condizioni ($ 4). Ne emergerà, tra gli altri, il problema di come pensare l'effettiva novità nella storia del pensiero, cioè i rapporti di continuità e di discontinuità nella storia della scienza e della filosofia, che saranno affrontati esemplarmente in alcuni scritti successivi ($ 5). Concluderemo l'analisi discutendo una possibile soluzione operante di fatto, ma da S. non tematizzata, ai problemi rimasti insoluti ($ 6), e le sue applicazioni alla storia della fisica e della filosofia (S 7).«esposizione completa» delle sue opere e la narrazione, anche particolareggiata, delle sue vicende biografiche, necessarie «per averne quella conoscenza storica che individua ogni singolo pensatore con tutte le sue caratteristiche»; «ben altro» invece «è il procedimento quando si tratti di intendere e valutare a fondo quel pensiero, di penetrare nella sua essenza». In questo secondo caso non lo si può ricostruire dall'esterno, limitandosi al massimo a constatare se le idee possano coesistere tra di loro, ma occorre mettersi in esso, e svolgere quel germe di vita che c'è implicito sviluppandone tutti i principi che, pensandoli e vagliandoli, non rimangono su uno stesso piano, ma, mostrando la loro coerenza o incompatibilità, fanno sorgere quello che più ricco degli altri è capace di risolvere in sé la molteplicità dei problemi, e che vive per propria attività eliminando gli altri elementi, cui era congiunto.  Da un lato, dunque, «la conoscenza storica» del profilo individuale di un filosofo, dall'altro l'attività volta a «intender[ne] e valutar[ne] a fondo» il pensiero; da un lato la completezza, dall'altro l'essenza.  Sembrerebbe qui che il giovane S. opponga comprensione storica a intendimento teoretico di una filosofia o, come si sarebbe poi detto, storiografia descrittiva a storiografia valutante; ma la questione è in effetti più complessa. Infatti, affinché l'esposizione sia veramente completa è  indispensabile, oltre che scendere a particolari biografici e accidentali, non solo «dare la totalità del sistema» ma anche «metterne in luce le eventuali contraddizioni, lacune, deficienze». Quindi, valutarne la coerenza. E, d'altra parte, è possibile davvero cogliere la fisionomia individuale di un pensiero accumulando notizie biografiche ed esponendo opinioni? Comprendere l'individualità di un pensiero non significa forse al contrario coglierne il «germe di vita» che risolve nel principio «più ricco» gli altri principi? Per cui, a rigore, S. avrebbe dovuto non distinguere individuazione e valutazione, bensì valutazione e valutazione, e, di nuovo, individuazione e individuazione: la prima mette capo a una pura e semplice accumulazione dossografica di conoscenze intorno alla vita e alle opere di un filosofo, la seconda sa penetrare nell'essenza di una filosofia, perché ne coglie il principio, il quale generando gli altri principi ad esso subordinati li rende perciò intelligibili. Con la conseguenza che comprensione storica sarà tanto la prima quanto la seconda: se la prima consisterà «nel vedere la totalità statica di un sistema filosofico», la seconda consisterà «nel viverne la sua coerente intelligibilità come realizzazione di quel principio che lo ha fatto sorgere».  Si potrebbe dire che la distinzione hegeliana tra intelletto analitico e ragione speculativa orienti inavvertitamente la differenza tra i due diversi modi di cogliere l'individualità di un pensiero e di valutarne la coerenza: il primo in maniera estrinseca, poiché il "metro" di giudizio cade fuori dal pensiero giudicando'; il secondo in modo immanente, in quanto, «ripensando e vagliando» tutti i principi di una filosofia, non li lascia sullo stesso piano, ma ne mostra «la loro coerenza o incompatibilità» e fa sorgere «quello che più ricco degli altri è capace di risolvere in sé la molteplicità dei problemi, e che vive per propria attività eliminando gli altri elementi, cui era congiunto», i quali evidentemente hanno origine diversa da quel principio".Emerge così, già in questo precoce e importante passo, il principio che guiderà tutta la successiva storiografia filosofica S.ana: il principio di coerenza, cui il filosofo fiorentino ricorrerà in ogni sua analisi di opere e teorizzazioni della tradizione filosofica; principio che, come detto, deve essere inteso non quale certificazione della possibilità che idee diverse possano coesistere tra loro, bensì come coerentizzazione delle idee di un pensatore a partire dal principio ideale che le genera. Perciò per "genesi di una filosofia" non si deve intendere la nascita storica di un sistema, il suo formarsi nel corso del tempo, bensì la genesi ideale di una posizione filosofica, che iscrive in articolazione organica i suoi distinti elementi.  Nella recensione al lavoro di Chiocchetti non si affaccia ancora l'altro problema della storiografia filosofica S.ana, quello del tipo di rapporto che lega tra loro le filosofie nella storia; non si affaccia, perché esso non fa problema al giovane pensatore che aderisce (ancora) all'«idealismo attuale»: il divenire gli appare «una unità organica» di accadimenti qualitativamente diversi'; e se le diverse filosofie sono «accadimenti», esse non potranno che apparire nella loro unità organica alla coscienza che le pensa. E tuttavia, sebbene nella tesi di laurea il principio gentiliano secondo il quale vanno pensate le filosofie che si sono manifestate nella storia non faccia (ancora) problema al giovane S., sembra che la concreta applicazione di esso alla storia della filosofia crei invece difficoltà, tanto da rendere la ricostruzione storica inadeguata: «a noi sembra che il Gentile rimanga ancora nella schematizzazione dei periodi storici caratteristica del sistema hegeliano»*. Assegnando infatti alla filosofia greca «il momento della pura oggettività» e a quella rinascimentale «il momento della soggettività» astratta, il filosofo siciliano irrigidisce «i momenti dialettici o le categorie del pensiero, in particolari periodi storici», finendo per rendere astratta e meccanica la storia stessa'. Che è quanto non sarebbe dovuto accadere se fosse stato fedele al suo principio. Ma per S. mai un periodo, se è effettivamente storico, può essere astratto, privo cioè del suo significato che sarebbe dato solo da un'epoca successiva. Ogni momento storico  è sempre, in quanto se ne intende il valore, tutta la storia implicita in esso, tutto lo spirito nella sua concretezza; e non può aspettare un periodo successivo che completi il carattere che esso ha, perché, in quanto vivente periodo storico, il suo carattere è la sua totalità od assolutezza oltre la quale non è dato immaginare che sialo.  Dunque, ben prima di iniziare il suo lavoro incompiuto su Platone S. avvertiva l'esigenza di non ridurre il pensiero greco a una semplice introduzione al pensiero moderno, per coglierne l'autonomo significato e la specifica validità. E tuttavia, bisogna aggiungere, nella tesi di laurea solo l'esigenza è presente, non la soluzione. Infatti, tutto lo sforzo compiuto dal giovane S. di mostrare come la filosofia greca e quella rinascimentale non siano momenti astratti e incompleti che attendano la filosofia moderna per concretizzarsi e compiersi, ma autentiche totalità spirituali, si  vanifica nel momento in cui queste gli appaiono prese da un andamento irresistibile, teleologicamente orientato. L'antica si articola nel «processo onde dalle ricerche naturalistiche essa venne innalzando l'edificio dell'atto puro e del motore immoto», concludendosi nella teoria aristotelica del conoscere «come processo [...] autocreatore, ed autocosciente», nella «totalità della coscienza come atto che forma la realtà di cui è intelligenza»".  . Nella moderna il processo di purificazione dell'esperienza giunge in  Bacone ad un primo, irreversibile risultato: «il problema centrale della filosofia moderna è così formato, è costituito in forte germoglio, e si svilupperà con rapidità giungendo a maturazione nella mente delpensatore di Königsberg»' (si noti il lessico decisamente hegeliano: "germoglio", "sviluppo",  "maturazione"); insomma: tutte le strade portano a Kant e poi da Kant ripartono"'.  Difficile d'altronde credere che S. non avvertisse la problematicità di una tale impostazione.  Infatti, già nel primo capitolo discutendo del rapporto tra la logica dell'astratto e la logica del concreto, problema che può essere declinato anche come problema del rapporto tra il pensiero passato e il pensiero presente, tra il già-dato e il nuovo, il giovane filosofo aveva messo in evidenza la difficoltà di intendere tale rapporto nel modo in cui Gentile sembrava intenderlo, cioè come se il passato (la logica dell'astratto) fosse «grado» al presente (la logica del concreto), «combustibile» da bruciare nel suo «fuoco», insomma: «momento precedente alla concretezza, il passato appunto che sbocca, a dar vita, nel presente».  Questa interpretazione - continuava S. - ha di giusto questo solo elemento: che scorge l'unità del processo spirituale e la sua inscindibilità, e vede il presente non nella sua puntualità astratta, ma come quel presente di pensiero reale in cui confluisce tutta la vita passata. Un'azione od un pensiero, una individualità od un avvenimento storico in corso di svilupparsi, non sono novità sorte ex nibilo, ma si sustanziano di tutto lo sviluppo mentale e umano che accolgono e per quanto l'accolgono in sé senza spezzare la continuità della storia. L'individuo così, come un fatto storico, è da intendersi come effettuale germinazione della stessa storia; germoglio che trae il succo dalla stessa pianta che lo ha formato gemma, gemma che a sua volta formerà la pianta.  Elemento vero che occorre conservare: ma che si ricopre facilmente di scorie dalle quali va liberato.  Principalmente questa: che in questo modo di intendere, il fatto od il passato, l'oggetto in una parola, viene a condizionare il fare, il presente, in una parola il soggetto.  Infatti, un tale modo di intendere il rapporto tra il pensiero presente e il suo passato implica la vanificazione della «libertà infinita» e dell'«autonomia» del pensiero pensante, in quanto esso sarebbe  condizionato dal pensiero pensato e smarrirebbe il carattere di «attività  trascendentale  dell'autocoscienza assolutamente a priori»'. Eppure, si trattava molto più che di «scorie» che offuscavano la limpidezza delle costruzione teoretica gentiliana: S. pensava di restituire piena coerenza all'attualismo rivendicando la concretezza dell'astratto e quindi piena autonomia e valore di autentica spiritualità al pensiero antico. Ma davvero la singola filosofia, «l'individuo» riesce a mantenere il suo valore in questa versione più coerente della filosofia dell'atto? Ridotto a «gemma» che trae il succo dalla pianta che l'ha generato, sembra invece incapace di produrre novità alcuna: la gemma formerà di nuovo la pianta, e l'identico, generato dall'identico, genererà a sua volta l'identico.  Il problema di come poter pensare l'individuo e il nuovo - in una parola: la storia - senza ridurlo a nota analitica della struttura che lo avrebbe dovuto rendere intelligibile, era ancora ben al di là di essere affrontato alla radice.  3. La ricerca di nuovi principi: la genesi della filosofia  Che il problema stesse nei principi della storiografia filosofica idealistica e non nelle loro applicazioni, che non si trattasse insomma di «scorie» ma di vere e proprie aporie, si fece via via sempre più chiaro a S. quanto più egli approfondiva «le basi della concezione storiografica» nella quale si muoveva. Documento significativo di questo travaglio è Il problema speculativo di Heidegger, il primo  p cane lavor publici da Son li compito Dator, stesi ane di i essioni erto acor più  tormentata prima stesura della Critica del capire. Ora egli si mostra pienamente consapevole della posta in gioco nella impostazione metodologica della storiografia filosofica. Si noti l'affermazione perentoria con la quale si apre lo studio su Heidegger:  Sapere a quale scuola appartiene un filosofo è spesso uno dei più forti ostacoli a capirlo. A cominciare dalle parole che adopra per finire con l'atteggiamento fondamentale che costituisce la sua personalità speculativa, tutto viene visto e sentito come già condizionato dall'ambiente in cui è vissuto: e le immagini, i concetti, le deduzioni, appaiono a noi già piene del significato che la scuola ha dato loro; sì che la rigidezza che offrono impedisce di cogliere lo spirito nuovo che in loro vive e che dà loro un tutt'altro valore e significato.  Un approccio storiografico che si limitasse a riassumere le «tappe» (non sfugga l'uso del termine) attraverso le quali « ogni scuola dispone e stratifica il processo delle proprie indagini e lo presenta come struttura della realtà», otterrebbe soltanto risultati generici. Saremmo dinanzi, di fatto, alla medesima difficoltà teoretica delle storie della filosofia idealistiche che facevano dei diversi pensatori semplici tappe dello sviluppo necessario dello spirito: spiegando un filosofo con l'appartenenza ad una scuola - nel caso in questione Heidegger a partire dalla fenomenologia husserliana - tutto sarebbe già detto, e nessuno spirito nuovo potrebbe essere colto: sarebbe, si potrebbe dire, "modo" analiticamente già compreso nella "sostanza". Al contrario, «non solo ogni pensatore ha un proprio problema ed una sua inconfondibile fisionomia, ma tutto in lui lo fa diverso da quelli con cui in primo tempo era accomunato». Non si tratta, tuttavia, solo di un'apologia romantica dell'individualità, come il tono del passo sembrerebbe suggerire: lo stesso rischio si potrebbe ripresentare se pensassimo «ogni pensatore» come sistema chiuso, una totalità dal significato in sé già determinato, e sulla base di tale identità analitica valutassimo il modo in cui egli «dispone e stratifica il processo delle proprie indagini e lo presenta come struttura della realtà».  Si tratta dunque di evitare quei presupposti storiografici che ostacolano la comprensione di un pensatore, sia che si prenda come principio di intelligibilità la storia della filosofia nella sua interezza o una sua epoca, sia la scuola filosofica alla quale appartiene un pensatore, sia, infine, «la struttura esteriore in cui si sono solidificate le ricerche e le esperienze» di un singolo filosofo.  Per scongiurare il rischio di un approccio inadeguato, è necessario «cercare la intima genesi», enucleare il «centro vitale» della individua filosofia: solo in tal modo «ci si accorge che l'edificio va veduto in altra luce, ed organizzato in altra forma», perché solo una ricerca che prenda le mosse dalla «genesi teoretica» di un pensiero riesce a non esserne pura ripetizione parafrastica e a «cogliere la forma con cui volta per volta ogni singolo momento della vita mentale è vissuto, e capire il modo con cui è vissuto». Dove si noti come la divaricazione tra individuazione e valutazione, che nonostante tutto rimaneva nella recensione del '23, sia ormai pienamente superata: capire una filosofia, infatti,  comprenderla storicamente, cioè nella sua caratteristica che la fa un'originale produzione dello spirito, significa cogliere il pensiero di un filosofo «nella sua individualità e nel suo valore speculativo»".  Lo scritto su Heidegger approfondisce anche il significato di "genesi". La recensione al volume di Chiocchetti si limitava ad affermare che la genesi consiste nell'afferrare e svolgere il «germe di vita» di un sistema filosofico, il principio che l'ha fatto sorgere come sistema, che gli attribuisce coerenza e intelligibilità. Secondo il testo del '35, invece, la genesi va ricercata non solo nell'enucleazione del «centro vitale» di un pensiero e nel suo svolgimento, ma anche nel rapporto dialettico con altri pensatori e con tradizioni specifiche di pensiero: «mostreremo - scrive S. - la genesi [del pensiero di Heidegger] a cominciare dalle critiche a quelle posizioni in cui idealmente inserisce il proprio ritmo, e mostreremo come in queste critiche stesse il problema cominci a sviluppare la propria natura, per poi acquistare forma e divenire saldo organismo di vita»"  E nel coevo abbozzo di  Introduzione alla traduzione di Was ist Metaphysik? il filosofo fiorentino ritiene che il «modo in cui il Nulla è sentito e trattato» da Heidegger «affonda le proprie radici» in «un atteggiamento mentale che rimontaal periodo romantico»''. S. ribadisce così la convinzione che il problema filosofico nasca nella vita, non dalla vita, non cioè dal «mondo di impressioni, di desideri, di passioni, di fede, di convinzioni, di tradizioni, di solidi oggetti, di cose resistenti e cangianti»"'; che, insomma, la filosofia, sebbene investa la vita del suo pathos logico e si sviluppi come vita concreta, abbia la sua genesi nel pensiero.  Non sarebbe in questa sede opportuno discutere la densa ed elegantissima ricostruzione che  S. fece, essenzialmente sulla scorta di Vom Wesen des Grundes e di Was ist Metaphysik?, del pensiero, anzi, del «problema speculativo» di Martin Heidegger. Basti qui però ricordare che, dopo aver drasticamente separato Heidegger dalla scuola fenomenologica" (la quale, d'altra parte, è dissolta nella sua specificità, ricondotta com'è alla ricerca kantiana e cartesiana che intende risalire dall'esperienza vissuta ai principi che la formano, procedimento che non differenzia inoltre la fenomenologia da gran parte del contemporaneo movimento speculativo tedesco), S. individua tale problema nello «sforzo alla libertà in cui consiste il nostro essere più fondo ed il nostro vero comportamento nel mondo»". Problema della libertà che non seppero risolvere né Kant, rimanendo inconciliate la volontà libera e la struttura meccanica degli avvenimenti cosmici, né Hegel, poiché la dialettica non riesce a trasvalutare realmente in spiritualità il proprio processo, e quindi il logo e la natura. Al contrario Heidegger dà soluzione al problema pensando l'uomo come «libertà finita»; la libertà dell'Io è libertà concretamente determinata, in quanto è «possibilità di costruzione d'un mondo, di sé nel mondo»; il mondo non è semplicemente ciò che è dato all'uomo, anzi, ciò in cui l'uomo è «gettato come cosa tra le cose», ma al tempo stesso è ciò che è formato dall'uomo e quindi trasceso nella sua datità: «L'uomo comincia sempre ex novo come concreta e determinata trascendenza, come rapporto a un mondo che già esiste ma esiste solo in quando vien formato, ed è formato solo in quanto viene trasceso»?.  Questo dunque, in estrema sintesi, «il problema speculativo» di Martin Heidegger, questa la «genesi ideale» e - per usare i termini della recensione a Chiocchetti - l«essenza» della sua filosofia. Se perciò il riconoscimento dell'appartenenza alla scuola fenomenologica non può gettare luce sul nucleo teorico del pensiero heideggeriano, tuttavia questo non sembra davvero essere comprensibile se non nel contesto della filosofia classica tedesca, sullo sfondo della ricerca intorno alla libertà che compirono  Kant e Hegel. Uno sfondo, perciò, filosofico.  Per S., dunque, già in questo testo, e poi con maggiore nettezza nelle successive e maggiori opere, la filosofia si spiega da se medesima, senza ricorso alcuno ad elementi biografici, economico-sociali, insomma storici, come invece farà tanta storiografia filosofica italiana post-idealistica o non-  idealistica a lui coeva: solo la storia della filosofia spiega la genesi di un pensiero filosofico. Sarà opportuno a questo punto approfondire il problema, per capire fin dove il pensatore fiorentino abbia spinto la "crivella" della sua critica nei confronti dell'impostazione storiografica dell'idealismo italiano, e se a tale critica si sia sempre mantenuto fedele. Infatti nella questione dell'inizio della filosofia (di una qualunque filosofia) sembra nascondersi il segreto della storicità della filosofia medesima e annidarsi tutte le difficoltà che accompagnano il rapporto della filosofia con la storia.Nel quarto capitolo della tesi di laurea il giovane filosofo si era soffermato con particolare attenzione sul problema, indagando l'aporia di pensare la logica dell'astratto come un dato; se così fosse, allora un determinato periodo storico, «isolato dal flusso totale, e inquadrato da altre filosofie che lo hanno preceduto e seguito», finirebbe inevitabilmente per essere valutato in base alla sua incompiutezza'*. Con la conseguenza che la storia dellafilosofia si atteggerebbe a «un susseguirsi di sistemi ognuno  incompleto e postulante un superamento, ognuno punto di partenza per uno sviluppo che se ha in se stesso il suo germe, ha la sua maturazione fuori di lui». In questo quadro concettuale la genesi della filosofia consisterebbe in fondo nel riprendere e ripensare sempre i medesimi problemi già dati, sicché le diverse filosofie non potrebbero che avere «'identico significato»'. Al contrario, la mente non si appaga di ciò che è dato ma solo di ciò che viene costruendo, in quanto essa è attività.  Così l'uomo che si raccoglie e medita dinanzi ai problemi che la vita gli offre e cerca in sé una risposta che lo appaghi, ha bisogno che questa non suoni formula vuota, sebbene semplifichi e sembri spiegare ogni difficoltà: non cerca quindi una ben elaborata filosofia che appaia nel suo complesso una pura e astratta contemplazione sotto la quale la vita reale fluisca. Non cerca cioè risposte che non lo possono mai soddisfare pienamente perché non toccano la vita che egli realmente vive, e perciò non possono far sentire la propria necessità in modo tale da imporsi a lui come sua stessa vita. Ma cerca risposte tali che siano della stessa natura della domanda e scendano sullo stesso terreno dal quale quella sorge: sorge dalla vita, e chiede qualcosa che nella vita scenda e la costituisca, e la faccia essere. E se vivere è sviluppare le proprie energie ed attuare l'attività che dentro ci pulsa, è chiaro che una filosofia sistematicamente costituita non possa appagare per la sua staticita, ma occorra ricostruirla, elaborarla, appunto perché la si deve alimentare con la vita stessa, e la vita si deve alimentare di essa?%.  La filosofia sorge dalla vita, è essa stessa vita, è risposta vitale alla domanda posta dalla vita medesima. Mai come in questo passo S. ha cercato di negare la divaricazione tra forma e vita, tra la pura e astratta contemplazione filosofica e il fluire della vita «reale» (come se quella astratta contemplazione fosse sì vita, ma irreale appunto perché astratta). Eppure occorre chiedersi: cosa significa qui « vita»? Il mondo preriflessivo, non informato dalla luce del logo? Oppure la vita stessa del logo? Situazione aporetica, questa, quante altre mai: se vita e logo sono eterogenei, come è possibile che la vita domandi e il logo risponda? La vita parla la lingua del già-dato, il logo quella dell'attività. E se invece vita e logo sono omogenei, come negare che la vita altro non sia che logo astratto, appunto già da sempre logo e non vita, il quale logo astratto, se pensato nella sua verità, è momento necessario al farsi concreto del logo concreto?  Che questa conclusione aporetica, non avvertita dal giovane filosofo, ma annidantesi nella pagina sopra riportata, sia inevitabile, lo mostra l'adesione con la quale poco più avanti S. discute dell'identificazione di storia e filosofia, in cui la storia prende il posto che qui aveva la vita. Ancora una volta S., nel tentativo di rendere più coerente il pensiero che discute, osserva che, nonostante la riforma della dialettica hegeliana neghi la legittimità di una trattazione filosofica della natura che preceda e sia momento preparatorio alla filosofia dello spirito, l'idealismo italiano (quindi, anche quello di Croce) è ancora affetto da naturalismo nel modo di fare la storia. Così Gentile - lo si è già ampiamente osservato - considerando il pensiero antico periodo dell'oggettività e quello rinascimentale della astratta  setivi, ne fa me sigi carli ticate pe preparato la isogna sagitività del pensiero  la dialettica spirituale crea la realtà formando nel suo processo gli infiniti problemi che costituiscono appunto il mondo storico. La filosofia quindi viene ad essere la sorgente stessa della storia, ed in quanto la storia non è che la vita dello spirito, ed il suo formarsi, ed il formarsi spirituale è filosofia, la filosofia si risolve nella storia, e vi si identifica. [...] Il mondo storico quindi, è quello che esaurisce in sé tutto il processo spirituale, ed è su questo terreno che i problemi filosofici vengono discussi ed elaborati, in quanto con l'elaborarli si vien formando la storia appunto che è flusso reale dello spirito??.come si antern vada i dunte il mestie col lusini de itime la ime di del de la dios no chà  sorge dalla vita/storia è di questa formatrice, tanto che con pari diritto si può dire che sia la vita/ storia a sorgere ed essere alimentata dalla filosofia. Anzi, più radicalmente, se la vita di cui qui si discute non è vita precategoriale ma è «la vita dello spirito», e quindi storia, e se la storia è processo spirituale in quanto la filosofia ne è il principio, se insomma la vita/storia è identica alla filosofia, allora la filosofia trova la sua genesi nella stessa filosofia e non in una impossibile realtà altra da lei.  C'è tuttavia un altro documento che dobbiamo prendere, sia pur brevemente, in considerazione, prima di chiudere la discussione: si tratta di una lunga lettera scritta a Guido Calogero il 19 luglio 1928.  Documento per noi importante, in quanto in esso S. non solo prende le distanze da un modo di fare storia della filosofia che ritiene le filosofie del passato qualcosa che possa essere "superato", ma soprattutto intende pervenire a «una posizione filosofica a-polemica» che non crede di poter distinguere nei sistemi filosofici quanto è da accettare e quanto è da scartare, né va alla caccia dell'errore che faccia crollare l'intera costruzione.  «Nessun filosofoè accettabile, nessun punto del suo pensiero è  incamerabile nel mio: né io mi fermo su ciò che dice; quello che conta è il come dice quello che dice, il tono che pervade l'edificio, l'armonia interna alla sua visione». Ogni filosofia è infatti espressione, espressione «di sé stesso», della propria «personalissima [...] esperienza di vita». Sembra quasi che S. intenda "ridurre la filosofia sotto il concetto generale dell'arte" (le metafore musicali, in effetti, ritornano frequentemente nella lettera: tono, «armonia», «note, armonici», «timbro»), farne espressione dell'individualità per renderla veramente storia, cioè affermazione del nuovo: «le parole, gli schemi, i concetti, le distinzioni, le dialettiche, le sussunzioni [delle diverse filosofie] non sono per me che tecniche diverse con cui ognuno esprime sé stesso»; e aggiungeva, con caustica e toscanissima battuta, che «se uno è bischero apparirà tale qualunque tecnica adoperi, modernissima o arcaica, e se è un grande, idem con patate»?8.  Qui il rapporto tra filosofia e vita sembra ribaltarsi: non è più la vita ad esser vita della filosofia, ma è la filosofia ad esser espressione della vita, cioè della esperienza di vita del singolo pensatore. Ma, pur se rovesciato, il quadro teorico emerso dalla discussione de La logica dell'astratto non muta: infatti, se il valore di una filosofia non sta nel suo significato (ciò che dice), bensì nella sua espressione (come lo dice), ciò vuol dire che il suo valore è nella forma e non nel contenuto (il quale, essendo esperienza, addirittura sentimento, non può essere condiviso né valutato da me che ho altre esperienze e altri sentimenti:  «Nessun filosofo è accettabile, nessun punto del suo pensiero è incamerabile nel mio»). E la forma della filosofia è logo, logo e non vita. Per cui la genesi della filosofia, in quanto genesi ideale, non potrà prodursi nella vita, «cruda e verde» avrebbe aggiunto il vecchio Croce molti anni dopo, ma solo nella sua espressione - cioè nella forma del logo, nella filosofia stessa. Sicché, da questo punto di vista, S. sembra muoversi ancora all'interno dell'orizzonte teorico dell'idealismo italiano.  Infatti, si deve aggiungere senza tema di allungare ulteriormente una considerazione già ampia ma che concerne un punto assolutamente centrale, l'idealismo italiano molto si affaticò intorno  audendo e piania la Colini del pie dicie del sile, spale a epo ali icofcinte.  la differenza tra la concezione del reale come spirito (Hegel) e la concezione del reale come storia (Croce) consista nel fatto che lo spirito, «indagando nella propria essenza e andando idealmente a ritroso nella propria genesi», incontra momenti sempre più poveri ed elementari, mentre la storia trova sempre le proprie identiche forme, «sempre concrete nelle opere in cui esse hanno l'esistenza»" - scrive:  Ogni singola forma ha realtà in sé; e l'esistenza è la loro connessione. Questa è la ragione in sede speculativa, cioè la giustificazione teoretica, di una affermazione su cui il Croce tanto insiste: che l'opera d'arte e l'opera difilosofia non nascono per partenogenesi, ciascuna solo dalla propria forma (per una sorta di scissiparità), cioè dallo studio dall'analisi o dal modello di un'altra opera d'arte o d'un'altra opera di filosofia; ma nascono dalla vita tutta quanta, dall'esistenza. Perché un'opera sia realmente esistente è necessario che abbia le proprie radici nell'esistenza, cioè nel nesso in cui le forme sono reali; e perciò, in quel nesso, nelle forme tutte quante30.  Ora, la filosofia potrà nascere «dalla vita tutta quanta» solo se le forme sono reali e se reale è il loro  nesso. S. risponderà alla questione nella conclusione dell'opera, in una pagina esemplarmente ardua per la concisione in cui l'argomentazione vi è rinserrata". La concezione crociana come storia soddisfa l'esigenza di coerenza interna del sistema ma non l'esigenza di concretezza dei suoi elementi, finendo così per offrire kantianamente «"un trattato del metodo"» ma non «la storia e la    realtà stessa nel suo quotidiano formarsi». Infatti, se da una parte a fondamento di tutte le opere e concezioni teoretiche e problemi di cui è tessuta l'esistenza c'è una «forma come principio di cambiamento», cambiando la quale non esisterebbe più alcun cambiamento, una forma eterna e immodificabile di cui quelle opere, concetti e problemi sono «manifestazioni» e non «forme assolute»; dall'altra, proprio perché manifestazioni della eterna forma e non a loro volta forme, quelle opere, concezioni e problemi mancano di «vera concretezza ed esistenza», sono soltanto «possibilità delle sempre identiche forme». Di qui l'aporia: o si mantiene l'assolutezza delle forme eterne, ma allora non acquistano concretezza le opere, le concezioni e i problemi; oppure si considerano reali solo queste opere, queste concezioni e questi problemi, ma allora «quelle forme sfumano, e queste concretezze si dirompono nell'inconcepibile». O intelligibilità senza concretezza, o concretezza senza intelligibilità.Perciò, se si tiene ferma l'esigenza della intelligibilità della filosofia cercandone di comprendere la  genesi ideale, la singola filosofia, realizzatasi in opere, concetti e problemi, non potrà rinviare che alla sua stessa forma, a mai al nesso delle forme, cioè all'esistenza tutta quanta.  Il risultato che ci si prospetta è paradossale: dissolta la storia della filosofia fatta di "superamenti" e  "sviluppi", emerge una comprensione della tradizione filosofica occidentale in cui alcuni assunti della storiografia idealistica vengono non respinti, ma radicalizzati al punto da far dubitare proprio della loro coerenza col quadro teorico idealistico. Innanzi tutto le filosofie debbono essere interpretate a partire dai propri principi; siamo dinanzi alla più piena rivendicazione dell'autonomia della filosofia: ogni singolo sistema di pensiero deve essere interpretato solo a partire da se stesso", dal suo nocciolo teoretico (il «germe di vita»), e valutato nella sua importanza in base alla coerenza - tra l'esperienza di vita e gli strumenti teorici scelti per esprimerla, e tra le stesse tecniche adoperate (se vogliamo utilizzare il lessico della lettera a Calogero), tra il principio generatore, la sua forma immanente, e i suoi elementi a quello subordinati -. In secondo luogo, le filosofie, non disposte più in una successione storica che sia anche dispensatrice del loro valore, sono tutte idealmente contemporanee, e perciò ogni filosofia può essere unainterlocutrice altrettanto legittima di un'altra nella discussione filosofica. Come appunto avviene nella  Critica del capire. Tra storicismo e non: la storia della filosofia nella Critica del capire  Se S., grazie al lungo percorso, che abbiamo cercato di ricostruire, di discussione critica dei presupposti della storiografia filosofica dell'idealismo italiano e del suo storicismo, approda nella Critica del capire alla individuazione dei principi trascendentali di una nuova e più adeguata storiografia, nella effettiva discussione delle filosofie del passato non sempre si affranca dalla sua origine. Di qui l'impressione di una qualche ambiguità che suscitano alcune pagine del suo capolavoro.  Da un lato, come già accennato, S. radicalizza la tesi della contemporaneità della storia, pervenendo ad esiti decisamente divergenti da quelli di Croce e Gentile: contemporanea o attuale è una filosofia non tanto perché viene resa tale dall'atto di pensiero che la pensa, quanto perché l'analisi S.ana, avendo per scopo di far riemergere tutti i problemi della tradizione filosofica, «dovrebbe far contemporanei tutti i filosofi, e invitarli tutti a una continua discussione»'. Contemporaneità, dunque, non a parte subjecti, ma a parte objecti. Non sfugga la differenza di atteggiamento tra S. e i maestri dell'idealismo italiano. Infatti come è necessario discutere la coerenza interna di ogni filosofia apparsa nella storia juxta propria (della filosofia, non della storia) principia, così è opportuno porsi dal punto di vista della filosofia contemporanea per discutere dei problemi filosofici, perché più proficuo ed efficace, quindi più capace di indurre all'ascolto e alla discussione il pubblico, ma non perché sia più vero: «Adopro l'italiano e non il latino. Ma con questo non credo che l'italiano sia più ricco, più profondo ecc. del latino. Cioè non credo che l'italiano abbia superato il latino». Perciò, per quanto riguarda il rapporto fra realtà e conoscenza, scrive a Fossi nella lettera del 20 agosto 1937:  Io accetto l'identità realtà = conoscenza (o conoscenza = produzione di realtà [...)) come cosa pacifica [...] mi metto in pieno idealismo. E dopo averlo dato per ormai lapalissiano, discuto la struttura del conoscere; e qui dentro trovo tanti mai dubbi, e distinzioni e rapporti, e diavoli e santi, e quel vecchio problema già liquidato e dimenticato, viene invece a vendicarsi ampiamente e risorge più vigoroso di prima proprio perché interno al proprio purissimo idealistico conoscere34.interlocutrice altrettanto legittima di un'altra nella discussione filosofica. Come appunto avviene nella  Critica del capire.  4. Tra storicismo e non: la storia della filosofia nella Critica del capire  Se S., grazie al lungo percorso, che abbiamo cercato di ricostruire, di discussione critica dei presupposti della storiografia filosofica dell'idealismo italiano e del suo storicismo, approda nella Critica del capire alla individuazione dei principi trascendentali di una nuova e più adeguata storiografia, nella effettiva discussione delle filosofie del passato non sempre si affranca dalla sua origine. Di qui l'impressione di una qualche ambiguità che suscitano alcune pagine del suo capolavoro.  Da un lato, come già accennato, S. radicalizza la tesi della contemporaneità della storia, pervenendo ad esiti decisamente divergenti da quelli di Croce e Gentile: contemporanea o attuale è una filosofia non tanto perché viene resa tale dall'atto di pensiero che la pensa, quanto perché l'analisi S.ana, avendo per scopo di far riemergere tutti i problemi della tradizione filosofica, «dovrebbe far contemporanei tutti i filosofi, e invitarli tutti a una continua discussione»'. Contemporaneità, dunque, non a parte subjecti, ma a parte objecti. Non sfugga la differenza di atteggiamento tra S. e i maestri dell'idealismo italiano. Infatti come è necessario discutere la coerenza interna di ogni filosofia apparsa nella storia juxta propria (della filosofia, non della storia) principia, così è opportuno porsi dal punto di vista della filosofia contemporanea per discutere dei problemi filosofici, perché più proficuo ed efficace, quindi più capace di indurre all'ascolto e alla discussione il pubblico, ma non perché sia più vero: «Adopro l'italiano e non il latino. Ma con questo non credo che l'italiano sia più ricco, più profondo ecc. del latino. Cioè non credo che l'italiano abbia superato il latino». Perciò, per quanto riguarda il rapporto fra realtà e conoscenza, scrive a Fossi nella lettera del 20 agosto 1937:  Io accetto l'identità realtà = conoscenza (o conoscenza = produzione di realtà [...)) come cosa pacifica [...] mi metto in pieno idealismo. E dopo averlo dato per ormai lapalissiano, discuto la struttura del conoscere; e qui dentro trovo tanti mai dubbi, e distinzioni e rapporti, e diavoli e santi, e quel vecchio problema già liquidato e dimenticato, viene invece a vendicarsi ampiamente e risorge più vigoroso di prima proprio perché interno al proprio purissimo idealistico conoscere. In ultima analisi nella Critica del capire S. mostra di aver maturato una concezione della filosofia diversa da quella idealistica: filosofia è «porre il problema, e vivere il problema, concludere con la fede nel riporre sempre il problema. E sempre essere al principio senza accumulare scienza»". In conseguenza di ciò nella Critica del capire i diversi filosofi sono convocati all'interno della discussione di un problema, per illuminarlo di volta in volta con l'esemplarità della loro posizione teoretica. Sicché la discussione non procede seguendo una successione storica. Ad esempio, nel capitolo dedicato giudizio, l'analisi prende le mosse da Kant, per passare a Hegel, poi si ritorna a Kant, e prosegue ancora passando per Cartesio, di nuovo per Kant, Schelling,  Fichte, Hegel ecc. fino a Croce. Ma non si  ricostruisce la genesi e lo sviluppo del problema a partire dai diversi filosofi che l'hanno dibattuto, bensì, al contrario, le posizioni dei singoli servono ad illustrare esemplarmente la genesi e lo sviluppo del problema che urge verso la soluzione.  Dall'altro lato, però, S. era pienamente consapevole di non essersi completamente liberato dell'impostazione storicistica nella quale si era formato, per lo stesso modo in cui era andato elaborando la riflessione critica dei problemi filosofici. Cioè, non sempre ha la forza di tener ferma la subordinazione dello sviluppo temporale, con i vari e successivi "superamenti", alla chiarificazione  concettuale del problema.Lo mostra con nettezza il seguente passo della lettera, inviata  presumibilmente a Ernesto Codignola, del 14 agosto 1935, in momento decisivo della stesura del suo capolavoro:  In realtà io mi vengo, in questo libro, faticosamente spogliando di manie storico-espositive: e perciò rinvango il passato: alla Gentile - purtroppo -, che rimpinzava la sua Teoria generale e la sua Logica con esposizioni e critiche di Platone-Aristotele-Kant etc. etc.; e così ho fatto io. Ma se le elimino - in coscienza - dovrei rifare il libro di sana pianta. Perché questo libro è proprio nato e vissuto (povero ragazzo) in quest'epoca disgraziata in cui io sono (o ero) a cavallo fra una posizione storicistica e una... che ancora non mi è ben chiara ma che dovrebbe nascere da questo mio lavoro36.  Prendiamo allora in esame, a prova di tale incertezza, un esempio concreto di analisi storica di una filosofia nella Critica del capire. Nella seconda parte del capitolo Gli opposti S. si interroga sul rapporto fra contraddittorietà e distinzione all'interno del rapporto fra i contraddittori A non A.  Secondo la «rigorosa posizione di Parmenide» il puro contradditorio non esiste. Ma, argomenta  S., essendo il contraddittorio, per quanto indeterminato, il «substrato indispensabile di ogni cosa» - infatti A non A è la realtà -, tutto quanto scomparirebbe: «eliminato il contraddittorio, ogni  contrarietà, ogni opposizione, ogni distinzione, vanisce nel sogno di esseri effimeri vaganti nel nulla».  Parmenide, come Schelling, è uscito dalle distinzioni del mondo «con un incanto, con un salto nell'identità», che non riesce a giustificare. «E lì dentro, se proprio chiusi i portoni di bronzo si sono tagliate le connessioni con la contraddittorietà, non c'è nulla da vedere né nulla da sentire: la vita vi è terminata; anzi la vita non vi è mai cominciata»*  Perché la posizione di Parmenide è rigorosa, se non è capace di giustificare l'identità avendo negato la contraddittorietà? Perché Parmenide non accetta di ammettere ciò che non può cogliere, e quindi pensare, nella sua purezza.  Per vivere occorre ammettere il contradittorio, dice il Forestiero di Elea. E il puro contradittorio è proprio come la vita: non si coglie mai. Cogliere la vita... ma la vita si vive; cogliere il trapasso fra essere e non-essere... ma quando si ficca il viso a fondo, e l'essere, puro essere, privo di ogni determinazione, scompare, e ci si trova dinanzi il Nulla, il passaggio non si vede avvenire: è avvenuto. Non passa, è passato, ammoniva Hegel. La riflessione arriva troppo tardi; la vita è già stata.Parmenide, potremmo aggiungere noi, si ritrae davanti a questa trasformazione, anzi, la nega, perché nega anche qualsiasi distinzione fra i due A del contraddittorio A non A. E da questa negazione salta nell'identità dell'essere. Ma si tratta di una scelta ingiustificata. Se infatti si toglie  dalla contradittorietà ogni sospetto di distinzione, ogni ombra di distinzione, si ha l'in distinto. E basta.  Trasformare l'indistinto in identico, fermarlo nell'uno, richiede un arresto nel processo, un capovolgimento violento, un vigore sintetico che forzi l'indistinto e lo stringa in sé, lo renda compatto, omogeneo, uno, identico:  Essere. Questa violenza a quel processo che porterebbe i due termini della contradittorietà - scomparsa ogni distinzione - fino all'indistinto, violenza che lo arresta e inverte, si chiama Parmenide. Una fermata mentale:  P'Uno38.  Dunque, la coerenza di Parmenide sta nell'esigenza di ammettere solo ciò che si può pensare: ma se il contraddittorio non si può pensare nella sua purezza, senza la distinzione, se la distinzione tra i due A del rapporto di contraddittorietà non si può pensare, perché il non diverrebbe forza non solo  distinguente  ma anche annichilente,  ricacciando il secondo A nel non-essere  A, e quindi  nell'impensabilità del non-essere, allora non si può ammettere né la contraddittorietà né la distinzione.  Si tratta però di una coerenza che mostra due principali limiti: il primo consiste nel fatto che «il non distinto non è identico a identico», cioè che il processo di dissoluzione della distinzione nell'indistinto non è di per sé costretto ad arrestarsi nell'identità"; il secondo nella constatazione che dimostrare l'assurdità della contraddittorietà non significa dimostrare né la validità né l'esistenza dell'identità, «perché il metodo dimostrativo su cui qui si fa leva è quello della "dimostrazione per assurdo"; e la dimostrazione per assurdo non fonda l'identità, ma si basa su di essa».  La genesi intima del pensiero parmenideo è dunque nella esigenza di costringere l'indistinto, la perdita di ogni ombra di distinzione, nella pura identità dell'essere e dell'uno. Esigenza che si traduce in una decisione violenta, in quanto per ottenere la trasformazione dell'indistinto in identico si deve agire dall'esterno (cioè introducendo esigenze estranee) sul processo di dissoluzione della distinzione. L'aver individuato la genesi intima del pensiero parmenideo, quindi, permette a S. di valutarne la coerenza: esso è giudicato rigoroso perché, senza fare concessioni al senso comune,  muovendo  dall'inammissibilità di accogliere ciò che non si può pensare puramente, nega ogni contraddittorietà ed ogni distinzione, per concludere nella più salda e bronzea identità. Tuttavia, proprio tenendo fermo il principio di coerenza, S. può sostenere che «se non è facile contraddire Parmenide [...] è impossibile contraddire la verità». Quasi che il processo di disvelamento della verità sia inarrestabile e affermandosi ricacci nelle tenebre dell'errore tutto quanto si discosta da essa. Perciò «il processo prosegue, e Parmenide rimane indietro nella storia del pensiero»".  Espressione, questa, sorprendente, che forse si potrebbe definire un lapsus mai emendato"  rivelatore di un non risolto legame con lo storicismo idealistico e di quella incertezza di cui si diceva commentando la lettera a Codignola; su ciò è necessario fermare l'attenzione per svolgere due  considerazioni. Salta infatti subito agli occhi come una tale affermazione sembri ridurre Parmenide a una tappa necessariamente superata nella storia della filosofia, proprio nella migliore (o peggiore)  tradizione storicistica, denunciata da S. fin dalla tesi di laurea. Proseguiamo allora nella lettura della Critica del capire, per chiederci in che senso la storia del pensiero prosegua il suo cammino - se non verso la verità, almeno lontano dall'errore. Subito dopo la trattazione di Parmenide (e dopo un'ampia analisi della dimostrazione per assurdo), cioè del tentativo di abolire ogni distinzione nella contraddittorietà, emerge il tentativo di pensare la distinzione senza la contraddittorietà. Privati del non-essere reciproco che li fa termini di una relazione, «i distinti si separano ...] si possono suddistinguere e dividere e moltiplicare all'infinito». L'arresto dello sbriciolamento cui i distinti senza la contraddittorietà vanno incontro può avvenire solo grazie ad una forza pari alla distinzione: l'atomo di Democrito «è un  "fermo", un ostacolo», un rendere identiche le parti che la distinzione tentava ancora di separare.  Essendo questo vigore estraneo alla distinzione, la disgregazione continua: i puri distinti, «perso ogni reciproco rapporto, ogni riferimento, non son neppure 1 molti sterminati diversi, ma, indeterminati interiormente ed esteriormente, vagano nel vacuo irrelato, nell'indistinto; e diventano, ciascuno, mero indistinto». Non interessa ora la conclusione che S. trae dall'esame dell'identità, della  distinzione e della contraddittorietà (sono principi cooriginari, tutti necessari e nessuno sufficiente), quanto un'altra e implicita conclusione che può trarsi da questa pagina: la genesi del pensiero di Democrito è nella filosofia di Parmenide, nella sua negazione della distinzione e nel tentativo opposto di pensare la pura distinzione senza la contraddittorietà. La filosofia sorge dalla filosofia*.  E i filosofi sono nomi con cui designare posizioni filosofiche. In secondo luogo, infatti, l'analisi S.ana sembra risolvere Parmenide (e Democrito) in una determinata posizione filosofica: essendo una posizione filosofica, può ripresentarsi nel corso del pensiero, rappresenta cioè un'esigenza duratura, e Parmenide è il nome di questa esigenza: «tutte le volte che si desidera o si sogna di cancellare la distinzione, sorge l'Uno come mèta, come termine cui porta il sogno e il desiderio. E l'Uno prende il nome di Sostanza, o di Amore, o di Beatitudine della trasparenza intellettuale»". Non solo Parmenide, dunque, ma Spinoza, Schelling e tanti altri ancora... Sicché sorge il problema di come sia conciliabile il ripresentarsi di una posizione filosofica con la originalità e novità attribuita ad ogni filosofo". Cioè, detto nei termini tradizionali del dibattito teorico sulla storiografia filosofica in Italia, il problema della continuità e della discontinuità nella storia del pensiero.  5. Continuità e discontinuità nella storia del pensiero  Dopo la pubblicazione della Critica del capire S. intraprese contemporaneamente due ricerche: la prima dedicata all'Analitica trascendentale kantiana, la seconda alla genesi della concezione della realtà come storia. Ricerche complementari e gemmate da un unico ceppo, l'approfondimento della sintesi a priori, del suo carattere e della sua sopravvivenza nella tradizione idealistica", che avrebbero dovuto concretizzarsi in due monografie. Com'è noto, solo la prima, e in forma ridotta rispetto al progetto iniziale, vide la luce nel 1947 col titolo Saggio sulla categoria kantiana della realtà; alla seconda, che S. avrebbe voluto intitolare Dalla logica come scienza del concetto puro alla logica come teoria del giudizio individuale, invece rinunciò, sebbene l'elaborazione di alcune parti dell'opera fosse assai avanzata.Questi due lavori assumono per noi una notevole importanza per il fatto che in entrambi S. tocca la questione della continuità e della discontinuità della storia del pensiero, scientifico nella prima opera, filosofico nella seconda. Infatti, nel Saggio si presenta la questione della discontinuità tra fisica classica e fisica moderna; nello scritto dedicato alla logica crociana, invece, la questione - apparentemente altra ma in realtà medesima - della segreta continuità di modi di pensare che, sorti per soddisfare alcune esigenze, continuavano ad operare in contesti teorici e per fini affatto diversi da quelli nei quali e per i quali erano stati originariamente concepiti, con conseguenze distorsive molto importanti. S. si riferisce in particolare alla «mentalità» che ha generato la kantiana sintesi a priori e che sopravvive come « un vero e proprio reliquato» nella dialettica hegeliana", producendo i suoi effetti anche nell'idealismo italiano"".  Prima di dare inizio all'analisi dei testi S.ani sarà opportuno premettere una osservazione. Il problema della continuità e della discontinuità nella storia del pensiero fu uno dei temi principali del dibattito sullo statuto teorico della storiografia filosofica in Italia, assai vivo negli anni Quaranta e Cinquanta", cioè proprio nel periodo di elaborazione degli scritti di cui si sta qui ragionando. E tuttavia non mi pare che in quel dibattito si sia a sufficienza rilevata la difficoltà di cogliere la natura delle categorie di continuità e di discontinuità. Infatti, qualora siano pensate astrattamente - come per lo più è avvenuto e ancora avviene -, come indipendenti e addirittura reciprocamente escludentisi, quella natura inevitabilmente sfugge, in quanto esse, al contrario, sono per necessità correlative. Non si dà infatti discontinuità se non sullo sfondo di una continuità rispetto alla quale i discontinui si distinguano e che alla discontinuità permetta perciò di istituirsi. E, d'altra parte, la continuità non può essere pura omogeneità, ripetizione dell'identico, perché, se così fosse, non vi sarebbe continuità ma identità, puntuale identità, che nega il dispiegarsi del continuo nel tempo, sicché alla continuità necessita almeno un "grano" di discontinuità se vuole davvero essere continuità e non serrarsi nell'immobile identità.Il problema è affrontato da S. nella Nota che chiude la lunga e fondamentale lettera a Fossi del 10 gennaio 1934: ritornando sul rapporto tra distinti e contraddittori, il filosofo fiorentino sottolinea come i contraddittori siano solo parte del rapporto tra due distinti e non esauriscano quindi il rapporto medesimo. Prendiamo ad es. in considerazione i distinti A e B: B non è semplicemente non A, ma una delle possibili determinazioni di non A, che appunto ha il vigore di distinguersi da non A. Al contrario, se ammettiamo che i contraddittori possano annullare ogni distinzione, che nessun B possa distinguersi rispetto ai C, D ecc., perché tutti necessariamente identici a non A, allora otteniamo non il nulla, bensì l'indistinto. Vediamo cosa ne risulta per il nostro problema. La situazione teoretica che S. ha ipotizzato - invece di avere un rapporto costituito da distinti e contraddittori si ha un rapporto costituito dai soli contraddittori - porta al fatto che l'«indistinto che rimane al posto del rapporto» garantisce quel «minimum necessario alla continuità». Ma allora cadiamo nella metafisica aristotelico-tomista, nella quale la materia che funge da sostrato garantisce il divenire, il quale è passaggio dalla privazione alla forma, ovvero dalla potenza all'atto. «Ma a me, personalmente, questo non interessa, perché ritengo la continuità una delle tante interpretazioni del rapporto stesso. Cioè la continuità storica sarebbe, per me, una teoria che interpreta in modo speciale (e già metafisico) la relazione tra contraddittori e distinti; teoria che non ha fondamenti sufficientemente saldi». In cosa consiste l'interpretazione metafisica del rapporto? Nell'identificare "indistinto" ed "omogeneo" (la continuità storica sarebbe - contraddittoriamente - una omogeneità che di dispiega identicamente nel tempo): «e ciò è possibile se si ha di già una metafisica, o una concezione in cui non si tien conto che l'indistinto non può fare da omogeneo, ossia da "identico", ossia non lo si può considerare come se avesse una sua rigidità»°.  Ora, della continuità non possiamo fare a meno, pena la negazione stessa di qualsivoglia rapporto tra distinti. Allora, come interpretare non metafisicamente la continuità storica, sottraendola sia alla  omogeneità che fa identici tutti i distinti, sia alla irrelatività dei distinti di cui si nega ogni relazione che non sia appunto quella della distinzione? La peculiarità della risposta S.ana a questo problema sta nell'uso, non tematizzato, della nozione di «mentalità»: si tratterà di comprendere le continuità prodotte dalla forza vincolante di una «posizione mentale» che orienta la ricerca di filosofi e scienziati; e inoltre le discontinuità che si producono tra mentalità diverse che si succedono alle precedenti e si distinguono dalle coeve e differenti, e che nel loro succedersi e distinguersi sembrano scandire la storia. Occorrerà allora prima ripercorrere l'uso fatto da S. di questa nozione per comprenderne poi la pregnanza teorica nelle ricerche successive alla Critica del capire.  6. Una soluzione non tematizzata: la nozione di mentalità  La nozione di mentalità - e dei suoi equivalenti «posizione mentale», «atteggiamento mentale», ecc. - compare molto presto nella riflessione teorica di S. e, cosa assai significativa, proprio in relazione alla teoria gentiliana della storiografia filosofica. Discutendo nel terzo capitolo della tesi di laurea la prima triade della logica di Hegel, il giovane filosofo mette in luce come la difficoltà di dedurre il divenire dalla opposizione di essere e non essere nasca «dalla insufficiente coscienza della propria posizione mentale nel risolvere il problema»". Dove si noti la divaricazione tra la posizione mentale (o mentalità) e la coscienza di essa, ovvero tra l'adesione profonda ad un modo di pensare e la consapevolezza di tale adesione cui si attribuisce la responsabilità di impostare il problema non nei termini di cui si è coscienti ma in quelli cui in effetti si aderisce.  Non si può certo affermare che nella tesi di laurea S. fosse consapevole della importanza che la nozione di mentalità poteva avere nella ricostruzione della storia del pensiero scientifico e filosofico.  Ma già nella lettera a Fossi vi presta attenzione; in essa, parlando del libro diManzoni sulla rivoluzione francese, S. definisce antistorica la mentalità dello scrittore lombardo e si interroga subito dopo sul significato di mentalità:  Quando si dice antistorica la mentalità del secolo XVIII, si fa un luogo comune, va bene, ma si dice qualcosa di vero o no? Cosa c'è di vero in questo luogo comune? Di falso ci sarà che pretende di legare insieme, accatastare, tanti uomini in una sola denominazione (dispregiativa, negativa o no importa poco) che dia una caratteristica comune a tutti. Ma però è strano che si leggono vari autori di una stessa epoca, levate poche eccezioni, si sente, si vede, si avverte, ci si accorge ecc. (bada, non: si pensa) che hanno molti punti a comune. Ossia molte visioni, molti modi di impostare la questione, molti argomenti su cui insistono di preferenza, molte soluzioni e piccolissime difficoltà che incontrano per la strada. Cos'è quest'aria di famiglia? A ogni modo è su questa somiglianza di molti particolari accidentali, poco importanti, a volte trascurabili, sempre secondari, ma per il numero e la circostanza notevolissimi, e a volte imponenti, è su questa somiglianza direi del pulviscolo atmosferico, che aleggia intorno a ogni viso, che si basa il giudizio sul carattere complessivo di un'epoca. Giudizio schematico  perene cualzo astratto. anzi perene somma e non grualzio ma somma uale, erneace, scocclante e mta clante volte, ma ineliminabile. Dunque non è falso che la "mentalità" di un secolo possa essere in un modo, per esempio antistorica. Sarà un'asserzione vaga, allo stato quasi gassoso, come è quasi fluido il pulviscolo che addiziona e stringe, ma falsa no... Ma all'ingrosso, ecco: se è vero che di molti schemi mi son liberato così che se qualcuno venisse ora a dirmi per esempio che la filosofia greca è la filosofia dell'oggetto e la moderna quella del soggetto, o simili, io strillerei come un'oca spennata, è pur vero che altri li mantengo e per ora non vedo che ci sia di male. E fra questi mantengo quelli di "mentalità antistorica": nella qual casella caccerei Leibniz, Cartesio,  Spinoza ecc. ecc. ed anche Manzoni. Forse un po' a disagio ci sta; ma non troppo53.  È importante sottolineare, in primo luogo, come la nozione di mentalità (termine di uso comune già  da un ventennio)  ricorra in testi e autori centrali nella formazione di S.. Non perché,  individuata la fonte, il problema sia risolto, come se la fonte potesse spiegare il suo uso, che è di volta in volta diverso nei diversi contesti. Ma perché è possibile che la "logica" insita nella fonte persista in chi la utilizza, e che le difficoltà di quella si trasformino nella difficoltà di questo. Si pensi, ad es., a quella pagina della Teoria generale in cui Gentile nega la possibilità di una storia della scienza che non sia una storia della filosofia, la quale considera concretamente ciascuna scienza «come sviluppo dei concetti filosofici immanenti alla stessa scienza, studiando ogni forma di questi concetti non pel valore che essa ebbe ogni volta per lo scienziato, quale determinazione oggettiva del reale, bensì come grado della mentalità, in perpetua formazione, per cui si pongono via via e si risolvono i singoli problemi scientifici»». Dove si noti la distinzione, che si potrebbe definire fenomenologica, tra il valore che al concetto attribuisce lo scienziato e la mentalità per mezzo della quale egli pone e risolve i problemi.  Ancor più significativo mi sembra l'uso che di tale nozione aveva fatto Vittorio Macchioro; ne L'Evangelio, che S. aveva recensito", si legge che la «mentalità del fanciullo e del primitivo» è ricchissima di elementi fantastici e quindi di contenuto mitico, al contrario della «mentalità dell'adulto e del moderno, le cui intuizioni rivestono più facilmente le forme logiche o intellettive»". Siamo dinanzi alla nota tesi di Levy-Bruhl sul prelogismo; tesi che era assai più diffusamente sostenuta in opere precedenti, che S. mostra di conoscere e apprezzare". In Macchioro, come in Levy-Bruhl, laManzoni sulla rivoluzione francese, S. definisce antistorica la mentalità dello scrittore lombardo e si interroga subito dopo sul significato di mentalità:  Quando si dice antistorica la mentalità del secolo XVIII, si fa un luogo comune, va bene, ma si dice qualcosa di vero o no? Cosa c'è di vero in questo luogo comune? Di falso ci sarà che pretende di legare insieme, accatastare, tanti uomini in una sola denominazione (dispregiativa, negativa o no importa poco) che dia una caratteristica comune a tutti. Ma però è strano che si leggono vari autori di una stessa epoca, levate poche eccezioni, si sente, si vede, si avverte, ci si accorge ecc. (bada, non: si pensa) che hanno molti punti a comune. Ossia molte visioni, molti modi di impostare la questione, molti argomenti su cui insistono di preferenza, molte soluzioni e piccolissime difficoltà che incontrano per la strada [...]. Cos'è quest'aria di famiglia? A ogni modo è su questa somiglianza di molti particolari accidentali, poco importanti, a volte trascurabili, sempre secondari, ma per il numero e la circostanza notevolissimi, e a volte imponenti, è su questa somiglianza direi del pulviscolo atmosferico, che aleggia intorno a ogni viso, che si basa il giudizio sul carattere complessivo di un'epoca. Giudizio schematico  perene cualzo astratto. anzi perene somma e non grualzio ma somma uale, erneace, scocclante e mta clante volte, ma ineliminabile. Dunque non è falso che la "mentalità" di un secolo possa essere in un modo, per esempio antistorica. Sarà un'asserzione vaga, allo stato quasi gassoso, come è quasi fluido il pulviscolo che addiziona e stringe, ma falsa no... Ma all'ingrosso, ecco: se è vero che di molti schemi mi son liberato così che se qualcuno venisse ora a dirmi per esempio che la filosofia greca è la filosofia dell'oggetto e la moderna quella del soggetto, o simili, io strillerei come un'oca spennata, è pur vero che altri li mantengo e per ora non vedo che ci sia di male. E fra questi mantengo quelli di "mentalità antistorica": nella qual casella caccerei Leibniz, Cartesio,  Spinoza ecc. ecc. ed anche Manzoni. Forse un po' a disagio ci sta; ma non troppo53.  È importante sottolineare, in primo luogo, come la nozione di mentalità (termine di uso comune già  da un ventennio) ricorra in testi e autori centrali nella formazione di S.. Non perché,  individuata la fonte, il problema sia risolto, come se la fonte potesse spiegare il suo uso, che è di volta in volta diverso nei diversi contesti. Ma perché è possibile che la "logica" insita nella fonte persista in chi la utilizza, e che le difficoltà di quella si trasformino nella difficoltà di questo. Si pensi, ad es., a quella pagina della Teoria generale in cui Gentile nega la possibilità di una storia della scienza che non sia una storia della filosofia, la quale considera concretamente ciascuna scienza «come sviluppo dei concetti filosofici immanenti alla stessa scienza, studiando ogni forma di questi concetti non pel valore che essa ebbe ogni volta per lo scienziato, quale determinazione oggettiva del reale, bensì come grado della mentalità, in perpetua formazione, per cui si pongono via via e si risolvono i singoli problemi scientifici»». Dove si noti la distinzione, che si potrebbe definire fenomenologica, tra il valore che al concetto attribuisce lo scienziato e la mentalità per mezzo della quale egli pone e risolve i problemi.  Ancor più significativo mi sembra l'uso che di tale nozione aveva fatto VMacchioro; ne L'Evangelio, che S. aveva recensito", si legge che la «mentalità del fanciullo e del primitivo» è ricchissima di elementi fantastici e quindi di contenuto mitico, al contrario della «mentalità dell'adulto e del moderno, le cui intuizioni rivestono più facilmente le forme logiche o intellettive»". Siamo dinanzi alla nota tesi di Levy-Bruhl sul prelogismo; tesi che era assai più diffusamente sostenuta in opere precedenti, che S. mostra di conoscere e apprezzare". In Macchioro, come in Levy-Bruhl, laManzoni sulla rivoluzione francese, S. definisce antistorica la mentalità dello scrittore lombardo e si interroga subito dopo sul significato di mentalità:  Quando si dice antistorica la mentalità del secolo XVIII, si fa un luogo comune, va bene, ma si dice qualcosa di vero o no? Cosa c'è di vero in questo luogo comune? Di falso ci sarà che pretende di legare insieme, accatastare, tanti uomini in una sola denominazione (dispregiativa, negativa o no importa poco) che dia una caratteristica comune a tutti. Ma però è strano che si leggono vari autori di una stessa epoca, levate poche eccezioni, si sente, si vede, si avverte, ci si accorge ecc. (bada, non: si pensa) che hanno molti punti a comune. Ossia molte visioni, molti modi di impostare la questione, molti argomenti su cui insistono di preferenza, molte soluzioni e piccolissime difficoltà che incontrano per la strada. Cos'è quest'aria di famiglia? A ogni modo è su questa somiglianza di molti particolari accidentali, poco importanti, a volte trascurabili, sempre secondari, ma per il numero e la circostanza notevolissimi, e a volte imponenti, è su questa somiglianza direi del pulviscolo atmosferico, che aleggia intorno a ogni viso, che si basa il giudizio sul carattere complessivo di un'epoca. Giudizio schematico  perene cualzo astratto. anzi perene somma e non grualzio ma somma uale, erneace, scocclante e mta clante volte, ma ineliminabile. Dunque non è falso che la "mentalità" di un secolo possa essere in un modo, per esempio antistorica. Sarà un'asserzione vaga, allo stato quasi gassoso, come è quasi fluido il pulviscolo che addiziona e stringe, ma falsa no... Ma all'ingrosso, ecco: se è vero che di molti schemi mi son liberato così che se qualcuno venisse ora a dirmi per esempio che la filosofia greca è la filosofia dell'oggetto e la moderna quella del soggetto, o simili, io strillerei come un'oca spennata, è pur vero che altri li mantengo e per ora non vedo che ci sia di male. E fra questi mantengo quelli di "mentalità antistorica": nella qual casella caccerei Leibniz, Cartesio,  Spinoza ecc. ecc. ed anche Manzoni. Forse un po' a disagio ci sta; ma non troppo53.  È importante sottolineare, in primo luogo, come la nozione di mentalità (termine di uso comune già  da un ventennio) 54  ricorra in testi e autori centrali nella formazione di S.. Non perché,  individuata la fonte, il problema sia risolto, come se la fonte potesse spiegare il suo uso, che è di volta in volta diverso nei diversi contesti. Ma perché è possibile che la "logica" insita nella fonte persista in chi la utilizza, e che le difficoltà di quella si trasformino nella difficoltà di questo. Si pensi, ad es., a quella pagina della Teoria generale in cui Gentile nega la possibilità di una storia della scienza che non sia una storia della filosofia, la quale considera concretamente ciascuna scienza «come sviluppo dei concetti filosofici immanenti alla stessa scienza, studiando ogni forma di questi concetti non pel valore che essa ebbe ogni volta per lo scienziato, quale determinazione oggettiva del reale, bensì come grado della mentalità, in perpetua formazione, per cui si pongono via via e si risolvono i singoli problemi scientifici»». Dove si noti la distinzione, che si potrebbe definire fenomenologica, tra il valore che al concetto attribuisce lo scienziato e la mentalità per mezzo della quale egli pone e risolve i problemi.  Ancor più significativo mi sembra l'uso che di tale nozione aveva fatto Vittorio Macchioro; ne L'Evangelio, che S. aveva recensito", si legge che la «mentalità del fanciullo e del primitivo» è ricchissima di elementi fantastici e quindi di contenuto mitico, al contrario della «mentalità dell'adulto e del moderno, le cui intuizioni rivestono più facilmente le forme logiche o intellettive»". Siamo dinanzi alla nota tesi di Levy-Bruhl sul prelogismo; tesi che era assai più diffusamente sostenuta in opere precedenti, che S. mostra di conoscere e apprezzare". In Macchioro, come in Levy-Bruhl, laManzoni sulla rivoluzione francese, S. definisce antistorica la mentalità dello scrittore lombardo e si interroga subito dopo sul significato di mentalità:  Quando si dice antistorica la mentalità del secolo XVIII, si fa un luogo comune, va bene, ma si dice qualcosa di vero o no? Cosa c'è di vero in questo luogo comune? Di falso ci sarà che pretende di legare insieme, accatastare, tanti uomini in una sola denominazione (dispregiativa, negativa o no importa poco) che dia una caratteristica comune a tutti. Ma però è strano che si leggono vari autori di una stessa epoca, levate poche eccezioni, si sente, si vede, si avverte, ci si accorge ecc. (bada, non: si pensa) che hanno molti punti a comune. Ossia molte visioni, molti modi di impostare la questione, molti argomenti su cui insistono di preferenza, molte soluzioni e piccolissime difficoltà che incontrano per la strada [...]. Cos'è quest'aria di famiglia? A ogni modo è su questa somiglianza di molti particolari accidentali, poco importanti, a volte trascurabili, sempre secondari, ma per il numero e la circostanza notevolissimi, e a volte imponenti, è su questa somiglianza direi del pulviscolo atmosferico, che aleggia intorno a ogni viso, che si basa il giudizio sul carattere complessivo di un'epoca. Giudizio schematico  perene cualzo astratto. anzi perene somma e non grualzio ma somma uale, erneace, scocclante e mta clante volte, ma ineliminabile. Dunque non è falso che la "mentalità" di un secolo possa essere in un modo, per esempio antistorica. Sarà un'asserzione vaga, allo stato quasi gassoso, come è quasi fluido il pulviscolo che addiziona e stringe, ma falsa no... Ma all'ingrosso, ecco: se è vero che di molti schemi mi son liberato così che se qualcuno venisse ora a dirmi per esempio che la filosofia greca è la filosofia dell'oggetto e la moderna quella del soggetto, o simili, io strillerei come un'oca spennata, è pur vero che altri li mantengo e per ora non vedo che ci sia di male. E fra questi mantengo quelli di "mentalità antistorica": nella qual casella caccerei Leibniz, Cartesio,  Spinoza ecc. ecc. ed anche Manzoni. Forse un po' a disagio ci sta; ma non troppo53.  È importante sottolineare, in primo luogo, come la nozione di mentalità (termine di uso comune già  da un ventennio) 54  ricorra in testi e autori centrali nella formazione di S.. Non perché,  individuata la fonte, il problema sia risolto, come se la fonte potesse spiegare il suo uso, che è di volta in volta diverso nei diversi contesti. Ma perché è possibile che la "logica" insita nella fonte persista in chi la utilizza, e che le difficoltà di quella si trasformino nella difficoltà di questo. Si pensi, ad es., a quella pagina della Teoria generale in cui Gentile nega la possibilità di una storia della scienza che non sia una storia della filosofia, la quale considera concretamente ciascuna scienza «come sviluppo dei concetti filosofici immanenti alla stessa scienza, studiando ogni forma di questi concetti non pel valore che essa ebbe ogni volta per lo scienziato, quale determinazione oggettiva del reale, bensì come grado della mentalità, in perpetua formazione, per cui si pongono via via e si risolvono i singoli problemi scientifici»». Dove si noti la distinzione, che si potrebbe definire fenomenologica, tra il valore che al concetto attribuisce lo scienziato e la mentalità per mezzo della quale egli pone e risolve i problemi.  Ancor più significativo mi sembra l'uso che di tale nozione aveva fatto Vittorio Macchioro; ne L'Evangelio, che S. aveva recensito", si legge che la mentalità del fanciullo e del primitivo» è ricchissima di elementi fantastici e quindi di contenuto mitico, al contrario della «mentalità dell'adulto e del moderno, le cui intuizioni rivestono più facilmente le forme logiche o intellettive»". Siamo dinanzi alla nota tesi di Levy-Bruhl sul prelogismo; tesi che era assai più diffusamente sostenuta in opere precedenti, che S. mostra di conoscere e apprezzare". In Macchioro, come in Levy-Bruhl, lamentalità appare come universo di pensiero chiuso, compatto, in cui non si scorge la ragione né del suo sorgere né del suo tramontare.  Proprio per questo suo carattere, la nozione di mentalità, e l'opposizione che in Macchioro si dava tra «mentalità prelogica» e «mentalità razionale», doveva apparire a S. sicuramente rischiosa, perché non dissimile dal modo gentiliano di leggere la filosofia antica come filosofia dell'oggetto e del logo astratto e la filosofia moderna come filosofia del soggetto e del logo concreto, e quindi di rendere un periodo storico momento che non ha in sé la totalità spirituale, ma la deve ricevere dal periodo successivo". E tuttavia, nonostante i rischi, ad essa S. non avrebbe rinunciato, anzi ne avrebbe ampliato il campo di applicazione: dal significato di forma mentis del singolo filosofo - che è l'accezione prevalente in cui è utilizzata la nozione di mentalità o dei suoi equivalenti nelle sporadiche ricorrenze degli scritti, per lo più inediti, degli anni Venti e Trenta ® -, essa avrebbe designato sia filosofie della  stessa epoca, tra le quali si possono cogliere i «punti in comune» e «somiglianze», come diceva nella lettera a Fossi,sia, soprattutto, filosofie lontane nel tempo ma accomunate da una medesima  impostazione: ad es. la «mentalità matematica». La mentalità, dunque, se non potrà mai essere una vera e propria categoria («si sente [...) non: si pensa»), sarà comunque una nozione strumentale utile, efficace, addirittura «ineliminabile, in quanto permetterà di porre in relazione filosofie diverse, senza cadere nelle forzature antistoriche della storiografia attualistica. E perciò ad essa S. ricorrerà ripetutamente.  Nella Critica del capire il termine mentalità non compare. E sembrerebbe a ragione. Infatti nel capolavoro di S. non si muove da un pensatore per rintracciarne la parentela con altri in nome dell'appartenenza a una medesima epoca storica o di una comune posizione teorica; ma, all'opposto, discutendo i problemi, si incontrano di volta in volta i filosofi che a quel problema hanno cercato di dare una soluzione. Eppure il fatto che il lemma "mentalità" non compaia non significa che ne non sia avvertita l'esigenza: così S. riconosce in alcuni pensatori dei rappresentanti tipici di una posizione filosofica - l'abbiamo potuto constatare per Parmenide e Democrito - o di un "tipo"; anzi,l'espressione «a tipo», seguita da una qualificazione aggettivale, ricorre in modo significativo". Oppure riconosce un'«aria di famiglia» nei poeti e pensatori romantici, che si sforzano di cogliere e pensare il non-identico e l'individuale senza tuttavia riuscirvi. Ma soprattutto è importante il riconoscimento della pervasività e della forza costrittiva della «struttura di pensiero euclidea»: essa «è talmente diffusa che le varie menti [si noti il termine] compiono con apparente spontaneità la medesima sintesi».  S., in una delle analisi più sottili e famose di tutta la sua opera, sta mostrando come nella dimostrazione per assurdo la confutazione di una tesi non implichi necessariamente la verità del suo contrario:  Prendiamo un esempio ben conosciuto: siano due rette a, b, parallele; una retta e che incontra a in un qualunque punto P, deve incontrare anche b. La dimostrazione, è noto, non può avvenire che per assurdo; e suona: «se c non incontrasse b, sarebbe parallelo a b, allora per il punto P uscirebbero due distinte rette parallele alla retta b; il che è assurdo: dunque c incontra l». Si vede qui che non ci si ferma affatto al meramente logico «c non incontra b»; ma si esce da questa asserzione, si va nell'intuizione, e si aggiunge l'asserzione: «allora c è parallelo a b»; il che è un determinare, al di là della constatazione che c «non incontra...» un ulteriore comportamento di questo c. Per fare questa determinazione "in più", occorre compiere una sintesi che niente ci obbliga a compiere in questo determinato modo.  Ora, nota S., è proprio la «struttura euclidea» che ci impedisce di cogliere la «libertà nascosta» che si cela nelle pieghe della dimostrazione per assurdo e che potrebbe condurci a sintesi del tutto diverse da quelle che danno luogo alla geometria euclidea. Infatti, appena qualcuno «si accorge di questo "più" che la dimostrazione per assurdo maschera e utilizza ai suoi fini è l'iniziatore di una geometria non-euclidea.  Siamo qui in presenza di uno dei modi in cui S. utilizzerà, negli scritti successivi alla Critica del capire, la nozione di mentalità. In alcuni di questi scritti, infatti, S., che pure ha di fatto rinunciato a proporre disegni storico-filosofici necessitanti o teleologicamente orientati",  ', si ritrova dinanzi alproblema della continuità/ discontinuità di determinati stili di pensiero o, per dirla con Giulio Preti, di  "logiche" e "paradigmi". Grazie alla sua plasticità la nozione di mentalità permette a S. di affrontare il problema della continuità/discontinuità: di dare conto della persistenza di una posizione filosofica o scientifica, delle fratture che attraversano sia la storia della filosofia che quella della scienza.  7. Mentalità nella storia della scienza e nella storia della filosofia  Per concludere, mi limiterò a ricostruire e discutere due esempi di uso della nozione di mentalità in due scritti successivi alla Critica del capire, nella convinzione che ulteriori esempi potrebbero forse arricchire ma non mutare il quadro concettuale che ormai si è delineato". Questi esempi mostreranno come S. sia riuscito ad evitare il rischio grave di sostanzializzare la mentalità, di farne cioè non tanto un "tipo ideale", dalla funzione euristica, quanto l'ipostatizzazione di un'attitudine di pensiero, rispetto alla quale i singoli che vi partecipano sono solo modi o momenti di quella.  Il primo esempio, tratto dal Saggio sulla categoria kantiana della realtà, concerne la storia della scienza e in particolare la discontinuità nella storia della fisica, fra la fisica classica, dominata dalla «mentalità laplaciana»"? e la fisica moderna, le cui esperienze non possono più essere soddisfatte con le leggi della fisica classica.  Il secondo esempio, ripreso dallo scritto dedicato alla logica crociana, riguarda invece la storia della filosofia: ricostruendo la storia ideale del "concetto", si intende mettere in luce «la mentalità inconsciamente matematizzante»'® sottesa a tanta parte della storia della filosofia da Pitagora e il tardo Platone fino a Kant e oltre, che porta a concepire il concetto come universale.  Cominciamo dunque dal problema della continuità/ discontinuità nella storia della fisica". Aderendo alle tesi del fisico ed epistemologo francese Louis de Broglie, S. sostiene che la teoria dellarelatività einsteiniana sia, per quanto innovatrice, «il coronamento della fisica classica»": fisica classica e teoria della relatività condividono infatti la mentalità laplaciana, ossia la convinzione che la conoscenza dei punti di un sistema e delle grandezze delle velocità di questi punti permette, almeno in linea di principio, «il calcolo rigoroso dello stato del sistema in un istante ulteriore»". Condizioni comuni per la comprensione dei fenomeni fisici sono dunque che la variazione di tutti i fenomeni avvenga in modo rigorosamente continuo, e che i fenomeni si svolgano nello spazio-tempo. «Fisica classica e concezione einsteiniana, insomma, si rappresentano cartesianamente l'universo come un gigantesco meccanismo di cui, possedendo i dati del suo stato iniziale, si può rigorosamente descrivere tutta l'evoluzione, localizzandone le parti nello spazio e le modificazioni nel tempo. Solo la teoria dei quanti ha inveceoperato una vera e propria «rivoluzione»* nella storia della fisica. Essa ha infatti sovvertito «dalle fondamenta tutta la concezione della fisica classica, perché «la continuità dei fenomeni cosmici, e  la rigida causalità del loro susseguirsi»", principi che, come abbiamo appena visto, formano l'ossatura della fisica classica, vengono radicalmente rivisti dalla fisica quantistica. L'esistenza del "quanto d'azione", la sua presenza nell'intima compagine e tessitura di ogni evento o fenomeno fisico, «oltre a costringerci ad ammettere la "discontinuità" dell'energia e perciò la discontinuità in tutti quanti i fenomeni fisici, ha portato come immediata conseguenza un fatto di importanza fondamentale: è impossibile avere con rigore assoluto la posizione nello spazio-tempo di un quid in moto, e la velocità che questo quid ha in quel punto dello spazio»". Per la teoria dei quanti «Il determinismo causale con la sua continuità, e la rappresentazione degli eventi del mondo nel tempo e nello spazio, sono due cose che si escludono a vicenda.  Il problema allora suona: come è avvenuta la rivoluzione quantistica? Ovvero: come è stata possibile nella storia della scienza (della fisica), che per lungo tempo ha accumulato i suoi risultati mostrando una sostanziale continuità, quella radicale discontinuità che è costituita dall'affermarsi della fisica moderna?  Il problema è irresolubile solo se pensiamo come astrattamente opposte e incompossibili continuità e discontinuità. Ma, come si è già osservato, la discontinuità si può produrre soltanto sullo sfondo di una continuità, e, viceversa, la continuità implica una trasformazione che, per quanto lenta e graduale, tuttavia non può che distinguersi dalla mera ripetizione dell'identico (ammesso e non concesso che l'identico possa, a rigore, ripetersi). Il problema, quindi, affrontato nel concreto significato di continuità e discontinuità, si duplica: come è stata possibile la rivoluzione quantistica, la rottura dei quadri concettuali della fisica classica) quale continuità lega nella discontinuità fisica classica e fisica moderna, tanto che entrambe possono ricadere nella storia unitaria della fisica?  La risposta alla prima domanda è netta: sono le «esperienze», condotte con rigore e finezza, che hanno rivelato ai ricercatori «fenomeni i quali in nessun modo possono rientrare nei quadri e nei principi della fisica classica». E alle esperienze bisogna aggiungere la rielaborazione teorica dei principi (il tempo, lo spazio, la causalità) necessari per pensare adeguatamente quei fenomeni, che dalla rivoluzione quantistica «sono usciti completamente diversi». Il valore dei risultati di queste ricerche è stato «enorme», tale che non è stato possibile respingerle sullo sfondo del quadro della fisica classica.  Ciò ha provocato, in un primo tempo, «uno stato di crisi»:  Sembrava impossibile abbandonare il quadro della concezione classica, i cui principi formano il solido terreno della tradizione senza la quale pare che non ci si possa muovere con sicurezza, né aver filo con cui legare fra loro in unità le varie esperienze, né aver addirittura concetti con cui pensare. E d'altra parte era ancor più impossibile respingere questi fenomeni che pur non si lasciavano riconnettere a quei principi?.  La crisi è tanto più drammatica quanto più costrittiva è la forza che la «mentalità laplaciana» esercita sugli scienziati. Questo aspetto risulta ancor più evidente nella prima versione del primo capitolo, La  "forma mentis" della fisica classica, quando l'opera si doveva ancora intitolare Kant e la fisica moderna": «molticambiamenti di concetti fisici |...] urtano quel fondo più fondo del nostro essere che non è altro poi che la sedimentazione in noi della "tradizione'»"'; ad es., a proposito del corpuscolo, il filosofo fiorentino sostiene che non si tratta di una moda più o meno passeggera, bensì «di qualcosa di molto più profondo e veramente instadicabile», perché nato da una «esigenza teorica che è, a quanto pare, ineliminabile»*. Dunque: vi sono esigenze teoriche, che portano a risultati che si consolidano in una tradizione, in una seconda natura, cioè in una mentalità, che ha la sua forza sia nel peso della tradizione medesima (si noti come S. parli di mentalità della fisica classica, ma non della fisica moderna: infatti una mentalità si forma innanzi tutto col consolidarsi di una tradizione), sia nel rispondere a quell'esigenza. E tuttavia, quell'esigenza teorica, per quanto forte, per quanto «insradicabile» e «ineliminabile», davvero insradicabile e ineliminabile non è, se è stato possibile creare la fisica quantistica, una fisica che contro la forma mentis della fisica classica urta, perché tanto diversa da sovvertirla alla radice.  Con l'imporsi della fisica moderna la crisi è superata e intorno alla nuova teoria si forma quasi spontaneamente il consenso: le esperienze che confermano la scoperta del «quanto d'azione» hanno una tale forza che «han costretto i fisici ad accettare la "costante di Planck".  Ma allora, e passiamo così alla seconda questione, che tipo di continuità sta sullo sfondo della discontinuità tra fisica classica e fisica moderna? Ciò che ha costretto i fisici a superare le resistenze ad abbandonare la fisica classica e i suoi inveterati quadri concettuali e la mentalità che li sorreggeva sono state le nuove esperienze e insieme la consapevolezza che queste si riferivano a fatti ed eventi della natura, proprio come le esperienze della fisica classica. La fisica moderna ha preso atto che determinati «fatti accuratamente vagliati e rigorosamente assodati non corrispondo a leggi già note», mettendo così in dubbio «la validità di queste leggi, o almeno la loro estensione»". L'enfasi vuole sottolineare proprio la continuità della storia della fisica, ottenuta rendendo le leggi della fisica classica un caso particolare, valide per inquadrare solo i fenomeni macroscopici, delle leggi della fisica moderna.  Siamo dinanzi dunque non a un crollo di un paradigma e alla sostituzione con un altro e incommensurabile paradigma, come avrebbe sostenuto Thomas Kuhn quindici anni dopo, ma ad una profonda rottura (discontinuità) che si realizza rendendo la fisica classica un caso particolare della fisica moderna.  Il problema per la filosofia è diverso: infatti qui la discontinuità è data dall'autonomia del singolo filosofo, mentre la continuità si manifesta, da un lato, come nella storia della fisica, nel ricorrere di determinate mentalità, dall'altro nel fatto che tutti i filosofi sono tali non per il contenuto di esperienzacambiamenti di concetti fisici  urtano quel fondo più fondo del nostro essere che non è altro poi che la sedimentazione in noi della "tradizione'»"'; ad es., a proposito del corpuscolo, il filosofo fiorentino sostiene che non si tratta di una moda più o meno passeggera, bensì «di qualcosa di molto più profondo e veramente instadicabile», perché nato da una «esigenza teorica che è, a quanto pare, ineliminabile»*. Dunque: vi sono esigenze teoriche, che portano a risultati che si consolidano in una tradizione, in una seconda natura, cioè in una mentalità, che ha la sua forza sia nel peso della tradizione medesima (si noti come S. parli di mentalità della fisica classica, ma non della fisica moderna: infatti una mentalità si forma innanzi tutto col consolidarsi di una tradizione), sia nel rispondere a quell'esigenza. E tuttavia, quell'esigenza teorica, per quanto forte, per quanto «insradicabile» e «ineliminabile», davvero insradicabile e ineliminabile non è, se è stato possibile creare la fisica quantistica, una fisica che contro la forma mentis della fisica classica urta, perché tanto diversa da sovvertirla alla radice.  Con l'imporsi della fisica moderna la crisi è superata e intorno alla nuova teoria si forma quasi spontaneamente il consenso: le esperienze che confermano la scoperta del «quanto d'azione» hanno una tale forza che «han costretto i fisici ad accettare la "costante di Planck.  Ma allora, e passiamo così alla seconda questione, che tipo di continuità sta sullo sfondo della discontinuità tra fisica classica e fisica moderna? Ciò che ha costretto i fisici a superare le resistenze ad abbandonare la fisica classica e i suoi inveterati quadri concettuali e la mentalità che li sorreggeva sono state le nuove esperienze e insieme la consapevolezza che queste si riferivano a fatti ed eventi della natura, proprio come le esperienze della fisica classica. La fisica moderna ha preso atto che determinati «fatti accuratamente vagliati e rigorosamente assodati non corrispondo a leggi già note», mettendo così in dubbio «la validità di queste leggi, o almeno la loro estensione»". L'enfasi vuole sottolineare proprio la continuità della storia della fisica, ottenuta rendendo le leggi della fisica classica un caso particolare, valide per inquadrare solo i fenomeni macroscopici, delle leggi della fisica moderna.  Siamo dinanzi dunque non a un crollo di un paradigma e alla sostituzione con un altro e incommensurabile paradigma, come avrebbe sostenuto Thomas Kuhn quindici anni dopo, ma ad una profonda rottura (discontinuità) che si realizza rendendo la fisica classica un caso particolare della fisica moderna.  Il problema per la filosofia è diverso: infatti qui la discontinuità è data dall'autonomia del singolo filosofo, mentre la continuità si manifesta, da un lato, come nella storia della fisica, nel ricorrere di determinate mentalità, dall'altro nel fatto che tutti i filosofi sono tali non per il contenuto di esperienzacambiamenti di concetti fisici |...] urtano quel fondo più fondo del nostro essere che non è altro poi che la sedimentazione in noi della "tradizione; ad es., a proposito del corpuscolo, il filosofo fiorentino sostiene che non si tratta di una moda più o meno passeggera, bensì «di qualcosa di molto più profondo e veramente instadicabile», perché nato da una «esigenza teorica [...] che è, a quanto pare, ineliminabile. Dunque: vi sono esigenze teoriche, che portano a risultati che si consolidano in una tradizione, in una seconda natura, cioè in una mentalità, che ha la sua forza sia nel peso della tradizione medesima (si noti come S. parli di mentalità della fisica classica, ma non della fisica moderna: infatti una mentalità si forma innanzi tutto col consolidarsi di una tradizione), sia nel rispondere a quell'esigenza. E tuttavia, quell'esigenza teorica, per quanto forte, per quanto «insradicabile» e «ineliminabile», davvero insradicabile e ineliminabile non è, se è stato possibile creare la fisica quantistica, una fisica che contro la forma mentis della fisica classica urta, perché tanto diversa da sovvertirla alla radice.  Con l'imporsi della fisica moderna la crisi è superata e intorno alla nuova teoria si forma quasi spontaneamente il consenso: le esperienze che confermano la scoperta del «quanto d'azione» hanno una tale forza che «han costretto i fisici ad accettare la "costante di Planck",83.  Ma allora, e passiamo così alla seconda questione, che tipo di continuità sta sullo sfondo della discontinuità tra fisica classica e fisica moderna? Ciò che ha costretto i fisici a superare le resistenze ad abbandonare la fisica classica e i suoi inveterati quadri concettuali e la mentalità che li sorreggeva sono state le nuove esperienze e insieme la consapevolezza che queste si riferivano a fatti ed eventi della natura, proprio come le esperienze della fisica classica. La fisica moderna ha preso atto che determinati «fatti accuratamente vagliati e rigorosamente assodati non corrispondo a leggi già note», mettendo così in dubbio «la validità di queste leggi, o almeno la loro estensione»". L'enfasi vuole sottolineare proprio la continuità della storia della fisica, ottenuta rendendo le leggi della fisica classica un caso particolare, valide per inquadrare solo i fenomeni macroscopici, delle leggi della fisica moderna.  Siamo dinanzi dunque non a un crollo di un paradigma e alla sostituzione con un altro e incommensurabile paradigma, come avrebbe sostenuto Thomas Kuhn quindici anni dopo, ma ad una profonda rottura (discontinuità) che si realizza rendendo la fisica classica un caso particolare della fisica moderna.  Il problema per la filosofia è diverso: infatti qui la discontinuità è data dall'autonomia del singolo filosofo, mentre la continuità si manifesta, da un lato, come nella storia della fisica, nel ricorrere di determinate mentalità, dall'altro nel fatto che tutti i filosofi sono tali non per il contenuto di esperienzacambiamenti di concetti fisici urtano quel fondo più fondo del nostro essere che non è altro poi che la sedimentazione in noi della "tradizione'»"'; ad es., a proposito del corpuscolo, il filosofo fiorentino sostiene che non si tratta di una moda più o meno passeggera, bensì «di qualcosa di molto più profondo e veramente instadicabile», perché nato da una «esigenza teorica che è, a quanto pare, ineliminabile. Dunque: vi sono esigenze teoriche, che portano a risultati che si consolidano in una tradizione, in una seconda natura, cioè in una mentalità, che ha la sua forza sia nel peso della tradizione medesima (si noti come S. parli di mentalità della fisica classica, ma non della fisica moderna: infatti una mentalità si forma innanzi tutto col consolidarsi di una tradizione), sia nel rispondere a quell'esigenza. E tuttavia, quell'esigenza teorica, per quanto forte, per quanto «insradicabile» e «ineliminabile», davvero insradicabile e ineliminabile non è, se è stato possibile creare la fisica quantistica, una fisica che contro la forma mentis della fisica classica urta, perché tanto diversa da sovvertirla alla radice.  Con l'imporsi della fisica moderna la crisi è superata e intorno alla nuova teoria si forma quasi spontaneamente il consenso: le esperienze che confermano la scoperta del «quanto d'azione» hanno una tale forza che «han costretto i fisici ad accettare la "costante di Planck".  Ma allora, e passiamo così alla seconda questione, che tipo di continuità sta sullo sfondo della discontinuità tra fisica classica e fisica moderna? Ciò che ha costretto i fisici a superare le resistenze ad abbandonare la fisica classica e i suoi inveterati quadri concettuali e la mentalità che li sorreggeva sono state le nuove esperienze e insieme la consapevolezza che queste si riferivano a fatti ed eventi della natura, proprio come le esperienze della fisica classica. La fisica moderna ha preso atto che determinati «fatti accuratamente vagliati e rigorosamente assodati non corrispondo a leggi già note», mettendo così in dubbio «la validità di queste leggi, o almeno la loro estensione»". L'enfasi vuole sottolineare proprio la continuità della storia della fisica, ottenuta rendendo le leggi della fisica classica un caso particolare, valide per inquadrare solo i fenomeni macroscopici, delle leggi della fisica moderna.  Siamo dinanzi dunque non a un crollo di un paradigma e alla sostituzione con un altro e incommensurabile paradigma, come avrebbe sostenuto Thomas Kuhn quindici anni dopo, ma ad una profonda rottura (discontinuità) che si realizza rendendo la fisica classica un caso particolare della fisica moderna.  Il problema per la filosofia è diverso: infatti qui la discontinuità è data dall'autonomia del singolo filosofo, mentre la continuità si manifesta, da un lato, come nella storia della fisica, nel ricorrere di determinate mentalità, dall'altro nel fatto che tutti i filosofi sono tali non per il contenuto di esperienza che pensano, ma per le categorie con cui lo pensano, le quali, pur essendo intese in accezioni anche molto differenti, restano sempre quelle categorie e non altre.  Ci siamo già ampiamente soffermati nelle pagine precedenti sia sull'autonomia dei singoli filosofi sia sulle categorie che sono oggetto di continua riflessione e discussione critica. Per concludere, prediamo allora in esame la questione della mentalità nella storia della filosofia. Nella lettera a Fossi abbiamo letto che il capitolo del lavoro inconcluso sulla storia ideale della logica crociana intitolato Il concetto come universale doveva mettere in luce «la mentalità inconsciamente matematizzante»85, sottesa a tanta parte della storia della filosofia da Pitagora e il tardo Platone fino a Kant e oltre, che portava appunto a concepire il concetto come universale. In questo scritto, invero, non compare mai l'espressione mentalità o forma mentis; tuttavia il passo della lettera appena citato ci autorizza a considerarlo come un'esposizione della struttura e della storia della mentalità matematica"  nella  filosofia.Per S. nella rappresentazione non c'è, in quanto rappresentazione, né unità né molteplicità.  «Molteplicità e unità sono completamente estranee al rappresentare». Perché si possa dunque parlare di molteplicità delle rappresentazioni, è stato necessario prima rendere discontinuo l'omogeneo e continuo tessuto rappresentativo, poi vedere questi elementi discontinui come molti, facendo intervenire il concetto di numero. La mentalità matematica consiste appunto in questo intervento della quantità nel tessuto rappresentativo, la quale quantità «agisce poi in base ad una propria legge, estranea a qualunque qualificazione».  replicatrice di tale operazione (rendere discontinuo il tessuto rappresentativo, e fare intervenire il numero), che ha la stessa «tremendamente rigida ossatura interna» del numero. Come «i numeri con la loro speciale legge di interna gravitazione che li governa» non rimangono inerti, ma esercitano la loro  un'altra»®. Di qui si potrebbe trarre la conclusione, estremamente interessante, che la mentalità agisca come una forza, attrattiva e repulsiva, che impedisce nuove soluzioni filosofiche e scientifiche, mentre favorisce tutte quelle soluzioni che la confermano.  "campo gravitazionale" si potrebbero caratterizzare in base alla maggiore o minor resistenza che esse numero e rappresentazione, ciò che si va ad esaminare  è in effetti la diagonale di un parallelogrammo delle forze: da un lato la gravitazione interna del mondo numerico, dall'altro lato la immediata presenza della rappresentazione. Ed a seconda della lunghezza maggiore o minore di uno di questi lati rispetto all'altro, si apre il cammino verso il regno dei miti, dei simboli o dei sogni, da certe dottrine dell'ultimo Platone a Proclo, alle romantiche filosofie della natura...; perché né le rappresentazioni scompaiono del tutto, e si sarebbe allora puri matematici nel puro regno della scienza, né hanno forza sufficiente di sottrarsi a quel mondo dei numeri, e si sarebbe allora puri critici nel puro regno della critica88.  Dove, anche la presenza della rappresentazione è una forza.  Ora, è proprio della mentalità matematica, che costituisce «"l'essere essenziale" del [suo] essere»", ritenere che il metodo della filosofia e il metodo delle scienze, cioè innanzi tutto della matematica e della fisica, sia il medesimo, e identica la radice da cui nascono. Questa prospettiva, eminentemente  chai e e no quele emira (ma primi a and sche mila quie, come fa o, ne difo pri  S. le romantiche filosofie della natura. Ma la sua logica si impone ben oltre, oltre la dialettica h egeliana, fin nel pensiero di Hamelin, Blondel e Gentile, richiamati nelle pagine conclusive del capitolo:  L'ideale, o per esser precisi l'idea che presiede a tutta questa operazione, rimane sempre quella che assume vari nomi: dal più físico: l'incondizionato nella serie delle cause; al più metafisico: la necessità incondizionata; cioè sempre l'Unità assoluta. E proprio una Unità tale che, come nel tessuto fisico dello spazio cartesiano non si vede ragione alcuna che possa garantire la minima differenza di oggetti tra loro o di figure geometriche fra di loro, è impossibile logicamente trovare la ragione di qualsiasi presenza che non si disciolga, anzi che non si sia già disciolta, in quella unità. Poiché la logica che sottende ogni dialettica è quella che sottendeva ogni funzione trascendentale: è la logica della unità. Ed anche quando per sottrarsi al gorgo che fa ruotare il molteplice e lo attira verso l'uno, si fa forza in senso opposto, e si dà valore al molteplice sì da tenerlo in perfetto equilibrio con l'uno, questo molteplice è solo «'inquietudine» e non ha altra sua consistenza che questa inquietudine. Che è il massimo di non-uno che è possibile raggiungere con quella concezione della realtà®°.  La nozione di mentalità, che qui prende il nome di «concezione della realtà», non è tematizzata ma è impiegata per comprendere le profonde continuità che sembrano legare carsicamente i diversi pensatori nella storia, che ostacolano il sorgere del nuovo, che orientano e costringono alla ripetizione o alla variazione sul tema.  Eppure, proprio la discussione condotta da S. in queste pagine mostra come de facto sia possibile prendere criticamente le distanze dalla mentalità nella quale siamo immersi ma dalla quale non siamo determinati. Giustificare de jure la novità nella storia, sia essa la storia della filosofia che la storia della scienza, fu il rovello di S.. Se nella storia della scienza sono le nuove esperienze e la rielaborazione della categorie necessarie a pensarle che giustificano il sorgere di nuove teorie, nella storia della filosofia la rottura delle catene della tradizione è resa possibile dal lavoro critico del pensiero. Ma cosa spinga lo scienziato a scrutare più a fondo il suo oggetto e a cercare nuove esperienze, e il filosofo a passare al vaglio della critica il già-pensato per capirne con maggior rigore l'intima tessitura, è problema al quale S. non diede soluzione. Forse perché  Trovare Una  soluzione avrebbe significato ai suoi occhi «accumulare scienza», cioè fondare metafisicamente il nuovo, compromettendone appunto la novità. Luigi Scaravelli. Scaravelli. Keywords: paralipomena, la storia della filosofia di Scaravelli, criticismo, critica del capire, giudizio storico, storia come metodo. Refs.: Luigi Speranza, “Grice e Scaravelli” – The Swimming-Pool Library.

 

Luigi Speranza -- Grice e Scarpelli: la ragione conversazionale della filosofia fascista – Gentile e il fascismo giuridico – Soleri --  il tropico, il clistico, il neustico, ed il frastico – filosofia veneta -- filosofia italiana – Luigi Speranza (Vicenza). Filosofo Italiano. Vicenza, Veneto. Studioso di analisi del linguaggio. Uno dei massimi esponenti della filosofia analitica, insegnando in varie università italiane anche teoria generale del diritto, dottrine dello stato romano, filosofia morale e filosofia della politica ed occupandosi di problemi di etica e politica. La sua filosofia può essere raccolto attorno a due grandi temi: la semiotica del linguaggio prescrittivo e il metodo. Contribuisce in misura fondamentale alla cosiddetta svolta prescrittivistica in campo semiotico ed è fautore di una giustificazione etico-politica del positivismo giuridico. Oltre ad approfondire lo studio del metodo del ragionamento morale, si impegna attivamente in relazione a questioni di etica e bio-etica quali per esempio l'aborto e l'eutanasia. Compiute inoltre studi sulla democrazia e i concetti di libertà politica e di partecipazione politica. Da una famiglia pugliese trasferitasi poi in Lucchesia, figlio di un magistrate, frequenta il liceo. Studia a Torino. La sua formazione è all'insegna dell’idealismo dominante in Italia e fondata, tra gli altri, su CROCE e GENTILE. Durante gli anni universitari, desta il suo interesse ALLARA, della scuola civilistica torinese, e la filosofia del diritto. Segue le lezioni del corso di filosofia del diritto di BOBBIO. Si laurea sotto SOLARI con “Il concetto di persona”. Già in questo lavoro lo ricorda BOBBIO nel ritratto dell'allievo rivela un orientamento critico verso le versioni organicistiche della filosofia al tempo in auge. Risale a questo anno la pubblicazione nella Rivista del diritto commerciale di un saggio intitolato “Scienza giuridica e analisi del linguaggio”. In questo saggio precorre il celebre saggio di BOBBIO che porta lo stesso titolo e che è considerato il manifesto della scuola analitica italiana. Prende le distanze dalle correnti filosofiche idealistiche, organicistiche ed attualistiche accreditate sul continente per accostarsi al positivismo logico e, più in generale, alla filosofia analitica e agli studi di semiotica. È tra i primi a proporne una applicazione in campo giuridico e ad evidenziare la rilevanza della analisi del linguaggio per la teoria e la dogmatica giuridica. Assistente di BOBBIO; in seguito, collabora con BOBBIO in seminari, “La giustizia nel materialismo storico” e L’interpretazione giuridica. La giustizia e il marxismo sono temi a cui dedica il saggio intitolato “Esistenzialismo e marxismo” (Taylor, Torino) il quale reca come sottotitolo “sulla giustizia”. Sostene che la filosofia e mondana, legata esclusivamente a ciò che gli uomini sono e fanno al mondo. La scelta e l’impegno sono la basi della esistenza di ciascun uomo. Insegna a Milano un seminario, “La dottrina dello stato italiano”, al fianco di TREVES. Si dedica al “Contributo alla semantica del linguaggio normativo, Accademia delle Scienze, Torino. Insegna a Perugia, Pavia, Torino. Sviluppa “La teoria generale del diritto”, dettagliata fino alla scansione dei paragrafi. Tra i saggi, “La mia meta-etica e la mia esperienza etica” dove ricercar la razionalità interna dell'etica e quella della sua fondazione. Ricopre numerose cariche in istituzioni dedite alla ricerca e partecipa a numerosi convegni, incontri di studio e simposi di rilievo nazionale ed internazionale. Membro del Centro di studi metodologici di Torino e socio corrispondente dell'Accademia delle scienze di Torino e socio dell'Istituto lombardo Accademia delle scienze e delle lettere. Direttore dell'Istituto per la Scienza per la amministrazione pubblica. Ha fatto parte dei consigli direttivi della Rivista di filosofia del diritto e di Sociologia del diritto. Entra a far parte del comitato di redazione della Rivista di filosofia di cui cura numeri monografici dedicati al concetto di libertà, alla logica deontica e alla bioetica. È stato condirettore della collana diritto e cultura moderna e direttore della collana Luoghi critici per le edizioni di Comunità. Presidente della Società italiana di filosofia giuridica e politica è stato vicepresidente del Comitato nazionale di bioetica ed è stato nominato presidente onorario della Società italiana di filosofia analitica. Contribuisce alla nascita, dovuta all'iniziativa soprattutto di GEYMONAT, del Centro Studi metodologici di Torino. In qualità di affiliato, riceve il compito di fare una relazione sulla Enciclopedia delle scienze unificate; lavoro a cui fanno seguito negli anni Cinquanta alcuni contributi sulla analisi del linguaggio così come concepita dal movimento del positivismo logico. In questi anni S. si avvicina sempre di più alla filosofia anglosassone e in particolare agli studi oxoniensi sul linguaggio della morale e della politica, partecipando anche ad incontri di studio ad Oxford. Seguendo inizialmente le ricerche di Morris, è fra i protagonisti della cosiddetta svolta linguistica della filosofia italiana. Studia Hare. A Hare – L’IMPLICATURA CONVERSAZIONALE DI GRICE -- dedica alcuni lavori; sono da ricordare anzitutto le note, che in realtà sono ampi saggi di analisi del linguaggio normativo e contributi di meta-etica, ai due saggi di Hare. Intraprende un vivace dibattito sul concetto di libertà politica che porta alla stesura di vari lavori; tra essi, si può ricordare anzitutto il saggio dal titolo Libertà come fatto e come valore  ed il volume La libertà politica.  Si devono a S. i primi studi in Italia sulla analisi del linguaggio giuridico in cui v'è una sistematica applicazione degli strumenti della semiotica ai suoi tre livelli: la sintattica (lo studio dei rapporti tra i segni), la semantica (lo studio dei rapporti tra i segni e i significati), la pragmatica (lo studio dei rapporti tra i segni e i loro utenti). Tutta la speculazione e la produzione scientifica di S. è basata sulla tesi della grande distinzione tra linguaggio descrittivo e linguaggio prescrittivo; ma negli anni si evolve progressivamente il livello a cui è individuato il tratto differenziale tra l'uno e l'altro, individuato dapprima sul piano pragmatico e poi sul piano semantico. L'esposizione compiuta del pensiero S.ano sulla significanza del linguaggio prescrittivo si ha nell'opera del Semantica, morale e diritto, trasfusa nella voce Semantica giuridica. L'idea che il linguaggio prescrittivo (le norme, i comandi, gli ordini, le preghiere, ecc.) abbiano significato trae origine dalla distinzione tra il principio di significanza e il principio di verificazione. Alcuni spunti in tal senso sono rintracciabili già nel Contributo alla semantica del linguaggio normativo il cui nucleo concettuale ancora vicino al positivismo logico sta nell'intuizione che gli enunciati normativi, quantunque non possano essere verificati o falsificati, debbano nondimeno riferirsi alla realtà. Questa idea è alla base anche del libro Cos'è il positivismo giuridico in cui propone una giustificazione etico-politica del positivismo giuridico, criticando sia la versione bobbiana del positivismo giuridico come approach sia la versione proposta da Hart. Altri saggi: Guastini, Variazioni su temi, Con un'appendice bibliografica, in «Materiali per una storia della cultura giuridica italiana». “Filosofia analitica”, Donatelli e Floridi (Lithos, Roma), con anche l'indicazione delle note sul “Monitore dei Tribunali” e dei saggi comparsi su alcuni giornali, quotidiani e periodici: “L'Opinione”, “Panorama”, “Il Sole 24 Ore”, “Il Mondo economico”); Jori, i«Rivista idi filosofia del diritto», Bobbio, La mia Italia, Polito, Passigli, Firenze,  Semantica del linguaggio normativo, in Filosofia del diritto (Lucia), Cortina, Milana. Altri saggi: “Filosofia analitica e giurisprudenza” (Istituto Cisalpino, Milano); “Il problema della definizione e il concetto di diritto” (Istituto Cisalpino, Milano); “Filosofia analitica, norme e valori” (Comunità, Milano); “Validità, legittimità, effettività del diritto, e positivismo giuridico” (Cluep, Perugia); “Cos'è il positivismo giuridico” (Comunità, Milano); “Diritto e analisi del linguaggio” (Comunità, Milano); “Letture filosofiche e politiche. Introduzione agli studi politici” (Cisalpino-Goliardica, Milano); “Linguaggio e legge naturale. Il tempo e la pena” (Giuffrè, Milano); “L'etica senza verità” (Mulino, Bologna); “La teoria generale del diritto. Problemi e tendenze attuali. Studi dedicati a  BOBBIO” (Comunità, Milano); “Il linguaggio del diritto” (Led, Milano); “Bioetica Laica” (Mori, Milano); “Scienza del diritto e analisi del linguaggio” (“Rivista del diritto commerciale”); “Giurisprudenza italiana”; “L'Unità della scienza”; Rivista di filosofia, Il giudice e la legge, Occidente; “Il potere giurisdizionale nello stato e in particolare nella costituzione italiana”; “Liberalismo e democrazia nella Costituzione italiana”; “Occidente. Rivista di studi politici”; “Elementi di analisi della proposizione giuridica”. Jus, Congresso di studi metodologici promosso dal Centro di Studi metodologici, Ramella, Torino); “Diritto naturale vigente” Occidente. Rivista di studi politici, “Alcuni problemi della teoria analitica del valore” Rivista di filosofia); “Linguaggio valutativo e prescrittivo” (Jus); “La Filosofia di Gentile” (Ramella, Torino); Responsabilità del magistrato, Occidente. Rivista di studi politici); “Behaviourism, positivismo logico e fascismo” (Rivista di cultura e di politica); “Il grande cambiamento”, Rivista di cultura e di politica, Etica e linguaggio, Rivista di filosofia, “Società e natura” (Rivista idi filosofia del diritto); “Il concetto di SEGNO” (Rivista di filosofia); “L’analisi del linguaggio, Rivista di filosofia, La natura della metodologia giuridica, Rivista di filosofia del diritto (incluso anche in Filosofia e scienza del diritto. Atti del II Congresso nazionale di filosofia del diritto (Giuffrè, Milano), La «Filosofia del diritto» di Sforza, Rivista di diritto civile, I compiti della filosofia del diritto, in La ricerca filosofica nella coscienza delle nuove generazioni, Carlo Arata e altri, Mulino, Bologna, I fondamenti e il metodo della analisi del linguaggio, in Il pensiero contemporaneo. Filosofia, epistemologia, logica, Rossi-Landi, Comunità, Milano, Retribuzione (Enciclopedia Filosofica, Sansoni, Firenze);  La definizione nel diritto, Jus); “Imperativi e asserzioni (Grice: “Or is it indicatives and imperatives?”) Rivista di filosofia, La libertà, la democrazia e il magistrato, Monitore dei Tribunali,  Relazione, in Dibattito bolognese sui valori, Edizioni di Filosofia, Torino,  Libertà, ragione e giustizia, Rivista di filosofia, Marxismo, sociologia neopositivistica e lotta delle classi, Quaderni di Sociologia, Il permesso, il dovere e la completezza degli ordinamenti normativi (a proposito di un libro di Amedeo G. Conte), Rivista trimestrale di diritto e procedura civile, La dimensione normativa della libertà, Rivista di filosofia, 1Positivismo logico e società contemporanea, Rivista di filosofia, Libertà come fatto e come valore, Rivista di filosofia, Illuminismo e legislazione, La Magistratura, La proposizione giuridica come precetto re-iterato, Rivista di filosofia del diritto, Quaderni della Rivista “Il politico”; Il positivismo giuridico (Pavia), Milano, Giuffrè, L'educazione del giurista, Rivista di diritto processuale, Semantica giuridica, voce del Novissimo digesto italiano, POMBA, Torino (Semantica, morale e diritto, Giappichelli, Torino); Problemi e idee circa l'insegnamento del diritto; Gruppo di lavoro per il diritto, Pugliese, in Le scienze dell'uomo e la riforma universitaria, Laterza, Bari,  I magistrati e le tre democrazie, Rivista di diritto processuale, Le argomentazioni dei giudici: prospettive di analisi, Il Foro italiano, suppl. ai Quaderni. La formazione extralegislativa del diritto nell'esperienza italiana. Atti delle giornate di studio di Ancona, “Moore in Italia,” (cf. Luigi Speranza, “Grice in Italia”), Rivista di filosofia,  La grande divisione e la filosofia della politica, introduzione a Oppenheim, Etica e filosofia politica (Mulino, Bologna); Il metodo giuridico, Rivista di diritto processuale  (riedito come voce della Enciclopedia Feltrinelli-Fisher. Diritto, Crifò, Feltrinelli, Milano); Dovere morale, obbligo giuridico, impegno politico, Rivista di filosofia, Studi sassaresi, Giuffrè, Milano); Impegno politico e conoscenza sociologica, Quaderni di Sociologia, Il diritto nella società industriale: una strategia di accostamento, Rivista di diritto processuale; Il diritto della società industriale. Obbligazione politica e libertà di coscienza. Convegno, Società italiana di Filosofia giuridica e politica (Pergia), Giuffrè, Milano, Dizionario di filosofia, Mondadori, Milano, La facoltà di scienze politiche di Milano e il potere negativo, Politica del diritto, Autonomia e diritto di resistenza, Studi sassaresi, Giuffrè, Milano, Insegnamento del diritto, filosofia del diritto e società in trasformazione, Rivista di diritto pubblico, L'educazione giuridica, Libreria Universitaria, Perugia,  Per una sociologia del diritto come scienza, Sociologia del diritto, La sociologia del diritto: un dibattito, Giuffrè, Milano, e in Diritto e trasformazione sociale, Laterza, Bari, La conoscenza sociologica, Sociologia del diritto, Etica, linguaggio e ragione, Convegno Nazionale di Filosofia (Pavia), Società filosofica italiana, Roma, Democrazie e competenze, Amministrare (Giuffrè, Milano); Introduzione. La Filosofia. La filosofia dell'etica. La filosofia del diritto di indirizzo analitico in Italia e Introduzione all'analisi delle argomentazioni dei giudici, in Diritto e analisi del linguaggio, Milano, Comunità); Il sistema giuridico, Sociologia del diritto, Etica, linguaggio e ragione, Rivista di filosofia, Convegno del PSI di Milano, in I socialisti e la cultura. Materiali e contributi per una politica culturale alternativa (Marsilio, Venezia); Le condizioni meta-giuridiche della partecipazione, Convegno di Studi di Scienza dell'amministrazione, Giuffrè, Milano  L’entità strane dette norme” ed i guastini di Guastini, Sociologia del diritto, Romano, teorico conservatore, teorico progressista, in Le dottrine giuridiche di oggi e l'insegnamento di Romano, Biscaretti di Ruffìa, Giuffrè, Milano,  La partecipazione popolare nella Costituzione repubblicana: prevenzione sociale e controllo della criminalità. Convegno di Senigallia, Giustizia e Costituzione, IDizionario di sociologia, in Milano, Sala del Grechetto, pubblicata in POMBA Panorama di Lettere e Scienze, Hobbes e l'obbligazione politica come obbligazione in coscienza” (Giuffrè, Milano); Idea dell'università e diritto allo studio, Il diritto allo studio nel quadro dei rapporti fra Università e Regione, Quaderni della Regione Lombardia, Teoria formale o teoria strutturale del diritto. Per la dissoluzione della metafora formalistica” (Giuffrè, Milano); La partecipazione politica, Sociologia del diritto, La meta-etica e la sua rilevanza etica, Rivista di filosofia,  Intervento in Giudici separati? Magistratura, società e istituzioni, Convegno Emilio Alessandrini (Senigallia), Giustizia e Costituzione, La critica analitica a Kelsen, Rivista di filosofia (La cultura filosofico-giuridica del novecento, Roehrssen, Istituto delle Enciclopedia italiana, Roma); La responsabilità politica, Società Italiana di Filosofia giuridica e politica. Pavia (Giuffrè, Milano); Responsabilità politica o virtù repubblicana, in Garanzie processuali o responsabilità del giudice, Angeli, Milano, Riflessioni sulla responsabilità politica. Responsabilità, libertà, visione dell'uomo, Rivista internazionale di filosofia del diritto, Interventi (pubblicati senza essere rivisti dall'autore) nella giornata di studi su Le ragioni della libertà: degenerazione dello stato burocratico e risposte neoliberali per l'Italia, Einaudinotiziecircolare ai soci della Fondazione Einaudi, Il tempo e la pena, in Piacere e felicità: fortuna e declino. Atti del Convegno di studiosi di Filosofia morale (Chiavari-S. Margherita Ligure), Crippa, Liviana, Padova, Filosofia e diritto, in La cultura filosofica italiana nelle sue relazioni con altri campi del sapere. Atti del convegno di Anacapri, Guida Editori, Napoli,  Leoni e l'analisi del linguaggio, Il politico. Rivista italiana di Scienze politiche,  La democrazia e il segreto, in Il segreto nella realtà giuridica italiana. Atti del convegno nazionale, Roma, Milani, Padova, La teoria generale del diritto: prospettive per un trattato, in La teoria generale del diritto. Problemi e tendenze attuali. Studi dedicati a Bobbio, S. Comunità, Milano,  L'interpretazione premesse alla teoria dell'interpretazione giuridica, in Società norme e valori” (Giuffrè, Milano); “Auctoritas non veritas facit legem, in Linguaggio persuasione verità: atti del Congresso nazionale di filosofia tenutosi in Verona, Milani, Padova  (anche in Rivista di filosofia,  Intervento in Il Welfare State possibile. Saggi e interventi di Barone, prefazione di Enrico Mattei, Le Monnier, 1 Scienze dell'uomo e potere sull'uomo: oltre la libertà e la dignità, in Baudrillard e altri, Sapere e potere, I, Viviana Conti, Multhipla edizioni, Milano, Un filosofo a disagio, Bollettino della Società Filosofica italiana. Nuova Serie, Voci: Diritto, Interpretazione, Istituzione, Norma, Validità, in Gli strumenti del sapere contemporaneo, Le discipline e  I concetti (POMBA, Torino); Le porte della stalla, Quadrimestre. Rivista di diritto privato, Gli orizzonti della giustificazione, Rivista di filosofia; Etica e diritto (Laterza, Roma); Scienza, sapere, sapienza, Rivista internazionale di filosofia del diritto, Di alcune difficoltà culturali e di una tentazione perversa inerenti ai “diritti degli animali”, in “I diritti degli animali”. Atti del convegno nazionale Genova, Castignone e Battaglia, Centro di Bioetica, Genova, La filosofia nella Facoltà di Giurisprudenza, Rivista di filosofia, La bioetica. Alla ricerca dei principi, in Biblioteca della libertà, Un modello di ragione giuridica: il diritto reale razionale, Faralli e Pattaro (Giuffrè, Milano); Dalla legge al codice, dal codice ai principi” (Accademia delle Scienze di Torino. Classe di Scienze Morali, Storiche e Filologiche (Rivista di filosofia). La Camera di consiglio come scuola, Quadrimestre. Rivista di diritto privato, Cosmo e universo, in Corpo e cosmo nell'esperienza morale. Atti del Convegno tra studiosi di Filosofia morale (Pietrasanta), Romeo Crippa, Padeia, Brescia,  Eutanasia. Intervista, Hospital,  Il concetto di libertà politica in Entreves, Rivista di filosofia del diritto, Amministrazione della giustizia, rapporti umani e funzioni del diritto, in Amministrazione della giustizia e rapporti umani. Convegno di Sassari, Maggioli, Rimini, BECCARIA e l'Italia civile, L'Indice penale, Classi logiche e discriminazione fra i sessi, Lavoro e diritto, Hobbes e lo stato totalitario, Bollettino della Società Filosofica italiana. Nuova Serie (intervento nella Tavola Rotonda su Attualità e presenza di Hobbes, in Hobbes oggi, A. Napoli, FrancoAngeli, Milano, Introduzione ai lavori in Interpretazione e decisione. Diritto ed economia. Atti del XVI Congresso nazionale della Società italiana di Filosofia giuridica e politica (Padova), F.  Gentile, Giuffrè, Milano, Intervento in Diritto di sciopero, autonomia collettiva ed intervento del legislatore (Viareggio), Rivista giuridica del lavoro e della previdenza sociale, Il diritto pubblico italiano di S. Romano, Materiali per una storia della cultura giuridica,  Il positivismo giuridico rivisitato, Rivista di filosofia,  La bioetica: alla ricerca dei principi” (Giuffrè, Milano); Bioetica: prospettive e principi fondamentali, in La bioetica. Questioni morali e politiche per il futuro dell'uomo, Convegno, Roma, Bibliotechne, Milano, I compiti dell'etica laica nella cultura italiana di oggi, Notizie di Politeia, Relazione su  Stevenson, ‘Ethics and Language', in Il neo-illuminismo italiano. Cronache di filosofia, Pasini e Rolando, Il Saggiatore, Milano,  Diritti positivi, diritti naturali: un'analisi semiotica, in Diritti umani e civiltà giuridica. Convegno a Perugia, Caprioli e Treggiari, Stabilimento Tipografico Pliniana Perugia, Etica della libertà, Bioetica. Rivista interdisciplinare,  Filosofia del diritto, in La Filosofia,  Le filosofie speciali, diretta da Pietro Rossi, Torino, POMBA, Il linguaggio giuridico: un ideale illuministico, in Nomografia. Linguaggio e redazione delle leggi. Contributi al seminario promosso dalla Banca d'Italia e dalla prima cattedra di filosofia del diritto dell'Milano, Di Lucia (Giuffrè, Milano); La mia meta-etica e la mia esperienza etica, in Scritti per S., Gianformaggio e Jori, Giuffrè, Milano, Il linguaggio e la politica dei giuristi, Notizie di Politeia, Sui compiti della filosofia del diritto, Notizie di Politeia, Formanti, dSentenza del Tribunale di Milano, soc. Acc. Compra Vendita immobili S.A.C.V.I. c. Della Beffa, su Locazione di cose, Locazione di immobili urbani, Proroga ecc., in Giurisprudenza,  Nota a sentenza Degli effetti dell'abolizione del commissariato alloggi e di una possibile applicazione dell'azione surrogatoria, Il Foro Padano, Note bibliografiche a Renato Scognamiglio, Contributo alla teoria del negozio giuridico, Jovene, Napoli, Carattere della prestazione e carattere dell'interesse, Rivista del diritto commerciale, Tacita riconduzione e novazione, Rivista del diritto commerciale, Il cosiddetto conflitto tra diritti personali di godimento e l'art. del codice civile, Rivista trimestrale di diritto e procedura civile, I discorsi politici, Roma,in Quaderni di Sociologia, Recensione a Bellezza, L'esistenzialismo positivo di GENTILE, Firenze, Rivista di filosofia, Piovesan, Analisi filosofica e fenomenologia linguistica, Padova, e Lumia, Empirismo logico e positivismo giuridico, Milano, in Rivista di filosofia. Pasquinelli, Nuovi principi di epistemologia, Milano, in Rivista di filosofia, Introduzione alla semantica, Bari, in Rivista di filosofia, Recensione a Antiseri, Dopo Wittgenstein: dove va la filosofia analitica, Roma, in Rivista di filosofia, Nuovi libri: Orecchia, La filosofia del diritto nelle università italiane: Saggio di bibliografia, Milano,  in Rivista di filosofia, Logica simbolica e diritto, Milano, in Rivista di filosofia. Rivista di filosofia, Recensione a FannSymposium on L. J. Austin, London, Rivista di filosofia, Recensione a Gulotta, Trattato di psicologia giudiziaria nel sistema penale, Milano.   Vengono riuniti in questo volume i primi due lavori analitici di Uber-to S., Filosofia analitica e giurisprudenza e Il problema della definizione e il concetto di diritto, pubblicati originariamente nel 1953 e 1955'.  Questi libri erano di difficile reperibilità già pochi anni dopo la loro uscita. Ma S. non era autore che amasse ripubblicare i suoi lavori, nonostante che fossero stati per lo più ospitati in sedi «un po' appartate»?, talora poco accessibili persino alla platea ristretta degli specialisti, come i due qui riediti. Se si escludono i saggi raccolti nel volume L'etica senza verità', i libri da lui ripubblicati in vita sono solo due: Esistenzialismo e marxismo* e Contributo alla semantica del linguaggio normativo.  Il primo è un'opera di confine tra la giovanile formazione esistenzialista e l'incombente influenza della filosofia analitica. Questo suo primo e unico lavoro "preanalitico" fu dato alle stampe nel 1949, quando Scar-pelli era ancora immerso nell'orizzonte esistenzialista ma già respirava da qualche anno l'atmosfera analitica e anzi era attivo partecipante agli incontri del Centro di studi metodologici di Torino, nato nel 1947 per iniziativa di Ludovico Geymonat e impegnato proprio nell'approfondimento e nella diffusione in Italia delle nuove correnti filosofiche'. Ciò è del resto attestato da una sua nota pubblicata nel 1948, in cui presentò in Italia per la prima volta il metodo analitico, anticipando fin dal titolo ilcelebre saggio di Bobbio, Scienza del diritto e analisi del linguaggio?.  Esistenzialismo e marxismo ebbe ben tre edizioni, l'ultima nel 19688.  Questa sorte abbastanza inusuale per un'opera filosofica di nicchia va presumibilmente ricondotta a due fattori. Il primo ha a che fare col pre-dominio, nella società italiana di quegli anni, della cultura marxista, ciò che favoriva l'interesse per un libro che al marxismo era appunto dedicato fin dal titolo. Il secondo ha a che fare con le idee filosofiche del nostro autore, il quale, come si sa, non rinnegò mai le sue ascendenze esistenzialiste, ma semmai le trasfigurò, come egli stesso ebbe a dire riprendendo un'affermazione di Abbagnano, riuscendo ad armonizzarle col nuovo quadro analitico'. Nelle opere qui riproposte, il lettore troverà alcuni accenni alla filosofia dell'esistenza; essi avranno spazio anche nella produzione successiva di S., soprattutto negli scritti dedicati all'etica e alla metaetica.  L'altro lavoro da lui ripubblicato in vita è Contributo alla semantica del linguaggio normativo". Le ragioni per cui l'autore promosse questa nuova edizione, si può congetturare, sono almeno due. La prima è che egli desiderava dare visibilità a un'opera che in realtà non ne aveva mai avuta, ma che - S. era studioso privo di iattanza ma anche di falsa modestia - reputava importante per la cultura giuridica italiana. A pieno titolo, giacché in questo lavoro troviamo esposta una originale e compiuta semiotica del linguaggio normativo; come tale esso è oggi giustamente annoverato tra i classici del prescrittivismo semiotico, insieme a The Lan-guage of Morals di R.M. Hare e a Directives and Norms di Alf Ross. La seconda ragione è che questo libro - caso raro per un'opera giusfilosofi-ca - aveva suscitato l'attenzione di un certo numero di giuristi italiani, in prevalenza civilisti, che si erano interessati in specie alla teoria delle definizioni e all'analisi dei concetti giuridici ivi esposta. S. riteneva che esso potesse rappresentare un buon veicolo atto a promuovere quella collaborazione tra giuristi e filosofi da lui sempre auspicata e perseguita, ancorché, duole ammettere, con scarsi risultati.  Solo dopo la morte, avvenuta nel 1993, venne riedita l'opera sua più importante e più nota, Cos'è il positivismo giuridico, originariamente pub-blicata, nel 1965, nella collana "Diritto e cultura moderna" delle edizioni  Comunità, diretta da Renato Treves e dallo stesso S.". La riedizione per la verità non contribuì granché a promuovere la lettura o rilettura di questo libro «scomodo e inquietante», come ebbe a definirlo Mario  Sempre dopo la sua morte venne pubblicato, per la cura di Maurizio  Mori, il volume Bioetica laica, che raccoglie una serie di interventi brevi e d'occasione insieme con il fondamentale saggio sulla bioetical.  Si è ritenuto opportuno ripubblicare ora anche questi due primi lavori  analitici di S., per molteplici ragioni.  Innanzi tutto, perché in essi l'autore pone le basi delle tesi che svilupperà in seguito, in specie sul terreno della semiotica giuridica (in Contributo alla semantica del linguaggio normativo e in Semantica, morale, dirit-to'4) e su quello del metodo giuridico (in Cos'è il positivismo giuridico):  ossia negli ambiti in cui egli ha dato i contributi più originali e profondi alla cultura filosofico-giuridica. Rileggere le due opere è dunque importante per chi sia interessato a seguire il percorso intellettuale e teorico di questo autore e a discernere le idee che hanno rappresentato fin dall'inizio una costante nella sua riflessione filosofica da quelle che invece sono state da lui rettificate o accantonate in seguito.  Rileggere queste opere è poi importante per chi sia interessato ad approfondire le origini della filosofia analitica del diritto in Italia. In questi due libri troviamo infatti documentata una fase cruciale di snodo della cultura giusfilosofica del nostro paese: la fase dell'entusiastica scoperta e assimilazione originale del metodo analitico e del correlativo distacco critico prima, e superamento definitivo poi, degli orientamenti filosofici dominanti nel pensiero giuridico della prima metà del Novecento: primo fra tutti l'idealismo. Sappiamo che il momento topico di questa svolta si colloca esattamente nella metà del secolo scorso; coincide infatti con la pubblicazione, nel 1950, del già citato saggio di Norberto Bobbio, Scienza del diritto e analisi del linguaggio, che è a buon diritto considerato il manifesto di quella che verrà in seguito chiamata Scuola di Bobbio, la scuola italiana di filosofia analitica del diritto. Il confronto di S. con la filosofia analitica prende l'avvio, nel libro del 1953, proprio dal saggio diBobbio e dalla discussione da esso suscitata. Egli, per primo, presenta in modo sistematico alla cultura giuridica italiana il metodo analitico,  che predandia fornime una leta cria si a idato apie oreiale,  oltre che in innumerevoli saggi. In questi suoi primi due lavori analitici egli pone le fondamenta di una semiotica del linguaggio normativo che negli anni a venire diverrà un punto di riferimento imprescindibile per la filosofia analitico-giuridica italiana. Imposta poi la revisione critica del metodo giuridico che lo porterà, in Cos'è il positivismo giuridico, a rovesciare la visione bobbiana del giuspositivismo inteso come accostamento scientifico allo studio del diritto.  Le ragioni che hanno suggerito questa riedizione non sono però solo di ordine biografico e storiografico, ma sono ragioni teoriche a tutti gli effetti. I temi affrontati da S. - principalmente il metodo giuridico e il concetto di diritto - per quanto oggi poco frequentati come tali, sono ineludibili. Nessun problema giuridico può essere trattato proficuamente senza una previa e consapevole presa di posizione su questi temi, così come nessuno può essere adeguatamente risolto, o almeno impostato, trascurando i principi e le costrizioni del metodo analitico. Questo insegnamento è uno dei lasciti principali di S., insieme con la convinzione che le scelte di fondo su che cosa sia il diritto e come si possa o debba conoscerlo sono inevitabili e condizionano in modo pregnante il modo in cui affrontiamo anche i problemi giuridici più minuti. E bene perciò che tali scelte siano compiute in modo consapevole, che siano rese esplicite e puntualmente giustificate.  Non è necessario, in questa sede, riassumere il contenuto dei due lavo-ri. Del resto a ciò provvede in modo egregio l'articolatissimo sommario-riassunto che l'autore antepone alle due opere. Mi limiterò invece a poche notazioni, essenzialmente finalizzate a mettere alcuni aspetti del suo pensiero di quegli anni in rapporto con gli sviluppi successivi. Concluderò con qualche osservazione sullo stile filosofico di S..  Dico subito che a mio parere c'è una stretta continuità tra queste due opere e la ulteriore produzione S.ana. Certo, quando ci si occupa dei lavori "giovanili"  di un autore incombe sempre il rischio di interpre-  tarli alla luce di quelli successivi, "maturi", per trovarvi una conferma delle tesi elaborate in seguito. Nondimeno, si ha la netta impressione di ritrovare nei due libri, per quanto talora elaborati in maniera un po' acer-ba, tutti gli elementi caratteristici della filosofia dello S. "maturo": empirismo, nominalismo, costruttivismo, normativismo. A mio parere la continuità riguarda anche le due idee più originali di S., ossia ilprescrittivismo semiotico e la concezione politica del positivismo giuri-dico, che vengono invece di solito datate in corrispondenza ai già citati  Contributo alla semantica del linguaggio normativo e Cos'è il positivismo giuridico. In realtà, il superamento della teoria verificazionista del significato e il rigetto del giuspositivismo scientifico sono già presenti in queste due opere giovanili.  2. Tra idealismo e filosofia analitica  Negli appunti scritti per una relazione in seminario a Padova, da lui intitolati La mia meta-etica e la mia esperienza etica', S. illustra in questi termini il suo incontro con le correnti della filosofia analitica:  «Non è facile, oggi, comunicare il senso di scoperta e di liberazione che ci dava l'accesso a quelle filosofie, il gusto di pulizia e di onestà che ci procurava la loro castità concettuale, il piacere di un buon lavoro artigianale che ci fornivano le loro analisi pazienti, dopo tanta gonfia retorica e vuote generalizzazioni e discorsi autocelebrativi in maniera masturbatoria propri del fascismo e dell'attualismo».  Ma il nostro autore non era uomo da lasciarsi travolgere da facili entu-siasmi, nemmeno per un metodo filosofico di cui pure avvertiva le enormi potenzialità innovative, sia sul piano filosofico generale sia nell'ambito degli studi giuridici, terreno elettivo della sua indagine. Egli non era il tipo di studioso che si lasciasse accecare da una fede filosofica; si dedicava invece al lavoro meno eclatante del paziente scrutinio e della cernita degli argomenti, vagliati uno per uno, ciascuno nel proprio merito. Onde non stupisce che nei due libri qui riproposti, e specialmente nel primo, il suo atteggiamento verso la filosofia analitica sia caratterizzato da vivo interesse ma anche da prudente distacco critico.  In ambedue i libri la filosofia analitica è messa a costante confronto con l'idealismo, la filosofia che specie nella versione attualista ebbe tanta parte nella sua formazione giovanile'. Lo spazio notevolissimo de-dicato all'idealismo, specie nel lavoro del 1955, da un autore che ormai si era da esso irreversibilmente congedato, può essere letto in chiave psicologica come espressione dell'urgenza di fare i conti con le proprie radici filosofiche. Ma può essere letto anche in chiave filosofica, come espressione della esigenza, costante anche nelle sue riflessioni succes-sive, di mettere la filosofia analitica a confronto con accostamenti filosofici e correnti di pensiero pur da essa molto distanti (v. in proposito ancora infra, $ 4)"7.  Il nostro autore constata il declino dell'idealismo, ma lo fa senza troppi rimpianti, osservando che le sue acquisizioni positive si sono disperse ed è andato prevalendo un atteggiamento irrazionalista e, in filosofia del diritto, un distacco dai problemi del giurista. Tuttavia l'idealismo, a suo dire, non è interamente da buttar via: almeno nel pensiero dei suoi iniziatori se non degli epigoni, e specialmente in quello di Croce, vi sono aspetti positivi che meritano di essere salvaguardati, perché rappresentano altrettanti tratti comuni alla filosofia analitica.  Oltre a un«anima metafisica», in esso è infatti presente «un'anima mondana» (p. 133): «Il terreno su cui si muovono la filosofia analitica e la filosofia italiana idealistica e post-idealistica è in gran parte comune; è il terreno della filosofia moderna, della filosofia intesa come chiarificazione dell'esperienza dell'uomo nel mondo, come processo mediante il quale l'uomo acquista coscienza del proprio operare. Sono entrambe filosofie dalla parte dell'uomo» (p. 45, corsivo dell'autore).  Inoltre l'idealismo, al pari della filosofia analitica, si caratterizza per un approccio nettamente convenzionalista e strumentale al linguaggio e ai concetti. Esso considera «così il linguaggio descrittivo, impiegato dalle scienze della natura, come il linguaggio prescrittivo, su un piano prag-matico, comprendendo la loro funzione: consentire all'uomo di raggrup-pare, distinguere, classificare, mettere in rapporto i dati individuali dellasua esperienza mediante concetti astratti, grazie ad essi istituendo un ordine nelle proprie esperienze e nei propri comportamenti» (p. 146). Per Croce e Gentile gli pseudoconcetti e, rispettivamente, i concetti astratti sono «forme, la cui dimensione può essere variata». Anche in tema di definizione del concetto di diritto le convinzioni dei due filosofi sono an-tiessenzialiste e convenzionaliste. In sintesi, «l'idealismo italiano sblocca un complesso di posizioni filosofiche irrigidite su elementi che si può includere o non includere nelle definizioni, distoglie dalla ricerca di definizioni reali, rende possibile il controllo del linguaggio che viene dalla consapevolezza della natura della definizione» (p. 199).  Infine, S. fornisce una lettura benevola dell'idealismo (ma in questo caso solo di quello crociano) anche sotto il profilo del suo atteggiamento nei confronti delle scienze empiriche, e in particolare della sociologia, sottolineando che, benché di fatto abbia contribuito senza dubbio a screditare tale disciplina e ritardarne lo sviluppo nel nostro pa-ese, sul piano dei principi filosofici sia ingeneroso attribuire ad esso un atteggiamento distruttivo. Al contrario, la sistemazione crociana dei rapporti tra filosofia e scienza favorisce a suo avviso un affrancamento delle scienze sociali empiriche, e in particolare della sociologia, da assunzioni metafisiche e ipotesi ontologiche: «Rimane [...] al Croce il merito, importante nella cultura italiana, di considerare le scienze e la verità scientifica non entro una qualche metafisica del conoscere, ma nella loro funzione pragmatica nella vita degli uomini» (p. 223).  Insomma, S. ravvisa nell'idealismo aspetti da preservare, ma è chiaro che per lui è necessario ricollocarli all'interno di un quadro metodologico che sia accettabile e fecondo: il quadro, appunto, della filosofia analitica.  Egli osserva infatti che il contributo maggiore della filosofia analitica si colloca sul piano del metodo: gli strumenti apprestati da questa filosofia «nata nel cuore della scienza» (p. 43) consentono precisione, ordine e rigore, dunque sono funzionali a un approccio razionale ai problemi filosofici, e in questo senso possono dirsi «una manifestazione di spirito illuministico» (p. 44). Nei due libri il lettore noterà un ricorrente, quasi ossessivo richiamo ai valori del rigore e della chiarezza, che troverà evocati quasi ad ogni pagina. L'adesione di S. alla filosofia analiticasi spiega e si giustifica primariamente alla luce di quei valori; il metodo analitico è da lui visto fin da subito come l'unico che possa garantire  approccio fecondo ai problemi filosofici, perché consente di identificarli con nitidezza, di distinguerli da altri con cui vengono di solito mescolati e di affrontarli in maniera rigorosa. È evidente che per S. chiarezzae rigore sono valori non solo metodologici ma anche eticils: sono infatti strumentali alla scelta e alla responsabilità umana in tutti gli ambiti,    teoretici oltre che pratici. La filosofia analitica ha per lui una «funzione  illuministica» perché consente di «chiarire i presupposti ed i modi di svolgimento delle attività dell'uomo, rendendolo in tal maniera consapevole delle scelte e decisioni che ogni attività scientifica o pratica suppone ed implica; rendendolo pertanto consapevole della responsabilità che egli porta al riguardo» (p. 126). Non sfuggirà al lettore l'eco esistenzialista di queste parole, in cui l'autore riassume le sue propensioni costruttiviste, che non lo abbandoneranno mail°.  Nondimeno, S. avverte che «la filosofia analitica non è un indirizzo che possa essere sposato senza rilevanti riserve» perché è afflitto da «astrattezze e chiusure gravi» (p. 45), e segnala subito le sue insod-disfazioni, che si appuntano sul metodo analitico così come sviluppato dal positivismo logico della scuola di Vienna?. Sono tre i limiti da lui rilevati: a) la mancanza di una soddisfacente risposta al problema della natura della stessa analisi; b) la mancanza di una dottrina filosofica del valore e c) una teoria del significato troppo angusta. Esaminiamoli in breve uno per uno.  a) Il primo punto è solo abbozzato. S. cita le celebri parole che concludono il Tractatus di Wittgenstein, ove la filosofia viene liquidata come discorso privo di senso. Cita altresì la via d'uscita indicata da Russell nella sua introduzione al Tractatus, che rimanda alla teoria dei livelli del linguaggio e alla collocazione del discorso filosofico a livello metalinguistico; manifesta infine una misurata simpatia per il solipsismo metodologico di Schlick. Ma il problema verrà da lui affrontato sistematicamente solo alcuni anni dopo, in un saggio del 1958, in chiave nettamente costruttivista; qui il discorso filosofico verrà trattato come un metadiscorso i cui concetti e principi sono frutto di scelte convenzionali espresse tramite ridefinizioni e definizioni stipulative21b) Riguardo al «problema del valore», S. si avvede subito che la filosofia analitica, se può contribuire a impostare il problema del si-gnificato dei termini di valore e a distinguere nei discorsi valutativi tra questioni di linguaggio e questioni empiriche, non è in grado di dare criteri di scelta e di orientamento dell'azione: «Queste indagini [...] non esauriscono una dottrina filosofica del valore, non dànno un criterio di scelta, non rispondono alla domanda: ma in questa situazione, io, che devo fare? Per avere una tale risposta bisogna andare fuori della mera analisi linguistica» (p. 83). La filosofia analitica ci aiuta a costruire e con-trollare i discorsi etici, ma quali valori etici sposare e perseguire dipende da un atto di scelta individuale che in quanto tale ha natura extralingui-stica ed extralogica, ed è apprezzabile solo nel contesto della «situazione esistenziale» in cui ciascuno di noi viene a trovarsi. Dopo aver identifica-to quel limite, egli però aggiunge: «Ma per determinare il carattere della risposta; per chiarire la struttura ed il funzionamento del linguaggio in ordine ai comportamenti morali e giuridici; per evitare le suggestioni e i disorientamenti derivanti da usi linguistici non significanti e non logici; per illuminare insomma le possibilità della situazione esistenziale in cui la scelta deve avvenire, e la portata della scelta, l'analisi del linguaggio è strumento utilissimo, ormai necessario» (p. 83). Anche la prospettazione di questo momento di scelta è però questione che rientra a pieno titolo nella riflessione filosofica. Il limite del positivismo logico sta dunque so-prattutto nella sua pretesa di estromettere il problema del valore dalla ri-flessione filosofica, anzi, sta nella sua generale «guerra contro la filosofia» e nella convinzione di «avere distrutto ogni filosofia» (pp. 76-7): laddove, invece, conclude asciuttamente S., esso fa filosofia senza saperlo.  Come si sa, nel prosieguo delle sue riflessioni sui temi della metaetica, della Grande Divisione e della Legge di Hume, il nostro autore giungerà a sostenere il carattere arbitrario della scelta dei principi fondativi di qua-lunque etica, nonché della scelta del criterio di scelta, ossia della stessa metaetica. Arbitrario solo dal punto di vista logico, s'intende, non neces-sariamente da quello esistenziale. E su questo aspetto delle sue riflessioni che l'influenza esistenzialista risulta più evidente e persistente??.  c) Il terzo limite della filosofia analitica è dato dalla concezione angu-sta del significato coltivata dal neopositivismo della scuola di Vienna, al quale egli fa costante riferimento specialmente nella prima delle due ope-re qui riproposte. Tale concezione del significato, nota come verificazioni-smo, è infatti ritagliata sul linguaggio della scienza ed è tale da escludere dall'orizzonte della significanza qualsiasi altro tipo di linguaggio: specialmente il linguaggio normativo dell'etica, della politica e del diritto - una rinuncia com'è ovvio impensabile per uno studioso come S.. Egli collega il disinteresse del positivismo logico verso i linguaggi diversi da quello della scienza all'inclinazione a privilegiare le dimensioni sintattica e semantica del linguaggio.  La via di fuga da questa «dogmatica limitazione neopositivistica della significanza al linguaggio delle scienze empiriche e delle scienze formali»  (p. 161), già nella prima e più decisamente nella seconda opera, viene ricercata negli contributi forniti dalla filosofia analitica britannica, ma soprattutto dal pragmatismo americano. Da questi indirizzi il segno linguistico viene infatti studiato «in relazione al comportamento di chi lo adopera e di chi reagisce ad esso, cercando di tenere conto di tutti gli elementi biologici, psicologici, sociali, storici, della situazione in cui il segno interviene» (p. 79).  Guardando all'uso effettivo dei segni linguistici nella comunicazione, nessuno potrebbe seriamente negare che anche il linguaggio prescrittivo esplichi una funzione: la funzione di guidare i comportamenti, che è poi la medesima del linguaggio descrittivo, salvo che nel caso di quest'ultimo si esplica solo indirettamente, per il tramite delle conoscenze che con esso si trasmettono. Ma questa funzione di guida non può essere ridotta a mera dimensione emotiva e a un gioco di meccanismi di stimolo e risposta: viceversa essa presuppone, per potersi esplicare, strutture di regole logiche e semantiche - strutture che è possibile analizzare come tali e, se del caso, rettificare per renderle meglio adatte agli scopi che lo studioso si propone?3  Dunque la via di fuga dal dogmatismo verificazionista viene ravvisata da S. nello studio della dimensione pragmatica del linguaggio. È proprio sul piano pragmatico che a suo avviso si può cogliere la differenza tra il linguaggio descrittivo e il linguaggio prescrittivo ed è possibile «vedere come sono usati, come esplicano la propria funzione» (p. 147).  S. trova un sostegno a questa prospettiva nei lavori di Carnap e Morris per l'Encyclopedia of Unified Science, che rappresenteranno un suo costante punto di riferimento anche negli anni a venire24.lato que a fase del sue celesto Sea peli ste ha và leto e asine  linguaggio diverso dal linguaggio scientifico possa essere superata senza porre in questione l'identificazione tra significato e metodo di verificazio. ne, ma semplicemente estendendo allo studio dei segni l'indagine prag-matica, da lui intesa come studio di «tutti i fenomeni psicologici, biologici e sociologici che intervengono nel funzionamento dei segni» (p. 166).  Più avanti, e segnatamente in Contributo alla semantica del linguaggio normativo, egli abbandonerà dichiaratamente il verificazionismo come teoria del significato e proporrà la distinzione tra un principio di significanza e un principio di verificazione?. In Semantica, morale, dirit-to, inoltre, egli muterà notevolmente la sua concezione della pragmatica, che distinguerà dalle discipline sociologiche e psicologiche concernenti il linguaggio e concepirà come studio di strutture e regole linguistiche, introducendo altresì la distinzione tra pragmatica prescrittiva e pragmatica descrittiva. Collocherà poi la distinzione tra linguaggio prescrittivo e linguaggio descrittivo sul piano semantico e non più pragmatico26. In Semantica, morale, diritto la semiotica S.ana troverà la sua sistemazione definitiva.  Ma è pur vero che nel libro del 1953, e in modo più netto in quello del 1955, sono già presenti tutti gli elementi che porteranno al superamento dichiarato del verificazionismo. Il nostro autore indubbiamente si professa verificazionista e giunge ad attribuire questa posizione anche a Hare.  Nel suo discorso si notano peraltro delle incongruenze: così da un lato egli afferma che gli enunciati «in tanto sono significanti in quanto sono verificabili o falsificabili» (p. 66), dall'altro lato sottolinea però l'esistenza di aspetti comuni alla logica e alla semantica di descrizioni e prescrizioni.  Tuttavia, nella sostanza i suoi argomenti esprimono una concezione del significato che è referenziale ma non verificazionista. Del resto, ciò risulta chiaro fin dalla definizione di "significato" da lui proposta: «Noi diremo significanti le espressioni linguistiche di cui si sappia a quali attuali o possibili dati di esperienza si riferiscano, in modo immediato o mediato»  (p. 144).  Nel corso degli anni neppure il suo modo di intendere l'analisi del  linguaggio ha subito mutamenti significativi.  Nel libro del 1955 egli osserva che «il metodo analitico non è, nellasua essenza, nulla di straordinario né di nuovo. L'esigenza di un uso proprio e corretto del linguaggio, secondo i significati e la logica di esso, è sempre stata sentita da tutti i seri hlosoh, come dagli scienziati» (p. 171).  Nondimeno, è evidente che per lui la filosofia analitica non si riduce a attività di chiarificazione del linguaggio e al perseguimento del rigore e della chiarezza nella trattazione dei problemi filosofici. Non è dunque l'attenzione per il linguaggio ad essere l'elemento qualificante del meto-do, ma il fatto che questa attenzione passi attraverso l'applicazione di una serie di principi e distinzioni filosofiche. I principi che caratterizzano fin dall'inizio il modo S.ano di fare filosofia analitica sono oggi ben noti, essendo quelli che proprio grazie a S. sono giudicati imprescindibili dalla cultura analitico-giuridica italiana, vale a dire la distinzione tra linguaggio descrittivo e linguaggio prescrittivo, tra enunciati analitici e sintetici, tra livelli del linguaggio e tra il contesto di scoperta e il contesto di controllo?  Fatta eccezione per la distinzione descrittivo-prescrittivo, a cui dedica molte pagine specie nel libro del 1955, S. non si ferma a teorizzare su questi principi, ma li mette direttamente in opera nella esposizione delle proprie idee e nella critica di quelle altrui. Solo per citare alcuni esempi alla rinfusa, si vedano: la critica a Moritz Schlick, accusato di confondere la logica con la psicologia della scienza; l'addebito a Del Vecchio di incorrere in una circolarità definitoria tra il concetto di azione e quello di diritto; l'accusa a Adolfo Ravà, di presupporre proprio quella distinzione prescrittivo-descrittivo che pretende di superare; il rimprovero a Kelsen di mescolare in tema di coercizione questioni definitorie con questioni empiriche; «la confusione di piani tra definizioni, problemi logici e fattuali, prese di posizioni morali e pratiche» (p. 190) in cui si irretisce Icilio Vanni. Ciascuna di queste critiche, sia detto per inciso, è un magistrale esercizio di analisi filosofica, condotto con ritmo serrato, godibilissimo e sempre altamente istruttivo anche quando verte su temi e autori ormai non più presenti nel dibattito odierno.Come si ricordava all'inizio, la riflessione di S. sul diritto è stata inizialmente molto influenzata dal saggio di Bobbio Scienza del diritto e analisi del linguaggio. Intorno ad esso ruota il libro del 1953, che ha come tema centrale proprio quello della scientificità della giurisprudenza. La scienza giuridica di cui ambedue gli autori parlano è naturalmente quella normativistica di stampo kelseniano. È nota la tesi di Bobbio: la giurisprudenza può essere considerata scienza nel senso del neopositivismo, nella misura in cui svolge il lavoro preliminare a ogni scienza, sia empirica che formale, lavoro che consiste nella costruzione di un linguaggio rigoroso. Vale la pena di riportare le sue parole: «La giurisprudenza [...] consta della parte critica propria di ogni sistema scientifico, vale a dire della costruzione di un linguaggio rigoroso [...] Ma proprio perché la sua operazione fondamentale consiste nella costruzione di un linguaggio rigoroso, cioè scientifico, essa è scienza al pari di ogni altra scienza empirica o formale. Le sue operazioni, insomma, coincidono perfettamente con le operazioni, o per lo meno con una parte vitale ed ineliminabile delle operazioni di ogni altra scienza, e senza la quale nessuna ricerca può pretendere di valere come scienza»28.  S., in questa fase, dichiara di aderire all'impostazione bobbia-na, ma i suoi argomenti non sono interamente sovrapponibili a quelli di  Bobbio.  Intanto, egli mette in guardia dai pericoli legati all'uso del «titolo ono-rifico» di scienza per qualificare il lavoro dei giuristi, perché potrebbe in realtà mascherare operazioni inconfessabili e tutt'altro che legittime in un quadro genuinamente scientifico. Egli poi sottolinea a più riprese che la giurisprudenza per Bobbio non è una scienza formale e neppure una scienza empirica, e non gli sfugge l'importanza del riferimento che Bobbio fa al suo essere "fondata sull'esperienza": un aspetto a cui Bobbio  - fa notare S. - darà sempre maggior rilievo negli scritti successi-vi. Il giurista infatti si occupa non di un linguaggio quale che sia, ma di quello prodotto effettivamente da un legislatore. D'altro canto, lavora su proposizioni normative e produce proposizioni normative, ossia discorsi in cui dice non che cosa accade ma che cosa deve accadere; non descrive qualunque discorso di fatto prodotto dagli operatori giuridici, ma solo i discorsi che costoro devono produrre secondo le regole del sistema.  Questa è la sua conclusione: «Se per scienza intendiamo un com-plesso di operazioni di indagine dirette ad aumentare la conoscenza che l'uomo ha del mondo, tali cioè da rendere capaci di un maggior numero di previsioni, e più esatte, l'espressione "scienza" giuridica è impropria ed abusiva; benché rispetto al linguaggio-oggetto l'atteggiamento dei giuristi si possa definire, almeno tendenzialmente, conoscitivo, ciò che essi conoscono è un prodotto della cultura umana, un linguaggio, che poi non serve a fare previsioni, ma qualificazioni. Ciononostante, prosegue S., qualificare come scienza un discorso rigoroso è più fedele all'uso comune: «Determinando il significato di scienza in modo da ricomprendervi ogni attività dell'uomo che si svolga per mezzo del linguaggio, e sia disciplinata con regole e criteri rigorosi, la giurisprudenza, secondo il modello normativistico, ha carattere scientifico.  E evidente però che il suo richiamo all'uso comune è debole almeno tanto quanto la convinzione di Bobbio che il rigore sia condizione sufficiente di scientificità?. E infatti S. lo abbandonerà Come sappiamo, in Cos'è il positivismo giuridico egli negherà il carattere scientifico della giurisprudenza giuspositivistica proprio in ragione del divario tra essa e il modello neoempirista delle scienze formali ed empiriche. Abbandonato il "titolo onorifico" di scienza, a giustificare il lavoro del giurista non resterà che il rigore, o meglio i fini a cui esso è strumentale.  Il linguaggio giuridico, dice S., è un universo chiuso e finito, identificato in base alla norma fondamentale, che può essere intesa come un assioma scelto, convenzionalmente ma non arbitrariamente, dal giuri-sta. Egli in questa fase non si avvede ancora che neppure una concezione costruttivistica della scienza (e quella di S., come si è detto, lo è fin da subito) può tollerare siffatta chiusura precostituita dell'oggetto d'inda-gine. Del resto questo è proprio l'argomento con cui dimostrerà, nel 1965, che la giurisprudenza normativistica non è e non potrà mai essere una scienza: il campo d'indagine della giurisprudenza infatti non è, «come il campo di indagine d'una scienza empirica aperto al collegamento degli eventi studiati con ogni evento che apparisca sotto qualsiasi profilo rilevante in ordine alla spiegazione e alle previsioni. L'insieme delle norme poste dalla volontà degli esseri umani, in cui è identificato il diritto èassunto fra le esperienze attuali e possibili come un quid unicum, un dato assolutamente privilegiato»  Se il giurista identifica il proprio oggetto in base a un criterio con-venzionale, non si potrà più parlare di vera scienza giuridica. La giurisprudenza normativistica è perciò solo «una possibile scienza costruita su presupposti e su regole la cui scelta è, dal punto di vista della scienza stessa, libera, e consigliata da ragioni pratiche. Non consegue da ciò che la scelta della norma fondamentale abbia un carattere arbitrario:  «Vi sono gravi ragioni morali, politiche, pratiche, per scegliere un sistema di norme piuttosto che un altro, per scegliere una norma fondamentale individuatrice del sistema, piuttosto che un'altra norma fondamentale in-  dividuatrice di un altro sistema.  Non stupisce perciò che un capitolo del libro del 1953 sia intitolato  «Argomenti pratici in favore di una giurisprudenza come scienza» (corsi-vo mio). Qui egli osserva che «per giustificare o raccomandare il complesso di regole e di criteri di procedimento della scienza giuridica, occorre andare fuori dalla scienza giuridica. Gli argomenti che possono venire addotti hanno carattere pragmatico e politico, e sono in relazione con le nostre preferenze ed inclinazioni e con i nostri ideali morali e politici» (p. 123, corsivo dell'autore). La giurisprudenza dunque non si autolegittima; la sua giustificazione dipende semmai dagli obiettivi a cui il suo lavoro è strumentale e dalle modalità con cui esso viene condotto. Il giurista pre-para, accompagna e consiglia la legislazione e la giurisprudenza pratica dando qualificazioni di conformità e disformità e dichiarando dovuta o meno la sanzione. E se il sistema è efficace, ossia se operatori giuridici e cittadini si comportano così come devono comportarsi secondo le sue re-gole, allora il rigore delle operazioni del giurista contribuirà a realizzare gli ideali della certezza del diritto e dell'uguaglianza. La giurisprudenza normativistica è dunque per lui una tecnica, «la più efficiente tecnica»  (p. 227) per realizzare tali valori"!.  Alla fin dei conti, la difesa della scientificità della giurisprudenza fatta da S. nel 1953 è ben più tiepida di quella operata da Bobbio, anche se le conclusioni dei due autori finiscono per convergere 2: per entram-bi, alla fin dei conti, la giustificazione della giurisprudenza normativista dipende dal rigore delle operazioni che essa compie sul linguaggio giu-ridico.  S. in questa fase non ha tratto ancora tutte le implicazioni della sua idea, che il lavoro del giurista possa essere giustificato solo piano etico-politico e non su quello scientifico, ma ha già espresso con nettezza questa tesi. Alla interpretazione politica del positivismo giuridico risulterà decisiva, ritengo, la lettura de Il concetto di diritto di Hart; è proprio riflettendo su questo libro che egli maturerà la convinzione che neppure il principio di effettività possa valere come fondazione scientifica di una giurisprudenza normativistica.  Come si è appena ricordato, S. giudica errato ritenere che «non siano possibili più sistemi di linguaggi giuridici diversamente costituiti, e in relazione più scienze giuridiche, più giurisprudenze, diversamente costituite, ma che nel diritto vi sia qualche costante fonda-mentale, che in relazione a tale costante vi sia la "vera" scienza del diritto, la "vera" giurisprudenza, della quale la teoria della conoscenza giuridica ha il compito di determinare l'oggetto ed i metodi» (pp. 87-8).  Uno decisivo sostegno a questa tesi viene dalla teoria della definizione elaborata nel libro del 1955. Questa si basa su due elementi: da un lato sulla critica alla equivoca categoria della definizione reale, dall'altro lato sulla distinzione tra definizioni lessicali e definizioni stipulative e sul ruolo privilegiato attribuito a queste ultime. In questa fase S. non concettualizza ancora le definizioni esplicative come categoria autonoma, limitandosi a raccomandare misura nell'uso delle stipulazioni linguistiche e a esprimere un prudente conservatorismo linguistico?. Ammette poi la legittimità di molteplici tecniche definitorie, soffermandosi in particolare sulle definizioni condizionali, giudicate più adatte a definire i termini che designano disposizioni. Sono tutti elementi che verranno ripresi nel libro del 1959 sulla semantica del linguaggio normativo, specie in sede di analisi di quella categoria di concetti giuridici che S. chiama qualificatori.  In questo lavoro, tali elementi gli servono però specialmente per smantellare i tradizionali accostamenti preanalitici al tema della definizione del concetto di diritto. «Non esistono la definizione e il concetto di diritto», esordisce il libro, ma esistono varie possibili definizio-ni; e la scelta tra esse dipende «dai fini a cui il concetto è per servire»(p. 131). Lungi dal porsi come problema di ricerca di una definizione rea-le, quello della definizione del concetto di diritto si pone dunque «o come problema lessicografico, ossia di accertamento del significato di "diritto" nel linguaggio di una data persona o di un dato gruppo sociale, o come problema di scelta di una definizione stipulativa [...]» (p. 182). Quest'ultima è la direzione privilegiata da S..  Libertà definitoria non vuol dire, beninteso, licenza di chiamare diritto ciò che più ci aggradi, perché da un lato vale la cautela di non discostarsi dagli usi comuni ove non necessario, dall'altro lato si tratta di scegliere la definizione più adeguata ai fini che ci si propone, siano essi conoscitivi o pratici, e di giustificarla alla luce degli stessi. S. in questo libro mette l'accento sui fini conoscitivi, dichiarandosi interessato a formulare una definizione «capace di essere utile alle scienze giuridiche e sociologiche»4. Il fine pratico di tenere il diritto separato dalla morale per ragioni morali verrà da lui esplicitato solo successivamente'.  Da un lato dunque S. smantella le visioni ingenuamente oggettiviste del diritto, che lo raffigurano come un dato della realtà indipendente dai nostri atteggiamenti, dall'altro lato egli censura la altrettanto pericolosa pretesa di chi ne presenta la definizione come scoperta della essenza universale del diritto, in realtà occultando al suo interno le proprie opzioni personali. Oggi queste critiche per gli analitici rappresentano un luogo comune, ma sono diventate tali proprio grazie al lavoro  pionieristico di S..La teoria S.ana della definizione, tuttavia, non è semplice prof  fessione di nominalismo; essa è infatti intimamente legata al costruttivismo di S., ne rappresenta anzi un elemento essenziale, e lo colora in senso nettamente prescrittivo. Usare per il concetto di diritto una definizione stipulativa ci consente di «distinguere tra la questione della determinazione del modo di uso della parola e le questioni riguardanti i giudizi, filosofici o scientifici, che a proposito del diritto si formulano, e i criteri da impiegare nella formulazione di tali giudizi, favorendo così una discussione pulita e chiara, un pertinente impiego dei criteri» (p. 186).  Non è dunque solo questione di nomen juris; la stipulazione linguistica è semmai la modalità elettiva per esprimere e giustificare le inevitabili scel-te teoriche e pratiche su ciò che il diritto è e su come si deve conoscerlo e valutarlo; scelte che sono per S. costitutive dell'universo giuridico.  Anche su questo punto fondamentale il nosto autore non ha mai cam-  biato idea.  4. Questioni di stile  Non è superfluo soffermarsi, per concludere, su alcuni tratti dello stile che caratterizza i due lavori di S. qui presentati. Abbiamo a che fare in questo caso con elementi esteriori solo in apparenza, perché in realtà dicono molto sul modo S.ano di intendere e praticare la filosofia.  Innanzi tutto, è già di per sé eloquente il modo in cui i due libri sono strutturati. In ciascuno di essi infatti si giunge al cuore dell'argomento solo dopo un lungo discorso preparatorio che tocca temi filosofici generalissimi quali la natura del discorso filosofico, la conoscenza e la scienza, il rapporto tra linguaggio e realtà, e via dicendo.  Questa modalità di avvicinamento ai problemi, che va dal più generale al meno generale, è in effetti un tratto inconfondibile di tutta la produzione del nostro autore, ed è assai indicativa delle sue idee filosofiche intorno al diritto. Come si è già sottolineato, per lui ogni problema giuridico presuppone questioni filosofiche più generali e ad esso pregiudiziali, che vanno affrontate sempre in modo espresso e nell'ordine logico in cui si presentano: a partire dall'indicazione delle scelte filosofiche apicali, la cui chiara e previa enunciazione soddisfa il valore illuministico della pubblicità e controllabilità; le si chiarisce e giustifica, in primo luogo a se stessi, e le si sottopone allo scrutinio altrui.  Un secondo aspetto dello stile di S. che è importante sottolineare riguarda il suo atteggiamento in rapporto alle idee dei propri interlocutori e antagonisti filosofici. Si è già detto della cautela con cui egli si avvicina inizialmente alle tesi analitiche e dell'attenzione privilegiata che continua a riservare all'idealismo. Lo stesso atteggiamento di apertura S. ha sempre manifestato verso correnti di pensiero e autori pur lontanissimi dal suo modo di fare filosofia e spesso non più alla moda.  Questo perché, come egli osserva, «nessun uomo, nessuna scuola ha il monopolio della verità, a tutti gli insegnamenti occorre accostarsi con buona volontà e rispetto, perché vi può essere qualcosa o molto da impa-  rare» (p. 133).  Non si tratta però di ecumenismo, ma del primato dato alla sostanzadegli argomenti, al di là della cornice filosofica in cui si innestano. Anche sotto questo profilo S. ha sempre applicato in primo luogo al suo stesso modo di fare filosofia le costrizioni e i principi del metodo anali-tico. Primo fra tutti il metaprincipio che impone il vaglio critico di ogni argomento giudicato degno di attenzione. Una volta scoperta l'impossibilità di fondare non solo l'etica ma anche la scienza, il confronto tra le proprie tesi e quelle altrui diviene imprescindibile.  Infine, il modo in cui S. si misura con altri autori e correnti di pensiero è sempre improntato a un atteggiamento di carità interpretativa.  Egli non ridicolizza mai il suo interlocutore, si guarda bene dal fornire caricature dei suoi argomenti e, al contrario, cerca di offrirne una ricostruzione fedele presentandoli nella loro luce migliore, cosa che riesce a fare sempre con lucidità e sintesi mirabili. Anche tale atteggiamento contribuisce a spiegare perché S. non abbia mai liquidato completamente le filosofie che influenzarono la sua formazione e abbia continuato a trovare in esse, viceversa, aspetti accettabili e persino integrabili nella filosofia analitica.  Ma sarebbe un grave errore scambiare questo suo atteggiamento per mancanza di nerbo teorico. E difatti, una volta che la tesi con cui interloquisce è stata esposta, di solito arriva presto la rasoiata analitica: ad evidenziarne, per esempio, la circolarità o l'inconsistenza interna oppure a mostrare che è fondata su presupposti sbagliati o ancora che è al più recuperabile in tutto o in parte ma a patto di inserirla in una cornice completamente diversa. Si possono richiamare al riguardo gli esempi già menzionati (sopra, $ 3). Come ulteriore esempio, si veda la sua critica dell'istituzionalismo, di cui S. respinge la pretesa di porsi come concezione alternativa al normativismo. A suo avviso l'istituzionalismo potrebbe semmai candidarsi al ruolo di concezione pragmatica del dirit-to, ma a patto di superare le incertezze metodologiche che lo affliggono.  La benevolenza si coniuga qui, come altrove, con la critica implacabile: garbato ma deciso, il suggerimento all'istituzionalismo è di darsi finalmente un metodo e in buona sostanza di trasformarsi in sociologia del  La carità interpretativa è anch'essa per S. un principio filoso-fico, o se vogliamo un metaprincipio che orienta l'applicazione dei principi della sua filosofia analitica. Principio anch'esso volto alla ricerca dell'argomento migliore. Mi dilungo su questo punto perché il dibattito contemporaneo, specie nel mondo angloamericano, sembra avere obliterato la carità interpretativa: come attesta il fatto che fiumi d'inchiostro sono stati versati e fortune filosofiche edificate su fraintendimenti tropposmaccati per poter essere considerati semplici infortuni interpretativi. Far leggere S. alle nuove generazioni di studiosi ha perciò anche un non trascurabile valore pedagogico.  Avvertenza  Nella presente riedizione ci si è limitati a correggere i (rari) refusi e a uniformare l'accentazione delle parole agli standard correnti. Inoltre, per ragioni redazionali, la numerazione delle note all'interno di ciascun capitolo di Il problema della definizione e il concetto di diritto è stata parzialmente modificata rispetto all'originale.  È bene avvertire il lettore che in Filosofia analitica e giurisprudenza  S. usa il calco dall'inglese "sentenza" (sentence) per indicare quello che correntemente, e da lui stesso in Il problema della definizione e il concetto di diritto, viene denominato "enunciato".  Sempre nella stessa opera, S. adopera "definizione reale" come sinonimo di "definizione lessicale" e "definizione nominale" come sinonimo di "definizione stipulativa". Come egli stesso avverte in Il problema della definizione e il concetto di diritto (p. 183), questa terminologia è stata da lui abbandonata, anche dietro sollecitazione di Hare, perché potenzialmente foriera di equivoci.  Di seguito sono elencati i principali scritti su S.. Una bibliografia degli scritti di S. si trova in Filosofia analitica 1993, a cura di P Donatelli e L. Floridi, Lithos, Roma 1993.Una bibliografia aggiornata alle pubblicazioni postume si trova nella voce su Wikipedia https://it.wikipedia.org/wiki/Uberto_S., origin  nariamente redatta da S. Zorzetto nel 2007. Uberto Scarpelli. Scarpelli. Keywords: fascismo, la filosofia di Giovanni Gentile – la difensa di Scarpelli contro Solari, “Behaviourism, positivism logico e fascismo” nell “Mulino”, Hare, Stevenson, Grice -- Refs.: Luigi Speranza, “Grice e Scarpelli” –  The Swimming-Pool Library. Scarpelli.

 

No comments:

Post a Comment